Δεν υπάρχει καμία σύγκρουση συμφερόντων

Σχετικά έγγραφα
Πρόγραμμα μελέτης DPP και η επέκταση του DPPOS: αποτελέσματα 15 ετών.

Προδιαβήτης και µεταβολικό σύνδροµο

Σακχαρώδης Διαβήτης. Είναι η πιο συχνή μεταβολική νόσος στον άνθρωπο. Γανωτάκης Εμμανουήλ Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

DECODE σχετικός κίνδυνος θνητότητας από κάθε αίτιο σε µη διαβητικά άτοµα

Πρωτογενής πρόληψη των καρδιαγγειακών IFG

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ: «Πώς επιτυγχάνω καλή ρύθμιση στις δύσκολες περιπτώσεις: Σχέδιο δράσης» ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

Μεταβολικό Σύνδροµο (NCEP) -2ος ορισµός

Ηλίας Ν. Μυγδάλης. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

Η Αξία της Αυτομέτρησης στο Σακχαρώδη Διαβήτη

Πρόληψη Τ2 σακχαρώδη διαβήτη. Δρ. Δημήτρης Δημητρίου Παθολόγος-Διαβητολόγος Λεμεσός

ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΩ Η ΙΑΒΗΤΗ. ρ. Μυλωνάκη Θεοχαρούλα. Υπεύθυνη ιαβητολογικού Ιατρείου

Ρύθμιση της γλυκόζης αίματος ή επίτευξη πολλαπλών θεραπευτικών στόχων?

Εξατομίκευση της θεραπείας στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 μέσα από τις νεότερες κατευθυντήριες οδηγίες

Προδιαβήτης Παρουσίαση περιστατικoύ. Ιωάννης Ντούπης. Παθολόγος Διαβητολόγος

Αναστάσιος Σέρμπης, MD, PhD Παιδίατρος Εξειδικευθείς στην Παιδοενδοκρινολογία Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Επιστημονικός Συνεργάτης Δ

τύπου 2: είναι εφικτή;

Υγεία και Άσκηση Ειδικών Πληθυσμών ΜΚ0958

Συµβάλλει η γλυκόζη στην αθηρωµάτωση ;

Πρόληψη Αντιµετώπιση του Προδιαβήτη. Χρήστος Γ. Σαββόπουλος Αν. Καθηγητής Παθολογίας Α.Π.Θ. Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική Α.Π.

«Θεραπευτικός αλγόριθµος ADA/EASD 2012»

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ Μ. ΧΑΝΤΑΝΗΣ Διευθυντής Καρδιολογίας Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιάς

Υπεργλυκαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ:

& Xρόνια. Nοσήματα: Το Μεταβολικό Σύνδρομο. Τρόπος Zωής. Νένη Περβανίδου Παιδίατρος Ιατρείο Παιδικής-Εφηβικής

Η αξία της έγκαιρης διάγνωσης και αντιμετώπισης του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2

Προδιαβήτης : Ναι ή όχι στη χορήγηση στατίνης

«Ο διαβητικός ασθενής στο φαρμακείο. Ένας χρόνιος ασθενής στα χέρια του/της φαρμακοποιού»

Ι. Παπαδόπουλος Παθολόγος Συνεργάτης Διαβητολογικού Ιατρείου Κωνσταντοπούλειο Νοσοκομείο Ν. Ιωνίας

Δυσλιπιδαιμίες αντιμετώπιση. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Μακροαγγειακές επιπλοκές και παράγοντες κινδύνου. Συνύπαρξη και ο ρόλος τους στην αιτιοπαθογένεια και στη βαρύτητα του Διαβητικού Ποδιού.

Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ

Μοντέλα πρόγνωσης. του Σακχαρώδη Διαβήτη. Ηλιάδης Φώτης. Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Διαβητολογίας ΑΠΘ Α ΠΡΠ, Νοσοκοµείο ΑΧΕΠΑ

Η σημασία της ρύθμισης μεταβολικών παραμέτρων στην πρόληψη και αντιμετώπιση των επιπλοκών του διαβήτη: Γλυκαιμική ρύθμιση

Η παχυσαρκία επιβαρυντικός ή βοηθητικός παράγοντας. Π.Α. Κυριάκου Καρδιολόγος Διευθύντρια ΕΣΥ Διδάκτωρ ΑΠΘ Γ Καρδιολογική κλινική, ΙΓΠΝΘ

Επιδημιολογία του σακχαρώδη διαβήτη και των επιπλοκών του. Το μέγεθος του προβλήματος

Ινσουλινοθεραπεία (Βασική +ΑΔ)

Θεραπευτική παρέμβαση. Ασθενής με προδιαβήτη και. δείκτη μάζας σώματος 34 kgr/m 2

Η σημασία της ρύθμισης της αρτηριακής πίεσης στη διαβητική νευροπάθεια και αρτηριοπάθεια

ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΠΟΓΑΣ Αναπληρωτής Διευθυντής Γ Παθολογικής Κλινικής Κέντρο Μεταβολισμού και Διαβήτη

ΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Διαβητική δυσλιπιδαιμία: νεότερα δεδομένα

ΔΙΑΓΝΩΣΗ-ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ (ΣΔ)

Π. Σταφυλάς, Π. Σαραφίδης, Σ. Γουσόπουλος, Π. Γεωργιανός, Ο. Σαμόγλου, Α.Κανάκη, Λ. Χατζηϊωαννίδης, Χ. Καλίτσης, Π. Ζεμπεκάκης, Α. Λαζαρίδης.

H επίδραση της αερόβιας άσκησης στα επίπεδα απελίνης και γκρελίνης ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τυπου 2

ΗΜΕΡΙΔΑ ΚΑΡΔΙΟΓΚΟΛΟΓΙΑΣ ΜΑΙΟΥ 2018 ΑΙΓΛΗ,ΖΑΠΠΕΙΟΥ. Α.Μητράκου Α.Καθηγήτρια Μ.Ρούσσου Παν.Υπότροφος Θεραπευτική Κλινική ΕΚΠΑ

Θεραπεία του Σακχαρώδoυς Διαβήτη τύπου 2

Μεικτή αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία: βελτιώνοντας το συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ

Μετάταξη από τα αντιδιαβητικά δισκία σε ενέσιμες θεραπείες. Ενδοκρινολογικό τμήμα Διαβητολογικό κέντρο Δημήτρης Μαργαριτόπουλος

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗΣ: ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΟΡΙΣΜΟΣ, ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΩΔΟΥΣ ΔΙΑΒΗΤΗ

Διαβήτης και Στεφανιαία Νόσος

Παχυσαρκία και Σακχαρώδης Διαβήτης

Διαβητική δυσλιπιδαιμία: νεότερα δεδομένα

Στον απόηχο της Παγκόσμιας Ημέρας για το Διαβήτη. Αφιέρωμα σταν παιδικό Διαβήτη. ΧΓ Αντωνακούδης, ΓΧ Αντωνακούδης, ΙΠ Λεβαντάκης.

Διατροφική θεραπευτική αγωγή Medical Nutrition Treatment (MNT) Κατευθυντήριες οδηγίες ADA/EASD Καρατζίδου Κυπαρισσία Γ.Ν.Θ.

ΟΞΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

Συνδυασμοί φαρμάκων έναντι της υπεργλυκαιμίας Δόκιμοι και αδόκιμοι

ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΥΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Επίπτωση. Σύνολο ατόμων σε αιμοκάθαρση ή μεταμόσχευση νεφρού. Άτομα με διαβήτη

ΙΑΒΗΤΗΣ ΚΑΙ ΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ. Μαρία Σκουρολιάκου, PhD

Δρ. Χρήστος Μανές ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Μάριος Θ. Θεοδωρίδης Νεφρολόγος Επιμελητής Α Παν. Νεφρολογική Κλινική Π.Γ.Ν. Αλεξανδρούπολης

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΣΕ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΎΠΟΥ 2.

Αντιμετώπιση ατόμων με ΣΔ στο Οδοντιατρείο. Κυπαρίσση Καρατζίδου ΓΝΘ «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ»

ΔΙΑΒΗΤΗΣ και ΟΦΘΑΛΜΟΣ

Ο ΕΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ Β12 ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ ΙΙ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΝΟΣΟ. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΛΗΨΗΣ ΜΕΤΦΟΡΜΙΝΗΣ Ε.

Ρύθμιση υπεργλυκαιμίας και καρδιαγγειακός κίνδυνος Δρ. Χρήστος Μανές

Θεραπευτικές παρεμβάσεις για την επίτευξη του στόχου της LDL χοληστερόλης στο διαβητικό ασθενή

στο Κέντρο Αποθεραπείας Αποκατάστασης(Κ.Α.Α)

Σακχαρώδης Διαβήτης. Ένας σύγχρονος ύπουλος εχθρός

ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ: Η ΜΕΛΕΤΗ DECLARE

ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΣΟΒΑΡΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΙΔΙΟΠΑΘΟΥΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ: ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑ ΑΠΌ ΑΛΛΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών και Σακχαρώδης Διαβήτης

ΥΠΕΡΤΑΣΗ & ΣΔ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ. Κ. Καρατζίδου Α Παθ. Κλινική ΓΝΘ «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ»

Υπεργλυκαιμία λόγω χρήσης Γλυκοκορτικοειδών. Μαρινέλλα Κυριακίδου Χειμώνα Ενδοκρινολόγος 24 ο Ετήσιο Συνέδριο ΔΕΒΕ Νοέμβριος 2010

Μεταβολικό σύνδρομο και νόσος Alzheimer

αντιδιαβητική αγωγή από το στόμα

ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2 ΔΡ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΚΟΥΡΤΟΓΛΟΥ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ-ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΟΣ ΚΛΙΝΙΚΗ «ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΠΛΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΒΗΤΟ-ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ (DIABESITY) Α. Γαλλή-Τσινοπούλου

«ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ»

Χατζηκωνσταντίνου Θωμάς, ειδικευόμενος Παθολογίας Παθολογική κλινική Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης (ΨΝΘ)

Ασθενής που εμφανίζει μυαλγίες κατά τη χορήγηση στατινών

Ταξινόμηση Σακχαρώδη Διαβήτη

ΔΙΑΙΤΑ ΥΨΗΛΗ ΣΕ ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ ΕΝΑΝΤΙ ΔΙΑΙΤΑΣ ΧΑΜΗΛΗΣ ΣΕ ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ. ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ

Η ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΗ-ΑΛΚΟΟΛΙΚΗΣ ΣΤΕΑΤΟΗΠΑΤΙΤΙ ΑΣ

αντιδιαβητική αγωγή από το στόμα

ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ

ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ+ΠΑΙΔΙ:

Μεταβολικό Σύνδρομο και Άσκηση στην παιδική ηλικία: Ο Ρόλος των Αδικοπινών. Θανάσης Τζιαμούρτας ΤΕΦΑΑ Παν. Θεσσαλίας

«Επιπολασμός της υπερκαλιαιμίας σε ασθενείς με και χωρίς σακχαρώδη διαβήτη ανάλογα με το επίπεδο της νεφρικής λειτουργίας»

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2.

Αντιμετώπιση δυσλιπιδαιμιών. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας

ΠΡΟΔΙΑΒΗΣΗ: ΤΠΑΡΦΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ;

Συζήτηση περίπτωσης ασθενούς. Σ. Λιάτης Παθολόγος Επιμελητής Β ΕΣΥ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ «Λαϊκό»

Καρδιολογικός ασθενής και Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ)

Έκβαση της κύησης γυναικών με Διαβήτη της Κύησης

Transcript:

Δεν υπάρχει καμία σύγκρουση συμφερόντων

ΟΡΙΣΜΟΣ ΠΡΟΔΙΑΒΗΤΗ ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΕ ΣΔ2 ΥΓΙΕΙΝΟΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

2014 2035

53% WORLD 592 million WORLD people living with diabetes 387 Africa 93% Middle East and North Africa million South East Asia 64% South and Central America Western Pacific Europe 85% 55% 46% 33% North America and Caribbean 2014 2035 30%

52 million people have diabetes - 1 in 13 adults Lowest deaths under the age of 60 rate 24% of worldwide expenditure USD 144.3 billion 10.24% 7.04%

2013: 316 εκατ. (6.9%) 2035: 471 εκατ. (8%) 153 εκατ. < 50 ετών (2013) 198 εκατ. < 50 ετών (2035)

Ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ φυσιολογικών επιπέδων γλυκόζης και ΣΔ2 Τη διαταραγμένη γλυκόζη Περιλαμβάνει: νηστείας (IFG) με σάκχαρο νηστείας 100 (110) 125 mg/dl HbA1c 5.7 6.4% Diabetes Care 2015; 38: S1-S93 Τη διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη (IGT) με φυσιολογικό σάκχαρο νηστείας και μετά δίωρη καμπύλη ανοχής γλυκόζης (OGTT) με σάκχαρο 140 199 mg/dl

Σημαντικός παράγοντας κινδύνου για εμφάνιση ΣΔ2 Ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για: Αρχικού σταδίου νεφροπάθεια Πρώιμη αμφιβληστροειδοπάθεια Νευροπάθεια Μακροαγγειακές επιπλοκές

IFG Μέτρια ηπατική αντίσταση στην ινσουλίνη Διαταραχή β-κυττάρου Μείωση στην πρώτη φάση έκκρισης της ινσουλίνης (0 30 min) Lancet 2012; 379 (9833): 2279 2290 Curr Diab Rep 2009; 9: 193 199 Diabetologia 2009; 52: 1714 23 IGT Φυσιολογική ή ελαφρά μειωμένη ηπατική ευαισθησία στην ινσουλίνη Μέτρια ή σοβαρή μυϊκή ινσουλινοαντίσταση Διαταραχή β-κυττάρου Μείωση τόσο στην πρώτη όσο και στη δεύτερη φάση έκκρισης της ινσουλίνης (60 120 min) Μειωμένη έκκριση GLP-1 και αυξημένη έκκριση γλυκαγόνης

IFG IGT IFG + IGT ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ Μειωμένη περιφερική πρόσληψη γλυκόζης - + ++ Αυξημένη ηπατική νεογλυκογένεση + - + Μείωση στην 1η φάση έκκρισης της ινσουλίνης + + ++ Μείωση στη 2η φάση έκκρισης της ινσουλίνης - ++ ++ Λιπώδης διήθηση ήπατος + ++ +++ Αυξημένη εναπόθεση λίπους σε σκελετικούς μύες + + + ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ β-κυτταρου ΕΚΤΟΠΗ ΕΝΑΠΟΘΕΣΗ ΛΙΠΟΥΣ

Άτομα με IGT εμφανίζουν διπλάσιο κίνδυνο καρδιαγγειακής θνησιμότητας συγκριτικά με μη διαβητικούς Αύξηση κινδύνου κατά 20% σε άτομα με IGT για εμφάνιση καρδιαγγειακής νόσου DECODE study. Arch Intern Med 2001; 161: 397 405 Diabetes Care 1999; 22: 920-4 J Clin Endocrinol Metab 2009; 94: 1595-601 Arch Intern Med 2004; 164: 2147-55 JACC 2010; 55: 1310 1317

Arch Intern Med. 2001;161: 397-405. From: Glucose Tolerance and Cardiovascular Mortality: Comparison of Fasting and 2-Hour Diagnostic Criteria

Arch Intern Med. 2001;161: 397-405. From: Glucose Tolerance and Cardiovascular Mortality: Comparison of Fasting and 2-Hour Diagnostic Criteria < 140 mg/dl 140 199 mg/dl < 110 mg/dl 110 125 mg/dl > 126 mg/dl > 200 mg/dl

- ΘΝΗΤΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ - ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΘΝΗΤΟΤΗΤΑ Cumulative survival rate of the Funagata cohort population, classified into NGT, IGT, and diabetic groups according to the WHO criteria (1985). A: Cumulative survival rates from all causes of death, determined by the life-table method, of both the IGT ( ) and the diabetic group ( ) were significantly lower when compared with those of the NGT group ( ) B: Cumulative survival rates from CVD of the IGT and diabetic groups were also significantly lower than that of the NGT group. *P, 0.05. Diabetes Care 1999; 22: 920-4.

Άτομα με IGT και IFG(110 125 mg/dl) + IGT εμφανίζουν στατιστικά σημαντικό κίνδυνο για ΑΕΕ Η παρουσία IGT αυξάνει κατά 20% τον κίνδυνο για ΑΕΕ σε σχέση με τη νορμογλυκαιμία BMJ 2012; 344: e3564.

10% κίνδυνος σε άτομα με IFG για εμφάνιση νεφροπάθειας αρχικού σταδίου 1.1% κίνδυνος σε άτομα με IFG για εμφάνιση μακροαλβουμινουρίας Lancet 2012; 379 (9833): 2279 2290. Diabet Med 2007; 24: 137 144. Lancet 2008; 371: 736 743.

8% των ατόμων με IGT πάσχουν από διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια 12.6% των ασθενών με ΣΔ έχουν ευρήματα συμβατά με διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια στα αρχικά στάδια της νόσου Diabet Med 2007; 24: 137 144. Lancet 2008; 371: 736 743.

13% των ατόμων με IGT και 11.3% των ατόμων με IFG πάσχουν από νευροπάθεια 11 25% των ατόμων με προδιαβήτη πάσχουν από περιφερική νευροπάθεια ενώ 13 21% εμφανίζουν νευροπαθητικό πόνο 25 62% των ασθενών με ιδιοπαθή περιφερική νευροπάθεια πάσχουν από προδιαβήτη Ηπιότερη νευροπάθεια με προσβολή μικρών αισθητικών ινών Lancet 2012; 379 (9833): 2279 2290. Αυτόνομη νευροπάθεια Diabetes Care 2008; 31: 464 469. Nat Rev Endocrinol 2011; 7: 682 690. Curr Diab Rep 2012; 12: 376 383.

3.5 7% ετησίως ( 2%) 6 9% ετησίως σε άτομα με IFG 2 11% ετησίως σε άτομα με IGT 15 19% ετησίως σε άτομα με IFG + IGT Diabetes Res Clin Pract. 2007; 78:305 12. Diabetes Care 2009; 32: 606 611. N Engl J Med 2002; 346: 393 403. J Clin Endocrinol Metab 2011; 96: 2354 66.

14 12 10 8 6 4 2 0 IFG iifg IGT iigt IGT+IFG IFG + IGT Diabetes Res Clin Pract 2007; 78: 305 312.

10 ΕΠΙΠΤΩΣΗ (%/ΕΤΟΣ) 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 IFG, ADA IFG, WHO IGT IFG + IGT HbA1c 5.7% HbA1c 6% HbA1c 6.5% Diabetologia 2013; 56: 1489 1493. Diabetes Care 2010; 33: 1665 1673. Ι Α Φ Ο Ρ Ο Υ Σ Τ Υ Π Ο

ΜΕΛΕΤΗ No. ΔΙΑΡΚΕΙΑ DA QING* (1997) 577 6 έτη FINNISH DPS** (2001) 522 3.2 έτη DPP (2002) 3234 2.8 έτη JAPANESE PREVENTION TRIAL (2005) 458 ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΔ2 Δίαιτα άσκηση δίαιτα & άσκηση control -31% -46% -42% Φινλανδία, IGT, Μέση ηλικία 55 έτη, BMI 31 kg/m² Δίαιτα & άσκηση control -58% IGT, Μέση ηλικία 51 έτη, BMI 34 kg/m² Δίαιτα & άσκηση Μετφορμίνη -58% Ιαπωνία,, IGT Εντατική δίαιτα & άσκηση (BMI < 22 kg/m²) control -67.4% Κίνα, IGT, ΜΗ Μέση ηλικία 45 έτη, ΤΥΧΑΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗ BMI 26 kg/m² ΜΕΛΕΤΗ 4 έτη -31%

Cumulative Incidence of Diabetes According to Study Group. Diabetes Prevention Program Research Group. N Engl J Med 2002; 346: 393-403.

Diabetes Prevention Program Research Group. N Engl J Med 2002; 346: 393-403.

ΜΕΛΕΤΗ No. ΔΙΑΡΚΕΙΑ **EXTENDED FINNISH DPS (2006) 522 7 έτη (4 έτη με παρέμβαση, 3 έτη follow-up) ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ IGT, 172 350 Δίαιτα & άσκηση ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΔ2-43% (συνολικά) -36% control (follow-up) (μείωση σχετικού κινδύνου) **EDIPS (2009) 102 3.1 έτη follow-up IGT, BMI 34 kg/m² Δίαιτα & άσκηση control -55% *DA QING (CDQDPS) (2008) 577 20 έτη Κίνα, IGT Δίαιτα & άσκηση control -51% -43% (6 έτη με παρέμβαση, 14 έτη follow-up) (follow-up)

ΜΕΛΕΤΗ No. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ CDPS (2001) 321 3 έτη Κίνα IGT, BMI > 30 kg/m² ΜΗ ΤΥΧΑΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΜΕΛΕΤΗ Control Μετφορμίνη 250 mg x 2 Ακαρβόζη 50 mg x 2 DPP* (2002) 3234 2.8 έτη ΗΠΑ, IGT, Μέση ηλικία 51 έτη, BMI 34 kg/m² Δίαιτα & άσκηση Μετφορμίνη 850 mg x 2 IDPP (2006) 531 Ινδία, IGT Νεότεροι σε ηλικία ασθενείς, μικρότερο ΒΜΙ Δίαιτα & άσκηση Μετφορμίνη 250 mg x 2 Δίαιτα & άσκηση + Μετφορμίνη 30 μήνες ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΔ2-76.8% (μείωση σχετικού κινδύνου) -87.8% -58% -31% (< 60 ετών, BMI > 35 kg/m²) -29% -26% -28%

ΜΕΛΕΤΗ No. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΔ2 *DPP (2009) 2766 10 έτη follow-up IGT 910 Δίαιτα & άσκηση 924 Μετφορμίνη 932 Placebo Δίαιτα & άσκηση Μετφορμίνη 850 mg x 2 placebo -34% -18%

ΜΕΛΕΤΗ No. ΜΕΤΑΝΑΛΥΣΗ (2008) 4570 1.8 έτη ΜΕΤΑΝΑΛΥΣΗ (2010) 3835 3 έτη (70 531 3234) ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΔ2 31 ΜΕΛΕΤΕΣ Μετφορμίνη ουδεμία παρέμβαση placebo -40% [6% μείωση απόλυτου κινδύνου (ΝΝΤ 17)] 3 ΜΕΛΕΤΕΣ Μετφορμίνη control (NNT 7 14) ΧΩΡΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗΣ ΘΝΗΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑΣ

ΜΕΛΕΤΗ No. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΔ2 TRIPOD (2002) 235 30 μήνες Ισπανία, με Ηx ΣΔ κύησης Τρογλιταζόνη placebo -56% DREAM (2010) 5269 3 έτη IGT ± IFG (110 mg/dl), Μέση ηλικία 54 έτη, BMI 30.9 kg/m² Ροσιγλιταζόνη 8 mg 1 x 1 placebo -62%

Diabetes 2005; 54: 1150-6.

ΜΕΛΕΤΗ No. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΔ2 PIPOD (2006) 89 3 έτη, 6 μήνες follow up Ισπανία, με Ηx ΣΔ κύησης από τη μελέτη TRIPOD Πιογλιταζόνη -78% IDPP-2 (2009) 407 3 έτη Ινδία, IGT, BMI > 25.9 kg/m² Πιογλιταζόνη 30 mg 1 x 1 + Δίαιτα & άσκηση Δίαιτα & άσκηση + placebo 29.8% Πιογλιταζόνη placebo -72% (NNT 8) NEJM (2011) 602 2.4 έτη IGT, BMI > 25 kg/m² 31.6%

Kaplan Meier Plot of Hazard Ratios for Time to Development of Diabetes N Engl J Med 2011; 364: 1104-15.

ΜΕΛΕΤΗ No. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΣΔ2 BOTNIA (2006) 33 18 μήνες IGT, 1ου βαθμού συγγένεια με ασθενείς με ΣΔ2 Γλιπιζίδη 2.5 mg 1 x 1 placebo -80% ΑΥΞΗΜΕΝΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑ

ΜΕΛΕΤΗ No. NAVIGATOR 9306 (2010) ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΔ2 5 έτη Ασθενείς με IGT και καρδιαγγειακά νοσήματα ή αυξημένου καρδιαγγειακού κινδύνου Νατεγλινίδη 60 mg x 3 placebo 36% ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΜΕΙΩΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΔ2 ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΘΝΗΤΟΤΗΤΑ 34%

Kaplan Meier Curves for the Coprimary and Two Exploratory Outcomes in the Nateglinide and Placebo Groups. N Engl J Med 2010; 362:1463-147

ΜΕΛΕΤΗ No. STOP 1368 NIDDM (2002) ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΣΔ2 3.3 έτη IGT, μέση ηλικία 55 έτη, BMI 31 kg/m² Ακαρβόζη placebo -25% 46% ΜΕΙΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΑ ΣΥΜΒΑΜΑΤΑ ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΙGT 3 MHNEΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ

ΜΕΛΕΤΗ No. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Lancet 2009; 374: 1606-16* 564 20 βδομάδες 18 65 έτη, ΒΜΙ 30 40 kg/m² (31% με προδιαβήτη) Λιραγλουτίδη 1.2/1.8/2.4/3 mg placebo Ορλιστάτη 120 mg x 3-84 έως -96% (μείωση επιπολασμού προδιαβήτη) Diabetes Care 2010; 33: 11731175 152 24 βδομάδες ΒΜΙ 39.6 kg/m² με NGT ή IFG ή IGT Εξενατίδη 10 μg x 1 + Δίαιτα & άσκηση Δίαιτα & άσκηση + placebo 77% (NGT) *Int J Obes 2012; 36: 843-854 268 Ασθενείς μελέτης Lancet 2009 Λιραγλουτίδη 2.4/3 mg Ορλιστάτη 120 mg x 3-52% (2.4 mg) -59% (3 mg) (μείωση επιπολασμού προδιαβήτη) 2 έτη 56%

ΜΕΛΕΤΗ No. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΕΤΑΓΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΣΑΚΧΑΡΟΥ Diabetes Care 2008; 31: 30-5 179 12 βδομάδες IGT (80% IFG + IGT) Βιλδαγλιπτίνη 50 mg 1 x 1 placebo -32% Transpla ntation 2013; 95: 456-462 48 3 μήνες IGT, μεταμοσχευμένοι νεφροπαθείς 6 μήνες μετά τη μεταμόσχευση Βιλδαγλιπτίνη 50 mg x 1 Πιογλιταζόνη 30 mg x 1 placebo Μείωση Μείωση (+ FPG)

ΜΕΛΕΤΗ No. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΣΔ2 CANOE (2010) 207 3.9 έτη IGT ή IGT + IFG Μετφορμίνη 500 mg x 2 + Ροσιγλιταζόνη 2 mg x 2 placebo -26% Endocr Pract 2012; 18: 342-50 105 8.9 μήνες IGT ± IFG Μετφορμίνη 850 mg 1 x 1 + Πιογλιταζόνη 15 mg 1 x 1 Μετφορμίνη + Πιογλιταζόνη + Εξενατίδη 10 μg x 2 Δίαιτα + άσκηση 14.3% (IGT σε NGT) 59.1% (IGT σε NGT)

ΜΕΛΕΤΗ No. ΔΙΑΡΚΕΙΑ XENDOS 3305 (2004) 4 έτη SMOMS (2007) 3 έτη 309 ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Σουηδία, Ορλιστάτη Μέση ηλικία 43 έτη, 120 mg x 3 + BMI > 30 kg/m² Δίαιτα & άσκηση IGT (21%) placebo + Δίαιτα & άσκηση BMI > 30 kg/m², μεταβολικό σύνδρομο Ορλιστάτη 120 mg x 3 + Δίαιτα & άσκηση placebo + Δίαιτα & άσκηση ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΣΔ2-37% -45% (άτομα με IGT) -58%

ΜΕΛΕΤΗ No. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΣΔ2 SOS (2008) 2010, 2037 8 έτη Σουηδία, BMI > 35 kg/m² Βαριατρική χειρουργική συμβατική θεραπεία -75%

Πρόληψη της εμφάνισης ΣΔ2 Πρόληψη των επιπλοκών του διαβήτη Πρόληψη των επιπλοκών του προδιαβήτη

ΜΕΛΕΤΗ No. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΔ2 ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΟΒΑΡΗΣ ΑΜΦ/ΠΑΘΕΙΑΣ DA QING (CDQDPS) (2008) 577 20 έτη follow-up Δίαιτα & άσκηση control -51% -43% (14 έτη follow-up) -50% ΜΕΛΕΤΗ No. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ MALMO PREVENTIVE PROJECT (1998) 6956 12 έτη Diabetologia 2011; 54: 300-7 Diabetologia 1998; 41: 1010-6 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ Δίαιτα & άσκηση Μειωμένη θνητότητα σε άτομα με IGT συμβατική ΜΗ ΤΥΧΑΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗ θεραπεία ΜΕΛΕΤΗ

ΜΕΛΕΤΗ No. ΜΕΤΑΑΝΑΛΥΣΗ 23152 ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΣΔ2 ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΑΕΕ 3.75 έτη Φαρμακευτική θεραπεία υγιεινοδιαιτητική παρέμβαση control 0.70 0.76 0.52 0.76 Eur J Cardiovasc Prev Rehabil 2011; 18: 813-23

Αμφιλεγόμενα αποτελέσματα σε ότι αφορά στις μακρο- και μικροαγγειακές επιπλοκές Ο συνδυασμός μετφορμίνης και υγιεινοδιαιτητικής παρέμβασης δεν προσφέρει επιπρόσθετο πλεονέκτημα έναντι της υγιεινοδιαιτητικής παρέμβασης μόνο Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία υπέρ της πρώιμης παρέμβασης έναντι της καθυστερημένης Κόστος Όφελος ;;;

ΜΕΛΕΤΗ No. ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΕΙΩΣΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΣΔ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΟΒΑΡΗΣ ΑΜΦ/ΠΑΘΕΙΑΣ *DA QING (CDQDPS) (2008) 577 20 έτη follow-up Δίαιτα & άσκηση control -51% -43% (14 έτη follow-up) -50% Χωρίς στατιστικά σημαντική διαφορά στην επίπτωση σοβαρής νεφροπάθειας ή νευροπάθειας

ΜΕΛΕΤΗ No. ΜΕΤΑΑΝΑΛΥΣΗ 23152 Eur J Cardiovasc Prev Rehabil 2011; 18: 813-23 ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΣΔ2 ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΑΕΕ 3.75 έτη Φαρμακευτική θεραπεία υγιεινοδιαιτητική παρέμβαση control 0.70 0.76 0.52 0.76 Χωρίς στατιστικά σημαντική διαφορά στην θνητότητα από όλα τα αίτια, στην καρδιαγγειακή θνητότητα και στην επίπτωση ΟΕΜ Eur J Cardiovasc Prev Rehabil 2011; 18: 813-23

Ενήλικες που είναι υπέρβαροι (ΒΜΙ 25 kg/m²) και έχουν επιπρόσθετους παράγοντες κινδύνου: Καθιστική ζωή HDL < 35 mg/dl ή/και TG > 250 mg/dl 1ου βαθμού συγγένεια με διαβητικά άτομα Εθνότητα υψηλού κινδύνου για ΣΔ Hx καρδιαγγειακής νόσου Σοβαρή παχυσαρκία, μελανίζουσα ακάνθωση (αντίσταση στην ινσουλίνη) ΑΥ (140/90 mmhg ή σε θεραπεία για υπέρταση) Θήλεις με Ηx διαβήτη κύησης ή που γέννησαν νεογνό > 4 kg Θήλεις με Hx PCOs Έλεγχος σε ηλικία 45 ετών

Άτομα με IGT (Α), IFG (Ε) και HbA1c 5.7 6.4% (Ε) πρέπει να τίθενται σε εντατική δίαιτα και φυσική άσκηση με στόχο την απώλεια 7% του ΒΣ και σταδιακώς αυξανόμενη φυσική άσκηση για τουλάχιστον 150 min/βδομάδα Η μετφορμίνη δύναται να χορηγηθεί σε άτομα με IGT (Α), IFG (Ε) και HbA1c 5.7 6.4% (Ε), ιδίως σε: ΒΜΙ > 35 kg/m² Ηλικία < 60 ετών Θήλεις με Hx διαβήτη κύησης Τ Η Ρ Ι Ε Σ Ο Δ Η Γ Ι Ε Σ

Ευχαριστώ για την προσοχή σας! Ερωτήσεις;