Εισήγηση 3 ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΜΑΡΑ ΣΟΦΙΑ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ Η διαδικασία του σχεδιασμού είναι ο αγώνας για την δημιουργία ενός μοναδικού και κατάλληλου σχεδίου για την αντίστοιχη μελέτη. Η διαδικασία του σχεδιασμού παρουσιάζεται σαν μια γραμμική σειρά βημάτων. Την ανάλυση Την σύνθεση και την αξιολόγηση των διαθέσιμων πληροφοριών Καθώς και των ιδεών και πιθανών λύσεων μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Πως λοιπόν θα μπορέσουμε να κρίνουμε αν μια σύνθεση είναι καλή. Αρκεί να πλήρη ορισμένα κριτήρια. Μια σύνθεση είναι καλή γιατί λειτουργεί καλά. Μια σύνθεση μπορεί να είναι καλή γιατί μπορεί κάποιος να την αγοράσει, είναι οικονομική, επαρκής και ανθεκτική. Μια σύνθεση μπορεί να είναι καλή γιατί φαίνεται όμορφη, είναι αισθητικά ευχάριστη. Μια σύνθεση μπορεί να είναι καλή γιατί ακολουθεί σύγχρονες τάσεις σχεδιασμού, είναι της μόδας, ή επειδή θα εντυπωσιάσει τους άλλους, αυξάνει το κύρος μας. Μια καλή σύνθεση επόμενος πρέπει να είναι κατανοητή. Μια σύνθεση που δεν μεταδίδει ένα μήνυμα ή δεν προκαλεί μια αντίδραση είτε θα αγνοηθεί είτε θα αποδειχθεί μια κακή σύνθεση.

Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΩΣ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Κάθε αρχιτεκτονική δημιουργία είναι πράξη ένταξης. Ένταξης σε ένα προϋπάρχον περιβάλλον στο οποίο το αρχιτεκτόνημα παρεμβαίνει και από το οποίο τροφοδοτείται ταυτόχρονα. Η σχέση του αρχιτεκτονήματος με το περιβάλλον στο οποίο εντάσσεται είναι σχέση αλληλεξάρτησης. Εικ. Καταγραφή και ανάλυση του περιβάλλοντος

Κάθε φάση της αρχιτεκτονικής σύνθεσης, είτε ασχολείται με μελλοντικό χώρο (με χώρο που δεν έχει υλοποιεθεί), είτε με υφιστάμενο χώρο που επανασχεδιάζεται (π.χ. η περίπτωση της επανάρχησης), είναι αναπαραστατική. Τα μέσα που έχει στη διάθεσή του ο συνθέτης προκειμένου να απεικονίσει το χώρο είναι το σκίτσο, το γραμμικό σχέδιο, η μακέτα, το τρισδιάστατο σχέδιο, το φωτομοντάζ και οι συνδυασμοί τους. Κανένα μέσο δεν μπορεί να αντικαταστήσει ένα άλλο. Κάθε ένα έχει τη δική του συνεισφορά, τη δική του θέση στη διαδικασία κατανόησες, συγκρότησης και επεξεργασίας του χώρου.

Σχέδια επεξεργασίας

Τρισδιάστατη απεικόνιση

Φωτομοντάζ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ Ο αρχιτεκτονικός χώρος ούτε δημιουργείται, ούτε πλάθεται. Συγκροτείται. Ο αρχιτεκτονικός συγκροτείται από γραμμικά στοιχεία, από επιφανειακά στοιχεία και από όγκους.

Τα πρωταρχικά στοιχεία της μορφής Ο πρώτιστος δημιουργός της μορφής είναι: Σημείο: δείχνει μια θέση. Γραμμή : είναι ένα σημείο που επεκτείνεται και δείχνει. -Το μήκος -Την κατεύθυνση -Τη θέση Επίπεδο: έχει μήκος και πλάτος. - σχήμα - επιφάνεια - προσανατολισμό Όγκος : έχει μήκος, πλάτος και βάθος. - μορφή και χώρο - επιφάνεια - προσανατολισμό - θέση.

Το επίπεδο Έχει σχήμα, μέγεθος, χρώμα, υφή και το σχήμα του προσδιορίζει τις ιδιότητες του χώρου που το περικλείουν. Στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό χειριζόμαστε τρεις γενικούς τύπους. Το υπερυψωμένο επίπεδο: Μπορεί να είναι η στέγη ή το επίπεδο της οροφής ενός δωματίου. Τα επίπεδα των τοίχων: τα οποία είναι τα κατακόρυφα στοιχεία ενός κτιρίου, Το επίπεδο της βάσης: είναι το επίπεδο του εδάφους που χρησιμεύει σαν φυσικό θεμέλιο και οπτική βάση για κτιριακές μορφές.

Εξοχική κατοικία του Mies van der Roche 1923 Mies van der Rohe 1928-1930 Κατοικια (140 m 2 ) σπίτι που αναγνωρίζεται ευρέως ως ένα εμβληματικό αριστούργημα του Διεθνούς Στυλ της αρχιτεκτονικής, Το σπίτι έχει χαρακτηριστεί ως Εθνικό Ιστορικό Ορόσημο το 2006, μετά την ένταξη στην Εθνικό Μητρώο των ιστορικών τόπων, το 2004.

Frank Lloyd Wright. το σπίτι στον καταρράκτη 1936-37 Πλάκες από οπλισμένο σκυρόδεμα εκφράζουν την οριζοντιότητα των επίπεδων του πατώματος και της οροφής. από τον αρχιτέκτονα Richard Neutra το 1946.

Όγκος: Στην αρχιτεκτονική ένας όγκος μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι είτε ότι είναι ένα κομμάτι χώρου που περιέχεται και περιορίζεται από τους τοίχους, πατώματα και οροφές ή στέγες, είτε μια ποσότητα χώρου που εντοπίστηκε από τη μάζα ενός κτιρίου. Notre Dame Du Haut, Le Corbusier 1950-56 Κτιριακές μορφές που στέκονται σαν αντικείμενα μέσα στο τοπίο μπορούν να θεωρηθούν όγκοι που καταλαμβάνουν το χώρο. Villa Gatches. Γαλλία 1926-27,, Le Corbusier

Η μορφή Η μορφή ή φόρμα είναι ένας όρος περιεκτικός με πολλές σημασίες. Στο σχεδιασμό χρησιμοποιούμε τον όρο για να την δομή ενός έργου. Ακόμα η μορφή περιέχει την έννοια της τρισδιάστατης μάζας ή όγκου. Το σχήμα: είναι η επιφανειακή διαμόρφωση μιας ειδικής μορφή. Εκτός από το σχήμα οι μορφές έχουν τις εξής ιδιότητες: Το Μέγεθος: έχει διαστάσεις μήκους πλάτους και βάθους, αυτές καθορίζουν τις αναλογίες, την κλίμακα. Το χρώμα: είναι το φαινόμενο της οπτικής αντίληψης, είναι η ιδιότητα που κάνει μια μορφή μνα ξεχωρίζει από το περιβάλλον. Η υφή: καθορίζει το βαθμό με τον οποίο η επιφάνεια ενός σχήματος αντανακλά ή απορροφά το υπάρχον φως.

Κάποιες ακόμα ιδιότητες της μορφής Θέση: η τοποθέτηση μιας μορφής σε σχέση με το περιβάλλον. Προσανατολισμό: η διεύθυνση μιας μορφής σε σχέση με το έδαφος και με τα σημεία του ορίζοντα. Οπτική αδράνεια ή ακινησία μιας φόρμας εξαρτάτε από την γεωμετρία της καθώς και τον προσανατολισμό της σε σχέση με το επίπεδο του εδάφους, τη δύναμη της βαρύτητας και το οπτικό μας πεδίο. Το σχήμα αναφέρεται στο χαρακτηριστικό περίγραμμα της φιγούρας και στην ογκοπλαστική μορφή.

Τζαμί Suleymaniye Κωνσταντινούπολη 1551-58 Απεικονίζουν την διαμόρφωση της συνάντησης ανάμεσα στη μάζα και στο χώρο, εκφράζει τον τρόπο με τον οποίο τα συστατικά της κτιριακής μάζας υψώνονται από το έδαφος και φτάνουν στον ουρανό. Κεντρικό Περίπτερο, Ναός Horyu Temrle. Ιαπωνία 607μ.χ.

Όσο πιο απλό είναι ένα σχήμα τόσο ποιο απλό είναι ένα σχήμα τόσο ποίο εύκολα γίνεται κατανοητό και αντιληπτό. Ο κύκλος είναι μια εσωτερική μορφή που είναι φυσιολογικά σταθερή και εγωκεντρική στο περιβάλλον. Ο συσχετισμός του ωστόσο, με ευθύγραμμες ή γωνιώδεις μορφές μπορεί να αποφέρει έμφαση περιστροφής και κίνησης.

Το Μουσείο Γκούγκενχαϊμ, στο κέντρο της Νέας Υόρκης (1959) είναι πιθανώς το πιο αναγνωρίσιμο έργο του Ράιτ. Το κτίριο εγείρεται ως μία μπεζ σπείρα από την τοποθεσία του στην Πέμπτη Λεωφόρο, με το εσωτερικό του να θυμίζει το εσωτερικό κοχυλιού H κάτοψη της οικίας Burlingham, Τέξας, Έργο του Frank Lloyd Wright

Το τρίγωνο Το τρίγωνο φανερώνει σταθερότητα, είναι μια εξαιρετικά σταθερή φιγούρα. Όταν όμως γέρνει για να σταθεί σε μια από τις κορυφές του, είτε μπορεί να βρεθεί σε μια επισφαλή ισορροπία, είτε είναι ασταθές και τείνει να ξαναπέσει σε μια από τις πλευρές του.

Το τετράγωνο Το τετράγωνο αντιπροσωπεύει το αμιγές και το ορθολογικό. Είναι μια στατική και ουδέτερη φιγούρα χωρίς προτίμηση σε κάποια κατεύθυνση. Όλα τα άλλα θεωρούνται παραλλαγές του τετραγώνου. Το τετράγωνο είναι σταθερό όταν ακουμπά σε μια από τις πλευρές του, και δυναμικό όταν στέκεται σε μια από τις γωνίες του. Συνθέσεις που προκύπτουν από την περιστροφή και την τροποποίηση του τετραγώνου. Louis Kahn, κέντρο Εβραϊκής Κοινότητας, 1954-59

Τα πρωταρχικά στερεά Τα πρωταρχικά σχήματα μπορούν να απλωθούν ή να περιγραφούν για να δημιουργηθούν ογκομετρικές φόρμες ή στερεά που είναι ξεκάθαρα, κανονικά και αναγνωρίζονται εύκολα. Η σφαίρα: είναι μια κεντρική και υψηλά συγκεντρωτική φόρμα. Όπως και ο κύκλος από τον οποίο προέρχεται, είναι εγωκεντρική και φυσικά σταθερή στο περιβάλλον της. Claudio Nicolas Ledoux: Μελέτη ενός αγροτικού περιπτέρου. 1775

Ο κύλινδρος: είναι μια συνεκτική φόρμα. Ακόμα είναι σταθερός, όταν ακουμπά σε μια από τις δύο κυκλικές του βάσεις, γίνεται ασταθείς, όταν ο κεντρικός άξονας παρουσιάζει απόκλιση από την κατακόρυφο. Παρεκκλήσιο. Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης: 1955 Eero Saarinner και Συνεργάτες Ο κώνος: είναι μια υπερβολικά ευσταθής μορφή όταν ακουμπά στην κυκλική βάση και ασταθής όταν ο κατακόρυφος άξονας του γείρει ή αναποδογυρίσει. Μελέτη ένα κωνικό Κενοτάφιο, 1784 Eierre Louis Boules

Η πυραμίδα: Μπορεί να ακουμπήσει σταθερά σε οποιαδήποτε πλευρά της Πυραμίδα Χέοπα στην Αίγυπτο 2500π.χ. Πυραμίδα του Πολιτισμού των Μάγια

Στη Μεσοποταμία, στο σημερινό Ιράκ, τα λεγόμενα ζιγκουράτ άρχισαν να κατασκευάζονται από το 3500 π.χ. Μουσείο του Λούβρου Παρίσι 1983. η γυάλινη πυραμίδα σήμα κατατεθέν του Παρισιού του αρχιτ. Ι.Μ.Πει

Ο κύβος: είναι μια στατική μορφή χωρίς φανερή κίνηση και κατεύθυνση. Είναι μια σταθερή φόρμα εκτός αν στηρίζεται σε μια από τις ακμές του. Ο κύβος παραμένει η ποιο αναγνωρίσιμη μορφή Οικία Hanselmann, 1967 Michael Graves

Charles Le Corbusier (1887-1965) Το παρεκκλήσι Notre dame du Haut στο Ronchamp ολοκληρώθηκε το 1954 Σύμφωνα με τον Ρέντζο Πιάνο το παρεκκλήσιο της Ρονσά είναι «ένα από τα πιο όμορφα μέρη διαλογισμού στον κόσμο».

Ο λευκός οίκος που κατασκεύασε ο Le Corbusier για τους γονείς του στο ελβετικό χωριό La Chaux-de-Fonds Το Chandigarh Legislative Assembly building, ήταν ένα από τα πολλά κτίρια που σχεδιάστηκαν από τον Le Corbusier και τους συνεργάτες του για τη νέα ινδική πόλη που επρόκειτο να γίνει πρωτεύουσα των επαρχιών Παντζάμπ και Χαργιάνα. (c) Jophn Macdougall/AFP

Weißenhofsiedlung, οικιστική μονάδα του Λε Κορμπυζιέ που χτίστηκε το 1927 στη Στουτγάρδη ως δείγμα της μοντέρνας αρχιτεκτονικής Η βασική αρχή του Λε Κορμπυζιέ στην αρχιτεκτονική στηρίζεται στη απλότητα της μορφής, στην οργάνωση και την αυστηρότητα και όλα αναμεμειγμένα με μια δόση ουτοπίας. Προβάλει της πέντε αρχές της αρχιτεκτονικής του: πιλοτή, επίπεδες σκεπές, ελεύθερο-ανοικτό εσωτερικό σχέδιο, μεγάλα παράθυρα, ελεύθερη πρόσοψη. Για την πολεοδομία θεωρεί ότι τα κύρια υλικά είναι ο ήλιος, ο χώρος, τα δένδρα, το οπλισμένο σκυρόδεμα και ο σίδηρος. Δεν κτίζει πολύ αλλά ότι κατασκευάζει είναι εμβληματικό και σημείο αναφοράς.

Κατασκευαστικές αναλογίες Στην αρχιτεκτονική κατασκευή τα δομικά υλικά καλούνται να γεφυρώσουν τα κενά και να μεταφέρουν τα φορτία τους μέσα από τα κατακόρυφα υποστυλώματα, στο σύστημα θεμελίωσης του κτιρίου. Πολλά αρχιτεκτονικά στοιχεία έχουν μέγεθος και αναλογίες όχι μόνο σύμφωνα με τις κατασκευαστικές τους ιδιότητες, αλλά σύμφωνα με τα εργοστασιακά μεγέθη τους. Τα τυποποιημένα αυτά μεγέθη και οι αναλογίες των βιομηχανοποιημένων υλικών επηρεάζουν το μέγεθος, τις αναλογίες και την τοποθέτηση των άλλων υλικών.

Αναλογίες και κλίμακα Οι κλίμακες και των αναλογιών ως εξωτερικών, εσωτερικών ή απόλυτων μέτρων ενός αρχιτεκτονικού έργου, κτιρίου ή αντικειμένου σε συνάρτηση με το ανθρώπινο σώμα και πνεύμα. Λουδοβίκος Βασενχόβεν 1.Η Κλίμακα ως Μετρικό Εργαλείο Αναπαράστασης του Χώρου Η κλίμακα, σε ένα πρώτο επίπεδο, προβάλλει ως ένας τρόπος θέσπισης μίας αναλογίας ανάμεσα στον αναπαραστατικό χώρο του σχεδίου και στον αληθινό χώρο. 2. Η Κλίμακα ως Επιστημολογικός Δείκτης Συγκρότησης Γνωστικών Αντικειμένων Η κλίμακα ερμηνεύει και με αυτή σχεδιάζουμε τα στοιχεία του χώρου (χωροταξία, γεωγραφία, πολεοδομία, αρχιτεκτονική, σχεδιασμός αντικειμένων). 3. Η Κλίμακα ως Αντοχή του Τόπου Η κλίμακα ενός τόπου υποβάλλει τους κανόνες και τα όρια παρέμβασης και σχεδιασμού. 4. Η Κλίμακα ως Πεδίο Συγκρότησης Χωρικών Σχέσεων και Νοημάτω Μας δείχνει τις σχέσεων ανάμεσα στο μικρό και το μεγάλο, το κενό και το πλήρες, τον κλειστό, τον ημι υπαίθριο και τον ανοικτό χώρο, τον ιδιωτικό και τον δημόσιο χώρο, το μέρος και το όλον, το διαρκές και το Στιγμιαίο. 5. Η Κλίμακα ως Λειτουργική και Εννοιολογική Συνοχή Ζωής

Σύστημα αναλογιών Αν οι ακριβής διαστάσεις και αναλογίες ενός σχεδίου που ρυθμίζονται από ένα σύστημα αναλογιών δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά από τον καθένα παρά μόνο από το άτομο που χειρίζεται το σύστημα αυτό κατά τον σχεδιασμό. Αναλογία είναι η ισότητα μεταξύ δύο λόγων όπου, ο πρώτος από τους τέσσαρις όρους διαιρούμενος από τον δεύτερο ισούται με τον τρίτο διαιρούμενος με τον τέταρτο. Ο σκοπός όλων των περί αλογιών είναι να δημιουργήσουν μια αίσθηση ρυθμού και αρμονίας μεταξύ των στοιχείων μιάς οπτικής κατασκευής.

Αρμονικές χαράξεις Από την αρχαιότητα χρησιμοποιούμε τις αρμονικές χαράξεις και ιδιαίτερα το ορθογώνιο τρίγωνο με τις αναλογίες των πλευρών 3-4-5 (Πυθαγόρειο Θεώρημα: α 2 = β 2 + γ 2 ) Οι χαράξεις των ρυθμών (Δωρικού, Ιωνικού Κορινθιακού) βασίζονται στο ελάχιστο μέτρο, που προσεγγίζει την Χρυσή Τομή και της επιδράσεις στις διαστάσεις και την κατανομή των υλικών στην πρόσοψη. Τα χρυσά ορθογώνια. Στο κτίριο του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, συναντάμε χρυσά ορθογώνια.

Η Villa Stein στις Garches που σχεδίασε ο Λε Κορμπυζιέ το 1927. Χρησιμοποίησε ρητά τη χρυσή Αναλογία στο Moduloro σύστημα του για την κλίμακα της αρχιτεκτονικής αναλογίας. Ο σχεδιασμό της στηρίχθηκε στα οριζόντια στρώματα ελεύθερου χώρου που ορίζονται από τις πλάκες της οροφής και του δαπέδου. Η ορθογώνια κάτοψη της βίλας το υψόμετρο και η εσωτερική δομή προσεγγίζονται από ορθογώνια με χρυσές αναλογίες. Τα δωμάτια ποικίλουν σε σχήμα και είναι τοποθετημένα ασύμμετρα σε κάθε επίπεδο.

ΧΡΥΣΟ ΕΛΙΚΟΕΙΔΕΣ Σχεδιάζουμε σε διαφορετικά τεταρτημόρια περιφέρειας ακτίνας ίσης με την πλευρά καθενός από τα τετράγωνα που σχηματίζονται, και με κέντρο την κορυφή του καθενός από αυτά τότε το σχέδιο που προκύπτει είναι το χρυσό ελικοειδές. Το χρυσό ελικοειδές ή η χρυσή σπείρα μπορεί να παρατηρηθεί στις τέχνες πολλών πολιτισμών και σε πολλά είδη και μέρη του φυσικού κόσμου. Ξενοδοχείο Έλικας, Αμπού Ντάμπι

O ΑΝΘΡΩΠΟΣ μέτρο κάθε αντικείμενου Είναι γνωστό ότι η κανόνες της βασιλείας των Φαραώ, της εποχής των Πτολεμαίων, οι κανόνες που προσδιορίστηκαν από τον Λεονάρδο ντα Βίνστι, & Μιχαήλ Άγγελο προσδιόριζαν όλες τις εργασίες τους σε σχέση με τον άνθρωπο. Είχαν ως μονάδα μέτρησης το μήκος του κεφαλιού, του προσώπου, ή του πέλματος του ποδιού.

Γενικά έχουν καθοριστεί υποδιαιρέσεις σε σχέση με το ύψος του ανθρώπου ½ Η = Συνολικό ύψος του πάνω μέρους του σώματος μέχρι τα πόδια ¼ Η = Μήκος κνημών από τον αστράγαλο μέχρι το γόνατο, και από το σαγόνι μέχρι το αφαλό. 1/6 =μήκος πέλματος 1/8= μήκος του κεφαλιού από την κορυφή έως το πηγούνι. 1/10 ύψος και πλάτος του πρόσωπου. 1/12= κνήμη πάνω από τον αστράγαλο Οι υποδιαιρέσεις αυτές μπορεί να φθάσου μέχρι 1/40

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΩΣ ΜΕΤΡΟ Modulor είναι η κλίμακα αναλογίων που επινόησε ο αρχιτέκτονας LE Corbusier (1887-1965). Modulor σχεδιάσθηκε ως ένα ρυθμιστικό όργανο σε σχέση με το ανθρώπινο σώμα. Έχει δύο αλληλένδετες κλίμακες μια μπλέ και μία κόκκινη. Αυτές διέπουν στο σχεδιασμό όλων των εσωτερικών και εξωτερικών αντικειμένων του κτιρίου.

Το Modulor βασίστηκε αρχικά στο μέσος ύψος ενός άνδρα 1,75μ. Αργότερα αυτό άλλαξε στα μυθικά έξι πόδια, κατόπιν υιοθετήθηκε το ύψος του άγγλου ντεντέκτιβ, 1,82μ.

ΚΕΝ Είναι μια μονάδα μέτρησης που εισήχθη το δεύτερο ήμισυ του Ιαπωνικού Μεσαίωνα. Αρχικά χρησίμευε για να καθορίζει το διάστημα μεταξύ δύο στύλων και είχε μεταβλητό μέγεθος, γρήγορα τυποποιήθηκε για την οικιστική αρχιτεκτονική. Το Κέν με την πάροδο του χρόνου έγινε απόλυτη μονάδα μέτρηση, η οποία εξελίχθηκε σ ένα αισθητικό μέτρο που ρύθμιζε την κατασκευή, τα υλικά και τα διαστήματα της γιαπωνέζικης αρχιτεκτονικής.

Με την μέθοδο Inaka ma: ο κάναβος του ΚΕΝ αποτελείτε από 6 Shaku και καθόριζε τα υποστυλόματα. Επομένως η τυποποιημένη ψάθα πατώματος 3Χ6 Shaku ή ½ Χ 1ΚΕΝ Με την μέθοδο Kyo-ma, η ψάθα έχει διαστάσεις 3,12Χ6,30 Shaku και η τοποθέτηση των κολώνων ποικίλει ανάλογα με το μέγεθος του δωματίου και κυμαίνονταν από 6,4 έως 6,7 Shaku. Το μέγεθος ενός δωματίου καθορίζεται από τις ψάθες πατώματος. Η παραδοσιακή ψάθα αρχικά είχε διαστάσεις που εξυπηρετούσαν δύο άτομα καθιστά ή ένα άτομο κοιμισμένο.

Το Nakagin capsule Tower, του Kisho Kurokawa, χτίστηκε το 1972 και απειλείται με κατεδάφιση από το 2007. Εργαζόμενος γραφείου διανυκτερεύει στο εσωτερικό μιας κάψουλας Τυπική διάταξη διαδρόμου ενός Capsule Hotel

ΑΝΘΡΩΠΟΜΕΤΡΙΑ ΕΡΓΟΝΟΜΙΑ Η ανθρωπομετρία (άνθρωπος + μέτρο) εξετάζει τις φυσικές διαστάσεις, τις αναλογίες και τη σύνθεση του ανθρώπινου σώματος. Εργονομία (έργο + νόμος) είναι η επιστήμη που ασχολείται με το σχεδιασμό αντικειμένων, συστημάτων και χώρων, που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση. Εξετάζει πως το ανθρώπινο σώμα συνδέεται με το περιβάλλον του (π.χ. κατοικία, χώρο εργασίας κλπ), τον τρόπο που ο άνθρωπος κινείται και χρησιμοποιεί διάφορα αντικείμενα (π.χ. έπιπλα, πόμολα, διακόπτες κλπ), τις φυσιολογικές και ψυχολογικές ικανότητες και απαιτήσεις του.

ΣΧΕΔΙΑΣΤΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ Η κλίμακα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια σχέση ανάμεσα στο σχεδιασμένο μήκος (γραφικά) και στο αντίστοιχο πραγματικό μήκος του αντικειμένου. Η κλίμακα σχεδίασης ορίζεται με κλάσμα που έχει αριθμητή το σχεδιασμένο μήκος και παρανομαστή το αντίστοιχο πραγματικό μήκος του αντικειμένου και γράφεται 1:α

ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΙ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΕΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟΥ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΥ ΧΑΡΑΞΕΙΣ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΩΝ ΧΩΡΩΝ

ΟΨΕΙΣ

Η παράσταση 1:100 σημαίνει ότι για κάθε 1 μονάδα σχεδιασμένου μήκους αντιστοιχούν σε 100 μονάδες μήκους στο αντικείμενο. Δηλαδή το σχέδιο είναι 100 φορές μικρότερο από το πραγματικό μήκος, Η παράσταση 1:1 σημαίνει ότι κάθε 1 μονάδα σχεδιασμένου μήκους αντιστοιχεί με 1 μονάδα πραγματικού μήκους το αντικείμενο. Δηλαδή κάθε μέγεθος στο σχέδιο ισούται με το αντίστοιχο μέγεθος του αντικειμένου. Η παράσταση 2:1 ότι 2 μονάδα σχεδιασμένου μήκους αντιστοιχεί με 1 μονάδα πραγματικού μήκους το αντικείμενο. Δηλαδή το σχέδιο είναι 2 φορές μεγαλύτερο από το πραγματικό αντικείμενο.

ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ ΕΝΟΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΥΠΟ ΚΛΙΜΑΚΑ Κλίμακα 1:100 Έχουμε 1 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 100εκατ στο αντικείμενο = 1 μέτρο 2 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 200εκατ στο αντικείμενο = 2 // 3,2 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 320εκατ στο αντικείμενο = 3μετρα & 20εκ Κλίμακα 1:50 1 μονάδα μήκους αντιστοιχεί από το σχέδιο αντιστοιχεί με 50 μονάδες από το αντικείμενο. Έχουμε 1 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 50εκτ. Στο αντικείμενο = 0,50 μέτρου 2 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 100εκτ. Στο αντικείμενο = 1,00 μέτρου 3 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 150εκτ. Στο αντικείμενο = 1,50 μέτρου 4 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 200εκτ. Στο αντικείμενο = 2,00 μέτρου 4,2 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 210εκτ. Στο αντικείμενο = 2,10 μέτρου Παράδειγμα: ένας χώρος διαστάσεων 2,40χ5,60 σε κλίμακα 1:50 θα σχεδιαστεί στο χαρτί 4,80χ 11,20 εκατ.

Κλίμακα 1:25 1 μονάδα μήκους αντιστοιχεί από το σχέδιο αντιστοιχεί με 25 μονάδες από το αντικείμενο. Έχουμε 1 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 25εκτ. Στο αντικείμενο = 0,25 μέτρου 2 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 50εκτ. Στο αντικείμενο = 0,50 μέτρου 4 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 100εκτ. Στο αντικείμενο = 1,00 μέτρου 4,2 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 105εκτ. Στο αντικείμενο = 1,05 μέτρου 7 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 175εκτ. Στο αντικείμενο = 1,75 μέτρου Ένας πρακτικός κανόνας για την κλίμακα αυτή είναι: όταν οι διαστάσεις είναι σε μέτρα σχεδιάζονται τετραπλάσιες σε εκατοστά.

Κλίμακα 1:20 1 μονάδα μήκους αντιστοιχεί από το σχέδιο αντιστοιχεί με 20 μονάδες από το αντικείμενο. Έχουμε 1 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 20εκτ. Στο αντικείμενο = 0,20 μέτρου 2 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 40εκτ. Στο αντικείμενο = 0,40 μέτρου 3 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 60εκτ. Στο αντικείμενο = 0,60 μέτρου 4 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 80εκτ. Στο αντικείμενο = 0,80 μέτρου 5 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 100εκτ. Στο αντικείμενο = 1,00 μέτρου 8 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 160εκτ. Στο αντικείμενο = 1,60 μέτρου 0,3 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 6,0εκτ. Στο αντικείμενο = 0,06 μέτρου Κλίμακα 1:10 1 μονάδα μήκους αντιστοιχεί από το σχέδιο αντιστοιχεί με 10 μονάδες από το αντικείμενο. Έχουμε 1 χιλ(mm). στο σχέδιο αντιστοιχεί με 10χιλ. Στο αντικείμενο = 1,00 μ 0,8 χιλ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 8,00εκτ. Στο αντικείμενο = 0,08 μ 2,5 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 25εκτ. Στο αντικείμενο = 0,25 μ 17,0 εκατ. στο σχέδιο αντιστοιχεί με 170εκτ. Στο αντικείμενο = 1,70 μέτρου Παράδειγμα: αντικείμενο 1,70μ == στο σχέδιο 0,17μ // 5,80 εκατ === 0,58 εκατ.

ΓΡΑΦΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΑ Η γραφική κλίμακα είναι ένα ευθύγραμμο τμήμα που συνοδεύει το σχέδιο και έχει δεκαδικές υποδιαιρέσεις. Πλεονεκτεί στο ότι οποιασδήποτε σμίκρυνση ή μεγέθυνση του χάρτη δε μας στερεί τη δυνατότητα να μετρήσουμε αποστάσεις σε αυτόν 100 m 200 m 400 m Συγκρίνουμε το διάστημα στη γραφική κλίμακα με το διάστημα ανάμεσα στα δύο σημεία

Ευχαριστώ