TH HUNDER BAY BULLETIN HOLY TRINIT HOLY TRINIT TY GREEK ORTHODOX CHU URCH ÅËËÇÍÉÊÇ ÏÑÈÏÄÏ ÏÎÏÓ ÊÏÉÍÏÔÇÔÁ ÁÃÉÁÓ ÔÑÉÁÄÏÓ 651 Beverly Street, Thunder Bay, ON, P7B 6N2 Telephone/Fax: (807) 344-9522 www.gothunderbay.org July 2009 Volume 5 Issue 7 JULY 28: ST. IRENE CHRYSOVALANTOU 28 ΟΥΛΙΟΥ Υ: ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟ ΟΥ 28 ORTHROS 9:15 AM; DIVINE LITURGY 10:30 AM 1
THUNDER BAY BULLETIN Published monthly. Editor(s): Rev. Nikolaos Tambakis PARISH PRIEST: Rev. Fr. Nikolaos Tambakis 106 Essex Court, Thunder Bay, Ontario, P7A 7N6 # (807) 472-1341 cellular # (807) 344-9522 office/fax email: ntambakis@hotmail.com website: www.gothunderbay.org Office hours: by appointment HELLENIC COMMUNITY PRESIDENT: Harry Tsekouras 305 James Street N., Thunder Bay, Ontario, P7C 4T1 #(807) 475-0675 home VICE PRESIDENT: SECRETARY: CO-TREASURER: CO-TREASURER: Nick Milionis 146 Albany Street, Thunder Bay, Ontario, P7A 6Z5 # (807) 345-1572 home Harry Glymitsas 220 Angus Street, Thunder Bay, Ontario, P7A 2Y4 # (807) 345-1872 home Tom Marinis 358 Lark Street, Thunder Bay, Ontario, P7B 1P5 # (807) 346-4006 home Peter Koukos 416 Shuniah Street, Thunder Bay, Ontario, P7A 3A8 # (807) 344-6335 home BOARD MEMBERS: NICK KOUKOS, LOUIS PORT, TIMOLEON KAROUTAS, ACHILLEAS STATHOPOULOS, ANDY KARANASOS, MARIA MORAKIS. RELIGIOUS AND LEGAL AUTHORITIES HIS ALL HOLINESS ECUMENICAL PATRIARCH BARTHOLOMEW I # 011-90212-531-9760 ECUMENICAL PATRIARCHATE Fax: 011-90212-534-9037 RUM PATRIKHANESI, 34220 FENER HALIC www.ec-patr.eu ISTANBUL, TURKIYE HIS EMINENCE METROPOLITAN SOTIRIOS #(416) 429-5757 GREEK ORTHODOX METROPOLIS IF TORONTO (CANADA) Fax: (416) 429-4588 1 PATRIARCH BARTHOLOMEW WAY (86 OVERLEA BOULEVARD) email:greekomt@on.aibn.com TORONTO, ONTARIO M4H 1C6 www.gocanada.org EMBASSY OF GREECE #(613) 238-6271 80 MACLAREN STREET Fax: (613) 238-5676 OTTAWA, ONTARIO K2P 0K6 www.greekembassy.ca CONSULATE GENERAL OF GREECE #(416) 515-0133 365 BLOOR STREET E, SUITE 1800 Fax: (416) 515-0209 TORONTO, ONTARIO M4W 3L4 www.grconsulate.com GREEK TOURIST OFFICE (TORONTO) #(416) 968-2220 1300 BAY STREET Fax: (416) 968-6533 TORONTO, ONTARIO M5R 3K8 email:grnto.tor@sympatico.ca 2
28 28 ΟΥΛΙΟΥ ΙΟΥ: ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ Γέννηση και καταγωγή Στα µέσα του 9ου αιώνα µ.χ., όταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο εικονοµάχος Θεόφιλος και σύζυγός του η εικονολάτρισσα Θεοδώρα, όταν η περίοδος της Εικονοµαχίας, που για περισσότερο από 100 χρόνια ταλάνισε την αυτοκρατορία, βρισκόταν στην τελευταία φάση της, στην Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, γεννήθηκε και έζησε την πρώτη της νεότητα η οσία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου. Πατέρας της οσίας ήταν ο πατρίκιος Φιλάρετος ο Καππαδόκης. Ήταν από την Καισαρεία της Καππαδοκίας, ευνοούµενος του αυτοκράτορα Θεόφιλου και έµπιστος της συζύγου του Θεοδώρας. Ήταν ο στρατιωτικός διοικητής του εξαιρετικής σηµασίας θέµατος της Καππαδοκίας. Μητέρα της η πατρικία Ζωή, γυναίκα όµορφη και σεβαστή σε όλη την Καισαρεία για τον ενάρετο βίο της. Το ανδρόγυνο είχε αποκτήσει δυο κόρες, την Καλλινίκη και την Ειρήνη. Η Καλλινίκη γεννήθηκε το 825 µ.χ. Οφείλει το όµορφο όνοµά της στις θριαµβευτικές νίκες που πέτυχε ο πατέρας της εναντίον των Σαρακηνών τη χρονιά που γεννήθηκε. Τρία χρόνια αργότερα, το 828, γεννήθηκε η Ειρήνη. Ο Φιλάρετος όµως έχασε τη γυναίκα του, όταν εκείνη ήταν ακόµη πολύ νέα. Έτσι, η ανατροφή των δύο κορών τους ανατέθηκε στην πατρικία Σοφία, τη µεγαλύτερη αδερφή του στρατηγού. Η Ειρήνη υποψήφια σύζυγος του αυτοκράτορα Την άνοιξη του 839 µ.χ., ο Φιλάρετος φιλοξένησε στο ανάκτορό του το νεαρό καίσαρα Βάρδα, αδερφό της Αυγούστας Θεοδώρας, ο οποίος είχε µεταβεί στην Καισαρεία για κρατική υπόθεση, απεσταλµένος του αυτοκράτορα Θεόφιλου. Εκεί γνώρισε τη δεκατετράχρονη Καλλινίκη, γοητεύτηκε από την καλλονή της και τη ζήτησε σε γάµο. Λίγους µήνες αργότερα, ολόκληρη η Καππαδοκία παρέστη στους υπέρλαµπρους γάµους της Καλλινίκης και του Βάρδα, όπου ο ίδιος ο αυτοκράτορας Θεόφιλος συµµετείχε ως παραγαµπρός του γυναικαδερφού του. Το χειµώνα του 843, η αυτοκράτειρα Θεοδώρα, χήρα πια και επίτροπος του γιου της Μιχαήλ Γ, κάλεσε τον πατρίκιο Φιλάρετο στην Κωνσταντινούπολη. Είχε αποφασίσει να θέσει οριστικό τέλος στην Εικονοµαχία και γι αυτό το εγχείρηµα χρειαζόταν τη βοήθεια και του στρατού και των ιερέων. Εµπιστεύτηκε λοιπόν το Φιλάρετο και τον Οµολογητή Μάξιµο (µετέπειτα Πατριάρχη). Όταν επιτεύχθηκε ο σκοπός της και οι ιερές εικόνες αναστηλώθηκαν (19 Φεβρουαρίου 843 µ.χ.), ζήτησε από το Φιλάρετο να φέρει στην Κωνσταντινούπολη την όµορφη θυγατέρα του, προκειµένου να την παντρέψει µε το γιο της Μιχαήλ. Έψαχνε κατάλληλη νύφη, η οποία θα συνέτιζε το νεαρό αυτοκράτορα από τα ξέφρενα γλέντια και θεωρούσε ότι η φηµισµένη για την ενάρετη ζωή της καλλονή θα εξυπηρετούσε το σκοπό της. Ο Φιλάρετος µήνυσε αµέσως στην αδερφή του να στείλει την Ειρήνη, που τότε ήταν 15 χρονών, στη Βασιλεύουσα µε τη συνοδεία του πατρικίου στρατηγού Νικηφόρου, αδερφού της µακαρίτισσας συζύγου του. Τα νέα ότι η Ειρήνη θα παντρευόταν τον αυτοκράτορα και θα φορούσε το στέµµα της αυτοκρατορίας διαδόθηκαν σαν αστραπή σε όλη την Καππαδοκία. Η µόνη που έµεινε παγερά αδιάφορη σε όλη αυτήν την αναστάτωση ήταν και η άµεσα ενδιαφερόµενη: η Ειρήνη. Από πολύ νωρίς είχε ποθήσει το µοναχικό βίο και οι λόγοι που δέχτηκε µε χαρά αυτό το ταξίδι προς τη Βασιλεύουσα απείχαν πολύ από αυτό που όλοι νόµιζαν: Ταξίδευε στην Πόλη για να αποχαιρετήσει την πολυαγαπηµένη της αδερφή, την οποία δεν είχε ξαναδεί από την ηµέρα των λαµπρών γάµων της (είχαν περάσει τέσσερα χρόνια από τότε) και για να αποσπάσει την ευχή του πατέρα της, ώστε να αποσυρθεί στη µονή που τόσο διακαώς ποθούσε. Η Ειρήνη και οι συνοδοί της έφτασαν στην Κωνσταντινούπολη ένα ανοιξιάτικο πρωινό, για να πληροφορηθούν εκεί ότι µόλις πριν λίγες µέρες είχαν τελεστεί οι γάµοι του αυτοκράτορα µε την Ευδοκία τη εκαπολίτισσα. Ο πατέρας της, η αδερφή της, ο θείος της µε δυσκολία έκρυβαν την απογοήτευσή τους. Η Ειρήνη αντίθετα αισθανόταν αγαλλίαση για την τροπή των γεγονότων και περίµενε την κατάλληλη ευκαιρία να µιλήσει του πατέρα της και να πάρει την ευχή του, καθώς δεν ήθελε να τον λυπήσει µε κρυφή της αναχώρηση. Η ευκαιρία δεν άργησε να παρουσιαστεί. Ο Φιλάρετος γνώρισε σε µια αποστολή του στην Αδριανούπολη το γιο του Έπαρχου της πόλης Νικήτα, πατρίκιο Φωτεινό. Ο Φιλάρετος θεώρησε ότι ήταν ο πιο κατάλληλος για να ευτυχίσει στο πλευρό του η Ειρήνη και αµέσως µίλησε στον πατέρα του νέου. Οι δύο πατεράδες έδωσαν λόγο να αρραβωνιάσουν τα παιδιά τους. Η Ειρήνη όµως, όταν ο πατέρας της ανακοίνωσε τους προαποφασισµένους 3
αρραβώνες της, τον πληροφόρησε για την αµετάκλητη απόφασή της να λάβει το µοναχικό σχήµα. Ακολούθησε έντονη συναισθηµατική σύγκρουση πατέρα και κόρης, έπειτα από την οποία η ευαίσθητη Ειρήνη ασθένησε σοβαρά και κινδύνεψε ακόµη και η ζωή της. Όταν η υγεία της αποκαταστάθηκε, ο πατρίκιος Φιλάρετος, συνειδητοποιώντας ότι η Ειρήνη είχε λάβει µια απόφαση ζωής, την οδήγησε ο ίδιος στη γυναικεία κοινοβιακή µονή των Παµµεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ & Γαβριήλ του Χρυσοβαλάντου, η οποία βρισκόταν στα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης. Μοναχή και Ηγουµένη της µονής Χρυσοβαλάντου Στη µονή αυτή, σε ηλικία περίπου 15 ετών, η Ειρήνη εκάρη µοναχή και έξι χρόνια αργότερα Ηγουµένη της µονής Χρυσοβαλάντου. Οι συναξαριστές αναφέρουν πολλά θαύµατα τα οποία επιτέλεσε η Ειρήνη ως Ηγουµένη, τρία όµως από αυτά θεωρήθηκαν ιδιαίτερα σηµαντικά, ώστε επηρέασαν άµεσα την ορθόδοξη αγιογραφία. Ο άγγελος-οδηγός Η Ειρήνη έδινε πολλή µεγάλη σηµασία στην εξοµολόγηση. Κάθε πρωί προσκαλούσε τις αδελφές στον ιερό ναό των Αρχαγγέλων και τις εξοµολογούσε, ενώ πολλές φορές πήγαιναν και λαϊκοί να την επισκεφθούν και να ζητήσουν την καθοδήγησή της. Η Ειρήνη ζήτησε στην προσευχή της το διορατικό χάρισµα, για να γνωρίζει τι κρύβει ο εξοµολογούµενος στην καρδιά του. Ένα πρωί λοιπόν, όταν η Ειρήνη έµπαινε στο ναό για να προσκυνήσει και να αρχίσει το ποιµαντικό έργο της, βλέπει µπροστά της έναν άγγελο και τον ακούει να της απευθύνει τον εξής χαιρετισµό: «Χαίρε δούλη του Υψίστου, Ειρήνη. Εκείνος µ έστειλε να σε διακονώ χάρις εκείνων που µέλλουν δια µέσου εσού να σωθούν. Έχω διαταγή, σύµφωνα µε την αίτησή σου, να βρίσκοµαι πάντα πλησίον σου και να σου αποκαλύπτω τα µυστικά που κρύβουν οι ανθρώπινες καρδιές». Από εκείνη τη στιγµή ο άγγελος ήταν πάντα πλάι της και της φανέρωνε µύχιες σκέψεις των ανθρώπων που κατέφευγαν στη συµβουλή της. Μάλιστα, µε τόση λεπτότητα διόρθωνε τα σφάλµατα και συµβούλευε, που όλοι, µοναχές και λαϊκοί, από όλες τις κοινωνικές τάξεις της Πόλης, την αποζητούσαν συνεχώς, ώστε να διδαχθούν και να διορθωθούν. Για τον Άγγελο τούτο που την καθοδηγούσε (σύµφωνα µε µαρτυρίες του τότε, και τους βιογράφους της), λέγεται ότι είναι ο 'Αρχων Φιλάρετος ένας Αρχάγγελος από τις τάξεις των Σεραφείµ. Τα λυγισµένα κυπαρίσσια και η αιώρηση της αγίας Το δεύτερο θαύµα, η συναξαριστική παράδοση µας το µεταφέρει ως εξής: Τις έναστρες νύχτες, η οσία Ειρήνη στεκόταν έξω από το κελί της και προσευχόταν. Μία από τις βραδιές αυτές, κάποια αδελφή αγρυπνούσε έξω από το κελί της και είδε το εξής παράδοξο: Τα δύο πανύψηλα κυπαρίσσια, τα οποία ορθώνονταν αριστερά και δεξιά στην είσοδο του Καθολικού, λύγιζαν µπροστά στην προσευχόµενη αγία σαν να την προσκυνούσαν και η ίδια η Ειρήνη δεν πάταγε στη γη αλλά αιωρούνταν περίπου ένα µέτρο πάνω από το έδαφος. Όταν η οσία ολοκλήρωσε την προσευχή της, σταύρωσε τα δυο κυπαρίσσια και εκείνα επανήλθαν στη φυσιολογική τους θέση. Η µοναχή κατάπληκτη, µε ανάµειχτα συναισθήµατα φόβου και θαυµασµού, συγκρατήθηκε και δεν είπε τίποτα στην υπόλοιπη αδελφότητα. Το επόµενο βράδυ παραφύλαξε πάλι έξω από το κελί της και το ίδιο παράδοξο γεγονός επαναλήφθηκε και ξανά το ίδιο, το τρίτο κατά σειρά βράδυ. Την επόµενη νύχτα, η µοναχή, χωρίς να την αντιληφθεί η Ηγουµένη της, έτρεξε στα λυγισµένα κυπαρίσσια, έδεσε από ένα λευκό µαντήλι στις κορυφές τους και επέστρεψε στο κελί της. Το επόµενο πρωί, η ήρεµη ατµόσφαιρα του κοινοβίου αναστατώθηκε, όταν οι µοναχές είδαν τα δεµένα µαντήλια και κατάπληκτες ρωτούσαν η µια την άλλη ποιος ήταν αυτός που έδεσε τόσο ψηλά δέντρα, για ποιο λόγο το έπραξε και προπάντων µε ποιο τρόπο. Η αδελφή που υπήρξε µάρτυρας στα θαυµάσια αυτά περιστατικά αποκάλυψε όλη την αλήθεια και τότε όλες έκλαιγαν από χαρά και συγκίνηση και παραπονιόντουσαν γιατί δεν τις ξύπνησε να δουν και εκείνες το θαύµα της Ηγουµένης τους. Πάνω στην ώρα κατέφθασε και η Ειρήνη. Όταν κατάλαβε τι συνέβη και πώς µαθεύτηκε ένα µυστικό που εκείνη κρατούσε επτασφράγιστο για χρόνια ολόκληρα, επέπληξε αυστηρά την αδελφή που το µαρτύρησε µε τα παρακάτω λόγια: «Αν µε έβλεπες να αµαρτάνω σαν άνθρωπος, θα εφανέρωνες την αµαρτία µου»; Έθεσε λοιπόν βαρύ επιτίµιο για όποια τολµούσε να φανερώσει οτιδήποτε παράδοξο έβλεπε, όσο ήταν η ίδια εν ζωή. Έτσι, πολλά από τα θαύµατα της αγίας εξαφανίστηκαν στη σιωπή της συνοδείας της. Τα θεόσταλτα µήλα Κάποια χρονιά, ξηµερώνοντας η γιορτή του µεγάλου Βασιλείου και µετά την τέλεση του εσπερινού, η αγία ξαγρυπνούσε προσευχόµενη. Πλησίαζε η ώρα του όρθρου και τότε η Ειρήνη ακούει κάποια φωνή να της λέει: «Υποδέξου το ναυτικό που σου φέρνει τα εσπεριδοειδή και φάε να ευφρανθεί η ψυχή σου». Μετά το πέρας της θείας λειτουργίας, η αγία λέει στην πορτάρισσα να ανοίξει την πόρτα της µονής και να οδηγήσει τον άνθρωπο που περιµένει εκεί στον ξενώνα, όπου θα πήγαινε και η ίδια να τον συναντήσει. Πράγµατι, η οσία Ειρήνη του Χρυσοβαλάντου συνάντησε τον άνθρωπο και τον ακούει να της εξιστορεί την εξής θαυµάσια ιστορία: Ήταν ναυτικός, πλοιοκτήτης ενός καραβιού, από την Πάτµο. Απέπλευσε µε το πλοίο του από το βόρειο τµήµα του νησιού για την Πόλη και βρισκόταν λίγα µέτρα από τη στεριά, όταν βλέπει εκείνος και οι ναύτες κάποιον σεβάσµιο γέροντα να τους φωνάζει να σταµατήσουν. Αυτό όµως ήταν αδύνατο, καθώς ο ισχυρός άνεµος έσπρωχνε το πλοίο στο ανοιχτό πέλαγος. Τότε ο γέροντας φωνάζει µε όλη τη δύναµή του και προστάζει το πλοίο να 4
σταµατήσει. Το καράβι ακινητοποιείται και ο ίδιος αρχίζει να βαδίζει πάνω στα ύδατα. Μπροστά στους κατάπληκτους ναύτες, επιβιβάζεται στο πλοίο και δίνει στον καπετάνιο τρία µήλα και του λέει: «Όταν πας στη Βασιλεύουσα, δώσε τα στον Πατριάρχη και πες του πως του τα στέλνει ο Πανάγαθος Θεός µε τον δούλο Του Ιωάννη, από τον Παράδεισο». Έπειτα δίνει στο ναύκληρο άλλα τρία µήλα προσθέτοντας: «Αυτά να τα πας της Ειρήνης, της Ηγουµένης του Χρυσοβαλάντου και να της πεις: φάγε από τους καρπούς του Παραδείσου που η αγνή ψυχή σου επεθύµησε». Λέγοντας αυτά, ο γέροντας ευλόγησε το πλήρωµα και το πλοίο ξεκίνησε και πάλι το ταξίδι του, ενώ ο ίδιος εξαφανίστηκε. Ολοκληρώνοντας τη διήγησή του, ο ναυτικός προσκύνησε την Ειρήνη και της πρόσφερε τα µήλα. Η αγία τα δέχτηκε µε δάκρυα ευλάβειας και ευγνωµοσύνης ευχαριστώντας τον άγιο ευαγγελιστή και απόστολο Ιωάννη. Στο κελί της γονάτισε και ευχαρίστησε τον Χριστό για αυτό το δείγµα της εύνοιάς Του προς τη δούλη Του. Η αγία Ειρήνη, µε την έµφυτη ευφυΐα της και τη χάρη του αγίου Πνεύµατος, εννόησε ότι το θείο αυτό δώρο ήταν ουράνια πρόσκληση. Όταν έφτασε η µεγάλη Τεσσαρακοστή, έκοψε το ένα µήλο σε λεπτά κοµµατάκια και έτρωγε ένα κοµµάτι κάθε µέρα, απέχοντας από οποιαδήποτε άλλη τροφή, ακόµη και από το νερό. Τη Μεγάλη Πέµπτη, ύστερα από τη θεία λειτουργία και αφού όλες οι µοναχές κοινώνησαν των Αχράντων Μυστηρίων, η Ειρήνη έκοψε και το δεύτερο µήλο και έδωσε σε κάθε αδελφή από ένα κοµµάτι. Τότε τους αποκάλυψε και την ιστορία του θείου δώρου. Το τρίτο µήλο η Ειρήνη το φύλαξε για τις τελευταίες µέρες της επίγειας ζωής της. Τη Μεγάλη Παρασκευή, οι αδελφές έψαλαν τα άγια Πάθη και η Ειρήνη, µόνη της µέσα στο ιερό βήµα, γονατισµένη, είχε παραδοθεί σε προσευχή. ίπλα της βρισκόταν µόνο ο άγγελος-οδηγός της, που τόσες φορές την είχε διακονήσει: «Γίνου έτοιµη» της είπε απλά και εκείνη κατάλαβε ότι πλησίαζε η ώρα να εγκαταλήψει τα επίγεια. Η οσιακή της κοίµηση Το σύντοµο διάστηµα από το ουράνιο αυτό µήνυµα µέχρι και την οσιακή της κοίµηση, η αγία προετοίµαζε την ακολουθία της για το µεγάλο γεγονός. Στον ιερό ναό τον Αρχαγγέλων τις δίδασκε για το µυστήριο του θανάτου, τη µελλοντική κρίση και την αιωνιότητα. Ο θάνατος είναι δύσκολο για κάθε ανθρώπινο πλάσµα και όσο πλησίαζε η ώρα, τόσο η ψυχή της αγίας ένιωθε την επιθανάτια αγωνία. Τακτοποίησε τις υποθέσεις του µοναστηριού και υπέδειξε την άξια διάδοχό της. Μια εβδοµάδα πριν τη µεγάλη ηµέρα, νήστεψε τρώγοντας µόνο από το παραδεισένιο µήλο και καθηµερινά κοινωνούσε των Αχράντων Μυστηρίων. Ξηµέρωσε τέλος η Κυριακή, όπου για τελευταία φορά η Ειρήνη παρακολούθησε τη θεία λειτουργία, απάγγειλε το σύµβολο της πίστης (το πιστεύω), κοινώνησε, αγκάλιασε τις αδελφές και τους ζήτησε συγγνώµη και τέλος γονάτισε µπροστά στην Ωραία Πύλη, ύψωσε τα χέρια της και προσευχήθηκε για τελευταία φορά µε αυτά τα λόγια: «έσποτα, Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού του Ζώντος. Συ ο Ποιµήν ο Καλός που µε το Πανάγιο και Πολύτιµο Αίµα Σου µας ελύτρωσες από τα δεσµά της αµαρτίας, άκουσε την τελυταία δέησι της ταπεινής Σου δούλης. Στην κραταιά Σου χείρα παραδίδω σήµερα το µικρό τούτο ποίµνιο. Σκέπασε το µε τη θεία σκέπη Σου και διαφύλαξέ το από τις επιθέσεις του αοράτου εχθρού. ιότι Συ είσαι ο αγιασµός µας και η απολύτρωσις και Σε θα δοξάζουµε αιωνίως. Αµήν». Στη συνέχεια, σιωπηλά και ήρεµα, αποσύρθηκε στο κελί της και πλάγιασε στην ασκητική της κλίνη. Οι µοναχές της, µε ευλαβική σιωπή, την περικύκλωσαν και την έβλεπαν να χαµογελά. Με αυτό το ουράνιο χαµόγελο, το οποίο αποδείκνυε την απόλυτη µακαριότητα και γαλήνη της ψυχής της, παρέδωσε το πνεύµα της η οσία Ειρήνη, Ηγουµένη της µονής Χρυσοβαλάντου, σε ηλικία 104 χρόνων. Η οσιακή της κοίµηση διαδώθηκε σε όλη τη Βασιλεύουσα αστραπιαία και χιλιάδες κόσµου συνέρευσαν στο µοναστήρι, για να προλάβουν να προσκυνήσουν το ιερό σκήνωµα της πνευµατικής τους µητέρας. Επικεφαλής ήταν ο πατριάρχης, ο οποίος µε το πλήθος του λαού από όλες τις κοινωνικές τάξεις και των αρχιερέων και λοιπών κληρικών συνόδευσαν τη µακαριστή Ηγουµένη στην τελευταία της κατοικία, στο παρεκκλήσι του µεγαλοµάρτυρος αγίου Θεοδώρου. Η οσία Ειρήνη στην αγιογραφία Στην ορθόδοξη αγιογραφία, η αγία απεικονίζεται µε το ένδυµα της ηγουµένης, να κρατάει στο δεξί χέρι της τα τρία θεόσταλτα µήλα. Ο άγγελος, ο οποίος την βοηθούσε στο δύσκολο έργο της σωτηρίας των ψυχών, στέκεται µπροστά της κρατώντας ειλητάριο µε τµήµα του χαιρετισµού που της απηύθυνε («Χαίρε δούλη του Υψίστου, Ειρήνη»). Ειλητάριο κρατεί και η αγία στο αριστερό της χέρι, το οποίο αναγράφει παραινέσεις της οσίας (συνήθως, διαβάζεται η φράση: «Φως µοναχών, άγγελοι φως κοσµικών, µοναχοί»). ίπλα στην αγία, αγιογραφείται το κυπαρίσσι που λύγιζε, όταν εκείνη προσευχόταν µε δεµένο το λευκό πανί στην κορυφή του, ενώ στο βάθος φαίνεται η µονή του Χρυσοβαλάντου. Συχνά, σε µια από τις θύρες της µονής, απεικονίζεται η καλόγρια που είδε την αγία να αιωρείται προσευχόµενη. Η Ορθόδοξη Εκκλησία γιορτάζει τη µνήµη της οσίας Ειρήνης, της ηγουµένης της µονής Χρυσοβαλάντου, στις 28 Ιουλίου. http://el.wikipedia.org/wiki/%ce%9f%cf%83%ce%af%ce%b1_%ce%95%ce%b9%cf%81%ce%ae%ce%bd%ce%b7_%ce%a7%cf%81%cf%85%cf%83%ce%bf%ce%b2%ce%b1%ce%bb%ce%ac%ce%bd%cf%84%ce%bf%cf%85 5
JULY 28: 28: ST. IRENE RENE CHRYSOVALANTOU St. Irene was born in the ninth century to a wealthy family from Cappadocia. After the death of her husband, Theophilus, Empress Theodora ruled the Byzantine Empire as regent for her young son Michael. St. Theodora helped to defeat the iconoclast heresy, and to restore the holy icons. When Michael was twelve years of age, St. Theodora sent messengers throughout the Empire to find a suitably virtuous and refined girl to be his wife. St. Irene was chosen, and she agreed to the marriage. While passing Mt. Olympus in Asia Minor, Irene asked to receive the blessing of St. Joannicius who lived on the mountain. The saint, who showed himself only to the worthiest pilgrims, foresaw the arrival of St. Irene, as well as her future life. St. Joannicius welcomed Irene and told her to proceed to Constantinople, where the women s monastery of Chrysovalantou had need of her. Amazed at his clairvoyance, Irene fell to the ground and asked St. Joannicius for his blessing. After blessing her and giving her spiritual counsel, he sent her on her way. When Irene arrived in Constantinople, she was met with a great ceremony. Since the steps of a man are rightly ordered by the Lord, Michael actually had been engaged a few days before to marry another girl, so that Irene was now free to become a bride of Christ. Far from being disappointed, Irene rejoiced at this turn of events. Remembering the words of St. Joannicius, Irene visited the Monastery of Chrysovalantou. She was so impressed by the nuns and their way of life that she freed her slaves and distributed her wealth to the poor. She exchanged her royal clothing for the simple garb of a nun, and served the sisters with great humility and obedience. The abbess was impressed with the way that Irene performed the most menial and disagreeable tasks without complaint. St. Irene often read the Lives of the Saints in her cell, imitating their virtues to the best of her ability. She often stood in prayer all night with her hands raised like Moses on Mt. Sinai. St. Irene spent the next few years in spiritual struggles defeating the assaults of the demons and bringing forth the fruits of the Holy Spirit. When the abbess sensed the approach of death, she told the other nuns that they should not accept anyone but Irene as their new abbess. Irene was not told of the abbess s instructions, and when she died, the community sent representatives to go and seek the advice of Patriarch Methodius. He asked them whom they wanted as their superior, and they replied that they believed the Holy Spirit would guide him. Without knowing of the late abbess s instructions, he asked if there was a humble nun by the name of Irene in their monastery. If so, he said, they should choose her. The nuns rejoiced and gave thanks to God. St. Methodius elevated Irene to the rank of abbess and advised her on how to guide those in her charge. Returning to the monastery, Irene prayed that God would help her to care for those under her, and redoubled her own spiritual efforts. She displayed great wisdom in leading the nuns, and received many revelations from God to assist her in carrying out her duties. She also asked for the gift of clairvoyance so that she would know what trials awaited them. Thus, she was in a better position to give them the proper advice. She never used this knowledge to embarrass others, but only to correct their confessions in a way that let them know that she possessed certain spiritual gifts. Although St. Irene performed many miracles during her life, only one shall be mentioned here On great Feasts, it was her habit to keep vigil in the monastery courtyard under the starry skies. Once, a nun who was unable to sleep left her cell and went into the courtyard. There she saw Abbess Irene levitating a 6
few feet above the ground, completely absorbed in prayer. The astonished nun also noticed that two cypress trees had bowed their heads to the ground, as if in homage. When she finished praying, Irene blessed the trees and they returned to their upright positions. Afraid that the vision might be a demonic temptation, the nun returned the next night to see if she had been mistaken. Again, she saw Irene levitating as she prayed with the cypress trees bowing down. The nun tied handkerchiefs to the tops of the two trees before they went back to their places. When the other sisters saw the handkerchiefs atop the trees, they began to wonder who had put them there. The nun who had witnessed these strange events then revealed to the others what she had seen. When St. Irene learned that the nun had witnessed the miracle and told the others, she was very upset. She warned them not to speak of it to anyone until after her death. St. Irene observed the Feast of St. Basil with great devotion, since he also came from Cappadocia. One year, after celebrating the feast, St. Irene heard a voice during the night telling her to welcome a sailor who would come to the door the next day. She was told to rejoice and eat the fruit that the sailor would bring her. During Matins on the next day, a sailor came to the door and remained in church until after Liturgy. He told Irene that he had recently sailed from Patmos. As the ship pulled away from the harbor, he noticed an old man on the shore calling for them to stop. In spite of a good wind, the ship came to a sudden halt. The old man then walked across the water and boarded the ship. He gave the sailor three apples that God was sending to the patriarch from His beloved disciple John. The old man then gave the sailor three more apples for the Abbess of Chrysovalantou. He told the sailor that if Irene ate the apples, all that her soul desired would be granted, for this gift comes from John in Paradise. St. Irene fasted for a week, giving thanks to God for this wonderful gift. For forty days, she ate small pieces of the first apple every day. During this time she had nothing else to eat or drink. On Holy Thursday, she told the nuns to receive the Holy Mysteries, and then gave each one a piece of the second apple. They noticed an unusual sweetness, and felt as if their very souls were being nourished. An angel informed St. Irene that she would be called to the Lord on the day after St. Panteleimon s feast. The monastery s feast day fell on July 26, so St. Irene prepared by fasting for a week beforehand. She took only a little water and small pieces of the third apple sent to her by St. John. Throughout this entire time, the whole monastery was filled with a heavenly fragrance. On July 28, St. Irene called the nuns together in order to bid them farewell. She also told them to select Sister Mary as her successor, for she would keep them on the narrow way that leads to life. After entreating God to protect her flock from the power of the devil, she smiled when she saw the angels who had been sent to receive her. Then she closed her eyes and surrendered her soul to God. St. Irene was more than 101 years old when she died, yet her face appeared young and beautiful. A great crowd came to her funeral, and many miracles took place at her tomb. In some parishes it is customary to bless apples on the feast of St. Irene Chrysovalantou. The absence of envy among the saints is a startling and wonderful phenomenon. Not only did the saints not allow envy to seize their hearts but, with all their might, labored to uplift their companions and to diminish themselves. On one occasion when St. Hilarion of Palestine visited St. Anthony in Egypt, St. Anthony exclaimed: "Welcome Venus, the morning star!" To that St. Hilarion replied: "Greetings and health be to you, the shining pillar who sustains the universe!" When they praised St. Macarius as a monk, the saint replied: "Brethren, forgive me, I am not a monk but, I have seen monks!" When some people told St. Sisoes that he attained the same level of perfection as St. Anthony, Sisoes replied: "If only I had but a single thought as does Anthony, I would be all aflame." 7
BLUESFEST: FRIDAY JULY 3 (4PM - 11PM); SATURDAY JULY 4 (12PM - 11PM); SUNDAY JULY 5 (12PM 11PM). VOLUNTEERS NEEDED! SUPPORT YOUR COMMUNITY! WEDNESDAY, AUGUST 5TH TO SUNDAY, AUGUST 9TH, 2009 8
SCHEDULE OF DIVINE SERVICES - JULY 2009 SUNDAY 5 +4 TH SUNDAY OF MATTHEW. STS. ATHANASIOS OF ATHOS AND LAMBADOS. ORTHROS 9:15A.M., DIVINE LITURGY 10:30 A.M. SUNDAY SUNDAY SUNDAY TUESDAY 12 +5 TH SUNDAY OF MATTHEW. STS. PROKLOS AND HILARIOS THE MARTYRS. ORTHROS 9:15A.M., DIVINE LITURGY 10:30 A.M. 19 +SUNDAY OF THE HOLY FATHERS. ST. MAKRINA THE RIGHTEOUS. ORTHROS 9:15A.M., DIVINE LITURGY 10:30 A.M. 26 +7 TH SUNDAY OF MATTHEW. ST. PARASKEVI THE GREAT MARTYR. ORTHROS 9:15A.M., DIVINE LITURGY 10:30 A.M. 28 +ST. IRENE CHRYSOVALANTOU. STS. PROCHORUS & NIKANOR. ORTHROS 9:15A.M., DIVINE LITURGY 10:15 A.M. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ - IOYΛIΟΥ 2009 ΚΥΡΙΑΚΗ 5 +Δ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΝ ΑΘΩ ΚΑΙ ΟΣΙΟΥ ΛΑΜΠΑΔΟΥ. ΟΡΘΡΟΣ 9:15ΠΜ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 10:30ΠΜ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΡΙΤΗ 12 + Ε ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. ΑΓ. ΠΡΟΚΛΟΥ ΚΑΙ ΙΛΑΡΙΟΥ. ΟΡΘΡΟΣ 9:15ΠΜ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 10:30ΠΜ 19 + ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ. ΑΓΙΑΣ ΜΑΚΡΙΝΗΣ. ΟΡΘΡΟΣ 9:15ΠΜ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 10:30ΠΜ 26 + Ζ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣKΕΥΗ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ. ΟΡΘΡΟΣ 9:15ΠΜ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 10:30ΠΜ 28 + ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ. ΑΓ. ΠΡΟΧΟΡΟΥ ΚΑΙ ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ. ΟΡΘΡΟΣ 9:15ΠΜ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 10:15ΠΜ 9
Evolution & Orthodoxy QUESTION: I am a Roman Catholic considering conversion to the Orthodox faith. As part of my journey I am reading Not of This World -- The Life and Teachings of Father Seraphim Rose. I am at a part in the book where there is a lot of "political" tension between hierarchs who are seeking after glory and fame and who are espousing suspect concepts. One such concept is that the Orthodox Church believes in evolution. The book that I am reading even goes so far as to say that the hierarchs of the Russian Orthodox Church Outside of Russia (ROCOR) issued statements to Orthodox priests and laity that the Orthodox Church believes in evolution. Tell me, this isn't true is it? The Orthodox Church doesn't really believe in evolution does it? I certainly hope that this isn't a belief that is held by the Orthodox Church because I would hate to think that such an esteemed organization would believe that we have evolved from apes. ANSWER: I might begin by stating that, if by evolution one is referring to the theories and teachings of Charles Darwin, the Orthodox Church surely does not subscribe to evolution in any manner. Orthodoxy firmly believes that God is the Creator of all things and that human beings, created in the image and likeness of God, are unique among all created beings. At the same time Orthodoxy is not literalist in its understanding of the accounts of creation in Genesis, and I have encountered writings by Orthodox Christians which attempt to balance the creation accounts with a certain ongoing -- evolutionary, if you will -- process which, on the one hand, affirms that while humans may have evolved physically under the direction and guidance and plan of the Creator, their souls could not have evolved any more than the powers of reasoning, speaking, or the ability to act creatively could have simply evolved. In such a scenario the Creator intervened by breathing His Spirit into man and giving him life, as stated in Genesis. Such thinking, however, while admitting the possibility that the Creator guided a process of physical evolution, is not identical with the theories of Charles Darwin, which in my limited understanding implies that man's soul also evolved and denies the active participation on the part of the Creator. This poses a variety of questions and problems beyond the scope of your original question. In short, then, Orthodoxy absolutely affirms that God is the Creator and Author of all things, that He is actively engaged with His creation, and that He desires to restore His creation to full communion with Himself through the saving death and resurrection of Our Lord Jesus Christ. This, unlike Darwinism, is not a matter of ideology but, rather, a matter of theology. Orthodoxy has no problem with evolution as a scientific theory, only with evolution -- as some people may view it -- eliminating the need for God as Creator of All. With regard to the "political tension" you encounter in the writing of Father Seraphim Rose and his statements about the hierarchy of the Russian Orthodox Church Outside Russia, I am unfamiliar with the book to which you refer. However, I would find it unbelievable to imagine that the hierarchy of ROCOR would have ever issued a statement which claims that Orthodox Christianity believes in Darwinian evolution. It would seem that, if a group of hierarchs were, as you state in your email, "seeking after glory and fame and espousing suspect concepts," they would find a more reliable way to achieve their goals than promoting belief in Darwinism which, even in scientific terms, is regarded as theory! If such a decree had ever been issued, I would be very curious to read it. 10
OUR MEMBERS So far only 93 people have submitted their membership dues for 2009. We ask and encourage everyone to do so as soon as possible. Each member is indispensable for the well being and functioning of our parish. We thank all who have taken the time to submit their membership dues already as of June 30, 2009: 1. Mr. Gavriil Aspropotamitis 2. Mr. Peter Avgeropoulos 3. Mrs. Joyce Avgeropoulos 4. Mr. Nick Balina 5. Ms. Cathy Biniaris 6. Mr. Anthony Biniaris 7. Mr. George Biniaris 8. Mrs. Toni Biniaris 9. Mr. Charlie Biniaris 10. Mrs. Irene Biniaris 11. Mrs. Katerina Biniaris 12. Mrs. Athena Blieske 13. Mr. Michael Boote *** 14. Mr. George Callianteris 15. Mrs. Reena Callianteris 16. Mr. Tax Callianteris 17. Mr. Gus Chimbakis 18. Mrs. Helen Chimbakis 19. Mr. George Comminos 20. Mr. Andre Comminos 21. Mrs. Nitsa Comminos 22. Mr. Bill Comminos 23. Mrs. Tarja Comminos 24. Mr. Peter Comminos 25. Mr. Paul Dowhos* 26. Mrs. Vicki Dowhos 27. Mrs. Bayba Frattolin 28. Mrs. Tara Giardetti 29. Mr. Peter Giardetti 30. Mrs. Sheila Glymitsas 31. Mr. Harry Glymitsas 32. Mrs. Toula Glymitsas 33. Mr. Bill Hatzis 34. Mrs. Stella Hatzis 35. Mr. Demetris Hatzis 36. Miss Debbie Hatzis 37. Mr. Jamie Hatzis 38. Mr. Paul Imperius ** 39. Mrs. Christine Imperius ** 40. Mr. Andy Karanasos 41. Mrs. Lori Karanasos 42. Mr. Nick Koukos 43. Mrs. Joyce Koukos 44. Mr. Ray Leino 45. Mrs. Virginia Leino 46. Mr. Christopher Lent 47. Mrs. Joanne Lent 48. Mr. Jack Lotsios 49. Mrs. Effie Lotsios 50. Ms. Dolores Maki 51. Ms. Maria Morakis 52. Mr. Emmanuel Mousataos 53. Mr. Tom Marinis ** 54. Mr. Rob Mayer 55. Mrs. Theresa Mayer 56. Mrs. Helen Machairas 57. Mrs. Matina Mellas 58. Mr. Tom Mellas 59. Mrs. Smaragde Mellas 60. Ms. Georgina Mellas 61. Mrs. Bessie Melville 62. Mrs. Athina Morakis * Associate Membership ** Enhanced Membership *** Student Membership 63. Ms. Maria Morakis 64. Mr. John Pantoulias 65. Mr. Peter Pantoulias 66. Mrs. Helen Pantoulias 67. Mrs. Maria Pantoulias 68. Mrs. Nikki Pantoulias 69. Mr. John Pavlou 70. Mrs. Maria Pavlou 71. Mr. Tom Pavlou 72. Mrs. Rosa Pavlou 73. Mr. Costa Pazianos 74. Mrs. Virginia Pazianos 75. Mr. Jim Pazianos ** 76. Mr. Steve Scollie * 77. Mr. Andrew Sheare 78. Mrs. Cathy Sheare 79. Mrs. Rose Sourtzis 80. Mr. Achileas Stathopoulos 81. Mrs. Irene Stathopoulos 82. Mr. Emilios Stefanidis 83. Mr. Andrew Todd *** 84. Mr. Constantine Tsekouras 85. Mrs. Jane Tsekouras 86. Ms. Elaine Tsekouras 87. Mr. Harry Tsekouras 88. Mrs. Lily Tsekouras 89. Mr. Gus Tsentouros 90. Mrs. Ploumi Vlotaros 91. Mrs. Athina Vlotaros 92. Miss Georgina Voulgaris 93. Mrs. Effie Voulgaris 11
12
13
VOLUNTEERS NEEDED! EVERYONE WELCOME! Friday, July 10, 2009 ALL BINGOS ARE AT THE C.L.E. LOCATION at 5:45 PM 14
Thank you to our sponsors: YOUR AD HERE. SUPPORT OUR COMMUNITY. 15
ORTHODOXY AROUND THE WORLD CYPRUS St. Lazarus of Bethany, disciple of our Lord. Skullreliquary and bones venerated in Larnaca (Cyprus). 16