ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ Ι. & ΦΟΥΜΕΛΗΣ Μ

Σχετικά έγγραφα
Εργαστηριακή Άσκηση Φωτογεωλογίας (Dra)

ΜΟΡΦΟΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ Υ ΡΟΓΡΑΦΙΚΑ ΙΚΤΥΑ ΤΟΥ Ν. ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ (ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΛΛΑ Α) 1

ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΩΝ ΤΑΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Νο 57 ΠΡΑΚΤΙΚΑ 5 ΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

ΜΕΡΟΣ 1 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. 1. Γεωλογείν περί Σεισμών Λιθοσφαιρικές πλάκες στον Ελληνικό χώρο Κλάδοι της Γεωλογίας των σεισμών...

Ευρασιατική, Αφρικανική και Αραβική

ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΠΡΟΔΡΟΜΩΝ ΣΕΙΣΜΙΚΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ Ι ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΙΑΛΕΞΕΩΝ

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ Υ ΡΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΙΚΤΥΟΥ ΤΟΥ ΠΟΡΤΑΪΚΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Στην στερεογραφική προβολή δεν μπορούν να μετρηθούν αποστάσεις αλλά μόνο γωνιώδεις σχέσεις.

Ερµηνεία Τοπογραφικού Υποβάθρου στη Σύνταξη και Χρήση Γεωλoγικών Χαρτών

Κατεύθυνση:«Τεχνικής Γεωλογία και Περιβαλλοντική Υδρογεωλογία»

Συσχέτιση Νεοτεκτονικών αμώυ και Σεισμικότητας στην Ευρύτερη Περιοχή ταυ Κορινθιακού Κόλπου (Κεντρική Ελλάδα).

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ

Εργαστηριακή Άσκηση Φωτογεωλογίας (Ouarkziz)

ΧΑΤΟΥΠΗΣ, Θ. & ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ Ι.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΔΙΚΤΥΟ SCHMIDT ΚΑΙ ΟΙ ΧΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΗ ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ε. ΡΟΖΟΣ ΕΠ. ΚΑΘ. ΕΜΠ

1o ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΩΝ ΩΚΕΑΝΩΝ» Χάρτες: Προσδιορισμός θέσης

ΘΕΟΧΑΡΗΣ Δ. & ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ Ι.

2. ΓΕΩΛΟΓΙΑ - ΝΕΟΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

ΜΑΡΙΟΛΑΚΟΣ Η., ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ Ι., ΘΕΟΧΑΡΗΣ Δ. (2001). XXXIV/1

ΒΡΑΧΟΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΟΣ ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΣΤΟ ΕΛΑΙΟΧQΡΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ (13/9/1986)

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ Υ ΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΤΣΑΚΩΝΑΣ ΑΡΚΑ ΙΑΣ

Μορφοτεκτονική μελέτη της χερσονήσου της Πυλίας (ΝΔ Πελοπόννησος)

ΜΑΡΙΟΛΑΚΟΣ Η., ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ I., ΣΙΔΕΡΗΣ Χ., ΧΑΤΟΥΠΗΣ Θ.

ΧΩΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΕΩΧΗΜΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΩΧΗΜΙΚΟ ΑΤΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

ΕΘΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΜΗΜΑ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ & ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ. Θέμα: «Ο Προσανατολισμός του Περιφερειακού Σκέλους του Γ ΚΠΣ»

ΑΣΚΗΣΗ 5 η ΤΕΧΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ Ι ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΣΗΡΑΓΓΑΣ

2. ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ Υ ΡΟΣΦΑΙΡΑΣ

Ιωάννης Μ. Τσόδουλος Δρ. Γεωλόγος

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΞΟ. Γεωλογική εξέλιξη της Ελλάδας Το Ελληνικό τόξο

1, +,*+* + +-,, -*, * : Key words: global warming, snowfall, snowmelt, snow water equivalent. Ohmura,,**0,**

ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ

Γεωµορφολογική και µορφοτεκτονική ανάλυση της λεκάνης απορροής του Μαλακασιώτικου ρέµατος ( υτ. Θεσσαλία-νοµός

Γεωτεχνική Έρευνα και Εκτίμηση Εδαφικών παραμέτρων σχεδιασμού Η ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

ΑΣΚΗΣΕΙΣ 11 η -12 η ΤΕΧΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ Ι

Άλλοι χάρτες λαμβάνουν υπόψη και το υψόμετρο του αντικειμένου σε σχέση με ένα επίπεδο αναφοράς

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ-2 (ο χάρτης)

Διδακτορική Διατριβή Α : Αριθμητική προσομοίωση της τρισδιάστατης τυρβώδους ροής θραυομένων κυμάτων στην παράκτια ζώνη απόσβεσης

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ (1) ΜΕ ΤΙΤΛΟ: «Γεωμετρία της παραμόρφωσης και κινηματική ανάλυση της Μεσοελληνικής Αύλακας»

5 ο Πανελλήνιο Συνέδριο ΑΓΡΟΝΟΜΩΝ και ΤΟΠΟΓΡΑΦΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ. Ινώ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΑΚΗ * & Ιωάννης ΝΑΛΜΠΑΝΤΗΣ

4.2 Μελέτη Επίδρασης Επεξηγηματικών Μεταβλητών

Καθορισμός του μηχανισμού γένεσης

Tοπογραφικά Σύμβολα. Περιγραφή Χάρτη. Συνήθως στους χάρτες υπάρχει υπόμνημα με τα σύμβολα που χρησιμοποιούνται. Τα πιο συνηθισμένα είναι τα εξής:

ΜΕΘΟΔΟΙ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΓΕΝΕΣΗΣ ΤΩΝ ΣΕΙΣΜΩΝ

µ µ I.U.G.S

Σχέδιο Ειδικότητας Αµαξωµάτων

Ποτάµια ράση ΠΟΤΑΜΙΑ ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ. Ποτάµια ιάβρωση. Ποτάµια Μεταφορά. Ποτάµια Απόθεση. Βασικό επίπεδο

7. ειγµατοληψία και κατασκευή Λεπτών Τοµών


ΜΕΛΕΤΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ Υ ΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΟΥ ΗΜΟΥ ΤΕΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΧΕΙΜΑΡΟΥ ΙΑΚΟΝΙΑΡΗ

Ασκήσεις Τεχνικής Γεωλογίας 7η Άσκηση

Κεφάλαιο 5. 5 Συστήματα συντεταγμένων

Γ' ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ

Η ΜΟΡΦΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΤΗΝΟΥ (ΚΥΚΛΑΔΕΣ) ΩΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΚΤΩΝ ΤΗΣ

Εισηγητής: Καραγιώργος Θωμάς, MSc, PhD candidate in Sport Management & Recreation ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΙΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΑΡΙΣΤOΤΕΛΕΙΟ

ΜΑΡΙΟΛΑΚΟΣ Η., ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ Ι., ΛΑΔΑΣ Ι..

Γεωμορφολογικά και μορφοτεκτονικά χαρακτηριστικά των αλλουβιακών ριπιδίων του βόρειου τμήματος της λεκάνης του Αγγίτη ποταμού.

Κεφάλαιο 1. Γεωμορφολογία Ποταμών Μόνιμη δίαιτα ποταμών Σχηματισμός διατομής ποταμού

ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ. Ενότητα 10: Ζώνες διάτμησης. Παρασκευάς Ξυπολιάς Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ. Ασκήσεις Εργαστηρίου. (Εργαστήριο Γεωλογίας-Παλαιοντολογίας) Καθ. Αδαμάντιος Κίλιας

Συγκριτική ποσοτική γεωμορφολογική ανάλυση των υδρογραφικών δικτύων της χερσονήσου της Πυλίας (ΝΔ Πελοπόννησος) Λαδάς Ι.

ΜΑΡΙΟΛΑΚΟΣ, Η., ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ, Ε., ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ, Ι., ΛΟΓΟΣ, Ε., ΘΕΟΧΑΡΗΣ, Δ.,

ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ Υ ΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΙ Υ ΡΟΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΑΝΩ ΡΟΥ ΤΟΥ ΓΕΡΟΠΟΤΑΜΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

8. Υπολογισµός Α.Υ. επαφής σε τυχαία θέση: Το «πρόβληµα» της γεώτρησης

ΑΣΚΗΣΗ 6 η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΣΥΝΕΧΕΙΩΝ ΤΗΣ ΒΡΑΧΟΜΑΖΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΕΙΔΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΤΟΥ Η/Υ ΤΩΝ

ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΤΗΣ ΓΗΪΝΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ. 22/5/2006 Λύσανδρος Τσούλος Χαρτογραφία Ι 1

Η δομή των πετρωμάτων ως παράγοντας ελέγχου του αναγλύφου

ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ, Ι., ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ, Ι., ΚΑΜΠΟΥΡΗΣ Π., ΜΑΡΙΟΛΑΚΟΣ, Η., ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Τ. (2001). XXXIV/1

Κεφάλαιο 9: Αναγνώριση των πτυχών στην ύπαιθρο

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ. Σχ Μορφές στατικής απεικόνισης των στοιχείων δοµής της βραχόµαζας (Müller, 1963)

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΛΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ

Resurvey of Possible Seismic Fissures in the Old-Edo River in Tokyo

ΠΑΡΑΔΟΤΕΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΕΞΑΜΗΝΟ 2917

ελτίο Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας τοµ. ΧΧΧΙΧ/ΙΙΙ, 2006 Bulletin of the Geological Society of Greece vol. ΧΧΧΙΧ/ΙΙΙ, 2006

Οικονοµική ανταποδοτικότητα διαχειριστικών σχεδίων σε λεκάνες απορροής ποταµού. Least cost planning of water resources at the river basin

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΕΠΙ ΟΣΗΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΥΟ ΑΚΑ ΗΜΑΪΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΕΝΟΣ ΑΕΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΣΗ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 3: ΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ

H ΜΟΡΦΟΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΟΜΗ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 1 Β. ΑΝΤΩΝΙΟΥ 2 & Γ. ΜΙΓΚΙΡΟΣ 3

ΗλιακήΓεωµετρία. Γιάννης Κατσίγιαννης

Κεφάλαιο Αρχές των απεικονίσεων - προβολών Αναπτυκτές επιφάνειες και ο προσανατολισμός τους

10. ΓΕΩΔΑΙΤΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

ΠΟΤΑΜΙΑ ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ

Υ ΡΟΓΕΩΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΥΠΟΓΕΙΩΝ ΝΕΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕΣΣΗΝΗΣ, Ν.ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Γεωθερμική έρευνα - Ερευνητικές διαδικασίες

ΣΤΕΡΕΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΤΟΥ ΡΗΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΟΝΩΝ

Περιβαλλοντική Υδρογεωλογία. Υδροκρίτης-Πιεζομετρία

ΜΑΡΙΟΛΑΚΟΣ Η., ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ Ι., ΘΕΟΧΑΡΗΣ Δ.

ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΗΡΩΩΝ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑ

ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ. Στοιχεία τοπογραφικών χαρτών

AΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

ΙΣΟΥΨΕΙΣ ΚΑΜΠΥΛΕΣ- ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ. Ενότητα 11: Πτυχές. Παρασκευάς Ξυπολιάς Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

ΓΕΩΛΟΓΙΑ - ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΠΑΛΑΙΟΣΕΙΣΜΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΤΟΥ ΡΗΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΙΚΗΣ (ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ)*

2. Τεκτονική Ροή και Παραµόρφωση

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΤΑΞΙΝΟΝΗΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ

Φύλλο Εργασίας. Θέμα : Περπατώντας στο Πήλιο Θέλετε να οργανώσετε έναν ορειβατικό περίπατο από την Αγριά στην Δράκεια Πηλίου.

Transcript:

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Νο 77 ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ Ι. & ΦΟΥΜΕΛΗΣ Μ (2001) Ασύμμετρη ανάπτυξη Υδρογραφικών Δικτύων παράγων αναγνώρισης περιστροφών νεοτεκτονικών ρηξιτεμαχών. Η περίπτωση των λεκανών Στουρναρορρέματος και Μπελεσίτσα (Ν. Φωκίδας) Πρακτικά 9 ου Συνέδριου Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας,, Δελτίο Ελλην Γεωλ. Ετ., τ. XXXIV/1 σελ. 227-234.

ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Υ ΡΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΙΚΤΥΩΝ ΠΑΡΑΓΩΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΩΝ ΝΕΟΤΕΚΤΟΝΙΚΩΝ ΡΗΞΙΤΕΜΑΧΩΝ. Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΛΕΚΑΝΩΝ ΣΤΟΥΡΝΑΡΟΡΡΕΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΠΕΛΕΣΙΤΣΑ (Ν. ΦΩΚΙ ΑΣ) 1 ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ Ι 2. & ΦΟΥΜΕΛΗΣ Μ 2. ΠΕΡΙΛΗΨΗ Η παρούσα εργασία σκοπό έχει την αναγνώριση µεγάλης κλίµακας νεοτεκτονικών παραµορφώσεων στην ευρύτερη περιοχή της Ερατεινής (Ν. Στερεά Ελλάδα), από την µελέτη του υδρογραφικού δικτύου, των επιφανειών επιπέδωσης και του υπεδαφικού χάρτη της τεκτονικής επαφής µεταξύ της ενότητας των Βαρδουσίων και της Πίνδου. Συγκεκριµένα εξετάζονται οι ασυµµετρίες των επιµέρους κλάδων των λεκανών του Ρ. Στουρναρόρρεµα και του Ρ. Μπελεσίτσα (κλάδος του Μόρνου ποταµού). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προς αυτή την κατεύθυνση παρουσιάζουν οι συστηµατικές τάσεις προσανατολισµού του ανύσµατος του Παράγοντα Εγκάρσιας Τοπογραφικής Συµµετρίας Τ καθώς και η γεωγραφική του κατανοµή. Έτσι υπολογίστηκε η µέση τιµή του παραπάνω παράγοντα ασυµµετρίας για τους κλάδους 3 ης τάξης των δύο λεκανών και λαµβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη τις επιδράσεις της τεκτονικής και της λιθολογίας στις θεωρούµενες τιµές ασυµµετρίας, προτείνουµε µια πιθανή αντίρροπη στρέψη των δύο λεκανών γύρω από οριζόντιο άξονα ΒΑ-Ν διεύθυνσης. ABSTRACT The aim of the present study is to ditect large scale neotectonic deformation in the wider area of Eratini (South Sterea region), by examining its drainage network, the planation surfaces and the structural contour map of the contact between Bardousia and Pindos geotectonic units. In particular we examined the asymmetry of Stournarorema and Belesitsas (tributary of Mornos river) basins. The main interest of this attempt was to reveal systematic orientation of the Tranverse Topographic Symmetry Vector T as will as its geographic distribution. Thus we estimated the above asymmetry factor for the 3 rd order streams of both basins and taking in consideration the influence of the tectonic structure and the lithology of the area to the estimated asymmetry values, we suggest a possible counterbalancing rotation of these basins along a horizontal axis of NE-SW direction. ΛΕΞΕΙΣ ΚΛΕΙ ΙΑ : Ερατεινή, Ρ. Στουρναρόρρεµα, Ρ. Μπελεσίτσας, Ασυµµετρίες του υδρογραφικού δικτύου, Περιστροφή Νεοτεκτονικών τεµαχών. KEY WORDS : Eratini, Stournarorema, Belesitsas, Asymmetries of drainage network, Rotation of Neotectonic blocks. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η παρούσα εργασία πραγµατοποιήθηκε στο βόρειο περιθώριο του Κορινθιακού κόλπου και συγκεκριµένα στην ευρύτερη περιοχή της κοινότητας της Ερατεινής του νοµού Φωκίδας. Στην περιοχή απαντούν σχηµατισµοί της ενότητας Πίνδου καθώς και της επωθηµένης σ αυτή ενότητα των Βαρδουσίων. Η ευρύτερη παράκτια περιοχή της Ερατεινής βρίσκεται σε καθεστώς βύθισης γεγονός που διαπιστώνεται τόσο µε γεωλογικά κριτήρια (Μαριολάκος H., 1975), όσο και µε γεωδαιτικά δεδοµένα (Bernard et al., 1996), αλλά και από την διάταξη των παράκτιων υδρολογικών λεκανών 3 ης ή µικρότερης τάξης (Εικ. 1). Η απώλεια τµηµάτων της ακτής λόγω της παρατηρούµενης βύθισης είχε ως αποτέλεσµα την αποκοπή µέρους των υδρολογικών λεκανών µε συνέπεια επιµέρους τµήµατά τους να εµφανίζονται πλέον ως ανεξάρτητα µικρότερης τάξης δίκτυα (2 ης και 3 ης ), ο προσανατολισµός των οποίων (ΒΑ-Ν ) είναι σχεδόν εγκάρσιος στις αλπικές δοµές της περιοχής (άξονες µέγα πτυχών και λέπη). Βασικός λοιπόν στόχος της εργασίας ήταν η κατανόηση της κινηµατικής και της γεωµετρίας των νεοτεκτονικών τεµαχών από τη µελέτη της ασυµµετρίας του υδρογραφικού δικτύου καθώς και της γεωγραφικής κατανοµής των επιφανειών επιπέδωσης.. 1 ASYMMETRIC DEVELOPMENT OF DRAINAGE NETWORKS AS A FACTOR FOR THE RECOGNITION OF NEOTECTONIC BLOCK ROTATION. THE CASE OF STOURNARORREMA AND BELESITSAS BASINS (FOKIDA PREFECTURE, GREECE) 2 Univ. of Athens, Faculty of Geology, Panepistimiopolis Zografou, 15784, Athens Greece, fountoulis@geol.uoa.gr 227

Τα στοιχεία αυτά συνδυάστηκαν στη συνέχεια και µε τα τεκτονικά στοιχεία της ευρύτερης περιοχής και πιο συγκεκριµένα λήφθηκαν υπόψη τα ρήγµατα, οι άξονες των µέγα πτυχών καθώς και η µορφή της τεκτονικής Εικ. 1 : Το υδρογραφικό δίκτυο της ευρύτερης περιοχής της Ερατεινής, όπου διακρίνεται η παράλληλη ανάπτυξη των λεκανών του Στουρναρορρέµατος και του Μπελεσίτσα και η ταυτόχρονη αντίθετη αποστράγγισή τους. Fig. 1 : The drainage network of the broader area of Eratini where the parallel and opposite flow directions of the Stournarorrema and Belesitsas basins are shown. 228

επαφής µεταξύ Βαρδουσίων και Πίνδου. Υ ΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΙΚΤΥΟ Οι λεκάνες του Στουρναρορρέµατος και του Μπελεσίτσα, 5 ης και 6 ης τάξης αντίστοιχα, ενώ διατηρούν σχεδόν τον ίδιο προσανατολισµό (Β -ΝΑ), έχουν εντελώς αντίθετες φορές αποστράγγισης (Εικ. 1), µε την µεν πρώτη να εκβάλει στον Κορινθιακό κόλπο, τη δε δεύτερη να συµβάλει προς βορρά µε το Μόρνο ποταµό του οποίου αποτελεί επιµέρους λεκάνη. Κοινό χαρακτηριστικό των δύο λεκανών είναι η υποπαράλληλη ανάπτυξη των κλάδων µεγάλης τάξης (4 ης και 5 ης τάξης) µε εκείνη του εκάστοτε κύριου κλάδου. Τοπικές αποκλίσεις από την παραπάνω διάταξη οφείλονται κυρίως στην επιρροή της τεκτονικής και λιγότερο της λιθολογίας. Ενδεικτική είναι η περίπτωση του ρέµατος Καρουτιανόρρεµα (λεκάνη Μπελεσίτσα) η υπέρµετρη ανάπτυξη του οποίου αποτελεί από µόνη ένα είδος ασυµµετρίας (Εικ. 1). Η επικράτηση ανθρακικών πετρωµάτων στο ΒΑ τµήµα της λεκάνης και η έντονη καρστικοποίησή τους συνέβαλλε στην παρατηρούµενη ανοµοιοµορφία. Άλλες αποκλίσεις συνδέονται µε τεκτονικά φαινόµενα κοντά στο µέτωπο της επώθησης και ιδιαίτερα στη λεκάνη του Μπελεσίτσα, όπου διακρίνονται χαρακτηριστικά ενός contorted δικτύου, η ροή δηλαδή των επιµέρους κλάδων είναι αντίθετη προς εκείνη του κύριου (Bloom, 1978). Συγκεκριµένα ενώ η φορά αποστράγγισης των λεκανών 16 και 17 (3 ης τάξης) είναι προς νότο (Εικ. 2), οι συγκεκριµένοι κλάδοι συµβάλλουν δίνοντας έναν 4 ης τάξης µε διεύθυνση σχεδόν Α- και ακολουθεί ένας 5 ης τάξης κλάδος, ο οποίος κάµπτεται µε τη σειρά του και ενώνεται τελικά µε τον κύριο κλάδο της λεκάνης (Μπελεσίτσα) όπου η φορά ροής είναι προς τα ΒΒ. Η ανάπτυξη των λεκανών κατά αυτό τον τρόπο υποδεικνύει ότι οι λεκάνες πρέπει να περιστρέφονται αντίρροπα γύρω από έναν οριζόντιο άξονα ΒΑ-Ν διεύθυνσης. Προκειµένου να πιστοποιηθεί µια τέτοιου χαρακτήρα κίνηση, εξετάστηκε η φορά ασυµµετρίας στους επιµέρους κλάδους των δικτύων. Λόγω της παραλληλίας των κλάδων 5 ης και 4 ης τάξης στην λεκάνη του Μπελεσίτσα µε τον κύριο κλάδο και αντίστοιχα των 4 ης τάξης στην λεκάνη του Στουρναρορρέµατος, θεωρήθηκε σκόπιµος ο προσδιορισµός της ασυµµετρίας στους κλάδους 3 ης τάξης και στις δύο λεκάνες. Θα πρέπει να τονισθεί εδώ ότι η σχεδόν κάθετη ανάπτυξη του ρέµατος Καρουτιανόρρεµα προς τη διεύθυνση αποστράγγισης της λεκάνης επιτρέπει την εξέταση της ασυµµετρίας, που στην περίπτωση αυτή συµβαδίζει µε το προαναφερθέν πρότυπο κίνησης, εφόσον ο συγκεκριµένος κλάδος φαίνεται να είναι µετατοπισµένος προς το βόρειο υδροκρίτη του. Για την ποσοτική προσέγγιση της ασυµµετρίας χρησιµοποιήθηκε ο Παράγοντας Εγκάρσιας Τοπογραφικής Συµµετρίας Τ ν =Da ν /Dd ν, όπου Da η κάθετη απόσταση µεταξύ της κοίτης του ρέµατος (µέση διεύθυνση) και της διαµέσου της λεκάνης και Dd η κάθετη απόσταση µεταξύ της κοίτης του ρέµατος και του υδροκρίτη στην ίδια πλευρά που µετράται το Da (Cox,1994, Φουντούλη & Μπακοπούλου, 1999). Με αυτή την έννοια οι τιµές ασυµµετρίας κυµαίνονται µεταξύ του µηδενός για απόλυτα συµµετρικές λεκάνες και της µονάδας στις περιπτώσεις όπου ο κλάδος ταυτίζεται θεωρητικά, λόγω της µετατόπισής του, µε τον υδροκρίτη της λεκάνης του. Το µέτρο του ανύσµατος ασυµµετρίας αντιπροσωπεύει πρακτικά το µέγεθος της εγκάρσιας µετατόπισης που υφίσταται κάθε κλάδος, ενώ η φορά του τη φορά της µετατόπισης. Η µέση τιµή τωνανυσµάτων ασυµµετρίας κάθε λεκάνης υπολογίστηκε µε στατιστική επεξεργασία του συνόλου των µετρήσεων κάθε λεκάνης σε δίκτυο στερεογραφικής προβολής Schmidt. Πρέπει να τονισθεί ότι η µέση τιµή των ανυσµάτων ασυµµετρίας διαφέρει από την αριθµητική µέση τιµή αυτής διότι στην τελευταία δε λαµβάνεται υπ όψιν ο προσανατολισµός της. Η κατανοµή των ανυσµάτων ασυµµετρίας επιτρέπει εν µέρει την αντίληψη συγκεκριµένων τάσεων προσανατολισµού της ασυµµετρίας, εφόσον στο συνολικό αποτέλεσµα εµπεριέχονται οι άµεσες ή/και έµµεσες επιδράσεις της τεκτονικής και της λιθολογίας. Πολλές είναι οι περιπτώσεις όπου διάφοροι κλάδοι αναπτύσσονται ή µετατοπίζονται εν συνεχεία κατά µήκος του ίχνους των ρηγµάτων ή των στρωµατογραφικών επαφών (στο µεγαλύτερο µέρος τους στην συγκεκριµένη περιοχή αποτελούν επιφάνειες αποκολλήσεων), λόγω της µειωµένης ανθεκτικότητας των πετρωµάτων σε αυτές τις ζώνες. Το περιορισµένο µήκος ορισµένων ρεµάτων δεν επιτρέπει επίσης τη θεώρησή τους στην τελική εξέταση της λαµβανόµενης κίνησης, ενώ οι παρατηρούµενες αποκλίσεις οφείλονται έως ένα βαθµό και στον προσανατολισµό των κλάδων 3 ης τάξης. Κλάδοι που δεν αναπτύσσονται κάθετα στη διεύθυνση ροής των κύριων κλάδων των λεκανών τους µετατοπίζονται υπό γωνία ακόµα και αν η συνολική βύθιση της λεκάνης έχει διαφορετική φορά. 229

Εικ. 2 : Η µέση τιµή του ανύσµατος του παράγοντα εγκάρσιας τοπογραφικής συµµετρίας (Τ) στους επιµέρους κλάδους 3 ης τάξης των λεκανών (a) του Στουρναρορρέµατος και (b) του Μπελεσίτσα. Fig. 2 : Mean value of the Tranverse Topographic Symmetry Vector (T) for streams of 3 rd order at the basins of (a) Stournarorrema and (b) Belesitsas. 230

Εικ. 3 : (α) Η γεωγραφική κατανοµή των επιφανειών επιπέδωσης (β) Ο υπεδαφικός χάρτης της επαφής µεταξύ της ενότητας των Βαρδουσίων και της Πίνδου. Fig. 3 : (a) The geographical distribution of the planation surfaces (b) The structural contour map of the contact between Bardousia and Pindos geotectonic units 231

Έτσι στη λεκάνη του Μπελεσίτσα στην πλειοψηφία τους οι εγκάρσιες µετατοπίσεις των κλάδων ακολουθούν τη φορά αποστράγγισης της λεκάνης (σχεδόν προς τα Β ), µε τις περισσότερες εξαιρέσεις να τοποθετούνται στους χώρους κοντά στο µέτωπο της επώθησης των Βαρδουσίων πάνω στην Πίνδο, όπου οι µέσες τιµές ασυµµετρίας έχουν φορά σχεδόν προς τα ανατολικά (Εικ. 2b). Στο Στουρναρόρρεµα εµφανίζεται µια πιο περίπλοκη διάταξη, µε τους επιµέρους κλάδους στο δυτικό τµήµα της λεκάνης να εµφανίζουν µια κυµατοειδείς διακύµανση της φοράς ασυµµετρίας σε διεύθυνση παράλληλη µε τη διάταξη της λεκάνης (Β -ΝΑ), γεγονός που αποδίδεται στις τοπικές (άµεσες ή/και έµµεσες) επιρροές της τεκτονικής. Αντίθετα κατά µήκος του ανατολικού υδροκρίτη και κοντά στο µέτωπο της επώθησης, η φορά ασυµµετρίας κυµαίνεται από δυτικά έως Β, εξαρτώµενη έως ένα βαθµό και από τον αρχικό προσανατολισµό του κάθε κλάδου (Εικ. 2a). Συνεπώς και για τις δύο λεκάνες παρατηρείται µια συστηµατική µε αντίθετη όµως κατανοµή της φοράς ασυµµετρίας εκατέρωθεν του κοινού τους υδροκρίτη. Χαρακτηριστική είναι η ελάττωση του µέτρου της ασυµµετρίας καθώς αποµακρυνόµαστε από την περιοχή όπου βρίσκεται το µέτωπο της επώθησης των Βαρδουσίων στην Πίνδο. ιακρίνεται λοιπόν σαφέστερα στην λεκάνη του Μπελεσίτσα και λιγότερο στο Στουρναρόρρεµα µια τάση µετατόπισης των ρεµάτων προς τη φορά της αποστράγγισης κάθε λεκάνης, γεγονός που δείχνει ότι οι λεκάνες πρέπει να περιστρέφονται γύρω από οριζόντιο άξονα ΒΑ-Ν διεύθυνσης µε αντίθετες φορές. Οι παρατηρούµενες αποκλίσεις οφείλονται πιθανό στην έντονη ανύψωση των πετρωµάτων κατά µήκος του µετώπου της επώθησης. ΜΟΡΦΟΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Επιπλέον στοιχεία που ενισχύουν ένα τέτοιου χαρακτήρα κινηµατικό καθεστώς είναι η γεωγραφική κατανοµή των επιφανειών επιπέδωσης που αναπτύσσονται στις παραπάνω λεκάνες καθώς και η γεωµετρία της τεκτονικής επαφής του καλύµµατος των Βαρδουσίων, που απεικονίζεται στον υπεδαφικό χάρτη (Εικ. 3b). Στη λεκάνη του Μπελεσίτσα οι επιφάνειες επιπέδωσης µε τα µεγαλύτερα υψόµετρα βρίσκονται στο ΝΝΑ τµήµα της, ενώ εκείνες µε τα µικρότερο στο ΒΒ, έχουµε δηλαδή µια σταδιακή µείωση των υψοµέτρων από τα ΝΝΑ προς τα ΒΒ, όντας ταυτόχρονα οµόρροπη προς τη φορά ροής του κύριου κλάδου. Οι επιφάνειες επιπέδωσης κοντά στο µέτωπο της επώθησης ακολουθούν την παραπάνω διάταξη έχοντας όµως αισθητά µεγαλύτερα υψόµετρα λόγω της εντονότερης ανύψωσης των πετρωµάτων κατά µήκος αυτής της ζώνης (Εικ. 3a). Στη λεκάνη του Στουρναρορρέµατος οι επιφάνειες επιπέδωσης παρουσιάζουν στο σύνολό τους µια τάση µείωσης των υψοµέτρων τους παράλληλα προς τη φορά αποστράγγισης της λεκάνης. Τοπικές µεταβολές των υψοµέτρων σε αυτήν αλλά και σε εγκάρσια διεύθυνση, αποδίδονται στη συνδυαστική δράση κυρίως των µεγάλων ρηξιγενών δοµών της περιοχής, ΒΑ-Ν διεύθυνσης (Εικ. 3a). ιακρίνουµε εποµένως τρεις περιοχές όπου παρατηρούνται εγκάρσιες διακυµάνσεις των υψοµέτρων των επιφανειών επιπέδωσης, χωρίς να επηρεάζεται η γενικότερη τάση µείωσης των υψοµέτρων προς τα ΝΑ. Μια πρώτη που εκτείνεται από το ανατολικό υδροκρίτη έως το ίχνος του µετώπου του επωθηµένου καλύµµατος, όπου η ταπείνωση των υψοµέτρων ξεκινά από τα 1240m στο Β τµήµα της λεκάνης και φτάνει τα 840m στα ΝΑ, µια δεύτερη από το µέτωπο της επώθησης έως το ρήγµα που περνά από την κοινότητα του Τολοφώνα, µε σαφώς µικρότερα υψόµετρα από τα 440m έως τα 180m και τέλος µια τρίτη, µε τις επιφάνειες εκείνες που αναπτύσσονται κατά µήκος του δυτικού υδροκρίτη της λεκάνης, όπου η δράση εγκάρσιων ρηγµάτων ΒΑ-Ν διεύθυνσης είναι σαφώς εκφρασµένη στην κατανοµή των επιµέρους υψοµέτρων. Έτσι διακρίνουµε µια σταδιακή µείωση από τα 1340m έως τα 1060m στη συνέχεια παρατηρείται µια τοπική ανύψωση µε επιφάνειες από τα 1360m έως τα 840m και ακολουθεί µια δεύτερη µετατόπιση µε επιφάνειες από τα 1060m έως τα 410m, έχουµε δηλαδή ένα είδος κυµατοειδούς ανάπτυξη των επιφανίων επιπέδωσης σε αυτή την περιοχή. Τέλος όσον αφορά τα γεωµετρικά χαρακτηριστικά της επαφής του επωθηµένου καλύµµατος των Βαρδουσίων στο ανατολικό όριο της λεκάνης του Στουρναρορρέµατος, φαίνεται ότι κλίνει προς τα ΝΝΑ, γεγονός που συµβαδίζει µε τα υπόλοιπα επιφανειακά µορφοτεκτονικά στοιχεία που περιγράφηκαν. 232

Εικ. 4 : Σχηµατική απεικόνιση της αντίρροπης στρέψης των νεοτεκτονικών ρηξιτεµαχών γύρω από οριζόντιο άξονα ΒΑ-Ν διεύθυνσης Fig. 4 : Schematic depiction of the counterbalancing rotation of the noetectonic blocks around a horizontal NE-SW axis. 233

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Τα στοιχεία που προκύπτουν από την κατανοµή της ασυµµετρίας όπως αυτή περιγράφεται ποιοτικά και ποσοτικά από το ανύσµα του παράγοντα εγκάρσιας τοπογραφικής συµµετρίας (Τ) στις λεκάνες του Στουρναρορρέµατος και του Μπελεσίτσα, συµφωνούν µε τη φορά µείωσης των απόλυτων υψοµέτρων των επιφανειών επιπέδωσης καθώς και την κλίση της επαφής του τεκτονικού καλύµµατος των Βαρδουσίων µε την Πίνδο. Συγκεκριµένα, η προς τη φορά αποστράγγισης των λεκανών, (του µεν Στουρναρόρρεµατος προς τα ΝΑ, του δε Μπελεσίτσα προς τα Β ), επιµήκης ανάπτυξη των κλάδων 4 ης και 5 ης τάξεις, µετατόπιση των επιµέρους κλάδων 3 ης τάξης, µείωση των υψοµέτρων των επιφανειών επιπέδωσης, αλλά και η ΝΑ κλίση της επιφάνειας της επώθησης, υποδηλώνουν ένα καθεστώς περιστροφικού χαρακτήρα. Οι αποκλίσεις ωστόσο των ανυσµάτων ασυµµετρίας, εµφανίζουν µε τη σειρά τους µια συστηµατικότητα εκατέρωθεν του µετώπου της επώθησης, µε φορές προς τα Β έως τα Ν στο σχετικά αυτόχθονο της Πίνδου και αντίστοιχες ανατολικές έως ΝΑ στο αλλόχθονο των Βαρδουσίων, λόγω της ανύψωσης των πετρωµάτων κατά µήκος αυτής της ζώνης. Επιπλέον τοπικές αποκλίσεις οφείλονται είτε στην επίδραση (άµεση ή έµµεση) των ρηξιγενών δοµών της περιοχής, είτε στον αρχικό προσανατολισµό των κλάδων, εφόσον υδρορρέµατα µε παράλληλη έως υποπαράλληλη και όχι τελείως εγκάρσια ανάπτυξη στη φορά ροής του κύριου κλάδου της εκάστοτε λεκάνης, δεν παρέχουν τις αναµενόµενες φορές µετατόπισης. Όλα τα παραπάνω δεδοµένα υποδεικνύουν µια αντίρροπη στρέψη των δύο δικτύων γύρω από οριζόντιο άξονα ΒΑ-Ν προσανατολισµού (Εικ. 4). Η απουσία κάποιας εµφανούς ρηξιγενούς ζώνης στα όρια των δύο υδρολογικών λεκανών οδηγεί στο συµπέρασµα ότι είτε η παραµόρφωση έχει πλαστικό χαρακτήρα, είτε συνδέεται µε την επώθηση των Βαρδουσίων. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ BERNARD, P. & 24 others, (1996). The M s =6,2, June 15, 1995 Aigion earthquake. Results of a multidisciplinary study : evidence for low angel normal faulting in the Corinth rift. Journal of Seismology, 1:131-150. BLOOM, A.L., (1978) Geomorphology Prentice Hall, Inc.: New Jersey, U.S.A., 482p. COX, R.T., (1994) Analysis of drainage-basin symmetry as a rapid technique to identify areas of possible Quaternary tilt-block tectonics: An examle from the Mississippi Embayment. Geological Society of America Bulletin, v.106, p.571-581. KELLER E., (1996) Active Tectonics 338p. ΜΑΡΙΟΛΑΚΟΣ, Η., (2000) Σηµειώσεις Νεοτεκτονικής Παν/µιο Αθηνών, σελ. 110. ΜΑΡΙΟΛΑΚΟΣ, Η., (1975) Σκέψεις και απόψεις επί ορισµένων προβληµάτων της γεωλογίας και τεκτονικής δοµής της Πελοποννήσου. Annal. Geol. Pays Hellen., 27, 215-313. MARIOLAKOS, I., FOUNTOULIS, I., MARIOLAKOS, D., (1998). Deformation structures at the Gulf of Corinth, Greece, induced by the Egion Earthquake of 15/06/1995. Proceedings of 8 th IAEG Congress, Vancouver, Canada, 789-795. ΠΑΡΑΣΧΟΥ ΗΣ, Β., (1977) Γεωλογικός χάρτης της Ελλάδας, φύλλο Αµυγδαλέα, κλίµακα 1/50000, εκδόσεων Ι.Γ.Μ.Ε. ΦΟΥΜΕΛΗΣ, Μ., (2000), Νεοτεκτονική διερεύνηση της περιοχής µεταξύ των οικισµών του Αγ. Νικολάου και της Ερατεινής, Νοµός Φωκίδας. Παν/µιο Αθηνών, σελ 116. ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ, Ι. & ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΘ., (1999) Μορφοτεκτονικές παρατηρήσεις στη λεκάνη του ποταµού Πραµορίτσα (Γρεβενά). Πρακτικά 5 ου Πανελλήνιου Γεωγραφικού Συνεδρίου, Ελλην. Γεωγραφική Εταιρία, 94-100. 234