ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ-ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΧΩΡΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ: ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ ΑΚΑΔ.ΕΤΟΣ: 2009-2010 ΕΥΝΟΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΑΕΙΦΟΡΙΑΣ Επιστημονική Υπεύθυνη: Σοφία Αυγερινού-Κολώνια, Καθηγήτρια ΕΜΠ
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ Η εμβάθυνση στις σύγχρονες ποσοτικές και ποιοτικές μεθόδους ανάλυσης του χώρου και στις εξελίξεις στις τεχνικές εμπειρικής έρευνας των επιστημών του χώρου Ηδιερεύνηση: α) Των ιδιομορφιών που παρουσιάζονται στον ελληνικό χώρο, β) Των εναλλακτικών δυνατοτήτων ανάπτυξης με όρους αειφορίας, στο πλαίσιο των σύγχρονων κοινωνικών και πολιτικών δεδομένων, με έμφαση στις περιοχές που «στερούνται» πόρων και χαρακτηρίζονται από φαινόμενα κρίσης, υποβάθμισης και λειτουργικής εξειδίκευσης, και γ) Των επιπτώσεων από τους όρους της παγκοσμιοποίησης και τις κλιματικές αλλαγές. Προοπτικές.
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ. Αναφορές στις σύγχρονες μεθόδους ανάλυσης του χώρου. Εξελίξεις στις επικρατούσες μεθόδους. Αναφορές σε βασικές παραμέτρους όρων αειφορίας για το σχεδιασμό του χώρου. Αντιπροσωπευτικές πολιτικές
ΟΧΩΡΟΣ Σήμερα θεωρείται, ως έννοια κατ εξοχήν πολιτισμική, που συνδέει τον άνθρωπο και τις δραστηριότητές του με το φυσικό περιβάλλον και την υλικότητα των κοινωνικοοικονομικών σχέσεων.
Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ Πραγματοποιείται σήμερα σε έναν ρευστό κόσμο. Πόλεις και περιφέρειες αναπτύσσονται υπό την επήρεια: Τωνδυνάμεωντηςαγοράς καιτης μεγιστοποίησης της απόδοσης των επενδύσεων στα πλαίσια της οικονομικής παγκοσμιοποίησης Τωννέωντεχνολογιών Της απορρύθμισης του δημόσιου τομέα
ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟ ΣΤΟΝ ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ
ΟΙ ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ Ιστορικά οι τρείς πυλώνες : Ηυγιεινή, Ηαισθητική Η λειτουργικότητα Σήμερα όμως, η διαδρομή τα διαπιστωμένα προβλήματα, τις ανάγκες, τιςαποφασιζόμενεςενέργειες τηνεπιλογήτωνλύσεων Δεν είναι ούτε δεδομένη ούτε ευθύγραμμη
ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ βασισμένος στην ανάγκη σύνθεσης των απόψεων, στην αμοιβαία κατανόηση, στην εμπιστοσύνη και την ανάπτυξη διαύλων επικοινωνίας και συναίνεσης ανάμεσα σε ομάδες και φορείς με διαφορετικά συστήματα αξιών, με διαφορετικά πολιτισμικά και μορφωτικά υπόβαθρα και διαφορετικές προσδοκίες αναφορικά με την οργάνωση της οικονομικής και κοινωνικής ζωής στο γεωγραφικό χώρο
ΟΠΡΩΤΟΣΑΞΟΝΑΣ: Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ Πρέπει να είναι ο πραγματικός χρόνος εκδίπλωσης της δράσης. Ο σχεδιασμός γίνεται αντιληπτός ως πεδίο πρακτικής δράσης για επίλυση υπαρκτών χώρο-κοινωνικών προβλημάτων και όχι ως ιδεατή προβολή αφηρημένων στόχων.
Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΑΞΟΝΑΣ: Ο ΤΟΠΟΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ Ο τόπος πρέπει να είναι ο χώρος ενεργοποίησης της κοινωνίας των πολιτών, ως προς τις ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες τους. ΑΛΛΑ ο νέος σχεδιασμός : πρέπει να διαθέτει ευλυγισία προσαρμογής στις τοπικές ιδιαιτερότητες, όσο και να λαμβάνει υπόψη τη δια-τοπικότητα των περιβαλλοντικών προβλημάτων, υπερβαίνοντας την τοπική αποσπασματικότητα
Ο ΤΡΙΤΟΣ ΑΞΟΝΑΣ: Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ πεδίο έκφρασης των υλικών οικονομικοκοινωνικών συμφερόντων και πολιτικών σχέσεων, πεδίο ανακατανομής οικονομικών δυνάμεων και σχέσεων εξουσίας, όπου αναγνωρίζονται η συμμετοχική διαδικασία και η συναίνεση.
ΤΑ ΝΕΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΟΙ ΝΕΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΙΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΈΝΑ ΝΈΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ. ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ : ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ-ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΕΙΦΟΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΝΕΕΣ ΔΟΜΕΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Από τη δεκαετία 1980 η Κοινότητα προσανατολίζεται προς την χάραξη μιας ευρωπαικής χωροταξικής πολιτικής. Αυτός ο προσανατολισμός εκφράστηκε αρχικά το 1991 από την Έκθεση με τίτλο «Ευρώπη 2000», με δεδομένα, σε επίπεδο πληροφοριών, που στοιχειοθετούν την ανάγκη για ενιαία πολιτική οργάνωσης του ευρωπαϊκού χώρου. Η πολιτική των ευρωπαϊκών διευρωπαϊκών δικτύων μεταφορών, ενέργειας και τηλεπικοινωνιών εντάσσεται σ αυτή την προοπτική. 13
ΕΥΡΩΠΗ 2000+ το 1994 δόθηκε στην δημοσιότητα μια δεύτερη έκθεση με τίτλο «Ευρώπη 2000 +», με στόχο να δοθεί έμφαση στην υπερεθνική και κοινοτική διάσταση του χωροταξικού σχεδιασμού των χωρών-μελών και στην ανάγκη συνεργασίας στον τομέα αυτό.
1997-99 ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ Ή ΣΑΚΧ (EUROPEAN SPATIAL DEVELOPMENT PERSPECTIVE Ή ESDP). ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΥΤΌ ΕΠΗΡΕΑΣΕ ΤΗΝ ΕΚΠΟΝΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ,ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ 1997-9 μη δεσμευτικός χαρακτήρας Πολυκεντρική χωρική ανάπτυξη και νέα σχέση αστικού και αγροτικού χώρου. Ισότητα πρόσβασης στις υποδομές και στη γνώση. Συνετή διαχείριση της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς
Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Χωροταξίας European Spatial Observation Network/ESPON Χρηματοδότηση 2002 μέσω INTERREG III για την εκπόνηση σειράς μελετών για την αποτίμηση των χωρικών επιπτώσεων των κοινοτικών πολιτικών http://www.espon.eu/.
Η Εδαφική Συνοχή Μετά το 2000 η συζήτηση για την ευρωπαϊκή χωροταξία μετατίθεται στο πεδίο της Εδαφικής Συνοχής, η οποία το 2003 προτάθηκε να περιληφθεί μεταξύ των στόχων της ΕΕ και να καθορισθεί ως συντρέχουσα αρμοδιότητά της καθώς και των κρατών μελών της
ΗΕδαφικήΣυνοχή Αναφέρεται στην ισόρροπη και βιώσιμη ανάπτυξη Στην ανάγκη μείωσης των χωρικών ανισοτήτων Στην αποτροπή των εδαφικών ανισορροπιών Στη βελτίωση του συντονισμού μεταξύ της περιφερειακής και των τομεακών πολιτικών με χωρικές επιπτώσεις
Η Εδαφική συνοχή Το 2004 τελικά στο Σχέδιο της Συνταγματικής Συνθήκης εντάσσεται το τρίπτυχο: Οικονομική, Κοινωνική Εδαφική συνοχή
Κοινά στοιχεία Εδαφικής Συνοχής και ΣΑΚΧ Ισόρροπη και βιώσιμη ανάπτυξη του κοινοτικού χώρου Συνέργεια πόλεων και υπαίθρου Αντιμετώπιση προβλημάτων ειδικών περιοχών (συνοριακές, ορεινές, νησιωτικές,περιφερειακές)
ΕΔΑΦΙΚΗ ΑΝΤΖΕΝΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ : Προς μια πιο ανταγωνιστική και αειφόρο Ευρώπη διαφορετικών περιφερειών. Λειψία Μάιος 2007 Συνάντηση ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ ΔΙΑΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΕΔΑΦΙΚΗ ΑΝΤΖΕΝΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ Κείμενο στρατηγικού χαρακτήρα Συνοδεύεται από άξονες δράσης και μέτρα πολιτικής για τα κοινοτικά όργανα Επικαιροποιεί τα αιτήματα του ΣΑΚΧ
Ειδικότερα θέματα από την Εδαφική Αντζέντα Ενίσχυση της πολυκεντρικότητας και καινοτομίας μέσω δικτύωσης αστικών περιφερειών και πόλεων Νέες μορφές χωρικής διακυβέρνησης μεταξύ αγροτικών και αστικών περιοχών Ενθάρρυνση περιφερειακών συμπράξεων στη βάση της προώθησης της ανταγωνιστικότητας και των καινοτομιών Ενίσχυση και επέκταση των διευρωπαϊκών δικτύων Ενθάρρυνση της διευρωπαϊκής διαχείρισης των φυσικών κινδύνων και ειδικότερα της κλιματικής αλλαγής Αναγνώριση και ενίσχυση των φυσικών και πολιτιστικών πόρων ως πόρων ανάπτυξης.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ : Η ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΗΜΕΡΑ Δημογραφική στασιμότητα, ανεργία Βελτίωση οικονομικών δεικτών, περίπου σταθερή συμμετοχή δευτερογενούς, σταθερή μείωση γεωργίας σε όφελος τουρισμού και μεταφορών Διατήρηση σημαντικών ανισοτήτων στις περιφέρειες (υποδομές, διοικητικές δυσχέρειες, περιορισμένη επιχειρηματικότητα και καινοτομίες) Απειλούμενο φυσικό περιβάλλον Υστέρηση ως προς την ένταξη στα ευρωπαϊκά διασυνδεμένα δίκτυα μεταφορών και τις πύλες εισόδου Άνιση ανάπτυξη των μεγάλων μητροπολιτικών κέντρων, σε βάρος των υπολοίπων πόλεων μεγάλου και μεσαίου μεγέθους Υστέρηση ως προς την περιφερειακή χωροταξική πργάνωση Ανάγκες βελτίωσης και εκσυγχρονισμού δικτύων υποδομών
Η ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Η ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΗΜΕΡΑ Χάρτης 4.2.1-8: Πληθυσμιακή Πυκνότητα ανά νομό 2001 κάτ/τ.χλμ. 0-30 31-60 61-100 101-300 301-1300 50 0 50 χλμ.
Η ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΗΜΕΡΑ Αστικός Χώρος (πόλεις, αστικό δίκτυο) Αγροτικός δυναμικές, ενδιάμεσες, φθίνουσεςπεριοχές-σε σχέση με τις αστικές περιοχές --------------------------------------------------------------- Ορεινός Παράκτιος Νησιωτικός Παραμεθόριος
ΤΑ 3 ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ 2007-2013 (ΥΠΟ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ?) 1.ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ 2007 2013 (ΕΣΠΑ) 2. Ο Νέος Καποδίστριας VS ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ 3.ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ 4.ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ 5.ΕΙΔΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ 6.ΕΙΔΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
1.ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ 2007 2013 (ΕΣΠΑ) Χωρικές Προτεραιότητες: Βιώσιµηαστικήανάπτυξη. Ανάπτυξη της υπαίθρου. Διασυνοριακή, διακρατική και διαπεριφερειακή συνεργασία. Σύμπτυξη σε 5 των περιφερειών της χώρας Μακεδονία Θράκη, Δυτική Ελλάδα Πελοπόννησος - Ιόνια Νησιά, Κρήτη και Νήσοι Αιγαίου, Θεσσαλία -Στερεά Ελλάδα Ήπειρος, Αττική ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ 2009
Το κυβερνητικό πρόγραμμα 2010 ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ προβλέπει: Τη θεσμοθέτηση Β' βαθμού Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης με 13 αιρετές περιφέρειες (αιρετό περιφερειάρχη και Περιφερειακό Συμβούλιο, με αναλογική εκπροσώπηση συμβούλων ανά νομό). Και τούτο στη θέση των σημερινών 56 Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, οι οποίες παραμένουν πλέον ως διοικητικές μονάδες δίπλα στην αιρετή περιφέρεια. Τον δραστικό περιορισμό των δήμων της χώρας, από 1.034 σε λιγότερους των 370. Την κατάργηση του ορίου 42% για την εκλογή δημάρχου από τον α' γύρο των εκλογώνκαιτηνεπαναφοράτου50% +1 (για την εκλογή σε έναν ή δύο γύρους).
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ Οκτώ (8) Τομεακά ΕΠ, o ΕΠ «Περιβάλλον - Αειφόρος Ανάπτυξη» o ΕΠ «Ενίσχυση της Προσπελασιμότητας» o ΕΠ «Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικότητα» o ΕΠ «Ψηφιακή Σύγκλιση» o ΕΠ «Βελτίωση Διοικητικής Ικανότητας Δημόσιας Διοίκησης» o ΕΠ «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού» o ΕΠ «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» o ΕΠ «Τεχνική Υποστήριξη Eφαρμογής» πέντε (5) Περιφερειακά ΕΠ (Μακεδονίας Θράκης, Δυτικής Ελλάδας Πελοποννήσου - Ιονίων Νήσων, Κρήτης και Νήσων Αιγαίου, Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας Ηπείρου, Αττικής), δώδεκα (12) ΕΠ Εδαφικής Συνεργασίας.
Σκοπός του Εθνικού Χωροταξικού Πλαισίου O προσδιορισμός στρατηγικών κατευθύνσεων για την ολοκληρωμένη χωρική ανάπτυξη και αειφόρο οργάνωση του εθνικού χώρου για τα επόμενα 15 χρόνια.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΕ 14 ΑΡΘΡΑ ΚΑΙ 4 ΚΕΦΑΛΑΙΑ A Σκοπός και στόχοι (άρθρα 1 και 2) Β Στρατηγικές επιλογές για την ολοκληρωμένη χωρική οργάνωση και την αειφόρο οργάνωση του εθνικού Χώρου (άρθρα 3 και 4) Γ Βασικές προτεραιότητες και στρατηγικές κατευθύνσεις για την ολοκληρωμένη χωρική ανάπτυξη και την αειφόρο οργάνωση του εθνικού χώρου (άρθρα 5-11) Δ Υλοποίηση και παρακολούθηση της εφαρμογής του Γενικού Πλαισίου(12-14)
θέση της χώρας στο ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον κύριοι πόλοι και άξονες ανάπτυξης του εθνικού χώρου. προτάσειςγιατηναναμόρφωσητωνδικτύωνυποδομώνκαι των υπηρεσιών μεταφορών. χωρική διάθρωση των παραγωγικών τομέων, στόχοι και κατευθύνσεις ανά τομέα (αγροτικός τομέας, βιομηχανία τουρισμός). χωρική διάρθρωση του αστικού δικτύου, του ορεινού, του παράκτιου, του νησιωτικού, τουαγροτικούχώρουκαιτων παραμεθόριων περιοχών. κατευθύνσεις για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου. προτάσεις για την γεωγραφική και διοικητική ανασυγκρότηση της χώρας. προϋποθέσεις και μηχανισμοί υλοποίησης του Γενικού Χωροταξικού Πλαισίου, παρακολούθηση και αξιολόγηση των χωρικών εξελίξεων.
ΤΑ ΔΙΑΚΥΒΕΥΟΜΕΝΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ Η εύστοχη κατανομή των δημοσίων και ιδιωτικών επενδύσεων (γεωγραφικά και κλαδικά) Η εύστοχη χωροθέτηση των δημοσίων και ιδιωτικών έργων Η κατά το δυνατόν ισόρροπη κατανομή των ευκαιριών ανάπτυξης στον εθνικό χώρο Η προώθηση της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας Η βιώσιμη προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος Η βιώσιμη διαχείριση του αγροτικού χώρου Οέλεγχοςτηςεκτόςσχεδίουδόμησηςκαιο εξορθολογισμός της οικιστικής ανάπτυξης