5.1 ΜΕΘΟΔΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ Η χρηματοοικονομική προσομοίωση μιας επιχείρησης παρέχει μια ευρεία μεθοδολογία ανάλυσης προς λήψη αποφάσεων πάνω σε υπαρκτά θέματα όπως αυτά της τιμολογιακής ρύθμισης του ηλεκτρισμού, των άρθρων περί καυσίμων, των αποδοχών ανά μετοχική ανάπτυξη, των απαιτήσεων εξωτερικής χρηματοδότησης, και του χρηματιστηριακού περιβάλλοντος. Αυτά τα ζητήματα επιχειρηματικής και βιομηχανικής φύσεως επηρεάζουν τις αποφάσεις των επιχειρήσεων ενέργειας και καθιστούν αναγκαία την ύπαρξη του οικονομικού μοντέλου ελαχιστοποιώντας έτσι την ανάγκη υποθέσεων στην ανάλυση. 5.1 ΜΕΘΟΔΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ Το διάγραμμα της μεθόδου χρηματοοικονομικής προσομοίωσης μιας επιχείρησης δίνεται στο σχήμα 5.1. Η χρηματοοικονομική προσομοίωση προετοιμάζει τις κυριότερες χρηματοοικονομικές καταστάσεις προβλέψιμων μελλοντικών χρηματοοικονομικών αποδόσεων όπως αυτές του : ισοζυγίου, των εσόδων, των χρηματοδοτήσεων, και των παρακρατούμενων αποδοχών. Αυτό επιτυγχάνεται προσομοιώνοντας τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές κατά τον ίδιο τρόπο που η εταιρία θα τις πραγματοποιούσε στην πραγματικότητα. Το συνολικό διάγραμμα ροής του σχήματος 5.1 μπορεί να διαιρεθεί σε εννέα στοιχειώδη μέρη, καθένα από τα οποία αναλύεται στα παραρτήματα 5.1.1 έως 5.1.9. Η διαδικασία προσομοίωσης μπορεί να πραγματοποιηθεί σε ετήσια ή για πιο λεπτομερή ανάλυση σε μηνιαία βάση. Εάν η χρηματοοικονομική ανάλυση των καταστάσεων εσόδων της εταιρίας δείξει ότι τα έσοδα ή τα κέρδη πέφτουν χαμηλότερα του επιθυμητού στόχου, τότε καλείται μια διαδικασία τιμολογιακής προσαρμογής προς ρύθμιση των τιμολογίων ώστε να προκύψουν ικανοποιητικά έσοδα ή κέρδη. 1

ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥΧΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΑΠΟΣΒΕΣΗ ΕΣΟΔΑ ΔΑΠΑΝΕΣ ΕΤΟΣ ΕΠΑΝΑΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΊ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΊ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΑΜΕΙΑΚΗΣ ΡΟΗΣ ΦΟΡΟΙ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΙΜΟΛΟΓΙΟΥ ΧΡΕΩΣΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΝΑΙ ΑΛΛΑΓΗ ΤΙΜΟΛΟΓΙΑΚΗΣ ΧΡΕΩΣΗΣ? ΟΧΙ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΤΟΣ ΕΚΤΥΠΩΣΗ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ Σχ. 5.1 Διάγραμμα μεθόδου οικονομικής προσομοίωσης μιας επιχείρησης. 2

5.1.1 Κεφαλαιουχικές Δαπάνες Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες περιλαμβάνουν τα χρήματα που ξοδεύονται για νέες εγκαταστάσεις ή αντικαταστάσεις παλαιωμένων καθώς και για αναβαθμίσεις υπαρχόντων εγκαταστάσεων. Τακτική της εταιρίας είναι να συμπεριλαμβάνει στις κεφαλαιουχικές δαπάνες τον λογαριασμό Χορήγηση για Χρηματοδοτήσεις που χρησιμοποιούνται κατά την Διάρκεια Κατασκευών (AFDC). Παράδειγμα 5.1. Μια νέα εργοστασιακή μονάδα υπολογίζεται ότι κοστίζει $1 εκατομμύριο ( $1Μ) σε δολάρια 1990. Οι δαπάνες θα καλύπτουν διάρκεια μια τετραετίας από το 1991έως το 1994. Εάν υποθέσουμε μια κλιμάκωση κόστους του 5% ανά έτος και ένα ποσοστό AFDC του 10 %, υπολογίστε τις ετήσιες δαπάνες και το συνολικό κόστος εγκατάστασης του εργοστασίου. Η απεικόνιση της εργοστασιακής δαπάνης δίνεται στην πρώτη στήλη του πίνακα 5.1 Η δαπάνη κλιμακώνεται πρώτα βάση της τρέχουσας αξίας του δολαρίου. Στη συνέχεια υπολογίζεται η AFDC βάση των δαπανών του πρώτου έτους ( Η AFDC του τρέχοντος έτους υποθέτει ομοιόμορφη δαπάνη καθ όλη την διάρκεια του έτους ή μία μέση ετήσια ίση με το μισό της ετήσιας δαπάνης). Έτσι η συνολική δαπάνη υπολογίζεται συμπεριλαμβάνοντας την AFDC της προηγούμενης χρονιάς, ως εκ τούτου συνθέτοντας το επιτόκιο της AFDC. Αυτός ο λογαριασμός αναφέρεται ως Κατασκευή Έργου σε Εξέλιξη (CWIP). Εν συνέχεια υπολογίζεται η AFDC βάση των συνολικών δαπανών συμπεριλαμβανομένου της AFDC. Η ετήσια κεφαλαιουχική δαπάνη είναι το άθροισμα της AFDC και της κλιμακωτής δαπάνης. Βάση αυτών των υπολογισμών, το συνολικό κόστος του εγκατεστημένου εργοστασίου το 1994, συμπεριλαμβανομένης της AFDC, είναι $1.348Μ. Σημειώστε ότι η AFDC, η οποία προηγούμενα αναφέρθηκε ως επιτόκιο κατά την διάρκεια κατασκευής αποτελεί το 17,1 % (.197/1.348) του συνολικού κόστους του έργου. Εάν όλη η κατασκευή πραγματοποιούνταν το 1991 και το εργοστάσιο εισάγονταν σε λειτουργία το 1994, το συνολικό κόστος θα ήταν $1.467Μ με την AFDC να αποτελεί το 28.5% του συνολικού κόστους. Εάν όλες οι δαπάνες κατασκευής πραγματοποιούνταν το 1994, το συνολικό κόστος του εργοστασίου θα ήταν $1.276Μ με το AFDC να αποτελεί το 4.7% του κόστους. Όπως διαπιστώνεται υπάρχει μεγάλο οικονομικό κίνητρο στο να έχουμε μικρό κατασκευαστικό κύκλο στο χρόνο εγκατάστασης του εργοστασίου. 3

Πίνακας 5.1 Κόστος Μονάδας με Πληθωριστική Αναπροσαρμογή Έτος Κόστος 1990 Αναπροσαρμογή Συνολικά Ετήσιο Κόστος Ανά μονάδα Κόστους AFDC συμπεριλαμβανομένου του AFDC 1991 0.100 0.105 0.005 0.110 1992 0.250 0.276 0.025 0.301 1993 0.350 0.405 0.061 0.466 1994 0.300 0.365 0.106 0.471 Σύνολο 1.000 1.151 0.197 1.348 (0.276)(.1)(.5) +(.110)(.1) = 0.025 (0.405)(.1)(.5) + (.110 +.301) (.1) = 0.061 (0.365)(.1)(.5) + (.110+.301+.466) (.1) = 0.106 Η AFDC αποτελείται από δύο μέρη, τις χρηματοδοτήσεις μέσω δανείων και τις χρηματοδοτήσεις ιδίων Κεφαλαίων. Η AFDC χρηματοδοτήσεων μέσω δανεισμού είναι αυτή που χρηματοδοτείται χρησιμοποιώντας όχι ιδία κεφάλαια (νότες, και βραχυπρόθεσμα χρέη). Η AFDC χρηματοδοτήσεων μέσω ιδίων κεφαλαίων όπως τα οι προνομοιούχες και κοινές μετοχές. Ο διαμερισμός της AFDC απαιτείται για τον υπολογισμό των λογιστικών και των οικονομικών καταστάσεων της επιχείρησης καθώς επίσης και της φορολόγησης εισοδήματος. Σε μερικές περιπτώσεις οι υπηρεσίες κοινής ωφελείας επιτρέπεται να τοποθετούν μερικές από τις κατασκευαστικές τους δαπάνες στην αναλογική βάση κατά τη διάρκεια της κατασκευαστικής περιόδου. Σε αυτή τη περίπτωση η AFDC υπολογίζεται μόνο βάση του λογιστικού ισοζυγίου του λογαριασμού Κατασκευή Έργου σε Εξέλιξη ( CWIP) που δεν περιλαμβάνεται στην αναλογική βάση. Μόλις το έργο ολοκληρωθεί και το εργοστάσιο εισαχθεί σε εμπορική χρήση, οι χρεώσεις CWIP του έργου μεταφέρονται στο λογαριασμό εγκατάσταση σε χρήση. Κατά περιοδικά διαστήματα μια Πίστωση Φόρου Επένδυσης συμπεριλαμβάνεται στον Ομοσπονδιακό Φορολογικό Νόμο των Η.Π.Α. Η πίστωση αυτή,όταν βρίσκεται σε ισχύ, υπολογίζεται ως ένα επί τοις εκατό ποσοστό της Ετήσιας Δαπάνης του Εργοστασίου ( μη συμπεριλαμβανομένης της AFDC). Η Πίστωση Φόρου μπορεί να εισπραχθεί με σταδιακές πληρωμές κατά τη διάρκεια της κατασκευής ή συνολικά όταν το εργοστάσιο εισαχθεί σε εμπορική χρήση. H Πράξη Φορολογικής Αναμόρφωσης του 1986 έπαυσε την Πίστωση Φόρου Επένδυσης για όλα τα εργοστάσια εκτός από κάποια συγκεκριμένα που ήταν υπό καθεστώς μεταβίβασης, και τα οποία είχαν αρχίσει την κατασκευή τους πριν την 31 Δεκεμβρίου του 1985. 4

Το κόστος ενός έργου απαιτείται για τον υπολογισμό του φόρου. Το φορολογικό κόστος ενός έργου εξαιρεί το κομμάτι της AFDC που προέρχεται από χρηματοδοτήσεις κοινών μετοχών. Πριν το 1986 το φορολογικό κόστος ενός έργου δεν περιλάμβανε καθόλου την AFDC. Η Πράξη Φορολογικής Αναμόρφωσης του 1986 απαίτεισαι η AFDC δανειστικών χρηματοδοτήσεων να συμπεριλαμβάνεται στο συνολικό κόστος. Επιπλέον σε περίπτωσης ισχύος της Πίστωσης Φόρου Επένδυσης, ο συντελεστής φορολόγησης ενός έργου μειώθηκε κατά 5%. 5.1.2. Απόσυρση Μονάδων Οι εργοστασιακές αποσύρσεις αφαιρούνται από τον λογαριασμό Εγκατάσταση σε Χρήση. Οι εγκαταστάσεις καυσίμων συνήθως αποσβένονται πλήρως και το κόστος κατεδάφισης και απομάκρυνσης αυτών είναι μικρό. Το κόστος απενεργοποίησης των πυρηνικών μονάδων είναι μεγαλύτερο. 5.1.3. Απόσβεση Η απόσβεση υπολογίζεται για όλα τα εργοστάσια εν ενεργεία Η λογιστική απόσβεση συνήθως βασίζεται στη μέθοδο Απόσβεσης Ευθείας Γραμμής χρησιμοποιώντας λογιστική περίοδο ζωής 30-40 έτη. Η Φορολογική Απόσβεση που απαιτείται για τον υπολογισμό του φόρου, υπολογίζεται βάση μεθόδου απόσβεσης εφαρμόσιμης για κάθε συγκεκριμένο τύπο εργοστασίου βάση της παλαιότητάς του. Οι μέθοδοι Αθροίσματος Ετησίων Αριθμών (SYD) χρησιμοποιούνται για τα εργοστάσια που προστέθηκαν μετά το 1954, κάνοντας χρήση αποσβεστικών χρονικών περιόδων ζωής όπως αυτές καθορίζονται από το IRS. Οι καθορισμένοι φορολογικοί περίοδοι όπως ορίζονται από το ΙRS είναι 30 χρόνια για έργα μεταφοράς και διανομής, 28 χρόνια για ατμό-ηλεκτρικά εργοστάσια, 20 χρόνια για τα πυρηνικά καθώς και για τα εργοστάσια καύσης με χρήση τουρμπίνων και 50 χρόνια για τα υδροηλεκτρικά. Εργοστάσια που έχουν εγκατασταθεί από το 1971 ως 1980 μπορούν να κάνουν χρήση μικρότερων χρονικών περιόδων σύμφωνα με το νόμο Κλίμακα Απόσβεσης Ενεργητικού (ADR) ( 80% της καθορισμένης φορολογικής περιόδου ). Αυτές οι μονάδες αποσβένονται σύμφωνα με τη μέθοδο Ισοζυγίου Διπλής Απόσβεσης ή με τις μεθόδους SYD. 5

Εξοπλισμός που έχει εγκατασταθεί μετά το 1981 εξετάζεται σύμφωνα με βάση την Πράξη Οικονομικής Ανάκτησης και την Πράξη Φόρου Κοινών Μετοχών και Δημοσιονομικής Ευθύνης ( Tax Equity and Fiscal Responsibility Act (TEFRA) του 1982. Η Πράξη Επανάκτησης Φόρου του 1986 αναθεώρησε τις φορολογικές περιόδους για προσθήκες εργοστασίων μετά το 1986.Ο πίνακας 5.2 παρουσιάζει διάφορα προγράμματα φορολογικής απόσβεσης. Πριν το 1986 το ποσοστό φορολογικής απόσβεσης συνυπολογίζονταν στον προσδιορισμό του φορολογικού κόστους του εργοστασίου εξαιρώντας την AFDC καθώς και το ήμισυ της πίστωσης φόρου επένδυσης. Από το 1986 το ποσοστό φορολογικής απόσβεσης θα πρέπει να συνυπολογίζεται στον προσδιορισμό του κόστος εργοστασίου, συμπεριλαμβάνοντας το AFDC προερχόμενο από χρηματοδοτήσεις μέσω δανείων (κέρδη ομολόγων, βραχυπρόθεσμα χρέη). Το φορολογικό κόστος εργοστασίου εξαιρεί επίσης το ήμισυ της λαμβανομένης πίστωσης φορολογικής επένδυσης ( ITC). Το (ITC) εφαρμόζεται μόνο για εργοστάσια που βρίσκονται στο στάδιο μεταβίβασης και που θα τεθούν εκτός λειτουργίας έως το 1991. Παράδειγμα 5.2. Υπολογίστε τη συνολική λογιστική και φορολογική απόσβεση του 1990 για μια επιχείρησης κοινής ωφελείας τεσσάρων μονάδων των οποίων τα χαρακτηριστικά είναι: Αριθμός εργοστασίου 1 2 3 4 Έτος εγκατάστασης 1960 1975 1985 1989 Κόστος εγκατάστασης (εξαιρουμένης της AFDC)$M 150 280 800 950 Κόστος εγκατάστασης (συμπεριλαμβανομένης της AFDC από δάνεια ) 165 310 900 1100 Κόστος εγκατάστασης (συμπεριλαμβανομένων όλων των AFDC) 180 350 1000 1200 Διάρκεια φόρου 28 22.5 15 20 Λογιστική διάρκεια 35 35 35 35 Πίστωση φόρου επένδυης ($Μ) 0 28 80 0 6

ΠΙΝΑΚΑΣ 5.2 Προγράμματα Ποσοστών Ετήσιας Φορολογικής Απόσβεσης για Ατμοηλεκτρικά Εργοστάσια 1986 Φορολογική SYD ADR TEFRA πράξη αναθεώρησης Διάρκεια σε έτη 28 22.5 15 20 1 0.07 0.09 0.05 0.04 2 0.07 0.08 0.10 0.07 3 0.06 0.07 0.09 0.07 4 0.06 0.07 0.08 0.06 5 0.06 0.06 0.07 0.06 6 0.06 0.06 0.07 0.05 7 0.05 0.05 0.06 0.05 8 0.05 0.05 0.06 0.05 9 0.05 0.04 0.06 0.05 10 0.05 0.04 0.06 0.05 11 0.04 0.03 0.06 0.05 12 0.04 0.03 0.06 0.05 13 0.04 0.03 0.06 0.05 14 0.04 0.03 0.06 0.05 15 0.03 0.03 0.06 0.05 16 0.03 0.03 0.04 17 0.03 0.03 0.04 18 0.03 0.03 0.04 19 0.02 0.03 0.04 20 0.02 0.03 0.04 21 0.02 0.03 22 0.02 0.03 23 0.01 0.03 24 0.01 25 0.01 26 0.01 27 0.01 28 0.01 7

ΛΥΣΗ. Χρησιμοποιώντας τον πίνακα 5.2, η φορολογική απόσβεση είναι Αριθμός εργοστασίου 1 2 3 4 Φορολογική βάση 150 280 760 1100 Ποσοστό απόσβεσης 0.03.07.07 Συνολική φορολογική απόσβεση το έτος 1990 = $138.6Μ Λογιστική απόσβεση = 180/35 + 350/35 + 1000/35 + 1200/35 = $ 78Μ 5.1.4. Έσοδα Τα έσοδα υπολογίζονται βάση ισχύοντος τιμολογίου. Η τιμολόγηση για κάθε τάξη κοινής ωφέλειας μπορεί να έχει μια ενεργειακή συνιστώσα, μια συνιστώσα ζήτησης και μια σταθερή συνιστώσα. Οι συνιστώσες μπορεί να εξαρτώνται από την εποχή και τη κατανάλωση. Τα έσοδα υπολογίζονται πολλαπλασιάζοντας κάθε μία συνιστώσα με την ηλεκτρική κατανάλωση (ενέργεια και ζήτηση) και τελικά αθροίζοντας τα αποτελέσματα για όλες τις τάξεις κοινής ωφέλειας. Σε πολλές υπηρεσίες υπάρχει ένα άρθρο αυτόματης ρύθμισης καυσίμων. Στόχος αυτού του άρθρου είναι η άμεση ρύθμιση των εσόδων για να αντισταθμίσουμε τυχόν μεταβολές στο κόστος καυσίμων χωρίς να απαιτείται η προετοιμασία μιας πλήρους νέας διαδικασίας τιμολόγησης. Η ρύθμιση αυτή βασίζεται στην σύγκριση του πραγματικού κόστους καυσίμων ανά κιλοβατώρα με ένα αναφορικό κόστους εδραιωμένο στην τελευταία διαδικασία τιμολογιακής ρύθμισης. Οι ρυθμίσεις των καυσίμων μπορεί να είναι συνολικές ή μερικές. Ο πίνακας 5.3 παρουσιάζει τα ενεργειακά δεδομένα του βασικού έτους 1990 όπως επίσης και του τρέχοντος έτους 1992. Τα περισσότερα άρθρα ρύθμισης εσόδων βάση κόστους καυσίμων βασίζονται στη διαφορά κόστους πωλήσεων καυσίμων σε δολάρια ανά κιλοβατώρα ($/kwh). Σε αυτή την περίπτωση έχουμε : Έσοδα μετά από ρύθμιση του κόστους καυσίμων = 63,000,000 * (23.13-21.85$/MWh) =$80.6Μ (5.1) 8

Ωστόσο αυτή η $/kwh ρύθμιση κόστους καυσίμων δεν υπολογίζει με ακρίβεια την αύξηση κόστους καυσίμων από το βασικό έτος. Στον πίνακα 5.3 φαίνεται ότι η υπηρεσία εγκατέστησε το 1990 800 MW επιπρόσθετη δυναμικότητα σε καύση άνθρακα. Αυτό το εργοστάσιο δεν περιλαμβάνεται στη βασική ρύθμιση διότι η τελευταία ήταν αυτή του 1990. Το κόστος αυτού του εργοστασίου δεν υπολογίζεται στην τιμολογιακή ηλεκτρικής χρέωση. Εάν υπολογίζονταν τότε οι χρεώσεις πάνω στο νέο εργοστάσιο θα ήταν ελαφρώς αυξημένες. H αυτόματη ρύθμιση κόστους καυσίμων αντικατοπτρίζει τη συνεισφορά της νέας μονάδας σ αυτό το κόστος κάτι το οποίο οδηγεί σε μείωση της τιμολογιακής ρύθμισης. Αυτό όμως δημιουργεί μια ασυνέπεια η οποία οδηγεί σε από-συγχρονισμό μεταξύ εσόδων και κόστους. Αντισταθμίζουμε αυτό το μειονέκτημα κάνοντας χρήση μιας σύνθεσης μικτού καυσίμου βασισμένη στην MW ανά ώρα παραγωγής μικτού καυσίμου του έτος αναφοράς αντί του πραγματικού έτους. Ο πίνακας 5.4 παρουσιάζει αυτόν τον λογισμό χρησιμοποιώντας τις πωλήσεις του έτους αναφοράς για να υπολογίσει τα απαιτούμενα αντισταθμιστικά έσοδα Η ρύθμιση καυσίμων του 1992 βασίζεται σ αυτή την περίπτωση στο 23,31$/MWh κόστος, και τα αντισταθμιστικά έσοδα είναι τώρα : Έσοδα μετά από Ρύθμιση κόστους καυσίμων τρέχοντος έτους = 63,000,000 * (23.31 21.85$/ΜWh) =$91.98M (5.2) Η ρύθμιση καυσίμων παρέχει $11Μ περισσότερα έσοδα από όσα δίνει το απλό άρθρο ρύθμισης $/kwh. Πίνακας 5.3 Παράδειγμα άρθρου ρύθμισης κόστους καυσίμων Έτος αναφοράς 1990 Τύπος Χωρητικότητα Κόστος ποσοστό Λειτουργικό Πωλήσεις Συνολικό Καυσίμου (MW) καυσίμου θερμότητας κόστος (εκατομ) κόστος ($/Mbtu) (Mbtu/MWh) ($/MWh ) MWh) (Εκατομμ.$) Υδρ/κό 1,100 --- --- ---- 5 --- Πυρ/κό 1,300 0.80 10.5 8.4 8 67.2 Άνθρακας 5,700 2.0 10.0 20.0 30 600.0 Πετρέλαιο και αέριο 5,700 4.00 10.0 40.0 15 600.0 Σύνολο 13,800 58 1267.2 Μέσος όρος ($/MWh) (1267.2 / 58)=21.85 9

Πίνακας 5.3 (ΣΥΝΕΧΕΙΑ) Έτος αναφοράς 1992 Καύσιμο Κόστος ποσοστό Λειτουργικό Πωλήσεις Συνολικό Απόδοση καυσίμου θερμότητας κόστος (εκατομμύρια κόστος (MW) ($/Mbtu) (Mbtu/MWh) ($/MWh ) MWh) (Εκατομμ.$) Υδρ/κό 1,100 _ 5 --- Πυρ/κό 1,300 0.90 10.5 9.45 8 75.6 Άνθρακας 6,500 2.10 10.0 21.0 35 735.0 Πετρέλαιο Και αέριο 5,700 4.40 9.8 43.12 15 646.8 Σύνολο 14,600 63 1,457.4 Μέσος όρος ($/MWh) (1,457.4/63)=23.13 Το άρθρο ρύθμισης κόστους καυσίμων μπορεί να συνυπολογίσει την οποιασδήποτε πρόσθετη αλλαγή. Σημειώστε ότι η υπηρεσία επένδυσε σε βελτίωση κεφαλαία για να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα των μονάδων πετρελαίου και αερίου ατμού, μειώνοντας κατά αυτόν τον τρόπο το ποσοστό θερμότητας από 10.0 στα 9.8 Mbtu/MWh το 1992 ( αναφορά στον πίνακα 5.3). Οι υπολογισμοί ρυθμίσεων καυσίμων των εξισώσεων (5.1) και (5.2) βασίζονται σε μονάδες $/ΚWh και δείχνουν ότι το όφελος απόδοσης μειώνει τα έσοδα. Το αυξανόμενο κόστος βελτίωσης κεφαλαίου προς επίτευξη αυτού του οφέλους απόδοσης δεν έχει συνυπολογιστεί στην ανάλυση. Ένας τρόπος επίλυσης αυτού του προβλήματος είναι να κάνουμε χρήση του άρθρου ρύθμισης καυσίμου βασισμένο σε μονάδες $/Mbtu. Με αυτή τη μέθοδο και το μικτό καύσιμο και η βελτίωση απόδοσης του έτους αναφοράς χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό της ρύθμισης καυσίμων τρέχοντος έτους. Ο πίνακας 5.5 παριστάνει αυτούς τους υπολογισμούς. Η ρύθμιση κόστους καυσίμου δίνεται τώρα ως εξής : Ρύθμιση Καυσίμου = (63,000,000 MWh)* (23.54 21.85 $/MWh) = $106.47M Το άρθρο ρύθμισης καυσίμων βασισμένο σε $/Mbtu παρέχει μία διαφορά εσόδων άνω των $14.5Μ, το οποίο συνεισφέρει στην πληρωμή του κόστους για την βελτίωση κεφαλαίου. 10

Πίνακας 5.4 Παράδειγμα άρθρου ρύθμισης καυσίμων σταθερής βάσης Κόστος Ποσοστό Λειτουργικό Πωλήσεις Συνολικό Απόδοση καυσίμου θερμότητας κόστος (συνολικές κόστος τύπος 1992 1992 1992 (εκατομμύρια) καύσιμου (MW) ($/Mbtu) (Mbtu/MWh) ($/MWh ) MWh) (Εκατομμ.$) Υδρ/κό 1,100 _ 5 --- Πυρ/κό 1,300 0.9 10.5 9.45 8 75.6 Άνθρακας 5,700 2.10 10.0 21.0 30 630.0 Πετρέλαιο Και αέριο 5,700 4.40 9.8 43.12 15 646.8 Σύνολο 13,800 58 1352.4 Μέσος όρος ($/MWh) (1352.4/58)=23.31 Πίνακας 5.5 Παράδειγμα άρθρου ρύθμισης καυσίμων βάση $/Mbtu Τύπος Έτος Κόστος Ποσοστό Λειτουργικό Πωλήσεις Κόστος Καυσίμου Αναφοράς καυσίμου θερμότητας κόστος Απόδοση 1992 έτους αναφοράς (MW) ($/Mbtu) (Mbtu/MWh) ($/MWh) (εκατομ MWh) (Εκατομμ.$) Υδρ/κό 1,100 _ 5 --- Πυρ/κό 1,300 0.90 10.5 9.45 8 75.6 Άνθρακας 5,700 2.10 10.0 21.0 30 630.0 Πετρέλαιο Και αέριο 5,700 4.40 10.0 44.0 15 660.0 Σύνολο 13,800 58 1365.6 Μέσος όρος ($/MWh) (1365.6 / 58)=23.54 Μπορούν να γίνουν και άλλες προβλέψεις στη ρύθμιση κόστους καυσίμων. Μερικές πολιτείες έχουν θεσμοθετήσει ειδικά άρθρα ρύθμισης καυσίμων που αναφέρονται σε μέτρα απόδοσης και αποταμίευσης τα οποία επιτρέπουν την χρήση των αποταμιεύσεων καυσίμων για επιτάχυνση της κάλυψης του κόστους της κεφαλαιακής επένδυσης. 5.1.5 Λειτουργικά έξοδα Τα λειτουργικά έξοδα συμπεριλαμβάνουν : το κόστος καυσίμων, την παραγωγή - λειτουργία - συντήρηση του μη καύσιμου υλικού (Ο & Μ), την μεταφορά και διανομή 11

(Ο & Μ ), τους λογαριασμούς πελατών, τις πωλήσεις, τα γενικά και διοικητικά (G & A) έξοδα. Ο πίνακας 5.6 παρουσιάζει την μέση εθνική έκθεση αυτών των εξόδων για το 1985. Τα καύσιμα και η αγοραία ισχύς αποτελούν το μεγαλύτερο μερίδιο των εξόδων. Ολοκληρωμένα λογιστικά προγράμματα είναι διαθέσιμα για τον υπολογισμό των εξόδων καυσίμων καθώς και της αγοραστές ισχύος με σκοπό την πρόβλεψη του μελλοντικού κόστους της Υπηρεσίας Τα υπόλοιπα έξοδα μπορούν να μοντελοποιηθούν ως εξισώσεις εξόδων κεφαλαίου ή πελατών. Σημειώστε ότι τα ημερομίσθια και οι μισθοί αντιπροσωπεύουν μόνο το 15% των συνολικών λειτουργικών εξόδων. Έτσι λοιπόν το 85% των λειτουργικών εξόδων είναι αγοραστέα ισχύς, καύσιμα και βιομηχανικά αγαθά. ΠΙΝΑΚΑΣ 5.6 Σύνθεση Λειτουργικών Εξόδων (1985) Τύπος εξόδων Συμμετοχή (%) Καύσιμα και αγοραία ισχύς 64 Παραγωγή Ο&Μ 14 Μεταφορά Ο&Μ 2 Διανομή Ο&Μ 6 Λογαριασμοί πελατών 4 Πωλήσεις 0.1 G & A 10 Αμοιβές και μισθοί συγκροτούν το 15 % των συνολικών λειτουργικών εξόδων. 5.1.6 Οικονομικός Σχεδιασμός Εξωτερική χρηματοδότηση απαιτείται αν η εφαρμογή την επιχορηγήσεων (κυρίων κεφαλαιουχικών δαπανών και μερισμάτων) υπερβαίνει τις εσωτερικές πηγές αυτών (κυρίως καθαρά έσοδα,απόσβεση, προθεσμιακοί φόροι ). Αυτό συμβαίνει συχνά όταν μια υπηρεσία είναι αναμεμιγμένη σε ένα μεγάλο κατασκευαστικό πρόγραμμα. Ο οικονομικός σχεδιασμός προγραμματίζει το χρόνο καθώς και τους τύπους εξωτερικής χρηματοδότησης (μετοχές, ομόλογα, προνομιούχα, βραχυπρόθεσμα χρέη, κ.τ.λ) σύμφωνα με τις οικονομικές δεσμεύσεις και οδηγίες. Όταν οι εσωτερικές πηγές πόρων χρηματοδότησης υπερβαίνουν τις αναγκαίες επενδυτικές τότε είναι επιτακτική η εφαρμογή οικονομικού σχεδιασμού προς επένδυση της πλεονάζουσας ταμειακής ροής. Αυτό συμβαίνει συχνά όταν μια υπηρεσία έχει μόνο ένα μικρό κατασκευαστικό πρόγραμμα ή όταν δεν υπάρχει καμία μονάδα παραγωγής υπό κατασκευή. 12

Οι απαιτήσεις για εξωτερική χρηματοδότηση μπορούν να υπολογιστούν από τον ισολογισμό ταμειακής ροής (ή τον ισολογισμό πόρων χρηματοδότησης), ο οποίος αναφέρει τις πηγές και την εφαρμογή αυτών των πόρων. Ο πίνακας 5.7 παρουσιάζει ένα τέτοιο δείγμα. Ας υποθέσουμε ότι το έτος 1990, η συνολική εφαρμογή των πόρων χρηματοδότησης είναι $683Μ. Επειδή το τελικό ισοζύγιο ρευστού ($62Μ) φαίνεται να υπάρχουν $2Μ περισσότερα από ότι τον αρχικό ισολογισμό. Οι συνολικές πηγές των πόρων θα πρέπει να είναι 685Μ. ΠΙΝΑΚΑΣ 5.7 Δείγμα Λογαριασμού Ταμειακής Ροής για το 1990 1990 (εκατομμύρια $) Αρχικό ισοζύγιο ρευστού 60 Χρηματοδοτήσεις από έσοδα Καθαρά έσοδα 187 Έξοδα καθαρού ρευστού 63 Χρεωλύσια και απόσβεση 118 Συνολικές χρηματοδοτήσεις από λειτουργίες 368 Χρηματοδοτήσεις από εξωτερικές πηγές Μακροπρόθεσμες οφειλές 211 Προνομιούχα 25 Κοινά μετοχές 25 Βραχυπρόθεσμα χρέη 3 Συνολικές χρηματοδοτήσεις από εξωτερικές πηγές 264 Άλλες πηγές χρηματοδοτήσεων (ενοίκια, άλλες επιχειρησιακές δραστηριότητες) 53 Συνολικές πηγές χρηματοδοτήσεων 685 Κατασκευαστικές και εργοστασιακές δαπάνες 341 Μερίσματα από προνομιούχα 27 Μερίσματα από κοινά αποθεματικά 115 Απόσυρση των αξιών και του βραχυπροθέσμου χρέους Μακροπρόθεσμο χρέος 89 Προνομιούχα 9 Κοινά αποθέματα 3 Βραχυπρόθεσμα χρέη 22 Αλλαγή στο κεφάλαιο κινήσεως 20 Άλλες εφαρμογές χρηματοδοτήσεων 57 Συνολικές εφαρμογές χρηματοδοτήσεων 683 Τελικό ισοζύγιο ρευστού 62 13

Εφόσον οι εσωτερικές πηγές των χρηματοδοτήσεων ανέρχονται στο συνολικό ποσό των $368Μ οι απαιτούμενες εξωτερικές χρηματοδοτήσεις υπολογίζονται ως εξής Συνολικές χρηματοδοτήσεις από εξωτερικές πηγές = 685 53 368 = $ 264Μ Η κατανομή των εξωτερικών χρηματοδοτήσεων μεταξύ των διαφόρων χρηματοδοτικών τύπων βασίζεται στην πολιτική της επιχείρησης. Παραδοσιακά, το μέσο συνολικό κεφαλαιουχικό απόθεμα της υπηρεσίας αποτελείται από : 50 % μακροπρόθεσμα χρέη,10 % προνομιούχα και 40 % κοινές μετοχές. Εάν το υπάρχον μακροπρόθεσμο χρέος στον ισολογισμό είναι $1530Μ και το συνολικό κεφαλαιακό είναι $3141Μ, τότε το κλάσμα των χρηματοδοτήσεων που πρέπει να συγκεντρωθεί από την χρηματοδότηση μακροπρόθεσμων χρεών για να επιτύχουμε την αναλογία του 50 % είναι 1530 89 + Fb * 264 1441 + Fb * 264 ---------------------------- -------------------- =.5 3141 89 9 3 +264 3304 όπου fb είναι το κλάσμα των νέων ομολόγων που είναι να πουληθούν. Σημειώστε ότι η απόσυρση των χρεωγράφων λαμβάνεται υπόψη σ αυτό τον υπολογισμό. Πραγματοποιώντας τους υπολογισμούς παίρνουμε Fb =.799 η Νέα χρηματοδότηση με μακροπρόθεσμο χρέος =.799 * $264Μ = $ 211Μ Παρόμοιοι υπολογισμοί μπορούν να πραγματοποιηθούν για τους άλλους τύπους χρηματοδότησης.. Η επιλογή τύπου χρηματοδότησης μεταξύ μακροπρόθεσμων χρεών, προνομιούχων, κοινών μετοχών, και βραχυπρόθεσμων χρεών επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Η χρηματοδότηση με βραχυπρόθεσμα χρέη ( ληξιπρόθεσμα μέσα σε ένα περίπου χρόνο όπως νότες 90 ημερών) είναι μεταξύ των γενικότερων χρηματοδοτικών προσφορών. Εφόσον οι αγορές βιώνουν οικονομικούς κύκλους μέσα στους οποίους τα επιτόκια και οι τιμές μετοχών μεταβάλλονται, η βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση παρέχει την ευελιξία της πραγματοποίησης μιας οικονομικής προσφοράς την κατάλληλη στιγμή, και η οποία επιτρέπει την συσσώρευση κόστος κεφαλαίου έως ότου απαιτηθεί μια μεγάλη χρηματοδότηση. 14

Η χρηματοδότηση με μακροπρόθεσμα χρέη (ομόλογα ) συγχρονίζεται με τους οικονομικούς κύκλους της αγοράς και είναι ο φορέας χρηματοδότησης με το χαμηλότερο κόστος. Ένα υψηλό ποσοστό χρέους οδηγεί σε μεγάλες χρεώσεις σταθερού επιτοκίου και σε σημαντικές αποδοχές δοσοληψιών. Μια μικρή εκατοστιαία μείωση στα έσοδα μπορεί να επιφέρει μια μεγάλη εκατοστιαία πτώση στις αποδοχές, μιας που οι χρεώσεις επιτοκίου σταθεροποιούνται την ώρα του δανεισμού. Ενώ η επιχειρηματική πρακτική των βιομηχανιών Α βαθμού και των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών έχουν αναλογία μακροπρόθεσμου χρέους 20 % η και λιγότερο, οι υπηρεσίες κοινής ωφελείας μπορεί να έχουν ποσοστά γύρω στο 50 % εξαιτίας της σταθερότητας των επιχειρήσεών τους και λόγω των πολιτειακών και ομοσπονδιακών ρυθμίσεων των εσόδων. Σε περιπτώσεις έργων ενέργειας όπου έχουμε συμβόλαια τύπου πάρε ή πλήρωσε έχουν αιτιολογηθεί ποσοστά χρέους μέχρι και 80 %. Πολλές χρηματοδοτήσεις μέσω ομολόγων περιέχουν δεσμευτικά συμβόλαια. Ένας τέτοιος δεσμευτικός όρος είναι ότι κανένα καινούργιο ομόλογο δεν μπορεί να εκδοθεί εάν το συνολικό ποσοστό κάλυψης τόκου πέσει κάτω από μια συγκεκριμένη τιμή, συνήθως κάτω του 2.0 ή περισσότερο μετά την αφαίρεση του φόρου. Η κάλυψη τόκου ορίζεται ως το πηλίκο των εσόδων αφού αφαιρεθούν τα έξοδα τόκου διαιρούμενο δια των εξόδων τόκου. Η κάλυψη τόκου μετράει το όριο με το οποίο οι κάτοχοι ομολόγων έχουν καλύψει τις προυποθέσεις κέρδους τους. Εάν η αναλογία κάλυψης τόκου της υπηρεσίας πέσει κάτω από την συμφωνημένη τιμή, η εταιρεία δεν μπορεί να εκδώσει καινούργια ομόλογα αλλά θα πρέπει να εκδόσει άλλους λιγότερο ασφαλείς τύπους χρηματοδότησης όπως προνομιούχα και κοινές μετοχές μετοχές. Οι προσφορές ομολόγων ως μακροπρόθεσμα χρέη αξιολογούνται από επενδυτικές υπηρεσίες όπως τις Moody s και Standard and Poors. Η εκτίμηση ενός ομολόγου έχει καθοριστική επιρροή στο κόστος τόκου του ομολόγου όταν αυτό εκδίδεται. Ένα υψηλά εκτιμώμενο ομόλογο έχει χαμηλότερο κόστος τόκου. Σημαντικοί συντελεστές που επηρεάζουν την εκτίμηση του ομολόγου είναι η κάλυψη κόστους ( υψηλότερη κάλυψη οδηγεί σε υψηλότερη εκτίμηση), το επί της εκατό ποσοστό AFDC των αποδοχών ( υψηλότερο AFDC οδηγεί σε χαμηλότερη εκτίμηση του ομολόγου), και το επιχειρηματικό ρίσκο. Ο πίνακας 5.8 παρουσιάζει τις οδηγίες κριτηρίων εκτίμησης των ομολόγων εταιριών κοινής ωφελείας. Τα χρηματοδοτικά όργανα ιδίων κεφαλαίων περιλαμβάνουν τις προνομιούχες και τις κοινές μετοχές. Οι προνομιούχες χρησιμοποιούνται από την εταιρεία για να παρέχουν μέσο χρηματοδότησης με χαμηλότερο κόστος από ότι οι κοινές μετοχές.. 15

Οι κοινές μετοχές αντιπροσωπεύουν περίπου το 35% - 45% της εξωτερικής χρηματοδότησης μιας εταιρείας. Οι κάτοχοι των κοινών μετοχών είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες της επιχείρησης. Η αξία των οικονομικών τους κτήσεων εξαρτάται από την οικονομική επίδοση της εταιρίας. Έτσι λοιπόν, οι κάτοχοι των μετοχών φέρουν το ρίσκο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της εταιρείας. Αυτό το ρίσκο φανερώνεται στην απόδοση (ή κόστος τόκου) της μετοχής ( δείκτης κέρδους /τιμή μετοχής ) όπως φαίνεται στο σχήμα 5.2. Χαμηλότερης ποιότητας κοινές μετοχές απαιτούν σημαντικά υψηλότερο κόστος τόκου, επειδή έχουν υψηλότερο ρίσκο από ότι οι μετοχές υψηλότερης ποιότητας. Ένας τρόπος μέτρησης της αξίας της μετοχής είναι η αναλογία της αγοραστικής προς τη λογιστική της αξία. Αυτό μετράει τη τρέχουσα αγοραστική αξία της μετοχής διαιρούμενη επί της αξίας της μετοχής του ισολογισμού. Η πώληση μιας μετοχής πάνω από τη λογιστική της αξία σημαίνει ότι οι νέοι μέτοχοι πληρώνουν μία προσαύξηση για την κατοχή της. Αυτό είναι ένδειξη μιας υγιούς αναπτυσσόμενης εταιρείας. Μετοχή που πωλείται κάτω από τη λογιστική της τιμή, σημαίνει ότι οι νέοι μέτοχοι αγοράζουν σε τιμή μικρότερη από αυτή της αρχικής. Έτσι λοιπόν η θέση αξιών ή κοινών μετοχών των υπαρχόντων μετόχων αμβλύνεται από νέους μετόχους που αγοράζουν μετοχές κάτω από τη λογιστική τιμή και αυτό γιατί και οι δύο,παλιοί και νέοι μέτοχοι, έχουν ίσα δικαιώματα ανά μετοχή στο ενεργητικό και στα έσοδα της εταιρείας. Ως εκ τούτου, οι υπάρχοντες μέτοχοι προτιμούν η εταιρεία να μην εκδίδει καινούργιες μετοχές εάν αυτές είναι να πουληθούν σε τιμή κάτω της λογιστικής. Πίνακας 5.8 Οδηγίες κριτηρίων οικονομικής διαβάθμισης Υπηρεσιών Ηλεκτρισμού ΑΑΑ Aa A Baa Κάλυψη τόκου πριν το φόρο συμπεριλαμβανομένου του AFDC 4.0+ 3.25-4.25 2.5-3.5 3.0- Αναλογία χρέους 45%- 42%-47% 45%-55% 53%+ Επάρκεια ταμειακής ροής (ταμειακή ροή AFDC και μερίσματα ως επί της % των κεφαλαιακών δαπανών σε μετρητό). 40%+ 20%-50% 30%- 16

Σχετικό κόστος τόκου 100= υψηλή ποιότητα 155 145 135 Κοινές μετοχές 125 115 προνομοιούχα 105 95 Ομόλογα Ααα Αα Υψηλή ποιότητα Α Καλή ποιότητα Βαα Μεσαία Ποιότητα Κλίμακα ασφαλείας Σχήμα 5.2 Επιδραση της διαβάθμισης αξιών στο ποσοστό κόστος τόκου Η Αναλογία Αγοραστικής προς τη Λογιστική Αξία υπολογίζεται ως εξής : Αγορά : Λογιστική αναλογία = (τιμή μετοχής προς καθαρό κέρδος ανά μετοχή ) * (αποδοχές ανά μετοχή) / ( σύνολο μετοχικού κεφαλαίου ισοζυγίου / αριθμό μετοχών) (5.4) Αγορά : Λογιστική αναλογία = (τιμή μετοχής προς καθαρό κέρδος ανά μετοχή ) * (απόδοση μετοχής) (5.5) Ο Δείκτης Τιμή μετοχής προς καθαρό κέρδος ανά μετοχή εξαρτάται από τη συγκεκριμένη οικονομική επίδοση της επιχείρησης και το επιχειρηματικό ρίσκο. Η απόδοση ιδίων κεφαλαίων είναι η απόδοση κεφαλαίου διαιρούμενη με την αξία κοινών μετοχών του ισολογισμού. 17

Για παράδειγμα, ένας δείκτης Τιμή μετοχής προς καθαρό κέρδος ανά μετοχή του 7.5 με μια απόδοση κεφαλαίου του 14 % δίνει ποσοστό αγοραστικής προς λογιστική αξία ίση προς 1.05. 5.1.7 Διαχείριση ταμειακής ροής και Λογιστική Τυποποιημένα διπλογραφικά λογιστικά συστήματα εφαρμόζονται στη κράτηση λογιστικών βιβλίων επιχειρήσεων κοινής ωφελείας. Η διαχείριση του ταμειακής ροής περιλαμβάνει τη ρύθμίση της χρηματοδότησης έτσι ώστε να υπάρχει επαρκές κυκλοφορούν ενεργητικό σε μηνιαία, εβδομαδιαία, ημερήσια ή ακόμη και σε ωριαία βάση. Το έξτρα ταμειακό επενδύεται ενώ οι βραχυπρόθεσμες ελλείψεις καλύπτονται από δάνεια τραπεζών ή πιστώσεις. 5.1.8. Φόροι Εισοδήματος Ο Ομοσπονδιακός Φόρος Εισοδήματος έχει αναθεωρηθεί αρκετές φορές κατά τη διάρκεια των τελευταίων 10 χρόνων πριν το 1988, αλλά η συνολική ιδέα της φορολόγησης εισοδήματος παραμένει. η ίδια. Οι προβλέψεις της Πράξης Αναθεώρησης Φορολογίας του 1986 πρόσθεσαν μία εναλλακτική επιλογή ελαχίστης φορολόγησης και αυτή η νομοθεσία έχει αλλάξει την φορολογική λογιστική του AFDC. Το πρώτο βήμα στον καθορισμό φόρου εισοδήματος είναι ο υπολογισμός του φορολογητέου εισοδήματος. Φορολογητέο εισόδημα = έσοδα έξοδα παραγωγής απόσβεση φόρου (έξοδα τόκου-afdc δανειστικών χρηματοδοτήσεων ). (5.6) Η αναθεωρητική πράξη φορολόγησης του 1986 τροποποίησε την εξίσωση υπολογισμού φορολογητέου εισοδήματος εξαιρώντας το δανειστικό κομμάτι του AFDC. Ο φόρος εισοδήματος υπολογίζεται ως εξής: Ακαθάριστος ομοσπονδιακός φόρος εισοδήματος = (Ποσοστό φόρου εισοδήματος) *( Φορολογητέο εισόδημα) (5.7) όπου ο συντελεστής φόρου εισοδήματος καθορίστηκε το 1987 στο 34% (χαμηλότερο από το 46% των προηγούμενων ετών). Το ποσοστό όμως αυτό διαβαθμίζεται. Έτσι μια μέσου μεγέθους εταιρεία θα έχει το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων της φορολογούμενο με τη μέγιστη αναλογία. Η αναθεωρητική πράξη φόρου του 1986 εξάλειψε τη πίστωση φόρου επενδύσεων από τα νέα έργα. Έργα τα οποία άρχισαν πριν το 1986 υπόκεινται σε μεταβατικούς κανόνες που επιτρέπουν τη χρήση της πίστωσης φόρου. Ο Τακτικός Ομοσπονδιακός Φόρος Eισοδήματος ρυθμίζεται από αυτές τις πιστώσεις ως εξής: 18

Τακτικός Ομοσπονδιακός Φόρος Εισοδήματος = Μικτός Ομοσπονδιακός Φόρος Εισοδήματος Πίστωση Φόρου Επένδυσης (5.8) Η αναθεωρητική πράξη φόρου του 1986 πρόσθεσε έναν Εναλλακτικό Ελάχιστο Φόρο. Σε αυτή την περίπτωση ο ελάχιστος φόρος υπολογίζεται ρυθμίζοντας το φορολογητέο εισόδημα και εφαρμόζοντας μια αναλογία ελαχίστου φόρου (20% το 1987). Ο Πραγματικός Ομοσπονδιακός Φόρος που πληρώνεται είναι μεγαλύτερος είτε του Τακτικού ομοσπονδιακού φόρου εισοδήματος ή του Εναλλακτικού ελαχίστου φόρου. Το Εναλλακτικό ελάχιστο φορολογητέο εισόδημα ρυθμίζεται από τη διαφορά μεταξύ απόσβεσης φόρου, φόρου ACRS και της εναλλακτικής απόσβεση ελαχίστου φόρου. AMTI = εναλλακτικό ελάχιστο φορολογητέο εισόδημα = φορολογητέο εισόδημα (ACRSTD AMTD) (5.9) όπου ACRSTD = ACRS απόσβεση φόρου AMTD = εναλλακτική ελάχιστη απόσβεση φόρου βασισμένη στη μέθοδο ευθείας γραμμής απόσβεσης φορολογικής περιόδου: Έτος χρήσης εργοστασίου Φορολογητέα περίοδος ευθείας γραμμή ελαχίστου φόρου (ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο) 1981 1983 15 χρόνια 1984 18 χρόνια 1985 1986 19 χρόνια 1987 + 20 χρόνια Ένα Ρυθμιζόμενο Καθαρό Λογιστικό Εισόδημα υπολογίζεται ως εξής: Ρυθμιζόμενο Καθαρό Λογιστικό Εισόδημα =Έσοδα Έξοδα Παραγωγής Λογιστική απόσβεση τόκους + μη λειτουργικά εισοδήματα + AFDC (5.10) 19

Το Εναλλακτικό Ελάχιστο Φορολογητέο Εισόδημα ρυθμίζεται στο 75% (50% για τα έτη 1987-1989) του ποσού κατά το οποίο το Ρυθμιζόμενο Καθαρό Λογιστικό Εισόδημα υπερβαίνει το Εναλλακτικό Ελάχιστο Φορολογητέο Εισόδημα : FAMTI = Τελικό Εναλλακτικό Ελάχιστο Φορολογητέο Εισόδημα = AMTI + 0.75 * (Ρυθμιζόμενο Καθαρό Λογιστικό Εισόδημα AMTI) (5.11) Ο Εναλλακτικός Ελάχιστος Φόρος υπολογίζεται ως εξής: Εναλλακτικός Ελάχιστος Φόρος = (FAMTI) * Ελάχιστο Ποσοστό Φόρου Πίστωση Φόρου Επένδυσης (5.12) όπου το Ελάχιστο Ποσοστό Φόρου το 1987 ήταν 20% και οι Πιστώσεις Φόρου Επένδυσης σε προηγούμενα έργα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να μειώσουν τον ελάχιστο φόρο μέχρι και στο 25% του φόρου. Ο Τακτικός Ομοσπονδιακός Φόρος Εισοδήματος συγκρίνεται με τον Εναλλακτικό Ελάχιστο Φόρο. Εάν ο πρώτος είναι μεγαλύτερος, τότε αυτός πληρώνεται και η διαφορά μεταξύ των δύο περιέρχεται και προστίθεται στη τιμή οποιουδήποτε προηγούμενου έτους. Αυτή η συσσώρευση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μειώσει τους φόρους στο μέλλον, όταν ο Τακτικός υπερβεί τον Εναλλακτικό Ελάχιστο Φόρο. Εάν : Εναλλακτικός Ελάχιστος Φόρος > Τακτικό Φόρο Εισοδήματος τότε: Συσσωρευμένη Διαφορά Φόρου Εισοδήματος = Συσσωρευμένη διαφορά φόρου εισοδήματος προηγούμενων χρόνων + (Εναλλακτικός Ελάχιστος Φόρος Τακτικός Φόρος Εισοδήματος) (5.13) Πληρωτέος φόρος εισοδήματος = Εναλλακτικός Ελάχιστος Φόρος Εάν: Ο Εναλλακτικός Ελάχιστος Φόρος < Τακτικός Φόρος Εισοδήματος Τότε:Πληρωτέος Φόρος Εισοδήματος = Τακτικός Φόρος Εισοδήματος Συσσωρευμένη Διαφορά Φόρου Εισοδήματος (5.14) Ωστόσο ο Πληρωτέος Φόρος Εισοδήματος δεν μπορεί να γίνει μικρότερος από τον Εναλλακτικό Ελάχιστο Φόρο. 20