20080128 Δείχνουν ΝΔ ΠΑΣΟΚ υπουργούς για μαύρο χρήμα www.enet.gr ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/01/2008 ΣΚΑΝΔΑΛΟ SIEMENS: Τι προκύπτει από τη δικογραφία της γερμανικής δικαιοσύνης Δείχνουν Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - υπουργούς για μαύρο χρήμα Της ΑΡΙΣΤΕΑΣ ΜΠΟΥΓΑΤΣΟΥ Απολογίες-σοκ τεσσάρων ανώτατων στελεχών της Siemens, με εμπλοκή στα «μαύρα ταμεία» των δωροδοκιών, δείχνουν τους ενόχους και στην Ελλάδα. Από τη δικογραφία του πολύκροτου σκανδάλου της Siemens (Εισαγγελία Μονάχου, Υπηρεσία Δίωξης Εγκλήματος Βαυαρίας και Ομοσπονδιακή Εισαγγελία Βέρνης), από μαρτυρίες και απολογίες, αλλά κυρίως από την άρση του τραπεζικού απορρήτου για ύποπτους λογαριασμούς και μαύρες εταιρείες, προκύπτουν στοιχεία για: 1 Πολιτικό χρήμα που διοχετεύτηκε στα κομματικά ταμεία της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Χορηγός και στους δύο η Siemens. 2 Δωροδοκίες Ελλήνων υπουργών (Αμυνας, Δημόσιας Τάξης και Αθλητισμού) με τη διαμεσολάβηση αχυρανθρώπων, αλλά και για μπαξίσια σε κρατικούς παράγοντες. Λάδωμα για το C4I και για άλλα εξοπλιστικά συμβόλαια. 3 Μίζες σε υψηλόβαθμα στελέχη του ΟΤΕ και των θυγατρικών του στο εξωτερικό. Πίσω απ' αυτές φαίνεται ότι βρίσκονται οι «αμαρτωλές» προγραμματικές συμφωνίες με απ' ευθείας αναθέσεις, που φτάνουν και δεσμεύουν τις κυβερνήσεις μέχρι και σήμερα. Μηχανισμός εταιρειών για λάδωμα Στο παγκόσμιο σκάνδαλο της Siemens, που για την εξασφάλιση συμβολαίων από 160 χώρες είχε στήσει έναν συγκεκριμένο από την ηγεσία της μηχανισμό εταιρειών «ειδικής αποστολής», διαχειριστών μαύρου χρήματος, εικονικών συμβάσεων και χρηματαποστολών για παραδόσεις μιζών τοις μετρητοίς, η Ελλάδα κατέχει περίοπτη θέση. Ανταγωνίζεται στο ύψος της μίζας τη Νιγηρία, την Κολομβία και το Κουβέιτ, όπως μαρτυρούν οι μεγαλοταμίες της Siemens, που επί χρόνια έστελναν μαύρο χρήμα σε Ελληνες, εκτελώντας την κορυφαία εταιρική εντολή, η οποία περιέχεται σε δέκα γράμματα: «Make profit». Η «Ε» σήμερα, μέσα από ντοκουμέντα (καταθέσεις, απολογίες, εμβάσματα, τιμολόγια και δικαστικά έγγραφα) καταγράφει πώς, σε ποιους και για ποια έργα στην Ελλάδα καταγράφεται ότι δόθηκαν μίζες από τη Siemens σε κόμματα και κρατικούς αξιωματούχους ή σε υπηρεσιακούς παράγοντες. Ποιοι κανόνιζαν τις μίζες, ποιοι διαμεσολαβούσαν και πώς ξεπλενόταν το μαύρο χρήμα που έρεε από την Ελβετία, την Αυστρία, το Ντουμπάι κ.ά., προς ενδιάμεσες εταιρείες, προς πορτμπαγκάζ ή τραπεζικές θυρίδες. Από τα επίμαχα στοιχεία της φάμπρικας των μιζών της Siemens που κατασχέθηκαν από τις ελβετικές και γερμανικές Αρχές, αλλά και από αυτά που παραδόθηκαν σε ντοσιέ, οικειοθελώς από στελέχη της εταιρείας που «συνεργάστηκαν», με αντάλαγμα μια απαλότερη ποινή, η Ελλάδα... διαπρέπει. Εμφανίζεται στα «μαύρα βιβλία» με εγγραφές από το 1998, που αντιστοιχούν σε άνομες πληρωμές δεκάδων εκατ. ευρώ, για έργα που η Siemens είχε εξασφαλίσει και λίγο προγενέστερα. Αυτές σταματούν το 2006, μετά τα αποκαλυπτήρια των «μαύρων ταμείων».
Το αποδεικτικό υλικό για το party μιζών της Siemens in Greece αρχίζει από το 1998 και φυσικά από τον ΟΤΕ, κάτι που σημαίνει ότι οι βαλίτσες, οι εικονικές συμβάσεις και οι θυρίδες στην Ελβετία καλύπτουν και την περίοδο προ του 2001 και την παλιά μέθοδο λαδωμάτων. Από το 2001 άλλαξαν οι «ταμίες», οι «θεματοφύλακες», τα δρομολόγια της μίζας, γιατί το σύστημα... έμπαζε. Ειδικότερα, στα ντοσιέ με αιτιολογήσεις των μυστικών πληρωμών: * Περίοπτη θέση κατέχει η αμαρτωλή σύμβαση 8002 της Siemens με τον ΟΤΕ. Πρόκειται για την προγραμματική συμφωνία, με την οποία ο ΟΤΕ (η σχετική απόφαση ελήφθη από το Δ.Σ. στις 10-12-1997) δεσμεύθηκε τεχνολογικά με τη Siemens για μια ακόμη πενταετία (1998-2002). Τότε είχε ανακοινωθεί ότι το ύψος της ανάθεσης ήταν 158 δισ. δρχ. για την Siemens και 222,7 δισ. ευρώ για την Intracom. Τελικά μόνο η σύμβαση αυτή (απευθείας ανάθεση) έφτασε τα 885 εκατ. ευρώ για τη Siemens. Αβγάτιζε μέχρι και το 2004, με παρένθετες νέες αναθέσεις, τις οποίες προωθούσαν κυβερνήσεις, διοικήσεις του ΟΤΕ και στελέχη του, όπως καταγγέλλεται, με το αζημίωτο. Η αντίστοιχη σύμβαση της Intracom ξεπέρασε το 1 δισ. ευρώ. Τα αποκαλυφθέντα πλέον παραστατικά δείχνουν ότι η Siemens πλήρωσε πολλά και πολλούς, βάσει των παραστατικών, που αποτελούν μέρος της δικογραφίας και φέρουν την ένδειξη «Ελλάδα- Σύμβαση 8002». Τα έγγραφα αυτά φανερώνουν πληρωμές από τα μαύρα ταμεία της Siemens τα έτη 1998 και 1999, βρίσκονται στα ντοσιέ με αριθμούς 10300-3-40-37 έως 10300-3-53-9 με πληθώρα «πληρωμών» (φύλλα 308-402 και 278-307). Στις αρχές απομένει η ευθύνη της ταυτοποίησης των δικαιούχων, σε όσες περιπτώσεις δεν δόθηκαν μετρητά και όπου δεν εμφανίζονται ως δικαιούχοι παρένθετα πρόσωπα. * Η επεισοδιακή εγκατάσταση του συστήματος ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων, του C4I, δεν άφησε μόνο υποψίες γύρω από το σκάνδαλο των υποκλοπών. Αφησε και αποδείξεις, ότι γι' αυτό το έργο δόθηκαν μίζες τουλάχιστον 10 εκατ. ευρώ από τη Siemens σε κρατικούς αξιωματούχους. Η Siemens ήταν βασικός υποπρομηθευτής και υποκατασκευαστής του έργου, που, όπως φαίνεται, έκανε και το «παιχνίδι» για λογαριασμό της αναδόχου κοινοπραξίας, επικεφαλής της οποίας ήταν η αμερικανική SAIC. Το συνολικό κόστος της σύμβασης που ανετέθη από το υπουργείο Αμυνας έφτασε τα 250 εκατ. ευρώ, ενώ η Siemens πέραν της άμεσης συμμετοχής της εμφανίζεται να έχει διαχειριστεί περίπου 160 εκατ. ευρώ, διαπραγματευόμενη και αναθέτοντας τμήματα του έργου σε τρίτους. Από τα επίσημα στοιχεία (καταθέσεις, απολογίες, «μαύρα» παραστατικά, ανορθόδοξες διαδρομές εμβασμάτων κ.ά.) φαίνεται ότι η Siemens «πότισε» ψηλά για να πάρει το έργο (το 2002). Ομως, και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες (τέλος του 2004 και εντεύθεν) έδινε μπαξίσια προκειμένου τα αρμόδια υπουργεία (Αμυνας και Δημόσιας Τάξης) να παραλάβουν το σύστημα και να την εξοφλήσουν! Πάντως, το C4I φαίνεται ότι χρησιμοποιείται με την κωδική ονομασία Ολυμπιακοί Αγώνες Αθήνας - 2004 και ως «μπουζουργιέρα» για την εξασφάλιση, από τη μητρική, και άλλων μιζών που κατευθύνθηκαν σε στελέχη των υπουργείων Αμηνας και Δημόσιας Τάξης μέσω της Siemens Ελλάς, για άλλα συμβόλαια ή και για lobbing. * Στη δικογραφία περιλαμβάνονται και παραστατικά «χορηγιών» της Siemens προς στελέχη του ΟΤΕ, που «μερίμνησαν» για την εξαγωγή των αμαρτωλών προγραμματικών συμφωνιών και των διά βίου προμηθευτών του Οργανισμού στις χώρες, όπου αυτός επένδυε. Υπάρχουν μαύρες εκταμιεύσεις για συμβάσεις της Globul (εταιρεία κινητής του ΟΤΕ στη Βουλγαρία), της Armentel (ο ΟΤΕ ήλεγχε το 90% της αρμενικής εταιρείας μέχρι τις αρχές του 2007) και της Romtelecom (ο ΟΤΕ κατέχει από το 1998 το 54,01% στη Ρουμανία). Αυτά είναι προς στιγμήν ορατά, καταγεγραμμένα στην επίσημη δικογραφία και στα χέρια
της «Ε». Τι αποκαλύπτει σε επτά καταθέσεις-απολογίες ανώτατο στέλεχος της εταιρείας ΙΔΟΥ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΤΑΜΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Βασίλειο της Δανιμαρκίας είναι η Ελλάδα. Η μίζα είναι θεσμοθετημένη, οι συντελεστές της σε πλήρη διάταξη με ένα πλέγμα εταιρειών, για να μη φαίνεται ότι η Siemens δίδει αφειδώς χρήμα, ταΐζοντας τους δικούς της στην Ελλάδα, που πρέπει να μην πιαστούν στα πράσα. Αποκαλύψεις και για το ελληνικό Siemens-Gate κάνει ο Reinhard Herbert Siekaczek, ανώτατο εμπορικό στέλεχος της Siemens (Enterprise Network), επιφορτισμένος και με την ειδική αποστολή διαχείρισης των δωροδοκιών. Ο 57χρονος Siekaczek με επτά καταθέσειςαπολογίες στην εισαγγελία του Μονάχου και στην Υπηρεσία Δίωξης Εγκλήματος, που ελήφθησαν σε διάστημα έξι μηνών, έδωσε τα πάντα και τους πάντες, καταθέτοντας και όσα κρατούσε για την προσωπική του διασφάλιση, στην περίπτωση που η Siemens έκανε πως δεν γνωρίζει τα «μαύρα ταμεία» της και που θα επιχειρούσε να προσάψει διαφθορά στα στελέχη της. Η «Ε» σήμερα δημοσιεύει τα πιο καυτά αποσπάσματα από τις απολογίες Siekaczek για τις δωροδοκίες Ελλήνων πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων. Αποκαλύπτει τον κορυφαίο ρόλο του Μιχάλη Χριστοφοράκου, διευθύνοντος συμβούλου της Siemens Ελλάς από το 1997 μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου 2007, που αποπέμφθηκε, ως προς τη διαχείριση του μαύρου πολιτικού χρήματος. Παραδίδει παραστατικά για την Placid Blue που διαχειριζόταν ο Μ. Χριστοφοράκος για να δωροδοκεί κόμματα και υψηλά πρόσωπα. Εμφανίζει τις εικονικές συμβάσεις και τα πονηρά εμβάσματα που έγιναν από τις «εταιρείες διέλευσης» για το C4I. Δίδει τα ονόματα των τεσσάρων εμπλεκόμενων στελεχών της Siemens Ελλάς (πρώην και νυν) με τα «μαύρα ταμεία» που είχαν πλαφόν για μίζες το 8% του ετήσιου τζίρου του κλάδου των τηλεπικοινωνιών. Μεταξύ άλλων ο Reinhard Seikaczek αναφέρει: ΓΙΑ ΤΟ 8%: «Ο Dr. Niedl (προκάτοχός μου) εκτελούσε την εργασία "σύστημα μυστικών πληρωμών" μέχρι το 2000-2001. Ανάμεσα στα κατασχεθέντα έγγραφα στη θυρίδα του Amini στη Ζυρίχη υπάρχει ένα έγγραφο το οποίο φέρει την υπογραφή του Dr. Niedl στο οποίο αναφέρεται ότι 8% του τζίρου του κλάδου των τηλεπικοινωνιών πήγαινε στους εκπροσώπους της Siemens Ελλάδας για διάφορους σκοπούς (προσέλκυση νέων πελατών, απόκτηση νέων αγορών κ.ά.).»αν λοιπόν με ρωτάτε, με ποιο δικαίωμα οι εκπρόσωποι της Ελλάδας απαιτούσαν χρήματα, σας παραπέμπω στο έγγραφο αυτό. Ηταν η γενική αντίληψη. Ο προϊστάμενος του Π. Μαυρίδη (τέως γενικός διευθυντής της Siemens Hellas), ο κ. Χριστοφοράτος απαίτησε επίσης χρήματα στο πλαίσιο του ποσοστού αυτού του 8%. Νομίζω ότι το ποσοστό του 8%, μάλλον δεν εξαντλούνταν πλήρως από τη Siemens Ελλάδας. Αλλωστε ο κ. Μαυρίδης (σ.σ. αποχώρησε από τη Siemens στις 6/4/2006) είχε ως πηγή χρηματοδότησης στη διάθεσή του και τη Fiberlite από το Ντουμπάι. Απ' όσο γνωρίζω, ο κ. Μαυρίδης, παλαιότερα, είχε πάρει και απευθείας χρήματα (επιταγή) από την εταιρεία Siemens, ενώ είχε και άλλη μια «πηγή» από την πλευρά της κινητής τηλεφωνίας, την εταιρεία Intercom Telecommunication Systems. Η Ελλάδα ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα υποκαταστήματα του εξωτερικού. Ο έλεγχος αναφορικά με την εξάντληση του 8% γινόταν από μένα και τον Keil von Jagemann, μόνο σε γενικές γραμμές. Θυμόμουν τον τζίρο και τα ποσά που ζητούσε ο κ.
Μαυρίδης. Τα χρήματα, τα οποία μεταφέρονταν μέσω της εταιρείας Fiberlite, τα διαχειριζόμουν εγώ. Δεν στέλνονταν μέσω του επίσημου δρόμου, γιατί οι παραλήπτες των χρημάτων δεν έπρεπε να είναι γνωστοί, ούτε έπρεπε να γίνουν γνωστοί». ΓΙΑ ΤΟΝ Μ. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟ ΚΑΙ ΤΑ ΥΨΗΛΑ ΠΡΟΣΩΠΑ: «...Η Placid Blue Corporation αναφέρεται στα έγγραφα από το Λίχτενσταϊν (σ.σ.: από εκεί άρχισαν οι αποκαλύψεις). Μόνο στην εταιρεία αυτή εμβαζόταν κάθε χρόνο, κατόπιν απαίτησης του κ. Χριστοφοράκου, το 2% του συνολικού τζίρου της Siemens Com Ελλάδας. Η Placid Blue Corporation έχει λογαριασμό στην ΑΒΝ Amrobank στο Μονακό, ο οποίος τροφοδοτείται εδώ και πολλά χρόνια από τον κλάδο ICN (Information Communication Networks). Οταν χρειάζονταν ξανά οι πληρωμές αυτές του 2%, ο Χριστοφοράκος πήγαινε πριν στον Bernsan και αργότερα στον Kutschenreuter, οι οποίοι έδιναν εντολή για την πληρωμή. Με τον τρόπο αυτό διατίθεντο ετησίως ποσά μεταξύ 1 και 4 εκατ. ευρώ. Κάποια φορά ο ίδιος ο κ. Χριστοφοράκος μού είπε ότι οι αποδέκτες των χρημάτων που διεκπεραιώνονταν μέσω της Placid Blue Corporation ήταν τα "πολιτικά κόμματα" στην Ελλάδα. Από λογαριασμό των εταιρειών που διατηρούσε ο Floriani στη Ελβετία, διέρρευσαν χρήματα και στη Fairways. Ηταν 2-3 εκατομμύρια ευρώ και, όπως μου είπε ο Χριστοφοράκος, χρησίμευσαν για να πληρωθούν προμήθειες σε συνάρτηση με το έργο C41 για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Θυμήθηκα μια υπόθεση μεταξύ της Fairways (Ελλάδα) και της Thing Partners SA (Βραζιλία) της οποίας ο λογαριασμός βρίσκεται στην τράπεζα Jakob Safra. Ο Χριστοφοράκος μού έδωσε μια διεύθυνση τράπεζας και διαπιστώθηκε ότι και οι δύο εταιρείες είχαν την ίδια διεύθυνση γραφείων στην Ελβετία. Ή πρόκειται περί σύμπτωσης (ο ίδιος διαχειριστής) ή μπορεί να πρόκειται για κάποιο μεγάλο πρόσωπο που βρίσκεται πίσω από τις δύο εταιρείες, τα στοιχεία του οποίου μπορεί να μάθει κανείς μόνο μέσω Ελβετίας». ΓΙΑ ΤΟ C4I: «Υπάρχει ένα ντοσιέ "Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας", το οποίο άνοιξα εγώ και περιέχει μεταξύ άλλων και πρωτόκολλα συζητήσεων και λεπτομερείς καταγραφές των εμπλεκομένων προσώπων στην Ελλάδα. Το ντοσιέ αυτό μπορεί να βρίσκεται στην Enterprise Networks. Το C4I ήταν ένα πολύ πετυχημένο έργο της Siemens. Εξοπλίσαμε τότε τους Ολυμπιακούς Αγώνες με πλήρη τεχνολογία ασφαλείας. Ο Χριστοφοράκος είπε ότι έπρεπε να πληρώσει το υπουργείο Αμυνας, το υπουργείο Εσωτερικών (σ.σ. εννοεί το τότε ξεχωριστό υπουργείο Δημόσιας Τάξης), το υπουργείο Αθλητισμού και κάποιο άλλο υπουργείο, για να ανατεθεί το έργο στη Siemens και στην Κοινοπραξία. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο κ. Χριστοφοράκος έβαλε λεφτά στην τσέπη του, γιατί, μετά το πάγωμα των λογαριασμών στην Ελβετία, πήγε απελπισμένος στον Kutschenteuter και του είπε ότι εκκρεμούν και άλλες υποχρεώσεις πληρωμής. Ο τελευταίος ξεφορτώθηκε τον Χριστοφοράκο που πρέπει να ήταν τόσο απελπισμένος, γιατί αναγκάστηκε ο ίδιος να βρει "λογαριασμούς συμβούλων", προκειμένου να εξασφαλίσει πηγές χρηματοδότησης. Το ποσόν το οποίο έπρεπε να πληρωθεί στα υπουργεία, σε συνάρτηση με το έργο αυτό, ανερχόταν σε 10 εκατ. ευρώ περίπου». ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ SIEMENS ΣΤΟ C4I: «Κοιτάζοντας τις κάρτες μου βρήκα ότι στο έργο της Siemens Ελλάδος εμπλέκοντο ο κ. Στέφανος Καντούνης (σ.σ. οικονομικό στέλεχος της εταιρείας με θητεία και στο Ολυμπιακό ΜΕΤΡΟ, την κατασκευάστρια κοινοπραξία) και ο κ. Διονύσιος Δενδρινός (σ.σ. στέλεχος της Siemens One και πρόσωπο της εμπιστοσύνης του τέως διευθύνοντος συμβούλου). Με τις δωροδοκίες, εκτός από τον Χριστοφοράκο ήταν επιφορτισμένος τουλάχιστον ο Δενδρινός. Οι συμβάσεις που συνήφθησαν με τις εταιρείες KRHOMA και Weavind είναι εικονικές συμβάσεις. Δηλαδή οι εταιρείες αυτές δεν προσέφεραν ποτέ υπηρεσίες στη Siemens για το C4I. Ο λόγος για τον οποίο έπρεπε να συγκεντρώνονται χρήματα για δωροδοκίες ήταν ότι υπήρχαν συνεχώς απαιτήσεις. Ετσι δημιουργήθηκε κάποιο είδος "δοχείου περισυλλογής" από το οποίο λαμβάνονταν χρήματα... σε περίπτωση ανάγκης».
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΔΡΟΜΟ ΜΑΥΡΙΔΗ: «Τον Π. Μαυρίδη τον γνώρισα ως συνάδελφο στα τέλη της δεκαετίας του '90. Τον θυμάμαι το 2000-2001 για πρώτη φορά ως παραλήπτη "μυστικών πληρωμών". Το σύστημα αυτό υπήρχε ήδη, απλά ήταν αλλιώς οργανωμένο. Τα πρόσωπα στα οποία παρέδιδα μετρητά, μου ήταν γνωστά. Επρόκειτο κατά κανόνα για τους υπεύθυνους των υποκαταστημάτων της Siemens στο εξωτερικό, όπως στον κ. Μαυρίδη. Στον κ. Μαυρίδη παρέδωσα μετρητά σίγουρα πολλές φορές. Δεν γνωρίζω σε ποιον τα διαβίβασε αυτός. Οταν ζητούντο αυτές οι προμήθειες, αυτό κατεγράφετο σε ένα κίτρινο "post-it". Ο τρόπος αυτός είχε επιλεγεί, ώστε, σε περίπτωση που θα γινόταν έρευνα, να μπορεί το σημείωμα αυτό να καταστραφεί αμέσως. Το σύστημα αυτό συνηθίζεται στη Siemens εδώ και χρόνια. Το "OSW" σημαίνει Oswald και αντιστοιχεί στο όνομα Μαυρίδης. Οι εταιρείες Martha αντιστοιχούν στον Μαυρίδη και ο χαρακτηρισμός "Placid" σημαίνει Ελλάδα». ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 28/01/2008