Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΕΡΟΜΕΤΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ ΑΠΟ ΤΡΙΤΕΣ ΧΩΡΕΣ

ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ Β: ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΕΡΟΜΕΤΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ ΑΠΟ ΤΡΙΤΕΣ ΧΩΡΕΣ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Σύνοψη Η παρούσα έκθεση εξετάζει τη νομοθεσία και τις διαδικασίες της ΕΕ για τη διασφάλιση του αερομεταφερόμενου φορτίου και ταχυδρομείου (συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών κατεπείγουσας παράδοσης) και συστήνει μέτρα για την ενίσχυση της ασφάλειας, ιδίως, αλλά όχι αποκλειστικά, για πτήσεις που προέρχονται από τρίτες χώρες. IP/B/TRAN/FWC/2010-006/Lot2/C1/SC1 Μάιος 2012 PE 474.546 EL

Το παρόν έγγραφο εκπονήθηκε κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής Μεταφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ TIS.pt Rosário Macário, João Vieira, Pedro Mano, Sonja van Renssen Πανεπιστήμιο Αμβέρσας - Eddy van der Voorde, Tom Pauwels, Sérgio Domingues Europe Economics - Ross Dawkins, Jonathan Todd ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ Marc Thomas Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Θεματικό Τμήμα Β: Διαρθρωτικές Πολιτικές και Πολιτική Συνοχής B-1047 Βρυξέλλες E-mail: poldep-cohesion@europarl.europa.eu ΒΟΗΘΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ Nora Revesz ΓΛΩΣΣΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Πρωτότυπο: EN. Συνοπτικές παρουσιάσεις: BG, CS, DA, DE, EL, ES, ET, FI, FR, HU, IT, LT, LV, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, SV. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΚΔΟΤΗ Για να επικοινωνήσετε με τον Τομέα Πολιτικής Β ή να εγγραφείτε συνδρομητής στο μηνιαίο ενημερωτικό δελτίο του, στείλτε μήνυμα στο: poldep-cohesion@europarl.europa.eu Το χειρόγραφο ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 2012. Βρυξέλλες, Ευρωπαϊκή Ένωση, 2012. Το παρόν έγγραφο είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυο στην ακόλουθη διεύθυνση: http://www.europarl.europa.eu/studies ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ ΕΥΘΥΝΗΣ Οι απόψεις που εκφράζονται στο παρόν έγγραφο αποτελούν αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη και δεν εκφράζουν κατ ανάγκην την επίσημη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η αναπαραγωγή και η μετάφραση για μη εμπορικούς σκοπούς επιτρέπεται υπό την προϋπόθεση ότι γίνεται μνεία της πηγής και ο εκδότης έχει ενημερωθεί και του έχει αποσταλεί αντίγραφο.

Η ασφάλεια του αερομεταφερόμενου φορτίου από τρίτες χώρες ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Η παρούσα μελέτη έχει ως στόχο την ενημέρωση των μελών της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την ασφάλεια στον τομέα του αερομεταφερόμενου φορτίου, συμπεριλαμβανομένου του φορτίου από τρίτες χώρες και των υπηρεσιών κατεπείγουσας παράδοσης. Για τον σκοπό αυτόν, αναλύει τους κανονισμούς και τις διαδικασίες ασφάλειας που ισχύουν για το φορτίο και το ταχυδρομείο που μεταφέρονται αεροπορικώς στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Περιλαμβάνει επίσης σειρά προτάσεων για τη βελτίωση του ισχύοντος πλαισίου προς εξέταση από τα μέλη. Οι ανησυχίες για την ασφάλεια του αερομεταφερόμενου φορτίου και ταχυδρομείου μοιάζουν δικαιολογημένες Η μελέτη βασίζεται σε ενδελεχή εξέταση της βιβλιογραφίας, ερωτηματολόγιο προς τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών και δεκάδες συνεντεύξεις με εμπειρογνώμονες, ενδιαφερόμενα μέρη και υπεύθυνους για τη χάραξη των πολιτικών, συμπεριλαμβανομένων των αρμόδιων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το βασικό συμπέρασμα της εν λόγω εξέτασης είναι ότι το ισχύον πλαίσιο για την ασφάλεια του αερομεταφερόμενου φορτίου και ταχυδρομείου δεν είναι ικανοποιητικό: Το ευρωπαϊκό σύστημα αεροπορικής ασφάλειας φαίνεται ότι δίνει μεγαλύτερο βάρος στην αντιμετώπιση εξωτερικών απειλών στον τομέα των αεροπορικών μεταφορών και εστιάζει σε υπερβολικό βαθμό στην προστασία των επιβατικών μεταφορών έναντι των μεταφορών φορτίου. Υπάρχουν ενδείξεις που υποδεικνύουν ότι οι ισχύουσες διαδικασίες ασφάλειας προσανατολίζονται περισσότερο στη μεταφορά των αρμοδιοτήτων και των ευθυνών μεταξύ μεταφορέων, παρόχων υπηρεσιών επίγειας εξυπηρέτησης, πρακτόρων μεταφορών, φορτωτών και αεροπορικών αρχών, παρά στην εφαρμογή αυτή καθ αυτή των διαδικασιών ασφάλειας σε ορισμένες περιπτώσεις, οι έλεγχοι ασφάλειας αντιμετωπίζονται ως απλή γραφειοκρατική διαδικασία. Παρατηρούνται σημαντικές διαφορές τόσο ως προς την ερμηνεία όσο και ως προς την εφαρμογή των κανονισμών ασφάλειας της ΕΕ. Σε ορισμένα κράτη μέλη, οι αρμόδιες για την αεροπορική ασφάλεια αρχές δεν διαθέτουν την ικανότητα να βασιστούν στο δίκαιο της ΕΕ για να θεσπίσουν ένα αποτελεσματικό σύστημα ασφάλειας, ενώ σε άλλα οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές επιβάλλουν σημαντικές αλλαγές στο κοινό πλαίσιο. Τέλος, μια τέταρτη πτυχή καίριας σημασίας είναι ότι οι κανονισμοί ασφάλειας τείνουν να αντιδρούν στις απειλές που εντοπίζονται, με τις διαδικασίες να προσαρμόζονται σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση για να αντικατοπτρίσουν πρόσφατες απόπειρες παράνομων επεμβάσεων ή να αντιμετωπίσουν παραβιάσεις ασφάλειας που εντοπίσθηκαν πρόσφατα. Αυτό γίνεται χωρίς να εντάσσονται απαραίτητα οι ενέργειες αυτού του είδους σε μια ευρύτερη στρατηγική ή ένα όραμα για την ασφάλεια του αερομεταφερόμενου φορτίου και ταχυδρομείου, γεγονός που προκαλεί μεγάλη ανασφάλεια και υπονομεύει ενδεχομένως τις επενδύσεις τόσο στην Έρευνα και την Ανάπτυξη (Ε&Α) όσο και σε νέο εξοπλισμό ασφάλειας. ιδίως για τις πτήσεις που προέρχονται από τρίτες χώρες. Παρότι τα προαναφερθέντα προβλήματα παρουσιάζονται στο σύνολο του συστήματος ασφάλειας του αερομεταφερόμενου φορτίου και ταχυδρομείου της ΕΕ, αναγνωρίζεται ότι 3

Θεματικό Τμήμα Β: Διαρθρωτική Πολιτική και Πολιτική Συνοχής μεγαλύτεροι κίνδυνοι πηγάζουν από τις εισερχόμενες πτήσεις, π.χ. από αποστολές που φορτώθηκαν σε τρίτες χώρες σε αεροσκάφη με προορισμό εντός της ΕΕ. Αν και πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός όταν εκτιμά ότι οι κίνδυνοι που εγκυμονούν τέτοιου είδους πτήσεις είναι μεγαλύτεροι από εκείνους που αφορούν πτήσεις που εκτελούνται στο εσωτερικό της ΕΕ, η παρούσα μελέτη δείχνει ότι πολλές τρίτες χώρες δεν διαθέτουν τις ικανότητες ή/και τη δέσμευση να εφαρμόσουν προγράμματα ασφάλειας αντίστοιχα με εκείνα που ισχύουν σήμερα στην Ευρώπη. Τα παγκόσμια πρότυπα αεροπορικής ασφάλειας πρέπει κατά κανόνα να εγκρίνονται από τη Διεθνή Οργάνωση Πολιτικής Αεροπορίας (ΔΟΠΑ), όμως η εν λόγω οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών θεωρείται από πολλούς μη ικανή να καταρτίσει το αναγκαίο ρυθμιστικό πλαίσιο με τον ρυθμό που απαιτείται από τα κράτη εκείνα που έρχονται αντιμέτωπα με σοβαρές απειλές, και μη ικανή να επιβάλει την εφαρμογή των προτύπων της σε ολόκληρο τον κόσμο. Ως εκ τούτου, τα μέτρα για την αύξηση της ασφάλειας φορτίου και ταχυδρομείου σε εισερχόμενες πτήσεις πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα για την ΕΕ, αλλά το νομοθετικό πλαίσιο που εγκρίθηκε πρόσφατα για τον σκοπό αυτόν (εκτελεστικός κανονισμός 859/2011) μοιάζει ανεπαρκές. Το πρώτο βήμα των νέων αυτών κανόνων τέθηκε σε ισχύ τον Φεβρουάριο του 2012 και υποχρεώνει τους φορείς εκμετάλλευσης αεροσκαφών να υποβάλλουν τα προγράμματα ασφάλειας τους που αφορούν φορτίο και ταχυδρομείο σε τρίτες χώρες για έγκριση από τις αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές. Θεωρείται κυρίως γραφειοκρατική διαδικασία και λίγοι πιστεύουν ότι θα βελτιώσει σημαντικά την ασφάλεια. Το δεύτερο βήμα αναμένεται να τεθεί σε ισχύ τον Ιούλιο του 2014. Θα απαιτεί την ανεξάρτητη επικύρωση των διαδικασιών ασφάλειας σε τρίτες χώρες και θεωρείται ουσιαστικής σημασίας ώστε να καταστήσει αποτελεσματικό το σύστημα της ΕΕ. Ωστόσο, ο τρόπος εφαρμογής του δεύτερου αυτού βήματος παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστος, διότι δεν έχει δημοσιευτεί εκτίμηση των επιπτώσεων και του κόστους του. Είναι ανάγκη να προχωρήσουμε προς μια νέα στρατηγική για την ασφάλεια του αερομεταφερόμενου φορτίου και ταχυδρομείου, με διαδικασίες ασφάλειας βασιζόμενες σε εκτίμηση κινδύνου Με δεδομένα τα παραπάνω ευρήματα, φαίνεται ότι είναι επιτακτική η ανάγκη επανεξέτασης του πλαισίου ασφάλειας της ΕΕ για το αερομεταφερόμενο φορτίο και ταχυδρομείο, εξετάζοντας όχι μόνο τη θεσμική βάση αλλά και τις διαδικασίες ασφάλειας αυτές καθ αυτές, καθώς και την ευθύνη όλων των εμπλεκόμενων μερών. Αν και το ισχύον σύστημα διέπεται από κοινά βασικά πρότυπα ασφάλειας για όλα τα κράτη μέλη, τα οποία στη συνέχεια τροποποιούνται από τις εθνικές αρχές ώστε να προσαρμόζονται στις συνθήκες και τους κινδύνους σε τοπικό επίπεδο, εντοπίσαμε την ανάγκη μετάβασης προς ένα πλαίσιο ασφάλειας για όλη την ΕΕ που θα βασίζεται στους κινδύνους. Βάσει της νέας αυτής προσέγγισης θα ορισθούν τόσο οι μεθοδολογίες εκτίμησης κινδύνου όσο και οι διαδικασίες ασφάλειας για κάθε επίπεδο κινδύνου σε επίπεδο ΕΕ, διασφαλίζοντας ότι οι διαδικασίες ασφάλειας θα είναι παρόμοιες σε ολόκληρη την Ευρώπη. Επιπλέον, για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα εναρμόνισης, η νομοθεσία της ΕΕ θα πρέπει να είναι περισσότερο ξεκάθαρη, πρέπει δηλαδή να προστεθούν περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο εφαρμογής των διαδικασιών ασφάλειας. Είναι ανάγκη να εναρμονισθούν τα κριτήρια που εφαρμόζονται για τη διαπίστευση των φορέων που είναι αρμόδιοι για την ασφάλεια, την έγκριση τύπου εξοπλισμού, καθώς και οι προϋποθέσεις επιλογής και κατάρτισης του προσωπικού. 4

Η ασφάλεια του αερομεταφερόμενου φορτίου από τρίτες χώρες που θα διαμορφώνουν τα επείγοντα μέτρα που απαιτούνται για τη βελτίωση της ασφάλειας του εισερχόμενου φορτίου. Η μελέτη συστήνει ισχυρότερα μέτρα για τη διασφάλιση του αερομεταφερόμενου φορτίου και ταχυδρομείου σε πτήσεις που προέρχονται από τρίτες χώρες. Αν και μια λύση μέσω της ΔΟΠΑ αποτελεί την προτιμώμενη επιλογή και κρίνεται ως η πλέον αποδοτική, υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με την τρέχουσα ικανότητα της εν λόγω οργάνωσης να παράσχει ένα αποτελεσματικό πλαίσιο για τη διασφάλιση του αερομεταφερόμενου φορτίου και ταχυδρομείου. Η προσέγγιση που εγκρίθηκε από την Επιτροπή μέσω του εκτελεστικού κανονισμού 859/2011 επιτρέπει την καλύτερη εναρμόνιση σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο των διαδικασιών ασφάλειας των φορέων εκμετάλλευσης αεροσκαφών σε τρίτες χώρες, με την ελπίδα ότι θα επιφέρει βελτίωση σε ορισμένες από αυτές. Ωστόσο, εκφράζονται ανησυχίες ότι δίδονται υπερβολικές αρμοδιότητες στους φορείς εκμετάλλευσης αεροσκαφών, οι οποίοι ουσιαστικά δεν διαθέτουν υψηλό επίπεδο ελέγχου επί ορισμένων διαδικασιών ασφάλειας. Η κατάσταση αυτή μπορεί να μεταβληθεί με τις προτεινόμενες υποχρεώσεις «ανεξάρτητης επικύρωσης» των προγραμμάτων ασφάλειας σε τρίτες χώρες από τον Ιούλιο του 2014, ακόμα και αν, όπως προαναφέρθηκε, εξακολουθεί να μην υπάρχει καμία ένδειξη των δυνητικών επιπτώσεών της στα επίπεδα ή το κόστος της ασφάλειας. Υπάρχουν τέσσερις δέσμες μέτρων που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τις σημαντικότερες ανησυχίες που εντοπίστηκαν Γενικότερα, είναι ανάγκη να εξετασθεί το γενικό πλαίσιο της ασφάλειας του αερομεταφερόμενου φορτίου στην Ευρώπη, η ευθύνη των εμπλεκόμενων οργανώσεων και οι τρόποι βελτίωσης αυτών καθ' αυτών των διαδικασιών ασφάλειας. Προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι σημαντικότερες ανησυχίες, η παρούσα μελέτη εντοπίζει τέσσερις δέσμες μέτρων: Επανεξέταση του ισχύοντος ρυθμιστικού πλαισίου που αφορά το αερομεταφερόμενο φορτίο και ταχυδρομείο στην ΕΕ, δημιουργώντας τη βάση μιας προσέγγισης που θα βασίζεται στους κινδύνους και θα προσαρμόζει προληπτικά τις διαδικασίες ασφάλειας στα επίπεδα απειλών και κινδύνων Εφαρμογή ενός συνεργατικού συστήματος ασφάλειας της αλυσίδας εφοδιασμού από τον κλάδο που θα παρέχει ένα πλαίσιο προσανατολισμένο στη διαδικασία και θα καθιστά όλα τα εμπλεκόμενα επιχειρηματικά μέρη ενήμερα σχετικά με τη σημασία της ασφάλειας του αερομεταφερόμενου φορτίου και ταχυδρομείου. Αυτό θα καταστήσει πλήρως κατανοητές τις διαδικασίες ασφάλειας που πρέπει να εφαρμόζονται σε κάθε στάδιο της αλυσίδας εφοδιασμού (προσανατολισμός στις διαδικασίες) και θα ενθαρρύνει τη συνεργασία με όλους τους άλλους παράγοντες στην αλυσίδα εφοδιασμού (ιδίως κατά την ανταλλαγή σχετικών πληροφοριών και την ανάλυση των πιθανών κινδύνων) για την επίτευξη υψηλού επιπέδου ασφάλειας με περιορισμένη επίβλεψη από τις δημόσιες αρχές Εναρμόνιση των διαδικασιών ασφάλειας που αφορούν το αερομεταφερόμενο φορτίο και ταχυδρομείο σε επίπεδο ΕΕ, ούτως ώστε ένα ορισμένο επίπεδο κινδύνου να αντιμετωπίζεται με παρόμοιο τρόπο σε όλα τα κράτη μέλη, το προσωπικό ασφάλειας να μπορεί να προσαρμόζεται με ευκολία σε παρόμοιες θέσεις σε διαφορετικές χώρες και ο εξοπλισμός ασφάλειας που έχει λάβει έγκριση τύπου να έχει πλήρη πρόσβαση στην εσωτερική αγορά. Με δεδομένη την ισχύουσα κατάσταση, η ΕΕ δεν μπορεί να περιμένει από τη ΔΟΠΑ να προβεί σε έγκριση, ενίσχυση και επιβολή σε παγκόσμιο επίπεδο. Αντίστοιχα, η Ένωση θα πρέπει να αναθεωρήσει τις διαδικασίες ασφάλειας που αφορούν το 5

Θεματικό Τμήμα Β: Διαρθρωτική Πολιτική και Πολιτική Συνοχής αερομεταφερόμενο φορτίο και ταχυδρομείο για εισερχόμενες πτήσεις κατά τρόπο που μπορεί δυνητικά να ενισχύσει το παγκόσμιο πλαίσιο αεροπορικής ασφάλειας, ούτως ώστε η μεγαλύτερη ασφάλεια σε πτήσεις που προέρχονται από τρίτες χώρες να συνδυασθεί με μια ώθηση για την αύξηση των δραστηριοτήτων μέσω της ΔΟΠΑ. Με άλλα λόγια, η ΕΕ θα πρέπει μεν να κινηθεί μονομερώς, στοχεύοντας όμως στον καθορισμό ενός πλαισίου που θα επιτρέπει τη συμμετοχή τρίτων χωρών. και μια σειρά ερωτημάτων για περαιτέρω συζήτηση. Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μπορούν να εξετάσουν το ενδεχόμενο να ζητήσουν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προβεί σε εκτίμηση του κόστους και της ωφέλειας της μετάβασης προς μια προσέγγιση ασφάλειας του αερομεταφερόμενου φορτίου και ταχυδρομείου που θα βασίζεται στους κινδύνους στην επόμενη Ετήσια Έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού 300/2008, συμπεριλαμβανομένων του καθορισμού κοινών επιπέδων ασφάλειας σε ολόκληρη την ΕΕ και της εναρμόνισης των διαδικασιών εκτίμησης κινδύνου και των ελέγχων ασφάλειας. Εντοπίσθηκαν αρκετά ζητήματα σχετικά με την ευθύνη και την εφαρμογή αυτή καθ αυτή των διαδικασιών ασφάλειας στο σύστημα ασφάλειας της αλυσίδας εφοδιασμού. Ως εκ τούτου, μοιάζει αναγκαία η εκπόνηση μελέτης που θα εξετάζει μέτρα για την ενίσχυση της διαδρομής της ασφάλειας της αλυσίδας εφοδιασμού, ιδίως μέσω της αύξησης της πληροφόρησης και της συνεργασίας κατά μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού, που θα συμπληρώνεται από ένα νέο καθεστώς γνωστών αποστολέων. Πρέπει επίσης να διερευνηθούν οι ευρύτερες επιπτώσεις ενός συστήματος ασφάλειας της αλυσίδας εφοδιασμού που θα βασίζεται στους κινδύνους. Μέλη του κλάδου εξέφρασαν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τον κανονισμό που εγκρίθηκε πρόσφατα, ο οποίος θα διέπει την ασφάλεια του εισερχόμενου φορτίου και ταχυδρομείου. Αναφέρθηκαν στην έλλειψη συστημικής θεώρησης της ασφάλειας του αερομεταφερόμενου φορτίου και ταχυδρομείου σε τρίτες χώρες καθώς και μιας ολοκληρωμένης εκτίμησης των προτεινόμενων μέτρων. Με αφορμή τη διάσκεψη υψηλού επιπέδου για την αεροπορική ασφάλεια που θα διοργανωθεί από τη ΔΟΠΑ τον Σεπτέμβριο του 2012, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορούσε να ενθαρρυνθεί να παρουσιάσει ένα τέτοιο όραμα για την ασφάλεια του αερομεταφερόμενου φορτίου και ταχυδρομείου σε τρίτες χώρες που θα διαμορφώσει τη βάση μιας θέσης της ΕΕ στο εν λόγω πεδίο κατόπιν συζήτησης στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα πρέπει να έχουν επίσης γνώση της δυνατότητας άσκησης πίεσης για πρόσθετες διατάξεις με σκοπό τη διασφάλιση του αερομεταφερόμενου φορτίου και ταχυδρομείου σε πτήσεις που προέρχονται από τρίτες χώρες, όταν συναινούν σχετικά με διμερείς συμφωνίες για διεθνείς υπηρεσίες αεροπορικών μεταφορών. Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που συμμετέχουν στην Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού θα μπορούσαν να εξετάσουν το ενδεχόμενο συνεργασίας με την Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας προκειμένου να διασφαλισθεί ότι το επόμενο πρόγραμμα πλαίσιο για την έρευνα και την καινοτομία, που τελεί υπό συζήτηση, θα αποδίδει μεγαλύτερη προσοχή σε ζητήματα ασφάλειας του αερομεταφερόμενου φορτίου και ταχυδρομείου. 6