مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی ایالم دوره بیست و پنج شماره چهارم آبان 96 بررسی عوامل خطر ابتال به GTN براي زنان با حاملگی موالر با استفاده از مدل پارامتري وايبل 2 *2 1 احمد رضا باغستاني سيد حسين سيد آقا معين یوسفي محمود بختياری 1( گروه آمار زیستی دانشکده پیرا پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران ایران 2( کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران ایران 3( گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران تهران ایران چکیده تاریخ دریافت: 49/7/6 واژه هاي کلیدي: بقا مدل وایبل حاملگي موالر بچه خوره تروفو بالستيك 3 تاریخ پذیرش: 41//03 مقدمه: نئو پالسم تروفو بالستيك حاملگي نوعي سرطان نادر با قابليت درمان باال است كه از محصوالت حاملگي داخل رحم ميباشد. هدف این مطالعه بررسي عوامل خطر این سرطان برای زنان با حاملگي موالر است. مواد و روش ها: این تحقيق یك مطالعه هم گروهي گذشته نگر است كه طي سالهای 22 تا 42 انجام شده است. در این مطالعه تعداد 233 نفر مبتال به حاملگي موالر تشخيص داده شدند كه برای این افراد اطالعاتي چون سن در هنگام تشخيص نژاد تعداد حاملگي تعداد فرزندان سالم سابقه سقط خونریزی واژینال سن حاملگي )GA( ارتفاع رحم )UH( تيتر βhcg در چهار زمان و وضعيت ابتال به سرطان تروفو بالستيك حاملگي ثبت شد. برای تحليل دادهها از مدل پارامتری وایبل استفاده شد. يافته هاي پژوهش: نفر از بيماران )%1/1( افغاني و بقيه ایراني بودند. ميانگين سن بيماران ±6/14 26/4 سال و ميانگين و ميانه بقای بيماران به ترتيب 7/29 و 2 هفته بود. در طول مطالعه 02 نفر از بيماران به تومور تروفو بالستيك حاملگي )GTN( مبتال شدند. متغير ميزان رشد تيتر βhcg از هفته اول تا هفته دوم و متغير نشانگری كه نشان دهنده بزرگ تر بودن ارتفاع رحم از سن جنين به مقدار بيش تر از 2 واحد بود در سطح خطای كم تر از 3/31 معني دار شدند. بحث و نتیجه گیري: نتایج این مطالعه نشان داد كه ميزان رشد تيتر βhcg از هفته اول تا هفته دوم و هم چنين متغير دو حالته ای كه نشان دهنده بزرگ تر بودن ارتفاع رحم از سن جنين به مقدار بيش تر از 2 واحد بود از مهم ترین عوامل مرتبط با ابتال به GTN برای زنان با حاملگي موالر كورتاژ شده هستند. * نویسنده مسئول : کميته تحقيقات دانشجویي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي تهران ایران Email: hosseinseyedagha@gmail.com Copyright 2017 Journal of Ilam University of Medical Science. This is an open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution international 4.0 International License (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) which permits copy and redistribute the material, in any medium or format, provided the original work is properly cited. 21
بررسی عوامل خطر ابتال به GTN براي زنان با حاملگی موالر... سید حسین سید آقا و همکاران مقدمه نئو پالسم )تومور( تروفو بالستيك حاملگي Neoplasia( )Gestational Trophoblastic نوعي بيماری )سرطان( نادر با قابليت درمان باال است كه از محصوالت حاملگي )لقاح( داخل رحم ميباشد )(. این بيماری در برگيرنده بازه ای از اختالالت مرتبط با حاملگي است كه شامل اختالالت در آستانه سرطان مرتبط با مول هيداتي فرم كامل و ناقص و اختالالت سرطاني مول مهاجم كوریوكارسينوما و تومور تروفو بالستيك نادر محل جفت ميباشد. این اشكال سرطان محدود به تومور های تروفو بالستيك حاملگي هستند )2(. تشخيص مول هيداتي فرم معموال به صورت اتفاقي در سونوگرافي و یا با مراجعه فرد باردار با خونریزی زود هنگام در زمان حاملگي اتفاق ميافتد. بعد از تخليه بافت موالر از رحم بين 2-22 درصد از زنان با حاملگي موالر هيداتي فرم كامل عالیمي از وجود این نئو پالسم را نشان ميدهند )0(. پيشرفت ها در مدیریت و پيگيری پروتوكل ها سبب شده تا نرخ های كلي درمان با حفظ توانایي باروری تا 42 درصد افزایش یابد درحالي كه حدود 63 سال پيش اكثر زنان مبتال به بيماری های سرطاني فوت ميكردند. این موفقيت را مي توان در قالب گسترش درمان های موثر استفاده از هورمون جفتي انساني حاملگي به عنوان یك شاخص بيو لوژیكي و متمركز سازی مراقبت پزشكي بيان كرد )2(. حاملگي مول هيداتيدی فرم كامل در 333 حاملگي اتفاق مي افتد. پس از تخليه رحم از بافت تروفو بالستيك زنان مورد پيگيری قرار گرفته و ميزان مایع پالسمایي hcg آن ها به صورت دوره ای اندازه گيری ميشود. وضعيت بيماران تا رسيدن به بهبودی بررسي مي شود كه منظور از بهبودی كاهش خود به خودی )ناگهاني( سطح hcg تا سطحي )به ميزاني( كه دیگر قابل تشخيص نباشد و باقي ماندن در همان سطح در طول یك دوره پيگيری 6 ماهه مي باشد. این استاندارد به طور موثری در شناسایي عود بيماری موثر است كه البته نيازمند منابع بوده باعث تاخير در حاملگي شده و معياری برای نا مطلوب بودن معني دار است (3). ثابت ماندن سطح hcg در باال ترین مقدار )قله( و یا افزایش آن نشان دهنده وجود نئو پالسم )تومور( بوده و نيازمند بررسي مسایل مربوط به شيمي درماني ميباشد. محققين در حال تالش برای تشخيص عوامل پيش بيني كننده وجود نئو پالسم در طول دوره پيگيری كوتاه تر برای بيماراني كه بهبود یافته اند ميباشند كه باعث كاهش فاصله زماني بين تشخيص حاملگي موالر و تشخيص وجود نئو پالسم ميشود (3). تفاوت زیادی بين ميزان شيوع GTN در نقاط مختلف دنيا وجود دارد )9(. برای مثال در برخي نواحي آسيا مانند ژاپن ميزان ابتال به این سرطان حدود 0 برابر اروپا یا آمریكای شمالي است. در ایتاليا و آمریكا مطالعات نشان دادهاند كه مصرف كم كاروتن در مواد غذایي ممكن است خطر ابتال به این بيماری را افزایش دهد )1-7(. البته مطالعات دیگری هم هستند كه تا كنون نظر قطعي درباره تاثير مواد غذایي بر ابتال به مول كامل را بيان نكرده اند )2(. در ایران نيز مطالعاتي در این زمينه انجام شده اما ميزان شيوع متفاوتي را گزارش كرده اند. برای مثال ميزان شيوع GTN در بيمارستان یحيي نژاد بابل /03 بارداری در كاشان /136 زایمان زنده و در دانشگاه علوم پزشكي ایران /190 زایمان زنده گزارش شده است. كه این تفاوت ها مي تواند ناشي از تفاوت های جغرافيایي مواد غذایي مصرفي عوامل اقتصادی و اجتماعي و عوامل ژنتيكي افراد مختلف باشد. برخي مطالعات افزایش سن مادر را به عنوان یكي از عوامل خطر مرتبط با مول كامل بيان كردهاند و برخي دیگر احتمال ابتال به این بيماری را برای مادران جوانتر بيش تر بيان كرده اند )4-2(. تحليل بقا مجموعه ای از روش های آماری است برای تحليل دادههایي كه در آنها متغير پاسخ زمان باقي مانده تا یك رخداد ميباشد. یكي از مهم ترین ویژگي این داده ها این است كه دارای مشاهدات سانسور شده هستند. سانسور زماني اتفاق ميافتد كه ما اطالعات دقيقي درباره زمان رخداد برای افراد نداشته باشيم و فقط بدانيم كه در بازه ای از زمان اتفاق افتاده است. سه نوع سانسور وجود دارد كه رایج ترین آن سانسور راست است. در سانسور راست ما ميدانيم كه رخداد از یك زماني به بعد برای فرد اتفاق افتاده است اما زمان دقيق آن را نميدانيم. از تحليل بقا در بسياری از رشته- ها مثل پزشكي داروسازی اپيدميو لوژی مهندسي و 26
مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی ایالم دوره بیست و پنج شماره چهارم آبان 96 اقتصاد نيز استفاده مي شود )0(. رایج ترین و ساده ترین مدلي كه برای تحليل داده های بقا از آن استفاده ميشود مدل نيمه پارامتری كاكس است. یكي از دالیل شناخته شده بودن این روش این است كه نيازمند هيچ گونه فرض توزیعي برای متغير پاسخ )زمان بقا( نيست. این مدل ها از نوع مدل های ضربي هستند چرا كه تاثير متغير های كمكي روی متغير پاسخ به صورت ضربي است. اما در مواقعي كه توزیع زمان بقا معلوم است روش های پارامتری نسبت به روش های نا پارامتری و یا نيمه پارامتری ارجحيت دارند. معروف ترین مدل های بقای پارامتری مدل نمایي وایبل لگ نرمال لگ لجستيك و گامای تعميم یافته هستند كه پر كاربرد ترین آن ها مدل وایبل است و در آن فرض مي شود متغير پاسخ )زمان بقا( دارای توزیع وایبل مي- باشد. البته در این شرایط هم مدل نيمه پارامتری كاكس تقریب مناسبي برای مدل پارامتری ميباشد.)9( هدف از اجرای این پژوهش بررسي عوامل خطر مرتبط با سرطان تروفو بالستيك حاملگي با بررسي متغيرهایي چون سن زن در هنگام تشخيص نژاد تعداد حاملگي تعداد فرزندان سالم سابقه سقط خونریزی واژینال سن حاملگي )GA( ارتفاع رحم )UH( و تيتر βhcg در چهار زمان بر اساس روش تحليل بقای پارامتری وایبل ميباشد. مواد و روش ها این تحقيق یك مطالعه هم گروهي گذشته نگر است كه از طریق مراجعه به پرونده 42619 زن حامله مراجعه كننده به بيمارستان های امام حسين شهدا طالقاني و مهدیه تهران در طول سال هیا 22 تا 42 انجام گرفته است. اولين تيتر βhcg برای این بيماران حداكثر تا 92 ساعت بعد از كورتاژ اندازه گيری شده و پس از آن نيز به صورت هفتگي تا رسيدن سه تيتراژ پي در پي به سطح نرمال ادامه داشته و سپس بيماران به مدت 6 ماه مورد پيگيری قرار گرفتند. تمامي این افراد حداقل دارای 9 تيتر βhcg ثبت شده بودند. از این تعداد 233 مورد حاملگي موالر كامل و ناقص كه بر اساس نتيجه پاتولوژی تشخيص داده شده بودند وارد مطالعه شدند. برای تحليل این داده ها از مدل پارامتری وایبل استفاده شد. منظور از سانسور راست در این پژوهش بيماراني هستند كه تا پایان مطالعه به بيماری GTN مبتال نشدند و یا در زمان پيگيری اطالعاتي درباره ابتالی آن ها به این بيماری در دسترس نبوده است. برای تمام افراد اطالعاتي چون سن هنگام تشخيص حاملگي موالر نژاد )ایراني افغاني( تعداد حاملگي ) تا 1( تعداد فرزندان سالم )3 تا 9( سابقه سقط )دارد ندارد( خونریزی واژینال )دارد ندارد( سن حاملگي )GA( ارتفاع رحم )UH( مدت زمان بين تخليه رحم تا تشخيص GTN )بر اساس هفته( و تيتر گونادو ترپين كوریوني انساني ( Human β )Chorionic Gonadotropin در 9 زمان متوالي به فاصله یك هفته ثبت شد. بعد از انجام تحليلهای اوليه به دليل كوچك بودن حجم نمونه در برخي سطوح متغير های تعداد حاملگي و تعداد فرزندان سالم نمونه ه یا 0 سطح از این متغير ها را با هم تركيب كرده تا حجم نمونه به مقدار معقولي برسد. برای این منظور متغير تعداد حاملگي 2 را با تركيب سطوح 9 0 و 1 متغير تعداد حاملگي و متغير تعداد فرزندان سالم 2 را با تركيب سطوح 0 2 و 9 متغير تعداد فرزندان سالم ساختيم و تحليل ها را دوباره انجام دادیم. كليه تحليل ها با نرم افزار R انجام شد و سطح معني داری 3/31 در نظر گرفته شد. يافته هاي پژوهشی در مجموع 233 بيمار با حاملگي موالر به این مطالعه وارد شدند كه نفر )1/1 %( آن ها افغاني و بقيه ایراني بودند. ميانگين سن بيماران هنگام تشخيص حاملگي موالر ±6/14 26/4 سال بود. ميانگين و ميانه بقای بيماران به ترتيب 7/29 و 2 هفته بود. تعداد حاملگي دارای بيش ترین فراواني 29 نفر )92 %( و حاملگي 1 دارای كم ترین فراواني 2 نفر ) %( بود. تعداد فرزند سالم 3 دارای بيش ترین فراواني 32 نفر )%1( و تعداد فرزند سالم 9 دارای كم ترین فراواني نفر )3/1 %( بود. 01 نفر )7/1 %( سابقه سقط داشتند و 76 نفر )%22( خونریزی واژینال داشتند. در 20 نفر )/1 %( ارتفاع رحم بيشتر از 2 واحد از سن جنين 27
و 0 و 2 بررسی عوامل خطر ابتال به GTN براي زنان با حاملگی موالر... سید حسین سید آقا و همکاران بزرگتر بود. در كل 24 نفر )9/1 %( از بيماران به GTN مبتال شدند و 7 نفر )21/1 %( سانسور شدند. نتایج مربوط به عوامل دموگرافيك بيماران در جدول نشان داده شده است. با استفاده از باقيمانده ه یا اسكنفيلد )Schoenfeld( مشاهده شد كه فرض متناسب بودن خطرات )PH( برای تمام متغير ها برقرار است )كه در این جا آورده نشده است(. تحليل ها نشان داد ميزان رشد تيتر βhcg از هفته اول تا هفته دوم تاثير معني داری روی بقای بيماران دارد )3/33>p ( به طوری كه افزایش یك درصدی مقدار تيتر βhcg در هفته دوم نسبت به هفته اول خطر ابتال به GTN را به مقدار 3/4 كاهش ميدهد. به عبارت دیگر در افرادی كه تيتر βhcg در هفته دوم نسبت به هفته اول برای آن ها كم تر است ميزان بقا بيش تر است. البته با توجه به این كه مقادیر متغير Grow2 به غير از 0 مورد همگي منفي هستند منظور از افزایش در این متغير افزایش در جهت منفي است كه نشان دهنده عدد منفي بزرگ تر است. هم چنين بزرگ تر بودن *آزمون كای دو متغير 0 و 9 جدول 1. عوامل دموگرافیک و بالینی در بیماران ارتفاع رحم از سن حاملگي به مقدار بيش تر از 2 واحد نيز تاثير معني داری روی بقای بيماران دارد )3/31 >p( به طوری كه خطر ابتال به GTN برای زناني كه حاصل این تفاضل برای آن ها كم تر از 2 واحد است 3/09 كم تر از سایر زنان است. اگر چه خطر ابتال به GTN برای زناني كه سابقه سقط نداشتند % 9 كم تر از زناني بود كه سابقه سقط داشتند و برای زناني كه حداكثر فرزند سالم به دنيا آورده بودند حداقل % 01 بيش تر از زناني بود كه 0 2 و یا 9 فرزند سالم به دنيا آورده بودند و برای زناني كه حاملگي دوم به بعد خود را تجربه مي كردند تقریبا % 4 كم تر از سایر زنان بود اما هيچ كدام از لحاظ آماری معني دار نبودند. هم چنين خطر ابتال به GTN برای بيماراني كه خونریزی واژینال نداشتند % 0 كم تر از بيماراني بود كه خونریزی داشتند اما این مقدار نيز به لحاظ آماری معني دار نبود. بر اساس این مدل اثر معني داری برای متغير ه یا سن نژاد و تعداد حاملگي نيز مشاهده نشد )جدول 2(. تعداد )درصد( P-value * نژاد > 3/33 )49( 24 ایراني )1/1( افغاني سابقه سقط > 3/33 )7/9( 01 داشته )22/( 61 نداشته خونریزی واژینال > 3/33 )27/6( 76 دارد )/4( 29 ندارد تعداد حاملگي 2 3/332 )9/2( 29 )01/2( 72 2 )2/4( 99 9 و 1 تعداد فرزندان سالم 2 >3/33 )13/7( 32 3 )0/2( 69 تفاضل ارتفاع رحم از سن جنين )6/4( 09 > 3/33 )26/6( 79 > 2 )/9( 20 <2 22
و 0 و 2 مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی ایالم دوره بیست و پنج شماره چهارم آبان 96 سن نژاد سابقه سقط خونریزی واژینال تعداد حاملگي 2 تعداد فرزندان سالم متغیر ایراني افغاني جدول 2. نتايج مدل پارامتري وايبل ضريب رگرسیون نسبت خطر P-value 3/6 3/92 3/6 3/69 3/76 3/24 3/09 3/99 /3 /20 3/26 3/27 3/4 3/42 /01 /92 3/3374 3/2399-3/910-3/079-3/3477-3/320 3/0320 3/0422 2 9 و 1 3 0 و 9 تفاضل ارتفاع رحم از سن جنين * 3/30 3/46 >3/3 3/26 3/66 /33 3/2 3/42-3/9347 3/339-3/2342-3/3721 Grow1 * Grow2 Grow3 * معني دار در سطح 3/31 بحث و نتیجه گیري در این مطالعه عوامل موثر بر ابتال به GTN برای زنان با حاملگي موالر كورتاژ شده كه در بين سال های 22 تا 42 به یكي از بيمارستان های امام حسين شهدا طالقاني و مهدیه مراجعه كردهاند با استفاده از مدل پارامتری وایبل مورد بررسي و تحليل قرار گرفت. با استفاده از مانده های اسكنفيلد نشان داده شد كه فرض خطرات متناسب )PH( برای تمام متغير ها برقرار است. یكي از ویژگي های مهم مدل پارامتری وایبل این است كه اگر فرض PH برای داده ها برقرار باشد فرض زمان شكست شتاب دار )AFT( هم برقرار است. بررسي ها نشان داد ميزان رشد تيتر βhcg از هفته اول تا هفته دوم تاثير معني داری روی بقای بيماران دارد )3/33>P(. به طوری كه افزایش یك درصدی مقدار تيتر βhcg در هفته دوم نسبت به هفته اول خطر ابتال به GTN را به مقدار 3/4 كاهش ميدهد. به عبارت دیگر در افرادی كه تيتر βhcg در هفته دوم نسبت به هفته اول برای آنها كم تر است ميزان بقا بيش تر است. هم چنين بزرگ تر بودن ارتفاع رحم از سن حاملگي به مقدار بيش تر از 2 واحد نيز تاثير معني داری روی بقای بيماران دارد )3/31>p ) به طوری كه خطر ابتال به GTN برای زناني كه حاصل این تفاضل برای آن ها كم تر از 2 واحد است 3/09 كم تر از سایر زنان است. با توجه به مقدار قابل توجه نسبت خطر برای بقيه عوامل مورد بررسي مانند داشتن سابقه سقط و یا داشتن خونریزی واژینال این عوامل تاثير معني داری را نشان ندادند كه به نظر ميرسد به دليل كم بودن حجم نمونه باشد. در مطالعه كاشانيان و همكاران تاثير متغير های سن مادر پاریتي و گراویدیتي گروه خوني و RH مادر سابقه حاملگي موالر قبلي ازدواج فاميلي سابقه سقط خود به خودی روش جلوگيری از بارداری و نژاد بررسي شد كه از این ميان تنها متغير های سن مادر باال تر از 01 سال و كم تر از 23 سال سابقه حاملگي موالر قبلي ازدواج فاميلي سابقه سقط خور به خودی قبلي و نژاد ایراني به عنوان عوامل مستعد كننده به دست آمدند )1(. در مطالعه استيگراد و همكاران كه در سال 2330 در مورد اپيدميو لوژی حاملگي موالر انجام شده افزایش سن مادر باعث افزایش خطر ابتال به GTN شده و نژاد و ژنتيك نيز به عنوان عوامل مهم برای مول هيداتي فرم 24
بررسی عوامل خطر ابتال به GTN براي زنان با حاملگی موالر... سید حسین سید آقا و همکاران گزارش شده اند اما دراین مطالعه ارتباطي بين گراویدیتي و رژیم غذایي با مول مشاهده نشد )6(. در مطالعه اسميت تاثير گراویدیتي بر روی GTD نا مشخص ذكر شده است )7(. پالمر در مطالعه خود كه در سال 44 انجام داد پس از بررسي اثر مصرف قرصهای ضد بارداری روی ایجاد مول نشان داد خطر ایجاد مول در زناني كه از این قرص ها برای پيشگيری از حاملگي استفاده مي كنند كمي بيش تر از زناني است كه اصال از این قرص ها استفاده نكرده اند )2(. البته این اختالف از لجاظ آماری معني دار نبود. در مطالعه بگشاوه نيز عوامل موثر بر ابتال به GTN برای زنان با حاملگي موالر كورتاژ شده گروه خوني ABO بيماران و سن بيماران بود )4(. البته عوامل دیگری چون سابقه حاملگي موالر تعداد فرزندان سالم به دنيا آورده برای هر زن فاصله زماني بين آغاز بار داری و شروع شيمي درماني و وضعيت ایمني بيمار در شروع درمان به عنوان عوامل تاثير گذار بر پاسخ به شيمي درماني یا عمل جراحي ذكر شدند. اگر چه با بهبود روش ه یا تشخيصي و روش های درماني در دهههای اخير ميزان خطرات ناشي از ابتال به GTN كاهش یافته است اما با شناخت بيش تر و بهتر عوامل خطر مرتبط با آن نرخ ابتال به آن را هر چه بيشتر كاهش داد. در این مطالعه عوامل مرتبط با ابتال به GTN برای بيماران با حاملگي موالر كورتاژ شده با استفاده از روش پارامتری وایبل مورد بررسي قرار گرفت. مدل وایبل از رایج ترین مدل های پارامتری مورد استفاده در تحليل بقا است. در این مقاله كه به منظور بررسي عوامل موثر بر ابتال به GTN برای زنان با حاملگي موالر انجام گرفت فرض شد كه زمان بقا دارای توزیع وایبل است. نتایج این مطالعه نشان داد كه افزایش تيتر βhcg از هفته اول به هفته دوم اثر معنيداری روی زمان ابتال به GTN دارد. هم چنين بزرگ تر بودن ارتفاع رحم از سن حاملگي به مقدار بيشتر از 2 واحد نيز تاثير معني داری روی بقای بيماران دارد. البته به نظر مي رسد كم بود حجم نمونه از معني داری اثر سایر متغير ها جلوگيری كرد. لذا پيشنهاد مي شود مطالعات آتي با حجم نمونه های بيشتر انجام گيرد. سپا سگزاري بدینوسيله از كليه همكاران گروه آمار زیستي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي و دانشگاه علوم پزشكي تهران تشكر و قدرداني مي شود. References 1. Feng F, Xiang Y, Li L, Wan X, Yang X. Clinical parameters predicting therapeutic response to surgical management in patients with chemotherapy resistant gestational trophoblastic neoplasia. Gynecol Oncol2009 Jun; 113:312-. 2. Seckl MJ, Sebire NJ, Berkowitz RS. Gestational trophoblastic disease. Lancet 2010; 376:717-29. 3. Wolfberg AJ, Feltmate C, Goldstein DP, Berkowitz RS, Lieberman E. Low risk of relapse after achieving undetectable HCG levels in women with complete molar pregnancy. Obstet Gynecol2004; 104:1-4. 4. Palmer JR. Advances in the epidemiology of gestational trophoblastic disease. J Reprod Med1994; 39:1-62.. Berek JS. Novaks B. Gynecology. Lippincott Williams Wilkins Publication. 2007; P.1712. 6. Parazzini F, La Vecchia C, Mangili G, Caminiti C, Negri E, Cecchetti G, et al. Dietary factors and risk of trophoblastic disease. Am J Obstet Gynecol1988; 18:93-9. 7. Berkowitz RS, Cramer DW, Bernstein MR, Cassells S, Driscoll SG, Goldstein DP. Risk factors for complete molar pregnancy from a case-control study. Am J Obstet Gynecol 198; 12:1016-20. 8. Semer DA, Macfee MS. Gestational trophoblastic disease epidemiology. Semin Oncol 199; 22:109-12. 9. Schorge JO, Goldstein DP, Bernstein MR, Berkowitz RS. Recent advances 03
مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی ایالم دوره بیست و پنج شماره چهارم آبان 96 in gestational trophoblastic disease. J Reprod Med 2000; 4:692-700. 10. Altieri A, Franceschi S, Ferlay J, Smith J, La Vecchia C. Epidemiology and aetiology of gestational trophoblastic diseases. Lancet Oncol2003; 4:670-8. 11. Hancock BW, Tidy JA. Current management of molar pregnancy.1 th ed. 201; New York Springer Publication. P.432-. 12. Moodley M, Tunkyi K, Moodley J. Gestational trophoblastic syndrome: an audit of 112 patients. A South African experience. Int J Gynecol Cancer J Int Gynecol Cancer Soc2003; 13:234-9. 13. Klein JP. Survival analysis techniques for censored and truncated data. 2 th ed. New York Springer Publication. 200; P. 38. 14. Kleinbaum DG. Survival analysis a self-learning text. 3 th ed. 2012 edition. New York Springer Publication. 2011; P.716. 1. Kashanian M, Baradaran HR, Teimoori N. Risk factors for complete molar pregnancy a study in Iran. J Reprod Med2009; 4:621-4. 16. Steigrad SJ. Epidemiology of gestational trophoblastic diseases. Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol2003; 17:837-47. 17. Rozenholc A, Dodge J, Breguet M, Sauthier P. Gestational Trophoblastic Disease: Opportunities for a National Registry Collaboration. Int J Gynecol Cancer 2016;26:1182-. 18. Jr P. Oral contraceptive use and gestational choriocarcinoma. Cancer Detect Prev1990; 1:4-8. 19. Bagshawe KD. Risk and prognostic factors in trophoblastic neoplasia. Cancer 1976; 38:1373-8. 0
بررسی عوامل خطر ابتال به GTN براي زنان با حاملگی موالر... سید حسین سید آقا و همکاران Determination of Risk Factors of Gestational Trophoblastic Neoplasia for Women with Molar Pregnancy with Weibull Model Abstract Baghestani A 1, Seyedagha H 2*, Yousefi M 2, Bakhtiyari M 3 (Received: September 28, 201 Accepted: April 18, 2016) Introduction: Gestational trophoblastic neoplasia (GTN) is a highly curable tumor arising from conception in the uterus. The purpose of this study is to investigate risk factors for the cancer among women with a molar pregnancy. Materials & methods: This is a retrospective cohort study containing 200 women with molar pregnancy conducted between 2003 and 2013. Age at diagnosis, race, gravidity, parity, history of abortion, vaginal bleeding, gestational age, uterine height, β-human chorionic gonadotropin (βhcg) during the first 28 days after uterine evacuation and status of catching to GTN were entered into analysis using the weibull model. Findings: The mean of age in patients was 26.9±6.9. The mean and median of survival time were 7.84 and 8 weeks respectively. During the study, 32 patients were diagnosed with gestational trophoblastic neoplasia. The β-hcg growth variable from the first to the second week and the indicative variable which represented that the uterine height compared to the gestational age and was more than two were significant at 0.0. Discussion & conclusions: The results of this study showed that the β-hcg growth variable from the first to the second week and the indicative variable which represented that the uterine height compared to the gestational age was more than two were the most important factors related to time to GTN for women with molar pregnancy. Keywords: Survival analysis, Weibull model, Molar pregnancy, Trophoblastic 1. Dept of Biostatistics, Faculty of Paramedical Sciences, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran 2. Students Research Committee, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran 3. Dept of Epidemiology and Biostatistics, Faculty of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran *Corresponding author Email:hosseinseyedagha@gmail.com Scientific Journal of Ilam University of Medical Sciences 02