ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ. 8η ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΑΛΙΕΙΑΣ (2014) {SWD(2015) 295 final}

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, 17.12.2015 COM(2015) 662 final ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ 8η ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΑΛΙΕΙΑΣ (2014) {SWD(2015) 295 final} EL EL

Πίνακας περιεχομένων 2

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ 3 2. ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΤΑ 3 2.1. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ 3 2.2. ΚΥΡΙΟΙ ΤΟΜΕΙΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΤΑ 4 2.3. ΕΞΕΛΙΞΗ ΑΝΑ ΑΞΟΝΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ 6 2.4. ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ 9 2.5. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ 9 2.6. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ 9 2.7. ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΤΑ ΜΕ ΤΑ ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΓΕΩΡΓΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ (ΕΓΤΑΑ) 9 2.8. ΠΑΡΑΤΥΠΙΕΣ ΠΟΥ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ 9 3. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΕΤΑ ΑΝΑ ΑΞΟΝΑ 9 3.1. ΆΞΟΝΑΣ 1. ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΑΛΙΕΥΤΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ 10 3.1.1. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΝΩΣΙΑΚΟΥ ΑΛΙΕΥΤΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ ΤΟ 2013 (ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ 2015) 10 3.1.2. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΥΣΗ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ. 10 3.1.3. ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ 12 3.1.4. ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ ΣΚΑΦΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ 12 3.1.5. ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΑΛΙΕΙΑ ΜΙΚΡΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ 12 3.1.6. ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΛΙΕΥΤΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ 13 3.2. ΆΞΟΝΑΣ 2. ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ, ΑΛΙΕΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΔΑΤΩΝ, ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΑ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΑΛΙΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ. 13 3.2.1. ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΛΙΕΙΑ 13 3.2.2. ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ 13 3.2.3. ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ 14 3

3.3. ΆΞΟΝΑΣ 3. ΜΕΤΡΑ ΚΟΙΝΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ. 14 3.3.1. ΑΛΙΕΥΤΙΚΟΙ ΛΙΜΕΝΕΣ, ΤΟΠΟΙ ΕΚΦΟΡΤΩΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ 14 3.3.2. ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΝΕΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΕΣ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ 14 3.3.3. ΠΙΛΟΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ. 15 3.4. ΆΞΟΝΑΣ 4. ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ 16 4. ΠΡΩΤΗ ΣΕΙΡΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΩΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 2007-2013 16 4

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Σύμφωνα με το άρθρο 68 του κανονισμού για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (ΕΤΑ) 1, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου κάθε έτους η Επιτροπή πρέπει να υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών έκθεση σχετικά με την χρησιμοποίηση του ΕΤΑ. Η έκθεση στηρίζεται στην εξέταση και στην αξιολόγηση, από την Επιτροπή, των ετήσιων εκθέσεων των κρατών μελών και τυχόν άλλων διαθέσιμων πληροφοριών. Περιλαμβάνει επίσης μιαν ανάλυση της εφαρμογής ορισμένων βασικών μέτρων του ΕΤΑ. Το συνοδευτικό έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής περιλαμβάνει περίληψη της χρησιμοποίησης σε κάθε κράτος μέλος καθώς και πέντε πίνακες με λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με την εκτέλεση του προϋπολογισμού 2. H παρούσα τελευταία έκθεση της Επιτροπής αποτελεί συνολική αξιολόγηση της εφαρμογής του ΕΤΑ από τα κράτη μέλη και από την Επιτροπή κατά τη διάρκεια του 2014. Τα στοιχεία που διέθεσαν τα κράτη μέλη όσον αφορά τις αναλήψεις υποχρεώσεων ήταν επαρκή για μια πιο εκτεταμένη ανάλυση μέχρι την 31η Μαΐου 2015, προσφέροντας έτσι πληρέστερη εικόνα της τρέχουσας εφαρμογής του λιγότερο από ένα έτος πριν τη λήξη της προθεσμίας για την επί τόπου εφαρμογή του ΕΤΑ (31 Δεκεμβρίου 2015). Δεδομένου ότι τα κράτη μέλη, σύμφωνα με τον κατ εξουσιοδότηση κανονισμό 2015/895 3 δεν οφείλουν να υποβάλουν το 2016 ετήσιες εκθέσεις σχετικά με την υλοποίηση του επιχειρησιακού προγράμματος κατά τη διάρκεια του 2015, η Επιτροπή δεν θα υποβάλει ετήσια έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του ΕΤΑ κατά τη διάρκεια του συγκεκριμένου έτους. Ωστόσο, θα περιλαμβάνει τη σύνοψη των λογιστικών ελέγχων των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου που θεσπίζονται από τα κράτη μέλη και που αφορούν τη συνδρομή του ΕΤΑ, όπως απαιτείται βάσει του στοιχείου δ) του άρθρου 68, παράγραφος 3 του κανονισμού ΕΤΑ στο παράρτημα της «συνοπτικής έκθεσης για το 2016 σχετικά με τα προγράμματα των ΕΔΕ ταμείων» που προβλέπεται στο άρθρο 53 του κανονισμού περί κοινών διατάξεων 4. 2. ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΤΑ 2.1. Δημοσιονομική χρησιμοποίηση του ΕΤΑ από τα κράτη μέλη Οι πιστοποιημένες ενδιάμεσες πληρωμές που εστάλησαν από τα κράτη μέλη το 2014 ανήλθαν συνολικά σε 567 εκατ. ευρώ, ποσό το οποίο αντιπροσωπεύει αύξηση κατά 4 % σε σχέση με το ίδιο ποσό για το 2013 (544 εκατ. ευρώ). Από το 2007 έως τις 31 Μαΐου 2015, οι αναλήψεις υποχρεώσεων του ΕΤΑ από τα κράτη μέλη ανήλθαν σε 3,91 δισεκ. ευρώ. Τούτο αντιπροσωπεύει αύξηση 14,5 % των αναλήψεων υποχρεώσεων του ΕΤΑ κατά την 31η Μαΐου 2014 (495 εκατ. EUR επί ένα έτος), όταν το επίπεδο των αναλήψεων υποχρεώσεων ήταν ακόμη σχετικά χαμηλό. Έως την 31 η Μαΐου 2015, είχαν αναληφθεί υποχρεώσεις σε ποσοστό 90,83% του ΕΤΑ 5. 1 2 3 4 5 Άρθρο 68 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουλίου 2006, για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (ΕΕ L 223 της 15.8.2006, σ. 1). Πίνακας I. Εκτέλεση του προϋπολογισμού στις περιφέρειες στόχου σύγκλισης. Πίνακας ΙI. Εκτέλεση του προϋπολογισμού στις περιφέρειες εκτός στόχου σύγκλισης. Πίνακας ΙΙΙ. Δημοσιονομική εκτέλεση στις περιφέρειες στόχου σύγκλισης και στις περιφέρειες εκτός στόχου σύγκλισης. Πίνακας IV. Προγραμματισμένα ποσά ΕΤΑ ανά άξονα προτεραιότητας και ανά κράτος μέλος. Πίνακας V. Πιστοποιημένες δαπάνες ETA ανά άξονα προτεραιότητας και ανά κράτος μέλος. Κατ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 2015/895 της 2.02.2015 για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το ΕΤΘΑ, όσον αφορά τις μεταβατικές διατάξεις. ΕΕ L 147/1 Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ, το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου, ΕΕ L 347 της 20.12.2013. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο αρχικό κονδύλιο για το 2007. Εάν λάβουμε υπόψη τις αποδεσμεύσεις (256,9 εκατ. ευρώ 5

Τόσο οι αναλήψεις υποχρεώσεων όσο και οι πιστοποιημένες δαπάνες στο επίπεδο των κρατών μελών εξακολουθούν να είναι κάτω από το επίπεδο που αναμένεται πριν από τη λήξη εφαρμογής του ΕΤΑ. Έως τις 31 Μαΐου 2015, άνω του 9 % του κονδυλίου του ΕΤΑ (περίπου 394 εκατ. ευρώ) δεν είχε ακόμη δεσμευθεί, εξ ου και η επείγουσα ανάγκη επιτάχυνσης των αναλήψεων υποχρεώσεων, γεγονός το οποίο, όπως και στην περίπτωση των πιστοποιημένων πληρωμών, αποτελεί πηγή ανησυχίας, δεδομένου ότι η τελική ημερομηνία για την επιλεξιμότητα δαπάνης είναι η 31η Δεκεμβρίου 2015. Η εθνική δημόσια συνεισφορά έως τις 31 Μάιου 2015 ήταν 2,44 δισεκατομμύρια ευρώ, που σημαίνει αύξηση ύψους 321,62 εκατομμυρίων ευρώ σε σχέση με τις 31 Μάιου 2014 (+15,17 %). Κατά την ίδια περίοδο, οι ιδιωτικές συνεισφορές που λάμβαναν στήριξη από το ΕΤΑ ανήλθαν σε 2,92 δισεκ. ευρώ, ποσό που αντιπροσωπεύει αύξηση ύψους 375,36 εκατ. ευρώ, (+14,73 % από την 31η Μαΐου 2014). Όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενες εκθέσεις, οι ιδιωτικές συνεισφορές αφορούσαν κυρίως τη μεταποίηση (45,62 %), την υδατοκαλλιέργεια (24,95 %) και τις επενδύσεις επί των σκαφών (10,23 %). Σε αυτές, είναι απαραίτητο να προστεθούν σήμερα οι επενδύσεις για την ανάπτυξη των αλιευτικών περιοχών (8,57 %). Τα 4 αυτά μέτρα αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 90 % των ιδιωτικών επενδύσεων. Από την 1η Ιανουαρίου 2007 έως τις 31 Μαΐου 2015, οι επενδύσεις στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας ανήλθαν συνολικά σε 9,27 δισεκ. ευρώ: 42,14 % από το ΕΤΑ, 26,33 % από εθνικούς δημόσιους πόρους και 31,52 % από ιδιωτική χρηματοδότηση. Τα ποσοστά αυτά παρέμειναν σχετικά σταθερά, με μια μικρή μείωση (- 1,5 %) της συνιστώσας του κανονισμού ΕΤΑ κατά τη διάρκεια όλης της περιόδου. Από πλευράς αποτελέσματος μόχλευσης, κάθε ευρώ ενίσχυσης από το ΕΤΘΑ παράγει 1,37 ευρώ εθνικής ενίσχυσης, (+2,2% σε σύγκριση με την 31η Μαΐου 2014) ήτοι 0,75 ευρώ εθνικής χρηματοδότησης και 0,62 ευρώ εθνικής δημόσιας συνεισφοράς. 2.2. Κύριοι τομείς παρέμβασης του ΕΤΑ Στον ακόλουθο πίνακα συγκρίνεται το επίπεδο των αναλήψεων υποχρεώσεων για τα πέντε μέτρα που χρησιμοποιήθηκαν περισσότερο μέχρι τα τέλη Ιουλίου 2012, Μαΐου 2013, Μαΐου 2014 και Μαΐου 2015, αντίστοιχα: Πίνακας 1 31 Ιουλίου 2012 31 Μαΐου 2013 31 Μαΐου 2014 31 Μαΐου 2015 Οριστική παύση (19,61 %) Μεταποίηση (17,41 %) Μεταποίηση (16,65 %) Μεταποίηση (17,53 %) Υδατοκαλλιέργεια (12,98 %) Οριστική παύση (17,25 %) Οριστική παύση (15,44 %) Υδατοκαλλιέργεια (14,33 %) Μεταποίηση (12,79 %) Υδατοκαλλιέργεια (14,83 %) Υδατοκαλλιέργεια (14,43 %) Οριστική παύση (13,98 %) Αλιευτικοί λιμένες (10,89 %) Αλιευτικοί λιμένες (11,46 %) Αλιευτικοί λιμένες (11,61 %) Ανάπτυξη αλιευτικών περιοχών (11,47 %) Προσωρινή παύση (7,67 %) Προσωρινή παύση (7,40 %) Ανάπτυξη αλιευτικών περιοχών (9,25 %) Αλιευτικοί λιμένες (11,15 %) Η συγκέντρωση των αναλήψεων υποχρεώσεων στο πλαίσιο του ΕΤΑ σε αυτά τα πέντε μέτρα παραμένει πολύ υψηλή (68,46 %). Το ποσοστό αυτό είναι παρόμοιο με εκείνο για το 2013 και ελαφρώς υψηλότερο σε σχέση με εκείνο για το 2014. Η οριστική και η προσωρινή παύση συνεχίζουν να μειώνονται σε σχετικούς όρους (βλέπε πίνακα 3), ιδίως η προσωρινή παύση, η οποία, με ποσοστό 5,83 % των αναλήψεων υποχρεώσεων έχει ξεπεραστεί από τις συλλογικές δράσεις στο πλαίσιο του άξονα 3 (7,36 % των αναλήψεων υποχρεώσεων) και αποτελεί σήμερα τον έβδομο πλέον χρησιμοποιούμενο παράγοντα μέτρησης. Στον παρακάτω πίνακα γίνεται αισθητή η έως τις 31/12/2014), το ποσοστό ανάληψης υποχρεώσεων αυξάνεται σε 96,3 % του τροποποιημένου κονδυλίου του ΕΤΑ. 6

μείωση αυτή Το ποσοστό ανάληψης υποχρεώσεων όσον αφορά τα δύο αυτά μέτρα παρουσιάζει μείωση κατά 30 % κατά τη διάρκεια της υπό ανάλυση περιόδου. Πίνακας 2 Οριστική & προσωρινή παύση (% συνολικών αναλήψεων του ΕΤΑ) 31/7/2012 28,28 % 31/5/2013 24,65 % 31/5/2014 22,2 % 31/5/2015 19,81 % 2.3. Εξέλιξη ανά άξονα προτεραιότητας Ο ακόλουθος πίνακας δείχνει την εξέλιξη της σχετικής σημασίας του συνόλου των αναλήψεων υποχρεώσεων ανά άξονα από τον Ιούλιο του 2012 μέχρι το Μάιο του 2015. Η κατάσταση στις 31 Μαΐου 2015, ακολουθεί την τάση των προηγούμενων ετών, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης του άξονα 1, με εξαίρεση τον άξονα 4, ο οποίος δείχνει σημαντική αύξηση όσον αφορά τη σχετική του σημασία από το 2012. Πίνακας 3 Άξονας 31 Ιουλίου 2012 31 Μαΐου 2013 31 Μαΐου 2014 31 Μαΐου 2015 προτεραιότητας 6 Άξονας 1 33,05 % 30,42 % 27,77 % 25,72 % Άξονας 2 28,96 % 32,64 % 31,44 % 32,3 % Άξονας 3 27,59 % 27,38 % 28,46 % 27,26 % Άξονας 4 7,1 % 7,2 % 9,25 % 11,47 % Άξονας 5 3,29 % 2,42 % 3,07 % 3,25 % Ο πίνακας και το παρακάτω γράφημα δείχνουν τη σχέση μεταξύ αναλήψεων υποχρεώσεων και προβλεπόμενων δαπανών το 2007 ανά άξονα προτεραιότητας για την περίοδο 2012-2015. Πίνακας 4 Άξονας προτεραιότητας 31 Ιουλίου 2012 31 Μαΐου 2013 31 Μαΐου 2014 31 Μαΐου 2015 % προόδου 2015/2012 Άξονας 1 67,24 % 74,36 % 79,61 % 85,24 % +26,78 % Άξονας 2 56,6 % 77,47 % 86,77 % 98,4 % +73,85 % 6 Άξονας 1. Μέτρα για την προσαρμογή του κοινοτικού αλιευτικού στόλου. Άξονας 2. Υδατοκαλλιέργεια, αλιεία εσωτερικών υδάτων, μεταποίηση και εμπορία προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας. Άξονας 3. Μέτρα κοινού ενδιαφέροντος. Άξονας 4. Βιώσιμη ανάπτυξη αλιευτικών περιοχών. 7

Άξονας 3 57,8 % 67,31 % 83,80 % 93,85 % +62,37 % Άξονας 4 28 % 44,60 % 56,89 % 80,9 % +188,92 % Άξονας 5 44,04 % 44,60 % 65,34 % 83,86 % +90,43 % Σύνολο ΕΤΑ 56,31 % 67,37 % 79,33 % 90,83 % +61,3 % 100,00 % 90,00 % 80,00 % 70,00 % 60,00 % 50,00 % 40,00 % 30,00 % 20,00 % 31 Ιουλίου 2012 31 Μαΐου 2013 31 Μαΐου 2014 31 Μαΐου 2015 Άξονας 1 Άξονας 2 Άξονας 3 Άξονας 4 Άξονας 5 ΕΤΑ Από τους ανωτέρω πίνακες και γραφικές παραστάσεις προκύπτει ότι, εντός περιόδου τριών ετών, έχει σημειωθεί σύγκλιση του ποσοστού των αναλήψεων υποχρεώσεων μεταξύ των διαφόρων αξόνων τα ποσοστά των αναλήψεων υποχρεώσεων διέφεραν σημαντικά στην αρχή της περιόδου προγραμματισμού, για διάφορους λόγους, όπως λόγω της κρίσης των καυσίμων το 2008, λόγω του αντικτύπου της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης, του καινοτόμου χαρακτήρα του άξονα 4, της ανάγκης να παρακαμφθεί η αναντιστοιχία μεταξύ των στόχων της παρέμβασης και των πραγματικών αναγκών επιτόπου. Η πλέον αξιοσημείωτη εξέλιξη, όπως έχει ήδη αναφερθεί σε προηγούμενες εκθέσεις της Επιτροπής είναι η μείωση των δημόσιων δαπανών για τον άξονα 1, η οποία θα μπορούσε να εξηγηθεί από δύο παράγοντες: πρώτον, τα προγράμματα διάλυσης σκαφών που έχουν ήδη εφαρμοστεί στο πλαίσιο του ΧΜΠΑ 7, τα οποία συνεχίστηκαν κατά τα πρώτα έτη εφαρμογής του ΕΤΑ, έχουν αντιμετωπίσει σε μεγάλο βαθμό τα θέματα της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας σε ορισμένα τμήματα του στόλου. Η βελτίωση της κερδοφορίας για ορισμένους στόλους κατά τα τελευταία έτη έχει συμβάλει στο να αυξηθεί η εμπιστοσύνη του τομέα ως προς την ικανότητά του να προοδεύει χωρίς δημόσια στήριξη. Ως αποτέλεσμα, ο άξονας 1 προχωρά πολύ αργά, και τώρα υστερεί σε σχέση με τον μέσο όρο. Οι άξονες 2 και 3 είναι οι πιο προχωρημένοι από την άποψη των αναλήψεων υποχρεώσεων, με τον άξονα 2 να προσεγγίζει σχεδόν ποσοστό 100% και τον άξονα 3 ποσοστό 95%. Ωστόσο, εκεί που διαπιστώνεται ότι η πρόοδος είναι ταχύτερη σε σχέση με το 2012, είναι στον άξονα 4 (και στον άξονα 5). Τον Μάιο του 2015, ο άξονας 4 ήταν σχεδόν στο ίδιο επίπεδο με τους υπόλοιπους άξονες: σε λιγότερο από τρία έτη η απόσταση από το μέσο όρο έχει μειωθεί από 29 εκατοστιαίες μονάδες σε 10, με μια ισχυρή επιτάχυνση μετά τον Μάιο 2014 (+ 42 %). 7 Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1263/1999, για το χρηματοδοτικό μέσο προσανατολισμού της αλιείας ΕΕ L 161, της 26.06.1999 8

2.4. Εκτέλεση του προϋπολογισμού από την Επιτροπή Σύμφωνα με τον δημοσιονομικό προγραμματισμό, οι τελευταίες ετήσιες αναλήψεις υποχρεώσεων για την περίοδο 2007-2013 έγιναν στον προϋπολογισμό της ΕΕ για το 2013. Το 2014, το 13,9 % (567,25 εκατ. ευρώ) του συνολικού κονδυλίου καταβλήθηκε ως ενδιάμεσες πληρωμές, εκ των οποίων ποσοστό 83,8 % για τις περιφέρειες που υπάγονται στον στόχο σύγκλισης (475.49 ευρώ) και 16,2 % για τις περιφέρειες εκτός στόχου σύγκλισης (91,76 εκατ. ευρώ). Λεπτομερή στοιχεία περιέχονται στο παράρτημα 1 και στο συνοδευτικό έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής. 2.5. Χρησιμοποίηση της τεχνικής βοήθειας από τα κράτη μέλη Το 2014, 23 κράτη μέλη δέσμευσαν κάποια ποσά στο πλαίσιο του προϋπολογισμού για την τεχνική βοήθεια (άξονας 5). Τα μεγαλύτερα ποσά δεσμεύθηκαν από την Κροατία (100 % από τις πιστώσεις του ΕΤΑ διατέθηκε για τον άξονα 5), την Πολωνία (8,2 %), τη Σουηδία (6,5 %), τη Δανία (6 %), το Βέλγιο (5,8 %) και τη Ρουμανία (7 %). Οι χρηματοδοτηθείσες δράσεις αφορούσαν την ενίσχυση των διοικητικών ικανοτήτων, την ανάπτυξη ΤΠ, τη δημοσιότητα και την ενημέρωση, καθώς και την ενίσχυση της διαχείρισης και της εφαρμογής των επιχειρησιακών προγραμμάτων. Το ανωτέρω γράφημα δείχνει τη σημαντική αύξηση αρχής γενομένης το Μάιο 2013 με ποσοστό αναλήψεων υποχρεώσεων κατά 45 %, φθάνοντας το 84 % μετά από δύο έτη. 2.6. Χρησιμοποίηση της τεχνικής βοήθειας από την Επιτροπή Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ) 8 άρχισε να ισχύει την 1η Ιανουαρίου 2014, αντικαθιστώντας το ΕΤΑ. Ως εκ τούτου, το 2014 η Επιτροπή δεν ανέλαβε νέες δράσεις στο πλαίσιο της τεχνικής βοήθειας του ΕΤΑ. 2.7. Συντονισμός του ΕΤΑ με τα διαρθρωτικά ταμεία και με το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) 9 Τα επιχειρησιακά προγράμματα (ΕΠ) δείχνουν ότι τα κράτη μέλη είχαν επίγνωση ευθύς εξαρχής της ανάγκης για διασφάλιση της συνοχής και του συντονισμού όσον αφορά τη χρησιμοποίηση των Διαρθρωτικών Ταμείων, καθώς και του ΕΓΤΑΑ. Οι ετήσιες εκθέσεις υλοποίησης των κρατών μελών δεν αναφέρονται ρητά στα θεμελιώδη προβλήματα του συντονισμού. 2.8. Παρατυπίες που κοινοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη Όσον αφορά το ΕΤΑ, τα κράτη μέλη εντόπισαν και κοινοποίησαν 102 παρατυπίες το 2014, ύψους 8,7 εκατ. ευρώ (που αντιπροσωπεύουν το 1,5 % των πιστοποιημένων δαπανών). Από αυτές, οι 11 αναφέρθηκαν ως δόλιες από πέντε κράτη μέλη, σε ποσό ύψους 2,1 εκατ. ευρώ 10. 3. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΕΤΑ ΑΝΑ ΑΞΟΝΑ Από την 31η Μαΐου 2015, διατέθηκαν για τη στήριξη του ΕΤΑ 134.689 πράξεις συνολικά. Στον παρακάτω πίνακα συνοψίζεται η εξέλιξη του αριθμού των πράξεων κατά την περίοδο Ιουλίου 2012 Μαΐου 2015. Αυτό δείχνει ότι αν και τα αριθμητικά στοιχεία αυξάνονται με διψήφιο ρυθμό, ο ετήσιος ρυθμός αύξησης παρουσιάζει μείωση από το 2012. 8 9 10 Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 508/2014 για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας (ΕΤΘΑ), ΕΕ L 149/1 της 15.05.2014 Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1698 για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), ΕΕ L 277, της 21.10.2005. Για πλήρη παρουσίαση των ορισμών των αναφερθεισών παρατυπιών σε σχέση με το ΕΤΑ, βλ. το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής SWD (2015) 156 τελικό (σελίδες 44-47), Στατιστική αξιολόγηση των παρατυπιών που αναφέρθηκαν για το 2014 που συνοδεύει την έκθεση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης Καταπολέμηση της απάτης Ετήσια έκθεση 2014, COM (2015) 386 final. 9

Πίνακας 5 Πράξεις του ΕΤΑ Πράξεις Ιούλιος 2012 = 100 Δ% έτος/έτος 31 Ιουλίου 2012 84.489 100 31 Μαΐου 2013 104.848 124 +24 % 31 Μαΐου 2014 121.073 143 +15,5 % 31 Μαΐου 2015 136.489 161,5 +12,7 % Το μέσο συνολικό κόστος ανά πράξη ανέρχεται σε 67 941 ευρώ, εκ των οποίων 46 525 ευρώ είναι η συνολική δημόσια στήριξη και 28 635 ευρώ είναι η συνεισφορά του ΕΤΑ. Η ιδιωτική συνεισφορά ανέρχεται σε 21 416, ήτοι λίγο πάνω από το 30 % των συνολικών επιλέξιμων δαπανών. Τα ποσά αυτά συνιστούν μικρή αύξηση (+ 1,5 %) σε σχέση με το 2014. 3.1. Άξονας 1. Μέτρα για την προσαρμογή του κοινοτικού αλιευτικού στόλου 3.1.1. Οικονομική επίδοση του ενωσιακού αλιευτικού στόλου το 2013 (με βάση την ετήσια οικονομική έκθεση του 2015 11 ) Τα δεδομένα για το 2013, στα οποία βασίζεται η ετήσια οικονομική έκθεση (ΕΟΕ) για το 2015, δείχνουν ότι το 2013 ο αλιευτικός στόλος της ΕΕ ήταν σε γενικές γραμμές επικερδής, παράγοντας 6,8 δισεκατομμύρια ευρώ σε έσοδα, ακαθάριστη προστιθέμενη αξία ύψους 3,4 δισεκ. ευρώ, 506 εκατομμύρια ευρώ σε καθαρό κέρδος και 7,8 % καθαρού περιθωρίου κέρδους. Η θετική αυτή τάση αντανακλάται επίσης στις θετικές προσδοκίες από τον κλάδο με αυξανόμενες επενδύσεις κατά τα τελευταία έτη (κυρίως όσον αφορά νέα αλιευτικά σκάφη και επενδύσεις επί του σκάφους). Ωστόσο, αυτή η συνολικά θετική τάση δεν ισχύει για όλους τους στόλους της ΕΕ, δεδομένου ότι τρεις εθνικοί στόλοι, αυτοί του Βελγίου, της Φινλανδίας και της Πορτογαλίας, παρουσίασα συσσωρευμένες απώλειες το 2013. Αυτή η συνολική βελτίωση της οικονομικής επίδοσης του στόλου εξηγείται σε μεγάλο βαθμό από τη θετική εξέλιξη των τιμών πρώτης πώλησης ορισμένων σημαντικών ειδών ψαριών, από τη στροφή προς αποδοτικότερα καύσιμα αλιευτικών εργαλείων και την αντικατάσταση του κινητήρα (με τη στήριξη του ΕΤΑ σε ορισμένες περιπτώσεις), την ενοποίηση του στόλου, καθώς και από μεταβολές στη συμπεριφορά της αλιείας και της εμπορίας. Η μείωση των τιμών των καυσίμων και της κατανάλωσης των καυσίμων κατά 10 % περίπου από το 2008 έως το 2013, συνέβαλαν επίσης στην ενίσχυση της οικονομικής επίδοσης των περισσότερων στόλων της ΕΕ. Αυτή η μείωση στην κατανάλωση καυσίμων, η οποία άρχισε σε μια εποχή υψηλών τιμών των καυσίμων εξακολουθεί, παρά τις χαμηλότερες τιμές των καυσίμων. Τα δεδομένα στην ΕΟΕ δείχνουν σημαντικές διαφορές μεταξύ περιφερειών (κυρίως με τη Μεσόγειο) και μεταξύ τμημάτων του στόλου. Οι επιδόσεις της παράκτιας αλιείας περιορισμένης κλίμακας τείνουν να επιδεινώνονται ενώ οι βιομηχανικοί στόλοι βελτιώθηκαν σημαντικά κατά την περίοδο 2008-2013. 3.1.2. Οριστική παύση αλιευτικών δραστηριοτήτων. Μέχρι την 31η Μαΐου 2015 το ΕΤΑ είχε συγχρηματοδοτήσει 4 267 πράξεις οριστικής παύσης δραστηριοτήτων (+4 % σε σχέση με την 31η Μαΐου 2014) συνολικού κόστους 935,81 εκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων τα 546,34 εκατομμύρια ευρώ συνεισέφερε το ΕΤΑ. Το κόστος ανά πράξη δεν άλλαξε σημαντικά σε σχέση με τα προηγούμενα έτη. Το συνολικό κόστος ανά πράξη ανέρχεται σε 219 313 ευρώ, εκ των οποίων 128 038 ευρώ είναι χρηματοδότηση από το ΕΤΑ (η πέμπτη πιο δαπανηρή από πλευράς χρηματοδότησης ανάληψης υποχρεώσεων του ΕΤΑ). 11 Η συλλογή των στοιχείων από τα κράτη μέλη βάσει του πλαισίου συλλογής δεδομένων γίνεται με καθυστέρηση 2 ετών. 10

Στο προαναφερόμενο ποσό περιλαμβάνεται μικρός αριθμός πράξεων μετατροπής (48). Το κόστος μετατροπής (383 131 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων 237 249 ευρώ από το ΕΤΑ) είναι κατά 73 % υψηλότερο από εκείνο της απόσυρσης. 3.1.3. Προσωρινή παύση των αλιευτικών δραστηριοτήτων Όπως και κατά τα προηγούμενα έτη, η προσωρινή παύση παραμένει το μέτρο που χρησιμοποιείται περισσότερο με βάση τον αριθμό των πράξεων (63 152 πράξεις, 46,27 % του συνόλου). Ωστόσο, σε σχετικούς όρους, η σημασία της στήριξης στην προσωρινή παύση μειώθηκε κατά 10 % μεταξύ Μαΐου 2014 και Μαΐου 2015. Το μέσο κόστος ανά πράξη στο πλαίσιο αυτού του μέτρου εξακολουθεί να είναι το χαμηλότερο στο πλαίσιο του ΕΤΑ ( συνολικό κόστος 6 109 ευρώ, δαπάνες ΕΤΑ 3 608 ευρώ), και εξακολουθεί να μειώνεται από τον Ιούλιο του 2012. 3.1.4. Επενδύσεις επί των αλιευτικών σκαφών και επιλεκτικότητα Οι επενδύσεις στην επιλεκτικότητα και επί των αλιευτικών σκαφών παραμένουν η δεύτερη πλέον χρησιμοποιούμενη δέσμη μέτρων του ΕΤΑ (13 019 πράξεις) ωστόσο, η σχετική σημασία τους έχει μειωθεί από τον Μάιο του 2013 (από 10,8 % σε 9,54 %). Η συνολική επένδυση ανήλθε σε 509,6 εκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων η συνολική δημόσια συμμετοχή ανήλθε σε 210,53 εκατομμύρια ευρώ. Το μερίδιο του ΕΤΑ στη δημόσια συνεισφορά ανήλθε σε 121,93 εκατομμύρια (αύξηση σε ποσοστό 3,12 % των συνολικών αναλήψεων υποχρεώσεων του ΕΤΑ από 2,86 % κατά το προηγούμενο έτος). Το κόστος ανά πράξη ανήλθε σε 39 143 ευρώ, εκ των οποίων η δημόσια συνεισφορά ανήλθε σε 16 171 ευρώ (9 366 ευρώ από το ΕΤΑ). Η ιδιωτική συνεισφορά ανά πράξη ήταν αρκετά υψηλή: 23 000 ευρώ. Οι προαναφερόμενοι αριθμοί περιλαμβάνουν 1 509 αντικαταστάσεις κινητήρων και 954 αντικαταστάσεις εργαλείων. Η αντικατάσταση των κινητήρων αντιπροσωπεύει ποσοστό μόλις λίγο επάνω από το 1 % του συνολικού αριθμού των πράξεων, αλλά μόνο το 0,31 % των συνολικών αναλήψεων υποχρεώσεων του ΕΤΑ. Το συνολικό κόστος ανά πράξη ανέρχεται σε 32 753 ευρώ, εκ των οποίων 8 057 χρηματοδοτούνται από το ΕΤΑ και 5 890 ευρώ από εθνικές δημόσιες συνεισφορές. Δώδεκα κράτη μέλη έχουν χρησιμοποιήσει το μέτρο. Η Γαλλία (516), η Ισπανία (348), η Πορτογαλία (220), η Ιταλία (111), η Ελλάδα (102) και το Ηνωμένο Βασίλειο (92) αντιπροσωπεύουν 99 % του συνολικού αριθμού των πράξεων. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος του στόλου, οι 3 εντατικότεροι χρήστες είναι το Βέλγιο (αντικατάσταση κινητήρων σε ποσοστό 24,39 % του στόλου), η Γαλλία (7,3 %) και η Κύπρος (4,9 %). Όσον αφορά την αντικατάσταση αλιευτικών εργαλείων, το συνολικό κόστος ανά πράξη είναι χαμηλότερο: 21 495 ευρώ, εκ των οποίων 4 873 χρηματοδοτούνται από το ΕΤΑ και 4 600 ευρώ από εθνικές δημόσιες συνεισφορές. Μεταξύ 13 κρατών μελών που έχουν αξιοποιήσει το μέτρο, η Κύπρος (429), η Ισπανία (139), η Ελλάδα (118), η Ιταλία (88) και το Ηνωμένο Βασίλειο αντιπροσωπεύουν το 80 % του συνολικού αριθμού των πράξεων. 3.1.5. Παράκτια αλιεία μικρής κλίμακας Οι πράξεις που συνδέονται με την παράκτια αλιεία μικρής κλίμακας παραμένουν ελάχιστες και αντιπροσωπεύουν μόνον ποσοστό 4,21 % του συνολικού αριθμού των πράξεων, αλλά μόνον το 0,97 % των συνολικών αναλήψεων υποχρεώσεων του ΕΤΑ. Το συνολικό κόστος ανά πράξη ανέρχεται σε 11 808 ευρώ, εκ των οποίων η δημόσια συνεισφορά ανέρχεται σε 9 586 ευρώ. Το μέρος του ΕΤΑ, ήτοι 6 620 ευρώ, είναι το δεύτερο χαμηλότερο μετά την προσωρινή παύση. Η ιδιωτική συνεισφορά ανήλθε σε 2 222 ευρώ. 11

3.1.6. Κοινωνικοοικονομική αποζημίωση για τη διαχείριση του αλιευτικού στόλου Ο αριθμός των πράξεων στο πλαίσιο του παρόντος μέτρου είναι πολύ παρόμοιος με τον προηγούμενο: Ποσοστό 4,17 % του συνολικού αριθμού των πράξεων, και μόνο το 1,82 % των αναλήψεων υποχρεώσεων του ΕΤΑ. Το συνολικό κόστος ανά πράξη ανέρχεται σε 36 991 ευρώ, εκ των οποίων τα 20 961 ευρώ καλύπτονται από δημόσιες συνεισφορές (εκ των οποίων 12 499 ευρώ από το ΕΤΑ). Η ιδιωτική συνεισφορά, ύψους 16 000 ευρώ, είναι πολύ υψηλότερη απ ό, τι στην περίπτωση της παράκτιας αλιείας μικρής κλίμακας. Συνολικά, ο αριθμός και το κόστος των πράξεων στο πλαίσιο του άξονα 1 επίσης επιβεβαιώνει μια σχετική μείωση με την πάροδο των ετών. 3.2. Άξονας 2. Υδατοκαλλιέργεια, αλιεία εσωτερικών υδάτων, μεταποίηση και εμπορία προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας. 3.2.1. Εσωτερική αλιεία Οι πράξεις στο πλαίσιο της αλιείας εσωτερικών υδάτων παραμένουν λίγες σε αριθμό και πολύ μικρές ως προς το συνολικό κόστος. Ωστόσο, ο αριθμός των πράξεων αυξήθηκε κατά 41 % μεταξύ της 31ης Μαΐου 2014 και της 31ης Μαΐου 2015. Από την 31η Μαΐου 2015 είχαν πραγματοποιηθεί 1 327 πράξεις (0,97 % όλων των πράξεων). Αυτές αντιστοιχούν στο 0,44 % των συνολικών αναλήψεων υποχρεώσεων του ΕΤΑ, που είναι το δεύτερο πιο μικρό ποσοστό αναλήψεων υποχρεώσεων. Συνιστούν επίσης τις τέταρτες λιγότερο δαπανηρές από πλευράς αναλήψεων υποχρεώσεων του ΕΤΑ ανά πράξη, καθώς ανήλθαν σε 12 892 ευρώ, ποσό που είναι μικρότερο από το μισό του μέσου κόστους του ΕΤΑ ανά πράξη. Οι μέσες συνολικές επενδύσεις ανά πράξη ανέρχονται σε 33089 ευρώ, που παραμένει επίσης το τρίτο μικρότερο ποσό. Η δημόσια εθνική συνεισφορά είναι μικρότερη από 9 390 ευρώ και η ιδιωτική συνεισφορά είναι 10 800 ευρώ. 3.2.2. Υδατοκαλλιέργεια Όπως προαναφέρθηκε, τα μέτρα για την υδατοκαλλιέργεια είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος τομέας επένδυσης για το ΕΤΑ. Ο αριθμός των πράξεων είναι σχετικά μικρός (8 358 πράξεις, 6,12 % του συνόλου), αλλά αυτές απορροφούν ποσοστό 14,33% των αναλήψεων υποχρεώσεων του ΕΤΑ. Το συνολικό κόστος ανά πράξη ανέρχεται σε 186 042 ευρώ (+ 4 % σε σύγκριση με τον Μάιο 2014), εκ των οποίων το ποσό των 87 261 ευρώ αντιστοιχεί σε ιδιωτικές συνεισφορές + 8,3 %), 31 783 ευρώ σε εθνικούς δημόσιους πόρους (+ 5,7 %) και 66 998 ευρώ για το ΕΤΑ (- 2 %). Οι αναλήψεις υποχρεώσεων ανέρχονται συνολικά σε 1 554,9 δισεκ. ευρώ, εκ των οποίων 559,97 εκατομμύρια ευρώ αποτελούν χρηματοδότηση από το ΕΤΑ, 265,6 εκατ. ευρώ εθνική δημόσια συνεισφορά και 729,3 εκατ. ευρώ είναι ιδιωτική χρηματοδότηση. Ποσοστό 60 % περίπου των πράξεων αντιστοιχεί στον εκσυγχρονισμό και στην επέκταση των υφιστάμενων μονάδων, 19 % στα υδατοπεριβαλλοντικά μέτρα και 17,6 % σε νέα παραγωγική ικανότητα. Η νέα παραγωγική ικανότητα είναι εκείνη με την υψηλότερη απορρόφηση του ΕΤΑ (155 727 ευρώ), και ακολουθείται εκ του σύνεγγυς από εκκολαπτήρια (130 802 EUR) και από μέτρα για την υγεία των ζώων (106 628 ευρώ). Τα υπόλοιπα μέτρα ανέρχονται σε κάτω από 60 000 ευρώ όσον αφορά τη συνεισφορά του ΕΤΑ. Ένα ευρώ στήριξης του ΕΤΑ παράγει 1,78 ευρώ εθνικούς πόρους, εκ των οποίων 1,31 ιδιωτικούς και 0,47 δημόσιους. 3.2.3. Μεταποίηση Τα μέτρα που αφορούν τη μεταποίηση παραμένουν το κυριότερο στοιχείο δαπάνης όσον αφορά τις αναλήψεις υποχρεώσεων του ΕΤΑ. Η σχετική σημασία των πράξεων μεταποίησης έχει αυξηθεί από το τέλος του Ιουλίου 2012 (+ 37 %). Ενώ οι 5 016 πράξεις αντιστοιχούν μόνον σε 3,68 % του συνολικού αριθμού, ανέρχονται ωστόσο σε ποσοστό 17,53 % των αναλήψεων υποχρεώσεων του ΕΤΑ. Το συνολικό κόστος των πράξεων ανέρχεται σε 2,39 δισεκ. ευρώ, εκ των οποίων 1,33 δισεκ. ευρώ είναι ιδιωτικοί πόροι και 1,06 δισεκ. ευρώ είναι δημόσιοι πόροι, εκ των οποίων ποσό 685 εκατ. ευρώ 12

αντιστοιχούν στο ΕΤΑ και το υπόλοιπο σε δημόσιες εθνικές συνεισφορές. Το συνολικό κόστος ανά πράξη ανέρχεται σε 476 314 ευρώ (ήτοι στο διπλάσιο των πράξεων οριστικής παύσης λειτουργίας). Η ιδιωτική συνεισφορά ανέρχεται σε 265 822 ευρώ και η δημόσια συνεισφορά σε 210 492 ευρώ, εκ των οποίων 136 605 ευρώ αποτελούν πόρους του ΕΤΑ (η τρίτη μεγαλύτερη). Το 75 % περίπου των πράξεων αντιστοιχούν στην κατασκευή νέων εγκαταστάσεων μεταποίησης, ή στον εκσυγχρονισμό ή στην επέκταση των υφιστάμενων 20 % στον εκσυγχρονισμό εγκαταστάσεων εμπορίας και το υπόλοιπο στην κατασκευή εγκαταστάσεων εμπορίας. Το κόστος του ΕΤΑ ανά πράξη υπερβαίνει τα 160 000 ευρώ όσον αφορά τις εγκαταστάσεις μεταποίησης, τα 155 000 ευρώ για την κατασκευή εγκαταστάσεων εμπορίας και τα 49 500 ευρώ για τον εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων εμπορίας. Ένα ευρώ πόρων του ΕΤΑ παράγει 2,49 ευρώ εθνικής συνεισφοράς, εκ των οποίων 1,95 ευρώ είναι ιδιωτικοί πόροι και τα υπόλοιπα δημόσιοι. 3.3. Άξονας 3. Μέτρα κοινού ενδιαφέροντος. 3.3.1. Αλιευτικοί λιμένες, τόποι εκφόρτωσης και καταφύγια Έως τις 31 Μαΐου 2015, το ΕΤΑ συνέβαλε με 1 702 έργα υποδομής (1,25 % του συνόλου). Το σύνολο των επενδύσεων ανήλθε σε 815,3 εκατ. EUR (+ 17 % σε σχέση με τον Μάιο του 2014), με δημόσια συνεισφορά 745 εκατ. ευρώ (+ 16,5 %), εκ των οποίων 435,96 εκατ. ευρώ προέρχονταν από το ΕΤΑ (+ 10 %). Τα έργα υποδομής παραμένουν τα πιο δαπανηρά από πλευράς συνολικών επενδύσεων ανά έργο (479 043 ευρώ), από πλευράς χρηματοδότησης από το ΕΤΑ (256 141, ήτοι -6.5%) και από πλευράς εθνικής δημόσιας χρηματοδότησης (181 600 ευρώ, +8.4%). 3.3.2. Ανάπτυξη νέων αγορών και εκστρατείες προώθησης Έως την 31η Μαΐου 2015, ενώ ο αριθμός των χρηματοδοτούμενων πράξεων σε αυτόν τον τομέα ήταν σχετικά μικρός (2 363, ήτοι 1,73 % επί του συνόλου), απορροφήθηκαν 3,63% του συνόλου των αναλήψεων υποχρεώσεων του ΕΤΑ. Οι συνολικές δαπάνες ανήλθαν σε 245,2 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων 228,14 εκατ. ευρώ προέρχονταν από δημόσιους πόρους (141,73 εκατ. ευρώ) και μόνον 17 εκατ. ευρώ προέρχονταν από ιδιωτικές συνεισφορές. Το συνολικό κόστος ανά πράξη ανέρχεται σε 103 758 ευρώ (+ 4,2 % σε σύγκριση με τον Μάιο 2014), εκ των οποίων τα 59 979 εκατομμύρια ευρώ αντιστοιχούν στο ΕΤΑ (+ 2,5 %), 36 570 ευρώ σε εθνικούς δημόσιους πόρους (+ 10,5 %) και 7 210 ευρώ (- 9,8 %) σε ιδιωτικές συνεισφορές. 3.3.3. Πιλοτικές πράξεις. Οι πιλοτικές πράξεις περιλαμβάνουν την πειραματική χρήση πιο επιλεκτικών τεχνικών αλιείας που έχουν ως στόχο την απόκτηση και τη διάδοση νέων τεχνικών γνώσεων, και επιτελούνται από οποιονδήποτε αρμόδιο φορέα έχει οριστεί για τον σκοπό αυτόν από το κράτος μέλος σε συνεργασία με επιστημονικό ή τεχνικό φορέα. Τα αριθμητικά στοιχεία της 31ης Μαΐου 2015 παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα, ήτοι αφορούν 716 επιχειρήσεις, που αντιπροσωπεύουν μόλις το 0,52 % του συνολικού αριθμού, ποσοστό όμως ωστόσο που αποτελεί σημαντική αύξηση σε σχέση με την 31η Μαΐου 2014 (+ 20,5 %) και απορροφούν το 2,64 % των πόρων του ΕΤΑ και 3,87 % των εθνικών δημόσιων πόρων. Οι συνολικές δαπάνες ανέρχονται σε 234,6 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων 197,6 εκατ. ευρώ είναι δημόσιες δαπάνες (EUR 103,2 εκατ. ευρώ από το ΕΤΑ). Το συνολικό κόστος ανά πράξη ανέρχεται σε 327 691 ευρώ, εκ των οποίων τα 275 976 είναι δημόσια (144 164 ευρώ από το ΕΤΑ, το δεύτερο μεγαλύτερο στοιχείο) και 51 716 ευρώ από τον ιδιωτικό τομέα. 13

Ένα ευρώ πόρων του ΕΤΑ παράγει 1,27 ευρώ εθνικών πόρων, εκ των οποίων μόνο το 25 % είναι ιδιωτικοί πόροι. Αυτό είναι από τα χαμηλότερα αποτελέσματα μόχλευσης και τονίζει, ως εκ τούτου, την ανάγκη δημόσιας χρηματοδότησης για την προώθηση της καινοτομίας. 3.4. Άξονας 4. Βιώσιμη ανάπτυξη αλιευτικών περιοχών Μεταξύ Μαΐου 2014 και Μαΐου 2015, η εφαρμογή του άξονα 4 διατήρησε την ταχεία πρόοδο των προηγούμενων ετών. Τα 21 κράτη μέλη που υλοποιούν τον άξονα 4 επέλεξαν τις ΟΤΔΑ και μέχρι το Μάιο του 2015 ο αριθμός των ομάδων είχε ανέλθει στις 312. Οι ΟΤΔΑ και οι διαχειριστές των έργων, καθώς και οι αρχές διαχείρισης και οι ενδιάμεσοι φορείς, όλοι ασχολούνταν ενεργά με την προετοιμασία, την επιλογή και την έγκριση των έργων καθώς και με τις πληρωμές. Τα σχετικά ποσά υποδηλώνουν σταθερή αύξηση των εγκρίσεων έργων: Ενώ στο τέλος του 2012 υπήρχαν μόνο 2 756 έργα που επιλέχθηκαν επί τόπου, ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 6 353 έργα σε ένα έτος. Η τάση αυτή συνεχίστηκε και, έως τις 31 Μαΐου 2015, είχαν εγκριθεί 11 299 σχέδια (+ 28,4 %), τα οποία αντιπροσωπεύουν το 8,28 % του συνολικού αριθμού των έργων και απορροφούν το 11,47 % του συνόλου των αναλήψεων υποχρεώσεων του ΕΤΑ. Το συνολικό κόστος στον άξονα 4 ανέρχεται σε 912,1 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων 661,7 εκατ. ευρώ προέρχεται από δημόσιες συνεισφορές. Το ΕΤΑ συνεισέφερε με 448,34 εκατ. ευρώ στο πλαίσιο της δημόσιας συνεισφοράς. Το συνολικό κόστος ανά σχέδιο ανήλθε σε 80 728 ευρώ, εκ των οποίων 22 165 ευρώ είναι ιδιωτικές συνεισφορές και η δημόσια συνεισφορά ανέρχεται σε 58 562 ευρώ (39 680 ευρώ από το ΕΤΑ). Ένα ευρώ πόρων του ΕΤΑ παράγει 1,03 ευρώ εθνικών πόρων, (εκ των οποίων 55 % ιδιωτικοί και οι υπόλοιποι είναι δημόσιοι εθνικοί). 4. ΠΡΩΤΗ ΣΕΙΡΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΩΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 2007-2013 Η ετήσια έκθεση υλοποίησης για το 2014 επιβεβαιώνει τις εξής τάσεις που επισημάνθηκαν στις προηγούμενες εκθέσεις: Η σταδιακή μείωση κατά τα τελευταία έτη στη στήριξη του ΕΤΑ σε μέτρα στο πλαίσιο του άξονα 1 (συγκεκριμένα, μέτρα για τη μόνιμη και την προσωρινή παύση δραστηριότητας) είναι πιο εμφανής κατά την περίοδο 2014-2015. Αυτή η μείωση μπορεί να εξηγηθεί από τα εξής: τα προγράμματα απόσυρσης που εφαρμόστηκαν στο παρελθόν αντιμετώπισαν εν μέρει την πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα σε ορισμένα τμήματα του στόλου η βελτίωση της αποδοτικότητας ορισμένων στόλων εμπνέει περισσότερη εμπιστοσύνη στο μέλλον του κλάδου. Άξονας 2: τα μέτρα υπέρ της υδατοκαλλιέργειας αποτελούν τον δεύτερο μεγαλύτερο τομέα επένδυσης για το ΕΤΑ μετά τη μεταποίηση. Εξακολουθεί να σημειώνεται πρόοδος στον άξονα 3, αν και με σχετικά αργό ρυθμό. Στον άξονα 4 σημειώνεται ταχεία πρόοδος και αντιπροσωπεύει σήμερα το 11,47 % των συνολικών αναλήψεων υποχρεώσεων του ΕΤΑ Σε σύγκριση με την κατάσταση κατά τα τέλη Μαΐου του 2015 και 2014, παρατηρείται ότι για πολλά μέτρα (ιδίως όσον αφορά την υδατοκαλλιέργεια, τη μεταποίηση, τα πιλοτικά σχέδια και τα μέτρα εμπορίας) ο μέσος όρος εθνικής δημόσιας συνεισφοράς ανά πράξη αυξάνεται ταχύτερα από ό,τι η συνεισφορά του ΕΤΑ. Επιπλέον, δεδομένης της σχετικής μείωσης των κρατικών καθεστώτων ενίσχυσης, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι η εθνική στήριξη απομακρύνεται από τη χορήγηση κρατικών ενισχύσεων και στρέφεται στη συγχρηματοδότηση μέτρων του ΕΤΑ. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ως προς την αύξηση της ιδιωτικής συνεισφοράς ανά πράξη. Εν μέρει, αυτό εξηγείται λόγω της μείωσης της έντασης της ενίσχυσης των πράξεων που στηρίζει το ΕΤΑ, ιδίως σε κερδοφόρους τομείς δραστηριοτήτων (και συγκεκριμένα στην υδατοκαλλιέργεια και στη 14

μεταποίηση), που μπορεί να οφείλεται στη δημοσιονομική εξυγίανση κατά τα τελευταία έτη. Τόσο οι αναλήψεις υποχρεώσεων όσο και οι πιστοποιημένες δαπάνες σε επίπεδο κρατών μελών έχουν βελτιωθεί αλλά παραμένουν κάτω από το επίπεδο που αναμενόταν πριν από τη λήξη εφαρμογής του ΕΤΑ. Έως τις 31 Μαΐου 2015, πάνω από το 9 % του κονδυλίου του ΕΤΑ (περίπου 394 εκατ. ευρώ) δεν είχε ακόμη δεσμευθεί, τονίζοντας την επείγουσα ανάγκη να επιταχυνθούν οι πληρωμές, προκειμένου να διασφαλισθεί η πλήρης αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων πόρων εντός της προθεσμίας (31 Δεκεμβρίου 2015). 15

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΦEΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΥΠΑΓΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΣYΓΚΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΦEΡΕΙΕΣ ΕΚΤOΣ ΣΤOΧΟΥ ΣYΓΚΛΙΣΗΣ Χώρα Εγκριθέντα α Δεσμευμένα β Καταβληθέντα γ % (β) / (α) % (γ) / (α) Βέλγιο Βουλγαρία Τσεχική Δημοκρατία Δανία Γερμανία Εσθονία Ιρλανδία Ελλάδα Ισπανία Γαλλία Κροατία Ιταλία Κύπρος Λετονία Λιθουανία Λουξεμβούργο Ουγγαρία Περίοδος 2007-2013 26 261 648 26 261 648 19 168 499,99 100 % 72,99 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 3 312 272,66 Περίοδος 2007-2013 62 783 169 62 783 169 40 409 056,31 100 % 64,36 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 9 986 093,35 Περίοδος 2007-2013 27 106 675 27 106 675 19 509 468,35 100 % 71,97 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 0,00 Περίοδος 2007-2013 133 675 169 133 675 169 83 947 337,37 100 % 62,80 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 703 841.35 Περίοδος 2007-2013 132 253 458 132 253 458 93 631 371,14 100 % 70,80 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 11 800 128,31 Περίοδος 2007-2013 84 568 039 84 568 039 69 771 197,49 100 % 82,50 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 15 434 669,72 Περίοδος 2007-2013 42 266 603 42 266 603 33 467 120,83 100 % 79,18 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 0,00 Περίοδος 2007-2013 202 554 357 202 554 357 152 710 751,91 100 % 75,39 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 7 010 048,52 Περίοδος 2007-2013 1 055 250 968 1 055 250 968 849 911 777,01 100 % 80,54 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 183 145 255,98 Περίοδος 2007-2013 207 096 020 207 096 020 155 655 960,43 100 % 75,16 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 24 039 286,49 Περίοδος 2007-2013 8 700 000 8 700 000 2 175 000,00 100 % 25,00 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 0,00 Περίοδος 2007-2013 387 646 899 387 646 899 288 717 023,71 100 % 74,48 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 47 721 421,32 Περίοδος 2007-2013 19 724 418 19 724 418 18 541 677,89 100 % 94,00 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 2 995 629,13 Περίοδος 2007-2013 125 015 563 125 015 563 118 634 206,03 100 % 94,90 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 16 211 375,11 Περίοδος 2007-2013 54 713 408 54 713 408 45 722 592,94 100 % 83,57 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 5 928 308,26 Περίοδος 2007-2013 0 0 0,00 0,00 % 0,00 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 0,00 Περίοδος 2007-2013 34 743 470 34 743 470 28 805 751,06 100 % 82,91 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 3 149 813,47 Μάλτα Περίοδος 2007-2013 8 372 329 8 372 329 6 254 113,69 100 % 74,70 % 16

Οικονομικό έτος: 2014 0 0 1 760 768,20 Κάτω Χώρες Αυστρία Πολωνία Πορτογαλία Ρουμανία Σλοβενία Σλοβακία Φινλανδία Σουηδία Ηνωμένο Βασίλειο Σύνολο Περίοδος 2007-2013 43 282 778 43 282 778 27 186 099,98 100 % 62,81 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 0,00 Περίοδος 2007-2013 5 249 497 5 249 497 4 996 352,10 100 % 95,18 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 274 079.34 Περίοδος 2007-2013 734 092 574 734 092 574 522 607 848,80 100 % 71,19 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 132 430 235,90 Περίοδος 2007-2013 225 864 267 225 864 267 175 162 077,61 100 % 77,55 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 29 046 260,61 Περίοδος 2007-2013 178 273 115 178 273 115 112 008 165,34 100 % 62,83 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 24 331 634,79 Περίοδος 2007-2013 21 640 283 21 640 283 18 617 242,85 100 % 86,03 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 5 135 416,12 Περίοδος 2007-2013 12 868 797 12 868 797 9 637 369,63 100 % 74,89 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 1 333 295,86 Περίοδος 2007-2013 38 491 347 38 491 347 31 131 452,69 100 % 80,88 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 3 702 853,12 Περίοδος 2007-2013 54 638 257 54 638 257 40 709 427,72 100 % 74,51 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 5 542 368,16 Περίοδος 2007-2013 129 620 927 129 620 927 94 591 015,74 100 % 72,98 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 32 251 658,18 Περίοδος 2007-2013 4 056 754 035 4 056 754 035 3 063 679 958,61 100 % 75,52 % Οικονομικό έτος: 2014 0 0 567 246 713,95 17