ΠΡΑΞΗ ΜΟ.ΔΙ.Π. του ΤΕΙ πρώην (ΤΕΙ ΛΑΜΙΑΣ) ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΤΕΙ (πρώην ΤΕΙ ΛΑΜΙΑΣ) Το Ευρωπαϊκό Περιβάλλον Διασφάλισης Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση Συντάκτης: Συνεργάτης ΜΟΔΙΠ Δρ. Χρήστος Γενιτσαρόπουλος Επιμέλεια, Μορφοποίηση & Ανάρτηση Οδηγού: Τσακίρη Αθανσία - Μάιος 2013-
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1.Εισαγωγή...3 2.Ευρωπαϊκές αρχές και κατευθυντήριες οδηγίες για την εσωτερική διασφάλιση ποιότητας εντός των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης...5 3. Ευρωπαϊκές αρχές για την εξωτερική διασφάλιση της ποιότητας της ανώτατης εκπαίδευσης...6 4. Οι σημαντικότεροι σταθμοί και γεγονότα που διαμόρφωσαν την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στον Ευρωπαϊκό Χώρο. Ιστορική αναδρομή...8
1. Εισαγωγή Η διασφάλιση της ποιότητας στην ανώτατη εκπαίδευση δεν είναι αποκλειστικά Ευρωπαϊκή μέριμνα. Σε όλον τον κόσμο υπάρχει αυξανόμενο ενδιαφέρον για ποιότητα και για αρχές, πράγμα που απηχεί τόσο την ταχεία ανάπτυξη της ανώτατης εκπαίδευσης και του κόστους που αυτή συνεπάγεται για την δημόσια και ιδιωτική οικονομία. Κατά συνέπεια, Αν η Ευρώπη θέλει να επιτύχει η φιλοδοξία της να γίνει η πιο δυναμική, βασισμένη στην γνώση, οικονομία του κόσμου (Στρατηγική της Λισαβώνας), θα πρέπει η Ευρωπαϊκή ανώτατη εκπαίδευση να αποδείξει ότι αντιμετωπίζει με σοβαρότητα την ποιότητα των προγραμμάτων σπουδών και των τίτλων που απονέμει και ότι είναι πρόθυμη να υιοθετήσει τα μέσα για να διασφαλίσει και να αποδείξει αυτή την ποιότητα. Πρέπει να υπάρξει ανταπόκριση στις πρωτοβουλίες και τις απαιτήσεις που αναδύονται τόσο εντός όσο και εκτός Ευρώπης απέναντι στην διεθνοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης. Η προσήλωση όλων όσων εμπλέκονται στην διαμόρφωση αυτών των προτάσεων προοιωνίζεται θετικές εξελίξεις για την πραγματοποίηση μιας αληθινά Ευρωπαϊκής διάστασης στην διασφάλιση της ποιότητας, χάρη στην οποία θα ενισχυθεί η ελκυστικότητα της ανώτατης εκπαίδευσης που προσφέρει ο ΕΧΑΕ. 1 1 Αρχές και κατευθυντήριες οδηγίες για τη Διασφάλιση της Ποιότητας στον Ευρωπαϊκό Χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Ευρωπαϊκή Ένωση, Ελσίνκι, Φιλανδία, 2009 (3 η Έκδοση). Μετάφραση από ΑΔΙΠ Μάρτιος 2012.
Σχήμα 2
2.Ευρωπαϊκές αρχές και κατευθυντήριες οδηγίες για την εσωτερική διασφάλιση ποιότητας εντός των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης 1 ο Πολιτική και διαδικασίες διασφάλισης ποιότητας Τα ιδρύματα πρέπει να έχουν συγκεκριμένη πολιτική και συναφείς διαδικασίες για την διασφάλιση της ποιότητας και του επιπέδου των προγραμμάτων σπουδών και των απονεμόμενων τίτλων. Πρέπει επίσης να δεσμεύονται ρητά ότι θα αναπτύσσουν ένα πολιτισμό που αναγνωρίζει την σπουδαιότητα της ποιότητας και της διασφάλισης ποιότητας για το έργο τους. Για να το επιτύχουν, πρέπει τα ιδρύματα να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν μία στρατηγική συνεχούς βελτίωσης της ποιότητας. Η στρατηγική, η πολιτική και οι διαδικασίες πρέπει να έχουν επίσημο χαρακτήρα και να είναι δημοσιοποιημένες. Πρέπει επίσης να περιλαμβάνουν συγκεκριμένο ρόλο για τους φοιτητές και τους άλλους ενδιαφερόμενους φορείς. 2 ο Έγκριση, παρακολούθηση και περιοδική αναθεώρηση των προγραμμάτων σπουδών και των απονεμόμενων τίτλων Tα ιδρύματα πρέπει να έχουν επίσημους μηχανισμούς για την έγκριση, την περιοδική αναθεώρηση και παρακολούθηση των προγραμμάτων σπουδών τους και των απονεμόμενων τίτλων. 3 ο Αξιολόγηση των φοιτητών: Οι φοιτητές πρέπει να αξιολογούνται σύμφωνα με δημοσιοποιημένα κριτήρια, κανονισμούς και διαδικασίες που εφαρμόζονται με συνέπεια. 4 ο Διασφάλιση της ποιότητας του εκπαιδευτικού προσωπικού: Τα ιδρύματα πρέπει να έχουν τρόπους, με τους οποίους θα διασφαλίζουν ότι το προσωπικό που ασχολείται με την εκπαίδευση των φοιτητών έχει τα απαραίτητα προσόντα και ικανότητες. Οι τρόποι αυτοί πρέπει να είναι γνωστοί σε εκείνους που αναλαμβάνουν τις αξιολογήσεις και να σχολιάζονται στις εκθέσεις τους. 5 ο Εκπαιδευτικές υποδομές και υποστήριξη των φοιτητών: Τα ιδρύματα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι διαθέσιμες υποδομές για την υποστήριξη της μάθησης είναι επαρκείς και κατάλληλες για καθένα από τα προσφερόμενα προγράμματα.
6 ο Πληροφοριακά συστήματα: Τα ιδρύματα πρέπει να εγγυώνται την συγκέντρωση, ανάλυση και αξιοποίηση έγκυρων πληροφοριών για την αποτελεσματική διαχείριση των προγραμμάτων σπουδών και των λοιπών λειτουργιών και δραστηριοτήτων τους. Αφετηρία για την αποτελεσματική ΔΠ των ιδρυμάτων είναι η αυτογνωσία. Είναι σημαντικό να διαθέτουν τα ιδρύματα μέσα συλλογής και ανάλυσης των σχετικών με τις δραστηριότητές τους πληροφοριών. Χωρίς αυτά δεν θα γνωρίζουν τί λειτουργεί καλά και πού πρέπει να προσέξουν, ή τα αποτελέσματα καινοτόμων λειτουργιών. Σε κάθε ίδρυμα, τα απαιτούμενα για την ΔΠ πληροφοριακά συστήματα εξαρτώνται σε κάποιο βαθμό από τις τοπικές συνθήκες, πρέπει όμως να καλύπτουν τουλάχιστον: τον ρυθμό προόδου και επιτυχίας των φοιτητών, την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων, την ικανοποίηση των φοιτητών από τα προγράμματά τους, την αποτελεσματικότητα των διδασκόντων, τα στοιχεία ταυτότητας του φοιτητικού πληθυσμού, τις διατιθέμενες μαθησιακές υποδομές και το κόστος τους, τους κρίσιμους δείκτες της λειτουργίας του ίδιου του ιδρύματος. Αξία επίσης έχει να συγκρίνονται τα ιδρύματα με άλλους παρόμοιους οργανισμούς εντός και πέρα από τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Αυτό τους επιτρέπει να διευρύνουν την αυτογνωσία τους και να μεθοδεύουν δυνατούς τρόπους βελτίωσης της λειτουργίας τους. 7 ο Δημοσιοποίηση: Τα ιδρύματα πρέπει να δημοσιοποιούν τακτικά επικαιροποιημένες, αμερόληπτες και αντικειμενικές πληροφορίες, τόσο ποσοτικές όσο και ποιοτικές, σχετικά με τα προγράμματά τους και τους προσφερόμενους τίτλους. 3. Ευρωπαϊκές αρχές για την εξωτερική διασφάλιση της ποιότητας της ανώτατης εκπαίδευσης 1 ο Χρήση των διαδικασιών εσωτερικής διασφάλισης της ποιότητας: Οι εξωτερικές διαδικασίες διασφάλισης της ποιότητας πρέπει να λαμβάνουν υπ όψη την αποτελεσματικότητα των διαδικασιών διασφάλισης ποιότητας. 2 ο Ανάπτυξη διαδικασιών εξωτερικής διασφάλισης της ποιότητας: Οι σκοποί και οι στόχοι των διαδικασιών διασφάλισης ποιότητας πρέπει να ορίζονται από όλους τους υπευθύνους (συμπεριλαμβανομένων των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης) προτού αναπτυχθούν οι συγκεκριμένες διαδικασίες και πρέπει να δημοσιοποιούνται μαζί με την περιγραφή των διαδικασιών που θα εφαρμόζονται. 3 ο Κριτήρια λήψης αποφάσεων: Κάθε επίσημη απόφαση που λαμβάνεται ως αποτέλεσμα μιας δραστηριότητας διασφάλισης ποιότητας πρέπει να βασίζεται σε ρητά δημοσιοποιημένα κριτήρια που εφαρμόζονται με συνέπεια.
4 ο Για κάθε στόχο, κατάλληλες διαδικασίες: Όλες οι διαδικασίες εξωτερικής διασφάλισης ποιότητας πρέπει να σχεδιάζονται με τρόπο που να διασφαλίζει ότι είναι οι κατάλληλες για να επιτυγχάνονται οι συγκεκριμένοι σκοποί και στόχοι, για τους οποίους έχουν ορισθεί. 5 ο Εκθέσεις: Οι εκθέσεις πρέπει να δημοσιοποιούνται και να συντάσσονται με τέτοια μορφή, ώστε να είναι σαφείς και άμεσα προσιτές στο αναγνωστικό κοινό, για το οποίο προορίζονται. Ο αναγνώστης πρέπει να μπορεί εύκολα να εντοπίσει κάθε απόφαση, παρατήρηση ή σύσταση που περιλαμβάνεται στην έκθεση. 6 ο Διαδικασίες παρακολούθησης: Οι εκθέσεις διασφάλισης ποιότητας που περιέχουν συστάσεις για ενέργειες ή απαιτούν κάποιο σχέδιο δράσης πρέπει να έχουν προκαθορισμένη διαδικασία παρακολούθησης (follow-up), η οποία που εφαρμόζεται με συνέπεια. 7 ο Περιοδικές αξιολογήσεις : Η εξωτερική διασφάλιση ποιότητας των ιδρυμάτων ή/και των προγραμμάτων σπουδών πρέπει να πραγματοποιείται σε περιοδική βάση. Η διάρκεια του κύκλου και οι διαδικασίες επαναξιολόγησης που θα χρησιμοποιούνται πρέπει να είναι σαφώς καθορισμένες και δημοσιοποιημένες εκ των προτέρων. 8 ο Συστημικές αναλύσεις : Οι οργανισμοί διασφάλισης ποιότητας πρέπει κατά διαστήματα να παράγουν συνοπτικές εκθέσεις, στις οποίες περιγράφονται και αναλύονται τα γενικά ευρήματα των αξιολογήσεων, πιστοποιήσεων κλπ. που πραγματοποίησαν. Παρατήρηση: Οι Ενότητες 3.1-3.3. έχουν αντληθεί από την Έκθεση: Αρχές και κατευθυντήριες οδηγίες για τη Διασφάλιση της Ποιότητας στον Ευρωπαϊκό Χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Ευρωπαϊκή Ένωση, Ελσίνκι, Φιλανδία, 2009 (3 η Έκδοση). Μετάφραση από ΑΔΙΠ Μάρτιος 2012.
4. Οι σημαντικότεροι σταθμοί και γεγονότα που διαμόρφωσαν την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στον Ευρωπαϊκό Χώρο. Ιστορική αναδρομή. 1988 Magna Charta Universitatum 1998 Διακύρηξη της Σορβόννης 1999 Διακήρυξη Μπολόνιας 2001 Ανακοίνωση Πράγας 2003 Σύνοδος Βερολίνου 2005 Σύνοδος Μπέργκεν 2007 Σύνοδος Λονδίνου 2009 Σύνοδος Λουβέν 1988 Κύριοι άξονες εκπαίδευσης στην Ευρώπη Ευρωπαϊκός χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης (πλαίσιο τίτλων σπουδώνκινητικότητα σπουδαστών) Τονίστηκε η σπουδαιότητα της Διασφάλισης Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση Τονίστηκε η ανάγκη ανάπτυξης κοινών κριτηρίων Διασφάλισης Ποιότητας Αρχή Ευρωπαϊκού Μητρώου Διασφάλισης Ποιότητας 2013 Προτεραιότητες δεκαετίας: ποιότητα, διά βίου μάθηση, φοιτητοκεντρική διδασκαλία, έρευνα, καινοτομία. Σταθμοί διαμόρφωσης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στον Ευρωπαϊκό Χώρο Σχήμα 3
Magna Charta Universitatum (1988) Εκπρόσωποι όλων των Πανεπιστημίων συγκεντρώθηκαν στην Μπολόνια και υπέγραψαν το Magna Charta Universitatum. Η Magna Charta καθόρισε τους βασικούς άξονες της εκπαίδευσης στην Ευρώπη, δηλαδή: Συνεργασία των Ευρωπαίων σε ένα περιβάλλον όλο και πιο διεθνές και μεταβαλλόμενο. Η δια βίου εκπαίδευση αποτελεί επένδυση για το πολιτιστικό, κοινωνικό και οικονομικό μέλλον της Ευρώπης. Ο επαρκής εφοδιασμός του εκπαιδευτικού προσωπικού. Η πολιτική ισοτιμίας τίτλων. Διακήρυξη της Σορβόννης (1998) Τον Μάιο του 1998 στο Παρίσι, οι αρμόδιοι για την Ανώτατη Εκπαίδευση Υπουργοί της Γαλλίας και της Ιταλίας καθώς του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γερμανίας υπέγραψαν την ονομαζόμενη «Διακήρυξη της Σορβόννης» (Sorbonne Declaration) με στόχο την οικοδόμηση του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης. Η Διακήρυξη της Σορβόννης εστιάστηκε: Στην προοδευτική σύγκλιση του συνόλου πλαισίου των τίτλων σπουδών και των κύκλων σε έναν ανοικτό ευρωπαϊκό χώρο ανώτατης εκπαίδευσης. Σε κοινό σύστημα τίτλων σπουδών δηλαδή το Bachelor's degree σε προπτυχιακό επίπεδο και το Master's and doctoral degree σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Στην ενίσχυση και διευκόλυνση της κινητικότητας σπουδαστών και διδασκόντων. Για παράδειγμα, οι φοιτητές θα πρέπει να φοιτούν τουλάχιστον ένα εξάμηνο σπουδών στο εξωτερικό. Διακήρυξη της Μπολόνια (1999) Η Διακήρυξη της Μπολόνια αποτελεί για την εκπαίδευση τη φυσική συνέχεια όσων αποφασίσθηκαν και εφαρμόζονται στην Ε.Ε. με τη συνθήκη του Μάαστριχτ. Οι ευρωπαίοι υπουργοί, αρμόδιοι για την Ανώτατη Εκπαίδευση, συνήλθαν στην Μπολόνια για να θέσουν τις βάσεις για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης μέχρι το 2010. Επικράτησε η άποψη ότι ο Ευρωπαϊκός Χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης αποτελεί προϋπόθεση για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της ελκυστικότητας για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα στην Ευρώπη. Στη «Διακήρυξη της Μπολόνια» (Bologna Declaration) τέθηκαν οι βάσεις για: Την απασχολήσιμότητα των φοιτητών και την δια βίου μάθηση. Την προώθηση της κινητικότητας με την άρση των εμποδίων και ίδρυση συστήματος πιστωτικών μονάδων (όπως το ECTS3: European Credit Transfer System). Την υιοθέτηση συστήματος δύο κύκλων σπουδών.
Ανακοίνωση της Πράγας (2001) Οι Υπουργοί επιβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους στους στόχους της Διακήρυξης της Μπολόνια. Η Ανώτατη Εκπαίδευση θεωρείται δημόσιο αγαθό, Σημαντικό στοιχείο του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης είναι η Διασφάλιση Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Οι Υπουργοί αναγνώρισαν τον ζωτικό ρόλο που παίζουν τα συστήματα Διασφάλισης της Ποιότητας για τη διασφάλιση υψηλής ποιότητας και τη διευκόλυνση της συγκρισιμότητας των επαγγελματικών προσόντων των αποφοίτων σε όλη την Ευρώπη. Σύνοδος στο Βερολίνο (2003) Στη συνάντησή τους στο Βερολίνο τον Σεπτέμβριο 2003 οι Υπουργοί, όρισαν τρεις ενδιάμεσες προτεραιότητες για τα επόμενα δύο χρόνια: τη διασφάλιση ποιότητας (Quality Assurance) το σύστημα δύο κύκλων σπουδών την αναγνώριση τίτλων σπουδών και περιόδων σπουδών. Σχετικά με την Διασφάλιση Ποιότητας τονίστηκε η ανάγκη για την προώθηση της ευρωπαϊκής συνεργασίας με σκοπό την ανάπτυξη κοινών κριτηρίων και μεθόδων και συμφωνήθηκε ότι ως το 2005 2 τα Εθνικά Συστήματα Διασφάλισης και Αξιολόγησης της Ποιότητας θα συμπεριλαμβάνουν : Προσδιορισμό των αρμοδιοτήτων των φορέων και των ιδρυμάτων που εμπλέκονται στη διαδικασία. Αξιολόγηση προγραμμάτων ή ιδρυμάτων, που θα περιλαμβάνει εσωτερική αξιολόγηση, εξωτερική επισκόπηση από εξωπανεπιστημιακούς φορείς συμμετοχή των φοιτητών στη διαδικασία, και κοινοποίηση των αποτελεσμάτων. Ένα σύστημα διαπίστευσης, πιστοποίησης ή διαδικασίας σύγκρισης Διεθνή συμμετοχή, συνεργασία και δικτύωση. Σύνοδος του Μπέργκεν (2005) Ζητήθηκε από το ENQA, σε συνεργασία με το EUA, EURASHE και ESIB (E4 group), να αναπτύξουν τις πρακτικές πτυχές του μητρώου και να υποβάλουν έκθεση μέσω της Ομάδα Παρακολούθησης της Μπολόνια. Προωθείται η υιοθέτηση πρότυπων και οδηγιών για τη Διασφάλιση Ποιότητας στον Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης. 2 Υπενθυμίζεται ότι το 2005 ψηφίστηκε από την ελληνική Βουλή ο βασικός νόμος της Διασφάλισης της Ποιότητας των ΑΕΙ (Ν.3374/2005)
Σύνοδος στο Λονδίνο (2007) Ανακοινώθηκε ότι: τα Πρότυπα και οι Οδηγίες για την εξασφάλιση Ποιότητας στον E.Χ.Α.Ε που υιοθετηθήκαν στο Μπέργκεν αποτέλεσαν ισχυρό οδηγό αλλαγής σχετικά με την Διασφάλιση Ποιότητας. Η εξωτερική Διασφάλιση Ποιότητας είναι πλέον πολύ περισσότερο ανεπτυγμένη από πριν και το επίπεδο συμμετοχής σπουδαστών έχει αυξηθεί κατά πολύ σε σχέση με το 2005. Η κύρια ευθύνη για την Ποιότητα εναπόκειται στα Ιδρύματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης επομένως τα ίδια πρέπει να συνεχίσουν να αναπτύσσουν δικά τους συστήματά Διασφάλισης Ποιότητας. Σύνοδος στη Λουβέν και/ Λουβέν Λα Νεβ (2009) Οι στόχοι, οι αξίες και οι πολιτικές που καθορίζονται από τη Διακήρυξη της Μπολόνιας δεν έχουν πάψει να ισχύουν μέχρι σήμερα. Τέθηκαν οι προτεραιότητες για την επόμενη δεκαετία και περιλαμβάνουν συγκεκριμένους στόχους που αφορούν θέματα ποιότητας, την δια βίου μάθηση, την απασχολισημότητα, την φοιτητο κεντρική διδασκαλία (Student-centred learning), την έρευνα, καινοτομία και την κινητικότητα (εύρεση δεικτών για την μέτρηση της).