Συνεχόμενη ή Διαλειμματική άσκηση για βέλτιστες αερόβιες προσαρμογές?



Σχετικά έγγραφα
Διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης: φυσιολογικές αποκρίσεις και προσαρμογές

Διαλειμματικό ή συνεχόμενο τρέξιμο για τη βελτίωση της απόδοσης στην αντοχή;

Σημαντική η ικανότητα κατανάλωσης υψηλής ποσότητας οξυγόνου (VO 2 max)

ΑΕΡΟΒΙΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΑΝΑΕΡΟΒΙΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΟΞΥ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ

ΑΝΑΕΡΟΒΙΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΟΞΥ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ ΑΝΑΕΡΟΒΙΟ ΚΑΤΩΦΛΙ

Η. Ζαχαρόγιαννης, Επίκουρος καθηγητής ΤΕΦΑΑ, Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών ΚΑΡΔΙΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ & ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ (ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ)

ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΕΡΟΒΙΑ ΑΣΚΗΣΗ (ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΟ AEROBIC) Σπύρος Κέλλης Καθηγητής προπονητικής Τ.Ε.Φ.Α.Α.-Α.Π.Θ

Άσκηση και Χρόνιες Πνευμονοπάθειες

«Καρδιοαναπνευστική δοκιμασία Κοπώσεως»

Η ΑΝΤΟΧΗ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΗΤΡΟΤΑΣΙΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ UEFA B

Άσκηση. Καρδιοαναπνευστικές ανταποκρίσεις και προσαρμογές

Ανάπτυξη της αντοχής στο ποδόσφαιρο. Σπύρος Κέλλης Καθηγητής προπονητικής ΤΕΦΑΑ-ΑΠΘ

Μεταβολισμός και διατροφή στα αγωνίσματα του κλασικού αθλητισμού

Ορισμός Αντοχής. Αντοχή είναι η ικανότητα του οργανισμού: να αντιστέκεται στην κόπωση. να αποκαθίσταται γρήγορα μετά την κόπωση

ΦΑΤΟΥΡΟΣ Γ. ΙΩΑΝΝΗΣ, Ph.D. Created with Print2PDF. To remove this line, buy a license at:

Βασιλική Μάνου Λέκτορας Τ.Ε.Φ.Α.Α.-Α.Π.Θ.

Αντοχή. Γρίβας Γεράσιμος

1. Η αναπνευστική λειτουργία. 2. Η κεντρική λειτουργία. 3. Η περιφερική λειτουργία. 4. Ο μυϊκός μεταβολισμός

Η ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ ΑΝΤΟΧΗ

Ανάπτυξη της αντοχής στη χιονοδρομία

ΑΣΚΗΣΙΑΚΟΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ ΣΕ ΠΑΙ ΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥΣ

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΣΚΗΣΗ. ΦΑΤΟΥΡΟΣ Γ. ΙΩΑΝΝΗΣ, Ph.D. Τ.Ε.Φ.Α.Α.,.Π.Θ.

Άσκηση και Σακχαρώδης Διαβήτης

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΡ ΙΟΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ. ΦΑΤΟΥΡΟΣ Γ. ΙΩΑΝΝΗΣ, Ph.D. Τ.Ε.Φ.Α.Α.,.Π.Θ.

Άσκηση και Υπέρταση Συγγραφική ομάδα:

ΣΕΓΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ & ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΟΙ ΖΩΝΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΗΜΙΑΝΤΟΧΗΣ - ΑΝΤΟΧΗΣ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΣΕΡΡΩΝ

ΤΜΗΜΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ BCPT 101- Φυσική Αγωγή Ι Μάθηµα 1. Μεταφορά ενέργειας κατά τη διάρκεια της άσκησης

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΟΥΣ ΑΣΘΕΝΟΥΣ. ΚΑΡΑΤΖΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ P.N.FTh M.TTh

ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ. ΦΑΤΟΥΡΟΣ Γ. ΙΩΑΝΝΗΣ, Ph.D. ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Τ.Ε.Φ.Α.Α..Π.Θ.

Τίτλος 5ης Διάλεξης ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΣΚΗΣΗ. Εισήγηση: Χατζηνικολάου Α.,Επίκουρος Καθηγητής

ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΝ

Η θέση του γαλακτικού στον ασκησιακό μεταβολισμό

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕ

ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΣΤΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ (555)

Βελτίωση, Αξιολόγηση της Αντοχής σε Ελεύθερα Αθλούμενους και Δρομείς Υγείας

Εφαρμοσμένη Αθλητική Εργοφυσιολογία

ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ ΚΑΤΆ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ Α. Ολοκλήρωση του Ενεργειακού Μεταβολισμού

ΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΑΝΑΠΝΟΗ. Καρβουντζή Ηλιάνα Βιολόγος

Βιοχηµικοί δείκτες της επιβάρυνσης της προπόνησης

Φυσιολογία της Άσκησης - Θεραπευτική Άσκηση

αναερόβιων συστημάτων απελευθέρωσης ενέργειας.

(Β. Κλεισούρας, 2004)

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ. 7η Διάλεξη: «Καμπύλη γαλακτικού οξέος»

ΕΡΓΟΜΕΤΡΙΑ. Διάλεξη 5 η. Βασίλειος Σπ. Τράνακας MSc Διαιτολόγος - Διατροφολόγος Καθ. Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού

Εφαρμοσμένη Αθλητική Εργοφυσιολογία

Σχεδιασμός προγραμμάτων άσκησης με στόχο την προαγωγή της υγείας. 4. Άσκηση και καρδιοπάθειες Άσκηση και υπέρταση. 150

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

KM 950: Αεροβικός χορός- οργάνωση - μεθοδολογία Διάλεξη 11η : Προπονητική. και aerobic (αεροβικός χορός) I

Μέθοδοι Προπόνησης ΙΙ: Ταχύτητα - Ρυθµός αγώνα - Αποκατάσταση

Φυσιολογία της Άσκησης

ΟΡΟΛΟΣΤΗΣΑΣΚΗΣΗΣΣΤΟ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΣΥΝ ΡΟΜΟ, ΣΤΑ ΛΙΠΙ ΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΛΙΠΟΠΡΩΤΕΪΝΕΣ

Μελέτη του γαλακτικού για τον σχεδιασμό της προπόνησης αντοχής

Μεταβολισμός του γλυκογόνου. Μεταβολισμός των υδατανθράκων κατά την άσκηση. Από που προέρχεται το μυϊκό και ηπατικό γλυκογόνο;

και εφηβική ηλικία Πήδουλας Γεώργιος M.sc Γυμναστής Φυσικής κατάστασης ποδοσφαίρου

Επίδραση της άσκησης στο καρδιοαναπνευστικό σύστημα

Μέθοδοι Προπόνησης Ι: Προπόνηση Αντοχής

Ποιες είναι οι σημαντικότερες παράμετροι της φυσικής κατάστασης για τον επαγγελματία ποδοσφαιριστή; Πώς και πόσο μπορούν να βελτιωθούν;

Σχεδιασμός, εφαρμογή και καθοδήγηση προγραμμάτων άσκησης

Μέθοδοι Προπόνησης Ι: Προπόνηση Αντοχής

Συστήµατα ενέργειας για την άσκηση

ΟΜΑΔΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΜΕΤΡΙΚΑ - ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ

ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ. Ελένη Αυλωνίτου, Ph.D. Διδάκτωρ Εργοφυσιολόγος Εθνικό Κέντρο Aθλητικών Ερευνών

ΚΥΤΟΚΙΝΕΣ, ΜΥΟΚΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ Χαρά Κ. Δελή, PhD

ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗN ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΛΑΣΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΔΡΟΜΟΙ

Οξειδωτικό Stress, άσκηση και υπερπροπόνηση

Polarized or threshold training for greater adaptations and peak performance?

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΔΡΟΜΩΝ ΗΜΙΑΝΤΟΧΗΣ. 400, 800, 1500, 3000m

Άσκηση και Καρδιοπάθειες

Καρδιαγγειακές Παθήσεις και Άσκηση: Πρόληψη και Αποκατάσταση

Άσκηση, υγεία και χρόνιες παθήσεις

Παρακολούθηση & Αξιολόγηση Κολυμβητών

Φυσιολογία της Άσκησης

Εισαγωγή. Μεταβολισμός κατά την άσκηση

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ: ΣΤΟΧΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ. 1min, 2min, 4min, 10min

Εισαγωγή. Άπνοια, Υποξική Προπόνηση και Αθλητική Απόδοση με έμφαση στην Κολύμβηση

Αργύρης Τουμπέκης Επίκουρος Καθηγητής Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΣΕΦΑΑ

Σπύρος Κέλλης Καθηγητής Προπονητικής Τ.Ε.Φ.Α.Α.-Α.Π.Θ.

Στυλιανή Ανή Χρόνη, Ph.D. Λέκτορας ΤΕΦΑΑ, ΠΘ, Τρίκαλα

Εφαρμοσμένη Αθλητική Εργοφυσιολογία

Άσκηση και Ποιότητα Ζωής στην Τρίτη Ηλικία

«Ο ΑΝΤΙΘΡΟΜΒΩΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ»

ΕΡΓΟΜΕΤΡΙΑ ΑΣΚΟΥΜΕΝΩΝ ΔΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ Γ. ΖΙΩΓΑΣ ΕΡΓΟΦΥΣΙΟΛΟΓΟΣ, SPORTSCLINIC ΠΥΛΑΙΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ T

Πώς να μην χάσετε στην θάλασσα ότι με κόπο κερδίσατε στην πισίνα: συμπληρώματα διατροφής και άλλα «κόλπα» Γιώργος Σακκάς PhD

Εφαρμοσμένη Αθλητική Εργοφυσιολογία

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ. ΜΚ 0910 «Εργοφυσιολογία στον Αγωνιστικό Αθλητισµό Ι»

Άσκηση στις αναπτυξιακές ηλικίες

Πνευμονική/Αναπνευστική αποκατάσταση Δρ. Μαρούλα Βασιλοπούλου

Φυσιολογικές Μεταβολικές επιδράσεις της σωµατικής άσκησης

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΕΣ

ΕΡΓΟΜΕΤΡΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΑΝΤΩΝΙΑ ΚΑΛΤΣΑΤΟΥ

Εφαρμοσμένη Αθλητική Εργοφυσιολογία

ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ. Ανάλυση Αθλημάτων. κωδ. μαθήματος Ν314. Τίτλος 5ης Διάλεξης. Εισήγηση: Χατζηνικολάου Α.,Επίκουρος Καθηγητής

Βασικά ενεργειακά συστήματα. Δρ. Μαρία Παπανδρέου 2018

ΣΥΝΟΨΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΩΝ & ΟΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ. ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΤΗΤΑ Της ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ & Προπονητικοί Κύκλοι. Βασίλης Κρομμύδας

Ζαχαρόγιαννης Η. Επίκουρος καθ. ΣΕΦΑΑ Ε.Κ.Π.Α. ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ >2h (Mαραθώνιος δρόμος)

Φυσιολογία της Άσκησης

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΔΙΑΛΕΞΗ 6

Transcript:

Συνεχόμενη ή Διαλειμματική άσκηση για βέλτιστες αερόβιες προσαρμογές? Ανδρέας Ζαφειρίδης, Ph.D. Επίκουρος Καθηγητής ΤΕΦΑΑ Σερρών - ΑΠΘ Εργαστήριο Φυσιολογίας και Βιοχημείας της Άσκησης Αερόβιες μέθοδοι άσκησης Συνεχόμενη Διαλειμματική Ένταση Διάρκεια Αναερ. κατώφλι Mέτριας > 30 min < Υψηλής < 30 min Διάρκειας ερεθίσματος Χρόνος Διάρκεια VO 2max Μικρού 15 s -1 min Μεσαίου 2-4 min Ένταση ερεθίσματος Sprint Interval Training (μέγιστες 10-30s επαναλήψεις, 1-6 min διάλειμμα) 1

Προσαρμογές στην Αερόβια άσκηση Κεντρικές Περιφερικές Ενδοθηλιακή Λειτουργία Αγγειογένεση Το μέγεθος των προσαρμογών εξαρτάται Συσταλτικότητα Μυοκαρδίου Αιματική ροή από την επιβάρυνση της άσκησης Όγκος Παλμού max Καρδιακή Παροχή max Μιτοχονδρίων Οξειδωτικών ενζύμων Τύπου ΙΙx σε IIa Ο 2 απορόφηση/χρήση Απο το 1980... Σε ελευθέρα αθλούμενους και άτομα με χρόνιες παθήσεις Οι δύο μέθοδοι: Προκαλούν κεντρικές/μυϊκές προσαρμογές Βελτιώνουν τους δείκτες αερόβιας ικανότητας Μειώνουν τους παράγοντες κινδύνου της υγείας Συμπεράσματα μεταναλύσεων (Bacon A. 2013, Sloth M, 2013; Gist NH 2014; Weston M 2014; Milanović Z 2015) 2

Επίδραση Συνεχόμενης και Διαλειμματικής στη VO 2 max (Milanović Z Sports Med. 2015) Συνεχόμενη vs. Ελέγχου (30 60 min, 60-80% ΚΣmax ) Διαλειμματική vs. Ελέγχου (30s 4min, 15-30 min, 90-95% ΚΣmax) Ciolac et al. Gomley et. al Nybo et.al. Osci-Tutu et al. Chtara et al. O Donovan et al. Lo et al. Berger et al. Trapp et al. Warburton et al. OVERALL Astorino et al. Esfarjani et. al Abderraham et.al. Ciolac et al. Bayati et al. Zieman et al. Metcalfe et al. Nybo et al. Goremley et al. Berger et al. O Donovan et al. Trapp et al. Warburton et al. OVERALL Επίδραση Sprint Training στη VO 2 max (Gist NH, 2014) Cocks et al. Carr et. al Iaia et.al. Burgomaster et al. McPherson et al. Rowan et al. Sandvei et al. Laursen et al. Barnett et al. Astotrino et al. Bailey et al. Reid et al. Esfarjani et al. Trilk et al. Hazellet et al. Bayati et al. Sprint Interval vs. Ελέγχου (10-30s all-out, 4-12 reps 7min/week; 135 min with rest) OVERALL d = 0,31 Cohen (d): -1.0 0 1.0 2.0 3

Astrand and Rodahl 1986. Which time of training is more effective: to maintain a exercise submaximal VO 2 max for 40 min or to tax maximally the aerobic system for 16 min Συμπεράσματα μελετών Συνεχόμενη vs. Διαλειμματική vs. SΙT Σε υγιή άτομα Αερόβια ικανότητα, καρδιοαγγειακές/μυϊκές προσαρμογές Διαλειμματική > Συνεχόμενη (μέτριας έντασης) Διαλειμματική = Συνεχόμενη (μέτριας έντασης) Συνεχόμενη (μέτριας έντασης) = Sprint interval training 4

Συμπεράσματα μετανάλυσης Μέτρια Συνεχόμενη vs. Διαλειμματική (Milanović Z. 2015) Συνεχόμενη Διαλεμματική Η διαφορά αυξάνει: Διάρκεια ερεθισμάτων Ασκηση:διάλειμμα (1 : 1,4) Σε ηλικιώμενους 1,2 ml/kg/min Συμπεράσματα μεταναλύσεων Συνεχόμενη vs. SΙT στη VO 2max (Gist NH Sports Med. 2014; Weston M Sports Med. 2014) Μέτρια Συνεχόμενη (30-60 min, 60-80% ΚΣmax 3-5/week, 90-300 min/week) = Sprint interval training (10-30s, 4-12 all-out reps, 3 φορές/εβδ, 135 min with rest) Ασήμαντη/Ασαφής διαφορά μεταξύ μεθόδων d = 0,04 (CI 95% -0,17 με 0,24) (Gist, 2014) 1,6% (Weston, 2014) 5

Εξισορpόπηση της Επιβάρυνσης? ΚΣ, όγκος παλμού, απορόφηση Ο 2, μυϊκή υποξία κ.τ.λ.) Βελτίωση Αερόβιας Ικανότητα Καρδιακή/μυϊκή συνολική επιβάρυνση Μοριακά σηματοδοτικά μονοπάτια Κεντρικές / Περιφερικές προσαρμογές Πώς έγινε η Εξισορpόπηση της Επιβάρυνσης για σύγκριση Συνεχόμενης vs. Διαλειμματικής? Δαπανούμενης ενέργειας (Isocaloric - kcal) Συνολικό μηχανικό έργο (Isowork - Joules) Δεν υπολογίζει αναερόβια ενέργεια (ΙΝΤ) Δεν υπολογίζει το φυσιολογικό έργο (επιβάρυνση) Τα διαλειμματικά πρωτόκολλα πιο απαιτητικά ως προς τη συνολική επιβάρυνση και προσπάθεια 6

Υπάρχει καλύτερη λύση για την Εξισορpόπηση της Συνολικής Επιβάρυνσης? Εξίσωση της προσπάθειας (Isoeffort RPE) Αντανακλά τις φυσιολογικές απαιτήσεις (στρες) της άσκησης Υποκειμενικός Δείκτης Προσπάθεια (RPE) Καρδιακή Συχότητα Αντανακλά την ένεργεια από αναερόβιο μεταβολισμό Συνεχόμενη Διαλειμματική Μεσαίου Χρόνου Διαλειμματική Μικρού Χρόνου Ενεργοποίηση του αερόβιου μεταβολισμού Καρδιοαγγειακές και μυϊκές αποκρίσεις Μεταβολικό stress (metabonomics) Συνολική = επιβάρυνση = 7

(Zafeiridis, Sarivasiliou, Dipla, Vrabas) VO 2 (ml kg -1 min -1 ) 70 60 50 40 30 20 10 30-30s (110% - 50% ) 80% ) 3-3 min (95% 35% ΚΣ peak = 194 b/min (97% ΚΣ max ) RPE = 18,2 18,8/20 ΚΣ mean ΣΥΝ = 184 b/min 3-3 = 181 b/min 30-30s = 185 b/min % VO 2max attained Χρόνο άσκησης: 85% VO 2max 90% VO 2max 95% VO 2max 0:00 05:00 10:00 15:00 20:00 25:00 30:00 35:00 40:00 TIME (min) % VO 2 max - Χρόνος (>85% & 95% VO 2 max) 105 Peak VO 2 attained (ml kg -1 min -1 ) 800 Time Spent >85% VO 2 max (sec) 700 * 90 * * 600 * 75 60 45 30 Continuous 30-30 sec 3-3 min * p < 0.05 vs. Continuous 500 400 300 200 100 0 400 350 300 Continuous 30-30s 3-3min * p < 0.05 vs. 30-30s Time Spent >95% VO 2 max (sec) * 250 200 150 100 50 0 Continuous 30-30s 3-3min * p < 0.05 vs. continuous and 30-30s 8

120 100 3:3 min > 30-30 s = ΣΥΝ * * Συνεχόμενο 30 : 30 sec 3 : 3 min % VO2max 80 60 40 Children Men 3:3 min > 30-30 s = ΣΥΝ 9

# Υψηλή ενεργοποίηση του αερόβιου μηχανισμού (% VO 2 max, > 90-95 % VO 2 max ) Long Interval > Συνεχόμενη = Short Interval (3:3 min, 95% ΜΑΤ) (80% ΜΑΤ) (30:30 s, 110% ΜΑΤ) Παιδιά (12-14 yrs.) = Ενήλικες # Χρόνος άσκησης > 80 % VO 2 max Ενήλικες : Παιδιά : Long Interval = Συνεχόμενη = Short Interval (3:3 min, 95% ΜΑΤ) (80% ΜΑΤ, > LT) (30:30 s, 110% ΜΑΤ) Συνεχόμενη > Long Interval > Short Interval Επιφέρει η συνεχόμενη ή διαλειμματική εξιδικευμένες κεντρικές & περιφερικές προσαρμογές? Συνεχόμενη vs. Long Interval vs. Short Interval (70% ΜΠΙ) (2:2 min, 95%:0% ΜΠΙ) (30:30 s, 110%:0% ΜΠΙ) = Κεντρικές Προσαρμογές Ο 2 -μεταφορά Καρδιαγγειακή επιβάρυνση Περιφερικές Προσαρμογές Ο 2 -απορρόφηση Οξυγόνωση μυός 10

Αποκρίση καρδιαγγειακών παραμέτρων στα τρία πρωτόκολλα (Finapres, raw data) ΣΥΝ 2-2 min 30-30 s Μεταβολή στο μυ των Ο 2 Hb, HHb, Hbdiff, thb στα τρία πρωτόκολλα (Oxymon NIRS, raw data) HHb thb ΣΥΝ Hbdiff O2Hb 2-2 min 30-30 s 11

Αποκρίση στον κορεσμό Ο 2 του μυός (TSI, %) στα τρία πρωτόκολλα (Portamon, raw data) ΣΥΝ 2-2 min 30-30 s Καρδιοαγγειακές και VO 2 αποκρίσεις Μεταβλητή Συνεχόμενη 2-2 min 30-30 sec Όγκος Παλμού PEAK 139.9 ± 16.6 145.5 ± 22.3 142.3 ± 22.7 (ml/beat) AVERAGE 126.5 ± 16.4 126.8 ± 16.9 119.2 ± 18.5 Καρδιακή Παροχή PEAK 23.3 ±2.5 24.8 ± 3.5 23.3 ± 3.1 (L/min) AVERAGE 20.2 ± 2.3 19.9 ± 2.9 18.5 ± 2.3 Pressure-Rate Product PEAK (mmhg b/min 10) AVERAGE VO 2 % VO 2 max Χρόνος >80% VO 2 max 3475 ± 254 2628 ± 229 84.5 ±3.5 376 ± 302 3611 ± 253 2710 ± 247 90.7 ± 5.7 445 ± 235 3586 ± 329 2434 ± 266 83.0 ±7.4 162 ± 174 Long-Interval (2:2 min, 95% ΜΠΙ) Συνεχόμενο ( Αναερ. Κατώφλι) > Short-Interval (30:30 sec, 110% (ΜΠΙ) 12

Περιφερικές αποκρίσεις (Μυϊκή αποξυγόνωση) Α-VO 2 (ml/dl) HHb ( µm) TSI-Ο 2 (%) Μεταβλητή Συνεχόμενη 2-2 min 30-30 sec PEAK AVERAGE PEAK AVERAGE PEAK AVERAGE 15.5 ± 1.7 13.6 ± 1.4 17.9 ± 5.7 15.9 ± 5.3 46.6 ± 8.6 51.5 ± 2.2 15.7 ± 2.3 13.0 ± 1.8 19.9 ± 5.2 14.1 ± 4.6 46.0 ± 9.5 53.1 ± 7.6 15.2 ± 1.8 13.1 ± 1.6 19.3 ± 6.2 14.1 ± 4.8 45.9 ± 9.5 53.0 ± 8.5 Long - Interval = Συνεχόμενο = Short-Interval Metabolic profile of isoeffort continuous, long and short interval aerobic exercise: metabolomic approach (Zafeiridis A.,..Theodoridis G; In preparation) Υπάρχουν διαφορές μεταξύ της συνεχόμενης και της διαλειμματικής άσκησης (ίση συνολική φυσιολογική επιβάρυνση και προσπάθεια): Στο συνολικό μεταβολικό στρες (metabonomics) Στο μεταβολισμό υδατανθράκων, λιπών και πρωτεϊνών Στην ενεργοποίηση οξειδωτικού/μη οξειδωτικού μηχανισμού 13

Επίδραση των πρωτοκόλλων στο συνολικό μεταβολικό στρες (PCA model) Συνεχόμενη vs. Long Interval vs. Short Interval (80% VO2max) (3:3 min, 95% VO2max) (30:30 s, 110% VO2max) Πριν την άσκηση: ΣΥΝ 3-3 min 30-30 s Μετά την άσκηση ΣΥΝ 3-3 min 30-30s Επίδραση των πρωτοκόλλων στο μεταβολισμό υδατανθράκων, λιπών και πρωτεϊνών Μεταβολισμός υδατανθράκων Γλυκόζη Γαλακτικό οξύ Πυροσταφυλικό οξύ Μεταβολισμός λιπών Γλυκερόλη 3-Υδροβουτυρικό οξύ Μεταβολισμός πρωτεϊνών Λευκίνη, Ισολευκίνη Βαλίνη Αλανίνη Τυροσίνη Ιστιδίνη Ενεργοποίηση κύκλου κιτρικού οξέος Κιτρικό οξύ Ηλεκτρικό οξύ Μετατόπιση προς μη οξειδωτικές διαδικασίες Γαλακτικό/Πυροσταφυλικό οξύ Γαλακτικό/Kιτρικό οξύ Long Interval = Συνεχόμενο = Short Interval 14

# = Συνολικό Μεταβολικό Στρες = Υδατάνθρακες Πρωτεΐνες Λίπη = Γλυκόζη Λ.Ο. Αμινοξέα = 29 Επιθυμητή παράμετρο αερόβιας ικανότητας (VO 2max, αναερόβιο κατώφλι, δρομική οικονομία) Αερόβια ικανότητα & υγεία του αθλούμενου Διαθέσιμο χρονικό διάστημα για προσαρμογές Συχνότητα & χρόνος εκτέλεσης αερόβιου προγράμματος Αντισταθμιστικά οφέλη των διαλειμματικών πρωτοκόλλων υψηλής έντασης Για την επιλογή του αερόβιου προγράμματος άσκησης προσκόλληση στην άσκηση επιπλοκές υγείας 15

THANK YOU 16