Ερευνητική εργασία του Β3-1 ο ΓΕΛ Ευόσμου Α τετράμηνο 2014-15 Υπεύθυνος καθηγητής: Πολακτσίδης Γιώργος
Για το µάθηµα της ερευνητικής εργασίας του 1ου τετραµήνου επιλέξαµε να ερευνήσουµε ένα πολύ ενδιαφέρον θέµα, το χορό. Η παρούσα εργασία µε θέµα: Ο χορός και ιδιαίτερα ο παραδοσιακός χορός, ως μέσο έκφρασης και επικοινωνίας εντάσσεται στα πλαίσια του πεδίου Τέχνη και Πολιτισµός. Σκοπός της έρευνάς µας είναι η κριτική προσέγγιση του χορού ως καλλιτεχνική έκφραση του ανθρώπου. Έχει ενδιαφέρον η µελέτη του χορού ως µέσο έκφρασης, επικοινωνίας, διασκέδασης και ψυχαγωγίας.
Η µέθοδος που ακολουθήσαµε είναι η οµαδοκεντρική και συνεργατική όπου υπάρχει κατευθυνόµενος διάλογος και αυτενέργεια των µαθητών. Τα ερευνητικά εργαλεία που χρησιµοποιήσαµε είναι η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών για έρευνα στο διαδίκτυο, βιντεοπροβολέα, τύπος (ηλεκτρονικόςπεριοδικός), βιβλία σχετικά µε το χορό, κάµερα και φωτογραφική µηχανή. εν πρέπει, ωστόσο, να παραλείψουµε και το προσωπικό βίωµα της κάθε οµάδας και τις εµπειρίες του κάθε παιδιού. Τέλος, οι οµάδες είναι:
Α ΟΜΑΔΑ ΥΠΟΘΕΜΑ :Ιστορία του χορού, ο χορός στην Αρχαία Ελλάδα. ΜΑΘΗΤΕΣ :Κωσταράκη Ιωάννα, Λιάπη Ελπίδα, Λιθοξοπούλου Σοφία, Μήτρου Καλλιόπη, Κολιοπούλου Μαρία, Μπζοπούλου Ειρήνη. Β ΟΜΑΔΑ ΥΠΟΘΕΜΑ :χορός, άνθρωπος και κοινωνία. ΜΑΘΗΤΕΣ :Μπάμπκα Άννα, Κολομπούρδα Παναγιώτα, Κύρου Ιωάννα, Καραλής Θωμάς, Κουκλινού Βασιλική, Λύτου Μαρία
Γ ΟΜΑΔΑ ΥΠΟΘΕΜΑ:Παραδοσιακοί χοροί της Ελλάδας ΜΑΘΗΤΕΣ :Κούρογλου Μάκης, Μελετλίδης Ελευθέριος, Κοντογιάννης Ευάγγελος, Λασχαρίδης Μάριος, Κνιαζίδης Αθανάσιος, Κορπίδης Βασίλειος Δ ΟΜΑΔΑ ΥΠΟΘΕΜΑ: Κυριότεροι χοροί, από όλον τον Κόσμο ΜΑΘΗΤΕΣ :Καρράς Στυλιανός, Κατσουπάκη Αννα,Μπάλτα Συμέλα,Κουστερίδης Ραφαήλ Ε ΟΜΑΔΑ ΥΠΟΘΕΜΑ : Χοροθεραπεία ΜΑΘΗΤΕΣ :Μπαλάσκας Στυλιανός, Μακρυδάκης Γεώργιος, Λύρης Χαράλαμπος
Σχετικά λοιπόν, µε την προέλευση της λέξης χορός υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Η πρώτη εκδοχή είναι ότι η λέξη χορός προήλθε από τη χαρά, γιατί συνήθως χορεύουµε από τη χαρά. Άλλη εκδοχή, όµως, είναι ότι προήλθε από τη λέξη χορονός που σηµαίνει εγκύκλιο κίνηση (κύκλο). Τέλος, άλλοι υποστηρίζουν ότι προήλθε από την λέξη χώρος τον κατάλληλο δηλαδή τόπο ( χώρο) για την εκτέλεση των χορών.
Υπάρχει διάχυτη η πεποίθηση στην αρχαία Ελλάδα πως ο χορός είναι μια ευκαιρία για παρεμβολή της θεϊκής θέλησης στα ανθρώπινα πράγματα. Ο Θουκυδίδης δίνει έμφαση στο γεγονός ότι οι γιορτές ήταν κοινωνικοί μηχανισμοί που βοηθούσαν στην εξισορρόπηση περιόδων παραγωγικής δραστηριότητας. Η ερμηνεία του θεϊκού και του ανθρώπινου στο χορό είναι εμφανής στην ουσία της λέξης χορός και του σχετικού ρήματος χορεύω, που σημαίνει χορεύω χορικό ή κυκλικό χορό. Ενώ η γενική λέξη για το χορό στα αρχαία Ελληνικά είναι ορχούμαι και περιλαμβάνει όλους τους τύπους του χορού, δραματικούς, λατρευτικούς κ.λπ.
. Από τα πανάρχαια χρόνια ο χορός υπήρξε το σύμβολο της συνειδητής παρουσίας της ζωής. Ο χορός είναι τελετή, είναι συμμετοχή και όχι θέαμα. Είναι δεμένος στενά με τη μαγεία, τη θρησκεία, με τη δουλειά, τη γιορτή, το θερισμό, τα σπόρ. Χορεύω σημαίνει αισθάνομαι και εκφράζω με τη μεγίστη ένταση τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και την κοινωνία
Δεν υπάρχει κανένας λαός στην ιστορία της ανθρωπότητας που να τίμησε και να έδωσε τόση αξία στο χορό, όπως οι Έλληνες, οι οποίοι αναγώρισαν την αισθητική και παιδαγωγική του αξία. Είχε εκτιμηθεί δεόντως από τους αρχαίους η συμβολή του χορού στη διαπαιδαγώγηση των νέων καθώς θεωρούνταν το πιο κατάλληλο μέσο για μία αρμονική ολοκληρωμένη εκπαίδευση του σώματος και των δεξιοτήτων. Οι μεγάλοι φιλόσοφοι, όπως ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης αποδέχονται την ουσιαστική σημασία του χορού και μάλιστα ο Πλάτωνας χόρευε με ομάδα αγοριών κυκλικούς πηδηχτούς χορούς.
Οι έρευνες έχουν δείξει ότι οι Ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί που χορεύονται στην εποχή μας αποτελούν συνέχεια των χορών της αρχαίας Ελλάδας, αν και είναι πολύ δύσκολο να προσδιορίσουμε την ακριβή χρονολόγησή τους μια και όπως και στο δημοτικό τραγούδι χορογράφος είναι ο λαός. Ακόμη πιο δύσκολο είναι να αποδείξουμε ότι οι σημερινοί χοροί χορεύονταν και στην αρχαιότητα με την ίδια μελωδία, την ίδια έκφραση τα ίδια ακριβώς βήματα.
Έχουμε όμως σοβαρές ενδείξεις που μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ορισμένοι τουλάχιστον νεοελληνικοί χοροί αποτελούν συνέχεια των αρχαίων και δεν έκαψαν ποτέ να χορεύονται με τις ίδιες κινήσεις, το ίδιο σχήμα, την ίδια έκφραση την ίδια λαβή και το ίδιο μέτρο. Έτσι έχουμε τον επτάσημο ρυθμό που είναι ο αρχαίος επίτριτος, τον πεντάσημο που είναι ο παιάνας και τον εννιάσημο που είναι ο δόχμιος με σπονδείο
Η δική μας υποχρέωση είναι να γνωρίσουμε, να καλλιεργήσουμε και να διαιωνίσουμε τους Ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς που αποτελούν ένα ακόμη αποδεικτικό στοιχείο της Εθνικής μας συνέχειας. Όταν μιλάμε την ίδια γλώσσα με τους αρχαίους προγόνους μας, τραγουδάμε στα μέτρα με τους ίδιους σκοπούς με εκείνους, χορεύουμε με την ίδια κίνηση και έκφραση, είναι δυνατόν να αμφισβητήσουν την Εθνικότητά μας??
Όταν έχουμε κληρονομήσει τα ίδια ήθη και έθιμα, τις ίδιες παραδόσεις από τους προγόνους μας είναι φανερό ότι είμαστε οι φυσικοί και γνήσιοι απόγονοι τους.
Ο χορός είναι ο παλαιότερος τρόπος έκφρασης των συναισθηµάτων του ανθρώπου και θεωρείται, ότι είναι η πρώτη µορφή τέχνης, που εµφανίστηκε πάνω στον πλανήτη µας. Υπήρξε µια κύρια µορφή κοινωνικής έκφρασης και θρησκευτικής λατρείας και ήταν τόσο σηµαντικός στην ζωή του πρωτόγονου ανθρώπου, ώστε κατέληξε να είναι το πρωταρχικό µέσο κοινωνικής ταυτότητας. Πρωτοπαρουσιάστηκε όταν ο πρωτόγονος άνθρωπος εκδηλώθηκε συναισθηµατικά και τελειοποιήθηκε στο πέρασµα του χρόνου. Όλοι οι λαοί καλλιέργησαν το χορό, αλλά καθένας τον προσάρµοσε στα ήθη, στα έθιµα κι στις ιδιοµορφίες του. Το χορό τον συναντούµε στις πιο σηµαντικές στιγµές της ανθρώπινης ζωής, από την γέννηση ως τον θάνατο. Ο άνθρωπος αφήνεται ελεύθερος να εκφράσει µε τον χορό την λυπηµένη ή χαρούµενη διάθεσή του. Από την πλευρά της φιλοσοφίας έχει διαπιστωθεί, ότι ο χορός αναπτύσσει και εξελίσσει τον άνθρωπο, τον φέρνει κοντά στον εαυτό του στην γνώση, στην αυτογνωσία, στην έµπυρη τη δική του και των άλλων.
Ο παραδοσιακός χορός- από τα πιο ζωντανά και τα πιο δυναμικά στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού αποτελούσε- τουλάχιστον μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα "θεσμό", ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και της συλλογικής ταυτότητας της ελληνικής κοινωνίας στην ιστορική της πορεία. Έτσι, η μελέτη του παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς- πέρα από τα χορογραφικά στοιχεία- μας δίνει πληροφορίες για την ίδια την κοινωνία, την ιστορία, την κοινωνική οργάνωση, τις ηθικές και αισθητικές της αξίες. Ο χορός, αναπόσπαστο στοιχείο του πολιτισμού κάθε ανθρώπινης κοινωνίας, δημιουργήθηκε από την ανάγκη του ανθρώπου για αυτοέκφραση και επικοινωνία. Έτσι όπως κάθε κοινωνία διαθέτει τη δική της ιδιαίτερη γλώσσα ως μέσο έκφρασης και επικοινωνίας, με ανάλογο τρόπο χρησιμοποιεί και το χορό, ο οποίος ως μη λεκτική "γλώσσα" μεταφέρει μηνύματα και σημασίες. Ο χορός κάθε κοινότητας και σε κάθε εποχή, ως ένα δυναμικό πολιτιστικό φαινόμενο, δε μένει ποτέ στατικός αλλά μαζί με τα άλλα πολιτιστικά στοιχεία (γλώσσα, μουσική, φορεσιά, έθιμα κλπ.), με τα οποία συνδέεται άμεσα, ακολουθεί τις κοινωνικές αλλαγές που υφίσταται μια κοινότητα, επηρεάζεται από αυτές, κάποτε τις επηρεάζει κιόλας. Με λίγα λόγια χορός και κοινωνία αλληλοδιαμορφώνονται διαλεκτικά. Κάθε αλλαγή λοιπόν στον τρόπο ζωής και τις συνήθειες μιας κοινότητας επιφέρει αλλαγές στο χορό, τόσο στη μορφή όσο και στην λειτουργία του.
Στους ποντιακούς χορούς, οι άνδρες και οι γυναίκες σχηματίζουν συνήθως κύκλο και πιάνονται από τους καρπούς. Χορεύουν με στητό το σώμα, τα πόδια ελαφρά ανοιχτά και τα χέρια άλλοτε υψωμένα και άλλοτε με λυγισμένους τους αγκώνες. Το σώμα ακολουθεί, με πιστά ρυθμικές και συγχρονισμένες κινήσεις,τα μικρά βήματα των ποδιών. Οι ποντιακοί χοροί εκτελούνται με συνοδεία μουσικής από κεμεντζέ που παίζει ο κεμεντζετζής (λυράρης), ο οποίος συχνά στέκεται στο κέντρο του κύκλου. Πιο γνωστοί ποντιακοί χοροί είναι ο πολεμικός χορός σέρα, τον οποίο πολλοί ταυτίζουν με τον αρχαίο πυρρίχιο και ο χορός πιτσάκ ή χορός των μαχαιριών. Ο Πυρρίχειος χορός λέγεται και Σέρρα, επειδή χορευόταν κυρίως κοντά στον ποταμό Σέρρα της Τραπεζούντας. Αποτελείται από γρήγορες κινήσεις του σώματος, τη σύσφιξη των χορευτών μεταξύ τους, τη βίαια στροφή των ποδιών στο δάπεδο και τις συσπάσεις των μυών του σώματος.
Πολλοί χοροί της Μακεδονίας έχουν το χαρακτηριστικό γνώρισμα να ξεκινάνε με πολύ αργό ρυθμό και να καταλήγουν σε πολύ γρήγορο ρυθμό. Π.χ Γκάιντα, Μάρενα, Στάνκενα, Σουλεϊμάνοβο, Γκέϊκο κ.α. Ιδιαίτερο γνώρισμα των χορών της Μακεδονίας είναι η μεγάλη ποικιλία των ρυθμών που απαντώνται. Βρίσκουμε ρυθμούς από δίσημους έως και 16σημους. Ράικο Χορεύεται στις περισσότερες περιοχές της Μακεδονίας από άνδρες και γυναίκες με λαβή των χεριών από τις παλάμες, με τα χέρια τεντωμένα κάτω. Ο χορός αποτελείται από 12 βήματα που εκτελούνται στην αρχή στρωτά και στη συνέχεια πηδηχτά και με περισσότερες κινήσεις σε κάθε βήμα. Τα 8 βήματα του χορού γίνονται προς τη φορά και τα υπόλοιπα 4, αντίθετα από τη φορα.
Όλοι οι ηπειρώτικοι παραδοσιακοί χοροί χορεύονται σε σχήμα «ανοιχτού» κύκλου, με εξαίρεση τον «καγκελάρη» του χωριού Παπαδάτες, ο οποίος έχει σχήμα λαβύρινθου και τον «χορό των κοριτσιών» του Μέτσοβου και της Μηλιάς ο οποίος έχει σχήμα «κλειστού» κύκλου. Ο Τσάμικος είναι παραδοσιακός ελληνικός χορός. Χορεύεται σε κύκλο με ρυθμό 3/4. Κατά άλλη εκδοχή η ονομασία προέρχεται από την Τσαμουριά, περιοχή της Θεσπρωτίας στην Ήπειρο. Ο χορός έχει τα ίδια βήματα καθ' όλη τη διάρκεια της μουσικής και δεν αλλάζουν τα βήματα κάποια στιγμή ενώ χορεύεται. Το άτομο που χορεύει στη μία άκρη και οδηγεί τους άλλους, συνηθίζει να κάνει φιγούρες. Έτσι ο χορός επικεντρώνεται κυρίως στον «πρώτο» - π.χ. μπορεί να σταματάει το χορό και να αρχίζει να κάνει φιγούρες, και τότε οι άλλοι μένουν στάσιμοι και παρακολουθούν το άτομο αυτό, και μετά μπορεί να συνεχίσει το χορό με τα κανονικά βήματα χωρίς να χωρεύει μόνο ο πρώτος αλλά όλοι μαζί.
Οι θεσσαλικοί χοροί είναι αργοί και χαρακτηρίζονται από μια ιδιάζουσα βαρύτητα. Με βάση την πληθυσμιακή της ετερογένεια, η περιοχή έχει να επιδείξει πλούσιο ρεπερτόριο, από τους κλειστούς χορούς της Αργιθέας και των Αγράφων έως τη μεγάλη ποικιλία των καραγκούνικων γυναικείων χορών,τους συρτούς, τους τσάμικους, το αρβανιτοβλάχικο, το ρογκοτσάρι, το μπεράτι, το καραμπατάκι, της Γαλανής το φόρεμα κ.λπ. Στο ευρύ αυτό φάσμα εντάσσονται και η χορευτική παράδοση των Σαρακατσάνων αλλά και των προσφύγων της Α. Ρωμυλίας και της Καππαδοκίας. Πέρα στον πέρα μαχαλά Χορός που χορεύεται στην περιοχή της Καρδίτσας. Χαρακτηρίζεται όπως και οι περισσότεροι Θεσσαλικοί χοροί, από αργές και μεγαλοπρεπείς κινήσεις. Κατ εξοχήν γυναικείος χορός χορεύεται από τη νύφη σαν αποχαιρετιστήριος, έξω από το σπίτι της πριν από τα στέφανα. Θεωρείται από τους πιο παλιούς χορούς και χορεύεται και σήμερα σε κάθε γάμο, κυρίως στα χωριά.
Οι χοροί είναι κυκλικοί, αντικριστοί και μεικτοί και έχουν διάφορες ονομασίες, κυρίως από τον τρόπο ή από τις περιστάσεις που χορεύονται, από ιδιαίτερα τοπικά γεγονότα, από εναρκτήριους στίχους τραγουδιών που τους συνοδεύουν κλπ. Ζωναράδικος Μεικτός χορός, από άντρες και γυναίκες, εντυπωσιακός, με μεγάλη διάδοση σ' όλη τη Θράκη. Οφείλει την ονομασία του στο γεγονός ότι οι χορευτές πιάνονται ο ένας από τον άλλο από τα ζωνάρια. Χορεύεται κυκλικά. Μπροστά μπαίνουν οι άντρες και ακολουθούν οι γυναίκες. Σύμφωνα με τα ήθη παλαιότερα, ο τελευταίος άντρας για να πιαστεί με την πρώτη χορεύτρια του γυναικείου κύκλου και ν' αποτελέσουν από κοινού έναν κύκλο, έπρεπε απαραίτητα να είχαν συγγενική σχέση μεταξύ τους.
ΧΟΡΟΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΡΡΑΣ ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΤΣΟΥΠΑΚΗ ΑΝΝΑ ΜΠΑΛΤΑ ΜΕΛΙΝΑ ΚΟΥΣΤΕΡΙΔΗΣ ΡΑΦΑΗΛ
ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΙ ΧΟΡΟΙ WALTZ FOXTROT QUICK STEP Οι Ευρωπαϊκοί χοροί προσφέρουν καλό παρουσιαστικό, έλεγχο στο σώμα, καλή ισορροπία και εναλλαγή απαλότητας κοφτής κίνησης.
WALTZ: Η πρώτη μορφή Waltz, δημιουργείται ως παραδοσιακός χορός (Folk Dance) στις περιοχές της μέσης Αυστρίας. Στην Βιέννη, τόσο η παρουσία μεγάλων και πολυτελών αιθουσών χορού όσο και η ύπαρξη του χορευτικού πατώματος, σε συνδυασμό με τα ελαφρά χορευτικά υποδήματα, κάνει την μορφή του χορού πολύ πιο γρήγορη σε ταχύτητα, δημιουργώντας τον τύπο Viennese Waltz. FOXTROT Η ονομασία Fox Trot συναντάται σαν ονομασία χορού, πριν την δημιουργία του συγκεκριμένου χορού, όπως το Oriental Foxtrot το 1905. Quick Step Ο χορός αναπτύχθηκε ως μια συγχώνευση τηςfoxtrot, Charleston, Shag, Peabody, και One-Step.Αρχικά θεωρείται ως ένα πιο γρήγορο Foxtrot, εξελίχθηκε σε ένα ξεχωριστό χορό με το δικό του στυλ.
ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ Με τον όρο «Χοροί Latin» αναφερόμαστε σε μια πλειάδα χορών της Λατινικής Αμερικής ή χορών που το στυλ τους μοιάζει με αυτό των χορών της Λατινικής Αμερικής. Οι Latin χοροί χορεύονται συνήθως σε ζευγάρια, είναι σε πιο γρήγορο ρυθμό από τους Ευρωπαϊκούς χορούς, είναι περισσότερο αισθησιακοί και δίνουν μεγαλύτερο βάρος στη σωστή ρυθμική έκφραση. Οι Latin χοροί διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: σε αυτούς του International Style και στο American Style Cha-Cha Η ιστορία του Cha-cha ξεκινάει το 1952 από τον Pierre Lavalle, ιδρυτή του τμήματος Latin χορών του I.S.T.D., ο οποίος ανακάλυψε αυτό το Κουβανέζικο στυλ του Mambo (ή Rumba κατά άλλους) και το έφερε στην Ευρώπη. Η Salsa έχει μερικές διαφορετικές τεχνοτροπίες όπως: Cuban, LΑ, Puerto Rico κ.ά.
TANGO Στην πρώιμη μορφή του ο χορός εκτελείται χωρίς σωματική επαφή (σόλο) και έτσι γίνεται κοινωνικά αποδεκτός.ήταν παραδοσιακός χορός που χορευόταν στιςαγροτικές περιοχές και τις επαρχίες της Αργεντινής και της Ουρουγουάης σε αργό ρυθμό (σε αντίθεση με τον γρήγορο ρυθμό που έχει σήμερα. Εμφανίζονται καινούργια στυλ όπως τα:yaletango, NewmanTango, BresilienTango, Castle sopentango, MauriceTango, FrenchTango, TangoAmerican, LaRumba και πολλά άλλα
ΑΛΛΟΙ ΧΟΡΟΙ BREAKDANCE Οι πρώτοι break-dancers, χορευτές Μπρέικ Νταν, εμφανίστηκαν το 1973. Έτσι, σε αυτούς τους δρόμους, του Νότιου Μπρονξ, ξεκίνησε το b-buying πραγματικά. Συχνά, οι καλύτεροι Breakers αντίθετων συμμοριών "πολεμούσαν" αντί να παλεύουν. Τις περισσότερες φορές αγώνες ήταν απλά για τον σεβασμό του άλλου.
ΚΑΠΟΕΙΡΑ Η Καποέιρα αναπτύχθηκε αρχικα από αφρικανούς σκλάβους στη Βραζιλία, ξεκινώντας από την αποικιοκρατική περίοδο. Συμμετέχοντες από ένα roda (κύκλο) εναλλάσσονται παίζοντας όργανα, τραγουδώντας και χωρίζονται σε ζευγάρια στο κέντρο του κύκλου. SAMBA Η Samba ως χορός εμφανίστηκε στη Βραζιλία τον 17ο αιώνα από αφρικανούς σκλάβους που μεταφέρθηκαν εκεί και συνόδευαν τις θρησκευτικές τελετές τους με μουσική της Samba. Η Samba παραμένει μέχρι και σήμερα ο πιο δημοφιλής χορός στη Βραζιλία διατηρώντας αρκετά από τα αρχικά χαρακτηριστικά της (σε αντίθεση με τον τρόπο που χορεύεται σε Ευρώπη και Αμερική).
STREET DANCE Το Street dance αναφέρεται σε στυλ χορού-ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσης-που εξελίχθηκε έξω από στούντιο χορού σε οποιοδήποτε διαθέσιμο ανοιχτό χώρο, όπως σε δρόμους, πάρτη, νυχτερινά κέντρα και σχολεία. Συχνά είναι αυτοσχεδιαστικού και κοινωνικού χαρακτήρα, ενθαρρύνοντας την αλληλεπίδραση και την επικοινωνία με τους θεατές και άλλους χορευτές. ΡΟΥΜΠΑ Η Ρούμπα είναι ένας αστικός χορός που έγινε διεθνώς γνωστός από τις αρχές του 20 ου αιώνα. Φέρεται να είναι επηρεασμένος από αφρικάνικούς χορούς και να σχετίζεται με το είδος της αφρό-κουβανικής μουσικής. Οι μουσικές επιρροές της ρούμπας είναι από την μουσική των αφρικανών σκλάβων στην Κούβα και την μουσική των Ισπανών. Τα βασικά στυλ Ρούμπας είναι το Γιάμπου (Yambú) και το Γκουαγκουάνκο(Guaguancó) όπως και το στυλ Κολομβίας (Columbia). ΜΑΜΠΟ Το Μάμπο είναι ένας λάτιν χορός κουβανέζικης προέλευσης και αντιστοιχεί στη μουσική μάμπο. Είναι ρυθμικά παρόμοιο με το αργό μπολερό, αν και έχει ένα πιο σύνθετο σχέδιο βημάτων.
Μακρυδάκης Γιώργος Μπαλάσκας Στέλιος Λύρης Χαράλαμπος
Είναι μια θεραπεία οικεία στους ανθρώπους μέσα από τη μνήμη του συλλογικού παρελθόντος καθώς από την προϊστορική εποχή μέχρι σήμερα ο άνθρωπος χρησιμοποιεί το χορό για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.
Η χοροθεραπεία απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες και σε όλες τις πληθυσμιακές ομάδες. Οι χοροθεραπευτές εργάζονται με άτομα (παιδιά, εφήβους, ενήλικες, ηλικιωμένους) με σωματικά ή ψυχικά προβλήματα (νευρώσεις, ψυχώσεις, εξαρτήσεις, νοητική υστέρηση, ειδικές ανάγκες, παθήσεις όπως καρκίνος, αλτσχάϊμερ, πάρκινσον), αλλά και με άτομα που αποζητούν την έκφραση, τη δημιουργικότητα, την αυτογνωσία μέσα από την κίνηση και το χορό.
Η χοροθεραπεία εφαρμόζεται στην Ελλάδα, με πολύ θετικά αποτελέσματα, σε Ψυχιατρικά Ιδρύματα, Μονάδες πρόληψης, απεξάρτησης και επανένταξης χρηστών ουσιών, στην Ειδική Αγωγή, σε Ιδρύματα για άτομα με σωματικές ή νοητικές αναπηρίες, Ειδικές ιατρικές μονάδες, Γηροκομεία, Σωφρονιστικά Ιδρύματα κ.α.
1. Είναι ένα µέσο θρησκευτικής λατρείας, ως µορφή ιεροτελεστίας και άµεσου τρόπου επικοινωνίας µε τον θεό. 2. Είναι ένα µέσο έκφρασης της εθνικής ή φυλετικής αφοσίωσης και δύναµης. 3. Είναι µια µορφή τέχνης, µια εκδήλωση της αυτοέκφρασης και της προσωπικής δηµιουργίας. Μπορεί επίσης να είναι µια µορφή διασκέδασης ικανής να προσέλκυση ένα κοινό µεγαλύτερο από εκείνο που θα έλκυε µια µορφή τέχνης, µε αισθητική άξια υψηλού επιπέδου. 4. Ο χορός µπορεί να χρησιµεύει σαν µέσο έκφρασης της φυσικής διαχυτικότητας, της δύναµης και της ευκαµψίας.
5. Προσφέρει ένα σηµαντικό κοινωνικό και ψυχαγωγικό διέξοδο, όχι µόνο σαν µέσο σωµατικής αναζωογόνησης, αλλά ακόµη επειδή το άτοµο αισθάνεται κοινωνικά αποδεκτό συµµετέχοντας στην χορευτική οµάδα. 6.Εξασφαλίζει το ερωτικό πλησίασµα την έλξη ανάµεσα στα δυο φύλα. 7.Ο χορός µπορεί να νοηθεί ως µέσο εκπαίδευσης, µε την έννοια ότι διδάσκεται για να συµβάλλει στη πραγµάτωση των στόχων της εκπαίδευσης µιας δεδοµένης κοινωνίας. 8.Ο χορός χρησιµεύει σήµερα και σαν επαγγελµατική απασχόληση. 9.Ο χορός µπορεί να είναι και θεραπεία.