Που οφείλεται το υδραυλικό πλήγμα και τι μπορεί να προκαλέσει; Ποιοι είναι οι τρόποι αντιμετώπισης του; Το υδραυλικό πλήγμα οφείλεται στο απότομο σταμάτημα του αντλητικού συγκροτήματος ή στο απότομο κλείσιμο μίας δικλείδας ή στην εκκίνηση των αντλιών. To υδραυλικό πλήγμα μπορεί να προκαλέσει υπερπίεση. Αυτή η υπερπίεση, μπορεί να υπερβεί την πίεση λειτουργίας στην οποία αντέχει το υλικό, από υο οποίο είναι κατασκευασμένος ο αγωγός, ή οι συνδέσεις ή τα εξαρτήματα. Το αποτέλεσμα είναι θραύσεις, διαρροές ή ελάττωση της πίεσης, που όταν είναι χαμηλή μπορεί να δημιουργήσει σπηλαίωση και έκλυση αερίων. Η αναρρόφηση αυτών των αερίων μπορεί να αυξήσει επικίνδυνα την υπερπίεση την στιγμή της επιστροφής του κύματος. Το υδραυλικό πλήγμα μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιπληγματικές συσκευές όπως δεξαμενές αέρος (δοχεία διαστολής), δεξαμενές υπερχείλισης ή αντιπληγματικές βαλβίδες, ομαλή εκκίνηση και παύση των αντλίων.
Πως λειτουργούν τα πολλαπλά πιεστικά συγκροτήματα της Wilo τύπου COR με πίνακες CR ή CC (με ένα Inverter στον πίνακα και συμβατικές αντλίες); Σε έναν κύκλο λειτουργίας ενός πολλαπλού πιεστικού συγκροτήματος COR με πίνακα CR ή CC (Inverter στον πίνακα) πάντα η ίδια αντλία μεταβάλλει στροφές, ενώ η/οι αντλία/ες αιχμής μπαίνουν και βγαίνουν στο 100% των στροφών τους και στον επόμενο κύκλο (μετά από νέα εκκίνηση). Στον επόμενο κύκλο μία άλλη αντλία αναλαμβάνει αυτόν το ρόλο (αντλία βασικού φορτίου) για ισοκατανομή χρόνου λειτουργίας. Κατά της εκκίνηση της αντλίας αιχμής στο 100% των στροφών, η ρυθμιζόμενη αντλία μειώνει τις στροφές της για την αποφυγή υπερπίεσης.
Πως λειτουργούν τα πολλαπλά πιεστικά συγκροτήµατα της Wilo τύπου Vario (inverter σε κάθε αντλία); Σε έναν κύκλο λειτουργίας ενός πολλαπλού πιεστικού συγκροτήµατος τύπου Vario, όταν η ζήτηση αυξάνει και η ελεγχόµενη από το Inverter βασική αντλία φτάσει το 96% της απόδοσής της, τότε τίθεται σε λειτουργία η δεύτερη αντλία στο ελάχιστο των στροφών της. Εάν εντός 15 δευτερολέπτων σηµειωθεί επιπλέον αύξηση της ζήτησης, τότε η βασική αντλία φτάνει στο 100% των στροφών της όπου και παραµένει. Ταυτόχρονα, ο συνεχής έλεγχος µεταβολής στροφών µεταφέρεται µέσω του πίνακα στο Inverter της δεύτερης αντλίας που αναλαµβάνει το ρυθµιστικό ρόλο.
Πως γίνεται η διάγνωση µηδενικής παροχής στα πιεστικά συγκροτήµατα µε Inverter της Wilo (µε 1 έως 6 αντλίες); Η διάγνωση γίνεται µε το «τεστ µηδενικής παροχής» που γίνεται κάθε 60 δευτερόλεπτα. Κριτήριο για την αναγνώριση ζήτησης για τα πιεστικά συγκροτήµατα µε Inverter της Wilo είναι η πίεση. Ενώ η αντλία λειτουργεί ακόµα σε κάποιες στροφές µε το Inverter και κρατάει το επιθυµητό µανοµετρικό, ο αυτοµατισµός δοκιµάζει αν η πίεση παραµένει στο σύστηµα µε µείωση των στροφών (οπότε κρίνει ότι δεν υπάρχει ζήτηση) ή αν µειώνεται (οπότε κρίνει ότι υπάρχει ακόµα ζήτηση). Πρόκειται για υψηλής «ευφυΐας» πρόγραµµα διακοπής λειτουργίας αφού κατά τη διάρκεια του «τεστ µηδενικής παροχής» η πίεση δεν µεταβάλλεται πάνω από 0,1 bar από το set point (την επιθυµητή τιµή).
Ποια είναι η σωστή εγκατάσταση ενός πιεστικού συγκροτήματος; Το πιεστικό συγκρότημα πρέπει να τοποθετείται όσο πιο κοντά στην δεξαμένη παροχής νερού, και το νερό να καταλήγει στην αναρρόφηση της αντλίας σε φυσική ροή. Αν αυτό δεν είναι δυνατό και έχουμε αρνητική αναρρόφηση, τότε στο άκρο του σωλήνα εντός της δεξαμενής πρέπει να τοποθετείται ποδοβαλβίδα, να πραγματοποιείται πλήρωση και της αντλίας και του σωλήνα αναρρόφησης καθώς και η απαραίτητη εξαέρωση. Η ποδοβαλβίδα (ή ποτήρι) συνιστάται τόσο σε αντλίες αυτόματης αναρρόφησης όσο και σε αντλίες κανονικής αναρρόφησης. Ο σωλήνας πρέπει να είναι ανοδικός προς το στόμιο της αντλίας, (για να μην εγκλωβιστεί αέρας) απόλυτα στεγανός και μεγαλύτερης ή ίσης διατομής ως προς αυτό. Σημειώνεται ότι το ύψος αναρρόφησης δεν πρέπει να ξεπερνά τα 6-7m. Στην περίπτωση που το πιεστικό συγκρότημα λειτουργεί με αρνητική αναρρόφηση και διαθέτει δοχείο διαστολής με πιεζοστάτη, συνιστάται να μην τοποθετηθεί άλλη βαλβίδα αντεπιστροφής μεταξύ δοχείου και ποδοβαλβίδας.
Υπάρχει η δυνατότητα της αποφυγής χρήσης δοχείου διαστολής και πιεζοστάτη σε πιεστικό συγκρότημα; Ναι μπορούμε να αποφύγουμε τη χρήση δοχείου διαστολής και πιεζοστάτη, με τη χρήση της ηλεκτρονικής συσκευής FluidControl. Η αρχή λειτουργίας αυτής της συσκευής είναι ως εξής: Εάν ανοίξει κάποια παροχή της εγκατάστασης, η συσκευή καταγράφει πτώση πίεσης και ροή νερού και εκκινεί αμέσως την αντλία. Όταν κλείσουν όλες οι παροχές της εγκατάστασης, η συσκευή αντιλαμβάνεται διακοπή ροής και αύξηση πίεσης και δίνεται σήμα διακοπής λειτουργίας, μετά από προκαθορισμένη χρονική καθυστέρηση. Λόγω αυτής της χρονικής καθυστέρησης, δεν απαιτείται δοχείο διαστολής και αποφεύγονται τα υδραυλικά πλήγματα. Σε περίπτωση έλλειψης νερού, το FluidControl αναγνωρίζει έλλειψη ροής με ταυτόχρονη μεγάλη πτώση της πίεσης. Μετά από χρονική καθυστέρηση η λειτουργία της αντλίας διακόπτεται, για λόγους ασφαλείας, ανάβει η κόκκινη λυχνία και απαιτείται χειροκίνητη επανάταξη (reset) για επανεκκίνηση.
Πώς μπορούμε να εγκαταστήσουμε ένα πολλαπλό πιεστικό συγκρότημα με αρνητική αναρρόφηση; Η αρνητική αναρρόφηση πρέπει να αποφεύγεται στην εγκατάσταση πιεστικών συγκροτημάτων πολλαπλών αντλιών. Στην περίπτωση που αυτό δεν είναι δυνατό, τότε επιβάλλεται η κάθε μια αντλία να φέρει τον δικό της σωλήνα αναρρόφησης με την απαραίτητη ποδοβαλβίδα, καθώς και να προβλέπεται κατάλληλη διάταξη πλήρωσης αντλιών και σωλήνων αναρρόφησης πριν την πρώτη εκκίνηση. Μεταξύ ποδοβαλβίδων και του κοινού συλλέκτη κατάθλιψης συνιστάται να μην τοποθετηθούν άλλες βαλβίδες αντεπιστροφής, ώστε η πίεση του συστήματος να μεταφέρεται ως τις ποδοβαλβίδες (αποφεύγεται έτσι ο κίνδυνος αναρρόφησης αέρα σε διπλανές αντλίες λόγω υποπίεσης).
Που πρέπει να ρυθμίζεται η πίεση του αέρα στο δοχείο διαστολής του πιεστικού συγκροτήματος; Ένας πρακτικός κανόνας λέει ότι η πίεση του αέρα στο δοχείο διαστολής πρέπει να είναι 10% μικρότερη από την πίεση εκκίνησης που έχει ρυθμιστεί για την αντλία, π.χ. σε ένα πιεστικό συγκρότημα που η πίεση εκκίνησης έχει ρυθμιστεί στα 2 bar και να σταματάει στα 3,5 bar, η πίεση αέρα στο δοχείο διαστολής πρέπει να είναι 1,8 bar (2,0-10%). Η πίεση αυτή του αέρα ρυθμίζεται όταν το δοχείο είναι άδειο από νερό. Αν έχει νερό υπό πίεση, τότε διακόπτουμε την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στο πιεστικό συγκρότημα, ανοίγουμε μια βρύση στο δίκτυο για να εκτονωθεί και ρυθμίζουμε την πίεση του αέρα στο δοχείο.
Μπορεί η άμμος να προκαλέσει βλάβη στην υποβρύχια αντλία που χρησιμοποιείται για την άντληση νερού από πηγάδι; Η αναρρόφηση άμμου είναι μία συχνή αιτία βλάβης στις υποβρύχιες αντλίες, προκαλώντας φθορά του στεγανοποιητικού, ή των εδράνων ή των βαθμίδων. Οι υποβρύχιες αντλίες που δεν διαθέτουν διάταξη στήριξης πρέπει απαραίτητα να αναρτώνται αρκετά ψήλα από τον πυθμένα του φρεατίου, έτσι ώστε να αποκλείεται η περίπτωση αναρρόφησης άμμου. Υπάρχουν επίσης τύποι αντλιών (πχ Wilo - Sub- TWI5-SE) στις οποίες μπορεί να προσαρμοστεί πλωτή αναρρόφηση με φίλτρο, ώστε να αναρροφάται καθαρό νερό λίγα εκατοστά κάτω από την επιφάνεια του πηγαδιού.
Σε ποια στοιχεία πρέπει να δοθεί προσοχή κατά την εγκατάσταση και χρήση του FluidControl σε πιεστικά συγκροτήματα; Τα στόμια εισόδου/εξόδου πρέπει να είναι σε κατακόρυφη διάταξη. Μεταξύ αντλίας και FluidControl να μην παρεμβάλλεται άλλη λήψη νερού. Η πίεση εκκίνησης της συσκευής, επιδέχεται ρύθμιση, από 1,5 έως 2,7 bar. Η ρύθμιση της πίεσης εκκίνησης γίνεται με περιστροφή της βίδας που βρίσκεται στο πίσω μέρος της συσκευής. Αυτή η ρύθμιση είναι απαραίτητη στις περιπτώσεις όπου η υδάτινη στήλη της εγκατάστασης από το FluidControl και πάνω υπερβαίνει την εργοστασιακή ρύθμιση (~1,5 bar) που αντιστοιχεί σε 15 μέτρα υδάτινη στήλη. Σε περίπτωση σύνδεσης στο δίκτυο, χρειάζεται προσοχή διότι οι πιέσεις (δικτύου και αντλίας) ΠΡΟΣΤΙΘΕΝΤΑΙ. Κατά συνέπεια πρέπει τα εξαρτήματα, σωληνώσεις κλπ της εγκατάστασης να είναι κατάλληλα για χρήση στην τελική πίεση. Συνεργάζεται με αντλίες μονοφασικές έως 2HP με ονομαστικό ρεύμα έως 10A.
Τι μέγεθος δοχείου απαιτείται σε πιεστικό συγκρότημα Inverter; Λόγω της άριστης ποιότητας διατήρησης πίεσης (± 0,1 bar) των σύγχρονων συγκροτημάτων μεταβλητών στροφών, ένα μεγάλο δοχείο διαστολής πρακτικά δεν έχει νόημα: το πολύ μικρό Δp δεν θα επιτρέπει ούτε να εισχωρεί ούτε να εξέρχεται νερό από το δοχείο. Ουσιαστικά ένα μεγάλο δοχείο θα συνέβαλε σε κακές συνθήκες υγιεινής, εξαιτίας μεγάλης μάζας στάσιμου νερού (ένα δοχείο 500 λίτρων θα περιείχε 50 με 80 λίτρα στάσιμο νερό). Κατά την έναρξη λειτουργίας του πιεστικού συγκροτήματος μετά από ακινησία, η εκκίνηση πραγματοποιείται ουσιαστικά ακαριαία (μόλις πέσει η πίεση 0,1 bar κάτω από την επιθυμητή πίεση) με το άνοιγμα και μίας μόνο βρύσης, είτε υπάρχει δοχείο 8 λίτρων είτε δοχείο 500 λίτρων
Πώς γίνεται η ρύθμιση πιεζοστατών σε δίδυμο πιεστικό συγκρότημα; Αφού κλείσουμε τον γενικό διακόπτη παροχής ρεύματος αποσυνδέουμε τον πιεζοστάτη P2 και ρυθμίζουμε τον πιεζοστάτη Ρ1. O Ρ1 κάνει την εναλλαγή των αντλιών και ρυθμίζεται στη μέγιστη πίεση που επιθυμούμε στην εγκατάσταση π.χ. να είναι ρυθμισμένος στα 5,0 bar (σταμάτημα) και διαφορική πίεση - Differential 2,0 bar δηλαδή 3,0 bar (ξεκίνημα). Τελειώνοντας επανασυνδέουμε το καλώδιο στον πιεζοστάτη P2. Αφού κλείσουμε τον γενικό διακόπτη παροχής ρεύματος αποσυνδέουμε τον πιεζοστάτη P1 και ρυθμίζουμε τον πιεζοστάτη Ρ2. Ο P2 ενεργοποιεί και την δεύτερη αντλία. Η ρύθμιση θα πρέπει να είναι 0,5 έως 1,0 bar πιο κατά από την ρύθμιση P1 π.χ. να είναι ρυθμισμένος στα 4,5 bar (σταμάτημα) και διαφορική πίεση - Differential 2,0 bar δηλαδή 2,5 bar (ξεκίνημα). Τελειώνοντας επανασυνδέουμε το καλώδιο στον πιεζοστάτη P1. Σημείωση: Ο πιεζοστάτης Ρ1 ξεκινάει πρώτος και θα σταματήσει τελευταίος μετά τον P2.
Τι είναι ο μανδύας ψύξης και πόσο αναγκαία είναι η τοποθέτηση του σε υποβρύχιες αντλίες γεωτρήσεων; Η χρήση ενός μανδύα ψύξης προβλέπεται κατά περίπτωση από τους κατασκευαστές για τη σωστή ψύξη του ηλεκτροκινητήρα της υποβρύχιας αντλίας. Η χρήση του είναι απαραίτητη όταν τοποθετούμε υποβρύχιες αντλίες γεωτρήσεων εντός πηγαδιού ή δεξαμενής. Όμως όσον αφορά στην τοποθέτηση υποβρύχιας αντλίας εντός γεώτρησης, όσο μεγαλύτερη είναι η διάμετρος της οπής της γεώτρησης σε σχέση με τη διάμετρο της υποβρύχιας αντλίας, τόσο πιο αναγκαία είναι και η χρήση του μανδύα.
Τι πρέπει να γνωρίζουμε για την επιλογή μιας υποβρύχιας αντλίας γεωτρήσεων; Την εφαρμογή (π.χ. πλήρωση δεξαμενής, ύδρευση, άρδευση κλπ). Την ποσότητα νερού που θα αντληθεί (σε m 3 /h). Τη στάθμη ηρεμίας (ανώτερη) και τη δυναμική στάθμη (κατώτατη) μέσα στη γεώτρηση (προκύπτουν από τον γεωτρυπανιστή και τον γεωλόγο). Το βάθος της γεώτρησης. Την εσωτερική διάμετρο της γεώτρησης. Την ποιότητα νερού και το ποσοστό άμμου. Εάν η γεώτρηση είναι κατακόρυφη. Την ύπαρξη μονοφασικού ή τριφασικού ρεύματος στην περιοχή εγκατάστασης.
Τι πρέπει να προσεχθεί κατά την εγκατάσταση μιας υποβρύχιας αντλίας γεωτρήσεων; Το βάθος τοποθέτησης (συνήθως 5-10 μέτρα υψηλότερα από το βάθος της γεώτρησης για την αποφυγή τοποθέτησης σε λάσπη). Την θέση των φίλτρων στα υδροφόρα στρώματα της γεώτρησης ώστε να μην τοποθετηθεί η αντλία στο ίδιο βάθος με τα φίλτρα. Την προστασία της αντλίας από έλλειψη νερού (τοποθέτηση ηλεκτροδίων στάθμης). Τη ρύθμιση του θερμικού του ηλεκτρικού πίνακα σε σχέση με την ονομαστική τιμή απορρόφησης ρεύματος του ηλεκτροκινητήρα. Τη θέση της βαλβίδας αντεπιστροφής, η οποία πρέπει να είναι τοποθετημένη κατά την έξοδο του αγωγού από την γεώτρηση. Την τοποθέτηση ρυθμιστικής βάνας, μανόμετρου στην κατάθλιψη και παροχόμετρου. Το είδος του αγωγού κατάθλιψης και την πίεση λειτουργίας του σε σχέση με το ολικό μανομετρικό. Τη διάμετρο του αγωγού κατάθλιψης, ώστε να έχει τη λιγότερη δυνατή πτώση πίεσης από τις απώλειες που δημιουργούνται εντός του. Την αντοχή του συρματόσχοινου, με το οποίο θα αναρτηθεί η αντλία, σε εφελκυσμό. Να είναι στεγανή η σύνδεση του καλωδίου του ηλεκτροκινητήρα με το καλώδιο της ηλεκτρικής εγκατάστασης. Η επιλογή των αγωγών και η αντοχή των σπειρωμάτων των αγωγών να είναι τέτοια ώστε να αντέχουν το ολικό βάρος των αγωγών και της υποβρύχιας αντλίας.
Τι πρέπει να περιλαμβάνει ο έλεγχος των εγκαταστάσεων πιεστικών συγκροτημάτων τροφοδοσίας νερού; Μέτρηση της απορρόφησης ρεύματος από το συγκρότημα. Μέτρηση της ηλεκτρικής τάσης. Μέτρηση της θερμοκρασίας του κινητήρα. Γενικός έλεγχος της εγκατάστασης, των αποφρακτικών οργάνων, όπως επίσης και των συνδέσεων των σωληνώσεων για στεγανότητα και διάβρωση. Έλεγχος της στεγανοποίησης του άξονα και αλλαγή αυτού, εάν αυτό κριθεί απαραίτητο. Έλεγχος του κόμπλερ άξονα (όπου υπάρχει) και σφίξιμο βιδών, εάν αυτό κριθεί απαραίτητο. Έλεγχος της στεγανότητας της μεμβράνης του πιεστικού δοχείου διαστολής. Έλεγχος της πίεσης του αερίου του πιεστικού δοχείου διαστολής σε κατάσταση αποσυμπίεσης (όταν δηλαδή το δοχείο βρίσκεται χωρίς πίεση νερού). Έλεγχος των ηλεκτροδίων και της συσκευής έλλειψης νερού και ενδεχόμενος καθαρισμός, εάν χρειάζεται. Έλεγχος πλωτηροδιακόπτη στα ανοιχτά δοχεία στην αναρρόφηση και ενδεχόμενος καθαρισμός, εάν χρειάζεται.