H εξελικτική σκέψη στον 19ο αιώνα

Οι αρβινιστές και οι αντί6αλοί τους: Huxley και Owen H εξελικτική σκέψη στον 19ο αιώνα Iστορία της Bιολογίας Mάθη;α 7 12/5/2016

I finished your book yesterday... Since I read Von Baer's Essays nine years ago no work on Natural History Science I have met with has made so great an impression on me & I do most heartily thank you for the great store of new views you have given me... As for your doctrines I am prepared to go to the Stake if requisite... I trust you will not allow yourself to be in any way disgusted or annoyed by the considerable abuse & misrepresentation which unless I greatly mistake is in store for you... And as to the curs which will bark and yelp -- you must recollect that some of your friends at any rate are endowed with an amount of combativeness which (though you have often & justly rebuked it) may stand you in good stead I am sharpening up my claws and beak in readiness. (T. H. Huxley to Charles Darwin, November 23, 1859)

- Ο Thomas H. Huxley (1825 1895) ήταν ένας εκ των τριών (;αζί ;ε Joseph Hooker και τον Charles Lyell) στους ο6οίους ο αρβίνος έστειλε ;έρη του χειρογράφου της Καταγωγής 6ριν τη δη;οσίευση. -Τον Νοέ;βρη το 1859 ο Huxley, αφού διάβασε ολόκληρο το βιβλίο, γράφει στον αρβίνο: I think you have demonstrated a true cause for the production of species, and have thrown the onus probandi, that species did not arise in the way you suppose, on your adversaries (T. H. Huxley to C. Darwin, Nov. 23, 1859) -ο Huxley γνώριζε ότι ;ετά τη δη;οσίευση της Καταγωγής θα υ6άρξουν σφοδρές αντιδράσεις α6ό τους αντι6άλους της εξέλιξης -ήξερε ε6ίσης ότι ο αρβίνος δεν ήταν άνθρω6ος των αντι6αραθέσεων -αλλα ο ίδιος ήταν το ακριβώς αντίθετο ήταν ;αχητικός και ήθελε να αλλάξει την ε6ιστη;ονική εκ6αίδευση στην Αγγλία.

-ο Huxley γεννήθηκε στο Ealing, ένα ;ικρό χωριό 12 ;ίλια δυτικά του Λονδίνου το 6ατρικό του ήταν 6άνω α6ό ένα κρεο6ωλείο. -ο 6ατέρας του ήταν καθηγητής ;αθη;ατικών στο σχολείο του Ealing, αλλά το σχολείο κλείνει και θα ;είνει α6ένταρος -ο νεαρός Thomas λα;βάνει ;όνο 2 χρόνια ε6ίση;η εκ6αίδευση ό;ως διαβάζει ;ανιωδώς: ε6ιστη;ονικά κεί;ενα, ιστορία, φιλοσοφία, και ;αθαίνει α6ό ;όνος του γερ;ανικά, ό6ως και λατινικά και αρχαία ελληνικά. -στα 15, ;αθητεύει κοντά σε έναν γιατρό, και κερδίζει υ6οτροφία για το νοσοκο;είο Charing Cross στο Λονδίνο. -στα 21 κάνει αίτηση στο Βασιλικό Ναυτικό, και τελικά θα 6άρει ;ια θέση (βοηθός χειρουργός) στο H.M.S. Rattlesnake, φρεγάτα του Βασιλικού Ναυτικού ;ε την α6οστολή να χαρτογραφήσει τις θάλασσες της Αυστραλίας και της Νέας Γουινέας. -Σε αυτό το ταξίδι, συλλέγει και ;ελετά θαλάσσια ασ6όνδυλα κνιδόζωα [cnidarians] (ύδρα, ;έδουσα), χιτωνόζωα [tunicates] (φούσκες ή ασκίδια), κεφαλό6οδα.

Ο Thomas Huxley. εξιά, το HMS Rattlesnake ζωγραφισ;ένο α6ό τον ζωγράφο του 6λοίου.

-Οι ;ελέτες του για τα α6ολιθώ;ατα και οι συ;βολές του στην συγκριτική ανατο;ία και στην ε;βρυολογία τον κάνουν α6οδεκτό στα υψηλότερα κλι;άκια της αγγλικής κοινότητας των φυσιοδιφών -όταν γυρίζει α6ό το ταξίδι ;ε το Rattlesnake εκλέγεται ;έλος της Βασιλικής Εταιρείας. -Οι ε6αγγελ;ατικές θέσεις ε6ιστη;όνων ήταν 6ολύ λίγες εκείνη την ε6οχή (scientist: τη λέξη θα 6ροτείνει ο Whewell γύρω στο 1840). Γι αυτό και οι 6ερισσότεροι φυσιοδίφες ήταν εύ6οροι ερασιτέχνες. -ο Huxley, 6ου δεν είχε 6εριουσία, συντηρείται οικονο;ικά ;έσω ενός ;ισθού α6ό το ναυτικό και γράφοντας εκλαϊκευτικά ε6ιστη;ονικά άρθρα. -το 1854 φεύγει α6ό το ναυτικό και 6αίρνει ;ια θέση καθηγητή φυσικής ιστορίας στο Royal School of Mines στο Λονδίνο οι δη;όσιες διαλέξεις του θα τον κάνουν διάση;ο. -ο Huxley 6ρώτος ;ιας σειράς διανοού;ενων: ο γιος του Leonard Huxley ήταν γνωστός συγγραφέας οι εγγονοί του ο Aldous Huxley, ο Julian Huxley (ένας α6ό τους αρχιτέκτονες της εξελικτικής σύνθεσης της δεκαετίας του 1940, η ο6οία θα ενώσει την θεωρία της φυσικής ε6ιλογής ;ε τη γενετική), και ο Andrew Huxley (Νό;6ελ Φυσιολογίας και Ιατρικής το 1963 ;αζί ;ε τον Hodgkin για τις ανακαλύψεις του σχετικά ;ε τους ιοντικούς ;ηχανισ;ούς 6ου ε;6λέκονται στη διέγερση και αναστολή στις κεντρικές και 6εριφερικές 6εριοχές της ;ε;βράνης των νευρώνων ;οντέλο Hodgkin- Huxley)

-o Huxley γράφει εγκω1ιαστικές βιβλιοκριτικές για την Καταγωγή, εξασφαλίζοντας ότι θα τύχει ευνοϊκής ;εταχείρισης α6ό τα ;έσα της ε6οχής. -Αλλά θα ασκήσει κριτική στην ιδέα ότι ο 1όνος εξελικτικός 1ηχανισ1ός είναι η φυσική ε9ιλογή 6ου δρα σταδιακά σε ;ικρές 6αραλλαγές θεωρούσε ότι η εξέλιξη κά6οιες φορές 6ροχωρά 6ιο γρήγορα, ;έσω αλ1άτων (saltations). -> γράφει στον αρβίνο 6ριν την δη;οσίευση της Καταγωγής (δη;οσιεύτηκε 24 Νοε;βρίου): you have loaded yourself with an unnecessary difficulty in adopting Natura non facit saltum so unreservedly (T. H. Huxley to C. Darwin, Nov. 23, 1859)

-Το 6ιο διάση;ο έργο του Huxley: Evidence as to Man s Place in Nature (1863) -> η 6ρώτη συστη;ατική εξέταση όλης της ως τότε γνώσης σχετικά ;ε την 6αλαιοντολογία των ανθρώ6ων και των 6ρωτευόντων, και η 6ρώτη 6ροσ6άθεια να εφαρ;οστεί η θεωρία της εξέλιξης στον άνθρω6ο. -στην Καταγωγή, ο αρβίνος δε θα γράψει 6ολλά ως 6ρος το θέ;α αυτό. -> Στο τέλος του κει;ένου γράφει ότι: Light will be thrown on the origin of man and his history. [ Origin of man now proved. Metaphysic must flourish. He who understands baboon would do more towards metaphysics than Locke. Charles Darwin, 1838: Notebook M ] -ο αρβίνος θα συζητήσει την ανθρώ6ινη εξέλιξη εκτενώς 12 χρόνια αργότερα στην Καταγωγή του Ανθρώ9ου (The Descent of Man, 1871). -αλλά ο Huxley θα αρχίσει α;έσως να συλλέγει δεδο;ένα για την σύνδεση ;εταξύ των ανθρώ6ων και των 6ιθηκό;ορφων 6ρογόνων του -> αντι6αρατίθεται ευθέως ;ε την θεολογική ά6οψη 6ερί της θεϊκής δη;ιουργίας του ανθρώ6ου -> θα οδηγηθεί σε ευθεία σύγκρουση ;ε τις θρησκευτικές αρχές της ε6οχής

Η 6ρο;ετω6ίδα α6ό το βιβλίο του Huxley Evidence as to Man's Place in Nature (1863).

The question of questions for mankind the problem which underlies all others, and is more deeply interesting than any other, is the ascertainment of the place which man occupies in nature and of his relations to the universe of things. Whence our race has come; what are the limits of our power over nature and of nature s power over us; to what goal we are tending; [these] are the problems which present themselves anew and with undiminished interest to every man born into the world. Most of us, shrinking from the difficulties and dangers which beset the seeker after original answers to these riddles, are contented to ignore them altogether, or to smother the investigating spirit under the featherbed of respected and respectable tradition (Huxley, Man s Place in Nature, 71)

Τhomas Huxley. εξιά, ;ε σχέδιο κρανίου γορίλα (ο ο6οίος έγινε γνωστός στή ύση τη δεκαετία του 1860).

Η δια;άχη Huxley - Wilberforce -Γνωστός ως Darwin s bulldog, έγραψε 6ερί θεολογίας και φιλοσοφίας α6ό την ο6τική γωνία του αγνωστικιστή, λέξη την ο6οία ε6ινόησε ο ίδιος (ως αντίθετος στον Gnostic, τον Γνωστικό) -Στα γρα6τά του αντιτίθεται στο εκκλησιαστικό δόγ;α -ο αγνωστικισ1ός, σύ;φωνα ;ε τον Huxley, δεν α6οτελεί σύστη;α 6ε6οιθήσεων, αλλά αφορά στο 6ώς 6ρέ6ει να 6ροσεγγίζου;ε τη γνώση: να ακολουθού;ε τον λόγο ο6ουδή6οτε ;ας 6ηγαίνει, και να ;ην 6ροσ6οιού;αστε 6ως γνωρίζου;ε αυτό 6ου δεν έχει α6οδειχτεί ή 6ου δεν ;6ορεί να α6οδειχτεί. -Για τον αγνωστικιστή, εισάγοντας το ενδεχο;ενικό στη φύση, η θεωρία της φυσικής ε6ιλογής αντικαθιστά τον σχεδιασ1ό ως εξήγηση για τις 9ροσαρ1ογές, και εκτό9ισε το Θεό, αλλά όχι α6αραιτήτως ένα Πρώτο Αίτιο. -> ο αρβίνος συ;φωνεί, αν και, σε αντίθεση ;ε τον Huxley, δεν δη;οσιο6oιεί τις α6όψεις του: Σύ;φωνα ;ε τον αρβίνο, ;6ορεί να υ6άρχει ένα First Cause having an intelligent mind in some degree analogous to that of man (Darwin, Autobiography)

Η δια;άχη Huxley - Wilberforce -η δια;άχη Huxley - Wilberforce: ;ια α6ό τις 6ιο διάση;ες δια;άχες ;εταξύ θρησκείας και εξέλιξης -> 30 Ιουνίου 1860, στη συνάντηση της British Association for the Advancement of Science στην Οξφόρδη, ;ε τον αρχιε6ίσκο6ο Samuel Wilberforce. -ο Wilberforce ήταν διάση;ο δη;όσιο 6ρόσω6ο και ήταν το υ6όδειγ;α του Άγγλου κληρικού. Είχε τη φή;η ρήτορα και το 6αρατσούκλι Soapy Sam. -> ;έλος της Βουλής των Λόρδων και ;έλος της Βασιλικής Εταιρείας -οι συναντήσεις της British Association διαρκούσαν ;ια βδο;άδα και λά;βαναν χώρα κάθε χρόνο σε ;ια διαφορετική 6όλη, και συγκέντρωναν ;εγάλα 6λήθη. -ο Huxley ήξερε για το εριστικό στυλ του Wilberforce, και αρχικά δεν είχε σκο6ό να 6αρεβρεθεί στη συνάντηση, αλλά ο Robert Chambers τον 6είθει να αλλάξει γνώ;η. On Friday I met Chambers on the Street, and in reply to some remark of his about the meeting, I said that I did not mean to attend it; did not see the good of giving up peace and quietness to be episcopally pounded. Chambers broke into vehement remonstrances and talked about my deserting the cause. So I said, Oh! If you take it that way, I ll come and have my share of what is going on. (T. H. Huxley to Francis Darwin, June 27, 1861)

Thomas Huxley (1871) και Samuel Wilberforce (1869), α6ό το Vanity Fair. εξιά, φωτογραφία του Wilberforce.

Central Court και Arcades του Oxford University Museum (α6ό Illustrated London News, 6 Oct. 1860). Κάτω, εξωτερικό του ;ουσείου.

Η δια;άχη Huxley - Wilberforce -Το 6ρωινό του Σαββάτου τέλη Ιουνίου του 1860, 6ερί6ου 1000 άνθρω6οι βρίσκονταν στη συνάντηση ;ε την 6ροσδοκία ότι θα συζητηθεί η θεωρία του αρβίνου, ό6ως και έγινε. -στη ιστορία θα ;είνει ;ια στιγ;ή της αντι6αράθεσης, όταν ο Wilberforce ε6ιτέθηκε στη δαρβινική θεωρία και 6ροσ6άθησε να γελοιο6οιήσει τη θεωρία της εξέλιξης, ρωτώντας τον Huxley αν κατάγεται α6ό την 6λευρά του 6α66ού του ή της γιαγιάς του α6ό 6ίθηκο. -Αυτό α6οδείχτηκε στρατηγικό ρητορικό λάθος για τον Wilberforce. -ο Huxley (6ου ;όλις το άκουσε εί6ε The Lord hath delivered him into mine hands! ) υ6ερασ6ίστηκε την εξέλιξη ;ε ;ια εξαιρετική ο;ιλία, και έκλεισε λέγοντας ότι 6ροτι;ούσε να έχει για 6α66ού έναν 6ίθηκο α6ό a man highly endowed by nature and possessed of great means and influence, and yet who employs these faculties and that influence for the mere purpose of introducing ridicule into a grave scientific discussion (Huxley to F. Dyster, Sept. 9, 1860)

Η δια;άχη Huxley - Wilberforce -Η ιστορία 6αρουσιάζεται ως νίκη του λόγου και της 9νευ1ατικής 9ροόδου κατά της άγνοιας και της συντηρητικής αυθεντίας. - αλλά αυτό α6οτελεί α9λοϊκή ανάγνωση -> η δια;άχη ;ε τη θρησκεία συνεχίστηκε (ακό;α η εξέλιξη δεν διδάσκεται σε 6ολλά σχολεία) -> ο Wilberforce δεν ήταν κά6οιος 6ου αγνοούσε την ε6ιστή;η είχε σ6ουδάσει ;ε έναν α6ό τους σ6ουδαιότερους ε6ιστή;ονες του 19ου αιώνα, τον Richard Owen (1804 1892), 6ροεδρο της Βασιλικής Εταιρείας. -ο Owen είχε ήδη συγκρουστεί ;ε τον Huxley σχετικά ;ε την ο;οιότητα των εγκεφάλων 6ιθήκων και ανθρώ6ων -> α6οτελούσε έναν α6ό τους 6ιο δια6ρε6είς αντι6άλους των αρβινιστών, καθώς και έναν α6ό τους 6ιο διακεκρι;ένους ανατό;ους και 6αλαιοντολόγους του 19ου αιώνα, ;ε κεντρική θέση στη βικτωριανή φυσική ιστορία.

O Βρετανός Cuvier - O Οwen ονό;ασε και 6εριέγραψε έναν 6ολύ ;εγάλο αριθ;ό α6ό εν ζωή και εξαφανισ;ένα σ6ονδυλωτά. Α6έκτησε ε;6ειρία ;ε την ανατο;ία των ζώων όταν δούλευε στον ζωολογικό κή6ο του Λονδίνου, ό6ου ανέτε;νε και συντηρούσε τα άγρια ζώα 6ου 6έθαιναν σε αιχ;αλωσία. - Το 1839 α6οκτά τη φή;η του Βρετανού Cuvier, όταν 6αρατηρεί ότι ένα θραύσ;α οστού α6ό τη Νέα Ζηλανδία ;οιάζει ;ε οστό στρουθοκά;ηλου και υ6οθέτει ότι εκεί ζούσαν 6αλιότερα γιγάντια 6τηνά 6ου δεν ;6ορούσαν να 6ετάξουν, 6ράγ;α 6ου αργότερα ε6ιβεβαιώθηκε. -> Ονό;ασε το γιγάντιο 6ουλί Dinornis (;όα). - Το 6ιο γνωστό του ταξινο;ικό ε6ίτευγ;α συνέβη όταν εξέτασε κά6οια α6ολιθω;ένα οστά 6ου έ;οιαζαν ;ε οστά ερ6ετών ήταν οστά ιγκουανόδοντα, ;εγαλόσαυρου και υλαιόσαυρου 6ου βρέθηκαν στην νότια Αγγλία. -> Το 1842, ονό;ασε την ο;άδα των ζώων στην ο6οία ανήκαν τα οστά αυτά Dinosauria (α6ό τις ελληνικές λέξεις δεινός και σαύρα). - Ε6ίσης, 6εριέγραψε την ανατο;ία ενός νεοανακαλυφθέντος (το 1847) είδους 6ιθήκου, του γορίλα. - Το 1863 6εριγράφει ένα ασυνήθιστο ιουρασικό α6ολίθω;α α6ό τη Γερ;ανία ενός διάση;ου 6τηνού, του Archaeopteryx lithographica. - Ο Owen ήταν ;έλος σε κυβερνητικές ε6ιτρο6ές, και ήταν σύ;βουλος της κυβέρνησης ε6ί διάφορων ε6ιστη;ονικών θε;άτων. ίδαξε φυσική ιστορία στα 6αιδιά της βασίλισσας Βικτωρίας.

Αριστερά, τo α6ολίθω;α του Αρχαιο6τέρυγα α6ό το σχετικό άρθρο του Owen (1863). Πάνω δεξιά, το 6ρώτο ση;αντικό έργο του Owen, και αυτό 6ου τον έκανε γνωστό, ήταν το Memoir on the Pearly Nautilus (1832), ένα κλασικό έργο συγκριτικής ανατο;ίας. Στην ε6ό;ενη σελίδα, το θραύσ;α οστού ;όα, α6ό το ο6οίο o Οwen συ;6έρανε ότι γιγάντια 6τηνά ζούσαν κά6οτε στη Ν. Ζηλανδία.

Πάνω, ο Owen ;ε οστά 6οδιού ;όα. Στη δεξιά φωτογραφία (1879), δί6λα στο ;εγαλύτερο 6ουλί ;όα (Dinornis maximus -τώρα D. novaezealandiae), ενώ κρατάει το θραύσ;α οστού α6ό ;όα 6ου εξέτασε 40 χρόνια 6ριν.

Σκελετός γιγάντιου βραδύ6οδα, α6ό το άρθρο του Owen Description of the Skeleton of an Extinct Gigantic Sloth (1842).

Ο Owen ήταν η κινητήρια δύνα;η 6ίσω α6ό τη σύσταση του Βρετανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας το 1881 στο Λονδίνο. Πάνω δεξιά, σκελετός κα;ήλας α6ό το βιβλίο του Owen On the Anatomy of Vertebrates (1866).

O Βρετανός Cuvier - Ο Owen ήταν δύσκολος ως χαρακτήρας οι σύγχρονοί του τον θεωρούσαν φιλάρεσκο, αλαζόνα, ζηλόφθονο, εκδικητικό, και ήταν αντι6αθής σε 6ολλούς α6ό τους συναδέλφους του. - Αν και ονο;άστηκε Βρετανός Cuvier, γύρω στα 1850 η 6ροσέγγισή του ήταν τελείως διαφορετική α6ό του Cuvier. -> Έντονη ε6ιρροή α6ό ιδεαλιστική σκέψη των αρχών του 19ου αιώνα και της δο1ικής 9ροσέγγισης του Geoffroy -> 6ροσ6αθεί να βρει την ενότητα της φύσης, το βαθύτερο σχέδιο 6ου υ6άρχει στη φύση. - Archetype and Homologies of the Vertebrate Skeleton (1848): βαθύτερη δο;ή 6ου ;οιράζονται όλα τα σ6ονδυλωτά (archetype) - ιατυ6ώνει τις έννοιες της ο1ολογίας και της αναλογίας, 6ου χρησι;ο6οιούνται ακό;α και σή;ερα. Ο1ολογία: το ίδιο όργανο σε διαφορετικά ζώα, υ6ό ο6οιαδή6οτε 6οικιλία ;ορφής και λειτουργίας (φτερό νυχτερίδας, 6όδι γάτας, χέρι ανθρώ6ου) (;ε άλλα λόγια, ίδια βασική δο;ή, 6ου χρησι;ο6οιείται για διαφορετική λειτουργία α6ό διαφορετικούς οργανισ;ούς) -> η ταξινό1ηση των οργανισ1ών βασίζεται στις ο1ολογίες. Αναλογία: ;έρη 6ου δεν έχουν δο;ική ο;οιότητα, αλλά έχουν ό;οια λειτουργία οι αναλογίες δεν είναι ση1αντικές κατά την ταξινό1ηση. Owen: 6ρέ6ει να υ6άρχει ένα κοινό δο1ικό σχέδιο (αρχέτυ6ο, bauplan) για όλα τα σ9ονδυλωτά

Ο σκελετός του αρχέτυ6ου των σ6ονδυλωτών α6ό τον Owen. Στην ε6ό;ενη σελίδα, το αρχέτυ6ο ;αζί ;ε σκελετούς ψαριού, ερ6ετού, 6ουλιού, θηλαστικού, και ανθρώ6ου. Α6ό το βιβλίo του Owen On the Archetype and Homologies of the Vertebrate Skeleton (London: Van Voorst, 1848), plate II.

O Βρετανός Cuvier - Παραδοσιακή ιστορική ά6οψη για τον Owen: ο6αδός της φυσικής θεολογίας, συντηρητικός, αντιεξελικτιστής - Εναλλακτική (6ιο 6ρόσφατη) ερ;ηνεία: ο Owen ήταν αρχικά στο 6λευρό των συντηρητικών αντιεξελικτιστών του Oxbridge και ο6αδός του λειτουργισ;ού του Cuvier, ΑΛΛΑ σταδιακά αλλάζει ά9οψη το 1848 ο στόχος του είναι να συ1φιλιώσει των λειτουργισ;ό του Cuvier ;ε τον δο;ισ;ό του Geoffroy. - Μετά την δη;οσίευση της Καταγωγής, ο Owen αυτο6αρουσιάζεται ως 6αρεξηγη;ένος εξελικτιστής 6ου έχει 6αρουσιαστεί λανθασ;ένα α6ό τον αρβίνο ως αντί6αλος της εξέλιξης. - Στην 6ραγ;ατικότητα, ε6ιχειρεί να συ;βιβάσει φυσική θεολογία και υλιστική εξέλιξη: κάθε είδος 6αράγεται ;έσω φυσικών αιτίων, αλλά η 6ορεία της εξέλιξης καθοδηγείται α6ό κά6οιον 6ροκαθορισ;ένο νό;ο (6ου έχει θέσει ο η;ιουργός).

Richard Owen 1859, On the Extinction of Species; being, A Conclusion of the Fullerian Course of Lectures on Physiology "But we likewise, by these investigations, gain a still more important truth, viz. that the phenomena of the world do not succeed each other with the mechanical sameness attributed to them in the cycles of the Epicurean philosophy; for we are able to demonstrate that the different epochs of the earth were attended with corresponding changes of organic structure; and that, in all these instances of change, the organs, as far as we could comprehend their use, were exactly those best suited to the functions of being. Hence we not only show intelligence evoking means adapted to the end; but, at successive times and periods, producing a change of mechanism adapted to a change in external conditions. Thus the highest generalizations in the science of organic bodies, like the Newtonian laws of universal matter, lead to the unequivocal conviction of a great First Cause, which is certainly not mechanical."

O Βρετανός Cuvier ια;άχη Owen-Huxley: o Owen υ6οστηρίζει ότι οι γορίλες και άλλοι 6ίθηκοι στερούνται ;ιας δο;ής στον εγκέφαλο -> η δο;ική ο;οιότητα ;εταξύ ανθρώ6ων και 6ιθήκων ;εγάλο 9ρόβλη1α για τους αντιεξελικτικούς -> ο Owen ψάχνει για διαφορά στον ανθρώ6ινο εγκέφαλο 6ου θα δείξει την ;οναδικότητα των ανθρώ6ων: λοβός (hippocampus minor, σή;ερα λέγεται calcar avis) 6ου υ6άρχει ;όνο στους ανθρώ6ους, και τα εγκεφαλικά η;ισφαίρια καλύ6τουν τελείως την 6αρεγκεφαλίδα, ενώ στους 6ιθήκους θεώρησε ότι ο hippocampus minor δεν υ6άρχει και η 6αρεγκεφαλίδα δεν καλύ6τεται στο 6άνω ;έρος -> οι αρβινικοί δείχνουν ότι ο Owen κάνει λάθος, αλλά ο ίδιος δεν 6αραδέχεται το λάθος του 6ρόκειται για έναν ;εγάλο θρία1βο των αρβινικών, και ο Huxley το αξιο6οιεί καταλλήλως.

Hippocampus minor (=calcar avis).

Light will be thrown on the origin of man and his history

1871 Η Καταγωγή του Ανθρώπου Πάνω, A Venerable Orang-outang, γελοιογραφία του αρβίνου 6ου δη;οσιεύτηκε στο σατιρικό 6εριοδικό The Hornet το 1871.

Oι Huxley και Owen εξετάζουν ένα water-baby (1885). You may think that there are other more important differences between you and an ape, such as being able to speak, and make machines, and know right from wrong, and say your prayers, and other little matters of that kind; but that is a child's fancy, my dear. Nothing is to be depended on but the great hippopotamus test. (Charles Kingsley, The Water-Babies)

To what natural laws or secondary causes the orderly succession and progression of such organic phenomena may have been committed we as yet are ignorant. But if, without derogation of the Divine power, we may conceive the existence of such ministers, and personify them by the term 'Nature', we learn from the past history of our globe that she has advanced with slow and stately steps, guided by the archetypal light, amidst the wreck of worlds, from the first embodiment of the Vertebrate idea, under its old Ichthyic vestment, until it became arrayed in the glorious garb of the human form. (τελευταία 6αράγραφος του On the nature of limbs 1849)