ΟΡΘΡΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ & ΕΛΕΝΗΣ

Transcript

1 21 ΑΪΟΥ 2019 ΕΙΣ ΤΟ ΟΡΘΡΟ ΤΡΙΤΗ ΕΤΑ ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΡΑΛΥΤΟΥ Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης τῶν μεγάλων θεοστέπτων βασιλέων καὶ ἰσαποστόλων. Ἦχος α Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχ. α. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. (Τὸ ὡς ἄνω) Στίχ. β. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχ. γ. αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τὸ ὡς ἄνω) 1

2 Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ Ευ φραι νε σθω τα ου ρα νι α α γα λι α σθω τα ε ε πι γει ει α ο Κ τι ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του ο Κυ ρι ος ε πα τη σε τω θα να α τω τον θα να α τον πρω το το κος των νε κρων ε γε νε το εκ κοι λι ας Α δου ερ ρυ σα το η µας και πα ρε σχε τω κο σµω το µε γα ε ε λε ος 2

3 Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων. Ἦχος πλ. δ α. Ἦχος α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Του Σταυ ρου σου τον τυ πον εν ου ρα νω θε α α σα µε ε νος και ως ο αυ λος την κλη σιν ουκ εξ αν θρω πων δε ε ξα µε ε νος ο εν Βα σι λε ευ σιν Α πο στο λος σου Κυ ρι ε Βα σι λευ ου σαν πο λιν τη χει ρι σου πα α ρε θε ε το ην πε ρι σω ζε δι α παν τος εν ει ρη η νη πρε σβει αις της Θε ο το κου µο νε Φι ι λαν θρω ω πε 3

4 Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι Θεοτοκίον. ω νων α µην Ο δι η µας γεν νη θεις εκ αρ θε νου και σταυ ρω σιν υ πο µει νας α γα θε ο θα να τω τον θα να τον σκυ λευ σας και ε ε γερ σιν δει ξας ως Θε ος µη πα ρι δης ους ε πλα σας τη χει ει ρι σου δει ξον την φι λαν θρω πι αν σου ε λε η µον δε ξαι την τε κου σαν σε Θε ο το κον πρε σβευ ου σαν υ περ η µων και σω ω σον Σω τηρ η µων λα ον α πε γνω σµε ε νο ο ο ον 4

5 ετὰ τὴν α Στιχολογίαν Κάθισµα τοῦ µηναίου. Ἦχος γ. Θείας πίστεως. Ἦχος α ε ος γε γο νας αυ ιδ τοις τρο ποις γε ρας α νω θεν εισ δε δεγ µε νος της βα σι λει ας τη κο ρυ φη η σου το ο ε λαι αι ον σε γαρ τω νευ µα τι ε ε χρι σεν εν δο ξε ο υ πε ρου σι ος Λο ο γος και Κυ υ Κ Κ ρι ι ος ο θεν ε λα βες και σκηπ τρον Σο φε βα σι λει ον αι του µε νος η µιν το µε γα ε ε λε ος 5

6 όξα... Καὶ νῦν... τῆς ἑορτῆς. Κάθισμα τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος γ. Τὴν ὡραιότητα. άρεσιν εὕραντο, τὴν ὁλοσώματον, οἱ παραλύσεσι, φθόνου σφιγγόμενοι, τὴν ἐν Σαββάτῳ αραλύτου σφίγξιν κατανοοῦντες λέγοντες οὐκ ἔξεστι, θεραπεύειν τοῖς Σάββασι, λύειν τε τὴν πάτριον, τοῦ Σαββάτου κατάπαυσιν, τοῦ νόμου σε μὴ γνόντες εσπότην, καὶ θεραπευτὴν τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Εἰς τὴν β στιχολογίαν. Κάθισµα τοῦ µηναίου. Ἦχος πλ. β. Σήµερον τὸ προφητικὸν. Β Ἦχος ἐκ τοῦ ι Β Ελ κο ο µε νος ε πι σταυ ρου ο οι η της του η λι ου και κτι Β ι σε ως σε ως α στε ρα φα ει νον εξ ου ρα νου δι α στε ρων ε φελ κυ σα το ω και κρα τος 6

7 Β πρω τος το βα σι λει ον ε πε σε α νευ φη µου µεν Κων θη κε δι ο σταν τι νε βα Β σι λευ ευ σε βε στα τε συν Ε λε νη µη τρι τη θε ο φρο νι όξα... Καὶ νῦν... τῆς ἑορτῆς. Κάθισμα τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος γ. Τὴν ὡραιότητα. Ρη µα α ρα λυ το ον µο νον συ νε σφιγ ξεν ως ο παγ κο σµι ο ος λο γος ε φθεγ ξα το του δι η µας ε πι της γης ο φθε εν τος δι ευ σπλαγ χνι αν ο θεν και τον κραβ βα το ον ε πι φε ρων δι η ηρ χε το 7

8 καν οι ραµ µα τεις ο ο ραν το πρα χθε εν ουχ υ πε φε ε ρον κα κι ας κα τε χο µε νοι φθο νω τας ψυ χα ας πα ρα λυ υ ο ον τι Β Τὸ µετὰ τὸν πολυέλεον κάθισµα τοῦ µηναίου. Ἦχος δ, Ταχὺ προκατάλαβε. Ἦχος ι Η ευ ση µος µνη µη σου ε πι φα νει σα η µιν αυ γα ζει τα πε ρα τα θε ο γνω σι ας φω τι Κων στα ντι νε θε ο πνευ στε συ γαρ εν Βα σι λευ σιν ευ σε βης α νε δει χθης νο µους ε που ρα νι ου Βα σι λε ως τη ρη σας δι ο ταις ι κε σι αις ταις σαις ρυ σαι η 8

9 µας πει ρα σµων όξα... Καὶ νῦν... τῆς ἑορτῆς. Ἦχος δ. 'Επεφάνης σήµερον. Ὥς Θεὸς καὶ Κύριος, ἐξαναστήσας, τὸν ποτὲ παράλυτον εἰπὼν τὸ Ἄρον τὸν σαυτοῦ, κράβατον Λόγε διέγειρον, κἀμὲ ἐν πταίσμασι πολλοῖς κατακείμενον. 9

10 Τὸ α Ἀντίφωνον τοῦ δ' Ἤχου. Β Εκ Ἦχος νε ο τη το ος µου πολ λα α πο λε µει µε πα θη αλλ αυ τος αν τι λα βου και σω σον Σω τηρ µου Β ίς Οι µι σουν τες Σι ων αι σχυν θη τε α πο του Κυ ρι ου ως χορ τος γαρ πυ ρι ε σε σθε α πε ξη ραµ µε νοι Β ίς ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Β Α γι ω νευ µα τι πα σα ψυ χη ζω Β ου ου ται και κα θαρ σει υ ψου ται λαµ πρυ νε 10

11 Β ται τη Τρι α δι κη ο να α δι ι ε ρο κρυ φι ως Β Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας τον αι ω νων α µην Β Α γι ω νευ µα τι α να βλυ υ ζει τα Β της χα α ρι τος ρει θρα αρ δευ ο ον τα α πα σαν την κτι ι σιν προς ζω ο γο νι ι αν ροκείμενον, ἦχος ὁ αὐτός. Υ ψω σα ε κλε κτον εκ του λα ου µου ευ ρον αυ ιδ τον δου λον µου εν ε λαι ω α γι ω µου ε χρι σα αυ τον 11

12 Υ ψω σα ε κλε κτον εκ του λα ου µου ευ ρον αυ ιδ τον δου λον µου εν ε λαι ω α γι ω µου ε χρι σα αυ τον Τὸ τρίτον. Στίχ. ι α του το ε χρι σε σε ο Θε ος ο Θε ος σου ε λαι ον α γαλ λι α σε ως Υ ψω σα ε κλε κτον εκ του λα ου µου ὁ β χορός ευ ρον αυ ιδ τον δου λον µου εν ε λαι ω α γι ω µου ε χρι σα αυ το ο ο ο ο ο ο ον 12

13 Ὁ Χορός: Ἡ τάξις τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου. Ὁ ιάκονος: Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν. Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ Ἱερεὺς: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡµῶν,... 3 Ὁ Χορός: Α µη ην Κυ υ ρι ον α α α σα πνο η αι νε σα τω τον Τὸ τρίτον. (ίς) Αι νε σα τω πνο η πα σα τον Κυ ρι ο ο ον Ὁ ιάκονος: Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι.. Ὁ χορός: Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η 13

14 σον Ὁ ιάκονος: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Ὁ Ἱερεὺς: Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ Χορός: Και τω πνευ µα τι σου Ὁ Ἱερεὺς: Ἐκ τοῦ κατὰ (...) Ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσμα. ὁ Χορός: Ὁ ιάκονος: ρόσχωμεν. ο ξα σοι Κυ ρι ε δο ξα σοι Ὁ Ἱερεὺς: ( Ἀνάγνωσις Εὐαγγελίου τοῦ Ὄρθρου.) Ὁ Χορός: όξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι. Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου, Χριστέ, 14

15 προσκυνοῦμεν, καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. εῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν. Ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ, χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. ιὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν. ετὰ τὸ Εὐαγγέλιον, Ὁ ψαλμὸς χῦμα. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. 15

16 Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. ὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ νεῦμά σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. ιδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς 16

17 σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους. 17

18 Ἦχος ι ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Ταις των Θε ο στε ε πτων πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θει των ε µω ω ων εγ κλη µα των Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Ταις της Θε ο το ο κου πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θει των ε µω ω ων εγ κλη µα των 18

19 Εἶτα ψάλλομεν τὸ παρὸν Ἰδιόμελον. Ἦχος β' Βύζαντος Ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο ο µη µα µου Του ευ σε βους Κων σταν τι νου η η µνη η η µη ως µυ ρον εκ κε νου µε ε νο ον ση µε ε ε ρον α νε ε ε τει ει ει ει λε Χρι στο ον γα α αρ πο θη η σας ει δω ω λων κα α α τε φρο ο νη η η η σε να ον ε γει ρας ε πι γης τω σταυ ρω θεν τι ι δι η 19

20 η µας εν ου ρα νοι οις δε ε α α α α πε ε λα α βε τον της ελ πι ι δο ος στε ε ε φα α α α νο ο ο ον 20

21 Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... Κύριε, ἐλέησον (ιβ ). Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β (δίς) ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η σο ο ον Ἐλέει καὶ οἰκτιρµοῖς... Ἀµήν. 21

22 Κανὼν τοῦ αραλύτου. ᾨδὴ α. Ὁ Εἱρμὸς. Ἦχος α Θαυ µα στος εν δο ξως ποι ω ων τε ρα τα συ ει ει ο \Θε ος ο α βυσ σον γε ω σας και αρ µα τα κα λυ υ ψας και λα ο ον δι α σω σα ας α δον τα σοι ως λυ τρω τη η µων Θε ω ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι Ε νερ γων ση µει α ποι ω ων τε ρα τα µο νε Βα σι λευ σταυ ρον ε θε λου σι ως υ πε στης ως οι κτι ιρ µων και θα να τον θα 22

23 να τω θα να τω σας ε ζω ο ποι η σας η µας ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι Τη Χρι στου Ε γερ σει λα οι οι ση µε ρον χο ρευ σω µεν πι στως ε σκυ λευ ται ο Α δης δε σµι ους ους κα τει ει χεν α πε δω κε σπου δαι ως α νυ µνουν τας τα µε γα λει α του Θε ου ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι Ο δυ να µει θει α πο τε α ρα λυ τον λο γω σου Χρι στε συ σφιγ ξας και αι 23

24 προ στα ξας αυ τω την κλι νην α α ραι χρο νι ως α σθε νου ουν τι την ψυ χην µου ου νο σου σαν ι α σαι δει νως ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι Εν τη κο λυµ βη η θρα πο τε ε Αγ γε λος τη ρο βα τι κη κα τηρ χε το και αι ι α το ε να κα τα χρο ο νον Βα πτι σµα τι δε θει ω νυν κα θαι ρει α πει ρα α πλη θη ο Χρι στος ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι Αρ χη γε Αγ γε λων Αρ χι στρα τη γε 24

25 των α νω λει τουργων τους συ να θροι οι ζο µε νους εν τω σε πτω να ω ω σου και τον Θε ο ον α νυ µνουν τας σκε πε φρου ρει α πο παν τοι ων πει ρα σµων ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι Εν τρι σι προ σω ποι οις µι α φυ σει δε α ναρ χον Θε ον υ µνη σω µε εν α παυ στως µε τα των α σω µα α των α τε ρα Λο γον νευ µα βα σι λει αν ε χου σαν και κρα τος α µε ρες Υ πε ρα γι α Θε ο το κε σω ω 25

26 σον η µας Την Θεοτοκίον. τι µω σαν ταυ την Α γνη πο λιν σου παν το τε πι στως πε ρι σω ζε ε κιν δυ νων α λω σε ως βαρ βα α ρων πο λε µου εµ φυ λι ου και µα χαι αι ρας και πα σης αλ λης α πει λης 26

27 Κανὼν τῶν Ἁγίων, Ἦχος πλ. δ. Ὑγρὰν διοδεύσας. Ἦχος α. Α γι οι του Θε ου πρε σβευ σα τε υ περ η µων ο νε ε που ρα α νι ε Βα σι λευ της βα σι λευ ου ου σης α µαρ τι ας νυν επ ε µοι των σων θε ρα πον των ι κε σι αις την τα πει νην µου ψυ χην ε λευ θε ρω σον Α γι οι του Θε ου πρε σβευ σα τε υ περ η µων Της α νω γε νο µε νος ε ρα στης µα καρ Κων στα ντι ι νε βα σι λει ας τω Βα 27

28 σι λει παν των και ε σπο τη δι α νοι α κα θα ρω τα τη πι στευ σας ε λα τρευ σας ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Φω τι ελ λαµ φθει σα θε αρ χι κω σκο τος α γνω σι ι ας κα τα λε λοι πας α λη θως θε ο φρον Ε λε νη και γνη σι ως τω Βα σι λει των αι ω νων ε δου λευ σας Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Η πυ λη της θει ας α να το λης α 28

29 νοι ξον µοι πυ υ λας µε τα νοι ας και εκ πυ λων της θα να τη φο ρου α µαρ τι ας τη µε σι τει α σου ρυ σαι µε ε σποι να 29

30 Κανὼν τοῦ αραλύτου. ᾨδὴ γ. Ὁ Εἱρμὸς. Στει ρα ψυ χη και α γο νε κτη σαι καρ πον ευ κλε η ευ τε κνου µε νη βο η σον ε στε ρε ω θην δι α σου ο Θε ος ουκ ε στιν α γι ος ουκ ε στι δι και ος πλην σου (ίς) Κυ υ ρι ι ε ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι Ο ρων σε πα λαι η λι ος ξυ λω κρε µα µε νον Λο ο γε το φως συ νε ε στει ει λε και ε δο νει ει το η γη α πα σα νε κροι ε ξα νι σταν το νε κρου γε νο µε νου σου ου παν 30

31 το δυ υ να α µε ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι ε τα ψυ χης ελ θον τος σου εν τη κοι λι α της γης ψυ χας ασ περ ε κε κτη η το ε να πε δι δου Α δης σπου δη βο ω σας τω κρα τει σου ω δην χα ρι στη ρι ον µο νε Κυ υ ρι ι ε ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι Την ε πι χρο νους πλει ο νας ε ξα σθε νου σαν δει νως ψυ χην µου υ πε ε ρα γα α θε ως τον α ρα λυ τον πριν υ γι ω σον ως 31

32 αν βη µα τι ζω σου τας τρι βους ας ε δει ξα ας τοις πο θου ου σι ι σε ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι ε τα των α νω τα ξε ων Θε ου Αρ χαγ γε λε ι κε τη ρι α αν ποι η η σον υ περ των πι στει α νυ µνουν των σε φρου ρων συν τη ρων η µας του βι ου τοις πα θε σι ι πε ρι πι ι πτο ον τας ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι ο ξα α τρι βο η σω µεν Υι ω και νευ µα τι εις γαρ υ παρ χει φυ υ σει Θε ος ον 32

33 αι δυ να µεις πα σαι των ου ρα νων εν φο βω δο ξα ζου σι το Α γι ος Α γι ος Α α γι ος κρα α ζου ου σι Υ πε ρα γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας Α α σπο ρον ε σχες συλ λη ψιν και υ περ νουν το κε τον αρ θε νο µη τορ α χραν τε ε ερ γον φρι κω δες θαυ µα µε γι στον Αγ γε λοις τι µω µε νον βρο τοις δο ξα ζο µε νον Κο ρη ε ε σποι οι να 33

34 Κανὼν τῶν Ἁγίων. ᾨδὴ γ. Ἦχος πλ. δ. Οὐρανίας ἁψῖδος. Ἦχος α. Α γι οι του Θε ου πρε σβευ σα τε υ περ η µων Α µοι βων ου ρα νι ων ε πι τυ χειν ε σπευ σας ο θεν τω κα λου ντι θε ο ο φρον ε πη κο λου θη σας και σκο τος ε λι πες πα τρο πα ρα δο τον πλα νην και φω στηρ εν νευ µα τι Α θει ω γε γε νη σαι γι οι του Θε ου πρε σβευ σα τε υ περ η µων 34

35 Τω Χρι στω κολ λη θει σα και επ αυ τω αν σε µνε α πα σαν θε µε νη ελ πι ι δα τους ι ε ρους αυ του το πους κα τε λα βες εν οις τα α χραν τα α θη σαρ κω θεις υ πε µει νεν ο υ πε ρα γα θος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Το σω τη ρι ον ο πλον το αρ ρα γες τρο παι ον των Χρι στι α νων την ελ πι ι δα Σταυ ρον τον τι µι ον φθο νω κρυ πτο µε νον συ ε φα νε ρω σας θει ω φλε γο µε 35

36 νη ε ρω τι θε ο µα κα ρι στε Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Ι ε ρας πο λι τει ας α πο πε σων Α χραν τε πα ρα συ νε βλη θην τοις κτη η νε σι και κα τα κρι τος ο λος γε γε νη µαι η τον Κρι την τε το κυι α πα σης κα τα κρι σε ως ρυ σαι και σω σον µε ε ε ε 36

37 Κοντάκιον. Ἦχος γ. Ἡ αρθένος σήμερον. Τὴν ψυχήν μου Κύριε, ἐν ἁμαρτίαις παντοίαις, καὶ ἀτόποις πράξεσι, δεινῶς παραλελυμένην, ἔγειρον τῇ θεϊκῇ σου ἐπιστασίᾳ, ὥσπερ καὶ τὸν αράλυτον, ἤγειρας πάλαι, ἵνα κράζω σεσωσμένος Οἰκτίρμον δόξα, Χριστέ, τῷ κράτει σου. Κάθισμα τῶν Ἁγίων. Ἦχος πλ. δ. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον. Ἦχος η Τας αι σθη σεις ε κτει ει νας προς ου ρα νον και των α στρων µαν θα α νων την καλ λο νην εκ του ου ου των µε µυ η σαι των α παν των τον Κυ ρι ον του Σταυ ρου δε το Β ο πλον εν µε σω α νε λαµ ψε δι α γρα φον εν του τω νι καν και κρα τυ νε σθαι ο ο θεν 37

38 της ψυ χης σου ε πα νοι οι ξας το ο οµ µα το γρα α αµ µα α νε γνω κας και τον τρο ο πον µε µα θη κας Κων σταν τι νε πα αν σε βα α στε ρε σβευ ε Χρι στω ω τω Θε ω των πται σµα των α φε σιν δω ω ρη σα α σθαι τοις ε ορ τα ζου σι πο ο θω την α γι αν µνη η µη ην σου όξα... Καὶ νῦν... Κάθισμα τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος γ. Τὴν ὡραιότητα. Ρη µα α ρα λυ το ον µο νον συ νε σφιγ ξεν ως ο παγ κο σµι ο ος λο γος ε 38

39 φθεγ ξα το του δι η µας ε πι της γης ο φθε εν τος δι ευ σπλαγ χνι αν ο θεν και τον κραβ βα το ον ε πι φε ρων δι η ηρ χε το καν οι ραµ µα τεις ο ο ραν το πρα χθε εν ουχ υ πε φε ε ρον κα κι ας κα τε χο µε νοι φθο νω τας ψυ χας πα ρα λυ ον τι ι ι ι 39

40 Κοντάκιον. Ἦχος γ. Ἡ αρθένος σήμερον. Κωνσταντῖνος σήμερον, σὺν τῇ μητρὶ τῇ Ἑλένη, τὸν Σταυρὸν ἐμφαίνουσι, τὸ πανσεβάσμιον ξύλον, πάντων μὲν τῶν Ἰουδαίων αἰσχύνην ὄντα, ὅπλον δὲ πιστῶν, Ἀνάκτων κατ ἐναντίων δι ἡμᾶς γὰρ ἀνεδείχθη, σημεῖον μέγα, καὶ ἐν πολέμοις φρικτόν. Ὁ Οἶκος. Κωνσταντῖνον πιστοὶ σὺν τῇ μητρὶ τιμήσωμεν τοῦ ροφήτου γὰρ αὐτοὶ λόγους ἀκροασάμενοι, ἐν κέδρῳ καὶ πεύκῃ καὶ κυπαρίσσῳ, τὸν τρισύνθετον Σταυρὸν κατενόησαν, δι οὗ τὸ σωτήριον πάθος ἐξηκολούθησε, καὶ πάντας παρέστησαν τοὺς Ἰουδαίους παρασκευάζεσθαι, δεῖξαι τοῖς λαοῖς μέγα δικαίωμα, τὸ κεκρυμμένον διὰ τὸν φθόνον, καὶ βασκανίαν τὴν αὐτῶν, καὶ τοῦτο εὑρόντες ἀνέδειξαν αὐτοί. ιὰ τοῦτο τοῖς πᾶσι νικηφόροι ἀνεδείχθησαν, ὅπλον φέροντες ἀπροσμάχητον, σημεῖον μέγα, καὶ ἐν πολέμοις φρικτόν. 40

41 Συναξάριον. Τῇ ΚΑ τοῦ αὐτοῦ μηνός, νήμη τῶν Ἁγίων ἐνδόξων, θεοστέπτων, καὶ ἰσαποστόλων, μεγάλων Βασιλέων, Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης. Στίχοι. Ὡς κοινὸν εἶχον γῆς Βασιλεῖς τὸ στέφος, Ἔχουσι κοινὸν καὶ τὸ τοῦ πόλου στέφος. Ξύνθανε μητέρι εἰκάδι πρώτῃ Κωνσταντῖνος. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. 41

42 ᾨδὴ α. Α Καταβασίαι τοῦ άσχα. Ἦχος α να στα σε ως η µε ρα λαµ πρυν θω µεν λα οι α α σχα Κυ ρι ου α α σχα εκ γαρ θα να του προς ζω ην και εκ γης 3 προς ου ρα νον Χρι στο ος ο Θε ος η µα ας δι ε βι βα σεν ε πι νι κι ον α α δο ον τας ᾨδὴ γ. ευ τε πο µα πι ω µεν και νον ουκ εκ πε τρας α γο ο νου τε ρα τουρ γου µε νον αλλ α φθαρ σι ας πη γην εκ τα α φου οµ βρη ὁ α χορός σαν τος Χρι στου εν ω στε ρε ου ου 42

43 µε ε θα ᾨδὴ δ. Ε πι της θει ας φυ λα κης ο θε η γο ρος Αβ βα κουµ στη τω µεθ η µων και δει κνυ τω φα ε σφο ρον Αγ γε λον δι α πρυ σι ως λε γον τα ση µε ρον σω τη ρι α τω κο σµω ο τι α νε στη Χρι στος ως παν το δυ ᾨδὴ ε. υ να α µος Ορ θρι σω µεν ορ θρου βα θε ος και αν τι µυ ρου τον υ µνον προ σοι σω µεν τω ε σπο τη και Χρι στον ο ψο µε θα δι και ο συ νης η λι ον πα σι ζω ην α να 43

44 τε ελ λο ον τα ᾨδὴ στ. Κα τη ηλ θες εν τοις κα τω τα α τοις της γης και συ νε τρι ψας µο χλους αι ω νι ι ους κα το χους πε πε δη µε ε νων Χρι στε και τρι η µε ρο ος ως εκ κη τους Ι ω νας ε ξα νε ε στης του τα φου Κ ᾨδὴ ζ. Ο αι αι δας εκ κα µι νου ρυ σα µε νος γε νο µε νος αν θρω πο ος πα σχει ως θνη τος και δι α πα θους το θνη τον α φθαρ σι ας εν δυ ει ει ευ πρε πει αν ο µο νος ευ λο γη τος των α τε ε ρων Θε ος και 44

45 υ ᾨδὴ η. πε ε ρε εν δο ο ξος Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον Κυ ρι ον Αυ τη η κλη τη η και α γι ι α η µε ρα η µι α των Σαβ βα α α των η βα σι λι ις και κυ ρι α ε Κ ορ των ε ορ τη και πα νη Κ γυ ρις ε ε στι ι πα α νη γυ ρε ων εν η ευ λο γου ου ου µεν Χρι στον εις τους αι ω ω ω να α α α ας Τὴν Θεοτόκον καὶ ητέρα τοῦ φωτὸς... 45

46 Στίχος Τιμιωτέρα πρώτου ἦχου. Ἦχος α ε γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ υ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω τω σω τη ρι µου Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βι ι ι ιµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος β Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την 46

47 τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βι ι ι ιµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο υ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ 47

48 του εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βι ι ι ιµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου 48

49 βι ι ι ιµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος ε Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε ε πλη σεν α γα θων και πλου τουν τας ε ξα πε στει λεν κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βιµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον 49

50 τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος στ Αν τε λα βε το Ισ ρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη η ναι ε λε ε ε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βιµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα 50

51 λυ νο µεν Εἶτα ψάλλεται ὁ Εἱρμὸς τῆς θ ᾨδῆς τοῦ άσχα. Ο Αγ γε λος ε βο ο α τη Κε χα ρι τω µε ε νη Α γνη αρ θε νε χαι αι ρε και πα λιν ε ρω χαι αι ρε ο σος Υι ος α νε ε στη τρι η µε ρος εκ τα φου Φω τι ζου φω τι ζου η νε α Ι ε ρου σα ληµ η γαρ δο ξα Κυ ρι ι ου ε πι σε α νε τει λε χο ρευ ε νυν και α γα αλ λου Σι ων συ υ δε α γνη η η η τερ που Θε ο το ο κε εν τη ε γερ σει του το ο κου ου σου ου ου ου 51

52 Ἐξαποστειλάριον.Τῶν Ἁγίων. Τοῖς αθηταῖς συνέλθωµεν. Ἦχος ι Β Ουκ εξ α αν θρω ω πων ει ει ει λη φε το βα α σι λει ει ον κρα α τος αλλ εκ τη ης θει ει ας χα α α ρι τος Κων Β στα α ντι νο ος ο µε ε γας συν τη µη τρι ου ρα α νο ο θεν εξ α α στρα πτο ον δε βλε ε πει Σταυ ρου το θει ει ον τρο Β ο παι ον ο θεν του τω ω ο λε ε σας τους δυ σµε ε Β νει ει ει ει εις των ει δω λων ε λυ σε τη ην α πα α την εν κο σµω δε ε ε 52

53 Β κρα α τυ νε την ο ορ θο δο ο ξον πι ι στιν Ἐξαποστειλάριον τοῦ αραλύτου. Ἦχος β. υναίκες ἀκουτίσθητε. Ἦχος ι Β Ε πε στη ο ο Φι λα αν θρω πος και πα νοι οι κτι ιρ µων Κυ υ ρι ος Β ρο βα τι κη κο ο λυµ βη η η θρα του θε ρα α πευ σαι αι τας νο ο σους ευ ρε δε κα α τα κει ει µε νον αν θρω πο ον πλει ει στοις ε ε τε σι Β και προς αυ το ον ε ε βο ο η σεν Β α ρον τον κραβ βα α τον ι ι ι θι προς τας ο ο δους τα ας ευ θει ει α ας 53

54 α ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΟΥΣ. Ἦχος η α α σα πνο η αι νε ε σα α τω ω τον Κυ υ υ υ υ ρι ι ι ι ον αι νει ει τε το ον Κυ υ ρι ι ον εκ τω ω ω ω ων ου ρα νω ω ων αι αι νει ει ει τε α αυ το ον ε ε εν τοι οι οι οις υ ψι ι στοις σοι πρε ε πει ει υ υ µνος τω ω ω ω ω Θε ε ε ε ω Αι νει ει ει τε αυ τον πα α α α αν τες οι Α αγ γε λοι οι οι α α α αυ του αι νει ει ει ει τε αυ τον πα α σαι αι 54

55 δυ να α α α µει εις α α αυ του ου σοι πρε πει υ υ µνος τω ω ω ω ω Θε ε ε ε ω Στίχ.: Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ νης αυ του Χαι ροις Κων σταν τι νε παν σο φε ορ θο δο ξι ας πη γη η πο τι ζου σα παν το τε τοις γλυ κε σι Β να µα σι την υ φη λι ον α πα σαν χαι ροις η ρι ι ζα εξ ης ε βλα στησε καρ πος ο τρε ε φων 55

56 την Εκ κλη σι αν Χρι στου χαι αι ροις το καυ χη µα των πε ρα των εν δο ξε Χρι στι α νων βα σι λε ων πρω τι στε χαι ρε χα ρα α των πι στων Στίχ. Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω και κι θα ρα Ο βα σι λε ευ ων της κτι σε ως το ευ πει θες προ ο ρων της καρ δι ας σου αν σο φε λο γι κως θη Β ρευ ει σε α λο γι ι α κρα του µε νον και 56 κα ταυ γα α

57 σας την σην δι α νοι αν της ευ σε βει ει ας ταις ε πι γνω σε σι κο ο σµω α νε δει ξε φω ταυ γη ως η λι ον µαρ µα ρυ γας θει ων α πο πεµ πον τα πρα ξε ων ε εν δο ο ξε Στίχ. Αι νει τε αυ τον εν τυµ πα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαι αις και ορ γα νω Τα του Κυ ρι ι ου δι δαγ µα τα κα θα περ γη ε κλε κτη δε ξα µε νη πα νευ φη µε ε να ρε των πρα ξε ων ευ καρ 57

58 Β πι ι αν ε βλα στη σας τας δι α νοι οι ας η µων εκ τρε φου σα τη εκ µι µη η σει Ε λε νη παν σο φε τη ης πο λι τει ας σου ο θεν ε ορ τα ζο µεν πε ρι χα ρως ση µε ρον την µνη µην σου πα Στίχ. νη γυ ρι ι ζο ον τες Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λαγ µου πα σα πνο η αι νε σα α τω τον Κυ ρι ον Ε λαι ον α γαλ λι α σε ως 58 τους

59 σους µε το χουςχρι στε Κων στα ντι νον Ε λε νην τε πα ρα δο ξως ε χρι σας την α Β πα α την µι ση σαν τας και σου το κα αλ λος ε πι πο θη σαντας και βα σι λει ει ας της ου ρα νι ου σου του ου τους η ξι ω σας ευ σε βως το προ τε ρον ε πι της γης Λο γε βα σι λευ σαν τας τη ε πι νε ευ σει ει σου 59

60 όξα... Τῶν Ἁγίων. Ἦχος η Nε ο ο ο ξα α τρι ι ι και Υι ω και Α α γι ι ω νε ε ευ µα α α α τι Ο ο των Α να α κτω ων Α α ναξ και Θε ος ο πλου σι ι αι αις δω ρε ε αι αι αι αις κα τα κο σµων του ου ου ους α α ξι ι ι ου ους αυ το ο ο ος ου ρα α νο ο ο θε εν ω σπερ α αυ λο ον το ον α α οι οι οι δι ι ι ι µον δι α ση µει ει ου του Στα αυ ρου σε ε Κων σταν τι νε 60

61 ε ε ε ζω ω γρη η σε εν εν του ου τω ω φη η η σας νι κα α τους \ε ε εχ θρου ου ου ους σου ο ον α να ζη τη η η σας συν µη τρι ι θε ε ο ο ο φρο ο ο ο νι και ευ ρων ως ε ε ε πο ο ο θει εις του ου τους κα τα α κρα α τος ε ε τρο πω ω ω ω σω συν αυ τη ου ουν ι ι ι κε ε ε τε ευ ε ε υ υ περ ορ θο δο ξων βα σι ι λε ε ε ων και του φι λο χρι ι ι ι ι ι στου ου στρα α α του και πα α αν τω ων των την µνη η µη ην σου 61

62 τε λου ου ουν των πι ι στως τον µο νο ον φι ι λα α αν θρω ω ω ω πον λυ τρω θη η ναι αι πα α α ση ης ο ο ορ γης 62

63 Εἰς τοὺς αἴνους, Καὶ νῦν... Τῆς ἑορτῆς. Ἦχος πλ. δ.' Και νυ υν και α ει και εις του ους αι αι ω ω ω νας των αι ω ω ω ω νων α α α µην Κυ υ υ ρι ι ι ι ε τον πα ρα α λυ τον πα ρα α λυ υ υ το ον ουχ η κο λυµ βη θρα ε θε ε ε ρα πε ευ σε ε εν αλλ ο ο σος λο ο γος α α νε και αι αι αι νι ι ι ι σε και ου δε ε η η πο λυ υ χρο ο νι ι ο ος α α αυ τω ω ω ε νε πο δι ι ι ι σε νο ο ο σο ος 63

64 ο ο τι της φω ω νη η η ης σου ου ου ο ξυ τε ε ε ε ρα α η ε νε ε ερ γει α α ε ε δει ει ει ει ει χθη και το δυ υσ βα α στα α α κτον βα α α α ρος α πε ε ε ε ερ ρι ι ι ι ψε και αι το φορ τι ον της κλι ι νη ης ε ε βα 7 α α α α α στα α σεν εις µαρ τυ ρι ον του ου πλη η η η η η η η η θους των οι κτιρ µω ω ω ω ω ων σου ου δο ο ο ο ο ξα α α α σοι οι οι οι 64

65 ο ΟΞΟΛΟΙΑ ΗΧΟΣ Λ. Ἦχος η ξα α σοι τω δει ξαν τι το φως δο ξα εν υ ψι ι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι α Υ µνου ου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου µεν σοι δι α την µε γα α λην σου δο ξαν Κυ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε α τερ παν το κρα τορ Κυ ρι ε Υι ε µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε και Α γι ον 65

66 νευ µα Κυ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ος του α τρος ο αι αι ρων την α µαρ τι αν του κο ο σµου ε λε η σον η µας ο αι αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο ο σµου ρο σδε ε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ω ων του α τρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος Συ ει µο νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ο ξαν Θε 66

67 ου α τρος α µην Καθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε ε σω το ο νο µα σου εις τον αι ω ω να και εις τον αι ω να του αι ω ω νος Κα τα ξι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα ταυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη ναι η µας Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε ο Θε ος των πα τε ε ρων η µων και αι νε τον και δε δο ξα σµε νον το ο νο µα α σου εις τους 67

68 αι ω ω νας α µην ε ε νοι το Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα α περ ηλ πι σα µεν ε πι σε Ευ λο γη τος ει ει Κυ ρι ε δι δα ξο ον µε τα δι και ω µα τα α σου (τρίς) Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γεν νη η θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα Κυ ρι ε ε λε η σον µε ι ι α σαι την ψυ χη ην µου ο τι η µαρ το ον σοι Κυ ρι ε προς σε κα τε ε φυ γον δι δα ξο ον 68

69 µε του ποι ειν το θε λη µα σου ο τι συ ει ει ο Θε ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι σου ο ψο µε θα φως α ρα τει ει νον το ε λε ος σου τοις γι νω σκου σι σε Α γι ος ο Θε ος Α γι ος Ι σχυ ρος (τρίς) Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας ο ξα α τρι ι και Υι ω και νευ µα τι Α γι ω Και νυ υν και α ει και εις τους αι 69

70 ω νας των αι ω ω νων α µην Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας ᾈσµατικὸν. Α α γι ο ος ο Θε ε ος Α α γι ο ος Ι σχυ υ ρος Α γι ι ι ος Α α θα α α α α να α α α α τος ε λε ε ε ε ε η σο ο ο ο ο ον η η µα α α α α α ας 70

71 Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων. Ἦχος πλ. δ. α. Ἦχος α Του Σταυ ρου σου τον τυ πον εν ου ρα νω θε α α σα µε ε νος και ως ο αυ λος την κλη σιν ουκ εξ αν θρω πων δε ε ξα µε ε νος ο εν Βα σι λε ευ σιν Α πο στο λος σου Κυ ρι ε Βα σι λευ ου σαν πο λιν τη χει ρι σου πα α ρε θε ε το ην πε ρι σω ζε δι α παν τος εν ει ρη η νη πρε σβει αις της Θε ο το κου µο νε Φι ι λαν θρω πε ε ε ε ε ε ε ε 71

72 Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν. ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ. Ἦχος η Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον Κυ Κυ Κυ ΕΤΕΡΑ. ρι ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε λε η η σον 72

73 Κυ Κυ Κυ Κυ Κυ Κυ Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε ρι ε ε λε λε η σον ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι Κυ ρι ε 73

74 Ἀντίφωνον α' Ἦχος ι Στίχ.α. Α λα λα ξα τε τω Κυ ρι ω πα σα η γη Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ.β. Ψα λα τε δη τω ο νο µα τι αυ του δο τε δο ξαν εν αι νε σει αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ.γ. Ει πα τε τω Θε ω ως φο 74

75 βε ρα τα ερ γα σου Εν τω πλη θει της δυ να µε ως σου ψευ σον ται σε οι εχ θροι σου Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ.δ. α σα η γη προ σκυ νη σα τω σαν σοι και ψα λα τω σαν σοι ψα λα τω σαν δη τω ο νο µα τι σου Υ ψι στε Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας 75

76 όξα... Καὶ νῦν... Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον β. Στίχ.α. Ο Θε ος οι κτει ρη σαι η µας και ευ λο γη σαι η µας ε πι φα ναι το προ σω πον αυ του εφ η µας και ε λε η σαι η µας Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α 76

77 Στίχ.β. Του γνω ναι εν τη γη την ο δον σου εν πα σιν ε θνε σι το σω τη ρι ον σου Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ.γ. Ε ξο µο λο γη σα σθω σαν σοι λα οι ο Θε ος ε ξο µο λο γη σα σθω σαν σοι λα οι παν τες Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη 77

78 λου ι α Στίχ.δ. Ευ λο γη σαι η µας ο Θε ος και φο βη θη τω σαν αυ τον παν τα τα πε ρα τα της γης Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων α µην 78

79 Ο µο νο γε νης Β Υι ος και Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α ει παρ θε Β νου α ρι ας α τρε ε πτως ε ε ναν θρω πη σας Β σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω θα να τον πα τη σας ει εις Β ων της Α γι ας Τρι α Β δος συν δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α 79 ας

80 Στίχ.α. Α Ἀντίφωνον γ Ἦχος α να στη τω ο Θε ος και δι α σκορ πι σθη τω σαν οι εχ θροι αυ του και φυ γε τω σαν α πο προ σω που αυ του οι µι σουν ταις αυ τον Χρι στο ος α νε ε στη η ε εκ νε κρω ω ων θα Κ να α τω θα α να α το ο ον πα τη η η σα α α ας και αι τοι οις εν τοι οις µνη η µα α α σι ζω ω ην χα ρι σα α α µε νο ος Στίχ. β. Ὡς ἐκλείπει καπνός, ἐκλιπέτωσαν, ὡς τήκεται κηρός ἀπὸ προσώπου πυρός. 80

81 Στίχ. γ. Ου τως α πω λουν ται οι α µαρ Κ τω λοι α πο προ σω που του Θε ου Κ και οι δι και οι ευ φραν θη τω σαν Στίχ. δ. Αὕτη ἡ ἡμέρα, ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος, ἀγαλλιασώμεθα, καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ. Χρι στο ος α νε ε στη η ε εκ νε κρω ω ων θα Κ να α τω θα α να α το ο ον πα τη η η σα α α ας και αι τοι οις εν τοι οις µνη η µα α α σι ζω ω ην χα ρι σα α α µε νο ο ο ο ο ο ο ο ος 81

82 Εἰσοδικὸν τοῦ άσχα. Ἦχος ι Εν Εκ κλη σι ι αις Β ευ λο γει τε τον Θε ον Κυ ρι ον εκ πη γων Ι σρα ηλ Σω ω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α 82

83 Τὸ Ἀναστάσιμον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ Ευ φραι νε σθω τα ου ρα νι α α γα λι α σθω τα ε ε πι γει ει α ο Κ τι ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του ο Κυ ρι ος ε πα τη σε τω θα να α τω τον θα να α τον πρω το το κος των νε κρων ε γε νε το εκ κοι λι ας Α δου ερ ρυ σα το η µας και πα ρε σχε τω κο σµω το µε γα ε ε λε ος 83

84 Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων. Ἦχος πλ. δ. α. Ἦχος α Του Σταυ ρου σου τον τυ πον εν ου ρα νω θε α α σα µε ε νος και ως ο αυ λος την κλη σιν ουκ εξ αν θρω πων δε ε ξα µε ε νος ο εν Βα σι λε ευ σιν Α πο στο λος σου Κυ ρι ε Βα σι λευ ου σαν πο λιν τη χει ρι σου πα α ρε θε ε το ην πε ρι σω ζε δι α παν τος εν ει ρη η νη πρε σβει αις της Θε ο το κου µο νε Φι ι λαν θρω ω πε Ἀπολυτίκιον τοῦ αοῦ. 84

85 Κοντάκιον. Ἦχος γ. Ἡ αρθένος σήμερον. Ἦχος α Την ψυ χην µου Κυ υ ρι ε εν α µαρ τι αις παν τοι οι οι αις και α το ποις πρα α ξε σι δει νως πα ρα λε λυ µε ε ε νην ε γει ρον τη θε ι κη η η σου ε πι στα σι ι ι α ω ω ω σπερ και τον α ρα λυ τον η γει ρας πα α α λαι ι να κρα ζω σε σω σµε ε νος Οι κτιρ µον δο ξα Χρι στε τω κρα τει σουου ου ου 85

86 ΑΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΑΩΣΑ ΤΩ ΑΙΩ. ροκείμενον. Ἦχος δ. Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ. Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ. ράξεων τῶν Ἀποστόλων τὸ Ἀνάγνωσμα. Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, Ἀγρίππας ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν αῦλον ἔφη Ἐπιτρέπεταί σοι ὑπὲρ σεαυτοῦ λέγειν. Τότε ὁ αῦλος ἀπελογεῖτο, ἐκτείνας τὴν χεῖρα. Ἐν οἷς καὶ πορευόμενος εἰς τὴν αμασκὸν μετ ἐξουσίας καὶ ἐπιτροπῆς τῆς παρὰ τῶν ἀρχιερέων, ἡμέρας μέσης κατὰ τὴν ὁδὸν εἶδον, Βασιλεῦ, οὐρανόθεν ὑπὲρ τὴν λαμπρότητα τοῦ ἡλίου περιλάμψαν με φῶς καὶ τοὺς σὺν ἐμοὶ πορευομένους. άντων δὲ καταπεσόντων ἡμῶν εἰς τὴν γῆν, ἤκουσα φωνὴν λαλοῦσαν πρός με καὶ λέγουσαν τῇ Ἑβραΐδι διαλέκτῳ Σαοὺλ Σαούλ, τί με διώκεις; σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν. Ἐγὼ δὲ εἶπον τίς εἶ, Κύριε; ὁ δὲ εἶπεν ἐγώ εἰμι Ἰησοῦς ὃν σὺ διώκεις. Ἀλλὰ ἀνάστηθι καὶ στῆθι ἐπὶ τοὺς πόδας σου εἰς τοῦτο γὰρ ὤφθην σοι, προχειρίσασθαί σε ὑπηρέτην καὶ μάρτυρα ὧν τε 86

87 εἶδες ὧν τε ὀφθήσομαί σοι ἐξαιρούμενός σε ἐκ τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἐθνῶν, εἰς οὓς ἐγώ σε ἀποστέλλω ἀνοῖξαι ὀφθαλμοὺς αὐτῶν, τοῦ ἐπιστρέψαι ἀπὸ σκότους εἰς φῶς καὶ τῆς ἐξουσίας τοῦ Σατανᾶ ἐπὶ τὸν Θεόν, τοῦ λαβεῖν αὐτοὺς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ κλῆρον ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πίστει τῇ εἰς ἐμέ. Ὅθεν, βασιλεῦ Ἀγρίππα, οὐκ ἐγενόμην ἀπειθὴς τῇ οὐρανίῳ ὀπτασίᾳ ἀλλὰ τοῖς ἐν αμασκῷ πρῶτον καὶ Ἱεροσολύμοις, εἰς πᾶσάν τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας καὶ τοῖς ἔθνεσιν ἀπαγγέλλω μετανοεῖν καὶ ἐπιστρέφειν ἐπὶ τὸν Θεόν, ἄξια τῆς μετανοίας ἔργα πράσσοντας. Ἀλληλούϊα (γ ). Ἦχος πλ. α. Τὰ ἐλέη σου, Κύριε, εἰς τὸν αἰῶνα ᾄσομαι. Στίχ. Ὅτι εἶπας εἰς τὸν αἰῶνα ἔλεος οἰκοδομηθήσεται 87

88 Κοινωνικὸν. Εἰς πᾶσαν. Ἰωάννου αυρομάτη ρωτοψάλτου. Ἦχος η Nε Εις πα α α α σα αν τη ην γη η η η η η η η η ην ε ξη η η η η η η η η η η η η η ε ξη η ηλ θε ε ε ε ε ε ε ε ε εν ο φθο ο ο ο ο ο ο ογ γο ο ο ο ο ο ο ος α α α α α α α α α ο φθο ο ο ο ο ογ γο ο ο ο ος α α α α α α α α αυ τω ω ω ω ω ω ω ω ων και εις τα πε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ρα α εις 88

89 τα πε ε ρα τα α α α Β α α α α τη Β ης οι κου µε ε ε ε ε ε ε ε ε ε νη ης τα ρη η η η η η η η µα α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α τα ρη η µα τα α α α α α α α α α α α α α α αυ τω ω ω ω ω ω ω ων Αλ λη λου ου ι ι ι α α α α α α α α α 89

90 Κοινωνικὸν εἰς Ἀποστόλους. Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν. Ἦχος πλ. δ. Κωνσταντίνου Λάμπρου. Ἦχος η Ἔκτασις Ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει 3 εις πα 3 α α α α α α α α α α α 3 α α α α α α α α α α α α α α α α χα α α α α α α α α α α α α α σα α α α α α α α α α α α α πα σα αν την γη η η η η η η η 3 ην εξ η η η η η η η η η η η η η η η η η εξ η ηλ θε ε ε 90

91 ε ε ε ε ε εν ο φθο ο ο ο ο ο ογ 3 γο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ογ γος α α α α α α α α α α α α 4 α χα α ο φθο ο ο ο ο ο ο ο ο ογ γος α α αυ τω ω ω ω ω ω ω ων 3 και εις τα πε 3 ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε χε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε χε ε εις τα πε ρα τα α 3 α α α α α α της οι κου µε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε 3 3 ε ε ε ε ε ε ε χε 91 ε ε ε ε ε ε

92 ε ε ε ε ε ε της οι κου µε ε νη η 3 η η η η η ης τα α α ρη η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η τα ρη η µα τα α α α α α Α α α α α α α αυ ω ω ω ω ω ω ω ω ων Αλ λη λου ου ου ου ου ι ι ι α α α α α α α α α α α α α α α α α α 92

93 ετὰ τὴν Θείαν Κοινωνίαν. Ἦχος α Χρι στο ος α νε ε στη η ε εκ νε κρω ω ων θα Κ να α τω θα α να α το ο ον πα τη η η σα α α ας και αι τοι οις εν τοι οις µνη η µα α α σι ζω ω ην χα ρι σα α α µε νο ο ο ο ο ο ο ο ος Α µην α µην α µην εις α φε σιν α µαρ τι ων και εις ζω ην την αι ω νι ον λη ρω θη η τω το στο ο ο µα η µων αι νε σε ως σου Κυ ρι ε ο πως υ µνη σω µεν την δο ξα αν σου ο τι η ξι ι ω ω 93

94 σας η η µας των Α γι ων σου µε τα σχειν µυ υ στη η η ρι ι ι ι ων τη ρη σον η µα ας εν τω σω α γι α σµω ο λην την η µε ε ραν µε λε ταν την δι και ο συ υ νη η ην σου ου ου ου Αλ λη λου ι α α α α α α α α 94

95 Εἴη τὸ ὄνομα. Ἦχος ι Α α µην Ει η το ο Β νο µα Κυ ρι ου ευ λο γη µε νον α ως του αι ω νος ( ίς ) πο του νυν και ε Το ο νο µα Κυ ρι ου ει η ευ λο γη µε ε νον α πο του νυν και ε ως του αι ω ω ω νο ο ος Τὸν Εὐλογούντα. Τον ευ λο γου ου ουν τα και α γι ι α ζον τα η µας Κυ ρι ε φυ λατ τε ει ει εις πολ λα ε ε τη η η 95

96 Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.. Ἁγίου εωργίου Κουλούρας Βέροιας. 96