7 6 Πορτογαλία / Portugal (Παρασκευή/Friday) Sofia Dias & Victor Roriz

θέατρο ΡΙΑΛΤΟ RIALTO Theatre Λευκωσίαθέατρο ΠΑΛΛΑΣNicosiaPALLAS Theatre 5 6 Πορτογαλία/Portugal (Τετάρτη/Wednesday) Sofia Dias & Victor Roriz A Gesture is Nothing but a Threat 40 11 6 Βουλγαρία/Bulgaria (Τρίτη/Tuesday) Derida Dance Company Jivko Jeliazkov ARTeFACT 40 13 6 Ισραήλ/Israel (Πέμπτη/Thursday) Renana Dance Company The Diplomats 40 15 6 Τσεχία / Czech Republic (Σάββατο/Saturday) Mirenka Cechova & Tantehorse S/He is Nancy Joe 50 19 6 Δανία/Denmark (Τετάρτη/Wednesday) Granhøj Dans Palle Granhøj Men & Mahler 60 7 6 Πορτογαλία / Portugal (Παρασκευή/Friday) Sofia Dias & Victor Roriz A Gesture is Nothing but a Threat 40 22 6 Γερμανία/Germany (Σάββατο/Saturday) Lutz Forster Portrait of a Dancer 60 26 6 Ολλανδία/Holland (Τετάρτη/Wednesday) David Middendorp /Korzo Producties Blue Journey 20 25 minutes universe 25 Three Rooms 20 29 6 Γαλλία/France (Σάββατο/Saturday) Mathilde Monnier Mathilde Monnier & Jean Francois Duroure Pudique Acide & Extasis 68 9 6 Κύπρος / Cyprus (Κυριακή/Sunday).pelma. Λία Χαράκη/Lia Haraki The Shape of Necessity 20 Noema Dance Works Alexandra Waierstall Sounding Silence 15 Αμφίδρομο/Amfidromo Έλενα Χριστοδουλίδου / Elena Christodoulidou Bushes 20 Είσοδος: 5 Για όλες τις παραστάσεις 20 (ισχύει για Λεμεσό και Λευκωσία) Entrance: 5 20 for all the performances (valid both for and Nicosia) E-tickets: www.rialto.com.cy Θέατρο ΡΙΑΛΤΟ/ RIALTO Theatre 77 77 77 45 Θέατρο ΠΑΛΛΑΣ/ PALLAS Theatre 22 410 181 (μόνο την ημέρα της παράστασης από τις 16:00/ only during the day of the performance from 16:00) Ελεύθερη είσοδος για μαθητές, φοιτητές, επαγγελματίες χορού Free admission for students and dance professionals Όλες οι παραστάσεις αρχίζουν στις 20:30 All performances start at 20:30

5 6 7 6 Λευκωσία Nicosia Πορτογαλία/Portugal (Τετάρτη/Wednesday) Sofia Dias & Victor Roriz Πορτογαλία/Portugal (Παρασκευή/Friday) Sofia Dias & Victor Roriz A Gesture is Nothing but a threat 40 Sofia Dias & Victor Roriz A Gesture is Nothing but a threat 40 Sofia Dias & Victor Roriz Σκηνοθεσία, σενάριο, ερμηνεία: Sofia Dias & Vitor Roriz Ήχος: Sofia Dias Καλλιτεχνική Συνεργάτις: Catarina Dias Τεχνικός διευθυντής & Σχεδιασμός φωτισμού: Nuno Borda de Agua Κοστούμια: Lara Torres Συμπαραγωγή: Box Nova/CCB, O Espaco do Tempo, CDCE Η παράσταση A Gesture is Nothing but a threat βασίζεται στις αρχές του αποκρυφισμού και της αποκάλυψης, δύο έννοιες που κτίζουν λογοπαίγνια, κινήσεις και εικόνες μέσα από τα σώματα των δύο περφόρμερ. Πρόκειται για παιγνίδια που με την αφηγηματική και παρεκβατική τους ρευστότητα, επιτρέπουν το σχεδιασμό ενός ξεκάθαρου αναφορικού χάρτη, γεμάτου ασυνήθιστων συναντήσεων ανάμεσα στα λόγια και στις κινήσεις, ανάμεσα στην εικόνα και τη σημασία της, όπου αρκεί η ποίηση της έκφρασης. Η Sofia Dias και ο Vítor Roriz είναι ανεξάρτητοι χορευτές και χορογράφοι. Από το 2006 συνεργάζονται σε διάφορα χορευτικά έργα, τα οποία έχουν παρουσιάσει στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ελβετία, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στη Ρουμανία, στο Βέλγιο, στην Αγγλία, στην Ολλανδία και στη Σλοβενία. Διδάσκουν σε διάφορα εργαστήρια (όπως για παράδειγμα στα εργαστήρια C.e.m., Fórum Dança, Companhia Instável, Nomadic Modules/Alkantara, CDC Toulouse) και διδάσκουν κίνηση στα μαθήματα Θεάτρου της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών στην Caldas da Raínha (ESAD). Οι δύο καλλιτέχνες έχουν συνεργαστεί επίσης στις παραστάσεις Materiais Diversos και O Espaço do Tempo. Directed, written, performed: Sofia Dias & Vitor Roriz Sound: Sofia Dias Artistic Collaborator: Catarina Dias Technical Director & Lighting designer: Nuno Borda de Agua Costumes: Lara Torres Co produced: Box Nova/CCB, O Espaco do Tempo, CDCE A Gesture is Nothing but a threat operates from principles of occultation and revelation that build through the bodies of the two performers, word games, movements and images. Games that, in their narrative and discursive fluidity, allow the drawing of a lucid referential map, full of unusual encounters between word and gesture, between image and its meaning, where the poetics of the act enunciation suffice. The piece was awarded with the 2011 Prix Jardin d Europe. Sofia Dias and Vítor Roriz are independent dancers and choreographers that collaborate since 2006 in various dance works, presented in Portugal, Spain, Switzerland, France, Germany, Romania, Belgium, England, The Netherlands and Slovenia. They have been teaching many workshops (at C.e.m., Fórum Dança, Companhia Instável, Nomadic Modules/Alkantara, CDC Toulouse) and they teach movement to the Theatre Course from ESAD - Caldas da Raínha. They are associate artists at Materiais Diversos (Lisob) and O Espaco do Tempo (Montemor-o-Novo). Το έργο απέσπασε το Βραβείο Prix Jardin d Europe το 2011. A Gesture is Nothing but a threat 40min Πορτογαλία/Portugal (Τετάρτη/Wednesday) Sofia Dias & Victor Roriz

9 6 Λευκωσία Nicosia Κύπρος/Cyprus (Κυριακή/Sunday).pelma. Λία Χαράκη/Lia Haraki The Shape of Necessity 20 Σύλληψη /χορογραφία: Λία Χαράκη Ερμηνεία: Χριστίνα Πατσαλή, Πέτρος Κονναρής Μουσική Σύνθεση: Green του Παντελή Διαμαντίδη Σύμβουλος Κίνησης: Αριάνα Μαρκουλίδου Σχεδιασμός φωτισμού: Alexander Jotovic Φωτογραφία: Παύλος Βρυωνίδης Διεύθυνση παραγωγής: Γιάγκος Χατζηγιάννης There s no greater story than ours. That of man and woman. It will be a story of giants. Invisible, transposable. A story of new ancestors. Look. My eyes. They are the picture of necessity Taken from the film Wings of desire by Wim Wenders Στο The Shape of Necessity συναντάμε όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά: μια προσωπική ματιά πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, μια ολοκάθαρη καλλιτεχνική διατύπωση, τη βαθιά ανάγκη του καλλιτέχνη να εκφράσει το όραμά του και τα ερωτηματικά του μέσω της συγκεκριμένης μορφής τέχνης, μια εμπνευσμένη χορογραφία και μια ολοκληρωμένη δραματουργία. Με τα πιο λιτά μέσα, μόνο δύο ανθρώπινα σώματα επί σκηνής, απαλλαγμένα από κάθε περιττό στοιχείο, η Λία Χαράκη μιλά ακριβολογώντας για την αναγκαιότητα των πραγμάτων στη ζωή μας, δίνοντάς της σχήμα και μορφή. Η χορογράφος κατάφερε κάτι πολύ δύσκολο: τα σώματα να είναι δύο αφηρημένα εργαλεία όταν χρειάζεται, και όταν χρειάζεται πάλι να είναι πραγματικά σώματα με σάρκα και οστά. Στο πρώτο μέρος εκτός από όλη την εικονογραφία του Αδάμ και της Εύας, βλέπουμε τα σώματα να συνθέτουν παράξενες εικόνες σαν οπτικές ψευδαισθήσεις, αντάξιες της δύναμης των εικόνων ενός Escher. Μέσα από αυτό το συσχετισμό των σωμάτων προκύπτει το δεύτερο μέρος στο οποίο πρώτα απομυθοποιείται κάθε ερωτική σχέση και κατόπιν μυθοποιείται και πάλι, ενώ τα σώματα αποκτούν οντότητα και βάρος. Η ερμηνεία των δύο χορευτών ήταν κάτι παραπάνω από εξαιρετική κατάφεραν να λειτουργούν σαν ένα σώμα, αλλά να είναι πραγματικά δύο οντότητες. Χριστιάνα Γαλανοπούλου Ιστορικός Τέχνης, Καλλιτεχνική διευθύντρια MIRfestival Concept and choreography: Lia Haraki Performance: Christina Patsali, Petros Konnaris Music composition: Green by Pandelis Diamantides Movement advisor: Arianna Marcoulides Lighting designer: Alexander Jotovic Picture: Pavlos Vrionides Production manager: Yiangos Hadjiyiannis the shape of necessity is love. It is the bare necessity of needing the other in order to balance. It is a journey of coexistence manifested in its most basic form: shared weight. Isn t love about allowing the other to help you become lighter? My wish was to use the naked bodies both as landscape exciting enough in its form to keep the senses interested and symbolic enough to flirt between sexual stereotypes and a sensuality that triggers enough juices in the bodies, of both performers and spectators, in order to create emotion. My dream was the rawness of the naked moving body to appear simple and innocent enough as two kids playing or two animals fighting, or two humans partnering. I saw the piece many times in its making and enjoyed it unfold every time, as there is nothing more engaging than bear simplicity....in The Shape of Necessity we come across all of the above characteristics: a personal gaze on human relations, a crystal clear creative formulation, the artist s deep need to express her vision and question-marks, through a specific form of art, an inspired choreography and an integrated dramaturgy. Using just the basic, only two human bodies on stage, exempted from any unnecessary element, Lia Haraki strictly speaks of the necessity of things in our life, giving it shape and form. In this piece, the choreographer has achieved something rather difficult: that the two bodies be two abstract instruments when needed, and again that they be real bodies with flesh and blood when necessary. In the first part, all the imagery of Adam and Eve comes forward. And then we see the bodies composing strange images like optical illusions, reminding us of the power of images created by Escher. Through this correlation of the bodies, the second part comes forth. In it, erotic relation becomes demystified in order to again become myth, while the bodies acquire entity and weight. The interpretation of the two dancers was something more than exceptional they managed to function as one body, but to actually be two entities. Christiana Galanopoulou Art historian, Artistic director MIRfestival (Athens) The Shape of Necessity 20 Κύπρος/Cyprus (Κυριακή/Sunday).pelma. Λία Χαράκη/Lia Haraki

9 6 Λευκωσία Nicosia Κύπρος/Cyprus (Κυριακή/Sunday) Noema Dance Works Alexandra Waierstall Sounding Silence 15 Σύλληψη + Χορογραφία: Alexandra Waierstall Ερμηνεία: Χάρης Κούσιος Μουσική: Μάριος Τακούσιης Φωτισμός Παναγιώτης Μανούσης Τεχνική υποστήριξη: Γιάγκος Χατζηγιάννης Φωτογραφία Alexandra Waierstall The world is teeming: anything can happen. (John Cage) Ανατομικά ένα ανοικτό όργανο, το αυτί, ενεργεί ως ένας διαρκής συνδετικός κρίκος με το περιβάλλον μου. Ακροάζομαι τη σιωπή και κινούμε στα όρια του δομημένου και τυχαίου. Καμιά ιστορία δε θα ειπωθεί. Η κίνηση μου, η ουσία του ίδιου του κομματιού. Έχοντας τις αισθήσεις μου σε εγρήγορση, εισπράττω τα ερεθίσματα του περιβάλλοντα χώρου και αφουγκράζομαι τη στιγμή ως μια διαδικασία διαρκούς γίγνεσθαι. Το σόλο Sounding Silence είναι το 7ο μέρος της χορογραφικής σειράς A human study a choreographical journal. Η σειρά αυτή αναπτύσετε απο το 2006 στα πλαίσια της πλατφόρμας χορού Κύπρου και διερευνά χρόνο-χωρικές ρυθμίσεις σε σχέση με διαπροσωπικές αποκαλύψεις. Παράλληλα το έργο Sounding Silence λειτουργεί ως μια σπουδή για το επόμενο ολοκληρωμένο έργο της χορογράφου, το οποίο θα αναπτυχθεί το 2013. Concept + Choreography: Alexandra Waierstall Performed by Harry Koushios Music: Marios Takoushis Lights: Panayiotis Manousis Technical support: Yiangos Hadjiyiannis Photography: Alexandra Waierstall The world is teeming: anything can happen. (John Cage) Anatomically an open organ, my ear, acts as my connector to my environment. I hear the silence and move on the edge of structure and chance. No story will be told. My moving, the piece itself. Sensing the stimuli of my surroundings, I acknowledge the moment and its becoming nature. The solo Sounding Silence is the seventh part of the series A human study a choreographical journal. The series is pursued since 2006 and explores time-spatial configurations in relation to interpersonal unfoldings. At the same time Sounding Silence functions as a study for the next full evening piece which will be developed in 2013. Noema Dance Works Alexandra Waierstall Η κύπρια χορογράφος Alexandra Waierstall εχει τιμηθεί επανειλημμένως με βραβεία χορογραφίας από τη Κύπρο και τη Γερμανία. Το χορογραφικό της έργο έχει επιλεγεί και υποστηριχθεί από διεθνή δίκτυα χορού όπως το Aerowaves, Modul dance, IDEE - Initiatives in Dance through European Exchange, Chin-A- moves. Η Alexandra Waierstall έχει παρουσιάσει έργα της σε Ευρώπη, Καναδά, Βραζιλία, Κορέα, Κίνα. To 2012 ήταν finalist για το διεθνές βραβείο του Rolex Mentor and Protege award. Alexandra Waierstall has received numerous choreographic awards in Cyprus and Germany. Her choreographic work has been selected and supported by networks like Aerowaves, Modul dance, IDEE - Initiatives in Dance through European Exchange, Chin-A- moves. Alexnadra Waierstall has presented her choreographic works in Europe, Canada, Brazil, Korea and China. In 2012 she was finalist for the Rolex Mentor and Protége Award. www.alexandrawaierstall.com Sounding Silence 15 Κύπρος/Cyprus (Κυριακή/Sunday) Noema Dance Works Alexandra Waierstall

9 6 Λευκωσία Nicosia Κύπρος/Cyprus (Κυριακή/Sunday) Αμφίδρομο/Amfidromo Έλενα Χριστοδουλίδου / Elena Christodoulidou Βushes 20 Αμφίδρομο/Amfidromo Έλενα Χριστοδουλίδου / Elena Christodoulidou Χορογράφος: Έλενα Χριστοδουλίδου Χορευτές: Mαρία Φουντουλή, Βίκη Κάλλα, Νadav Zelner Mουσική: Χάρης Σοφοκλέους Κοστούμια, αντικείμενα: Λάκης Γενεθλής A man can be jailed in Afghanistan if his beard is not long enough: Ο ελεύθερος νους αντιλαμβάνεται αυτόματα την παραπάνω φράση ως ακραία παράλογη. Συμπυκνώνει το δόγμα καλό εναντίον κακού που καθόρισε τις οικονομικές και πολιτικές ισορροπίες στον πλανήτη τα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα, την διατύπωσε δημόσια ο πρώην πλανητάρχης Τζορτζ Μπους τζούνιορ. Η κοινή γνώμη την αποδέχτηκε ή έστω την ανέχτηκε ως λογική φράση, διότι εξέφρασε τις κυρίαρχες δυνάμεις και τα συμφέροντά τους. Σήμερα, αρκετά χρόνια μετά, ο κοινός νους καλείται αποστασιοποιημένα να αναγνωρίσει τις μειωμένες του άμυνες απέναντι στα ζωτικά εξουσιαστικά ψεύδη, την ανοχή του απέναντι ακόμα και στον πλέον ακραίο εξουσιαστικό παραλογισμό. Το χορογραφικό έργο BUSHES επιχειρεί να υποβάλλει το κοινό σε αυτή την σοκαριστική αλλά και απελευθερωτική διαδικασία. Choreographer: Elena Christodoulidou Dancers: Maria Fountouli, Viky Kalla, Nadav Zelner Music: Haris Sophocleous Costumes, props: Lakis Yenethlis A man can be jailed in Afghanistan if his beard is not long enough: The free mind automatically understands the above phrase as extremely absurd. Encapsulates the doctrine good versus evil which established the economic and political balance on the planet in the first years of the 21st century, George Bush Junior expressed it in public.. The public had accepted or even tolerated all these as a logical phrase, because it expressed the dominant forces and interests. Today, several years later, the public common sense recognizes the reduced defences against the vital authoritarian lies and the tolerance towards even the most extreme authoritarian absurdity. BUSHES attempts to bring the public in this shocking and liberating process. Όταν το Αμφίδρομο Χοροθέατρο δημιουργήθηκε από την χορογράφο Έλενα Χριστοδουλίδου το 1998, ήταν μία από τις ελάχιστες οργανωμένες ομάδες σύγχρονου χορού στον τόπο μας. Η ριζοσπαστική παρέμβαση της Ομάδας στα χοροθεατρικά δρώμενα του τόπου ξεκίνησε με το έργο Στο λυκόφως της μοναξιάς το οποίο παρουσιάστηκε σε εναλλακτικό χώρο στην ακριτική Λευκωσία (μουσική σκηνή Εξάντας ). Στην μακρόχρονη πορεία του το Αμφίδρομο έχει παρουσιάσει δεκάδες έργα στην Κύπρο και το εξωτερικό. Η πλέον πρόσφατη σειρά έργων που φέρουν την υπογραφή του Αμφίδρομου Χοροθεάτρου παρουσιάστηκε στα πλαίσια της παραγωγής υπό τον τίτλο Sharing stories η οποία επιλέχτηκε ως πολιτιστική πρόταση της Κυπριακής Προεδρίας στην Ε.Ε. (2012). Τα έργα του Αμφίδρομου Χοροθεάτρου αντανακλούν έντονα την αντίληψη της χορογράφου Έλενας Χριστοδουλίδου περί του μετα-πολιτικού ρόλου της τέχνης στην σύγχρονη εποχή γι αυτό και είναι άμεσα συνδεδεμένα με τους κυρίαρχους κοινωνικο-πολιτικούς προβληματισμούς. Τους αποκωδικοποιούν και υπερβαίνουν... When Amfidromo Chorotheatro was founded by choreographer Elena Christodoulidou in 1998, was one of the few contemporary dance companies on the island. The radical intervention of the company in the performing arts scene of the country started with the work In the twilight of loneliness which was presented in a non theatrical space at the music Scene Exantas which was situated on the green line. In Amfidromo s long journey, many works are presented in Cyprus and abroad. The most recent work of Amfidromo Sharing stories was selected by the Secretariat of the EU council as a cultural event for the official cultural activities for the Cyprus presidency of the EU(2012). Amfidromo works, strongly reflect the perception of the choreographer for the post politics role of the art in the modern era, therefore they are directly connected with the dominant sociopolitical concerns and issues. They decode and go beyond them www.elenachristodoulidou.com Bushes 20 Κύπρος/Cyprus (Κυριακή/Sunday) Αμφίδρομο/Amfidromo Έλενα Χριστοδουλίδου / Elena Christodoulidou

11 6 Βουλγαρία/Bulgaria (Τρίτη/Tuesday) Derida Dance Company Jivko Jeliazkov ARTeFACT 40 Χορογραφία και Ιδέα: Jivko Jeliazkov Οπτική αντίληψη του χώρου και διαδραστικότητα: Albena Baeva Μουσική: Ivan Shopov (Cooh / Balkansky) Χορός: Petia Mukova Γραφικός σχεδιασμός: Polina Stoyanova Δημόσιες σχέσεις: Gergana Kutseva Διεύθυνση παραγωγής: Atanas Maev Η ARTeFACT είναι μια χορευτική παράσταση με την εφαρμογή πολυμέσων, η οποία επικεντρώνεται στην αναζήτηση μιας νέας ταυτότητας που ξεπερνά τα κοινωνικά και πολιτισμικά σύνορα. Μια τέτοια διαδικασία συχνά συνοδεύει τον μοντέρνο περιπλανώμενο καλλιτέχνη στην αναζήτησή του να βρει την ευκαιρία να γίνει ο δημιουργός παρά το προϊόν, στον κόσμο της παγκοσμιοποίησης. Η δράση αυτή αναπτύσσεται μέσα από τη διαδραστικότητα ανάμεσα σε οπτικά μέσα, στον ήχο και το σώμα, κάτι το οποίο επιτρέπει στο θεατή να εστιάσει σε διαφορετικές σκηνές και να δημιουργήσει μια ατομική οπτική γωνία. Ο δημιουργός της χορογραφίας και της ιδέας είναι ο Jivko Jelyazkov, ο οποίος συνεργάζεται σε αυτή την πειραματική έρευνα με την εικαστική καλλιτέχνιδα Albena Baeva και τον καταξιωμένο μουσικό Ivan Shopov, γνωστό επίσης και ως Cooh and Balkansky. Την ARTeFACT στηρίζει το πρόγραμμα επιχορήγησης της Βάρνα ( Varna area of creativity Funding Program ), το οποίο αποτελεί μέρος του προγράμματος της υποψηφιότητας της πόλης για τη διεκδίκηση του τίτλου της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 2019. Choreography and concept: Jivko Jeliazkov Visual space and interaction: Albena Baeva Music: Ivan Shopov (Cooh / Balkansky) Dance: Petia Mukova Graphic design: Polina Stoyanova PR: Gergana Kutseva Production Manager: Atanas Maev ARTeFACT is a multimedia dance performance focusing on the persuit of new identity that overcomes social and cultural boundaries. Such processes often accompany the modern nomad-artist in his/her search for opportunities for being a creator and not a product in the globalized world. The action develops through interaction between visual medium, sound and body, which allows focusing on different stages and on formation of individual point of view. The concept and choreography are created by Jivko Jelyazkov who joins efforts in this experimental study with the visual artist Albena Baeva and prolific musician Ivan Shopov also known as Cooh and Balkansky. ARTeFACT is supported within Varna area of creativity Funding Program, part of Varna s candidacy for European Capital of Culture in 2019. Derida Dance Company Jivko Jeliazkov Η Derida Dance έχει ως στόχο την εξέλιξη του πολιτιστικού χώρου στη Βουλγαρία, προσελκύοντας καλλιτέχνες από την Ευρώπη και την Ασία με στόχο τη δημιουργία συνεργασιών. Για το έργο του κατά τη διάρκεια των τριών χρόνων της ύπαρξής του, το πρώτο κέντρο σύγχρονου χορού, Derida Dance Center, αναγνωρίστηκε ως ένας αξιόπιστος εταίρος στην υλοποίηση σημαντικών έργων, πολλά από τα οποία παρουσιάστηκαν από διακεκριμένες διεθνείς οργανώσεις. Το ενδιαφέρον για το κέντρο χορού Derida Dance Center συνέβαλε στην υλοποίηση δράσεων, τονίζοντας την ανάγκη για εδραίωση περισσότερων εναλλακτικών χώρων για σύγχρονη τέχνη και πολιτισμό.το 2011, η παράσταση ASA, μια συμπαραγωγή του κέντρου Derida Dance Center και του περιοδικού Edno, συμμετείχε σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ, συμπεριλαμβανομένων των Sofia Dance Week 2011, AURA 21 στο Κάουνας της Λιθουανίας και στο φεστιβάλ INFANT στο Νόβι Σαντ της Σερβίας. Η εταιρεία υλοποιεί διάφορα έργα με στόχο να στηρίξει την επαγγελματική ανάπτυξη ανεξάρτητων χορευτών. Για παράδειγμα, έχει διοργανώσει το πρόγραμμα κατάρτισης Probiotic for the contemporary dance in Bulgaria και το Dance PORT Derida, τα οποία στηρίζει το ίδρυμα America for Bulgaria. Το Derida Dance είναι επίσημο μέλος ενός από τα μεγαλύτερα διεθνή δίκτυα στον τομέα των σύγχρονων παραστατικών τεχνών, το IETM, ενώ είναι επίσης εταίρος του διεθνούς δικτύου σύγχρονου χορού Aerowaves. Derida Dance works for the unfolding of the Bulgarian cultural space by attracting artists from Europe and Asia to produce joint projects. For the three years of its existence, the first center for contemporary dance, Derida Dance Center has gained recognition as a reliable partner in the realization of major projects, many of which are launched by prominent international organizations. The interest towards Derida Dance Center s realized actions is a certain indicator for need of establishment of more alternative spaces for contemporary art and culture. The ASA performance, coproduced by Derida Dance and Edno magazine, initiated in 2011 participating in several international festivals, including Sofia Dance Week 2011, AURA 21 in Kaunas, Lithuania, and INFANT in Novi Sad, Serbia. The company carries out projects to support the professional development of freelance dancers, such as the training programs, Probiotic for the contemporary dance in Bulgaria and Dance PORT Derida, supported by the America for Bulgaria Foundation. Derida Dance is an official member of one of the largest international networks in the field of contemporary performing arts, IETM, and is also a partner of the Aerowaves international network for contemporary dance. ARTeFACT 40 Βουλγαρία/Bulgaria (Τρίτη/Tuesday) Derida Dance Company Jivko Jeliazkov

13 6 Ισραήλ/Israel (Πέμπτη/Thursday) Renana Dance Company The Diplomats 40 Χορευτές: Avi Mazliah, Adar Riklis, Dor Raybi, Inbar Nemirovsky, Rita Komissarchik, Gavriel Spitzer. Σχεδιασμός ήχου: Or Moran Σχεδιασμός φωτισμού: Yaacob Baresi Σχεδιασμός κοστουμιών: Inbal lieblich Την παράσταση χορηγεί το κέντρο Suzanne Dellal Center 2011. Η παράσταση είναι αφιερωμένη στον παππού Abrasha. Λίστα εθνικών ύμνων των χωρών (κατά σειρά παρουσίασης): Δανία, Τουρκία, Μαλαισία, Καμερούν, Περσία (1896-1933), Τσετσενία, Μαυριτανία, Βραζιλία, Γαλλία, Αρούμπα, Λιβύη, Ρωσική Αυτοκρατορία, Σαάμι, Ιαπωνία, Μάλτα, Κύπρος και Ισραήλ. Η μουσική επένδυση της παράστασης αποτελείται από εθνικούς ύμνους. Η παράσταση αποσυνδέει τους ύμνους από το πολιτικό, πατριωτικό τους περιεχόμενο και προτείνει μια πιο προσωπική, ακόμη και πιο συναισθηματική ερμηνεία. Καθένας από τους ύμνους αντιπροσωπεύει μια ξεχωριστή, ανεξάρτητη μονάδα, μετατρέποντάς την σε ένα ενιαίο μείγμα, παράγοντας έτσι μια νέα αφήγηση μέσα από την κίνηση και τη σύνθεση. Το σώμα, το οποίο κατά τη διάρκεια του ύμνου κανονικά πρέπει να παραμένει ακίνητο, αποκτά για πρώτη φορά την ευκαιρία να χορέψει στη μελωδία του. Dancers: Avi Mazliah, Adar Riklis, Dor Raybi, Inbar Nemirovsky, Rita Komissarchik, Gavriel Spitzer. Sound design: Or Moran Light design: Yaacob Baresi Costume design: Inbal lieblich The piece was commissioned by the Suzanne Dellal Center 2011. The piece is dedicated with love to grandpa Abrasha List of the anthem according to their order of playing: Denmark, Turkey, Malasia, Cameroun, Persia (1896-1933), Chechnya, Mauritania, Brazil, France, Aruba, Libya, Russian Empire, Saami, Japan, Malta Cyprus and Israel. The soundtrack of the piece consists of national anthems. The piece disconnects the anthems from their political patriotic context, and suggests a more private and even emotional interpretation. The anthems, each of them represents a separate independent unit, turn into a single blend and produce a new narrative through movement and composition. The body, which during the playing of the anthem is normally required to stay still, for the first time is granted the opportunity to dance to its melody. Renana Dance Company Η Renana Raz είναι μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της νεαρής γενιάς των Ισραηλινών χορογράφων, ακολουθώντας παράλληλα διάφορους καλλιτεχνικούς τομείς, τόσο στη σκηνή ως χορογράφος, όσο και στην οθόνη (τηλεόραση και κινηματογράφος). Η Renana Raz ξεκίνησε την καριέρα της ως ανεξάρτητη καλλιτέχνης το 1999 (μερικές από τις δικές της δημιουργίες είναι οι ακόλουθες: We Have Been Called To Go, Asking For Starts, Phantoms, Motel, Kazuaria, Ov ). Το 2002 και το 2003 απέσπασε το βραβείο του Υπουγείου Πολιτισμού του Ισραήλ για νέους χορογράφους. Το 2004 απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Χορογραφίας στα Θεατρικά Βραβεία του Ισραήλ. Το 2006 κέρδισε το βραβείο Rosenblum για νέους καλλιτέχνες (Young Artist Rosenblum Award), καθώς και το Βραβείο Χορογράφων του Υπουργείου Πολιτισμού. Το 2007-2008 η Raz κέρδισε τη χορηγία για χορογραφία Teva. Το έργο της παρουσιάστηκε στο Ισραήλ, στη Βραζιλία, στη Γερμανία, στην Πολωνία, στην Ολλανδία, στην Ιαπωνία, στη Δανία, στο Καμερούν, στην Αγγλία και στις ΗΠΑ, ενώ αναγνωρίστηκε τόσο από το κοινό όσο και από κριτικούς θεάτρου/χορού. Το 2009 η Raz φιλοξενήθηκε στο Ντάλας, του Τέξας, όπου ξεκίνησε να δημιουργεί ως φιλοξενούμενη καλλιτέχνης στο UTD και στο Centraltrack με τη στήριξη του ιδρύματος Schusterman Family Foundation. Το 2010, η Raz δημιούργησε ένα πολύπλευρο έργο με τίτλο YouMake, ReMake, προσκαλώντας διάφορους καλλιτέχνες να απαντήσουν σε βίντεο Youtube επί σκηνής. Αυτό το συνεχές έργο απέσπασε το ενδιαφέρον του κοινού τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και διεθνώς, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Renana Raz is a leading voice in the young generation of Israeli choreographers, pursuing various fields of artistic genres, both on stage as a choreographer and dancer and both on screen (television and cinema). Raz began creating independently in 1999 (among her pieces : We Have Been Called To Go ; Asking For Starts ; Phantoms ; Motel ; Kazuaria ; Ov ). In 2002 and 2003 she won the Israeli Ministry of Culture award for young choreographers consecutively. In 2004 Raz won the Best Choreography Award at the Israeli Theatre Awards. During 2006 Renana received the Young Artist Rosenblum Award and the Ministry of Culture Award for choreographers. In 2007-2008 Raz received the Teva grants for choreography. Raz s creations have appeared on stages in Israel, Brazil, Germany, Poland, Holland, Japan, Denmark, Cameroon, England and the United States to the acclaim of both audiences and theatre/dance critics. In 2009 Raz has resided and created in Dallas, Texas as an artist in residency at UTD and Centraltrack with the support of the Schusterman Family Foundation. In 2010 Raz has created a multidisciplinary project entitled YouMake, ReMake, inviting various artists to respond to Youtube clips on stage. This ongoing project has won national and international interest and success. The Diplomats 40 Ισραήλ/Israel (Πέμπτη/Thursday) Renana Dance Company

15 6 Τσεχία / Czech Republic (Σάββατο/Saturday) Mirenka Cechova & Tantehorse S/He Is Nancy Joe 50 Ιδέα: Meghan Raham, Mirenka Cechova Κόμικς: Milos Mazal Μουσική: Matous Hekela Περφόρμερ/Χορογράφος: Mirenka Cechova Γεννήθηκα γυναίκα αλλά ξέρω ότι ήταν λάθος. Ένα χορευτικό θέατρο τύπου ντοκιμαντέρ, το οποίο περιστρέφεται γύρω από τις αφηγηματικές και οπτικές στρατηγικές των βιβλίων κόμικ, με τη χρήση ενός μοναδικού στυλ με μπαλέτο του δρόμου που συνδυάζει στοιχεία της χιπ χοπ, pop-andlocking με τον σύγχρονο χορό και το κλασικό μπαλέτο. Για να παρουσιάσει το αλλοτριωμένο σώμα του διαφυλικού χρησιμοποιεί μια ιδιαίτερη προσέγγιση με οπτικό υλικό από κόμικ και γκραφίτι. Στην παράσταση συμμετέχει η χορεύτρια Miřenka Čechova, η οποία απέσπασε το βραβείο καλύτερης ερμηνείας στο φεστιβάλ τεχνών του δρόμου της Πράγας ( Best of Prague Fringe 2012 ), και το βραβείο Helen Hayes Award (ΗΠΑ). Η εφημερίδα The Washington Post γράφει χαρακτηριστικά στο άρθρο της με τίτλο The Best of Contemporary Dance 2012 : «Το σώμα της είναι ένα στοιχείο αξεπέραστου θαυμασμού» (Sarah Kaufman, Washington Post). Η παράσταση αυτή είναι μια τεκμηριωμένη δραματοποίηση των ιστοριών των διαφυλικών ατόμων που η Miřenka είχε την ευκαιρία να γνωρίσει, να ζήσει μαζί τους και να δημιουργήσει φιλίες με αυτούς. Μερικοί από αυτούς επηρέασαν την παράστασή της με την παρουσία τους στη ζωή της, ενώ άλλοι ανέλαβαν εθελοντικά τη σύνταξη κειμένων, ημερολογιών, ποιημάτων ή υπήρξαν σταθεροί συνεργάτες της δημιουργικής μας ομάδας. Concept: Meghan Raham, Mirenka Cechova Comics: Milos Mazal Music: Matous Hekela Performer/ Choreographer: Mirenka Cechova I was born a girl but I know that it s a mistake. A docu-dance theatre revolving around the narrative and visual strategies of comic books, utilizing a unique street-ballet style that merges elements of hip hop, pop-and-locking and tutting with contemporary dance and classical ballet. Transgender and the alienated body using the visual approaches of comics and grafitti. Featuring dancer Miřenka Čechova, holder of the Best of Prague Fringe 2012 and the Helen Hayes Award (USA). The Best of Contemporary Dance 2012 by The Washington Post: Her body is an element of surpassing wonder (Sarah Kaufman, Washington Post) This performance is a documentary dramatization of the stories of those transgender people Miřenka has been privileged to meet, live, and become friends with. Some have influenced the performance by virtue of their presence in her life, others volunteered to contribute texts, diary entries or pieces of poetry, or went on to become a fixture in our creative team. Mirenka Cechova & Tantehorse Tantehorse Η Tantehorse ιδρύθηκε το 2006 από τους Miřenka Čechová και Radim Vizvary. Πρόκειται για τους σημαντικότερους εκπρόσωπους του σωματικού θεάτρου και της παντομίμας στην Τσεχία. Τα έργα τους συνδυάζουν παντομίμα, butoh, slapstick, σωματικό θέατρο με τέχνες του δρόμου ή μπαλέτο. MIřenka Čechová Η Miřenka Čechová είναι ηθοποιός, περφόρμερ, χορογράφος και σκηνοθέτης. Συνίδρυσε την Tantehorse, την Spitfire Company και το διεθνές φεστιβάλ Zero Point. Ολοκλήρωσε το διδακτορικό της στη Σκηνοθεσία Σωματικού Θεάτρου στην Ακαδημία Παραστατικών Τεχνών της Πράγας όπου διδάσκει Δημιουργική Γραφή. Για το έργο της αναγνωρίστηκε διεθνώς και απέσπασε τα ακόλουθα βραβεία: Grand prix στο φεστιβάλ θεάτρου της Zdarzenia, βραβείο στο φεστιβάλ τεχνών του δρόμου της Πράγας (Prague Fringe Festival), στο φεστιβάλ τεχνών του δρόμου του Άμστερνταμ (Amsterdam Fringe festival), προτάθηκε για το βραβείο Helen Hayes - Β Γυναικείου Ρόλου με την εταιρεία Synetic Theatre Company ( King Lear ), και το βραβείο Σύγχρονου Χορού 2012 «Best of 2012 in Contemporary Dance» από την Washington Post για την παράσταση S/he is Nancy Joe, καθώς και πολλά άλλα βραβεία. Tantehorse Tantehorse was founded in 2006 by Miřenka Čechová and Radim Vizvary in 2006. They belongs to best representants of new mime and physical theatre in the Czech republic. Their projects combines mime, butoh, slapstick, physical theatre with street art or ballet. MIřenka Čechová Miřenka Čechová is an actor, performer, choreographer and director. Co-founder of Tantehorse, Spitfire Company and The International festival Zero Point. She earned her Ph.D in Physical Theatre Direction at the Academy of Performing Arts in Prague where she teaches the Authorial Creative Process. She has received much important recognition for her work : Grand prix in theater festival Zdarzenia, Prague Fringe Festival s award for Outstanding Performance, Best of Fringe in Amsterdam Fringe festival, nominnation for a Helen Hayes Award for Outstanding Supporting Actress with the Synetic Theatre Company (King Lear), Best of 2012 in Contemporary Dance award from the Washington Post (S/he is Nancy Joe) and many others. S/He Is Nancy Joe 50 Τσεχία / Czech Republic (Σάββατο/Saturday) Mirenka Cechova & Tantehorse