ΘΗΡΑΣ, ΚΕΑΣ-ΚΥΘΝΟΥ, ΜΗΛΟΥ, ΜΥΚΟΝΟΥ, ΝΑΞΟΥ, ΠΑΡΟΥ, ΤΗΝΟΥ, ΣΥΡΟΥ της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου»

(Β,Γ) - οµή και Περιεχόµενο Σχεδίου Π ΓΙΑ ΛΟΙΠΟΥΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ ΕΚΤΟΣ ΠΑΡΑ ΟΣΙΑΚΩΝ Τίτλος: «Καθορισµός µορφολογικών κανόνων δόµησης και Αρχιτεκτονικής, στις περιοχές εντός και εκτός οικισµών µέχρι 2.000 κατοίκων, των Περιφερειακών Ενοτήτων ΑΝ ΡΟΥ, ΘΗΡΑΣ, ΚΕΑΣ-ΚΥΘΝΟΥ, ΜΗΛΟΥ, ΜΥΚΟΝΟΥ, ΝΑΞΟΥ, ΠΑΡΟΥ, ΤΗΝΟΥ, ΣΥΡΟΥ της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου» Έχοντας υπόψη: Το Ν. 3852/2010 «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωµένης ιοίκησης Πρόγραµµα Καλλικράτης» (Α 87) Το άρθρο 42, παρ. 5 του Ν.1337/83 (Α 33) όπως αντικαταστάθηκε µε το άρθρο 8 παρ. 17 του Ν.1512/1985 Τις διατάξεις του Ν. 4067/12 (Α 79) όπως τροποποιήθηκε µε τους νόµους Ν. 4178/13 (Α 174), Ν.4258/14 (Α 94), Ν.4315/14 (Α 269) Το άρθρο 29 α Ν. 1558/1985 «Κυβέρνηση και Κυβερνητικά Όργανα» (Α 137), που προστέθηκε στο νόµο αυτό µε το άρθρο 27 του Ν. 2081/1992 (Α 154), όπως τροποποιήθηκε µε το άρθρο 1 παρ. 2α του Ν. 2469/1997 (Α 38) Το άρθρο 1 παρ. 2α του Ν. 2469/97 (Α 38), «Περιορισµός κρατικών δαπανών» Το Π 100/28-8-2014 Οργανισµός Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιµατικής Αλλαγής, όπως ισχύει (Α 167) Την απόφαση Πρωθυπουργού σύµφωνα µε το οποίο διορίσθηκε ο του.. στη θέση του Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Το Π 25/2015 «ιορισµός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α 21) σύµφωνα µε το οποίο διορίσθηκε ο Ιωάννης Τσιρώνης του Αγγέλου στη θέση του Αναπληρωτή Υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Την υπ αριθµ. Υ 112/3-3-2015 (Β 311) Απόφαση του Πρωθυπουργού «Ανάθεση αρµοδιοτήτων στον Αναπληρωτή Υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Ιωάννη Τσιρώνη». Αρµοδιότητες Υπουργών Μακεδονίας-Θράκης και Αιγαίου µόνο για τα παραδοσιακά ( όπου απαιτείται) Το από 24-4-1985 Π όπως ισχύει ( 181) Τις αποφάσεις νοµαρχών καθορισµού ορίων των οικισµών της Περιφερειακής Ενότητας (..) καθώς και τυχόν τροποποιήσεις αυτών ΦΕΚ ορισµού Παραδοσιακών Οικισµών. Τη γνωµοδότηση του αρµοδίου Κεντρικού Συµβουλίου (ΚΕΣΑ ή ΚΕΣΥΠΟΘΑ?) Τις αποφάσεις.σ. ήµων στο πλαίσιο της διαβούλευσης και τυχόν πρακτικό διαβούλευσης (αν βγει κοινό πρακτικό σε επίπεδο Περιφέρειας) Την τελική παραλαβή µετά την διαβούλευση Το γεγονός ότι από τις διατάξεις του παρόντος δεν προκαλείται δαπάνη εις βάρος του κρατικού προϋπολογισµού για το τρέχον έτος και τα επόµενα οικονοµικά έτη 1 Σ ε λ ί δ α

1.1. Προσδιορισµός κατηγορίας οικισµού - Ενδιαφέροντες Οικισµοί - Λοιποί Αδιάφοροι Οικισµοί - Εκτός ορίου όλων των οικισµών Ά ρ θ ρ ο 1 1.2. Ενδιαφέροντες Οικισµοί Στον Πίνακα 1 ανήκουν οι κατωτέρω οικισµοί που δεν περιλαµβάνονται στους χαρακτηρισµένους ή προτεινόµενους για χαρακτηρισµό ως παραδοσιακούς και κρίνονται ως ενδιαφέροντες. ΠΙΝΑΚΑΣ 1 - ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΕΝΟΤΗΤΩΝ ΑΝ ΡΟΥ, ΘΗΡΑΣ, ΚΕΑΣ- ΚΥΘΝΟΥ, ΜΗΛΟΥ, ΜΥΚΟΝΟΥ, ΝΑΞΟΥ, ΠΑΡΟΥ, ΤΗΝΟΥ, ΣΥΡΟΥ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΕΝ ΙΑΦΕΡΟΝΤΕΣ 5901. ΑΝ ΡΟΥ 590103.Ε. Υ ΡΟΥΣΑΣ 1 5901030401 Άνω Απροβάτου,το (τ.άνω Απρόβατον,το) 2 5901030501 Άρνη,η (τ.αρνάς,ο) 3 5901030503 Ρέµατα,τα (τ.ρεύµατα,τα) 4 5901030701 Κατάκοιλος,η 5 5901030902 αµασκηνός,ο 6001. ΘΗΡΑΣ 600101.Ε. ΘΗΡΑΣ 6 6001010401 Βουρβούλος,ο 7 6001010504 Περίσσα, η 8 6001010702 Καµάριον,το 9 6001011102 Μονόλιθος,ο 6004. ΣΙΚΙΝΟΥ 10 6004000003 Αλοπρόνοια,η 6005. ΦΟΛΕΓΑΝ ΡΟΥ 11 6005000105 Λιβάδιον,το 12 6005000201 Άνω Μεριά,η 13 6005000203 Αγκάλη,η 6301. ΚΕΑΣ 14 6301000115 Κούνδουρος,ο 15 6301000117 Μύλοι,οι 6302. ΚΥΘΝΟΥ 16 6302000207 Κανάλα,η 2 Σ ε λ ί δ α

17 6302000210 Μέριχας,ο 6501. ΜΗΛΟΥ 18 6501000105 Αρετή,η 19 6501000107 Εµπουρειός,ο (Εµπορειός,ο) 20 6501000114 Φυροπόταµος,ο 21 6501000201 Αδάµας,ο 22 6501000301 Πέραν Τριοβάσαλος,ο 23 6501000401 Τριοβάσαλος,ο 24 6501000404 Απολλώνια, τα 25 6501000408 Μύτικας, ο 26 6501000506 Σχινωπή,η 6502. ΚΙΜΩΛΟΥ 27 6502000005 Αλυκή,η 28 6502000006 Γούπα-Καρά,η 29 6502000010 Ψάθη,η 6503. ΣΕΡΙΦΟΥ 30 6503000010 Λιβάδιον,το 31 6503000011 Μεγάλο Λιβάδι,το 32 6503000017 Ράµος,ο 6504. ΣΙΦΝΟΥ 33 6504000109 Χρυσοπηγή,η 6601. ΜΥΚΟΝΟΥ 34 6601000202 Καλαφάτη,η 6701. ΑΜΟΡΓΟΥ 35 6701000203 Όρµος Αιγιάλης,ο 36 6701000301 Αρκεσίνη,η 37 6701000306 Ραχούλα,η 38 6701000402 Καµάριον,το 39 6701000605 Νερά,τα 6702. ΝΑΞΟΥ ΚΑΙ ΜΙΚΡΩΝ ΚΥΚΛΑ ΩΝ 670201.Ε. ΝΑΞΟΥ 40 6702010102 Αγκίδια,τα 41 6702010201 Άγιος Αρσένιος,ο 42 6702010501 Γαλήνη,η 43 6702010701 Εγγαραί,αι 3 Σ ε λ ί δ α

44 6702010902 Άγιος Θαλέλαιος,ο 45 6702011102 Κανακάριον,το 670202.Ε. ΟΝΟΥΣΗΣ 46 6702020101 ονούσα,η 670203.Ε. ΡΥΜΑΛΙΑΣ 47 6702030102 Ζωοδόχος Πηγή,η 48 6702030206 Μουτσούνα,η 49 6702030303 Βουρβουριά,η 50 6702030603 Απόλλωνας,ο 51 6702030704 Λιώνας, ο 52 6702030801 Μέση,η 670205.Ε. ΚΟΥΦΟΝΗΣΙΩΝ 53 6702050101 Κουφονήσιον,το (νησίς) 670206.Ε. ΣΧΟΙΝΟΥΣΣΗΣ 54 6702060101 Σχοινούσσα,η 55 6702060104 Μεσαριά,η 6801. ΠΑΡΟΥ 56 6801000203 Αλυκή,η 57 6801000603 ρυός,ο 58 6801000605 Πίσω Λιβάδιον,το 59 6801000711 Κολυµπήθρες,οι 60 6801000713 Λιβάδια,τα 5801. ΣΥΡΟΥ 580101.Ε. ΕΡΜΟΥΠΟΛΕΩΣ 61 5801010203 Άνω Μάννα,το 580102.Ε. ΑΝΩ ΣΥΡΟΥ 62 5801020103 Άη Μιχάλης,ο 580103.Ε. ΠΟΣΕΙ ΩΝΙΑΣ 63 5801030102 Άδειατα,τα 64 5801030201 Βάρη,η 7001. ΤΗΝΟΥ 700101.Ε. ΤΗΝΟΥ 65 7001010203 Λυχνάφτια,τα 700102.Ε. ΕΞΩΜΒΟΥΡΓΟΥ 66 7001020502 Κιόνια,τα 4 Σ ε λ ί δ α

67 7001020802 Όρµος Υστερνίων,ο (τ.όρµος Ιστερνίων,ο) 700103.Ε. ΠΑΝΟΡΜΟΥ 68 7001030108 Όρµος Πανόρµου,ο 1.3. Αδιάφοροι οικισµοί - και περιοχές εκτός ορίου όλων των οικισµών µε πληθυσµό κάτω των 2.000 κατοίκων των Περιφερειακών Ενοτήτων ΑΝ ΡΟΥ, ΘΗΡΑΣ, ΚΕΑΣ-ΚΥΘΝΟΥ, ΜΗΛΟΥ, ΜΥΚΟΝΟΥ, ΝΑΞΟΥ, ΠΑΡΟΥ, ΤΗΝΟΥ, ΣΥΡΟΥ της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν όλοι οι λοιποί οικισµοί που δεν ανήκουν (α) στους αξιόλογους παραδοσιακούς του σχεδίου Π.. 4.1. και (β) στους ενδιαφέροντες οικισµούς του ανωτέρω πίνακα 1 του παρόντος σχεδίου Π.. 4.2. και οι περιοχές εκτός ορίου όλων των οικισµών. Ά ρ θ ρ ο 2 Μορφολογικοί Κανόνες για τις κατηγορίες οικισµών: ενδιαφέροντες καθώς και τα τµήµατα των οικισµών που δεν περιλαµβάνονται σε οριοθετηµένο πυρήνα προτεινόµενων ως παραδοσιακών οικισµών Οι κατωτέρω όροι και περιορισµοί δόµησης αφορούν στα κτίρια που βρίσκονται στους οικισµούς που δεν περιλαµβάνονται στην ενότητα Παραδοσιακοί χαρακτηρισµένοι ή προτεινόµενοι δηλαδή σε: i) Μη Παραδοσιακό τµήµα του Παραδοσιακού Οικισµού ii) Ενδιαφέροντες Οικισµούς 2.1. ΓΕΝΙΚΟΙ ΟΡΟΙ 2.1.1. Τα νέα κτίρια επιβάλλεται να έχουν λιτή γεωµετρική µορφή. Η αρχιτεκτονική σύνθεση πρέπει να εξασφαλίζει την ένταξη του κτιρίου κατάλληλα στο τοπίο ώστε: 2.1.2. Να προσαρµόζεται µε τη φυσική µορφολογία του εδάφους 2.1.3. Να µην υπερβαίνει την κορυφογραµµή και το διάσελο 2.1.4. Να διαφυλάττει και να εντάσσει αρµονικά τα τυχόν χαρακτηριστικά στοιχεία του φυσικού (δέντρα, βράχοι κλπ) και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος. 2.1.5. Σε δρόµους µε συνεχή µέτωπα, η όψη του νέου κτιρίου να λαµβάνει υπόψη (να σέβεται) το µέτωπο των υφιστάµενων οικοδοµών. 2.1.6. Να εξασφαλίζεται ή να προβλέπεται (µε ράµπες ή µηχανικά µέσα) η προσβασιµότητα στα εµποδιζόµενα άτοµα στο φυσικό και δοµηµένο περιβάλλον 2.2. ΙΑΤΑΞΗ ΣΤΟ ΟΙΚΟΠΕ Ο Η τοποθέτηση του κτιρίου στο οικόπεδο γίνεται µε τα παρακάτω κριτήρια: 2.2.1. Να µην βλάπτεται ο πολεοδοµικός ιστός των οικισµών. Στα τµήµατα των οικισµών όπου η υφιστάµενη κατάσταση έχει δηµιουργήσει κανόνα ως προς την τοποθέτηση των κτισµάτων, τηρούνται οι κοινές συνιστάµενες της σχέσης των οικοδοµών µε τον περιβάλλοντα χώρο και τα γειτονικά κτίσµατα (π.χ. συνεχές µέτωπο, νοητή οικοδοµική γραµµή, αιτιολογηµένη υποχώρηση, κ.ά.). 2.2.2. Να προστατεύονται βασικά σηµεία θέας κοινοχρήστων χώρων, όπως επίσης οπτικές φυγές και θεάσεις προς χαρακτηρισµένα µνηµεία, αξιόλογα κτίσµατα και στοιχεία της περιοχής (π.χ. κρήνες, φυσικά στοιχεία κ.τ.λ.) 2.2.3. Να προστατεύεται κατά το δυνατόν η θέα όµορων οικοπέδων και κτισµάτων, όπως επίσης ο φυσικός ηλιασµός και αερισµός υφιστάµενων γειτονικών οικοδοµών. 5 Σ ε λ ί δ α

2.2.4. Να µη διαµορφώνονται υποβαθµισµένοι ελεύθεροι χώροι ανάµεσα σε όµορες ιδιοκτησίες. 2.2.5. Να επιδιώκεται η βέλτιστη χωροδιάταξη των οικοδοµικών όγκων σε σχέση µε τις ισοϋψείς του εδάφους και τον προσανατολισµό κλειστών και ανοιχτών χώρων, κατά τα πρότυπα της αρχιτεκτονικής παράδοσης του τόπου. 2.2.6. Να προστατεύεται και να αναδεικνύεται το φυσικό περιβάλλον του οικοπέδου και των όµορων ιδιοκτησιών, όπως και του κοινόχρηστου χώρου έµπροσθεν αυτών. 2.2.7. Εφόσον το νέο κτίριο τοποθετείται σε οικόπεδο που προϋπήρχε άλλο παλαιότερο κτίσµα, πρέπει να λαµβάνει υπόψη τη θέση του προγενέστερου καθώς και τη σχέση του µε τα υπάρχοντα γειτονικά κτίρια. 2.2.8. Οι νέες οικοδοµές δε θα πρέπει να παραµορφώνουν ή να ξεπερνούν σε ύψος κορυφογραµµές ή λοφώδεις και βραχώδεις εξάρσεις της περιοχής, ώστε να µην αλλοιώνονται τα χαρακτηριστικά του φυσικού τοπίου. Με στόχο την τήρηση της ανωτέρω διάταξης, η θέση του γηπέδου επισηµαίνεται σε απόσπασµα χάρτη ΓΥΣ της ευρύτερης περιοχής του οικισµού, κλίµακας 1:5000, που συνοδεύει το τοπογραφικό διάγραµµα, προκειµένου να συσχετιστεί το µέγιστο πραγµατοποιούµενο ύψος µε την κρίσιµη κορυφογραµµή, λοφώδη ή βραχώδη έξαρση της περιοχής. 2.2.9. Είτε η κορυφογραµµή ή έξαρση, εµπίπτει εντός του γηπέδου είτε βρίσκεται σε απόσταση εκτός αυτού, το προς εξέταση τµήµα της είναι αυτό που προκύπτει από την προβολή των κορυφών των ορίων του γηπέδου σε αυτή. Το προς ανέγερση, δηλαδή, κτίσµα εξετάζεται από τα κατάντι της κορυφογραµµής - έξαρσης και όχι από άλλη οπτική γωνία. 2.2.10. Τα ακριβή υψόµετρα για το παραπάνω τµήµα κορυφογραµµής- έξαρσης θα προκύπτουν από το τοπογραφικό διάγραµµα του γηπέδου το οποίο θα αποτυπώνει µε υψοµετρικές καµπύλες και την όµορη ανάντι λωρίδα µέχρι την κορυφογραµµή - έξαρση. Το µικρότερο υψόµετρο του τµήµατος της κορυφογραµµής - έξαρσης που αντιστοιχεί στο γήπεδο σύµφωνα µε τα παραπάνω, θα είναι και το ανώτατο του προς ανέγερση κτιρίου. 2.2.11. Η διαµόρφωση των ακαλύπτων χώρων των οικοπέδων πρέπει να συντείνει στην προστασία του υπάρχοντος φυσικού περιβάλλοντος του ίδιου του οικοπέδου όπως και των όµορών του, µε την ελαχιστοποίηση των εκσκαφών και τη διατήρηση τυχόν φυσικών σχηµατισµών και υφιστάµενων δένδρων, όπως επίσης ξερολιθιών, αλωνιών και λοιπών στοιχείων που µαρτυρούν τη συνέχεια της αγροτικής παράδοσης του τόπου (πεζούλες για χρήση καλλιέργειας) κ.α. 2.3. ΟΓΚΟΙ 2.3.1. Το αρχιτεκτονικό σύνολο που δηµιουργείται πρέπει να είναι τοποθετηµένο στο γήπεδο κατά τρόπο ώστε να εναρµονίζεται µε το φυσικό περιβάλλον 2.3.2. Οι όγκοι που διαµορφώνονται µπορούν να βρίσκονται είτε σε επαφή µεταξύ τους είτε να συνδέονται µε ηµιυπαίθριους χώρους ή αυλές, δηµιουργώντας απαραίτητα ενιαίο αρχιτεκτονικό σύνολο µε ενότητα και συνοχή. Θα πρέπει επίσης να έχουν λιτή γεωµετρική µορφή, αποτελούµενη από διακεκριµένες µονάδες πρισµατικών όγκων, καθαρών σχηµάτων τετραγώνου ή ορθογωνίου παραλληλεπιπέδου που µπορούν να συνδυάζονται µεταξύ τους (π.χ. σε σύνθετη διάταξη Γ). 2.3.3. Οι όγκοι θα πρέπει να είναι συµπαγείς. εν επιτρέπονται υποχωρήσεις που θα είχαν ως αποτέλεσµα τη διαµόρφωση στεγασµένων βεραντών, στοών ή εν γένει ηµιυπαίθριων χώρων στο κυρίως σώµα του κτίσµατος. Απαγορεύεται επίσης η δηµιουργία εξεζητηµένων σχηµάτων σε κάτοψη ή σε όγκο που δεν αιτιολογείται από δεδοµένα του οικοπέδου, του άµεσου οικιστικού περιβάλλοντος ή του φυσικού τοπίου 2.3.4. Ηµιυπαίθριοι χώροι επιτρέπονται µόνο στο ισόγειο των κτιρίων εκτός του κυρίως όγκου του κτιρίου. 2.3.5. Τα βοηθητικά κτίσµατα και τα διάφορα λειτουργικά ή διακοσµητικά στοιχεία των όψεων (καµινάδες, σκάλες κλπ) µπορεί να έχουν πλαστικότητα µε καµπύλους όγκους και σπασίµατα των επιφανειών τους. 6 Σ ε λ ί δ α

2.3.6. Ο µέγιστος όγκος κάθε διακεκριµένης πρισµατικής µονάδας κτίσµατος κατοικίας, χωρίς να υπολογίζεται ο όγκος της στέγης, ορίζεται: i) για µονώροφο κτίσµα σε Vmax = 400 m3 ii) για διώροφο κτίσµα σε Vmax = 750 m3 2.3.7. Ειδικότερα για κτίσµατα ξενώνων µικρής κλίµακας ή επαγγελµατικής χρήσεως, ο µέγιστος επιτρεπόµενος όγκος προσαυξάνεται σε 800 m3. 2.3.8. Οι αναλογίες των διακεκριµένων πρισµατικών µονάδων ορθογωνίου παραλληλεπιπέδου του προηγούµενου εδαφίου, ειδικότερα σε ότι αφορά ότι αφορά την κατοικία, καθώς και κτίσµατα ξενώνων µικρής κλίµακας ή επαγγελµατικής χρήσεως οι κτιριακοί όγκοι θα πρέπει να κυµαίνονται, βάσει των επικρατουσών αναλογιών µήκους /πλάτους από 1/1,5 έως 1/2,5. 2.3.9. Η ελάχιστη απόσταση µεταξύ ανεξάρτητων όγκων εντός του οικοπέδου ορίζεται σε 2,50 µ. 2.3.10. Επιβάλλεται η διαφοροποίηση των εν επαφή µονάδων ως προς την κάτοψη, τουλάχιστον κατά 1,50 µ., ως προς τη µία ή την άλλη διεύθυνση. 2.3.11. Ως µέγιστο µήκος πλευράς κύριου διώροφου κτίσµατος, ορίζεται το Ymax = 2*Ηmax, (όπου Η το µέγιστο ύψος του οικοδοµήµατος χωρίς να συµπεριλαµβάνεται τυχόν στέγη, Ειδικότερα σε τυχόν κτίσµατα τετράγωνης κάτοψης, ως µέγιστη διάσταση πλευράς τετραγώνου ορίζονται τα 10.00µ. 2.3.12. Tα αµέσως προηγούµενα εδάφια δεν έχουν εφαρµογή σε κτήρια κοινής ωφέλειας. 2.4. ΟΡΟΦΟΙ - ΥΨΗ 2.4.1. Ο µέγιστος αριθµός ορόφων των κτιρίων ορίζεται σε δύο ή έναν και πατάρι και το µέγιστο επιτρεπόµενο ύψος ορίζεται ως εξής: i) στην περίπτωση κατασκευής δώµατος 4.00 µ. για µονώροφο κτίσµα και 7,00 µ. για διώροφο ii) στην περίπτωση κατασκευής θόλου 5.50 µ. για µονώροφο κτίσµα και 8.00µ. για διώροφο κτίσµα. 2.4.2. Σε περίπτωση µεγάλης κλίσης του εδάφους (άνω του 25%), το µέγιστο επιτρεπόµενο ύψος της µίας µόνο πλευράς του κτιρίου που βρίσκεται στην κλίση, διαµορφώνεται ως εξής: i) στην περίπτωση κατασκευής δώµατος το µέγιστο ύψος της µίας πλευράς του διαµορφώνεται για µονώροφο κτίριο έως 5.00 µ. και για διώροφο έως 8.00 µ. ii) στην περίπτωση κατασκευής θόλου τότε η µία µόνο πλευρά του που βρίσκεται στην µεγαλύτερη κλίση δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τα 6,00 µ. για µονώροφο κτίσµα και 8,50 µ. για διώροφο κτίσµα. 2.4.3. Επιτρέπεται µόνο η µερική επίχωση του εδάφους για την προσαρµογή του κτιρίου σε αυτό, µε την προϋπόθεση ότι σε κανένα σηµείο η οριστική στάθµη του εδάφους δεν απέχει περισσότερο από 0.80µ από τη στάθµη του φυσικού εδάφους. 2.4.4. Το ύψος σε κάθε περίπτωση προσµετρείται από τη φυσική στάθµη του περιβάλλοντος εδάφους στο περίγραµµα του κτιρίου, µη συµπεριλαµβανοµένου και του στηθαίου του δώµατος, έτσι ώστε η προβολή του ύψους του κτιρίου σε καµιά περίπτωση να µην υπερβαίνει το µέγιστο επιτρεπόµενο από τις ισχύουσες διατάξεις ύψος. 2.4.5. Η οροφή του υπογείου δεν επιτρέπεται σε κανένα σηµείο του κτιρίου να βρίσκεται σε ύψος µεγαλύτερο του 0,80µ. από τη στάθµη του γύρω φυσικού εδάφους, χωρίς να ξεπερνάει συνολικά το κτίριο το µέγιστο επιτρεπόµενο ύψος. εν επιτρέπεται η πρόσβαση προς το υπόγειο από τον εξωτερικό χώρο του κτιρίου, αλλιώς η επιφάνεια που καταλαµβάνει προσµετράται στον συντελεστή δόµησης. 2.4.6. Πάνω από το επιτρεπόµενο µέγιστο ύψος του κτιρίου απαγορεύεται οποιαδήποτε κατασκευή, πλην στέγης, της καπνοδόχου και του στηθαίου σε περίπτωση δώµατος. 2.5. ΥΠΟΣΚΑΦΑ ΚΤΗΡΙΑ 7 Σ ε λ ί δ α

2.5.1. Η κατασκευή υπόσκαφων κτηρίων επιτρέπεται µόνο σε γήπεδα µε κλίση άνω του 20%, εφόσον κατά το αρµόδιο Σ.Α. εγκριθεί για λόγους ένταξης στο φυσικό περιβάλλον εντός και πέριξ των οικισµών. 2.5.2. Ειδικότερα, σε τυχόν άρτια γήπεδα σε κρίσιµα σηµεία κορυφογραµµών το αρµόδιο Συµβούλιο Αρχιτεκτονικής µπορεί να επιβάλλει την πλήρη ενσωµάτωση του όγκου στο έδαφος, σε συνδυασµό µε την εφαρµογή φυσικών πρωτογενών υλικών στην ορατή όψη. 2.5.3. Σε κάθε περίπτωση, το µέγιστο ύψος του κτιρίου υπό τη στάθµη του φυσικού εδάφους, δε δύναται να υπερβαίνει τα 4,50 µ. 2.5.4. Η κατασκευή υπόσκαφων κτισµάτων απαγορεύεται σε περιοχές µε αρχαιολογικό ενδιαφέρον. 2.5.5. Κατά τα λοιπά ισχύουν οι σχετικές διατάξεις του ΝΟΚ. 2.6. ΟΨΕΙΣ 2.6.1. Οι όψεις των κτιρίων φέρουν ορθογώνια ανοίγµατα, κατασκευασµένα κατά τα τοπικά πρότυπα, διατηρώντας τις αναλογίες πλήρους - κενού και ο σχεδιασµός τους (ο ρυθµός και οι αναλογίες τους) θα πρέπει να εναρµονίζεται µε το άµεσο δοµηµένο και φυσικό περιβάλλον του κτιρίου. 2.6.2. Τα ανοίγµατα θα πρέπει να έχουν σχήµα ορθογωνικό, µε αναλογία πλάτους - ύψους περίπου από 1/1,5 έως 1/2 για τα παράθυρα και 1:2 έως 1:2.5 για τις µονόφυλλες πόρτες και 1:1.5 για τις δίφυλλες, µη συµπεριλαµβανοµένων των φεγγιτών. 2.6.3. Τα εξωτερικά ανοίγµατα ανά επιφάνεια όψης δεν θα πρέπει να ξεπερνούν το 30% της συνολικής επιφάνειας των όψεων. 2.6.4. Επιτρέπεται ένα κούφωµα σε δύο από τις όψεις κάθε χωριστού όγκου του κτιρίου να έχει ελεύθερες αναλογίες µήκους - πλάτους καθώς και διαστάσεις, προκειµένου να διευκολυνθεί η λειτουργικότητα των χώρων και η θέα. Στην περίπτωση αυτή παραµένει σταθερό το ποσοστό ανοιγµάτων ανά όψη στο 30%, οπότε θα υπάρχουν λιγότερα λοιπά ανοίγµατα αντίστοιχα στις όψεις αυτές. Στα συγκεκριµένα 2 κουφώµατα της περίπτωσης αυτής επιτρέπεται η χρήση συρόµενων κουφωµάτων αλουµινίου πέραν των ξύλινων ή σιδηρών για τα τζαµιλίκια. Ο περιορισµός για αποκλειστικά ξύλινα και ανοιγόµενα πατζούρια παραµένει, οπότε είτε δεν θα υπάρχουν πατζούρια στα συγκεκριµένα κουφώµατα, είτε θα είναι ξύλινα µε πολλαπλό άνοιγµα (τετράφυλλα, εξάφυλλα κλπ). Το πρέκι στην περίπτωση εµφανούς λιθοδοµής θα είναι από εµφανές σκυρόδεµα µε επεξεργασία πέτρας (πελεκητό ή τριπτό) 2.6.5. Η ελάχιστη απόσταση ανοίγµατος από τις γωνίες του κτίσµατος ορίζεται σε 0,80 µ., ενώ η ελάχιστη απόσταση µεταξύ ανοιγµάτων σε 0,50 µ. 2.6.6. Φεγγίτες επιτρέπονται και δεν συµπεριλαµβάνονται στην παραπάνω συνολική αναλογία ύψους - πλάτους των κουφωµάτων. 2.6.7. Στην περίπτωση εισόδου σε κλειστό χώρο στάθµευσης, το µέγιστο πλάτος του ανοίγµατος ορίζεται σε 2,50 µ και το µέγιστο ύψος σε 2,20 µ. 2.6.8. Σε περίπτωση κατασκευής θόλου ή παταριού τα ανοίγµατα των χώρων θα είναι περιορισµένων διαστάσεων (µορφή φεγγίτη). 2.6.9. Τα υπέρθυρα µπορεί να είναι ευθύγραµµα ή ελαφρώς πεταλόµορφα, σύµφωνα µε τις επικρατούσες µορφές στον οικισµό. 2.6.10. εν επιτρέπεται όταν είναι εκτός τοπικών προτύπων - η κατασκευή τόξων, αψίδων, βολτών ή άλλων διακοσµητικών στοιχείων στην εξωτερική όψη των κτιριακών όγκων, καθώς και στις περιφράξεις των γηπέδων. 2.6.11. εν επιτρέπονται κάθε είδους επενδύσεις των κατακόρυφων επιφανειών µε διάφορα υλικά, όπως σχιστόπλακες ή άλλους πλακοειδούς µορφής λίθους, κεραµικά, και οι τεχνοτροπίες επιχρισµάτων που παραπέµπουν στα ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά άλλων περιοχών. 8 Σ ε λ ί δ α

2.7. ΤΟΙΧΟΙ 2.7.1. Οι εξωτερικές τοιχοποιίες κατασκευάζονται είτε από εµφανή λιθοδοµή χωρίς τονισµένους αρµούς είτε από άλλο υλικό οπότε επιβάλλεται να επιχρίονται µε κοινό σοβά τριφτό χωρίς οδηγούς και χωρίς µαρµαροκονία αποκλειοµένου του αρτιφισέλ, ρελιέφ, πεταχτού κ.λ,π., 2.7.2. Η χρήση µαρµαροκονίας στη σύνθεση των επιχρισµάτων των εξωτερικών όψεων του κτιρίου επιτρέπεται µόνο σε νεοκλασσικού ρυθµού υφιστάµενα κτίρια και µετά από έγκριση του Σ.Α.. 2.7.3. Προδιαγραφές κατασκευής λιθοδοµών i) Η λιθοδοµή επιβάλλεται να κατασκευάζεται από τοπικά πετρώµατα στις αποχρώσεις τους. Οι λίθοι µπορεί να είναι είτε καθόλου επεξεργασµένοι (αργολιθοδοµή), είτε µερικώς επεξεργασµένοι σε ορθογώνια µορφή (ηµιλαξευτή τοιχοποιία). εν νοείται λίθινος τοίχος λεπτότερος από 45cm. Οι τυχόν επενδύσεις τοιχοποιίας µε λίθους έχουν ελάχιστο πάχος 20 εκ., ώστε να προσοµοιάζουν της αυθεντικής παραδοσιακής λιθοδοµής. ii) Κατά την αρµολόγηση υφιστάµενων λιθοδοµών γίνεται χρήση κονιαµάτων µε βάση την φυσική άσβεστο και όχι χρήση τσιµέντου. Στις νέες λιθοδοµές η αρµολόγηση γίνεται µε αντίστοιχα κονιάµατα, η δε απόχρωση του αρµολογήµατος θα πρέπει να είναι γαιώδης η γκρί. εν επιτρέπεται η διαµόρφωση εξεχόντων αρµών. iii) Η τοποθέτηση των λίθων γίνεται σε επάλληλες οριζόντιες στρώσεις. Η θέση των κατακόρυφων αρµών θα πρέπει να εναλλάσσεται, ώστε να µην δηµιουργούνται συνεχείς κατακόρυφοι αρµοί. Το ύψος της κάθε λίθου δεν πρέπει να ξεπερνά το πλάτος της. 2.7.4. Σε περίπτωση επίχρισης των εξωτερικών όψεων να εφαρµόζονται αδρά επιχρίσµατα µε βάση την φυσική άσβεστο. 2.7.5. Οι χρωµατισµοί γίνονται µε ασβέστη ή λευκό υδρόχρωµα, ειδάλλως οι χρωστικές προστίθενται στο ίδιο το κονίαµα του επιχρίσµατος. 2.7.6. Επιτρέπονται οι λευκές, υπόλευκες και γαιώδεις αποχρώσεις. Κατόπιν έγκρισης του αρµοδίου Σ.Α. δύναται να επιτραπούν και άλλοι χρωµατισµοί (π.χ. λουλακί, ώχρα), εφόσον συναντώνται στον εκάστοτε οικισµό. 2.7.7. εν επιτρέπονται οι επιλογές µη συµβατών επιχρισµάτων και έντονων χρωµατισµών, µοτίβων (πχ έντονοι χρωµατισµοί, ζωγραφικές απεικονίσεις και τεχνοτροπίες επιχρισµάτων που παραπέµπουν σε ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά άλλων περιοχών. 2.7.8. Αλουµίνια, πλαστικά, λαµαρίνες, λείες ανακλαστικές επιφάνειες, επενδύσεις µε λεπτές πλάκες, πλακάκια ή κάθε είδους διακοσµητικά πλακίδια και εν γένει επιλογές υλικών που δεν εναρµονίζονται µε τις επικρατούσες υφές των οικισµών, απαγορεύονται. Η απαγόρευση ισχύει και για τα στοιχεία που τοποθετούνται σε κοινόχρηστους χώρους του οικισµού. 2.8. ΚΟΥΦΩΜΑΤΑ 2.8.1. Τα εξωτερικά κουφώµατα κάθε κτιρίου επιβάλλεται να έχουν ενιαίο χρωµατισµό και υλικό. 2.8.2. Τα υαλοστάσια επιτρέπεται να είναι ξύλινα, από αλουµίνιο ή σίδερο, ανοιγόµενα ή και ανακλινόµενα. Στην περίπτωση της παρ. 44 ανωτέρω επιτρέπονται τα συρόµενα τζαµιλίκια αλουµινίου. 2.8.3. Τα εξώφυλλα επιβάλλεται να είναι ξύλινα, ανοιγόµενα, γαλλικού ή γερµανικού τύπου, ή ανακλινόµενα, καρφωτά, περσιδωτά ή ταµπλαδωτά. 2.8.4. Τα σίδερα ασφαλείας στα ανοίγµατα ή τους φεγγίτες πρέπει να είναι ενσωµατωµένα στο αντίστοιχο άνοιγµα και η κατασκευή τους γίνεται από οριζόντιες διατοµές απλής µορφής χωρίς νεοπαραδοσιακές διακοσµήσεις. 2.8.5. Απαγορεύονται οι διακοσµητικοί (φερ-φορζέ) µεντεσέδες. Οι ορατοί µεντεσέδες είναι ευθύγραµµοι χωρίς διακοσµήσεις. 9 Σ ε λ ί δ α

2.8.6. Απαγορεύονται τα συρόµενα κουφώµατα πλην των ανωτέρω περιπτώσεων της παρ. 2.6.4. 2.8.7. Σε καταστήµατα και χώρους στάθµευσης επιτρέπεται η κατασκευή των κουφωµάτων από σίδηρο. 2.8.8. Όλα τα εξωτερικά κουφώµατα κάθε κτιρίου επιβάλλεται να έχουν ενιαίο χρωµατισµό. 2.8.9. Τα κουφώµατα δεν επιτρέπεται να είναι στις φυσικές αποχρώσεις του ξύλου, αλλά µονόχρωµα σε διάφορους χρωµατισµούς (ενδεικτικά: µπλε, πράσινο, καφεκόκκινο, κυπαρισσί, γκρι), εφόσον συναντώνται στον εκάστοτε οικισµό. Στην περίπτωση χρήσης αλουµινίου στα τζαµιλίκια, αυτά θα έχουν αντίστοιχους χρωµατισµούς µε τους επικατούντες στον οικισµό για τα ξύλινα. 2.9. ΩΜΑΤΑ - ΣΤΕΓΕΣ 2.9.1. Η στέγαση των κτιρίων γίνεται µε δώµα ή θόλο ή µε συνδυασµό δώµατος και θόλου, η µε στέγη όπου επιτρέπεται από το τοπικό πρότυπο µε ειδικές διατάξεις. 2.9.2. Το δάπεδο βατού δώµατος µπορεί να διαµορφώνεται από φυσικούς λίθους ή τσιµεντοκονία. Ως προς την επικάλυψη των µη βατών δωµάτων πάνω από την στεγανωτική στρώση επιβάλλεται η χρήση φυσικών υλικών (π.χ. συµπιεσµένων αδρανών υλικών: χαλίκια, συνδυασµός αδρανών και αργίλου κ.λ.π). 2.9.3. Το στηθαίο του δώµατος επιβάλλεται να είναι συµπαγές, κτιστό πλάτους τουλάχιστον 0.30 µ., ορθογωνικής ή καµπύλης διατοµής (σαµαράκι). 2.9.4. Το στηθαίο βατού δώµατος επιβάλλεται να είναι χτιστό και τοποθετείται στη θέση του περιγράµµατος του υποκείµενου ορόφου, και όχι σε τυχόν διαµορφωµένες προεξοχές της πλάκας 2.9.5. Όπου επιτρέπεται ή επιβάλλεται η κάλυψη των κτιρίων µε στέγη αυτή θα είναι µονόρριχτη, δίρριχτη ή τετράρριχτη ανάλογα µε τις επικρατούσες παραδοσιακές µορφές στέγης στον οικισµό. Το µέγιστο ύψος στέγης ορίζεται σε 1,50 µ. και η µέγιστη κλίση ορίζεται σε 35%. Η τοποθέτηση και η κλίση των προστεγασµάτων να ακολουθεί εκείνες της στέγης 2.9.6. Όπου επιτρέπεται η επιβάλλεται η στέγαση των κτισµάτων µε στέγη, αυτή θα έχει επικάλυψη από κεραµίδια βυζαντινού, η ρωµαϊκού τύπου, χρώµατος κεραµιδί (απαγορεύεται το κόκκινο) ή καφέ (terracotta). Σε ισόγεια κτίσµατα επιτρέπεται επίσης η διαµόρφωση δίριχτης ή µονόριχτης στέγης. Στους οικισµούς µε ανάλογο πρότυπο επιτρέπεται επίσης η επικάλυψη µε τοπικές σχιστόπλακες.. 2.9.7. Κάθε διακριτός τετράγωνος ή ορθογωνικός όγκος καλύπτεται από µία µόνο στέγη. 2.9.8. Στις περιπτώσεις συνδυασµού ισοϋψών ορθογωνικών όγκων σε σύνθετες διατάξεις π.χ. διάταξη Γ, η στέγαση επιβάλλεται να γίνεται µε ενιαία στέγη, που ακολουθεί το περίγραµµα της κάτοψης του υποκείµενου ορόφου. 2.9.9. Απαγορεύεται η επαναλαµβανόµενη, σε σειρά, στέγαση ισοϋψών µονάδων µε συνεχόµενες τετράριχτες ή δίρριχτες στέγες 2.9.10. Η κατασκευή της στέγης όταν προβλέπεται στην άδεια δόµησης είναι υποχρεωτική. εν επιτρέπεται η εκτέλεση οικοδοµικών εργασιών που ακολουθούν αυτές του φέροντα οργανισµού και της πλήρωσης των τοίχων του κτιρίου πριν από την πλήρη αποπεράτωση των εργασιών κατασκευής της στέγης. 2.9.11. Απαγορεύεται κάθε είδους κατασκευή πάνω από τη στέγη εξαιρουµένων των καπνοδόχων. 2.9.12. Η κατασκευή της στέγης, όπου προβλέπεται από τους όρους δόµησης, είναι υποχρεωτική ακόµα και εάν δεν εξαντλείται ο επιτρεπόµενος συντελεστής δόµησης ή εάν προβλέπεται µελλοντικά η ανέγερση επιπλέον ορόφου. 2.9.13. Απαγορεύεται κάθε είδους κατασκευή πάνω από τα δώµατα και τις στέγες όπως: κουβούκλια απόληξης κλιµακοστασίων, στέγαστρα κλπ εξαιρουµένων των καπνοδόχων. Οι καπνοδόχοι των κτιρίων θα είναι πήλινες ή κτιστές, κατά τα παραδοσιακά πρότυπα της περιοχής, επιχρίονται δε και βάφονται µε χρώµα όπως και οι όψεις. 2.10. ΦΥΤΕΜΕΝΑ ΩΜΑΤΑ 10 Σ ε λ ί δ α

2.10.1. Η κατασκευή φυτεµένων επιφανειών στα δώµατα, στις στέγες και στους υπαίθριους χώρους, νέων, και νοµίµως υφισταµένων κτιρίων επιτρέπεται σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 18 του ΝΟΚ (Ν. 4067/12 και τροποποιήσεις µε Ν,4258/14, Ν.4280/14, Ν.4315/14) 2.11. ΕΞΩΣΤΕΣ 2.11.1. Επιτρέπεται η κατασκευή µεµονωµένων ανοικτών εξωστών σε πρόβολο 2.11.2. Οι εξώστες κατασκευάζονται από µπετόν ή ξύλο ή σίδερο µε ξύλινο δάπεδο κατά τα τοπικά πρότυπα και έχουν ορθογωνική κάτοψη. 2.11.3. Η απόσταση των εξωστών από τις ακµές του κτιρίου και η µεταξύ τους απόσταση να είναι µεγαλύτερη του 1,00 µ 2.11.4. Απαγορεύεται η κατασκευή ανοιχτών γωνιακών ή περιµετρικών εξωστών. 2.11.5. εν επιτρέπεται η χρήση γύψινων στοιχείων - µπαλούστρων 2.11.6. Το ελάχιστο πλάτος ανοικτού εξώστη ορίζεται σε 0,80 µ. ενώ το µέγιστο σε 1,20 µ. Το µήκος του δεν µπορεί να είναι µεγαλύτερο των 2/3 της αντίστοιχης εν επαφή όψης. 2.11.7. Στην περίπτωση εξώστη οπλισµένου σκυροδέµατος ως µέγιστο πάχος πλάκας ορίζονται τα 0,15 µ. ενώ δεν επιτρέπεται η κατασκευή δοκών ή µπετονένιων φουρουσιών, καθώς και η κάθε είδους περιµετρική κρέµαση. 2.11.8. Η ελάχιστη απόσταση ανοιχτού εξώστη από τις γωνίες του κτίσµατος ορίζεται στα 0,50µ. 2.11.9. Ανά διακεκριµένη µονάδα όγκου, ειδικότερα σε ότι αφορά την κατοικία, καθώς και κτίσµατα ξενώνων µικρής κλίµακας ή επαγγελµατικής χρήσεως, επιτρέπεται η κατασκευή µόνο ενός ανοιχτού εξώστη στη στενή πλευρά των κτισµάτων και µέχρι δύο συνολικά ανοιχτών εξωστών στην µεγάλη πλευρά των κτισµάτων. 2.11.10. Σε περίπτωση διαµόρφωσης ανοιχτών εξωστών σε δύο κάθετες µεταξύ τους πλευρές, η ελάχιστη απόσταση από την γωνία, τουλάχιστον για τον έναν εκ των δύο, ορίζεται στα 1,50 µ. 2.11.11. Το προστέγασµα ανοιχτού εξώστη µπορεί επίσης να διαµορφώνεται ως ανεξάρτητη, οριζόντια ή µε µικρή κλίση έως 3%, ελαφριά, µεταλλική ή ξύλινη κατασκευή ορθογωνικής κάτοψης και οµοίων διαστάσεων µε τον εξώστη, από απλές διατοµές χωρίς διακοσµητικές απολήξεις διαµορφώσεις. Η ανώτερη επιφάνεια των στεγάστρων, στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να απέχει τουλάχιστον 0,50 µ από την απόληξη της τοιχοποιίας. Η επικάλυψη του προστεγάσµατος µπορεί να γίνεται µε φυσικό πράσινο (κληµαταριές, αναρριχόµενα φυτά) είτε µε ξύλινες ορθογωνικές, ή µεταλλικές διατοµές, ή εν γένει φυσικά υλικά (π.χ. καλάµια). Απαγορεύεται η τοποθέτηση κεραµοσκεπής. Εναλλακτικά επιτρέπεται επίσης η τοποθέτηση υαλοπινάκων ή αναλόγου διαφανούς υλικού. 2.11.12. Τα κιγκλιδώµατα ανοιχτών εξωστών διαµορφώνονται µε γραµµικά, κατακόρυφα ή οριζόντια στοιχεία απλής µορφής, ξύλινα ή µεταλλικά. Επιτρέπεται επίσης ο συνδυασµός των δύο υλικών. 2.11.13. Τα ξύλινα στοιχεία των εξωστών (κιγκλιδώµατα, στέγαστρα, επικαλύψεις) θα πρέπει να είναι στο φυσικό τους χρώµα, ενώ στην περίπτωση µεταλλικών στοιχείων, επιτρέπονται οι χρωµατισµοί µαύρο, καφέ ή γκρι. 2.12. ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΚΛΙΜΑΚΟΣΤΑΣΙΑ 2.12.1. Εξωτερικά κλιµακοστάσια κατασκευάζονται συµπαγή και εφαπτόµενα παράλληλα στο σώµα του κτιρίου τουλάχιστον κατά τα 2/3 του µήκους τους και όχι κάθετα ή υπό γωνία, µε ή χωρίς κτιστό στηθαίο ή κάγκελο. Κάθετα προς την όψη του κτιρίου µπορούν να κατασκευαστούν µόνον κλίµακες πρόσβασης σε υπερυψωµένα ισόγεια κτίσµατα που σε κάθε περίπτωση δεν µπορεί να υπερβαίνουν τα έξι συνεχόµενα πατήµατα. 2.12.2. Η εξωτερική, ανοιχτή κλίµακα µπορεί να έχει µέγιστο πλάτος 1,00µ. συµπεριλαµβανοµένου και του στηθαίου, εκτός αν αυτό είναι από λιθοδοµή, οπότε το πάχος του µε µέγιστο τα 0,50µ µπορεί να είναι 11 Σ ε λ ί δ α

πέραν του 1,00µ, δεν υπολογίζεται στο ποσοστό κάλυψης και το συντελεστή δόµησης και αναπτύσσεται παράλληλα µε το κτίριο, τουλάχιστον κατά τα 2/3 του µήκους της. 2.12.3. Οι εξωτερικές κλίµακες επιβάλλεται να µένουν ακάλυπτες σε όλο το µήκος τους. 2.12.4. Κλίµακες που οδηγούν στο δώµα επιβάλλεται να είναι κτιστές και ενσωµατωµένες στον όγκο της οικοδοµής, ή σε συνέχεια πλευρικών τοίχων στηθαίων του υποκείµενου ορόφου. Επιτρέπεται κατ εξαίρεση η πρόσβαση σε δώµα µε διαδοχικούς λίθους σε εκφορά από την λιθοδοµή της τοιχοποιίας του κτιρίου. 2.12.5. Οι εξωτερικές κλίµακες µπορούν να είναι, είτε συµπαγείς, οπότε η επίστρωση των βαθµίδων γίνεται µε φυσικά πετρώµατα ή τσιµεντοκονία, είτε ελαφριάς ξύλινης κατασκευής, είτε µικτής κατασκευής. 2.12.6. Τα στηθαία των κλιµάκων επιβάλλεται να είναι είτε κτιστά (πλάτους τουλάχιστον 0,25µ. όταν δεν αποτελούνται από λιθοδοµή, οπότε το ελάχιστο πλάτος τους είναι 0,50µ) συµπαγή σοβατισµένα και βαµµένα σε χρώµα όπως το κτίριο, είτε ξύλινα, ή κιγκλίδωµα που κατασκευάζεται κατ' αντιστοιχία των κιγκλιδωµάτων των εξωστών βαµµένα σε χρωµατισµούς ανάλογους µε αυτούς των κουφωµάτων. Η απόληξη του κτιστού στηθαίου επικαλύπτεται µε λίθινη πλάκα ή επίχρισµα τσιµεντοκονία. 2.13. ΣΚΙΑΣΤΡΑ 2.13.1. εν επιτρέπονται οι συνδυασµοί πολλών επιµέρους διαφορετικών κατασκευών και τύπων σκίασης στο ίδιο κτίριο. 2.13.2. Τα κάθε είδους σκίαστρα - στέγαστρα - πέργκολες διαµορφώνονται ως ελαφριές, µεταλλικές ή ξύλινες κατασκευές από απλές διατοµές χωρίς διακοσµητικές απολήξεις διαµορφώσεις και επικαλύπτονται µε φυσικό πράσινο (κληµαταριές, αναρριχόµενα φυτά) µε ξύλινες ορθογωνικές, ή µεταλλικές διατοµές, ή εν γένει φυσικά υλικά. 2.13.3. Για τη στέγαση µεµονωµένων ανοιγµάτων της οικοδοµής (π.χ. θύρα εισόδου, παράθυρα) επιτρέπεται η διαµόρφωση οριζόντιου σκιάστρου, ορθογωνικής κάτοψης και ελαφριάς µεταλλικής - ξύλινης κατασκευής σε πρόβολο. Το µέγιστο πλάτος του σκιάστρου ορίζεται σε 0,40µ. προκειµένου για παράθυρα και 1,00 µ. προκειµένου για θύρες εισόδου. 2.13.4. Απαγορεύεται η τοποθέτηση κεραµιδιών στα σκίαστρα 2.13.5. Τα ξύλινα στοιχεία σε σκίαστρα - στέγαστρα- πέργκολες θα πρέπει να είναι στο φυσικό τους χρώµα η άσπρα η γκρί, ενώ στην περίπτωση µεταλλικών στοιχείων, επιτρέπονται οι χρωµατισµοί µαύρο, σκούρο καφέ ή αποχρώσεις του γκρι. 2.13.6. Επιτρέπεται η τοποθέτηση τεντών λευκού υφάσµατος στις περιπτώσεις καταστηµάτων, χώρων παραµονής ατόµων και κέντρων αναψυχής µόνο µετά από έγκριση των αρµόδιων υπηρεσιών που προβλέπεται από τις ισχύουσες διατάξεις. 2.14. ΠΕΡΙΦΡΑΞΕΙΣ 2.14.1. Οι περιφράξεις των γηπέδων και οι τοίχοι αντιστήριξης κατασκευάζονται από ξερολιθιά ή λιθοδοµή χωρίς τονισµένους αρµούς η οποία µπορεί να παραµείνει ανεπίχριστη, ενώ κάθε άλλο δοµικό στοιχείο επιχρίεται. 2.14.2. Το µέγιστο ύψος του συµπαγούς τµήµατος των περιτοιχίσεων ορίζεται σε 1.50µ., συµπεριλαµβανοµένου του τυχόν στηθαίου, και το πάχος του τουλάχιστον σε 0.40µ. 2.14.3. Σε δρόµους µε συνεχή µέτωπα από όψεις κτιρίων και ψηλές µάνδρες, δεν επιτρέπεται η κατασκευή χαµηλών περιτοιχίσεων, ή η τοποθέτηση κιγκλιδωµάτων. 2.14.4. εν επιτρέπονται κάθε είδους επενδύσεις των επιφανειών των περιφράξεων και τοίχων αντιστήριξης µε διάφορα υλικά, όπως σχιστόπλακες ή άλλους πλακοειδούς µορφής λίθους, κεραµικά και οι τεχνοτροπίες επιχρισµάτων που παραπέµπουν στα ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά άλλων περιοχών. 12 Σ ε λ ί δ α

2.14.5. Σε περίπτωση µεγάλης υψοµετρικής διαφοράς επί της ρυµοτοµικής γραµµής µεταξύ οικοπέδου και στάθµης δρόµου επιτρέπεται η διαµόρφωση αναληµµατικών τοίχων αναλόγου ύψους, µε την προϋπόθεση διατήρησης του αναγλύφου και τυχόν φυσικών σχηµατισµών. 2.14.6. Η κατασκευή των κάθε είδους τοιχίων και περιφράξεων γίνεται από ξηρολιθοδοµή είτε από ανεπίχριστη λιθοδοµή χωρίς τονισµένους αρµούς, υποχρεωτικά µε λίθους τοπικής προέλευσης, µε τις προδιαγραφές της παραγράφου 7.3. του παρόντος άρθρου (τοίχοι). 2.14.7. Επιτρέπεται µόνο η οριζόντια διαµόρφωση του πρεκιού της αυλόπορτας. Στο σηµείο του ανοίγµατος της αυλόθυρας, η περίφραξη µπορεί να φτάνει τα 2,20 µ. 2.14.8. Οι υφιστάµενες παραδοσιακές περιφράξεις ιδιοκτησιών διατηρούνται ή αποκαθίστανται στην αυθεντική τους µορφή, ως προς τα υλικά, τους χρωµατισµούς και τις διαστάσεις. 2.15. Υ ΡΟΡΡΟΕΣ Οι υδρορρόες των κτισµάτων θα πρέπει να λαµβάνονται υπόψη στη διαµόρφωση των αντίστοιχων όψεων, ώστε να ενσωµατώνονται αρµονικά στη σύνθεση ως µορφολογικά στοιχεία του κτίσµατος. Η ακριβής θέση τους θα πρέπει να υποδεικνύεται στα προς έγκριση σχέδια της µελέτης. Σε κάθε περίπτωση απαγορεύεται η χρήση εµφανών πλαστικών υδρορροών. 2.16. ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ - ΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ 2.16.1. Απαγορεύεται η τοποθέτηση κάθε είδους επιγραφών και διαφηµίσεων σε οποιαδήποτε θέση των ακινήτων καθώς και σε ικριώµατα µέσα στο χώρο των οικοπέδων/γηπέδων ή µπροστά απ' αυτά. Απαγορεύεται επίσης η τοποθέτησή τους στην οροφή των κτισµάτων και σε στηθαία εξωστών, λιακών κτλ. Επιτρέπονται µόνο επιγραφές που πληροφορούν για τη χρήση των χώρων του κτιρίου και οι οποίες τοποθετούνται σε όψη του κτίσµατος, σε θέση που δεν καλύπτουν ή αλλοιώνουν τη µορφή του. Οι επιγραφές θα πρέπει να ενσωµατώνονται στη λογική διαµόρφωσης της όψης, να µη διαταράσσουν τη χρωµατολογική οργάνωση του κτηρίου και να είναι περιορισµένων διαστάσεων. Οι παραπάνω επιγραφές πρέπει να είναι γραµµένες στην ελληνική γλώσσα. Επιτρέπεται η ύπαρξη µαζί µε την ελληνόγλωσση επιγραφή και ξενόγλωσσων, που µεταφράζουν την ελληνική µε τον όρο ότι τα ξενόγλωσσα στοιχεία δεν υπερβαίνουν σε µέγεθος τα ελληνικά. 2.16.2. Η ακριβής θέση, το µέγεθος και η µορφή των επιγραφών, θα προσδιορίζονται στα προς έγκριση σχέδια σε κάθε περίπτωση ανέγερσης, επιδιόρθωσης, προσθήκης ή αλλαγής χρήσης οικοδοµής. 2.16.3. Απαγορεύεται η τοποθέτηση φωτεινών επιγραφών και πινακίδων. 2.16.4. Επιβάλλεται η σταδιακή και εντός δύο ετών από την δηµοσίευση του παρόντος αποµάκρυνση των φωτεινών, ξενόγλωσσων και ακαλαίσθητων εν γένει επιγραφών, διαφηµίσεων ή πινακίδων σήµανσης. 2.17. ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΑ ΑΠΕ 2.17.1. Κατά τον σχεδιασµό του κτιρίου, απαιτείται ιδιαίτερη επιµέλεια των βιοκλιµατικών αρχών αρχιτεκτονικής και ενθαρρύνεται η χρήση ΑΠΕ. Υστερα από έγκριση του Σ.Α, επιτρέπεται η εγκατάσταση στα δώµατα και στις στέγες των κτιρίων µέσων ανανεώσιµων πηγών ενέργειας, όπως ηλιακοί θερµοσίφωνες, κατά τρόπο που δεν αλλοιώνεται ή θίγεται η αρχιτεκτονική µορφή του κτιρίου. 2.17.2. Οι ηλιακοί συλλέκτες, οι δεξαµενές αποθήκευσης νερού καθώς και τυχόν λοιπές µηχανολογικές ή άλλες εγκαταστάσεις τοποθετούνται υποχρεωτικά σε σηµείο µη ορατό από οποιονδήποτε κοινόχρηστο χώρο. Απαγορεύεται η τοποθέτησή τους στις όψεις των κτισµάτων. 2.17.3. Τα κλιµατιστικά µηχανήµατα τοποθετούνται υποχρεωτικά σε θέση µη ορατή από οποιονδήποτε κοινόχρηστο χώρο, σε ειδικές διαµορφώσεις των όψεων ή διαµορφωµένες εσοχές του κτίσµατος, µε επικάλυψη περσίδων και όχι στις κύριες όψεις ή στην οροφή - στέγη αυτού. 2.17.4. Σε όλους τους οικισµούς, καθώς και στον πέριξ αυτών ύπαιθρο χώρο που δεν εµπίπτει εντός ζώνης NATURA η ΤΙΦΚ, επιτρέπεται η εγκατάσταση ηλιακών - φωτοβολταϊκών συστηµάτων επί του δώµατος η της στέγης µε τις ακόλουθες προϋποθέσεις: 13 Σ ε λ ί δ α

i) Εκτός των πανέλων, εξαρτήµατα και εγκαταστάσεις που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία των συστηµάτων τοποθετούνται υποχρεωτικά κάτω από τη στέγη ή το δώµα. ii) Επιτρέπεται η εγκατάσταση των πανέλων σε δώµα υπό την προϋπόθεση ότι θα τοποθετούνται µε κλίση µικρότερη του 3%. iii) Επιτρέπεται η εγκατάσταση των πανέλων σε στέγη υπό τις παρακάτω προϋποθέσεις: Η τοποθέτησή τους θα πρέπει να ακολουθεί την κλίση της στέγης. Η κεκλιµένη επιφάνεια των πανέλων δεν θα απέχει από την επιφάνεια της στέγης απόσταση µεγαλύτερη των 10 εκατοστών. Οι συστοιχίες των πανέλων θα πρέπει να οργανώνονται σε ενιαίο ορθοκανονικό κάναβο σε παραλληλία µε τις πλευρές του κτίσµατος και να αναπτύσσονται υποχρεωτικά εντός του περιγράµµατος της στέγης. Απαγορεύονται διατάξεις που διαµορφώνουν οδοντωτές απολήξεις συστοιχιών. 2.17.5. Στις επιφάνειες των στοιχείων τεχνολογικού εξοπλισµού απαγορεύεται η αναγραφή επιγραφών του κατασκευαστή αυτών. 2.17.6. Επιτρέπεται η κατασκευή υπόγειων δεξαµενών νερού οι οποίες δεν προσµετρώνται στο συντελεστή δόµησης και στην κάλυψη του οικοπέδου. Ο ελάχιστος όγκος της δεξαµενής αντιστοιχεί στο 35% της συνολικής επιφάνειας συλλογής (δώµα και υπερκείµενες βεράντες της δεξαµενής) για τα ξενοδοχεία και λοιπά κτίρια τουριστικής χρήσης και στο 30% για την κατοικία. 2.17.7. Σε κάθε οικόπεδο/γήπεδο µπορεί να τοποθετείται µόνο µια κεραία τηλεόρασης και σε θέση που να µην προσβάλλονται τα κτίρια. Υποχρέωση του ήµου είναι να τοποθετήσει µέσα σε εύλογο χρόνο οµαδική δορυφορική κεραία στον οικισµό. Μετά την τοποθέτησή της θα αποµακρύνονται υποχρεωτικά οι ατοµικές. 2.17.8. Οι µετρητές ηλεκτρικού ρεύµατος, όπως και η τοποθέτηση κάθε άλλου στοιχείου παροχών, ΟΚΩ, τοποθετείται σε εσοχή στο σώµα ή στην περίφραξη του κτιρίου 2.17.9. Επιβάλλεται η σταδιακή συµµόρφωση προς τις παραπάνω διατάξεις, υφιστάµενων στοιχείων τεχνολογικού εξοπλισµού, σε διάστηµα που θα οριστεί από τη ηµοτική αρχή από τη δηµοσίευση του διατάγµατος. 2.18. ΕΙ ΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ 2.18.1. Σε περίπτωση κτιρίου µε µεγαλύτερο όγκο (κατά ΝΟΚ ή κατά τις ισχύουσες ανά Οικισµό Ειδικές ιατάξεις), επιβάλλεται η διάσπαση του όγκου αυτού. 2.18.2. Προκειµένου για κτήρια κοινής ωφέλειας ο µέγιστος επιτρεπόµενος ενιαίος όγκος κτίσµατος ορίζεται σε 1500 κ.µ. Για κτήρια άνω του µέγιστου επιτρεπόµενου όγκου επιβάλλεται υποχρεωτικά η διάσπαση αυτού σε µικρότερους που τοποθετούνται σε επαφή ή σε απόσταση, έστω κι αν πρόκειται για λειτουργικά ενιαίο οικοδόµηµα σύµφωνα µε τα κατωτέρω: 2.18.3. Η ελάχιστη απόσταση µεταξύ ανεξάρτητων όγκων εντός του οικοπέδου ορίζεται σε 2,50 µ. 2.18.4. Επιβάλλεται η διαφοροποίηση των εν επαφή µονάδων ως προς την κάτοψη, τουλάχιστον κατά 1,50 µ., ως προς τη µία ή την άλλη διεύθυνση. 2.18.5. τµηµατικοί όγκοι διαχωρίζονται ως προς το ύψος (διαφορά στάθµης) τουλάχιστον κατά 0,60 µ., ακολουθώντας κατά προτίµηση την κατεύθυνση της κλίσης του φυσικού εδάφους. 2.18.6. Ειδικότερα σε ότι αφορά τις εγκαταστάσεις τουριστικών καταλυµάτων επισηµαίνεται ότι θα πρέπει να αποτελούν ενιαία σύνθεση επιµέρους κτιριακών µονάδων που τοποθετούνται σε επαφή ή σε απόσταση, σύµφωνα µε τις αµλέσως προηγούµενες παραγράφους του παρόντος. Ο µέγιστος επιτρεπόµενος όγκος κάθε µονάδας ορίζεται στα 800µ3. Ειδικότερα ο µέγιστος όγκος µονώροφου κτίσµατος δύναται να προσαυξηθεί προκειµένου για τη διαµόρφωση αιθουσών συγκέντρωσης κοινού. Σε οικόπεδα άνω των 1000 τ.µ. το διώροφο τµήµα των όγκων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 50% της συνολικά καλυπτόµενης επιφάνειας 14 Σ ε λ ί δ α

2.18.7. Τα επιµέρους κτίσµατα όπως και η συνολική σύνθεση των οικοδοµών επιβάλλεται να προσαρµόζονται στο φυσικό περιβάλλον, την κλίµακα και τα χαρακτηριστικά του δοµηµένου χώρου της περιοχής. Η σύνθεση του συνόλου θα πρέπει να παρουσιάζει ενιαία αρχιτεκτονική ταυτότητα και διακριτή συνεκτική δοµή µεταξύ κλειστών και υπαιθρίων χώρων. Σε κάθε περίπτωση απαγορεύεται η επανάληψη πανοµοιότυπων όγκων διάσπαρτων στο εσωτερικό του οικοπέδου. Συνολικά εφαρµόζονται οι ειδικοί όροι δόµησης των λοιπών παραγράφων του παρόντος άρθρου. 2.19. ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ 2.19.1. Το τοπογραφικό διάγραµµα συνοδεύεται υποχρεωτικά από απόσπασµα ρυµοτοµικού διαγράµµατος (όπου αυτό υφίσταται), από πρόσφατη δορυφορική εικόνα του ευρύτερου χώρου πέριξ του ακινήτου, από γενική άποψη του οικισµού στην οποία σηµειώνεται η θέση του ακινήτου και από πλήρη φωτογραφική αποτύπωση (έγχρωµες φωτογραφίες µεγέθους τουλάχιστον 9Χ12) του οικοπέδου και του άµεσου περιβάλλοντος χώρου: όµορα κτίσµατα, κτίσµατα στην έναντι πλευρά του δρόµου, όµορα οικόπεδα, δρόµοι και κοινόχρηστοι χώροι που βρίσκονται σε άµεση επαφή ή έναντι από το οικόπεδο. Τυχόν χαρακτηρισµένα µνηµεία, διατηρητέα κτίσµατα ή άλλα στοιχεία (κρήνες, φυσικά στοιχεία κλπ), που βρίσκονται σε άµεση γειτνίαση µε το ακίνητο, επισηµαίνονται υποχρεωτικά στο τοπογραφικό διάγραµµα. 2.19.2. Το διάγραµµα δόµησης συνοδεύεται υποχρεωτικά από τρισδιάστατες απεικονίσεις και χαρακτηριστικές τοµές που θα αποδεικνύουν τη συµµόρφωση ως προς τις διατάξεις περί ογκοπλαστικής διάρθρωσης, κλίµακας κτιριακών όγκων, και προσαρµογής στο φυσικό τοπίο και ανάγλυφο. 2.19.3. Στα σχέδια της µελέτης συµπεριλαµβάνονται όψεις των προβλεπόµενων προς κατασκευή περιφράξεων αλλά και κάθε είδους κατασκευών του υπαιθρίου χώρου. 2.19.4. Η θέση των στοιχείων τεχνολογικού εξοπλισµού (κλιµατιστικά, ηλιοθερµοσίφωνες κ.λ.π) καθώς και η θέση των υδρορροών. προσδιορίζεται µε ακρίβεια στα σχέδια της µελέτης (κατόψεις, όψεις). 2.19.5. Τα υλικά, οι υφές και οι χρωµατισµοί κάθε είδους στοιχείου προς κατασκευή (όψεις κτιρίου, περιφράξεις, κουφώµατα, κιγκλιδώµατα, στέγαστρα κ.λ.π.) θα πρέπει να προσδιορίζονται σαφώς στα σχέδια και την αιτιολογική έκθεση της αρχιτεκτονικής µελέτης. Προκειµένου για τους χρωµατισµούς θα δίδεται κωδικός NCS ή RAL. Ά ρ θ ρ ο 3 Μορφολογικοί Κανόνες για την κατηγορία οικισµών: αδιάφοροι Οι κατωτέρω όροι και περιορισµοί δόµησης αφορούν στα κτίρια που βρίσκονται στους οικισµούς που χαρακτηρίζονται ως αδιάφοροι. 3.1. ΓΕΝΙΚΟΙ ΟΡΟΙ 3.1.1. Τα νέα κτίρια επιβάλλεται να έχουν λιτή γεωµετρική µορφή. Η αρχιτεκτονική σύνθεση πρέπει να εξασφαλίζει την ένταξη του κτιρίου κατάλληλα στο τοπίο ώστε: 3.1.2. Να προσαρµόζεται µε τη φυσική µορφολογία του εδάφους 3.1.3. Να µην υπερβαίνει την κορυφογραµµή και το διάσελο 3.1.4. Να διαφυλάττει και να εντάσσει αρµονικά τα τυχόν χαρακτηριστικά στοιχεία του φυσικού (δέντρα, βράχοι κλπ) και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος. 3.1.5. Να εξασφαλίζεται ή να προβλέπεται (µε ράµπες ή µηχανικά µέσα) η προσβασιµότητα στα εµποδιζόµενα άτοµα στο φυσικό και δοµηµένο περιβάλλον 15 Σ ε λ ί δ α

3.2. ΙΑΤΑΞΗ ΣΤΟ ΟΙΚΟΠΕ Ο Η τοποθέτηση του κτιρίου στο οικόπεδο γίνεται µε τα παρακάτω κριτήρια: 3.2.1. Να µην βλάπτεται ο πολεοδοµικός ιστός των οικισµών. 3.2.2. Να προστατεύονται βασικά σηµεία θέας κοινοχρήστων χώρων, όπως επίσης οπτικές φυγές και θεάσεις προς χαρακτηρισµένα µνηµεία, αξιόλογα κτίσµατα και στοιχεία της περιοχής (π.χ. κρήνες, φυσικά στοιχεία κ.τ.λ.) 3.2.3. Να προστατεύεται κατά το δυνατόν η θέα όµορων οικοπέδων και κτισµάτων, όπως επίσης ο φυσικός ηλιασµός και αερισµός υφιστάµενων γειτονικών οικοδοµών. 3.2.4. Να µη διαµορφώνονται υποβαθµισµένοι ελεύθεροι χώροι ανάµεσα σε όµορες ιδιοκτησίες. 3.2.5. Να επιδιώκεται η βέλτιστη χωροδιάταξη των οικοδοµικών όγκων σε σχέση µε τις ισοϋψείς του εδάφους και τον προσανατολισµό κλειστών και ανοιχτών χώρων, κατά τα πρότυπα της αρχιτεκτονικής παράδοσης του τόπου. 3.2.6. Να προστατεύεται και να αναδεικνύεται το φυσικό περιβάλλον του οικοπέδου και των όµορων ιδιοκτησιών, όπως και του κοινόχρηστου χώρου έµπροσθεν αυτών. 3.2.7. Εφόσον το νέο κτίριο τοποθετείται σε οικόπεδο που προϋπήρχε άλλο παλαιότερο κτίσµα, πρέπει να λαµβάνει υπόψη τη θέση του προγενέστερου καθώς και τη σχέση του µε τα υπάρχοντα γειτονικά κτίρια. 3.2.8. Η διαµόρφωση των ακαλύπτων χώρων των οικοπέδων πρέπει να συντείνει στην προστασία του υπάρχοντος φυσικού περιβάλλοντος του ίδιου του οικοπέδου όπως και των όµορών του, µε την ελαχιστοποίηση των εκσκαφών και τη διατήρηση τυχόν φυσικών σχηµατισµών και υφιστάµενων δένδρων, όπως επίσης ξερολιθιών, αλωνιών και λοιπών στοιχείων που µαρτυρούν τη συνέχεια της αγροτικής παράδοσης του τόπου (πεζούλες για χρήση καλλιέργειας) κ.α. 3.3. ΚΛΙΜΑΚΑ ΚΤΙΡΙΑΚΩΝ ΟΓΚΩΝ 3.3.1. Το αρχιτεκτονικό σύνολο που δηµιουργείται πρέπει να είναι τοποθετηµένο στο γήπεδο κατά τρόπο ώστε να εναρµονίζεται µε το φυσικό περιβάλλον. 3.3.2. Οι όγκοι που διαµορφώνονται µπορούν να βρίσκονται είτε σε επαφή µεταξύ τους είτε να συνδέονται µε ηµιυπαίθριους χώρους ή αυλές, δηµιουργώντας απαραίτητα ενιαίο αρχιτεκτονικό σύνολο µε ενότητα και συνοχή. Θα πρέπει επίσης να έχουν λιτή γεωµετρική µορφή, αποτελούµενη από διακεκριµένες µονάδες πρισµατικών όγκων, καθαρών σχηµάτων τετραγώνου ή ορθογωνίου παραλληλεπιπέδου που µπορούν να συνδυάζονται µεταξύ τους (π.χ. σε σύνθετη διάταξη Γ). 3.3.3. Τα βοηθητικά κτίσµατα και τα διάφορα λειτουργικά ή διακοσµητικά στοιχεία των όψεων (καµινάδες, σκάλες κλπ) µπορεί να έχουν πλαστικότητα µε καµπύλους όγκους και σπασίµατα των επιφανειών τους. 3.3.4. Ο µέγιστος όγκος κάθε διακεκριµένης πρισµατικής µονάδας κτίσµατος κατοικίας, χωρίς να υπολογίζεται ο όγκος της στέγης, ορίζεται: i) για µονώροφο κτίσµα σε Vmax = 400 m3 ii) για διώροφο κτίσµα σε Vmax = 750 m3 iii) Ειδικότερα για κτίσµατα ξενώνων µικρής κλίµακας ή επαγγελµατικής χρήσεως, ο µέγιστος επιτρεπόµενος όγκος προσαυξάνεται σε 800 m3. 3.3.5. Η ελάχιστη απόσταση µεταξύ ανεξάρτητων όγκων εντός του οικοπέδου ορίζεται σε 2,50 µ. 3.3.6. Επιβάλλεται η διαφοροποίηση των εν επαφή µονάδων ως προς την κάτοψη, τουλάχιστον κατά 1,50 µ., ως προς τη µία ή την άλλη διεύθυνση. 16 Σ ε λ ί δ α

3.4. ΟΡΟΦΟΙ - ΥΨΗ 3.4.1. Ο µέγιστος αριθµός ορόφων των κτιρίων ορίζεται σε δύο ή έναν και πατάρι και το µέγιστο επιτρεπόµενο ύψος ορίζεται ως εξής: i) στην περίπτωση κατασκευής δώµατος 4.00 µ. για µονώροφο κτίσµα και 7,00 µ. για διώροφο ii) στην περίπτωση κατασκευής θόλου 5.50 µ. για µονώροφο κτίσµα και 8.00µ. για διώροφο κτίσµα. 3.4.2. Σε περίπτωση µεγάλης κλίσης του εδάφους (άνω του 25%), το µέγιστο επιτρεπόµενο ύψος της µίας µόνο πλευράς του κτιρίου που βρίσκεται στην κλίση, διαµορφώνεται ως εξής: i) στην περίπτωση κατασκευής δώµατος το µέγιστο ύψος της µίας πλευράς του διαµορφώνεται για µονώροφο κτίριο έως 5.00 µ. και για διώροφο έως 8.00 µ. ii) στην περίπτωση κατασκευής θόλου τότε η µία µόνο πλευρά του που βρίσκεται στην µεγαλύτερη κλίση δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τα 6,00 µ. για µονώροφο κτίσµα και 8,50 µ. για διώροφο κτίσµα. 3.4.3. Επιτρέπεται µόνο η µερική επίχωση του εδάφους για την προσαρµογή του κτιρίου σε αυτό, µε την προϋπόθεση ότι σε κανένα σηµείο η οριστική στάθµη του εδάφους δεν απέχει περισσότερο από 0.80µ από τη στάθµη του φυσικού εδάφους. 3.4.4. Το ύψος σε κάθε περίπτωση προσµετρείται από τη φυσική στάθµη του περιβάλλοντος εδάφους στο περίγραµµα του κτιρίου, µη συµπεριλαµβανοµένου και του στηθαίου του δώµατος, έτσι ώστε η προβολή του ύψους του κτιρίου σε καµιά περίπτωση να µην υπερβαίνει το µέγιστο επιτρεπόµενο από τις ισχύουσες διατάξεις ύψος. 3.4.5. Η οροφή του υπογείου δεν επιτρέπεται σε κανένα σηµείο του κτιρίου να βρίσκεται σε ύψος µεγαλύτερο του 0,80µ. από τη στάθµη του γύρω φυσικού εδάφους, χωρίς να ξεπερνάει συνολικά το κτίριο το µέγιστο επιτρεπόµενο ύψος. εν επιτρέπεται η πρόσβαση προς το υπόγειο από τον εξωτερικό χώρο του κτιρίου, αλλιώς η επιφάνεια που καταλαµβάνει προσµετράται στον συντελεστή δόµησης. 3.4.6. Πάνω από το επιτρεπόµενο µέγιστο ύψος του κτιρίου απαγορεύεται οποιαδήποτε κατασκευή, πλην στέγης, της καπνοδόχου και του στηθαίου σε περίπτωση δώµατος. 3.5. ΥΠΟΣΚΑΦΑ ΚΤΙΡΙΑ 3.5.1. Η κατασκευή υπόσκαφων κτηρίων επιτρέπεται σύµφωνα µε τις διατάξεις του Ν4067/12 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. 3.5.2. Σε κάθε περίπτωση, το µέγιστο ύψος του κτιρίου υπό τη στάθµη του φυσικού εδάφους, δε δύναται να υπερβαίνει τα 4,50 µ. 3.5.3. Η κατασκευή υπόσκαφων κτισµάτων απαγορεύεται σε περιοχές µε αρχαιολογικό ενδιαφέρον. 3.6. ΟΨΕΙΣ 3.6.1. Οι όψεις των κτιρίων φέρουν ορθογώνια ανοίγµατα, κατασκευασµένα κατά τα τοπικά πρότυπα, διατηρώντας σε γενικές γραµµές τις αναλογίες πλήρους - κενού και ο σχεδιασµός τους (ο ρυθµός και οι αναλογίες τους) θα πρέπει να εναρµονίζεται µε το άµεσο δοµηµένο και φυσικό περιβάλλον του κτιρίου. 3.6.2. Τα εξωτερικά ανοίγµατα ανά επιφάνεια όψης δεν θα πρέπει να ξεπερνούν το 30% της συνολικής επιφάνειας των όψεων. 3.6.3. Επιτρέπεται ένα κούφωµα σε δύο από τις όψεις κάθε χωριστού όγκου του κτιρίου να έχει ελεύθερες αναλογίες µήκους - πλάτους καθώς και διαστάσεις, προκειµένου να διευκολυνθεί η λειτουργικότητα των χώρων και η θέα. Στην περίπτωση αυτή παραµένει σταθερό το ποσοστό ανοιγµάτων ανά όψη στο 30%, οπότε θα υπάρχουν λιγότερα λοιπά ανοίγµατα αντίστοιχα στις όψεις αυτές. Στα συγκεκριµένα 2 κουφώµατα της περίπτωσης αυτής επιτρέπεται η χρήση συρόµενων κουφωµάτων 17 Σ ε λ ί δ α

αλουµινίου πέραν των ξύλινων ή σιδηρών για τα τζαµιλίκια. Ο περιορισµός για αποκλειστικά ξύλινα και ανοιγόµενα πατζούρια παραµένει, οπότε είτε δεν θα υπάρχουν πατζούρια στα συγκεκριµένα κουφώµατα, είτε θα είναι ξύλινα µε πολλαπλό άνοιγµα (τετράφυλλα, εξάφυλλα κλπ). Το πρέκι στην περίπτωση εµφανούς λιθοδοµής θα είναι από εµφανές σκυρόδεµα µε επεξεργασία πέτρας (πελεκητό ή τριπτό) 3.6.4. Η ελάχιστη απόσταση ανοίγµατος από τις γωνίες του κτίσµατος ορίζεται σε 0,80 µ., ενώ η ελάχιστη απόσταση µεταξύ ανοιγµάτων σε 0,50 µ. 3.6.5. Φεγγίτες επιτρέπονται και δεν συµπεριλαµβάνονται στην παραπάνω συνολική αναλογία ύψους - πλάτους των κουφωµάτων. 3.6.6. Τα υπέρθυρα µπορεί να είναι ευθύγραµµα ή ελαφρώς πεταλόµορφα, σύµφωνα µε τις επικρατούσες µορφές στον οικισµό. 3.6.7. εν επιτρέπεται όταν είναι εκτός τοπικών προτύπων - η κατασκευή τόξων, αψίδων, βολτών ή άλλων διακοσµητικών στοιχείων στην εξωτερική όψη των κτιριακών όγκων, καθώς και στις περιφράξεις των γηπέδων. 3.6.8. εν επιτρέπονται κάθε είδους επενδύσεις των κατακόρυφων επιφανειών µε διάφορα υλικά, όπως σχιστόπλακες ή άλλους πλακοειδούς µορφής λίθους, κεραµικά, και οι τεχνοτροπίες επιχρισµάτων που παραπέµπουν στα ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά άλλων περιοχών. 3.7. ΤΟΙΧΟΙ 3.7.1. Οι εξωτερικές τοιχοποιίες κατασκευάζονται από εµφανή ή όχι λιθοδοµή είτε από άλλο υλικό. Όταν δεν είναι εµφανής επιβάλλεται να επιχρίεται µε κοινό σοβά τριφτό χωρίς οδηγούς, είτε µε µαρµαροκονία αποκλειοµένου του αρτιφισέλ, ρελιέφ, πεταχτού κ.λ,π., 3.7.2. Προδιαγραφές κατασκευής λιθοδοµών 3.7.3. Η λιθοδοµή επιβάλλεται να κατασκευάζεται από τοπικά πετρώµατα στις αποχρώσεις τους. Οι λίθοι µπορεί να είναι είτε καθόλου επεξεργασµένοι (αργολιθοδοµή), είτε µερικώς επεξεργασµένοι σε ορθογώνια µορφή (ηµιλαξευτή τοιχοποιία). εν νοείται λίθινος τοίχος λεπτότερος από 45cm. Οι τυχόν επενδύσεις τοιχοποιίας µε λίθους έχουν ελάχιστο πάχος 20 εκ., ώστε να προσοµοιάζουν της αυθεντικής παραδοσιακής λιθοδοµής. 3.7.4. Κατά την αρµολόγηση υφιστάµενων λιθοδοµών γίνεται χρήση κονιαµάτων µε βάση την φυσική άσβεστο και όχι χρήση τσιµέντου. Στις νέες λιθοδοµές η αρµολόγηση γίνεται µε αντίστοιχα κονιάµατα, η δε απόχρωση του αρµολογήµατος θα πρέπει να είναι γαιώδης η γκρί. εν επιτρέπεται η διαµόρφωση εξεχόντων αρµών. 3.7.5. Η τοποθέτηση των λίθων γίνεται σε επάλληλες οριζόντιες στρώσεις. Η θέση των κατακόρυφων αρµών θα πρέπει να εναλλάσσεται, ώστε να µην δηµιουργούνται συνεχείς κατακόρυφοι αρµοί. Το ύψος της κάθε λίθου δεν πρέπει να ξεπερνά το πλάτος της. 3.7.6. Σε περίπτωση επίχρισης των εξωτερικών όψεων να εφαρµόζονται αδρά επιχρίσµατα µε βάση την φυσική άσβεστο. 3.7.7. Οι χρωµατισµοί γίνονται µε ασβέστη ή λευκό υδρόχρωµα, ειδάλλως οι χρωστικές προστίθενται στο ίδιο το κονίαµα του επιχρίσµατος. 3.7.8. Επιτρέπονται οι λευκές, υπόλευκες και γαιώδεις αποχρώσεις. Κατόπιν έγκρισης του αρµοδίου Σ.Α. δύναται να επιτραπούν και άλλοι χρωµατισµοί (π.χ. λουλακί, ώχρα), εφόσον συναντώνται στον εκάστοτε οικισµό. 3.7.9. εν επιτρέπονται οι επιλογές µη συµβατών επιχρισµάτων και έντονων χρωµατισµών, µοτίβων (πχ έντονοι χρωµατισµοί, ζωγραφικές απεικονίσεις και τεχνοτροπίες επιχρισµάτων που παραπέµπουν σε ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά άλλων περιοχών. 18 Σ ε λ ί δ α