ffa VÉÇáàtÇà Çx 9 [xäxç V{âÜv{ axãáäxààxü e-pelican

ffa VÉÇáàtÇà Çx 9 [xäxç V{âÜv{ axãáäxààxü e-pelican I am like a Pelican in the wilderness Psalm 102:6 January / February 2015 SS. CONSTANTINE & HELEN PASTORAL REPORT: 2014 LITURGICAL / SACRAMENTAL LIFE 1/1/-12/31/2014 Baptisms Infants- 36 Adult- 4 Total: 40 Weddings- 17 Funerals- 46 CHURCH SERVICE SUPPORT GROUPS Chanters / Senior Choir Youth Choir Altar Boy Guild Handmaidens Welcoming Committee Greeters YOUTH MINISTRY Junior Orthodox Youth (12 years and under) Fall / Winter Basketball Spring Soccer Retreats Joy Activity Sessions Greek Orthodox Youth Association (GOYA) 8 th 12 th Graders 4 Events per Month Socials Social Projects Fundraising Activities Toddler Play Group Up to 4 years old Meets every Friday Greek Orthodox Athletic League (Metropolis) Biddy Basketball Grade School Boys Basketball High School Boys Basketball Junior Olympics Program EDUCATION MINISTRY Bible Studies (Adults) Tuesday Mornings (English) Wednesday Evenings (English) Wednesday Evenings (Greek) Sunday Church School (Classes and Extracurricular Activities) Vacation Church School / Camp St. Constantine Metropolis Fanari Camp (6th to 11th Grades) Ionian Village Cross Road Koraes Religion Classes Programs for both day and afternoon schools. Day School Instruction: Preschool to 4 th Grade: Fr. Tom 5 th, 6 th & 7 th Grade: Fr. Nick 8 th Grade: Fr. Byron Road to Orthodoxy Inquirer / Convert Classes Series of 6 classes scheduled throughout the year for potential converts and inquirers. Divorce Rebuilders Premarital Seminars Godparent Seminars One time seminar offered monthly for prospective Godparents (Required) Annual Parish-Wide Retreats Fall & Spring Adult Education retreats Fr. Nicholas W. Jonas Fr. Byron Papanikolaou Fr. Tom De Medeiros Pastor Protopresbyter Presbyter (frnwj@aol.com) (frbyron@aol.com) (tomdemed@aol.com) Dr. Neophytos L. Savide President, Parish Council John Arvanetes Chairman of the Board www.stconstantinehelen.org or get there fast www.ssch.us 11025 S. Roberts Road (Honorary Fr. Byron Way), Palos Hills, Illinois 60465

Godparent Luncheon February 15 Golf Outing June 25 GreekFest August 22 & 23 Glendi Dinner Dance October 3

THE FEAST OF THEOPHANY The Epiphany, or Theophany (6th January) is after Pascha and Pentecost the greatest Feast of the Orthodox Church: greater even than the feast of the Nativity of Christ. It commemorates the baptism of our Lord by John, the Forerunner in the Jordan and the public manifestation of the incarnate Word to the world. The Orthodox Church commemorates only one event in our Lord's life at Epiphany: our Lord's baptism. Our Lord s first public manifestation or appearance takes place at His baptism, for very good reason: "Baptism is the symbol of death and resurrection; Christ came to the earth in order to die and be raised. Baptism is a symbol of repentance of sin and its forgiveness; Christ came as the Lamb of God who takes upon Himself the sin of the world in order to take it away. Baptism is a symbol of sanctification; Christ has come to sanctify the whole of creation. Baptism is a symbol, finally, of radical renewal. When one is baptized the old is over and the new has come. And Christ has appeared on earth to bring all things to an end, and to make all things new. The act of baptism, therefore, contains in symbol the entire mystery of Christ, the whole purpose of his coming." At his manifestation in the Jordan, our Lord, made like us in every respect save sin, enters into the water to identify with our fallen condition in order to bring it to an end and to create us anew for life in the kingdom of God. At the river Jordan, God reveals Himself in the person of Jesus. He is the Word of God incarnate, on Him rests the Holy Spirit from all eternity, the Father witnesses to the divinity of Christ and proclaims Him to be His only Son: "This is my beloved Son with whom I am well pleased" (Matthew 3:17) Jesus' baptism in the Jordan is also the first manifestation of the greatest of all mysteries, the worship of the Trinity. This is Orthodox Christianity's unique doctrine: the worship of the Holy Trinity "one in essence and undivided". It was foreshadowed in the theophanies of the Old Covenant of Israel, for example, the visit Abraham received at the oak of Mamre (Genesis 18:1). Fr. Thomas Hopko, a legendary Orthodox author writes: it was clearly made manifest in the 'final and everlasting covenant of peace' of the one true God with His people, first revealed in the Messiah's epiphany at His baptism in the Jordan. This worship stands at the heart of the celebration of the Winter Pascha in the Orthodox Church. This manifestation of Christ the Orthodox Church separates from all the others (birth, magi, and wedding at Cana), because on this day God reveals Himself fully: He is one in three persons. This is the mystery which allows us to call on the Father, the Son and the Holy Spirit as one God. Nothing can be added to this vision. This is why the word Epiphany meaning manifestation was replaced in the East by Theophany meaning "manifestation of God" the latter specifying and developing the meaning of the feast. " As You were baptized in the Jordan, O Lord, then the worship of the Trinity became manifest, for the voice of the Father bore witness to You, naming You the Beloved Son; and the Spirit, in the form of a dove, confirmed the certainty of the word. O Christ God, who appeared and illumined the world, glory to You. " (Apolitikion of the Feast)

ΤΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ Στα Θεοφάνεια (η Φώτα), που εορτάζονται στις 6 Ιανουρίου, τιµούµε και θυµόµαστε την Βάπτιση του Ιησού Χριστού. Η λέξη Θεοφάνεια σηµαίνει φανέρωση/αποκάλυψη του Θεού και αναφέρεται στην φανέρωση της Αγίας Τριάδας που έγινε κατά την Βάπτιση του Χριστού. Η αρχαιότερη αναφορά στη γιορτή των Θεοφανείων που έχει διασωθεί είναι από τον Κλήµη Αλεξάνδρειας. Στην Πρωτοχριστιανική Εκκλησία και µέχρι τον τέταρτο αιώνα µ.χ. οι Χριστιανοί γιόρταζαν την ίδια µέρα τα Χριστούγεννα και τα Θεοφάνεια, τιµώντας επίσης την ίδια µέρα την προσκύνηση του Χριστού από τους Ποιµένες και τους Τρεις Μάγους. Μετά τον τέταρτο αιώνα µ.χ. καθιερώθηκε ξεχωριστή εορτή την 25 η εκεµβρίου για τη γέννηση του Χριστού και την 6 η Ιανουαρίου για τα Θεοφάνεια. Ας δούµε τώρα τα γεγονότα που σχετίζονται µε την Βάπτιση του Χριστού. Λίγο καιρό πριν ξεκινήσει ο Ιησούς Χριστός την διδασκαλία του, ο Ιωάννης ο Πρόδροµος εγκαταλείπει την έρηµο και εγκαθίσταται στις όχθες του Ιορδάνη ποταµού. Εκεί συνεχίζει το κήρυγµα για την έλευση του Σωτήρα, καλεί τους ανθρώπους προς µετάνοια και συγχρόνως βαπτίζει πολλούς από αυτούς που έρχονται να τον ακούσουν. Στον Ιορδάνη πήγε και τον συνάντησε ο Χριστός και τότε είπε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής «Ίδε ο αµνός του Θεού, ο αίρων την αµαρτίαν του κόσµου.» Ο Ιησούς Χριστός ζήτησε απ τον Ιωάννη να Τον βαπτίσει, µα ο Άγιος, αναγνωρίζοντας ποιόν έχει απέναντί του, αρνείται λέγοντας ότι ο ίδιος έχει ανάγκη να τον βαπτίσει ο Ιησούς Χριστός και ότι δεν τολµά αυτός να Τον βαπτίσει. Και τότε ο Ιησούς του λέει έτσι πρέπει να γίνει για να εκπληρώσει κάθε εντολή του Θεού και να πληρωθεί η θεία οικονοµία για την σωτηρία του ανθρώπου. Τότε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδροµος βάπτισε τον Ιησού Χριστό στα νερά του Ιορδάνη ποταµού. Ο Άγιος όσους βάπτιζε στα νερά του ιορδάνη, τους έβαζε όσο βρισκόντουσαν µέσα στον ποταµό να εξοµολογούνται τις αµαρτίες τους. Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος γράφει ότι ο Ιησούς Χριστός όταν βαπτίστηκε βγήκε αµέσως απ το νερό του Ιορδάνη, για να µας θυµίσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο µόνος αναµάρτητος και, σε αντίθεση µε τους άλλους που βάπτιζε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδροµος, ο Χριστός δεν είχε καµία αµαρτία να εξοµολογηθεί και έτσι βγήκε κατευθείαν. Άνοιξαν οι Ουρανοί και κατέβηκε το Άγιο Πνεύµα µε µορφή περιστεράς και ακούστηκε φωνή απ τους ουρανούς που είπε «Αυτός είναι ο Υιός µου ο αγαπητός» µε τον οποίο θα γίνει η σωτηρία των ανθρώπων, φανερώνεται ο Πατήρ και δίνει µαρτυρία για τον Υιό. Φανερώνονται λοιπόν έτσι τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος και επιπλέον µε την εµφάνιση του Αγίου Πνεύµατος πάνω από τον Ιησού, παρατηρεί ο Άγιος αµασκηνός ο Στουδίτης, δεν αφήνεται περιθώριο σε κάποιον απ τους παρευρισκόµενους να θεωρήσει λανθασµένα ότι ο Μεσσίας είναι ο Ιωάννης ο Πρόδροµος και όχι ο Ιησούς Χριστός. Ακόµη ο άγιος αµασκηνός αναφέρει ότι το Άγιο Πνεύµα εµφανίστηκε µε µορφή περιστεράς επειδή όπως περιστέρι είχε δείξει στον Νώε το τέλος του κατακλυσµόυ, έτσι τώρα µε την Βάπτιση του Χριστού και την εµφάνιση του Αγ Πνεύµατος «είδει Περιστεράς» µπαίνει τέλος στον κατακλυσµό των αµαρτιών. Ένας επιπλέον λοιπόν λόγος για την Βάπτιση του Ιησού Χριστού ήταν να µάθουν οι πιστοί το µυστήριο του Βαπτίσµατος και της Εξοµολόγησης. Σχετικά µε το Βάπτισµα διαβάζουµε τπίσης στο κατά Ιωάννη ευαγγέλιο γ:5 «Αµήν λέγω σοι, εάν µη τις γεννηθή δι ύδατος και Πνεύµατος, ου µε εισέλθη εις την βασιλείαν των ουρανών» και στις πράξεις των Αποστόλων α:5 «ότι Ιωάννης µεν εβάπτισεν θδατι, θµείς δε βαπτισθήσεσθε εν Πωεύµατι Αγίω». Μας λένε ακόµη οι Πατέρες της Εκκλησίας ότι µε το Βάπτισµα ο άνθρωπος ντύνεται έναν κατάλευκο χιτώνα. Με τις αµαρτίες που κάνουµε λερώνουµε αυτόν τον χιτώνα, αλλά υπάρχει κι άλλο ένα µυστήριο η Εξοµολόγηση. Πρέπει λοιπόν µε ειλικρινή Εξοµολόγηση στον Πνευµατικό µας και µε µατάνοια να προσπαθούµε να καθαρίζουµε τον χιτώνα της ψυχής µας. Ο άγιος αµασκηνός Στουδίτης σηµειώνει ότι µε τα Θεοφάνεια φωτίζονται οι άνθρωποι κι όπως γράφει ο άγιος Φρηγόριος ο Θεολόγος, η εορτή λέγεται και Φώτα ή Φώτισµα επειδή «φωτίζει και λαµπράινει την ψυχή του ανθρώπου και την γλυτώνει από το σκοτάδι της αιώνας κόλασης». Επίσης ανήµερα Θεοφάνεια βαπτίζονταν και οι κατηχούµενοι, παίρνοντας κι αυτοί το φως του Χριστού.

THE FEAST OF THE THREE HIERARCHS During the reign of the Emperor Alexius Comnenus (1081-1118), a controversy arose in Constantinople among men learned in Faith and zealous for virtue about the three holy Heirarchs and Fathers of the Church: Basil the Great, Gregory the Theologian and John Chrysostom. Some argued for Saint Basil above the other two because he was able, as none other, to explain the mysteries of the Faith, and rose to angelic rank by his virtues. Organizer of monastic life, leader of the entire Church in the struggle with heresy, austere and demanding shepherd as to Christian morals, in him there was nothing base or of the earth. Hence, said they, he was superior to Saint Chrysostom who was by nature more easily inclined to absolve sinners. The partisans of Saint Chrysostom retorted that the illustrious Archbishop of Constantinople had been no less zealous than St. Basil in combating vices, in bringing sinners to repentance and in raising up the whole people to the perfection of the Gospel. The golden-mouthed shepherd of matchless eloquence has watered the Church with a stream of homilies in which he interprets the divine word and shows its application in daily life with more accomplished mastery than the two other holy Doctors. According to a third group, Saint Gregory the Theologian was to be preferred to the others by reason of the majesty, purity and profundity of his language. Possessing a sovereign mastery of all the wisdom and eloquence of ancient Greece, he had attained, they said to such a pitch in the contemplation of God that no one had been able to express the dogma of the Holy Trinity as perfectly as he. With each faction setting up one of the Fathers against the other two in this way, the whole Christian people were soon caught up in the dispute, which far from promoting devotion to the Saints in the City, resulted in nothing but ill-feeling and endless argument. Then one night the three holy Hierarchs appeared in a dream to Saint John Mauropus, the Metropolitan of Euchaïta, separately at first, then together and, speaking with a single voice, they said: As you see, the three of us are with God and no discord or rivalry divides us. Each of us, according to the circumstances and according to the inspiration that he received from the Holy Spirit, wrote and taught what befits the salvation of mankind. There is not among us a first, a second or a third, and if you invoke one of us the other two are immediately present with him. Therefore, tell those who are quarrelling not to create divisions in the Church because of us, for when we were on earth we spared no effort to re-establish unity and concord in the world. You can conjoin our three commemorations in one feast and compose a service for it, inserting the hymns dedicated to each of us according to the skill and knowledge that God has given you. Then transmit it to the Christians with the command to celebrate it each year. If they honor us thus as being with and in God, we give them our word that we will intercede for their salvation in our common prayer. At these words, the Saints were taken up into heaven in a boundless light while conversing with one another by name. Saint John immediately assembled the people and informed them of this revelation. As he was respected by all for his virtue and admired for his powerful eloquence, the three parties made peace and every one urged him to lose no time in composing the service of the joint feast. With fine discernment, he selected 30 January as appropriate to the celebration, for it would set the seal to the month in which each of the three Hierarchs already had a separate commemoration (Saint Basil January 1; Saint Gregory-January 25; Saint John Chrysostom November 13).

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ Οι τρεις Ιεράρχες, Αγιοι Προστάτες της Παιδείας και των Γραµµάτων, γιορτάζουν στις 30 Ιανουαρίου. Την εορτή των Τριών Ιεραρχών καθιέρωσε ο Αλέξιος Κοµνηνός το 1100 µχ, αφενός για να τιµηθούν οι τρεις µεγάλοι Άγιοι της Εκκλησίας µας κι αφετέρου για να σταµατήσουν οι διαµάχες και φιλονικίες µεταξύ των πιστών σετικά µε το ποιος από τους τρεις Αγίους (Άγιος Βασίλειος ο Μέγας, Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος, Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος) είναι ο πιο σπουδαίος και ο πιο µεγάλος. Οι πιστοί χωρίστηκαν σε οµάδες, ανάλογα µε ποιον Άγιο θεωρούσανπιο σηµαντικό. Αυτοί που υποστήριζαν ότι πιο σηµαντικός είναι ο Μέγας Βασίλειος αυτοαποκαλούνταν Βασιλείται, αυτοί που υποστήριζαν ότι ήταν ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος αυτοαποκαλούνταν Γρηγορίται και τέλος αυτοί που υποστήριζαν ότι ήταν πιο σηµαντικός ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυστόστοµος αυτοαποκαλούνταν Ιωαννίται. Έξι αιώνες αργότερα, το 1826 µχ ο ηµήτριος Φρειδερίκος Γκίλφορντ, ιδρυτής της Ιονίου Ακαδηµίας, και ο Κωνσταντίνος Τυπάλδος καθιέρωσαν την ηµέρα της εορτής των Τριών Ιεραρχών ως ηµέρα αφιερωµένη στην Ελληνική και Επτανησιακή Παιδεία. εκαέξι χρόνια αργότερα, το 1842 µχ το πανεπιστήµιο Αθηνών καθιέρωσε για όλη την ελεύθερη Ελλάδα την εορτή των Τριών Ιεραρχών ως ηµέρα αφιερωµένη στην Παιδεία και στα Γράµµατα. Από τότε ως σήµερα, οι Τρεις Ιεράρχες θεωρούνται προστάτες των µαθητών, των φοιτητών και των σπουδαζόντων εν γένει. ΜΕΡΙΚΑ ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ Τίποτε δεν δυσαρεστεί τόσο τους περισσότερους ακροατές, όσο το να εγκωμιάζει κανείς τον εαυτό του. Ιωάννης ο Χρυσόστομος Η νωθρότητα είναι σύζυγος του ύπνου, και η οκνηρία μητέρα της πείνας. Γρηγόριος ο Θεολόγος Το ψωμί που φυλάς στην αποθήκη σου είναι του φτωχού. Τα ρούχαπου κρατάς κρυμμένα στην αποθήκη σου είναι του γυμνού. Ταυποδήματα που σαπίζουν αχρησιμοποίητα είναι του ξυπόλυτου. Τα χρήματα που κρύβεις βαθιά στη γη είναι του φτωχού. Λοιπόν, τόσους αδικείς, όσους θα μπορούσες να βοηθήσεις. Βασίλειος ο Μέγας Απολυτίκιον τις εορτής Τους τρεις µεγίστους φωστήρας της Τρισηλίου Θεότητος, τους την οικουµένην ακτίσι δογµάτων θείων πυρσεύσαντας, τους µελιρρύτους µοταµούς της σοφίας, τους την κτίσιν πάσαν θεογνωσίας νάµασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τον Μέγαν, ακι τον Θεολόγον Γρηγόριον, συν τω κλεινώ Ιωάννη, τω την γλώτταν χρυσορρήµονι, πάντες οι των λόγων αυτών ερασταί, συνελθόντες ύµνοις τιµήσωµεν, αυτοί γαρ τη Τριάδι, υπέρ ηµών αεί πρεσβεύουσιν.