Παρακάτω δίδεται ο Γραπτό Λόγο, τη δεκαπετάχροη Ελληίδα Προμηθέα-Ολυμπία- Κυρήη-Πυθία, έα χαρισματικό παιδί, που σε ηλικία δεκατεσσάρω ετώ απέκτησε το πρώτο τη παεπιστημιακό πτυχίο στι Μαθηματικέ Επιστήμε. Στι 28 Ιαουαρίου 2007, σε εκδήλωση τη Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή στο Ιλλιόι που διοργαώθηκε στο Σικάγο στη ετήσια «Εορτή τω Γραμμάτω» προ τιμή τω τριώ Ιεραρχώ η Προμηθέα ω επίσημη προσκεκλημέη ομιλήτρια τη Εκδήλωση συτάραξε με το Λόγο τη τη Συείδηση τω Ελλήω. (Πλήρε το Αυθετικό κείμεο τη ομιλία το οποίο δε διαβάστηκε όλο λόγω τω ατιδράσεω). Επειδή: Από μικρό και από τρελό μαθαίει τη Αλήθεια. (Του Λαού). Διότι ο φόβο και η εξάρτηση είαι άγωστε έοιε για αυτού... Πρέπει α τοίσουμε τη αξιοπρεπέστατη στάση και τα ευπροσήγορα λόγια του Αρχιεπίσκοπου Αμερική Ιάκωβου, ο οποίο μετά τη διακοπή τη ομιλία τη εαρή από εξαγριωμέο χριστιαό, καταδίκασε από βήματο τη αγεή αυτή στάση. Στο πόλεμο τη χριστιαική θρησκεία κατά τη Εθική τω Ελλήω θρησκεία δε γλίτωσε η φιλοσοφία τω Ελλήω. Εκατοτάδε συγγράμματα μοαχώ και *πεφωτισμέω* Ελλήω εκδόθηκα τα πρώτα 500 χρόια μ.χ. με στοχοποίηση τι φιλοσοφικέ θεωρίε...αρκετά έκ τω οποίω φυλάσσοται εω σήμερα, ω κόρη οφθαλμού στο Άγιο Όρο (Μοή Βατοπεδίου κ.α.) εώ μερικά εκτίθεται σε μουσεία τη Ελλάδο. Έα από αυτά εκτίθεται στο Βυζατιό Μουσείο τω Ιωαίω με θέμα *Κατά τω θεωριώ του Αριστοτέλη* του εοπλατωικού Συμπλίκιου.(*Χρειάστηκε η πτώση τη Κωστατιουπόλεω, η εξορία τω γραμμάτω και τω χειρογράφω του Βυζατίου και η αακάλυψη τη τυπογραφία, για α κλυδωιστεί η άρκη που διατηρούσε προσεκτικά η Καθολική Εκκλησία. Το πέπλο τη άγοια σχίσθηκε. Μια αυγή εγκαταστάθη στη Ευρώπη*. ΑΝΤΡΕ ΛΕ ΦΕΒΡ). Σε καμία περίπτωση δε θα ήθελα η δημοσίευση του Λόγου τη Προμηθέα, α θεωρηθεί βολή κατά τη Ορθοδοξία αλλά μόο, ιστορική ααδρομή σε πραγματικά γεγοότα που υπηρετεί μόο τη Ιστορική Αλήθεια. Μία Αλήθεια που δε αποφεύγεται και γίεται φωτειό οδηγό για τι επερχόμεε γεεέ Ελλήω...διότι όποιο ξεχά τη ιστορία του είαι υποχρεωμέο α τη ξααζήσει... Δε ασπάζομαι του σχολιασμού τη εαρή Προμηθέα για το Ιησού Χριστού καθότι αάλογα με το πρίσμα τω αθρώπω αποδίδετε και το όημα τω Θεωριώ...Επιπλέο μικρή μου Προμηθέα, μπορεί κάποιο α λέει με αγέ προθέσει πράγματα, ο αθρώπιο ου α τα παραφράζει κατά το *Δοκού* ή κατά πω τα ατιλαμβάεται... και επειδή το *Πλαάσθαι αθρώπιο εστί*, αάλογα με τη χροική στιγμή που βρίσκεται o άθρωπο και τη αάγκη που υφίσταται, α πράττει κακό από άγοια. Είαι γεγοό πάτω ότι όλα δίδοται από το Έα στη αθρώπιη φυλή, βάση Σχεδίου. Διαφωώ με τη Προμηθέα για του υπαιιγμού τη σχετικά με τη εβραϊκή συωμοσία κατά τω Ελλήω και κατά τη Ελληική Παιδεία του που σκοπό είχε α χειραγωγήσει τη αθρώπιη σκέψη και αυτό διότι, υπάρχου πάμπολλοι αστάθμητοι παράγοτε που επηρεάζου τι εξελίξει καθώ όπω λέει και ο σοφό Λαό μα *στα σχέδια τω αθρώπω ο Θεό γελάει*... Πιθαώ κάτω από τη επιθυμία τω Ρωμαίω κυβερώτω α μη υπάρχου ταραχέ στι εοκατακτημέε Ελληικέ επαρχίε, γωρίζοτα οι τότε κυβερώτε ότι κρατά ευκολότερα ομάδε αθρώπω που πρεσβεύοται από μια θρησκεία ταπείωση και ειρήη όπω η χριστιαική και επειδή το εύρο ή αλλιώ η πευματική ισχύ τω αρχαίω Ελλήω για αξίε όπω η ελευθερία ή η δημοκρατία ήτα αδιαπραγμάτευτε για αυτό το λόγο ίσω α δόθηκε ω ιδέα διοίκηση ο εκχριστιαισμό τω αρχαίω Ελλήω και η χειραγώγηση του αρχαίου Πεύματο μέσω τη χριστιαική θρησκεία.
Τέλο επειδή πιστεύω ότι πίσω από το εκχριστιαισμό τω Ελλήω ίσω, α βρίσκεται αρχαιοελληικό ου, που βασιζόμεο στη παράφραση του Δελφικού Παραγγέλματο *ΠΑΣΙΝ ΑΡΜΟΖΟΥ* που σημαίει α ταιριάζει με όλου ή α έχει αρμοική σχέση με όλου και έεκα τω δύσκολω συθηκώ (δίκαιο πιεστική αάγκη) για τη επιβίωση τη Ελληική φυλή είπε : *Α οι Έλληε δεχτούμε τη Νέα θρησκεία (Χριστιαισμό) τότε αυτή δε θα χαθεί στο χρόο και εμεί δε θα χαθούμε από τη γη*. Δηλαδή απλά η μη προσαρμογή τω Ελλήω στα έα δρώμεα θα δυσκόλευε τη επιβίωση του γέου και τω φιλοσοφικώ ιδεώ του... Υ.Γ.: Εξάλλου πρέπει α πούμε ότι : στη αυλή τω τότε διοικούτω πάτοτε υπήρχα μορφωμέοι Έλληε (σκλάβοι) που βοηθούσα τη διοίκηση τω έω επαρχιώ και επηρέαζα κατά το μέτρο του δυατού τα δρώμεα. Επιπλέο δε πρέπει α ξεχάμε ότι οι Ρωμαίοι γώριζα το Ελληικό πολιτισμό, το θαύμαζα, το συδύαζα με τα έργα και τι συήθειε του δικού του λαού και γεήθηκε έτσι ο ελληορωμαϊκό πολιτισμό. Το γεγοό του θαυμασμού για το αρχαίο πολιτισμό μα αποδεικύεται : - από το κτίσιμο τω σπιτιώ (ρωμαϊκώ) και τω δημόσιω κτιρίω του, - τη μάθηση τη Ελληική γλώσσα που μιλιότα σε όλε τι τότε, κατακτημέε επαρχίε, - του Έλληε (σκλάβου) δασκάλου που έπαιρα για τα παιδιά του και που συχά τα έστελα στη Ελλάδα για α σπουδάσου, - από τη καλλιέργεια τη λατιική γλώσσα (το λατιικό αλφάβητο βασίζεται στο ελληικό) όπου μετάφρασα σε αυτή (τη λατιική) και έπαιξα στα θέατρά του ελληικέ τραγωδίε και κωμωδίε, - από του φιλέλληε αυτοκράτορε που δαπάησα πολλά χρήματα και κόσμησα τη Αθήα και άλλε περιοχέ τη Ελλάδα με θαυμαστά έργα ελληική τεχοτροπία. Γι ὰ αὐτοὺ τοὺ λόγου κα ὶ μ ὲ περίσσια ἀγάπη, ἀποφάσισα ὰ φιλοξεήσω τὸ Λόγο τῆ εαρῆ Προμηθέα στὴ Σελίδα μου, εὐχόμεο τη, κάθε Εὐτυχία σταδιοδρομία κα ὶ ἐάρετο βίο : * Ἔτσι δημιούργησε ὁ Θεὸ τὴ Ἑλλάδα κα ὶ τὴ ὀόμασε Γ ῆ το ῦ Φωτὸ γιατί * Ἒλ* σημαίει Φῶ καὶ *λὰδ* σημαίει πέτρα - ἔδαφο - Γ ῆ. Κα ὶ ἀπ ὸ τ ὴ Γ ῆ το ῦ Φωτὸ τὴ Γ ῆ πο ὺ πρώτη ἀτίκρισε τ ὸ φῶ το ῦ Ἥλιου γεήθηκα ο ἱ Ἕλληε, ο ἱ φωτοδότε τω ἀρετῶ κα ὶ το ῦ πολιτισμο ῦ. Κα ὶ σκόρπισα αὐτο ὶ τὸ Πολιτισμ ὸ σ ὲ ὅλη τὴ Οἰκουμέη - καθὼ κα ὶ ἐτάχθη! Ἡ Γέηση τῆ Ἑλλάδα κα ὶ τῆ Ἑλληικῆ Γλώσσα: Ὅπω σημειώει ἡ ἐπιστήμη τῆ Γεωλογία κα ὶ τῶ ἄλλω συαφῶ κλάδω, πρ ὸ 140.000.000 ἐτῶ, ὅτα ὁλόκληρο ὁ πλαήτη σκεπαζότα ἀπ ὸ ερ ὰ κα ὶ χέρσο γ ῆ δὲ ἐφαίετο πουθε ὰ, μία γιγατιαία ἀοδικ ὴ ὀρογεετικ ὴ κίηση ἀύψωσε ὑπὲρ τὴ ἐπιφάεια τῆ ὑδρόσφαιρα πρὸ τὸ ἥλιο, τὴ λεγόμεη *Πελαγοικ ὴ Ὁροσειρ ὰ* μία στε ὴ ζώη ξηρᾶ πο ὺ περιελάμβαε τὴ βορειοτερη Μακεδοία (Πελαγοία), τὸ Ὄλυμπο τὴ ἀατολικ ὴ πλευρ ὰ τῆ μετέπειτα Θεσσαλία κα ὶ τὴ Βόρειο Εὔβοια... Ἐπί 115.000.000 χρόια αὐτ ὴ ἡ μοαδικ ὴ ησίδα ἡ Ἑλλάδα μα ἐ μέρη ἀτίκριζε ὁλομόαχη τὴ Παθάλασσα πο ὺ τὴ περιτριγύριζε. Εἰ αὐτὴ τὴ ησίδα γι ὰ ὀγδότα ἑ κατομμύρια (80.000.000) ἔτη πρὶ ἀκόμα ἀαδυθοῦ ἄλλε ὁροσειρὲ ἄρχισε ἡ διαδικασία τῶ έω μορφῶ τῆ γεέσεω ὄτω. Πρὶ 35.000.000 ἔτη, δηλαδ ὴ 105.000.000 ἔτη μετ ὰ τὴ ἄοδο τῆ Πελαγοικῆ Ὁροσειρᾶ στὴ ἐπιφάεια, ἀαδύοται ὡ ἄλλα ησι ὰ ο ἱ ὀρειο ὶ ὄγκοι ὅπω ἡ Πίδο, ο ἱ Δειαρικὲ Ἄλπει, τὰ Πυρηαία, τ ὰ Ἰμαλάια... Ἡ λογικ ὴ παρουσία το ῦ ἀθρώπου, σ ὲ ὅποια ἐποχ ὴ κι ἂ ἐμφαίσθηκε αὐτὸ ὁ ἄθρωπο στὸ πλαήτη πρέπει ὰ ἀαζητεῖται στὸ Ὄλυμπο. Εἶαι δ ὲ ἀδύατο ποτ ὲ σ ὲ μία περιοχ ὴ, πο ὺ γιὰ
λόγου ἀερμήευτου, ἀαδύεται ἡ πρώτη χέρσο γ ῆ, ὁ ἄθρωπο τῆ προομιούχου αὐτῆ γὴ ὰ σχηματίζει γλώσσα ἀργότερα, ἀπ ὸ ὅτι ο ἱ ἄλλοι ἄθρωποι, πο ὺ ἡ ἀάδυση τῆ γὴ τοὺ καθυστεροῦσε κατ ὰ πάρα πολλ ὰ ἑκατομμύρια ἔτη. Χῶρο κα ὶ ἄθρωπο ἐδ ῶ μεταξ ὺ Ὀλύμπου καὶ Πίδου ἐσχημάτισα τὴ Παάρχαια Ἑλληικ ὴ Γλώσσα, ἡ ὁποία κα ὶ ἐδάεισε τὶ λέξει τοῦ Πολιτισμο ῦ τῆ εἰ ὅλου του ἄλλου λαοὺ. Αὐτ ὴ δ ὲ ἡ Ἑλληικ ὴ Γλώσσα περικλείει τὶ λύσει στὰ οἰκουμεικ ὰ προβλήματα τῆ ἀθρωπότητο. Πληθώρα ἐρευῶ κα ὶ μελετῶ προσκομίζου συτριπτικ ὰ στοιχεῖα μ ὲ τ ὰ ὁποῖα ἀποδεικύεται ὅ τι ποτ ὲ δὲ ὑπῆρξε Ἰδοευρωπαϊκ ὴ μητέρα γλώσσα ἀλλ ὰ ἀτιθέτω, ἡ γοιμοποιὸ γλωσσικὴ ἐπίδραση ἡ ὁποία εἰσήγαγε στὶ διάφορε γλῶσσε παγκοσμίω τ ὰ γωστ ὰ λεκτικ ὰ στοιχεῖα, κοιὰ σήμερα σ ὲ αὐτὲ, ἀσκήθηκε ἀπ ὸ τὴ παάρχαια Ἑλληικ ὴ Γλώσσα. Ἡ ἀρχαιολογικ ὴ σκαπάη φέρει στ ὸ φῶ ὁλοέα κα ὶ περισσότερα κα ὶ πειστικότερα τεκμήρια ποὺ ἐπιβεβαιώου τ ὸ τεράστιο ἱστορικ ὸ βάθο τῆ ἀθρώπιη παρουσία στὸ Ἑλλαδικ ὸ χῶρο. Αὐτὰ τ ὰ τεκμήρια ἐπίση ἀποδεικύου πὼ ο ἱ πολιτισμικὲ ρίζε τῆ Ἑλλάδο χάοται στ ὰ βάθη τοῦ ἀπώτατου παρελθότο κα ὶ ταυτόχροα ἀχρηστεύου αὐθαίρετε θεωρίε κα ὶ δόγματα περὶ ἐμφαίσεω το ῦ ἀθρώπου κα ὶ το ῦ πολιτισμο ῦ στὴ Ἀατολ ὴ ἢ τὴ Ἀφρικ ὴ. Ἡ Ἑλληικ ὴ Γλώσσα ὑπῆρξε κα ὶ εἶαι ἡ τελειότερη μέχρι σήμερα ἀθρώπιη γλώσσα ἐπ ὶ τῆ Γὴ. Ο ἱ Ἕλληε διέθετα ὄχι μόο ἕα ἀλλ ὰ εἴκοσι συαλφάβητα - τ ὸ Χαλκιδικ ὸ ( ἐκ το ῦ ὁ ποίου προέρχεται τ ὸ Λατιικό), τ ὸ Ἰωικ ὸ, τ ὸ Κοριθιακό...κλπ Μία θεωρία πο ὺ ἐκτρέπεται τῆ λογικῆ - τ ὸ τερατογεὲ ψεῦδο περ ὶ φοιικικο ῦ ἀ λφάβητου - δέχεται τὴ σύδεση τῆ τελειότερη γραφῆ (τῆ Ἑλληικῆ), μ ὲ τὸ πολιτισμ ὸ τῶ φοιίκω, οἱ ὁποῖοι εἶχα ἕα χαμηλότατη στάθμη πολιτισμ ὸ. Ἀρχαιολογικ ὴ σκαπάη ἀποδεικύει ὅτι τὸ Ἰωικ ὸ Ἀλφάβητο, ἕα ἀπ ὸ τ ὰ εἴκοσι συελληικ ὰ ἀλφάβητά μα - πο ὺ ψευδῶ θεωρεῖ ται Φοιικικῆ προελεύσεω - εἶαι τουλάχιστο 4.000 ἔτη παλαιότερο τῶ Φοιίκω. Ὑ πάρχου δηλαδ ὴ πολλ ὰ κείμεα, ὅπω ὑπάρχου κα ὶ πολλ ὰ ἀρχαιολογικ ὰ εὐρήματα πο ὺ βεβαιώου τὴ ὕπαρξη γραφῆ στὴ Ἑλλάδα γι ὰ τουλάχιστο 7.000 χρόια, δηλαδ ὴ χιλιάδε χρόια πρὶ ἐμφαιστοῦ στὴ ἱστορία ο ἱ Σημίτε /Φοίικε. Ποι ὸ δ ὲ, εἶαι τ ὸ βάθο τῆ Ἑλληικῆ Γλώσσα; Μ ὲ προτροπ ὴ τῆ Ἑλληίστρια Mary Mc Donald κα ὶ μ ὲ πρόεδρο τὸ καθηγητ ὴ Τ. Brunner, ξεκιᾶ τ ὸ 1972 στ ὸ παεπιστήμιο Καλιφόρια (UCLA) τ ὸ πρόγραμμα *θησαυρὸ τῆ Ἑλληικῆ Γλώσσα* τ ὸ περίφημο TLG. Μετ ὰ 13 χρόια, τ ὸ 2000, ὁ 5ο δίσκο κυκλοφόρησε (TLGE) ποὺ περιλαμβάει περίπου 90.000.000 ( ἐεήτα ἑκατομμύρια λεκτικοὺ τύπου), ἐ σύγκριση μ ὲ τοὺ λεκτικοὺ τύπου ἄλλω γλωσσῶ, Γαλλικῆ, Ἀγγλικῆ κτλ πο ὺ φθάου ὄχι περισσότεροι ἀπὸ 500.000 ἢ 600.000 κα ὶ λιγότεροι. Τ ὰ 90.000.000 ἑλληικο ὶ λεκτικο ὶ τύποι ἐλήφθησα ἀπ ὸ 11.000 ἔργα τριῶ χιλιάδω συγγραφέω, ἀπ ὸ τὸ 8ο α ἳ π.χ. ἕω τὸ 15ο α ἵ. μ.χ. Μόο 2.000 ἀπ ὸ τοὺ 3.500 συγγραφεῖ εἶαι καθαρ ὰ Ἕλληε κα ὶ ἀπ ὸ τ ὰ 11.000 ἔ ργα μόο 3.500 ἔργα ὁλόκληρα ἢ γραμμὲ εἶαι συγγράμματα τῶ Ἀρχαίω Ἑλλήω προγόω μα. Αὐτὰ δ ὲ τ ὰ 3.500 ἔργα ὁλόκληρα ἢ γραμμὲ ἀποτελοῦ τ ὸ ἕα ἑκατομμυριοστ ὸ τῶ ἐπίσημω Ἑλληικῶ συγγραμμάτω πο ὺ ἐπιζησα (πο ὺ μᾶ ἀπόμεια) μετ ὰ τοὺ ἐμπρησμοὺ ὅλω τῶ βιβλιοθηκῶ τῆ Ἑλληικῆ ἐπικράτεια, κατ ὰ τ ὰ βυζατι ὰ χρόια ἀπ ὸ τ ὸ μέο τῶ χριστιαῶ. Ο ἱ ἐμπρησμο ὶ αὐτο ὶ κατέστρεψα κα ὶ ἀφάισα τ ὰ θαυματουργ ὰ ἐπιτεύγματα το ῦ μεγαλύτερου λαμπρότερου Παγκόσμιου Πολιτισμο ῦ τῶ Ἑλλήω προγόω μα. Ἔτσι κατεστράφη ἡ Ἑλληικὴ Γραμματεία. Ὅτα ἡ μητέρα μου, δεκαέξι χροῶ κοπελι ὰ - ἕα χρόο μεγαλύτερή μου - ἦλθε στὴ Ἀμερικ ὴ, σὲ μία τάξη τη στ ὸ γυμάσιο στ ὸ ὁποῖο ἐσπούδαζε τῆ ἔθεσα τὴ ἐρώτηση ἀμερικαο ὶ συμμαθητέ τη:
**Γιατί στὴ ἀρχαία ἐποχ ὴ (στὴ ἀρχαία Ἑλλάδα) ἡ δημιουργικότητα τῶ Ἑλλήω ἦτα ἀ σύλληπτη κα ὶ ἀμίμητη, μ ὰ αὐτ ὴ ἡ ἰδιαιτερότητα τοὺ λὲ κα ὶ ἔχει πεθάει, ἒφ ὅσο γι ὰ 2.000 χρόια σχεδὸ τίποτε πι ὰ δὲ δημιουργοῦ, οὔτε πι ὰ ἀκούγοται;** Ἡ μητέρα μου τ ὰ ἔχασε! Δὲ ἤξερε τὴ ἀπάτηση. Τελικ ὰ θ ὰ μπορέσω ἐγ ὼ σήμερα, μετ ὰ ἀμερόληπτη μελέτη κα ὶ ἔρευα ὰ δώσω ἀπάτηση σὲ ἐκείη τὴ ἐρώτηση πο ὺ θ ὰ πρέπει ὰ ἔχει ἀπασχολήσει κα ὶ τὸ δικό σα ο ῦ. Γιατί λοιπὸ ο ἱ Ἕλληε δὲ δημιουργοῦ; Γιατί σταμάτησα ὰ δημιουργοῦ; Ἡ δημιουργικότητα τῶ Ἑλλήω ἦτα θρέμμα τῆ Ἑλληικῆ τῶ παιδεία. Τί λοιπὸ συέβη στὴ Παιδεία τῶ Ἀρχαίω Ἑλλήω; Ὢ Ἕλληε, ψυχ ὴ τῆ ψυχῆ μου, Παάκριβο Γέο, ταλαίπορο Γέο. Θ ὰ ἀοίξω σ ὲ ἐσᾶ τοὺ πόου κα ὶ τ ὰ δάκρυα ἀπ ὸ τ ὰ βάθη τῆ παιδικῆ ψυχῆ μου κα ὶ θ ὰ σᾶ π ῶ τί! κατέστρεψε τὸ Παάρχαιο Ἑλληικ ὸ Πολιτισμ ὸ κα ὶ Λόγο κα ὶ γιατί! Τώρα γι ὰ μᾶ **περασμέα Μεγαλεῖα κα ὶ διηγότα τ ὰ ὰ κλαῖ** παιδ ὶ ἀθάατω θεῶ καὶ ἀθάατω ἡρώω. Εἶαι δύσκολο γι ὰ μέα ὰ παραμείω ἀλύγιστη κα ὶ ὰ καταπίξω τὸ πόο μου ὅ τα μιλάω γὶ αὐτὲ τὶ ἀεπαάληπτε θηριωδίε πο ὺ κατάστρεψα τ ὸ Ἑλληικ ὸ Ἔθο κα ὶ τ ὰ φῶτα τοῦ Ἑλληικο ῦ Πεύματο - πο ὺ κατέστρεψα τὴ ἀσύλληπτη Γραμματεία κα ὶ δημιούργησα τὴ μετέπειτα λαθάουσα πορεία το ῦ Ἔθου μα. Ἐπ ὶ αἰῶε διώχθηκε μέχρι ἱστορικο ῦ θαάτου ὁ Ἑλληισμὸ. (Πολιτισμὸ, Γραμματεία, Παιδεία) Ποιὸ ὁ λόγο; Πῶ; Πότε; Περ ὶ τῆ θρησκεία τῶ ἀρχαίω Ἑλλήω ( Ἐθικῶ), τὴ θρησκεία το ῦ Ἑλληικο ῦ Ἔθου - τὴ ** Ἐθικ ὴ θρησκεία** Τὴ Ἐθικ ὴ θρησκεία ο ἱ χριστιαο ὶ ὀόμασα περιφροητικ ὰ **εἰδωλολατρία** ἀπ ὸ τὴ λέξη **Εἴδωλο**= τ ὸ ὁμοίωμα, τ ὸ ἀπεικόισμα, ἡ εἰκόα, τ ὸ ἄγαλμα Σήμ: Κα ὶ ο ἱ εἰκόε τῶ χριστιαῶ σύμφωα μ ὲ τ ὰ ἀωτέρω, εἶαι εἴδωλα. Διέδιδα ο ἱ χριστιαο ὶ ὅτι ο ἱ ἐθικο ὶ εἶχα αἰσχρ ὴ θρησκεία φέροτα ὡ παράδειγμα τοὺ ἔ ρωτε τῶ θεῶ, ἀποκρύπτοτα δ ὲ τοὺ συμβολισμοὺ τῶ ἀρχαίω ἑλληικῶ κειμέω σχετικ ὰ μ ὲ τὴ ἐθικ ὴ θρησκεία - τὴ θρησκεία το ῦ Ἑλληικο ῦ Ἔθου. Ο ἱ συμβολισμο ὶ τῶ ἀρχαίω Ἑ λλήω, ὅσο ἀφορ ᾶ τὴ ἐθικ ὴ θρησκεία ἤσα ποιητικότατοι κα ὶ ἀριστουργηματικο ὶ. Στὴ *Θεογοία* ὅπου ο ἱ συμβολισμο ὶ ἀφθοοῦ, βρῆκα ἔδαφο γι ὰ ὰ συκοφατήσου οἱ ἀπολογητὲ χριστιαο ὶ, χρησιμοποιώτα κάθε ψεῦδο. Γράφει ἡ Θεογοία το ῦ Ἡ σιόδου (56-57): **ΕΝΝΕΑ ΓΑΡ ΟΙ ΝΥΚΤΑΣ ΕΜΙΣΓΕΤΟ ΜΗΤΙΕΤΑ ΖΕΥΣ ΝΟΣΦΙΝ ΑΠ ΑΘΑΝΑΤΩΝ ΙΕΡΟΝ ΛΕΧΟΣ ΕΙΣΑΝΑΒΑΙΝΩΝ**, πο ὺ ἑρμηεύεται: **Διότι ἐ έα ἤσα ο ἱ ύχτε κα ὶ μ ὲ αὐτὲ ὁ βαθυστόχαστο Ζεὺ ἔσμιγε κρυφ ὰ ἀπ ὸ τοὺ ἀθάατου στ ὸ ἱερὸ κρεβάτι ἀεβαίοτα**. Μ ὲ αὐτοὺ τοὺ ἱεροὺ στίχου ο ἱ χριστιαο ὶ ἀπομόωτά του, ἔ φερα τὸ Δία ὡ ἡδοολάτρη κα ὶ ἐρωτόληπτο, ἐ ῶ ἡ Θεογοία πι ὸ κάτω γράφει (Θεογ.104): **ΧΑΙΡΕΤΕ ΤΕΚΝΑ ΔΙΟΣ ΔΟΤΕ ΔΕ ΙΜΕΡΟΕΣΣΑΝ ΑΟΙΔΗΝ**, πο ὺ ἑ ρμηεύεται: **Χαίρετε γεήματα
(δημιουργήματα) το ῦ Θεο ῦ δῶστε τ ὸ τραγούδι πο ὺ φέρει τὴ ἔμπευση**, τοίζοτα ἐδ ῶ ὅτι τὰ γεήματα τῶ ἐέα υχτῶ ἦτα ο ἱ ἐέα μοῦσε ( ὅπου κάθε μούσα ἀ τιπροσώπευε κάποια ἐπιστήμη) - Ἡ ἔμπευση γε ᾶ τὶ ἐπιστῆμε, ἒφ ὅσο ὅλα ἀπορρέου ἀπ ὸ τὴ θεία βούληση. Ο ἱ χριστιαο ὶ φέρου τὸ Δία ὡ ἀθρωποφάγο, βασιζόμεοι στὴ Θεογοία 886 ὅπου ὁ Ἡ σίοδο γράφει: **ΖΕΥΣ ΔΕ ΘΕΩΝ ΠΡΩΤΗΝ ΑΛΟΧΟΝ ΘΕΤΟ ΜΗΤΙΝ...** (τὴ ὁποία καταβρόχθισε) τὸ ὁποῖο ἁπλῶ ὅτι ὁ Θεὸ ἐσαρκώθηκε τὴ σοφία, ἔγιε πάσοφο, ἀφο ῦ ΜΗΤΙΣ = σοφία στὰ ἀρχαῖα ἑλληικ ὰ. Ὅσο ἀφορ ᾶ τὴ πολυγαμία το ῦ Δία γράφει ἡ Θεογοία (901) : **ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΗΓΑΓΕΤΟ ΛΙΠΑΡΗΝ ΘΕΜΙΝ Ή ΤΕΚΕΝ ΩΡΑΣ, ΕΥΝΟΜΙΗΝ ΤΕ ΔΙΚΗΝ ΤΕ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ** πο ὺ ἑ ρμηεύεται: **Δεύτερη γυαίκα πῆρε τὴ λαμπρ ὴ Θέμιδα, ἡ ὁποία το ῦ γέησε τὶ Ὧρε, τὴ Εὐομία, τὴ Δίκη κα ὶ τὴ Εἰρήη...** ὑποοώτα ὅτι ἀπ ὸ τὸ θε ὸ προέρχεται ἡ συμπατικ ὴ τάξη (ο ἱ Ὧρε ἤ σα θεότητε τῆ ἐ τ ὴ φύσει τάξεω), ἡ Δικαιοσύη = (Θέμι), ἡ Εὐομία, ἡ Δίκη, ἡ Εἰρήη, ὅλα δηλαδ ὴ τὰ ἀγαθ ὰ πο ὺ δίει ὁ Θεὸ στὴ ἀθρωπότητα κα ὶ ἐπιβλέπει γι ὰ τὴ σωστ ὴ ἐφαρμογή του. Ἀδίκω λοιπὸ ο ἱ Χριστιαο ὶ ἔφερα τὸ Δία (Ζε ῦ) πο ὺ σημαίει Θεὸ, ἡδυπαθ ῆ, ὰ μὴ ἀ φήει γυαίκα γι ὰ γυαίκα, ἀποσιωπώτα (σκοπίμω!) τοὺ βαθύτερου συμβολισμοὺ τῆ θρησκεία τῶ Ἑλλήω. Ἡ Ἑλληικ ὴ φιλοσοφία ἦτα τ ὸ κόκκιο πα ὶ γι ὰ τοὺ χριστιαοὺ ο ἱ ὁποῖοι ἀκολουθοῦσα τὸ δρόμο, πο ὺ χάραξε ὁ ἴδιο ὁ Ἀπόστολο Παῦλο, ὁ ὁποῖο ἐπετέθη μ ὲ σφοδρότητα ἐ ατίο τη. Ἡ ἐπίθεση αὐτ ὴ το ῦ Παύλου ἐατίο τῆ φιλοσοφία πέρασε ὡ ἐπιταγ ὴ στ ὸ Εὐαγγέλιο καὶ ἀποτέλεσε ἐτολ ὴ γι ὰ τοὺ χριστιαού: Κολοσ. Β-8: **ΒΛΕΠΕΤΕ ΜΗ ΤΙΣ ΗΜΑΣ ΕΣΤΑΙ Ο ΣΥΛΑΓΩΓΩΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΚΕΝΗΣ ΑΠΑΤΗΣ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΚΑΤΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΥ ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ**. Τ ὸ ὁποῖο μεταφράζεται : **Προσέχετε μ ὴ σᾶ ἐ ξαπατήσει κάποιο μέσω τῆ φιλοσοφία κα ὶ τῆ μάταια ἀπάτη, κατ ὰ τὴ παράδοση τῶ ἀθρώπω καὶ σύμφωα μ ὲ τ ὰ κοσμικ ὰ στοιχεῖα κα ὶ ὄχι σύμφωα μ ὲ τ ὸ Χριστό**. Χριστιαο ὶ πο ὺ εἶχα μόρφωση ἔγραψα εἰδικ ὰ κείμεα μ ὲ σκοπ ὸ ὰ ἀατρέψου τὶ θεωρίε καὶ τὶ θέσει τῶ ἀρχαίω σοφῶ αὐτο ὶ ο ἱ χριστιαο ὶ ὀομάσθηκα ἀπολογητα ὶ ὑπερασπιστὲ τοῦ χριστιαισμο ῦ. Αὐτο ὶ ο ἱ ἀπολογητα ὶ ἐστρέφοτο κυρίω ἐατίο τῶ Ἑλλήω Σοφῶ, ο ἱ ὁποῖ οι εἶχα γεηθε ῖ αἰῶε πρὶ τὴ ἵδρυση το ῦ χριστιαισμο ῦ. Θ ὰ παραθέσω μερικοὺ μόο, ἀπ ὸ τὸ ἄπειρο ἀριθμ ὸ, τῶ ἀπολογητῶ, γι ὰ ὰ καταοηθε ῖ ἡ μέθοδο το ῦ ἀφελληισμο ῦ, μ ὲ στόχο τοὺ τὴ καταστροφ ὴ το ῦ Ἑλληισμο ῦ. Ὁ ἀπολογητὴ Θεόφιλο ( ἐπίσκοπο Ἀτιόχεια - 180 μ.χ.), ἔγραψε τρία βιβλία μ ὲ τὸ τίτλο *Πρὸ Ἀποστόλου* ὅπου δηλώει πὼ *περιφροε ῖ ἀφάταστα τὴ ἑλληικ ὴ φιλοσοφία*. Αὐτὸ δὲ γράφει ὅτι ὁ Πλάτω κα ὶ ο ἱ ἄλλοι Ἕλληε φιλόσοφοι εἶ αι κεόδοξοι, ματαιόδοξοι...χαρακτηρίζει δ ὲ ὁ Θεόφιλο ὅλα τ ὰ ἑλληικ ὰ συγγράμματα ἀωφελ ῆ. -Ἄλλο ἀπολογητὴ (β α ἵ.μ.χ.) ὁ Τατιαὸ (Σύριο στὴ καταγωγ ὴ) ἔγραψε *Πρὸ Ἕλληε* στὸ ὁποῖο ὑποστηρίζει ὅτι : *ο ἱ Ἕλληε δὲ δημιούργησα τίποτα δικό του, διότι ὅλα τ ὰ παρέλαβα ἀπ ὸ τοὺ βαρβάρου*. Αὐτὸ χαρακτηρίζει τὸ Ἠράκλειτο ( ἐπ ὶ λέξει) * ἀμαθ ῆ*, τὸ Ἀ ριστοτέλη *κόλακα*, τὸ Πλάτωα *κοιλιόδουλο* κλπ - Ὁ Ἐρμεία (β α ἵ.μ.χ.) στὴ συγγραφή του μ ὲ τίτλο *Διασυρμὸ τῶ ἔξω (εἰ δωλολάτρε) φιλοσόφω* γράφει ὅτι : * Ἡ φιλοσοφία ἔχει τὴ ἀρχή τη στοὺ Δαίμοα (συεπῶ ὁ σαταᾶ εἶ αι ὁ ἀρχηγὸ τῶ φιλοσόφω)*. - Ὁ ἀπολογητὴ Κλήμη (περ ὶ 280 μ.χ.) μ ὲ τ ὸ προσωύμιο * Ἀλεξαδρεὺ* στ ὸ ἔργο τοῦ *Στρωματεῖ* γράφει : *Ο ἱ Ἕλληε σοφο ὶ ἐπωφελήθησα ἀπ ὸ τοὺ Προφήτα κα ὶ τὸ Μωυσ ῆ *, καταλήγοτα μ ὲ τὴ ἀπίθαη ἐπωδ ὸ * Ἕλληε κλέπται πάση γραφῆ*. - Ὁ Λατίο ἀπολογητὴ Τερτυλλιαὸ δὲ πάει πίσω στὴ πολεμικ ὴ ἐατίο το ῦ Ἑλληισμο ῦ.
Γράφει δ ὲ, στ ὰ ἔργα του: *Περ ὶ παραγραφῆ αἱρετικῶ*, * Ἀπολογητικὸ* κα ὶ *Περ ὶ ψυχῆ* ὅτι: * Ἡ ἑλληικ ὴ φιλοσοφία κα ὶ Γραμματεία ἔχου διαβολικ ὴ ἐπιρρο ὴ* κα ὶ συεχίζει : δὲ εἶαι δυατὸ *ὰ συγκριθε ῖ ἡ Ἀθήα μ ὲ τὴ Ἱερουσαλὴμ, διότι ἡ Ἀθήα εἶαι ὑποδεέστερη*. Γι ὰ ὰ ἐπιβληθε ῖ ὁ χριστιαισμὸ ὁλοκληρωτικ ὰ στὴ Βυζατι ὴ αὐτοκρατορία ἦτα ἀάγκη ὰ ἐξαφαισθοῦ ο ἱ λέξει Ἕλλη, Ἑλλὰ, Ἑλληισμὸ. Ἡ λέξη * Ἕλλη* ἔφθασε ὰ θεωρεῖ ται ὑβριστικ ὴ γι ὰ ἕα χριστια ὸ, ἀκόμα κα ὶ ἂ αὐτὸ καταγότα ἀπ ὸ τὴ ἔδοξη Ἀθήα ἢ τὴ ἱστορικὴ Σπάρτη. Μόο ο ἱ λέξει Ρωμαῖο, Ρωμαϊκ ὸ κράτο κα ὶ ἄλλα παράγωγά του εἶ χα θέση μέσα στὸ χριστιαισμ ὸ. Γ ὶ αὐτ ὸ ἄλλωστε μέχρι κα ὶ σήμερα ἔχει ἐπικρατήσει ὰ λέμε *Ρωμιοί*, *Ρωμιοσύη*, *Ρωμαίικο* ἀτ ὶ ὰ χρησιμοποιοῦμε ἀτίστοιχα, ἀποκλειστικ ὰ κα ὶ μόο, τὶ λέξει Ἕλληε, Ἑλληισμὸ, Ἑλλὰ. Ἕλληε Πατέρε τῆ Ἐκκλησία* το ῦ χριστιαικο ῦ ἐκδοτικο ῦ οἴκου *Γρηγόριο Παλαμᾶ * 1980 -πολύτομη ἔκδοση Ἰωάη Χρυσόστομο. * Ἑρμηεία εἰ τὴ πρὸ Ρωμαίου Ἐπιστολή*: *Πο ῦ εἶαι τώρα ο ἱ σοφο ὶ τῶ Ἑλλήω μ ὲ τ ὰ πυκά του γέια, μ ὲ τοὺ ἔξωμου χιτῶε του καὶ μ ὲ τ ὰ παραφουσκωμέα λόγια; Ὅλη τὴ βάρβαρο Ἑλλάδα ὁ σκηοποιὸ ( ὁ Παῦλο) ἐ πέστρεψε (= ἐκχριστιάισε). Ἂ εἶαι κι αὐτὸ ἀάμεσά του ὁ περιβόητο Πλάτω, πο ὺ τρεῖ φορὲ πῆ γε στὴ Σικελία, γεμάτο ἐπίδειξη κα ὶ κομπορρημοσύη, μ ὰ καεὶ δὲ το ῦ ἔδωσε προσοχ ὴ. Ὅ μω ἐκεῖο ὁ σκηοποιὸ ὄχι μόο στ ὴ Σικελία, ὄχι μόο στὴ Ἰταλία ἀλλ ὰ κα ὶ σ ὲ ὅλη τὴ οἰ κουμέη πέταξε κα ὶ δὲ σκαδάλισε, κι εἶαι φυσικό, γιατί ο ἱ διδάσκαλοι δὲ καταφροοῦται ἀπ ὸ τὴ ἐργασία τοὺ ἀλλ ὰ ἂπ τ ὰ ψέματά του*...*δὲ βλέπετε στοὺ ἀγῶε, ὅτα ὁ ἀ γωοθέτη βαδίζει δι ὰ μέσου τη ἀγορᾶ, πόση εὐταξία κα ὶ σιωπ ὴ ὑπάρχει στ ὸ λαό; Πῶ λοιπὸ ἐκε ῖ πο ῦ ὁ Διάβολο πομπεύει ὑπάρχει τέτοια σιωπ ὴ κι ἐδ ῶ πο ῦ εἶαι ὁ Χριστὸ ἔχει τόσο θόρυβο;* Ὁ Ἰωάη Χρυσόστομο στὴ ὁμιλία το ῦ *Εἰ Τεσσαρακοστὴ* ἀαφέρει: * Ἂ τραποῦ οἱ Ἕλληε βλέποτα τὴ ἀγάπη μ ὲ τὴ ὁποία ἀποδεχόμεθα κα ὶ ἀσπαζόμεθα τὸ ἐρχομ ὸ τῆ ἁ γία Τεσσαρακοστῆ κι ἂ ὀομάζου ἐκεῖοι γιορτὲ κα ὶ παηγύρια, τ ὴ μέθη κι ὅλε τὶ ἄ λλε ἀκολασίε κα ὶ ἀσχήμιε* Ἰωάη Χρυσόστομο (Ι) Ἀπ ὸ τὴ πολύτομη ἔκδοση * Ἕλληε Πατέρε τῆ Ἐκκλησία* το ῦ χριστιαικο ῦ ἐκδοτικο ῦ οἴ κου *Γρηγόριο Παλαμᾶ* (1980) Χαρακτηρίζει τοὺ Ἕλληε : -*Μωρού* : τόμο 18, σέλ.17, ἐκφέροτε *λόγου μάταιου κι ἀκάθαρτου* : τόμο 18, σὲ λ 113, *κυλιόμεου μαζ ὶ μ ὲ πόρου κα ὶ μοιχού...* : τόμο 18, σέλ. 115, *δεισιδαίμοε* : τόμο 34, σέλ. 429, *αἱμομεῖκτε μετ ὰ μητέρω κα ὶ ἀδελφῶ* : τόμο 34, σὲλ 459, * ἀσοφώτερου ἀπ ὸ τὰ ζῶα* : τόμο 34 σέλ. 497. Στὴ *Εἰ τὴ Ἃ Κοριθίου, Δ ὁμιλία* τόμο 18, σὲλ 92 ἀαφέρει ὁ Ι. Χρυσόστομο : *πόσο ἐκοπίασε ὁ Πλάτω μ ὲ τοὺ μαθητᾶ του μ ὲ τ ὸ ὰ μᾶ συζητε ῖ περ ὶ γραμμῆ κα ὶ γωία καὶ σημείου κα ὶ περ ὶ ἀριθμῶ ἀρτίω κα ὶ περιττῶ κα ὶ ἴσω μεταξ ὺ τῶ κα ὶ ἀίσω κα ὶ δι ὰ τέτοια θέματα λεπτεπίλεπτα ὡ ὁ ἱστὸ τῆ ἀράχη - διότι αὐτ ὰ εἶαι δι ὰ τὴ ζωὴ περισσότερο ἄχρηστα ἀπ ὸ ἐκεῖα τ ὰ ὑφάσματα - κα ὶ χωρὶ ὰ ὠφελήσει πολ ὺ ἢ ὀλίγο μ ὲ τὰ συζητήσει αὐτᾶ ἐγκατέλειψε ἔτσι τὴ ζωή,...* Ἰωάη Χρυσόστομο (ΙΙ) -Στὴ πάρ.β τῆ ὁμιλία * Ὅτι ὁ θεὸ εἶαι Χριστὸ* γράφει ὅτι ο ἱ ἀπόστολοι *βαρβάρου καὶ Ἕλληα κα ὶ κάθε ἄλλο ἔθο κατετρόπωσα*.
*Ο ἱ Ἕλληε εἶαι βρομερο ὶ κα ὶ παάθλιοι* *μιαρο ὶ κα ὶ παμμίαροι* } *Εἰ τὸ μακάριο Βαβύλα λόγο Β, παρ.α -* Ὁ Κύριό μα Ἰησοῦ Χριστό... εἶπε τοῦτο : * Ἀλήθεια, ἀλήθεια σᾶ λέω, αὐτὸ πο ὺ πιστεύει σ ἐμέα, τ ὰ ἔργα τ ὰ ὁποῖα κάω ἐγ ὼ κι ἐκεῖο θ ὰ κάμει κα ὶ μεγαλύτερα ἀπ ὸ αὐτ ὰ θ ὰ κάμει*. Βέβαια πολλο ὶ ἄλλοι διδάσκαλοι ἤσα κα ὶ μαθητὲ εἶχα κα ὶ θαύματα φαέρωσα, ὅπω καυχῶται οἱ παῖδε τῶ Ἑλλήω κι ὅμω οὐδέποτε καεὶ ἀπ ὸ αὐτοὺ ἐσκέφτηκε τίποτε τέτοιο οὔ τε τόλμησε ὰ πε ῖ. Οὔτε μποροῦσε ποτ ὲ καεὶ Ἕλληα κι ἂ ἦτα τελείω ἀ διάτροπο *ΚΑΝ ΠΑΝΤΑ ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΟΙΕΝ* ὰ παρουσιάσει προφητεία ἢ τέτοιο λόγο δοσμέο σ αὐτού... ἐ ῶ γι ὰ ὅ λα τ ἄλλα ὁμιλοῦ ἀδιάτροπα κα ὶ λέε ψέματα, ὅσα του κατέβου στ ὸ κεφάλι, τίποτα τέτοιο δὲ τόλμησα ὰ πλάσου ποτέ... Εἶδα μ ὲ πολλ ὴ ποηρία ο ἱ ἐκμεταλλευτὲ (λυμεῶε) ἐκεῖοι ( Ἕλληε), ὅτι αὐτὸ πο ὺ θέλει ὰ ἑξαπατήσει πρέπει ὰ κατασκευάσει μερικ ὰ πράγματα πιθα ὰ κα ὶ καλοστολισμέα κα ὶ τόσο καλοπλεγμέα πο ὺ ὰ ἀποδειχθε ὶ ἡ ψευτιά του. Ἔπλασα κι ἐφτίαξα ὅσα μποροῦσα γι ὰ ὰ ξεγελάσου τοὺ πι ὸ ἀφελεῖ*. (*Εἰ τὸ μακάριο Βαβύλα* λόγο Β κα ὶ *Κατ ὰ Ἰουλιαο ῦ καὶ πρὸ Ἕλληα* πάρ.α). -*Πόση εἶαι ἡ διαφορ ὰ ἀάμεσα στὴ ἀωτερότητα τῶ Χριστιαῶ κα ὶ στὴ ἀπρέπεια (αἰ σχύη) τῶ Ἑλλήω* ( Ἔθ. ἀωτ. πάρ.ζ).εἶαι δυατὸ ρωτοῦσε τ ὸ ποίμιό του σ ὲ χριστιαο ὶ ὰ εἶ αι *χειρότεροι ἀπ ὸ τοὺ Ἕλληε; Διότι ἂ ἐκεῖοι (ο ἱ Ἕλληε) γι ὰ τὴ δόξα ἐπέδειξα τόσο κεὴ φιλοσοφία πόσο περισσότερο πρέπει ἐμεῖ ο ἱ χριστιαο ὶ γι ὰ τ ὸ Θε ὸ ὰ εἴμεθα ἐάρετοι;* ( Ὁ μιλία ΠΔ, περ ὶ τῆ αὐτῆ πραγματεία κα ὶ ὅτι ο ἱ Ἕλληε τοὺ Χριστιαοὺ ἐ πολλοῖ ὑπερακοτίζουσι*). -* Ἔτσι ἔκαμε κα ὶ ὁ Παῦλο βρίσκοτα τ ὸ ἐπίγραμμα ( ἔ. τ ὸ *ΤΩ ΑΓΝΩΣΤΩ ΘΕΩ*) γραμμέο στὸ βωμ ὸ σὰ σ ὲ παραταξη ἐχθρική...γιατί ἦτα ἐκεῖο τ ὸ ἐπίγραμμα ξίφο τῶ Ἀθηαίω, μαχαίρι τῶ ἐχθρῶ, μ ὰ αὐτ ὸ τ ὸ μαχαίρι ἀπέκοψε τ ὸ κεφάλι τῶ ἐχθρῶ* (*Πάω στὶ Πράξει τῶ Ἀποστόλω* Α ) -*ΠΟΙΗΣΟΜΕ ΔΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΠΡΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΡΩΤΟΝ* ( Ὅτι ὁ θεὸ εἶαι ὁ Χριστό*, ὁμιλία). -*ΤΑΥΤΑ ΟΥ ΕΝΝΟΗΣΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΛΗΞΙΑΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ* (*Εἰ τὸ πτωχὸ Λάζαρο*, λόγο Ἐ πάρ.γ). -*...ΕΝΤΡΕΠΕΙ ΕΛΛΗΝΑΣ...ΗΜΕΙΣ ΓΑΡ ΕΣΜΕΝ ΑΙΤΙΟΙ, ΗΜΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΝΕΙΝ ΑΥΤΟΥΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ*. ( Ὁμιλία ΟΒ *Περ ὶ τῆ ἀγάπη κα ὶ το ῦ βίου ὀρθο ῦ κα ὶ ὅτι ταῦτα μάλιστα τοὺ Ἕ λληα ἐτρέπει*). - Ὁ Ἅγιο Βαβύλα *διήλεγξε(=φαέρωσε) τὴ τῶ Ἑλλήω ἀπάτη* (*Εἰ μακάριο Βαβύλα* Β πάρ. κγ). -* Ὁ Ἀπόστολο Παῦλο ἐσκόρπισε τ ὸ χριστιαικ ὸ κήρυγμα κα ὶ ἡ Ἑλληικ ὴ πλάη πῆ ρε δρόμο*. (Εἰ τὸ Ἀπόστολο Παῦλο* Ὁμιλία Δ ). -*Καταγελώτα μὲ τῆ Ἑλληικῆ πλάη* (*Περ ὶ μοίρα κα ὶ πρόοια* Β ). -*Φλυαρίε κα ὶ γελοιότητε εἶαι ὅλα αὐτ ὰ τῆ Ἑλληικῆ ἀοησία...*, (*Εἰ μακάριο Βαβύλα* Β πάρ.δ). -* Ἀληθῶ Ἕλληε ἀε ὶ παῖδε, γέρω δὲ οὐδεὶ. Δέο γὰρ τὴ οἰκεία ἄοια θρηεῖ...* ( Ἒ θ. ἀωτ., πάρ. ἴθ). -* Ἀπ ὸ πο ῦ διδαχθήκατε τ ὰ ἀριστοτελικ ὰ διδάγματα; Ποιὸ προτίμησε τὸ Πλάτωα ἀπ ὸ τὰ Εὐαγγέλια; Ποιὸ πέταξε ἔξω τ ὸ κήρυγμα τῆ (χριστιαικῆ) πίστη κα ὶ ἔφερε μέσα τὴ ἄ πιστη
ἀαζήτηση; *Πο ῦ ἔμαθε τ ὸ ἀγέητο κα ὶ τ ὸ γεητό;*. (Στ ὸ *ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΤΟ Ο ΛΟΓΟΣ*, πάρ.β). -*ΚΑΙ ΓΑΡ ΑΠΑΝΤΑ ΤΑΥΤΑ ΑΠΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΝ ΤΗΝ ΕΞΩΘΕΝ ΑΝΣΙΑΣ ΕΤΙΚΕΤΟ, ΚΑΙ ΑΥΤΗ ( ἡ Ἑλληικ ὴ φιλοσοφία) ΗΝ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ Η ΜΗΤΗΡ*. (* Ὁμιλία εἰ Ἃ πρὸ Κοριθίου*, ΕΠΕ, τ.18 σὲλ 16). -*Καέα ὄφελο καθαρο ῦ βίου δὲ ὑπάρχει ἀπ ὸ δόγματα διεφθαρμέα. Ἂ λοιπὸ τὴ ἔ ξωθε (= ἑλληικὴ) σοφία ἀκολουθοῦ, δὲ πρέπει ὰ τοὺ θαυμάζουμε, ἀλλ ὰ ὰ τοὺ περιφροοῦ με, πο ὺ ἀκολουθοῦ ἀόητου διδασκάλου (= Ἕλληε σοφοὺ *ΜΩΡΟΙΣ ΚΕΧΡΗΝΤΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙΣ*)*. (*Περ ὶ ἀαστάσεω κατ ὰ αἱρετικῶ κα ὶ φιλοσόφω*, πάρ.γ). -*ΟΥΤΕ ΓΑΡ ΘΕΟΥ ΟΥΤΕ ΠΕΡΙ ΚΤΙΣΕΩΣ ΤΙ ΥΓΙΕΣ ΕΥΡΕΙΝ ΗΔΥΝΗΘΗΣΑΝ ΕΚΕΙΝΟΙ (οἱ Ἕλληε σοφο ὶ ) ΑΛΛ ΑΠΕΡ Ή ΠΑΡ ΗΜΙΝ ΧΗΡΑ ΕΠΙΣΤΑΤΑΙ, ΤΑΥΤΑ ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΗΔΕΙ (= ἐ γώριζε) ΑΛΛ ΕΛΕΓΟΝ ΟΤΙ ΘΑΜΝΟΣ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΙΧΘΥΣ ΚΑΙ ΚΥΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ. ΤΟΥΤΟΙΣ ΟΥΝ, ΕΙΠΕ ΜΟΙ, ΠΡΟΣΕΧΕΙΝ ΔΕΙ; ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΙΣΙΝ ΕΝ ΤΗ ΚΩΜΗ ΕΚΕΙΝΟΙ, ΚΑΛΟΥΣ ΒΟΣΤΡΥΧΟΥΣ (=κοτσίδε) ΤΡΕΦΟΥΣΙ ΚΑΙ ΤΡΙΒΩΝΑΣ ΑΝΑΒΕΒΛΗΝΤΑΙ - ΜΕΧΡΙ ΤΟΥΤΩΝ ΑΥΤΟΙΣ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ. ΑΝ ΔΕ ΤΑ ΕΝΔΟΘΕΝ ΙΔΗΣ, ΤΕΦΡΑ ΚΑΙ ΚΟΝΙΣ ΚΑΙ ΥΓΙΕΣ ΟΥΔΕΝ, ΑΛΛΑ ΤΑΦΟΣ ΑΝΕΩΓΜΕΝΟΣ Ο ΛΑΡΥΞ ΑΥΤΩΝ, ΠΑΝΤΑ ΑΚΑΘΑΡΣΙΑΣ ΕΧΩΝ ΓΕΜΟΝΑ ΚΑΙ ΙΧΩΡΟΣ (=δηλητήριο φιδιο ῦ) ΚΑΙ ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ (= ἑλληικ ὴ φιλοσοφία) ΠΑΝΤΑ ΣΚΩΛΗΚΩΝ*. (*Εἰ τοὺ Ἀδριάτα*, ΙΖ ). -* Ἂ ξεκιήσουμε ὰ παραθέτουμε τ ὰ δόγματά του, θ ὰ ἀκολουθήσει πολ ὺ γέλιο (*ΠΟΛΥΣ ΕΨΕΤΕ ΓΕΛΩΣ*)...*ΠΟΥ ΝΥΝ ΕΙΣΙ ΟΙ ΤΟΥΣ ΤΡΙΒΩΝΑΣ ΑΝΑΒΕΒΛΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΒΑΘΥ ΓΕΝΕΙΟΝ ΔΕΙΚΝΥΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΡΟΠΑΛΑ ΤΗ ΔΕΞΙΑ ΦΕΡΟΝΤΕΣ ΟΙ ΤΩΝ ΕΞΩΘΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ (= ἕ λληε) ΤΑ ΚΥΝΙΚΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΟΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΩΝ ΚΥΝΩΝ ΑΘΛΙΩΤΕΡΩΝ ΔΙΑΚΕΙΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΓΑΣΤΡΟΣ ΕΝΕΚΕΝ ΠΑΝΤΑ ΠΟΙΟΥΝΤΕΣ;* (*Εἰ τοὺ Ἀδριάτα*, ΙΖ ). -Ο ἱ Ἕλληε φιλόσοφοι *ποτ ὲ δὲ ἔκαμα τ ὸ σωστ ὸ, ἀλλ ὰ ἤσα δειλοί, φιλόδοξοι, ἀλαζόε καὶ εἶχα ἀσυλλόγιστα πάθη*. -Ο ἱ ἀπόστολοι κατάφερα *τῶ φιλοσόφω τὴ γλώσσα ὰ δέου, τῶ ρητόρω τ ὰ στόματα ὰ κλείου* (* Ὅτι ὁ θεὸ εἶαι Χριστό*, πάρ. ε ). -Ο ἱ Ἕλληε φιλόσοφοι κα ὶ ο ἱ ρήτορέ του εἶαι: *καταγέλαστοι κα ὶ δὲ διαφέρου ἀπ ὸ τ ὰ παιδιὰ πο ὺ λέε ἀοησίε. Γιατί δὲ μπόρεσα ὰ πάρου μ ὲ τ ὸ μέρο του οὔτε ἕα σοφ ὸ ἢ ἄ σοφο, οὔτε ἄδρα ἢ γυαίκα, οὔτε ἕα μικρ ὸ παιδ ὶ ἀπ ὸ τόσα ἔθη κι ἀπ ὸ τόσου λαού, (Υ.Γ.: Ἡ σοφία τῶ Ἑλλήω ἔφθασε στ ὰ πέρατα ( ἄκρα) τῆ οἰκουμέη, ἔφερε τὴ Ἀαγέηση κα ὶ μελετᾶται ἀπὸ ὅλα τ ὰ ἔθη τῆ γὴ σήμερα) ἀλλ ὰ προκαλοῦσα τόσα γέλια τ ὰ βιβλία πο ὺ εἶχα γράψει ὥ στε μόλι τ ὰ παρουσίαζα, ὰ ἐξαφαίζοται, γὶ αὐτ ὸ χάθηκα τ ὰ περισσότερα, (Υ.Γ.: Ο ἱ Χριστιαο ὶ ἔ καα ἐμπρησμοὺ εἰ ὅλε τὶ βιβλιοθῆκε : τῆ Ἀλεξάδρεια,...τῆ Κωστατιουπόλεω, αὐτ ὴ δ ὲ ἀπὸ τὸ Αὐτοκράτορα Λέοτα Γ τὸ Ἴσαυρο ὅπου κατεστράφησα 300.000 τόοι ἑλληικῶ συγγραμμάτω ὡ *αἱρετικ ὰ* - ὅλε ο ἱ βιβλιοθῆκε τῆ Ἑλληικῆ ἐπικράτεια κατεστράφησα ἀπὸ Χριστιαοὺ μισέλληε ζηλωτέ), τόσο δὲ φοβόμαστε μ ὴ πάθωμε κάποιο κακ ὸ ἀπ ὸ τὴ ἔ χθρα τοὺ, τόσο περιφροοῦμε τὴ πολυμήχαη δραστηριότητά του*. (Εἰ τὸ μακάριο Βαβύλα καὶ κατ ὰ Ἰουλιαο ῦ κα ὶ πρὸ Ἕλληα*, λόγο Β πάρ. β). -*...ΠΛΑΤΩΝΑ ΕΞΕΒΑΛΕΝ ΟΥΧΙ ΔΙ ΕΤΕΡΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ, ΑΛΛΑ ΔΙΑ ΑΛΙΕΩΣ ΑΜΑΘΟΥΣ*. ( Ὁμιλία, Δ εἰ Ἃ Κόρ. 2.21). -*...Δὲ πᾶε ὰ κρεμασθοῦε (ο ἱ Ἕλληε σοφο ὶ) πουθε ὰ ἢ ὰ γκρεμοτσακιστοῦε, ἀφο ῦ δὲ ξέρου τί τοὺ γίεται;*. (Εἰ τὸ μακάριο Βαβύλα κα ὶ κατ ὰ Ἰουλιαο ῦ κα ὶ πρὸ Ἕ λληα*, λόγο Β πάρ. γ). -*Τίποτε δὲ κατόρθωσα, διότι τέτοια εἶαι ἡ πλάη (τῶ Ἑλλήω φιλοσόφω) κα ὶ καεὶ ὰ μὴ τὴ ἐοχλ ῆ διαλύεται*. (Εἰ τὸ Ἀπόστολο Παῦλο* ὁμιλία Δ ).
-*ΚΑΙ Ο ΜΕΝ ΠΟΛΛΑ ΛΗΡΗΣΑΣ (=λῆρο=μωρολογία) ΠΛΑΤΩΝ ΣΕΣΙΓΗΚΕΝ ΟΥΤΟΣ (= ὁ Πέτρο) ΔΕ ΦΘΕΓΓΕΤΑΙ...ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΓΗΣ ΚΑΙΕΙΣ ΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ. ΠΟΥ ΝΥΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Ο ΤΥΦΟΣ; ΠΟΥ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ; ΠΟΥ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ Ο ΛΗΡΟΣ (μωρολογία); ΤΙ ΟΥΝ ΟΥΚ ΕΙΣ ΠΛΑΤΩΝΑ ΕΝΗΡΓΗΣΕΝ Ο ΧΡΙΣΤΌΣ, ΟΥΔΕ ΕΙΣ ΠΥΘΑΓΟΡΑΝ ΦΗΣΙΝ; ΟΤΙ ΠΟΛΛΩ ΦΙΛΟΣΟΦΟΤΕΡΑ ΗΝ Η ΠΕΤΡΟΥ ΨΥΧΗ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΕΚΕΙΝΩΝ (Πυθαγόρα, Πλάτω, Ἀριστοτέλη). ΕΚΕΙΝΟΙ (ο ἱ Ἕ λληε φιλόσοφοι) ΜΕΝ ΓΑΡ ΠΑΙΔΕΣ ΟΝΤΩΣ ΗΣΑΝ ΥΠΟ ΤΗΣ ΚΕΝΗΣ ΔΟΞΗΣ ΠΕΡΙΤΡΕΠΟΜΕΝΟΙ ΠΑΝΤΑΧΟΥ...ΟΥΤΟΣ (=Πλάτω) ΜΕΝ ΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟΝ ΑΝΑΛΩΣΕ ΠΕΡΙ ΔΟΓΜΑΤΑ ΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟΣ ΑΝΟΗΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΤΤΑ. ΤΙ ΓΑΡ ΟΦΕΛΟΣ ΕΚ ΤΟΥ ΜΑΘΕΙΝ, ΟΤΙ ΜΥΙΑΝ ΜΕΤΕΠΙΠΤΕΝ, ΑΛΛ ΕΠΕΒΑΙΝΕ ΤΙΝ ΕΝ ΠΛΑΤΩΝΙ ΟΙΚΚΟΥΣΗ ΨΥΧΗ; ΠΟΙΑΣ ΤΑΥΤΑ ΟΥ ΜΑΤΑΙΟΛΟΓΙΑΣ; ΠΟΘΕΝ ΔΗ ΤΟΙΑΥΤΑ ΛΗΡΕΙΝ ΕΠΕΒΑΛΕΤΟ; ΕΙΡΩΝΙΑΣ ΜΕΣΤΟΣ ΗΝ Ο ΑΝΗΡ (Πλάτω) ΚΑΙ ΖΗΛΟΤΥΠΟΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΝΤΑΣ ΔΙΑΚΕΙΜΕΝΟΣ...ΠΑΡΑ ΔΕ ΑΥΤΟΎ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΝ ΕΙΣΗΓΑΓΕΝ, ΕΝΘΑ ΤΗΣ ΠΟΛΛΗΣ ΑΙΣΧΡΟΤΗΤΟΣ ΓΕΜΟΝΤΑ ΕΝΟΜΟΘΕΤΗΣΕ...; ΑΛΛ Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΩΣ ΕΔΟΚΕΙ ΚΑΙ ΟΠΛΑ ΤΑΙΣ ΓΥΝΑΙΞΙ ΠΕΡΙΤΗΘΗΣΙ ΚΑΙ ΚΡΑΝΗ ΚΑΙ ΚΝΗΜΙΔΑΣ ΚΑΙ ΚΥΝΩΝ ΟΥΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΙΝ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΕΝΟΣ...ΑΕΙ ΓΑΡ ΔΙ ΑΥΤΩΝ ΕΣΠΟΥΔΑΣΕ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ*. (*Κατ ὰ τῶ Ἑλλήω κα ὶ σύγκριση το ῦ Πλάτωο πρὸ τὸ Πέτρο*, πάρ.γ ). -* Ἀλλ ὰ ὰ ἀατρέφετε τ ὰ παιδι ὰ μ ὲ τὴ παιδεία κα ὶ τὴ ουθεσία το ῦ Κυρίου...Διότι ἡ ἡλικία αὐτὴ ἔχει πολλ ὴ ἀοησία κα ὶ στὴ ἀοησία αὐτ ὴ ἔρχοται ὰ προστεθοῦ κα ὶ τῶ Ἑλλήω τ ὰ λόγια, ὅτα τ ὰ παιδι ὰ μάθου ὅτι ο ἱ ( Ἕλληε) ἥρωε πο ὺ θαυμάζου, αὐτο ὶ εἶαι δοῦλοι στ ὰ πάθη καὶ δειλο ὶ στὸ θάατο. Ὅπω ὁ Ἀχιλλέα ὅτα ἀλλάζει γώμη ὅτα πεθαίει γι ὰ μία ἐρωμέη, ὅ τα ἄλλο μεθ ᾶ κι ἄλλα τέτοια πολλ ὰ. Χρειάζοται λοιπὸ στ ὸ παιδ ὶ αὐτ ὰ τ ὰ φάρμακα* ( ἔθ. ἀωτ) -*Τ ὰ παιδι ὰ ὰ ὑπακοῦτε στοὺ γοεῖ σᾶ σύμφωα μ ὲ τ ὸ θέλημα το ῦ Κυρίου... Ὅμω ὅτα ὁ γοέα εἶαι Ἕλλη ἢ αἱρετικὸ τότε τ ὸ παιδ ὶ δὲ πρέπει ὰ ὑπακούει*. (* Ἐπιστολ ὴ πρὸ Ἐ φέσιου*, ὁμιλία 21, πάρ.α). -*Γιατί ὁ Ἅγιο Βαβύλα παρεκάλεσε τὸ Θε ὸ ὰ ρίξει φωτι ὰ στὸ α ὸ (τὸ α ὸ το ῦ Ἀ πόλλωο στὴ Δάφη) κα ὶ ἡ φωτι ὰ αὔτη κατέκαψε ὅλη τὴ ὀροφ ὴ, ἀφάισε τ ὸ εἴδωλο μέχρι τ ὸ τελευταῖ ο κομμάτι ἔκαμε τ ὰ πάτα στάχτη κα ὶ σκόη*. (*Εἰ τὸ μακάριο Βαβύλα*, Λόγο Β, πάρ. ἴζ ). Υ.Γ.: Γὶ αὐτ ὸ ἁγιοποιήθηκε ὁ Βαβύλα, ὡ κα ὶ τ ὸ πλῆθο τῶ ἁγίω. Δία τὴ συεισφορά του στὴ καταστροφ ὴ το ῦ Ἑλληικο ῦ πολιτισμο ῦ. παιδεία κα ὶ κατ ὰ τῶ Ἑλλήω ὡ φυλ ὴ. -*Δὲ ἐπιτρέπεται καεὶ ὰ ζε ῖ ἀεξέλεγκτα, ὅπω συέβαιε μ ὲ τοὺ Ἕλληε σ ὲ αἰσχρότητα καὶ μέθη κι ἀδηφαγία κι ἀπολαύσει κα ὶ πολυτέλεια*. (*Περ ὶ τῆ ἀαστάσεω τῶ εκρῶ*). Μέγα Βασίλειο -*Εἶαι δ ὲ ἐχθρο ὶ ο ἱ Ἕλληε, διότι διασκεδάζου καταβροχθίζοτα μ ὲ ὀρθάοιχτο τ ὸ στόμα τὸ Ἰσραὴλ. Στόμα δ ὲ λέγει ἐδ ῶ ὁ προφήτη τὴ σοφιστική του λόγου δύαμη, ἡ ὁποία τ ὰ πάτα ἐχρησιμοποίησε γι ὰ ὰ παραπλαήσει τοὺ ἐ ἁπλότητι στὸ θεὸ πιστεύσατα*. -* Ἀάμεσα στοὺ θεοὺ τῶ Ἑλλήω ὑπάρχου φαερο ὶ ἔρωτε κα ὶ μοιχεῖε μ ἐπικεφαλῆ τὸ ὕπατο Δία* Ἔχω κάει μία περιληπτικ ὴ μελέτη περ ὶ το ῦ Δία τὸ ἔρωτε! πολυγαμία!κλπ... Θ ὰ ἀσχοληθοῦμε μ ὲ τ ὰ κείμεα τῆ Παλαιᾶ Διαθήκη κα ὶ τ ὸ θέμα τῆ μοιχεία!!, στ ὸ τέλο τοῦ θέματο ἐδ ῶ περ ὶ τῶ Πατέρω τῆ Ἐκκλησία. Ἂ δοῦμε τί λέε κα ὶ ἄλλοι Πατέρε τῆ Ἐκκλησία: - Ὁ Κύριλλο Ἱεροσολύμω *Προκατηχήσει* : * Ἔχει πολλοὺ ἐχθροὺ κα ὶ πρέπει ὰ ἔχει πολλὰ βέλη, γιατί πρὸ πολλοὺ θ ὰ ἀκοτίζει κα ὶ πρέπει ὰ μάθει πὼ ὰ καταποτίζει τοὺ Ἕ λληε*.
-Τ ὰ παρακάτω λόγια εἶαι το ῦ Ἐφραὶμ το ῦ Σύρου : * Ἂ τιμήσουμε τὶ ἑορτὲ το ῦ Κυρίου ὄχι μὲ αὐλοὺ κα ὶ κιθάρε, σὰ χριστιαο ὶ κι ὄχι σὰ Ἕλληε μ ὲ δάφε κα ὶ ἄθη ἢ κάτι ἄλλο πο ὺ θὰ προδίδεται Ἑλληικό*. -Λέει ὁ Ἀαστάσιο ὁ Σιαΐτη : *Ν ὰ μὴ εἴμαστε μ ὲ τ ὰ λόγια εὐσεβεῖ κα ὶ μ ὲ τὸ τρόπο Ἕ λληε. Εἶαι τιποτέιοι ἐκεῖοι ο ἱ χριστιαο ὶ πο ὺ τηροῦ μύθου Ἑλληικοὺ. Πῶ τολμοῦ καὶ μεταλαμβάου τ ὰ Θεία μυστήρια αὐτο ὶ πο ῦ εἶαι χειρότεροι τῶ Ἑλλήω;*. - Ὁ Θεοφάη ὁ Μοαχό ὁ ὁποῖο θεωρεῖται λογιότατο κα ὶ σοφότατο γράφει : *Ν ὰ ἀκοῦ τε λόγου καλοὺ κι ὄχι τραγούδια, γιατί στὴ ὥρα το ῦ θαάτου μᾶ αὐτ ὰ θὰ α ὶ ἐμπόδιο στὴ σωτηρία μα. Θ ὰ ἐμποδίσου (τ ὰ τραγούδια) τοὺ ἀγγέλου ὰ πάρου τὴ ψυχή μα κα ὶ θ ὰ μᾶ τὴ πάρου ο ἱ δαίμοε*. - Ὁ Ἰωάη ὁ Δαμασκηὸ λέει : *Τὶ Κυριακὲ κα ὶ τὶ γιορτὲ οὔτε ὰ παίζει οὔτε ὰ χορεύει, γιατί τ ὰ παιχίδια κι ο ἱ χορο ὶ ἔργα διαβόλου εἶαι. Ο ἱ Ἕλληε ο ἱ ἄθεοι κα ὶ ο ἱ πεπλαημέοι ποὺ δὲ πίστευα θε ὸ, πο ὺ δὲ ἤλπιζα μήτε Ἀάσταση μήτε Κρίση, ἐκεῖοι τ ὰ ἔκαμα αὐτ ὰ καὶ χόρευα κι ἔπια κι ἐχαίροτα μ ὲ τ ὰ παιχίδια. Ὅμω ἐμεῖ ο ἱ χριστιαο ὶ δὲ εἶαι σωστ ὸ ὰ τὰ κάουμε στὶ γιορτέ μα, ἀλλ ὰ ὰ θυμᾶσαι σ ὲ τί ἔφταιξε το ῦ Θεο ῦ (quilt trip), ὰ θυμᾶσαι τὸ θάατο κι ὅτι μέλλει ὰ τιμωρηθεῖ ἂ δὲ μεταοήσει. Αὐτ ὰ ὰ θυμᾶσαι κι ἀ αστέαξε, κλάψε, δάκρυσε, λυπήσου κα ὶ θρήευσε κα ὶ θ ὰ σ ὲ λυπηθε ῖ ὁ Θεό*. -Γράφει ὁ Τερτυλλιαό : *Ποι ὰ ἡ ὁμοιότη μεταξ ὺ φιλοσόφου κα ὶ ἑὸ χριστιαο ῦ, μεταξ ὺ ἑὸ μαθητο ῦ τῆ Ἑλλάδο κα ὶ ἑὸ μαθητο ῦ το ῦ οὐραο ῦ; Τί κοιὸ μεταξ ὺ Ἀθηῶ κα ὶ Ἱ ερουσαλήμ; Μεταξ ὺ Ἀκαδημία κα ὶ Ἐκκλησία, μεταξ ὺ (ποι ὰ ἡ ὁμοιότη μεταξ ὺ) Στοᾶ το ῦ Ζήωο κα ὶ Στοᾶ το ῦ Σολομῶτο ; Ὁ Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηῶ κα ὶ πάση Ἑλλάδο κ. Χριστόδουλο ἀαφέρει στὴ ἐ φημερίδα * Ἀπογευματιή* τη Ἀθήα 29 Αὐγούστου 2005 στὴ σειρ ὰ ἄρθρω μ ὲ τὸ τίτλο * Ἡ συάτηση το ῦ Ἀρχαίου Ἑλληισμο ῦ μ ὲ τὸ Χριστιαισμ ὸ. Ὁ προσηλυτισμὸ τῶ Ἑλλήω* : * Ἡ ἀ ρχαία Ἑλληικ ὴ θρησκεία δὲ κατελύθει δι ὰ διατάγματο οὔτε κατόπι ἐ πιθέσεω φαατισμέου ὄχλου*...*δὲ εἶαι εὔκολο ὰ ἀτιληφθε ῖ καεὶ πὼ ὁ Ἑλληικὸ λαὸ ἀπέρριψε τὴ θρησκεία του κα ὶ ἀσπάσθηκε μία ἄλλη θρησκεία*. *Τί τὸ ὤθησε (τὸ Ἑλληικ ὸ λα ὸ) σ ὲ μία τέτοια δραματικὴ ἀπόφαση; ( ὰ ἀσπασθε ῖ δηλαδ ὴ μία ξεόφερτη θρησκεία;)* Μετ ὰ αὐτῶ τῶ λόγω ὁ κ. Χριστόδουλο ἐπιτίθεται ἀσυγκράτητα κατά: *τῶ παραμυθολογούτω, ο ἱ ὁποῖοι μ ὲ ἀπίστευτο θράσο προσπαθοῦ ὰ ζέψου τὴ Ἱστορία στὸ ἅρμα του*, ἐ ῶ ἀποσιωπε ῖ δι ὰ τ ὰ στοιχεῖα κα ὶ τὶ ἀποδείξει, ἀπάριθμα τοκουμέτα κα ὶ κείμεα ἀφοσιωμέα στὴ ἀληθ ῆ τραγικ ὴ βίαιη ἐκχριστιάιση τῶ Ἑλλήω κα ὶ ἐπιμέει ὰ λέει πὼ *δὲ ὑπάρχει διάταγμα* πο ὺ ὰ * ὤθησε* τ ὸ ἑλληικ ὸ ἔθο ὰ ἀπορρίψει τὴ θρησκεία του. Κατ ὰ πόσο εἰλικριὴ εἶαι ὁ κ. Χριστόδουλο; Ποι ὰ εἶαι ἡ ἐπίσημη θέση τῆ ὀρθόδοξου Ἑλληικῆ Ἐκκλησία εἰ τ ὸ θέμα : * Ἡ συάτηση τοῦ Ἀρχαίου Ἑλληισμο ῦ μ ὲ τὸ Χριστιαισμ ὸ...* κα ὶ ἂ ἀπατήσουμε στὸ κ. Χριστόδουλο πο ὺ ρωτάει : *Τί τὸ ὤθησε (τὸ Ἑλληικ ὸ λα ὸ) σ ὲ μία τόσο δραματικ ὴ ἀπόφαση; * ἒφ ὅ σο προηγουμέω ἀαφέρει πώ : *... ὁ Ἑλληικὸ λαὸ ἀπέρριψε τὴ θρησκεία του κα ὶ ἀσπάσθηκε μία ἄ λλη θρησκεία (τὸ χριστιαισμό)*. Θ ὰ δοῦμε μαζ ὶ τί λέει ἡ Ἐκκλησία (τ ὸ Οἰκουμεικ ὸ Πατριαρχεῖο) σ ὲ αὐτ ὸ τ ὸ θέμα. Μέσα δ ὲ ἀπ ὸ τὴ ἄποψη αὐτῆ τῆ Ἐκκλησία τῆ Ἑλλάδα, θ ὰ βροῦμε τὴ ἀληθ ῆ ἀπάτηση στὴ ἐρώτηση : Τί ὤθησε τὸ Ἑλληικ ὸ λα ὸ ὰ πάρει τὴ δραματικ ὴ ἀπόφαση ὰ ἀλλαξοπιστήσει;
1η διάψευση εἰ τοὺ ἰσχυρισμοὺ το ῦ κ. Χριστόδουλου ἀπ ὸ τὴ Ἐκκλησία τῆ Ὀρθοδοξία. Τ ὸ μηιαῖο περιοδικ ὸ * Ἐκκλησιαστικ ὴ Ἀλήθεια* τῆ 28 Φεβρουαρίου 1899 ἔτο ΙΘ, ΑΡΙΘ. 9, μ ὲ ἕ α ἀπ ὸ τ ὰ θέματα πο ὺ ἀσχολεῖται εἶαι τ ὸ κείμεο : *Τ ὰ εἰδώλεια κα ὶ ἡ τύχη αὐτῶ* Ἂ μετρήσουμε μαζ ὶ στ ὸ κείμεο πο ὺ ἀκολουθε ῖ ( ὑπογεγραμμέα μ ὲ κόκκιη γραμμ ὴ κα ὶ κίτριο φότο) πόσε φορὲ ἐπααλαμβάοτο ο ἱ φράσει : *λειφθέτα μέτρα*, *προστάγματα*, * ἀατροπή*, *τεθεσπισμέω*, *θέσπισμα*, * Ἐπετάχθη*, αὔθι ἡ κατάλυσι τῶ εἰδωλικῶ ἱερῶ*, *θέσπισμα ἐπιτάσσο τὴ ὁριστικὴ αὐτῶ κατάλυσι*, *έο θέσπισμα*, *πρόσταγμα*, *μυστικα ὶ ὁδηγίαι*, * ἐφωδιασμέοι πράκτορε*, *μὲτ ἄκρου ζήλου ἐκτέλεσι*, *τῶ θεσπισμάτω*, *τὴ σθεαρᾶ (τῶ Ἑλλήω) ἀτίπραξι ἤτι ἀέστειλε τὴ κὰτ αὐτῶ ὁρμή*: *Τ ὰ εἰδώλεια κα ὶ ἡ τύχη αὐτῶ*: *[ Ὁ Κωστατῖο ὁ Μέγα] Μὲθ ὅλη τὴ τοιάυτη, κὰτ ἐπίφασι πὼ, ἀ εξίθρησκο πολιτεία, ἢ μετήρχετο, πάτα τ ὰ ἐπ ὶ τῶ χρόω αὐτο ῦ ληφθέτα μέτρα ἔτειο εἰ τὴ βαθμιαία τῶ πολυθεϊστικῶ ἰδεῶ ἐξαφάισι κα ὶ τῶ δογμάτω το ῦ έου θρησκεύματο ἐπικράτησι. Ἡ δ ὲ τὸ πρῶτο φαιομεικ ὴ ἠπιότη μετεβλήθη εἰ αὐστηρότητα ἔκδηλο ἐπ ὶ τέλου. Τ ὰ ἐ τ ῷ κέτρω εἰδωλικ ὰ ἱερ ὰ ἀποστερήθησα τῶ εἰ αὐτ ὰ ἀφιερωμέω προσόδω, ἀφο ῦ δ ὲ ἐπ ὶ τι ὰ χρόο ἀφέθησα ὑλικῶ ἀπροστάτευτα, κατεκλείσθησα. Πολλ ὰ δ ἐξ αὐτῶ κατελύθησα κα ὶ ἐπ ὶ τῶ ἐρειπίω αὐτῶ οἶκοι το ῦ ἀληθιο ῦ Θεο ῦ ἀηγέρθησα. Τ ὰ εἴδωλα δ ὲ κα ὶ τ ὰ ξόαα κα ὶ τὰ μορμολύκεια κα ὶ τ ὰ ἀδρείκελα ἀτικαθιστῶ εἰκόε χριστιαικα ὶ, ὡ ἡ το ῦ Καλο ῦ Ποιμέο κα ὶ ἡ το ῦ Δαιὴλ ἐ τ ῷ λάκκω λεότω. (Κα ὶ ο ἱ δύο Ἑβραῖοι τ ὸ γέο)*. [...] >>* Ἐ δ ὲ ταῖ ἐπαρχία τῆ Ἐω ἡ ἀκίητο τῶ εἰδωλείω περιουσία κατελήφθη ἒπ ὠφελεία τῶ έω ἱερῶ αῶ, οὕτω δ ἐκεῖα, οὐδ ὲ τῆ τῶ ἀρχῶ ἀτιλήψεω τυγχάοτα κα ὶ τῶ μέσω τη συτηρήσεω συεπῶ ἀποστερηθέτα, ἠρημοῦτο. Ὡ δ ὁ Εὐσέβιο διηγεῖ ται : * ἐγυμοῦτο...τῶ κατ ὰ πόλι αῶ τ ὰ προπύλαια, θυρῶ ἔρημα γιόμεα... ἑτέρω δ ἡ ἐπ ὶ τοῖ ὀρόφοι στέγη, τῶ καλυπτήρω ἀφαιρουμέω, ἐφθείρετο ἄλλω τ ὰ σεμ ὰ χαλκουργήματα, ἒφ οἶ ἡ τῶ παλαιῶ ἀπάτη μακροῖ ἐσεμολογεῖτο χρόοι, ἔκδηλα τοῖ πάσι ἐ ἀγοραῖ πάσσαι τῆ Βασιλέω πόλεω πρ ὸ ὑτίθετο,...τ ὰ πλήθη τῆ πλάη τ ὰ μορμολύκεια, ὕλη χρυσοῦ κα ὶ ἀργύρου πεπλασμέα, κα ὶ τοῦτα ἑκποδὼ ὤετο δεῖ ἄρασθαι, ὥσπερ τι ὰ λίθω ἐ γκόμματα τοῖ ἐ σκότει βαδίζουσι πρ ὸ τῶ ποδῶ ἐρριμέα*.
[...] >>*Σκοπὸ δ ὲ τῆ ἀπ ὸ τῶ εἰδωλείω ἀφαιρέσεω τῶ καλυπτήρω ἢ βεβαίω οὐχ ὶ ἡ ἀποκατάστασι αῶ ὑπαίθριω, ἐὰ ἀληθῶ ὑπαίθριοι αο ὶ τ ὸ πάλαι, ὡ πολλο ὶ φροούσι, ὑπῆρχο. Ἀφηροῦτο ο ἱ καλυπτῆρε ἐπ ὶ φθορ ὰ τῆ οἰκοδομῆ*. [...] Συέχεια τῶ ἀποσπασμάτω ἀπ ὸ τ ὸ μηιαῖο περιοδικ ὸ * Ἐκκλησιαστικ ὴ Ἀλήθεια* τῆ 28 Φεβρουαρίου 1899 ἔτο ΙΘ, ΑΡΙΘ. 9, μ ὲ ἕα ἀπ ὸ τ ὰ θέματα πο ὺ ἀσχολεῖται εἶαι τ ὸ κείμεο : *Τὰ εἰδώλεια κα ὶ ἡ τύχη αὐτῶ* σύμφωα μ ὲ τὸ Λόγο τῆ Προμηθέα. [...] >>* Ἐπ ὶ ἐ τ ῷ χρόω τ ῷ μετ ὰ ταῦτα τὴ ἀρχὴ ἀαλαβότω ἔτι αὐστηροτέρα κατ ὰ τῶ ἐθικῶ ( Ἑ λλήω πο ὺ ἀροῦτο ὰ προσηλυτισθοῦ στὸ χριστιαισμ ὸ) ἐ λήφθησα μέτρα. Κα ὶ πάλι ὅμω, μὲθ ὅλο τ ὸ δρακότειο τῶ προκηρυχθέτω τούτω μέτρω, ο ἱ εἰδωλικο ὶ αο ὶ ἀ φίετο ἀπαραβίαστοι ἐ πολλαῖ τῆ Ἑσπερία ἴδια χώραι. Ἐίοτε ἐκλείοτο πρὸ καιρὸ, ἂλλ αὔθι εἰ τὴ λατρεία το ῦ πολυθεϊσμο ῦ παρεδίδοτο. [...] >>*Κατ ὰ τ ὸ 356 ἔτο ὁ Κωστάτιο (Κωστάτιο ὁ Β κατ ὰ τὴ ἡγεμοία το ῦ ὁποίου ἱ δρύθηκε τ ὸ*σφαγεῖο κα ὶ τ ὰ βασαιστήρια τῆ Σκυθόπολη*) ἠβουλήθη ὰ θέση τέρμα εἰ τὴ τοιαύτη κατάστασι, προσταξα ἁπαξαπάτω τῶ εἰδωλείω τ ὸ κλείσιμο κα ὶ δι ὰ τῆ ἐσχάτη τῶ ποιῶ (θάατο δι ὰ βασαιστηρίω εἰ Σκυθόπολη) τοὺ παραβάτα ἀ πειλήσα* [...] >>*Ο ἱ μετ ὰ τὸ Ἰουλιαὸ ἄρξατε Ἰοβιαὸ κα ὶ Οὐαλευτιαὸ κα ὶ Οὐάλη (αὐ τοκράτορε) ἀέτρεψα τ ὰ ὓπ ἐκείου ὑπὲρ το ῦ πολυθεϊσμο ῦ κα ὶ τῶ ξοάω τεθεσπισμέα. Ἀλλ ὰ πάλι ἐπὶ Θεοδοσίου Ἃ ἐθικ ὰ ἱερ ὰ ὑφίστατο κα ὶ ἡ τῶ εἰδώλω λατρεία δημοσία ἐτελεῖτο. Ὁ Θεοδόσιο διὰ μετρημέη πολιτικῆ, κὰτ ἀρχὰ τῶ εἰδωλείω τὴ ἐξαφάισι ὑποθάλπω, προεκήρυξε ἐπὶ τέλου θέσπισμα ἐπιτάσσο τὴ ὁριστικὴ αὐτῶ ( ἐθικ ὰ ἱερ ὰ ) κατάλυσι. Ἡ μὲτ ἄκρου ζήλου τὴ φορὰ ταύτη ἐκτέλεσι το ῦ θεσπίσματο τούτου προυκάλεσε σθεαρᾶ τῶ πολυθεϊστῶ τὴ ἀτίπραξι, ἤτι ἐπ ὶ ὀκτ ὼ ἔτη ἀέστειλε τὴ κὰτ αὐτῶ ὁρμὴ. (Ο ἱ Ἕλληε λοιπὸ δὲ ἤθελα ὰ ἀσπασθοῦ τὴ ἐβραιογε ὴ θρησκεία - τὸ χριστιαισμ ὸ - οὔτε θεληματικ ὰ ἀπέρριψα τὴ Πατρώα ἐθική του θρησκεία). [...]