STS. CONSTANTINE & HELEN GREEK ORTHODOX CATHEDRAL OF BROOKLYN ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ

STS. CONSTANTINE & HELEN GREEK ORTHODOX CATHEDRAL OF BROOKLYN ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ 64 Schermerhorn Street, Brooklyn, New York 11201 Telephone: (718) 624-0595 Fax Telephone: (718) 624-2228 www.stconstantinecathedral.org Dean: Fr. John K. Lardas fatherjohn@afantis.org *** ST. NICHOLAS CHURCH OF THE WTC ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ WTC Ήχος Β Εωθινόν Γ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ Μέ τήν βοήθεια τοῦ ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἐφθάσαμε εἰς τό τέλος τῆς νηστείας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Κατ ἀρχάς νά ἀναφέρωμε ὅτι ''ἀπόστολος'' σημαίνει ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀποστέλλεται ἀπό κάποιον ἄλλον γιά κάποια ἀποστολή. Ἔτσι λοιπόν καί οἱ Ἀπόστολοι, αὐτοί οἱ ἁπλοί ψαράδες, ἐστάλθησαν ἀπό τόν ἴδιον τόν ἐνανθρωπήσαντα Λόγον τοῦ Πατρός εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης γιά τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Ἑπομένως οἱ Ἀπόστολοι δέν ἦσαν αὐτόκλητοι, ἀλλά ἦσαν ὄντως θεόκλητοι ἐφ ὅσον ἐδιαλέχθησαν, ὅπως ὁ ἴδιος ὁ Χριστός εἶπε, ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό. Γιά νά καταλάβωμε τό μεγαλεῖο τῆς προσφορᾶς τους ἀρκεῖ νά σκεφθοῦμε ὅτι ἐτόλμησαν, μέ τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ φυσικά, νά τά βάλλουν μέ ἀπόρθητες μέχρι τότε αὐτοκρατορίες, μέ παγιωμένους ἀντίθεους κοινωνικούς θεσμούς. Καί ὅμως μέ τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ ἐνίκησαν. Ἡ μοναδική τους ἀξία ἔγκειται εἰς τό ὅτι αὐτοί καί μόνον αὐτοί ἦσαν, ὅπως λέμε, οἱ ''αὐτόπται τοῦ Λόγου'', ἐφ ὅσον παρηκολούθησαν ἀπό κοντά βῆμα πρός βῆμα ὅλα τά λόγια, τίς ἐνέργειες καί τήν διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶχε πῆ στούς Ἀποστόλους λίγο πρίν ἀναληφθῆ, ἐσεῖς «ἔσεσθέ μοι μάρτυρες...» (Πράξ. α, 8). ''Θά μοῦ εἶσθε δηλαδή μάρτυρες σέ ὅλην τήν οἰκουμένη γιά ὅσα εἴδατε ἀπό μένα, τόν Κύριό σας, καί ἀκούσατε. Αὐτά καί μόνον αὐτά θά πῆτε στούς ἀνθρώπους''. Τίποτε δηλαδή περισσότερο καί τίποτε λιγώτερο. Ἔτσι ἀπό τότε ὅλη ἡ μετέπειτα χορεία τῶν Ἁγίων, ἄν τό καλοσκεφθοῦμε, εἴτε αὐτοί ἦσαν ὅσιοι, εἴτε ἦσαν μάρτυρες, εἴτε ἦσαν θεολόγοι, ἱεράρχαι, κληρικοί καί λαϊκοί, ὅλη αὐτή ἡ πάνδημος ἐκλεκτή χορεία τῶν Ἁγίων οὐσιαστικά δέν εἶναι παρά ἕνας εὐκλεής πνευματικός γόνος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῆς ἐν γένει διδασκαλίας των. Αὐτοί πρῶτοι οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἐκήρυξαν ὅτι ἐνικήθη ὁ μεγαλύτερος ἐχθρός μας, πού εἶναι ὁ θάνατος, ἐφ ὅσον αὐτοί πρῶτοι εἶδαν τήν Ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ καί τήν μετέδωσαν στά πέρατα τῆς οἰκουμένης. Καί βασιζόμενοι σ αὐτή τους τήν προσωπική ἀναστάσιμη ἐμπειρία, τήν ὁποία μετέδωσαν ἀπό οἶκτο καί ἀγάπη πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους, ἐμαρτύρησαν σχεδόν ὅλοι τους καί ἡ ζωή τους ἦταν ἕνα συνεχές χαρούμενο μαρτύριο. Αὐτοί μόνοι ἐκήρυξαν ὅτι ἐνικήθη ὁ θάνατος. Καί ὅπως τό καταλαβαίνομε ὅλοι μας, γιά τό μόνο πρᾶγμα πού δέν μποροῦμε νά ὑποκριθοῦμε εἶναι ἡ ἴδια μας ἡ ζωή.ἐκήρυξαν μία νίκη πού ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα, ὄχι ἁπλῶς δέν τήν ἐπεσήμανε, ἀλλά οὔτε κἄν ἐτόλμησε νά τήν σκεφθῆ, ἤ ἔστω νά τήν διανοηθῆ, οὔτε κἄν νά τήν νοσταλγήση. Εἰς τό σημεῖο αὐτό νά ἐπισημάνωμε ἐκεῖνο τό ὁποῖο λέγομε συνέχεια εἰς τό Σύμβολο τῆς Πίστεως: «Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν - δηλαδή οἰκουμενικήν - Συνέχεια στην σελίδα 5...

Κυριακή 29η Ιουνίου, 2014 Κυριακή: Γ Ματθαίου. Των Αποστόλων Πέτρου και Πάυλου Αναστάσιμο Απολυτίκιον Ὅτε κατῆλθες πρὸς τὸν θάνατον, ἡ ζωὴ ἡ ἀθάνατος, τότε τὸν ᾍδην ἐνέκρωσας, τῇ ἀστραπῇ τῆς Θεότητος. ὅτε δὲ καὶ τοὺς τεθνεῶτας ἐκ τῶν καταχθονίων ἀνέστησας, πᾶσαι αἱ Δυνάμεις τῶν ἐπουρανίων ἐκραύγαζον. Ζωοδότα Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Απολυτίκιον των Αποστόλων Οι τών Αποστόλων πρωτόθρονοι, καί τής Οικουμένης διδάσκαλοι,τώ Δεσπότη τών όλων πρεσβεύσατε, ειρήνην τή οικουμένη δωρήσασθαι, καί ταίς ψυχαίς ημών τό μέγα έλεος. Απολύτίκιον Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Τοῦ Σταυροῦ σου τὸν τύπον ἐν οὐρανῷ θεασάμενος, καὶ ὡς ὁ Παῦλος τὴν κλῆσιν οὐκ ἐξ ἀνθρώπων δεξάμενος, ὁ ἐν βασιλεῦσιν, Ἀπόστολός σου Κύριε, Βασιλεύουσαν πόλιν τῇ χειρί σου παρέθετο ἣν περίσῳζε διὰ παντὸς ἐν εἰρήνῃ, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε. Απολυτίκιον Αγίου Νικολάου Κανόνα πίστεως καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας Διδάσκαλον, ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια, Πάτερ Ἱεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον Προστασία τῶν Χριστιανῶν ἀκαταίσχυντε, μεσιτεία πρὸς τὸν Ποιητὴν ἀμετάθετε. Μὴ παρίδῃς ἁμαρτωλῶν δεήσεων φωνάς, ἀλλὰ πρόφθασον, ὡς ἀγαθή, εἰς τὴν βοήθειαν ἡμῶν, τῶν πιστῶς κραυγαζόντων σοι Τάχυνον εἰς πρεσβείαν, καὶ σπεῦσον εἰς ἱκεσίαν, ἡ προστατεύουσα ἀεί, Θεοτόκε, τῶν τιμώντων σε. Sunday June 29th, 2014 3rd Sunday of Matthew. St. Peter and Paul Anastasimo Apolytikion When Thou didst descend unto death, O Life Immortal, then didst Thou slay Hades with the lightning of Thy Divinity. And when Thou didst also raise the dead out of the nethermost depths, all the powers in the Heavens cried out: O Life-giver, Christ our God, glory be to Thee. Apolytikion of the Apostles First in prominence among the Apostles, and teachers to the Universe, intercede to the Master of all for peace in the world and for our souls great mercy. Apolytikion of Sts. Constantine and Helen Having seen the image of Thy Cross in Heaven, and like Paul, having received the call not from men, Thine apostle among kings entrusted the commonwealth to Thy hand, O Lord. Keep us always in peace, by the intercessions of the Theotokos, O only Friend of man. Apolytikion of St. Nicholas The truth of things hath revealed thee to thy flock as a rule of faith, an icon of meekness, and a teacher of temperance; for this cause, thou hast achieved the heights by humility, riches by poverty. O Father and Hierarch Nicholas, intercede with Christ God that our souls be saved. Seasonal Kontakion O Protection of Christians that cannot be put to shame, mediation unto the creator most constant: O despise not the voices of those who have sinned; but be quick, O good one, to come unto our aid, who in faith cry unto thee: Hasten to intercession and speed thou to make supplication, O thou who dost ever protect, O Theotokos, them that honor thee.

Πρὸς Κορινθίους β' 11:21-33; 12:1-9 Ἀδελφοί, ἐν ᾧ δʼ ἄν τις τολμᾷ - ἐν ἀφροσύνῃ λέγω - τολμῶ κἀγώ. Ἑβραῖοί εἰσιν; κἀγώ Ἰσραηλῖταί εἰσιν; κἀγώ σπέρμα Ἀβραάμ εἰσιν; κἀγώ διάκονοι Χριστοῦ εἰσιν; - παραφρονῶν λαλῶ - ὑπὲρ ἐγώ ἐν κόποις περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, ἐν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν θανάτοις πολλάκις, ὑπὸ Ἰουδαίων πεντάκις τεσσαράκοντα παρὰ μίαν ἔλαβον. Τρὶς ἐραβδίσθην, ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα, νυχθήμερον ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι. Χωρὶς τῶν παρεκτός, ἡ ἐπισύστασίς μου ἡ καθʼ ἡμέραν, ἡ μέριμνα πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν. Τίς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ; Τίς σκανδαλίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ πυροῦμαι; Εἰ καυχᾶσθαι δεῖ, τὰ τῆς ἀσθενείας μου καυχήσομαι. Ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι. Ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν, πιάσαι με θέλων καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ. Καυχᾶσθαι δὴ οὐ συμφέρει μοι ἐλεύσομαι γὰρ εἰς ὀπτασίας καὶ ἀποκαλύψεις κυρίου. Οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ ἐτῶν δεκατεσσάρων - εἴτε ἐν σώματι οὐκ οἶδα εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα ὁ θεὸς οἶδεν - ἁρπαγέντα τὸν τοιοῦτον ἕως τρίτου οὐρανοῦ. Καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον - εἴτε ἐν σώματι, εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος, οὐκ οἶδα ὁ θεὸς οἶδεν - ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον, καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ῥήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι. Ὑπὲρ τοῦ τοιούτου καυχήσομαι ὑπὲρ δὲ ἐμαυτοῦ οὐ καυχήσομαι, εἰ μὴ ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου ἐὰν γὰρ θελήσω καυχήσασθαι, οὐκ ἔσομαι ἄφρων ἀλήθειαν γὰρ ἐρῶ φείδομαι δέ, μή τις εἰς ἐμὲ λογίσηται ὑπὲρ ὃ βλέπει με, ἢ ἀκούει τι ἐξ ἐμοῦ. Καὶ τῇ ὑπερβολῇ τῶν ἀποκαλύψεων ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι, ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ σαρκί, ἄγγελος Σατᾶν, ἵνα με κολαφίζῃ, ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι. Ὑπὲρ τούτου τρὶς τὸν κύριον παρεκάλεσα ἵνα ἀποστῇ ἀπʼ ἐμοῦ. Καὶ εἴρηκέν μοι, Ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται. Ἥδιστα οὖν μᾶλλον καυχήσομαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου, ἵνα ἐπισκηνώσῃ ἐπʼ ἐμὲ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ. St. Paul's Second Letter to the Corinthians 11:21-33; 12:1-9 BRETHREN, whatever anyone dares to boast of -- I am speaking as a fool -- I also dare to boast of that. Are they Hebrews? So am I. Are they Israelites? So am I. Are they descendants of Abraham? So am I. Are they servants of Christ? I am a better one -- I am talking like a madman -- with far greater labors, far more imprisonments, with countless beatings, and often near death. Five times I have received at the hands of the Jews the forty lashes less one. Three times I have been beaten with rods; once I was stoned. Three times I have been shipwrecked; a night and a day I have been adrift at sea; on frequent journeys, in danger from rivers, danger from robbers, danger from my own people, danger from Gentiles, danger in the city, danger in the wilderness, danger at sea, danger from false brethren; in toil and hardship, through many a sleepless night, in hunger and thirst, often without food, in cold and exposure. And, apart from other things, there is the daily pressure upon me of my anxiety for all the churches. Who is weak, and I am not weak? Who is made to fall, and I am not indignant?if I must boast, I will boast of the things that show my weakness. The God and Father of the Lord Jesus, he who is blessed for ever, knows that I do not lie. At Damascus, the governor under King Aretas guarded the city of Damascus in order to seize me, but I was let down in a basket through a window in the wall, and escaped his hands.i must boast; there is nothing to be gained by it, but I will go on to visions and revelations of the Lord. I know a man in Christ who fourteen years ago was caught up to the third heaven -- whether in the body or out of the body I do not know, God knows. And I know that this man was caught up into Paradise -- whether in the body or out of the body I do not know, God knows -- and he heard things that cannot be told, which man may not utter. On behalf of this man I will boast, but on my own behalf I will not boast, except of my weaknesses. Though if I wish to boast, I shall not be a fool, for I shall be speaking the truth. But I refrain from it, so that no one may think more of me than he sees in me or hears from me. And to keep me from being too elated by the abundance of revelations, a thorn was given me in the flesh, a messenger of Satan, to harass me, to keep me from being too elated. Three times I besought the Lord about this, that it should leave me; but he said to me, "My grace is sufficient for you, for my power is made perfect in weakness." I will all the more gladly boast of my weaknesses, that the power of Christ may rest upon me. Κατὰ Ματθαῖον 16.13-19 Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθὼν δὲ ὁ Ιησοῦς εἰς τὰ μέρη Καισαρείας τῆς Φιλίππου ἠρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγων τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου; οἱ δὲ εἶπον οἱ μὲν Ιωάννην τὸν βαπτιστήν, ἄλλοι δὲ Ηλίαν, ἕτεροι δὲ Ιερεμίαν ἢ ἕνα τῶν προφητῶν. λέγει αὐτοῖς ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγετε εἶναι; ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος εἶπε σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος. καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέ σοι, ἀλλ ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς. καὶ δώσω σοι τὰς κλεῖς τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καὶ ὃ ἐὰν δήσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ ὃ ἐὰν λύσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς.τότε διεστείλατο τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα μηδενὶ εἴπωσιν ὅτι αὐτός ἐστιν Ιησοῦς ὁ Χριστός. The Gospel of Matthew 16:13-19 At that time, Jesus came into the district of Caesarea Philippi, he asked his disciples, "Who do men say that the Son of man is?" And they said, "Some say John the Baptist, others say Elijah, and others Jeremiah or one of the prophets." He said to them, "But who do you say that I am?" Simon Peter replied, "You are the Christ, the Son of the living God." And Jesus answered him, "Blessed are you, Simon Bar Jona! For flesh and blood has not revealed this to you, but my Father who is in heaven. And I tell you, you are Peter, and on this rock I will build my church, and the gates of Hades shall not prevail against it. I will give you the keys of the kingdom of heaven, and whatever you bind on earth shall be bound in heaven, and whatever you loose on earth shall be loosed

Mercy It is necessary to be merciful to those wretched and wandering. The great lightgivers and Fathers of the Church took great care concerning this. In relation to this virtue we must try by all means to fulfill the following law of God: Be ye therefore merciful, as your Father also is merciful, and, I will have mercy, and not sacrifice (Lk. 6:36; Mt. 9:13). The wise heed these saving words, but the foolish do not heed them. For this reason the reward is also different, as is said: He which soweth sparingly shall reap also sparingly; and he which soweth bountifully shall reap also bountifully (2 Cor. 9:6).The example of Peter the Breadgiver, who, for a piece of bread given to a beggar, received forgiveness for all his sins (as was revealed to him in a vision) may prompt us to be merciful to our neighbors for even a small alms may contribute to the obtaining of the Heavenly Kingdom.Giving alms must be done with a spiritually kind disposition, in agreement with the teachings of St. Isaac the Syrian: If you give anything to him who asks, may the joy of your face precede your alms, and comfort his sorrow with kind words. Non-Judgment and the Forgiveness of Offenses It is not right to judge anyone, even if you have seen someone sinning and wallowing in the violations of God s laws with your own eyes, as is said in the word of God: Judge not, that ye be not judged (Mt. 7:1). Who art thou that judgest another man s servant? to his own master he standeth or falleth. Yea, he shall be holden up: for God is able to make him stand (Rom. 14:4). It is much better always to bring to memory the words of the apostle: Wherefore let him that thinketh he standeth take heed lest he fall (1 Cor. 10:12).One must not harbor anger or hatred towards a person that is hostile toward us. On the contrary, one must love him and do as much good as possible towards him, following the teaching of our Lord Jesus Christ: Love your enemies, do good to them that hate you (Mt. 5:44). If then we will try to fulfill all this to the extent of our power, we can hope that God s light will begin to shine in our hearts, lighting our path to the heavenly Jerusalem.Why do we judge our neighbors? Because we are not trying to get to know ourselves. Someone busy trying to understand himself has no time to notice the shortcomings of others. Judge yourself and you will stop judging others. Judge a poor deed, but do not judge the doer. It is necessary to consider yourself the most sinful of all, and to forgive your neighbor every poor deed. One must hate only the devil, who tempted him. It can happen that someone might appear to be doing something bad to us, but in reality, because of the doer s good intentions, it is a good deed. Besides, the door of penitence is always open, and it is not known who will enter it sooner you, the judge, or the one judged by you. Penitence One desiring salvation must always have a heart inclined towards penitence and contrition: The sacrifices of God are a broken spirit; a broken and a contrite heart, O God, thou wilt not despise (Ps. 51:19). With such a contrite spirit a person can avoid without trouble all the artful tricks of the devil, whose efforts are all directed towards disturbing the spirit of a person. By this disturbance he sows tares (i.e., weeds), according to the words of the Gospel: Sir, didst not thou sow good seed in thy field? from whence then hath it tares? He said unto them, An enemy hath done this (Mt. 13:27-28). But when a person struggles to have a meek heart and to keep peace in his thoughts, then are all the wiles of the enemy powerless; for, where there is peace of thought, God Himself resides: In Salem also is his tabernacle, and his dwelling place in Zion (Ps. 76:2).We offend the greatness of God with our sinning throughout our entire lives, and so must always humbly ask the Lord forgiveness for our sins. Fast The leader of feats and our Saviour, the Lord Jesus Christ, before setting out on the feat of redeeming the human race, fortified Himself with a lengthy fast. And all ascetics, proceeding to work for the Lord, armed themselves by fasting and did not set out on the path of the Cross without the feat of fasting. They measured the very success of their ascetism by their success in fasting.despite their fasting, and to the surprise of others, the holy fathers did not know weakness but always remained hearty, strong and ready for the task at hand. Illnesses were rare among them and their lives were extraordinarily prolonged.during the time that the body of one fasting becomes thin and light, the spiritual life attains to perfection and reveals itself through miraculous manifestations. The spirit then performs its actions as if in a bodiless body. External feelings are as shut out, and the mind, renouncing the worldly, ascends to the heavenly and becomes completely immersed in the contemplation of the spiritual world. Yet not everyone can take upon himself strict rules of abstinence from everything, nor deprive himself completely of all that serves to relieve infirmities: He that is able to receive it, let him receive it (Mt. 19:12).One should take enough food everyday to strengthen the body, so that it can be a friend and helper to the soul in accomplishing virtues: otherwise it can happen that through the exhaustion of the body the spirit can weaken. On Wednesdays and Fridays, particularly during the four Lenten periods, follow the example of the Fathers and take food once a day and the Angel of the Lord will affix himself to you. Patience and Humility It is necessary always to be patient and to accept everything that happens, no matter what, with gratitude for God s sake. Our life is a minute compared to eternity. And for this reason the sufferings of this present time are not worthy to be compared with the glory which shall be revealed in us (Rom. 8:18).Bear the insults of your enemy in silence, and open your heart only to the Lord. Try in any way possible to forgive those who humiliate you or take away your honor, by the words of the Gospel: Of him that taketh away thy goods ask them not again (Lk. 6:30).When people curse us, we must consider ourselves unworthy of praise, imagining that if we were worthy, everyone would be bowing down to us. We must always, and before everyone, humble ourselves, according to the teachings of St. Isaac the Syrian: Humble yourself and you will see the glory of God within yourself. Illnesses The body is the handmaid of the soul, and the soul its queen. Therefore it often happens that by the mercy of God our body is debilitated by illnesses. Passions weaken because of illnesses, and the person becomes well. Sometimes bodily illness itself is born of passions. To bear illness with patience and gratitude is regarded as a feat, and even more than one.one elder, suffering from dropsy, told this to the brethren who came to him, desiring to heal him: Fathers, pray, that my inner person is not subjected to a similar illness. But concerning the present illness, I ask God that he not suddenly relieve me of it, for though our outward man perish, yet the inward man is renewed day by day (2 Cor. 4:16).

"και ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν» πιστεύομεν. Πού σημαίνει ὅτι ἕνα ἀπό τά θεμελιώδη γνωρίσματα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ ἀποστολικότητά Της. Ὅτι δηλαδή στηρίζεται ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία εἰς τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Διότι ὁ Χριστός, ἴσως δέν τό ἔχομε σκεφθῆ, δέν ἔγραψε τίποτε, μά τίποτε ἀπολύτως. Ἄλλωστε, ὁ Ἴδιος ἦταν ὁ Λόγος τοῦ Πατρός.Ὅπως παρατηρεῖ ὁ ἱερός Χρυσόστομος, ''ὁ γραπτός Νόμος εἶναι μεταπτωτικό φαινόμενο'', γιατί οἱ πρωτόπλαστοι ἐπί παραδείγματι εἰς τόν Παράδεισο δέν εἶχαν ἀνάγκη ἀπό γραπτό νόμο. Ἔτσι ὁ γραπτός Νόμος οὐσιαστικά, ὅσο κι ἄν μᾶς φανῆ παράξενο, εἶναι ἕνα μεταπτωτικό κατάντημα. Καί συνεχίζει ὁ ἱερός τοῦτος Πατήρ: '' Ἕνα δεύτερο μεγαλύτερο κατάντημα εἶναι ὅτι ἐνῶ ὑπάρχη ὁ γραπτός Νόμος, ἐμεῖς τόν περιφρονοῦμε''. Ὁ Χριστός λοιπόν δέν ἔγραψε οὔτε μία λέξι. Ὅμως κατέγραψαν οἱ Ἀπόστολοι τήν προφορική διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, τήν ὁποία φυσικά καί ἐδιδάχθησαν ἀπό τόν Ἴδιο τόν Χριστό καί δέν ἔγραψαν τίποτε ἄλλο παρά μόνον ἐκεῖνο πού ἐδιδάχθησαν. Τίποτε περισσότερο καί τίποτε ὀλιγώτερο. Ἔτσι διαμορφώθηκε ἡ λεγομένη ''Ἀποστολική Παράδοσις'', ἡ ὁποία περιλαμβάνει φυσικά τήν Καινή Διαθήκη καί τήν ἐν γένει Ἱερά Παράδοσι, δηλαδή τά πρῶτα ἤθη καί χριστιανικά ἔθιμα τά ὁποῖα ὑπῆρχαν στήν ἁγία μας Ἐκκλησία κατά τήν πρωτοχριστιανική περίοδο. Ὅπως εἶναι γιά παράδειγμα ὁ τρόπος τῆς χειροτονίας διά τῆς χειροθεσίας, ὅπως ὁ πυρῆνας τῆς εὐχαριστιακῆς συνάξεως τῆς Θείας Λειτουργίας, ὅπως ἡ πρώτη τότε Ἀποστολική Σύνοδος, ἡ ὁποία ἔλαβε χώραν τό 49 μ.χ., μέ πρόεδρο ὄχι τόν Ἀπόστολο Πέτρο ἀλλά τόν Ἅγιο Ἰάκωβο τόν Ἀδελφόθεο - αὐτό διά τούς Λατίνους -, ἀπό τήν ὁποία τότε πρώτη Ἀποστολική Σύνοδο ἐκπηγάζει ὁ λεγόμενος ''συνοδικός θεσμός'' τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Τότε οἱ Ἀπόστολοι συνεκεντρώθησαν ἐπί τό αὐτό γιά νά ἐπιλύσουν ὁμόφωνα τά τότε τρέχοντα προβλήματα τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Καί ἀπό αὐτήν τήν Ἀποστολική Σύνοδο ἐκπηγάζει, ὅπως εἴπαμε, ὁ συνοδικός θεσμός. Διότι ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει ὡς ὑψίστη αὐθεντία μόνον τήν οἰκουμενική σύνοδο καί ὄχι τήν αὐθεντία κάποιου προσώπου, μεμονωμένα, ὅπως γιά παράδειγμα οἱ Δυτικοί ἔχουν τήν αὐθεντία τοῦ Πάπα. Εἶχε δίκιο ὁ μακαριστός Ἅγιος Σέρβος θεολόγος π. Ἰουστῖνος Πόποβιτς - πού σημειωτέον ἐγνώριζε ἄπταιστα Ἑλληνικά -, ὅταν ἔλεγε ὅτι ''τρεῖς ὑπῆρξαν οἱ μεγάλες πτώσεις τῆς ἀνθρωπότητος: Τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας, τοῦ Ἰούδα καί τοῦ Πάπα''. Ἔτσι διεμορφώθη ἡ Ἀποστολική Παράδοσις. Τώρα, γιά νά ἔχωμε ὀρθή ἑρμηνεία αὐτῆς τῆς Ἀποστολικῆς Παραδόσεως θά πρέπη ὑποχρεωτικά νά στηριχθοῦμε εἰς τήν Πατερική Παράδοσι, ἡ ὁποία δέν εἶναι ἄλλο παρά ἡ ἑρμηνεία πού ἔδωσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας εἰς τήν Ἀποστολική Παράδοσι εἰς τό διάβα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας. Καί ἔδωσαν ὀρθή ἑρμηνεία, διότι αὐτοί οἱ Πατέρες εἶχαν καθαρθῆ, εἶχαν φωτισθῆ, εἶχαν θεωθῆ, εἶχαν θεῖες ἐμπειρίες καί θεοπτίες. Καί ὅπως εἴπαμε θά πρέπη νά στηριχθοῦμε, ἐκτός ἀπό τούς Πατέρες, ἐπί πλέον καί εἰς τίς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἡ Πατερική Παράδοσις εἶναι ἰσοστάσια μέ τήν Ἀποστολική. Ἄν τήν ἀπορρίψωμε, τήν Πατερική Πράδοσι - διότι διάφοροι στίς ἡμέρες μας, εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ τους, εἴτε σκόπιμα θά ἤθελαν νά τήν πετάξουν -, τότε θά πέσωμε εἰς τήν ὑποκειμενική ἑρμηνεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Πού σημαίνει ὅτι ὁ καθένας θά διαβάζη τήν Ἁγία Γραφή καί θά τά τήν ἑρμηνεύη ὅπως θέλει, ἤ καλύτερα, ἐπηρεαζόμενος ἀπό τά πάθη του - εἴτε τά καταλαβαίνει, εἴτε ὄχι - θά ἐνεργῆ ἀνάλογα. Καί θά καταντήσωμε λίγο-πολύ σάν τούς Προτεστάντες, πού εἶναι χίλια καί πλέον κομμάτια. Καί τέλος, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τό πιό σημαντικό ἀπ ὅλα εἶναι τοῦτο: Ἀποστολική Παράδοσις θά πῆ παράδοσις ἀπό τόν Χριστό διά τῶν Ἀποστόλων εἰς τόν κόσμον αὐτῆς καθ ἑαυτῆς τῆς Ἐκκλησίας. Διότι ὁ Χριστός δέν εἶπε μόνο, ἤ ἐκήρυξε, ἤ ἐθαυματούργησε, ἀλλά ἐπάνω ἀπ ὅλα ἐκεῖνο τό ὁποῖο ἔχει μεγαλύτερη σημασία γιά ἐμᾶς εἶναι ὅτι ὁ Ἴδιος παρέδωσε εἰς τούς αἰῶνας τήν ἁγία Του Ἐκκλησία. Διότι καί κάποιοι ἄλλοι πού ἄκουσαν ἴσως τά λόγια τοῦ Χριστοῦ καί αὐτοί θά μποροῦσαν νά γράψουν κάποια εὐαγγέλια. Ὅμως αὐτοί οἱ ἄλλοι δέν θά μποροῦσαν νά μᾶς παραδώσουν τήν Ἐκκλησία.Καί ὅταν λέμε ''Ἐκκλησία'' ἐννοοῦμε τά Μυστήρια τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας καί πρωτίστως τήν πηγή τῶν Μυστηρίων, πού δέν εἶναι ἄλλο παρά ἡ Ἱερωσύνη, διότι οἱ Ἀπόστολοι ἐχειροτονήθησαν ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύριο καί μετέδωσαν στούς μετέπειτα τήν Ἱερωσύνη, ἡ ὁποία ὑπάρχει καί θά ὑπάρχη, σύμφωνα μέ τό ἀψευδές στόμα τοῦ Χριστοῦ, ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Γι αὐτό νά μήν ἀνησυχοῦμε γιά τήν τύχη τῆς Ἐκκλησίας. Ἁπλῶς νά ἀνησυχοῦμε, ἐπάνω ἀπ ὅλα, γιά τήν τύχη τοῦ ἑαυτοῦ μας.καί μόνον ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔχει αὐτό πού λέμε ''συνεχῆ ἀποστολική διαδοχή'', ἐφ ὅσον μόνον στούς καταλόγους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας ὑπάρχει κατατεθειμένη ἡ συνεχής ἀποστολική διαδοχή, ἀπό τούς Ἀποστόλους ἕως τῆς σήμερον. Οὔτε δηλαδή στούς Δυτικούς, οὔτε στούς Κόπτες, οὔτε στούς Ἀρμενίους, οὔτε στούς πάσης φύσεως σχισματικούς ὑπάρχει ἀποστολική διαδοχή. Ὅλοι αὐτοί δηλαδή ἀπεκόπησαν ἀπό τήν Ἐκκλησία. Εἶναι ἐκτός Ἐκκλησίας, ὅπως εἶναι καί οἱ ἐντός τῆς Ἑλλάδος Παλαιοημερολογῆται.Καί ἐκτός Ἐκκλησίας ἡ σωτηρία εἶναι ἀβεβαία. Καί ἄν κάποιος εἶναι ἐκτός Ἐκκλησίας ἐν ἀγνοίᾳ του, φυσικά ἔχει πολλά ἐλαφρυντικά. Κριτής φυσικά εἶναι μόνος ὁ Θεός. Ἐάν ὅμως κάποιος εἶναι ἐκτός Ἐκκλησίας ἀπό πεποίθησι, ἀπό κακή πρόθεσι, τότε τά πράγματα δυστυχῶς δυσκολεύουν γιά ἐκεῖνον σέ βαθμό ὑπερθετικό.εὔχομαι ἀγαπητοί μου ἀδελφοί νά ἀγωνισθοῦμε, ὄχι ὅπως μᾶς ἀρέση ἐμᾶς ἀλλά σύμφωνα μέ τό ἀποστολικό πρότυπο, πού ὅπως εἴπαμε, τήν ἑρμηνεία αὐτοῦ τοῦ ἀποστολικοῦ προτύπου θά τήν βροῦμε στήν Πατερική Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας μας, οὕτως ὥστε νά εἰσέλθωμε εἰς τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἅγιοι ἐν μέσῳ ἁγίων, εὐκλεής καρπός τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ἀμήν. Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος Κατερέλος Ἡγούμενος Ἱ. Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος

Μνημόσυνα Παναγιώτης Λάτος 1 χρόνο Θεοφάνης Κάπαρος & Ζωή Νεμίτσάς 4 χρόνια Καθημερινές Ακολουθείες 1 Ιουλίου Εορτή των Αγίων Αναργύρων Όρθρος 8:30πμ Θεία Λειτουργία 9:30πμ Βάφτιση 7/5/14 Στυλιανός Κακάτσος Memorials Peter Latos 1 year Theofanis Kaparos & Zois Demitsas- 4 years Weekday Services July 1st- The Feast of St. Anargyroi Orthros 8:30am Divine Liturgy 9:30am Baptism 7/5/14 Stellianos Kakatsos Σημαντικές Ημερομηνίες 3 Ιουλίου Εκδρομή με τα ιερόπαιδα στην ακαδημία του Αγίου Βασιλείου Important Dates July 3rd Altar boys trip to St. Basil Academy and hiking 21 Ιουλίου Μέγας Εσπερινός στην Κοίμηση της Θεοτόκου για την εορτή της Αγίας Μαρκέλλας-7:30μμ 5 Αυγούστου - Ο Μέγας Εσπερινός της Μεταμορφώσεως στην Μεταμόρφωση (Κορόνα) (38-05 98th Street. Corona, N.Y.) 14 Αυγούστου Ο Μέγας Εσπερινός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Κοίμηση (Μπρούκλιν) (224 18th Street, Brooklyn)-7:30μμ Ανακοίνωση Κατασκήνωση Αρχιεπισκοπής(Camp St. Paul) Οι εγγραφές συνεχίζουν στο: www.campsaintpaul.org July 21 Great Vespers at Kimisis Church for the Feast of St. Markella -7 :30pm August 5 The Great Vesper of the Transfiguration of Christ, at the church of the Transfiguration (38-05 98th Street. Corona, N.Y.) August 14 The Great Vesper of the Dormition of the Theotokos at Kimisis (224 18th Street, Brooklyn)-7:30pm Announcement Camp St. Paul Registration is still open at: www.campsaintpaul.org Καλοκαιρινό Ωράριο των Κυριακών. Όρθρος 8:15πμ Θεία Λειτουργία 9:30πμ Summer Hours for Sunday Divine Liturgy Orthros 8:15am Divine Liturgy 9:30am