Η µέθοδος των µετατεταγµένων κατακόρυφων δίσκων στις ενισχύσεις των κατασκευών

Transcript

1 Η ΜΕΘΟ ΟΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΤΕΤΑΓΜΕΝΩΝ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΩΝ ΙΣΚΩΝ ΣΤΙΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ ΡΗΓΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Περίληψη Η εργασία αυτή έχει σαν σκοπό την παρουσίαση της µεθόδου των µετατεταγµένων κατακόρυφων δίσκων σε κατασκευές που χρήζουν αντισεισµικής ενίσχυσης. Αρχικά καταγράφονται τα µειονεκτήµατα της ενίσχυσης κατασκευής µε συνεχές καθ ύψος τοίχωµα. Μέσω ενός παραδείγµατος γίνεται σύγκριση των δύο µεθόδων όπου και παρουσιάζονται οι βασικές αρχές της µεθόδου των µετατεταγµέων δίσκων. Τέλος γίνεται αναφορά σε κατασκευαστικές λεπτοµέρειες. 1.ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η ραγδαία εξέλιξη της επιστήµης του πολιτικού µηχανικού- σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο- κατά το τελευταίο µισό του 20 ου αιώνα, συνεχίζεται µέχρι και σήµερα. Η πείρα σε συνδυασµό µε τα σύγχρονα υπολογιστικά µέσα και την έρευνα, οδηγούν σε νέες έννοιες και κανονισµούς που εισάγονται συνεχώς στα βιβλία αλλά και στην πράξη. Αρνητική(και σε µεγάλο βαθµό αναπόφευκτη) συνέπεια της θετικής αυτής εξέλιξης είναι πως µεγάλο ποσοστό των κτιρίων της χώρας έχει σχεδιαστεί είτε χωρίς καθόλου αντισεισµικούς κανονισµούς(πριν το 1959), είτε µε αντισεισµικούς κανονισµούς που ήταν ανεπαρκείς, αφού υποτιµούσαν το µέγεθος των σεισµικών δράσεων και προσδιόριζαν πληµµελώς τα σεισµικά εντατικά µεγέθη( )[1]. ίπλα,λοιπόν, στην ανάγκη της αντισεισµικής επάρκειας µιας νέας κατασκευής προστέθηκε η ανάγκη ενίσχυσης µιας υφιστάµενης. Η ενίσχυση µιας κατασκευής από Ο/Σ µε τη προσθήκη τοιχωµάτων είναι µια από τις µεθόδους που επιδρούν στο σύνολο της κατασκευής, αυξάνοντας τη δυσκαµψία και την αντοχή του. Με τον τρόπο αυτό διορθώνονται ταυτόχρονα και πολλές εγγενείς µορφολογικές αδυναµίες των κτιρίων όπως εύκαµπτοι όροφοι, εκκεντρότητες κατόψεων, κοντά υποστυλώµατα κ.α. Η µέθοδος χρησιµοποιείται: 1) Σε κτίρια που παρουσιάζουν µεγάλες µετακινήσεις, 2) Σε κτίρια µε πυλωτή ή µαγαζιά στο ισόγειο όπου και υπάρχει µεγάλη πιθανότητα δηµιουργίας εύκαµπτου ορόφου, 3) σε κτίριο που έχει παρατηρηθεί εκκεντρότητα στις ακαµψίες.με την τοποθέτηση ενφατνούµενων τοιχωµάτων συµβάλλουµε στο να πλησιάσουν το κέντρο µάζας µε το κέντρο δυσκαµψίας, κάτι που θα βοηθήσει στην αποφυγή πρόσθετων δυνάµεων λόγω στρέψης στα µέλη του φορέα.[4] Η εφαρµογή όµως της µεθόδου αυτής, στην πράξη συναντά, κατασκευαστικές, λειτουργικές και οικονοµικές δυσκολίες. Βασικό µειονέκτηµά της αποτελεί η µεταφορά µεγάλων δυνάµεων και ροπών στη θεµελίωση, δηµιουργώντας έτσι µεγάλες ροπές ανατροπής, οι οποίες θα πρέπει να αναληφθούν µε ένα σωστά διαµορφωµένο σύστηµα θεµελίωσης[2]. Οι οποιαδήποτε επέµβαση αυτού του είδους σηµαίνει αυτόµατα 1)ενίσχυση της θεµελίωσης (π.χ. δηµιουργία πεδιλοδοκόυ, σύνδεση νέου πέδιλου µε τα διπλανά του µε συνδετήρια δοκό) 2)επάρκεια χώρου και δυνατότητα πρόσβασης των δοµικών µηχανών 3) εκκένωση του συνόλου του κτιρίου όσο διαρκούν οι επισκευές 4)τη µείωση των χώρων και της λειτουργικότητάς τους. Τα παραπάνω οδηγούσαν τους µελετητές στην εκ προοιµίου απόρριψη της µεθόδου αυτής και στο να προτιµήσουν την «κλασική» ενίσχυση των υποστυλωµάτων µέσω µανδυών Ο/Σ. Κάτι τέτοιο όµως παρέβλεπε την δυσµενή αντισεισµική διάταξη των υποστυλωµάτων που παρέµενε. 2. Η ΜΕΘΟ ΟΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΤΕΤΑΓΜΕΝΩΝ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΩΝ ΙΣΚΩΝ Λύση στο παραπάνω πρόβληµα και ταυτόχρονα εναλλακτική µέθοδο ενίσχυσης µε τοιχώµατα είναι η µέθοδος των µετατεταγµένων κατακόρυφων δίσκων. Με τον όρο «18 ο Φοιτητικό Συνέδριο: Επισκευές Κατασκευών» Πάτρα, Φεβρουάριος,

2 Ρήγας Παναγιώτης «µετατεταγµένοι κατακόρυφοι δίσκοι» εννοούµε τα µη συνεχή καθ ύψος ή/και στο επίπεδό τους τοιχώµατα οπλισµένου σκυροδέµατος. Οι µετατεταγµένοι κατακόρυφοι δίσκοι µπορεί να αποτελούνται είτε (α) από τοιχώµατα οπλισµένου σκυροδέµατος τοποθετηµένα στα φατνώµατα των πλαισίων µεταξύ των οριζοντίων δοκών και των κατακόρυφων στύλων και επαρκώς οπλισµένα και αγκυρωµένα στο πλαισιακό φάτνωµα, είτε (β) από µεταλλικούς δικτυωτούς συνδέσµους. Οι θέσεις των κατακόρυφων δίσκων µπορούν να διαφέρουν καθ' ύψος από όροφο σε όροφο του κτιρίου. Πρέπει όµως κάθε όροφος να διαθέτει τουλάχιστον δύο κατακόρυφους δίσκους ανά διεύθυνση ενίσχυσης του κτιρίου. Η απόσταση µεταξύ των δίσκων ανά διεύθυνση ενίσχυσης είναι επιθυµητό να είναι η µέγιστη δυνατή. Η µέθοδος αυτή αρχικά φαίνεται να παραβιάζει την καθ ύψος κανονικότητα της κατασκευής, καθώς µία από τις απαιτήσεις των κανονισµών -ώστε να διαπιστωθεί η κανονικότητα καθ ύψος ενός κτιρίου- είναι τα κατακόρυφα δοµικά στοιχεία(π.χ. τοιχώµατα και τα πλαίσια σε κτήριο οπλισµένου σκυροδέµατος) να είναι συνεχή και χωρίς διακοπή µέχρι την κορυφή του αντίστοιχου τµήµατος της κάτοψης[3]. Βασική στόχευση της απαίτησης είναι µεταξύ άλλων η αποφυγή δηµιουργίας εύκαµπτου ορόφου και η εν γένει εξοµάλυνση της καθ ύψος µεταβολής των οριζόντιων µετατοπίσεων των ορόφων. Όπως όµως θα δούµε στο παρακάτω παράδειγµα, όχι µόνο δεν παραβιάζεται αλλά επιτυγχάνεται µε καλύτερους όρους η βασική αυτή στόχευση. Με βάση τον ευρωκώδικα 8 σε µη συνεχή καθ ύψος κτίρια µειώνεται κατά 20% ο συντελεστής συµπεριφοράς q σε σχέση µε αυτόν που ισχύει στα κανονικά καθ ύψος και επιβάλλεται ιδιοµορφική φασµατική ανάλυση. 3.Η ΜΕΘΟ ΟΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΤΕΤΑΓΜΕΝΩΝ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΩΝ ΙΣΚΩΝ ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΡΑ ΕΙΓΜΑ Σε µια από τις παρουσιάσεις τις µεθόδου των µετατεταγµένων κατακόρυφων δίσκων οι Ε. Ν. Μπαµπούκας και Ι.Ε. Αβραµίδης δεν χρησιµοποίησαν τη δυναµική φασµατική µέθοδο ανάλυσης. Αντί αυτού θεώρησαν αξονικά οριζόντια φορτία στο ύψος των δοκών που είναι παράλληλες στον άξονα x. Η απλοποίηση αυτή γίνεται για λόγους απλότητας και εποπτικότητας. Έτσι, χρησιµοποίησαν ως πρότυπο κτίριο για τις παραµετρικές αναλύσεις ένα 10-ώροφο κτίριο µε ύψος ορόφου 3.0 m και εξωτερικές διαστάσεις 20.0 m x 20.0 m. Τα συνολικώς τριάντα υποστυλώµατα διατοµής 50/50 είναι διατεταγµένα σε ορθογωνικό κάναβο 5x6. Όλες οι δοκοί (φατνώµατα) έχουν διατοµή κορµού 25/50 µε πάχος πλάκας 15 cm. Σχήµα1: Χωρικός φορέας [5] «18 ο Φοιτητικό Συνέδριο: Επισκευές Κατασκευών» Πάτρα, Φεβρουάριος,

3 Ως σεισµική φόρτιση του κτιρίου θεώρησαν οµοιόµορφα οριζόντια (αξονικά) στατικά φορτία επί των δοκών που είναι παράλληλες µε τον άξονα Χ. Η καθ' ύψος κατανοµή των φορτίων είναι τριγωνική και κοινή σε όλες τις στατικές επιλύσεις. Οι τιµές των οριζόντιων σεισµικών φορτίων για τις στάθµες 1 έως 10 είναι : F1=250, F2=500, F3=750, F4=1000, F5=1250, F5=1500, F7=1750, F8=2000, F9=2250 και F10=2500 kn. Τα ενισχυτικά τοιχώµατα οπλισµένου σκυροδέµατος έχουν πάχος 20 cm και καταλαµβάνουν όλο το εύρος του φατνώµατος στο οποίο τοποθετούνται. Στο πρώτο µοντέλο που ανέλυσαν τοποθέτησαν στους άξονες 1 και 5 συνεχή καθ ύψος τοιχώµατα Ο/Σ µεταξύ της σειράς Γ και των υποστυλωµάτων(σχήµα 2) ενώ στο δεύτερο τοποθέτησαν εµφατνουµενα τοιχώµατα Ο/Σ σε τυχαίες θέσεις και µε µόνη προϋπόθεση ότι κάθε στάθµη διαθέτει δύο τοιχώµατα συµµετρικά τοποθετηµένα ως προς το κεντρικό άξονα του κτιρίου(σχήµα 3,4)[5] Σχήµα 2: Όψη αξόνων 1 και 5 (συνεχές καθ ύψος) [5] Σχήµα 3: Όψη αξόνων 1&5 Σχήµα 4: Όψη αξόνων 2&4 (µετατεταγµένη διάταξη) [5] (µετατεταγµένη διάταξη) [5] «18 ο Φοιτητικό Συνέδριο: Επισκευές Κατασκευών» Πάτρα, Φεβρουάριος,

4 Ρήγας Παναγιώτης Από την ανάλυση των 2 µοντέλων προέκυψαν τα ακόλουθα αποτελέσµατα: Σχήµα 7(a,b): Μετακινήσεις σε mm[5] ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 1: Οι οριζόντιες µετακινήσεις των ορόφων στη µετατεταγµένη διάταξη είναι % µικρότερες από αυτές στη συνεχή διάταξη.(σχήµα 7(a,b)) Σχήµα 8: Καµπτικές ροπές άξονα 1 [5] ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 2: Οι ροπές κάµψης στη συνεχή διάταξη εµφανίζουν πολύ µεγάλες ροπές στη βάση ενώ µειώνονται σηµαντικά στους µεσαίους και υψηλούς ορόφους(σχήµα 8) «18 ο Φοιτητικό Συνέδριο: Επισκευές Κατασκευών» Πάτρα, Φεβρουάριος,

5 Σχήµα 9: Καµπτικές ροπές άξονα 1[5] Σχήµα10: Καµπτικές ροπές άξονα 2[5] ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 3: Στη µετατεταγµένη διάταξη των κατακόρυφων δίσκων οι ροπές στη βάση είναι σηµαντικά µικρότερες. (Σχήµα 9,10) Σχήµα 11: ιατµητικές δυνάµεις στον άξονα 1 (συνεχής διάταξη) [5] ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 4: Οι διατµητικές δυνάµεις ανά όροφο στη συνεχή διάταξη τοιχωµάτων δεν έχουν σηµαντικές διαφορές από αυτές στη µετατεταγµένη.( Σχήµα 11,12,13) «18 ο Φοιτητικό Συνέδριο: Επισκευές Κατασκευών» Πάτρα, Φεβρουάριος,

6 Ρήγας Παναγιώτης Σχήµα 12: ιατµητικές δυνάµεις στον άξονα 1 Σχήµα 13: ιατµητικές δυνάµεις στον άξονα 2 (µετατεταγµένη διάταξη) [5] (µετατεταγµένη διάταξη) [5] Σχήµα 14: Αξονικές δυνάµεις άξονα 1 Σχήµα 15: Αξονικές δυνάµεις άξονα 2 (µετατεταγµένη διάταξη) [5] (µετατεταγµένη διάταξη) [5] ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 5: Στη µετατεταγµένη διάταξη, οι αξονικές δυνάµεις των υποστυλωµάτων ακριβώς κάτω από τους µετατεταγµένους δίσκους εµφανίζονται ιδιαίτερα αυξηµένες σε σχέση µε τους στύλους των ίδιων θέσεων στη συνεχή διάταξη. (Σχήµα 14,15,16) «18 ο Φοιτητικό Συνέδριο: Επισκευές Κατασκευών» Πάτρα, Φεβρουάριος,

7 Σχήµα 16: Αξονικές δυνάµεις άξονα 1 (συνεχής διάταξη) [5] Από το παράδειγµα αυτό προκύπτουν µια σειρά συµπερασµάτων, όπως: Στο συνεχές καθ ύψος τοίχωµα οι ροπές κάµψης στον 1 ο από το έδαφος όροφο είναι πολύ µεγαλύτερες σε σχέση µε την µετατεταγµένη διάταξη. Αυτό σηµαίνει πως η µεγάλη ροπή βάσης θα πρέπει να παραληφθεί και από νέο θεµέλιο µε κατάλληλες διαστάσεις. Οι αξονικές δυνάµεις στα υποστυλώµατα κάτω από τους µετατεταγµένους δίσκους παρουσιάζουν απότοµη και µεγάλη αύξηση. Η διαστασιολόγηση όµως των υποστυλωµάτων αυτών µε την νέα αξονική δύναµη και την νέα κατά πολύ µειωµένηροπή κάµψης δείχνει πως ο απαιτούµενος οπλισµός σε πολλές περιπτώσεις επαρκεί. Σε κάθε περίπτωση όµως, η ενίσχυση ενός υποστυλώµατος που καταπονείται κυρίως σε θλίψη είναι απλούστερη και πιο αξιόπιστη από την ενίσχυση ενός υποστυλώµατος καταπονούµενο κυρίως σε κάµψη. 4. ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΙΕΣ Οι κανόνες κατασκευαστικής διαµόρφωσης των τοιχωµάτων είναι ίδιες µε αυτές που ισχύουν για τις νέες κατασκευές. Έτσι το πάχος του τοιχώµατος δεν πρέπει να είναι µικρότερο από τα 2/5 του πάχους του συνοριακού υποστυλώµατος ή της άνω δοκού του πλαισίου, όποιο είναι µικρότερο, και δεν πρέπει να είναι µεγαλύτερο από το πάχος της άνω δοκού.[2] Τα υποστυλώµατα κάτω από το ενφατνούµενο τοίχωµα, τα οποία είδαµε ότι παραλαµβάνουν µεγάλες αξονικές δυνάµεις ελέγχονται για την επάρκειά τους στην παραλαβή αυτών των δυνάµεων λόγω των µειωµένων καµπτικών ροπών. Τα υποστυλώµατα στις άκρες του κάθε κατακόρυφου δίσκου θα παίξουν πλέον το ρόλο των άκρων του τοιχώµατος και πρέπει να ελέγχονται για το αν έχουν την απαιτούµενη παραµοφωσιακή ικανότητα. Κρίσιµο στοιχείο που επηρεάζεται από την δράση των τοιχωµάτων είναι η δοκός πάνω από το τοίχωµα. Απαιτείται έλεγχος στις στάθµες ορόφων ότι οι δοκοί που συντρέχουν στο τοίχωµα (µε διεύθυνση τον ισχυρό άξονα του τοιχώµατος) έχουν επαρκή διαµήκη οπλισµό για τη µεταφορά των οριζόντιων δράσεων του ορόφου. Αν ο οπλισµός είναι ανεπαρκής ενισχύουµε το δοκάρι κάνοντας χρήση συγκολλητών µεταλλικών πλακών που αγκυρώνονται πάνω στη παλιά δοκό στη διεύθυνση του ισχυρού άξονα. Σε αυτές τις πλάκες συγκολλούνται οριζόντιες διαµήκεις ράβδοι οπλισµού, που τοποθετούνται στις στάθµες των ορόφων και αγκυρώνονται στο νέο τοίχωµα[6]. «18 ο Φοιτητικό Συνέδριο: Επισκευές Κατασκευών» Πάτρα, Φεβρουάριος,

8 Ρήγας Παναγιώτης Επίσης στη µέθοδο των µετατεταγµένων κατακόρυφων δίσκων οι πλάκες λειτουργούν ως δίσκοι (διαφράγµατα) µεταφοράς των οριζόντιων δυνάµεων στα κατακόρυφα στοιχεία του κτιρίου. Στις µετατεταγµένες διατάξεις της µη συνεπίπεδης µετάταξης, ο ρόλος της λειτουργίας των διαφραγµάτων των πλακών καθίσταται κρισιµότερος, διότι µέσω των πλακών λειτουργεί η σύζευξη των γειτονικών, µετατεταγµένων κατά επίπεδο τοιχωµάτων. Προκειµένου να υπολογισθεί η καταπόνηση των πλακών ως δίσκων µεταφοράς δυνάµεων, η προσοµοίωσή τους γίνεται µε επαρκές πλήθος κατάλληλων πεπερασµένων στοιχείων µε πεπερασµένες ελαστικές ιδιότητες. Γενικώς, όµως ο αυξηµένος εφελκυσµός των πλακών δεν δηµιουργεί ιδιαίτερο πρόβληµα, διότι η επάρκεια της πλάκας-διαφράγµατος σε εφελκυστικές σεισµικές καταπονήσεις αποκαθίσταται µε σχετικά µικρό βαθµό δυσκολίας.[5] Τέλος, απαραίτητο στοιχείο για τη σωστή λειτουργία των νέων προσθηκών στο φέροντα οργανισµό αποτελεί και ο έλεγχος σε διάτµηση των διεπιφανειών του φατνώµατος µε τα υποστυλώµατα και τη δοκό και η τοποθέτηση των απαιτούµενων βλήτρων στις διεπιφάνιες αυτές (σχήµα 17) Σχήµα 17: Σκαρίφηµα µετατεταγµένου τοιχώµατος 5.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ-ΣΥΝΟΨΗ Η µέθοδος των µετατεγµένων κατακόρυφων δίσκων αποτελεί εναλλακτική λύση για την επέµβαση στο σύνολο της κατασκευής. Η χρήση της αποσκοπεί στην επιδιόρθωση των µορφολογικών αδυναµιών της κατασκευής (π.χ. εύκαµπτοι όροφοι, εκκεντρότητες κατόψεων, την αύξηση της αντοχής και της δυσκαµψίας. Η µέθοδος αυτή χαρακτηρίζεται από το χαµηλό κόστος κατασκευής -αφού δεν απαιτεί µεγάλης έκτασης επέµβαση στη θεµελίωση και έχει µικρότερο βαθµό όχλησης των ενοίκων-, την ευελιξία της και την ταχύτητα στη υλοποίησή της. Από αυτή τη σκοπιά είναι προτιµότερη από την µέθοδο ενίσχυσης µε προσθήκη συνεχών καθ ύψος τοιχωµάτων Ο/Σ. Τέλος, όπως φάνηκε και στο παραπάνω παράδειγµα, δεν παραβιάζεται η βασική στόχευση της καθ ύψους κανονικότητας, που είναι η αποφυγή δηµιουργίας εύκαµπτου ορόφου και η εν γένει εξοµάλυνση της καθ ύψος µεταβολής των οριζόντιων µετατοπίσεων των ορόφων. 6.ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ [1] Ι.Τέγος, Γ.Χ.Ρουπακιάς, «Προεκτίµηση των αναγκαίων εµφατνωµένων σε πλαίσια ή και ανεξαρτήτων τοιχωµάτων για την ενίσχυση υφιστάµενης οικοδοµής», Πρακτικά 15 ου Συνεδρίου Σκυροδέµατος 2006 [2] Βλάχα Μαρίνα, Φλογέρας Αντώνης, «Ενίσχυση κτιρίων µε προσθήκη τοιχωµάτων οπλισµένου σκυροδέµατος», Πρακτικά 9 ου φοιτητικού συνεδρίου «επισκευες κατασκευών» [3]Φαρδής Μιχαήλ, Ευρωπαϊκό Πρότυπο ΕΝ : Ευρωκώδικας 8 «Αντισεισµικός Σχεδιασµός Κατασκευών Μέρος 1 Γενικοί Κανόνες, Σεισµικές ράσεις, Κανόνες για Κτίρια, «18 ο Φοιτητικό Συνέδριο: Επισκευές Κατασκευών» Πάτρα, Φεβρουάριος,

9 [4]Αργυρόπουλος Χρήστος, «Ενίσχυση πλαισίων µε ενφατνούµενα τοιχώµατα από σκυρόδεµα», Πρακτικά 10 ου φοιτητικού συνεδρίου «επισκευές κατασκευών» [5] Ε.Ν. Μπάµπουκας, Ι.Ε. Αβραµίδης, Ενισχύσεις υφισταµένων κτιρίων µέσω µετατεταγµένων κατακόρυφων δίσκων, Πρακτικά 15ου Συνεδρίου Σκυροδέµατος 2006 [6] Σ.Η. ρίτσος, Ενισχύσεις / επισκευές κατασκευών από οπλισµένο σκυρόδεµα, Πάτρα 2009 «18 ο Φοιτητικό Συνέδριο: Επισκευές Κατασκευών» Πάτρα, Φεβρουάριος,