ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΑΚΡΟΤΑΤΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ. Αριθμητικές μέθοδοι ελαχιστοποίησης ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ

Σχετικά έγγραφα
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΙΙ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΜΟΥ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ 15

3 η ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΗ ΓΡΑΜΜΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΟΣ ΚΡΙΤΗΡΙΟΥ

Μέθοδοι πολυδιάστατης ελαχιστοποίησης

Μάθημα Επιλογής 8 ου εξαμήνου

Περιεχόμενα. Λίγα λόγια για τους συγγραφείς

Περιεχόμενα. Λίγα λόγια για τους συγγραφείς

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

f f 2 0 B f f 0 1 B 10.3 Ακρότατα υπό συνθήκες Πολλαπλασιαστές του Lagrange

Βασικές έννοιες και ορισµοί. Ευθεία

Μαθηματική Ανάλυση ΙI

Τα περισσότερα προβλήματα βελτιστοποίησης είναι με περιορισμούς, αλλά οι μέθοδοι επίλυσης χωρίς περιορισμούς έχουν γενικό ενδιαφέρον.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

Ευχαριστίες Δύο λόγια από την συγγραφέα... 17

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

a ) a ) = lim f( a + h u ) f( a ) = lim (2) h = 0 f( a + h u ) f( a ) hdf( a )( u ) lim = 0 lim u ) f( a + h lim = 0 u ) = 0 lim = Df( a )( u ) lim

Βασικές έννοιες και ορισµοί. Ευθεία

x k+1 = x k + α k (x k ) ώστε f(x k+1 ) < f(x k ),

Άσκηση1: Να λυθεί και να διερευνηθεί για τις διάφορες τιμές των παραμέτρων ab, το σύστημα: a 4 4a. το σύστημα έχει άπειρες λύσεις:

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

Αριθμητική εύρεση ριζών μη γραμμικών εξισώσεων

Κοιλότητα. Διαφορικός Λογισμός μιας μεταβλητής Ι

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

ΓΡΑΜΜΙΚΟΣ & ΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ

Εισαγωγικές έννοιες. Κατηγορίες προβλημάτων (σε μια διάσταση) Προβλήματα εύρεσης μεγίστου. Συμβολισμοί

A = x x 1 + 2x 2 + 4

ΤΕΣΤ Β2.λύσεις ΟΜΑΔΑ Ι

η απόσταση d γίνεται ελάχιστη. Τα αντίστοιχα σημεία των καμπυλών είναι: P, P, , P, P, ( 2) ,

ΔΙΑΝΥΣΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Ι. Πραγματικές ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ πραγματικής μεταβλητής (έως και ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ)

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ 1. Α Μέρος

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΡΟΛΟΓΟΣ. 5 ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ 7 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΒΑΘΜΟΥ 15 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΙΣΟΣΤΑΘΜΙΚΕΣ ΟΡΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ 35

Εφαρμοσμένη Βελτιστοποίηση

g= x + y 1}. Να βρεθεί γραφικά και αναλυτικά η MR Π(Q) = R(Q) C(Q). Στο παραπλεύρως σχήμα

Βασίλειος Μαχαιράς Πολιτικός Μηχανικός Ph.D.

Αναγνώριση Προτύπων Ι

Εφαρμογές παραγώγων. Διαφορικός Λογισμός μιας μεταβλητής Ι

Βέλτιστος Έλεγχος Συστημάτων

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥΣ ΙΙ ΤΜΗΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΜΑΘΗΜΑ ΟΓΔΟΟ-ΜΕΓΙΣΤΑ & ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ

Κεφ. 2: Επίλυση συστημάτων εξισώσεων. 2.1 Επίλυση εξισώσεων

ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ SIMPLEX

ΠΡΟΣΟΧΗ : Nέα Ύλη για τις Κατατακτήριες από 2012 και μετά στην Φυσική Ι. Για το 3ο εξάμηνο. ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ στο μάθημα ΦΥΣΙΚΗ Ι - ΜΗΧΑΝΙΚΗ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ 2017 Ενδεικτικές απαντήσεις

III.9 ΑΚΡΟΤΑΤΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΗ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

min f(x) x R n (1) x g (2)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ 11. (δ). Να βρεθεί η λύση της διαφορικής εξίσωσης: y = xy, που έχει θετικές τιμές: y 0 και ικανοποιεί: y(0) = 1. 2.

(f,g) f(x,y,v, w) = xy v= 0 x (v,y) = = = = = 3. g(x,y,v,w) = x+ 2y w= 0. (x,y) g g 1 2. Λύση 2. Με πλεγμένη παραγώγιση ως προς v, με σταθερό w :

ΜΕΜ251 Αριθμητική Ανάλυση

Γραμμική Άλγεβρα και Μαθηματικός Λογισμός για Οικονομικά και Επιχειρησιακά Προβλήματα

10.7 Λυμένες Ασκήσεις για Διαστήματα Εμπιστοσύνης

1. Τετραγωνικές μορφές. x y 0. 0x y 0 1α 1β 2α 2β 3. 0x + y 0

Συστήµατα Μη-Γραµµικών Εξισώσεων Μέθοδος Newton-Raphson

Βασίλειος Μαχαιράς Πολιτικός Μηχανικός Ph.D.

Χρήστος Ι. Σχοινάς Αν. Καθηγητής ΔΠΘ. Συμπληρωματικές σημειώσεις για το μάθημα: «Επιχειρησιακή Έρευνα ΙΙ»

II.6 ΙΣΟΣΤΑΘΜΙΚΕΣ. 1. Γραφήματα-Επιφάνειες: z= 2. Γραμμική προσέγγιση-εφαπτόμενο επίπεδο. 3. Ισοσταθμικές: f(x, y) = c

- ΟΡΙΟ - ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 2: ΜΟΝΟΤΟΝΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ ΑΚΡΟΤΑΤΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

Σημειώσεις για το μάθημα Υπολογιστικές μέθοδοι πολύπλοκων συστημάτων

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ. η τιμή της συνάρτησης είναι μεγαλύτερη από την τιμή της σε κάθε γειτονικό σημείο του x. . Γενικά έχουμε τον ακόλουθο ορισμό:

Κινητά Δίκτυα Επικοινωνιών. Συμπληρωματικό υλικό. Προσαρμοστική Ισοστάθμιση Καναλιού

Τετραγωνικά μοντέλα. Τετραγωνικό μοντέλο συνάρτησης. Παράδειγμα τετραγωνικού μοντέλου #1. Παράδειγμα τετραγωνικού μοντέλου #1

Βέλτιστος Έλεγχος Συστημάτων

ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΕΡΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ

Τετραγωνικά μοντέλα. Τετραγωνικό μοντέλο συνάρτησης. Παράδειγμα τετραγωνικού μοντέλου #1. Παράδειγμα τετραγωνικού μοντέλου #1

40 Ασκήσεις στον ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ ΛΟΓΙΣΜΟ ( Επεξεργασία του ΜΑΝΩΛΗ ΨΑΡΡΑ)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

Οργάνωση της Ελληνικής Χονδρεμπορικής Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας

Θεμελιώδεις έννοιες βελτιστοποίησης και κλασικές μαθηματικές μέθοδοι

Συστήματα Αυτομάτου Ελέγχου & Ρυθμίσεως Μηχανών (h>p://courseware.mech.ntua.gr/ml23147/)

Διαχείριση Ηλεκτρικής Ενέργειας Οικονομική Κατανομή Παραγόμενης Ενέργειας

ΜΕΜ251 Αριθμητική Ανάλυση

Βασίλειος Μαχαιράς Πολιτικός Μηχανικός Ph.D.

Οριακή Τιμή Ελληνικού Συστήματος

Τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής

ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΕΡΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ

Κεφάλαιο 14: Διαστασιολόγηση αγωγών και έλεγχος πιέσεων δικτύων διανομής

Μαθηματική Ανάλυση ΙI

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ «ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ» ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Ι (ΘΕ ΠΛΗ 12) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΗ ΤΕΛΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ 5 Ιουλίου 2009

5 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΔΥΟ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ

Ενότητα 2: Εισαγωγή στη Θεωρία Βέλτιστου Ελέγχου. Νίκος Καραμπετάκης Τμήμα Μαθηματικών

Κεφάλαιο 3 ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ. 3.1 Η έννοια της παραγώγου. y = f(x) f(x 0 ), = f(x 0 + x) f(x 0 )

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΗ ΤΕΛΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ 3 Ιουλίου 2010

Μηχανική ΙI. Λογισµός των µεταβολών. Τµήµα Π. Ιωάννου & Θ. Αποστολάτου 2/2000

= df. f (n) (x) = dn f dx n

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕ ΧΡΗΣΗ MATLAB ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ [ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΠΑΥΞΗΜΕΝΗ]

Af(x) = και Mf(x) = f (x) x

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ I 22 Διάρκεια εξέτασης: 2 ώρες και 15' 1 (4 μονάδες)

ΘΕΜΑΤΑ ΕΞΕΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟ ΟΣ:

Πες το με μία γραφική παράσταση

Εφαρμοσμένη Βελτιστοποίηση

Γραμμική Άλγεβρα και Μαθηματικός Λογισμός για Οικονομικά και Επιχειρησιακά Προβλήματα

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ 13. A παραπλεύρως σχήματος. Να βρεθούν τα πρόσημα των μερικών

ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΒΕΛΤΙΣΤΟΠOIΗΣΗ

min f(x) x R n b j - g j (x) = s j - b j = 0 g j (x) + s j = 0 - b j ) min L(x, s, λ) x R n λ, s R m L x i = 1, 2,, n (1) m L(x, s, λ) = f(x) +

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΕΠΑ.Λ. Δ. Ε. ΚΟΝΤΟΚΩΣΤΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

III.10 ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΕΣ LAGRANGE

Γ ε ν ι κ έ ς εξ ε τ ά σ ε ι ς Μαθηματικά Γ λυκείου Θ ε τ ι κ ών και οικονομικών σπουδών

Κεφ. 2: Επίλυση συστημάτων αλγεβρικών εξισώσεων. 2.1 Επίλυση απλών εξισώσεων

Ερωτήσεις αντιστοίχισης

Transcript:

ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ Πρόβλημα Βελτιστοποίησης: Μεγιστοποίηση ή Ελαχιστοποίηση συνάρτησης στόχου: f(,..., N ) Καθορισμός του διανύσματος = [,..., N ], που καταλήγει σε μέγιστη ή ελάχιστη τιμή της f(,..., N ). ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ Ελαχιστοποίηση συναρτήσεων μιας μεταβλητής *: ολικό ελάχιστο της f() αν *: τοπικό ελάχιστο της f() και f( ) f() df (*) d df(*) > 0 d για όλα τα Πιθανά τοπικά ακρότατα ΑΚΡΟΤΑΤΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ f() α Άκρα διαστήματος ορισμού Κρίσιμα σημεία A A B Γ Στάσιμα σημεία: f'() Σημεία δεν ορίζεται η πρώτη παράγωγος: f'() Δ B Γ Δ b Αριθμητικές μέθοδοι ελαχιστοποίησης Πρόβλημα: Min f(), f(): συνάρτηση στόχου Επαναληπτική μέθοδος Newton: Αρχική τιμή o + df( ) df( ) =,,,... d d υπολογισμός τοπικού ελάχιστου (στάσιμου σημείου) δυσκολίες για πολύπλοκες συναρτήσεις 3 4

Αριθμητικές μέθοδοι ελαχιστοποίησης Μέθοδος Κλίσεων Αρχική τιμή o + = a a > 0 : +,,,... για όλα τα κριτήριο τερματισμού αργή σύγκλιση υπολογισμός τοπικού ελάχιστου δυσκολία στον υπολογισμό {a,,,...} df ( ) d f( ) < f( ) 5 Ελαχιστοποίηση συναρτήσεων πολλών μεταβλητών f(, ): f(), = [... N ] κλίση συνάρτησης: πίνακας Hess: df ( ) f ( ) f ( ) f( ) = =... d N f f f... N d f ( ) f H f ( ) = = d f f N N =... N : τοπικό ελάχιστο της f() = f ( ) όταν f ( f( ) =,.., N) O N ή και i H f (): θετικά ορισμένος πίνακας (για κάθε : H Τ > 0) 6 Αριθμητικές μέθοδοι ελαχιστοποίησης Μέθοδος Newton : o αρχικά επιλεγμένο διάνυσμα + = f( ) H f ( ) o υπολογισμός και αντιστροφή του πίνακα Hess =0,,... Μέθοδος Κλίσεων (μέθοδος ταχυτέρας καθόδου): o αρχικά επιλεγμένο διάνυσμα + = a f ( ) o κριτήριο τερματισμού :,,,... με a > 0 f( ) <ε 7 ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ Μόνο ένας εξισωτικός περιορισμός Min f (,,..., Ν ) Μ.Π. φ (,,..., Ν ) Συνάρτηση LaGrange : L (,..., Ν, λ) = f (,..., Ν ) + λ. φ(,..., Ν ) Αναγκαίες συνθήκες ελαχίστου (πρώτης τάξης) : L i=, N L λ f φ + λ i =, N φ (,..., Ν ) 8

ΠΟΛΛΟΙ ΕΞΙΣΩΤΙΚΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ Min f (,..., Ν ) Συνάρτηση LaGrange: M.Π. φ (,..., Ν ) L(,..., Ν, λ,..., λ Μ )=f (,..., Ν )+ λ φ (,..., Ν )+... +λ Μ φ Μ (,..., Ν ) φ Μ (,..., Ν ) Αναγκαίες συνθήκες ελαχιστοποίησης: L L λ j i =,..., N j =,..., M M f (,..., N) φ j(,..., N) + λ j i =,..., N j= ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ Min f () Μ.Π.φ () Τ Μ = [... Ν ]: ένα Ν-διάστατο διάνυσμα φ() = [φ ()... φ Μ ()] Τ : διανυσματική Μ-διάστατη συνάρτηση του Συνάρτηση LaGrange ( Μ λ R ): L (, λ) = f () + λ φ () φ j (,..., Ν ) j =,..., M 9 0 ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ LaGrange Αναγκαίες συνθήκες βελτίστου : T f( ) + λ φ ( ) N φ ( ) T N f f f( ) = και N φ φ N φ ( ) = φμ φ Μ N Min f(, y) = + y Μ.Π. φ(, y) = 4--y Βέλτιστη λύση όταν : f(,y) = λ φ(,y) ή f(,y) +λ φ (,y) Συνάρτηση LaGrange: L(,y, λ ) = f(,y) +λφ(, y) L(, y, λ ) L L L = y 3

y z A f f z 0 F=5 F=9 F= Φ Φ Γ 0 3 5 y Γραφική παράσταση της f(,y) = +y στο χώρο Οι ισοδυναμικές καμπύλες της f(,y)= +y 3 4 ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΩΝ LaGrange Min f(, ) ΜΠ. φ(, ) : φ(, ) = b - g (,.., N ) ή g (,.., N ) = b f :κόστος διαδικασίας παραγωγής b * * (,.., N), λ * * df (,.., N) λ = : βέλτιστη λύση 5 ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΗ LaGrange Απόδειξη: * = *(b), λ* = λ*(b) ( λ ) = ( ) +λ ( ) = f( ) + b g ( (b)) L (b), (b) f (b) (b) b g (b) dl d (b) d λ (b) d (b) +λ (b) g( ) d (b) d λ (b) = L(, λ ) +φ( ) +λ (b) ( λ ) dl (b), (b) λ (b) = df ( (b) λ (b) = 6 4

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΗ LaGrange Εφαρμογή σε οικονομική κατανομή φορτίου *(b), λ*(b): βέλτιστη λύση του προβλήματος οικονομικής κατανομής φορτίου b MW Min f() Μ.Π. g() = b Ελάχιστο ωριαίο κόστος λειτουργίας: f*(b) = f(*(b)) Αύξηση φορτίου κατά Δb MW Min f() Μ.Π. g() = b + Δb Νέοελάχιστοωριαίοκόστοςλειτουργίας f*(b + Δb) = f( *(b + Δb)) Ο πολλαπλασιαστής LaGrange λ * [ /MWh] δίνει την αύξηση του βέλτιστου ωριαίου κόστους λειτουργίας Δ f f( (b+δb)) f( (b)) λ (b) = του συστήματος, σε /h, όταν το φορτίο Δb Δb του συστήματος αυξάνεται κατά ένα MW 7 5