15 λεπτη προετοιμασία φοιτητή για τη στυτική δυσλειτουργία Ας ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα την ανδρολογία. ΟΡΙΣΜΟΊ Τί είναι η στυτική δυσλειτουργία ; Στυτική δυσλειτουργία ονομάζουμε την αδυναμία ενός άνδρα να δημιουργήσει και να διατηρήσει μία στύση για μία επιτυχημένη σεξουαλική πράξη. Όταν αναφερόμαστε στη στυτική δυσλειτουργία αναφερόμαστε συνήθως στη σκληρότητα της στύσης και στη διάρκεια διατήρησης της σκληρότητας αυτής έως την εκσπερμάτιση. Τι είναι η πρόωρη εκσπερμάτιση ; Είναι η εμφάνιση του οργασμού και της εκσπερμάτισης σε σύντομο χρόνο από την έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας. Ο χρόνος αυτός μπορεί να είναι λεπτά ή ακόμη και δευτερόλεπτα. Τί είναι η απουσία οργασμού ; Είναι η αδυναμία κορύφωσης και άντλησης ικανοποίησης από τη σεξουαλική πράξη, μπορεί να συνοδεύεται ή όχι από εκσπερμάτιση. Τί είναι η ελαττωμένη ερωτική επιθυμία ; Είναι όταν παρά το γεγονός ότι ο στυτικός μηχανισμός βρίσκεται σε επάρκεια, δεν υπάρχει ωστόσο επιθυμία για σεξουαλική πράξη, είτε για ψυχογενείς είτε για οργανικούς λόγους. Τα βασικά σημεία που πρέπει να τονίσουμε σε αυτήν την πάθηση είναι ότι αποτελεί ένα κανονικό πρόβλημα υγείας που χρήζει ιατρικής αντιμετώπισης και όχι ένα ροζ πρόβλημα Ψυχογενούς ή οργανικής αιτιολογίας Πριν από λίγα χρόνια υπήρχε η πεποίθηση ότι το 90% των περιπτώσεων ελατωμένης ερωτικής επιθυμίας ήταν ψυχογενούς αιτιολογίας και το 10% οργανικής. Σήμερα έχουν αντιστραφεί τα ποσοστά και γνωρίζουμε πως η πλειάδα των ασθενών με στυτική δυσλειτουργία είναι οργανικής αιτιολογίας Επιδημιολογία Η έκταση του προβλήματος είναι πραγματικά μεγάλη και έχει χαρακτήρες πανδημίας. Το 5-20% των ενήλικων ανδρών στο γενικό πληθυσμό έχει μέση και σοβαρή στυτική δυσλειτουργία.
Ποιά είναι η βάση για να κατανοήσουμε τον μηχανισμό της στύσης και της στυτικής δυσλειτουργίας: Οι λείες μυϊκές ίνες των σηραγγωδών σωμάτων, καθώς και οι λείες μυϊκές ίνες των αρτηριών αποτελούν το κομβικό σημείο στην στύση. Κατά την φάση της χάλασης του πέους (μη στύσης), μόνο μικρή ποσότητα αίματος για καθαρά τροφικούς λόγους φθάνει στο πέος (σηραγγώδη σώματα). Αυτό συμβαίνει γιατί οι λείες μυϊκές ίνες βρίσκονται σε σπασμό. Εάν σε αυτή τη φάση πάρουμε αέρια αίματος θα δούμε χαρακτηριστικά φλεβικού αίματος ΡΟ2 35 mmhg. Τα σηραγγώδη σώματα αποτελούν στην ουσία ένα αγγειακό δένδρο. Όταν αυτό το αγγειακό δένδρο γεμίσει με αίμα τότε έχουμε στύση. Όταν αυτό το αγγειακό δένδρο αδειάσει τότε έχουμε χάλαση του πέους. Όταν το πέος βρίσκεται σε στύση είναι αρτηρία και όταν βρίσκεται σε χάλαση είναι φλέβα. Εάν κατανοήσουμε ότι το πέος είναι ένα αγγειακό δένδρο τότε μπορούμε να καταλάβουμε και την παθοφυσιολογία της στύσης. Πώς δημιουργείται η στύση ; Ά φάση Μετά από σεξουαλική διέγερση, γίνεται απελευθέρωση νευροδιαβιβαστικής ουσίας από τις νευρικές απολήξεις του σηραγγώδους νεύρου. Έτσι δημιουργείται μία χάλαση των λείων μυϊκών ινών με τις ακόλουθες συνέπειες: Διαστολή των αρτηριών και των αρτηριδίων, με αύξηση της ροής του αίματος στη συστολική αλλά και διαστολική φάση. Συμπίεση των φλεβών, με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό του αίματος μέσα στο αγγειακό δένδρο.
Αυξάνεται η ΡΟ2 στα 90 mmhg και η ενδοσηραγγώδης πίεση στα 100mmHg, που η τελευταία προκαλεί και την στύση. Β φάση Σύσπαση των λείων μυϊκών ινών με αποτέλεσμα ελαττωμένη αρτηριακή παροχή. Αυτό σημαίνει παράλληλα και αποσυμπίεση των φλεβών που ευθύνεται για την φλεβική παροχέτευση. Γ φάση. Ελάττωση αρτηριακής παροχής στα φυσιολογικά επίπεδα και η μέγιστη φλεβική παροχέτευση. Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν στα αγγειακά δένδρα των δύο σηραγγωδών σωμάτων, στο αγγειακό δένδρο του σπογγειώδους σώματος ή αλλιώς του σηραγγώδους σώματος της ουρήθρας συμβαίνουν περίπου τα ίδια σε μικρότερο βαθμό. Έτσι λοιπόν η παροχή από την αρτηρία είναι παρόμοια αλλά η φλεβική παροχέτευση πολύ μεγαλύτερη, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται το 1/3 της ενδοσηραγγώδους πίεσης. Επομένως από τη στιγμή που έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το πέος αποτελεί ουσιαστικά έναν αγγειακό σχηματισμό, οτιδήποτε κάνει κακό στα αγγεία, μπορεί κάλλιστα να βλάψει και τη στύση. Συνεπώς όλα τα παρακάτω μπορούν να επηρεάσουν τη στύση: 1. Σακχαρώδης διαβήτης. 2. Υπέρταση. 3. Υπερλιπιδαιμία. 4. Άγχος και θλίψη.
Εκτός όμως από τα αγγειακά αίτια τα οποία αποτελούν και την μερίδα του λέοντος, υπάρχουν και άλλα αίτια: Νευρογενή. Ενδοκρινικά. Επεμβάσεις πυέλου. Φάρμακα. Ψυχογενή. Θεραπεία Η θεραπευτική αντιμετώπιση έχει τα ακόλουθα μονοπάτια:. 1 ης γραμμής θεραπεία. Τα φάρμακα από το στόμα, τα οποία ανήκουν στους αναστολείς της 5- φωσφοδιεστεράσης. Τα φάρμακα αυτά προκαλούν τελικά μία χάλαση των λείων μυϊκών ινών, με αποτέλεσμα την εισροή αίματος στο αγγειακό δένδρο του πέους. Υπάρχουν τρεις φαρμακευτικές ουσίες που κυκλοφορούν στα φαρμακεία : ταδαλαφίλη (μεγάλος χρόνος ημιζωής ), βαρδεναφίλη και σιλδεναφίλη (μικρότερος χρόνος ημίσιας ζωής. 2 ης γραμμής θεραπεία: Ενδοπεϊκές ενέσεις: Οι φαρμακευτικές ουσίες είναι παπαβερίνη, φαιντολαμίνη, προσταγλανδίνη Ε. Οι ουσίες αυτές αποτελούν επίσης αγγειοδιασταλτικές ουσίες.
3 ης γραμμής θεραπεία Τοποθέτηση ενδοπεϊκών προθέσεων ενός υδραυλικού συστήματος που τοποθετείται χειρουργικά και δίνει ουσιαστικά μία κατά παραγγελία στύση.
Κρουστικά κύματα : Μία καινούργια πολλά υποσχόμενη θεραπεία η οποία στηρίζεται στη δημιουργία νεοαγγείωσης στο πέος. Παραγωγή κρουστικών κυμάτων χαμηλής έντασης. Ηλεκτροϋδραυλικά κύματα. Διάρκεια θεραπείας 9 εβδομάδες. Νεοαγγείωση. Αύξηση αιματικής ροής κατά 150%. Αυτοαξιολόγιση για την ανδρολογία-στυτική δυσλειτουργία