Κατά την ανάµειξη διαλυµάτων ίδιων όγκων και ίδιας διαλυµένης ουσίας έχουµε: C 2V = C V+C V, µε αντικατάσταση δεν ισχύει η ισότητα αφού

Μέγεθος: px

Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Κατά την ανάµειξη διαλυµάτων ίδιων όγκων και ίδιας διαλυµένης ουσίας έχουµε: C 2V = C V+C V, µε αντικατάσταση δεν ισχύει η ισότητα αφού 2 10 10 + 10"

Έρως Βασιλικός
8 χρόνια πριν
Προβολές:

1 ΘΕΜΑ Α Α1. α Α. γ Α. α) Σωστό Θεωρούµε ότ τα δαλύµατα βρίσκοντα στην ίδα θερµοκρασία. Το Nal είνα αλάτ κα προέρχετα από σχυρό οξύ κα σχυρή βάση κα τα όντα που προκύπτουν από τη δάσταση του δεν υδρολύοντα. Άρα το υδατκό δάλυµα Nal 0,1Μ έχε ph=7 (όσο κα του καθαρού νερού). Το ΝαF είνα αλάτ που προέρχετα από σχυρή βάση κα ασθενές οξύ. Tο όν του F που προέρχετα από τη δάσταση του υδρολύετα. ΝαF Nα F F H O HFOH Από την υδρόλυση προκύπτουν ΟΗ, έτσ αυξάνετα η συγκέντρωση ΟΗ του υδατκού δαλύµατος, µεώνετα η συγκέντρωση των Η Ο, το PH αυξάνετα κα θα είνα µεγαλύτερο του 7. Β) Λάθος 4 NαΟΗ Να ΟΗ PH=10 POH=4 [ΟΗ ]=10 M= NαΟΗ Να ΟΗ PH=1 POH= [ΟΗ ]=10 M= Τελκό δάλυµα: NαΟΗ Να ΟΗ PH=11 POH=[ΟΗ ]=10 M= Κατά την ανάµεξη δαλυµάτων ίδων όγκων κα ίδας δαλυµένης ουσίας έχουµε: V = V V, µε αντκατάσταση δεν σχύε η σότητα αφού Άρα είνα λάθος. Α4. α) Το Α ονοµάζετα προχοϊδα το Β ονοµάζετα κωνκή φάλη. β) Το δάλυµα Γ είνα το πρότυπο δάλυµα. Το δάλυµα είνα το ογκοµετρούµενο δάλυµα (άγνωστο δάλυµα) Α5. α) Α: H H H OH Β: H H OOH Γ: H H=H : H HH ΟΗ Ε: H H OOHH Η Ζ: H H OOH H H 4 β) 5H HH H KMnO H SO 5H H H 4 4 ΟΗ MnSO K 4 SO 8H 4 O O 1

Το ΝαF είνα αλάτ που προέρχετα από σχυρή βάση κα ασθενές οξύ. Tο όν του F που προέρχετα από τη δάσταση του υδρολύετα.

2 γ) 1 ος τρόπος δάκρσης. Η προπανόλη αντδρά µε ΝαΟΗ/Ι (αλοφορµκή) κα δίνε κίτρνο ίζηµα HI (Ιωδοφόρµο). Το προπανκό οξύ δεν αντδρά µε ΝαΟΗ/Ι κα να δώσε κίτρνο ίζηµα. ος τρόπος δάκρσης. Το προπανκό οξύ αντδρά µε ΝαΗO κα ελευθερώνετα αέρο O το οποίο δαββαζόµενο σε δάλυµα α(oh) δίνε λευκό θόλωµα (αo ) Η προπανόλη δεν αντδρά µε ΝαΗO ΘΕΜΑ Β Β1. Στο δάλυµα 1 έχω το ασθενές οξύ H OOH το οποίο οντίζετα. H OOHH O H OO H O 0,1x x x [H O][H OO ] Kα= [H OOH] Kα Επεδή < 10. Άρα 0,1x 0,1 5 x x 5 x 10 = 10 = x=10 M PH= 0,1x 0,1 x 10 α= = = Β. Έχουµε ανάµεξη δαλυµάτων των οποίων ο ηλεκτρολύτες δεν αντδρούν µεταξύ τους. Υπολογίζω τς νέες συγκεντρώσες: V =0,50,5=1 0,1 0,5 H OOH: V = V = =0,05M , 0,5 Hl: ' V =' V =' = = 0,1Μ H OOHH O H OO H O 0,05x x x HlH O l H O 0,1 0,1 0,1 [H O ] =x0,1m ολ [Η Ο ][H OO ] (x0,1)x [H OOH] (0,05x) 5 Kα= 10 = Kα Επεδή < 10 Ισχύε 0,05x 0,05 κα x0,1 0,1 5 0,1x 6 10 = x=5 10 M 0,05 [H O ]=x0,1 0,1M PH=1 6 x 5 10 α= = =

Έχουµε ανάµεξη δαλυµάτων των οποίων ο ηλεκτρολύτες δεν αντδρούν µεταξύ τους.

3 Β. Το δάλυµα περέχε H OONα κα το δάλυµα Ηl. Ο ηλεκτρολύτες αντδρούν µεταξύ τους. Υπολογίζω τα του κάθε ηλεκτρολύτη n = V=0,4 0,5=0, HOONα n = V=0, 0,5=0,1 Hl V =0,50,5=1 H OONα Hl H OOH Nαl Αρχ. 0, 0,1 Αντ/παρ. 0,1 0,1 0,1 0,1 Ι.Ι. 0,1 _ 0,1 0,1 Υπολογίζω τς συγκεντρώσες: n 0,1 = = =0,M HOONα V 1 n 0,1 = = =0,1M HOOH V 1 H OO Nα HOONα 0,1Μ 0,1Μ H O H OO H O HOOΗ 0,1Μx x x [ H OO ] ολ =0,1x Κα <10 0,1 x 0,1 Επεδή ± [HOO ][HO ] Κα= [H OOH] 10 5 = (0,1x)x 0,1x x=10 M [H O ]=10 M PH=5 5 5 Β4. Στο δάλυµα 5 έχω οξέα το H OOH µε συγκέντρωση 0,05Μ κα το Ηl µε συγκέντρωση 0,1Μ. Το δάλυµα 4 περέχε σχυρή βάση ΝαΟΗ Kατά την ανάµεξη των δαλυµάτων ο ηλεκτρολύτες αντδρούν µεταξύ τους. Υπολογίζω τα n =V=0,05 1=0,05 HOOH n =V=0,1 1=0,1 Hl n =V=0,075 4=0,15 NαΟΗ Πρώτα αντδρά η σχυρή βάση µε το σχυρό οξύ

Ι. 0,1 _ 0,1 0,1 Υπολογίζω τς συγκεντρώσες: n 0,1 = = =0,M HOONα V 1 n 0,1 = = =0,1M HOOH V 1 H OO Nα HOONα 0,1Μ 0,1Μ H O H OO H O HOOΗ 0,1Μx x x [ H OO ] ολ =0,1x Κα <10 0,1 x 0,1 Επεδή ± [HOO ][HO

4 Hl NαΟΗ Nαl H O Αρχ. 0,1 0,15 Αντ/παρ. 0,1 0,1 0,1 Ι.Ι _ 0,05 0,1 Τα της βάσης που περσσεύουν αντδρούν µε το ασθενές οξύ. H OOH NαΟΗ H OONα Η Ο Αρχ. 0,05 0,05 Αντ/παρ. 0,05 0,05 0,05 Ι.Ι 0,05 Στο κό δάλυµα θα έχω V =41=5 κα από ηλεκτρολύτες µόνο τα άλατα H OONα κα Ναl. Υπολογίζω συγκεντρώσες: n 0,05 = = =10 M HOONα V 5 n 0,1 = = = 10 M Nαl V 5 Το Ναl δεν επηρεάζε το PH του δαλύµατος. H OONα H OO Nα 10 Μ 10 Μ H OO H O H OOH OH 10 Μx x x 14 Kw 10 9 Kw=Κα Κb Κb = = = 10 5 Κα 10 [HOOH][OH ] 9 x x Κb = 10 = [H OO ] 10 x Κb Επεδή <10 10 x 10 9 x 5,5 10 = x=10 M 10 [ΟΗ 5,5 8,5 ]= 10 M [H O]=10 M PH=8,5 ΘΕΜΑ Γ Γ1. α) Χ: φωσφορκή οµάδα Υ: πεντόζη (δεσοξυρβόζη) Ζ: αζωτούχος βάση Το όνοµα του δεσµού είνα 5 φωσφοδεστερκός δεσµός. β) Άκρο Α:5 Άκρο Β: Γ. β Γ. α) Σωστό β) Λάθος γ) Σωστό δ) Σωστό 4

Υπολογίζω συγκεντρώσες: n 0,05 = = =10 M HOONα V 5 n 0,1 = = = 10 M Nαl V 5 Το Ναl δεν επηρεάζε το PH του δαλύµατος.

5 Γ4. ΣΤΗΛΗ Ι ΣΤΗΛΗ ΙΙ α. β. 4 γ. 5 δ. ΘΕΜΑ 1. α) Κm 1 =0,1 β) Από την εξίσωση Μichaelis Menten V [S] max 0, 0, v= 0,1= Km 0,=0,6 Km = 0, 4 Km [S] Km 0, γ) Η συγγένεα του ενζύµου Ε 1 ως προς το υπόστρωµα είνα ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ από αυτήν του Ε. Αυτό γατί Km <Km αφού 0,1<0,4 1 Συνεπώς σχύε το παραπάνω αφού όσο µκρότερη η Κm τόσο µεγαλύτερη η συγγένεα ενζύµου υποστρώµατος.. α) MetSer MetSerys yshisys HisysAlaAla AlaAlaPhe Phe ProTyr ProTyr β) MetSerys HisysAlaAla PheProTyr. α) AlaGlyVal GlyValAla ValGlyAla AlaValGly ValAlaGly GlyAlaVal β) γ) Σχολκό ββλίο σελ.0 «Υδρόλυση» Ο πεπτδκοί δεσµοί υδρολύοντα µε βρασµό της πρωτεΐνης µε δαλύµατα βάσεων ή οξέων. Η υδρόλυση αυτή ονοµάζετα χηµκή υδρόλυση. Επίσης υδρολύοντα µε κατεργασία µε κατάλληλα ένζυµα (πρωτεολυτκά ένζυµα ή πρωτεάσες). Η υδρόλυση αυτή ονοµάζετα ενζυµκή υδρόλυση. Επµέλεα Παπασταµατίου Σ. Τσάλου Θ. Κυραγάννη Τ. 5

Αυτό γατί Km <Km αφού 0,1<0,4 1 Συνεπώς σχύε το παραπάνω αφού όσο µκρότερη η Κm τόσο µεγαλύτερη η συγγένεα ενζύµου υποστρώµατος.

Σχετικά έγγραφα

Γκύζη 14-Αθήνα Τηλ : 210.64.52.777

Γκύζη 14-Αθήνα Τηλ : 210.64.52.777 ΘΕΜΑ Α Α1. α Α2. γ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΜΑΪΟΥ 2013 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΧΗΜΕΙΑ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ (ΚΥΚΛΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ) ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ