ΙΑ119 Θεωρητικές και μεθοδολογικές αρχές στη μελέτη της κλασικής τέχνης. Δημήτρης Πλάντζος

Transcript

1 ΙΑ119 Θεωρητικές και μεθοδολογικές αρχές στη μελέτη της κλασικής τέχνης Δημήτρης Πλάντζος

2 Η παλιννόστηση του κλασικού: Νοσταλγία για την κλασική αρχαιότητα ως επινοημένη παιδική ηλικία της ανθρωπότητας

3 Η παλιννόστηση του κλασικού: Νοσταλγία για την κλασική αρχαιότητα ως επινοημένη παιδική ηλικία της ανθρωπότητας Αφοσίωση στο υλικό ίχνος ως αδιάψευστη ιστορική μαρτυρία

4 Η παλιννόστηση του κλασικού: Νοσταλγία για την κλασική αρχαιότητα ως επινοημένη παιδική ηλικία της ανθρωπότητας Αφοσίωση στο υλικό ίχνος ως αδιάψευστη ιστορική μαρτυρία Νοητή (προς το παρόν) αποκάθαρση των υλικών καταλοίπων ως μέσο για την αποκατάσταση του χρονικού ρήγματος

5 Κυριακός Αγκωνίτης, Δυτική Όψη του Παρθενώνα.

6 Κυριακός Αγκωνίτης: Συστηματική επαφή με το κλασικό παρελθόν μέσω των υλικών καταλοίπων του Ξύπνημα των νεκρών ως πράξη της Θείας Πρόνοιας Επιτόπια έρευνα /εμπειρική μελέτη και καταγραφή των άμεσων ιστορικών πηγών Η αποκατάσταση του ρήγματος με το παρελθόν ως χρέος του νεωτερικού ανθρώπου

7 Jacques Spon Ιούλιος 1675-Μάρτιος 1676

8 J. Spon, Αθήνα, 1678.

9 J. Spon, Ο Παρθενώνας, Σταδιακή αποκάθαρση των υλικών καταλοίπων.

10 1670

11 J.P. Babin, Relation de l état present de la ville d Athènes, 1674.

12 G. Wheler, A Journey into Greece, Λονδίνο 1682.

13 Αθήνα, 1687.

14 Δομή του Μαθήματος: Εισαγωγικά Η ανακάλυψη της κλασικής αρχαιότητας Η αναβίωση του κλασικού ιδεώδους Αναπαριστώντας το κλασικό ήθος Οι αρχαιολογίες του εικοστού αιώνα Χρόνος, χάος, ιστορία Τι είναι έργο; Ποιος δημιουργεί ένα έργο τέχνης; Η επικράτεια των εικόνων Σώματα, υλικότητα, ταυτότητες Ο χώρος ως αισθητική εμπειρία Η απο-αποικιοποίηση του κλασικού Συμπεράσματα συζήτηση

15 Δομή του Μαθήματος: Εισαγωγικά Η ανακάλυψη της κλασικής αρχαιότητας Η αναβίωση του κλασικού ιδεώδους Αναπαριστώντας το κλασικό ήθος Οι αρχαιολογίες του εικοστού αιώνα Χρόνος, χάος, ιστορία Τι είναι έργο; Ποιος δημιουργεί ένα έργο τέχνης; Η επικράτεια των εικόνων Σώματα, υλικότητα, ταυτότητες Ο χώρος ως αισθητική εμπειρία Η απο-αποικιοποίηση του κλασικού Συμπεράσματα συζήτηση

16 Jacques Carrey, Ο Γάλλος πρεσβευτής του Λουδοβίκου ΙΔ στην Κωνσταντινούπολη François Olier Marquis de Nointel στις παρυφές του Λυκαβηττού, 1674.

17 Μαρκήσιος de Nointel, 1674.

18 Daniel Mytens, O Λόρδος Arundel, 1618.

19 James Stuart ( ) Nicholas Revett ( ) The Antiquities of Athens Measured and Delineated, i-iv,

20

21

22 Λονδίνο, Ναός St Pancras ( ).

23

24

25

26

27

28 James Wyatt ( ), Αστεροσκοπείο Ράντκλιφ (Οξφόρδη).

29 James Wyatt ( ), Αστεροσκοπείο Ράντκλιφ (Οξφόρδη).

30

31

32 1820

33

34 National Monument of Scotland, Edinburgh ( ) "A Memorial of the Past and Incentive to the Future Heroism of the Men of Scotland". [3]

35

36

37 Ζωφόρος Βασσών στην Αρκαδία, περ. 400 π.χ. C.R. Cockerell, Ζωφόρος Μουσείου Ashmolean στην Οξφόρδη, 1845

38

39

40 Leo von Klenze ( ), Γλυπτοθήκη (Μόναχο).

41 Leo von Klenze ( ), Πάνθεον (Βαυαρία).

42 William Stickland, Δεύτερη Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών, Φιλαδέλφεια ( ).

43 Ithiel Town και Alexander Jackson Davies, Ταμείο Δασμών Νέας Υόρκης, ( ).

44

45 18 ος αι.

46 Αναβίωση του κλασικού ιδεώδους: Αισθητικό και ιδεολογικό κίνημα

47 Αναβίωση του κλασικού ιδεώδους: Αισθητικό και ιδεολογικό κίνημα Επιστροφή στα διαχρονικά κλασικά πρότυπα

48 Αναβίωση του κλασικού ιδεώδους: Αισθητικό και ιδεολογικό κίνημα Επιστροφή στα διαχρονικά κλασικά πρότυπα Παραδειγματική αξία της κλασικής μορφολογίας και ρυθμολογίας

49 Αναβίωση του κλασικού ιδεώδους: Αισθητικό και ιδεολογικό κίνημα Επιστροφή στα διαχρονικά κλασικά πρότυπα Παραδειγματική αξία της κλασικής μορφολογίας και ρυθμολογίας Το ελληνορωμαϊκό παρελθόν πηγή έμπνευσης για τον νέο αστισμό και τον αναδυόμενο εθνικισμό

50 Αναβίωση του κλασικού ιδεώδους: «Σημαίνουσα χρήση»: ως σύστημα ιδεών και αντιλήψεων η ελληνική αναβίωση εκφράζει το νέο, το προοδευτικό και το φιλελεύθερο, συνοψίζοντας έτσι τον καταστατικό αξιακό χάρτη της αστικής δημοκρατίας.

51 Joseph Hansom και Edward Welch, Birmingham Town Hall ( )

52 Αναβίωση του κλασικού ιδεώδους: «Σημαίνουσα χρήση»: ως σύστημα ιδεών και αντιλήψεων η ελληνική αναβίωση εκφράζει το νέο, το προοδευτικό και το φιλελεύθερο, συνοψίζοντας έτσι τον καταστατικό αξιακό χάρτη της αστικής δημοκρατίας. Την ίδια στιγμή, το κίνημα της ελληνικής αναβίωσης αποικιοποιεί τον κλασικό πολιτισμό και εργαλειοποιεί την κλασική αρχαιολογία

53 «Αποικιοποίηση» του κλασικού Ο φαντασιακός και εν πολλοίς αυθαίρετος εποικισμός του κλασικού ως νεωτερικής ουτοπίας

54 «Αποικιοποίηση» του κλασικού Ο φαντασιακός και εν πολλοίς αυθαίρετος εποικισμός του κλασικού ως νεωτερικής ουτοπίας Η μονομερής οργάνωση της κλασικής κληρονομιάς από τις νεωτερικές ελίτ ανεξάρτητα από τις επιθυμίες ή τις διαθέσεις των άμεσων «αποδεκτών» της