3o ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΒΥΡΩΝΑ ΕΡΕΥΝΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ PROJECT: ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΒΙΑΣ

3o ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΒΥΡΩΝΑ ΕΡΕΥΝΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ PROJECT: ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΒΙΑΣ ΒΥΡΩΝΑΣ 2013

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ PROJECT ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΒΙΑΣ Υπεύθυνος Καθηγητής: Γιάννης Σωτηρόπουλος Μαθητές που συμμετείχαν: Καινούργιος Παναγιώτης Καραμπάς Λευτέρης Βιτζιλαίου Αγγελική Αμπατζίδης Γιώργος Θεωδορόπουλος Γιώργος Γεωργιάδου Μαριλένα Δουβάρα Αργυρώ Διαματάρης Κυριάκος Αγάθος Γιώργος Ζαμπετάκης Γιάννης Γωγούσου Κατερίνα Αεράκης Εμμανουήλ Αγριτέλη Ραφαέλα Εγγλέζου Όλγα Καλλιακμάνης Χάρης Βασιλείου Φωτεινή Δημητρίου Μαριάτζελα Ζάγκας Φάνης Ιωάννου Μαρία Ζέβρα Αγγελική Αργυρόπουλος Στέλιος

Φαινόμενα Βίας Ορισμός Βία είναι κάθε συμπεριφορά ή συστηματική πολιτική συμπεριφοράς που χρησιμοποιείται για να εξαναγκάσει, να κυριαρχήσει ή να απομονώσει το θύμα. Eίναι κάθε σωματική, ψυχολογική και λεκτική κακοποίηση ανθρώπου που δημιουργεί σωματικό ή και ψυχικό πόνο ή και πληγές, Είναι η χρήση κάθε μορφής εξουσίας που επιβάλλεται στο άλλο άτομο για τη διατήρηση του ελέγχου της σχέσης και της συμπεριφοράς του θύματος. Συχνά συμπεριλαμβάνει παραβίαση των δικαιωμάτων του θύματος. Μορφές Βίας: Ψυχολογική Βία Σωματική Βία Λεκτική Βία Κοινωνική και Ρατσιστική Βία Σεξουαλική Βία Ψηφιακή Βία

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΒΙΑ Μέλη Ζαμπετάκης Γιάννης Γωγούσου Κατερίνα Αγάθος Γιώργος Διαματάρης Κυριάκος Υπεύθυνος Καθηγητής: Γιάννης Σωτηρόπουλος Περιεχόμενα Ορισμός ψυχολογικής βίας Αιτίες φαινομένου Τρόποι εκδήλωσης Επιπτώσεις Τρόποι αντιμετώπισης Βιβλιογραφία

ΟΡΙΣΜΟΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΒΙΑΣ Τι είναι η ψυχολογική βία; Ψυχολογική βία είναι μια ενέργεια ή το σύνολο ενεργειώνεπαναλαμβανόμενα και όχι μεμονωμένα περιστατικά- που βλάπτει άμεσα την ψυχολογική ακεραιότητα του ατόμου για την επίτευξη ενός σκοπού.

ΑΙΤΙΕΣ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ 1. Οικογενειακοί παράμετροι: έλλειψη φροντίδας, ενθάρρυνσης, υποστήριξης των παιδιών μέσα στην οικογένεια, έλλειψη ισορροπημένης σχέσης και συγκρούσεις μεταξύ των γονέων, παραμέληση ή/και κακοποίηση των παιδιών από τους γονείς, 2. H εφηβεία ως στάδιο ανάπτυξης και απαρτίωσης της ταυτότητας του ατόμου, καθώς χαρακτηρίζεται από αντιδράσεις όπως ευσυγκινησία, αντιδραστικότητα, εναντίωση προς κάθε μορφή εξουσίας, έλλειψη αυτοπεποίθησης ή αντίθετα αίσθημα παντοδυναμίας, 3. Η έλλειψη ενημέρωσης ευαισθητοποίησης και η άγνοια των ενηλίκων του ευρύτερου περιβάλλοντος του παιδιού (π.χ. εκπαιδευτικών, γονέων) όσον αφορά στη διαχείριση κρίσεων επιθετικότητας, 4. Η μεγάλη έμφαση που δίδεται από τους εκπαιδευτικούς και την οικογένεια στην ακαδημαϊκή επιτυχία, καθώς οδηγεί στο να εκλαμβάνεται η σχολική επιτυχία ως σημαντικός δείκτης της αυτοεκτίμησης ενός παιδιού, γεγονός που έχει συχνά ως αποτέλεσμα την οργάνωση «αρνητικής ταυτότητας» (π.χ. υιοθέτηση βίαιων συμπεριφορών απέναντι στους άλλους) από έναν αριθμό μαθητών, οι οποίοι αποτυγχάνουν στη σχολική επίδοση.

ΤΡΟΠΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ Σχόλια για τις επιλογές μας, για τις απόψεις μας, για το ντύσιμό μας, για τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόμαστε, για το ίδιο μας το είναι. εξύβριση, ταπείνωση, εξευτελισμός, ρατσιστικά σχόλια, αποκλεισμός από την ομάδα, διάδοση ψευδών ειδήσεων ή φημών, άσχημα παρατσούκλια, απειλές λεκτικές ή μέσω μηνυμάτων στο κινητό απειλές για διακίνηση προσωπικών δεδομένων μέσω Internet cyber bullying, απειλές για την σωματική ακεραιότητα του ίδιου του παιδιού ή κάποιου φίλου του

Οι ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις καθώς και τα αποτελέσματα της ενδοσχολικής ψυχολογικής βίας στα παιδιά είναι πολλές και σοβαρές. Τα παιδιά που πέφτουν θύματα είναι δυνατόν: να νιώσουν έντονο άγχος και ανασφάλεια, να παρουσιάσουν φοβίες, κατάθλιψη, απόπειρες αυτοκτονίας.

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ Εκτός από τις συνέπειες που αναφέρθηκαν δεν πρέπει να παραλείψουμε πως τα παιδιά-θύματα είναι δυνατόν: να παρουσιάσουν σχολική άρνηση, να κάνουν πολλές απουσίες από το σχολείο να οδηγηθούν σε σχολική αποτυχία να εμφανίσουν μαθησιακές δυσκολίες και ψυχοσωματικά προβλήματα, όπως πονοκεφάλους, πόνους στην κοιλιά, διαταραχές ύπνου, ενούρηση κ.ά.

ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ Είναι απαραίτητη η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για την αναγνώριση και τη διαχείριση του προβλήματος. Είναι αναγκαία η διαρκής παρότρυνση και υποστήριξη των γονέων για την ενεργό συμμετοχή και συνεργασία τους με το σχολείο Απαιτείται συνεχής συμβουλευτική των εκπαιδευτικών προς τους μαθητές με στόχο την ενίσχυση της μαθητικής ομάδας για την αντιμετώπιση συμβάντων εκφοβισμού και βίας στο σχολείο. Είναι αναγκαία η συζήτηση των εκπαιδευτικών με τους μαθητές για τους τρόπους αντιμετώπισης κάθε μορφής βία στο σχολείο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Dan Olweus (2009), «Εκφοβισμός και βία στο σχολείο Τι γνωρίζουμε και τι μπορούμε να κάνουμε», Έκδοση: Ε.Ψ.Υ.Π.Ε. Ι. Τσιάντης (2008), «Ενδοσχολική βία», Σημειώσεις μαθήματος στα πλαίσια του 11 ου Εκπαιδευτικού Προγράμματος Προαγωγής Ψυχικής Υγείας της Ά Ψυχιατρικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών. Πετρόπουλος Νικόλαος, Παπαστυλιανού Αντωνία (2000), «Επιθετικότητα στο σχολείο. Προτάσεις για πρόληψη και αντιμετώπιση», Έκδοση: Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. ΤΕΛΟΣ

3 ο Λύκειο Βύρωνα Τμήμα Β1 / 2012-2013 Α τετράμηνο Ερευνητική Εργασία Θέμα : Ενδοσχολική Βία Ενότητα : ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΙΑ Ομάδα Εργασίας : ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΦΩΤΕΙΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ΜΑΡΙΑΝΤΖΕΛΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΦΑΝΗΣ ΖΑΓΚΑΣ, ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΖΕΡΒΑ

Περιεχόμενα Τι είναι η ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΙΑ Πού οδηγούνται τα παιδιά στα οποία ασκείται σωματική βία Από που πηγάζει η σωματική βία και πως αναπαράγεται Οι Συνέπειες Τα αποτελέσματα της Έρευνάς μας Τρόποι Αντιμετώπισης

Τι είναι η ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΙΑ; H σωματική βία είναι η σκόπιμη χρήση σωματικής δύναμης και μπορεί να περιλαμβάνει από χαστούκι μέχρι βαριά σωματική βλάβη, συμπεριλαμβάνοντας καθετί που προξενεί πόνο, τραυματισμό, ακρωτηριασμό κ.λ.π Το χτύπημα με τη βέργα στα χέρια, τα χαστούκια, οι ξυλιές και οι λοιπές μέθοδοι, που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον στο παρελθόν, τώρα έχουν επισήμως αφοριστεί, μια και οι ειδικοί λένε ότι η σωματική βία στα παιδιά, όχι μόνο δεν τα πειθαρχεί, αλλά μακροπρόθεσμα έχει πολύ αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη της ψυχικής τους υγείας.

Πού οδηγούνται τα παιδιά στα οποία ασκείται σωματική βία; Τα παιδιά μαθαίνουν ότι οι μεγάλοι είθισται να χτυπάνε τους μικρότερους. Το ξύλο εκλαμβάνεται ως μορφή επιβολής των απόψεων και των επιθυμιών του θύτη προς το θύμα του. Όταν χτυπάμε, μας φοβούνται και έτσι δημιουργείται ένα αίσθημα απόλυτης κυριαρχίας και εξουσίας σε αυτόν που χτυπά! Στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν και να κάνουν τελικά αυτό που θέλουν, τα παιδιά μαθαίνουν να δρουν κρυφά και παρασκηνιακά, λέγοντας ψέματα.

Από που πηγάζει η σωματική βία και πως αναπαράγεται; Η σωματική βία πηγάζει από : 1)την οικογένεια 2)το σχολικό περιβάλλον 3)την κοινωνική κρίση- οικονομική κρίση 4)την κοινωνική προέλευση 5)το φανατισμό και αναπαράγεται από : 1)τα ΜΜΕ 2)το διαδίκτυο 3)τα κακά πρότυπα

Συνέπειες Tα παιδιά τα οποία είναι θύματα της σωματικής βίας είναι πολύ πιθανό να αναπτύξουν ως ενήλικες ροπή προς το έγκλημα. Ίσως να αντιμετωπίζουν προβλήματα έκφρασης των αναγκών και των συναισθημάτων τους, κατάχρησης αλκοόλ και εξάρτησης.

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΜΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΑΜΕ, ΕΝΤΟΠIΣΑΜΕ ΟΤΙ: Στο Περού δεν ήταν λίγες οι φορές που μαθητές εισάχθηκαν στο νοσοκομείο από τραύματα στο κεφάλι Στη Μασαχουσέτη μία κοπέλα αυτοκτόνησε διότι η παρέα της την κακομεταχειριζόταν πετώντας της αιχμηρά αντικείμενα Στη Μαλαισία είχαν ρατσιστική βία που αφορούσε τη γλώσσα και τη θρησκεία. ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ Σύνταξη Σχολικής Επιτροπής ενάντια στον εκφοβισμό & την ενδοσχολική βία Αύξηση της επίβλεψης του σχολικού χώρου Ευαισθητοποίηση και συνεργασία με τους γονείς, προκειμένου να σταματήσει ο κύκλος αναπαραγωγής και ενθάρρυνσης της ενδοσχολικής βίας Συζήτηση στην τάξη για τον ορισμό & τις μορφές της ενδοσχολικής βίας και του εκφοβισμού Ενημέρωση σχετικά με το γιατί η ενδοσχολική βία και ο εκφοβισμός δεν είναι αποδεκτά από το σχολείο Τρόποι & προτάσεις για πρόληψη και αντιμετώπιση από τους μαθητές: σύνταξη των κανόνων της τάξης ενάντια στη βία Παροχή βοήθειας από μαθητές σε άλλους, για την επίλυση των συγκρούσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εκφοβισμό. ΤΕΛΟΣ

ΛΕΚΤΙΚΗ ΒΙΑ Τι είναι λεκτική βία; Είναι η πιο κοινή μορφή κακοποίησης όμως η λεκτική βία δεν λαμβάνεται υπόψιν ως σοβαρή μορφή κακοποίησης, επειδή δεν υπάρχει ορατή απόδειξη βίας. Ορισμένοι τρόποι εκδήλωσής της είναι: Κοροϊδία, βρίσιμο, σαρκασμός, διάδοση ψευδούς φήμης,κακά σχόλια για την εθνική προέλευση ή την οικονομική κατάσταση ενός παιδιού και της οικογένειας του, χειρονομίες, συκοφαντικά γκράφιτι κ.λπ.. Συγκεκριμένα ο λεκτικός εκφοβισμός, περιλαμβάνει τη συστηματική χρησιμοποίηση υβριστικών εκφράσεων και χρησιμοποιείται σταθερά για ένα άτομο, έχοντας το ως στόχο.

Ποιοί δέχονται συνήθως λεκτική βία, για ποιούς λόγους συμβαίνει αυτό και ποιά είναι τα αποτελέσματα της πράξης αυτής; Η λεκτική βία, συνήθως ασκείται σε άτομα τα οποία θεωρούνται χαμηλών τόνων και σαφέστατα δεν προκαλούνε με την συμπεριφορά τους το κοινό αίσθημα. Η λεκτική βία και ενίοτε τα λεκτικά πυρά, δεν κάνουν διακρίσεις. Τα άτομα τα οποία ασκούν την λεκτική βία, είναι αυτά τα οποία δεν έχουνε λάβει δυστυχώς από το γονεϊκό περιβάλλον την κατάλληλη ανατροφή από μικρή ηλικία, ώστε να ενταχθούν αξιότιμα στο κοινωνικό σύνολο. Οι θιγμένοι αποτελούνε πολλές φορές εύκολους στόχους για ξεσπάσματα των ατόμων που τους αρέσει να προκαλούνε με την συμπεριφορά τους. Τα άτομα που ασκούν την λεκτική βία, δεν μπορούνε να σκεφθούνε σε βάθος πως η άδικη άσκηση της λεκτικής βίας, μπορεί να οδηγήσει τους αποδέκτες της σε τάσεις αυτοκτονίας, κάποιες φορές ή στην καλύτερη περίπτωση, στις επισκέψεις σε ειδικούς για την προσπάθεια αποκατάστασης του ψυχικού τους κόσμου. Η ευθύνη, σε αυτές τις περιπτώσεις, φαινομενικά μπορεί να υφίσταται στα άτομα τα οποία ασκούν κάθε μορφή βίας, αλλά αν εξετάσουμε καλύτερα το θέμα, οι άμεσα ιθύνοντες είναι οι ίδιοι γονείς αυτών των ατόμων. Με την σημαντικότερη αιτία, αυτή της έλλειψης ανατροφής, απέναντι στα παιδιά από το γονεϊκό περιβάλλον πριν και κατά την διάρκεια ένταξης τους στο κοινωνικό σύνολο.

Αιτιολογία του φαινομένου Ατομικά χαρακτηριστικά των παιδιών( π.χ. ιδιοσυγκρασία, τραυματικές εμπειρίες). Χαρακτηριστικά του οικογενειακού τους περιβάλλοντος( π.χ. πρότυπα επιθετικής συμπεριφοράς). Τα αγόρια σε σύγκριση με τα κορίτσια εμπλέκονται πιο συχνά σε περιστατικά βίας. Διάφορες πλευρές του σχολικού περιβάλλοντος (π.χ. ανεπαρκής εποπτεία). Το ψυχολογικό κλίμα του σχολείου(π.χ. ανταγωνιστικό). Οι πολιτικές του εκπαιδευτικού συστήματος ( π.χ. υπερβολική χρήση της τιμωρίας ως μέσου πειθαρχίας)

Τη συγκεκριμένη εργασία επιμελήθηκαν οι μαθητές: Αγριτέλη Ραφαέλα Αεράκης Μανώλης Εγγλέζου Όλγα Καλλιακμάνης Χάρης Βιβλιογραφία: http://www.newsfilter.gr/i-lektiki-via www.ypourgeio-paideias-e.psy.pe.gr http://www.agelioforos.gr http://sciencearchives.wordpress.com http://www.paidorama.com ΤΕΛΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ή ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ Καθηγητής : Σωτηρόπουλος Γιάννης Ομάδα: Θεοδωρόπουλος Γιώργος Δουβάρα Αργυρώ Γεωργιάδου Μαριλένα Ιωάννου Μαρία Περιεχόμενα: Ορισμός κοινωνικής ή ρατσιστικής βίας Αιτίες κοινωνικής, ρατσιστικής βίας Συνέπειες - Αποτελέσματα ενδοσχολικής βίας Αντιμετώπιση κοινωνικής ή ρατσιστικής βίας

Ρατσιστική Βία: Υπάρχουν σήμερα παιδιά που εκβιάζουν, κακοχαρακτηρίζουν ένα άτομο για την χώρα του ή λένε πως το χρώμα, η έλλειψη πλούτου, η αντίληψη ή η κακή βαθμολογία είναι προϊόντα εμπαιγμού. Συνέπειες: Πολλά παιδιά αναγκάζονται να αλλάξουν την εμφάνισή τους, τον τρόπο συμπεριφοράς τους ή και ακόμη τον ίδιο τον χαρακτήρα τους, μήπως και ανυψωθούν στα μάτια των άλλων, ώστε να μην συνεχίζουν να υφίστανται την κριτική τους.

Όχι άλλη βία Τα δημοκρατικά ιδανικά, η ελευθερία λόγου, ο πλουραλισμός και η αντιπαράθεση ιδεών δεν μπορεί να ανέχονται φασιστικές ιδέες και πρακτικές βίας, απειλών, στοχοποίησης και έμπρακτης καταδίωξης οικονομικών μεταναστών, μίσους έναντι του ξένου και του διαφορετικού. Επειδή η υπεράσπιση των Δημοκρατικών Αξιών, ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου είναι Συνταγματικές υποχρεώσεις της πολιτείας. Επειδή χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας, θρησκευτικών και πολιτικών πεποιθήσεων όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους. ΜΑΘΗΤΕΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ Η ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ!!! ΤΕΛΟΣ

Παιδική Σεξουαλική Βία Κακοποίηση Ερευνητική εργασία για την Βία σε όλες της μορφές της Ομάδα Β Λευτέρης Καραμπάς Αγγελική Βιτζιλαίου Παναγιώτης Καινούργιος Γιώργος Αμπατζίδης Υπεύθυνος Καθηγητής: Γιάννης Σωτηρόπουλος

Τι είναι σεξουαλική κακοποίηση; Κάθε είδους σεξουαλική δραστηριότητα αλλά και δραστηριότητα χωρίς άγγιγμα του ενήλικα στο παιδί ή στον έφηβο με σκοπό τη σεξουαλική διέγερση ή ικανοποίηση του ενήλικα. Εδώ συμπεριλαμβάνονται: 1. Έκθεση του παιδιού σε πορνογραφικό υλικό 2. Γυμνό σώμα 3. Φωτογράφιση του παιδιού 4. Βιασμός

Ποιοι είναι αυτοί που διαπράττουν σεξουαλική κακοποίηση; Στις περισσότερες περιπτώσεις (90% αυτών) τα άτομα αυτά προέρχονται από το άμεσο (πατέρας/πατριός, θείος, μεγαλύτερος αδερφός) ή έμμεσο οικογενειακό περιβάλλον του παιδιού (οικογενειακοί φίλοι, γείτονες ή και επαγγελματίες που ασχολούνται με παιδιά). Εδώ αν και πιο σπάνια μπορεί να συμπεριληφθεί ο παιδόφιλος (άγνωστο άτομο στο παιδί) που έχει επιλέξει τυχαία το παιδί στο σχολείο, στο δρόμο ή μέσω του Διαδικτύου. Αφού έχει μελετήσει πολύ προσεκτικά το πώς θα το προσεγγίσει το πλησιάζει και το απομονώνει δηλώνοντας πως είναι κάποιος γνωστός της οικογένειας ή αστυνομικός.

Ποια είναι τα σημάδια ότι ένα παιδί κακοποιείται σεξουαλικά; Ακατάλληλη σεξουαλική δραστηριότητα με παιχνίδια ή αντικείμενα Εφιάλτες και προβλήματα ύπνου Απόσυρση ή έντονη προσκόλληση σε κάποιον ενήλικα Ασυνήθιστη μυστικοπάθεια Ξαφνικές απρόσμενες αλλαγές στη διάθεσή του Παλινδρόμηση σε προγενέστερες συμπεριφορές, π.χ. ενούρηση τη νύχτα Ανεξήγητος φόβος συγκεκριμένων τοποθεσιών ή ατόμων (π.χ. δε θέλει να μένει μόνο με ένα συγκεκριμένο άτομο)

Απώλεια όρεξης και ξαφνικές αλλαγές σε διατροφικές συνήθειες Κατοχή νέων ενήλικων λέξεων για μέρη του σώματος χωρίς εμφανή πηγή Μιλά για ένα καινούργιο μεγαλύτερο φίλο και αδικαιολόγητα δώρα ή χρήματα Αυτό-τραυματισμός (κόψιμο και κάψιμο) στους εφήβους Σωματικές ενδείξεις, αδικαιολόγητη ευαισθησία, πόνος ή μώλωπες στη στοματική ή γεννητική περιοχή, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, εγκυμοσύνη Φυγή από το σπίτι

Πώς μπορούμε να προστατέψουμε τα παιδιά μας; Πρέπει να τους διδάξουμε ότι έχουν το δικαίωμα να λένε όχι, για παράδειγμα όταν δε θέλουν να παίξουν, να τα γαργαλήσουν, να τα αγκαλιάσουν ή να τα φιλήσουν. Θα πρέπει πάντα να μας πουν αν κάποιος τους φέρθηκε με τρόπο που να τα ανησυχεί, ακόμη κι αν τους ήταν αδύνατο να πουν όχι εκείνη τη στιγμή. Πρέπει να προσέξουμε με ποιόν αφήνουμε τα παιδιά μας. Αν το παιδί είναι δυσαρεστημένο με αυτόν που το προσέχει, να μιλάμε με το παιδί για αυτό το θέμα. Κανείς, ακόμη και κάποιος που αγαπούν, δε θα πρέπει να τους ζητήσει να κρατήσουν μυστικό για φιλιά, αγγίγματα, αγκαλιές. ΤΕΛΟΣ

Ψηφιακή Βία Εκφοβισμός Ο όρος Διαδικτυακός εκφοβισμός (Cyber-bullying) αφορά τον εκφοβισμό, την απειλή, την ταπείνωση ή την παρενόχληση παιδιών, προεφήβων και εφήβων που δέχονται μέσω της χρήσης του Διαδικτύου, κινητών τηλεφώνων είτε άλλων ψηφιακών τεχνολογιών από ομηλίκους τους.

Αίτια του Ψηφιακού Εκφοβισμού Συχνά οι νέοι οδηγούνται στον Διαδικτυακό εκφοβισμό εξαιτίας της βίωσης έντονων συναισθημάτων όπως θυμός, απόγνωση είτε πάλι και εκδίκηση, που μπορεί να προέρχεται τόσο από τις προβληματικές σχέσεις που υπάρχουν στο οικογενειακό περιβάλλον όσο και εξαιτίας μιας ευρύτερης κοινωνικής δυσλειτουργικότητας που παρουσιάζει το άτομο. Σε μερικές περιπτώσεις ο Διαδικτυακός εκφοβισμός αποτελεί μορφή ψυχαγωγίας στοχεύοντας στην εκδήλωση ποικίλων αντιδράσεων και στην ικανοποίηση αναγκών που σχετίζονται με την επιβολή εξουσίας και ελέγχου.

Μορφές Διαδικτυακού εκφοβισμού 1. Επαναλαμβανόμενη αποστολή ηλεκτρονικών ή τηλεφωνικών μηνυμάτων. 2. Παρέμβαση και παρενόχληση οποιασδήποτε διαδικτυακής δραστηριότητας του ατόμου. 3. Δημιουργία ψεύτικων διαδικτυακών προφίλ. 4. Είσοδος σε προσωπικούς διαδικτυακούς λογαριασμούς του ατόμου. 5. Αποστολή φωτογραφιών του ατόμου ή αλλού είδους μαγνητοσκοπημένου υλικού. 6. Αποστολή προσωπικών πληροφοριών του ατόμου σε πολλαπλούς παραλήπτες. 7. Αποστολή απειλητικών μηνυμάτων σε αλλά άτομα υποκρινόμενοι το άτομο που εκφοβίζεται. 8. Υποκίνηση τρίτων για διαδικτυακή παρακολούθηση και παρενόχληση του ατόμου.

Αντιμετώπιση του Διαδικτυακού εκφοβισμού Αγνόηση ενοχλητικών μηνυμάτων, σε περίπτωση ωστόσο απειλών συνιστάται αναφορά των μηνυμάτων και λήψη προληπτικών μέτρων. Αποκλεισμός του αποστολέα που στέλνει απειλητικά ή ενοχλητικά μηνύματα. Προειδοποίηση του αποστολέα Αναφορά του περιστατικού στην Αστυνομία είτε σε κάποια αρμόδια υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού εγκλήματος. ΤΕΛΟΣ