ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΝΕΡΟΥ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΝΕΡΟΥ Μπαλάσκας Αναστάσιος, Γεωπόνος ΓΠΑ Μπάφα Έλλη, Γεωλόγος ΕΚΠΑ Μάθημα: Διαχείριση Υδατικών Πόρων Αθήνα, 1/6/2017

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΟΔΗΓΙΑ ΠΛΑΙΣΙΟ 2000/60 Δημιουργεί ένα πλαίσιο προστασίας των υδατικών πόρων και θεωρεί το νερό ως περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό αγαθό. Ένα από τα κύρια εργαλεία που εισάγει η Οδηγία Πλαίσιο είναι η ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών νερού, ορίζοντας ως συνιστώσες αυτού όχι μόνο το οικονομικό κόστος, αλλά και το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος φυσικών πόρων. Η εκτίμηση του βαθμού ανάκτησης του κόστους υπηρεσιών νερού και του εύρους εφαρμογής της αρχής ο ρυπαίνων πληρώνει υλοποιείται με τα επόμενα βήματα: Καθορισμός των υπηρεσιών νερού, φορέων παροχής, των χρηστών και των ρυπαντών. Υπολογισμός του συνολικού κόστους υπηρεσιών νερού. Προσδιορισμός του μηχανισμού ανάκτησης του κόστους και κατανομής του στους χρήστες. Υπολογισμός του βαθμού ανάκτησης του οικονομικού κόστους. Μία βασική πρόκληση στη διαμόρφωση του νέου θεσμικού πλαισίου στα πλαίσια της εναρμόνισης με την Οδηγία 2000/60 υπήρξε η εκμετάλλευση υφιστάμενων διοικητικών δομών, καθώς και η εισαγωγή διαδικασιών δημόσιας διαβούλευσης, με ταυτόχρονη αποφυγή της αλληλοεπικάλυψης αρμοδιοτήτων. (ν.3199/2003 )

ΠΛΗΡΕΣ ΚΟΣΤΟΣ

ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΝΕΡΟΥ Στο Υδατικό Διαμέρισμα της Δυτικής Στερεάς Ελλάδος δραστηριοποιούνται οι εξής πάροχοι νερού: 1. 7 ΔΕΥΑ 2. 40 ΤΟΕΒ 1 ΓΟΕΒ και 3. Δήμοι, όπου δεν λειτουργούν ΔΕΥΑ

ΧΡΗΜΑΤΟΚΟΙΝΟΜΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ 1) Υπηρεσία παροχής νερού ύδρευσης διυλισμένου ή καθαρού πόσιμου νερού και υπηρεσία αποχέτευσης (συλλογή κ επεξεργασία λυμάτων μέχρι 2βάθμια επεξεργασία) 2) Υπηρεσία παροχής αδιύλιστου μη πόσιμου νερού 3) Υπηρεσία παροχής ανακυκλωμένου νερού Υπολογισμός Κόστος Κεφαλαίου Υπολογισμός Κόστους Λειτουργίας Συντήρησης και Διοίκησης Υπολογισμός Κόστους Αποχέτευσης

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΥΔΡΕΥΣΗΣ & ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ Βασικές Αρχές Διατήρησης Υδατικών Πόρων Αριθμός ΔΕΥΑ 7 Χρημ/κό κόστος ανά ΔΕΥΑ 15,260,746 Συνολικό χρημ/κό κόστος διαμερίσματος 106,447,222

ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΟςΤΟς ΥΔΡΕΥςΗς ΑΝΑ ΥΔΑΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙςΜΑ Υδατικό Διαμέρισμα Χρημα/ό Κόστος Ύδρευσης ( ) Χρημ/κό Κόστος ανά hm 3 Θεσσαλίας 473,083,126 6,850,916 Κεντρικής Μακεδονίας 376,115,174 2,091,853 Νήσων Αιγαίου 366,257,904 9,530,520 Αττικής 334,735,000 833,711 Δυτικής Μακεδονίας 289,954,174 3,934,249 Κρήτης 244,171,936 5,258,926 Ηπείρου 198,389,698 5,684,518 Βόρειας Πελοποννήσου 183,128,952 4,612,819 Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας 183,128,952 3,378,763 Ανατολικής Μακεδονίας 167,868,206 5,193,781 Ανατολικής Πελοποννήσου 152,607,460 6,895,954 Δυτικής Πελοποννήσου 106,825,222 4,108,662 Θράκης 106,825,222 2,746,149 Δυτικής Στερεάς Ελλάδας 106,447,222 4,762,739

ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΟςΤΟς ΥΠΗΡΕςΙΑς ΑΡΔΕΥςΗς ΑΝΑ Κ.Μ ΝΕΡΟΥ

ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΟςΤΟς ΥΠΗΡΕςΙΑς ΑΡΔΕΥςΗς Νομός Χρηματοοικονομικό κόστος άρδευσης ανά έτος Ευρυτανίας 241,406 Αιτωλ/νιας 11,862,226 Λευκάδας 3,862,496 Φωκιδας 965,624 Καρδίτσας 1,448,436 Τρικάλων 7,966,398 Άρτας 2,971,902 Φθιώτιδας 813,935 Συνολικό Κόστος Άρδευσης Υδατικού Διαμερίσματος ( ) 18,603,213.14 Το αυξημένο χρηματοοικονομικό κόστος, οφείλεται κυρίως στο υψηλό λειτουργικό τους κόστος αλλά και στο υψηλό κόστος των έργων κεφαλής. Οι συγκεκριμένοι ΤΟΕΒ βρίσκονται σε σχετικά μεγάλη απόσταση από τα έργα υποδομής διανομής νερού (π.χ. φράγμα Καστρακίου) ή υδρεύονται ως επί το πλείστον με γεωτρήσεις (π.χ. Μεσολόγγι) με αποτέλεσμα να αυξάνεται πολύ το κόστος κεφαλαίου τους λόγω των αυξημένων έργων που απαιτούνται για την μεταφορά του νερού στο κεντρικό τους δίκτυο διανομής νερού και κατ επέκταση του λειτουργικού τους κόστους.

ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΟςΤΟς ΑΡΔΕΥςΗς ΑΝΑ ΥΔΑΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙςΜΑ Υδατικό Διαμέρισμα Χρηματοοικονομικό Κόστος Άρδευσης ( ) Χρημ/κό Κόστος ανά στρέμμα ( /στρ) Δυτικής Στερεάς Ελλάδας 18,603,213 33.44 Θεσσαλίας 15,090,667 6.39 Δυτικής Μακεδονίας 12,874,290 3.35 Ανατολικής Πελοποννήσου 12,656,841 25.3 Ηπείρου 9,736,162 31.92 Θράκης 9,601,762 2.86 Ανατολικής Μακεδονίας 9,494,351 9.57 Κρήτης 8,690,616 3.38 Κεντρικής Μακεδονίας 8,123,200 5.3 Δυτικής Πελοποννήσου 4,689,283 2.73 Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας 3,767,101 1.07 Βόρειας Πελοποννήσου 3,028,191 1.46 Νήσων Αιγαίου 1,688,152 1.03 Αττικής 906,238 1.3

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΚΟςΤΟς Περίπτωση 1. Μέθοδος αποτροπής : Εκτιμάται ως κόστος λήψης μέτρων περιορισμού εκπομπής ρύπων. Η μέθοδος έχει κυρίως εφαρμογή εκεί όπου η ρύπανση αφορά σημειακές πηγές και όχι διάχυτες. Περίπτωση 2. Μέθοδος απορρύπανσης Όπου η ρύπανση είναι διάχυτη και η αποφυγή δεν είναι δυνατή ή είναι δυνατή μόνο με μέτρα διαχειριστικού τύπου ή πολιτικών (policies), τότε προτιμάται η εκτίμηση του κόστους επεξεργασίας του ρυπασμένου νερού του υδατικού συστήματος. Περίπτωση 3. Άλλες μέθοδοι περιβαλλοντικής οικονομίας Υπάρχει μία σημαντική κατηγορία πιέσεων για την οποία οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι δυνατόν να εκτιμηθούν, όμως δεν είναι πάντα εύκολη η διατύπωση και κοστολόγηση μέτρων για την αντιμετώπισή τους: οι υδρομορφολογικές πιέσεις. Οι πιέσεις αυτές αφ ενός δεν είναι πάντα διαχειρίσιμες, εξ αιτίας του ότι το αίτιό τους μπορεί να υφίσταται για χρονική περίοδο πολλών ετών και δεν είναι δυνατόν η επίπτωση να αναστραφεί με τεχνικά έργα, και αφ ετέρου έχουν επιπτώσεις οι οποίες δεν είναι εύκολο να αποτιμηθούν, ειδικά αν πρόκειται για περιπτώσεις περιοχών με χρήση αναψυχής. Για αυτές τις περιπτώσεις αξιοποιούνται οι ανάγκες των οικοσυστημικών λειτουργιών που έχουν εκτιμηθεί με ειδική μεθοδολογία, ώστε να είναι δυνατή η αξιοποίηση των ελλειμμάτων για την αποτίμηση του κόστους υποκατάστασης του πόρου.

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ Εκτιμήσεις για τρεις κατηγορίες πιέσεων: Σημειακές πηγές ρύπανσης Διάχυτες πηγές ρύπανσης Περιπτώσεις υποβάθμισης προστατευόμενων υγροτοπικών περιοχών (του δικτύου Εκτίμηση Περιβαλλοντικού Κόστους στις Υγροτοπικές Περιοχές: Αμβρακικού Κόλπου και εκβολών Λούρου και Αράχθου Λιμνοθάλασσες Εθνικού Πάρκου Μεσολογγίου Αιτωλικού Τεχνητές Λίμνες «Ν.Πλαστήρα» στον Ταυρωπό Λίμνες Τριχωνίδα και Λυσιμαχεία Όρος Βαρδούσια

ΚΟςΤΟς ΠΟΡΟΥ Η εφαρμογή του κόστους ευκαιρίας, για την περίπτωση των ανανεώσιμων αποθεμάτων μπορεί, από μεθοδολογική άποψη να θεωρηθεί ως ορθή επιλογή, καθώς και ως μια αρκετά εύκολη μέθοδος στο υπολογιστικό της μέρος. Για κατανάλωση νερού πέραν του ορίου των ανανεώσιμων αποθεμάτων, το κόστος των υδατικών πόρων μπορεί να υπολογιστεί ως το κόστος αναπλήρωσης-αντικατάστασης με το φθηνότερο δυνατό τρόπο (π.χ. με μεταφορά νερού, εμπλουτισμό του υδροφορέα ή αφαλάτωση), στο πλαίσιο της προσέγγισης ελάχιστου κόστους (leastcost approach). Το κόστος των ανανεώσιμων υδατικών πόρων μπορεί να υπολογιστεί ως η διαφορά μεταξύ της τιμής που καταβάλλεται για την αρδευτική χρήση του νερού και της τιμής που καταβάλλουν οι λοιποί χρήστες που προμηθεύονται νερό από το ίδιο σύστημα διάθεσης.

ΕΚΤΙΜΗςΗ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΚΟςΤΟΥς ΥΔΡΕΥςΗς & ΑΠΟΧΕΤΕΥςΗς ΑΝΑ Κ.Μ ΝΕΡΟΥ Το μέσο σταθμισμένο συνολικό κόστος διαμορφώνεται στα 1,176 /m 3. Σχεδόν όλοι οι πάροχοι κυμαίνονται στα επίπεδα του Μ.Σ.Κ Εξαίρεση αποτελεί η ΔΕΥΑ Μεσολογγίου με το υψηλότερο Σ.Κ = 1,491 /m 3. το οποίο οφείλεται αποκλειστικά στο υψηλό χρηματοοικονομικό της κόστος.

ΕΚΤΙΜΗςΗ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΚΟςΤΟΥς ΑΡΔΕΥςΗς ΑΝΑ Κ.Μ ΝΕΡΟΥ Γενικά, παρατηρείται ότι στους παρόχους με αυξημένο συνολικό κόστος αυτό οφείλεται σε υψηλό περιβαλλοντικό κόστος. Ως παράδειγμα, αναφέρεται ο ΤΟΕΒ Φυτειών με το υψηλότερο συνολικό κόστος 0,472 /m 3. ενώ λίγο μόνο χαμηλότερα είναι τα κόστη των ΤΟΕΒ Πεδιάδας Αγρινίου, Παναιτωλίου, Γαλατά και Καλυβιών.

ΑΝΑΚΤΗςΗ ΚΟςΤΟΥς ΥΠΗΡΕςΙΩΝ ΚΑΙ ΧΡΗςΕΩΝ ΥΔΑΤΟς

ΕΚΤΙΜΗςΗ ΑΝΑΚΤΗςΗς ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΚΟςΤΟΥς ΥΔΡΕΥςΗς & ΑΠΟΧΕΤΕΥςΗς ΑΝΑ Κ.Μ ΝΕΡΟΥ Το μέσο σταθμισμένο ποσοστό ανάκτησης κόστους όταν συμπεριλαμβάνονται τα ειδικά τέλη στον υπολογισμό των συνολικών εσόδων είναι σαφώς υψηλότερο περίπου 91,8%, έναντι του 57,7% περίπου όταν δεν λαμβάνονται υπόψη.

ΕΚΤΙΜΗςΗ ΤΟΥ ΥΦΙςΤΑΜΕΝΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΑΝΑΚΤΗςΗς ΚΟςΤΟΥς ΥΔΡΕΥςΗς & ΑΠΟΧΕΤΕΥςΗς ΑΝΑ Κ.Μ ΝΕΡΟΥ Το μέσο επίπεδο ανάκτησης του συνολικού κόστους διαμορφώνεται στο 91,6%.

ΕΚΤΙΜΗςΗ ΤΟΥ ΥΦΙςΤΑΜΕΝΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΑΝΑΚΤΗςΗς ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΚΟςΤΟΥς ΑΡΔΕΥςΗς ΑΝΑ Κ.Μ ΝΕΡΟΥ Παρατηρείται ικανοποιητική δυνατότητα ανάκτησης του χρηματοοικονομικού κόστους στο επίπεδο του μέσου σταθμισμένου και έως περίπου 60% για το σύνολο των ΤΟΕΒ. Η υψηλή ανάκτηση του χρηματοοικονομικού κόστους οφείλεται στα σχετικά υψηλότερα έσοδα, σε σύγκριση με άλλα υδατικά διαμερίσματα

ΕΚΤΙΜΗςΗ ΤΟΥ ΥΦΙςΤΑΜΕΝΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΑΝΑΚΤΗςΗς ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΚΟςΤΟΥς ΑΡΔΕΥςΗς ΑΝΑ Κ.Μ ΝΕΡΟΥ

ΚΟςΤΟς & ΑΝΑΚΤΗςΗ ΓΙΑ ΤΟ ΥΔ4 ΥΔ Δυτικής Ελλάδας Ύδρευση Άρδευση Σύνολο Χρηματοοικονομικό Κόστος( ) 106.447.222 18.603.213 125.050.435 Κόστος Φυσικών Πόρων ( ) 0 0 0 Περιβαλλοντικό Κόστος ( ) 0 0 0 Αγροτικές Επιδοτήσεις ( ) 0 31.781.567 31.781.567 Ανάκτηση Κόστους ( ) 64.998.931 7.197.206 72.434.138 Βαθμός Ανάκτησης Κόστους(%) 61,29% 14,28% 46,19% ΥΔ Θεσσαλίας Ύδρευση/Βιομηχανία Άρδευση Σύνολο Χρηματοοικονομικό Κόστος( ) 473.083.126 15.090.667 488.173.793 Κόστος Φυσικών Πόρων ( ) 8.935.468 8.935.468 Περιβαλλοντικό Κόστος ( ) 2.007.513 7.129.974 9.137.487 Αγροτικές Επιδοτήσεις ( ) 84.194.914 84.194.914 Ανάκτηση Κόστους ( ) 159.900.367 12.499.563 172.399.929 Βαθμός Ανάκτησης Κόστους(%) 33,66% 6.38% 29,82% Η συνολική ανάκτηση κόστους ανέρχεται σε 72,434,138.086 /έτος. Συνολική ζήτηση στα 389,350,000m 3. Προκύπτει ότι η μοναδιαία ανάκτηση κόστους είναι 0.186 /m 3. ενώ στο υδατικό διαμέρισμα Θεσσαλίας η μοναδιαία ανάκτηση κόστους είναι της τάξης των 0.124 /m 3.

ΑΝAΚΤΗςΗ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΚOςΤΟΥς ΑΝA ΥΔΑΤΙΚO ΔΙΑΜEΡΙςΜΑ Υδατικό Διαμέρισμα Ανάκτηση Κόστους Άρδευσης ( ) Θράκης 113,209,011 Θεσσαλίας 40,167,390 Κρήτης 32,000,000 Δυτικής Μακεδονίας 20,866,602 Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας 12,499,562 Ανατολικής Μακεδονίας 9,252,186 Δυτικής Στερεάς Ελλάδας 7,197,206 Κεντρικής Μακεδονίας 5,780,887 Ανατολικής Πελοποννήσου 5,740,844 Βόρειας Πελοποννήσου 5,519,490 Δυτικής Πελοποννήσου 3,647,690 Ηπείρου 2,818,647 Αττικής 1,691,811 Νήσων Αιγαίου 919,609.32

ΒΑΘΜOς ΑΝAΚΤΗςΗς ΚOςΤΟΥς ΥΔΡΕΥςΗς ΑΝA ΥΔΑΤΙΚO ΔΙΑΜEΡΙςΜΑ Υδατικό Διαμέρισμα Βαθμός Ανάκτησης Κόστους Ύδρευσης (%) Αττικής 108.14 Θράκης 103.29 Κεντρικής Μακεδονίας 86.58 Ανατολικής Μακεδονίας 79.39 Βόρειας Πελοποννήσου 77.31 Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας 75.1 Ηπείρου 71 Δυτικής Πελοποννήσου 62.21 Δυτικής Στερεάς Ελλάδας 61.29 Δυτικής Μακεδονίας 53.55 Κρήτης 49.67 Νήσων Αιγαίου 42.94 Ανατολικής Πελοποννήσου 37.89 Θεσσαλίας 33.66

ΒΑΘΜΟς ΑΝΑΚΤΗςΗς ΚΟςΤΟΥς ΑΡΔΕΥςΗς ΑΝΑ ΥΔΑΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙςΜΑ Υδατικό Διαμέρισμα Βαθμός Ανάκτησης Κόστους Άρδευσης (%) Κρήτης 56.25 Δυτικής Μακεδονίας 41.05 Ανατολικής Μακεδονίας 27.38 Ηπείρου 22.44 Αττικής 21.30 Βόρειας Πελοποννήσου 19.41 Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας 15.98 Ανατολικής Πελοποννήσου 15.66 Δυτικής Στερεάς Ελλάδας 14.28 Κεντρικής Μακεδονίας 12.04 Δυτικής Πελοποννήσου 11.44 Θράκης 11.05 Θεσσαλίας 6.38 Νήσων Αιγαίου 1.78

ΒΑΘΜΟς ΑΝΑΚΤΗςΗς ΚΟςΤΟΥς ΑΝΑ ΥΔ Υδατικό Διαμέρισμα Βαθμός Ανάκτησης Κόστους (%) Αττικής 106.13 Θράκης 78.28 Κεντρικής Μακεδονίας 78.27 Ανατολικής Μακεδονίας 70.74 Βόρειας Πελοποννήσου 68.22 Ηπείρου 68.11 Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας 57.61 Δυτικής Μακεδονίας 51.71 Κρήτης 50.91 Δυτικής Πελοποννήσου 50.54 Δυτικής Στερεάς Ελλάδας 46.19 Νήσων Αιγαίου 37.84 Ανατολικής Πελοπονήσσου 34.18 Θεσσαλίας 29.82

ΣΥΜΠΕΡΑςΜΑΤΑ 1/3 ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ Είναι υψηλό στους παρόχους διυλισμένου πόσιμου νερού: 1,175 /κ.μ. κατανάλωσης. Είναι χαμηλότερο από ότι σε άλλα υδατικά διαμερίσματα επειδή στο μεγαλύτερο οικισμό, το Αγρίνιο, προμηθεύονται το νερό χωρίς επιβαρύνσεις για άντληση από τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα. Οι πάροχοι αδιύλιστου νερού άρδευσης έχουν χρηματοοικονομικό κόστος που ισούται με 0,072 /κ.μ. κατανάλωσης. Το κόστος αυτό είναι υψηλότερο από ότι σε άλλα υδατικά διαμερίσματα, λόγω αφενός του υψηλότερου κόστους κεφαλαίου για τα έργα κεφαλής (π.χ., διώρυγες, αγωγοί) και, αφετέρου, του λειτουργικού κόστους, έστω και εάν αυτό δεν επιβαρύνεται με αντλήσεις από μεγάλο βάθος, όπως συμβαίνει σε άλλα υδατικά διαμερίσματα.

ΣΥΜΠΕΡΑςΜΑΤΑ 2/3 ΚΟΣΤΟΣ ΠΟΡΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ Κατά μέσο σταθμισμένο όρο στο διαμέρισμα το περιβαλλοντικό κόστος είναι μηδενικό για την ύδρευση ενώ αντίθετα, είναι μάλλον υψηλό στην άρδευση, 0,104 /m 3 κατανάλωσης, λόγω των εντατικών καλλιεργητικών μεθόδων (λιπάσματα, φυτοφάρμακα). Το κόστος πόρου είναι ασήμαντο τόσο στην ύδρευση όσο και στην άρδευση, ανερχόμενο σε μόλις 0,001 /m 3 και 0,0004 /m 3 κατανάλωσης αντίστοιχα, λόγω της σχετικής αφθονίας υδάτινων πόρων στο υδατικό διαμέρισμα.

Για το αδιύλιστο νερό άρδευσης, το συνολικό κόστος ανέρχεται σε 0,176 /m 3 κατανάλωσης. Η ανάκτηση αυτού του κόστους είναι χαμηλή, ισούμενη με 19,3%, υψηλότερη όμως από την ανάκτηση που παρατηρείται σε άλλα υδατικά διαμερίσματα. Τα έσοδα που πραγματοποιούν οι πάροχοι είναι προσανατολισμένα στην κάλυψη μόνο των ταμειακών εκταμιεύσεών τους, που συνήθως δεν καλύπτουν το πλήρες λειτουργικό κόστος με συνέπεια τη συσσώρευση χρεών. ΣΥΜΠΕΡΑςΜΑΤΑ 3/3 ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ, ΜΕΣΑ ΕΣΟΔΑ ΚΑΙ ΑΝΑΚΤΗΣΗ Το συνολικό κόστος ανέρχεται σε 1,176 /m 3 κατανάλωσης κατά μέσο σταθμισμένο όρο για το διυλισμένο νερό ύδρευσης. Η μέση ανάκτηση αυτού του κόστους ανέρχεται σε 91,6%, με αντίστοιχο μέσο έσοδο 1,078 /m 3 κατανάλωσης. Η σχετικά υψηλή ανάκτηση οφείλεται κυρίως στο ότι το κόστος είναι χαμηλό και συνεπώς με χαμηλότερες τιμές χρέωσης στους καταναλωτές το κόστος ανακτάται σε σημαντικό βαθμό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Demetris Koutsoyiannis, The management of the Athens water resource system: Methodology and implementation, A seminar given at the Georgia Water Resources Institute, School of Civil and Environmental Engineering, Georgia Instituteof Technology, Atlanta, 2006. Efstratiadis, A., D. Koutsoyiannis, and D. Xenos, Minimising water cost in the water resource management of Athens, Urban Water Journal, 1 (1), 3 15, 2004. Environment Canada, http://www.ec.gc.ca. European Comission, Directive 2000/60/EC of the European Parliament and the Council of the 23th October 1000 establishing a framework for Community action in the field of water policy, Official Journal L 327/1, December 2000. Roth E., Water pricing in the EU. A review, Publication Number 2001/02, European Environmental Bureau, 2001. WATECO, Common Implementation Strategy Working Group, EU Guidance Document: Economics and the Environment. The Implementation Challenge of the Water Framework Directive, August 2002. Water Framework Directive WFD, Guidance Document 01,02,31,34 Koundouri, P. Implementing EU Water Policy under AquaStress: Economic, Engineering and Participatory Tools Routledge (forthcoming, Spring 2009) Koundouri, P., 2007. Coping with Water Deficiency: From Research to Policy Making. Springer, Environment and Policy Series. Vol. 48, 2008, ISBN 978-1-4020-6614-6. Δαμίγος, Δ. and Καλιαμπάκος. Δ. (2006). Σημειώσεις Μαθήματος Οικονομικά του Περιβάλλοντος και των Υδατικών Πόρων Οικονομικά του περιβάλλοντος και των υδατικών πόρων: Βασικές αρχές, Μέθοδοι αποτίμησης, Εφαρμογές Σχέδιο Διαχείρισης Υδατικού Διαμερίσματος 04 Σχέδιο Διαχείρισης Υδατικού Διαμερίσματος 08 http://www.eea.europa.eu/data-and-maps/indicators/use-of-freshwater-resources-2/assessment-1

Σας ευχαριστούμε!