ΚΛΑΣΙΚΗ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ-1 ΟΡΙΣΜΟΙ

Σχετικά έγγραφα
ΚΛΑΣΙΚΗ (ΧΗΜΙΚΗ) ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ

ΚΛΑΣΙΚΗ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑ-ΙΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

ΚΛΑΣΙΚΗ (ΧΗΜΙΚΗ) ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΚΛΑΣΙΚΗ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑ-ΙΙΙ ΤΑ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤ

ΚΛΑΣΙΚΗ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑ-IV ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΑ ΥΝΑΜΙΚΑ - ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΦΑΣΕΩΝ

ΚΛΑΣΙΚΗ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ-3 ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΑ ΥΝΑΜΙΚΑ - ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΦΑΣΕΩΝ

ΜΑΘΗΜΑ - VI ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ Ι (ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ) Α. ΑΣΚΗΣΗ Α3 - Θερµοχωρητικότητα αερίων Προσδιορισµός του Αδιαβατικού συντελεστή γ

ΚΛΑΣΙΚΗ (ΧΗΜΙΚΗ) ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΕΝΤΡΟΠΙΑ-2ος ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ-ΚΥΚΛΟΣ CARNOT

ΚΛΑΣΙΚΗ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑ-V ΑΣΚΗΣΗ Α2 - JOULE-THOMSON

ΚΛΑΣΙΚΗ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ: µια γεωµετρική ερµηνεία

ΚΛΑΣΙΚΗ (ΧΗΜΙΚΗ) ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ

2 ος ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ - ΕNTΡΟΠΙΑ ΘΕΩΡΙΑ & ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Παππάς Χρήστος. Επίκουρος καθηγητής

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ - ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΘΕΡΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ

ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ ΧΗΜΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ (ΘΧΜ) 1. ΣΚΟΠΟΣ και ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ 2. ΘΕΜΕΛΙΑ

3 ος ΘΕΜΟΔΥΝΑΜΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ- ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΑ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΘΕΩΡΙΑ

Enrico Fermi, Thermodynamics, 1937

ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Ι. Ενότητα 6: Εντροπία. Σογομών Μπογοσιάν Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Χημικών Μηχανικών

2 ΟΣ ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ

ΘΕΡΜΙΔΟΜΕΤΡΙΑ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΜΗΔΕΝΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ. Μονάδες - Τάξεις μεγέθους

ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ & ΑΣΚΗΣΕΙΣ

M V n. nm V. M v. M v T P P S V P = = + = σταθερή σε παραγώγιση, τον ορισµό του συντελεστή διαστολής α = 1, κυκλική εναλλαγή 3

* Επειδή μόνο η μεταφορά θερμότητας έχει νόημα, είτε συμβολίζεται με dq, είτε με Q, είναι το ίδιο.

ΚΛΑΣΙΚΗ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ - 5 ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΦΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΧΗΜΙΚΩΝ ΑΝΤΙ ΡΑΣΕΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΥΤΕΡΟ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ

ΑΝΩΤΕΡΗ ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ

ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΞΩ ΟΥΣ ΡΟΗΣ ΕΝΟΣ ΡΕΥΣΤΟΥ (ΙΞΩ ΟΜΕΤΡΙΑ)

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά Τεχνολογικού Τομέα. Θερμοδυναμική

Χημικές Διεργασίες: Χημική Ισορροπία η σύνδεση με τη Θερμοδυναμική

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΦΥΣΙΚΗΣ Π.Φ. ΜΟΙΡΑ ΕΝΤΡΟΠΙΑ ΛΥΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ

ΜΑΘΗΜΑ - VIII ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΦΑΣΕΩΝ ΑΣΚΗΣΗ Α1 - Τάση ατµών καθαρού υ

Προβλήματα Κεφαλαίου 2

Α Θερμοδυναμικός Νόμος

16. Να γίνει µετατροπή µονάδων και να συµπληρωθούν τα κενά των προτάσεων: α. οι τρεις ώρες είναι... λεπτά β. τα 400cm είναι...

Προβλήματα Κεφαλαίου 2

Τα είδη της κρούσης, ανάλογα µε την διεύθυνση κίνησης των σωµάτων πριν συγκρουστούν. (α ) Κεντρική (ϐ ) Εκκεντρη (γ ) Πλάγια

Κλασική και στατιστική Θερμοδυναμική

ΜΑΘΗΜΑ - VII ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ ΙΙ (ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ. ΑΣΚΗΣΗ Β8 - Θερµοχωρητικοτήτες µετάλλων

Προβλήματα Κεφαλαίου 2

B' ΤΑΞΗ ΓΕΝ.ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΤΙΚΗ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΦΥΣΙΚΗ ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ÅÐÉËÏÃÇ

P,V PV=nRT : (p), ) ) ) :

Προβλήματα Κεφαλαίου 2

Μηχανική ΙI. Λαγκρανζιανή συνάρτηση. Τµήµα Π. Ιωάννου & Θ. Αποστολάτου 3/2001

ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΑΕΡΙΩΝ ΘΕΩΡΙΑ

14. ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΚΑΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ & ΑΣΚΗΣΕΙΣ

cov(x, Y ) = E[(X E[X]) (Y E[Y ])] cov(x, Y ) = E[X Y ] E[X] E[Y ]

Παραµόρφωση σε Σηµείο Σώµατος. Μεταβολή του σχήµατος του στοιχείου (διατµητική παραµόρφωση)

Το σύστημα των μη αλληλεπιδραστικών ροών και η σημασία του στην ερμηνεία των ιδιοτήτων των ιδανικών αερίων.

ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Ι. Ενότητα 4: Πρώτος Θερμοδυναμικός Νόμος. Σογομών Μπογοσιάν Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Χημικών Μηχανικών

Επαναληπτικό ιαγώνισµα Β Τάξης Λυκείου Κυριακή 10 Μάη 2015 Βολή/Θερµοδυναµική/Ηλεκτρικό Πεδίο

PV=nRT : (p), ) ) ) : :

- Q T 2 T 1 + Q T 1 T T

Η Εντροπία. Δρ. Αθανάσιος Χρ. Τζέμος. Κέντρο Ερευνών Αστρονομίας και Εφηρμοσμένων Μαθηματικών Ακαδημία Αθηνών

Φυσική 2 Κιν. αερίων. Α.Καραµπαρµπούνης

3. Ν αποδειχθεί ότι σε ιδανικό αέριο : α=1/t και κ Τ =1/Ρ όπου α ο συντελεστής διαστολής και κ T ο ισόθερµος συντελεστής συµπιεστότητας.

ΕΥΣΤΑΘΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ (ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ) ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΦΥΣΙΚΗΣ Π.Φ. ΜΟΙΡΑ ΕΝΤΡΟΠΙΑ ΛΥΜΕΝΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Παράρτηµα 3 Εξισώσεις Διαφορών και Στοχαστικές Διαδικασίες

Φυσική Προσανατολισμού Β Λυκείου Κεφάλαιο 2 ο. Σύντομη Θεωρία

ΛΥΜΕΝΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΘΕΡΜΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΦΥΣΙΚΟΧΗΜΕΙΑ ΦΥΕ22

, όπου οι σταθερές προσδιορίζονται από τις αρχικές συνθήκες.

Προσοµοιώσεις µοριακής δυναµικής

Μηχανική ΙI Ροή στο χώρο των φάσεων, θεώρηµα Liouville

ΘΕΡΜΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ θερµι µ κή µ η µ χα χ ν α ή ενεργό υλικό Κυκλική µεταβολή

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ

Μικροκανονική- Kανονική κατανομή (Boltzmann)

1. Παράρτηµα. Θερµοδυναµικής της ατµόσφαιρας

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ

Μηχανική ΙI. Λογισµός των µεταβολών. Τµήµα Π. Ιωάννου & Θ. Αποστολάτου 2/2000

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ. κινητική + + δυναμική

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 Ο ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΑΝΙΚΩΝ ΑΕΡΙΩΝ

Παρεµβολή και Προσέγγιση Συναρτήσεων

Θερμότητα - διαφάνειες , Σειρά 1

O δεύτερος νόµος της θερµοδυναµικής

ΣΧΟΛΗ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ ΛΥΣΕΙΣ 26/10/2011

B' ΤΑΞΗ ΓΕΝ.ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΤΙΚΗ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ÊÏÌÏÔÇÍÇ + +

Επανάληψη των Κεφαλαίων 1 και 2 Φυσικής Γ Έσπερινού Κατεύθυνσης

du đ Q đw đ E m (1) και στον 2 ο Νόμο, (2) Συνήθως χρησιμοποιείται η γνωστή από τη Μηχανική

Έργο παραγώμενο στο τοίχωμα

ιαγώνισµα Γ Τάξης Ενιαίου Λυκείου Κρούσεις - Αρµονική Ταλάντωση Ενδεικτικές Λύσεις Θέµα Α

NTÙÍÉÏÓ ÃÊÏÕÔÓÉÁÓ - ÖÕÓÉÊÏÓ

Ελεύθερη ενέργεια. Ελεύθερη ενέργεια Gibbs. Αποτελείται από δύο όρους: την ενθαλπία H και την εντροπία S.

ΜΑΘΗΜΑ - X ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΣΗ ΑΣΚΗΣΗ Β11 - (Ι) ΠΡΟΣ ΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΤΑ FARADAY ΑΣΚΗΣΗ Β11 - (ΙΙ) ΠΡΟΣ ΙΟΡΙΣΜΟΣ ΦΟΡΤΙΩΝ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΧΗΜΙΚΩΝ ΙΣΟ ΥΝΑΜΩΝ

ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗ ΤΩΝ ΡΕΥΣΤΩΝ

Ο δεύτερος νόμος Παραδείγματα αυθόρμητων φαινομένων: Παραδείγματα μη αυθόρμητων φαινομένων: συγκεκριμένο χαρακτηριστικό

ΚΛΑΣΙΚΗ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ - 4 ΗΛΕΚΤΡΟΧΗΜΕΙΑ

Τμήμα Χημείας Πανεπιστήμιο Κρήτης. Εαρινό εξάμηνο 2009

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Μηχανική ενέργεια Εσωτερική ενέργεια:

Υδατική Χηµεία-Κεφάλαιο 3 1

Πρόχειρες σημειώσεις Στατιστικής Θερμοδυναμικής. Γεώργιος Φανουργάκης

ιαγώνισµα Γ Τάξης Ενιαίου Λυκείου Απλή Αρµονική Ταλάντωση - Κρούσεις

όπου D(f ) = (, 0) (0, + ) = R {0}. Είναι Σχήµα 10: Η γραφική παράσταση της συνάρτησης f (x) = 1/x.

Φυσική- Κεφάλαιο Μηχανικής των Ρευστών

A2. ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ-ΚΛΙΣΗ-ΜΟΝΟΤΟΝΙΑ

2. Ασκήσεις Θερµοδυναµικής

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο ΝΟΜΟΙ ΑΕΡΙΩΝ - ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ

ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΕΞΕΤΑΣΗΣ 09/2014

7. Ταλαντώσεις σε συστήµατα µε πολλούς βαθµούς ελευθερίας

Transcript:

ΚΛΑΣΙΚΗ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ-1 ΟΡΙΣΜΟΙ Σταύρος Κ. Φαράντος Τµήµα Χηµείας, Πανεπιστήµιο Κρήτης, και Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής οµής και Λέιζερ, Ιδρυµα Τεχνολογίας και Ερευνας, Ηράκλειο, Κρήτη http://tccc.iesl.forth.gr/education/local.html ΗΡΑΚΛΕΙΟ - ΚΡΗΤΗ 2016 1 / 15

ΚΛΑΣΙΚΗ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ Ορισµός (Ο1) Η Θερµοδυναµική είναι µια πλήρης µαθηµατική ϑεωρία που περιγράφει τις καταστάσεις ισορροπίας των µακροσκοπικών συστηµάτων. Ως πλήρη χαρακτηρίζουµε µια ϑεωρία που ϑεµελιώνεται µε µερικά αξιώµατα, ενώ το σύνολο της ϑεωρίας οικοδοµείται επαγωγικά. Ενα παράδειγµα τέτοιας ϑεωρίας, γνωστή σε όλους, είναι η Ευκλείδια Γεωµετρία. Ως µακροσκοπικά συστήµατα ϑεωρούνται εκείνα τα σύστηµα που περιέχουν ένα µεγάλο αριθµό σωµατιδίων, συνήθως της τάξεως του αριθµού του Avogadro (N A 10 23 ), και ο όγκος που καταλαµβάνουν είναι επίσης πολύ µεγάλος σε σχέση µε τις διαστάσεις των σωµατιδίων. Το τι όµως εννοούµε κατάσταση ισορροπίας και ποιες είναι οι ανεξάρτητες ϕυσικές ποσότητες (µεταβλητές) που τις περιγράφουν ϑα χρειασθεί πρώτα να αναλύσουµε τις ϐασικές υποθέσεις της Θερµοδυναµικής. Αξίζει να σηµειώσουµε ότι, η Θερµοδυναµική είναι όντως µια γενική µαθηµατική ϑεωρία που µπορεί να εφαρµοσθεί σε κάθε µακροσκοπικό σύστηµα για το οποίο µας ενδιαφέρουν οι καταστάσεις ισορροπίας του, π.χ. το δωµάτιό σας! Η Στατιστική Μηχανική περιγράφει τις µακροσκοπικές καταστάσεις αλλά ξεκινώντας από τη γνώση των µικροκαταστάσεων του συστήµατος. Η µικροσκοπική κατάσταση του συστήµατος περιγράφεται όταν γνωρίζουµε την κατάσταση κάθε µορίου στο σύστηµα και ανά πάσα χρονική στιγµή, κάτι που ϕυσικά πραγµατοποιείται κάνοντας δραστικές προσεγγίσεις, όπως ϑεωρώντας την αλληλεπίδραση των µορίων µεταξύ τους αµελητέα. 2 / 15

ΟΙ ΥΟ ΒΑΣΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗ [Υ1] Τα συστήµατα που µελετάµε είναι πολύ πολύ µεγάλα, δηλ. όπως είπαµε ο αριθµός των µορίων είναι της τάξεως του αριθµού του Avogadro. Ακριβέστερα, µπορούµε να ϑεωρήσουµε ότι, για µακροσκοπικά συστήµατα ο αριθµός των σωµατιδίων N και ο όγκος V τείνουν στο άπειρο (N, V ), αλλά µε πεπερασµένη ΣΩΜΑΤΙ ΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, ρ = N/V. Κάθε απόπειρα να περιγράψουµε τέτοια συστήµατα µε τις δύο ϐασικές ϑεωρίες της Φυσικής, την Κβαντική ή την Κλασική Μηχανική, είναι µάταιη. ΥΠΟΘΕΣΗ [Υ2] Οι µακροσκοπικές παρατηρήσεις γίνονται σε σχετικά πολύ µεγάλους χρόνους σε σχέση µε τους χρόνους χαρακτηριστικών κινήσεων των µεµονωµένων µορίων. Για παράδειγµα, η ταλάντωση ενός χηµικού δεσµού διαρκεί 10 12 του δευτερολέπτου όταν µια µέτρηση στο εργαστήριο µπορεί να απαιτεί λεπτά της ώρας ή και πολλές ώρες. 3 / 15

ΟΙ ΥΟ ΒΑΣΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗ [Υ1] U2, V 2, N 2 Η παραδοχή ότι έχουµε πολύ µεγάλα συστήµατα έχει µια ευχάριστη συνέπεια. Εχουµε δύο ειδών ϕυσικές ποσότητες για να περιγράψουµε τα συστήµατά µας. Αυτές που εξαρτώνται από τον αριθµό των µορίων, όπως για παράδειγµα η ενέργεια και ο όγκος, και αυτές που είναι ανεξάρτητες του αριθµού των σωµατιδίων όπως η ϑερµοκρασία και η πίεση. Θα τις ονοµάζουµε εκτατικές και εντατικές αντίστοιχα. Οι εκτατικές ποσότητες έχουν την προσθετική (ή ισοδύναµα γραµµική) ιδιότητα. Εάν ϑεωρήσουµε το σύστηµά µας ως την ένωση πολλών υποσυστηµάτων (Σχήµα), τότε για παράδειγµα, η συνολική ενέργεια (όγκος ή/και αριθµό µορίων) είναι το άθροισµα των ενεργειών (όγκων ή/και αριθµό µορίων) των υποσυστηµάτων που το αποτελούν. Φυσικές ποσότητες που έχουν την εκτατική ιδιότητα περιγράφονται µε οµογενείς συναρτήσεις πρώτης τάξεως. Οι εντατικές ϕυσικές ποσότητες περιγράφονται µε οµογενείς συναρτήσεις µηδενικής τάξεως (εξηγούνται παρακάτω). U1, V1, N1 U4, V4, N 4 U 3, V 3, N 3 Ui, V i, N i Σχήµα : Σύστηµα ϑεωρούµενο ως η ένωση υποσυστηµάτων µε ενέργεια U i, i = 1, 2,..., όγκο V i, i = 1, 2,... και αριθµό µορίων N i, i = 1, 2,.... Μια τέτοια ϑεώρηση ϑα την ονοµάζουµε διαµερισµό του συστήµατος. Σωµατίδια και ενέργεια µπορούν να µεταβάλονται από διαµέρισµα σε διαµέρισµα, και εποµένως συµπεραίνουµε ότι πρακτικά υπάρχουν άπειροι διαµερισµοί. Ποιοι όµως από αυτούς αντιστοιχούν σε καταστάσεις ισορροπίας; 4 / 15

ΟΙ ΥΟ ΒΑΣΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗ [Υ2] Σε τόσο µεγάλους χρόνους που γίνονται οι µετρήσεις µας µπορούµε να υποθέσουµε ότι το σύστηµα µετά από µια µεταβολή (π.χ. στην ενέργεια ή/και στον όγκο ή/και στον αριθµό των µορίων ή/και στη χηµική σύσταση ή/και στις ϕάσεις) έχει έρθει σε ισορροπία. ηλαδή, εάν κάνουµε διαφορετικές µετρήσεις των ϕυσικών ποσοτήτων, χωρίς να µεταβάλουµε κάποια από τις µεταβλητές µας, ϑα ϐρίσκουµε πάντα την ίδια τιµή. Ακριβέστερα, οι αποκλίσεις είναι τόσο µικρές που στην πράξη δεν µπορούν να µετρηθούν. Εποµένως, οι ϑερµοδυναµικές καταστάσεις είναι καταστάσεις ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ, και οι ϕυσικές ποσότητες που τις περιγράφουν ονοµάζονται καταστατικές συναρτήσεις. Η ΕΡΓΟ ΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ Ενας άλλος τρόπος να περιγράψουµε τις καταστάσεις ισορροπίας είναι να ϑεωρήσουµε ότι µέσα σε αυτόν το µεγάλο χρόνο κάθε µόριο του συστήµατος ϑα περάσει από όλες τις δυνατές µικροκαταστάσεις συµβατές µε την ολική ενέργεια, δηλ. όλες αυτές οι καταστάσεις έχουν ίση πιθανότητα να εµφανισθούν. Οι τιµές των παρατηρήσιµων ποσοτήτων (O) είναι ο µέσος όρος των τιµών που έχουν για κάθε µόριο και µπορούµε να τον υπολογίσουµε παίρνοντας είτε τη µέση τιµή ως προς τον χρόνο (T), είτε τη µέση τιµή (<>) ως προς όλες τις δυνατές µικροκαταστάσεις του συστήµατος. Συµβολικά γράφουµε Ō = 1 T Αυτή είναι η περίφηµη Εργοδική Υπόθεση. T 0 O(t)dt =< O >. (1) 5 / 15

ΟΡΙΣΜΟΙ Σύστηµα - Περιβάλλον Ορισµός (Ο2) Το υπό µελέτη αντικείµενο ονοµάζεται ΣΥΣΤΗΜΑ και διακρίνεται από το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ του. ΜΟΝΩΜΕΝΟ-ΚΛΕΙΣΤΟ-ΑΝΟΙΚΤΟ Ορισµός (Ο3) 1 Το σύστηµα µπορεί να είναι ΜΟΝΩΜΕΝΟ (δεν ανταλλάσσει ενέργεια και ύλη µε το περιβάλλον), 2 ΚΛΕΙΣΤΟ (ανταλλάσσει ενέργεια όχι όµως ύλη µε το περιβάλλον) ή 3 ΑΝΟΙΚΤΟ (ανταλλάσσει ενέργεια και ύλη µε το περιβάλλον). Το σύνολο, ΣΥΣΤΗΜΑ + ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ϑεωρείται ΜΟΝΩΜΕΝΟ. 6 / 15

ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ-ΟΓΚΟΣ-ΜΑΖΑ Ορισµός (Ο4) Ενα ΜΟΝΩΜΕΝΟ σύστηµα χαρακτηρίζεται από τον αριθµό και το είδος των σωµατιδίων που το απαρτίζουν, N 1, N 2,..., N r, την ολική ενέργειά του, U, που είναι το σύνολο της κινητικής και δυναµικής ενέργειας των σωµατιδίων και τον όγκο, V. Η ενέργεια U αναφέρεται και ως η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ του συστήµατος. Θεωρούµε ότι καµία µεταβολή δεν επέρχεται στις ποσότητες N 1, N 2,..., N r, U και V. 7 / 15

ΙΑΜΕΡΙΣΜΟΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΙΑΜΕΡΙΣΜΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Ενα ΜΟΝΩΜΕΝΟ σύστηµα µπορεί να ϑεωρηθεί ως η ένωση p υποσυστηµάτων µε µεταβλητές τον αριθµό των σωµατιδίων, N ij, i = 1,..., r, για κάθε είδος σωµατιδίου i, τον όγκο V j και εσωτερική ενέργεια U j, j = 1,..., p. Προφανώς ισχύει : U1, V1, N1 U2, V 2, N 2 p U j = U = U T (σταθερά) (2) j=1 p V j = V = V T (σταθερά) (3) j=1 p N ij = N i = N T i, i = 1,..., r, (σταθερές).(4) j=1 U4, V4, N 4 U 3, V 3, N 3 Ui, V i, N i Από το µεγάλο αριθµό διαµερισµών ή µικροκαταστάσεων η ΘΕΡΜΟ ΥΝΑΜΙΚΗ µπορεί να προβλέψει ποιοι αντιστοιχούν στις καταστάσεις ϑερµοδυναµικής ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ. 8 / 15

ΟΡΙΣΜΟΙ ΕΝΤΡΟΠΙΑ Ορισµός (Ο5) Για κάθε σύστηµα ορίζεται µια οµαλή συνάρτηση που απαριθµεί το σύνολο των δυνατών µικροσκοπικών καταστάσεων του συστήµατος, Ω, µε ενέργεια στο διάστηµα (U, U + du). Η συνάρτηση αυτή ονοµάζεται ΕΝΤΡΟΠΙΑ και ορίζεται ως k B = 1, 38066 10 23 JK 1 είναι η σταθερά τουboltzmann. S(U) = k B ln (Ω(U)). (5) Η συνάρτηση S(U) ως οµαλή αντιστρέφεται και η εσωτερική ενέργεια µπορεί να ϑεωρηθεί ως συνάρτηση της εντροπίας, U(S). Εάν συµπεριλάβουµε ως ανεξάρτητες µεταβλητές τον όγκο και τον αριθµό των γραµµοµορίων (ή µορίων) των ενώσεων που αποτελούν το σύστηµα, n 1, n 2,..., n r, τότε τα ϑερµοδυναµικά συστήµατα περιγράφονται είτε από τη συνάρτηση της Εντροπίας είτε από τη συνάρτηση της Εσωτερικής Ενέργειας S(U, V, n 1, n 2,..., n r), (6) U(S, V, n 1, n 2,..., n r). (7) Στην Κλασική Θερµοδυναµική προτιµάται η Εσωτερική Ενέργεια, ενώ στη Στατιστική Θερµοδυναµική η Εντροπία. 9 / 15

ΟΡΙΣΜΟΙ ΕΚΤΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΝΤΑΤΙΚΕΣ Ι ΙΟΤΗΤΕΣ Ορισµός (Ο6) Οι µεταβλητές (ανεξάρτητες και εξαρτηµένες) του συστήµατος διακρίνονται σε ΕΚΤΑΤΙΚΕΣ (οι τιµές τους εξαρτώνται από τον αριθµό των σωµατιδίων και είναι προσθετικές (ή γραµµικές) συναρτήσεις) και ΕΝΤΑΤΙΚΕΣ (οι τιµές τους είναι ανεξάρτητες του µεγέθους του συστήµατος). Οι ϕυσικές ποσότητες που έχουµε αναφέρει µέχρι τώρα είναι όλες εκτατικές, U, S, V, n 1, n 2,..., n r. Οι εκτατικές ποσότητες ενός ϑερµοδυναµικού συστήµατος είναι ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΠΡΩΤΗΣ ΤΑΞΕΩΣ (ΟΣΠΤ, q = 1) των εκτατικών ανεξάρτητων µεταβλητών (λόγω της προσθετικής ιδιότητάς των). Αντίστοιχα, οι εντατικές ποσότητες είναι ΜΗ ΕΝΙΚΗΣ ΤΑΞΕΩΣ (ΟΣΜΤ, q = 0) ως προς τις εκτατικές ανεξάρτητες µεταβλητές. 10 / 15

ΟΡΙΣΜΟΙ ΘΕΩΡΗΜΑ EULER Ορισµός (Ο7) Μια συνάρτηση n ανεξάρτητων εκτατικών µεταβλητών ονοµάζεται οµογενής q-τάξεως (ΟΣqΤ) εάν ισχύει f (x 1, x 2,..., x n) = 1 f (λx1, λx2,..., λxn). (8) λq Για ΟΣΠΤ ισχύει το ϑεώρηµα του EULER f (x 1, x 2,..., x n) = και για το ολικό διαφορικό της συνάρτησης df (x 1, x 2,..., x n) = n ( ) f i=1 x i n ( ) f i=1 x i x j i x i, (9) x j i dx i. (10) Για να απλοποιήσουµε το συµβολισµό των µερικών παραγώγων συχνά ϑα γράφουµε τις εξισώσεις ως n f df (x 1, x 2,..., x n) = x dxi. (11) 11 / 15

ΟΡΙΣΜΟΙ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ-ΠΙΕΣΗ-ΧΗΜΙΚΟ ΥΝΑΜΙΚΟ Ορισµός (Ο10) Το ϑεώρηµα του EULER για την εσωτερική ενέργεια συνεπάγεται : ( ) ( ) U U r ( ) U U(S, V, n 1, n 2,..., n r) = S + V + n i. (12) S V V n,ni S,ni i=1 i S,V,n j i Ορίζονται οι εντατικές ϑερµοδυναµικές ποσότητες : ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ : T = ΠΙΕΣΗ: P = ΧΗΜΙΚΟ ΥΝΑΜΙΚΟ : µ i = ( ) U (13) S V,ni ( ) U (14) V S,ni ( ) U. (15) n i S,V,n j i Οι ποσότητες (x i, f ) ονοµάζονται ΣΥΖΥΓΕΙΣ. Ετσι τα Ϲεύγη, xi (S, T), (V, P), (n i, µ i), αντιστοιχούν σε συζυγείς µεταβλητές. 12 / 15

Η ΘΕΜΕΛΙΩ ΗΣ ΕΞΙΣΩΣΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Η ϑεµελιώδης εξίσωση της ϑερµοδυναµικής, ϑεωρώντας την ενέργεια ως τη ϐασική συνάρτηση (ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ), γράφεται : r U(S, V, n i) = TS PV + µ in i (16) i=1 r du = TdS PdV + µ idn i (17) i=1 ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΝΤΡΟΠΙΑΣ Επίσης, ϑεωρώντας την εντροπία ως τη ϐασική συνάρτηση (ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΝΤΡΟΠΙΑΣ) S(U, V, n i) = 1 T U + P r T V µ i ni (18) T i=1 ds = 1 T du + P r T dv µ i dni (19) T i=1 13 / 15

ΟΡΙΣΜΟΙ ΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΜΗ-ΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΕΣ ΙΑ ΙΚΑΣΙΕΣ Ορισµός (Ο8) Μια διαδικασία µεταβολής του συστήµατος λέγεται ΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΗ όταν ϐρίσκεται συνεχώς σε κατάσταση ισορροπίας. Αλλως είναι ΜΗ-ΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΗ. Α ΙΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΗ-Α ΙΑΒΑΤΙΚΕΣ ΙΑ ΙΚΑΣΙΕΣ Ορισµός (Ο9) Μια διαδικασία µεταβολής του συστήµατος λέγεται Α ΙΑΒΑΤΙΚΗ (αντιστρεπτή ή µη-) εάν το σύστηµα είναι ϑερµικά µονωµένο από το περιβάλλον, δηλ. το µη-τέλειο διαφορικό της ϑερµότητας (q) είναι µηδέν, q = 0. 14 / 15

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ 1 Οι εκτατικές ϑερµοδυναµικές ποσότητες είναι προσθετικές, δηλ. εάν το σύστηµα είναι η ένωση δύο υποσυστηµάτων µε τιµές A και B για µια ϑερµοδυναµική ποσότητα, τότε η τιµή της για όλο το σύστηµα είναι A + B. ώστε επιχειρήµατα γιατί συµβαίνει αυτό. 2 Εφαρµόστε το ϑεώρηµα Euler για οµογενείς συναρτήσεις πρώτης τάξης για την εσωτερική ενέργεια και τη συνάρτηση της εντροπίας ενός µονωµένου συστήµατος. 3 Ο Boltzman όρισε την εντροπία να είναι ανάλογη του λογαρίθµου του αριθµού όλων των µικροκαταστάσεων ενός µακροσκοπικού συστήµατος, Ω(U, V, n), που αντιστοιχεί σε εσωτερική ενέργεια U, όγκο V και µάζα n. Γιατί λογάριθµος και όχι κάποια άλλη µαθηµατική συνάρτηση; 15 / 15