«Αφού οι γυναίκες έχουν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες...»

«Αφού οι γυναίκες έχουν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες...» Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας η 8η Μαρτίου κι έτσι, λόγω της περίστασης, το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ της Αμερικής, δημοσίευσε μια σειρά στοιχείων για την σημερινή θέση των γυναικών στην Ευρώπη, σε σύγκριση με τους άντρες σε αρκετούς τομείς, όπως της δημογραφίας, της εκπαίδευσης, της απασχόλησης και της ανεργίας. Από την κατάκτηση του δικαιώματος ψήφου στις αρχές του προηγούμενου αιώνα μέχρι και σήμερα, η Ευρώπη παλεύει για την πραγματική ισότητα των δύο φύλων, τόσο στην καθημερινότητα, όσο και στον επαγγελματικό χώρο. Δυστυχώς όμως, έρευνες που δημοσιεύονται κατά καιρούς, αποδεικνύουν πως το χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι ακόμα μεγάλο σε όλα τα επίπεδα. Συγκεκριμένα, στον τομέα της εκπαίδευσης στην Ευρώπη, την χρονιά του 2016, οι γυναίκες διπλωματούχοι μεταξύ 25-59 ετών υπολογίζονταν στο 24%, έναντι 23% των ανδρών, ενώ πολύ κοντά ήταν και τα ποσοστά των αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα, με 23% για τις γυναίκες και 24% για τους άνδρες. Εκεί που οι Ελληνίδες υπολείπονται πολύ των ανδρών, είναι στα ποσοστά ανεργίας που σημειώνονται. Στην Ελλάδα απασχολείται το 47% των γυναικών έναντι του 74% των ανδρών. Η αναθεώρηση του οικογενειακού δικαίου το 1983 σημείωσε μια αρκετά σημαντική πρόοδο, καθώς κατάργησε την πατριαρχική οικογένεια, τον θεσμό της προίκας αλλά και την υποχρέωση των γυναικών να αλλάζουν το επώνυμό τους μετά το γάμο. Η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ισότητα των φύλων για την περίοδο 2016-2019, επικεντρώθηκε σε 4 θεματικούς τομείς. Πρώτον, φρόντισε για την αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας και της ισότιμης οικονομικής ανεξαρτησίας γυναικών και ανδρών,όπως και την μείωση των διαφορών μεταξύ των φύλων όσον αφορά τους μισθούς, τις αποδοχές και τις συντάξεις και κατ επέκταση, καταπολέμηση της φτώχειας των γυναικών. Επίσης, ασχολήθηκε με την καταπολέμηση της βίας λόγω φύλου και η προστασία και στήριξη των θυμάτων και την προώθηση της ισότητας των φύλων και των δικαιωμάτων των γυναικών παγκοσμίως. Εαν αυτοί οι στόχοι επιτευχθούν, θα υπάρξει μια ισότιμη κοινωνία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Μαρία - Δήμητρα Κωνσταντινίδου, 09/03/2018

Γυναίκα : μια ιστορία χωρίς τέλος Η θέση της γυναίκας στην κοινωνία είναι πλέον πολύ καλύτερη από εκείνη του παρελθόντος. Μετά από τους δύο Παγκό σμιους Πολέμους, σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου, έχει κατοχυρωθεί με νόμους η πλήρης σχεδόν ισότητα της γυναίκας με τον άντρα και της ανα γνωρίστηκαν πολλά δικαιώματα, που δεν τα είχε πριν. Η γυναίκα είναι ελεύθερη να ασκεί οποιοδήποτε επάγγελμα εργαζόμενη έξω από το σπίτι και vα απολαμβάνει τα ίδια δικαιώματα με τον άντρα. Πλέον δεν υπάρχουν πια εμπόδια για τις σπουδές και τη μόρφωση της γυναίκας, η οποία μπορεί τώρα να φοιτά σε όλες τις εκπαιδευτικές σχολές και να ασκεί οποιαδήποτε επάγγελμα. Επίσης, μπορεί να συμμετέχει σε οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα έξω από το επάγγελμά της (αθλητισμός κτλ.), ενώ στον τομέα της πολιτικής έχει κατακτήσει το δικαίωμα της ψήφου και μπορεί να πάρει οποιοδήποτε αξίωμα. Όμως παρ όλα αυτά, η ισότητα της γυναίκας με τον άντρα σε πολλές περιπτώσεις είναι μόνο θεωρητική, καθώς υπάρχουν τομείς στους οποίους δεν συμμετέχει (για παράδειγμα, στο θρησκευτικό τομέα απαγορεύεται η κατάκτηση θρησκευτικών αξιωμάτων από γυναίκες). Ακόμη αντιμετωπίζουν πολλά εμπόδια στην αγορά εργασίας, που δημιουργούν ανισότητες, ειδικότερα για τις γυναίκες με χαμηλά εκπαιδευτικά προσόντα. Εργάζονται συχνότερα σε θέσεις μερικής απασχόλησης και σταματούν τη καριέρα τους για οικογενειακούς λόγους, είτε επειδή το επιλέγουν οι ίδιες είτε γιατί τους το επιβάλλει ο σύζυγος. Υπάρχει πολλές φορές το δίλημμα γι αυτές αν θα ακολουθήσουν το δρόμο της καριέρας ή της οικογένειας ακόμη και σε γυναίκες με υψηλή μόρφωση. Παρατηρείται ωστόσο πως τα ΜΜΕ τονίζουν συχνά αυτή την πλευρά της «απελευθέρωσης» των γυναικών από το νοικοκυριό μέσα από τις διαφημίσεις. Η σημερινή καταναλώτρια δεν είναι πλέον, όπως πριν μερικές δεκαετίες, η «βασίλισσα της κουζίνας» που έβρισκε ευχαρίστηση στο ρόλο της νοικοκυράς, αλλά μια γυναίκα που καλύπτει πολλούς ρόλους. Από όλα τα παραπάνω λοιπόν, ξεκαθαρίζεται η θέση της γυναίκας στην Ευρωπαϊκή κοινωνία, τη σύγχρονη εποχή, αλλά και οι υποχρεώσεις και οι δυσκολίες, που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά της.

Μαρία - Δήμητρα Κωνσταντινίδου, Ρομά: Οπισθοδρομικός λαός μαθήτρια του ΠΣΠΘ,16/03/2018 Σε μια πόλη της Βουλγαρίας, στο Λιπίνοβο, μόλις 2 χιλιόμετρα από το κέντρο της Φιλιπούποπολης βρίσκεται σήμερα ο μεγαλύτερος καταυλισμός Ρομά στην Ευρώπη. Κάμερες του καναλιού Sun κατέγραψαν την ζωή των γυναικών που ανήκουν σε αυτήν την φυλή. Η δημοσιοφράφος Έρικα Παπαδοπούλουλου ρώτησε και έμαθε από τις ντόπιες γυναίκες τον τρόπο ζωής τους και την σχέση τους με το αντίθετο φύλλο. Οι Ρομά, γνωστοί και ως Τσιγγάνοι, Κατσίβελοι ή Γύφτοι, είναι ένας νομαδικός λαός με ινδική καταγωγή. Δεν έχουν κάποια δική τους χαρακτηριστική θρησκεία, αλλά υιοθετούν την επικρατούσα θρησκεία κάθε περιοχής κατοικίας τους, όπως και τα έθιμά της. Σήμερα οι διάφορες φυλές είναι πιστές στο θρήσκευμα της χώρας που κατοικούν. Η γυναίκα επιβάλλεται να κάνει αυτό που λέει ο άνδρας. Ακούγεται περίεργο για τα δεδομένα της εποχής μας, κι όμως, αυτό είναι που συμβαίνει στην φυλή των Ρομά. Στην τσιγγάνικη φυλή, ο άνδρας είναι ο αρχηγός του σπιτιού και η γυναίκα δεν είναι ίση με αυτόν. Η θέση των γυναικών αυτών θυμίζει κυρίως τα παλαιότερα χρόνια, όπου οι γυναίκες δεν είχαν σχεδόν κανένα δικαίωμα. Μία τσιγγάνα, σε συνέντευξή της, δήλωσε ότι είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί πιστά τον σύντροφο και σύζυγό της, όπως και όλες οι υπόλοιπες γυναίκες της φυλής. Δήλωσε πως αναγκάζονται να λογοδοτούνται από πολύ μικρή ηλικία, και παντρεύονται περίπου στα 12 τους χρόνια. Δεν μπορούν να τελειώσουν το σχολείο, καθώς τις προλαβαίνει ο ρόλος της μητέρας και της νοικοκυράς. Για τον άνδρα όμως, δεν συμβαίνει το ίδιο, καθώς παντρεύεται στα 20 του χρόνια. Μία Ρομά γυναίκα πρέπει να ακολουθεί την απόφαση του άντρα της και χωρίς να έχει δικαίωμα να πει «όχι». Μία τσιγγάνα δεν έχει δικαίωμα να κάνει μια βόλτα, να πάει για καφέ με τις φίλες της, γιατί αυτή την κίνηση οι άντρες την θεωρούν παρανομία. Αντιθέτως όμως, αν θέλουν να ασχοληθούν με κάτι την ημέρα, μπορούν να δουλέψουν, όμως στην δική τους δουλειά, όχι υπάλληλοι ενός ανθρώπου. Σόνια Γκαράκλοβα, μαθήτρια του ΠΣΠΘ, 4.04.2018

Φύλο στο πατρόν του στερεότυπου Αποκαλυπτικά τα αποτελέσματα νέας έρευνας που διεξήχθη, καθώς αποδεικνύει πως επηρεαζόμαστε ασυνείδητα από τα στερεότυπα από μικρή κιόλας ηλικία. Η αμερικανική έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 400 παιδιών και δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Science. Στην βρεφική και παιδική του ηλικία, ένα παιδί δεν γνωρίζει την σημασία της λέξης στερεότυπο. Ένα αγόρι παίζει με αυτοκινητάκια και ένα κορίτσι με κούκλες. Όταν όμως φτάνουν στην ηλικία των 6 ετών, τα πράγματα αλλάζουν. Σύμφωνα με την έρευνα οι επιστήμονες διάβαζαν μια ιστορία για έναν πολύ έξυπνο άνθρωπο χωρίς να προσδιορίσουν το φύλο του. Στην συνέχεια τα παιδιά κλήθηκαν να διαλέξουν ανάμεσα σε 4 φωτογραφίες: 2 ανδρών και γυναικών ποιος/α είναι ο ήρωας της ιστορίας το 75% των αγοριών στην ηλικία των πέντε ετών υποστήριξαν το φύλο τους, έτσι έγινε και στο 75% των κοριτσιών της ίδιας ηλικίας, καθώς υποστήριζαν το δικό τους φύλλο Στην ηλικία όμως των 6 και άνω, τα αγόρια συνέχιζαν να υποστηρίζουν το φύλλο τους, αλλά και τα κορίτσια να υποστηρίζουν το ανδρικό φύλλο Είναι πλέον φανερό ότι στην ηλικία των 6 με 7 ετών γίνεται η μετάβαση από την «ισότητα» στο «διαχωρισμό», αφού αρχικά ότι τόσο τα πεντάχρονα αγόρια όσο και τα συνομήλικά τους κορίτσια θεωρούν «ευφυές» το φύλο τους. Αλλά, μόλις έναν χρόνο αργότερα, από την ηλικία των 6 ετών, τα κορίτσια ξεκινούν να θεωρούν τους εαυτούς τους λιγότερο ταλαντούχους από τη φύση τους σε σχέση με τα συνομήλικα αγόρια. Τα στερεότυπα υπάρχουν παντού Δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε. Τι όμως μας οδηγεί σε αυτά; Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ανάμεσα στις πιθανές αιτίες για τη δημιουργία αυτών των στερεοτύπων συγκαταλέγονται η έκθεση στα M.M.E., η επιρροή από τους καθηγητές, τους γονείς και άλλα παιδιά. Τα κοινωνικά στερεότυπα εγγράφονται από πολύ νεαρή ηλικία. Και ακόμη κι αν δεν έχει συναίσθηση, αυτές οι διαφορές στο μέλλον μπορεί να εξελιχθούν σε πολύ μεγαλύτερες και να γίνουν τροχοπέδη στις ζωές των κοριτσιών. Κι επειδή όλα ξεκινούν από τους μεγάλους, είναι σημαντικό να δούμε πέρα από το ροζ και το μπλε, και να έχουμε όλη την πολυχρωμία στη διαπαιδαγώγηση, και για τα δυο φύλα.

Σόνια Γκαράκλοβα, μαθήτρια του ΠΣΠΘ, 11.04.20

Πρώτες Κυρίες στην πολιτική ζωή Την περασμένη βδομάδα διοργανώθηκε μία εκδήλωση προς τιμή των αγώνων των Ελληνίδων γυναικών που κατάφεραν να εισέλθουν στην πολιτική ζωή και στη Βουλή χωρίς να έχουν «κατακτήσει» τη θέση του προέδρου ενός πολιτικού κόμματος ή οποιαδήποτε υψηλού αξιώματος αλλά να έχουν συνεισφέρει θετικά στην χώρα στη χώρα ώστε να είναι εμφανές τα αποτελέσματά τους. Το γεγονός αυτό έλαβε χώρα στην πρωτεύουσα την Αθήνα, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Επιπλέον, υπήρξε μία έκθεση με άλμπουμ φωτογραφιών όλων τον Ελληνίδων γυναικών ακόμα και αυτές που δεν είναι εν ζωή, όπως και τα βιογραφικά τους και \ αναφορά στις πιο σημαντικές τους διακρίσεις. Την περίοδο της Μεταπολεμική Εποχής τα πρώτα χρόνια η Ελένη Σκούρα, αξίζει να σημειωθεί, πως εκλέχθηκε η πρώτη γυναίκα Ελληνίδα βουλευτής κάτι που εκείνη την εποχή ήταν ασυνήθιστο. Παρόλα αυτά αρκετό ποσοστό των ανδρών την υποστήριξαν με την απόφασή της στην τότε Βουλή, όπως και οι ο Α. Καραθόδωρος, Α. Παπάγος και είχε σαν αποτέλεσμα την είσοδό της στη Βουλή μετά από υπομονή, προσπάθεια ενός μεγάλου αγώνα και την ευγνωμοσύνη της στους ανθρώπους που την βοήθησαν. Δυστυχώς, αυτή η αξιόλογη κυρία βρήκε στα βαθιά γεράματα το θάνατό της όπως και η Λίνα Τσαλδάρη. Η Λίνα Τσαλδάρη έχει ξεχωρίσει στην Ελληνική πολιτική ζωή αφού ήταν η πρώτη γυναίκα που εκτέλεσε τα καθήκοντα ενός Υπουργού στην ελληνική Κυβέρνηση στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Όμως, άλλες κυρίες που μπόρεσαν και παρευρέθηκαν σε αυτό το γεγονός είναι η Ντόρα Μπακογιάννη μία σοβαρή γυναίκα την ώρα εργασίας της καθώς είναι βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, πρώην Δήμαρχος των Αθηναίων καθώς ήταν η πρώτη γυναίκα που έλαβε μεγάλα ποσοστά 60% και υπουργός Εξωτερικών Υποθέσεων. Οι απαιτήσεις που χρειάζονται για το έργο της αν και μεγάλες έχει αποδειχθεί πως μπορεί να αντεπεξέλθει σε τέτοιες συνθήκες. Μπορεί το μεγαλύτερο ποσοστό στην πολιτική της Ελλάδας να απαρτίζεται από άνδρες και από ελάχιστες γυναίκες αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μία γυναίκα δεν έχει τις δυνατότητες και την κατάλληλη συμπεριφορά απέναντι στο κοινό όσο και στους αντίπαλους υποψήφιους. Αλτή Κωνσταντίνα, μαθήτρια του ΠΣΠΘ, 12.04.2018

Μαρί Κιουρί: Η Πρώτη Γυναίκα Νομπελίστας Η Μαρία Σκουοντόφσκα, κοινώς γνωστή ως Μαρί Κιουρί, ήταν μία σπουδαία φυσικός και χημικός που σημάδεψε την ιστορία της γυναίκας στον τομέα της επιστήμης, όταν έγινε η πρώτη γυναίκα επιστήμονας που έλαβε Νόμπελ. Ως μέλος της οικογένειας που κατέχει το ρεκόρ για τα περισσότερα Νόμπελ, η ίδια κέρδισε δύο Νόμπελ, ένα φυσικής και ένα χημείας. Είναι γνωστή μέχρι και σήμερα για την ανακάλυψη, μαζί με τον σύζυγό της, του Πολωνίου και του Ραδίου. Γεννημένη το 1867 στη Βαρσοβία της Πολωνίας, ήταν το πέμπτο παιδί της οικογένειας Σκουοντόφσκι. Ο πατέρας της ήταν καθηγητής φυσικής και μαθηματικών, ενώ η μητέρα της ήταν καθηγήτρια σε σχολή της Βαρσοβίας. Στα επόμενα χρόνια, η Μαρία και η οικογένειά της πέρασαν πολλές δυσκολίες, καθώς η μητέρα της μολύνθηκε με φυματίωση και το 1878 απεβίωσε, μόλις δύο χρόνια αφού η αδελφή της, Σοφία, απεβίωσε από τύφο. Παρ όλες τις δυσκολίες, η Μαρία με επιτυχία αποφοίτησε από κρατικό γυμνάσιο. Το 1891, η Μαρία μετακόμισε στο σπίτι της αδερφής της, Μπρονισουάβα, στο Παρίσι, με σκοπό να φοιτήσει στη σχολή θετικών επιστημών του πανεπιστημίου της Σορβόνης. Τα χρόνια μέχρι την αποφοίτηση της ήταν δύσκολα λόγω οικονομικών δυσκολιών που αντιμετώπιζε, περιορίζοντας ακόμα και τα γεύματα της. Όμως, έλαβε από ένα πολωνικό ίδρυμα υποτροφία 600 ρουβλίων, καταφέρνοντας να συνεχίσει τις σπουδές της. Λίγα χρόνια μετά η Μαρία αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο της Σορβόνης με πτυχία μαθηματικών, χημείας και φυσικής. Εν μέσω των σπουδών της, η Μαρία γνώρισε τον Πιέρ Κιουρί, απόφοιτο του πανεπιστημίου της Σορβόνης και οχτώ χρόνια μεγαλύτερος της. Ο Πιέρ έκανε πρόταση γάμου στην Μαρία το 1894, την οποία δεν αποδέχτηκε

μέχρι το 1895. Παντρεύτηκαν στο Παρίσι την ίδια χρονιά, όποτε πήρε η Μαρία το επίθετο Κιουρί, με το οποίο έμεινε γνωστή μέχρι σήμερα. Μαζί ανακάλυψαν δύο ραδιενεργά χημικά στοιχεία, το Πολώνιο και το Ράδιο. Με τον Πιέρ απέκτησε δύο παιδιά, την Ειρήνη και την Εύα. Το 1906, ο Πιέρ απεβίωσε αφού τον χτύπησε άμαξα ενώ περνούσε τον δρόμο. Η Μαρία το 1910 άρχισε σχέση με τον Πολ Λανζεβάν, πατέρα τεσσάρων παιδιών, κάτι που η γαλλική κοινωνία κατέκρινε. Όταν της απονεμήθηκε το Νόμπελ Χημείας (το δεύτερό της Νόμπελ) το 1911, ούτε μία γαλλική εφημερίδα δεν έγραψε για το κατόρθωμά της. Παρά την κακή φήμη του ονόματός της, η Μαρία προσέφερε σε πολεμικά νοσοκομεία του Α Παγκοσμίου Πολέμου συσκευές ακτίνων Χ, βοηθώντας στη διάδοση πολλών ζωών. Μετά από συνεχή έκθεση σε ραδιενέργεια, η Μαρία απεβίωσε από λευχαιμία το 1934, αφήνοντας πίσω ένα μεγάλο έργο. Γκρόσσος Δημήτριος, μαθητής του ΠΣΠΘ, 13.04.2018

Την περίοδο του 19ου-20ο αιώνα οι γυναίκες ζούσαν κάτω από άθλιες συνθήκες ως προς στην εργασία, την κοινωνική αλλά και την προσωπική ζωή τους χωρίς να επιβαρύνεται ο άνδρας και να μην δείχνει κανένα ενδιαφέρον σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Αυτό έδωσε το πείσμα σε κάποιες γυναίκες να διαμαρτυρηθούν καθώς άρχισαν να δημιουργούνται μυστικές συγκεντρώσεις και αργότερα δημόσιες, όπου μέλη καταπιεσμένες γυναίκες με στόχο την απαίτηση των δικαιωμάτων τους ανεξάρτητα από το φύλο τους. Αυτό το γεγονός ωφέλησε πολύ την ανθρωπότητα και κυρίως το γυναικείο πληθυσμό διότι έμαθαν να αγωνίζονται για τα πιο σημαντικά δικαιώματα τα ανθρώπινα δικαιώματα και ότι ακόμα και αν καταπατούνται πρέπει να προσπαθήσεις να τα διεκδικήσεις Το φαινόμενο αυτό που έχει ρίζες από τα παλιά χρόνια σήμερα ονομάζεται Φεμινισμός και είναι ένα κίνημα των γυναικών που υποστηρίζεται παγκοσμίως.

Αλτή Κωνσταντίνα, μαθήτρια του ΠΣΠΘ 14.04.2018