Downloaded from amuj.arakmu.ac.ir at 5: on Monday July 2nd 2018 چكيده گرفتند. مينمايد.

Transcript

1 مقاله پژوهشي مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي اراك سال 11 شماره 3 (شماره پياپي 44) پاييز تاثير تن آرامي بر كاهش ترس و انجام زايمان طبيعي در زنان نخست زا محبوبه خورسندي دكتر فضل االله غفراني پور * دكتر علي رضا حيدرنيا دكترسقراط فقيه زاده دكتر مريم وفايي 6 5 فيروزه روستا دكتر فرخنده امين شكروي 1- دانشجوي دكتراي تخصصي آموزش بهداشت دانشگاه تربيت مدرس تهران ايران 2- دانشيار دكتراي تخصصي آموزش بهداشت گروه آموزش بهداشت دانشگاه تربيت مدرس تهران ايران 3- استاد دكتراي تخصصي آمار زيستي گروه آمار زيستي دانشگاه تربيت مدرس تهران ايران 4- دانشيار دكتراي تخصصي روان شناسي گروه روان شناسي دانشگاه تربيت مدرس تهران ايران 5- كارشناس ارشد مامايي پژوهشگر 6- استاديار دكتراي تخصصي بهداشت عمومي گروه آموزش بهداشت دانشگاه تربيت مدرس تهران ايران چكيده تاريخ دريافت 87/1/18 تاريخ پذيرش 87/3/8 مقدمه: تعداد زناني كه به علت ترس از زايمان خواهان سزارين هستند افزايش يافته است. به نظر ميرسد كه تن آرامي روش خوبي براي حذف يا كاهش ترس زايمان باشد. اين تحقيق با هدف بررسي تاثير تن آرامي بر ترس زايمان و انجام زايمان طبيعي در زنان نخستزا طراحي گرديده است. روش كار: مطالعه حاضر كارآزمايي باليني است كه از بهمن سال 1385 لغايت مهر 1386 در بيمارستان ميلاد بر روي 100 زن نخست زا انجام شده است. ترس زايمان بوسيله پرسشنامه نگرش زايمان بررسي شد. زنان شكم اول با حاملگي كم خطركه درسه ماهه دوم بارداري بودند و نمره ترسشان 28 يا بيشتر بود به طور تصادفي در دو گروه مورد و شاهد هر كدام 50 نفر قرار گرفتند.گروه مورد تحت آموزش 9 جلسه اي تن آرامي و گروه شاهد تحت مراقبت روتين بارداري قرار گرفتند. نتايج: ميانگين نمرات گروه مورد و شاهد قبل از مداخله به ترتيب 39/35±6/96 و 40/71±6/23 بود و اختلاف معنيداري مشاهده نگرديد. مقايسه نمره ترس زايمان در دو گروه در سه ماهه سوم بارداري نشان دهنده كاهش ترس زايمان در گروه آزمون بود كه نسبت به گروه شاهد اختلاف معني داري را نشان داد. 03±9/27/ 38 و 29/82±7/18 از نظر انجام زايمان طبيعي نيز بين گروه آزمون و شاهد اختلاف معنيداري مشاهده گرديد( p<0/001 ). (0/001>p). نتيجه گيري: زنان نخستزايي كه تحت آموزش تن آرامي قرار گرفتند نمره ترس زايمان پايينتري نسبت به گروه شاهد داشتند. نتايج تحقيق اهميت آموزش مهارت تن آرامي را در كاهش ترس زايمان و افزايش زايمان طبيعي تاييد مينمايد. واژگان كليدي: ترس زايمان زايمان طبيعي تن آرامي 29 *نويسنده مسي ول: تهران تقاطع چمران و جلا ل آل احمد دانشگاه تر بيت مدرس دانشكده پزشكي گروه آموزش بهداشت صندوق Ghofranf@modares.ac.ir پستي

2 مقدمه افزايش قابل توجه در ميزان سزارين در سراسر جهان اين مسي له را به عنوان يكي از معضلات سيستم بهداشتي در آورده است. طبق بررسيهاي وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكي در سال 1384 نزديك 40/6 درصد از زايمانها در كشور به طريق سزارين انجام شده است( 1 ). كه اين ميزان 3-4 برابر ميزان مورد قبول سازمان جهاني بهداشت ميباشد. بررسيها نشان ميدهد كه روند انجام سزارين در كشور رو به رشد ميباشد( 2 ). سزارين مشكل جهاني است كه عوامل چند گانه در بروز آن نقش دارند. از عواملي كه در افزايش سزارين غير ضروري نقش دارد ترس از زايمان است( 3 ). بيش از 80 درصد زنان با حاملگيهاي كم خطر درجاتي از ترس زايمان را تجربه مينمايند( 4 ) و در 6-10 درصد موارد اين ترس موجب عوارض شديد ناتوان كننده ميگردد. ترس شديد از زايمان و پيش بيني درد و ديسترس در طي ليبر موجب افزايش احتمال سزارين اوژانسي ودر خواست مادر براي سزارين غير ضروري ميگردد( 5 6). دراكثريت موارد ترس از زايمان سبب تقاضاي مادر براي سزارين ميگردد( 7 ). در برخي تحقيقات شايع ترين علت تقاضاي زنان نخستزا براي سزارين ترس از زايمان بوده است( 8 9). در تحقيق انجام شده توسط رايدينگ برروي زنان سوي دي 36 درصد از آنها ترس از درد را به عنوان دليل اصلي انتخاب سزارين مطرح نمودند( 10 ). هم چنين شريعت در 71 درصد موارد دليل انتخاب سزارين توسط مادر را ترس از درد زايمان مطرح مي نمايد( 3 ). در مطالعه ظفرقندي شيوع ترس زايمان 59 درصد گزارش شده است و اضطراب و ترس از زايمان در زناني كه در خواست سزارين داشتند نسبت به آناني كه در خواست زايمان طبيعي داشتند بالاتر بود( 6 ). بررسيها نشان ميدهد زنان از زايمان ميترسند چون درد آن را خارج از توان خود ميپندارند و نسبت به سلامتي كودك خود نگران هستند. چالش بزرگ زن باردار كه حس درماندگي را در او ايجاد ميكند تصميم گيري در مورد روش زايمان است. او كه توان خود را به علت بمباران اطلاعات تضعيف كننده از دست داده است ترس زيادي را تجربه مي كند كه اين ترس چرخه معيوب را طي نموده ودرد او را در زمان زايمان تشديد ميكند( 11 ). ترس اضطراب و درد سه عاملي هستندكه درهنگام زايمان نقش مهمي را ايفا ميكنند. اگر ترس و اضطراب برطرف شود باعث ميشود كه آرامش روحي و جسمي جايگزين گردد( 7 ). درد ليبر ميباشد. در چرخه معيوب سندرم ترس كشش و درد مسي ول درصد از موارد ميتوان بوسيله حذف ترس و كشش درد شديد را حذف يا به آن غلبه نمود( 12 ). گزارشهايي از سوي د و فنلاند نشان دادهاند كه به دنبال درمان ترس از زايمان در طول بارداري نيمي از زنان پس از كسب توانايي بيان اضطراب و ترس خود و مصاحبه با فرد آموزش ديده از در خواست خود مبني برانجام سزارين منصرف شدهاند و زايمان واژينال با موفقيت انجام گرفته است( 13 ). يكي از موثرترين راههاي مقابله با استرس و درد زايمان استفاده از روشهاي غير دارويي ميباشد. مطالعات انجام شده نشان داده است كه تن آرامي موجب كاهش ترس از زايمان تسهيل و تسريع روند زايمان ميگردد. تن آرامي و تصوير سازي روي اعصاب اتونوم تاثير گذاشته و سبب آرامش ميشود. انجام تمرينات منظم تن آرامي در طي حاملگي ميزان موفقيت مادر در انجام تن آرامي طي ليبر را افزايش ميدهد. تمرينات تن آرامي و تصوير سازي از زايمان در طي حاملگي ميتواند احساسات مادران باردار را نسبت به كودك متولد نشده قوي ساخته و به تطابق مادري كمك نمايد. به علاوه سازگاري مثبت افزايش يافته به طور چشمگيري با سلامت عمومي زن باردار مرتبط بوده و به پيوند عاطفي مادر و جنين كمك مي كند( 8 ). تن آرامي 30

3 موجب افزايش ترشح هورمون اندرورفين يا هورمون ضد درد و كاهش ترشح هورمون آدرنالين ميشود. آموزش تن آرامي به عنوان يكي از مداخلههاي آموزشي و مهارتي كه مادر باردار تا پايان عمر ميتواند از آن درجهت ارتقاي كيفيت زندگي خود استفاده نمايد از اهميت خاصي برخورداراست( 14 ). اين روش روشي غير دارويي در كاهش درد زايمان ارزان و بيزيان ميباشد و براي كاهش ترس به ويژه در دوران بارداري پيشنهاد شده است. با توجه به شيوع بالاي سزارين در كشور و اين كه تحقيقات انجام شده در مورد ترس زايمان محدود بوده و جنبه توصيفي داشته پژوهشگر برآن شد تا تاثيرتن آرامي را بر ترس زايمان و انجام زايمان طبيعي در زنان نخستزا بررسي نمايد. روش كار تحقيق حاضر يك مطالعه كارآزمايي باليني ميباشد. جامعه پژوهش 100 نفر اززنان نخستزا ميباشند كه جهت مراقبت بارداري به بيمارستان تامين اجتماعي ميلاد مراجعه كرده بودند. انتخاب نمونه در دو مرحله صورت گرفت. ابتدا جهت 267 زن شكم اول مراجعه كننده به كلينيك مراقبت بارداري بيمارستان ميلاد در طي مقطع زماني مهر تا بهمن 1385 پرسشنامه ترس زايمان تكميل گرديد و از بين آنها 100 نفركه مايل به شركت در مطالعه و داراي معيارهاي ورود در پژوهش بودند انتخاب گرديدند. معيارهاي ورود در مطالعه شامل: سن بين 18 تا 35 سال حاملگي منفرد نخست حامله بودن سن حاملگي 14 تا 28 هفتگي (در سه ماهه دوم حاملگي) داشتن بارداري كم خطر( نظير عدم وجود بيماري مزمن مانند بيماريهاي قلبي پر فشار خوني بيماريهاي ريوي آنمي فقر آهن ديابت آنمي عفونتهاي مجاري ادراري- تناسلي بيماريهاي مربوط به تيروي يد صرع عدم وجود سابقه سقط و...) داشتن شاخص توده بدني مناسب عدم استفاده از داروي خاص نمره ترس از زايمان بالاتر از 28 وحاملگي خواسته بود. سپس افراد براساس تخصيص تصادفي ساده در دو گروه آزمون و شاهد (در هر گروه 50 نفر) قرار داده شدند.گروه شاهد فقط مراقبت روتين را دريافت كردند وگروه آزمون به 5 گروه 10 نفره تقسيم شدند و به طور مجزا هر گروه برنامه آموزشي مشتمل بر 9 جلسه 90 دقيقهاي را از سه ماهه دوم بارداري دريافت نمودند. در تمام مراحل تحقيق يك نفر مربي مجرب به همراه محقق آموزش كليه گروهها را به عهده داشتند. به منظور تشويق زنان باردار در انجام تمرين منظم تن آرامي ابتدا جلسه آموزشي مشترك با حضورهمسرانشان برگزارگرديد و به تاثير ترس از زايمان برسلامت مادر و كودك و خانواده اشاره شد و بر نقش ايشان در حمايت جسمي رواني همسرانشان تاكيد گرديد. از پدران خواسته شد تا در انجام تمرينات و شركت منظم در كلاسها مشوق و حمايت كننده همسران خود باشند. در اولين جلسه آموزشي بر منطق تن آرامي تاثير تن آرامي بركاهش ترس زايمان تاكيد گرديد و تن آرامي به عنوان مهارت مقابله با درد زايمان به زنان آموزش داده شد. تكنيك تن آرامي آموزش داده شده تن آرامي كاربردي بود چون بررسيها نشان داده است كه اين تكنيك در مقابله باترس و اضطراب موثر ميباشد( 15 ). اهم آموزشهاي داده شده شامل انجام تنفس عميق شل سازي عضلات آرام سازي به روش رها شدگي آرام سازي از طريق شرطي شدن آرام سازي افتراقي و تصوير سازي مرتبط با زايمان بود. در هر مرحله اهداف زير مورد نظر بود: مرحله اول (تنفس عميق): هدف از انجام اين مرحله افزايش جذب اكسيژن در بدن و كاهش سرعت تنفس و سرعت تغييرات عصبي ناشي از ترس بود. مرحله دوم(شل سازي عضلات): هدف از انجام اين مرحله شناسايي عضلات غير تنيده بود. مرحله سوم (آرام سازي به روش رها شدگي عضلات): هدف از انجام اين مرحله كاهش زمان رسيدن به آرامش عضلاني شناسايي و افتراق بين عضلات در هم 31

4 تنيده و غير تنيده و حذف انقباض عضله (كه در مرحله پيشين وجود داشت) بود. مرحله چهارم (آرام سازي از طريق شرطي شدن يا كنترل نشانهاي): هدف از انجام اين مرحله ايجاد فرآيند شرطي سازي در مغز بين مفهوم آرامش و تنفس عميق به عنوان يك نشانه بود. مرحله پنجم (آرام سازي افتراقي) : هدف از انجام اين مرحله آن بود كه در موقعيتهايي مانند راه رفتن و فعاليتهاي روزمره به غير از عضلهاي كه در اين رابطه منقبض است بتوان ديگر عضلات را شل و رها كرد. مرحله ششم (آرام سازي سريع به همراه تصوير سازي ذهني مثبت): هدف از انجام اين مرحله نخست ايجاد آرامش در موقعيت طبيعي و دوم آرام سازي در مدتي كوتاه تر از مراحل پيشين بود( 15 ). به منظور اطمينان از انجام تن آرامي توسط زنان باردار در منزل به آنها چك ليست ثبت انجام تمرين داده شد و از مادران خواسته شد كه حداقل روزي دو بار تمرين را انجام داده و در چك ليست ثبت تمرين خانگي مربوطه علامت بزنند. در شروع جلسه بعدي پس از دريافت چك ليست مطالب آموزشي هفته قبل مرور و به سوالات افراد پاسخ داده ميشد. در آموزش تن آرامي از نمايش عملي ايفاي نقش سخنراني و سي دي آموزشي تن آرامي استفاده شد. در هر جلسه ابتدا مباحث نظري اراي ه ميشد. سپس زنان باردار به همراه مربي تكنيك تن آرامي را انجام ميدادند.در سه ماهه سوم بارداري از هفته 32(16) به بعد مجددا جهت بررسي ترس زايمان از پرسشنامه نگرش 1 زايمان( CAQ ( هارمن كه توسط لوي ي مورد بازنگري قرار گرفته بود استفاده شد( 11 ). به منظور به دست آوردن پرسشنامه اي معادل با زبان اصلي از اصول ذكر شده توسط بريسلين استفاده شد( 17 ). ابتدا دو زبان شناس به طور مستقل پرسشنامهها رابه فارسي ترجمه نمودند. سپس دو زبان شناس ديگر نسخه ترجمه شده را به طور مستقل به انگليسي ترجمه نمودند و پس از نهايي شدن نسخه تهيه شده توسط فرد متخصص دو زبانه با نسخه اصلي مقايسه شد. سپس نسخه نهايي جهت تعيين روايي محتوا توسط پانل خبرگان مورد بررسي قراگرفت و تغييرات بسيار جزيي صورت گرفت. پرسشنامه اصلي داراي 16 سوال بود. با توجه به نظر پانل خبرگان دو سوال حذف و پرسشنامه داراي 14 سوال مورد استفاده قرار گرفت. در اين پرسشنامه پاسخ سوالات به صورت طيف ليكرت 4 تايي( اصلا خيلي كم متوسط زياد) مي باشدكه براي هر سوال به ترتيب پاسخي بين يك تا چهار در نظر گرفته شده است. به اين ترتيب امتيازها دامنه را شامل مي شود. نمره بيشتر نشان دهنده ترس بيشتر است. با توجه به اين كه در مورد ترس 2 زايمان نمره برشي و جود نداشت در تعيين نمره برش تحقيقات مشابه خارج از كشور مورد توجه قرار گرفت و نمره ميانه يعني 28 يا بيشتر به عنوان ترس از زايمان در نظر گرفته شد( 8 ). به منظور تعيين هم سويي دروني از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد و هم سويي دروني پرسشنامه ترس زايمان نيز 0/84 محاسبه گرديد. تعداد نمونه با در نظر گرفتن = 0/5 α و 0/10= β و در نظر گرفتن 10 در صد پرسشنامه ترس زايمان جهت گروه مورد و شاهد تكميل و ريزش 50 نفر محاسبه گرديد. به منظور مقايسه ترس از نتايج مورد بررسي قرارگرفت. هم چنين هر دو گروه تا پايان بارداري مورد پيگيري قرار گرفتند وروش انجام زايمان در دو گروه ثبت گرديد. 24 ساعت پس از زايمان از افراد در مورد اين كه آيا توانستهاند تن آرامي را به هنگام ليبر انجام زايمان در بين گروه مورد و شاهد از آزمون تي مستقل و به منظور مقايسه داخل گروهها از آزمون تي زوج استفاده گرديد. به منظور مقايسه نسبت زايمان طبيعي در دو گروه از آزمون كاي دو استفاده گرديد. به منظور مقايسه انجام تن دهند پرسيده شد. 1- Childbirth Attitude Questionnaire. 2 - Cut off. 32

5 آرامي در قبل بعد از مداخله و به هنگام ليبر در گروه آزمون از آزمون ككران استفاده شد. در ملاحظات اخلاقي ابتدا مجوز بومي سازي ابزار از پروفسور لويي اخذ گرديد. پس از تصويب رساله توسط كميته پژوهشي دانشگاه پژوهش گر توسط رياست محترم اداره سلامت مادران به بيمارستان ميلاد معرفي و مجوز انجام تحقيق از مديريت محترم بيمارستان اخذ گرديد. كليه شركت كنندگان آگاهانه و داوطلبانه در نمونهگيري شركت كردند و از نظر محرمانه بودن اطلاعات به آنها اطمينان داده شد. نتايج ميانگين سني مادران شركت كننده در اين مطالعه 24/93±3/4 و ميانگين سن بارداري آنها 22/68±2/5 بود. 69/7 درصد با تحصيلات در سطح ديپلم 20/2 درصد بالاي ديپلم و 11/1 درصد زير ديپلم 76/8 درصد خانه دار و 59/6 درصد مقيم مسكن استيجاري بودند. آزمون كاي دو وتي مستقل نشان داد كه دو گروه از نظرسطح تحصيلات وضعيت اشتغال وضعيت مسكن سن بارداري و سن مادر و شاخص توده عضلاني تفاوت نداشتند. قبل از مداخله آموزشي انجام تنش زدايي در دو گروه آزمون و كنترل وجود نداشت (0 درصد) بعد از مداخله آموزشي 96/1 درصد از گروه مورد تن آرامي را به طور مرتب انجام دادند درحالي كه در گروه شاهد تغييري در اين زمينه وجود نداشت. همچنين 77/5 درصد افراد در گروه مورد ابراز داشتند كه به هنگام ليبر قادر به انجام تن آرامي بودهاند. آزمون ككران اختلاف معني داري را از نظر انجام رفتار تن آرامي در گروه آزمون در سه مرحله ) قبل بعد و به هنگام ليبر) نشان داد( p<0/001 ). ميانگين نمره ترس از زايمان قبل از مداخله در گروه شاهد 40/71±6/23 و در گروه مورد 6/96±39/35 انحراف معيار)كه پس از مداخله به تر تيب 38/03± 9/27 و ± 29/82 بود. 7/18 آزمون تي مستقل اختلاف معنيداري را بين دو گروه نشان داد. هم چنين در گروه مورد ترس زايمان نسبت به قبل از مداخله به طور معنيداري كاهش يافته بود( p<0/001 ). در گروه شاهد نيز ترس زايمان كاهش يافته بود ولي اختلاف معنيدار نبود. پس از حذف موارد بريچ در دو گروه 23/4 درصد از زايمانها در گروه مورد به روش سزارين انجام شد كه در مقايسه با گروه شاهد (53/1 درصد) اختلاف معنيداري را نشان داد( p<0/001 ). بحث نتايج اين تحقيق نشان ميدهد كه آموزش تن آرامي در كاهش ترس زايمان و افزايش زايمان طبيعي موثر است. درگروه آزمون ميزان سزارين به طور معنيداري كمتر از گروه شاهد بود. نمره درگروه شاهد بيشتر از گروه ترس زايمان در سه ماهه سوم مورد بود. رايدينگ بيان ميكند ترس از زايمان در سه ماهه سوم بارداري ميتواند با وقوع سزارين اوژانسي ارتباط داشته باشد( 10 ). اگرچه جانسون و اسليد نشان دادند كه تفاوتي در ترس از زايمان بين زناني كه زايمان طبيعي انجام دادهاند و زناني كه سزارين اورژانسي يا انتخابي شدهاند و جود ندارد( 18 ) كه اين مسي له مي تواند تاثير ترس از زايمان را در فرهنگهاي مختلف نشان دهد. اما اوست با مرور 18 مطالعه كنترل شده نشان داد كه روشهاي آرام سازي و تنش زدايي كاربردي بر جنبههاي گوناگون اختلال اضطرابي موثر است( 19 ). باستاني و همكاران نيز در بررسي تاثير تن آرامي بر كاهش سزارين نشان دادند كه تن آرامي در كاهش اضطراب و افزايش ميزان زايمان طبيعي موثر است( 17 ). سيستو و همكاران هم در بررسي تاثير گروه درماني در كاهش ترس زايمان بيان نمودند كه 85 درصد زنان پس از مداخله از در خواست خود مبني برسزارين صرف نظر نمودند( 8 ). مهديزاده و همكاران نيز در بررسي تاثير كلاسهاي آمادگي زايمان بركاهش سزارين به نتايج مشابه دست يافتند( 20 ). 33

6 مسلم آبادي خراساني در نتايج خود بيان مينمايد كه تركيبي از تن آرامي و روشهاي تنفسي و ماساژ نسبت به مراقبت معمولي ميزان زايمان با ابزارو سزارين را در گروه مورد كاهش ميدهد( 21 ). اما فهامي در بررسي تاثيرتمرينهاي لاماز برسرانجام حاملگي زنان نخست زا دريافت كه ميزان سزارين در دو گروه تحت آموزش با تكنيك و گروه شاهد اختلاف معنيداري نداشت( 7 ). هر چند نتايج اين تحقيق نشان دهنده تاثير آمادگي مادر و انجام تن آرامي بركاهش سزارين ميباشد اما هنوز اين ميزان بالاتر از آمار سازمان بهداشت جهاني است كه علت آن ميتواند مربوط به عوامل خارج از كنترل نظير انجام مداخلات غير ضروري باشدكه به صورت روتين به هنگام زايمان اجرا ميگردد. از آنجا كه يكي از اهداف آموزش تن آرامي در اين مطالعه انجام اين تكنيك به هنگام شروع درد زايمان بود پيگيري افراد پس از زايمان نشان داد كه 77/5 درصد افراد توانسته بودند تن آرامي را در زمان ليبر انجام دهند. ملزم بودن زنان باردار به قرارگرفتن در وضعيت طاقباز و وجود عوامل محيطي مثل سر وصداي ساير مادران ميتواند مانعي در تمركز مادران در اتاق زايمان و انجام تن آرامي باشد. در اين تحقيق ثبت انجام تن آرامي گروه مورد در منزل و ليبر به صورت خود گزارشي بود كه اين امر به عنوان يكي از محدويت هاي خارج كنترل اين تحقيق مي باشد. نتيجه گيري نتايج اين تحقيق نقش كلاسهاي آمادگي زايمان را با تاكيد بر آموزش مهارت تن آرامي در كاهش ترس از زايمان و كاهش سزارين غير ضروي تاييد مينمايد. به منظور تامين سلامت روان مادران باردار و كاهش سزارينهاي غير ضروري ايجاد كلينيكهاي مشاوره در كنار اراي ه مراقبت بارداري پيشنهاد مي گردد. وجود كلينيكهاي ترس زايمان در كشورهايي مثل سوي د و فنلاند نتايج مطلوبي را در كاهش ترس از زايمان و افزايش زايمان طبيعي در برداشته و ميتواند در برنامه ريزي اراي ه مراقبت دوران بارداري مورد توجه قرار گيرد. تشكر و قدرداني اين مقاله ماحصل يك پايان نامه دانشجويي است پژوهشگر و همكاران مراتب قدرداني خود را از معاونت محترم پژوهشي دانشگاه تربيت مدرس رياست و پرسنل محترم اداره سلامت مادران رياست و پرسنل محترم بيمارستان ميلاد سوپر وايزر محترم آموزشي سركارخانم حميديان و مسي ولين محترم بخش زايمان و پس از زايمان سركارخانمها خجك نژاد ومحبوبي ابراز مي دارند. هم چنين از تمامي زنان بارداري كه با عشق و شور فراوان در تمام مراحل تحقيق ما را ياري نمودند تشكر و قدرداني ميگردد منابع 1. Family health and population office of Ministry of health, new system monitoring and evaluation of fertility health plans Moayed Mohseni S, Mohamadi KH. [The predictive of cesarean section trend base on present statistic document]. Daneshvar 2006; 66(14): Shariat M, Majlesi F, Azari S, Mahmoodi M. [Cesarean section in maternity hospitals in Tehran, Iran]. Payesh, Journal of The Iranian Institute For Health Sciences Research 2002; 3(1): Szeverenyi P, Poka R, Hetey M, Torok Z. Contents of childbirth related fear among couples wishing the parent s presence at delivery. J Psychosom Obstet Gynaecol 1998; 19: Eriksson C, Westman G, Hamberg K. Content of childbirth related fear in Swedish women and men-analysis of an open ended question. Journal of midwifery & women s health 2006; 51(2): Zafarghandi N, Hadavand Sh, Torkestani F, Zaeri F, Variji M. [Evaluation of anxiety and 34

7 fear of labor in postpartum period]. Journal of medical council of Islamic Republic of Iran 2005; 2(23): Fahami F, Masoufar S, Davazdahemami Sh. [The effect of Lamaze practices on the outcome of pregnancy and labour in primipara women]. Iranian Journal of Nursing and midwifery Research summer 2007; 12(3): Saisto T, Toivanen R, Salmela-Aro K, Halmesmaki E. Therapeutic group psychoeducation and relaxation in treating fear of childbirth. Acta Obstetricia et Gynecologica Scandinavica 2006; 85(11): Leeman LM, Plante LA. Patient-choice vaginal delivery. Annals of Family medicine 2006; 4: Ryding Elsa lena, Wijma B, Wijma K, Rtdhstorm H. Fear of childbirth during pregnancy may increasing the risk of emergency caesarean section. Acta Obstet Gynecol Scand 1998; 77: Lowe NK. Self efficacy for labour and childbirth fears in nulliparous pregnant women. J psychosom obstet Gynecol 2000; 21: Dickread G. Problem of pain in childbirth. Health education journal 1955; 13: Saisto T, Salmela-Aro K, Kononen T, Nurmi JE, Halmesmaki E. A controlled trial of intervention in fear of childbirth. Obstet Gyneco 2001; 98: Bastani F, Haidarnia A, Vafaei M, Kazemnegad A, Kashanian M. [Effect of Relaxation Training Based on the Synthesizing of the PRECEDE Model with the Health Belief Model and the Self-efficacy Theory on Anxiety and Pregnancy Outcomes Among Pregnant Women]. Theses for ph.d Degree of Tarbiat Modares university, Ost LG. Applied relaxation: Description of coping technique and review of controlled studies. Behav Res Ther 1987; 25(5): Bastani F, Hidarnia A, Aguilar-Vafaei M, Kazem-nejad A, Kashani M. Dose relaxation education in a primigravida Iranian women influence adverse pregnancy outcomes? Journal of perinatal & Neonatal Nursing 2006; 20 (2): Wijma K. Why focus on fear of childbirth? J psychosom Obstet 2003; 24 (3): Brislin RW, Lonner WJ, Thron-dike RM. Cross- cultural Research methods. New York: Wiley J & Sons, NY, USA; 1973.p Johnson R, Slade P. Does fear of childbirth during pregnancy predict emergency caesarean section? BJOG. 2002; 109(11): Mehdizadeh A, Roosta F, Kamali Z, Khoshgoo N. [Evaluation of the effectiveness of antenatal preparation for childbirth courses on the health of the mother and the newborn]. Journal of Iran university of medical sciences 2003; 35(10): Moslemabadi Farahani SH, Malekzadegan A, Mohammadi R, Hosseini F. [Effect of the one to one midwifery care during labor on modes of delivery]. Iran Journal of Nursing 2005; 43(18):

8 Journal of Arak University of Medical Sciences Autumn 2008; 11(3): Original Article The effect of childbirth preparation classes on childbirth fear and normal delivery among primiparous women Khorsandi, M 1, Ghofranipour F 2*, Hidarnia A 2, Faghihzadeh S 3, Vafaei M 4, Rousta F 5, Amin Shokr F 6 1- PhD Candidate in Health Education, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran, 2- Associate professor, PhD of Health Education, Department of Health Education, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran. 3- Professor, PhD of Biostatistics, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran. 4- Associate professor, PhD of Psychology, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran. 5- Master degree of midwifery,researcher 6- Assistant professor, PhD of public health, Department of Health Education, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran. Received 6 Apr, 2008 Accepted 28 May, 2008 Abstract Background: There has been an increase in the number of women willing to have a caesarean birth because of their fear of childbirth. It seems the childbirth preparation educational class is a good way to remove or alleviate fears associated with pregnancy and childbirth.this research designed to identify the effect of childbirth preparation classes on childbirth fear on the primiparous women. Methods and Materials: The present study is a clinical trial which was carried out in 2007 at Milad Hospital, with 100 nulliparous pregnant women. Childbirth fear was measured by childbirth attitudes questionnaire. Normal pregnant women in the second trimester with childbirth fear score was 28 or more were randomly selected and dirided into experimental and control group with 50 subject in each qroup. The experimental group attended nine childbirth preparation class sessions and control group received routine antennal care. Results: The mean scored fear of childbirth in case and control group were 39.35±6.96 and 40.71±6.23 respectively. There was not significant difference between two groups. After the sessions, comparing childbirth fear score between two groups in third trimester showed the mean score of childbirth fear among experimental group was lower than control group (29.82+/ compare to /-9.27), and the differences statistically was significant (p<0.001). Mode of delivery was significantly different between the two groups. Conclusion: Primiparous women attended childbirth preparation classes acquired lower score of childbirth fear in compare to women received routine prenatal care. The results of this research showed relaxation training decreased childbirth fear and increased normal vaginal delivery. Key words: Childbirth fear, vaginal delivery, relaxation *Corresponding author; Ghofranf@modares.ac.ir Address: Department of Health Education, Tarbiat Modares University, Tehran , Iran