ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΝΟΜΟΣ (INTRASOFT INTERNATIONAL)

Μέγεθος Γραμμάτων ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΝΟΜΟΣ (INTRASOFT INTERNATIONAL) 3071/2014 ΣΤΕ ( 639309) (Α ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) ΟΤΑ. Αίτηση ακύρωσης της πράξης του Δημοτικού Συμβουλίου με την οποία αποφασίσθηκε η περιέλευση στο Δήμο οικογενειακού τάφου. Αν και η εκδίκαση της αίτησης υπάγεται στην αρμοδιότητα του τριμελούς διοικητικού εφετείου, το ΣτΕ κρατά και εκδικάζει την υπόθεση. Η πράξη παραχώρησης οικογενειακού τάφου συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, με την οποία ιδρύεται έννομη σχέση δημοσίου δικαίου. Ο χώρος, επί του οποίου παρέχεται δικαίωμα ταφής, δεν αποτελεί περιουσιακό στοιχείο του δικαιούχου. Πρόσωπα που έχουν δικαίωμα ταφής σε οικογενειακό τάφο. Μετά τον θάνατο και τον ενταφιασμό του τελευταίου δικαιούχου, ο τάφος περιέρχεται στο Δήμο προς περαιτέρω ελεύθερη διάθεσή του μετά την πάροδο ευλόγου από την τελευταία ταφή χρόνου. Οι αιτούντες δεν έχουν ίδιο δικαίωμα χρήσης του τάφου και άνευ εννόμου συμφέροντος ασκούν την κρινόμενη αίτηση. Αιτιολογημένα αποφασίστηκε η περιέλευση του τάφου στο Δήμο. Απορρίπτεται η αίτηση ακύρωσης. Αριθμός 3071/2014 ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ Δ Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 19 Φεβρουαρίου 2013, με την εξής σύνθεση: Ε. Σαρπ, Αντιπρόεδρος, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Σπ. Χρυσικοπούλου, Δ. Κυριλλόπουλος, Σύμβουλοι, Β. Κίντζιου, Μ. Αθανασοπούλου, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Ν. Αθανασίου. Για να δικάσει την από 27ης Νοεμβρίου 2007 αίτηση: των: 1..., κατοίκου Καλλιθέας Αττικής (...), η οποία παρέστη με τη δικηγόρο Δήμητρα Πενταλιού (Α.Μ. 14660), που τη διόρισε με πληρεξούσιο, 2..., κατοίκου Αθηνών (...), ο οποίος παρέστη με την ίδια ως άνω δικηγόρο Δήμητρα Πενταλιού, στην οποία δόθηκε προθεσμία μέχρι τις 26 Φεβρουαρίου 2013 για τη νομιμοποίησή του, 3..., κατοίκου Αλίμου Αττικής (....), 4..., κατοίκου Αθηνών (..) και 5..., κατοίκου Καλλιθέας Αττικής (...), οι οποίοι παρέστησαν με την ίδια ως άνω δικηγόρο Δήμητρα Πενταλιού, που τη διόρισαν με πληρεξούσιο, κατά του Δήμου Καλλιθέας Αττικής, ο οποίος παρέστη με τη δικηγόρο Αικατερίνη Ραπτοπούλου (Α.Μ. 14190), που τη διόρισε με πληρεξούσιο. Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθεί η υπ αριθ. 105/2002 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλλιθέας και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως. Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Παρέδρου Β. Κίντζιου. Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε την πληρεξουσία των αιτούντων, η οποία ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και την πληρεξουσία του καθ ου Δήμου, η οποία ζήτησε την απόρριψή της. Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι

Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο ν Ν ό μ ο 1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (866439, 1468362/2007 ειδικά γραμμάτια). 2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση της 105/13.3.2002 (5ο πρακτικό) πράξης του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Καλλιθέας του Νομού Αττικής, κατά το μέρος που με αυτήν αποφασίσθηκε, ελλείψει δικαιούχων, η περιέλευση στον εν λόγω Δήμο του υπ αριθ. 169/7 οικογενειακού τάφου του δημοτικού κοιμητηρίου. 3. Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ.1 περ. ια του ν.702/1977 (Α 268), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 47 παρ.1 του ν. 3900/2010 (Α 213), σε συνδυασμό με το άρθρο 50 του τελευταίου νόμου, οι διαφορές που γεννώνται από την προσβολή ατομικών διοικητικών πράξεων κατ εφαρμογή της νομοθεσίας περί οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, όπως η προσβαλλόμενη (βλ. κατωτέρω, σκέψη 5), έχουν υπαχθεί, ως ακυρωτικές, στην καθ ύλην αρμοδιότητα του τριμελούς διοικητικού εφετείου. Ωστόσο, το Δικαστήριο, εκτιμώντας τις περιστάσεις, ενόψει και των οριζομένων στο άρθρο 34 παρ. 1 εδ. τελευταίο του ν. 1968/1991 (Α 150), κρίνει ότι η υπόθεση πρέπει να κρατηθεί και να δικασθεί κατ ουσίαν. 4. Επειδή, ο δεύτερος των αιτούντων,..., δεν νομιμοποιήθηκε με κάποιον από τους προβλεπόμενους στο άρθρο 27 παρ.1 και 2 του π.δ. 18/1989 (Α 8), όπως ισχύει, τρόπους. Συνεπώς, ως προς αυτόν, η αίτηση πρέπει να απορριφθεί, κατά την ως άνω διάταξη, ως απαράδεκτη. 5. Επειδή, ο α.ν. 582/1968 «Περί δημοτικών και κοινοτικών κοιμητηρίων» (Α 225) προβλέπει στο άρθρο 1 παρ.1 ότι «Η ίδρυσις και συντήρησις κοιμητηρίων (νεκροταφείων) ανήκει εις την αποκλειστικήν αρμοδιότητα των δήμων και κοινοτήτων». Σχετική πρόβλεψη περιλαμβάνεται και στο άρθρο 24 παρ. 1 περ. α υποπερ. ιι του ισχύοντος κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα (π.δ. 410/1995, Α 231). Στο άρθρο 3 παρ. 1 και 2 του ίδιου ως άνω α.ν. ορίζεται ότι «1. Τα κοιμητήρια χαρακτηρίζονται ως πράγματα εκτός συναλλαγής, εφ ών κατά το άρθρον 970 του Αστικού Κώδικος δύναται να αποκτάται ιδιωτικόν δικαίωμα ιδιαίτερον (ειδικόν δικαίωμα) επί ωρισμένου χώρου ταφής. 2. Η παραχώρησις ιδιαιτέρου δικαιώματος ταφής εκ μέρους του διοικούντος το νεκροταφείον δήμου ή κοινότητος αποτελεί διοικητικής φύσεως παραχώρησιν αδείας χρήσεως δημοτικού πράγματος, των σχετικών πράξεων του δήμου ή κοινότητος συνιστωσών εκτελεστάς διοικητικάς πράξεις. Ο εφ ού παρέχεται δικαίωμα χρήσεως χώρος δεν αποτελεί περιουσιακόν στοιχείον του προς όν η παραχώρησις και δεν είναι επιδεκτικός οιασδήποτε μεταβιβάσεως προς τρίτους δια πράξεων εν ζωή ή αιτία θανάτου». Περαιτέρω, όπως και το προϊσχύσαν β.δ. της 5.5.1834 «περί νεκροταφείων και ενταφιασμού νεκρών» (Α 16, άρθρο 7), ο α.ν.582/1968 διαλαμβάνει ρυθμίσεις περί της συστάσεως οικογενειακού τάφου και προβλέπει στην παρ. 3 του ως άνω άρθρου 3 τα εξής: «Δια της συστάσεως οικογενειακού τάφου παρέχεται αποκλειστικόν δικαίωμα ταφής εν αυτώ μόνον του προς όν η παραχώρησις, του συζύγου ή της συζύγου αυτού, των κατ ευθείαν γραμμήν ανιόντων και κατιόντων αυτού νομίμων, θετών, νομιμοποιηθέντων και αναγνωρισθέντων μετά των συζύγων και κατιόντων αυτών, του πατρός ή μητρός του συζύγου ή της συζύγου του προς όν η παραχώρησις, ως και των μη εχόντων ιδίαν οικογένειαν αδελφών αυτού, εφ όσον συγκατατίθεται εγγράφως ούτος και μη υπάρχοντος αυτού ο σύζυγος ή η σύζυγος και οι κατιόντες αυτού. Κατ εξαίρεσιν, δι αποφάσεως του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου δύναται να επιτραπή η αναγνώρισις δικαιώματος ταφής εις οικογενειακόν τάφον και προσώπων συνδεομένων μετά του αρχικού δικαιούχου και του συζύγου ή της συζύγου αυτού και δι ετέρου βαθμού συγγενείας εξ αίματος ή αγχιστείας τη προηγουμένη εγγράφω συγκαταθέσει του δικαιούχου ή τούτου μη υπάρχοντος, της συζύγου και των κατιόντων αυτού επί τη καταβολή ιδιαιτέρου δικαιώματος ουχί ελάσσονος του ημίσεος του απαιτουμένου δια την παραχώρησιν δικαιώματος συστάσεως οικογενειακού τάφου». 6. Επειδή, εξάλλου, η εκδοθείσα βάσει της εξουσιοδοτικής διατάξεως του άρθρου 4 παρ.1 του α.ν.582/1968 και ισχύουσα κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο

104/13.3.2002 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Καλλιθέας, με την οποία εγκρίθηκε η «Κωδικοποίηση του Κανονισμού Λειτουργίας του Δημοτικού Νεκροταφείου» του Δήμου αυτού, προβλέπει τα εξής: «Άρθρο 7ο: Α. Επιτρέπεται η παραχώρηση χώρων για τη σύσταση οικογενειακών τάφων, εφόσον τούτο κρίνει με απόφασή του το Δημοτικό Συμβούλιο. Β. Στους μέχρι τώρα παραχωρηθέντες χώρους που έγιναν οικογενειακοί τάφοι, παρέχεται αποκλειστικό δικαίωμα ταφής μόνο σε εκείνο που παραχωρήθηκε, των κατ ευθεία γραμμή ανιόντων και κατιόντων του, των συζύγων τους και των από υιοθεσία και νομιμοποίηση παιδιών τους ως και τους μη έχοντες δική τους οικογένεια αδελφών τους, εφόσον συγκατατίθεται με έγγραφο αυτό και εφόσον δεν υπάρχει ο σύζυγος ή η σύζυγος αυτού και οι κατιόντες αυτού. Γ. Με την ανωτέρω παραχώρηση κανένα δικαίωμα κυριότητας δεν θεμελιώνεται ή μπορεί να αποκτηθεί με όποιο τρόπο σε εκείνο που παραχωρήθηκε, αλλά απλό δικαίωμα χρήσης και μάλιστα μόνο για ταφή των πιο πάνω αναφερομένων συγγενών (άρθρο 966 Αστ. Κώδικα). Δ. Οι κατ ευθεία γραμμή ανιόντες και κατιόντες του αρχικού δικαιούχοι ορίζονται μέχρι του 4ου βαθμού συγγενείας. Ε.... Άρθρο 8ο: Α. Επιτρέπονται κατ εξαίρεση οι ενταφιασμοί σε οικ. Τάφους και προσώπων που συνδέονται με τον αρχικό δικαιούχο και του συζύγου ή της συζύγου αυτού και με άλλο βαθμό συγγένειας εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι 4ο βαθμό κατόπιν προηγούμενης εγγράφου συγκατάθεσης του δικαιούχου ή αυτού μη υπάρχοντος της συζύγου και των κατιόντων του με καταβολή του μισού του απαιτούμενου χρηματικού ποσού που ορίζεται στο άρθρο 23 του παρόντος. Β. Ειδικά προκειμένου για την πιο πάνω περίπτωση της παρ. Α αρκεί η συγκατάθεση και ενός μόνο από τους νόμιμους δικαιούχους της παραχωρήσεως. Γ. Αν εκλείψει ο αρχικός δικαιούχος οικογενειακού τάφου και τυχόν οι νόμιμοι δικαιούχοι της χρήσης αυτού όπως ορίζονται στο άρθρο 7 του παρόντος κανονισμού, στα δικαιώματα αυτού δεν υπεισέρχεται το πρόσωπο ή τα πρόσωπα υπέρ του ή των οποίων αναγνωρίσθηκε [κατ εξαίρεση] δικαίωμα χρήσης. Δ. Οι οικείοι τάφοι των νεκρών της πιο πάνω περίπτωσης της παρ. Γ οφείλουν να προβούν μόλις συμπληρωθεί τριετία από της ταφής στην ανακομιδή των οστών, απελευθερώνοντες τον τάφο ο οποίος περιέρχεται στον Δήμο, δυνάμενος να διαθέσει τούτο ελεύθερα κατά τις δ/ξεις του παρόντος κανονισμού, όπως στο επόμενο άρθρο γενικά περί οικ. Τάφων εκλιπόντων δικαιούχων αναφέρεται. Άρθρο 9ο: Η χρήση των οικογενειακών Τάφων που εξέλιπαν οι δικαιούχοι, περιέρχεται στο Δήμο δυνάμενος να διαθέτει αυτούς ελεύθερα κατά τις διατάξεις του παρόντος». 7. Επειδή, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, με τη σύσταση οικογενειακού τάφου παραχωρείται στον δικαιούχο και τα περιοριστικώς αναφερόμενα μέλη της οικογενείας του, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στην παρ. 3 του άρθρου 3 του α.ν. 582/1968, το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης ορισμένου τάφου. Η σύσταση του οικογενειακού τάφου χωρεί με ρητή πράξη της αρμόδιας δημοτικής αρχής (Σ.τ.Ε. 2110/2012 7μ, 4171/1999, 1576/1996), με την οποία παραχωρείται η χρήση του τάφου στον δικαιούχο. Ως άδεια χρήσης πράγματος ανήκοντος στη δημόσια περιουσία του οικείου οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης, η πράξη παραχώρησης οικογενειακού τάφου συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, με την οποία ιδρύεται έννομη σχέση δημοσίου και όχι ιδιωτικού δικαίου, με περαιτέρω συνέπεια ότι ο χώρος, επί του οποίου παρέχεται δικαίωμα χρήσης (ταφής), δεν αποτελεί περιουσιακό στοιχείο του δικαιούχου. Δεν έχουν, συνεπώς, εφαρμογή οι σχετικοί με την κτήση, μεταβίβαση και απώλεια των ιδιωτικών δικαιωμάτων κανόνες (παραγραφή, χρησικτησία, κληρονομική διαδοχή κλπ.), υπόκειται δε το δικαίωμα χρήσης οικογενειακού τάφου στη μονομερή και εξουσιαστική επέμβαση του Δήμου ή της Κοινότητας, ως φορέα δημόσιας διοίκησης (Σ.τ.Ε. 2110/2012 7μ, 254/2009 7μ, 3591/2006, πρβλ. υπό το προϊσχύσαν καθεστώς και Σ.τ.Ε. 2070/1950). Εξάλλου, δικαίωμα ταφής σε οικογενειακό τάφο έχουν αποκλειστικώς και μόνο οι οριζόμενοι στις ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 3 του α.ν. 582/1968 δικαιούχοι, δηλ. ο προς όν η παραχώρηση, οι κατ ευθείαν γραμμή ανιόντες και κατιόντες του και οι σύζυγοί τους και οι γονείς του ή της συζύγου του προς όν η παραχώρηση. Πέραν τούτων, κατόπιν προηγούμενης έγγραφης συγκατάθεσης του δικαιούχου, ή, εάν αυτός δεν υπάρχει, του ή της συζύγου του, που παρέχεται από αυτούς εν ζωή, δύναται να επιτραπεί η ταφή στον οικογενειακό τάφο και των μη εχόντων ιδίαν οικογένεια αδελφών του προς όν η παραχώρηση (ΣτΕ 1860/2010, 1802/1997, 731/1995). Εξάλλου, από τις ως άνω διατάξεις συνάγεται ότι μετά τον θάνατο και τον ενταφιασμό σε οικογενειακό τάφο και του τελευταίου νόμιμου δικαιούχου, εφόσον, δηλαδή, δεν υπάρχουν πλέον άλλοι δικαιούχοι, ο τάφος αυτός

περιέρχεται στον Δήμο προς περαιτέρω ελεύθερη διάθεσή του μετά την πάροδο ευλόγου από την τελευταία ταφή χρόνου, ο οποίος, πάντως, δεν δύναται να είναι μικρότερος της πενταετίας (Σ.τ.Ε. 2110/2012 7μ). 8. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, κατόπιν της 9232/29.10.1951 αιτήσεως του.., συζύγου της αποβιωσάσης στις 23.10.1951.., πρώην χήρας.., εκδόθηκε η 324/16.11.1951 πράξη του Δημάρχου Καλλιθέας περί συστάσεως οικογενειακού τάφου στο δημοτικό κοιμητήριο. Ειδικότερα, στο σώμα της πράξης αυτής αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Άρθρον 1ον) Παρέχεται εις τον...... χώρος... εν τω Νεκροταφείω... εν τη... Κατηγορία Α Α, τετραγ. 169 και υπ αριθμόν Τάφου 7 εφ ου έχει δικαίωμα μόνον της χρήσεως, και δη προς ταφήν, αυτός ούτος, οι ανιόντες αυτού και οι εξ αυτού καταγόμενοι κατ ευθείαν γραμμήν μετά των συζύγων αυτών. Άρθρον 2ον)... Άρθρον 4ον) Απαγορεύεται η χρησιμοποίησις του οικογενειακού τούτου τάφου προς ταφήν νεκρών, μη προβλεπομένων υπό του 1ου άρθρου της παρούσης. Η παράβασις του όρου του άρθρου τούτου επάγεται αυτοδικαίως την απώλειαν του δικαιώματος της χρήσεως κατά πάντων των δικαιούχων, επαναφερομένου εις τον Δήμον του επί παραχωρηθέντος χώρου δικαιώματος...». Το παραχωρητήριο φέρει ιδιόχειρη υπογραφή του... κάτωθεν της φράσης «Αποδέχομαι ανεπιφυλάκτως πάντας τους ανωτέρω όρους». Ο εν λόγω δικαιούχος απεβίωσε, άνευ κατιόντων, το έτος 1972 και ενταφιάσθηκε στον ως άνω τάφο, στον οποίο είχε ήδη ενταφιασθεί η προαποβιώσασα σύζυγός του... Στον αυτόν τάφο ενταφιάσθηκαν επίσης τα τέκνα αυτής από τον πρώτο γάμο της με τον..,...., χήρα του οποίου είναι η πρώτη των αιτούντων.., και......, τέκνα του οποίου είναι οι τρίτος, τέταρτος και πέμπτος των αιτούντων,... και....., αντιστοίχως. Στον τάφο ενταφιάσθηκε και η μητέρα των τελευταίων αυτών αιτούντων..., σύζυγος του ως άνω... Με την προσβαλλόμενη 105/13.3.2002 (5ο πρακτικό) πράξη του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Καλλιθέας, η οποία εκδόθηκε κατ επίκληση, μεταξύ άλλων, του άρθρου 9 του Κανονισμού Λειτουργίας του δημοτικού κοιμητηρίου, αποφασίσθηκε, κατά το πληττόμενο μέρος της, η περιέλευση στον εν λόγω Δήμο του προαναφερόμενου οικογενειακού τάφου προς ελεύθερη διάθεσή του, με την αιτιολογία ότι, κατόπιν σχετικής διαπιστώσεως της υπηρεσίας Δημοτικών Προσόδων του Δήμου βάσει και των πιστοποιητικών οικογενειακής κατάστασης του αρχικού δικαιούχου, δεν υπάρχουν νόμιμοι δικαιούχοι. 9. Επειδή, οι αιτούντες, ως προς τους οποίους ασκείται παραδεκτώς η κρινόμενη αίτηση εξ απόψεως νομιμοποιήσεώς τους, ζητούν την ακύρωση της ανωτέρω δημαρχιακής απόφασης επικαλούμενοι ίδιο δικαίωμα ταφής στον οικογενειακό τάφο και υποστηρίζοντας ότι επιδιώκουν τη διατήρηση του ενταφιασμού σε αυτόν των μελών της οικογενείας τους. Ειδικότερα, οι αιτούντες ισχυρίζονται ότι, υπό τις προεκτεθείσες ιδιότητες, έλκουν δικαίωμα χρήσης του τάφου από τους.. και.., εκκινώντας από την αντίληψη ότι, πέραν του...., τα τέκνα αυτά, που είχε αποκτήσει η σύζυγός του.. από προηγούμενο γάμο, είναι αρχικοί δικαιούχοι βάσει του 324/16.11.1951 παραχωρητηρίου του τάφου. Από το παρατιθέμενο, όμως, στην προηγούμενη σκέψη περιεχόμενο της εν λόγω πράξης σύστασης του οικογενειακού τάφου προκύπτει σαφώς ότι ως παραχωρησιούχος καθορίζεται ο...., όχι δε και οι.. και.., οι οποίοι άλλωστε, δεν εμπίπτουν στα κατά νόμον περιοριστικώς δικαιούμενα χρήσης του τάφου πρόσωπα. Εξάλλου, ενόψει αυτών, είναι, από της εξεταζόμενης απόψεως, άμοιρο νομικής σημασίας, το γεγονός ότι άνωθεν του κειμένου του 324/16.11.1951 παραχωρητηρίου, και εκτός αυτού, έχει τεθεί η χειρόγραφη φράση «δικαιούχοι από Α Γάμο της με...», εσφαλμένως δε οι αιτούντες υπολαμβάνουν ότι η εν λόγω προσθήκη καταδεικνύει ότι οι... και.. είναι αρχικοί δικαιούχοι του οικογενειακού τάφου. Τούτο δε ισχύει ανεξαρτήτως του ότι η προσθήκη αυτή δεν φέρει ιδιόχειρη υπογραφή του συντάκτη της και ημερομηνία αναγραφής της καθώς και ανεξαρτήτως των αναφερομένων στην 1309/14.5.2007 ένορκη βεβαίωση ενώπιον του Ειρηνοδικείου Καλλιθέας της δημοτικής υπαλλήλου....., η οποία δήλωσε ότι είχε προβεί στην ως άνω επισημείωση για υπηρεσιακούς - λειτουργικούς λόγους άσχετους με τον προσδιορισμό των αρχικών δικαιούχων του επίδικου τάφου. Επίσης δεν ασκεί κατά νόμον επιρροή για την πρόσκτηση της ιδιότητας αυτής του αρχικού δικαιούχου, όπως εσφαλμένως υπολαμβάνουν οι αιτούντες, η εκ μέρους του... αναφορά στην 9232/1951 αίτησή του προς έκδοση του παραχωρητηρίου, την οποία, άλλωστε, υπογράφει μόνον αυτός, ότι ο τάφος πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ως οικογενειακός από τον ίδιο και τα, συμβιούντα με αυτόν από πολλών ετών, τέκνα από τον πρώτο γάμο της αποβιωσάσης συζύγου του...,... και... Και τούτο διότι, και υπό την υποστηριζόμενη από τους αιτούντες εκδοχή ότι ο...... ζήτησε πράγματι τη σύσταση οικογενειακού τάφου και για λογαριασμό

των ανωτέρω τέκνων, οι αιτούντες δεν έλκουν εξ αυτών δικαίωμα χρήσης του τάφου, εφόσον, όπως προαναφέρθηκε, με την 324/16.11.1951 διοικητική πράξη η παραχώρηση του τάφου έγινε, πάντως, μόνον στον... Καραπετάκο, όχι δε και επ ονόματι των εν λόγω τέκνων. Ούτε, όπως διατείνονται οι αιτούντες, θεμελιώνει κατά νόμον δικαίωμα χρήσης του τάφου από τα ανωτέρω τέκνα η δημιουργηθείσα επί μακρόν πραγματική κατάσταση της χρήσης του τάφου ως οικογενειακού χωρίς να συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις, με τον ενταφιασμό σε αυτόν των προαναφερομένων συγγενικών προσώπων των αιτούντων,...,... και...... (πρβλ. Σ.τ.Ε. 254/2009 7μ). Άλλωστε, όπως αναφέρει ο καθ ου Δήμος Καλλιθέας στο έγγραφο των απόψεών του προς το Δικαστήριο και το από 14.2.2013 υπόμνημα, οι ενταφιασμοί αυτοί είχαν πάντως διενεργηθεί για ανθρωπιστικούς λόγους και με την επισήμανση ότι δεν γεννάται οιαδήποτε αξίωση χρήσης του τάφου εκ μέρους των λοιπών συγγενών (βλ. το από 31.5.1995 σχετικό έγγραφο της Αντιδημάρχου Καλλιθέας ενόψει της ταφής της...). Κατόπιν τούτων, η πρώτη των αιτούντων, ως σύζυγος - χήρα του....., και οι τρίτος, τέταρτος και πέμπτος εξ αυτών, ως κατιόντες κατ ευθείαν γραμμήν - τέκνα του....., ο οποίοι (... και...) δεν έχουν καταστεί αρχικοί δικαιούχοι του παραχωρηθέντος μόνον στον... οικογενειακού τάφου, δεν έχουν, σύμφωνα με όσα έχουν εκτεθεί, ίδιο δικαίωμα χρήσης του τάφου και συνεπώς, όπως βασίμως ισχυρίζεται ο καθ ου Δήμος, άνευ εννόμου συμφέροντος ασκούν την κρινόμενη αίτηση επικαλούμενοι το εν λόγω δικαίωμα. Μετ εννόμου όμως συμφέροντος και εν γένει παραδεκτώς ασκούν την αίτηση αυτή, κατά το μέρος που επιδιώκουν τη διατήρηση του ενταφιασμού των μελών της οικογενείας τους (πρβλ. Σ.τ.Ε. 2110/2012 7μ, 1860/2010). 10. Επειδή, σύμφωνα με τα ως άνω γενόμενα δεκτά περί της εννοίας των προαναφερομένων διατάξεων, δεδομένου ότι ο μόνος παραχωρησιούχος... είχε ταφεί στον ανωτέρω οικογενειακό τάφο το έτος 1972 και δεν υπάρχουν, κατά τα ανωτέρω και σχετικώς διαπιστωθέντα από την υπηρεσία Δημοτικών Προσόδων του Δήμου, άλλοι νόμιμοι δικαιούχοι του τάφου, με νόμιμη και επαρκή αιτιολογία αποφασίσθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη, κατά το πληττόμενο μέρος της, η περιέλευση του τάφου αυτού στον Δήμο Καλλιθέας προς περαιτέρω διάθεσή του. Συνεπώς, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι οι περί του αντιθέτου προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως. Επίσης απορριπτέος προεχόντως ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος είναι ο λόγος ακυρώσεως περί παραβάσεως του δικαιώματος της προηγούμενης ακρόασης, καθόσον οι αιτούντες δεν αναφέρουν παράλληλα, όπως επιβάλλεται κατά την έννοια του άρθρου 20 παρ. 2 του Συντάγματος (Σ.τ.Ε. 4447/2012 Ολ), τους συγκεκριμένους ισχυρισμούς που θα προέβαλαν ενώπιον της Διοίκησης εάν είχαν κληθεί και οι οποίοι θα μπορούσαν να ασκήσουν επιρροή στη διαμόρφωση της κρίσεώς της. 11. Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της. Δ ι ά τ α ύ τ α Απορρίπτει την αίτηση. Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου Επιβάλλει συμμέτρως στους αιτούντες τη δικαστική δαπάνη του Δήμου Καλλιθέας, ανερχόμενη στο ποσό των τετρακοσίων εξήντα (460) ευρώ. Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα την 1η Μαρτίου 2013 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 23ης Σεπτεμβρίου 2014. Η Προεδρεύουσα Αντιπρόεδρος Ο Γραμματέας Ε. Σαρπ Ν. Αθανασίου Π.Β.