HDL και αθηρωµατική νόσος: Από την Επιδηµιολογία στη Βιολογία και στην κλινική πράξη Δηµήτρης Καρδάσης, PhD

Σχετικά έγγραφα
ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΧΑΜΗΛΗΣ HDL ΣΤΗΝ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΜΩΥΣΗΣ ΕΛΙΣΑΦ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Υπολειπόμενος καρδιαγγειακός κίνδυνος. Πώς υπολογίζεται, πώς αντιμετωπίζεται

Μεταβολισμός λιπιδίων Δυσλιποπρωτειναιμίες. Μαρίνα Νούτσου Διευθύντρια Β Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ Ιπποκράτειο

Μεταβολισµός λιπιδίων υσλιποπρωτειναιµίες

HDL-χοληστερόλη παραμένει ακόμα θεραπευτικός στόχος; Δημήτριος Β. Κιόρτσης Ενδοκρινολόγος Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων

Υπερλιπιδαιµίες Μεταβολισµός λιπιδίων. Μαρίνα Νούτσου Επιµελήτρια Α Παν. Παθολογικής Κλινικής Ιπποκράτειο Νοσοκοµείο Αθήνας

Υπολιπιδαιμική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

Μεικτή αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία: βελτιώνοντας το συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

«ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ» «ΤΙ ΝΕΟΤΕΡΟ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ» Ερμηνεία και αξιολόγηση

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ Μ. ΧΑΝΤΑΝΗΣ Διευθυντής Καρδιολογίας Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιάς

Διαβητική περιφερική αρτηριοπάθεια και νευροπάθεια Οφέλη από τη ρύθμιση των λιπιδίων. Σ. Λιάτης

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ Ι

Δυσλιπιδαιμία και θρόμβωση. Από την παθοφυσιολογία στη θεραπεία

Proprotein convertase subtilisin / kexin type 9 interaction with plasma lipoproteins in subjects with high Lipoprotein (a) levels

Νεότερα φάρμακα : antiangptl3

Καρδιαγγειακή νόσος και νόσος του Alzheimer: κοινοί µοριακοί µηχανισµοί

Αντιμετώπιση δυσλιπιδαιμιών. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας

gr

DECODE σχετικός κίνδυνος θνητότητας από κάθε αίτιο σε µη διαβητικά άτοµα

Favors statin Years After Baseline

Θεραπευτικές παρεμβάσεις για την επίτευξη του στόχου της LDL χοληστερόλης στο διαβητικό ασθενή

Ασθενής που εμφανίζει μυαλγίες κατά τη χορήγηση στατινών

Β Πανεπιστηµιακή Παθολογική Κλινική

Ν. Κατσίκη[1], Α. Γκοτζαμάνη-Ψαρράκου[2], Φ. Ηλιάδης[1], Τρ. Διδάγγελος[1], Ι. Γιώβος[3], Δ. Καραμήτσος[1]

Ρύθμιση της γλυκόζης αίματος ή επίτευξη πολλαπλών θεραπευτικών στόχων?

Θεραπευτική αντιμετώπιση της στον στατίνες φιμπράτες συνδυασμός

Nεώτερες κατευθυντήριες οδηγίες (2016).

Αναθεωρημένες Ελληνικές κατευθυντήριες οδηγίες για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της δυσλιπιδαιμίας

Αθηρωµάτωση- Στεφανιαία νόσος. Μαρίνα Νούτσου Επιµελήτρια Α Παν. Παθολογικής Κλινικής Ιπποκράτειο Νοσοκοµείο Αθήνας

Δυσλιπιδαιμίες αντιμετώπιση. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Δυσλιπιδαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

11 ο Κλινικό Φροντιστήριο ΕΜΠΑΚΑΝ

Μονάδα Λιπιδίων Α Καρδιολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών Ιπποκράτειο Νοσοκομείο

O ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΪΝΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΕΣΤΕΡΩΝ ΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΗΣ (CETP) ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ HDL ΚΑΤΑ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΝΙΚΟΤΙΝΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΣΕ ΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΒΕΛΤΙΣΤΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΣΘΕΝΗ ΥΨΗΛΟΥ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΜΕ ΠΡΩΤΟΠΑΘΗ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΜΕΙΚΤΗ ΑΘΗΡΟΓΟΝΟ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Νέα θεραπευτική προσέγγιση: Από το the lower the better στο Lowest is best

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑΣ ΝΟΣΟΥ. Γαργάνη Κωνσταντίνα: ΤΕ Νοσηλεύτρια Σ/Μ ΓΝΘ Παπανικολάου

Μετεκπαιδευτικά μαθήματα Β Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης Νοέμβριος 2011

Μεταβολικό Σύνδροµο (NCEP) -2ος ορισµός

Η Επιδημιολογία της Καρδιαγγειακής Νόσου στην Ελλάδα, από το 1950

Β-αναστολείς στην ανεπίπλεκτη υπέρταση: Έχουν θέση? ΚΑΜΠΟΥΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ MD, MSc, PhD Διευθυντής ΕΣΥ Καρδιολογικής Κλινικής Γ.Ν.

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Θεραπευτικός αλγόριθμος για την αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών Ελληνικές οδηγίες

Κατανοώντας τον σηµαντικό ρόλο της LDLc στην πρόληψη των καρδιαγγειακών συµβαµάτων Ανασκόπηση βιβλιογραφίας

Συµβάλλει η γλυκόζη στην αθηρωµάτωση ;

Διαφωνία στη «Συμφωνία Ειδικών» για τους PCSK9 αναστολείς σε υπερχοληστερολαιμία Τετάρτη, 06 Ιουλίου :08

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΘΡΙΑΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. ΠΕΡΙΦΕΡΙΑΚΟ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ Φεβρουαρίου 2012 ΥΠΕΡΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ

Μακροαγγειακές επιπλοκές και παράγοντες κινδύνου. Συνύπαρξη και ο ρόλος τους στην αιτιοπαθογένεια και στη βαρύτητα του Διαβητικού Ποδιού.

Κώστας Τσιούφης Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας Παν/μίου Αθηνών

ΛΙΠΙΔΙΑ - ΛΙΠΟΠΡΩΤΕΪΝΕΣ. ΛΙΠΙΔΙΑ Τι είναι; - Λειτουργίες. Η. ΜΥΛΩΝΗΣ Κλινική Χημεια Λιπίδια-Λιποπρωτεϊνες - May 12, 2015 ΛΙΠΙΔΙΑ - ΛΙΠΟΠΡΩΤΕΪΝΕΣ

ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ. Νικολούδη Μαρία. Ειδικ. Παθολόγος, Γ.Ν.Θ.Π. «Η Παμμακάριστος»

2003: : % 12-15%

Δρ. Απόστολος Ι. Δουγαλής Παθολόγος, Επιµελητής Α Νοσοκοµείο ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ, παράρτηµα ΠΑΝΑΓΙΑ

ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ

Αναστολείς της PCSK9. ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΡΑΛΛΙΔΗΣ, FESC Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας Β ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΤΤΙΚΟΝ»

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

Νέες κατευθυντήριες οδηγίες για την θεραπεία της χοληστερόλης: Οριοθετήσεις και επισημάνσεις

ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ. Τι ονοµάζουµε συνολικό καρδιαγγειακό κίνδυνο: Γιατί χρειαζόµαστε ειδικά µοντέλα υπολογισµού:

Δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων. Δεν έχω λάβει αμοιβή από οποιαδήποτε φαρμακευτική εταιρεία

How to treat: Ασθενής με στεφανιαία νόσο και δυσλιπιδαιμία

Χρόνια νοσήματα του ήπατος και υπολιπιδαιμική θεραπεία

Μελέτη ODYSSEY: Το ναυάγιο του «όσο πιο χαμηλά τόσο πιο καλά» για τη χοληστερόλη Τετάρτη, 14 Μαρτίου :00

Αυξημένες τιμές Lp(a) ή ουρικού οξέος. Τι πρακτικά σημαίνουν για τον ασθενή και το γιατρό του

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΤΗ ΝΕΑΡΗ ΗΛΙΚΙΑ

Ι. Παπαδόπουλος Παθολόγος Συνεργάτης Διαβητολογικού Ιατρείου Κωνσταντοπούλειο Νοσοκομείο Ν. Ιωνίας

Λιπίδια Υψηλή δόση στατίνης ή προσθήκη εζετιμίμπης ; Σταμάτης Μακρυγιάννης, Καρδιολόγος Επιμελητής Α Καρδιολογικής Κλινικής ΔΘΚΑ «ΥΓΕΙΑ»

Νεότερες Κλινικές Μελέτες στη Λιπιδιολογία IMPROVE-IT. Καρακώστας Γεώργιος Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής, Γ.Ν. Κιλκίς

Διαβήτης και Στεφανιαία Νόσος

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΕΣ

Ποιος ο ρόλος των δεικτών κινδύνου και ποιον να διαλέξω; Αρκούν οι κλασικοί παράγοντες κινδύνου;

Επίτευξη Θεραπευτικών Στόχων της Δυσλιπιδαιμίας-Ο ρόλος του Evolocumab

ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΩ Η ΙΑΒΗΤΗ. ρ. Μυλωνάκη Θεοχαρούλα. Υπεύθυνη ιαβητολογικού Ιατρείου

Η παχυσαρκία επιβαρυντικός ή βοηθητικός παράγοντας. Π.Α. Κυριάκου Καρδιολόγος Διευθύντρια ΕΣΥ Διδάκτωρ ΑΠΘ Γ Καρδιολογική κλινική, ΙΓΠΝΘ

Διαγνωστικε ς εξετα σεις του εργαστηρι ου. στον καρδιολογικο ασθενη. παρα γοντες κινδύνου. Νεω τεροι. Ευρωκλινική Αθηνών

Κορίτσι 8 ετών με LDL-χοληστερόλη 150mg/dL

H επίδραση της αερόβιας άσκησης στα επίπεδα απελίνης και γκρελίνης ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τυπου 2

ΜΙΚΤΗ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ: ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΟΣΗ ΣΤΑΤΙΝΗΣ Ή ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΔΟΣΗ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΝΙΚΟΤΙΝΙΚΟ ΟΞΥ Ή ΦΑΙΝΟΦΙΜΠΡΑΤΗ;

ΟΙΚΟΓΕΝΗΣ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ: ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ

Νεότερα φάρμακα για την αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών. Μπιλιανού Ελένη Καρδιολόγος Τζάνειο Ν.Πειραιά

ΑΝΤΙΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ.

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΓΕΝΕΤΙΚΩΝ ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΣΜΩΝ ΣΤΟ ΓΟΝΙ Ι0 MYD88 ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗΣ

ΣΤΑΤΙΝΕΣ'' 'χρήση-κατάχρηση-παρενέργειες' ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ(ΒΑΙΑ( ΕΙΔΙΚΟΣ(ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ(

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ hs-crp ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΉ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΝΙΝΗΣ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΞΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ ΣΕ ΕΙ ΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ: ΥΠΕΡΛΙΠΙ ΑΙΜΙΑ

ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΛΙΠΙΔΙΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΜΟΝΑΔΑ ΕΡΕΥΝΑΣ Β'ΠΡΟΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Θ.

ΥΠΟΛΕΙΠΟΜΕΝΟΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ: Η ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΜΟΚΡΑΤΙ Α ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΕΙ ΙΚΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ. 433 Συνεδρίαση της Επιτροπής Ερευνών του Πανεπιστηµίου Κρήτης Ρέθυµνο

ΝΕΩΤΕΡΟΙ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΤΙΚΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΙΔΙΟΠΑΘΟΥΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ: ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑ ΑΠΌ ΑΛΛΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΛΙΠΟΠΡΩΤΕЇΝΩΝ

Times and the Medical Evidence

Διαβητική δυσλιπιδαιμία: νεότερα δεδομένα

Φαρµακολογική αξιολόγηση της επίδρασης ελληνικών οινοποιητικών προϊόντων στο καρδιαγγειακό σύστηµα ασθενών µε στεφανιαία νόσο.

Aρτηριακή σκληρία και μακροζωία:

Transcript:

HDL και αθηρωµατική νόσος: Από την Επιδηµιολογία στη Βιολογία και στην κλινική πράξη Δηµήτρης Καρδάσης, PhD Ιατρική Σχολή Πανεπιστηµίου Κρήτης & Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας, ΙΤΕ

Τα χαµηλά επίπεδα ΗDL-C συνδέονται µε αυξηµένο κίνδυνο για Στεφανιαία Νόσο (Σ.Ν) ανεξάρτητα από τα επίπεδα της LDL-C: Δεδοµένα από την µελέτη Framingham 3,0 Data for men aged 50 70 years Σχετικός 2,0 κίνδυνος για Σ.Ν. µετά από 4 χρόνια 1,0 25 0,0 100 160 220 85 65 45 HDL-C (mg/dl) LDL-C (mg/dl) HDL-C = high-density lipoprotein cholesterol; LDL-C = low-density lipoprotein cholesterol Castelli WP. Can J Cardiol. 1988;4(Suppl A):5A-10A.

Κϊνδυνος ανάπτυξης Σ.Ν. µε βάση τα επίπεδα της HDL-C : Δεδοµένα από την µελέτη Framingham CHD Risk Ratio 4,0 3,0 2,0 1,0 4.0 2.0 1.0 Ο κίνδυνος για ΣΝ µειώνεται στο µισό για κάθε αύξηση της HDL-C κατά 20 mg/dl. 0,0 25 45 65 HDL-C (mg/dl) CHD = coronary heart disease; HDL-C = high-density lipoprotein cholesterol Kannel WB. Am J Cardiol. 1983;52:9B 12B.

Κίνδυνος για ΣΝ που παραµένει µετά από θεραπεία µε στατίνες Reduction of severe coronary events (%) -20-40 -60-80 -100 0 100 Study -38% -25% -25% -22% -27% -31% -38% 62% 75% 75% 78% 73% 69% 62% 56% 4S LIPID CARE TNT HPS WOSCOPS -44% AFCAPS/ JUPITER TexCAPS 80 60 40 20 0 Residual Risk for coronary events (%) N 4,444 9,014 4,159 10,001 20,536 6,595 6,605 17,802 Secondary Prevention High risk Primary prevention

Τα χαµηλά επίπεδα HDL-C αυξάνουν τον κίνδυνο για ΣΝ ακόµη και σε άτοµα µε καλά ελεγχόµενα, από στατίνες, επίπεδα LDL-C : Η µελέτη Treating to New Targets (ΤΝΤ) 5-Year Risk of Major Cardiovascular Disease Events (%) 10 8 6 4 2 0 HDL-C quintiles* (mg/dl) Patients (n = 2661) with LDL-C <70 mg/dl on a Statin* Q1 Q2 Q3 Q4 Q5 <37 37 to <42 42 to <47 47 to <55 >55 Hazard Ratio vs. Q1 0.85 0.57 0.55 0.61 *On-treatment level (3 months statin therapy) Mean low-density lipoprotein cholesterol (LDL-C) level = 58 mg/dl; mean triglyceride (TG) level = 126 mg/dl P=.03 for differences among quintiles of HDL-C Barter P, et al. N Engl J Med. 2007;357:1301-1310.

Ποιες&είναι&οι&αποδείξεις&ότι&η&HDL& προστατεύει&από&την&αθηρωσκλήρωση;& Epidemi ology Animal studies Clinical trials Genetic studies HDL function studies Επιδηµιολογία: Ισχυρές ΑΛΛΑ τα χαµηλά επίπεδα HDLc πάντα συνδυάζονται µε άλλες νοσηρότητες Γενετική: Οι αποδείξεις είναι φτωχές και προέρχονται κυρίως από σπάνια µονογονιδιακά σύνδροµα Κλινικές µελέτες: Καµία κλινική µελέτη δεν απέδειξε ότι από µόνη της µια αύξηση της HDL είναι θεραπευτική Λειτουργίες της HDL: Ισχυρές ενδείξεις ότι η αποα-ι θα µπορούσε να χρησιµοποιηθεί σε νέες θεραπείες κατά της αθηροσκλήρωσης

Είναι τα χαµηλά επίπεδα HDL-C ένας αξιόπιστος δείκτης αυξηµενου καρδιαγγειακού κινδύνου; Τα χαµηλά επίπεδα ΗDL-C απαντώνται συχνά σε άτοµα: Που καπνίζουν Κάνουν καθιστική ζωή Είναι παχύσαρκα Έχουν αντίσταση στην ινσουλίνη ή διαβήτη Έχουν υπερτριγλυκεριδαιµία Έχουν χρόνιες φλεγµονώδεις παθήσεις

NHANES III: Επικράτηση του συνδυασµού των χαµηλών επιπέδων HDL-C και των υψηλών επιπέδων τριγλυκεριδίων σε ατοµα άνω των 35 ετών Low HDL-C* and Low TGs Low HDL-C* and High TGs Age (yr) n Men (%) Women (%) Men (%) Women (%) 20 34 3,047 7.4 20.0 6.9 4.7 35+ 6,234 4.8 8.7 12.7 12.6 *Level <40 mg/dl in men and <50 mg/dl in women Level <100 mg/dl Level 200 mg/dl p < 0.0005, as derived from a chi square analysis of the two age groups HDL-C = high-density lipoprotein cholesterol NHANES = National Health and Nutrition Examination Survey TGs = triglycerides Miller M, et al. Atherosclerosis. 2003;169:347 348

Επίπεδα λιπιδίων και αθηρωµάτωσης σε ασθενείς µε αρθρίτιδες Hahn et al (2008) Arthritis Research & Therapy 10:213

Ποιες&είναι&οι&αποδείξεις&ότι&η&HDL& προστατεύει&από&την&αθηρωσκλήρωση;& Epidemi ology Animal studies Clinical trials Genetic studies HDL function studies Επιδηµιολογία: Ισχυρές ΑΛΛΑ τα χαµηλά επίπεδα HDLc πάντα συνδυάζονται µε άλλες νοσηρότητες Γενετική: Οι αποδείξεις είναι φτωχές και προέρχονται κυρίως από σπάνια µονογονιδιακά σύνδροµα Κλινικές µελέτες: Καµία κλινική µελέτη δεν απέδειξε ότι από µόνη της µια αύξηση της HDL είναι θεραπευτική Λειτουργίες της HDL: Ισχυρές ενδείξεις ότι η αποα-ι θα µπορούσε να χρησιµοποιηθεί σε νέες θεραπείες κατά της αθηροσκλήρωσης

Η Βιολογία της HDL Bile FC CE SR-BI Ηπαρ LDLR apoa-i FC CE CETP LCAT apoa-i FC FC ABCA1 CE Μακροφάγα B CE TG VLDL/LDL Slide Source: Lipids Online Slide Library www.lipidsonline.org

Μέσο πάχος Εσω-Μέσου Χιτώνα (CIMT) σε φορείς µεταλλάξεων σε πρωτεΐνες του µεταβολισµού της HDL Mean CIMT (mm) 1,2 1,1 1 0,9 0,8 0,7 0,6 0,5 0,4 0,3 Controls n=280 CETP n=18 LCAT n=68 ABCA1 n=27 ApoA1 n=33 CETP = cholesteryl ester transfer protein; LCAT=lecithin cholesterol acyltransferase; ABCA1 = ATP-binding cassette transporter A1; ApoA1 = apolipoprotein A1 Κυρίως ετερόζυγα άτοµα µε µείωση στα επίπεδα της HDLc κατά 40-60%. Τάση για αυξηµένη αθηροσκλήρωση Hovingh K et al. Curr Opin Lipidol. 2005;16: 139 145

SNPs&in&HDL&genes&do&not&predict&CAD& Willer et al. Nat Gen 2008

Lancet 2012, 380:572-80

J Intern Med 2011;270:136 146.

Σχεδιασµός µελέτης Στάδιο 1 ο : Έγινε αλληλούχιση (resequencing) του γονιδίου της APOA1 σε 190 άτοµα µε ακραίες τιµές HDL χοληστερόλης: χαµηλότερο 1% (n 95) και υψηλότερο 1% (n 95) και εξέταση της επίδρασης µεταλλάξεων στα επίπεδα της HDL χοληστερόλης, τον κίνδυνο για ισχαιµική καρδιοπάθεια, έµφραγµα του µυοκαρδίου και θνησιµότητα σε 10.440 άτοµα της προοπτικής µελέτης Copenhagen City Heart Study που παρακολουθούνται για 31 έτη. Στάδιο 2 ο : Τα αποτελέσµατα επιβεβαιώθηκαν µε ανεξάρτητη µελέτη ελέγχου (case-control study, n = 16.035). Στάδιο 3 ο : Η επίδραση της µετάλλαξης στα επίπεδα και την δοµή της HDL επιβεβαιώθηκαν µε µελέτες σε πειραµατόζωα J Intern Med 2011;270:136 146.

Μια&μετάλλαξη&στην&APOA1&(Α164S)&προβλέπει&αυξημένο&κίνδυνο&για& Ισχαιμική&Νόσο&(Ι.Ν.)&και&ολική&θνησιμότητα&χωρίς&να&συνοδεύεται&από& χαμηλά&επίπεδα&hdl&χοληστερόλης& J Intern Med 2011;270:136 146.

Μια&μετάλλαξη&στην&APOA1&(A164S)&προβλέπει&αυξημένο&κίνδυνο&για& Ισχαιμική&Νόσο&(Ι.Ν.)&και&ολική&θνησιμότητα&χωρίς&να&συνοδεύεται&από& χαμηλά&επίπεδα&hdl&χοληστερόλης& J Intern Med 2011;270:136 146.

Μεταφορά&γονιδίων&με&αδενοϊούς& 1. Ενδοφλέβια ένεση µε τον αδενοϊό Ad-APOA1 A164S σε ποντικούς µε έλλειψη στην APOA1 2. Αιµοληψία 4 ηµέρες αργότερα 3. Ανάλυση χοληστερόλης, τριγλυκεριδίων και λιποπρωτεϊνών πλάσµατος Ηλεκτροφόρηση 2D για ανάλυση της δοµής των σωµατιδίων της HDL Κλασµάτωση πλάσµατος µε FPLC Ηλεκτρονική µικροσκοπία δειγµάτων HDL

Μια&μετάλλαξη&στην&APOA1&που&προβλέπει&αυξημένο&κίνδυνο&για&Ισχαιμική& Νόσο&(Ι.Ν.)&και&ολική&θνησιμότητα&χωρίς&να&συνοδεύεται&από&χαμηλά& επίπεδα&hdl&χοληστερόλης& Συµπέρασµα: Η µετάλλαξη A164S στην APOA1 είναι η πρώτη που προβλέπει αυξηµένο κίνδυνο για Ι.Ν. και Ε.Μ. και ολική θνητότητα χωρίς συσχέτιση µε χαµηλά επίπεδα HDL χοληστερόλης. J Intern Med 2011;270:136 146.

ABCG1: Παιζει σηµαντικό ρόλο στην µεταφορά χοληστερόλης από τα µακροφάγα στην ώριµη (σφαιρική) HDL Συµπέρασµα: Αυτή είναι η πρώτη φορά που ένας λειτουργικός πολυµορφισµός στον υποκινητή του γονιδίου ABCG1 του ανθρώπου συνδέεται µε αυξηµένο κίνδυνο για Ε.Μ και Ι.Ν. στον γενικό πληθυσµό χωρίς συσχέτιση µε τα επίπεδα της HDL ή άλλων λιποπρωτεϊνών ATVB (2012) 32:506-515

Ποιες&είναι&οι&αποδείξεις&ότι&η&HDL& προστατεύει&από&την&αθηρωσκλήρωση;& Epidemi ology Animal studies Clinical trials Genetic studies HDL function studies Επιδηµιολογία: Ισχυρές ΑΛΛΑ τα χαµηλά επίπεδα HDLc πάντα συνδυάζονται µε άλλες νοσηρότητες Γενετική: Οι αποδείξεις είναι φτωχές και προέρχονται κυρίως από σπάνια µονογονιδιακά σύνδροµα Κλινικές µελέτες: Καµία κλινική µελέτη δεν απέδειξε ότι από µόνη της µια αύξηση της HDL είναι θεραπευτική Λειτουργίες της HDL: Ισχυρές ενδείξεις ότι η αποα-ι θα µπορούσε να χρησιµοποιηθεί σε νέες θεραπείες κατά της αθηροσκλήρωσης

Πρόσφατες κλινικές µελέτες µε φάρµακα που ρυθµίζουν τα επίπεδα της Dalcetrapib No difference in clinical events DALOUTCOMES AIM HIGH Niacin No difference in cardiac events HDL

Επίδραση της αναστολής του CETP στον µεταβολισµό της HDL Bile FC CE SR-BI Liver LDLR A- I FC CE X CETP LCAT A-I FC CE FC ABCA1 Macrophage B CE TG VLDL/LDL Slide Source: Lipids Online Slide Library www.lipidsonline.org

15.871 ασθενείς µε πρόσφατο οξύ στεφανιαίο σύνδροµο Συνδυασµός µε άλλες θεραπείες (statins, beta blockers, aspirin, ACE inhibitor)

Ποιες&είναι&οι&αποδείξεις&ότι&η&HDL& προστατεύει&από&την&αθηρωσκλήρωση;& Epidemi ology Animal studies Clinical trials Genetic studies HDL function studies Επιδηµιολογία: Ισχυρές ΑΛΛΑ τα χαµηλά επίπεδα HDLc πάντα συνδυάζονται µε άλλες νοσηρότητες Γενετική: Οι αποδείξεις είναι φτωχές και προέρχονται κυρίως από σπάνια µονογονιδιακά σύνδροµα Κλινικές µελέτες: Καµία κλινική µελέτη δεν απέδειξε ότι από µόνη της µια αύξηση της HDL είναι θεραπευτική Λειτουργίες της HDL: Ισχυρές ενδείξεις ότι η αποα-ι θα µπορούσε να χρησιµοποιηθεί σε νέες θεραπείες κατά της αθηροσκλήρωσης

Προστατευτικές δράσεις της HDL στο τοίχωµα των αγγείων Monocyte HDL Inhibits Adhesion Molecule Expression LDL Vessel Lumen Adhesion Molecules Cytokines Macrophage MCP-1 LDL Modified LDL Foam Cell HDL Promotes Cholesterol Efflux Endothelium HDL Inhibits Oxidation of LDL Intima Mackness MI, et al. Biochem J. 1993;294:829-834.

Η αύξηση της αποa-i είναι αντιαθηρογενετική σε πειραµατόζωα Μειωµένη έναρξη και εξέλιξη της αθηροσκλήρωσης σε διαγονιδιακους ποντικούς

Νέες θεραπείες που βασίζονται στην αποα-ι Ενώσεις που αυξάνουν την έκφραση του γονιδίου της αποα-ι Ενδοφλέβια έγχυση ανασυνδυασµένης αποα-ι ή ανασυσταµένης ΗDL (rhdl)

Στοχευµένες στρατηγικές για νέες θεραπείες καρδιαγγειακών και φλεγµονωδών νοσηµάτων που θα βασίζονται στις προστατευτικές δράσεις της λιποπρωτεϊνης υψηλής πυκνότητας (HDL) Εργαστήριο Βιοχηµείας και Ρευµατολογική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστηµίου Κρήτης ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ 2009 Ειδικοί στόχοι: 1. Ανεύρεση νέων ενώσεων που αυξάνουν την έκφραση του γονιδίου της αποα-ι σε µεταγραφικό επίπεδο 2. Διερεύνηση των αντι-φλεγµονωδών δράσεων της αποα- Ι σε πειραµατικά µοντέλα ρευµατοειδούς αρθρίτιδας 3. Ανάλυση της δοµής και της λειτουργίας σωµατιδίων HDL από πλάσµα ασθενών µε αρθρίτιδες πριν και κατά την διάρκεια θεραπείας

Συµπεράσµατα Πολυάριθµες επιδηµιολογικές µελέτες έδειξαν ότι η HDL αποτελεί έναν ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων και πρότειναν ότι αυξάνοντας τα επίπεδα της HDL στο πλάσµα θα αρκούσε για την µείωση του κινδύνου για Σ.Ν. (Η υπόθεση της HDL). Οι ενδείξεις που έχουµε για την υπόθεση της HDL είναι: Επιδηµιολογία: ισχυρές Γενετική: ασθενείς Κλινικές µελέτες: ασθενείς Ταυτοποιήσαµε στον πληθυσµό και χαρακτηρίσαµε στο εργαστήριο φυσικές µεταλλάξεις σε γονίδια της ΗDL (apoa-i, ABCG1) όι οποίες συνδέονται µε Σ.Ν. αλλά δεν προκαλούν µείωση των επιπέδων της HDL-C Τα παραπάνω ευρήµατα υποδεικνύουν ότι τα επίπεδα της HDL δεν αποτελούν έναν αξιόπιστο δείκτη καρδιαγγειακού κινδύνου. Η HDL έχει σηµαντικές αθηροπροστατευτικές λειτουργίες στα κύτταρα του αρτηριακού τοιχώµατος. Νέα φάρµακα είναι σε πειραµατικό στάδιο τα οποία δεν αυξάνουν τα επίπεδα της HDL αλλά βασίζονται στις λειτουργίες της αποα-ι