The Voice of Saint George

Easter/Pasca 2005 Volume 3 Issue 3 A publication of the Greek Orthodox Church of Saint George Piscataway, New Jersey The Voice of Saint George Dimhniaio Deltio Ths Ellhnikhs Orqodoxhs Koinothtas Agiou Gewrgiou Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδόν Κυρίου (Ματθ. Γ.3) The voice of one crying in the wilderness: Make straight the way of the Lord (Matt. 3:3) By Very Reverend Alexander Kile, Archimandrite Dear Parishioners Inside this issue: Periecomena: Priest s Message 1 Easter Message 4 President s Message 5 Bios Agiou Gewrgiou 6 Saint George 7 To Agio Fws 8 Ekklhsiastikh Alhqeia 9 Holy Sepulchre 1o Jesus of Nazareth 11 Orthodox Traditions 12 This is a special Easter Bulletin prepared by me with the help of my dedicated and hard working bulletin committee as a token of Easter gift and appreciation for your love and dedication to our beloved community. The purpose of these writings are to bring you more information about the sources of the greatest feast of our Orthodox Calendar a feast that is the center of our faith, PASCHA, the Resurrection of our Lord and Savior Jesus Christ. In this Easter bulletin you will find the meanings of different acts during the Holy Week Services and the History of the Holy Sepulcher where the sites of Golgotha and the tomb of Christ are located. The sources the church uses are taken from the Apocrypha gospels about the descent to Hades and Easter. You are going to find some important hymnology that is sung during Holy week, a text about the Last Supper and Crucifixion, the History of the Holy Light that comes out of the tomb of Christ every Orthodox Easter. Also, other articles present the traditions that are related to Easter, Lenten and Easter recipes and the Pascal sermon of St. John Chrysostom that (Continued on page 3) Holy Unction (Form) 13 Epitaphios (Form) 15 Chrysostom Homily 17 Umnoi M. Ebdomados 18 EasterTraditions 20 Megalh Pempth 21 Apocrypha 22 Recipes 24 Services Schedule 26 Programma Akolouqiwn 27 Μήνυμα του Ιερατικώς Προϊσταμένου Αρχιμανδρίτη Αλεξάνδρου Κιλέ Αγαπητοί ενορίτες Στα χέρια σας κρατάτε ένα έκτακτο Πασχαλινό δελτίο που ετοιμάστηκε από μένα με την βοήθεια των αφοσιωμένων μελών της επιτροπής του δελτίου ως ένα πασχαλινό δώρο ευγνωμοσύνης γιά την αγάπη σας και την υποστήριξη σας εις το έργο της εκκλησιαστικής κοινότητάς μας. Ο σκοπός αυτού του υλικού είναι να σας πληροφορήσει όσο μπορεί για τις πηγές αυτής της μεγάλης εορτής του Ορθόδοξου μας εορτολογίου, που είναι το Άγιον Πάσχα, η Ανάστασις του Κυρίου και Σωτήρος Ημών Ιησού Χριστού. Στο ανά χείρας δελτίο θα βρείτε την σημασία διάφορων ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδος και την ιστορία του Παναγίου Τάφου όπου είναι ο Γολγοθάς και ο τάφος του Κυρίου. Οι πηγές αυτών των πληροφοριών είναι από τα (Continued on page 3)

Page 2 The Voice of St George - Easter 2005 Saint George Greek Orthodox Church Ellhnikh Orqodoxh Ekklhsia Agiou Gewrgiou Parish Ministries Very Reverend Archimandrite Alexander Kile Parish Council President Demetrios Arhontoulis Vice President / Administration Panos G. Georgopoulos Vice President /Operations George Petrantonakis Secretary Petra Knox Treasurer George Psyllos Comptroller Maria Kaouris Christodoulatos Members Lampros E. Bourodimos Michael Dimitrakis Bill Fottis Anthony Kalogridis Simos Kontos Dorothea Koutsoras Katerina Leftheris Elizabeth Manolakis Dimitrios Zalokostas Philoptochos Society St Barbara Eleni Andronikou, President Choir Dimitrios Fousteris, Director Sunday School Helene Pappas, Director Greek School Panos G. Georgopoulos, Director Toula Karamarkos, Principal Sofia Amaxopoulos, Teacher Angeliki Papasavas, Teacher Chrisoula Plias, Teacher Katerina Kourtis-Gavalas, Teacher GOYA Aris Kalimanis, President Poly Tolis, President GOYA Advisors Eileen Stellakis, Diane Parais, Sandy Stratoudakis, Dimitrios Zalokostas Andriana Tolis George Papagrigorakis George Hadjiloucas Parent Teacher Organization Dorothea Koutsoras, President JOY/HOPE Sophie Exarchakis Maria Kantilierakis Helen Sirimis Moms & Tots Sandy Kalogridis FOCUS Nick Kambitsis Senior Citizens Nickie Kopanakis Committee Chairpersons Stewardship Petra Knox, George Psyllos Church Festival John Lyssikatos House and Grounds Michael Dimitrakis Memorial Dolores Stroumtsos Voice Panos G. Georgopoulos Web Design Bill Fottis Special Thanks to all volunteers, Sunday School staff, Coaches, Greek Dance Instructors & Parents who support our church organizations and programs. This issue of the Voice of St George was prepared by V. Rev. Alexander Kile, Panos Georgopoulos, John & Chrysoula De- Laurentis, Mariea Kazantzis, Kay Kehayas, Sophie Exarchakis, Dorothea Koutsoras, Diane Parais and Evie Georgopoulos We encourage all of our community organizations & ministries to post their events in The Voice of St George. We remind you that events should be advertised a month in advance. So, information should be submitted one month prior to the issue in which it will appear, preferably by sending it via email to StGeorgeVoice@comcast.net We thank you for your cooperation. Have you visited the St George website lately? Just go to: www.stgeorgepiscataway.org

The Voice of St George - Easter 2005 Page 3 Very Reverend Alexander Kile, Archimandrite (Continued from page 1) we read at the conclusion of the Pascal Divine Liturgy. Thinking and believing that all these information will enrich your spiritual odyssey towards Easter and will give you the opportunity to celebrate in solemnity a meaningful and joyful Feast of Feasts Easter with your beloved members of your family. Kalo Pascha! With much love in the Risen Lord The Pastor Very Rev. Alexander Kile Archimandrite (Continued from page 1) Απόκρυφα Ευαγγέλια που χρησιμοποιέι η Αγία μας εκκλησία, για την εις Άδου Κάθοδον του Χριστού και την Ανάσταση. Επίσης, σ αυτό το δελτίο θα βρείτε πλούσια υμνολογία που ψάλλεται την Μεγάλη Εβδομάδα., κείμενα για τον Μυστικόν Δείπνον και την Σταύρωση, την ιστορία του Αγίου Φωτός που βγαίνει κάθε χρόνο από τον Πανάγιον Τάφο στο Ορθόδοξο Πάσχα. Σας παρέχεται επίσης, το δεύτερο μέρος των παραδόσεων σχετικά με το Πάσχα και μερικές σελίδες με τρόπους παρασκευής νηστίσιμων και πασχαλινών παραδοσιακών φαγητών. Ο πανηγυρικός Πασχαλινός Λόγος του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, που διαβάζουμε στο τέλος της Πασχαλινής Θείας Λειτουργίας, θα γεμίσει με συγκίνηση τις καρδιές όλων μας. Πιστεύοντας ότι όλες αυτές οι πληροφορίες θα πλουτίσουν την πνευματική σας πορεία προς την «Εορτή των Εορτών», το Άγιον Πάσχα, και θα σας δώσει την ευκαιρία να εορτάσετε με περισσότερη μεγαλοπρέπεια, σημασία και χαρά με τα αγαπημένα μέλη της οικογενείας σας. Καλό Πάσχα! Με πολλή αγάπη εις τον Αναστάντα Χριστόν Ο ιερατικώς Προϊστάμενος Αρχιμανδρίτης Αλέξανδρος Κιλέ «Ανασθήτω ὁ Θεός καί διεσκορπίσθησαν οἱ ἐχθροί Αὐτου καί φυγέτωσαν ἀπό του προσώπου Αὐτού οἱ μισούντες Αὐτόν. Ὡς ἐκλείπει καπνός, ἐκλιπέτωσαν ὡς τήκεται κηρός ἀπό προσώπου πυρός. Οὕτως ἁπολούνται ἀπό προσώπου Θεού καί οἱ δίκαιοι εὐφρανθήτωσαν.» Όλα τα μέλη της κοινότητας είναι ευπρόσδεκτα στο Πασχαλινό τραπέζι το βράδυ της Ανάστασης στο τέλος της Θείας Λειτουργίας. Ελάτε να γιορτάσουμε την Άνάσταση του Κυρίου μας σαν μία μεγάλη οικογένεια! Για κρατήσεις θέσεων παρακαλούμε τηλεφωνήστε στο γραφείο της εκκλησίας (732) 463 1642. Let God arise and let His enemies be scattered; let them also that hate him flee before Him. Like as the smoke vanishes, they shall vanish, and like a wax melts before fire so shall the ungodly perish at the presence of God, but let the righteous rejoice. Traditional Pascal Dinner after the Anastasis Service! Please make plans to join all the members of the community in this festive event. Let s all celebrate the Feast of Feasts together as one big family! For reservations please call the church office (732) 463 1642. $10 per person, free for children under 17 $10 το άτομο, παιδιά κάτω των 17 δωρεάν

Page 4 The Voice of St George - Easter 2005 Easter Message Jesus Christ, the bride groom of our Church, came in the middle of the night to us mankind, in the midst of chaos and disarray. He came to our soul who was waiting for Him like a bride awaits her beloved. How many things have gone wrong in our personal life and in life in general? We are victims of our sins and the Devil. How many people shed their blood every day, how many ruins do we see all around us? The Prophet Isaiah said that the people will be soaked in their blood like they came out of the wine press because the day of their punishment and their salvation is here. Because he who punishes us also feels sorry for us and gives us His forgiveness and mercy. He took care of our wounds and offered us fresh new apparel, so that we can enter His presence. He distilled us so that we can be pure through salvation, and we can partake in the Holy Sacrament of Communion, love and Resurrection with Him. Isn t it true that the dawn comes right after the darkest night, and the spring comes after the coldest winter? The night is finished, Christ has risen and the trumpet is echoing the Pascal hymn. Holy Pascha! Christ won the world. Pascha of the righteous! Now we can go to our heavenly Father to fulfill His will and praise Him like His Son has praised him. Through this Great Pascha we can understand the mystery of Christ, we can win over sin and we can have true eternal life. This Holy Day gives us the message of life everlasting, the message of joy and light and makes us new creations ready to enter the kingdom of God. Christ has Risen! He did not denounce us, because we belong to Him. He will not deny us to others. He took our sins, he immobilized them on the Cross, washed them with His Holy blood and shed them with spring flowers. Christ has Risen! Because if He didn t then our faith is all in vain (Cor. 15:14). The Resurrection is the center of our theology, the heart of our faith. The highest promise was the Resurrection! The Prophet Isaiah sang Your dead will live; your corpses will rise. You who lie in dust, awake and shout for joy (Isaiah 26:19). Also, Job in his deepest pain had the vision of hope: Even after my skin in destroyed. Yet from my flesh I shall see God (Job 19:26). My loved ones, we have eternity within us. It is incubating in our being. we cannot measure it, we cannot count it nor can we go and find it in another land. Christ s Resurrection will shine in our souls the light of the empty grave, and He will live inside us through the everlasting faith. This life, this light, and this eternity; may they accompany us during this Holy Pascha with our devotion and faith to the Resurrected Christ, the Leader of our life who is victorious over death. I embrace and kiss you with the joyous kiss of the Resurrection, and I greet you with the eternal Paschal splendor. Happy Easter! Από τον Ιερατικώς Προϊστάμενο Αρχιμανδρίτη Αλέξανδρο Κιλέ By Very Reverend Alexander Kile, Archimandrite Πασχαλινό Μήνυµα Ο Νυµφίος της Εκκλησίας ήλθεν εν τω µέσω της νυκτός, ήλθεν εις την ανθρωπότητα εν τω µέσω του χάους και των αφράστων δεινών της, ήλθεν εις την ψυχήν µας η οποία ως νύµφη τον ανέµενε µε νοσταλγία και αγωνία. Και εις την ανθρωπότητα και εις ένα έκαστον απο ηµάς πόσα δεινά δεν έχουν επισωρευθεί, είµαστε θύµατα της αµαρτίας και του διαβόλου... Πόσον αίµα δεν έχει χυθεί, πόσα ερείπια! Το όραµα του Προφήτου Ησαΐα γύρω µας, οι άνθρωποι βαµµένοι µε αίµα, ωσάν να έχουν βγεί από πατητήρι σταφυλιών, έχουν συνθλιβεί, διότι ήλθεν η ηµέρα της τιµωρίας των και της λυτρώσεώς των. ιότι Εκείνος ο οποίος µας ετιµώρησε µας ελυπήθη συνάµα, έρριψε το βλέµµα της Θείας Του συγνώµης και του αφράστου ελέους και έδεσε τας πληγάς µας και ελάµπρυνε το ένδυµά µας για να αξιωθούµε να εισέλθουµε εις τον Νυµφώνα Του. Με σκοπό να αποσταχτεί το µέλι της ζωής µας, ο οίνος της ευφροσύνης και λυτρώσεως και να συγκερασθεί µε το µυστύριον της Θείας Κοινωνίας και αγάπης µε το µυστήριον της Αναστάσεως. Μήπως η Ανατολή δεν ανοίγει µέσα από τα σκοτάδια της νύχτας και η Άνοιξη δεν έρχεται µέσα από τον βαρύ χειµώνα; Η νύχτα παρήλθε και ο Χριστός ανεστήθη και η σάλπιγξ σαλπίζει τον Πασχαλινόν ύµνον. Πάσχα Άγιον και Χριστός έχει νικήσει τον κόσµον. Πάσχα άµωµον, τώρα από τον κόσµο αυτον συνάµεθα να περάσωµεν εις τον ουράνιον Πατέρα να εκπληρώσωµεν το θέληµα Του, να Τον δοξάσωµεν όπως Τον εδόξασε ο Υιός του. Πάσχα Μέγα ετελετουργήθη όλο το µυστήριον του Χριστού δια να νικήσωµεν την αµαρτίαν και τον θάνατον και να κατακτήσωµεν την αληθινήν ζωήν. Αυτή η σεπτή και Αγία ηµέρα µας φέρει το µεγάλο µήνυµά της, µας δίδει την συγκλονιστικήν δόνησήν της, το φώς της, την χαράν της και την γαλήνην της. Μας σταλάζει την παραµυθίαν της, µας ενοφθαλµιάζει την καινήν κτίσιν και µας εισάγει εις τον νέον κόσµον, εις την Βασιλείαν του Θεού, εις την αιωνιότητα. Ανέστη Χριστός! Και δεν µας αποκηρύττει διότι είµεθα ιδικοί Του, ενώπιον των άλλων δεν θα µας απαρνηθεί, τις αµαρτίες µας τις έχει καθηλώσει εις τον Σταυρόν και το τίµιο αίµα Του τις έπλυνε, τις έρρανε µε τα εαρινά άνθη. Ανέστη ο Χριστός! ιότι αν δεν ανεστήθη είναι µάταια η πίστις µας (Κορ. 15:14). Η Ανάστασις Του είναι το κέντρον της θεολογίας µας, η εστία της πίστεώς µας. Η υψηλή χριστιανική υπόσχεσις είναι η Ανάστασις! Και ο Προφήτης Ησαΐας το έψαλεν «Οι νεκροί θα ζήσουν, θα αναστηθούν τα πτώµατα! Ξυπνήστε, ψάλλατε σεις που κοιµάστε εις την σκόνιν» Ησ. 26:19. Και ο Ιώβ εις τον βαθύν του πόνο το οραµατίσθη: «Μέσα απ αυτόν τον σκελετόν ενδεδυµένου εκ νέου µε την επιδερµίδα του και µε την σάρκα του θα ίδω τον Θεόν (Ιώβ:19:26). Αγαπητοί µου, η αιωνιότητα είναι κρυµµένη µέσα µας, επωάζεται εις το είναι µας η αιωνιότητα, η οποία δεν µετριέται ούτε µε αριθµόν των ετών, ούτε εβρίσκεται µακριά εις κανένα άλλο κόσµο. Η Ανάστασις του Υιού θα φωτίσει µε το φως του τάφου τις ψυχές µας και θα ζήσει αιώνια. Αυτή η ζωή, αυτό το φως και αυτή η αιωνιότης να µας συνοδεύουν πάντα σ αυτό το Άγιο Πάσχα µε την αφοσίωσή µας και την πίστη µας εις τον Αναστάντα Αρχηγό της ζωής και τον θανάτω θάνατον πατήσαντα Χρισατόν. Ασπάζοµαι όλους µε τον αναστάσιµον ασπασµόν και µε τον αιώνιον Πασχαλινόν χαιρετισµόν. Χριστός Ανέστη!

The Voice of St George - Easter 2005 Page 5 President s Message/Mhnuma tou Proedrou Καλό Πάσχα! Χριστός Ανέστη! Happy Easter! Christ Has Risen! Dear Parishioners and Friends of the Saint George Community This message comes into your home to wish you and your families a blessed and spiritually uplifting Holy Week as well as a Happy Easter. The Priest, the members of the parish council and all the organizations affiliated with our church work very hard all year long to keep our Greek Orthodox Faith and our beautiful traditions alive. Please follow the directions given to you during this very busy time of our church life so we can maintain the decorum and solemn atmosphere that is appropriate. I would like to take this opportunity and remind everyone that our community s festival is coming up very soon (May 13, 14 and 15). Our church needs everybody s help in order to remain a strong and thriving community. We encourage you to get involved, to come and give a helping hand. Everyone is welcome, there is a job for everyone. There are still a lot of available positions that we hope to fill with energetic individuals whose work will benefit the great community of Saint George. Please don t hesitate to contact the Festival Chairperson Mr. John Lyssikatos for any information or offer and make plans to join us the weekend of May 13, 14 and 15. In closing, I would like to wish all of you again, a wonderful Easter full of blessings, family togetherness and sharing with friends and relatives. Demetrios Arhontoulis Parish Council President Αγαπητοί ενορίτες και φίλοι της κοινότητας του Αγίου Γεωργίου Καλό Πάσχα! Εύχοµαι ο Εσταυρωµένος και Αναστηµένος Χριστός να φέρει ειρήνη και ελπίδα στις καρδιές όλων µας! Ο Ιερέας και τα µέλη του ιοικητικού Συµβουλίου, καθώς επίσης και τα µέλη όλων των οργανώσεων της εκκλησίας µας εργάζονται ακούραστα για να διατηρήσουµε την Ελληνορθόδοξη πίστη και τις όµορφες παραδόσεις µας ζωντανές. Παρακαλούµε να ακολουθείτε τις οδηγίες τους αυτήν την τόσο φορτωµένη περίοδο της εκκλησίας µας, ώστε να διατηρούµε τάξη και την κατανυκτική ατµόσφαιρα που αρµόζει. Με την ευκαιρία αυτή, θα ήθελα να υπενθυµίσω σε όλους τους ενορίτες µας πως το ετήσιο φεστιβάλ της κοινότητάς µας πλησιάζει (13, 14 και 15 Μαΐου). Η εκκλησία µας χρειάζεται την βοήθεια όλων µας. Υπάρχουν ακόµη πολλές θέσεις που χρειάζονται υπέθυνα άτοµα και σας παροτρύνουµε να έρθετε να δώσετε ένα χέρι βοήθειας. Μην διαστάσετε να απευθυνθείτε στον υπεύθυνο του Φεστιβάλ, τον κ. Γιάννη Λυσικάτο, για περισσότερες πλήροφορίες ή για οποιαδήποτε προσφορά σας. Κλείνοντας, θέλω να ευχηθώ και πάλι σε όλους τους ενορίτες µας να περάσετε ένα όµορφο Πάσχα µε τις οικογένεις και φιλους σας γεµάτο ευλογίες. Καλή Ανάσταση σε όλους µας! ηµήτριος Αρχοντούλης Πρόεδρος

Page 6 The Voice of St George - Easter 2005 Βίος του Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου Αγαπητοί ενορίτες Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά Φέτος την λαμπρή, Δευτέρα της Διακαινησίμου, εορτάζει μέσα στο φώς της Ανάστάσεως και ο πολιούχος της εδώ κοινότητάς μας, ο Άγιος μεγαλομάρτυς Γεώργιος ο τροπαιοφόρος ο προστάτης μας. Ο Άγιος Γεωργιος γεννήθηκε το 274 μ.μ. και το μαρτύριο του συνέβη γύρω στο 303 μ.χ., στα χρόνια του Διοκλητιανού, οπότε έγινε και μεγάλος κατά των χριστανών διωγμός (284 304). Ας δούμε την ζωήν του και ας μιμηθούμε την πίστην του διαβάζοντας τον βίον του, ώστε με υπερηφάνεια να καυχηθούμε για ο ότι η ενορία μας είναι αφιερωμένη εις αυτόν τον θαυματουργόν και ένδοξον Άγιον. Ο Άγιος Γεώργιος καταγόταν από την πολύφημη για την ευσέβειαν και τους αγίους, την Καππαδοκίαν της Μικράς Ασίας. Η Καππαδοκία πιθανότατα ήταν η πατρίδα του πατέρα του. Μητέρα του είχε σαν γενέτειρά της την Λύδδα της Συρίας. Ο πατέρας τόυ Γεωργίου πέθανε μαρτυρικά και άφησε το ανήλικο παιδί του στις φροντίδες της ευσεβεστάτης μάνας του. Η μητέρα του μετά τον θάνατον του πατρός του έκρινε καλό να μεταφερθεί στην ιδιαίτερη πατρίδα της όπου θα είχε την προστασία των συγγενών της. Εγκαταστάθηκε στην Λύδδα στο σπίτι των γονέων της. Ο νέος Γεώργιος ήταν 6 7 χρονών όταν συνόδεψε την μητέρα του στην Λύδδα. Ήταν από εύπορη οικογένεια. Μ όλα ταύτα τραβήχθηκαν στο αγρόκτημα τους κι εργαζόταν. Ο Γεώργιος μοίραζε τον καιρό του μεταξύ των βιβλίων και της εργασίας του. Εκεί λοιπόν από έφηβος συνδέθηκε με φίλους και οικογένειες πιστούς στο θεό. Έτσι ενίσχυσε ολοένα την έφεση και ισχυρή του κλίση στο δρόμο του Θεού. Πολύ νέος, ακόμα μόλις 20 χρονών, στρατεύεται. Ήταν ένας νέος εύρωστος, ωραίος και τολμηρός. Νέος προικισμένος με ιδιαίτερα χαρίσματα. Στα πρώτα χρόνια της στρατιωτικής του ζωής άρχισε να διακρίνεται και να ξεχωρίζει για τα έκτακτα χαρίσματα του. Του απένειμαν τον τίτλο του κόμητα το οποίο ήθελε να πεί φίλος του αυτοκράτορα. Ετσι έγινε και αξιωματούχος της αυλής. Αργότερα απέκτησε και τον τίτλον του χιλιάρχου. Παρά τον υψηλόν βαθμόν έμεινε ταπεινός και αφοσιωμένος στην χριστιανική του ιδιότητα. Όχι μόνο καλλιεργούσε την ευσέβεια του αλλά κατηχούσε, διαφώτιζε συστρατιώτες του, επηρέαζε τους νέους στην πίστη του Χριστού. Ο Γεώργιος είχε ηλικία 29 30 χρόνων όταν ξαφνικά ξεσπά ο διωγμός του Διοκλητιανού που είχε χιλιάδες μάρτυρες. Ο διωγμός αυτός έγινε τα 2 3 τελευταία χρόνια της αυτοκρατορίας του (284 304). Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχε λανθασμένη αντίληψη περί χριστιανισμού. Νομίζε ότι οι χριστιανοί προσπαθούσαν να ρίξουν το Αυτοκράτορα για να ιδρύσουν δικό τους βασίλειο και να εγκαταστήσουν ως αυτοκράτορα τον θεόν τους τον Ιησούν Χριστόν. Γι αυτό όλοι οι χριστιανοί ήταν εχθροί της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ή θα αρνιόταν τον Χριστόν και θα έπρεπε να θυσιάσουν στους θεούς αναγνωρίζοντας την λατρεία τους ή όφειλαν να δεχθούν το θάνατον των μαρτύρων. Οι Χριστιανοί δεν τρομοκρατήθηκαν. Οι Χριστιανοί των πρώτων χρόνων έως τα μέσα του 350, όλο περίμεναν την ανανέωση των διωγμών. Για τον Γεώργιον δεν υπήρχε κανένα δίλημμα. Όλα ήρθαν φυσικά όπως τα μελετούσε από τα παιδικά χρόνια του. Παρουσιάστηκε εμπρός στον Διοκλητιανόν και διακήρυξε τον εαυτόν του χριστιανόν. Πάρα τις κολακείες και τις υποσχέσεις του Διοκλητιανού δεν έδωσε προσοχή και επέμενε για τον Χριστόν. Με ακόνι χτύπησαν το σώμα του Αγίου και εχύθηκε άφθονο αίμα, αλλά ο Αγιος φυλάχθηκε αβλαβής. Μετά τον δέσανε στον τροχό, που ήταν με καρφιά και σίδερα κοφτερά, και αφησαν να κυλίσει σε κατηφόρα για να κοπή σε πολλά μέρη το σώμα του Αγίου Γεωργίου. Με θαύμα Αγγέλου όλες οι πληγές του κλείσανε και σαν να μή έπαθε τίποτα βγήκε όρθιος. Τον Άγιον μετά απ όλα αυτά τα βασανιστήρια τον παρουσίασαν στον Διοκλητιανό που έκανε θυσίες ανθρώπων στους θεούς του μαζί με τον Μαγνέντιον. Όταν ένας Έλληνας είδε όλα αυτά τα θαύματα του Αγίου έγινε χριστιανός και ομολόγησε τον Χριστόν και τον αποκεφάλισε ο Διοκλητιανός. Τότε η βασίλισσα Αλεξάνδρα ομολόγησε Χριστόν εμπρός στον άνδρα της τον Διοκλητιανόν και έγινε χριστιανή. Τότε έβαλαν τον Άγιο σ ένα λάκκον γεμάτο με ασβέστη όπου δεν έπαθε τίποτα και τότε πάρα πολλοί ακόμη έγιναν χριστιανοί. Ο Μαγνέντιος ζήτησε και άλλο σημείο να κάνει ο Άγιος, να αναστήσει έναν άνθρωπο που είχε πεθάνει πριν 2 χρόνια και ήταν ενταφιασμένος εκεί. Προσευχήθηκε ο Άγιος επάνω στην πλάκα του τάφου και ανεστήθηκε ο νεαρός που προσκύνησε τον Άγιο και εδόξασε την δύναμη και την θεότητα του Χριστού. Οι Έλληνες που βρίσκονταν εκεί και είδαν το θαύμα πίστευσαν εις τον Θεόν. Ο Άγιος μπήκε εις τον Ναόν των ειδώλων και διέταξε ένα είδωλον να πεί, εάν ο Χριστός είναι Θεός και εάν πρέπει να προσκυνήσουμεν αυτόν. Ο δε δαίμων που ζούσε μέσα στο είδωλο «θρηνών βιαζόμενος» απεκρίθη ότι ο Χριστός είναι ο μόνος Θεός. Για τον λόγον αυτόν ταράχθηκαν όλα τα είδωλα και έπεσαν κάτω και συντρίβησαν. Οι ειδωλολάτρες έπιασαν τον Άγιον και τον πήγαν στον βασιλέα και ζήτησαν να τον αποκεφαλίσουν. Ο μέν ο Άγιος Γεώργιος απεκεφαλίσθη την δε βασίλισσα Αλεξάνδρα την έβαλαν στην φυλακή όπου προσευχήθη στον Θεό και παρέδωσε την ψυχή της στα χέρια Του. Ο Άγιος και μετά τον θάνατον του έκανε και κανει πάρα πολλά θαύματα. Το 800 μ.χ. η σύνοδος της Σαξονίας κήρυξε τόν Αγιον Γεώργιον προστάτη της Αγγλίας. Επίσης Αρμένιοι, Καθολικοί, Ρώσσοι, και Τούρκοι τιμούν ευλαβικά τον Άγιον. Η Τσαρική Ρωσσία και σήμερα έχουν τον Άγιον ώς προστάτη του στρατού τους. Είθε η πίστις του Αγίου ένδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου να μας γίνει παράδειγμα προς μίμιση και ο Αγιος να μας προστατεύει και να θαυματουργεί στην ζωή μας. Αμήν

The Voice of St George - Easter 2005 Page 7 Life of Saint George Dear Parishioners Christ is Risen! And Happy Easter This year in the bright light of resurrection of our Lord, on Bright Monday, we also celebrate the feast day of our patron Saint, the glorious great martyr Saint George the trophy carrier, the protector of our community. Let us read about his life that we can imitate his faith and dedication that will lead us to our personal salvation. Saint George was from Cappadocia, an area of Asia Minor famous for its Saints and dedicated Christians. Cappadocia was his father s birthplace. His mother was from Lydda of Syria. His father died as a martyr of the faith when he was very young. His mother decided to move the family to Lydda for better protection with her relatives. They moved to her parents house in Lydda. Saint George was born around 274AD and his martyrdom took place around 303AD. During the reign of Diocletus the great persecution of Christians took place. (284 304)AD. Young George was 6 7 years old when he accompanied his mother in Lydda. Despite that they were a rich family they lived in their country house and were worked in their fields. George spent his time between work and his books. Since his childhood he had friends who were from Christian and noble families. With these relations his inclination toward God was inspired more and more. When he was a young man of 20 years old, he joined the army. He was a young, handsome, smart looking young man with special charms. In the first years in the army he started to be promoted and was a special soldier. The army bestowed upon him the title of Commit, which meant friend of the emperor. So, he became a lieutenant of the Imperial court. Despite his high position he stayed a dedicated Christian. Not only did he preach Christian piety to the soldiers, but also he was taught them about the Christian faith. George was 29 30 years old when suddenly the persecution of Diocletus started, just three years before the end of his reign (284 304). This persecution gave thousands of martyrs to the church. The Roman Emperor had the wrong concept about Christianity. The Roman Empire thought that the Christians were trying to unseat the Roman Emperor in order to establish their own kingdom and enthrone their own God, Jesus Christ. With this concept, all Christians were enemies of the Roman Empire. The Christians had to deny their faith and do sacrifices to pagan gods or had to be killed because of their faith in Jesus Christ. They were not afraid. The early Christians were persecuted until 350 AD. For George these prosecutions were no problem. All came so naturally, because he was preparing himself for this glorious sacrifice since childhood. He presented himself in front the Emperor Diocletus and confessed his faith in Christ. He did not pay attention to all the offers and promotions that were offered to him by Diocletus in order to change his mind. They hit him with whetstone and injured his body. Despite the loss of a lot of blood, he acted as though nothing happened. Then they tied him on a big wheel which had sharp pieces of metal and big nails in order to injure all parts of his body. They released the wheel to run down a hill. An angel appeared and healed his wounds. No sign of the wounds were seen when they untied him from the wheel. Everyone present believed in Jesus and they became Christian. After all these tortures the soldiers presented him to the Emperor Diocletus who was sitting together with Magnendium offering human sacrifices to pagan gods. There was a Greek present who became Christian after having seen all these miracles that happened to George and confessed Jesus. Because of his confession Diocletus beheaded him. His wife, Queen Alexandra after having seen all these miracles, also confessed Christ in front her husband Diocletus. Then they put the Saint in a hole full of lime but nothing happened to him because God sent him a protective shield from heaven. Many who saw these events converted to Christianity. Magnendium then asked for another sign from Saint George. He wanted Saint George to resurrect a person who was buried two years ago. Saint George went to the tomb, prayed and the dead person who was dead for two years miraculously was resurrected and venerated the Saint, glorifying the strength and the deity of Christ. All the Greeks who were present and witnessed the miracle became Christians. Then Saint George entered into a temple of idols and questioned one idol that was possessed by a demon if Christ is God and if it is necessary to worship Him. The demon that was living in the shaking idol replied that Christ is the only God. With this testimony all the idols started to shake, they fell to the floor and broke into thousands of pieces. The idol worshippers took George and brought him to the Emperor and asked for his beheading. The emperor imprisoned his wife Queen Alexandra and beheaded Saint George. In prison, Queen Alexandra prayed for her death and gave her soul into the hands of the Lord. Through the ages Saint George has performed and performs many miracles. In his honor many towns, cities, schools and hospitals are dedicated with his name. The Armenians, the Arabs, the Roman Catholics, the English, the Russians and also Turks highly venerate Saint George. In 800 A.D., the Synod of Oxford (England) declared Saint George as the patron Saint of England. During Royal Russia the Tsars declared him as the protector of the Empire. The Turks until today have April 23 as an official holiday. The Byzantines also were venerating Saint George greatly. Emperor Constantine the Great built a very large church on the place of martyrdom of Saint George in Lydda that still exists today. May his blessings be upon us always as a community dedicated after Him. Amen.

ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ Page 8 The Voice of St George - Easter 2005 Επιθυµία κάθε χριστιανού είναι να βρεθεί, έστω και γιά µιά φορά, στα Άγια χώµατα πού περπάτησε ο Χριστός. Εκεί που εγεννήθη και εµεγάλωσε σαν άνθρωπος. Στους Τόπους πού εδίδαξε και εθαυµατούργησε. Και τέλος εκεί όπου εσταυρώθη, ετάφη και ανέστη. Να κλάψει πάνω στο µέρος πού εχύθηκε το αίµα Του και να γονατίσει µπροστά στο Ζωηφόρο Τάφο Του. Να δεί ακόµη και να προσκυνήσει και τα άλλα Ιερά Προσκυνήµατα, τα οποία µοιάζουν τόσο ζωντανά ώστε µε το ατένισµα τους να συγκλονίζουν και την πλέον αδιάφορη ψυχή. Είναι και πρέπει να είναι, αυτό το όνειρο κάθε χριστιανού, διότι επιστρέφοντας αισθάνεται αναβαπτισµένος από την επαφή του µε τα αγιώτατα εκείνα µέρη. Πέρα όµως απ όλα αυτά, καθένας πού επισκέπτεται τους Αγίους Τόπους κατά την περίοδο του Πάσχα έχει ονειρό του να αξιωθεί να δεί και το Άγιο Φως, πού τόσα έχει ακούσει εδώ γύρω απ αυτό. Ας διαβάσουµε την περιγραφή των γεγονότων από έναν προσκυνητή: «Όπως κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος ο κάθε προσκυνητής από πολλές ηµέρες πριν επρογραµµάτιζε τον τρόπο µε τον οποίο θα κατώρθωνε να µπεί κατά το Μεγάλο Σάββατο µέσα στο Ναό της Αναστάσεως επισηµαίνοντας ακόµη από νωρίς και την θέση πού έπρεπε να πιάση γιά να µπορέση να δεί καλύτερα το θαύµα. Και επειδή γιά όλες αυτές τις χιλιάδες των προσκυνητών δεν υπήρχε άλλος τρόπος εκτός από την έγκαιρη µετάβασή τους εκεί γι αυτό από το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής άρχισε κιόλας ο συνωστισµός. Μέσα εκεί εκάθισαν όλη την νύχτα περιµένοντας µέχρι το µεσηµέρι του Μεγάλου Σαββάτου πού θα έβγαινε το Άγιο Φως. Όσοι δεν µπόρεσαν να πάνε από το βράδυ, εσηκώθηκαν πολύ νωρίς το πρωί, πριν ακόµα ξηµερώσει, γιά να εξασφαλίσουν και αυτοί κάπου µιά θέση. Έτσι από το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου ο Ναός της. Αναστάσεως ήταν µέσα και έξω ασφυκτικά γεµάτος. Πολλοί ήσαν ανεβασµένοι πάνω στα παράθυρα, ή κάπου άλλου όπου υπήρχε έστω και ο παραµικρός χώρος. Τέλος στίς 12 το µεσηµέρι κατέβηκε και ο Ιερός Κλήρος του Πατριαρχείου µαζί µε τις αντιπροσωπείες των οµοδόξων Εκκλησιών, ο οποίος λόγω του αφορήτου συνωστισµού µε πάρα πολύ κόπο και δυσκολία κατόρθωσε να φθάση στο Ιερό Βήµα του Καθολικού της Αναστάσεως, απ όπου εν στολή θα ξεκινούσε γιά την λιτανεία γύρω από το Κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου. Τα πάντα ήσαν έτοιµα γιά την µεγάλη στιγµή. Όλα γενικώς τα καντήλια πού κρέµονται παντού µέσα στο Ναό της Αναστάσεως ήσαν σβησµένα, και η θύρα του Ιερού Κουβουκλίου σφραγισµένη µε ταινίες και κερί. Η ώρα πλησιάζει και η αγωνία πού κατέχει όλους µας κορυφώνεται. Είναι κοντά µία και η λιτανεία γύρω από το Ιερό Κουβούκλιο αρχίζει. Οι χορωδίες ψάλλουν τα καθιερωµένα τροπάρια, «την ανάστασίν σου Χριστέ...» και το «Φως ιλαρόν...», και όταν τελειώνει και ο τρίτος γύρος, όλοι οι άλλοι επιστρέφουν στο Ιερό Βήµα του Καθολικού, ενώ ο Ιεράρχης του Πατριαρχείου εναποθέτει την Αρχιερατική του στολή µπροστά στην πόρτα του Ιερού Κουβουκλίου και ετοιµάζεται να εισέλθει εις αυτό. Η στιγµή είναι κρίσιµη και µία απόλυτη σιγή απλώνεται σχεδόν παντού. Όλων τα βλέµµατα στρέφονται προς την θύρα του Ιερού Κουβουκλίου, και οι οποίοι από δω και µπρός µε δέος και συγκίνησι παρακολουθούν τα τελούµενα. Η ώρα όταν µπήκε ο εσπότης µέσα ήταν µία και πέντε περίπου λεπτά. Όλοι ενοµίζαµε ότι θα καθυστερούσε µέσα, διότι είχαµε ακούσει ότι το Άγιο Φως δεν βγαίνε πάντοτε αµέσως. εν πέρασαν όµως ούτε τρία λεπτά από την στιγµή πού µπήκε µέσα και ξαφνικά ακούστηκαν φωνές σφυρίγµατα και ζητωκραυγές, τόσο µάλιστα πολλές και δύνατές πού ενόµιζε κανείς ότι κάτι σοβαρό είχε συµβεί. Ήταν το ξέσπασµα του Ιερού ενθουσιασµού των προσκυνητών εκείνων πού πρώτοι είδαν το Άγιο Φως, και ο τρόπος µε τον οποίον το υποδέχθηκαν. Φωνές ύστερα πολλές και υµνωδίες εκάλυψαν ολόκληρο τον πανίερο Ναό της Αναστάσεως. Αυτές µαζί µε τα σήµαντρα και τις µελωδικότατες καµπάνες του Ναού που άρχισαν να κτυπούν χαρµόσυνα, εδηµιούργησαν µία ατµόσφαιρα υπερκόσµια. Ενόµιζε κανείς ότι την στιγµή εκείνη δεν βρίσκεται στην γη αλλά κάπου αλλού. Και ενώ παραµέναµε ακόµη ακίνητοι στις θέσεις µας και µε τα βλέµµατα µας καρφωµένα στην θύρα του Ιερού Κουβουκλίου περιµένοντας το εσπότη να βγεί, ξαφνικά ένα φως, διαφορετικό εντελώς από το συνηθισµένο, εµφανίσθηκε πάνω ακριβώς από αυτήν και εφτερούγιζε ανάµεσα στα καντήλια. Εχάθηκε γιά να εµφανισθεί και πάλι, µετά από µερικά δευτερόλεπτα, εντονώτερο στο ίδιο ακριβώς σηµείο. Ανάµεσα δηλαδή στα καντήλια του Ιερού Κουβουκλίου και να φτερουγίζει όπως το πουλί. Τούτο επανελήφθη περί τις πέντε έως εξι φορές. Τελευταία µάλιστα εκάλυψε ολόκληρο το Κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου, τόσο πού ενόµιζε κανείς ότι τούτο είχε πάρει φωτιά. Και ενώ τα καντήλια µέχρι της στιγµής εκείνης ήσαν ακόµη σβηστά ένα µόνο του, το µεσαίο από τις πρώτες σειρές, άναψε και εκαίγετο ολόκληρο. Είχε ανάψει από το περιφερόµενο Άγιο Φως! Εν τω µεταξύ στο διάστηµα αυτό είχε βγεί και ο εσπότης από την πύλη του Ιερού Κουβουκλίου, λάµποντας από χαρά και ιερά συγκίνηση και κρατώντας στα χέρια τις λαµπάδες µε το Άγιο Φως, πού πήρε µέσα από τον Τάφο του Χριστού, και το οποίον άρχισε να µεταδίδη στους πιστούς, ενώ ακόµη τούτο εφτερούγισε πάνω από το κεφάλι του ανάµεσα στα καντήλια και την επιφάνεια του Ιερού Κουβουκλίου. Ήταν κάτι όχι µόνο το µεγαλειώδες αλλά και το συγκλονιτικό, πού όχι µόνο δεν µπορεί να το συλλάβει ο νους του ανθρώπου αλλ ούτε και όταν το δεί να το περιγράψει σ όλη του την έκταση και την µεγαλοπρέπεια. Πολλά έχουν ακουσθεί γύρω από το Άγιο Φως. Μερικοί µάλιστα τολµούν να λέγουν, ότι τούτο δηµιουργείται από τα φλάς των φωτογραφικών µηχανών, το οποίον µεγαλοποιεί ύστερα η φαντασία των ανθρώπων και το παρουσίαζει ως φως υπερφυσικό. εν υπάρχει µεγαλύτερο ψέµα απ αυτό. ιότι όταν τούτο εφτερούγιζε ανάµεσα στα καντήλια του Ιερού Κουβουκλίου δεν τραβούσε κανείς φωτογραφίες, αλλ όλοι επερίµεναν µε αγωνία την έξοδο του εσπότη πού ακόµα δεν είχε βγεί από µέσα. Ύστερα αυτό το φως, πού περιφερόταν γύρω από το Κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου και το οποίον είδαν όλοι σχεδόν όσοι ευρίσκοντο πλησίον, δεν έχει καµµιά απολύτως οµοιότητα µε την λάµψη πού προκαλείται από τα φλάς. Τούτο είναι ένα φως µε εντελώς διαφορετικό χρωµατισµό από του συνηθισµένου φωτός και από εκείνο των φλάς. Και ακόµη αυτό το Φως δεν καίει, όπως η φλόγα της φωτιάς. Φαίνεται όταν

The Voice of St George - Easter 2005 Page 9 φτερουγίζει σαν κατευθυνόµενο, σαν να είναι ζωντανό! Και αυτό το Φως µέσα από τον Τάφο του Χριστού ανέβηκε και άναψε και τα καντήλια του φρικτού Γολγοθά, τα οποία και αυτά ήσαν σβηστά όπως και όλα τ άλλα. Γι αυτό τούτο δεν µπορεί παρά να είναι υπερφυσικό. Είναι µία ακόµη ζωντανή µαρτυρία του Θεού πού µας δείχνει την αλήθεια. Και αυτό το θαύµα µε το οποίον και σήµερα ο Θεός κάνει εµφανή την παρουσία του στους ανθρώπους, επαναλαµβάνεται κάθε χρόνο το Μεγάλο Σάββατο µόνον σε µας τους Ορθοδόξους.» Πόση µεγάλη τιµή αλλά και πόση βαρειά ευθύνη γιά όλους µας, όταν µετά και απ αυτήν την ατράνταχτη µαρτυρία υπάρχουν άνθρωποι πού φθάνουν στο σηµείο να αρνούνται την πίστη τους γιά να εγκολποθούν το ψέµα και την απάτη ή να γκρεµιστούν στο βάραθρο της απιστίας. Τι περισσότερο θέλει να δεί και να ακούση κανείς γιά να πιστέψει; Και πόσες άλλες µαρτυρίες και αποδείξεις χρειάζεται γιά να βεβαιωθεί ότι η πίστις του είναι αληθινή και ότι πρέπει γι αυτό να την φυλάει ως κόρην οφθαλµού; Όταν βρεθούµε στους Άγιους εκείνους Τόπους, τότε θα διαπιστώσουµε πόσο µεγάλο πράγµα είναι, να είναι κανείς Χριστιανός Ορθόδοξος. Εκεί δεν µπορεί παρά να αισθανθεί υπερηφάνεια γιά το ότι γεννήθηκε και είναι Ορθόδοξος. το φοβερό κτύπηµα της λόγχης, ο οποίος δεν επιτρέπει την αναπνοή, ακόµη και αν ο άνθρωπος βρίσκεται στο κρεββάτι του. Παράλληλα, οι σταυρωτές εφάρµοζαν και τον «καταγµό των σκελών». Έσπαζαν δηλαδή τις κνήµες των ποδιών του σταυρωµένου, µε αποτέλεσµα να πεθάνει από ασφυξία πιό γρήγορα. Βέβαια στον Ιησού µας, συµπληρώνει ο συγγραφέας, έγινε µόνο ο λογχισµός. Ύστερα ο Ιωσήφ «ο από Αριµαθείας» παίρνει 100 λίτρα (32 κιλα) σµύρνας και αλόης κα ενταφιάζει τον Κύριο. Και γνωρίζουµε πως εάν ένα υγιές άτοµο αλειφθεί µε το κολλώδες µίγµα της σµυρναλόης και περιτυλιχθεί από παντού µε σεντόνι, θα πεθάνει από ασφυξία. «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ» Του π. Εµµ. Καλαϊτζάκη Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ Ο Κύριος ηµών Ιησούς Χριστός απέθανε, σαν ανθρωπος επάνω στον Σταυρό; Γιατί εάν όχι, τότε δεν αναστήθηκε. Οι εµφανίσεις του Αναστάντος Ιησού έγιναν όπως ακριβώς τις περιγράφουν το Ευαγγέλια; Ο Τάφος του Κυρίου γιατί βρέθηκε κενός µετά την Ανάσταση; Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ Πάνω σ αυτές τις κατηγορίες αµφισβητήσεων όσον αφορά την Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού µας αναφέρεται το περιεχόµενο φυλλαδίου του καθηγητού της Αναισθησιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης κ. Σπυρίδωνος Γ.Μακρή. Ο συγγραφέας αναλύοντας την πρώτη οµάδα αµφισβητήσεωνς παρατηρεί ότι αντιρρήσεις για την Σταύρωση του Κυρίου δεν έγιναν τα πρώτα χρόνια της εξαπλώσεως του Χριστιανισµού, ούτε καν στις περιόδους των διωγµών ή των αιρέσεων. Εµφανίσθηκαν τον 17ο αιώνα. Ο ΣΤΑΥΡΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ Συνεχίζοντας αναλύει τα αίτια σταυρικού θανάτου του Κυρίου, τα οποία δε ήταν-όπως πιστεύεται-η αιµορραγία από τα καρφιά αλλά και το φραγγέλιο, το βαρύ δηλαδή µαστίγιο που είχε σφαιρίδια από µολύβι ή οστάρια στις άκρες των λουρίδων. Μ αυτό ο Ρωµαίος δήµιος έδερνε αλύπητα τον δεµένο σε κολώνα υποψήφιο για σταύρωση. Γνωρίζουµε ότι πολλοί πέθαιναν στη διάρκεια των βασάνων της φραγγελώσεως. Τα ραπίσµατα, ο κολαφισµός, και η χλεύη των ρωµαίων στρατιωτών. Το κουβάληµα του Σταυρού µέχρι τον Γολγοθά. Ο ακάνθινος στέφανος, µε την αιµορραγία που δηµιουργεί στο ιδιαίτερα επώδυνο τριχωτό µέρος του κεφαλιού. Οι ηλεκτρικές εκκενώσεις από τα καρφιά των χεριών και των ποδιών πού είχαν περάσει από κεντρικά νεύρα. Το ερέθισµα αυτό, στην απλούστερη του µορφή, το νιώθουµε όταν δεχθούµε χτύπηµα στον αγκώνα µας. Τα πραγµατικά συµπτώµατα του σταυρικού θανάτου του Κυρίου, συµφωνα µε την Ιατρική ήταν: Ο ΚΕΝΟΣ ΤΑΦΟΣ Το µαρτύριο της ασφυξίας, η οποία δηµιουργείται από την σταύρωση. ιότι το σώµα του σταυρωµένου έλκεται προς τα κάτω απο το βάρος του. Έτσι ο θώρακας βρίσκεται σε µία συνεχή αναγκαστική θέση εκπνοής. Και για να εισπνεύσει πρέπει να πιέσει το σώµα του στα καρφιά των ποδιών, να ανασηκωθεί λίγο και να ανακουφίσει το θωρακικό τοίχωµα. Κουράζεται όµως και επανέρχεται στην προηγούµενη στάση µέχρι να πεθάνει από την µεγάλη συµφόρηση αίµατος στο κεφάλι του σταυρωµένου, προκαλούµενη από την δυσκολία εκπνοής. Καί αν ο θάνατος δεν ερχόταν µ αυτά τότε ο κεντυρίων έδινε την χαριστική βολή. Λόγχευε δηλαδή τον σταυρωµένο. Έτσι στον Κύριό µας δηµιουργήθηκε ένας ανοικτός πνευµονοθώρακας µε Αφού λοιπόν πέθανε ο άνθρωπος Χριστός πάνω στο Σταυρό έγινε και η Ανάσταση Του, που εξηγείται από το ότι ήταν Θεός και άνθρωπος. Έστι µόνο ερµηνεύονται κατά τον σ., τα θαυµαστά γεγονότα που προηγήθηκαν ή ακολούθησαν την Ανάσταση του Κυρίου. Η απαλλαγή από τον σφικτό κλοιό των ενταφίων σπαργάνων, το αποκύλισµα του βαρέως λίθου, η υγεία, το σφρίγος, η άνεση µε την οποία περπατάει ώστε να συµπορεύεται στα ιερά κείµενα, δεν είναι δυνατόν να είναι αποτέλεσµα ψευδαισθήσεων. Όσοι είδαν αναστηµένο τον Κύριο, ήταν καταπτοηµένοι και πίστευαν ότι όλη η υπόθεση τελείωσε. Όταν τους είπαν ότι αναστήθκε ο Χριστός εκείνοι πάλι δεν το πίστεψαν. Επίσης, τα άτοµα που είδαν τον Χριστό µετά την Ανάστασή του, δεν ανήκαν σε ένα ορισµένο τύπο ανθρώπων, πράγµα που συµβαίνει σ αυτούς που βλέπουν ψευδαισθήσεις. Ούτε ήταν επιρρεπείς σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Παράδειγµα, ο τελώνης Ματθαίος, ο οποίος πέρασε όλη τη ζωή του σε λογαριασµούς. Γιαυτό και το Ευαγγέλιό του είναι ρεαλιστικό και όχι ποιητικό. Ύστερα ο Θωµάς, που απαντά στους µαθητές που είδαν τον Κύριο: εάν µη ίδω εν ταις χερσίν Αυτού τον τύπον των ήλων...ου µη πιστεύσω.» Εξ άλλου, ο Παύλος ο διώκτης του Χριστιανισµού, οι µυροφόρες και γενικά τα 500 περίπου άτοµα που είδαν τον Αναστηµένο Ιησού, ασφαλώς δεν ανήκαν στην ίδια αυταπάτη. Μήπως όµως ήταν απάτη; Κι αυτό είναι πραγµατικά αδύνατο. Γιατί τόσα πολλά πρόσωπα και τόσα χρόνια δεν µπορούν να εξαπατούν χωρίς να βρεθεί έστω και ένας να διαµαρτυρηθεί. Οι εµφανίσεις του Αναστάντος Χριστού είναι και µόνο από όσα είπαµε παραπάνω-αξιόπιστες. Γιατί υπάρχουν βέβαια και άλλες ενδείξεις, όπως π.χ. το ότι έφαγε ο Αναστάς Κύριος µέλι και ψάρι, το ότι έκανε θαύµατα κ.λ.π. Η τρίτη κατηγορία για τον κενό τάφο ανατρέπεται ευκολότερα. ιότι µόνο αυτό που είπαν οι φύλακες του τάφου, µε σύσταση των αρχιερέων, «ότι οι µαθηταί Αυτού νυκτός ελθόντες έκλεψαν Αυτόν ηµών κοιµωµένων» φανερώνει το ψέµα της. Αν κοιµόντουσαν, λοιπόν, πως είδαν τους µαθητές που έκλεψαν τον Ιησού; Κι αν τους είδαν, γιατί δεν τους κυνήγησαν; Αλλά και αν ήταν ξυπνητοί, πως άφησαν να πάρουν τον Κύριο;

Page 10 The Voice of St George - Easter 2005 HISTORY OF THE HOLY SEPULCHRE IN JERUSALEM Today some faiths and denominations, by using their political influence, want to doubt the rights the founders of the Holy Sepulcher of the Greek Orthodox Patriarchate in Jerusalem. They continuously create different problems in the Holy City. It is good for us to learn about the History of the Holy Sepulcher. I translate the following from the book Agiee Topee Holy Lands written by archeologist Vasilios Tzaferis. According to the depictions of the New Testament at the same place the Holy Cross was planted, on the hill of Golgotha and where the Body of Christ was buried, the Holy Sepulcher church was build during the reign of the Byzantine Emperor Constantine the Great and his mother Helen. In 137 A.D. The Roman Emperor Adrian built the Eliae Capitolina, and the new drawings enlarged the borderlines of the Old city of Jerusalem which included the sights of Golgotha and the Tomb of Christ. The Romans build many new buildings and temples. Tradition says that Adrian purposely build the temple of Aphrodite on the sight of the Sepulcher so that the Christians could not come to venerate the site. In 325-335 Constantine the Great demolished all these buildings and brought to the original site the Holy sepulcher and on it built a great Cathedral Basilica. The first church is known among the archeologists as the basilica of Constantine. The church historian Evsevius in the biography of Constantine on chapter III and IV refers to this great temple and the shape of the church in Jerusalem. All the different aspects that show the present building are characteristics of the Long History of the Temple and its history of survival. The temple of the Holy Sepulcher survived, because it was able to change its looks according to the needs of the people who lived in different ages. In the church of the Holy Sepulcher there are more then 10 Holy sights and shrines, which are related with the Passion of Christ and His resurrection. Some of these shrines like the Golgotha and the tomb of Christ have evangelical, historical and topographical authenticity. The unnailing place, the Do not touch me place, the tomb of Joseph and others that are close to the Tomb of Christ and like Longinus, the column of scourging and the chapel of the Thebes, every chapel has its own history. All are united with each other with the apses, the arches, the columns where Jesus was beaten, the great halls and rooms, the gold and silver decorations, which are from the time of the consecration of the temple in 336 A.D. and from the bishops who attended the Synod of Tyre. The church was build by Zenovios the architect under the supervision of the priest Evstathios, representative of the Emperor. On the tomb of Christ, a cylindrical building was erected called the Rotunda and was reachable to the huge Basilica known as martyrdom, the crypt where Saint Helen found the precious true Cross and the open area to Golgotha. In 614 A.D. the Persians invaded Jerusalem under the command of Hosroee II and destroyed many parts of the Basilica. In 626 A.D. with the wishes of Patriarch Modestos of Jerusalem the church was renovated. Due to the shortage of funds they were not able to reach the initial rich glamour of the church before the invasion of the Persians. In 637 A.D. the Moslems invaded Jerusalem but the Holy Shrines and the Church of the Sepulcher were rescued with the Firman, an Ottoman law given by Halif Omar to Patriarch Sofronios. In 936 A.D. the Moslems put fire to a part of the Church of Holy Sepulcher on Easter Day. Later, the Christians rebuilt the damaged dome. In 969 A.D. the Moslems again put fire to the dome of Holy Sepulcher, grabbed some holy articles from the church, and tried to push John IV, Patriarch of Jerusalem, into the flames in order to take revenge from the Byzantine Emperor Nekeephoros Phocas who marched with his army towards the East. Finaly, in 1009 A.D., fanatic Moslems destroyed part of the Church and burned it. In 1024-1048 A.D., after a treaty which was signed between the Byzantine Emperor Romanos III and Kalif Tahir, the church was rebuilt with the support of the Byzantine Emperors Romanos III, Michael of Paphlagonia and Konstantine the monk. The new church did not have the greatness of the previous one. The description of the church was written in the memoirs of those who visited the Holy Sepulcher, especially the Russian monk Daniel, who depicted with many details the rest of the shrines.

The Voice of St George - Easter 2005 Page 11 JESUS OF NAZARETH In about the year 33 A.D., as the celebration of the Jewish Passover approached, the city of Jerusalem began to pulsate with people. Visitors from far and near had come to celebrate the Passover. Many of the travelers camped out on the outskirts of the city. Old and newfound friends shared stories of their pilgrimage. Many talked of Jesus of Nazareth the carpenter who for the last 3 years had been roaming the countryside talking about God and man, healing the sick, giving sight to the blind, raising the dead, criticizing many of the Jewish leaders for their hypocrisy. Rumor had it that Jesus of Nazareth was coming to Jerusalem. The Jewish leaders were concerned. Scores of people followed Jesus. Some had become openly critical of the High Priest. The leaders met secretly and decided something had to be done to stop Jesus of Nazareth. Jerusalem was part of the Roman Empire. Pontius Pilate was the Roman governor of the area. He too was concerned. The last thing he needed was an uprising among the Jews. Rumor had it one was soon to be launched. He ordered his soldiers out on the streets. A show of force might change a few minds. He was concerned more so because of his wife s strange dreams. Be careful, she warned him. Then the city exploded with excitement. Jesus of Nazareth had arrived at Bethany. Within minutes of His arrival, He was taken to the tomb of His good friend, Lazarus who had died four days earlier. There, before countless witnesses, Jesus of Nazareth brought back Lazarus from the dead. The people talked about nothing else. The Jewish leaders again met in secret. The news soon spread that Jesus would come to Jerusalem. Thousands went out to meet Him. They waited with eager anticipation. Finally, they saw Him coming. Overjoyed they broke off palm branches and threw them before the donkey Jesus rode on. Some knelt, others cheered, all proclaimed Him King. Jesus looked ahead to the city. The Roman soldiers watched closely. The Jewish leaders were notably absent. Jesus did not spend the nights in the city. Only His disciples knew where He went. The Jewish leaders decided to act. Jesus was becoming too threatening. They found a willing accomplice in Judas Iscariot, one of the twelve disciples of Jesus. Judas knew Jesus had tremendous power and authority at His command. He knew Jesus could destroy all the armies of the world if He so chose. He knew the people were restless. And so he thought he would provoke Jesus to act. Things were going too slow for Judas. The time had come for action. Judas would profit tremendously from a revolution. He agreed to betray Jesus. The revolution he dreamed of would be only a matter of hours away. Judas felt very proud of himself. Meanwhile, Jesus of Nazareth went off to pray. He had finished His mission. He gave His disciples their final instructions. He feared the pain and the suffering that were ahead. If only there were another way. He prayed for strength and courage. His Father would help. The angels came and wiped His brow. Soon Judas found Him and betrayed Him with a kiss. Peter defended Him by cutting off a soldier s ear. He later would deny his Master, not once, but three times. The disciples for the most part ran off in fear of their lives. Jesus had little to say to Caiaphas, who wanted Him dead; to Pilate, who couldn t see the harm in Him; to Herod, who wanted a miracle performed. Pilate had Jesus whipped to appease the mob. But they would not be appeased. Crucify Him! Crucify Him! His blood on us and on our children, they shouted. And Pilate washed his hands because he did not find any guilt, and did as they asked. Five days earlier the people of Jerusalem had proclaimed Jesus of Nazareth as their King. On that fateful Friday, the Roman soldiers taunted Him as the King of the Jews. This time when Jesus walked through the streets of Jerusalem, He carried a cross. His back was scarred and bloodied. His forehead scratched from the crown of thorns on His head. Not too many people watched as the soldiers hammered the big nails into His hands and feet. Not too many watched as He groaned in agony. Most of His disciples had deserted Him. Judas went off to hang himself. Something had gone wrong with his brilliant plan. The Jewish leaders celebrated the solution of their problem. Pilate breathed easier that a revolution had not started. A small group buried Jesus and went home. Some became more convinced He was the Son of God as they heard His Last Words, as they saw the heavens above and the earth below torn asunder at the moment of His death. No one really expected anything else to happen. It was all over. Out of fear, the disciples gathered together in an upper room. In a few days we too will gather to commemorate these very significant events in the history of humankind. We will gather to proclaim Jesus of Nazareth King, we will welcome Him with the palms, and we will follow Him throughout His final hours. And we will finally gather as His disciples did following His crucifixion. His disciples gathered out of fear. We will gather to proclaim what the disciples were to soon discover: Jesus of Nazareth, born in Bethlehem, crucified and buried in Jerusalem, the King of the Jews.

Page 12 The Voice of St George - Easter 2005 ORTHODOX TRADITIONS THAT ARE RELATED WITH HOLY WEEK AND EASTER Continued from last issue Part II of two HOLY WEDNESDAY: We prepare ourselves for Easter cooking by doing our food shopping. We wash and clean our bodies in the afternoon. In the evening we go for the Holy Unction service, which is performed at the Church for the Health of the Parishioners once a year. Holy Tradition teaches us that every family should perform this service at their house during the year by calling a priest and inviting friends to the home. HOLY THRUSDAY: In the morning the church celebrates the last Supper. There is communion given at the end of the Liturgy. That morning we dye eggs for Easter. We dye the eggs on Holy Thursday morning because in the morning Gospel, the Evangelist depicts how the Roman soldiers put the Red Cloth on Christ. Also, we want to finish this task because we do not do any work on Good Friday. The first egg should be red and goes to the home shrine, Iconostasion. Also on this day we cook for Friday and Saturday. No oil. For Friday we prepare lentil soup without oil; the lentils symbolize the tears of the Virgin Mary under the Cross and we put vinegar in the soup to remember Christ s suffering on the Cross. Also we bake the Easter bread, Tsourekia. We clean the house, if we haven t done it on Tuesday or Wednesday. In the evening it is traditional for the health of our family to bring a round wreath of flowers to the Church so that it can be placed on the Cross after the Holy Procession. All the members of the family go to Church, attend the service of the 12 Gospels, which depict the Passion and the Crucifixion of our Lord. On Holy Thursday evening our Church commemorates the events that took place Good Friday morning. It is wise to have the Holy Week Prayer Book and follow the service from the book which helps us understand the richness of the literature, dogmatics, theology, and poetry of the Hymns, which relate the events of each of the 12 gospels. It is an old tradition that people stay all night at the Church and start to decorate the tomb of Christ. GOOD FRIDAY: This day we do not do any work at home or work. We as conscientious Christians, should not work in our jobs while observing the death of our Lord. As other religions do, it is our right to abstain from work that day. Money is not everything in life and by not working one day nothing will happen. The children and the ladies go early to Church to decorate the Epitaph. If you have anyone in any cemetery, you visit the grave and bring some flowers and a red egg and the priest reads a prayer over the grave. The Royal Hours and the Unnailing Service is in the afternoon. Everyone should be present at the Vespers of Unnailing which starts at 3:00 p.m. and finishes at 4:30 p.m. While the shroud goes around the Church people throw flower petals and rose water on the shroud like the Myrrh-bearing girls. As you brought flowers to the grave of beloved ones, you are supposed to make a donation for the flowers of the Epitaph in memory of your departed ones. Also you give the names of your departed ones to the priest so he can read them in the evening on the Epitaphion, the Tomb of Christ. At the end of the afternoon service it is popular tradition for your good health to pass under the tomb, cross wise from the West corner to the East, from the East to the West, from North to South and from South to North and you cross yourself every time you go under the Epitaphion. It is also tradition, which is very difficult and impossible to be done here, to go and visit by foot seven other churches Epitaphions and get flowers from them. On Good Friday evening we take part in the beautiful candlelight procession. We blow out this candle and along with the flower that we get from the priest, we take them home and place them in our shrine, Iconostasi. HOLY SATURDAY: We try to go to Church to catch laurel leaves in the air when the priest throws them in the air representing the resurrection of the dead. We do not pick them up from the floor, but while they are in the air. This service takes place before the Divine Liturgy. It is understood that this being Holy Saturday, we have done our shopping, we have bought candles and new shoes for our godchildren. We cook the maghiritsa for the midnight meal or Easter Day lunch and at 10:30-11:30 p.m. we leave the house for Church, all cleaned up and dressed in our best clothes. We should have taken a nap in the afternoon because it is going to be a joyful long night. We should try, if possible, to receive Holy Communion Easter night, the most Holy Night of the year. If we are planning to do so, we should go to sleep late afternoon and wake up around 9:00 p.m., not put anything in out mouth untill Holy Communion. When we go to Church we should take some eggs to crack them with our friends after the Resurrection Service. When we leave the Church we should keep this candle lit and take it home. At the outside and on top of the front doorway we have to make the sign of the Cross with the soot of the candle and light the vigil light of our home shrine, Iconostasion with this holy light. We keep the candle lit at the dinner table the next day during our Pascal Feast luncheon or dinner. EASTER MORNING TIS AGAPIS: We read the Gospel in many languages according to the Resurrection of Christ. We also bring our children who were sleeping at home the night before and were not able to witness the Resurrection of Christ. Today we eat lamb, which represents the Lamb of God, which was sacrificed for the remission of sins. We drink red wine which symbolizes the blood He shed on the Cross. We crack eggs and eat them announcing his victory over death. The egg represents the marble of the tomb of Christ and also life! Christ, the source of life, broke free from death and gave us life! Prepared by the Very Reverend Archimandrite Alexander Kile

The Voice of St George - Easter 2005 Page 13 HOLY UNCTION Prayers for the Health of the Living Please use the other side of this page for the names of the living ΙΕΡΟΝ ΕΥΧΕΛΑΙΟΝ Eyxai Υπερ υγειασ Ζωντων Παρακαλούµε να χρησιµοποιήσετε την άλλη όψη αυτής της σελίδας γιά τα ονόµατα των ζώντων

È ÙÔ πâúfi Ï ÈÔ For the Holy Unction Α Ζωντεσ for the health of Α Ζωντεσ for the health of

È ÙÔÓ πèù ÊÈÔ For the Epitaphion V τεθνεωτεσ for the repose of v τεθνεωτεσ for the repose of

Page 16 The Voice of St George - Easter 2005 EPITAPHIOS Prayers for the repose of the Deceased Please use the other side of this page for the names of the deceased ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ Eyxai Υπερ Αναπαυσεωσ Τεθνεωτων Παρακαλούµε να χρησιµοποιήσετε την άλλη όψη αυτής της σελίδας γιά τα ονόµατα των κεκοιµηµένων

The Voice of St George - Easter 2005 Page 17 Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν ΙΩΑΝΝΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΣ Εἰς τὴν ἁγίαν καὶ λαμπροφόρον ἡμέραν τῆς ἐνδόξου καὶ σωτηριώδους Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, Ἀναστασεως. Εἶ τις εὐσεβὴς καὶ φιλόθεος ἀπολαυέτω τῆς καλῆς ταύτης καὶ λαμπρὰς πανηγύρεως. Εἶ τις δοῦλος εὐγνώμων. εἰσελθέτω χαίρων εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου αὐτοῦ. Εἶ τις ἔκαμε νηστεύων. ἀπολαυέτω νὺν τὸ δηνάριον. Εἶτις ἀπὸ τῆς πρώτης ὥρας εἰργάσατο. δεχέσθω σήμερον τὸ δίκαιον ὄφλημα. Εἶ τις μετὰ τὴν τρίτην ἦλθεν, εὐχαρίστως ἑορτασάτω. Εἶ τις μετὰ τὴν ἕκτην ἔφθασε, μηδὲν ἀμφιβαλλέτω, καὶ γὰρ οὐδὲν ζημιοῦται. Εἶ τις ὑστέρησεν εἰς τὴν ἐννάτην, προσελθέτω, μηδὲν ἐνδοιάζων. Εἶ τις εἰς μόνην ἔφθασε τὴν ἑνδεκάτην, μὴ φοβηθῆ τὴν βραδύτητα, φιλότιμος γὰρ ὧν ὁ Δεσπότης, δέχεται τὸν ἔσχατον, καθάπερ καὶ τὸν πρῶτον. Ἀναπαύει τὸν τῆς ἑνδεκάτης, ὡς τὸν ἐργασάμενον ἀπὸ τῆς πρώτης. Καὶ τὸν ὕστερον ἐλεεῖ, καὶ τὸν πρῶτον θεραπεύει, κακείνω δίδωσι, καὶ τούτω χαρίζεται. Καὶ τὰ ἔργα δέχεται, καὶ τὴν γνώμην ἀσπάζεται. Καὶ τὴν πρᾶξιν τιμᾷ, καὶ τὴν πρόθεσιν ἐπαινεῖ, οὐκοῦν εἰσέλθετε πάντες εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου ἡμῶν, καὶ πρῶτοι καὶ δεύτεροι τὸν μισθὸν ἀπολαύετε. Πλούσιοι καὶ πένητες μέτʹ ἀλλήλων χορεύσατε. Ἐγκρατεῖς καὶ ῥάθυμοι τὴν ἡμέραν τιμήσατε. Νηστεύσαντες καὶ μὴ νηστεύσαντες, εὐφράνθητε σήμερον. Ἡ τράπεζα γέμει τρυφήσατε πάντες, ὁ μόσχος πολὺς μηδεῖς ἐξέλθη πεινῶν. Πάντες ἀπολαύετε τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως Πάντες ἀπολαύσατε τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος, Μηδείς θρηνείτω πενίαν ἐφάνη γὰρ ἡ κοινὴ βασιλεία. Μηδεὶς ὀδυρέσθω πταίσματα, συγγνώμη γὰρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε. Μηδεὶς φοβείσθω θάνατον, ἠλευθέρωσε γὰρ ἡμᾶς τοῦ Σωτῆρος ὁ θάνατος. Ἔσβεσεν αὐτόν, ὑπʹ αὐτοῦ κατεχόμενος. Ἐσκύλευσε τὸν Ἅδην, ὁ κατελθὼν εἰς τὸν Ἅδην. Ἐπίκρανεν αὐτόν, γευσάμενον τῆς σαρκὸς αὐτοῦ, καὶ τοῦτο προλαβῶν Ἡσαϊας, ἐβόησεν, ὁ Ἅδης, φησίν, ἐπικράνθη συναντήσας σοὶ κάτω. Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ κατηργήθη. Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ ἐνεπαίχθη. Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ ἐνεκρώθη. Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ καθηρέθη. Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ ἐδεσμεύθη. Ἔλαβε σῶμα, καὶ Θεῷ περιέτυχεν. Ἔλαβε γήν, καὶ συνήντησεν οὐρανῶ. Ἔλαβεν, ὅπερ ἔβλεπε, καὶ πέπτωκεν, ὅθεν οὐκ ἔβλεπε. Ποῦ σου θάνατε τὸ κέντρον; ποῦ σου Ἅδη τὸ νῖκος; Ἀνέστη Χριστός, καὶ σὺ καταβέβλησαι, Ἀνέστη Χριστὸς καὶ πεπτώκασι δαίμονες. Ἀνέστη Χριστός. καὶ χαίρουσιν Ἄγγελοι. Ἀνέστη Χριστός. καὶ ζωὴ πολιτεύεται. Ἀνέστη Χριστός, καὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐπὶ μνήματος. Χριστὸς γὰρ ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο. Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. The Paschal Homily Of Our Father Among the Saints, St John Chrysostom Whoever is a devout lover of God, let him enjoy this beautiful bright Festival! Whoever is a grateful servant, let him rejoice and enter into the joy of his Lord! And if any be weary with fasting, let him now enjoy what he has earned. If any have toiled from the first hour, let him receive his due reward. If any have come after the third hour, let him with gratitude join in the Feast. If any have come after the sixth hour, let him not doubt, for he too shall be deprived of nothing. And if any have delayed to the ninth hour, let him not hesitate, but let him come too. And he that has arrived only at the eleventh hour, let him not be troubled over his delay, for the Lord is gracious, and received the last even as the first. He gives rest to him that comes at the eleventh hour as well as to him that has toiled from the first. Yea, to this one he gives, to that one he bestows; he honors the formerʹs work; the latterʹs intent he praises. Let all then enter the joy of our Lord! Both the first and the last and those who come after, enjoy your reward! Rich and poor, dance with one another, sober and slothful, celebrate the day. Those who have kept the fast and those who have not, rejoice today, for the table is richly spread. Fare royally upon it the calf is a fatted one. Let no one go away hungry. All of you, enjoy the banquet of faith! All enjoy the riches of his goodness. Let no one cry over his poverty, for the universal Kingdom has appeared! Let no one mourn that he has fallen again and again, for forgiveness has risen from the grave. Let no one fear death, for the death of our Savior has set us free. He has destroyed it by enduring it. He spoiled the power of hell when he descended thereto. Isaiah foretold this when he cried, Death has been frustrated in meeting him below! It is frustrated, for it is destroyed. It is frustrated, for it is annihilated. It is frustrated, for now it is made captive. For it grabbed a body and discovered God. It took earth and behold! it encountered heaven. It took what was visible, and was overcome by what was invisible. O Death, where is your sting? O Death, where is your victory? Christ is risen, and the demons are cast down. Christ is risen, and life is set free. Christ is risen, and the tomb is emptied of the dead. For Christ, having risen from the dead, is become the first fruits of those who sleep. To him be glory and power forever and ever! Amen.

Page 18 The Voice of St George - Easter 2005 ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΥΜΝΩΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός, καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα, ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῶ ὕπνω κατενεχθής, ἵνα μῄ τῶ θανάτω παραδοθής, καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθής, ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα. Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός, διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς (ἐκ τρίτου). Ἦχος γʹ Τὸν νυμφώνά σου βλέπω, Σωτήρ μου κεκοσμημένον, καὶ ἔνδυμα οὐκ ἔχω, ἵνα εἰσέλθω ἐν αὐτῷ, λάμπρυνόν μου τὴν στολὴν τῆς ψυχῆς, Φωτοδότα, καὶ σώσόν με. ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ Ποίημα Κασσιανὴς Μοναχῆς Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα Γυνή, τὴν σὴν αἰσθομένη θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν, ὀδυρομένη μύρα σοί, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει. Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νὺξ μοί, ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας, ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος, ἔρως τῆς ἁμαρτίας. Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων, ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ, κάμφθητί μοὶ πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας, ὁ κλῖνας τοὺς οὐρανούς, τὴ ἀφάτω σου κενώσει, καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας, ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν, τοὶς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις, ὧν ἐν τῷ Παραδείσω Εὔα τὸ δειλινόν, κρότον τοὶς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῶ φόβω ἐκρύβη. Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους, τὶς ἐξιχνιάσει ψυχοσώστα Σωτήρ μου; Μὴ μὲ τὴν σὴν δούλην παρίδης, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος. ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ Τοῦ Δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ, σήμερον Υἱὲ Θεοῦ, κοινωνὸν μὲ παράλαβε, οὐ μὴ γὰρ τοὶς ἐχθροῖς σου τὸ Μυστήριον εἴπω, οὐ φίλημά σοὶ δώσω, καθάπερ ὁ Ἰούδας, ἀλλʹ ὡς ὁ Ληστὴς Ὁμολογῶ σοί. Μνήσθητί μου Κύριε, ὅταν ἔλθης ἐν τῇ Βασιλεία σου. Ἀντίφωνον θʹ Ἦχος γʹ Ἔστησαν τὰ τριάκοντα ἀργύρια, τὴν τιμὴν τοῦ τετιμημένου, ὃν ἐτιμήσαντο ἀπὸ υἱῶν Ἰσραήλ. Γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἵνα μῄ εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν, τὸ μὲν πνεῦμα πρόθυμον, ἡ δὲ σάρξ ἀσθενής, διὰ τοῦτο γρηγορεῖτε. Ἔδωκαν εἰς τὸ βρώμά μου χολήν, καὶ εἰς τὴν δίψαν μου ἐπότισάν με ὄξος, σὺ δὲ Κύριε ἀνάστησόν με, καὶ ἀνταποδώσω αὐτοῖς. Ἀντίφωνον ΙΕʹ Ἦχος πλ. βʹ Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου, ὁ ἐν ὕδασι τὴν γὴν κρεμάσας. (ἐκ γʹ). Στέφανον ἐξ ἀκανθῶν περιτίθεται, ὁ τῶν Ἀγγέλων Βασιλεύς. Ψευδὴ πορφύραν περιβάλλεται, ὁ περιβάλλων τὸν οὐρανὸν ἓν νεφέλαις. Ῥάπισμα κατεδέξατο, ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ἐλευθερώσας τὸν Ἀδάμ. Ἦλοις προσηλώθη, ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας. Λόγχη ἐκεντήθη, ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου. Προσκυνούμέν σου τὰ Πάθη Χριστέ. (ἐκ γʹ). Δεῖξον ἡμῖν, καὶ τὴν ἔνδοξόν σου Ἀνάστασιν. Δόξα... Ἦχος πλ. βʹ Ἐξέδυσάν με τὰ ἱμάτιά μου, καὶ ἐνέδυσάν με χλαμύδα κοκκίνην, ἔθηκαν ἐπὶ τὴν κεφαλήν μου, στέφανον ἓξ ἀκανθών, καὶ ἐπὶ τὴν δεξιάν μου χείρα, ἔδωκαν κάλαμον, ἵνα συντρίψω αὐτούς, ὡς σκεύη κεραμέως. ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Σήμερον σὲ θεωροῦσα, ἡ ἄμεμπτος Παρθένος ἐν Σταυρῷ, Λόγε ἀναρτώμενον, ὀδυρομένη μητρῷα σπλάγχνα, ἐτέτρωτο τὴν καρδίαν πικρῶς, καὶ στενάζουσα ὀδυνηρῶς ἐκ βάθους ψυχῆς, παρειὰς σὺν θριξὶ καταξαίνουσα, κατετρύχετο, διὸ καὶ τὸ στῆθος τύπτουσα, ἀνέκραγε γοερῶς. Οἴμοι θεῖον Τέκνον! οἴμοι τὸ φῶς τοῦ Κόμου! τὶ ἔδυς ἐξ ὀφθαλμῶν μου, ὁ Ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ., ὅθεν αἱ στρατιαὶ τῶν Ἀσωμάτων, τρόμω συνείχοντο λέγουσαι. Ἀκατάληπτε Κύριε δόξα σοί. Ἀπολυτίκια Ἦχος βʹ Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ, ἀπὸ τοῦ ξύλου καθελῶν τὸ ἄχραντόν σου Σῶμα, σινδόνι καθαρά, εἰλήσας καὶ ἀρώμασιν, ἐν μνήματι καινῶ κηδεύσας ἀπέθετο. Ταὶς Μυροφόροις Γυναιξί, παρὰ τὸ μνῆμα ἐπιστάς, ὁ Ἄγγελος ἐβόα. Τὰ μύρα τοὶς θνητοὶς ὑπάρχει ἁρμόδια, Χριστός, δὲ διαφθορὰς ἐδείχθη ἀλλότριος. Ὠδὴ ηʹ Ὁ Εἱρμὸς «Ἔκστηθι φρίττων οὐρανέ, καὶ σαλευθήτωσαν τὰ θεμέλια τῆς γῆς, ἰδοὺ γὰρ ἐν νεκροῖς λογίζεται, ὁ ἐν ὑψίστοις οἰκῶν, καὶ τάφω σμικρῶ ξενοδοχεῖται, ὃν Παῖδες εὐλογεῖτε, Ἱερεῖς ἀνυμνεῖτε, λαὸς ὑπερυψοῦτε, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας». Ἀπολυτίκιον Ἦχος βʹ Ὅτε κατῆλθες πρὸς τὸν θάνατον, ἡ Ζωὴ ἡ ἀθάνατος, τότε τὸν Ἅδην ἐνέκρωσας τὴ ἀστραπὴ τῆς θεότητος, ὅτε δὲ καὶ τοὺς τεθνεώτας ἐκ τῶν καταχθονίων ἀνέστησας, πᾶσαι αἱ Δυνάμεις τῶν ἐπουρανίων ἐκραύγαζον, Ζωοδότα Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοί. ΑΓΙΟΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟΝ Ἦχος πλ. βʹ Τὴν ἀνάστασίν σου, Χριστὲ Σωτήρ, Ἄγγελοι ὑμνοῦσιν ἐν οὐρανοῖς, καὶ ἡμᾶς τοὺς ἐπὶ γῆς καταξίωσον ἐν καθαρᾷ καρδία σὲ δοξάζειν. Ὠδὴ αʹ Ἦχος αʹ εἱρμὸς «Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν Λαοί, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα, ἐκ γὰρ θανάτου πρὸς ζωήν, καὶ ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν, Χριστὸς ὁ Θεός, ἡμᾶς διεβίβασεν, ἐπινίκιον ἄδοντας». Ὠδὴ θʹ Ὁ εἱρμὸς «Φωτίζου, φωτίζου, ἡ νέα Ἱερουσαλήμ, ἡ γὰρ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνέτειλε, Χόρευε νύν, καὶ ἀγάλλου Σιών, σὺ δὲ ἁγνή, τέρπου Θεοτόκε, ἐν τῇ ἐγέρσει τοῦ τόκου σου». Ἦχος πλ. αʹ Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν. Πάσχα ἱερὸν ἡμῖν σήμερον ἀναδέδεικται, Πάσχα καινόν, Ἅγιον, Πάσχα μυστικόν, Πάσχα πανσεβάσμιον, Πάσχα Χριστὸς ὁ λυτρωτής, Πάσχα ἄμωμον, Πάσχα μέγα, Πάσχα τῶν πιστῶν, Πάσχα, τὸ πύλας ἡμῖν τοῦ Παραδείσου ἀνοίξαν, Πάσχα, πάντας ἁγιάζον πιστούς. Δόξα... Καὶ νύν... Ἀναστάσεως ἡμέρα, καὶ λαμπρυνθῶμεν τὴ πανηγύρει, καὶ ἀλλήλους περιπτυξώμεθα, Εἴπωμεν ἀδελφοί, καὶ τοὶς μισοῦσιν ἡμᾶς, Συγχωρήσωμεν πάντα τὴ Ἀναστάσει, καὶ οὕτω βοήσωμεν, Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτω θάνατον πατήσας, καὶ τοὶς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος. ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΣ ΥΜΝΟΣ Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτω θάνατον πατήσας, καὶ τοὶς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος.

The Voice of St George - Easter 2005 Page 19 HOLY WEEK TROPARIA AN ANTHOLOGY good towards all, glory to Thee. HOLY AND GREAT MONDAY Troparion, tone 8: Behold, the Bridegroom is coming in the middle of the night, and blessed is the servant whom He shall find awake and watching, but unworthy is he whom He shall find idle and careless. Beware, then, my soul, lest thou be weighed down with sleep, lest thou be given up to death and shut out of the Kingdom. But awake and cry: Holy, Holy, Holy, art Thou, O God: through the intercessions of the Bodiless Ones, save us. (Sung three times; however, the ending the third time is: through the Mother of God, have mercy on us.) Konlakion, tone 2: Having taken bread in his hand, the traitor secretly stretches it out, and takes a price for Him Who with His own hands made man. And Judas remained an incorrigible slave and liar. HOLY AND GREAT FRIDAY Troparion, tone 4: Thou hast redeemed us from the curse of the Law by Thy precious Blood. By being nailed to the Cross and pierced with the Spear, Thou hast poured immortality on mankind. O our Saviour, glory to Thee. Kontakion, tone 8: Jacob lamented the loss of Joseph, but his noble son was sitting in a chariot and honoured as a king. For when he refused to be enslaved by the pleasures of the Egyptian woman, he was glorified by Him Who sees the hearts of men and bestows an incorruptible crown. HOLY AND GREAT TUESDAY Troparion, tone 8: Behold, the Bridegroom... (as Monday with the ending the first two times: through the intercessions of the Forerunner, save us. The third ending is: through the Mother of God, have mercy on us). Kontakion, tone 2: Realizing the hour of reckoning, O my soul, and fearing tlie cutting down of the fig tree, work diligently with the talent that has been given thee O wretched one. Watch and pray that we may not remain outside the bride chamber of Christ. HOLY AND GREAT WEDNESDAY Troparion, tone 8: Behold, the Bridegroom... (as Monday with the ending the first two times: by the power of Thy Cross, save us. The third ending is: through the Mother of God, have mercy on us). Kontakion, tone 4: I have sinned more than the harlot, O Good One, and I come to Thee with none of her showers of tears. But praying in silence, I fall down before Thee and lovingly embrace Thy immaculate feet, that as the Lord Thou mayest grant me forgiveness of sins as I cry to Thee, O Saviour: Deliver me from the mire of my evil deeds. HOLY AND GREAT THURSDAY Troparion, tone 8: When Thy glorious Disciples were enlightened at the supper by the feet washing, then the impious Judas was darkened with the disease of avarice, and he delivered Thee, the Just Judge, to the lawless judges. See, O lover of money, this man through money came to hang himself. Flee the insatiable desire which dared to do such things to the Master. O Lord, Who art Kontakion, tone 8: Come, let us all praise Him Who was crucified for us. For Him it was Whom Mary beheld on the Tree, and said: Even though Thou endurest the cross, Thou art my Son and my God. Troparia, tone 2: (Vespers and Saturday Matins) Noble Joseph took Thy immaculate Body down from the tree, wrapped It in a clean shroud and spices, and having embalmed It, laid It in a new sepulchre. But on the third day Thou didst rise, O Lord, granting to the world great mercy. The Angel stood by the tomb and cried to the Myrrh bearing women: Myrrh is fitting for the dead, but Christ has shown Himself free from corruption. HOLY AND GREAT SATURDAY Troparia, tone 2: Noble Joseph... When Thou, the Deathless Life, didst go down to death, then didst Thou slay hell by the lightning flash of Thy Divinity. And when Thou didst raise the dead from the lower world, all the Powers of Heaven cried aloud: Christ our God, Giver of Life, glory to Thee. The Angel... Kontakion, tone 2: He Who closed the abyss is seen as dead and wrapped in a shroud and spices; He, the Immortal, as mortal is laid in the tomb; women came to anoint Him, and they wept bitterly and exclaimed: This is the ever blessed Sabbath on which Christ, Who fell asleep, shall rise on the third day. TROPARION OF THE RESURRECTION Christ is risen from the dead, Trampling down death by death, And upon those in the tombs Bestowing life!

Page 20 The Voice of St George - Easter 2005 ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΠΑΡΑ ΟΣΕΙΣ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ: Πρίν τα µεσάνυχτα τα φώτα της Εκκλησίας χαµηλώνουν σιγά σιγά µέχρι να µείνει τελείως σκοτεινή, συµβολίζοντας έτσι το σκότος που επικρατεί στον τάφο, το σκότος που επικρατεί γύρω µας και µέσα µας, φέροντας µας τον τρόµο. Το ένδοξο όµως µήννυµα της Αναστάσεως φέρνει το φώς µέσα σ αυτό το σκοτάδι ΕΝ ΑΥΤΩ ΖΩΗ ΗΝ, ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΗΝ ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΕΝ ΤΗ ΣΚΟΤΙΑ ΦΑΙΝΕΙ ΚΑΙ Η ΣΚΟΤΙΑ ΑΥΤΟ ΟΥ ΚΑΤΕΛΑΒΕΝ. Το φώς του Κυρίου λάµπει στο σκοτάδι και δεν σβύνει ποτέ. Ο Κύριος ήρθε στον κόσµο, γνώρισε την αµαρτία και τον θάνατο, τα ξεπέρασε και τα νίκησε. Η ουσία της Ορθόδοξης Πίστης µας είναι ακριβώς αυτό. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ: Η Πασχαλινή µεσονύκτιος Θεία Λειτουργία αρχίζει στο σκότος και τελειώνει στο άπλετο φώς. Αρχίζει µε λύπη και τελειώνει µε χαρά, φέρνοντας τον χαρµόσυνο χαιρετισµό του ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ. Ο χαιρετισµός αυτός εκφράζεται από όλους τους Οροδόξους Χριστιανούς τις επόµενες σαράντα ηµέρες µέχρι την Ανάληψη του Κυρίου. Η ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΛΑΜΠΑ Α: Ακριβώς τα µεσάνυχτα ανάβουµε, από την Αγία Τράπεζα, την πασχαλινή λαµπάδα, η οποία αντιπροσωπεύει τον Χριστό που είναι το ΦΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Η πύλη του Ιερού Βήµατος ανοίγει σιγά σιγά συµβολίζοντας το άνοιγµα του τάφου του Κυρίου. Ο Ιερέας παρουσιάζεται µε αναµµένη την λαµπάδα του, και ψάλλει το ΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ ΕΚ ΤΟΥ ΑΝΕΣΠΕΡΟΥ ΦΩΤΟΣ, ΚΑΙ ΟΞΑΣΑΤΕ ΧΡΙΣΤΟΝ, ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΑΝΤΑ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ. Το εκκλησίασµα ανάβει τις λαµπάδες του µε το ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ παίρνοντάς το από τον διπλανό του, και έτσι η Εκκλησία γεµίζει µε το ΑΓΙΟ ΦΩΣ. Η προκήρυξη αυτή διατυµπανίζει σε όλη την ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ την Ανάσταση του Χριστού, και πώς µε την Ανάστασή Του το σκοτάδι έγινε φώς, ο θάνατός µας έγινε ζωή, και η νύχτα έφερε την αυγή, την αυγή της ΝΙΚΗΣ. ΤΟ ΚΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ: Το ωραίο αυτό έθιµο της προσκοµίσεως του κεριού στο σπίτι µας χωρίς να το σβύσουµε, συµβολίζει τον ερχοµό του Κυρίου στην κατοικία µας. Πόσο γρήγορα θα έφευγε το σκότος από τον κόσµο, αν ο καθένας απο µας προσέφερε τον εαυτόν του ολοκληρωτικά στο Χριστό, και άφηνε το φώς της Αναστάσεως να φωτίζει ανέσπερα την ζωή του! Οταν τελειώσει η Θεία Λειτουργία, παίρνοµε την αναµµένη λαµπάδα µας και πριν µπούµε στο σπίτι µας σταυρώνουµε το επάνω µέρος της πόρτας µε την φλόγα της. Με τον τρόπο αυτό φέρνοµε την ευλογία του Κυρίου στο σπίτι µας. EASTER TRADITIONS THE DARKENED CHURCH: Saturday night, before midnight, the Church gradually sinks into total darkness, symbolizing the darkness of the grave. This part of the darkness in which we stand the darkness that is within us and around us. We are, all of us, threatened by this darkness. But the glorious message of Easter (Pascha) is that in darkness there is light. IN HIM (CHRIST) WAS LIFE, AND THE LIFE WAS THE LIGHT OF MEN. THE LIGHT SHINES IN THE DARKNESS, AND THE DARKNESS HAS NOT OVERCOME IT. God s light shines in the darkness and cannot be put out. God has come into the world in Christ Jesus and has met the full force of sin and death and has won the victory. This is the heart of our Orthodox Faith. CHRIST IS RISEN: The Orthodox midnight Easter (Pascha) Liturgy is indeed anything but subdued. It begins in darkness and ends in brilliant light. It begins in sadness and ends in jubilation with everyone in the congregation breaking forth with the greeting, CHRISTOS ANESTI (Christ Is Risen) and hearing the reply, ALITHOS ANESTI (Truly He Is Risen). This greeting is used by Orthodox Christians universally in lieu of any other greeting for the next forty (40) days until the Ascension of the Lord. THE PASCHAL CANDLE: At the stroke of midnight, the Paschal Candle is illuminated at the Altar thus representing CHRIST the light of the world. The door to the sanctuary slowly swings open, representing the uncovering of the tomb of Christ. The priest appears holding the Paschal Light representing the resurrected Christ. COME RECEIVE THE LIGHT FROM THE UNWANING LIGHT, chants the cleric, AND GLORIFY CHRIST WHO IS RISEN FROM THE DEAD. The worshipping congregation light their candles from the Paschal Light passing on their light to their neighbors until the whole Church is ablaze with the new LIGHT OF THE RESURRECTION. This proclaims to the UNIVERSE that Christ is risen and that through His resurrection our darkness has been changed to light our death has become life our midnight has become a dawn, a dawn of victory. THE EASTER CANDLE: The beauty of the custom of taking home the lighted Easter Candle is that we carry out with us the living resurrected Christ from our churches into our homes. How quickly the darkness of this world would vanish if everyone who confessed allegiance to Christ would go out into every area of life and let the light of the resurrected Christ shine brightly and unashamedly in our lives. At the conclusion of the Divine Liturgy it is customary to take the lighted taper home. Before entering the home, the lighted candle is elevated to the top of the doorway and the sign of the cross is made with the soot of the flame which will bestow the blessing of the resurrected Christ to those entering and leaving the house. It is considered a blessing to do this without the flame extinguishing by the elements. THE EASTER PROCESSION: The priest, assisted by acolytes, carries the Icon of the Resurrection in a procession around the sanctuary. The procession circles the Nave of the Church proper and congregates in the Narthex of the edifice. There before the closed doors of the Church, the resurrection of Christ is announced to the world. This is followed with the reading of the Gospel narrative of the empty tomb. The Easter procession is a reminder of the original baptismal procession, which brought the newly baptized converts and catechumens from the darkness of paganism into the light of Christ, from death unto life. It is an expression of the believer s own personal passover from the darkness of sin to the light and life of the kingdom of God. The baptismal procession reaches its conclusion in the celebration of the Divine Liturgy of Saint Basil the Great where we meet the RISEN LORD as the disciples met and knew Him after the resurrection in the breaking of bread. THE EASTER ICON: The Icon of the Resurrection is displayed prominently in the midst of the people. This Icon represents and portrays Christ literally trampling upon the gates of Hell (Hades), which He has lifted from their hinges and arranged in the form of a cross. He trampled down death by His death, and gave us eternal life, says