Περιεχόμενα Πρόλογος...11 Εισαγωγή...17 Πώς να Χρησιμοποιήσετε Αυτό το Βιβλίο...29 Μέρος Ι: Το Είναι και η Όραση Κεφάλαιο 1 Η Όραση ως Μεταφορά...33 Κεφάλαιο 2 Επιστροφή στη Διαύγεια...49 Κεφάλαιο 3 Η Διαδικασία της Αλλαγής...60 Μέρος ΙΙ: Χρησιμοποιώντας το Νου σας ως Εργαλείο Κεφάλαιο 4 Δημιουργήστε μια Νέα Πραγματικότητα...71 Κεφάλαιο 5 Θετική Σκέψη...77 Κεφάλαιο 6 Θετικές Δηλώσεις...85 Κεφάλαιο 7 Οραματισμός...103 Κεφάλαιο 8 Μεταπρογραμματισμός...109 Κεφάλαιο 9 Διάλογος με τον Εαυτό σας...115 Μέρος ΙΙΙ: Ένας Άλλος Τρόπος Ύπαρξης Κεφάλαιο 10 Αποδεχθείτε τη Δύναμή σας...125
Κεφάλαιο 11 Η Σχέση σας με τον Εαυτό σας...139 Κεφάλαιο 12 Ζήστε στο «Εδώ και Τώρα»...149 Κεφάλαιο 13 Φυσαλίδα και Πραγματικότητα...157 Κεφάλαιο 14 Το Ανθρώπινο Σύστημα Καθοδήγησης...167 Κεφάλαιο 15 Ερωτήσεις και Απαντήσεις...175 Κεφάλαιο 16 Επίλογος...187 Μέρος IV: Ασκήσεις Άσκηση Ι: Αγαπάτε τα Μάτια σας...193 Άσκηση ΙΙ: Μην Κάνετε Τίποτα...194 Άσκηση ΙΙΙ: Προοδευτική Χαλάρωση...197 Άσκηση IV: Ασκήσεις της Χάθα Γιόγκα για τα Μάτια...202 Άσκηση V: Εξισορρόπηση της Όρασης...206 Θετικές Δηλώσεις για την Όραση...208 Διμηνιαίο Πρόγραμμα...210 Πώς να Χρησιμοποιήσετε τον Οπτομετρικό Πίνακα...214 Μέρος V: Ιστορίες Επιτυχίας
Πρόλογος Θεραπείες Ο δρ Μπέιτς ήταν ο πρώτος που υποστήριξε ότι η όραση μπορεί να βελτιωθεί. Αφού η επίσημη θέση της οφθαλμολογίας ήταν (και σε πολλά μέρη εξακολουθεί να είναι) ότι η όραση δεν βελτιώνεται, οι ιδέες του θεωρήθηκαν αμφιλεγόμενες. Όμως, σε όλη τη διάρκεια αυτής της διαμάχης εξακολουθούσε να ισχύει μια αδιαμφισβήτητη διαπίστωση: ότι σε μερικές περιπτώσεις η όραση όντως βελτιωνόταν! Πώς μπορεί να διαφωνήσει κανείς με την επιτυχία; Μερικές από τις επιτυχίες του δρα Μπέιτς περιλάμβαναν και παθήσεις όπως το γλαύκωμα, ο καταρράκτης και η μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια. Μια από τις βασικές αρχές του δρα Μπέιτς ήταν ότι όλα τα προβλήματα όρασης συνοδεύονται πάντα από μια συγκεκριμένη νοητική κατάσταση. Περαιτέρω έρευνες από τον Τσαρλς Κέλεϊ, του Ινστιτούτου Ρέιντιξ, έδειξαν πώς κάθε συγκεκριμένο πρόβλημα όρασης συνοδεύεται από συγκεκριμένες νοητικές καταστάσεις. Η πείρα μου μου έχει δείξει ότι η όραση κάθε ανθρώπου είναι όντως μια «μεταφορά», με την έννοια ότι περιγράφει «μεταφορικά» τη συνειδησιακή του κατάσταση, ότι ο τρόπος Ύπαρξης κάθε ανθρώπου συνδέεται άμεσα με τον τρόπο που βλέπει. Από παλιά επικρατούσε η άποψη ότι το μάτι λειτουργεί σαν μια άκαμπτη φωτογραφική μηχανή, με τη διαδικασία προσαρμογής του φακού να επιτυγχάνεται από λειτουργίες μέσα στο μάτι, όπως η δράση των ακτινωτών μυών που μεταβάλλουν το πάχος του φακού. Αυτή η άποψη είναι γνωστή
12 MARTIN BROFMAN ως «Θεωρία του Χέλμχολτζ». Όμως, ο δρ Μπέιτς υποστήριζε ότι το μάτι λειτουργεί περισσότερο σαν μια φωτογραφική μηχανή με «φυσούνα». Θεωρούσε ότι οι εξωτερικοί μύες γύρω από το μάτι ελέγχουν και μεταβάλλουν το μήκος του και ότι η ένταση που έχει συσσωρευτεί σε αυτούς τους μυς μπορεί να αποβληθεί, πράγμα που βελτιώνει την όραση. Επίσης, άφηνε να εννοηθεί ότι η ένταση σε αυτούς τους μυς συνδέεται με μια συγκεκριμένη νοητική ένταση. Έτσι, τα προβλήματα όρασης αποκτούσαν μεταφορική σημασία στο επίπεδο της συνειδητότητας. Ο δρ Μπέιτς διαπίστωσε ότι όσοι εμφανίζουν προβλήματα όρασης έχουν κάποια μορφή όχι μόνο νοητικής αλλά και σωματικής έντασης. Έτσι, πολλές από τις τεχνικές του είχαν σκοπό να δημιουργήσουν μια κατάσταση νοητικής χαλάρωσης. Για το σκοπό αυτό ο ασθενής φανταζόταν σκηνές που τον ηρεμούσαν και εφάρμοζε τεχνικές σωματικής χαλάρωσης. Η Μάργκαρετ Νταρστ Κόρμπετ, που εκπαιδεύθηκε από το δρα Μπέιτς και εργάστηκε επίσης με τον Άλντους Χάξλεϊ, συνέχισε το έργο του δρα Μπέιτς μετά το θάνατό του το 1931. Η κυρία Κόρμπετ επεσήμανε ότι τα προβλήματα όρασης φαίνονται να συνοδεύονται πάντα από λανθασμένη αναπνοή άλλη μια μορφή έκφρασης της σωματικής έντασης και διαπίστωσε πως όταν βοηθούσε τους ασθενείς να αναπνέουν πιο άνετα, η όρασή τους βελτιωνόταν. Ο δρ Κέλεϊ, έχοντας μελετήσει τις ιδέες του Βίλχελμ Ράιχ και του Αλεξάντερ Λόουεν, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πραγματικό αίτιο των διαταραχών της όρασης έγκειται στην ανικανότητα του ατόμου να εκφράσει βαθιά συναισθήματα. Οι προσεγγίσεις που αναφέραμε συνδέονται με κάποιο τρόπο μεταξύ τους, και όλες έχουν αποδειχθεί χρήσιμες σε κάποιο βαθμό.
BEΛΤΙΩΣΤΕ ΤΗΝ ΟΡΑΣΗ ΣΑΣ 13 Έτσι, το ερώτημα που απασχολούσε πολλούς ήταν το εξής: «Γιατί αυτές οι μέθοδοι δεν έχουν μεγαλύτερη επιτυχία;» Πραγματικά, αν και είχαν σημειωθεί πολλές επιτυχίες, ήταν πολλές και οι περιπτώσεις ατόμων που εφάρμοσαν πιστά αυτές τις μεθόδους αλλά με περιορισμένα αποτελέσματα. Η γνώμη μου είναι ότι η επιτυχία έρχεται μόνο όταν ο ασθενής είναι διατεθειμένος να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές στη συνειδητότητά του, στον τρόπο της Ύπαρξής του, στον τρόπο με τον οποίο ζει τη ζωή του. Όλες οι επιτυχείς εκβάσεις που έχω δει συνοδεύονταν πάντα από δραματικές αλλαγές στον τρόπο ζωής του ατόμου, αλλαγές τέτοιου μεγέθους ώστε η βελτίωση της όρασης να θεωρείται από πολλούς μια δευτερεύουσα ωφέλεια της διαδικασίας που είχαν βιώσει. Στη δική μου περίπτωση, η όρασή μου αποκαταστάθηκε χωρίς να καταβάλω την παραμικρή προσπάθεια γι αυτό το σκοπό απλώς εστίασα σε αυτά που έπρεπε να κάνω για να είμαι ευτυχισμένος. Ας μην ξεχνάμε ότι ο ευτυχισμένος άνθρωπος αισθάνεται λιγότερο στρες από τον δυστυχισμένο, και το στρες επηρεάζει αρνητικά την όραση. Η προσέγγιση του Μπέιτς έχει θεωρηθεί από πολλούς υπερβολικά τεχνική και μηχανιστική. Αν και οι ιδέες του βιβλίου του δείχνουν μια βαθιά κατανόηση της συνειδησιακής κατάστασης που συνοδεύει τα προβλήματα όρασης, όσοι χρησιμοποιούν τις τεχνικές του παραβλέπουν συχνά αυτές τις ιδέες και εστιάζουν στο επιφανειακό επίπεδο των όσων εκτελούν αντί στην εσωτερική εμπειρία τους όταν τα εκτελούν. Έτσι, η επιτυχία τους είναι περιορισμένη. Σε μια περίπτωση που γνωρίζω, ένας άντρας μπόρεσε να μειώσει το πρόβλημά του από τις 16 στις 12 διοπτρίες μέσα σε τρεις μήνες χρησιμοποιώντας απλώς τεχνικές σωματικής χαλάρωσης, αλλά δεν ήταν διατεθειμένος να εξερευνήσει τις
14 MARTIN BROFMAN βαθύτερες διαστάσεις του προβλήματός του και έτσι δεν είδε περαιτέρω βελτίωση. Έστω και έτσι, όμως, μπόρεσε να δει τα πουλιά για πρώτη φορά στη ζωή του! Σε αυτό το βιβλίο, η κύρια έμφαση δίνεται στην εσωτερική διεργασία, σε αυτά που συμβαίνουν μέσα στη συνειδητότητά σας. Πρόκειται για μια διαδικασία βαθιάς προσωπικής μεταμόρφωσης. Οι τεχνικές στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι νοητικές. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας θα σας δώσει τα κίνητρα, την έμπνευση και τις μεθόδους για να επιτύχετε αυτή τη διαδικασία μεταμόρφωσης, θα σας προσφέρει την ευκαιρία να αλλάξετε τόσο τον τρόπο της Ύπαρξής σας όσο και τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε. Εσείς, οι αναγνώστες, πρέπει να εφαρμόσετε αυτές τις μεθόδους για να δείτε αποτελέσματα. Αυτή η προοπτική μπορεί να δημιουργήσει κάποια ανησυχία, αφού όλοι συνήθως δικαιολογούμε τον τρόπο Ύπαρξής μας, ενώ πολλοί από εμάς δεν θέλουμε να αλλάξουμε και να γίνουμε «άλλοι άνθρωποι». Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι γινόμαστε περισσότερο ο εαυτός μας αυτό που πραγματικά είμαστε. Αφαιρούμε διαδοχικά στρώματα και ανακαλύπτουμε ξανά τον αληθινό εαυτό μας. Αν έχετε προβλήματα όρασης, δεν είστε ο εαυτός σας. Έχετε κρύψει ή καταπιέσει τον πραγματικό εαυτό σας ή ζείτε σύμφωνα με μια τεχνητή εικόνα, προσπαθώντας να είστε έτσι όπως νομίζετε ότι «πρέπει» να είστε. Άραγε, μπορείτε να φανταστείτε πώς θα είναι η ζωή σας όταν ανακαλύψετε ότι δεν χρειάζεται πλέον να ζείτε σύμφωνα με αυτή την πλαστή εικόνα, όταν διαπιστώσετε ότι μπορείτε να είστε ο πραγματικός εαυτός σας; Δεν θα νιώθατε τότε πιο ελεύθεροι; Αυτό το βιβλίο μπορεί να γίνει το όχημα που θα σας οδηγήσει στη ζωή που πάντα θέλατε, μια ζωή στην οποία είστε ευτυχισμένοι και ήρεμοι και βλέπετε καθαρά. Όταν είστε
BEΛΤΙΩΣΤΕ ΤΗΝ ΟΡΑΣΗ ΣΑΣ 15 ευτυχισμένοι και ήρεμοι, δεν έχετε στρες και ένταση. Όταν το στρες και η ένταση απομακρυνθούν από τη συνειδητότητά σας, απομακρύνονται επίσης και από το σώμα σας, μαζί με τα συμπτώματα των προβλημάτων όρασης. Έτσι, ανακτάτε την ισορροπία σας σε όλα τα επίπεδα. Μπορεί να σας μάθει αυτό το βιβλίο πώς να είστε ευτυχισμένοι; Όχι. Αυτό το γνωρίζετε ήδη. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αρχίσετε να κάνετε αυτά που σας κάνουν ευτυχισμένους και να πάψετε να κάνετε αυτά που σας κάνουν δυστυχισμένους. Όμως, μέχρι τώρα δεν αφήνατε τον εαυτό σας να πλησιάσει την ευτυχία δεν τον αφήνατε καν να δει τι είναι αυτό που θα τον έκανε ευτυχισμένο και αμφιβάλλατε αν μπορείτε πραγματικά να φτάσετε σε μια τέτοια κατάσταση. Αυτό το βιβλίο θα σας υπενθυμίσει τα πράγματα που, βαθιά μέσα σας, γνωρίζατε πάντα. Είστε έτοιμοι να δείτε; Είστε έτοιμοι να κάνετε τις απαραίτητες αλλαγές για να μεταμορφωθείτε; Μπορεί αυτό το βιβλίο να σας βοηθήσει να το καταφέρετε; Ναι, μπορεί. Αποποίηση ευθυνών: Η Ίαση και η Ιατρική είναι δύο πολύ διαφορετικοί τομείς και ο νόμος απαιτεί την ύπαρξη αυτής της αποποίησης ευθυνών. Οι πληροφορίες σε αυτό το βιβλίο δεν αποτελούν ιατρικές συμβουλές και δεν εντάσσονται στην ιατρική αλλά στην ίαση. Σε περίπτωση σοβαρής ασθένειας συμβουλευτείτε το γιατρό σας.
Εισαγωγή Αυτό το βιβλίο αφορά τη Βελτίωση της Όρασης, αλλά δεν είναι απλώς ένα βιβλίο για την όραση. Ο στόχος του είναι η ανακάλυψη της εσωτερικής διαύγειας. Η διαύγεια μέσα σας θα σας οδηγήσει και στην οπτική διαύγεια. Μπορώ να το πω αυτό με βεβαιότητα επειδή το έχω ζήσει, αλλά και επειδή έχω γνωρίσει πολλούς άλλους ανθρώπους που το έχουν ζήσει. Το δικό μου ταξίδι προς τη διαύγεια άρχισε με μια «εμπειρία αφύπνισης». Θα ήθελα να σας διηγηθώ την ιστορία μου σαν μια εισαγωγή για όσα θα ακολουθήσουν. Το 1975 εμφάνισα καρκίνο και μου είπαν ότι είχα ένανδύο μήνες ζωής. Ο όγκος βρισκόταν στη σπονδυλική στήλη στον αυχένα και καθώς μεγάλωνε, πίεζε τον νωτιαίο μυελό πάνω στο εσωτερικό της σπονδυλικής στήλης. Υπέφερα από παράλυση στο δεξί χέρι και από σπασμούς στα πόδια. Με εγχείρισαν χωρίς να μπορέσουν να αφαιρέσουν τον όγκο και μου είπαν ότι, για διάφορους λόγους, η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία δεν θα είχαν αποτέλεσμα. Οι γιατροί με προειδοποίησαν ότι το τέλος μπορεί να ερχόταν πολύ ξαφνικά, ανά πάσα στιγμή, αν έβηχα ή φταρνιζόμουν. Ήμουν αντιμέτωπος με μια πραγματικότητα όπου κάθε μέρα ή κάθε ώρα μπορεί να ήταν η τελευταία μου. Ένα πράγμα ήξερα σίγουρα για αυτό τον λίγο χρόνο που μου απέμενε ήθελα να είμαι ευτυχισμένος, απλώς να είμαι ο εαυτός μου. Γι αυτόν το λόγο δεν με ενδιέφεραν οι απωθητικές ειδικές δίαιτες παρά τους ισχυρισμούς ότι μπορεί να με βοηθούσαν. Κάθε
18 MARTIN BROFMAN γεύμα μπορεί να ήταν το τελευταίο μου και ήθελα να τρώω αυτά που μου άρεσαν πραγματικά. Έπρεπε να είμαι αληθινός, ό,τι έκανα έπρεπε να ήταν γνήσιο. Οι αξίες μου άλλαξαν. Ζούσα στο παρόν και έκανα μόνο ό,τι ήθελα πραγματικά να κάνω. Μερικά πράγματα που μου φαίνονταν σημαντικά παλιότερα, ξαφνικά δεν είχαν πια καμιά σημασία. Το μόνο που είχε σημασία ήταν να είμαι ευτυχισμένος και αυτό για εμένα σήμαινε να κάνω αυτό που ένιωθα τη διάθεση να κάνω και, αντίστροφα, να μην κάνω τίποτα που θα μπορούσε να μου προκαλέσει δυστυχία. Δύο μήνες αργότερα ήμουν ακόμη ζωντανός. Το διάστημα που είχαν προβλέψει οι γιατροί είχε τελειώσει, αλλά ζούσα ακόμη! Ένα μήνα αργότερα ήμουν ακόμη ζωντανός. Αναρωτιόμουν πόσο ακόμη μπορεί να ζούσα. Η Πρωτοχρονιά απείχε πέντε μήνες και αποφάσισα ότι αν από κάποια θαύμα ζούσα ακόμη, θα το γιόρταζα πηγαίνοντας διακοπές σε κάποιον τροπικό παράδεισο. Εκείνο που δεν ήξερα ήταν ότι αυτές οι διακοπές θα μου έσωζαν τη ζωή. Πέντε μήνες αργότερα γιόρταζα την Πρωτοχρονιά στη Μαρτινίκα, μιλώντας με κάποιον που δίδασκε εκεί διαλογισμό Ζεν. Ήταν μια συζήτηση που διεύρυνε τη σκέψη μου. Αυτός ο δάσκαλος μου είπε: «Ο καρκίνος αρχίζει από το νου σου εκεί πρέπει να δουλέψεις για να απαλλαγείς από την ασθένεια». Ήταν λες και κάποιος είχε ανάψει ξαφνικά τα φώτα ήταν τόσο ξεκάθαρο. Κατάλαβα αμέσως τι εννοούσε και είδα ότι ο καρκίνος είναι μια μεταφορά για τα πράγματα που κρατάμε μέσα μας και δεν τολμάμε να εκφράσουμε. Είδα ότι ο προηγούμενος τρόπος ζωής και ύπαρξής μου με έκανε να σκοτώνω
BEΛΤΙΩΣΤΕ ΤΗΝ ΟΡΑΣΗ ΣΑΣ 19 τον εαυτό μου με πολλούς τρόπους. Συνειδητοποίησα εκείνη τη στιγμή ότι αν άλλαζα τον τρόπο ζωής μου, θα μπορούσα να απαλλαγώ από τα συμπτώματα. Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω το νου μου σαν ένα εργαλείο για να επιτύχω τις αλλαγές που ήθελα στον τρόπο ύπαρξής μου και στο σώμα μου. Για πρώτη φορά από τότε που άκουσα τη διάγνωση, μπόρεσα να σκεφτώ ότι ήταν δυνατόν να αντιστρέψω την κατάσταση και να απαλλαγώ από τον καρκίνο. Θα μπορούσα να σώσω τη ζωή μου! Μερικές εβδομάδες αργότερα, άκουσα μια ομιλία για τον Έλεγχο του Νου με τη Μέθοδο Σίλβα (που τώρα έχει μετονομαστεί σε «Μέθοδο Σίλβα»). Η μέθοδος αυτή διδάσκει πώς να χρησιμοποιούμε το νου μας ως εργαλείο και βασίζεται στην ιδέα ότι οι αντιλήψεις μας δημιουργούν την πραγματικότητά μας και ότι αφού εμείς είμαστε αυτοί που επιλέγουμε τις αντιλήψεις μας, μπορούμε και να επιλέξουμε να αλλάξουμε οποιαδήποτε πλευρά αυτής της πραγματικότητας. Η συνειδητότητά μου ήταν αποτέλεσμα προγραμματισμού και λειτουργούσε ακριβώς όπως ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής που παράγει αποτελέσματα με βάση τον τρόπο προγραμματισμού του. Εγώ και μόνο εγώ μπορούσα να επαναπρογραμματίσω τη συνειδητότητά μου. Σύμφωνα με την αντίληψη που είχα, έπασχα από μια ανίατη ασθένεια. Έτσι, έπρεπε να επαναπρογραμματίσω τη συνειδητότητά μου για να δημιουργήσω την αντίληψη ότι ήμουν καλά. Δεν ήμουν προετοιμασμένος για μια τόσο απότομη αλλαγή. Για ένα μεγάλο διάστημα θεωρούσα ότι βρισκόμουν σε μια πορεία επιδείνωσης και ότι πλησίαζα όλο και πιο κοντά στο θάνατο. Αυτή η διαδικασία απαιτούσε μια ριζική αλλαγή στη σκέψη μου. Συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσα πολύ πιο εύκολα να δημιουργήσω την αντίληψη ότι
20 MARTIN BROFMAN είμαι όλο και καλύτερα, ώσπου τελικά να έφτανα στο σημείο να πω ότι είμαι καλά. Ήξερα ότι αυτή η μεταστροφή μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Έπρεπε να πατήσω ένα διακόπτη μέσα στο νου μου και να γνωρίζω με βεβαιότητα ότι τον έχω πατήσει. Αφού, λοιπόν, αυτή η αλλαγή μπορούσε να συμβεί οποτεδήποτε, αποφάσισα να την κάνω εκείνη τη στιγμή. Η μεταστροφή στη συνειδητότητά μου ήταν άμεση, την ένιωσα, ήξερα αμέσως ότι είχε ξεκινήσει η πορεία προς τη βελτίωση. Ήξερα, επίσης, πόσο σημαντικό ήταν να τηρήσω τις αποφάσεις μου. Από εκείνη τη στιγμή γνώριζα πως οι αντιλήψεις μου έπρεπε να ενισχύουν την ιδέα ότι η υγεία μου θα βελτιωνόταν πλέον όλο και περισσότερο, μέχρι που τελικά θα θεραπευόμουν εντελώς. Έτρωγα όποιες τροφές ήθελα, λέγοντας στον εαυτό μου ότι αυτές ακριβώς χρειαζόταν και ζητούσε το σώμα μου για να επιταχύνει τη διαδικασία της ίασης. Μέχρι τότε, ορισμένες αισθήσεις παρόμοιες με ηλεκτροσόκ στο σώμα μου ενίσχυαν την ιδέα ότι ο όγκος μεγάλωνε. Εξακολουθούσα να τις αισθάνομαι, αλλά επέλεγα πλέον να τις θεωρώ ένδειξη ότι ο όγκος συρρικνωνόταν. Ο νους μου αναζητούσε συνεχώς νέους τρόπους για να επιβεβαιώσει τη βελτίωση της υγείας μου. Ήξερα ότι έπρεπε να μένω μακριά από εκείνους που επέμεναν να με θεωρούν ανίατα άρρωστο, όχι επειδή δεν τους αγαπούσα, αλλά επειδή έπρεπε να διατηρήσω τη θετική στάση μου σχετικά με τη διαδικασία της ίασης. Έπρεπε να είμαι με ανθρώπους που θα με ενθάρρυναν να πετύχω αυτό τον φαινομενικά αδύνατο στόχο που είχα θέσει. Όταν κάποιος με ρωτούσε πώς ήμουν, απαντούσα πάντα «Όλο και καλύτερα, ευχαριστώ». Και ήταν αλήθεια.
BEΛΤΙΩΣΤΕ ΤΗΝ ΟΡΑΣΗ ΣΑΣ 21 Ερεύνησα τις τεχνικές νοητικού προγραμματισμού και διαπίστωσα ότι αν μετέβαινα σε κατάσταση χαλάρωσης και είχα έναν θετικό εσωτερικό διάλογο με τον εαυτό μου επί 15 λεπτά, τότε μέσα σε 66 μέρες θα μπορούσα να κάνω τον εαυτό μου να πιστέψει οτιδήποτε. Και οτιδήποτε πίστευα πως ήταν αλήθεια, θα ήταν αλήθεια. Ήξερα ότι ήταν ζωτικής σημασίας να διατηρήσω τον θετικό προγραμματισμό, αλλά και ότι η μετάβαση στην κατάσταση χαλάρωσης και ο θετικός εσωτερικός διάλογος για 15 λεπτά, τρεις φορές τη μέρα, ήταν ένα μέρος της διαδικασίας προγραμματισμού που δεν έπρεπε να παρεμποδίσω με κανένα τρόπο. Ορισμένες φορές έμπαινα στον πειρασμό να μην εφαρμόσω τις τεχνικές χαλάρωσης, αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις υπενθύμιζα στον εαυτό μου ότι κινδύνευε η ζωή μου. Έτσι, αυτός ο πειρασμός ήταν κάτι που στεκόταν ανάμεσα σε εμένα και τη ζωή μου κι έπρεπε να απομακρυνθεί ώστε να μπορέσω να ζήσω. Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται πολύ απλά, αλλά δεν ήταν πάντα εύκολα. Μερικές φορές ιδιαίτερα στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα. Σε κάποιες περιπτώσεις, οι σκέψεις μου ή τα λόγια μου επιβεβαίωναν κάποια άλλη ιδέα, και όχι ότι βελτιώνομαι. Τότε έπρεπε να φανώ ειλικρινής με τον εαυτό μου και να παραδεχτώ ότι «τα είχα κάνει θάλασσα». Έτσι, άρχιζα από την αρχή, λέγοντας στον εαυτό μου ότι αυτή ήταν μια δοκιμή και ότι η πραγματική αλλαγή συνέβαινε εκείνη τη στιγμή. Βαθμιαία η διαδικασία έγινε πιο εύκολη. Μπορούσα να διατηρώ τη θετική στάση και την αποφασιστικότητά μου μόνο για κάποιες ώρες στην αρχή, έπειτα για μία μέρα, έπειτα για δύο μέρες και, τελικά, συνέχεια. Το πρόγραμμα είχε αποτέλεσμα.
22 MARTIN BROFMAN Οι αμφιβολίες εμφανίζονταν πότε-πότε, αλλά ήξερα ότι δεν αντιπροσώπευαν την αλήθεια. Η ενθαρρυντική φωνή μέσα μου έγινε ο οδηγός μου, που με επανέφερε σε μια κατάσταση σταθερής υγείας και μου επέτρεπε να παραμείνω προσηλωμένος στη γνώση ότι συμβαίνουν θετικές αλλαγές. Όταν δεν αισθανόμουν κάποιο σύμπτωμα, έλεγα στον εαυτό μου ότι μπορεί να μην το ένιωθα ποτέ ξανά. Αν επανεμφανιζόταν, τότε έλεγα στον εαυτό μου ότι η διαδικασία δεν είχε ολοκληρωθεί, αλλά έπρεπε να παραδέχομαι ότι αισθανόμουν το σύμπτωμα λιγότερο συχνά και με μικρότερη ένταση από πριν. Όλα πήγαιναν καλά. Έπρεπε να αναγνωρίζω ότι συνέβαιναν θετικές αλλαγές, έστω και αν δεν ήταν πάντα εμφανείς. Έλεγα στον εαυτό μου ότι κατά πάσα πιθανότητα η αλλαγή ήταν λίγο κάτω από το όριο της αντίληψής μου και περίμενα ανυπόμονα τις ενδείξεις που θα την επιβεβαίωναν. Κατάφερνα πάντα να βρω κάτι θετικό και να διαβεβαιώνω τον εαυτό μου ότι η βελτίωση δεν ήταν γέννημα της φαντασίας μου. Είχα μεγάλη ενθάρρυνση από τις κόρες μου, την Τζάκι και τη Χέδερ. Η Χέδερ ήταν μόλις τεσσάρων ετών τότε και ήξερε ότι η αγάπη θεραπεύει, έτσι μου έδινε μαγικά θεραπευτικά φιλιά κάθε πρωί και βράδυ. Αισθανόμουν, επίσης, την πίστη της εξάχρονης Τζάκι σε εμένα και στην ικανότητά μου να ξεπεράσω αυτό το πρόβλημα. Δεν δεχόταν κανένα άλλο ενδεχόμενο. Στα μάτια της έβλεπα πάντα τη σύνδεσή της μαζί μου. Στις περιόδους χαλάρωσης οραματιζόμουν τον όγκο και φανταζόμουν ένα στρώμα καρκινικών κυττάρων να πεθαίνουν και να αποβάλλονται από το φυσικό σύστημα κάθαρσης του σώματος. Ήξερα ότι συνέβαινε μια αλλαγή, έστω και αν δεν ήταν εμφανής και αισθητή. Κάθε φορά που απέβαλλα
BEΛΤΙΩΣΤΕ ΤΗΝ ΟΡΑΣΗ ΣΑΣ 23 απόβλητα από το σώμα μου, ήξερα ότι μαζί τους αποβάλλονταν και νεκρά καρκινικά κύτταρα. Αυτό ήταν κάτι που το γνώριζα με απόλυτη σιγουριά. Ήξερα ότι ο καρκίνος αντιπροσώπευε κάτι που κρατούσα μέσα μου και δεν το εξέφραζα. Αφού ο όγκος βρισκόταν στο δεξιό μέρος του τσάκρα του λαιμού (δηλαδή, στο ενεργειακό κέντρο του λαιμού), ήξερα, επίσης, ότι αυτό σήμαινε πως καταπίεζα την έκφραση του Είναι μου. Και αφού δεν ήξερα τι ακριβώς σήμαινε αυτό, αποφάσισα ότι έπρεπε να εκφράζω τα πάντα: κάθε σκέψη και κάθε συναίσθημα. Εξέφραζα οτιδήποτε υπήρχε στη συνειδητότητά μου και ήθελε να εκφραστεί, γνωρίζοντας ότι αυτό ήταν απαραίτητο για την υγεία μου. Μέχρι τότε είχα την αντίληψη ότι αυτή η έκφραση οδηγεί σε δυσαρμονία, αλλά τώρα έβλεπα ότι αυτά που εξέφραζα και επικοινωνούσα εκτιμούνταν από τους γύρω μου και οδηγούσαν στην αρμονία. Παλαιότερα πίστευα ότι αν εξέφραζα τις πραγματικές επιθυμίες μου, θα συνέβαινε κάτι κακό. Έπρεπε να επαναπρογραμματίσω αυτή την αντίληψη και να την αντικαταστήσω με την πεποίθηση ότι αν εξέφραζα αυτά που πραγματικά ήθελα, θα συνέβαινε κάτι υπέροχο. Πήρα αυτή την απόφαση και ακολουθούσα πλέον αυτόν το δρόμο. Άρχισα να βλέπω ότι είχα όλο και λιγότερα κοινά σημεία με τους παλιούς φίλους μου. Ήταν λες και αρχικά είχαμε μια κοινή δονητική συχνότητα, ας πούμε τους 547 κύκλους (ό,τι και αν σημαίνει αυτό), και ξαφνικά εγώ βρέθηκα να λειτουργώ στους 872 κύκλους, έχοντας πλέον ελάχιστα πράγματα να μοιραστώ με τους ανθρώπους των 547 κύκλων. Έπρεπε να βρω νέους φίλους που θα βρίσκονταν κι αυτοί στους 872 κύκλους, ώστε να έχω στο πλευρό μου ανθρώπους με τους οποίους θα μπορούσα να συζητώ.
24 MARTIN BROFMAN Ανακάλυψα ότι με προσήλκυαν οι άνθρωποι των 872 κύκλων και, αντίστροφα, τους προσήλκυα κι εγώ, σαν να είχα αποκτήσει έναν επιλεκτικό μαγνητισμό. Επίσης, αποβλήθηκαν ορισμένα στοιχεία της πραγματικότητάς μου που δεν συμφωνούσαν πια με τη νέα Οντότητα στην οποία εξελισσόμουν. Βαθιά μέσα μου ήξερα ότι αυτή η διαδικασία ήταν αναπόφευκτη και δεν έπρεπε να την παρεμποδίσω. Ανέπτυξα μια αίσθηση συμπόνιας και κατανόησης και ήξερα ότι η ζωή μου εξαρτιόταν από την αποβολή όλων των στοιχείων που δεν συμφωνούσαν με τις νέες δονήσεις μου. Η διαδικασία ήταν απλή, αν και όχι πάντα εύκολη. Έβλεπα το ξεκίνημα κάθε μέρας σαν μια διαδικασία αυτοανακάλυψης, χωρίς προσχηματισμένες ιδέες για το ποιος ήμουν, αλλά με μια προθυμία να ανακαλύψω τον αναδυόμενο εαυτό μου. Υπήρχε μια αίσθηση αγαλλίασης με κάθε νέα ανακάλυψη. Συχνά φανταζόμουν τη σκηνή στο εξεταστήριο του γιατρού αφού θα είχε ολοκληρωθεί το έργο μου. Θα έβλεπα το γιατρό να με εξετάζει και να δείχνει απορημένος, επειδή δεν θα μπορούσε να βρει κανέναν όγκο. Τον φανταζόμουν να δείχνει σαστισμένος και να λέει «Ίσως κάναμε λάθος». Έπαιζα αυτή τη σκηνή στο νου μου κάθε μέρα, κατά τις περιόδους χαλάρωσης. Περίπου δύο μήνες αργότερα πήγα να με εξετάσει ο ίδιος γιατρός που είχε κάνει την αρχική διάγνωση. Με εξέτασε και δεν βρήκε τίποτα. Και μαντέψτε τι είπε: «Ίσως κάναμε λάθος». Γελούσα σε όλη τη διαδρομή μέχρι το σπίτι μου. Έχω μεταμορφώσει τον τρόπο Ύπαρξής μου. Ο τρόπος ζωής μου έχει αλλάξει δραματικά. Παλαιότερα, δούλευα στη Γουόλ Στριτ, σχεδίαζα συστήματα υπολογιστών και ερευνούσα απάτες μέσω υπολογιστών. Αν και ήταν ενδιαφέρον,
BEΛΤΙΩΣΤΕ ΤΗΝ ΟΡΑΣΗ ΣΑΣ 25 δεν ένιωθα και τόσο σημαντικός μέσα στην «ευρύτερη εικόνα» των πραγμάτων. Κάθε μέρα ταξίδευα 90 λεπτά για να πάω στη δουλειά μου και άλλα 90 για να επιστρέψω και ζούσα το «Αμερικανικό Όνειρο» σπίτι στα προάστια, γυναίκα και δύο παιδιά, δύο αυτοκίνητα στο γκαράζ, ένα μεγάλο σκυλί Αλλά δεν ήμουν ευτυχισμένος. Δουλεύοντας με τη συνειδητότητα, νιώθω σαν να έχω ανεβεί σε μια υψηλότερη κατηγορία υπολογιστών. Το έργο που κάνω τώρα ως θεραπευτής και δάσκαλος έχει νόημα για εμένα, είναι σημαντικό για άλλους και αποτελεί υπηρεσία προς την ανθρωπότητα. Νιώθω αγαλλίαση όταν θεραπεύω και διδάσκω και γνωρίζω ότι επιτελώ το έργο της ζωής μου. Η μεταμόρφωση είναι ένα αναπόσπαστο μέρος της θεραπευτικής διαδικασίας, είτε θεραπεύετε την όρασή σας είτε θεραπεύεστε από κάποια σοβαρή πάθηση είτε, ακόμη, θέλετε να αντιμετωπίσετε μια ανισορροπία που υπάρχει στο νοητικό ή συναισθηματικό επίπεδο και δεν έχει φτάσει ακόμη στο σωματικό. Ένα απρόσμενο αλλά υπέροχο αποτέλεσμα της θεραπευτικής διαδικασίας ήταν ότι δεν χρειαζόμουν πια τα γυαλιά που φορούσα επί είκοσι χρόνια. Είχα μυωπία και αστιγματισμό, αλλά η όρασή μου αποκαταστάθηκε και οι εξετάσεις έδειξαν ότι ήταν «φυσιολογική». Αφού θεραπεύτηκα, έβλεπα τον κόσμο πολύ διαφορετικά, και με τη μεταφορική και με την κυριολεκτική έννοια. Η εξωτερική μου όραση μεταμορφώθηκε μαζί με την εσωτερική. Αυτή η «παράπλευρη ωφέλεια» της θεραπευτικής διαδικασίας μού κίνησε την περιέργεια και αποφάσισα να ερευνήσω τι έχουν κάνει άλλοι στον τομέα της βελτίωσης της όρασης. Διάβασα όλα τα βιβλία που βρήκα πάνω σε αυτό το θέμα, όχι επειδή ήθελα να μάθω πώς να βελτιώσω την όρασή μου,
26 MARTIN BROFMAN αλλά μάλλον για να ανακαλύψω πώς τη βελτίωσα. Βρήκα οκτώ βιβλία τα επτά από αυτά παρέπεμπαν στο όγδοο, στο βιβλίο Καλύτερη Όραση Χωρίς Γυαλιά, του δρα Γουίλιαμ Μπέιτς. Ήταν ένας πρωτοπόρος στον τομέα και οι ιδέες του είχαν ξαφνιάσει την ιατρική κοινότητα όταν εμφανίστηκαν στη δεκαετία του 1920. Ο δρ Μπέιτς παρουσίασε πολλές εξαιρετικές ιδέες, αλλά πολλοί θεώρησαν ότι το βιβλίο του ήταν γραμμένο με πολύ τεχνικό τρόπο. Έτσι, κάποιοι άλλοι όπως η Μάργκαρετ Νταρστ Κόρμπετ και ο Άλντους Χάξλεϊ έγραψαν επιπλέον βιβλία, απλοποιώντας τις ιδέες του για το ευρύ κοινό. Ο δρ Τσαρλς Κέλεϊ, του Ινστιτούτου Ρέιντιξ στην Καλιφόρνια, ήταν ο πρώτος που πρόσθεσε νέες ιδέες για τη συσχέτιση ανάμεσα σε συγκεκριμένους τύπους προσωπικότητας και συγκεκριμένα προβλήματα όρασης. Πιο πρόσφατα, ο δρ Ρίτσαρντ Κάβνερ, συμπεριφορικός οπτομέτρης, πρόσθεσε μερικές νέες πληροφορίες σχετικά με τις συσχετίσεις εγκεφάλου-νου και είχε σημαντική επιτυχία δουλεύοντας με παιδιά. Ο σταθερός παράγοντας σε όλες αυτές τις περιπτώσεις βελτίωσης της όρασης ήταν η διαδικασία της προσωπικής μεταμόρφωσης κάτι που ίσχυε και στη δική μου προσωπική εμπειρία. Με τις ενοράσεις που απέκτησα διαβάζοντας τα έργα που ανέφερα παραπάνω, μπόρεσα να στηριχτώ στις ιδέες τους και να χρησιμοποιήσω τη δική μου εμπειρία για να φτάσω σε πρόσθετες ανακαλύψεις. Άρχισα να μιλώ σε κάποιους γι αυτές τις ιδέες και να τους βοηθώ να εξερευνήσουν τις διασυνδέσεις ανάμεσα στα δικά τους προβλήματα όρασης και τον τρόπο της ύπαρξής τους. Ύστερα από λίγο, οι άνθρωποι με τους οποίους μιλούσα μου έδιναν τα γυαλιά τους και μου έλεγαν ότι δεν τα χρειάζονταν πια.
BEΛΤΙΩΣΤΕ ΤΗΝ ΟΡΑΣΗ ΣΑΣ 27 Από το 1975, έχω δουλέψει με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους βελτίωσαν την όρασή τους επανεκπαιδεύοντας τη συνειδητότητά τους και αλλάζοντας ταυτόχρονα τη ζωή τους. Πραγματικά, η αλλαγή της ζωής τους ήταν τόσο μεγάλη, ώστε συχνά θεωρούσαν τη βελτίωση της όρασής τους μια δευτερεύουσα πλευρά της όλης αλλαγής. Αυτό το βιβλίο είναι αποτέλεσμα της έρευνας που έκανα και των εμπειριών που είχα βοηθώντας αυτούς τους ανθρώπους να βελτιώσουν την όρασή τους. Αντί να εστιάζει στις «εξωτερικές» διαδικασίες (διατροφή, κινήσεις, γυμναστική, βιταμίνες κ.λπ.), όπως κάνουν πολλές άλλες προσεγγίσεις βελτίωσης της όρασης, εστιάζει κυρίως στις «εσωτερικές» διαδικασίες. Το βιβλίο εξετάζει τι συμβαίνει στη συνειδητότητά μας, το μέρος από το οποίο ξεκινούν τα πάντα στην εμπειρία μας. Καθώς αποβάλλουμε την ένταση από τη συνειδητότητά μας και δεχόμαστε νέες ιδέες, αποβάλλουμε την ένταση και από το σώμα μας και, έτσι, επανερχόμαστε σε μια κατάσταση ισορροπίας σε όλα τα επίπεδα. Ο δρ Μπέιτς έλεγε ότι όλα τα προβλήματα όρασης οφείλονται στο στρες. Όταν σκεφτόμαστε τα προβλήματα όρασης, σκεφτόμαστε όχι μόνο την οργανική, μηχανική πλευρά της όρασης, αλλά και τη λειτουργία της, όσα αντιλαμβανόμαστε οπτικά. Σύμφωνα με το δρα Μπέιτς, πρέπει να ξεχάσουμε τη μηχανική της όρασης και να εστιάσουμε μόνο στη λειτουργία της δηλαδή, την εμπειρία της όρασης στη συνειδητότητά μας. Όταν αποκατασταθεί η λειτουργία, αντιστρέφονται και τα οργανικά «αίτια» των προβλημάτων όρασης. Το βιβλίο είναι προσανατολισμένο στα λεγόμενα «προβλήματα διάθλασης» (μυωπία, πρεσβυωπία και αστιγματισμός). Όμως, άτομα που υπέφεραν από τα λεγόμενα «οργανικά»
28 MARTIN BROFMAN οπτικά προβλήματα (καταρράκτης, γλαύκωμα κ.λπ.), έχουν δει επίσης βελτίωση μετά τη συστηματική εφαρμογή των ιδεών που παρουσιάζονται εδώ, καθώς και άλλων αυτοθεραπευτικών μεθόδων. Αυτές περιλαμβάνουν την ιδέα ότι είμαστε ολοκληρωτικά υπεύθυνοι για το πρόβλημά μας, το οποίο έχει προκληθεί από συγκεκριμένες αντιλήψεις που επιλέξαμε να έχουμε, και, επομένως, μπορούμε να το αλλάξουμε αλλάζοντας τη νοοτροπία μας. Ελπίζω ότι εσείς, οι αναγνώστες, θα βρείτε το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου χρήσιμο και πολύτιμο. Η ευχή μου είναι να σας βοηθήσει να επιστρέψετε σε μια κατάσταση Ύπαρξης στην οποία θα μπορείτε και πάλι να βιώσετε πλήρως την ολότητά σας και την έμφυτη κατάσταση της διαύγειας.
Πώς να Χρησιμοποιήσετε Αυτό το Βιβλίο Αρχικά, διαβάστε το βιβλίο από την αρχή μέχρι το τέλος, για να αποκτήσετε μια αίσθηση της διαδικασίας που περιγράφει. Στο τέλος του βιβλίου θα βρείτε ένα διμηνιαίο πρόγραμμα με τρία επίπεδα προσπάθειας: καλό, εξαιρετικό και άριστο. Αποφασίστε με ποιο επίπεδο προσπάθειας νιώθετε πιο άνετα. Πρέπει να είστε σίγουροι ότι μπορείτε να αυτοδεσμευθείτε στην εφαρμογή του προγράμματος. Συχνά είναι προτιμότερο να επιλέξετε ένα πιο εύκολο επίπεδο στο οποίο θα μπορείτε να δουλεύετε πιο άνετα, αντί για ένα πιο προχωρημένο επίπεδο το οποίο δεν θα είστε σε θέση να διατηρήσετε. Όποιο επίπεδο και αν διαλέξετε, δεσμευθείτε να ακολουθείτε πιστά τις μεθόδους του. Κάντε το πρόγραμμα μέρος της καθημερινής ρουτίνας σας θα πρέπει να βρίσκεται πάντα σε υψηλή προτεραιότητα και να τηρείται ανεξάρτητα από τις συνθήκες. Μην ξεχνάτε ότι είναι σημαντικό σε τελική ανάλυση, θα σας βοηθήσει να βελτιώσετε την όρασή σας Καθώς και τόσα άλλα! Δημιουργήστε ένα πρότυπο επιτυχίας εφαρμόζοντας το πρόγραμμα. Όσο πιο πολύ το δουλεύετε, τόσο περισσότερα αποτελέσματα θα βλέπετε. Σας συστήνω, αφού διαβάσετε το βιβλίο από την αρχή μέχρι το τέλος μία φορά, να αρχίσετε μετά να ξαναδιαβάζετε ένα κεφάλαιο κάθε μέρα. Το βιβλίο περιέχει πολλά διαφορετικά επίπεδα πληροφοριών. Οι ίδιες λέξεις θα αποκτούν
30 MARTIN BROFMAN διαφορετικό νόημα όταν τις ξαναδιαβάσετε και, επιπλέον, οι εμπειρίες σας θα αρχίσουν να συνδέονται με όσα αναφέρονται στο βιβλίο. Καθώς διαβάζετε για το συγκεκριμένο πρόβλημα όρασης που αντιμετωπίζετε, δείτε πώς σας περιγράφει το βιβλίο και αναγνωρίστε τον τρόπο Ύπαρξής σας, ο οποίος συνδέεται με τον τρόπο λειτουργίας της όρασής σας. Στο τέλος κάθε κεφαλαίου υπάρχουν θετικές δηλώσεις που συνδέονται με το περιεχόμενό του. Στη διάρκεια της μέρας πρέπει να σκέφτεστε αυτές τις δηλώσεις και τι σημαίνουν για εσάς. Επαναλαμβάνετε τις δηλώσεις μέσα σας όσο πιο συχνά μπορείτε στη διάρκεια της μέρας ίσως μία φορά κάθε μία ή δύο ώρες. Αυτές οι θετικές δηλώσεις θα σας βοηθήσουν να επαναπροσανατολίσετε τη συνειδητότητά σας και να επιστρέψετε ξανά στην έμφυτη κατάσταση της διαύγειας. Μπορεί κάποιες φορές να προοδεύετε γρήγορα, ενώ άλλες φορές η πρόοδος μπορεί να είναι πιο αργή και δύσκολη. Θα πρέπει να επιμείνετε. Αν δείτε τα πράγματα στη σωστή προοπτική τους, θα συνειδητοποιήσετε ότι δύο μήνες από τη ζωή σας δεν είναι τόσο μεγάλο διάστημα και, σίγουρα, θα είναι ένα χρονικό διάστημα το οποίο θα ξοδέψετε αποδοτικά. Να είστε πρόθυμοι να εξετάσετε όλα τα θέματα που αποφεύγετε, για να δείτε τι χρειάζεστε για να είστε ευτυχισμένοι. Εμπιστευτείτε τη διαδικασία. Έχει αποτέλεσμα. Θα δείτε.