ΤΑ ΑΡΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΛΑΣΚΗΣ ΜΟΥΣΚΗΣ ΜΑ ORDER SALES
Η ΜΟΥΣΚΗ 8 Μnολερό 8 Ευγενκά κα ασθηματκά βαλς 8 Παβάνα γα μα νεκρή νφάντη 29: ΡΑΒΕΛδραματκά αρστουργήματα 8 Κοντσέρτο γα nάνο σε Σολ μείζονα 8 Τσγγάνα Τ Ο ΠΕΡΟΔΚΟ Ο συνθέτης Ραβέλ ο "Ελβετός Ρολογάς" 291 Μουσκό σημείωμα Οδηγός γα τη μουσκή 294 Μουσκή εκτέλεση Μα απλή παρττούρα του Μπολερό 295 Ακούγοντας τη μουσκή Ανάλυση των αρστουργημάτων του Ραβέλ 299.Αλλες συνθέσες Ο τάφο,:του Κουπρέν 2912 Η ορχήστρα Το ξυλόφωνο ένα κρουστό όργανο Εγγύηση Μουσκής Ποότητας Οnσθόφυλλο Η MOS. λόγω των αυστηρά επλεγμένων κα μεγάλων σε όγκο αγορών που πραγματοποεί, σας εγγυάτα κορυφαία ποότητα κλασκής μουσκής σε απίστευτα χαμηλή τμή. Καμία απολύτως παραχώρηση δεν έχε γίνε ως προς την ποότητα. Ο δίσκο CD έχουν τς υψηλότερες δυνατόν προδαγραφές (DDD σημαίνε ότ έχε γίνε ψηφακή εγγραφή κα επεξεργασία, ώστε να έχουμε τέλεα αναπαραγωγή του ήχου). Γα την έκδοση Μετάφραση: Επμέλεα: Δεύθυνση Έκδοσης: Εκτύπωση: της σεράς συνεργάστηκαν: Γάννης Χαραλαμπίδης Γώργος Β. Μονεμοασίτης Βασί λης Θυμανός ΑΦΟ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑ ΕΠΕ. Τίτλος πρωτοτύπου: RA VEL dramaic maserpieces 1993 Orbis Publishing Limied, London 1993 γα την Ελληνκή γλώσσα: Α. ΑΛΕΞΑ & ΣΑ σε. Εθν. Αντστάσεως 10 141 23 Λυκόορυση Τηλ.: 282 2040, 284 1898 ISSN 11Ο6207Χ ISBN 9607354524 ΡΑΒΕΛ Κ όμως τούτος ο ευφάνταστος δημουργός δεν είνα ο συνθέτης του ενός έργου όπως πολλοί νομίζουν. Πέραν του πασίγνωστου, ασθαντκού Μπολερό μουσκός μύθος που έγνε θέμα κα θέαμα ο Μορίς Ραοέλ στοχεοθέτησε πολλά ακόμη μουσκά αρστουργήματα τα οποία αποδεκνύουν το αδέσμευτο της φαντασίας του κα εποεοαώνουν την υπεροχή του γαλλκού ηχομορφσμού στο ξεκίνημα του αώνα. Πεσμωμένος που του αρνήθηκαν το Μεγάλο Βραοείο της Ρώμης δε θα αναλωθεί σε περαματσμούς ή εξερευνήσες νέων μουσκών τοπίων, μα θα στρέψε το ολέμμα κα το αυτί οεοαίως μα κα την καρδά στην σορροπία κα τη λογκή των παλών καλών καρών. Η δεολογία του κλασκσμού συναντά κανούρες αφορμές ευκαρπίας στο πνεύμα του Βάσκου μουσουργού. Με ανανεωμένες οεοαίως οπτκές, στολσμένες με περίτεχνες αρμονίες, κα με φεγγοοόλους τεχνκές ενορχήστρωσης που χαμογελούν δακρτκά από το μέλλον το οποίο τους δέγραψε ο 19ος αώνας. Η τέχνη του ΡαΟέλ ξεδψούσε συχνά στη μουσκ11 παράδοση της γης που τον είδε να γεννέτα. Δεν περορζόταν όμως εκεί ώστε να θεωρηθεί ευεργέτης κάποας συγκεκρμένης εθνκής μουσκ11ς σχολήςη γόνμη φαντασία του δεν προσέκρουσε ποτέ σε εθνκούς φραγμούς. Υπήρξε θεράπων της λα"ίκ1ς μουσ Κ11ς έκφρασης του κόσμου. Στην προσπάθεά του να καταγράψε τους λα'ίκούς μουσκούς κώδκες της εποχ11ς του προσέγγσε κα τον ελλαδκό χώρο. Έτσ στα συν11θως αναγραφόμενα έργα του εμείς πρέπε να προσθέσουμε κα το υπέροχο "Πέντε ελληνκές δημοτκές μελωδίες" στο οποίο εναρμόνσε (1904 6) γα φων11 κα πάνο τέσσερα χώτκα δημοτκά τραγούδα από τη συλλογ11 Huber Pemo κα ένα από τη συλλογ11 Μάτσα. Γώργος Β. Μονεμ6ασίτης
ΡΑΒΕΛ ΕΛΒΕΤΟΣ ΡΟΛΟΓAΣP Ο Ρα6έλ χρησμοποίησε την ορχήστρα σαν μα μηχανή δημουργίας συνθέσεων με υψηλή ακρί6εα. πρωτοπορακό του ύφος οφείλετα σε ένα πλήθος επρροώυ, που περλαμ6άνovν μεταξύ άλλων την τζαζ κα Μορίς Ρα6έλ γεννήθηκε στς 7 Μαρτίου του 1875, στο μκρό Ο ψαράδκο χωρό Σμπούρ στην περοχή των Βάσκων, κοντά στα γαλλοσπανκά σύνορα. Ο πατέρας του, Περ Ζοζέφ, ήταν Γάλλος ελοετκής καταγωγής. Ο ΠερΖοζέφ, δακεκρμένος μηχανκός, γνώρσε κα ερωτεύτηκε τη μέλλουσα σύζυγό του, μα νέα κα όμορφη Βάσκα, τη Μαρί Ντελουάρτε, την εποχή που εργαζόταν στους σπανκούς σδηροδρόμους. Λίγους μήνες μετά τη γέννηση του Μορίς, η οκογένεα μετακόμσε από το Σμπούρ στο Παρίσ. Ο Μορίς είχε ευτυχσμένα παδκά χρόνα. Ο γονείς ενθάρρυναν τα δύο παδά τους ο Εντουάρ γεννήθηκε το 1878 να ακολουθήσουν την κλίση τους. Η κλίση του Μορίς ήταν η μουσκή. 'Αρχσε μουσκά μαθήματα από επτά χρονών. Αντίθετα από τους γονείς άλλων συνθετών, ο ΠερΖοζέφ είδε θετκά την προοπτκή μας μουσκής σταδοδρομίας κα έστελε τον Μορίς. στο Ωδείο του Παρσού, το 1889. την σπανκή λαϊκή μουσκή. Την ίδα χρονά η Έκθεση του Παρ Πάνω: Το προσωνύμο του Ρα6έλ,'Έλ6ε ακόμη κα ο καλύτερο φίλο του σπάνα σού συγκέντρωσε καλλτέχνες, επστήμο τός Ρολογός", εκφράζε τη στάση του καταλά6αναν τ σκέφτετα. νες κα μηχανκούς από πενήντα χώρες. Ο απέναντ στη μουσκή. 14άχρονος Μορίς υπνωτίστηκε από τη χρυσή εποχή των επτευγμάτων του αν Το 1893 ο 18άχρονος Μορίς 6ρσκό Το IIΣκάνδαλο Ρα6έλ 11 θρώπου κα γνώρσε ένα πλήθος πολτταν κάτω από την επρροή του συνθέτη Ο περαματσμοί του Ραοέλ με τς νεωτε σμκών παραδόσ εων, γεγονός που επη Ερίκ Σατί, που ήταν εννά χρόνα μεγαλύ ρκές μορφές δε ορήκαν σύμφωνους τους ρέασε καθορστκά το μελλοντκό έργο τερός του. Ήταν πολύ δαφορετκοί αλλά συντηρητκούς του Ωδείου. Όπως ο πετου. τα πήγαναν καλά κα μάλστα έπαζαν ρσσότερο εμπνευσένo συνθέτες, ο Ρατα συχνά πάνο στα ίδα μέρη. Η ατημέλητη, οέλ δεκδίκησε το περίφημο Μεγάλα Βραμποέμκη Βαθές φλίες φγούρα του Σατί ορσκόταν σε αεία της Ρώμης. Δαγωνίστηκε κα απέτυ πλήρη αντίθεση με τον κομψό ΡαΟέλ. χε τέσσερς φορές. Εκεί ο Μορίς απέκτησε ένα φίλο, ένα Μόλς 1,53 μ. ψηλός, με ένα κεφάλ Την τέταρτη φορά, το 1905, ο Ραοέλ αγόρ από την σπανία, το Ρκάρντο που έμοαζε τεράστο γα τους ώμους του, ήταν ένας ήδη καταξωμένος συνθέτης κα Βνές, που έγνε αργότερα σπουδαίος ο Ραοέλ προσπαθούσε να αναπληρώσε τη η απόρρψή του δημούργησε ένα τεράστο πανίστας κα υπήρξε ένας από τους μεονεκτκ1 εμφάνσή του ε την κομψό σκάνδαλο, που εξαπέλυσε ένα κύμα αποπρώτους ερμηνευτές των έργων του Ρα τητα του ντυσίματός του κα τη γενεάδα δοκμασίας γα τους δευθυντές του Ωδείου. Οέλ. Τα δυο αγόρα περνούσαν πολλές του, που την κούρευε σύμφωνα με την Το αποτέλεσμα ήταν να παρατηθεί ο ευχάρστες ώρες παίζοντας ντουέτα, ενώ τελευταία λέξη της μόδας. Στς συντροφές δευθυντής του, Τεοντόρ Ντμπουά. Τη ο μητέρες τους κουοένταζαν στα σπανκά. ήταν καλοδάθετος αλλά απόμακρος θέση του κατέλαο ε ο Γκαμπρέλ Φορέ, Το
ο καθηγητής μέχρ τότε στο Ωδείο κα ένθερμος υποστηρκτής του ΡαΟ έλ. Ο Ραοέλ εγκατέλεψε ορστκά το Ωδείο. Η υπόθεση αυτή σηματοδότησε ααθές αλλαγές στη γαλλκή μουσκή. Όπως ο Nτεμπσ ο Ρα6έλ είχε πρωτοπορακές δέες, μολονότ τον γοήτευε το παρελθόν κα συχνά συνέθετε σε παλό ύφος. Προσκολλημένος στην ευτυχία της παδκής του ηλγiας, ανέπτυξε ένα πάθος γα τα μηχανκά παχνίδα κα τα ρολόγα, που το χρησμοποίησε σε δυο όπερές του, L' Heure espagnoze (Η σπανκή Ώρα) κα L' Enfan e Zes sorίzeges (ΤΟ Παδί κα τα Μάγα). σπανκός έρωτας Η αγάπη του Ραοέλ γα την σπανία έφερε στην επφάνεα το αληθνό μεγαλείο της μουσκής του. Την αδυναμία του να εκφρά σε δυνατά ασθήματα στην καθημερνή του ζωή, την απέδδε χαρτολογώντας στη οάσκκη καταγωγή του. Στς αρχές του 200υ αώνα ο Ραοέλ ασκούσε μεγάλη επρροή στους καλλτεχνκούς κύκλους της Γαλλίας. Είχε ήδη εκδώσε πολλά έργα όταν συνάντησε τον μπρεσάρο των Ρωσκών Μπαλέτων Σεργκέ Νταγκίλεφ, ο οποίος είχε έρθε στο Παρίσ γα μα σερά παραστάσεων. Ο Νταγκίλεφ παρήγγελε στο Ραοέλ το μπαλέτο Δάφνς κα Χλόη, που πρωτοπαρουσάστηκε το 1912. Ο Ραοέλ δεν έορσκε κανένα λόγο να δαταράξε την οκογενεακή ευτυχία του κα εξακολου θούσε να ζε στο πατρκό του σπίτ με τον Εντουάρ. Ακόμη κ όταν πέθανε ο πατέρας του το 1908, συνέχσε να μένε με τη μητέρα του. Η έντονη δραστηρότητά του, δεν του άφηνε χρόνο γα έρωτες κα φαίνετα ότ ποτέ δε δημούργησε κάποα σοοαρ11 σχέση. Αρστερά: Όψη του σπτού του Χάντν στο.αζενστατ, την κύρα κατοκία της οκογενείας Εστερχάζ, γα την οποία εργάστηκε. τητά του αδυνάτζε στς περόδους της κρίσης. Γα τρία χρόνα μετά το θάνατο της μητέρας του, δεν έγραψε ούτε μα νότα. Ο αναμνήσες που στοίχεωναν το πατρκό του σπίτ, έκαναν την παραμονή του αφόρητη κα μετακόμσε στην περοχή Μονφόρ λ' Αμορί, 50 χλμ. από το Παρίσ. Τα κυρακάτκα γεύματα εκεί, που συγκέντρωναν καλλτέχνες κα μουσκούς, έμεναν στην στορία. Το 1922 ο Ραοέλ ξεκίνησε μα περοδεία συναυλών στο Λονδίνο. Το ακροατήρο συγκνήθηκε πολύ αλλά ο μουσκοκρτκός των Τάμςτον αντμετώπσε χλαρά. Συνέχσε να δίνε συναυλίες σε ολόκληρη την Ευρώπη κα το 1928, ξεκίνησε μα τετράμηνη περοδεία στον Καναδά κα τς Ηνωμένες Πολτείες, όπου τον υποδέχτηκαν ως τον μεγαλύτερο Γάλλο συνθέτη της εποχής του. Η δάσημη χορεύτρα Ίντα Ρουμπνστά'ίν του ζήτησε να ενορχηστρώσε ένα μπαλέτο σε σπανκό ύφος, αλλά εκείνος προτίμησενα συνθέσε ένα πρωτότυπο έργο. Αυτό ήταν το Μπολερό, που παρουσάστηκε το 1928 κα έγνε το πο γνωστό κα δημοφλές έργο του. Ένα σκληρό ατύχημα Το 1932 ο Ραο έλ είχε ένα τραγκό ατύχημα στους δρόμους του Παρσού που δέκοψε τη δημουργκή σταδοδρομία του. Παραπονόταν συχνά γα πονοκεφάλους αλλά τους αγνοούσε. Το ατύχημα επδείνωσε τα συμπτώματα. Ο Ραοέλ αδυνατούσε να συντονίσε τς Πάνω: Ο Ραβέλ 12 χρονών, δυο χρόνα πρν γραφτεί στο Ωδείο του Παρσού. Ήταν ένας ναρκσσωτής... που ήρθε στο γεύμα μακγαρσμένος κα αρωματσμένος... κα αναφερόταν συνεχώς στς χάρες του σώματος κα του προσώπου του. Άλμα Μάλερ, χρα του συνθέτη Μάλερ, γα τη γνωρμία της με τον ΡαΟέλ στη Βέννη, 1926. Η ερήμωση του θανάτου Η εδυλλακή ζωή άλλαξε απότομα το 1914, με το ξέσπασμα του Μεγάλου Πολέμου. Ο Ραοέλ κατατάχτηκε αλλά τον απάλλαξαν γατί ήταν 2 κλά ελαφρύτερος από το αποδεκτό όρο. Το 1915 στρατεύ Τη'Λε ως οδηγός κα υπηρέτησε στα πεδία μάχης του Βερντέν. Η εμπερία του πολέμου κλόνσε την αυτάρκεά του αν κα λγότερο από το θάνατο της μητέρας του, το 1917. Επεδή ο Ραοέλπίστευε στην έμπνευση κ όχ στη σκληρή δουλεά, η δημουργκό
.. Δεξά: Το δωμάτο μουσκής στο σπίτ του Ραβέλ στο Μονφόρ λ' Αμορί, όπου δοργάνωνε τα θρυλκά κυρακάτκα γεύματα με τους φίλους του. Γεγονότα Ο Ραβέλ.. εν συντομία 1875: Γεννέτα στς 7 Μαρτίου στο Σμπούρ, κοντά στα γαλλοσπανκά σύνορα 1889: Γράφετα στο Ωδείο του Παρσού 1895: Γράφε τα πρώτα σημαντκά έργα, Χαμπανέρα κα Παλό Μενουέτο (πρώτο εκδοθέν έργο) 1905: Αποτυγχάνε γα τέταρτη φορά να κερδίσε το Μεγάλο Βραβείο της Ρώμης 1909: Συναντάε τον μπρεσάρο των Ρωσκών Μπαλέτων Νταγκίλεφ, ολοκληρώνε την πρώτη του όπερα, Η σπανκή Ώρα 1912: Ολοκληρώνε το πρώτο του μπαλέτο, Δάφνς κα Χλόη 1915: Στρατεύετα ως οδηγός στο Γ αλλκό στρατό 1917: Πεθαίνε η μητέρα του 1922: Αρχίζε μουσκή περοδεία στο Λονδίνο 1925: Ολοκληρώνε την όπερα Το Παδί κα τα Μάγα 1928: Πρώτη περοδεία στς Ηνωμένες Πολτείες, συνθέτε το Μπολερό 1932: Αυτοκνητκό ατύχημα δακόπτε τη συνθετκή του δραστηρότητα 1937: Πεθαίνε στς 28 Δεκεμβρίου στο Παρίσ, μετά από χερουργκή επέμβαση στον εγκέφαλο κνήσες του ή να γράψε κα μλούσε με δυσκολία. Του ήταν αδύνατο να συνθέσε. Ο φίλο του τον συνόδευαν ΣUΧVά σε κοντσέρτα, γα να ξεχνά την αναπηρία του. Το μυαλό του Ρα6έλ ήταν άθκτο κα γ' αυτό η ανκανότητά του να εκφράσε τη μουσκή που είχε μέσα του, ήταν αφόρητη. Πέντε ολόκληρα χρόνα υπέφερε, μέχρ τη στγμή που ένας δάσημος νευρoχεeoυργός προσφέρθηκε να τον εγχερίσε, γα την πθανότητα εγκεφαλκού όγκου. Η εγχείρηση έγνε στς 17 ΔεκεμΌρίσυ του 1937 αλλά δε 6ρέθηκε κανένας όγκος. Ενώ είχε αρχίσε να αναλαμδάνε, έπεσε σε κώμα κα λίγες μέρες αργότερα, στς 28 ΔεκεμΌρίσυ, πέθανε στο νοσοκομείσ σε ηλκία 62 χρόνwν. Έμενε αξέχαστοςγα τη συναρπαστκή κα φλογερή μουσκή του. Κάτω: Σκηνκό του Λεόν Μπακστ γα το μπαλέτο Δάφνς κα Χλόη. Εξατίας της σχεδόν δεοληmκής προσήλωσης του Ραβέλ στη λεmομέρεα της σύνθεσης, ο Ρώσος συνθέτης Ίγκορ Στραβίνaκ τον αποκάλεσε Ελβετό Ρολογά. Ο Ραβέλ ήταν στο επίκεντρο μας πρωτοπορακής ομάδας μουσκών κα συγγραφέων που ονομαζόταν Ο Απάχηδες. Το όνομα οφείλετα σε έναν εφη μερδοπώλη που συνάντησε την ο μάδα σε δρόμο του Παρσού κα ξαφνάστηκε από την εκκεντρκή τους εμφάνση. Αρστερά: Ο πατέρας κα η μητέρα του Ραβέλ. Στάθηκε τυχερός γατί ο γονείς του ενθάρρυναν το ταλέντο του στη μουσκή από τα παδκά του χρόνα.
,!JV{ΟVκό _ nμείwl!.α ΡΑΒΕΛ Μπολερό [1] Το 1927 η χορεύτρα Ίντα Ρουμπνστάϊν παράγγελε στο Ραοέλ ένα μπαλέτο. Το αποτέλεσμα ήταν το Μπολερό, που γράφτηκε κα πρωτοπαρουσάστηκε το 1928. Το έργο αποτελείτα από ένα κλμακωτό κρεσέντο, όπου η μουσκή παραλλαγή οασίζετα αποκλεστκά σε αλλαγές της ενορχήστρωσης Στο μπαλέτο, που χορογράφησε ο Ρώσος χορευτής Νζίνσκ, μα νεαρή τσγγάνα ξεκνάε έναν αργό, νωχελκό χορό. Εκστασασμένο από τς κνήσες της, χορευτέςμπαίνουν ο ένας μετά τον άλλον στο χορό κα τέλοςχορεύουν όλο μαζί Το Μπολερό προκάλεσε μεγάλη αίσθηση κα μέσα σε δύο εοδομάδες, ο συνθέτης έγ νε παγκόσμα γνωστός ο Ευγενκά κα ασθηματκά Βαλς [2] Τα επτά "Ευγενκά κα ασθηματκά Βαλς" κα ο επίλογος αυτής της ορχηστρκής σουίτας γράφτηκαν αρχκά γα πάνο το 1911. Στη σύνθεσή της ο Ραοέλ επηρεάστηr.ε από τα Ευγενκά Βαλς κα τα Ασθηματκά Βαλς του 2.0ύμπερτ. Το έργο πρωτοπαρουσάστηκε στο Παρίσ σε ένα ρεστάλ ανωνύμων συνθέσεων. Πολλοί από τους θαυμαστές του Ραοέλ αποδοκίμασαν τη μουσκή, χωρίς να φανταστούν ότ ο εσκεμμένες 'Αάθος νότες" ανήκαν σε ένα από τους πο αγαπητούς Γάλλους συνθέτες Το 1912 ο Ραοέλ ενορχήστρωσε τη σουίτα κα την παρουσίασε ως μπαλέτο με τον τίτλο AdelaYde, ου le langage des fleurs (Αδελαίδα, ή η γλώσσα των λουλουδών). Παβάνα γα μα Νεκρή νφάντη [3] Ο Ραοέλ φαίνετα ότ δάλεξε αυτόν τον τίτλο νφάντη σημαίνε σπανίδα πργκίπσσα μόνο γα την ευχάρστη ηχητκή χροά του, εφόσον η πργκίπσσα είνα ένα εντελώς φανταστκό πρόσωπο. Ο συνθέτης έγραψε; την Πα6άνα το 1899, ενώ Πάνω: Ο Ραβέλ παίζοντας πάνο το 1934. Πολλά από τα κομάτα του γα πάνο έγναν αργότερα γα ορρχίστρα. ήταν ακόμη μαθητής στο Ωδείο του Παρσού. Η άμεση επτυχία της εξέπληξε τον Ραοέλ που θεωρούσε το έργο μορφκά αδύνατο. Εν τούτος, όταν παρουσάστηκε το 1902, η κρτκή θεώρησε τη μορφή του ευγενκή κα γοητευτκή. Κοντσέρτο γα Πάνο σε Σολ μείζονα Allegramene [4] Adagio assai [5] Preso [6] Το Κοντσέρτο γα Πάνο σε Σολ μείζονα γράφτηκε μεταξύ 1929 κα 1931. Ο Ραοέλ ήταν άρρωστος εκείνη την εποχή κα δεν έπαξε ο ίδος στην πρεμέρα, αν κα δηύθυνε την ορχήστρα. Ο Ραοέλ σχυρίστηκε ότ το έργο γράφτηκε στο πνεύμα του Μότσαρτ κα του Σεν Σανς, παρ' όλο που δακρίνοντα εξίσου επρροές από τον 2,τραΟίνσκ κα τον Γκέρσουν καθώς κα από την σπανκή λαϊκή μουσκή της γενέτερας του συνθέτη, περοχή των Βάσκων. ΤσΥΥάνα [7] Το 1922 ο Ραοέλ εντυπωσάστηr.ε οαθά από τον Ούγγρο οολστή Τζέλ ντ' Αράν, όταν τον άκουσε να παίζε την τσγγάνκη μουσκή της πατρίδας του. Το ενδαφέρον του συνθέτη γα αυτό το ύφος είχε ως αποτέλεσμα αυτό το έργο γα Οολί κα πάνο κα αργότερα γα ορχήστρα που συνέθεσε το 1924. Το έργο περέχε πολλά στοχεία τσγγάνκης μουσκής ΜΟΥΣΚΕΣ ΕΝΝΟΕΣ Πα6άνα aρστoκρατκός χορός του 160υ αώνα, πθανώς από την ταλία. 294
ΜΠΟΛΕΡΟ Κθάρα,.,! Ο υ r "" V '" '1 mf 3 1 5 C \,.. n υ '1 '" 3 1 5 5 C 3 1 5 C 3 1 5 5 C == ' '. _ ",., 5... L.... Ij! 1\ " _ r_ J l8. C Β C D CA C A C Β C Α Ε F 3 2 3 4 3 2 1 3 3 1 3 2 3 1 3 1 2 3 11,,. \.... 3 1 5 3 1 5 5 3 1 5 C C C fi! "". r " J 8 _....... _ F Ε D Ε F Α 2 1 2 1 2 3 4 3 3 1 5 5 C \,.... _... Α 4. _. _. Β Α 5 4 3 3 1 5 C F 2 D Ε 1 2.. I > > '. _# Ε D C C D Ε F 3 2 1 1 2 3 4 3 1 5 5 C..
;:::::::::::: " 1\ r r. _. a,..i.....,..i r r " 11.., J ::::::= D D C Β Α Β C 2 5 5 4 3 2 3 4 3 1 5 3 1 5 5 3 1 5 C C C,. \ """" """" _.......... 14 r _.,...",. 1\., """" r r r....... v D C Β C Β Α C Β Α F F F F Α C Α Β F F F F Α Β Α F 5 4 3 4 3 2 4 3 2 1 1 1 1 3 5 3 4 2 1 1 1 1 3 4 2 3 1 3 1 5 5 3 1 5 3 1 5 5 C C C """"""'" """' J ;:::;... f' " " " ",.. \............... fi 17 \.,#... ::: r".... """" v...... J. J!! ".....::*.... '':: D D C D D D D F Α F Ε D D C D D C D Ε F 2 2 1 2 1 1 1 3 5 3 4 2 1 2 1 2 2 1 2 3 4 3 1 5 3 1 5 5 3 1 5 C C C,.. \ '............
...,... '... 1\ 20 \ f,;... v.... F Ε D 5 4 3 2 \ 3 1 5 5 C 1 "' ",,...... * C 1 3 1 5 C 3 1 5 5 C...,...,., 23 fi8.. ""'"" \ "............,.................. : \.... ""..... Il> AFIl>CA Il> AIl> AIl>A F Ε D Ε 4 3 2 1 4 5 3 2 4 3 2 4 3 4 3 2 1 3 2 3 ".,. 3 1 5 3 1 5 5 3 1 5 C C C,.........,... ', '" " \1.,. " '"'"".,.. 3 C... h 1 Il> 2 v C 3 5...... Db 4 5... 1,,:". " 3 C h_ vr Db 4 1 ":" " Db 4... Db Db 4 4 5... > ' v_. '... " r...... 3 Db Db Db Db C Il>Db CIl> 4 4 4 4 3 2 5 4 3 3 C 1 5... 5...
V' 291 n_,,... h_ L "' V J <J DbC H:JAbF Ε D D C D D D 5 4 3 213 2 2 2 1 2 1 1, '" Vr' Γ..., " 3 1 5 3 1 5 5 3 1 5 C C C,. \ "'. Δ!'!' 32., """...,.,.... '"......1 J!'. :::::::::..θ '...]. \ "'. D F AF ED D C D D C D Ε F F ED C 1 3 5 3 4 2 1 2 1 2 2 1 2 3 4 5 4 3 2 1 3 1 5 5 3 1 5 3 1 5 5 3 C C C C,,... r............. ΟΔΗΓΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ Μα επλογή από εύκολα στην εκτέλεση θέματα από το CD: Θέσr. [1].Αν συμ60υλευτείτε τς οδηγίες στη σελίδα ν του Αξία φθόγγου: }= 18 }. =14 1>= 12 j=l d=2 0=4 10υ τεύχους της σεράς, θα μπορέσετε να παίξετε τς Παύση: =18 =14 '! =12 $= 1 = 2 =παύση ολοκλήρου μελωδίες της παρττούρας ακόμη κ αν δεν έχετε Παρεστγμένη νότα (..): εππλέον το ήμσυ της κανονκής χρονκής αξίας μουσκές γνώσες Κάθε νότα (J1]μεώνετα με το όνομα της (αν ρρ = πολύ σγά mj' = μετρίως δυνατά (1) συνενώνε νότες σε μα φράση παίζετε πάνο κοτάξτε παρακάτω γα τς θέσες Ρ = σγά j' = δυνατά (σύζευξη δαρκείας), ή(2) ενώνε νότες συνώνυmp = μετρίως σγά jj' = πολύ δυνατά μες (σύζευξη), κα σε αυτήν την περίπτωση τους στα πλήκτρα). Ο αρθμοί δείχνουν τς θέσες > = περσσότερο τονσμένη νότα χτυπάμε μόνο την πρώτη νότα κα αφήνουμε τς των δαχτύλων αρχίζοντας από το 1 (αντίχερας) :'I = κορόνα άλλες απλώς να δαρκέσουν..δ & V (τόξα) δείχνουν τα (J1]μEill στα οποία έχε ===== (cresc.) = αύξηση της έντασης ====== (Dim.) = ελάττωση της έντασης συντομευτεί η μουσκή Το χρονκό σήμα στην αρχή του πενταγράμμου δείχνε τον αρθμό των χρόνων ανά μέτρο Τα σύμ60λα ΝΝ στς τρες τελευταίες νότες του μέτρου!imj!im[ ΠΑΝΟ Μέτρο 27 δείχνουν ότ αυτές πρέπε να τονστούν σε όλη τη δκεά τους. ΕΓΧΟΡΔΑ Μέτρο Το πάνο πρέπε να προσέξε ώστε να δατηρήσε ΞΥΛΝΑΠΝΕΥΣΤΑ Μέτρο ρυθμκή τη γραμμή του μπάσου προτού προσθέσε την κύρα μελωδία. ΚΘΑΡΑ Εύκολο
,\., L 1.. =:...,... 5l!SE vxr y rαs rnj;!!.vfqκi ΔΡΑΜΑΤΚΑ ΑΡΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ.... Τελεομανής τεχνίτης της ενορχήστρωσης, ο Ρα6έλ aφομοίωσε στο έργο του τους ρυθμούς της τζαζ κα δέχτηκε επρροές από δάφορες μουσκές παραδόσες, γα να φτάσε στη δραματκή αποκορύφωση του πο ένδοξου έργου του, Μπολερό. 1 ΜΠΟΛΕΡΟ [1] Πάνω: Σκηνκό του Τζ. Ρίγκον γα μα παράσταση του Μπολερό στο Θέατρο Λα Σκάλα του Μλάνου. Με τη συνοδεία του ταμπούρου να παίζε το ρυθμό μπολερό κα του πτσκάτο των εγχόρδων, εμφανίζετα ένα σόλο φλάουτο, πα. εσάγε το πρώτο μέρος της κυρίαρχης μελωδίας του έργου. Ένα κλαρνέτο επαναλαμβάνε τη μουσκή, κ ακολουθεί ένα φαγκότο που εσάγε το δεύτερο μσό του θέματος, το οποίο είνα νωχελκό κα μάλλον θλμμένο αλλά με ένα ξεχωρστό αίσθημα τζαζ. Η μουσκή επαναλαμβάνετα από ένα κλαρνέτο υψηλότερου τόνα.. Μα παρόμοα επεξεργασία του θέματος επανέρχετα, αυτή τη φορά με το σπάνο όμποε ντ αμόρε. (Το όμποε ντ αμόρε είνα συντονσμένο χαμηλότερα από το κανονκό όμποε κα ο ήχος του είνα γλυκός.) Ο δάχυτος ήχος που μοάζε με εκκλησαστκό όργανο, είνα το αποτέλεσμα πολλών οργάνων που παίζουν τη μελωδία σε τρες δαφορετκές τονκότητες. Ο αρθμός των οργάνων αυξάνε καθώς αρχίζε η ορχηστρκή κλμάκωση. Ένα τρομπόν εσάγε γκλσάντ που θυμίζουν τζαζ (γλίστρημα πάνω ή κάτω σε δαδοχκές νότες) ενώ η μουσκή αποκτά όγκο. Η ροή δακόπτετα από μα αφνίδα αλλαγή τονκότητας κ ακολουθούν χτυπήματα φορτίσμο (πολύ δυνατά) στο γκονγκ κα τα κύμβαλα που ολοκληρώνουν εντυπωσακά το έργο.
2 ΕΥΓΕΝΚΑ ΚΑ ΑΣΘΗΜΑΤΚΑ ΒΑΛΣ [2] Η δυναμκή αρχή μας υπενθυμίζε ότ πρόκετα γα ένα ασυνήθστο βαλς. Αντίθετά, το δεύτερο μέρος είνα άργό κα εκφραστκό. Γα το νωχελκό αυτό θέμα ο Ραβέλ δάλεξε ένα φλάουτο, που παίζε στη χαμηλότερη έκτασή του. Με μα χαλαρή μελωδία του όμποε αρχίζε το τρίτο μέρος που θυμίζε περσσότερο βαλς. Η μουσκή συνεχίζε χωρίς δακοπή στο επόμενσnο ζωηρό μέρος. Το κλαρνέτο εσάγε το ονερκό πέμπτο μέρος. Εδώ το τρίσημο βαλς είνα περσσότερο μεταμφεσμένο. Στο σύντομο έκτο μέρος επανέρχοντα ο παραδοσακοί ρυθμοί. Ανήσυχα σχήματα των εγχόρδων κα των πνευστών δημουργούν μα ευγενκή κορύφωση, ενώ τα τύμπανα κάνουν μα σπάνα εμφάνση. Η μουσκή καταλαγάζε κα εξαφανίζετα αφνίδα, όπως άρχσε. Βαλς με σvγκoπές Μα αργή εσαγωγή με συγκοπτόμενες νότες του κόρνου κα της άρπας ορίζε την αρχή του έβδομου βαλς πρν η μουσκή επστρέψε στους κοφτούς ρυθμούς του πρώτου μέρους. Η μουσκή εξελίσσετα γα να σταθεί σε μα δάφωνη συγχορδία. Ένα τρυφερό μεσαίο τμήμα οδηγεί σε μα επανάληψη του πρώτου τμήματος. Το τελευταίο μέρος είνα αργό κα εκφραστκό. Τα όργανα αντπαραβάλλουν κα OINLJφαίνουν δάφορα τμήματα της μελωδίας. Τα έυχορδα παίζουν με σουρντίνα κα τελκά δαχωρίζοντα Το κόρνο, η τρομπέτα κα το ντέφ κάνουν ένα τελκό σχόλο που θυμίζε βαλς κα ένα σόλο κλαρνέτο, ΟΝοδευόμενο από άρπα, έυχορδα κα τσελέστα, ολοκληρώνε ήσυχα το έργο. Η ΜΑΓΕΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΚΗΣ Το Μπολερό περσσότερα ζευγάρα κα έχε μεγάλη Το μπολερό είνα έναςχπου πρωτοεμφανίστηκε στην σπανία γα να γίνε χερών του χορευτή. σημασία η χαρακτηρστκή κίνηση των αργότερα δημοφλή; μέχρ τη λατνκή ΣΥVΘέτες όπως ο Mπετόδεv, ο Μπερλόζ Αμερκή. Είνα σε τρεςχρόvmς κα παραδοσακά συνοδεύετα ωτό καστανέτες αλ κα ο L:aπέv συνέθεσαν σε αυτόν τον ρυθμό. λά κα ωτό το ΤραΥσω των χορευτών. Στο μπολερό συμμετέχουν ένα ή ΜΟΥΣΚΕΣ ΕΝΝΟΕΣ... Αρστερά: Αυτό το δραματκό κα ζωντανό έργο που ονομάζετα Το Μπολερό του Po8A, του Αρνολντ Σόοuρ, ζωγραφίστηκε γα να τμήσε την πο αγαπητή κα πο γνωστή σύνθεση του Ραβέλ. Λεξοτεχνκό πέρασμα τμύlμα μας σύνθεσης που χρησμεύε γα δεξοτεχνκή επίδεξη του σολίστ. 3 ΠΑΒΑΝΑ ΓΑ ΜΑ ΝΕΚΡΗ ΝΦΑΝΤΗ [3] Το σόλο βολί που παίζε σε υψηλούς τόνους συνοδευόμενο από τον παλλόμενο ήχο των βαθεών χορδών, παράγε τον ζεστό, πλούσο τόνο αυτής της μορφής της Παθάνας. Η απλή συνοδεία του πάνου τονίζε τέλεα την ευαίσθητη μελωδία Ένα σύντομο τελκό τμήμα, τελεώνε με τς συυχορδίες που παίζε ο σολίστ στο βολί. Μα δεύτερη μελωδία επαναλαμβάνετα ψηλότερα, ξανά με συγχορδίες του βολού, δημουργώντας στον ακροατή την εντύπωση περσσότερων του ενός οργάνων. Πλούσες συγχορδίες του πάνου οδηγούν σε μα επστροφή στην αρχκή μελωδία, που τώρα παίζετα σε υψηλότερη κλίμακα του βολού. Ένα mτσκάτο εμφανίζετα καθώς αρχίζε ένα τρίτο τμήμα Ένα μάλλον θλμμένο, πένθμο πέρασμα του πάνου, οδηγεί σε μα τελκή επανάληψη της αρχκής μουσκής. Αυτή τη φορά η μελωδία υπογραμμίζετα από τη χρήση των αρμονκών του βολού ψηλοί ήχο που θυμίζουν φλάουτο κα παράγοντα με άγγγμα της χορδής χωρίς πίεση στο τάστο.
4 ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΑ ΠΑΝΟ ΣΕ ΣΟΛ ΜΕΖΟΝΑ Το κοντσέρτο αυτό δεν έχε ορχηστρκή εσαγωγή. Στην αρχή του πρώτου μέρους που χαρακτηρίζετα Aegramene [4], το πάνο εμφανίζετα αμέσως, αν κα το αρχκό θέμα σε λα"ίκό ύφος, εσάγετα από το πίκολο. Η μελωδία επαναλαμβάνετα από την τρομπέτα. Στο θέμα του πάνου που ακολουθεί, γίνετα γα πρώτη φορά ασθητή η επρροή της τζαζ που υπάρχε άλλωστε σε ολόκληρο το έργο. Το πάνο εσάγε κατόπν ένα τρίτο θέμα, το οπο ίο υοθετεί το σαξόφωνο κα η τρομπέτα. Το ζωηρό τμήμα της ανάπτυξης συνεχίζε το δυνατό, ρυθμκό αίσθημα του πρώτου μέρους κα ένα τμήμα σε μορφή καντέντσας γα σόλο άρπα κνείτα κυρίως στς αρμονκές. Αργότερα, μα καντέντσα γα σόλο πάνο ολοκληρώνε το μέρος με μα εσκεμμένα παράφωνη κατούσα κλίμακα. Το πάνο αρχίζε το αργό, λυρκό μεσαίο μέρος, Adagio assai [5], με ένα θέμα εκπληκτκά όμορφο κα απλό. Μα τρίλα ολοκληρώνε το εκτεταμένο σόλο του πάνου. Η μοοσκή που ακολουθεί κυραρχείτα από τα ξύλνα πνευστά με προπορευόμενο το φλάουτο. Το πάνο, όταν δεν παίζε σολστκό ρόλο, συνοδεύε Προς το τέλος, το αγγλκό κόρνο εμφανίζετα ως σόλο όργανο, ενώ το πάνο υφαίνε κα δακοσμεί Στη δάρκεα μας εκτεταμένης τρίλας του πάνου, τα έγχορδα με οουρντίνα αντκατοmρίζουν το αρχκό θέμα γα τελευταία φορά κα ολοκληρώνουν το μέρος. Το σύντομο Preso [6] αρχίζε με μα φανφάρα γα ταμπούρο κα τ:ρομπέτα. Το παράξενο, στργκό πρώτο θέμα παρουσάζετα από το κλαρνέτο, ενώ το πάνο παρέχε τη χαρμόσυνη συνοδεία. Η ατμόσφαρα είνα γενκά ελαφρά κα ευτυχσμένη, με μα ευθυμία που θυμίζε τη μουσκή του τσίρκου κα καθρεφτίζε την επίδραση της τζαζ. Στο μεσαίο τμήμα η μουσκή είνα αεκίνητη, ενώ τα περάσματα του πάνου συνδυάζοντα με τα έγχορδα κα το φαγκότο. Αργότερα η μουσκή χαμηλώνε κα ακολουθεί μα γρή γορη επάνοδος του πάνου. Μα εκτεταμένη κλίμακα όπου συνδυάζοντα όλα τα όργανα οδηγεί σε δυνατές, δάφωνες συγχορδίες που ολοκληρώνουν το έργο. Υπάρχε ένα χρονκό όρο που απαγορεύε σε έναν συνθέτη να γράφε επ' άπερον σε έναν χορευτκό ρυθμό. Το όρο αυτό φτυάνε ο Ρα6έλ προς το τέλος του IIΑε Βαλς ll κα την αρχή του IMπoλερό Κονοτ cνς Λαμπέρ, μουσκοκρ τ κό;, 1934. Αρστερά: Η εποχή της τζαζ ήρθε στο Παρίσ τς πρώτες δεκαετίες του 20ου αώνα. Ο Ραβέλ επηρεάστηκε από αυτή τη νέα, συναρπαστκή μουσκή. 5 ΤΣΓΓΑΝΑ [7] Ένα μακρύ κα σύνθετο σόλο τμήμα γα βολί, αρχίζε αυτή τη θαυμάσα κα ασυνήθστη ραψωδία κοντσέρτου. Το παθασμένο παίξμο του σολίστ μας μεταφέρε αμέσως στην παλά Ουγγαρία. Ο ανατολίτκες κλίμακες με το παράξενο γα το δυτκό αυτί άκουσμά τους, που τόσο συνάρπαζαν το Ραβέλ, κυραρχούν εδώ από την αρχή. Άλλα χαρακτηρστκά είνα ο συγχορδίες του βολού κα ένα πλήθος τεχνκών των εγχόρδων, που συναποτελούν αυτό το θαυμάσο έργο σε ύφος κόντσέρτου. Μα μακρά τρίλα οδηγεί στο δεύτερο μσό του έργου. Στην αρχή ακούμε την άρπα που συνδυάζε φλογερά αρπίσματα κα γκλσάντ με τς τρίλες του βολού. Ακούγοντα κ εδώ ο εξωτκές τεχνκές των εγχόρδων. Σε κάποο σημείο μάλστα, ο σολίστ παίζε δοξαρές κα πτσκάτ (με το αρστερό χέρ), ταυτόχρονα. Το δεύτερο μσό του έργου είνα πο προστό, καθώς το δεξοτεχνκό μέρος της αρχής αντκαθίστατα από απλούστερες μελωδίες, γα βολί κα ορχήστρα. Πάνω: Τσγγάνκος χορός που εκφράζε τη ζωηρή, εύθυμη μουσκή της Τσγγάνας.
ΡΑΒΕΛ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΚΟΥΠΡΕΝ Ο Ρα6έλ υπήρξε αυθεντία στο συνδυασμό παλών κα νέων μουσκών μορφών. Σε από το έργο τελεοποεί την τεχνκή του γα εξαρετκά προσωπκούς λόγους. ΣΗΜΑΝΤΚΑ ΕΡΓΑ Όπερες: ' Heure espagnoie (Η σπανκή Ωρα) ' 'Enfan e Ies soriiege (Το Παδί κα τα Μάγα) Μπαλέτο: Daphnis e ChIoe (Δάφνς κα Χλόη) BoIero ' Evenail de Jeanne (Η Βεντάλα της Ζαν) Ορχηστρκά: Menue anique (Παλό Μενουέτο) Ρα6έλ αντλούσε έμπνευση από τη μουσκή του παρελθόντος κα από Ο τα παδκά του ακούσματα. Στο (Ο Τάφος του Le TombealI de Colprin Κουπρέν), χρησμοποεί το ταλέντο του γα να εκφράσε την προσωπκή του απόγνωση, γα το χαμό πολλών στενών του φίλων στη δάρκεα του Μεγάλου Πολέμου του 191418. Ο συνθέτης είχε γνωρίσε προσωπκά τη φρίκη της ζωής στα χαρακώματα κα συνεδητοποίησε ότ ο πόλεμος άλλαξε ορστκά τη φυσογνωμία του κόσμου. Στον Τάφο του Κουπρέν που συνέθεσε μεταξύ των ετών 1914 17, επστρέφε στς ευτυχσμένες στγμές ενός ορστκά χαμένου παρελθόντος. Ο τίτλος αναφέρετα τμητκά στο θάνατο του Γάλλου συνθέτη Φρανσουά Κουπρέν (16681733), μολονότ ο Ραοέλ δευκρίνσε πως το έργο αποτελούσε περσσότερο μα γενκή έκφραση σε6ασμού γα τη Γαλλκή μουσκή του 180υ αώνα. Ορσμένα τμήματα του εξαμερούς έργουκάθε ένα είνα αφερωμένο σε έναν φίλο που σκοτώθηκε στον πόλεμο είνα γραμμένα στο χαρακτηρστκό, ευγενκό Πάνω: Ο Ραβέλ επηρεάστηκε βαθά από τη φρίκη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. ύφος του 180υ αώνα. Στην ορχηστρκή παραλλαγή μάλστα ο Ρα6έλ εσάγε τη musee μα παραλλαγή του άσκαυλου του 180υ αώνα στο Μενουέτο του έργου, γα να ενσχύσε την αληθοφάνεα. Α τενίζοντας το μέλλον Ο Τάφος του Κουπρέν δεν είνα ωστόσο ένας θρήνος γα το χαμένο παρελθόν. Αρκετά από τα έξ μέρη του έργου είνα ζωηρά κα ατενίζουν το μέλλον. δαίτερα το Πρελούδο κα το Μενουέτο ζωντανεύουν παλές χορευτκές φόρμες, ενώ το τρίτο, Φορλάν, είνα γαλήνο κα τολμηρό. Το έργο, που γράφτηκε αρχκά γα πάνο, το ενορχήστρωσε ο Ραοέλ το 1919. Η ορχηστρκή παραλλαγή ενσχύε τα συνασθήματα του αρχκού έργου, με τρυφερούς κα συγκνητκούς δαλόγου; ανάμ.εοο στα έγχορδα κα τα ξύλνα πνευστά Ο ίδος ο Ρα6έλ περέγραψε τον Τάφο του Κουπρέν ως μνημόσυνο γα όλους του Γάλλους που χάθηκαν στο Μεγάλο Πόλεμο. Rapsodie espagnoie (σπανκή Ραψωδία) Le Τombeau de Couprin (Ο Τάφος του Κουπρέν La VaIse (ΤΟ Βαλς) Κοντσέρτο γα Πάνο σε Σολ μείζονα Κοντσέρτο γα Πάνο γα το αρστερό χέρ Μουσκή δωματίου: Pavane pour une infane deune (Παβάνα γα μα Νεκρή νφάντη) Κουαρτέτο Εγχόρδων σε Φα μείζονα Εσαγωγή κα Αλέγκρο Le Τombeau de CIaude Debussy (Ο Τάφος του Κλοντ Ντεμπσί) Tzigane (Τσγγάνα) Reves ("Ονε φα) Σονάτα γα Βολί Πάνο: Jeux d' eau (Παχνίδα του νερού) Miroirs (Καθρέφτες) Ma Mere ' oye (Η Μάνα μου η Χήνα) aspard de Ia Niu (Ο Γκασπάρ της Νύχτας VaIses nobies e senimenaies (Ευγενκά κα ασθηματκά Βαλς) Επλογή των έργων αυτών θα δημοσευτεί προσεχώς.
Το,):{ΥΛΟΦΩΝΟ ο ξυλόφωνο αποτελείτα από μα σερά οαθμονομημένες ξύλνες ρά Τ Μους, παρατεταγμένες όπως το πληκτρολόγο του πάνου κα τοποθετημένες σε μα Οάση. Κάτω από τς ράοδους ;τροσαρμόζοντα συνήθως συγκερασμένα αντηχεία γα να ενσχυθεί ο ήχος, ο οποίος εiνα χαρακτηρστκά σκληρός κα λαμπερός. Το μέγεθος του οργάνου κυμαίνετα από το ορχηστρκό, που δαθέτε μα έκταση τεσσάρων οκταοών, μέχρ το μκρό μαθητκό ξυλόφωνο μας οκτάοας. Η Υρούση γίνετα με δάφορες μπαγκέτες ξύλο, ελαστκό, τσόχα ανάλογα με τον ήχο που επθυμεί να επτύχε ο ερμηνευτής. Η στορία του ξυλόφωνου αρχίζε στη νοτοανατολκή Ασία, όπου εξακολουθεί να αποτελεί σημαντκό μέρος της μουσκής παράδοσης. Στην περοχή αυτή η Γηονότα Η Ελληνκή ονομασία του οργάνου Ξυλόφων, σύνθετη από τς λέξες φωνή κα ξύλο, έχε επκρατήσε δεθνώς. lsbn 9607354524 9 78 525 > ποκλία του οργάνο' είνα η πλουσότερη στο\l κόσμο. Είνα ένα από τα σπουδαότερα μέλη στς ορχήστρες ΚΡOVΣτών γκαμελάν της νδονησίας, μαζί με το γκονγκ κα τα τύμπανα. Από την Ασία το ξυλόφωνο δαδόθηκε στην Αφρκή όπου συνδέθηκε με τη οασλκή εξουσία. Σε ορσμένες περστάσες το χρησμοποούσαν ως ξόρκ. Κρεμώντας τς ράοδσ'ς του στς πόρτες των σπτών, ήλπζαν ότ θα απομακρύνουν τα κακά πνεύματα. Τον 160 αώνα στην Ευρώπη, το ξυλόφωνο εμφανίστηκε παραδόξως γα πρώτη φορά ως συστοχία του εκκλησαστκού οργάνου με την προσφυή περγραφή ξύλνες ράοδο. Αργότερα, το όργανο έγνε δημοφλές στη δημοτκή μουσκή της οόρεας Ευρώπης κα εμφανίστηκε σε περορσμένο οαθμό σε συναυλίες, αν κα ελάχστη από τη μουσκή που συνετέθη εδκά γ' αυτό έχε καταγραφεί. Το 1874, ο Σεν Σανς έγραψε ένα σημαντκό μέρος γα το ξυλόφωνο στο συμφωνκό ποίημά του Μακάορος Χορός, όπου το όργανο αντπροσωπεύε το κροτάλσμα των κοκάλων των σκελετών. Τα τελευταία χρόνα το ξυλόφωνο έχε ενταχθεί σε συμφωνκές ορχήστρες κα σε συγκροτήματα ελαφράς μουσκής. Αποδείχτηκε δανκή συνοδεία της φαρσοκωμωδίας, των κωμκών καταστάσεων κα είνα δαίτερα δημοφλές στς παδκές τανίες κα τα κνούμενα σχέδα. 11 Η ΕΠΣΤΗΜΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ 11 ΠΩΣ ΛΕΤΟΥΡΓΕ ΤΟ ΞΥΛΟΦΩΝΟ Ο τόνος μας ξύλνης ράβδου εξαρτάτα από από το μήκος κα το πάχος της : όσο μκρότερη κα παχύτερη είνα τόσο ψηλότερος είνα ο ήχος της. Αντστοίχως, όσο μακρύτερη κα λεπτότερη είνα η ράβδος, τόσο χαμηλότερο ήχο παράγε Στα άκρα της ράβδου υπάρχουν δυο εξογκώματα ή μη δονούμενα μέρη. Γα να συντονστεί κατάλληλα μα ράβδος δε μεταβάλλετα μόνο το μήκος της, γατί σε αυτήν την περίmωση, στη χαμηλή έκταση του οργόνοο θα έπρεπε να υπάρχουν πολύ μακρές ράβδα. Γα να απαρευχθεί αυτό, ο κατασκευαστής ποκίλε κα το πάχος της, αφαρώντας τμήμα του ξύλοο από μεσαίο τμήμα της ράβδα. δημουργώντας έτσ μα αψίδα Με αυτόν τον τρόπο το μέγεθος τοο οργάνου περορίζετα σε λογκά πλαίσα