ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Transcript

1 ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΘΕΜΑ: ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΔΟΚΙΜΑΣΙΩΝ ΔΡΟΜΟΥ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΑΘΛΗΤΩΝ ΕΠΩΝΥΜΟ: ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΟΝΟΜΑ: ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Α.Ε.Μ.: ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΕΤΟΣ

2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Περίληψη σελ. 3 Ανασκόπηση της βιβλιογραφίας.σελ.4 Αναερόβια γλυκόλυση σελ. 4 Αξιοπιστία..σελ. 6 Οι έννοιες της αξιοπιστίας..σελ. 7 Παράγοντες μείωσης της αξιοπιστίας.σελ.8 Εγκυρότητα.σελ. 9 Μορφές Εγκυρότητας...σελ. 10 Σχέση Αξιοπιστίας και Εγκυρότητας...σελ. 12 Μέθοδος.σελ.14 Αποτελέσματα...σελ.15 Συζήτηση..σελ. 21 Συμπεράσματα...σελ.24 Βιβλιογραφία.σελ.25 2

3 ΠΕΡΙΛΗΨΗ Στην παρούσα εργασία γίνεται λόγος για την αξιοπιστία δοκιμασιών δρόμου ταχύτητας για την αξιολόγηση της απόδοσης αθλητών. Στην μέτρηση πήραν μέρος έξι (6) γυμνασμένα άτομα, άνδρες και γυναίκες. Η μέτρηση έγινε σε δύο μέρες, και η κάθε ημέρα περιελάμβανε ένα 80m ως ζέσταμα και δυο 80m sprint. Το ζέσταμα απείχε από τα sprint 10min και ανάμεσα στα sprint το διάλειμμα ήταν 10sec. H μια μέτρηση από την άλλη απείχε δύο μέρες. Ο υπολογισμός της αξιοπιστίας, έγινε με τον δείκτη ICC (ενδοκατηγορικός συντελεστής απόδοσης) που έδωσε αποτέλεσμα 0,980 με το απόλυτο να είναι η μονάδα. Ως αποτέλεσμα η όλη δοκιμασία κρίνεται αξιόπιστη και έγκυρη εξυπηρετώντας και επαληθεύοντας τις αρχικές εικασίες. 3

4 ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ Το ανθρώπινο σώμα έχει δομηθεί ώστε να κινείται με πολλούς τρόπους. Κινείται γρήγορα και δυναμικά με συγχρονισμό όπως και να αντέχει πολλές ώρες. Ωστόσο παρατηρούμε πολλές αντιθέσεις, όπως το ότι η περιορισμένη ένταση ( 50%) διαρκεί για ώρες, η περιορισμένη ταχύτητα για μερικά λεπτά και οι γρήγορες κινήσεις μόνο λίγα δευτερόλεπτα. Για αυτές τις ανάγκες ο οργανισμός χρησιμοποιεί διαφορετικά ενεργειακά συστήματα. Οι επικρατούντες μηχανισμοί απόδοσης της ενέργειας είναι: ATP (2-3 sec) ATP-CP Ενεργειακό Σύστημα (8-10 sec) Αναερόβιο Ενεργειακό Σύστημα (2-3 min) Αερόβιο Ενεργειακό Σύστημα (3+ min) ΑΝΑΕΡΟΒΙΑ ΓΛΥΚΟΛΥΣΗ Η αναερόβια γλυκόλυση είναι η μετατροπή της γλυκόζης σε πυροσταφυλικό όταν περιορισμένες ποσότητες οξυγόνου (Ο2) είναι διαθέσιμες. Η αναερόβια γλυκόλυση είναι το μόνο αποτελεσματικό μέσο για την παραγωγή ενέργειας κατά τη σύντομη και έντονη άσκηση. Με το συγκεκριμένο σύστημα παραγωγής ενέργειας ο οργανισμός μπορεί να ανταπεξέλθει για χρονικό διάστημα που κυμαίνεται από 10 δευτερόλεπτα έως 2 λεπτά. Το σύστημα αναερόβιας γλυκόλυσης (γαλακτικό οξύ), είναι κυρίαρχο για περίπου δευτερόλεπτα κατά τη διάρκεια της μέγιστης προσπάθειας. Αναπληρώνεται πολύ γρήγορα κατά την περίοδο αυτή και παράγει 2 μόρια ΑΤΡ ανά 4

5 μόριο γλυκόζης, ή περίπου το 5% του ενεργειακού δυναμικού της γλυκόζης του (38 μόρια ΑΤΡ). Η ταχύτητα με την οποία το ATP παράγεται είναι περίπου 100 φορές μεγαλύτερη από την οξειδωτική φωσφορυλίωση. Το ph στο κυτταρόπλασμα πολύ γρήγορα πέφτει όταν τα ιόντα υδρογόνου συσσωρεύονται στο μυ, αναστέλλοντας τελικά τα ένζυμα που εμπλέκονται στη γλυκόλυση. Το αίσθημα καύσου στους μύες κατά τη διάρκεια σκληρής άσκησης μπορεί να αποδοθεί στην παραγωγή των ιόντων υδρογόνου κατά τη διάρκεια της στροφής προς την αναερόβια γλυκόλυση, όπου το οξυγόνο μετατρέπεται σε διοξείδιο του άνθρακα πιο γρήγορα από ότι το σώμα μπορεί να αναπληρώσει. Αυτά τα ιόντα υδρογόνου αποτελούν μέρος του γαλακτικού οξέος. Το σώμα πέφτει από πλευράς απόδοσης σε αυτή τη λιγότερο αποδοτική αλλά ταχύτερη μέθοδο παραγωγής ATP υπό συνθήκες χαμηλού οξυγόνου. Αυτό πιστεύεται ότι ήταν ο κύριος τρόπος παραγωγής ενέργειας σε παλαιότερες οργανισμούς πριν το οξυγόνο ήταν σε υψηλή συγκέντρωση στην ατμόσφαιρα και, συνεπώς, αποτελούσε μια πιο αρχαία μορφή παραγωγής ενέργειας στα κύτταρα. Το ήπαρ αργότερα για να απαλλαγεί από το πλεόνασμα γαλακτικού, το μετατρέπει σε ένα σημαντικό ενδιάμεσο το πυροσταφυλικό. Η διαδικασία της μετατροπής της περίσσειας γαλακτικού πίσω σε πυροσταφυλικό είναι γνωστή ως κύκλος Cori, και εμφανίζεται στο ήπαρ. 5

6 ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ Μιλώντας όμως για αξιοπιστία θα πρέπει να δώσουμε έναν ορισμό. Η αξιοπιστία λοιπόν αφορά στο κατά πόσο μια δοκιμασία αναδεικνύει το πραγματικό μέγεθος του υπό μέτρηση χαρακτηριστικού (Γ.Κ. Βαγενάς, 2002). Για παράδειγμα, κατά πόσο ένα χρονόμετρο μετρά τον πραγματικό χρόνο ενός δρομέα. Η αξιοπιστία είναι συνώνυμη της συνέπειας (consistency), όπως αυτή ορίζεται μέσω της επαναληπτικότητας (repeatability) και της αναπαραγωγισιμότητας (reproducibility) ενός αποτελέσματος. Αν τα παραπάνω ισχύουν τότε μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι μετράμε σε μεγάλο ποσοστό την πραγματική τιμή και το ποσοστό των σφαλμάτων είναι ιδιαίτερα μικρό. Άρα μπορούμε να καταλήξουμε στο ότι η μέτρηση μας είναι αξιόπιστη. Ωστόσο υπάρχουν σφάλματα τα οποία δεν έχουν να κάνουν με το δειγματοληπτικό σφάλμα και ταξινομούνται σε α) τυχαία και β)συστηματικά. Tα σφάλματα αυτά μπορούν να εκτιμηθούν από το μέγεθος της ασυμφωνίας διαδοχικών επαναληπτικών μετρήσεων (Spearman, 1904). 6

7 Πώς όμως μετράμε την αξιοπιστία; Η αξιοπιστία υπολογίζεται από τον τύπο Οπου Χ είναι η παρατηρούμενη τιμή και Τα είναι η πραγματική τιμή. Η μεταβλητή ε συμβολίζει το σφάλμα. Ουσιαστικά λοιπόν η αξιοπιστία είναι ο λόγος της πραγματικής τιμής προς την παρατηρούμενη. ΟΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ Υπάρχουν τρεις διαφορετικές έννοιες της αξιοπιστίας: η σταθερότητα, η ισοδυναμία και η εσωτερική συνέπεια. Σταθερότητα Συνέπεια των μετρήσεων των ίδιων μεταβλητών με το ίδιο εργαλείο μέτρησης, στο ίδιο ή παρόμοιο δείγμα στο χρόνο. Προκειμένου να βεβαιωθούμε ότι το ύψος του τυχαίου σφάλματος είναι χαμηλό κάνουμε διαδοχικές μετρήσεις με τα ίδια όργανα μέτρησης στο ίδιο δείγμα ή σε δείγμα με παρόμοια χαρακτηριστικά. Το διάστημα μεταξύ των μετρήσεων θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο, ώστε να μην θυμάται το άτομο τις απαντήσεις του, αλλά όχι υπερβολικά μεγάλο, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να αλλάξει τη τιμή της μεταβλητής που μας ενδιαφέρει να μετρήσουμε (πχ λόγω ωρίμανσης ή μάθησης). Ισοδυναμία Η ισοδυναμία μπορεί να επιτευχθεί μέσω της χρήσης ισοδύναμων μορφών μιας δοκιμασίας ή ενός οργάνου συλλογής δεδομένων. Στην 7

8 περίπτωση που η ισοδύναμη μορφή επιφέρει παρόμοια αποτελέσματα, τότε μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το εργαλείο επιδεικνύει τη συγκεκριμένη μορφή αξιοπιστίας. Η αξιοπιστία ως ισοδυναμία μπορεί επίσης να επιτευχθεί μέσω της συμφωνίας μεταξύ των ερευνητών που συμμετέχουν στην έρευνα. Εσωτερική συνέπεια Ενώ οι προηγούμενες μορφές απαιτούν τα ερευνητικά εργαλεία να εφαρμοστούν δύο ή περισσότερες φορές, για να έχουμε εσωτερική συνέπεια απαιτείται να εφαρμοστούν μόνο μία φορά. Μια εκτίμηση της εσωτερικής συνέπειας του ερευνητικού εργαλείου δίνει ο δείκτης Cronbach s α. ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ Η αξιοπιστία μιας έρευνας μπορεί να επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες οι οποίοι έχουν να κάνουν με α. λάθη στη συμπλήρωση του τεστ, β. απαντήσεις στη τύχη (πχ σε ερωτήματα τύπου σωστό/λάθος), γ. μικρό δείγμα, δ. δείγμα που δεν είναι ξεκάθαρο και μπορεί να μπερδέψει τους συμμετέχοντες, ε. οδηγίες που δεν είναι ακριβείς και ξεκάθαρες, στ. σφάλμα που οφείλεται στους συμμετέχοντες (π.χ επιδράσεις διάθεσης, κινήτρων, κούραση, πλήξη κλπ), ζ. χαμηλή εγκυρότητα όψης (face validity), η. μεταβολές στις συνθήκες θ. διακυμάνσεις στη διάθεση, στα κίνητρα συμμετοχής κλπ 8

9 ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ Ως εγκυρότητα ορίζεται ο βαθμός επιτυχίας ενός τεστ όσον αφορά την αξιολόγηση των χαρακτηριστικών για την μέτρηση των οποίων κατασκευάστηκε. Ο Cronbach (1984) θεώρησε την εγκυρότητα το βασικό κριτήριο επιλογής ενός τεστ. Η εγκυρότητα αποτελεί ένα από τα βασικά σημεία ελέγχου μιας κλίμακας, ώστε να γίνει αποδεκτή και να εφαρμοστεί σε μια έρευνα. Η ανάλυση της εγκυρότητας γίνεται σύμφωνα με τις μεταβλητές που ορίζονται από τις πραγματικές διαφορές στις τιμές ενός τεστ. Η χρήση αυτής της ιδιότητας ενός τεστ είναι ο προσδιορισμός του βαθμού απόδοσης της πραγματικής τιμής στα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με τον σκοπό του τεστ. Οι όροι της πραγματικής τιμής είναι τα σταθερά χαρακτηριστικά του ατόμου, σχετικά με τον σκοπό του τεστ και τα σταθερά χαρακτηριστικά του ατόμου που δεν είναι σχετικά με τον σκοπό του τεστ. Η σχέση αυτών των όρων αποδίδεται με τον τύπο : Τ = R + I όπου Τ = η πραγματική τιμή του ατόμου. Ι = τα μη σχετικά με το σκοπό του τεστ χαρακτηριστικά του ατόμου. R = τα σχετικά με το σκοπό του τεστ χαρακτηριστικά του ατόμου. Τα μη σχετικά με το σκοπό του τεστ χαρακτηριστικά του ατόμου που είναι σταθερά χαρακτηριστικά, τα οποία μετρώνται με την κάθε φορά χορήγηση του τεστ. Η επίδραση αυτών των χαρακτηριστικών έχει οριστεί ως 9

10 συστηματική μέτρηση του σφάλματος (systematic measurement error), διότι πρόκειται για σφάλμα του οποίου η παρουσία είναι αναπόφευκτη και αποτελεί μέρος της πραγματικής τιμής του τεστ. Το άλλο σφάλμα μέτρησης είναι το τυχαίο σφάλμα μέτρησης (random measurement error) και αποτελεί μέρος της συνολικής τιμής του τεστ. ΜΟΡΦΕΣ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑΣ Η εγκυρότητα που μπορεί να χαρακτηρίσει ένα τεστ, είναι: 1) Η εγκυρότητα σχετικά με το περιεχόμενο (content validity), α) Η φαινομενική εγκυρότητα: Ένα ερωτηματολόγιο ονομάζεται φαινομενικά έγκυρο όταν τα άτομα στα οποία το εφαρμόζουμε αποτελούν ένα δείγμα αντιπροσωπευτικό του μεγέθους του πληθυσμού που μας ενδιαφέρει να μελετήσουμε. β) Η εγκυρότητα του περιεχομένου: Προκειμένου να εξασφαλιστεί η εγκυρότητα περιεχομένου ενός ερωτηματολογίου, αξιολογείται από μια ομάδα εξειδικευμένων στο συγκεκριμένο αντικείμενο επιστημόνων. 2) Η εγκυρότητα βάσει κριτηρίου ή προβλεπτική εγκυρότητα (criterion related validity ή predictive validity). Εγγυάται την εγκυρότητα ενός ερωτηματολογίου σύμφωνα με αντικειμενικούς ελέγχους: α) Συγχρονική εγκυρότητα: Ένα καινούριο ερωτηματολόγιο μπορεί να συγκριθεί με ένα προϋπάρχον που είναι γενικά αποδεκτό στον επιστημονικό κόσμο. Εφαρμόζονται στο ίδιο δείγμα ατόμων τα δύο ερωτηματολόγια και συσχετίζονται ως προς την εγκυρότητα τους. β) Προβλεπτική εγκυρότητα: Ένα ερωτηματολόγιο ή ένα εργαλείο μέτρησης έχει προβλεπτική εγκυρότητα όταν αποδεικνύεται ότι προβλέπει ένα χαρακτηριστικό το οποίο θεωρητικά επιβαλλόταν να 10

11 προβλεφθεί. 3) Η εγκυρότητα εννοιολογικής κατασκευής (construct validity). Η έννοια αυτής της εγκυρότητας ουσιαστικά περιλαμβάνει τις άλλες μορφές: α) Συγκλίνουσα εγκυρότητα: Αυτή η μορφή εγκυρότητας ελέγχει τον βαθμό συμφωνίας ενός ερωτηματολογίου με άλλα ερωτηματολόγια ή εργαλεία που μετρούν τα ίδια χαρακτηριστικά και στα οποία συγκλίνει από θεωρητικής άποψης. Επιπλέον, πρόκειται για σύγκλιση αποτελεσμάτων και με άλλες μεθόδους, όπως είναι η συνέντευξη ή τα ψυχομετρικά τεστ. β) Eγκυρότητα διαχωρισμού: Στην περίπτωση αυτή ελέγχουμε το βαθμό που οι μετρήσεις μας δεν σχετίζονται με μετρήσεις άλλων χαρακτηριστικών που θεωρητικά δεν επιτρέπεται να σχετίζονται. Σχήμα: Μορφές εγκυρότητας 11

12 ΣΧΕΣΗ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΚΑΙ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑΣ Η αξιοπιστία υποδεικνύει την ικανότητα ενός τεστ να εμφανίζει σταθερές τιμές, ενώ η εγκυρότητα υποδεικνύει ποια είναι τελικά αυτά τα σταθερά χαρακτηριστικά που εκφράζονται μέσω των τιμών. Είναι προφανές πως η αξιοπιστία και η εγκυρότητα εμφανίζουν πολλά κοινά γνωρίσματα. Το βασικότερο είναι πως και οι δυο εκτιμούν το βαθμό ακρίβειας της μέτρησης της συμπεριφοράς ή των χαρακτηριστικών με τις τιμές ενός τεστ. Ωστόσο, η εγκυρότητα δεν έχει ένα σταθερό στατιστικό τύπο που να μετρά όλα τα είδη της, όπως συμβαίνει με την αξιοπιστία. Θεωρητικά, ένα τεστ που έχει χαρακτηριστεί αξιόπιστο είναι πιθανό να μην είναι έγκυρο. Αν όμως ένα τεστ δεν είναι αξιόπιστο, έχει πολύ μικρές πιθανότητες να είναι και έγκυρο. Γενικότερα, η αξιοπιστία θεωρείται απαραίτητη, αλλά δεν επαρκεί για την εμφάνιση εγκυρότητας. Τα τεστ που χαρακτηρίζονται από εγκυρότητα εξασφαλίζουν και την αξιοπιστία. Στην παρούσα εργασία γίνεται συζήτηση στο κατά πόσο η δοκιμασία που ακολουθήθηκε είναι επαναλήψιμη αλλά και αξιόπιστη. Η μέχρι τώρα βιβλιογραφία μας παρέχει πολύ λίγες πληροφορίες σχετικά με το συγκεκριμένο πρωτόκολλο που 12

13 χρησιμοποιήθηκε, ωστόσο μέσω κυρίως του στατιστικού δείκτη ICC(intraclass correlation coefficient) θα γίνει υπολογισμός της εγκυρότητας της δοκιμασίας. Πιο αναλυτικά, οι κεντρικοί άξονες στους οποίους βασίζεται η έρευνα, είναι οι έννοιες της εγκυρότητας και της αξιοπιστίας. Οι δυο αυτές έννοιες μπορούν να επηρεαστούν από διάφορους παράγοντες, πιο σημαντικός από τους οποίους στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η αναερόβια γλυκόλυση. 13

14 ΜΕΘΟΔΟΣ Στην έρευνα έλαβαν μέρος 6 άτομα άντρες και γυναίκες. Οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε δύο πανομοιότυπες δοκιμασίες δρόμου αποτελούμενες από τρία σπρίντ των 80m με διάλειμμα 10min μεταξύ πρώτου και δεύτερου σπρίντ. Το πρώτο σπριντ είχε την μορφή «ζεστάματος» ούτως ώστε να ενεργοποιηθούν οι μηχανισμοί ενέργειας των δοκιμαζόμενων. Το δεύτερο και το τρίτο 80m που ήταν ουσιαστικά και το κύριο τεστ, είχαν διάλειμμα ανάμεσά τους 10sec (διπλό 80m). Οι δύο δοκιμασίες απείχαν μεταξύ τους το χρονικό διάστημα των δύο ημερών. 14

15 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Σύμφωνα με το πρωτόκολλο που χρησιμοποιήθηκε η μέτρηση έγινε σε δύο μέρες. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα έτρεξαν αρχικά 80m οπου και χρονομετρήθηκαν. Το πρώτο 80m είχε τη μορφή ζεστάματος και κινητοποίησης των ενεργειακών συστημάτων. Πιο αναλυτικά στην συνέχεια παραθέτονται οι χρόνοι των εθελοντών. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 1 ης ΜΕΡΑΣ Στον παρακάτω πίνακα παραθέτονται οι χρόνοι του πρώτου από τα τρία 80m που είχε την μορφή ζεστάματος. ΖΕΣΤΑΜΑ ΔΡΟΜΕΙΣ ΔΡΟΜΕΑΣ 1 8,95 ΔΡΟΜΕΑΣ 2 9,00 ΔΡΟΜΕΑΣ 3 10,26 ΔΡΟΜΕΑΣ 4 10,48 ΔΡΟΜΕΑΣ 5 9,60 ΔΡΟΜΕΑΣ 6 9,15 11 Ζέσταμα Ζέσταμα Κάθετος άξονας χρόνος (sec) 15

16 Οριζόντιος άξονας δρομείς Ακολουθεί το διάλειμμα των 10 λεπτών, και το 80m σπριντ ΔΡΟΜΕΙΣ 1 ο 80m ΔΡΟΜΕΑΣ 1 9,00 ΔΡΟΜΕΑΣ 2 9,15 ΔΡΟΜΕΑΣ 3 10,47 ΔΡΟΜΕΑΣ 4 10,66 ΔΡΟΜΕΑΣ 5 9,68 ΔΡΟΜΕΑΣ 6 9, ο 80άρι ο 80άρι Κάθετος άξονας χρόνος (sec) Οριζόντιος άξονας δρομείς Τα αποτελέσματα του δεύτερου σπριντ μετά από 10sec διάλειμμα 2o 80m ΔΡΟΜΕΙΣ ΔΡΟΜΕΑΣ 1 9,38 ΔΡΟΜΕΑΣ 2 10,15 ΔΡΟΜΕΑΣ 3 11,05 ΔΡΟΜΕΑΣ 4 11,84 ΔΡΟΜΕΑΣ 5 10,37 ΔΡΟΜΕΑΣ 6 10,26 16

17 14 2ο 80άρι ο 80άρι Κάθετος άξονας χρόνος (sec) Οριζόντιος άξονας δρομείς Επίσης για στατιστικούς σκοπούς υπολογίστηκε και το άθροισμα των τριών δρόμων ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΔΡΟΜΕΙΣ ΔΡΟΜΕΑΣ 1 27,33 ΔΡΟΜΕΑΣ 2 28,30 ΔΡΟΜΕΑΣ 3 31,78 ΔΡΟΜΕΑΣ 4 32,98 ΔΡΟΜΕΑΣ 5 29,65 ΔΡΟΜΕΑΣ 6 28,48 35 Άθροισμα Άθροισμα

18 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 2 ης ΜΕΡΑΣ Αποτελέσματα ζεστάματος ΖΕΣΤΑΜΑ ΔΡΟΜΕΙΣ ΔΡΟΜΕΑΣ 1 9,20 ΔΡΟΜΕΑΣ 2 8,90 ΔΡΟΜΕΑΣ 3 10,40 ΔΡΟΜΕΑΣ 4 10,45 ΔΡΟΜΕΑΣ 5 9,57 ΔΡΟΜΕΑΣ 6 9,90 11 Ζέσταμα Ζέσταμα Κάθετος άξονας χρόνος (sec) Οριζόντιος άξονας δρομείς Αποτελέσματα στο 1 ο 80m 1o 80m ΔΡΟΜΕΙΣ ΔΡΟΜΕΑΣ 1 9,10 ΔΡΟΜΕΑΣ 2 8,88 ΔΡΟΜΕΑΣ 3 10,27 ΔΡΟΜΕΑΣ 4 10,55 ΔΡΟΜΕΑΣ 5 9,53 ΔΡΟΜΕΑΣ 6 8,95 18

19 11 1ο 80άρι ο 80άρι Κάθετος άξονας χρόνος (sec) Οριζόντιος άξονας δρομείς Αποτελέσματα στο 2 ο 80m 2o 80m ΔΡΟΜΕΙΣ ΔΡΟΜΕΑΣ 1 9,70 ΔΡΟΜΕΑΣ 2 9,90 ΔΡΟΜΕΑΣ 3 11,00 ΔΡΟΜΕΑΣ 4 12,00 ΔΡΟΜΕΑΣ 5 10,00 ΔΡΟΜΕΑΣ 6 10, ο 80άρι ο 80άρι

20 Άθροισμα των τριών δρόμων ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΔΡΟΜΕΙΣ ΔΡΟΜΕΑΣ 1 28,00 ΔΡΟΜΕΑΣ 2 27,65 ΔΡΟΜΕΑΣ 3 31,83 ΔΡΟΜΕΑΣ 4 32,86 ΔΡΟΜΕΑΣ 5 29,52 ΔΡΟΜΕΑΣ 6 28, Άθροισμα Άθροισμα Κάθετος άξονας χρόνος (sec) Οριζόντιος άξονας δρομείς 20

21 ΣΥΖΗΤΗΣΗ Παίρνοντας τα αποτελέσματα και κοιτώντας τα με μια πρώτη ματιά, παρατηρούμε αρκετές διαφορές από την πρώτη μέρα του τεστ στην δεύτερη. Ξεκινώντας από το ζέσταμα βλέπουμε ότι κάποιοι δρομείς είχαν καλύτερη επίδοση στο ένα 80m από ότι στο 80m της άλλης μέρας. Παρακάτω παρατήθεται και ο σχετικός πίνακας Ζέσταμα 1 η ΦΟΡΑ Ζέσταμα 2 η ΦΟΡΑ ΔΙΑΦΟΡΑ 8,95 9,20 0,25 9,00 8,90 0,10 10,26 10,40 0,14 10,48 10,45 0,03 9,60 9,57 0,03 9,15 9,90 0,75 Από τα παραπάνω δεδομένα βλέπουμε ότι το τεστ όσον αφορά στο ζέσταμα δεν παρουσιάζει μεγάλη αξιοπιστία καθώς έχουμε αρκετά μεγάλες αποκλίσεις από μέρα σε μέρα. Πιο αναλυτικά, υπολογίζοντας τον δείκτη ICC του ζεστάματος βρίσκουμε ότι είναι 0,870. Ωστόσο τα διαστήματα εμπιστοσύνης κυμαίνονται από 0,412 έως 0,912 κάτι που μας δείχνει πως το συγκεκριμένο κομμάτι του τεστ δεν είναι αξιόπιστο. Όσον αφορά στο πρώτο 80m έχουμε τα παρακάτω αποτελέσματα 1ο 80άρι 1 η ΦΟΡΑ 1ο 80άρι 2 η ΦΟΡΑ ΔΙΑΦΟΡΕΣ 9,00 9,10 0,10 9,15 8,88 0,27 10,47 10,27 0,20 10,66 10,55 0,11 9,68 9,53 0,15 9,07 8,95 0,12 21

22 Υπολογίζοντας τον ICC παίρνουμε το πολύ ικανοποιητικό 0,973 με διαστήματα εμπιστοσύνης 0,847 έως 0,996. Παρατηρούμε λοιπόν ότι σε αντίθεση με το ζέσταμα, το πρώτο 80m είναι ιδιαίτερα αξιόπιστο. Τα στοιχεία για το 2 ο 80m 2ο 80άρι 1 η ΦΟΡΑ 2ο 80άρι 2 η ΦΟΡΑ ΔΙΑΦΟΡΕΣ 9,38 9,70 0,32 10,15 9,90 0,28 11,05 11,00 0,11 11,84 12,00 0,02 10,37 10,00 0,05 10,26 10,00 0,19 Εδώ παρατηρούμε μικρότερες διαφορές σε σχέση με το πρώτο 80m ωστόσο υπολογίζοντας τον ICC παίρνουμε το αποτέλεσμα 0,973 με διαστήματα εμπιστοσύνης 0,846 έως 0,996. Τα αποτελέσματα είναι πανομοιότυπα με τα του πρώτου 80m κάτι που φαντάζει λογικό γιατί οι δρομείς είναι ενεργοποιημένοι σε αντίθεση με το 80m ζέσταμα οπου θα μπορούσε κανείς να τρέξει σε υπομέγιστη ένταση και άρα να οδηγηθούμε σε λάθος συμπεράσματα. Υπολογίζοντας τον ICC και για τους τρείς δρόμους καταλήγουμε όμως στο παράδοξο 0,980 με διαστήματα εμπιστοσύνης 0,887 έως 0,997, τον υψηλότερο δείκτη αξιοπιστίας που έχουμε υπολογίσει μέχρι τώρα. Υπολογίζοντας τώρα τον δείκτη ICC για τα δυο 80m χωρίς το ζέσταμα, έχουμε το αποτέλεσμα 0,979 με διαστήματα εμπιστοσύνης από 0,880 έως 0,997. Ο δείκτης αξιοπιστίας είναι πιο χαμηλός κάτι που ενισχύει τις απορίες ως προς το προηγούμενο αποτέλεσμα. Το παράδοξο όμως αυτό έχει την λύση του στο ότι οι δρομείς μπορεί την μια μέρα να ήταν πιο αργοί αλλά την επόμενη κάλυπταν αυτή την διαφορά δίνοντας έτσι στατιστικά την εντύπωση της σταθερής χωρίς καθόλου διακυμάνσεις απόδοσης. Έτσι στο άθροισμα είχαν πάντοτε το ίδιο περίπου σύνολο. 22

23 Άθροισμα 1 Άθροισμα Σε αντίθεση κυρίως με το ζέσταμα που μεμονομένα παρουσιάζει μεγάλες αποκλίσεις Ζέσταμα 1 Ζέσταμα

24 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Τα συμπεράσματα που βγαίνουν από την συγκεκριμένη έρευνα είναι αρκετά σημαντικά. Πιο αναλυτικά μας δείχνουν πως η συγκεκριμένη δοκιμασία ως σύνολο είναι αξιόπιστη και έγκυρη, άρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς κανέναν ενδοιασμό για την αξιολόγηση των ασκουμένων. Η απόδοση στην έρευνα ήταν σταθερή ως συνολο παρολο που μεμονομένα έφερε κάποιες διακυμάνσεις. Με την βοήθεια του ICC (ενδοκατηγορικός συντελεστής απόδοσης) έγινε μέτρηση της αξιοπιστίας του τεστ, και έδωσε αποτέλεσμα 0,980 με την απόλυτη ακρίβεια και αξιοπιστία να είναι στην μονάδα (1). Ως συμπέρασμα λοιπόν η δοκιμασία των τριών 80m μπορεί να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά και για άλλους ερευνητικούς σκοπούς εφόσον έχει εξασφαλιστεί η επαναληψιμότητα της διαδικασίας. 24

25 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Γ.Κ. Βαγενάς, Στατιστικές Εφαρμογές στην Αθλητική Επιστήμη, Αθήνα 2002 Κλεισούρας Β., Εργοφυσιολογία Ιατρικές Εκδόσεις Πασχαλίδη, θεσσαλονίκη Κούπα Ε. Στατιστικές Μέθοδοι σε Ψυχομετρικά Δεδομένα, Αθήνα 2008 Παπαϊωάννου Κ. Γ., Τσαλής Γ., Σαρασλανίδης Π., Ιωάννου Ι., Χατζηηλίας Π., Τσιγγίλης Ν., Μούγιος Β., Αξιοπιστία της συγκέντρωσης του γαλακτικού οξέος στο αίμα και στα ούρα μετά από δρόμο ταχύτητας, Θεσσαλονίκη 2011 R.E. Johnson and H.T. Edwards, Lactate and Puryvate in Blood and urine After Exercise, Harvard University, 1937 Mark A. Judge and J. Van Eys, Excretion of D-Lactic Acid by Humans, Tennessee, 1962 A. T. Miller Jr and J. O. Miller Jr, Renal Excretion of Lactic Acid in Exercise, North Carolina,