ΠΕΡΙΛΗΨΗ. 1. Εισαγωγή

ΠΕΡΙΛΗΨΗ 1. Εισαγωγή Το εξωτερικό κέλυφος κάθε κτιρίου πρέπει να παρέχει στους χρήστες του προστασία από τις συνθήκες του εξωτερικού περιβάλλοντος, θερμική άνεση, ηχομόνωση, ασφάλεια και ευχάριστο περιβάλλον διαβίωσης ή εργασίας. Επιπλέον, πρέπει να διαθέτει επαρκή αντοχή ούτως ώστε να ανθίσταται αποτελεσματικά στις διάφορες καταπονήσεις που πιθανόν να δεχθεί (ισχυροί άνεμοι, σεισμοί, ίδιο βάρος), να διατηρεί τις ιδιότητές του παραμένοντας λειτουργικό με τη μικρότερη δυνατή συντήρηση, καθώς και να επιβαρύνει τον φέροντα οργανισμό του κτιρίου με το ελάχιστο δυνατό βάρος. Οι προαναφερόμενες απαιτήσεις καταδεικνύουν έντονα τη σπουδαιότητα που έχουν οι προσόψεις των κτιριακών κατασκευών για τους χρήστες τους. Μεταξύ των διαφόρων τύπων κελυφών κτιρίων, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν αποκτήσει σήμερα τα συστήματα υαλοπετασμάτων λόγω της συχνής πλέον εφαρμογής τους στα σύγχρονα κτίρια. Τα υαλοπετάσματα αποτελούν το κέλυφος των κτιρίων με τη χρήση ράβδων αλουμινίου οι οποίες διαμορφώνουν κάναβο όπου ενσωματώνονται υαλοπίνακες συγκεκριμένων ιδιοτήτων και προδιαγραφών. Το συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον των μελετητών και των κατασκευαστών έργων για τη χρήση υαλοπετασμάτων αλουμινίου ως εξωτερικό περίβλημα των κτιρίων ανέδειξε την έλλειψη ολοκληρωμένων προδιαγραφών και μεθοδολογίας ασφαλούς σχεδιασμού τους έναντι των πιθανών καταπονήσεων που μπορεί να δεχθούν κατά τη λειτουργική ζωή του κτιρίου. H παρούσα διδακτορική διατριβή αποσκοπεί στη διαμόρφωση μεθοδολογίας για την πιστοποίηση της ασφαλούς συμπεριφοράς των συστημάτων υαλοπετασμάτων ειδικά σε περιοχές με υψηλή επικινδυνότητα ως προς σεισμούς και θυελλώδεις ανέμους. Η μεθοδολογία αφορά στον έλεγχο της αξιοπιστίας της δομικής συμπεριφοράς των υαλοπετασμάτων αλουμινίου ως προς την αντοχή και τη λειτουργικότητά τους στα πλαίσια ενός οικονομικού σχεδιασμού. 2. Παράμετροι και παραδοχές προσομοίωσης Η προσομοίωση της συμπεριφοράς των υαλοπετασμάτων αλουμινίου τα οποία υπόκεινται σε φορτίσεις ανέμου ή σεισμούς μπορεί να γίνει στα πλαίσια της μεθόδου των πεπερασμένων στοιχείων, δηλαδή με την κατασκευή αριθμητικών προσομοιωμάτων τα 204

οποία αποτελούνται από επιμέρους δομικά στοιχεία με συγκεκριμένες μηχανικές ιδιότητες. Συγκεκριμένα, τα προσομοιώματα αποτελούνται από κάναβο οριζόντιων και κατακόρυφων δοκών αλουμινίου όπου συγκρατούνται περιμετρικά τα στοιχεία επικάλυψης τα οποία μπορεί να είναι υαλοπίνακες, μονωτικά πανέλα ή φωτοβολταϊκά στοιχεία. Τα κατακόρυφα στοιχεία είναι συνδεδεμένα με το κτίριο υποδοχής συνήθως σε κάθε όροφο ή κάθε δύο ορόφους, χωρίς να αποκλείονται και μεγαλύτερες αποστάσεις στήριξης. Τα οριζόντια στοιχεία είναι συνήθως αρθρωτά συνδεδεμένα στις άκρες τους με τα κατακόρυφα στοιχεία. Στα πλαίσια της προσομοίωσης μορφώθηκε ένα παραμετρικό μοντέλο όπου οι διαστάσεις του ύψους και του πλάτους του κανάβου, καθώς και η πυκνότητα των στηρίξεων του υαλοπετάσματος στο κτίριο υποδοχής. Γενικά, η γεωμετρία του μοντέλου μορφώνεται αυτόματα με την εισαγωγή των τιμών των μεταβλητών οπότε παρέχεται η δυνατότητα του ελέγχου της συμπεριφοράς διαφορετικών λύσεων, χωρίς την ανάγκη μόρφωσης ξεχωριστού μοντέλου κάθε φορά. Κατά τα γνωστά, το προσομοίωμα πεπερασμένων στοιχείων εμπλουτίζεται με τα γεωμετρικά στοιχεία αντίστασης των κάθετων και οριζόντιων διατομών αλουμινίου και συγκεκριμένα με το εμβαδόν και τις αντίστοιχες ροπές αδράνειας. Οι προαναφερόμενες παράμετροι είναι δυνατόν να εισαχθούν στο μοντέλο με δύο τρόπους: στην πρώτη περίπτωση γίνεται επιλογή της διατομής που θα χρησιμοποιηθεί, υπολογίζονται οι παράμετροι και εισάγονται οι υπολογισμένες τιμές απευθείας στα δομικά στοιχεία. Ο δεύτερος τρόπος είναι να δοθεί στο λογισμικό πεπερασμένων στοιχείων η πλήρης διατομή και εν συνεχεία να υπολογιστούν αυτόματα από το χρησιμοποιούμενο λογισμικό οι ζητούμενες γεωμετρικές παράμετροι. Τα δομικά υλικά των υαλοπετασμάτων είναι το γυαλί και κάποιο δομικό κράμα αλουμινίου (συνήθως της σειράς 6xxx) οπότε στο μοντέλο του υαλοπετάσματος εισάγονται οι αντίστοιχες ιδιότητες των παραπάνω υλικών. Το μέτρο ελαστικότητας του αλουμινίου είναι 7.0x10 4 MPa, ενώ η πυκνότητά του 2700 kgr/m 3. Η καμπύλη τάσης παραμόρφωσης του αλουμινίου εξαρτάται από το κράμα που χρησιμοποιείται και την κατεργασία που έχει υποστεί. Για τις ανάγκες του σχεδιασμού της καμπύλης χρησιμοποιήθηκε η εμπειρική εξίσωση των Ramberg-Osgood: e = σ σ + 0.002 Ε σ 0 n Ένα σημαντικό ζήτημα σχετικά με τη μόρφωση του αριθμητικού μοντέλου του υαλοπετάσματος αφορά στη θεώρηση των υαλοπινάκων - που αποτελούν τα στοιχεία επικάλυψης των υαλοπετασμάτων είτε ως μη φέροντα δομικά στοιχεία, είτε ως φέροντα δομικά στοιχεία κάτω από την επίδραση των διάφορων φορτίων. Η παραδοχή που γίνεται 205

κατά τη διαμόρφωση των υπολογιστικών μοντέλων της παρούσας διατριβής είναι ότι οι υαλοπίνακες δε φέρουν φορτία, αλλά τα μεταβιβάζουν απευθείας στο φέρον πλέγμα των διατομών αλουμινίου. Επί παραδείγματι, η φόρτιση του ανέμου που ασκείται επί των υαλοπινάκων ως επιφανειακό φορτίο μεταβιβάζεται απευθείας στο δομικό πλέγμα των στοιχείων αλουμινίου ως γραμμικό κατανεμημένο φορτίο ανάλογα με την επιφάνεια επιρροής τους. Επομένως, οι υαλοπίνακες θεωρείται ότι δεν παραμορφώνονται (δεν παρουσιάζουν βέλη κάμψης), αλλά παρακολουθούν την παραμόρφωση του κανάβου αλουμινίου και συγκεκριμένα παρουσιάζουν τις ίδιες μετακινήσεις στους ακραίους κόμβους τους με τους αντίστοιχους κόμβους των δομικών στοιχείων αλουμινίου. Στην πραγματικότητα οι υαλοπίνακες παραλαμβάνουν φορτία και άρα παραμορφώνονται, επομένως η προαναφερθείσα παραδοχή δεν αντικατοπτρίζει επακριβώς την πραγματικότητα. Ωστόσο, η λογική σε αυτήν την περίπτωση είναι να μελετηθεί η συμπεριφορά των δομικών στοιχείων αλουμινίου που στηρίζουν τους υαλοπίνακες και να διαπιστωθεί εάν οι παραμορφώσεις (ιδιαίτερα το βέλος κάμψης) καθώς και οι εντάσεις που παρουσιάζουν είναι αποδεκτές έτσι ώστε να μην επηρεάζουν την στατική ακεραιότητα των υαλοπινάκων και συνεπακόλουθα τη λειτουργικότητα συνολικά του υαλοπετάσματος. Άλλωστε, όπως ήδη έχει αναφερθεί, ο Ευρωκώδικας 9 προδιαγράφει - στην περίπτωση του ελέγχου λειτουργικότητας σε βέλος κάμψης - όρια όταν πρόκειται για συστήματα δομικού καννάβου αλουμινίου (curtain wall mullion-transom systems). Με αυτόν τον έμμεσο τρόπο εξασφαλίζεται η ακεραιότητα των υαλοπινάκων έναντι των φορτίσεων που δέχεται ένα υαλοπέτασμα διευκολύνοντας τον έλεγχο καθώς αποφεύγονται δύσκολες και χρονοβόρες αναλύσεις της δομικής συμπεριφοράς των υαλοπινάκων. Όπως ήδη έχει προαναφερθεί σε προηγούμενο κεφάλαιο, το γυαλί είναι ένα υλικό ψαθυρό και η θραύση του προσδιορίζεται ποσοτικά δύσκολα. Αναφορικά με το υπολογιστικό μοντέλο, η προαναφερόμενη παραδοχή πραγματοποιείται δίνοντας τα φορτία μόνο στα δομικά στοιχεία αλουμινίου ως γραμμικά κατανεμημένα φορτία, αφήνοντας τους υαλοπίνακες χωρίς φορτία. Επιπλέον, οι μετακινήσεις των κόμβων στα άκρα κάθε υαλοπίνακα τέθηκαν ίσες με τις μετακινήσεις που παρουσιάζουν οι αντίστοιχοι κόμβοι του δομικού πλέγματος αλουμινίου. Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί ότι ο συγκεκριμένος τρόπος προσομοίωσης της στατικής λειτουργίας του υαλοπετάσματος αλουμινίου μπορεί να εφαρμοστεί καθώς τα ελαστικά εξαρτήματα που τοποθετούνται μεταξύ της περιμέτρου των υαλοπινάκων και των στηριζόντων στοιχείων αλουμινίου επιτρέπουν στους υαλοπίνακες να στρέφονται και να κινούνται σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητα ως προς το δομικό πλέγμα αλουμινίου. 206

Στο μοντέλο προσομοίωσης του υαλοπετάσματος που μορφώθηκε δεν ελήφθησαν υπ όψιν τα ελαστικά εξαρτήματα. Προκειμένου, ωστόσο, να επιβεβαιωθεί η ορθότητα της συγκεκριμένης παραδοχής, μορφώθηκε ένα επιπλέον μοντέλο όπου λαμβάνονται υπόψη τα ελαστικά εξαρτήματα, τα οποία προσομοιώνονται ως ελατήρια, προκειμένου να γίνει μια σύγκριση των αποτελεσμάτων που δίδουν τα δύο μοντέλα. Ο στόχος της σύγκρισης είναι η περαιτέρω απλοποίηση του υπολογιστικού μοντέλου στην περίπτωση όπου οι διαφορές στα αποτελέσματα που θα προκύψουν από τα δύο μοντέλα θα είναι αρκετά μικρές. Τότε δεν απαιτείται η προσομοίωση των ελαστικών εξαρτημάτων στο υπολογιστικό μοντέλο του υαλοπετάσματος αλουμινίου. Για τις ανάγκες της ανάλυσης μορφώθηκε ένα μοντέλο υαλοπετάσματος κανάβου 3 3 διαστάσεων ανοίγματος 1.2 1.2 μέτρα. Το μοντέλο προσομοιώθηκε με τους δύο τρόπους που προαναφέρθηκαν, δηλαδή: α) χρησιμοποιώντας στοιχεία ελατηρίου που προσομοιώνουν τα ελαστικά εξαρτήματα μεταξύ των υαλοπινάκων και του δομικού κανάβου αλουμινίου και β) θέτοντας ίδιες μετακινήσεις στα άκρα των υαλοπινάκων με τις μετακινήσεις που υπόκεινται τα αντίστοιχα σημεία του δομικού κανάβου αλουμινίου, χωρίς, όμως, τη θεώρηση ελατηρίων μεταξύ στοιχείων αλουμινίου και υαλοπινάκων. Στην πρώτη περίπτωση το φορτίο ασκείται στους υαλοπίνακες και μεταβιβάζεται μέσω των ελατηρίων στο δομικό κάναβο αλουμινίου. Στη δεύτερη περίπτωση η φόρτιση του ανέμου που ασκείται στην επιφάνεια των υαλοπινάκων μεταβιβάζεται απευθείας στα δομικά στοιχεία αλουμινίου ανάλογα με την επιφάνεια επιρροής τους. Κατόπιν των αναλύσεων διαπιστώθηκε ότι τα αποτελέσματα που προκύπτουν από τα μοντέλα που υλοποιήθηκαν δεν παρουσιάζουν μεγάλες αποκλίσεις. Συγκεκριμένα, στην περίπτωση που λήφθηκαν υπόψη ελατήρια, τα οποία προσομοιώνουν τα ελαστικά εξαρτήματα, η τιμή του μέγιστου βέλους κάμψης προέκυψε ίση με 5.54 mm. Αντίστοιχα, στην περίπτωση όπου τα φορτία ασκούνται απευθείας στα δομικά στοιχεία αλουμινίου, χωρίς να λαμβάνονται υπ όψιν ελατήρια, τότε η τιμή του μέγιστου βέλους κάμψης προκύπτει ίση με 5.62 mm. Επομένως, η απόκλιση που προκύπτει είναι αμελητέα σε ό,τι αφορά στην εξεταζόμενη περίπτωση ισούται με 1.4% - γεγονός που επιτρέπει να λαμβάνεται για χάρη απλοποίησης του μοντέλου ο δεύτερος τρόπος προσομοίωσης. Επιπλέον, ο δεύτερος τρόπος δίδει αποτελέσματα τα οποία είναι προς την πλευρά της ασφάλειας καθώς είναι ελαφρώς δυσμενέστερα. 207

3. Φορτία ανέμου - Παραδοχές υπολογισμού και ανάλυση Η φόρτιση του ανέμου στα υαλοπετάσματα είναι η πλέον κρίσιμη για τον σχεδιασμό τους και έχει τη μορφή αρνητικής (υποπίεση) ή θετικής πίεσης. Οι αρνητικές πιέσεις είναι μεγαλύτερες στις περιοχές των γωνιών του κτιρίου, οπότε είναι προφανές ότι τα σημεία αυτά έχουν καθοριστική σημασία στην τελική διαστασιολόγηση των στοιχείων του υαλοπετάσματος. Σε ό,τι αφορά στη στατική συμπεριφορά του υαλοπετάσματος, οι υαλοπίνακες δέχονται τα φορτία ανέμου που ασκούνται στην επιφάνειά τους και ακολούθως τα μεταβιβάζουν ως γραμμικό φορτίο το οποίο καταπονεί τόσο τις κολώνες (κατακόρυφα προφίλ), όσο και τις τραβέρσες (οριζόντια προφίλ) του φέροντα σκελετού αλουμινίου. Η κατανομή της επιφανειακής πίεσης στα φέροντα δομικά στοιχεία αλουμινίου εξαρτάται από την επιφάνεια επιρροής του αντίστοιχου στοιχείου. Στα πλαίσια της προτεινόμενης μεθόδου το παραμετρικό μοντέλο πεπερασμένων στοιχείων κατανέμει αυτόματα τα φορτία στα φέροντα στοιχεία ανάλογα με το ύψος και το πλάτος του κανάβου ανάλογα προς το βήμα της διακριτοποίησης. Η επίλυση του μοντέλου έγινε καταρχήν για τις τιμές της φόρτισης όπως αυτή υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ευρωκώδικα 1 (Μέρος 1.4: Δράσεις επί των κατασκευών Φορτία ανέμου). Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κρίσιμος έλεγχος για τα υαλοπετάσματα όπως προκύπτει από πληθώρα πρόσφατων αριθμοϋπολογιστικών και εργαστηριακών μελετών είναι ο έλεγχος λειτουργικότητας και ειδικά ο έλεγχος βέλους κάμψης των κατακόρυφων στοιχείων αλουμινίου (mullions). Οι παραμορφώσεις που δέχεται το δομικό πλέγμα αλουμινίου πρέπει να είναι εντός συγκεκριμένων ορίων, έτσι ώστε να μην επηρεάζεται η ακεραιότητα των υαλοπινάκων. Σύμφωνα με τον Ευρωκώδικα 9, το μέγιστο επιτρεπόμενο βέλος κάμψης είναι η μικρότερη από τις τιμές L/250 ή 15 mm, όπου L είναι η απόσταση μεταξύ δύο διαδοχικών στηρίξεων. Επομένως, υπολογίστηκαν οι τιμές του μέγιστου βέλους κάμψης για κανάβους διαφορετικών διαστάσεων πλάτους και ύψους, καθώς και για διαφορετική πυκνότητα στηρίξεων. Κατόπιν των αναλύσεων γίνεται η επιλογή των κατάλληλων διατομών αλουμινίου του κανάβου αλουμινίου με κριτήρια την επάρκειά και την οικονομικότητα της επιλογής τους. Όπως ήταν αναμενόμενο, τα δομικά στοιχεία αλουμινίου παραμορφώνονται από την κάθετη στο επίπεδο του υαλοπετάσματος ανεμοπίεση, ενώ οι υαλοπίνακες έχουν τις ίδιες μετακινήσεις στα άκρα τους με τα αντίστοιχα σημεία του κανάβου αλουμινίου. Το διάκενο μεταξύ των παραμορφωμένων υαλοπετασμάτων και του κανάβου αλουμινίου παραλαμβάνεται από τα ελαστικά εξαρτήματα της διατομής, τα οποία επιτρέπουν στους 208

υαλοπίνακες να στρέφονται ελεύθερα και ανεξάρτητα ως ένα βαθμό από το δομικό κάναβο αλουμινίου. 4. Σεισμικά φορτία επί των υαλοπετασμάτων Οι σύγχρονοι αντισεισμικοί κανονισμοί (π.χ. ΕΑΚ 2000, Ευρωκώδικας 8) υπαγορεύουν ότι τα μη φέροντα δομικά στοιχεία τα οποία σε περίπτωση αστοχίας μπορούν να προκαλέσουν κινδύνους στους περαστικούς ή στους χρήστες του κτιρίου θα πρέπει να ελέγχονται από πλευράς λειτουργικότητας έναντι σεισμικών δράσεων. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα στοιχεία επικάλυψης του υαλοπετάσματος και επομένως κρίνεται αναγκαίος ο έλεγχος του υαλοπετάσματος έναντι σεισμικών δράσεων. Η μεθοδολογία ελέγχου που προτείνεται για τις σεισμικές φορτίσεις αποτελείται από δύο βήματα. Δημιουργείται αρχικά το μοντέλο πεπερασμένων στοιχείων ενός πρότυπου κτιρίου υποδοχής του υαλοπετάσματος στο οποίο εισάγονται σεισμικά φορτία στη θεμελίωσή του υπό τη μορφή εδαφικών επιταχύνσεων. Οι εδαφικές επιταχύνσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται προέκυψαν από καταγραφές οι οποίες ελήφθησαν κατά τη διάρκεια σεισμών αναφοράς, όπως είναι δείγματος χάριν ο σεισμός των Αθηνών της 9ης Σεπτεμβρίου 1999. Οι εδαφικές επιταχύνσεις διεγείρουν τα θεμέλια του κτιρίου υποδοχής και εν συνεχεία το κτίριο υποδοχής. Καταρχήν πρέπει να υπολογιστεί η γωνιακή παραμόρφωση μεταξύ των ορόφων η οποία πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μην επηρεάζεται η λειτουργικότητα και η στατική επάρκεια του υαλοπετάσματος. Άλλωστε είναι απαίτηση των σύγχρονων αντισεισμικών κανονισμών ο περιορισμός των γωνιακών παραμορφώσεων. Βάσει του Ευρωκώδικα 8 και για την περίπτωση των υαλοπετασμάτων αλουμινίου πρέπει να ισχύει η σχέση: d r v 0.005h όπου: dr : h : V : η σχετική μετατόπιση ορόφου το ύψος του ορόφου μειωτικός συντελεστής Αντίστοιχα ο Ελληνικός Αντισεισμικός Κανονισμός (ΕΑΚ2000) αναφέρει για τον οργανισμό πλήρωσης ότι όταν αυτός είναι λιγότερο ευαίσθητος σε διατμητική παραμόρφωση (χωρίσματα με μεταλλικό σκελετό, υαλοστάσια κλπ.) η γωνιακή παραμόρφωση δεν πρέπει να υπερβαίνει την τιμή 0.007. 209

Στην περίπτωση των σεισμικών δράσεων υπάρχει σαφώς μια έλλειψη κανονιστικών διατάξεων οι οποίες να προδιαγράφουν απαιτήσεις σχετικά με την εξασφάλιση των δευτερευουσών κατασκευών και ειδικότερα των υαλοπετασμάτων αλουμινίου έναντι σεισμικών δράσεων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο απαιτείται ο έλεγχος της γωνιακής μετατόπισης η οποία πρέπει να λαμβάνει τέτοιες τιμές έτσι ώστε να μην επηρεάζεται η λειτουργικότητα και η στατική επάρκειά τους. 5. Σύγκριση αποτελεσμάτων σύγχρονων κανονισμών ανέμου Στα πλαίσια της παρούσας διδακτορικής διατριβής πραγματοποιήθηκε μια σύγκριση των αποτελεσμάτων που προκύπτουν από την επίλυση υπολογιστικών προσομοιωμάτων υαλοπετασμάτων αλουμινίου που μορφώθηκαν λαμβάνοντας υπόψη τις προβλέψεις τριών από τους πλέον σύγχρονους δομικούς κανονισμούς αναφορικά με τις δράσεις ανέμου στο δομημένο περιβάλλον και εν προκειμένου του τμήματος 1.4 του Ευρωκώδικα 1 [14], του Καναδικού [7] και του Αμερικανικού κανονισμού [2]. Για τις ανάγκες της σύγκρισης εξετάστηκε ένα συγκεκριμένο αριθμητικό παράδειγμα, το οποίο αφορά σε ένα υαλοπέτασμα αλουμινίου που αποτελεί την πρόσοψη ενός κτιρίου που βρίσκεται σε συγκεκριμένη τοποθεσία. Στις επόμενες παραγράφους γίνεται μια σύντομη περιγραφή της υπό εξέταση περίπτωσης και κατόπιν των αποτελεσμάτων που προκύπτουν από την εφαρμογή κάθε δομικού κανονισμού ξεχωριστά. Η σύγκριση των αποτελεσμάτων των αναλύσεων έδειξε τα αποτελέσματα που συνοψίζονται στους παρακάτω πίνακες. Πίνακας 1. Σύγκριση αποτελεσμάτων μέγιστου βέλους κάμψης Μέγιστο βέλος Κανονισμός κάμψης (mm) EC1 3,36 NBC 2,55 ASCE7 2,54 Πίνακας 2. Σύγκριση αποτελεσμάτων εντατικών μεγεθών Ελάχιστη ροπή κάμψης (knm) Μέγιστη ροπή κάμψης (knm) Ελάχιστη τέμνουσα (kn) Μέγιστη τέμνουσα (kn) Κανονισμός EC1-1,46 0,79-7,00 5,40 NBC -1,11 0,56-5,25 4,05 ASCE7-1,09 0,55-5,13 4,28 210

Όπως προκύπτει από τους πίνακες, ο Ευρωκώδικας 1 δίνει τα δυσμενέστερα αποτελέσματα, ενώ ο Καναδικός και Αμερικανικός κανονισμός δίνουν παρόμοια αποτελέσματα και κατά 25% περίπου ευμενέστερα σε σύγκριση με αυτά του Ευρωκώδικα. Τέλος, η ανάλυση παρόμοιων υαλοπετασμάτων για διαφορετικές κάθε φορά συνθήκες τοπογραφικής διαμόρφωσης, δίδει τα ακόλουθα συμπεράσματα: 1. 0 Ευρωκώδικας 1 διαθέτει μεγαλύτερη ποικιλία στην περιγραφή τοπογραφικών διαμορφώσεων ανοιχτού ανάγλυφου εδάφους (κατηγορίες 0, Ι και ΙΙ) σε αντίθεση με τον Καναδικό και τον Αμερικανικό Κανονισμό. 2. 0 Ευρωκώδικας 1 και ο Καναδικός Κανονισμός σε ό,τι αφορά στις αστικές περιοχές, δηλαδή κατηγορία εδάφους IV και τραχέως ανάγλυφου αντίστοιχα, δίδουν ίδια αποτελέσματα, ενώ ο Αμερικανικός Κανονισμός δίδει ευμενέστερα αποτελέσματα με απόκλιση 10% σε σύγκριση με τους άλλους δύο κανονισμούς. 6. Ευχαριστίες Η υπό εξέταση διδακτορική διατριβή έχει ενταχθεί και χρηματοδοτήθηκε από τη δράση ΠΕΝΕΔ 2003 (θεματικός τομέας «Αστικό περιβάλλον και κατασκευές») του Επιχειρησιακού Προγράμματος Ανταγωνιστικότητα στο πλαίσιο του Γ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξη. Η γενική εποπτεία του έργου ανήκει στη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Ανάπτυξης. Στην προαναφερόμενη ερευνητική δράση συμμετέχει ως έμμεσος χρηματοδότης η DOMICAL Κοινωνία Κληρονόμων Μαστοροστέριου Πέτρου, η οποία διέθεσε τις εγκαταστάσεις της καθώς και αναλώσιμα προκειμένου να διεξαχθούν με επιτυχία τα εργασηριακά πειράματα αντοχής σε πρότυπες διατομές αλουμινίου. 211