ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ: Θεοδωροπούλου Κωνσταντίνα Τζουτζούκης Νικόλαος Τράσα Ιωάννα Η οφθαλμολογική εξέταση ενός παιδιού πρέπει να γίνεται μόλις οι γονείς αντιληφθούν κάποιο πρόβλημα οράσεως ή στραβισμού ασχέτως ηλικίας. Σίγουρα όμως όλα τα παιδιά πρέπει να ελέγχονται στην προσχολική ηλικία ώστε να διαγνωσθεί έγκαιρα κάποιο πρόβλημα και να διορθωθεί πριν το παιδί αρχίσει το σχολείο. Ο κύριος σκοπός της εξέτασης είναι να προσδιοριστεί η όραση του παιδιού, χωριστά σε κάθε μάτι, η ευθυγράμμιση των ματιών, η αντίληψη των χρωμάτων και ο έλεγχος του κερατοειδούς, του φακού και του βυθού στο εσωτερικό μέρος του ματιού. Η όραση του παιδιού μπορεί να ελεγχθεί σε πολύ μικρή ηλικία ακόμη και ενός έτους με διάφορες τεχνικές, επομένως ποτέ δεν είναι νωρίς για έναν έλεγχο Η 1η μέτρηση της οπτικής οξύτητας γίνεται μεταξύ 3,5-5 ετών Εάν ΔΕΝ διαπιστωθεί κάποιο πρόβλημα, επανελέγχεται μετά από 2 χρόνια ΕΚΤΟΣ α) πολύ μικρά βρέφη κάτω από 1800 γραμμάρια βάρους γέννησης β) τα δίδυμα γ) τα βρέφη που χρειάστηκαν χορήγηση οξυγόνου δ) τα πρόωρα ε) τα βρέφη με κάποιο σωματικό ή νοητικό πρόβλημα Το πρώτο πράγμα που ελέγχουμε σε μια οφθαλμολογική εξέταση είναι η «οπτική οξύτητα με διόρθωση», δηλαδή η καλύτερη δυνατή ευκρίνεια που μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση γυαλιών ή φακών επαφής. Ένα μάτι που έχει μόνο κάποια διαθλαστική ανωμαλία, η οποία μπορεί να διορθωθεί πλήρως με γυαλιά, θεωρείται «υγιές» και δεν πρέπει να θεωρούμε ότι ένα παιδί έχει πτωχή όραση, μόνο και μόνο επειδή χρειάζεται γυαλιά. Η οπτική οξύτητα μετράται ποσοτικά με έλεγχο του μικρότερου αντικειμένου που μπορεί να διακρίνει ο εξεταζόμενος σε δεδομένη απόσταση. Για τα παιδιά που γνωρίζουν το αλφάβητο τα αντικείμενα αυτά είναι συνήθως γράμματα ή αριθμοί, που προβάλλονται σε ένα οπτότυπο, ενώ εναλλακτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σχήματα ή ζωγραφιές(π.χ. πινακες Ε). Κάθε μάτι εξετάζεται χωριστά. Ιδιαίτερη μάλιστα προσοχή πρέπει να δίνεται κατά τη μέτρηση της οπτικής οξύτητας στα παιδιά, ώστε, όταν εξετάζεται το ένα μάτι, το παιδί να μην κρυφοκοιτάζει με το άλλο. 1 μηνός οπτική οξύτητα 4/10 αντίδραση της κόρης στο φως 2-12 μηνών οπτική οξύτητα άνω των 4/10 1-3 ετών οπτική οξύτητα άνω των 5/10 3-5 ετών οπτική οξύτητα άνω των 7/10 5 ετών οπτική οξύτητα 10/10 ή και μεγαλύτερη έλεγχος για κάποια διαθλαστική ανωμαλία, το οποίο πρέπει πάντα να γίνεται ΚΑΙ ΜΕ ΚΥΚΛΟΠΛΗΓΙΑ (αντικειμενική μέτρηση με το διαθλασίμετρο ή με σκιασκοπία) οφθαλμοσκόπηση ( έλεγχος προσθίων μορίων του ματιού) -βυθοσκόπηση (έλεγχος της φυσικής κατάστασης του αμφ/δους) 1
Οι διαθλαστικές ανωμαλίες είναι: Η μυωπία Η υπερμετρωπία Ο αστιγματισμός Στην μυωπία το παιδί, ενώ μπορεί να δει καθαρά τα αντικείμενα που βρίσκονται κοντά του, δεν μπορεί να διακρίνει αυτά που βρίσκονται μακριά. Επειδή οι λόγοι που προκαλούν τη μυωπία είναι κατασκευαστικοί του ματιού (π.χ. μεγάλη προσθοπίσθια διάμετρος του βολβού), μπορούμε να θεωρήσουμε μέχρις ενός σημείου ότι κληρονομείται, με την έννοια που κληρονομούνται π.χ. το ύψος ή το χρώμα του δέρματος. Πως μπορούν οι γονείς να αντιληφθούν ότι το παιδί τους έχει μυωπία; Μια ένδειξη που μπορούν εύκολα να προσέξουν οι γονείς ή οι δάσκαλοι και να συμπεράνουν ότι ένα παιδί έχει μυωπία, είναι το σφίξιμο των βλεφάρων στην προσπάθειά του να εστιάσει μακριά.το σφίξιμο των βλεφάρων κάνει τα μακρινά αντικείμενα πιο ευκρινή, όμως δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ γιατι οδηγεί γρήγορα σε κόπωση των ματιών ή και σε πονοκεφάλους, καθιστώντας τη χρήση γυαλιών αναγκαία. Η μυωπία συνεχίζει να αυξάνεται όσο το παιδί μεγαλώνει, λόγω της αύξησης του μεγέθους του ματιού. Μετά το τέλος της εφηβείας, όπου ολοκληρώνεται και η ανάπτυξη του σώματος, η μυωπία σταματά συνήθως να ανεβαίνει. Αύξηση της μυωπίας μετά από αυτή την περίοδο μπορεί να δηλώνει κάποια μορφή κακοήθους ή εκφυλιστικής μυωπίας και χρειάζεται περισσότερη διερεύνηση. Τέτοια περιστατικά είναι όμως σπάνια. Πότε το παιδί μου πρέπει να φορέσει γυαλιά? Πότε το παιδί μου πρέπει να φορέσει γυαλιά? προσχολική ηλικία: σε μικρούς βαθμούς μυωπίας π.χ. -0.50 ΔΕΝ είναι υποχρεωτικό να δοθούν γυαλιά ή αλλιώς ΔΕΝ είναι υποχρεωτικό να τα φοράει συνέχεια σχολική ηλικία: Πρέπει να φορέσει γυαλιά και να τα φοράει συνέχεια, δηλ. για ΜΑΚΡΥΑ και ΚΟΝΤΑ ΠΡΟΣΟΧΗ: εάν ΔΕΝ τα φοράει στο διάβασμα είναι σαν να φοράει πρεσβυωπικά γυαλιά κάποιος που βλέπει φυσιολογικά κοντά! Υπερμετρωπία είναι η διαθλαστική ανωμαλία, όπου το παιδί δεν μπορεί να δει καθαρά τα αντικείμενα που βρίσκονται κοντά του. Συχνά αναφέρεται ως το αντίθετο της μυωπίας, αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, διότι παιδιά με υπερμετρωπία μπορεί να μη βλέπουν καλά ούτε μακριά. Γενικά η υπερμετρωπία μπορεί να αυξηθεί λίγο μέχρι τον 6ο ή 7ο χρόνο της ζωής, αλλά από εκεί και πέρα θα μειώνεται συνεχώς, μέχρι το τέλος της εφηβείας όπου και ολοκληρώνεται η ανάπτυξη του παιδιού. Πότε το παιδί μου πρέπει να φορέσει γυαλιά? προσχολική ηλικία: όταν είναι κάτω από +3.00 sph και δεν υπάρχει στραβισμός, δεν είναι απαραίτητα τα γυαλιά (παρακολούθηση) σχολική ηλικία: εξαρτάται από τις ανάγκες της οπτικής εργασίας και τα συμπτώματα που θα εμφανιστούν (κοπιωπία) π.χ. ένα παιδί με υπερμετρωπία +3.00 και ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ οπτική οξύτητα εμφανίζει κοπιωπία κατά την κοντινή όραση. Η συνεχή χρήση ΔΕΝ χρειάζεται, τα φοράει μόνο για ΚΟΝΤΑ Αστιγματισμός είναι η κατάσταση κατά την οποία η διαθλαστική δύναμη του ματιού δεν είναι η ίδια σε όλους τους μεσημβρινούς, με αποτέλεσμα το αντικείμενο που έχουμε μπροστά μας να μην είναι ομοιόμορφα εστιασμένο.ο αστιγματισμός μπορεί να συνυπάρχει με μυωπία ή υπερμετρωπία. Δεν παρουσιάζει σημαντικές μεταβολές κατά τη διάρκεια της ζωής. Προκαλεί έντονα συμπτώματα κοπιωπίας ( πιο έντονα από μυωπία και υπερμετρωπία)! Σημαντική μεταβολή του αστιγματισμού μπορεί να υποδηλώνει άλλες σοβαρότερες καταστάσεις και χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση. Πότε το παιδί μου πρέπει να φορέσει γυαλιά? προσχολική και σχολική ηλικία: σωστή είναι η πλήρης διόρθωση του κυλίνδρου Γιατί? Διότι οι κυλινδρικοί φακοί προκαλούν παραμορφώσεις και τα μικρά παιδιά προσαρμόζονται και αντιρροπούν γρήγορα τις διαταραχές της αντίληψης του χώρου που αυτοί προκαλούν.οσο ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΗΛΙΚΙΑ, ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΣΥΝΗΘΙΖΟΥΝ!! Πρέπει να φορέσει γυαλιά ακόμη και σε 1 βαθμό διαφοράς μυωπίας ή υπερμετρωπίας και 1,5 βαθμό αστιγματισμό Γιατί? Υπάρχει κίνδυνος αμβλυωπίας! ΠΡΟΣΟΧΗ!! Όλα τα ανωτέρω ισχύουν όταν το παιδί ΔΕΝ εμφανίζει στραβισμό(διαλείπων ή μόνιμο). Στην εμφάνιση στραβισμού ( είτε εσωφορία στην υπερμετρωπία είτε εξωφορία στην μυωπία) συνιστάται ΠΛΗΡΗΣ ΔΙΟΡΘΩΣΗ εξ αρχής! 2
-ΑΜΒΛΥΩΠΙΑ Τι είναι αμβλυωπία? Με τον όρο αμβλυωπία ονομάζουμε κάθε κατάσταση μειωμένης οπτικής οξύτητας ενός κατά τα άλλα φυσιολογικού ματιού, που δεν βελτιώνεται με τη χρήση γυαλιών και οφείλεται σε μη φυσιολογική ανάπτυξη της όρασης κατά την παιδική ηλικία. Όσο νωρίτερα διαγνωσθεί και αντιμετωπιστεί η αμβλυωπία, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να βελτιωθεί ή όραση. Μετά την ηλικία των 7 ετών όμως τα αποτελέσματα οποιασδήποτε θεραπείας είναι συνήθως πτωχά. 1) από στραβισμό: (πάντα ετερόπλευρη) εμφανίζεται στο μάτι που στραβίζει, για την αποφυγή της σύγχησης 2) ανισομετρωπική: όταν υπάρχει μεγάλη διαφορά στους βαθμούς μεταξύ των δύο ματιών ή όταν το ένα μάτι εμφανίζει αξιόλογη διαθλαστική ανωμαλία προκαλείται απώθηση-αμβλυωπία και πολύ συχνά στραβισμός 3)αμετρωπική: εμφανίζεται και στα δυο μάτια, όταν έχουν και τα δύο υψηλές αμετρωπίες 4) αμβλυωπία εξ ανοψίας: δηλ.. από την στέρηση του οπτικού ερεθίσματος Κάθε αιτία που εμποδίζει να σχηματιστεί εικόνα στον αμφ/δη π.χ. συγγενής καταρράκτης, πτώση βλεφάρου ΠΡΟΣΟΧΗ! Εδώ ανήκει η αμβλυωπία που δημιουργείται μετά από παρατεταμένη κάλυψη του υγιούς ματιού στην θεραπεία της αμβλυωπίας ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΗ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 7-9 ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΛΥ-ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΑ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙ ΑΜΒΛΥΩΠΙΑ. ΑΡΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 7 Υπάρχει θεραπεία για την αμβλυωπία? Υπάρχει: Στόχος είναι να υποχρεώσουμε το παιδάκι να χρησιμοποιεί το αμβλυωπικό μάτι Πώς? Η κάλυψη του υγιούς ματιού( η πιο παλιά και ίσως η καλύτερη μέθοδος) Η θόλωση της όρασης του υγιούς ματιού με κυκλοπληγικές σταγόνες Θα πετύχει? Ο τρόπος αντιμετώπισης (συνεχή κάλυψη, μερικού χρόνου κάλυψη, εναλλαγή κάλυψης, χορήγηση πλήρους διόρθωσης με γυαλιά σε ανισομετρωπική αμβλυωπία και παρακολούθηση για 3 μήνες κλπ.) που θα εφαρμοστεί, είναι εξειδικευμένος για κάθε περίπτωση και θα επιλεχθεί από τον θεράποντα ιατρό σε συνεργασία με τους γονείς. ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!: στενή παρακολούθηση! -την ηλικία που εμφανίστηκε το πρόβλημα -την ηλικία που ξεκίνησε η θεραπεία Μετά τα 7 έτη η θεραπεία γίνεται ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ, γιατί: α)η βελτίωση είναι πολύ αργή β)η συμμόρφωση του παιδιού είναι μειωμένη -την συνεργασία γονέων-γιατρού-παιδιού -το είδος και ο βαθμός της αμβλυωπίας Ο στραβισμός εκδηλώνεται όταν τα μάτια ενός ατόμου δεν μπορούν να ευθυγραμμιστούν στο ίδιο σημείο ταυτόχρονα και εμφανίζονται λανθασμένα ευθυγραμμισμένα ή να στρέφονται προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Συνήθως αυτό προκύπτει από την αδυναμία των μυών σε ένα ή και στα δύο μάτια. Το αδύναμο μάτι θα στραφεί προς τα μέσα, προς την μύτη, και μακριά από το αντικείμενο, επάνω στο οποίο πρέπει να εστιαστεί. Το μάτι που αποκλίνει μπορεί να είναι το ίδιο σε κάθε περίπτωση, ή μπορεί να είναι ένα διαφορετικό μάτι σε διαφορετικές περιπτώσεις. Στα αρχικά στάδια, ο στραβισμός μπορεί να προκαλέσει αποπροσανατολισμό ή διπλωπία, επειδή τα μάτια δεν ευθυγραμμίζονται μαζί. Ένα μικρό παιδί με στραβισμό ασυνείδητα απορρίπτει την εικόνα του λανθασμένα ευθυγραμμισμένου ματιού και μπορεί να μην αναπτυχθούν οι σχετικές νευροσυνάψεις μεταξύ του ματιού και του εγκεφάλου τους. Αυτό μπορεί να κάνει το μάτι να μείνει μόνιμα στραμμένο μια κατάσταση γνωστή ως αμβλυωπία, η τεμπέλικο μάτι. Τα πιο προφανή σημάδια του στραβισμού είναι όταν τα μάτια φαίνονται να στρέφονται προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Υπάρχουν, όμως, περισσότερα σημάδια του στραβισμού, που συχνά παρατηρούνται στα παιδιά και περιλαμβάνουν: Μάτια που δεν κινούνται μαζί Ασύμμετρα σημεία αντανάκλασης σε κάθε μάτι Κλίση του κεφαλιού προς την μια μεριά Ανικανότητα υπολογισμού του βάθους Αλληθωρισμός με το ένα μάτι μόνο Ο στραβισμός εμφανίζεται αρκετά συχνά στα βρέφη. Είναι ευκολότερο να διορθωθεί όταν διαγνώνεται νωρίς. Συχνά δεν είναι μια κατάσταση την οποία τα βρέφη και τα παιδιά απλώς ξεπερνούν μεγαλώνοντας, επομένως τα παιδιά με μάτια που φαίνονται λανθασμένα ευθυγραμμισμένα θα πρέπει να εξεταστούν και η κατάστασή τους να αντιμετωπιστεί καταλλήλως. 3
Κλείσιμο ή κάλυψη του ματιού που Αρκετές μέθοδοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνες ή σε συνδυασμό, ανάλογα με τον τύπο, την σοβαρότητα και την αιτία του στραβισμού, και περιλαμβάνουν: Γυαλιά ή φακοί επαφής αυτή η μέθοδος μπορεί να βοηθήσει τα άτομα που έχουν στραβισμό λόγω μη διορθωμένης υπερμετρωπίας. Αγωγή με ενέσεις κοινώς γνωστή ως Botox, η ένεση χαλαρώνει τους συσπασμένους μύες στα μάτια, καθιστώντας ευκολότερο για τα μάτια να εστιαστούν εκεί που πρέπει. Χειρουργική τεντώνει και επανευθυγραμμίζει τους μύες στα μάτια? αυτή η μέθοδος έχει μεγάλο ποσοστό επιτυχίας,βλέπει καλύτερα παρόμοια με τις οφθαλμικές σταγόνες ή αλοιφές, αυτή η μέθοδος στοχεύει στην ενδυνάμωση του αδύνατου ματιού, αν και είναι ακριβή και ενέχει μεγαλύτερο κίνδυνο σε σύγκριση με τις άλλες επιλογές.. Πότε πρέπει να γίνεται η πρώτη οφθαλμολογική εξέταση των παιδιών και ποια διαδικασία ακολουθείται Η αρχική οφθαλμολογική εξέταση πρέπει να γίνεται τις πρώτες μέρες μετά τη γέννηση των παιδιών. Υπάρχει μάλιστα ένα πρόγραμμα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, που επιθυμούμε να επιτύχουμε μέχρι το 2020, το οποίο αποσκοπεί στη διεξαγωγή οφθαλμολογικής εξέτασης ρουτίνας σε όλα τα νεογνά. Η εξέταση στα νεογνά γίνεται συνήθως με έμμεση οφθαλμοσκόπηση, κατά την οποία ελέγχονται παθήσεις, όπως ο συγγενής καταρράκτης, το συγγενές γλαύκωμα κ.ά. Η δεύτερη εξέταση πρέπει να γίνεται στο 2ο έτος της ηλικίας, όπου πραγματοποιείται έλεγχος της διάθλασης του παιδιού (μυωπία, υπερμετρωπία, αστιγματισμός). Εάν το παιδί δεν έχει άλλες εμφανείς παθήσεις (για παράδειγμα στραβισμό), η επόμενη εξέταση πρέπει να γίνεται στο 4ο έτος, πριν πάει σχολείο. Τότε μετράτε η οπτική οξύτητα και η χρωματική αντίληψη, ενώ παράλληλα γίνεται προσπάθεια διαπίστωσης της ύπαρξης ή όχι στραβισμού. Προκειμένου η διάθλαση να πραγματοποιηθεί σωστά και η συνταγή των γυαλιών που θα προκύψει να είναι ακριβής, πρέπει πριν από την έναρξη της όλης διαδικασίας να εξασφαλισθεί η προσωρινή παράλυση της προσαρμογής (κυκλοπληγία). Αυτό επιτυγχάνεται με κολλύρια που παραλύουν την προσαρμογή, ενώ ταυτόχρονα διαστέλλουν την κόρη διευκολύνοντας και τη σκιασκοπία και τη βυθοσκόπηση που θα ακολουθήσουν. Σημαντικό είναι να ενημερωθούν οι γονείς ότι κατά τη διάρκεια της δράσης των κολλυρίων η όραση του παιδιού θα είναι θολή. Σκιασκοπία: Η σκιασκοπία είναι μια απλή και αρκετά ακριβής μέθοδος αντικειμενικής διάθλασης,ιδιαίτερα χρήσιμη σε βρέφη και παιδία. Σε αντίθεση με τις περιπτώσεις όπου η υποκειμενική εξέταση είναι απαραίτητη για να επιβεβαιώσει τα αποτελέσματα της σκιασκοπίας, όταν γίνεται λόγος για βρέφη και παιδία (που αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό των μη συνεργαζόμενων ασθενών) η σκιασκοπία αποτελεί την ακριβέστερη μέθοδο της αντικειμενικής διάθλασης. Οι γονείς μπορούν να συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στην προστασία της όρασης των παιδιών τους, αρκεί να κάνουν τους απαιτούμενους οφθαλμολογικούς ελέγχους στις ηλικίες που έχουν προαναφερθεί. Μελέτες που έχουν διεξαχθεί στην Ελλάδα έχουν δείξει ότι το 20% των παιδιών, όταν αυτά ξεκινούν σχολείο, παρουσιάζουν οφθαλμολογικές παθήσεις, οι οποίες τότε για πρώτη φορά ανακαλύπτονται και οι οποίες πολλές φορές είναι αργά να αντιμετωπιστούν, με αποτέλεσμα τα παιδιά να κινδυνεύουν με χαμηλή όραση σ όλη τους τη ζωή. Επίσης, εάν οι γονείς πάσχουν από κάποια οφθαλμολογική πάθηση, θα πρέπει να την αναφέρουν στον οφθαλμίατρο του παιδιού τους, καθώς πολλές απ αυτές είναι κληρονομικές (π.χ. αχρωματοψία, διαθλαστικές ανωμαλίες, γλαύκωμα κ.ά.). Γενικότερα, δεν υπάρχουν παράγοντες που επιβαρύνουν την κατάσταση των παιδικών ματιών. Καλό είναι, ωστόσο, να τηρείται ορθή και ασφαλής απόσταση από την οθόνη τόσο της τηλεόρασης, όσο και του ηλεκτρονικού υπολογιστή, η οποία δε θα πρέπει να είναι μικρότερη των 5 μέτρων (η απόσταση αυτή αναφέρεται μόνο για τη τηλεόραση). Επίσης, καλό είναι να αποφεύγεται η μελέτη και γενικότερα το διάβασμα σε συνθήκες ανεπαρκούς φωτισμού. Τα παιδιά μαθαίνουν να βλέπουν τα πρώτα 6 χρόνια της ζωής τους. Εάν δεν αντιμετωπιστούν οι διάφορες οφθαλμολογικές παθήσεις μέχρι αυτή την ηλικία, κινδυνεύουν με πρόκληση αμβλυωπίας (μόνιμα χαμηλή όραση- «τεμπέλικο μάτι»). Κινδυνεύουν δηλαδή να μη μάθουν ποτέ να βλέπουν σωστά. Αν είναι να παρουσιαστεί στα παιδιά κάποιο πρόβλημα, αυτό παρουσιάζεται συνήθως μέχρι την ηλικία των 6 ετών. Εκτός από τις εκ γενετής οφθαλμολογικές παθήσεις (π.χ. συγγενής καταρράκτης), ο στραβισμός που εντάσσεται σε παθήσεις που μπορούν να παρουσιαστούν μετά τη γέννηση, μπορεί να διαγνωσθεί μετά τους πρώτους 6 μήνες ζωής, διότι τότε έχει αναπτυχθεί πλήρως η κινητικότητα του οφθαλμού. Η απάντηση είναι μάλλον θετική, καθώς τα αγόρια φαίνεται να παρουσιάζουν συχνότερα προβλήματα όρασης που σχετίζονται με την ικανότητα χρωματικής αντίληψης. Τα κορίτσια με τη σειρά τους δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερες οφθαλμολογικές ανωμαλίες συγκριτικά με τα αγόρια. 4
Η συχνότερη δυσκολία που αντιμετωπίζουμε είναι η αποστροφή του γονέα για τα γυαλιά και όχι του παιδιού. Πολύ συχνά οι γονείς επίσης εκφράζουν την ανησυχία τους ότι το παιδί θα συνηθίσει τα γυαλιά και η όραση του θα χειροτερεύει εξαιτίας των γυαλιών. Αυτό δεν είναι σωστό. Ο λόγος που δίνονται τα γυαλιά είναι να βοηθήσουν στην ανάπτυξη καλής όρασης η οποία συχνά δεν είναι δυνατή χωρίς αυτά. Αν το παιδί βλέπει καλύτερα με τα γυαλιά σχεδόν πάντα τα αποδέχεται ανεξάρτητα ηλικίας. Ο σκελετός πρέπει γενικά να επιτρέπει ώστε το παιδί να βλέπει από το κέντρο των φακών. Ο ειδικός παιδιατρικός σκελετός οφείλει να είναι εύκαμπτος και μαλακός και να κάνει στο παιδί τώρα... Όχι του χρόνου όταν το παιδί θα έχει μεγαλώσει και πιθανότατα θα χρειαστεί έτσι κι αλλιώς καινούργια συνταγή και καινούργιο σκελετό. Οι φακοί να είναι κατασκευασμένα από ελαφρά και άθραυστα υλικά. Δεν έχει κανένα νόημα να πάρει κανείς ακριβά κρύσταλλα υψηλού δείκτη διάθλασης όταν τις περισσότερες φορές τα γυαλιά λόγω ηλικίας χρειάζονται συχνές αλλαγές. Αφού δοθεί η πρώτη συνταγή γυαλιών, θα πρέπει μετά από 3 μήνες να γίνει ο πρώτος έλεγχος κι έπειτα ανά 6 μήνες να ελέγχεται η διάθλαση. Επομένως, τυχόν διαπίστωση αλλαγής στη διάθλαση, συνεπάγεται συνήθως αλλαγή γυαλιών. Εκτός από τους ελέγχους που έχουν ήδη προαναφερθεί (μετά ακριβώς τη γέννηση, κατά το 1ο έτος κι έπειτα κατά το 4ο έτος ηλικίας), εάν δεν υπάρχει πρόβλημα και δεν παραπονιέται το παιδί, καλό είναι ο έλεγχος να πραγματοποιείται ανά έτος μέχρι την ηλικία των 12 ετών και μετά κάθε 2 έτη. Εάν ΔΕΝ συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι (π.χ. αφακία, κερατόκωνος, πολύ υψηλοί βαθμοί, μεγάλη ανισομετρωπία) τότε καλό είναι να φορεθούν άνω των 13 ετών Η χρήση γυαλιών οράσεων ή φακών επαφής εξαρτάται κυρίως από την πάθηση και την ηλικία του παιδιού. Ο αστιγματισμός για παράδειγμα, διορθώνεται καλύτερα με φακούς επαφής. Άλλου είδους παθήσεις (π.χ. μυωπία, υπερμετρωπία), διορθώνονται εξίσου αποτελεσματικά με φακούς επαφής και γυαλιά οράσεως. Λόγω του κινδύνου μολύνσεως, όμως, συνιστάται χρήση φακών επαφής μετά την ηλικία των 16 ετών. 5
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Internet: ΑΤΤΙΚΟ ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ 6