L 38/18 10.2.2004 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 27ης Νοεµβρίου 2002 σχετικά µε διαδικασία κατ' εφαρµογή του άρθρου 81 της συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 53 της συµφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/E-1/37.978/Μεθυλογλυκαµίνη) [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθµό Ε(2002) 4557] (Τα κείµενα στην γαλλική και γερµανική γλώσσα είναι τα µόνα αυθεντικά) (Κείµενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) (2004/104/ΕΚ) ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ Σελίδα Περίληψη........................................................................ 20 ΜΕΡΟΣ I ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ................................................ 21 1. Η βιοµηχανία µεθυλογλυκαµίνης...................................................... 21 1.1. Το προϊόν................................................................. 21 1.2. Η αγορά µεθυλογλυκαµίνης..................................................... 21 1.3. Οι παραγωγοί.............................................................. 22 2. ιαδικασία... 23 2.1. Έρευνες στην Κοινότητα....................................................... 23 2.2. Έρευνες και διαδικασίες σε άλλες δικαιοδοσίες........................................ 24 3. Η σύµπραξη................................................................... 24 3.1. Τα αποδεικτικά στοιχεία....................................................... 24 3.2. Σύνοψη της παράβασης στην οποία αντιτίθεται η Επιτροπή................................ 24 3.3. Ιστορικό και αρχικές επαφές.................................................... 24 3.4. Η έναρξη ενός δοµηµένου καρτέλ Σύσκεψη στις 22 Νοεµβρίου 1990 στο Antony, Παρίσι......... 26 3.5. ιάρθρωση και περιεχόµενο της συνεργίας........................................... 27 3.5.1. Ανταλλαγή πληροφοριών................................................. 27 3.5.2. Συµφωνία για ορισµένες τιµές και για τις ετήσιες αυξήσεις τιµών....................... 28 3.5.3. Μερίδια αγοράς και κατανοµή πελατών........................................ 28 3.5.4. Συµπέρασµα σχετικά µε τη διάρθρωση και το περιεχόµενο της συνεννόησης................ 29 3.6. Ο τρόπος λειτουργίας και η εξέλιξη της συνεννόησης.................................... 30 3.7. Ετήσια σύσκεψη πιθανόν το Νοέµβριο- εκέµβριο 1991................................... 30 3.8. Ετήσια σύσκεψη, Σεπτέµβριος-Οκτώβριος 1992........................................ 31 3.9. Ετήσια σύσκεψη στο Παρίσι στις 5 Οκτωβρίου 1993 ή/και στη Φρανκφούρτη στις 12 Οκτωβρίου 1993.. 31 3.10. Ετήσια σύσκεψη στις 19 Οκτωβρίου 1994, Φρανκφούρτη................................. 31 3.11. Ετήσια σύσκεψη στις 3 Οκτωβρίου 1995, Φρανκφούρτη.................................. 31 3.12. Παρουσίαση του [υπαλλήλου Merck 2] (*) στις 2 Ιουλίου 1996 (Novotel La Defense Παρίσι)......... 31 3.13. Ετήσια σύσκεψη περίπου στις 24 Οκτωβρίου 1996, ξενοδοχείο Intercontinental, Φρανκφούρτη........ 32 3.14. Ετήσια σύσκεψη στις 6 Οκτωβρίου 1997, Novotel La Defense, Παρίσι........................ 32 (*) Τµήµατα του κειµένου αυτού έχουν διαγραφεί έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η µη δηµοσιοποίηση των εµπιστευτικών πληροφοριών τα τµήµατα αυτά είναι εντός αγκυλών.
10.2.2004 L 38/19 Σελίδα 3.15. Ετήσια σύσκεψη περίπου στις 7 Οκτωβρίου 1998, Φρανκφούρτη............................ 33 3.16. Το τέλος της σύµπραξης....................................................... 34 ΜΕΡΟΣ II ΝΟΜΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ....................................................... 35 1. ικαιοδοσία................................................................... 35 2. Εφαρµογή του άρθρου 81 της συνθήκης και του άρθρου 53 της συµφωνίας για τον ΕΟΧ................ 36 2.1. Άρθρο 81 παράγραφος 1 της συνθήκης και άρθρο 53 παράγραφος 1 της συµφωνίας για τον ΕΟΧ...... 36 2.2. Συµφωνίες και εναρµονισµένες πρακτικές............................................ 36 2.3. Ενιαία, συνεχής παράβαση...................................................... 37 2.4. Περιορισµός του ανταγωνισµού.................................................. 37 2.5. Επίπτωση επί των συναλλαγών µεταξύ των κρατών µελών της ΕΕ και µεταξύ των συµβαλλοµένων µερών του ΕΟΧ... 38 2.6. ιατάξεις κανόνων ανταγωνισµού εφαρµοστέες στην Αυστρία, τη Φινλανδία, τη Νορβηγία και τη Σουηδία 38 2.7. ιάρκεια της παράβασης....................................................... 38 2.8. Ευθύνη για την παράβαση...................................................... 39 2.8.1. Εφαρµοστέες αρχές..................................................... 39 2.8.2. Παραλήπτες.......................................................... 39 3. ιορθωτικά µέτρα................................................................ 40 3.1. Άρθρο 3 του κανονισµού αριθ. 17................................................ 40 3.2. Άρθρο 15 παράγραφος 2 του κανονισµού αριθ. 17 του Συµβουλίου.......................... 40 3.3. Το ποσό του προστίµου....................................................... 41 3.3.1. Το βασικό ποσό....................................................... 41 3.3.1.1. Σοβαρότητα.................................................... 41 3.3.1.2. Φύση της παράβασης.............................................. 41 3.3.1.3. Η πραγµατική επίπτωση της παράβασης στην αγορά µεθυλογλυκαµίνης του ΕΟΧ 41 3.3.1.4. Το µέγεθος της σχετικής γεωγραφικής αγοράς.............................. 41 3.3.1.5. Συµπέρασµα της Επιτροπής σχετικά µε τη σοβαρότητα της παράβασης............. 42 3.3.2. Κατάταξη των µελών της σύµπραξης.......................................... 42 3.3.2.1. Επαρκές αποτρεπτικό αποτέλεσµα...................................... 42 3.3.3. ιάρκεια της παράβασης.................................................. 43 3.3.4. Συµπέρασµα σχετικά µε τα βασικά ποσά....................................... 43 3.3.5. Επιβαρυντικές περιστάσεις................................................. 43 3.3.5.1. Ηγετικός ρόλος στη διάπραξη της παράβασης.............................. 43 3.3.6. Ελαφρυντικές περιστάσεις................................................. 43 3.3.7. Εφαρµογή της ανακοίνωσης περί επιείκειας (περί συνεργασίας των επιχειρήσεων)............. 44 3.3.7.1. Μη επιβολή προστίµου ή πολύ ουσιαστική µείωση του ποσού του προστίµου («Τµήµα Β»). 44 3.3.7.2. Ουσιαστική µείωση του προστίµου («Τµήµα Γ»)... 44 3.3.7.3. Σηµαντική µείωση του προστίµου («Τµήµα»)... 45 3.3.7.4. Συµπέρασµα σχετικά µε την εφαρµογή της ανακοίνωσης περί επιείκειας............. 45 3.3.8. Τα τελικά ποσά των προστίµων που επιβάλλονται στην παρούσα διαδικασία................ 45
L 38/20 10.2.2004 ΠΕΡΙΛΗΨΗ Παραλήπτες Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στις ακόλουθες επιχειρήσεις: Rhône-Poulenc Biochimie SA, Aventis Pharma SA, Merck KgaA. Παραβιαζόµενα άρθρα Άρθρο 81 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ και άρθρο 53 της συµφωνίας για τον ΕΟΧ που απαγορεύουν όλες τις συµφωνίες µεταξύ επιχειρήσεων, τις αποφάσεις ενώσεων επιχειρήσεων καθώς και τις εναρµονισµένες πρακτικές που ενδέχεται να έχουν επιπτώσεις στο εµπόριο µεταξύ των κρατών µελών και των συµβαλλοµένων µερών της συµφωνίας για τον ΕΟΧ και που έχουν ως αντικείµενο ή επηρεάζουν την πρόληψη, τον περιορισµό ή τη νόθευση του ανταγωνισµού στην κοινή αγορά και στο έδαφος που καλύπτει η συµφωνία για τον ΕΟΧ. Οικείο προϊόν Η µεθυλογλυκαµίνη φαρµακευτικής ποιότητας που χρησιµοποιείται ως ενδιάµεσο χηµικό προϊόν για τη σύνθεση ακτινοδιαγνωστικών µέσων, φαρµακευτικών και χρωστικών ουσιών. Αξία κοινοτικής αγοράς Περίπου 3,1 εκατοµµύρια ευρώ ετησίως ( 1 ). Περιγραφή της παράβασης Από τις αρχές Νοεµβρίου 1990 και µέχρι το εκέµβριο του 1999, οι κυριότεροι παραγωγοί µεθυλογλυκαµίνης συγκρότησαν µυστική σύµπραξη, κατά παράβαση του άρθρου 81 παράγραφος 1 της συνθήκης και του άρθρου 53 παράγραφος 1 της συµφωνίας για τον ΕΟΧ, η οποία κάλυπτε την Κοινότητα και τον ΕΟΧ, µέσω της οποίας καθόριζαν µερίδια αγοράς όσον αφορά το προϊόν συµφωνούσαν σχετικά µε τους στόχους τιµών, τους τιµοκαταλόγους, καθώς και τον τρόπο µε τον οποίο θα µοιράζονταν τους µεγαλύτερους πελάτες. ιάρκεια συµµετοχής Merck KgaA: από τις 22 Νοεµβρίου 1990 µέχρι τις 31 εκεµβρίου 1999, Rhone-Poulenc Biochimie SA: από τις 22 Νοεµβρίου 1990 µέχρι τις 31 εκεµβρίου 1999, Aventis Pharma SA: από τις 22 Νοεµβρίου 1990 µέχρι τις 31 εκεµβρίου 1999. ( 1 ) Εκτίµηση της Επιτροπής βάσει των στοιχείων πωλήσεων των εταιρειών. Για τα στοιχεία πωλήσεων βλέπε έγγραφα 00200 και 908-921 στο φάκελο της Επιτροπής.
10.2.2004 L 38/21 Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ, Έχοντας υπόψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, τη συµφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονοµικό Χώρο, τον κανονισµό αριθ. 17 του Συµβουλίου, της 6ης Φεβρουαρίου 1962, πρώτο κανονισµό εφαρµογής των άρθρων 81 και 82 της συνθήκης ( 2 ), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισµό (ΕΚ) αριθ. 1/2003 ( 3 ), και ιδίως τα άρθρα 3 και 15, τις αποφάσεις της Επιτροπής της 1ης Οκτωβρίου 2001 και της 17ης εκεµβρίου 2001 για την κίνηση της διαδικασίας στην παρούσα υπόθεση, Αφού κάλεσε τις ενδιαφερόµενες επιχειρήσεις να εκφράσουν τις απόψεις τους επί των αιτιάσεων που διατυπώθηκαν από την Επιτροπή σύµφωνα µε το άρθρο 19 παράγραφος 1 του κανονισµού αριθ. 17 και τον κανονισµό (ΕΚ) αριθ. 2842/98 της Επιτροπής, της 22ας εκεµβρίου 1998, σχετικά µε τις ακροάσεις στο πλαίσιο ορισµένων διαδικασιών κατ'εφαρµογή των άρθρων 85 και 86 της συνθήκης ΕΚ ( 4 ), Κατόπιν διαβούλευσης µε τη συµβουλευτική επιτροπή συµπράξεων και δεσποζουσών θέσεων, Έχοντας υπόψη την έκθεση του συµβούλου ακροάσεων στην υπόθεση αυτή ( 5 ), Εκτιµώντας τα ακόλουθα: ΜΕΡΟΣ I ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ (3) Η MG είναι ώριµο προϊόν, εφόσον κυκλοφορεί στην αγορά από µακρού. Η αγορά µεθυλογλυκαµίνης είναι σταθερή, ενώ ορισµένες περιοχές εµφανίζουν µειωµένη ζήτηση. Είναι πιθανό µεσοπρόθεσµα να εξαφανιστεί το προϊόν από την αγορά, αφού σύντοµα ενδέχεται να κυκλοφορήσει καινούργιο και φθηνότερο προϊόν. (4) Εντούτοις, όπως επιβεβαίωσαν αµφότερα τα µέρη, καθόλο το χρονικό διάστηµα που εξετάζεται στην παρούσα απόφαση, δεν υπήρξε κανένα υποκατάστατο της µεθυλογλυκα- µίνης όσον αφορά τις εφαρµογές ακτίνων Χ. Εξάλλου, µόνο η µεθυλογλυκαµίνη υψηλής ποιότητας, η οποία αναφέρεται ως φαρµακευτική µεθυλογλυκαµίνη, µπορεί να χρησιµοποιηθεί για τις εφαρµογές αυτές. Συνεπώς, συνάγεται ότι υπάρχει µια οικεία αγορά προϊόντος για τη φαρµακευτική µεθυλογλυκαµίνη. Η παρούσα απόφαση καλύπτει µόνο τη φαρ- µακευτική µεθυλογλυκαµίνη, η οποία µπορεί να χρησιµοποιηθεί στις εφαρµογές που αναφέρονται στην αιτιολογική σκέψη 1. Ένας κινέζος παραγωγός παράγει ένα είδος µεθυλογλυκαµίνης χαµηλότερης ποιότητας, που χρησιµοποιείται σε άλλες εφαρµογές όπως π.χ. η επεξεργασία υδάτων. Στην παρούσα απόφαση, η χρήση του όρου µεθυλογλυκαµίνη ή MG αφορά αποκλειστικά τη µεθυλογλυκαµίνη φαρµακευτικής ποιότητας. α) Προσφορά 1.2. Η αγορά µεθυλογλυκαµίνης (5) Όπως προαναφέρθηκε, η οικεία αγορά προϊόντος χαρακτηρίζεται ως η αγορά φαρµακευτικής µεθυλογλυκαµίνης (στο εξής «µεθυλογλυκαµίνη»), δεδοµένου ότι η κατηγορία αυτή δεν µπορεί να υποκατασταθεί από άλλες όσον αφορά τη ζήτηση. Η αγορά αυτή έχει παγκόσµια διάσταση. 1. Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΜΕΘΥΛΟΓΛΥΚΑΜΙΝΗΣ 1.1. Το προϊόν (1) Η µεθυλογλυκαµίνη (MG) (η οποία ενίοτε συναντάται ως «µεγλουµίνη») είναι ένα ενδιάµεσο χηµικό προϊόν για τη σύνθεση ακτινοδιαγνωστικών µέσων, φαρµακευτικών και χρωστικών ουσιών. εν πρόκειται για υποπροϊόν, αντίθετα η ικανότητα παραγωγής MG καθορίζεται από τη διαµόρφωση των εγκαταστάσεων παραγωγής. (2) Η MG παραδίδεται σε κρυστάλλινη µορφή στους παραγωγούς ακτινοδιαγνωστικών µέσων, οι οποίοι συνδυάζουν την ουσία µε έναν ακόµη χηµικό παράγοντα. Τη συνδυασµένη αυτή ουσία ζητούν πρωτίστως τα νοσοκοµεία που τη χρησι- µοποιούν για έγχυση σε ασθενείς που υφίστανται χηµειοθεραπεία. Η λειτουργία της MG συνίσταται στην παρεµπόδιση της ταχείας αποβολής των ακτινοδιαγνωστικών µέσων από το σώµα. ( 2 ) ΕΕ 13 της 21.2.1962, σ. 204/62. ( 3 ) ΕΕ L 1 της 4.1.2003, σ. 1. ( 4 ) ΕΕ L 354 της 30.12.1998, σ. 18. ( 5 ) ΕΕ C 36 της 10.2.2004. (6) Η παγκόσµια αγορά µεθυλογλυκαµίνης υπολογίζεται ότι το 1999 άγγιξε τους 375 τόνους περίπου, αξίας 5,7 εκατοµ- µυρίων ευρώ ( 6 ) περίπου, εκτων οποίων 3,1 εκατοµµύρια ευρώ ( 7 ). (7) Βάσει των στοιχείων πωλήσεων που παρουσίασαν τα µέρη το 1999, το µερίδιο της Merck στην παγκόσµια αγορά ανήλθε σε [περίπου 60 %], ενώ το µερίδιό της στον ΕΟΧ σε [περίπου 75 %] υπολογιζόµενα βάσει του όγκου. Τα µερίδια της Aventis εκτιµώνται σε [περίπου 40 %] στην παγκόσµια αγορά και [περίπου 25 %] στην αγορά ΕΟΧ ( 8 ). (8) Βάσει των ίδιων στοιχείων και µε βάση την αξία, το 1999 η Merck είχε µερίδιο [περίπου 55 %] στην παγκόσµια αγορά και αντίστοιχο µερίδιο [περίπου 70 %] στην Κοινότητα. Τα ( 6 ) Εκτίµηση της Επιτροπής βάσει των στοιχείων πωλήσεων των εταιρειών. εν είναι γνωστό εάν µικρότερες ποσότητες πωλούνται από κινέζους παραγωγούς. Για τα στοιχεία πωλήσεων βλέπε έγγραφα 00200 και 908-921. ( 7 ) Εκτίµηση της Επιτροπής βάσει των στοιχείων πωλήσεων των εταιρειών. Για τα στοιχεία πωλήσεων βλέπε έγγραφο 00202 και 908-921. ( 8 ) Εκτίµηση της Επιτροπής βάσει των στοιχείων πωλήσεων των εταιρειών. Για τα στοιχεία πωλήσεων βλέπε έγγραφο 00200-00202 και 908-921.
L 38/22 10.2.2004 εκτιµώµενα µερίδια της Aventis ανήλθαν στο [45 % περίπου] της παγκόσµιας αγοράς και [30 % περίπου] της αγοράς ΕΟΧ ( 9 ). (9) Στην απάντηση της στην κοινοποίηση αιτιάσεων, η Merck υποστηρίζει ότι το δικό της µερίδιο αγοράς πρέπει να υπολογιστεί βάσει του µέσου όρου πολλών ετών, δεδοµένου ότι τα αριθµητικά στοιχεία του 1999 δεν απεικονίζουν επαρκώς τη θέση των συµβαλλοµένων µερών καθόλη τη διάρκεια της σύµπραξης ( 10 ). Η Επιτροπή ερεύνησε το ζήτηµα. Στην απάντησή της στην κοινοποίηση αιτιάσεων, η Merck υπερεκτίµησε την αξία των πωλήσεων µεθυλογλυκαµίνης της Aventis. Τα µέσα µερίδια αγοράς για την περίοδο 1995-1999 δεν διαφέρουν σηµαντικά από τα µερίδια αγοράς του 1999. (10) Η Merck τόσο στη γραπτή της απάντηση στην κοινοποίηση αιτιάσεων όσο και στην προφορική της παρουσίαση υποστήριξε ότι οι παραδόσεις στον [πελάτη 1] δεν θα έπρεπε να περιληφθούν στον υπολογισµό του µεριδίου αγοράς της Merck, δεδοµένου ότι ο [πελάτης 1] ήταν εξαρτηµένος πελάτης της εταιρείας και η Merck ήταν ο µοναδικός προ- µηθευτής που µπορούσε να του παράσχει προϊόν της ζητού- µενης ποιότητας. (11) Το επιχείρηµα αυτό πρέπει να απορριφθεί, δεδοµένου ότι η Aventis κατά την ακροαµατική διαδικασία κατέστησε σαφές ότι µπορούσε να εφοδιάσει τον [πελάτη 1] µε ποιοτικό προϊόν και ότι η Merck εσχάτως το παραδέχθηκε. Εξ αυτών συνάγεται ότι εάν δεν υπήρχε συµφωνία µεταξύ των µερών αντίθετη προς τον ανταγωνισµό, η Aventis θα είχε τα µέσα, το κίνητρο και το ενδιαφέρον να ασκήσει ενεργό ανταγωνισµό για να αναλάβει τον εφοδιασµό του [πελάτη 1]. β) Ζήτηση (15) Οι πελάτες µεθυλογλυκαµίνης είναι παραγωγοί ακτινοδιαγνωστικών µέσων, οι οποίοι συνδυάζουν την ουσία µε έναν ακόµη χηµικό παράγοντα. Βασικός χρήστης αυτής της συνδυασµένης ουσίας είναι τα νοσοκοµεία. Στους σηµαντικότερους αγοραστές µεθυλογλυκαµίνης περιλαµβάνονται ο [πελάτης 1] (Γερµανία), ο [πελάτης 2] (Γαλλία), καθώς και ο [πελάτης 3] και ο [πελάτης 4] (ΗΠΑ). Ο [πελάτης 1] και ο [πελάτης 3] είναι πρώην παραγωγοί µεθυλογλυκαµίνης (βλέπε κεφάλαιο 3.3 παρακάτω). γ) Εµπόριο µεταξύ κρατών µελών (16) Η µεθυλογλυκαµίνη παράγεται σε δύο κράτη µέλη και διακινείται σε ολόκληρο τον κόσµο. (17) Το 1999 η Merck πραγµατοποίησε πωλήσεις µεθυλογλυκα- µίνης σε οκτώ κράτη µέλη. (18) Το 1999 η Aventis πραγµατοποίησε πωλήσεις σε πέντε κράτη µέλη. (19) Οι πωλήσεις σε χώρες ΕΖΕΣ είναι πολύ µικρές. Η Επιτροπή γνωρίζει ότι µια νορβηγική εταιρεία αγόρασε το 1995 µέτριες ποσότητες από τη Rhone-Poulenc. (12) Αµφότεροι οι παραγωγοί MG είναι πολυεθνικές επιχειρήσεις µε αξιοσηµείωτο κύκλο εργασιών. Η επιχειρηµατική τους δραστηριότητα είναι ουσιαστικά παγκόσµια, ενώ η παγκόσµια αγορά µπορεί να χαρακτηριστεί ως δυοπώλιο. (13) Αµφότεροι οι παραγωγοί MG είναι εγκατεστηµένοι εντός της Κοινότητας. (14) Το 2000, η παραγωγή φαρµακευτικής µεθυλογλυκαµίνης πραγµατοποιούνταν παγκοσµίως µόνο σε δύο τοποθεσίες, αµφότερες εντός της Κοινότητας. Οι δύο παραγωγοί MG εµφανίζουν περίπου παρόµοιο µέγεθος από πλευράς παραγωγικής ικανότητας. Η Merck εµφάνισε παραγωγική ικανότητα [περίπου 300] τόνων στη µονάδα του Darmstadt ( 11 ). εν είναι γνωστή η ακριβής παραγωγική ικανότητα της Aventis στη µονάδα Elbeuf. Η ποσότητα µεθυλογλυκαµίνης που πωλεί η Aventis διαφέρει σηµαντικά από χρόνο σε χρόνο, αλλά η µεγαλύτερη ποσότητα που πωλήθηκε µετά το 1990 ήταν [περίπου 250] τόνοι το 1991 ( 12 ). Οι πωλήσεις κατά τα τελευταία έτη υπήρξαν αισθητά χαµηλότερες. Εκτιµάται, συνεπώς, ότι η παγκόσµια παραγωγική ικανότητα µεθυλογλυκαµίνης κατά το έτος 1999 ανήλθε περίπου σε 500 τόνους. ( 9 ) Εκτίµηση της Επιτροπής βάσει των στοιχείων των εταιρειών. [ εν αναφέρεται ακριβής αριθµός. Εµπιστευτικές πληροφορίες των µερών]. ( 10 ) Απάντηση της Merck στην κοινοποίηση αιτιάσεων σελίδες 5-6 παράγραφοι 13-16 ( 11 ) Έγγραφο 00021. ( 12 ) Έγγραφο 00197. 1.3. Οι παραγωγοί α) Rhone-Poulenc Biochimie SA και Aventis Pharma SA (20) Η Rhone-Poulenc Biochimie (RPB) έχει την έδρα της στο Antony κοντά στο Παρίσι. Η RPB είναι θυγατρική πλήρους ιδιοκτησίας της Aventis Pharma, η οποία µε τη σειρά της είναι θυγατρική πλήρους ιδιοκτησίας της Aventis SA. Ο συνολικός κύκλος εργασιών της RPB ανήλθε το 1999 σε [περίπου 110] εκατοµµύρια ευρώ ( 13 ). (21) Στην απάντησή της στην κοινοποίηση αιτιάσεων, η Aventis αναφέρει ότι: «Την παράβαση διέπραξε η RPB και καµία άλλη συνδεδεµένη εταιρεία. Στην πραγµατικότητα, οι δραστηριότητες που καλύπτει η κοινοποίηση αιτιάσεων αφορούν αποκλειστικά την RPB» ( 14 ). Βάσει της δήλωσης αυτής, η Επιτροπή δέχεται ότι η παραγωγή µεθυλογλυκαµίνης στην Aventis πραγµατοποιήθηκε εξολοκλήρου στην RPB. (22) Η Aventis Pharma SA διατηρεί επίσης την έδρα της στο Antony κοντά στο Παρίσι. Η εταιρεία ασχολείται µε την ( 13 ) Έγγραφο 8935. ( 14 ) Απάντηση της Aventis στην κοινοποίηση αιτιάσεων, σελίδα 28 παράγραφος 71.
10.2.2004 L 38/23 ανακάλυψη, την ανάπτυξη, την κατασκευή και την πώληση φαρµακευτικών προϊόντων. Η Aventis Pharma είναι θυγατρική πλήρους ιδιοκτησίας της Aventis SA. Ο συνολικός κύκλος εργασιών της ανήλθε το 1999 σε [περίπου 2] δισεκατοµµύρια ευρώ ( 15 ). (23) Ο όµιλος Aventis SA έχει την έδρα του στο Στρασβούργο (Γαλλία). Πρόκειται για µια διεθνή εταιρεία που ασχολείται µε την έρευνα, την ανάπτυξη, την παραγωγή και την εµπορία οργανικών και ενόργανων ενδιάµεσων χηµικών ουσιών, ειδικών χηµικών ουσιών, ινών, πλαστικών, φαρµακευτικών ουσιών και αγροτικών χηµικών προϊόντων. (24) Οι τρεις βασικές της επιχειρηµατικές δραστηριότητες συνίστανται σε φαρµακευτικές ουσίες, προϊόντα προστασίας της υγείας φυτών και ζώων και ειδικές χηµικές ουσίες. (25) Ο συνολικός κύκλος εργασιών της επιχείρησης ανήλθε το 2000 σε 22 304 εκατοµµύρια ευρώ ( 16 ). (31) Η µεθυλογλυκαµίνη παράγεται από το τµήµα «Cosmetics Health Nutrition' (καλλυντικών, υγείας, διατροφής) της εταιρείαςυ ( 18 ). γ) Άλλοι παραγωγοί (32) Από το 1991 µέχρι το 1998 περίπου, η Aventis και η Merck υπήρξαν οι µοναδικοί παραγωγοί µεθυλογλυκαµίνης στον κόσµο. Το 1998 εισήλθε στην αγορά ένας κινέζος παραγωγός χαµηλού κόστους. Φαίνεται ωστόσο ότι ο εν λόγω παραγωγός επικεντρώθηκε στην εµπορία µεθυλογλυκαµίνης για εναλλακτικές χρήσεις όπου απαιτείται η χαµηλότερη φαρµακευτική κατηγορία ( 19 ). εν υπάρχουν πληροφορίες εάν ο κινέζος παραγωγός παρεισέφρησε στην αγορά φαρµακευτικής µεθυλογλυκαµίνης που χρησιµοποιείται ως σκιαγραφικό υλικό σε ιατρικές εφαρµογές, το οποίο αποτελεί συναφές προϊόν για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης. (26) Το 1998, η Rhone-Poulenc και η Hoechst AG, η γερµανική εταιρεία παραγωγής χηµικών, ανακοίνωσαν τη συµφωνία τους σχετικά µε ένα σχέδιο συγχώνευσης των επιστηµονικών τους δραστηριοτήτων σε ένα νέο φορέα, την «Aventis» (η οποία θα ανήκε εξ ηµίσειας στις δύο µητρικές εταιρείες) και την εκχώρηση των χηµικών τους δραστηριοτήτων εντός τριετίας. Η ολοκλήρωση της συγχώνευσης ανακοινώθηκε στις 15 εκεµβρίου 1999. (27) Μετά τη συγκέντρωση, η Aventis άρχισε να εστιάζεται όλο και περισσότερο στις φαρµακευτικές της δραστηριότητες. Τα άλλα τµήµατα της επιχείρησης πωλήθηκαν. Ιδιαίτερη σηµασία είχε η πώληση της Aventis Crop Sciences στην Bayer το 2002. (28) Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, η Aventis Pharma ήταν εκείνη που χειριζόταν τις επαφές µε την Επιτροπή εξ ονό- µατος της Aventis Pharma SA και της Rhone-Poulenc Biochimie SA Όταν στην παρούσα απόφαση αναφέρονται παρατηρήσεις της «Aventis», πρόκειται για την Aventis Pharma η οποία ενεργεί για λογαριασµό δικό της καθώς και εξ ονόµατος της RPB. β) Merck (29) Η Merck KgaA, η έδρα της οποίας βρίσκεται στο Darmstadt (Γερµανία), είναι εταιρεία κατασκευής φαρµακευτικών προϊόντων και προϊόντων για την προστασία της υγείας. Έχει συσταθεί ως η λειτουργική θυγατρική της E.Merck ohg, ενός γενικού συνεταιρισµού που χρονολογείται από το 1827. (30) Ο συνολικός κύκλος εργασιών της Merck ανήλθε το 1999 σε 5 347 εκατοµµύρια ευρώ ( 17 ). ( 15 ) Συνδυασµένος κύκλος εργασιών της Rhône-Poulenc Rorer και της Hoechst Marion Roussel. Φαξ της Jones, Day, Reavis & Pogue της 31ης Οκτωβρίου 2002. ( 16 ) Έγγραφο 00203. ( 17 ) Έγγραφο 6901. 2. ΙΑ ΙΚΑΣΙΑ 2.1. Έρευνες στην Κοινότητα (33) Στις 27 Σεπτεµβρίου 2000, εκπρόσωποι της Merck επισκέφθηκαν την Επιτροπή. Στη διάρκεια της σύσκεψης, εξέφρασαν την επιθυµία να συνεργαστούν µε την Επιτροπή σύµφωνα µε την ανακοίνωση της τελευταίας σχετικά µε τη µη επιβολή ή µείωση των προστίµων σε περιπτώσεις συµπράξεων (καρτέλ) ( 20 ), («η ανακοίνωση περί επιείκειας») και προέβησαν σε προφορική περιγραφή των δραστηριοτήτων της σύµπραξης στην οποία είχε εµπλακεί η εταιρεία. Στις 20 Οκτωβρίου 2000, η Επιτροπή έλαβε λεπτοµερέστερη γραπτή αναφορά. (34) Στις 15 Ιανουαρίου 2001, η Επιτροπή ανέλαβε να επαληθεύσει τα λεχθέντα σύµφωνα µε το άρθρο 14 παράγραφος 3 του κανονισµού αριθ. 17 στα κεντρικά γραφεία της Aventis στο Romainville. (35) Στις 19 Οκτωβρίου 2001, η Επιτροπή απέστειλε στην Aventis αίτηση παροχής πληροφοριών δυνάµει του άρθρου 11 του κανονισµού αριθ. 17. Την ίδια ηµεροµηνία απεστάλη στη Merck αίτηση παροχής συµπληρωµατικών πληροφοριών. (36) Τις τελικές απαντήσεις στις επιστολές απέστειλαν η µεν Merck στα τέλη Ιανουαρίου 2002, η δε Aventis στις αρχές Φεβρουαρίου 2002. (37) Στις 17 Ιουνίου 2002, η Επιτροπή κίνησε τη διαδικασία στην παρούσα υπόθεση και εξέδωσε κοινοποίηση αιτιάσεων κατά τριών παραληπτών. Η κοινοποίηση αιτιάσεων απευθύνθηκε στην Rhone-Poulenc Biochimie SA, στην Aventis Pharma SA και την Merck KgaA. (38) Οι απαντήσεις στην κοινοποίηση αιτιάσεων έφθασαν στους παραλήπτες στις 2 Σεπτεµβρίου 2002. ( 18 ) Έγγραφο 00023. ( 19 ) Έγγραφο 9075. ( 20 ) ΕΕ C 207 της 18.7.1996, σ. 4.
L 38/24 10.2.2004 (39) Στις 3 Οκτωβρίου 2002, συγκλήθηκε ακροαµατική διαδικασία στη διάρκεια της οποίας δόθηκε σε όλα τα µέρη η δυνατότητα να διατυπώσουν τις απόψεις τους. 2.2. Έρευνες και διαδικασίες σε άλλες δικαιοδοσίες (40) Οι αρχές των ΗΠΑ και του Καναδά διερευνούν επίσης τη σύµπραξη. Η Merck συνεργάζεται, όπως και στην Κοινότητα, και µε τις εκεί αρχές. (44) Υπάλληλοι των εταιρειών Merck και Aventis, αρµόδιοι για τη διανοµή και την εµπορία µεθυλογλυκαµίνης, συναντώνταν κάθε χρόνο µετά το 1990 και κοινοποιούσαν σε αλλήλους τα στοιχεία πωλήσεων και τα στοιχεία κύκλου εργασιών του προηγούµενου έτους. (45) Κατά τις ετήσιες αυτές συσκέψεις γινόταν πάντοτε διαπραγ- µάτευση για την αύξηση της τιµής. Συµφωνούσαν να αυξάνουν βάσει συµφωνηµένων εκατοστιαίων µονάδων τις τιµές καταλόγου της µεθυλογλυκαµίνης, οι οποίες εφαρµόζονταν, στην Ευρώπη τουλάχιστον, σε µικρότερους πελάτες. 3. Η ΣΥΜΠΡΑΞΗ 3.1. Τα αποδεικτικά στοιχεία (41) Η παρούσα απόφαση βασίζεται στα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόµισε η Merck, τα αποδεικτικά στοιχεία που ανακαλύφθηκαν κατά την επιθεώρηση των κεντρικών εγκαταστάσεων της Aventis, καθώς και στις απαντήσεις που δόθηκαν στις αιτήσεις παροχής πληροφοριών της Επιτροπής. (42) Τα πραγµατικά περιστατικά που εκτίθενται στο µέρος αυτό βασίζονται κυρίως στα ακόλουθα αποδεικτικά στοιχεία: 1. δήλωση της Merck KgaA της 19ης Οκτωβρίου 2000, κατόπιν προφορικής δήλωσης της 27ης Σεπτεµβρίου 2000 2. έγγραφα κατασχεθέντα από την Επιτροπή κατά τη διάρκεια επιθεώρησης, στις κεντρικές εγκαταστάσεις της Aventis στις 15 Ιανουαρίου 2001 3. απαντήσεις της Merck σε αίτηση παροχής πληροφοριών της Επιτροπής, στις 17 εκεµβρίου 2001 και στις 31 Ιανουαρίου 2002 4. απαντήσεις της Aventis σε αίτηση παροχής πληροφοριών της Επιτροπής, στις 21 εκεµβρίου 2001 και την 1η Φεβρουαρίου 2002 5. απάντηση της Merck στην κοινοποίηση αιτιάσεων της Επιτροπής, στις 2 Σεπτεµβρίου 2002 6. απάντηση της Aventis στην κοινοποίηση αιτιάσεων της Επιτροπής, στις 2 Σεπτεµβρίου 2002. 3.2. Σύνοψη της παράβασης στην οποία αντιτίθεται η Επιτροπή (43) Η σύµπραξη των δύο παραγωγών µεθυλογλυκαµίνης, της Merck και της Aventis, διήρκεσε τουλάχιστον από το Νοέµβριο του 1990 µέχρι το εκέµβριο του 1999. Επιδιωκό- µενος στόχος της σύµπραξης ήταν η εξάλειψη του ανταγωνισµού στην παγκόσµια αγορά µεθυλογλυκαµίνης, πράγµα που επρόκειτο να επιτευχθεί µέσω της συµφωνίας κατανοµής της αγοράς και µέσω του καθορισµού των τιµών. (46) Στη διάρκεια των συσκέψεων, οι αρµόδιοι αντάλλασσαν πληροφορίες για συγκεκριµένους πελάτες και λάµβαναν µέτρα ώστε να εξασφαλίσουν ότι οι πελάτες δεν θα αλλάξουν προµηθευτή. Η σύµπραξη περιελάµβανε συµφωνία κατανοµής της αγοράς. (47) Από το 1990 µέχρι το 1999, τα µέλη της σύµπραξης πραγ- µατοποιούσαν τακτικές ετήσιες συσκέψεις συνήθως το φθινόπωρο. Κατά την περίοδο αυτή, εντοπίστηκαν έντεκα παρό- µοιες συσκέψεις. (48) Τα ονόµατα των εκπροσώπων των εταιρειών στις συσκέψεις της σύµπραξης που έχουν γίνει γνωστά είναι τα εξής: Merck: [υπάλληλος Merck 1] (1990-1996) ( 21 ) [υπάλληλος Merck 2] (1996-1999) ( 22 ) Aventis: [υπάλληλος Aventis 1] (1990-1999) ( 23 ) [υπάλληλος Aventis 2] (1990 ή 1993-1999) ( 24 ) 3.3. Ιστορικό και αρχικές επαφές (49) Πριν από το 1990, η Merck και η RPB δεν ήταν οι µοναδικοί παραγωγοί φαρµακευτικής µεθυλογλυκαµίνης στην αγορά. Ο [πελάτης 3] (ΗΠΑ) διέκοψε την παραγωγή κάπου στα µέσα της δεκαετίας του 1980. Ο [πελάτης 1] σταµάτησε να παράγει µεθυλογλυκαµίνη πιθανότατα το 1990. Αµφότερες οι εταιρείες συγκαταλέγονται σήµερα στους σηµαντικότερους πελάτες του προϊόντος. (50) Σύµφωνα µε την Aventis υπήρξε µια άριστη µακροχρόνια σχέση µεταξύ των παραγωγών µεθυλογλυκαµίνης. Εάν ένας ( 21 ) Έγγραφα 00011-00013, 00123-00124. ( 22 ) Έγγραφα 00013-00017, 00115-00122. ( 23 ) Έγγραφα 00011-00017, έγγραφα 9065-9067. ( 24 ) Έγγραφα 00011-00017, έγγραφα 9071.
10.2.2004 L 38/25 παραγωγός αντιµετώπιζε δυσχέρειες παράδοσης, υπήρχε συνήθως η δυνατότητα να αγοράσει τα αναγκαία προϊόντα από τον ανταγωνιστή του σε πολύ ευνοϊκή τιµή. Ο προκάτοχος του [υπαλλήλου Merck 1] στη θέση του προϊσταµένου µάρκετινγκ µεθυλογλυκαµίνης της Merck θυµάται τη σύσκεψη που πραγµατοποιήθηκε το 1979 µε τη Rhône- Poulenc για την πραγµατοποίηση αγοράς µε ευνοϊκούς όρους λόγω προβληµάτων παράδοσης που αντιµετώπιζε η Merck (Kollegenlieferung) ( 25 ). Το 1989 η RPB αγόρασε µεθυλογλυκαµίνη από τον [πελάτη 1] ( 26 ). Η Merck αγόρασε από την RPB το 1990/1991, το 1994 και το 1995 ( 27 ). Ο [υπάλληλος Merck 1] θυµάται ότι τουλάχιστον σε µία περίπτωση η RPB αγόρασε µεθυλογλυκαµίνη από τη Merck ( 28 ). (51) Η Aventis αναφέρει ακόµη ότι: «Ήταν σαφές και στις δύο εταιρείες ότι αργά ή γρήγορα η µία θα έπρεπε να αποχωρήσει από την αγορά και ότι θα αγόραζε από τον παραγωγό που θα παρέµενε στην αγορά µεγλουµίνη (µεθυλογλυκαµίνη) για τις εσωτερικές της ανάγκες µε ευνοϊκούς όρους» ( 29 ). (52) Στην απάντησή της στην κοινοποίηση αιτιάσεων, η Merck διατύπωσε διαφορετική άποψη και διαβεβαίωσε ότι από την πλευρά της απέρριπτε πάντοτε τις προτάσεις της Rhône- Poulenc/Aventis να σταµατήσει την παραγωγή και να αγοράζει στο εξής µεθυλογλυκαµίνη από την Aventis. Ο σηµαντικότερος πελάτης της Merck, [πελάτης 1], δεν ήταν έτοιµος να δεχθεί µεθυλογλυκαµίνη της ποιότητας της Aventis. Τέλος, λόγω της εµπειρογνωµοσύνης της Merck στην παραγωγή ειδικών χηµικών, η Merck µπορούσε να παράγει µεθυλογλυκαµίνη µε σχετικά χαµηλό κόστος, οπότε δεν θα είχε νόηµα να σταµατήσει την παραγωγή της ( 30 ). (54) Κατά τη χρονική στιγµή που κατέστη σαφές ότι η Merck και η RPB θα ήταν οι µοναδικοί δύο εναποµείναντες παραγωγοί, άρχισαν να αυξάνονται οι επαφές µεταξύ Merck και RPB. Αρχικά οι επαφές αυτές εστιάζονταν σε άτυπη ανταλλαγή πληροφοριών. Ο [υπάλληλος Merck 1] αναφέρει ότι όταν [στα τέλη της δεκαετίας του 1980] είχε την πρώτη του επαφή, ήταν σαφές ότι για κάποιο διάστηµα οι εκπρόσωποι της Merck και της Rhône-Poulenc συναντώνταν για να συζητήσουν την πραγµατοποίηση αγοράς προϊόντων της Merck από την RP. Στο περιθώριο των διασκέψεων αυτών συναντώνταν και οι υπεύθυνοι για τη µεθυλογλυκαµίνη ( 32 ). (55) Από δηλώσεις υπαλλήλων της Merck καταδεικνύεται ότι καιρό πριν από το 1990 κυκλοφορούσαν στη Merck φήµες σχετικά µε κάποια συµφωνία όσον αφορά τη µεθυλογλυκα- µίνη. (56) Ο [υπάλληλος Merck 4] αναφέρει σε συνέντευξή του στις 9 Οκτωβρίου 2000. (57) «Παρότι δεν είχε εργαστεί άµεσα µε τη MG µέχρι τις αρχές της χρονιάς, γνώριζε για επαφές που πραγµατοποιούνταν µε την RP σχετικά µε το προϊόν. Οι επαφές αυτές ήταν κοινό µυστικό στο τµήµα διανοµής της Merck. Είχε ήδη ακούσει για τις επαφές αυτές δέκα µε είκοσι χρόνια νωρίτερα, δηλαδή την εποχή [ ] (1983-1989 NdR) και πριν καθιερωθεί στη Merck η Spartenorganisation (1978-1979 NdR). Η ιδιαίτερη σχέση της RP µε τη MG αναφερόταν σε τιµές και σε µερίδια αγοράς» ( 33 ). (53) Όταν γύρω στο [ ] ο [πελάτης 1] σταµάτησε την παραγωγή, η εταιρεία άρχισε να αγοράζει µεθυλογλυκαµίνη από τη Merck µε ειδικούς όρους ως συµπαραγωγός, όπως αποκαλείτο. Η Merck εξηγεί ότι στο συγκεκριµένο αυτό πλαίσιο, «συµπαραγωγός είναι µια εταιρεία η οποία παράγει ένα συγκεκριµένο προϊόν και εποµένως γνωρίζει τις δαπάνες που συνδέονται µε την παραγωγή του. Εάν η εταιρεία αγοράσει το προϊόν από συνάδελφο εταιρεία, λόγω των ειδικών της γνώσεων, θα προσπαθήσει να αποκτήσει το προϊόν σε τιµή όσο γίνεται πλησιέστερη στο δικό της κόστος παραγωγής (αποκαλούµενη τιµή συµπαραγωγού)» ( 31 ). ( 25 ) Έγγραφο 6891. ( 26 ) Έγγραφο 9073. ( 27 ) Έγγραφο 6879, έγγραφο 9074. ( 28 ) Έγγραφα 6879-688. ( 29 ) Έγγραφο 9067. ( 30 ) Απάντηση της Merck στην κοινοποίηση αιτιάσεων σελίδες 13-14 παράγραφοι 31-34. ( 31 ) Έγγραφο 794 «Co-Produzent ist ein Unternehmen, das ein bestimmtes Produkt herstellt, und somit weiß, mit welchen Kosten die Produktion dieses Produktes verbunden ist. Wenn das Unternehmen im Rahmen von Kollegenlieferungen das Produkt von einem Wettbewerber bezieht, so hat es aufgrund seines Sonderwissens eine bessere Verhandlungsposition und wird versuchen, das Produkt zu einem Preis zu bekommen, der so nah wie möglich an die Kosten der Eigenproduktion herankommt (sog. Co-Produzentenpreis).» (58) Στη δεύτερη συνέντευξη στις 15 Ιανουαρίου 2002, ζητήθηκε από τον [υπάλληλο Merck 4] να εξηγήσει από πού και πώς είχε λάβει τις πληροφορίες αυτές. (59) «εν µπορούσε να θυµηθεί πότε ακριβώς έλαβε τις πληροφορίες. Πιστεύει ωστόσο ότι πρέπει να γνώριζε από τις αρχές µέχρι τα µέσα της δεκαετίας του 1980 και ότι οι πληροφορίες είχαν φθάσει σε αυτόν από αξιόπιστη πηγή. Θυµάται ότι ένας πελάτης είχε παραπονεθεί ότι λάµβανε πανοµοιότυπες απαντήσεις από τη Merck και τη Rhône- Poulenc όταν ζητούσε τη τιµή της MG. εν µπορεί να ( 32 ) Έγγραφο 00123. ( 33 ) Έγγραφα 00129-130 «Obwohl er bis Anfang diesen Jahres nicht direkt mit MG zu tun habe, habe er von den Kontakten mit Rhone-Poulenc (RP) im Hinblick auf dieses Produkt gewusst. Diese Kontakte seien ein offenes Geheimnis in der Vertriebsabteilung von Merck gewesen. Er habe von diesen Kontakten schon vor zehn bis zwanzig Jahren gehört und zwar in der Zeit, [ ] (1983-1989 red) und bevor die Spatenorganisation bei Merck eingeführt wurde (1978-1979 red). Die besondere Beziehung zu RP hinsichtlich MG habe sich auf Preise sowie Marktanteile bezogen.»
L 38/26 10.2.2004 θυµηθεί πλέον την ακριβή ηµεροµηνία που συνέβη αυτό» ( 34 ). (60) [ ] Σε συνέντευξή του στις 15 Ιανουαρίου 2002, ο [υπάλληλος Merck 5] ανέφερε τα ακόλουθα: (61) «Είχε επιστρέψει στο Darmstadt από το εξωτερικό µόλις το 1990. Είχε ακούσει σχετικά µε τις συµφωνίες MG κατά τις επισκέψεις του στο Darmstadt όταν ζούσε στο εξωτερικό. Όπως θυµόταν την εποχή που έδωσε την πρώτη συνέντευξη (το 2000), η σύµπραξη είχε διαρκέσει επί 10-15 έτη. Σε επίσκεψή του στην πατρίδα είχε ακούσει φήµες ότι υπήρχε συµφωνία σχετικά µε την τιµή της MG. Την εποχή εκείνη είχε την εντύπωση ότι δεν επρόκειτο για καθαρή δραστηριότητα. εν είχε πάντως ακούσει για ενδεχόµενη κατανοµή πελατών µεταξύ της Merck και της Rhône-Poulenc» ( 35 ). (62) Η Merck αναφέρει ότι οι αρµόδιοι για τη διανοµή και την εµπορία µεθυλογλυκαµίνης συναντήθηκαν µε τους εκπροσώπους της Rhône-Poulenc το 1989, και αντάλλαξαν τα στοιχεία πωλήσεων και τα στοιχεία σχετικά µε τον κύκλο εργασιών του προηγούµενου έτους ( 36 ). Τη συνάντηση επιβεβαίωσε ο [υπάλληλος Merck 1] ( 37 ). εν ανακαλύφθηκαν αποδεικτικά στοιχεία, ενώ η Aventis δεν επιβεβαίωσε την συνάντηση, ούτε το σκοπό της. (63) Στην απάντησή της στην κοινοποίηση αιτιάσεων, η Merck επιβεβαιώνει ότι η συνάντηση αυτή συνδεόταν αναµφίβολα µε τη µεθυλογλυκαµίνη. Η Merck θεωρεί ότι µπορεί να ήταν η αφετηρία του καρτέλ µεθυλογλυκαµίνης, δεδοµένου ότι η RP προσπάθησε στην περίπτωση αυτή να πείσει τη Merck να διακόψει την παραγωγή µεθυλογλυκαµίνης και να αγοράζει το προϊόν από την RP σε ευνοϊκή τιµή. Εφόσον η Merck απέρριψε την πρόταση της RP να διακόψει την παραγωγή της, η σύµπραξη θα µπορούσε να είναι η εναλλακτική λύση που θα εξασφάλιζε σταθερές τιµές και σταθερά µερίδια αγοράς ( 38 ). ( 34 ) Έγγραφο 6882, «Wann genau er diese Kenntnisse erhalten habe, ließe sich in Nachhinein nicht mehr zuordnen. Er meine jedoch, dass diese Kenntnis Anfang bis Mitte der 80er Jahre da gewesen und aus verlässlicher Quelle gekommen sei. In Erinnerung sei ihm geblieben, dass ein Kunde für MG sich geäußert habe, man erhalte zwei gleiche Antworten, wenn man Merck und Rhône Poulenc nach dem Preis für MG frage. Wann genau diese Äußerung gefallen sei, wisse er jedoch nicht mehr». ( 35 ) Έγγραφο 6885, «[υπάλληλος Merck 5] erklärte, er sei erst 1990 wieder aus dem Ausland nach Darmstadt zurückgekommen. Er habe von den Absprachen zu MG im Rahmen von Besuchen in Darmstadt während seiner Auslandszeit gehört. Seiner Erinnerung nach habe das Kartell bei seiner ersten Befragung (im Jahr 2000) etwa 10-15 Jahre bestanden. Bei einem seiner Heimatbesuche habe er Gerüchte gehört, dass es bei MG Verständigungen über den Preis gebe. Sein Eindruck sei damals gewesen, dass diese Sache nicht sauber gewesen sei. Über ein mögliche Aufteilung von Kunden zwischen Merck und Rhône-Poulenc habe er jedoch nichts gehört». ( 36 ) Έγγραφο 00025. ( 37 ) Έγγραφο 00125. ( 38 ) Απάντηση της Merck στην κοινοποίηση αιτιάσεων, 2 Σεπτεµβρίου 2002, σελίδες 17-18 παράγραφος 49. (64) Σύµφωνα µε τον [υπάλληλο Merck 1], το 1989/1990 πραγµατοποιήθηκε σύσκεψη σε ηµεροµηνία που δεν προσδιορίζεται. Μετείχαν ο [υπάλληλος Merck 3] και ο [υπάλληλος Merck 1] από τη Merck, και ο [υπάλληλος Aventis 1] από την RP. Προφανώς παρόν ήταν ακόµη ένα άτοµο από την RP, όχι πάντως o [υπάλληλος Aventis 2]. Ο [υπάλληλος Merck 3] παρουσίασε τον [υπάλληλο Merck 1] ως το νέο εκπρόσωπο της Merck αρµόδιο για τη µεθυλογλυκαµίνη ( 39 ). Ο [υπάλληλος Merck 3] επιβεβαιώνει τη σύσκεψη, αλλά λέει ότι πραγµατοποιήθηκε το 1990 στο Παρίσι, πιθανόν στην έδρα της RP. Πιστεύει ότι κατά τη σύσκεψη συζητήθηκαν διάφορα προϊόντα, µεταξύ των οποίων και η µεθυλογλυκαµίνη ( 40 ). (65) Μετά την προαναφερθείσα σύσκεψη, προς τα τέλη της δεκαετίας του 1980 ή στις αρχές της δεκαετίας του 1990, πραγµατοποιήθηκε µια ακόµη συνάντηση. Κατόπιν πρόσκλησης της RP, οι [υπάλληλος Merck 1] και [υπάλληλος Merck 6] της Merck συνάντησαν τον [υπάλληλο Aventis 1] και [υπάλληλο Aventis 2] της RP, σε παρισινό εστιατόριο για δείπνο. Το θέµα της συζήτησης δεν αφορούσε επιχειρηµατικές δραστηριότητες. Ωστόσο οι εκπρόσωποι της Merck υποψιάστηκαν ότι η πρόσκληση της RP σχετιζόταν µε την πρόταση της RP προς τη Merck να διακόψει την παραγωγή µεθυλογλυκαµίνης και στο εξής να αγοράζει το προϊόν από την Aventis σε ευνοϊκή τιµή ( 41 ). (66) Στην απάντησή της στην κοινοποίηση αιτιάσεων, η Aventis υποστηρίζει ότι όσον αφορά τη µεθυλογλυκαµίνη, πριν από το 1990 πραγµατοποιήθηκαν µόνο νόµιµες επαφές µεταξύ των εταιρειών, οι οποίες αφορούσαν περιστασιακές ελλείψεις του προϊόντος. Οι δηλώσεις του [υπαλλήλου Merck 3] κ αι του [υπαλλήλου Merck 1] δεν παρέχουν απόδειξη παράνο- µων επαφών προ του 1990, ενώ η αξιοπιστία των φηµών που άκουσαν οι [υπάλληλος Merck 4] και [υπάλληλος Merck 5] είναι λίαν αµφισβητήσιµη ( 42 ). (67) Υπάρχουν διάφορες εκδοχές των γεγονότων πριν από το 1990. Η Επιτροπή δεν έχει στην κατοχή της επαρκή τεκµήρια για να αποδείξει ποια εκδοχή είναι η σωστή. Συνεπώς, για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, θα θεωρηθεί ότι η παράβαση ξεκίνησε το 1990. 3.4. Η έναρξη ενός δοµηµένου καρτέλ Σύσκεψη στις 22 Νοεµβρίου 1990 στο Antony, Παρίσι (68) Η σύσκεψη το φθινόπωρο του 1990 σηµατοδοτεί µια σαφή µεταβολή όσον αφορά την εξέλιξη των επαφών µεταξύ της Merck και της RP για τη µεθυλογλυκαµίνη, σε µια επίσηµη και δοµηµένη ρύθµιση µε σαφή συµφωνία όσον αφορά τις τιµές και την κατανοµή των µεριδίων αγοράς. Τούτο πιστο- ( 39 ) Έγγραφο 00124. ( 40 ) Έγγραφο 6890. ( 41 ) Έγγραφα 00047, 00136-00137. ( 42 ) Απάντηση της RPB στην κοινοποίηση αιτιάσεων, 1η Σεπτεµβρίου 2002, σελίδες 4-6 παράγραφος 9-12.
10.2.2004 L 38/27 ποιείται από επιβεβαιωµένες δηλώσεις αµφότερων των εταιρειών Aventis και Merck (βλέπε 3.5 παρακάτω). (69) Η σύσκεψη του φθινοπώρου του 1990 υπήρξε τόσο για τον [υπάλληλο Merck 1] (Merck) όσο και για τον [υπάλληλο Aventis 1] (RP/Aventis), η πρώτη τους σύσκεψη [υπό αυτές τις ιδιότητες]. Σύµφωνα µε τις πληροφορίες που προσκόµισε ο [υπάλληλος Merck 3], ο [υπάλληλος Merck 1] τον είχε διαδεχθεί την 1η Σεπτεµβρίου 1990 ( 43 ). Σύµφωνα µε κατασχεθέν έγγραφο της Aventis, ο [υπάλληλος Aventis 1] διορίστηκε [στη θέση αυτή] της Rhône-Poulenc Biochimie τον Ιανουάριο του 1990 ( 44 ). (70) Υπάρχει συµφωνία µεταξύ των µερών ότι ο [υπάλληλος Merck 1] και ο [υπάλληλος Aventis 1] ήταν αρµόδιοι για το σχεδιασµό του τρόπου λειτουργίας του καρτέλ. Ο [υπάλληλος Merck 1] αναφέρει: «Ο [υπάλληλος Merck 3] τον παρουσίασε στον [υπάλληλο Aventis 1]. Ωστόσο οι τρέχουσες συµφωνίες µε τη Rhône-Poulenc καταρτίστηκαν µόνο από τον [υπάλληλο Merck 1] από κοινού µε τον [υπάλληλο Aventis 1]» ( 45 ). Η Aventis αναφέρει: «όπως φαίνεται, πριν από το 1990 δεν είχαν συζητηθεί θέµατα σχετικά µε τη µεγλουµίνη (µεθυλογλυκαµίνη) κατά τις συσκέψεις που πραγµατοποιήθηκαν στις εγκαταστάσεις της Merck και οι οποίες εστιάζονταν στις πωλήσεις [άλλου προϊόντος]. Όπως όµως προαναφέρθηκε, η κατάσταση εξελίχθηκε όταν στις αρχές του 1990 πραγµατοποιήθηκε ετήσια σύσκεψη µεταξύ του [υπαλλήλου Aventis 1] και του οµολόγου του στη Merck, [υπαλλήλου Merck 1] για να συζητήσουν θέµατα σχετικά µε τη µεγλουµίνη» ( 46 ). (73) Στην απάντησή της στην κοινοποίηση αιτιάσεων, η Merck αναφέρει: «Αληθεύει το γεγονός ότι στις εγκαταστάσεις της Merck πραγµατοποιήθηκαν ετήσιες συσκέψεις σχετικά µε [άλλο προϊόν], κατά τις οποίες µέλη του κεντρικού τµή- µατος αγορών της Merck είχαν εντατικές συνοµιλίες µε υπαλλήλους της Aventis µε σκοπό να καθορίσουν τους όρους πώλησης [του άλλου προϊόντος] στη Merck. Πράγ- µατι ανάλογη σύσκεψη σχετικά µε το [άλλο προϊόν] πραγ- µατοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις της Merck (επίσης) το 1990. εδοµένου ότι οι συσκέψεις αυτές αφορούσαν την πραγµατοποίηση αγορών εκµέρους της Merck από τη Rhone-Poulenc, δεν είχε σε γενικές γραµµές αναµειχθεί το τµήµα διανοµής/εµπορίας της Merck ( 49 ). Αντιθέτως, η σύσκεψη του 1990 σχετικά µε τη µεθυλογλυκαµίνη πραγ- µατοποιήθηκε στις 22 Νοεµβρίου µεταξύ των [υπαλλήλου Aventis 1] και [υπαλλήλου Merck 1] (πρόσφατα τότε διορισθέντα [διευθυντικό στέλεχος]) στις εγκαταστάσεις της Aventis στο Παρίσι, στο Antony. Μετά τη σύσκεψη, ο [υπάλληλος Aventis 1] κάλεσε τον [υπάλληλο Merck 1] σε γεύµα σε εστιατόριο του Champs Elysees» ( 50 ). (74) Παρότι παρατηρείται διαφωνία σχετικά µε την τοποθεσία της πρώτης επίσκεψης, από τα ανωτέρω προκύπτει ότι τα µέρη συµφωνούν ότι η πρώτη σύσκεψη της σύµπραξης πραγµατοποιήθηκε το φθινόπωρο του 1990. Βασιζόµενη στις ακριβέστερες πληροφορίες της Merck, συνάγεται ότι η πρώτη σύσκεψη της σύµπραξης πραγµατοποιήθηκε στις 22 Νοεµβρίου του 1990. (75) Το περιεχόµενο της πρώτης αυτής σύσκεψης, καθώς και των δέκα ακόλουθων συσκέψεων, περιγράφεται στο τµήµα 3.5 παρακάτω. (71) εν αµφισβητείται το γεγονός ότι η σύσκεψη πραγµατοποιήθηκε. Επιβεβαιώνεται ότι οι [υπάλληλος Merck 1] κ αι [υπάλληλος Aventis 1] ( 47 ) ήταν αµφότεροι παρόντες στη συνάντηση. Η Aventis αναφέρει: «Βάσει συνεντεύξεων που διεξήχθησαν µε υπαλλήλους της εναγόµενης, ετήσια σύσκεψη σχετικά µε τη µεγλουµίνη πραγµατοποιήθηκε στη Γερµανία µεταξύ του [υπαλλήλου Aventis 1] [διευθυντικού στελέχους] της RPB κατά το διάστηµα 1990-1999, και του οµολόγου του στη Merck, [υπαλλήλου Merck 1] ή του διαδόχου του [υπαλλήλου Merck 2]. Hentschel. Η σύσκεψη αυτή πραγµατοποιήθηκε στο τέλος του έτους. Η πρώτη από τις συσκέψεις αυτές πραγµατοποιήθηκε το 1990 µε τον [υπάλληλο Merck 1] στις κεντρικές εγκαταστάσεις της Merck στο Darmstadt» ( 48 ). (72) Παρότι η Merck δεν αµφισβητεί την πραγµατοποίηση της σύσκεψης, ισχυρίζεται ότι η Aventis τη συγχέει µε άλλη σύσκεψη που αφορούσε [άλλο προϊόν] και ότι στην πραγ- µατικότητα η πρώτη σύσκεψη πραγµατοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις της Aventis στο Antony κοντά στο Παρίσι. ( 43 ) Έγγραφο 6890. ( 44 ) Έγγραφο 00574. ( 45 ) Έγγραφο 6878, «[υπάλληλος Merck 3] habe ihn mit [υπάλληλο Aventis 1] bekannt gemacht. Die konkreten Absprachen mit Rhône-Poulenc habe [υπάλληλος Merck 1] jedoch erst zusammen mit [υπάλληλο Aventis 1] entwickelt». ( 46 ) Έγγραφο 9070. ( 47 ) Έγγραφο 00125. ( 48 ) Έγγραφα 9065-9066. 3.5. ιάρθρωση και περιεχόµενο της συνεργίας 3.5.1. Ανταλλαγή πληροφοριών (76) Αµφότερα τα µέρη συµφωνούν ότι η σύσκεψη συνήθως ξεκινούσε µε ανταλλαγή πληροφοριών και απόψεων για την παγκόσµια ζήτηση του προϊόντος, και γινόταν αναφορά στις πωληθείσες κατά το προηγούµενο έτος ποσότητες στους σηµαντικότερους εκατέρωθεν πελάτες. (77) Η Merck αναφέρει: «Οι αρµόδιοι για τη διανοµή και την εµπορία MG εκµέρους της Merck και της Aventis συναντώνταν άπαξ ετησίως από το 1989, και αντάλλασσαν τα στοιχεία πωλήσεων και τα στοιχεία κύκλων εργασιών του προηγούµενου έτους. Προς τούτο, πριν από την πραγµατοποίηση των συσκέψεων, οι εκπρόσωποι της Merck λάµβαναν αντίτυπα των εσωτερικών στατιστικών πωλήσεων της Merck, τα οποία παρουσίαζαν τα αποτελέσµατα του προηγούµενου έτους µε αναφορά στην αντίστοιχη χώρα και τους πελάτες µε στοιχεία όγκου και πωλήσεων» ( 51 ). ( 49 ) Πρόκειται για το τµήµα το οποίο, µεταξύ άλλων προϊόντων, ασχολείτο µε τη µεθυλογλυκαµίνη. ( 50 ) Απάντηση της Merck στην κοινοποίηση αιτιάσεων, σελίδα 15 παράγραφοι 38-39. ( 51 ) Έγγραφο 00025.
L 38/28 10.2.2004 (78) Η Aventis αναφέρει: «Οι συσκέψεις αυτές διαρκούσαν µιά- µιση ώρα περίπου κατά την οποία οι εταιρείες ξεκινούσαν µε την ανταλλαγή απόψεων σχετικά µε την εν γένει καθοδική παγκόσµια ζήτηση του προϊόντος και αναφέρονταν στις πωληθείσες ποσότητες στους εκατέρωθεν σηµαντικότερους πελάτες κατά το προηγούµενο έτος» ( 52 ). (79) Η Aventis στην απάντησή της στην κοινοποίηση αιτιάσεων υποστηρίζει ότι κατά τις συσκέψεις περιορισµένη ήταν η ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά µε τις πωλήσεις. (84) Η Merck αναφέρει: «Εξάλλου πάντοτε γινόταν διαπραγµάτευση για αύξηση της τιµής το ερχόµενο έτος. Η αύξηση θα γινόταν µε προσυµφωνηµένες εκατοστιαίες µονάδες τόσο στον τιµοκατάλογο MG (που καταρτιζόταν εκ νέου ετησίως), που εφαρµοζόταν τουλάχιστον στην Ευρώπη σε µικρότερους πελάτες (µερίδιο µόνο 10 % του κύκλου εργασιών περίπου), καθώς και στις επιµέρους διαπραγµατευό- µενες τιµές που εφαρµόζονταν σε µεγαλύτερους πελάτες ( βασικοί λογαριασµοί ). Κατά συνέπεια, οι τιµοκατάλογοι της Merck και της Aventis πέραν ασήµαντων παρεκκλίσεων ήταν στην ουσία οι ίδιοι» ( 54 ). (80) Η κοινοποίηση αιτιάσεων υποστηρίζει ότι η RPB και η Merck αντάλλασσαν κανονικά στοιχεία πωλήσεων. Υποπίπτουσα σε προφανή αντίφαση η κοινοποίηση αιτιάσεων συ- µπεραίνει επίσης, παράλληλα µε την RPB και τη Merck, ότι αµφότεροι οι παραγωγοί δεν είχαν αξιολογήσει επακριβώς τη θέση αλλήλων στην αγορά µεγλουµίνης. Η Merck λανθασµένα πίστευε ότι αµφότεροι οι παραγωγοί είχαν µερίδιο αγοράς 50 %. Η κοινοποίηση αιτιάσεων καθώς και ο φάκελός της αποδεικνύουν σαφώς ότι η Merck είχε πολύ υψηλότερο µερίδιο αγοράς από την RPB, δηλαδή, ότι η Merck είχε [περίπου 65 %] της παγκόσµιας αγοράς και [περίπου 75 %] της αγοράς ΕΟΧ. Η RPB µε τη σειρά της είχε υποτιµήσει την παγκόσµια αγορά µεγλουµίνης σε «περίπου 200 τόνους ετησίως για διάφορους πελάτες και τις εσωτερικές ανάγκες της Merck και του [πελάτη 1] για το υπόλοιπο». (81) «Οι ανακριβείς αυτές εκτιµήσεις της αγοράς φανερώνουν σαφώς ότι παρότι υπήρξε κάποια άτυπη προφορική ανταλλαγή των στοιχείων των πωλήσεων, οι δύο παραγωγοί ουδέποτε αντάλλαξαν έγγραφα οιουδήποτε είδους. Παρότι η κοινοποίηση αιτιάσεων αναφέρει ότι η Merck και η RPB συναντώνταν και αντάλλασσαν τα στοιχεία πωλήσεων και τα στοιχεία κύκλου εργασιών του προηγούµενου έτους, πρέπει να τονιστεί ότι ουδέποτε υπήρξε πλήρης, συστηµατική ανταλλαγή των στοιχείων πωλήσεων. Οι συνεντεύξεις του [υπαλλήλου Merck 1] και του [υπαλλήλου Merck 2] έδειξαν ότι οι RPB και Merck ουδέποτε αντάλλαξαν τα στοιχεία κύκλου εργασιών, σε αντίθεση µε τη δήλωση της Merck. Εάν είχε πράγµατι συµβεί κάτι τέτοιο, η Merck θα είχε συνειδητοποιήσει ότι το µερίδιο αγοράς της υπερέβαινε µακράν εκείνο της RPB» ( 53 ). (82) Η Επιτροπή αποδέχεται ότι πράγµατι συνέβη η προφορική ανταλλαγή των στοιχείων πωλήσεων, αλλά δεν υλοποιήθηκε σε πλήρη και συστηµατική ανταλλαγή των στοιχείων. 3.5.2. Συµφωνία για ορισµένεςτιµέςκαι για τιςετήσιες αυξήσειςτιµών (83) Αµφότερες η Merck και η Aventis συµφωνούν ότι σηµαντικό στοιχείο των ετήσιων συσκέψεων ήταν η σύναψη συµφωνίας σχετικά µε τις αυξήσεις της τιµής για το επόµενο έτος. ( 52 ) Έγγραφο 9066. ( 53 ) Απάντηση της Aventis στην κοινοποίηση αιτιάσεων, σελίδες 14-15 παράγραφοι 30-31. (85) Η Aventis αναφέρει: «Ακολουθούσε συζήτηση σχετικά µε τις τιµές, ιδίως εάν ένα από τα µέρη είχε την πρόθεση να αυξήσει την τιµή του και σε ποιο βαθµό. Κανένα από τα µέρη δεν πρότεινε σηµαντικές αυξήσεις της τιµής, δεδοµένου ότι ήταν κατανοητό ότι ένα προϊόν που κατασκευάζεται από το 1956 µπορούσε να αντέξει µόνο µία σταδιακή και ελαφρά αύξηση» ( 55 ). (86) Στην απάντησή της στην κοινοποίηση αιτιάσεων η Aventis αναφέρει: «Όπως αναφέρεται στην απάντηση της RPB της 1ης Φεβρουαρίου, οι τιµές συζητούνταν κατά τις ετήσιες συσκέψεις µεταξύ της RPB και της Merck. Συγκεκριµένα, οι µετέχοντες συζητούσαν εάν θα αύξαναν τον τιµοκατάλογο, και ακολουθούσε συµφωνία σχετικά µε την ελάχιστη ποσοστιαία αύξηση. Η Merck και η RPB δεν συζητούσαν ωστόσο τις τιµές όσον αφορά µεµονωµένους πελάτες. Ο [υπάλληλος Merck 1] το επιβεβαίωσε στη συνέντευξή του της 19ης Σεπτεµβρίου 2000» ( 56 ). (87) Η Επιτροπή δέχεται τον ισχυρισµό της Aventis ότι στις συσκέψεις συζητούνταν µόνον «οι τιµές καταλόγου» και τα ποσοστά της ετήσιας αύξησης της τιµής. 3.5.3. Μερίδια αγοράςκαι κατανοµή πελατών (88) Αµφότερα τα µέρη συµφωνούν ότι η ρύθµιση περιελάµβανε συµφωνία κατανοµής της αγοράς. Οι αναφορές τους διαφέρουν ωστόσο κάπως όσον αφορά την περιγραφή της συµφωνίας. (89) Η Merck αναφέρει: «Τουλάχιστον από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, πραγµατοποιούνταν επαφές µεταξύ της Merck και της Aventis όσον αφορά τη MG, και πρωταρχικός σκοπός τους ήταν να διατηρηθεί το status quo των αντίστοιχων µεριδίων αγοράς 50 % των δύο εταιρειών στην παγκόσµια αγορά MG και να αυξηθεί η τιµή του προϊόντος. Πρόσθετος επιδιωκόµενος στόχος ήταν να αποτραπεί, ει δυνατόν, η µεταπήδηση των πελατών προς τον άλλο προµηθευτή» ( 57 ). Σε άλλη πρόταση η Merck αναφέρει: «Για να αποτραπούν οι διαρροές, συµφωνήθηκε ότι αµφότερα τα µέρη θα απαντούσαν σε αίτηµα πελάτη του άλλου µέρους ( 54 ) Έγγραφο 00025. ( 55 ) Έγγραφο 9066. ( 56 ) Απάντηση της Aventis στην κοινοποίηση αιτιάσεων, σελίδα 15 παράγραφος 32. ( 57 ) Έγγραφο 00024.
10.2.2004 L 38/29 σχετικά µε την τιµή του προϊόντος προσφέροντάς του την τιµή καταλόγου» ( 58 ). (90) Στην αναφορά του σχετικά µε την ετήσια σύσκεψη του 1996, ο [υπάλληλος Merck 2] αναφέρει: «Συµφωνήθηκε ότι σε περίπτωση που οι πελάτες του άλλου µέρους θα ζητούσαν τις τιµές, η Merck και η RP θα πρόσφεραν µόνο τιµές καταλόγου, ακόµη και αν επρόκειτο για µεγάλους πελάτες. εδοµένου ότι οι τιµές καταλόγου ήταν υψηλότερες από τις τιµές που προορίζονταν για τους µεγάλους πελάτες, έτσι εξασφαλιζόταν ότι οι µεγάλοι πελάτες θα παρέµεναν πιστοί στον προµηθευτή τους. Το θέµα αυτό συζητήθηκε διεξοδικά κατά τη δεύτερη σύσκεψη το φθινόπωρο του 1996» ( 59 ). Στην αναφορά του για τη σύσκεψη του 1997, ο [υπάλληλος Merck 2] αναφέρει: «Οι µετέχοντες συζήτησαν εάν κατά το προηγούµενο έτος όλοι οι πελάτες είχαν παρα- µείνει πιστοί στους αρχικούς προµηθευτές τους και αποφάνθηκαν ότι όντως ίσχυε κάτι τέτοιο» ( 60 ). (91) Η Aventis αναφέρει: «Στη διάρκεια µιας σύσκεψης, η οποία πραγµατοποιήθηκε είτε το 1990 είτε το 1991, ο [υπάλληλος Aventis 1] και ο [υπάλληλος Merck 1] συνήψαν συµφωνία σχετικά µε τις ποσότητες που παρέχονταν στον [πελάτη 2], το σηµαντικότερο πελάτη της RPB στην Ευρώπη. Σύµφωνα µε την εν λόγω συµφωνία, οι ετήσιες ανάγκες µεγλουµίνης του [πελάτη 2] θα καλύπτονταν από την RPB µέχρι την ελάχιστη ποσότητα των 25 τόνων. Εάν ο ίδιος ο [πελάτης 2] της το ζητούσε, η Merck θα µπορούσε να καλύψει τις επιπλέον ανάγκες του πελάτη. Με άλλα λόγια, η RPB ήταν βέβαιη ότι κάθε χρόνο θα εφοδίαζε τον [πελάτη 2] τουλάχιστον µε την ελάχιστη ποσότητα των 25 τόνων. Η συµφωνία διήρκεσε µέχρι το 1999. Η συµφωνία συνήφθη σε µια εποχή που ο [πελάτης 2] είχε αρχίσει να διαµαρτύρεται ή να έχει επιφυλάξεις σχετικά µε την ποιότητα ή/και τη συσκευασία της µεγλουµίνης της RPB. Υπήρχε συνεπώς ο κίνδυνος ότι ο [πελάτης 2] θα αγόραζε τις ετήσιες ποσότητες που χρειαζόταν από τη Merck. εδο- µένου ότι ο [πελάτης 2] υπήρξε θεσµικός πελάτης της RPB επί σειρά ετών, ήταν πολύ σηµαντικό για την RPB να εξασφαλίσει την προµήθεια τουλάχιστον 25-30 τόνων µεγλουµίνης ετησίως» ( 61 ). Αργότερα στην απάντησή της στην επιστολή της Επιτροπής βάσει του άρθρου 11 η Aventis αναφέρει: «Κατά τις συσκέψεις αυτές ουδέποτε καθορίστηκε κατανοµή ποσοτήτων µεταξύ των αντίστοιχων πελατών µεγλουµίνης ούτε οποιοδήποτε είδος εδαφικής κατανοµής, µε εξαίρεση την προαναφερθείσα συµφωνία για τον [πελάτη 2]» ( 62 ). (92) Από το σηµείωµα του [υπαλλήλου Aventis 3] της Rhône-Poulenc Rorer (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 104-105) µπορεί να συναχθεί ότι ασκήθηκε πίεση επί της RP για τη σύναψη συµφωνίας κατανοµής της αγοράς όσον αφορά τον [πελάτη 2]. ( 58 ) Έγγραφα 00024-00025. ( 59 ) Έγγραφο 00119, «Es war vereinbart, dass Merck bzw. RP bei einer Anfrage von Kunden des anderen, auch wenn dies große Kunden waren, nur Listenpreise anbieten sollte. Da diese Listenpreise höher lagen als die Preise für große Abnehmer, war so sichergestellt, dass die großen Kunden bei den jeweiligen Herstellern verblieben. Über diese Vorgehensweise wurde auf dem zweiten Treffen im Herbst 1996 ausführlich gesprochen». ( 60 ) Έγγραφο 00120 «Die Teilnehmer besprachen, ob auch im vergangenen Jahr alle Kunden bei den jeweiligen Unternehmen verblieben waren, und stellten fest, dass dies der Fall war». ( 61 ) Έγγραφο 9066. ( 62 ) Έγγραφο 9067. (93) Η συµφωνία όσον αφορά τον [πελάτη 2] επιβεβαιώνεται και από την ανταλλαγή ηλεκτρονικών µηνυµάτων εντός της Merck τον Οκτώβριο του 1999 (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 159-161). (94) Στην απάντησή της στην κοινοποίηση αιτιάσεων, η Merck υποστηρίζει ότι η δήλωση της Aventis ότι η εδαφική κατανοµή κατά τις συσκέψεις περιορίστηκε στη συµφωνία [πελάτη 2] είναι εσφαλµένη. Η Merck αναφέρει: «Σε αντίθεση µε αυτή την εκτίµηση της Aventis, το περιεχόµενο της συµφωνίας κατανοµής της αγοράς δεν περιοριζόταν στη συµφωνία [πελάτη 2], αλλά αφορούσε την παγκόσµια αγορά µεθυλογλυκαµίνης. Η πρόθεση που υπήρχε πίσω από τη σύµπραξη ήταν ένα σύµφωνο µη επίθεσης. Υπήρξε συµφωνία διατήρησης της διανοµής των πωλήσεων στα τρέχοντα επίπεδα ήτοι διατήρηση της διαίρεσης της αγοράς κατά 50/50 που υφίστατο το 1989/1990 (τουλάχιστον σύµφωνα µε πληροφορίες της Merck την εποχή εκείνη)» ( 63 ). (95) Αργότερα, αναφερόµενη στην περιγραφή της συµφωνίας [πελάτη 2] από την Aventis, η Merck αναφέρει ότι: «Αυτή η ερµηνεία της συµφωνίας από την Aventis συµβαδίζει µε την ερµηνεία της Merck ότι η σύµπραξη είχε σκοπό κάθε συµβαλλόµενο µέρος να διατηρήσει τους σηµαντικότερους πελάτες του. Μία ενδεχόµενη συµφωνία για τον [πελάτη 2] αποτελεί απλώς συγκεκριµένο παράδειγµα του ευρύτερου αυτού σκοπού» ( 64 ). (96) Στην απάντησή της στην κοινοποίηση αιτιάσεων, η Aventis αναφέρει ότι: «Η κατανοµή της αγοράς επιτεύχθηκε µόνο µέσω της κατανοµής των πελατών. Για να αποτραπούν διασπαστικοί πόλεµοι τιµών στην αγορά µεγλουµίνης, η συµφωνία µεταξύ RPB και Merck έπρεπε να διατηρεί την αγορά σταθερή. Η ουσία αυτής της συµφωνίας αφορούσε την κατανοµή πελατών όσον αφορά τους σηµαντικότερους πελάτες του παραγωγού. Τούτο σηµαίνει ότι θα προσπαθούσαν να µην ανταγωνίζονται για τους σηµαντικότερους πελάτες τους. εν καθορίζονταν µερίδια αγοράς, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η Merck εσφαλµένα πίστευε ότι η RPB είχε µερίδιο αγοράς 50 %» ( 65 ). (97) Η δήλωση της Aventis ως απάντηση στην κοινοποίηση αιτιάσεων αντιφάσκει µε την προηγούµενη δήλωσή της ότι ουδέποτε καθορίστηκαν κατανοµές εκτός από τη συµφωνία για τον [πελάτη 2] και επιβεβαιώνει την εκδοχή της Merck για τα γεγονότα. Συνεπώς η Επιτροπή εκτιµά ότι διαπιστώνεται ότι τα µέρη συµφώνησαν να µοιράσουν την αγορά µέσω της κατανοµής των πελατών. 3.5.4. Συµπέρασµα σχετικά µε τη διάρθρωση και το περιεχόµενο τηςσυνεννόησης (98) Από τα ανωτέρω προκύπτουν τα ακόλουθα όσον αφορά τη διάρθρωση και το περιεχόµενο των συνεννοήσεων: ( 63 ) Απάντηση της Merck στην κοινοποίηση αιτιάσεων, σελίδα 18 παράγραφος 53. ( 64 ) Απάντηση της Merck στην κοινοποίηση αιτιάσεων, σελίδα 19 παράγραφος 55. ( 65 ) Απάντηση της Aventis στην κοινοποίηση αιτιάσεων σελίδα 17 παράγραφος 37.