Παρασκευὴ 29 Ἰουνίου Μνήμη τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων ἀποστόλων καὶ πρωτοκορυφαίων, Πέτρου καὶ Παύλου.

Transcript

1 Παρασκευὴ 29 Ἰουνίου Μνήμη τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων ἀποστόλων καὶ πρωτοκορυφαίων, Πέτρου καὶ Παύλου. Τυπικαὶ διατάξεις τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν Ἐν τῷ μικρῷ ἐσπερινῷ Μετὰ τὸν προοιμιακόν, εἰς τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους δ καὶ ψάλλομεν τὰ γ προσόμοια τῶν ἀποστόλων Ἔδωκας καυχήματα Ἔδωκας στηρίγματα...ἔδωκας ὑπόδειγμα δευτεροῦντες τὸ α. Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῶν ἀποστόλων Πέτρε κορυφαῖε Καὶ νῦν, τὸ ὁμόηχον θεοτοκίον Τὴν πᾶσαν ἐλπίδαν μου Τὸ Φῶς ἱλαρόν Τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας Ἡ βοήθειά μου παρὰ Κυρίου μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ. Εἰς τὸν στίχον, ψάλλομεν τὰ γ προσόμοια τῶν ἀποστόλων Ἀπόστολοι Χριστοῦ Μαθηταί Τοῦ βίου ἐν τῷ κλύδωνι Οἱ θεῖοι καὶ σεπτοὶ Μαθηταί Δόξα καὶ νῦν, τὸ ὁμόηχον θεοτοκίον Παρθένε Θεοτόκε ἁγνή Τό Νῦν Ἀπολύεις Τρισάγιον καὶ τὸ ἀπολυτίκιον τῶν ἀποστόλων Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτοθρόνοι Δόξα καὶ νῦν, τὸ ὁμόηχον θεοτοκίον Τὸ ἀπ αἰ- ῶνος ἀπόκρυφον Ἀπόλυσις. Ἐν τῷ ἀποδείπνῷ Ἐν τῷ μικρῷ ἀποδείπνῳ, ψάλλομεν τὸν κανόνα τῆς Θεοτόκου, κατ ἦχον καὶ ἡμέραν. Εἰς τὸ τρισάγιον, τὸ κοντάκιον τῶν ἀποστόλων Τοὺς ἀσφαλεῖς καὶ θεοφθόγγους κήρυκας Ἐν τέλει μετὰ τὸ Τῇ Ὑπερμάχῳ οἱ κδ οἴκοι τῆς Θεοτόκου. Ἐν τῷ μεγάλῳ ἐσπερινῷ Μετὰ τὸν προοιμιακόν, στιχολογοῦμεν τὸ α κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου, ἤτοι τὸ Μακάριος ἀνήρ ὅλον. Εἰς δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους η καὶ ψάλλομεν τὰ γ προσόμοια τῶν ἀποστόλων, δευτεροῦντες αὐτὰ καὶ πάλιν λέγοντες τὰ δύο πρῶτα Ποίοις εὐφημιῶν στέμ-

2 ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗΝ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ 2 μασιν Ποίοις ὑμνῳδιῶν κάλλεσιν Ποίοις πνευματικοῖς ἄσμασιν Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῶν ἀποστόλων Τῷ τριττῷ τῆς ἐρωτήσεως Καὶ νῦν, τὸ ὁμόηχον θεοτοκίον Ὁ διὰ σὲ θεοπάτωρ Εἴσοδος. Τὸ Φῶς ἱ- λαρόν τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας Ἡ βοήθειά μου παρὰ Κυρίου μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ. Εἶτα τὰ γ ἀναγνώσματα τῶν ἀποστόλων α. Ἀδελφοί, Εὐλογητὸς ὁ Θεός (Καθολικής Α Επιστολής Πέτρου τὸ Ἀνάγνωσμα. Κεφ. α 3), β. Ἀγαπητοί, ἀναζωσάμενοι τὰς ὀσφύας (Καθολικής Α Επιστολής Πέτρου τὸ Ἀνάγνωσμα. Κεφ. α 13), γ. Ἀγαπητοί, παρακαλῶ ὑμᾶς (Καθολικής Α Επιστολης Πέτρου το ἀνάγνωσμα. Κεφ. β 11). Εἰς τὴν λιτήν, τὸ στιχηρὸν τοῦ ἁγίου τοῦ ναοῦ ἢ τοῦ ἁγίου τῆς μονῆς, εἶτα τὰ ε ἰδιόμελα τῶν ἀποστόλων Δεῦρο δή μοι σήμερον Τοὺς Μαθητὰς τοῦ Χριστοῦ Πέτρε κορυφαῖε τῶν ἐνδόξων Ἀποστόλῳ Παῦλε, στόμα Κυρίου Οἱ τῆς ἄνῳ Ἱερουσαλὴμ πολῖται Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῶν ἀποστόλων Ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον Μακαρίζομεν σέ Εἰς τὸν στίχον, τὰ γ ἰδιόμελα τῶν ἀποστόλων Τὰ κατὰ πόλιν δεσμὰ καὶ τὰς θλίψεις Τὰ κατὰ πόλιν δεσμὰ καὶ τὰς θλίψεις σου Τοὺς φωστῆρας τοὺς μεγάλους τῆς Ἐκκλησίας Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῶν ἀποστόλων Ἑορτὴ χαρμόσυνος Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον Θεοτόκε σὺ εἶ ἄμπελος Τό Νῦν ἀπολύεις καὶ τὸ τρισάγιον. Ἀπολυτικὸν τῶν ἀποστόλων Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτοθρόνοι δις. Είτα τὸ Θεοτόκε Παρθένε Ἡ εὐλόγησις τῶν ἄρτων καὶ ἡ ἀνάγνωσις εἰς τὰς ἐπιστολάς. Μὴ τελουμένης ἀγρυπνίας, ἐν τῷ μεγάλῳ ἐσπερινῷ ἱστῶμεν στίχους Ϟ καὶ ψάλλομεν τὰ γ στιχηρὰ τῶν ἀποστόλων δευτεροῦντες αὐτά. Ἀπολυτίκια δέ, ὡς σημειώθησαν ἐν τῷ μικρῷ. Ἐν τῷ μεσονυκτικῷ, ἀναγινώσκομεν τὸ καθ ἡμέραν, μετὰ τὸν συνήθων τροπαρίων αὐτοῦ. Ἐν τῷ ὄρθρῳ Εἰς τὸ Θεὸς Κύριος τὸ ἀπολυτίκιον τῶν ἀποστόλων Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτοθρόνοι Δόξα τὸ αὐτό Καὶ νῦν, τὸ ὁμόηχον θεοτοκίον Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον Εὐθὺς ἡ στιχολογία τοῦ Ψαλτηρίου ὡς ἐξῇς:

3 3 ΤΥΠΙΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ὁ ἀναγνώστης Κύριε, ἐλέησον γ, Δόξα, καὶ νῦν Καὶ ἀναγινώσκει τὸ ΙΘ Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου. Εἰς τὸ τέλος αὐτοῦ λέγει Δόξα, καὶ νῦν. Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα δόξα σοι, ὁ Θεός. Ἐκ γ. Ἡ ἐλπὶς ἡμῶν Κύριε δόξα σοι. Ὁ ἱερεύς μικρὰ συναπτὴ καί Ὅτι σὸν τὸ κράτος Ὁ χορός Ἀμήν, καὶ ψάλλεται τὸ κάθισμα τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου Τὸν βυθὸν τῆς ἁλιείας καταλιπὼν Δόξα τὸ αὐτὸ Καὶ νῦν, το θεοτοκίον Ἐνθυμοῦμαι τὴν κρίσιν καὶ δειλιῶ Εἶτα ὁ ἀναγνώστης Κύριε, ἐλέησον γ, Δόξα, καὶ νῦν. Καὶ ἀναγινώσκει τὸ Κ κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου. Εἰς τὸ τέλος αὐτοῦ λέγει Δόξα, καὶ νῦν. Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα δόξα σοι, ὁ Θεός. Ἐκ γ. Ἡ ἐλπὶς ἡμῶν Κύριε δόξα σοι. Ὁ ἱερεύς μικρὰ συναπτὴ καί Ὅτι ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Ὁ χορός Ἀμήν, καὶ ψάλλεται τὸ κάθισμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου Οὐρανόθεν τὴν κλῆσιν παρὰ Χριστοῦ Δόξα τὸ αὐτὸ Καὶ νῦν, το θεοτοκίον Χαριστήριον αἶνον χρεωστικὼς Εὐθὺς ὁ Πολυέλεος. Μετὰ τὸν πολυέλεον, τὸ κάθισμα τῶν ἀποστόλων Κορυφαίους ὀφθέντας τῶν μαθητῶν Δόξα τὸ αὐτό Καὶ νῦν, το θεοτοκίον Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον ἐν σῇ γαστρί Εἴτα τὸ α ἀντίφωνον τοῦ δ ἤχου Ἐκ νεότητός μου Τὸ Προκείμενον Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτῶν Στίχος Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγελεῖ τὸ στερέωμα Καὶ ἅπασα ἡ τάξις τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθου. Εὐθύς ὁ ν ψαλμὸς χῦμα. Δόξα Ταῖς τῶν Αποστόλων Καὶ νῦν Ταῖς τῆς Θεοτόκου Εἰς τὸν στίχον, τὸ ἰδιόμελον τῶν απόστόλων Πέτρε κορυφαῖε τῶν ἐνδόξων Ἀποστόλων ὁ ζήτει εἰς τὴν λιτήν. Εἶτα οἱ κανόνες του Ἀποστόλου Πέτρου, μετὰ τῶν εἱρμῶν, εἰς η τροπάρια καὶ του Ἀποστόλου Παύλου, ἄνευ εἱρμῶν, εἰς Ϟ τροπάρια. Λέγομεν δὲ καὶ τοὺς ιβ στίχους ἐξ ἑκάστης ᾠδῆς τῆς στιχολογίας. Κατάβασίαι Ἀνοίξω τὸ στόμα μου Ἀπὸ γ ᾠδῆς, χῦμα ἡ ὑπακοὴ τῶν Ἀποστόλων Ποία φυλακὴ οὒκ ἔσχε σε δέσμιον; Ἀφ ἕκτης, τὸ κοντάκιον τῶν Ἀποστόλων Τοὺς ἀσφαλεῖς καὶ θεοφθόγγους κήρυκας καὶ ὁ οἶκος

4 ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗΝ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ 4 αὐτῶν Τράνωσόν μου τὴν γλῶτταν Σωτὴρ Ἡ τιμιωτέρα στιχολογείται. Ἑξαποστειλάριον τῶν Ἀποστόλων Τῶν Ἀποστόλων ἅπαντες καὶ τὸ θεοτοκίον αὐτῶν Τὸ μέγα καὶ παράδοξον Εἰς τοὺς αἴνους ἱστῶμεν στίχους δ καὶ ψάλλομεν τὰ δ προσόμοια τῶν Ἀποστόλων Ὁ ἐξ ὑψίστους κληθείς Ὅ του Ἀνάρχου Πατρὸς Υἱὸς καὶ Λόγος Σῦ ἐπαξίως πέτρα προσηγορεύθης Ὁ χριστοκήρυξ Σταυροῦ καύχημα φέρων Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῶν Ἀποστόλων Ἡ πάνσεπτος τῶν Ἀποστόλων Καὶ νῦν, τὸ ὁ- μόηχον θεοτοκίον Θεοτόκε σὺ εἶ ἄμπελος Δοξολογία μεγάλη. Ἀπολυτίκιον τῶν Ἀποστόλων Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτοθρόνοι Δόξα καὶ νῦν, τὸ ὁμόηχον θεοτοκίον Τὸ ἀπ αἰῶνος ἀπόκρυφον Ἐκτενής, ἀπολυσις, δίδοται καὶ ἅγιον ἔλαιον τοῖς ἀδελφοῖς, ψαλλομένων τῶν ἰδιομέλων τῶν Ἀποστόλων Χριστὸς ἡ πέτρα Χριστὸς σὲ πρῶτον Τοὺς τῆς εὐσεβείας ἀληθεῖς κήρυκας Δόξα, τὸ ἰδιόμελον Ὑβριστὴς καὶ διώκτης τῆς Ἐκκλησίας γέγονας Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον Δέσποινα πρόσδεξαι Ἡ α ὥρα ἐν τῷ νάρθηκι. Ἐν ταῖς ὥραις Λέγομεν δὲ ἐν ταῖς ὥραις, Δόξα, τὸ ἀπολυτίκιον τῶν Ἀποστόλων Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτοθρόνοι Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον τῶν ὡρῶν. Εἰς τὸ τρισάγιον, τὸ κοντάκιον τῶν Ἀποστόλων Τοὺς ἀσφαλεῖς καὶ θεοφθόγγους κήρυκας Εἰς τὴν Λειτουργίαν Τὰ τυπικὰ καὶ ἐν τοῖς μακαρισμοῖς τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου ἡ γ ᾠδή, ἄνευ εἱρμοῦ, εἰς δ τροπάρια καὶ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἡ Ϟ ᾠδή, ἄνευ εἱρμοῦ, εἰς δ τροπάρια. Εἰσοδικὸν τὸ Δεῦτε προσκυνήσωμεν ὁ ἐν ἁγίοις θαυμαστός Ἀπολυτίκιον, τῶν Ἀποστόλων Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτοθρόνοι τοῦ ἁγίου τῆς μονῆς ἢ τοῦ ἁγίου τοῦ ναοῦ Δόξα, τὸ κοντάκιον τῶν Ἀποστόλων Τοὺς ἀσφαλεῖς καὶ θεοφθόγγους κήρυκας Καὶ νῦν, τὸ

5 5 ΤΥΠΙΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ θεοτοκίον Προστασία τῶν χριστιανῶν Προκείμενον, ἀπόστολος, ἀλληλουϊάριον καὶ εὐαγγέλιον τῶν ἀποστόλων, ἤτοι: Ἀπόστολος Ἐν ᾧ δ ἄν τις τολμᾷ, ἐν ἀφροσύνῃ λέγω (Κορ.: ια, καὶ ιβ, 1-9. Πραξ.: ιϟ 22 καὶ θ 27) ὁ ζήτει τῇ κθ τοῦ μηνὸς Ἰουνίου. Εὐαγγέλιον Ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Καισαρείας τῆς Φιλίππου (Ματθ. ιϟ 13-19) ὁ ζήτει τῇ κθ τοῦ μηνὸς Ἰουνίου. Εἰς τὸ Ἑξαιρέτως, τὸ Ἄξιόν ἐστιν Κοινωνικὸν Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν Εἴδομεν τὸ φῶς Πληρωθήτω Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου ἐκ γ, Δόξα καὶ νῦν οἱ δύο ψαλμοὶ Εὐλογήσω τὸν Κύριον Ὑψώσω σὲ ὁ Θεός μου καὶ ἡ ἀπόλυσις.