Ε Σύσκεψη Ολομέλειας τὴν ἐκ.ἡμ., Παρασκευὴ Δ Νηστειῶν στὴν Ιερὰ Μονὴ Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης, Σταμάτα

Transcript

1 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ «ΑΓΙΟΣ ΦΙΛΑΡΕΤΟΣ Ο ΕΛΕΗΜΩΝ» Εδρα: Πατρῶν 12, Κολωνὸς Αθηνῶν Δυναμικὴ προώθηση τοῦ Ορθοδόξου Συλλογικοῦ Εθελοντισμοῦ Ε Σύσκεψη Ολομέλειας τὴν ἐκ.ἡμ., Παρασκευὴ Δ Νηστειῶν στὴν Ιερὰ Μονὴ Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης, Σταμάτα Γίνεσθε οἰκτίρμονες! Δότε καὶ δοθήσεται Διάκονοι τοῦ διακονοῦντος Θεοῦ! Μὲ τὴν εὐχὴ καὶ εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου Πατρὸς καὶ Ποιμενάρχου μας Μητροπολίτου Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κυρίου Κυπριανοῦ, καὶ μὲ τὴν ἄγρυπνη καθοδήγηση καὶ συντονιστικὴ παρουσία τοῦ Αναπληρωτοῦ Αὐτοῦ Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ωρεῶν κ. Κυπριανοῦ, ὁ Φιλαθρωπικὸς Σύλλογος Ορθοδόξων Γυναικῶν «Αγιος Φιλάρετος ὁ Ελεήμων» πραγματοποίησε τὴν πέμπτη κατὰ σειρὰν Συνεδρίαση Ολομέλειας τὴν ἐκ.ἡμ., ἡμέρα Παρασκευή, στὴν Γυναικεία Ιερὰ Μονὴ Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης, Σταμάτα Αττικῆς. Η Συνεδρίασή μας ἐπιστεγάσθηκε μὲ βραδυνὴ Θεία Λειτουργία ἐπὶ τῇ μνήμῃ τοῦ Αγίου Νίκωνος καὶ τῶν 199 μαθητῶν αὐτοῦ Οσιομαρτύρων μέσα σὲ μιὰ πολὺ κατανυκτικὴ ἀτμόσφαιρα. Οἱ τριαντεπέντε ἀδελφὲς-μέλη τοῦ Συλλόγου μας οἱ ὁποῖες συμμετεῖχαν μέσα σ ἕνα κλῖμα ἑνότητας, ἀγάπης καὶ ἐνθουσιασμοῦ, ἐξέφρασαν σκέψεις, προτάσεις καὶ ἰδέες γόνιμες γιὰ τὴν περαιτέρω πορεία τοῦ φιλανθρωπικοῦ μας ἔργου. Πρὶν περάσουμε στὸ πρακτικὸ μέρος τῆς Συνεδριάσεώς μας, δηλαδὴ στὸν ἀπολογισμὸ τῶν πεπραγμένων τὸν μῆνα ποὺ μᾶς πέρασε καὶ στὸν προγραμματισμὸ τοῦ μῆνα ποὺ μᾶς ἔρχεται, ὁ Θεοφιλέστατος Επίσκο- 1

2 πός μας κύριος Κυπριανὸς ἄ- νοιξε τὴ συζήτηση μὲ πολὺ Πνευματικὲς Νουθεσίες, καθορίζοντας πλέον ἀνάγλυφα τὸ στίγμα, τοὺς σκοποὺς τοῦ Συλλόγου μας καὶ τὸ πνεῦμα, τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ διακατέχει ὅ- λους μας. Ξεκινώντας πρῶτα ἀπὸ τὴ βάση, ὅπως μᾶς εἶπε, νὰ γίνουμε δηλαδὴ οἱ Διάκονοι τοῦ Διακονοῦντος Θεοῦ, μᾶς προέτρεψε νὰ ἐργασθοῦμε περισσότερο γιὰ τὸν ἑαυτό μας, ὥστε νὰ ἀποκτήσουμε «Σπλάγχνα Οἰκτιρμῶν». «Γίνεσθε οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ Πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί». Μᾶς τόνισε ἰδιαιτέρως τὰ λόγια τοῦ Ιεροῦ Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος μᾶς λέγει ὅτι κι ἂν νηστεύουμε κι ἂν παρθενεύουμε κι ἂν κάνουμε ἀσκήσεις καὶ προσευχές, δὲν πρόκειται νὰ γίνουμε ὅμιοι μὲ τὸν Θεό. Ομιοι θὰ γίνουμε μόνο ἂν εἴμαστε οἰκτίρμονες! Πρέπει νὰ νιώσουμε τὴν θυσιαστικὴ ἀγάπη γιὰ τὸν ἀδελφό μας, συνέχισε, ἂν θέλουμε νὰ ἀποκτήσουμε τὴ σφραγῖδα τοῦ Θεοῦ. Εργαζόμενοι καὶ προσφέροντες στοὺς ἀδελφούς μας, τὸ μεγαλεῖο εἶναι ὅτι ἐμεῖς πέρνουμε περισσότερα ἀπ ὅσα δίνουμε. Στὴν συνέχεια μᾶς διάβασε μιὰ πολὺ συγκινητικὴ διήγηση, ὅπου ὅπως διηγεῖται γνωστὸς Αγιορείτης Μοναχὸς κατὰ τὴν περίοδο τῆς μεγάλης πείνας τοῦ 1917 οἱ Ιβηρῖτες Μοναχοί, βλέποντας νὰ ἀδειάζουν οἱ ἀποθῆκες τους, ἀποφάσισαν νὰ ἐλαττώσουν τὴν φιλοξενία, μέχρι ποὺ ὁ προϊστάμενος τοὺς ἐπέμεινε καὶ τὴν διέκοψαν τελείως. Μιὰ ἡμέρα ἐμφανίστηκε στὸν πορτάρη τῆς Μονῆς ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μας σὰν φτωχὸς ρακένδυτος καὶ τοῦ ζητοῦσε λίγο ψωμί. Ο Μοναχὸς Τοῦ εἶπε ὅτι, ἐπειδὴ δὲν ἔχουν, ἀναγκάστηκαν νὰ διακόψουν τὴν φιλοξενία. Ομως Τὸν παρακάλεσε νὰ περιμένει λίγο γιὰ νὰ Τοῦ φέρει τὸ κομματάκι τοῦ ψωμιοῦ ποὺ εἶχε στὸ κελλί του. Οταν ἐπέστρεψε, εἶδε τὸ πρόσωπο τοῦ φτωχοῦ νὰ λάμπει καὶ τὸν ἄκουσε νὰ τοῦ λέει, ὅτι ἡ δυστυχία ἦρθε στὴν Μονή τους, διότι ἔδιωξαν ἀπὸ τὸ Μοναστήρι «τὸν Δότε καὶ τὸν Δοθήσεται». Ο Μοναχὸς ἀπορημένος ρώτησε «ποιούς»; καὶ ὁ Κύριος ἐπανέλαβε «τὸν Δότε καὶ τὸν Δοθήσεται». 2

3 Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ λόγια ὁ φτωχὸς ἐξαφανίστηκε, σκορπίζοντας μία λάμψη ποὺ θάμπωσε τὸν πορτάρη. Ετρεξε ἀμέσως νὰ ἐνημερώση τοὺς προϊσταμένους τῆς Μονῆς, οἱ ὁ- ποῖοι ἀρχικὰ δὲν μποροῦσαν νὰ καταλάβουν τί συνέβη. Τελικὰ ὅμως πληροφρήθηκαν, ὅτι αὐτὸς ὁ φτωχὸς ἦταν ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, μετανόησαν καὶ ἄρχισαν νὰ δίνουν ἀπὸ τὸ ὑστέρημά τους στοὺς φτωχούς, ὁπότε καὶ ὁ Θεὸς τοὺς ἀντάμειψε μὲ τὶς πλούσιες εὐλογίες Του, πρωτίστως Πνευματικές, ἀλλὰ καὶ ὑλικές. Μέσα λοιπὸν σ αὐτὸ τὸ συγκινητικὸ καὶ κατανυκτικὸ κλῖμα ξεκίνησε τὸ ἀπολογιστικὸ κομμάτι τῆς Συνεδριάσεώς μας γιὰ τὸν μῆνα ποὺ μᾶς πέρασε. Ετσι, μὲ αὐτὰ ποὺ ἀποφάσισε ἡ Ολομέλεια κατὰ τὴν τέταρτη Σύσκεψή μας τὴν ἐκ.ἡμ., πραγματοποιήσαμε τὸ ἀκόλουθα καὶ βάλαμε νέους στόχους. 1. Ηρθαμε σὲ ἐπαφὴ μὲ τὴν ὑπεύθυνη τῆς Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων Πειραιᾶ, κυρία Χαραμή, καὶ συζητήσαμε πῶς μπορεῖ ὁ Σύλλογός μας νὰ καλύψει κάποιες ἀνάγκες τῶν παιδιῶν, ἐν ὄψει τῆς ἐπισκέψεώς μας στὸ Ιδρυμα μὲ τὰ παιδιὰ τῶν Κατηχητικῶν μας. Αὐτὸ ποὺ εἶχαν ἄμεσα ἀνάγκη ἦταν κουρτίνες γιὰ τοὺς χώρους ποὺ παίζουν τὰ παιδιά. Αφοῦ τὴν βεβαιώσαμε ὅτι θὰ καλύψουμε αὐτή τους τὴν ἀνάγκη, κανονίσαμε νὰ ὁρίσουμε καὶ ἐπίσημα τὴν ἐπίσκεψή μας στὸ Ιδρυμα μετὰ τὴν Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ, ὁπότε τὰ παιδιὰ ἐπιστρέφουν ἀπὸ τὶς 15ήμερες διακοπές τους,. 2. Σχετικὰ μὲ τὴν ὀργάνωση μιᾶς νέας Διαλέξεως τῆς Προέδρου τοῦ Συλλόγου Προστασίας Αγέννητου Παιδιοῦ, Πρεσβυτέρας Βαρβάρας Μεταλληνοῦ στὸ Δῆμο Φυλῆς, ἤδη ἔχουμε ἔρθει σὲ ἐπαφὴ μὲ τὴν ὑπεύθυνη τοῦ Δήμου καὶ ἔχουμε κλείσει συνάντηση μὲ τὴν Πρόεδρο τοῦ Συλλόγου Γυναικῶν τῆς Φυλῆς γιὰ τὸν προγραμματισμὸ καὶ τὴν πραγματοποίηση αὐτῆς τῆς ἐκδηλώσεως. 3. Μετὰ ἀπὸ τὴν ἔγγραφη αἴτησή μας πρὸς τὸν Δῆμο Φυλῆς γιὰ οἰκονομικὴ ἐνίσχυση τῶν φιλανθρωπικῶν σκοπῶν τοῦ Συλλόγου μας, τὴν ὁποία εἴχαμε ἀποστείλει, καὶ μετὰ τὴν Συνεδρίαση τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου τοῦ Δήμου, μᾶς ἀνακοίνωσαν ὅτι ἐνεκρίθη καὶ ὅτι θὰ μᾶς χορηγήσουν τὸ ποσὸν τῶν

4 Πρωτίστως, εὐγνωμονοῦμε τὸν Πανάγαθο Θεὸ γι αὐτὴν τὴν μεγάλη βοήθεια, ἡ ὁποία θὰ διατεθεῖ ἐξ ὁλοκλήρου στὸν Πάσχοντα Αδελφό μας, στὸ πρόσωπο τοῦ ὁποῖου βλέπουμε τὸν ἴδιο τὸν Χριστό μας, καὶ δεύτερον εὐχαριστοῦμε ὁλόθερμα τὸν Δήμαρχο τῆς Φυλῆς κ. Μπουραΐμη Δημήτριο καὶ ὅλο τὸ Δημοτικὸ Συμβούλιο, ἰδιαιτέρως δὲ τὸν κύριο Αραμπατζίδη Αναστάσιο γι αὐτὴ τὴν μεγάλη καὶ συγκινητική τους βοήθεια. 4. Ηδη ἔχουμε ἑτοιμάσει καὶ ἔχουμε ἀποστείλει μιὰ παρόμοια ἐπιστολὴ-αἴτηση καὶ πρὸς τὸν Δῆμο Ανω Λιοσίων καὶ ἐλπίζουμε μὲ τὴν βοήθεια τῆς Παναγίας μας, τὴν εὐχὴ τοῦ Πολυσεβάστου Γέροντός μας Μητροπολίτου κ. Κυπριανοῦ καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Αναπληρωτοῦ Αὐτοῦ Θεοφιλεστάτου Ωρεῶν κ. Κυπριανοῦ, νὰ ἔχουμε τὴν ἴδια ἀνταπόκριση καὶ βοήθεια. 5. Οσον ἀφορᾶ τὰ ἐργόχειρα, τὰ ὁποῖα θὰ κατασκευάζουν οἱ ἀδελφὲς τοῦ Συλλόγου μας προκειμένου νὰ ἐνισχύσουμε οἰκονομικὰ τὶς φιλανθρωπικὲς δραστηριότητές μας, ἀποφασίσαμε νὰ προχωρήσουμε στὴν κατασκευή τους καὶ νὰ διακινηθοῦν μέσω παραγγελιῶν καὶ κληρώσεων. 6. Ολοκληρώθηκε ἡ προετοιμασία γιὰ τὰ δύο μεγάλα προσκυνήματα, τὰ ὁποῖα προγραμματίζουμε γιὰ τὸ Κίεβο καὶ τὴν Ρουμανία. Ετσι λοιπὸν ἔχουμε τὶς ἀκριβεῖς ἡμερομηνίες, τὸ κόστος καὶ τὸ πρόγραμμα. α) Κίεβο: ἀπὸ 16 Ιουνίου (πολ.ἡμερ.) ἡμέρα Δευτέρα, ἀπόγευμα 17.25, ἕως καὶ Παρασκευὴ 20 Ιουνίου (πολ.ἡμερ.). Κόστος 800 μὲ πρωϊνὸ καὶ ἡμιδιατροφὴ (δεῖπνο). β) Ρουμανία: ἀπὸ 18 Αὐγούστου (πολ.ἡμερ.) ἡμέρα Δευτέρα ἕως καὶ Κυριακὴ 24 Αὐγούστου (πολ.ἡμερ.). Κόστος 750 μὲ πρωϊνὸ καὶ ἡμιδιατροφὴ (δεῖπνο). 7. Μετὰ τὴν ἀπόφαση τῆς τέταρτης Συνεδρίασης Ολομέλειας νὰ διευρύνουμε τὸν κύκλο προσφορᾶς βοήθειας σὲ οἰκογένειες καὶ μεμονωμένους ἀδελφούς μας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἄμεση ἀνάγκη βοηθείας, πραγματοποιήσαμε τὰ ἀκόλουθα: α) Ο Σύλλογός μας πρόσφερε σὲ δώδεκα ἄπορες κρατούμενες Αδελφές μας τῶν Φυλακῶν Κορυδαλλοῦ, φόρμες ἀξίας 130. β) Σὲ ἡλικιωμένο ζευγάρι ἀδελφῶν μας, οἱ ὁποῖοι λόγῳ σοβαρῆς ἀ- σθένειας χρειάστηκαν τὴν βοήθεια ἀποκλειστικῆς νοσοκόμας ὅλο τὸ 24ωρο γιὰ 15 ἡμέρες, προσφέραμε τὸ ποσὸν τῶν

5 γ) Αποστείλαμε σὲ φοιτήτρια ἀδελφούλα μας ἀπὸ τὴν Οὐκρανία, ἡ ὁποία σπουδάζει στὴ χώρα μας Θεολογία, τὸ τακτικὸ μηνιαῖο βοήθημα τῶν 200. Επίσης, βρισκόμαστε σὲ ἑτοιμασίες, ὥστε νὰ ἐνεργήσουμε ἄμεσα καὶ γιὰ τὶς παρακάτω περιπτώσεις: α) Επίσκεψη καὶ οἰκονομικὴ βοήθεια σὲ μητέρα κρατούμενης Αδελφῆς μας τῶν Φυλακῶν Κορυδαλλοῦ, ἡ ὁποία νοσηλεύεται στὸ Νοσοκομεῖο Αναπήρων Αγ. Αναγύρων, καθολικὰ ἀνάπηρη. β) Νὰ ἀνταποκριθοῦμε ἄμεσα στὴν ἔκκληση μιᾶς ἀδελφούλας μας ἀ- πὸ τὴν Λειβαδιά, τὴν ὁποία ἔχει ἐγκαταλείψει ὁ σύζυγός της καὶ ἔχει ἕνα μωρὸ τριῶν ἐτῶν. Εἶναι ἄνεργη καὶ πάμφτωχη καὶ ἀντιμετωπίζεθ ἄμεσο πρόβλημα ἐπιβίωσης. γ) Νὰ ἐνισχύσουμε ἕνα ζευγάρι ἀπόρων. Η σύζυγος σὲ δύο μῆνες θὰ φέρει στὸν κόσμο τὸ πρῶτο τους παιδάκι καὶ δὲν ἔχουν οὔτε τὰ ἀπαραίτητα. δ) Νὰ ἀποστείλουμε οἰκονομικὴ βοήθεια σὲ μητέρα κρατούμενης τῶν Φυλακῶν Κορυδαλλοῦ, ἡ ὁποία μὲ ἐλάχιστα μέσα προσπαθεῖ νὰ συντηρίσει τὰ δύο ἀνήλικα ἐγγόνια της, ἀπὸ τὰ ὁποῖα τὸ ἕνα εἶναι παράλυτο. ε) Νὰ προμηθευτοῦμε καὶ νὰ προσφέρουμε ὑποδήματα σὲ δώδεκα ἄ- πορες κρατούμενες Αδελφές μας μωρομάνες καὶ ἀνήλικες τῶν Φυλακῶν Κορυδαλλοῦ. στ) Νὰ προσφέρουμε οἰκονομικὴ ἐνίσχυση στὴν ἄνεργη καὶ ἄρρωστη ἀδελφή μας, ἡ ὁποία πρόσφατα κινδύνευσε μὲ ἔξωση καὶ γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ τὴν ἐνισχύσαμε μὲ τὸ ποσὸν τῶν Πραγματοποιήσαμε τὴν προγραμματισμένη ἐπίσκεψή μας στὶς Φυλακὲς τοῦ Δομοκοῦ τὴν Κυριακὴ 10 Μαρτίου ἐκ.ἡμ. ἀμέσως μετὰ τὴ Θεία Λειτουργία. Μέσα σὲ μία ἄκρως πνευματικὴ καὶ συγκινησιακὴ φόρτηση ξεκίνησε καὶ αὐτὸ τὸ νέο μας Οδοιπορικὸ Αγάπης καὶ Προσφορᾶς πρὸς τὸν πάσχοντα Αδελφό μας. Μὲ τὴν εὐχὴ καὶ εὐλογία τοῦ Πολυσεβάστου Πατρὸς καὶ Γέροντός μας Μητροπολίτου Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κυρίου Κυπριανοῦ, καὶ τὴν προτροπὴ καὶ καθοδήγηση τοῦ Αναπληρωτοῦ Αὐτοῦ Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ωρεῶν κ. Κυπριανοῦ, ξεκινήσαμε τὸ πρωῒ πενήντα ἄτομα, Μοναχοὶ καὶ λαϊκοί, νὰ δώσαμε τὸ Φιλὶ τῆς Ζωῆς σὲ ἑκατὸ ἄπορους κρατούμενους Αδελφούς μας. 5

6 Στὸ Ιερὸ αὐτὸ Προσκύνημα, ὅπως τὸ χαρακτήρισε ὁ Θεοφιλέστατος Επίσκοπός μας κύριος Κυπριανός, συμμετεῖχαν δύο Μοναχοὶ ἀπὸ τὴν Ιερὰ Μονής μας τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης, καθὼς καὶ ἀπὸ τὴν Ιερὰ Μονὴ τῶν Αγίων Αγγέλων Αφιδνῶν Αττικῆς, ἡ Γερόντισσα καὶ Καθηγουμένη Ταξιαρχία μαζὶ μὲ μιὰ Αδελφή, ἀπὸ τὴν Ιερὰ Μονὴ τῆς Αγίας Παρασκευῆς Αχαρνῶν δύο Αδελφὲς καὶ ἀπ τὸ τὸ Ιερὸ Μετόχι μας τῆς Παναγίας τῆς Οδηγήτριας Αχαρνῶν μία Αδελφή. Εἴχαμε ἐπίσης τὴ χαρὰ καὶ τὴν τιμὴ τὴν ἀποστολή μας αὐτὴ νὰ συνοδεύσει καὶ ἡ Κοινωνικὴ Λειτουργὸς τῶν Φυλακῶν Κορυδαλλοῦ κυρία Νίτσα Κουκούτση. Η συγκίνησή μας ἦταν μεγάλη, ὅταν συναντήσαμε τοὺς πρώτους εἴκοσι κρατούμενους Αδελφούς μας, οἱ ὁποῖοι ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἀσπασμὸ καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοφιλεστάτου Επισκόπου μας, πῆραν ἀπὸ τὰ χέρια του δῶρα, τὰ ὁποῖα εἴχαμε ἑτοιμάσει γι αὐτούς. Στὴ συνέχεια, ὁ Διευθυντὴς τῶν Φυλακῶν κύριος Γιάννης Παφύλης μὲ μιὰ μικρὴ ἀντιπροσωπεία τῆς ἀποστολῆς μας, μᾶς ὁδήγησε στὰ ἐνδότερα τῶν φυλακῶν, σὲ τρεῖς διαφορετικὲς πτέρυγες, ὅπου ἐκεῖ συναντήσαμε συνολικὰ μαζὶ μὲ τοὺς προηγουμένους περίπου 200 κρατούμενους Αδελφούς μας. Η συγκίνηση καὶ ἡ εὐλογία ἦταν μεγάλη! Η χαρά τους ποὺ μᾶς ἔβλεπαν ἦταν ἀπερίγραπτη καὶ μᾶς τὸ ἔδειξαν ἀμέσως. Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπός μας κύριος Κυπριανὸς ἀφοῦ τοὺς μετέφερε τὸ πνεῦμα Αγάπης ἀπὸ ὅλους μας, τοὺς ἔβαλε μιὰ Μεγάλη Μετάνοια καὶ τοὺς ζήτησε συγγνώμην, διότι ὅπως χαρακτηριστικὰ εἶπε: «Εμεῖς καὶ οἱ ἁμαρτίες μας φταῖνε ποὺ δὲν φροντίσαμε γιὰ σᾶς, ὥστε νὰ μὴν βρεθῆτε σ αὐτὴ τὴ δύκολη θέση. Εμεῖς, εἶπε συνεχίζοντας, θὰ ἔπρεπε νὰ εἴμαστε ἐδῶ γιὰ τὰ δικά μας 6

7 πάθη καὶ ἁμαρτίες καὶ ἐσεῖς ἐκεῖ ἔξω στὸν κόσμο. Σήμερα, εἶπε τονίζοντας μὲ νόημα, ἐμεῖς πήραμε ἀπὸ ἐσᾶς πλούσια δῶρα ἀγάπης καὶ ἀνθρωπιᾶς, ἀπ ὅ,τι σᾶς δώσαμε, καὶ σᾶς εὐχαριστοῦμε γι αὐτό». Στὴ συνέχεια, κάποιος ἀπὸ τοὺς κρατούμενους Αδελφούς μας πῆρε τὸ λόγο καὶ εἶπε χαρακτηριστικά: «Σᾶς εὐχαριστοῦμε πολύ, διότι σήμερα ἤρθατε μέσα στὰ κελλιά μας καὶ μᾶς προσφέρατε πλούσια τὴν ἀγάπη καὶ τὴ χαρά. Μᾶς δώσατε δύναμη, εἶπε συμπληρώνοντας, νὰ συνεχίσουμε αὐτὸν τὸν δύκολο καὶ ἀνηφορικὸ δρόμο μέσα στὴ φυλακὴ καὶ σᾶς εὐχαριστοῦμε πολύ». Επιστρέφοντας ὅλοι μας ἀπὸ αὐτὸ τὸ Μεγάλο Προσκύνημα τοῦ Χριστοῦ μας μέσα στὴ Φυλακή, εἴμασταν διαφορετικοί. «Ναὶ τώρα γνωρίζουμε, Χριστέ μας, ὅτι εἶσαι στὴ φυλακὴ καὶ Σὲ ἐπισκεφθήκαμε. Αξίωσέ μας, μέσα ἀπὸ τὸ πρόσωπο τοῦ Πάσχοντα Αδελφοῦ μας νὰ Σὲ διακονοῦμε, καὶ νὰ κρατήσουμε μέσα στὴν καρδιά μας τὰ λόγια τοῦ Θεοφιλεστάτου Επισκόπου μας κυρίου Κυπριανοῦ: Στόχος μας ἡ Διακονία τοῦ Διακονοῦντος Χριστοῦ!». 9. Ξεκινήσαμε καὶ ἔχουμε σὲ ἐξέλιξη μεγάλη λαχειοφόρο ἀγορά, τὰ ἔσοδα τῆς ὁποίας θὰ διατεθοῦν ἐξ ὁλοκλήρου σὲ ἄπορους κρατούμενους Αδελφούς μας στὶς ἑπόμενες ἐπισκέψεις μας στὶς φυλακὲς Αὐλῶνα καὶ Αμφισσας. Τὰ δῶρα εἶναι πολὺ σημαντικά: α) Μιὰ Εἰκόνα τῆς Παναγίας μας, ἔργο ἁγιογραφημένο ἀπὸ τὸ Αγιογραφεῖο τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης, β) Ενα ἀνδρικὸ ρολόϊ Lemans, ἀξίας 120, γ) Ενα γυνακεῖο ρολόϊ Pierre Cardin, ἀξίας 100. Η ἀξία ἑκάστου λαχνοῦ εἶναι 3 καὶ ἡ κλήρωση θὰ γίνη ἀμέσως μετὰ τὸ Πάσχα. 10. Ο Σύλλογός μας ἀνέλαβε νὰ ἀνατυπώσει καὶ νὰ διαθέσει στοὺς πιστοὺς τὴν Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ μας μέσα στὴ Φυλακή, πίσω ἀπὸ τὰ κάγγελα ἑνὸς κελλιοῦ, ἔργο τοῦ Αγιογραφείου τῆς Ιερᾶς Μονῆς Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης. Θὰ ἐκδοθῆ μὲ καλαίσθητη κορνίζα καὶ τζάμι μάτ, σὲ τρεῖς διαστάσεις, ἀξίας 120, 80 καὶ 40. Τὰ ἔσοδα θὰ διατεθοῦν 7

8 στοὺς φιλανθρωπικοὺς σκοποὺς τοῦ Συλλόγου μας καὶ κυρίως τῶν κρατούμενων Αδελφῶν μας. 11. Αποφασίσαμε νὰ ἔρθουμε σὲ ἐπαφὴ μὲ ἑταιρεῖες ἢ ἰδιῶτες, οἱ ὁποῖοι θὰ ἤθελαν νὰ γίνουν χορηγοὶ σ αὐτὴ τὴ μεγάλη προσπάθεια τοῦ Συλλόγου μας πρὸς τοὺς πάσχοντες κρατούμενους Αδελφούς μας. Γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτὸ ἤρθαμε σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν ἀγαπητὸ φίλο τοῦ Συλλόγου μας κ. Φωτάκη Αλέξανδρο, ὁ ὁποῖος προθυμοποιήθηκε νὰ μᾶς βοηθήσει πρὸς αὐτὴ τὴν κατεύθυνση μὲ μεγάλη χαρά. 12. Ηρθαμε ἤδη σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν Υπεύθυνο τοῦ Συλλόγου Φίλων τῶν Πολυτέκνων, πατέρα Νικόδημο Μπιλάλη, ὁ ὁποῖος πρακολουθεῖ τὸ ἔργο μας καὶ εἶναι συγκινημένος μ αὐτό, καὶ κλείσαμε συνάντηση μαζί του γιὰ τὴν περαιτέρω συνεργασία τῶν δύο Συλλόγων. Ηδη μᾶς προσκάλεσε στὴν ἐκδήλωση ποὺ θὰ πραγματοποιήσουν στὶς 17 Μαΐου (πολ.ἡμ.), ἡμέρα Σάββατο στὴ μνήμη τοῦ ἥρωα Κωνσταντίνου Κουκίδη. 13. Αποφασίσαμε νὰ ἀποστείλουμε ἐπιστολὲς σὲ ἑταιρεῖες τροφίμων, προκειμένου νὰ μᾶς προσφέρουν ἀπὸ τὰ εἴδη τους, τὰ ὁποῖα θὰ διαθέσουμε σὲ ἄπορους Αδελφούς μας. 14 Προγραμματισμὸς τῶν δύο νέων μεγάλων μας Προσκυνημάτων στὶς Φυλακὲς Ανηλίκων Αὐλῶνα καὶ στὶς Φυλακὲς τῆς Αμφισσας. Ηδη γιὰ τὶς Φυλακὲς Αὐλῶνα ἔχει προγραμματιστεῖ ἡ ἐπίσκεψή μας γιὰ τὴν Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ, 4 Μαΐου (πολ.ἡμ.) μετὰ τὴν Θεία Λειτουργία, καὶ γιὰ τὶς Φυλακὲς τῆς Αμφισσας γιὰ τὴν Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου, 18 Μαΐου (πολ. ἡμ.). 15. Λόγῳ μακρόχρονης ἀπουσίας τῆς Ταμία τοῦ Συλλόγου μας, ἡ Ολομέλεια ἀποφάσισε τὴν ἀντικατάστασή της μεταξὺ τῶν τριῶν ἀναπληρωματικῶν μελῶν α) Γιατράκου Αἰκατερίνης, β) Κουτσούμπα Θεοδώρας, γ) Χωριατοπούλου-Τούντα Αθηνᾶς. Διὰ ἀνατάσεως τῶν χειρῶν ἐψήφησαν ὡς νέα Ταμία τοῦ Συλλόγου μας τὴν κυρία Χωριατοπούλου- Τούντα Αθηνᾶ, ἡ ὁποία ἀνέλαβε εὐχαρίστως τὰ νέα της καθήκοντα. 16. Επίσης ἀποφασίστηκε νὰ ἀνοιχτῆ λογαριασμὸς σὲ Τράπεζα γιὰ τὴν καλύτερη διεκπεραίωση τῶν δωρεῶν καὶ ἄλλων οἰκονομικῶν κινήσεων τοῦ Συλλόγου μας. Καθὼς ἐπίσης νὰ ἐντείνουμε τὶς προσπάθειες ἐ- ξεύρεσης νέων Γραφείων καὶ νὰ δημιουργήσουμε στὸ Διαδίκτυο ἠλεκτρονικὴ διεύθυνση. 8

9 17. Μέσα σ ἕνα συγκινητικὸ κλῖμα, ὁ Θεοφιλέστατος Επίσκοπός μας κ. Κυπριανὸς ἀνεκήρυξε ὡς ἐπίτιμο μέλος τοῦ Συλλόγου μας τὴν ἀγαπητή μας φίλη, βοηθὸ καὶ συμπαραστάτη στὸ ἔργο μας, κυρία Νίτσα Κουκούτση, Κοινωνικὴ Λειγουργὸ τῶν Φυλακῶν Κορυδαλλοῦ στὸ τμήμα ἀνηλίκων καὶ μωρομάνων γυναικῶν. Τῆς πρόσφερε δὲ ὡς εὐλογία μιὰ εἰκόνα τῆς Παναγίας μας. Εκ μέρους τοῦ Συλλόγου μας, τῆς προσφέραμε καὶ μία ὄμορφη ἀνθοδέσμη. Ιδιαίτερη εὐλογία, χαρὰ καὶ τιμὴ γιὰ τὸν Σύλλογό μας ἦταν καὶ ἡ παρουσία Αδελφῶν Μοναζουσῶν στὴν Συνεδρίασή μας, συγκεκριμένα τῆς Καθηγουμένης τῆς Ιερᾶς Μονῆς Αγίων Αγγέλων Αφιδνῶν Αττικῆς μὲ δύο Αδελφὲς καὶ δύο Μοναχῶν ἀπὸ τὴν Γυναικεία Ιερὰ Μονὴ Αγίας Παρασκευῆς Αχαρνῶν. Ετσι λοιπὸν αὐτὴ ἡ συνάντηση Μοναχῶν καὶ λαϊκῶν σὲ μιὰ Σύσκεψη ἀγάπης γιὰ τὸν πάσχοντα Αδελφό μας, ἦταν πολὺ γόνιμη καὶ ἐλπιδοφόρα, ἐφ ὅσον καὶ αὐτὲς συμμετέχουν ἐνεργὰ στὸ ἐκκλησιαστικό μας ἔργο. Δοξάζουμε τὸν Θεό, καὶ εὐχαριστοῦμε τὴν Γερόντισσα Ταξιαρχία καὶ τὶς Μοναχὲς καὶ τῶν δύο Μονῶν, ποὺ μᾶς τίμησαν μὲ τὴν παρουσία τους καὶ ἐκφράζουμε τὴν ἐπιθυμία καὶ τὴν ἐλπίδα νὰ τὶς ἔχουμε πάντα κοντά μας, τόσο στὶς Συνεδριάσεις, ὅσο καὶ στὶς «ἐξορμήσεις» μας. Τὸ ἀποκορύφωμα τῆς μεγαλειώδους συναντήσεως τῆς ὁριζόντιας καὶ κάθετης διάστασης τῆς Εκκλησίας μας, τῆς φιλανθρωπικῆς καὶ προσευχητικῆς κοινωνίας μὲ τὸν Θεό, ἐπιτελέστηκε μὲ τὴν βραδυνὴ Θεία Λειτουργία μετὰ τὸ τέλος τῆς Συσκέψεώς μας, στὴν ὁποία συμμετεῖχαν καὶ πολλοὶ ἄλλοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφές, ἐκτὸς τῶν μελῶν τοῦ Συλλόγου μας. Μέσα σὲ ἕνα κλῖμα βαθειᾶς κατάνυξης καὶ προσευχῆς καὶ ἀφοῦ ὁλοκληρώθηκε ἡ Θεία Λειτουργία μὲ τὴν συμμετοχὴ πολλῶν παρευρισκομένων στὰ Αχραντα Μυστήρια, ὁ Θεοφιλέστατος Επίσκοπός μας κύριος 9

10 Κυπριανός, παρὰ τὴν ἔντονη καὶ ἐμφανὴ κόπωσή του, μᾶς ἀπηύθυνε ἕνα πολὺ ὠφέλιμο γιὰ τὴν ψυχή μας Λόγο, τὸν ὁποῖο παραθέτουμε ἀπομαγνητοφωνημένο στὸ τέλος τοῦ παρόντος Χρονικοῦ. Μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας, παρατέθηκε πλούσια τράπεζα ἀγάπης στὸν ξενῶνα τῆς Μονῆς σὲ ὅλους τοὺς παρευρισκόμενους, ἀπὸ τὶς Αδελφὲς τῆς Μονῆς μὲ τὴν καθοδήγηση τῆς Οσιωτάτης Καθηγουμένης Γεροντίσσης Βρυαίνης. Οφείλουμε ἕνα μεγάλο εὐχαριστῶ στὴ Γερόντισσα καὶ τὶς Αδελφὲς ποὺ μᾶς φιλοξένησαν. Αποχωρήσαμε περίπου στὶς 3.00 τὸ πρωΐ, ἔχοντας ἀνάγλυφες στὶς καρδιές μας τὶς βαθειὲς τομὲς τῆς τελευταίας Σύσκεψής μας: Γίνεσθε οἰκτίρμονες! Δότε καὶ Δοθήσεται! Νὰ ξεκινάμε, νὰ συνεχίζουμε καὶ νὰ τελειώνουμε μὲ ἀγάπη, ἔλεος, εὐσπλαγχνία, συμπάθεια καὶ ἐπιείκεια. 31η Μαρτίου 2008 ἐκ.ἡμ. Εἰρήνη Αρχοντούλη Κυριακὴ Ε Νητειῶν, Οσίας Μαρίας Αἰγυπτίας Πρόεδρος Δ.Σ. 10

11 Λόγος περὶ τῶν θεμελίων τοῦ φιλανθρωπικοῦ ἔργου μας Η Θεία Λειτουργία καὶ ἡ Εὐσπλαγχνία- Αγαθότης τοῦ Θεοῦ Επισκόπου Ωρεῶν Κυπριανοῦ ΘΑ ΗΘΕΛΑ νὰ Σᾶς εὐχαριστήσω πάρα πολύ, γιὰ τὴν ἀποψινή μας Εὐχαριστιακὴ Σύναξι, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὴν ἔκφρασι τῆς ἑνότητος τῆς Εκκλησίας μας. Εἶναι μεγάλη εὐλογία τὸ ὅτι ἀξιωνώμεθα γιὰ ἄλλη μία φορὰ ὄχι ἁ- πλῶς νὰ ἔχουμε ἐνώπιόν μας μία εἰκόνα τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, ἀλλὰ νὰ μετέχουμε σ αὐτὴ τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Θυμηθῆτε λίγα ἀπὸ ὅσα μας ἔχουν περιγράψει οἱ Αγιοι Πατέρες τί θὰ εἶναι ἆραγε ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν; Θὰ εἶναι ὁ Θεός μας, θὰ εἶναι ὁ Οὐράνιος Πατέρας μας καὶ γύρω Του θὰ εἶναι συναγμένα ὅλα Του τὰ παιδιά. Εἶναι ἡ Οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἀπόψε: ὁ Θεὸς ἐν τῷ μέσω ἡμῶν, διὰ τῶν Αχράντων Μυστηρίων καὶ γύρω Του συναγμένοι ὅλοι ἐμεῖς ποὺ ἔχουμε ἀξιωθῆ νὰ βαπτισθοῦμε εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Αγίου Πνεύματος συναγμένοι ὅμως ὄχι μόνο ἐν ὀνόματι τοῦ Βαπτίσματός μας, ἀλλὰ καὶ ἐν ὁνόματι τῶν πράξεων ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ τὸ Αγιο Βάπτισμά μας. Ενα ἀπ τὰ πιὸ κύρια χαρακτηριστικὰ τοῦ Βαπτίσματός μας εἶναι ὅτι ἔχουμε δεχθῆ τὴν σφραγῖδα τοῦ Αγίου Πνεύματος ἔχουμε δεχθῆ μέσα στὴν ὕπαρξί μας, μέσα στὸ εἶναι μας, στὸ ἐσώτατο εἶναι μας, στὴν καρδιά μας, τὴν σφραγῖδα τῆς εὐσπλαγχνίας τοῦ Θεοῦ. Ο Θεὸς εἶναι εὔσπλαχνος καὶ αὐτὸ κατανοεῖται ἔτι περισσότερο κάθε φορὰ στὴν Λειτουργία, διότι Αὐτὴ μᾶς θυμίζει ὅτι ὁ Θεὸς ἀπὸ τὴν ἄκρα εὐσπλαγχνία καὶ συμπάθεια καὶ ἐπιείκεια πρὸς τὸ πλάσμα Του δὲν μένει ἐκεῖ, ἕνας ἀποξενωμένος Θεὸς στὸν Οὐρανό, ἀλλὰ κλείνει οὐρανοὺς καὶ κατέρχεται στὴν γῆ καὶ ἐξομοιώνεται μὲ τὰ κτίσματά Του, μὲ τὰ πλάσματά Του, μὲ τοὺς ἀνθρώπους. Γίνεται καὶ αὐτὸς ἄνθρωπος καὶ μάλιστα ὄχι ἁπλῶς γίνεται ἄνθρωπος, ἀλλὰ ὑποτάσσεται στὸν Οὐράνιο Πατέρα γιὰ νὰ σώση τὸ ἀπολωλὸς πρόβατο καὶ φθάνει μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ Σταυροῦ. Οἱ εἰκόνες, οἱ ὁποῖες προηγοῦνται, ἰδίως μάλιστα τοῦ Πάθους, ἀλλὰ καὶ ἡ κορύφωσις τοῦ Πάθους, ἡ Σταύρωσις, εἶναι εἰκόνες συγκλονιστικὲς ποὺ δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ σβήνωνται ποτὲ ἀπὸ τὴν μνήμη μας. 11

12 Θυμηθῆτε τὸν Κύριό μας, τὸν εὔσπλαγχνο Θεό, ὁ ὁποῖος ἔχει σκύψει, ἔχει γονατίσει ἐνώπιον τῶν Μαθητῶν Τοῦ στὸ Μυστικὸ Δεῖπνο καὶ πλένει τὰ πόδια τῶν Μαθητῶν Του καὶ παραγγέλλει σ αὐτοὺς καὶ βεβαίως διὰ μέσου αὐτῶν σὲ ὅλους ἐμᾶς, νὰ διακονοῦμε τὸν Αδελφό μας καὶ αὐτὴ ἡ Διακονία νὰ μὴν ἔχη ὅριο, ἀλλὰ νὰ φθάνη μέχρι τὸ ἔσχατο ὅριο. Δηλαδὴ νὰ γονατίζουμε μπροστὰ στὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, σὲ κάθε εἰκόνα τοὺ Θεοῦ καὶ νὰ πλένουμε τὰ πόδια τῶν Αδελφῶν μας μὲ τὴν ἀγάπη μας, μὲ τὴν εὐσπλαγχνία μας, μὲ τὰ δάκρυά μας, μὲ τὴν προσευχή μας, μὲ τὴν θυσιαστική μας διάθεσι, ἀνὰ πᾶσα στιγμή. Κάθε λοιπὸν Λειτουργία, κάθε Εὐχαριστιακὴ Σύναξι μᾶς ὑπενθυμίζει αὐτὴ τὴν συγκλονιστικὴ πρᾶξι τοῦ Κυρίου μας, τὴν ὁποία ὀνομάζουμε Ενσαρκη Οἰκονομία. Γιατὶ βεβαίως οἰκονομία - συγκατάβασις ἔγινε, δι- ότι δὲν ἦταν δυνατὸν ὁ Ακτιστος νὰ γίνη κτιστός. Καὶ ὅμως ὁ Θεὸς ἐφήρμοσε οἰκονομία καὶ προσέλαβε τὸ κτιστό, ἔγινε καὶ αὐτὸς ἄνθρωπος γιὰ νὰ κάνη τὸ κτιστὸ κατὰ χάριν ἄκτιστο καὶ μᾶς ἔδωσε ὑπογραμμόν, ὥστε νὰ βαδίζουμε καὶ ἐμεῖς στὰ ἴχνη Του. Καὶ ἐμεῖς ὅταν ταπεινωνώμεθα ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν Αδελφό μας καὶ τὸν ὑπηρετοῦμε καὶ τὸν διακονοῦμε ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Χριστοῦ μας, δὲν κάνουμε οἰκονομία. Εκεῖνος οἰκονομικῶς ἔγινε ἄνθρωπος, κατ οἰκονομίαν ἔγινε ἄνθρωπος. Εμεῖς εἴμαστε ἄνθρωποι ὁμοιοπαθεῖς, πράττουμε ἐκεῖνο ποὺ ἀκριβῶς ἀνήκει στὴν φύσι μας. Αν ἀγαπᾶμε τὸν ἄνθρωπό μας, ἄν ἀγαπᾶμε τὸν συνάνθρωπό μας, ἀγαπᾶμε τὸν Αδελφό μας, ὁ ὁποῖος εἶναι τῆς ἰδίας φύσεως... Καὶ γι αὐτὸ εὐχαριστῶ γιὰ ἄλλη μία φορὰ τὸν Κύριό μας ποὺ μᾶς ἀξίωσε, μὲ τὴν εὐχὴ τοῦ Πατέρα μας, τοῦ πολυσεβάστου Γέροντός μας ὁ ὁποῖος νὰ εἶναι καλὰ καὶ ἐπικαλούμεθα τὶς εὐχές του καὶ τώρα καὶ πάντοτε ποὺ μᾶς ἀξιώνει νὰ ἀναβιώνουμε αὐτὴν τὴν εἰκόνα μέσα ἀπὸ τὶς Εὐχαριστιακὲς Συνάξεις, τὶς ὁποῖες ἐσχάτως πυκνώνουμε μέσα στὴν προοπτικὴ τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ, μέσα στὴν προοπτικὴ τοῦ φιλανθρωπικοῦ ἔργου τῆς Εκκλησίας μας, ὅπου γιὰ ἄλλη μία φορὰ συναντᾶται ἐδῶ, στὶς Συνάξεις μας αὐτές, ἡ ὁριζόντια καὶ ἡ κάθετος διάστασις τῆς Εκκλησίας μας. 12

13 Καὶ ἀναζητοῦν κάποιοι τὶς αἰτίες τῆς μικρᾶς, ἄς τὸ ποῦμε, ἐπιτυχίας ποὺ μέχρι τώρα οἱ δραστηριότητες αὐτὲς οἱ φιλανθρωπικὲς μᾶς ἔχουν ἀξιώσει νὰ δοῦμε. Αλλοι λένε ὅτι ὀφείλεται σ ἐκείνη τὴν δραστηριότητα, ἄλλοι ὅτι ὀφείλεται σ αὐτὸ τὸ πρόσωπο. Δὲν ὀφείλεται σὲ κανένα ἀπολύτως πρόσωπο! Οφείλεται στὴν μοναδικὴ ἀλήθεια, ὅτι ἔχουμε συνάψει αὐτὲς τὶς δραστηριότητες ἀκριβῶς μὲ τὴν πηγὴ ὅλων τῶν δραστηριοτήτων τῆς Εκκλησίας μας καὶ ἰδιαιτέρως τῶν φιλανθρωπικῶν δραστηριοτήτων. Καὶ αὐτὴ ἡ πηγὴ εἶναι τὸ Ιερὸ Θυσιαστήριο. Εφ ὅσον ἕνα ἔργο ἐκκλησιαστικὸ καὶ κάθε ἔργο ἐκκλησιαστικὸ τίθεται καὶ πρέπει νὰ τίθεται ἀκριβῶς στὴν πηγή του, στὴν βάσι του, δηλαδὴ στὸ Σῶμα καὶ στὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας καὶ ἐφ ὅσον μετέχουμε ἐμεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐργαζόμεθα γι αὐτὸ τὸ ἔργο, τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ μας, τελικὰ τὸ ἔργο δὲν τὸ κάνουμε ἐμεῖς, τὸ κάνει ὁ Θεός μας, διὰ μέσου βέβαια ἡμῶν τῶν ἀναξίων καὶ πρωτίστως δι εὐχῶν τοὺ πολυσεβάστου Γέροντός μας καὶ διὰ πρεσβειῶν τῆς Υπερευλογημένης Θεοτόκου καὶ τοῦ Αγίου Φιλαρέτου καὶ ὅλων τῶν Αγίων ποὺ ἔχουμε προστάτες καὶ βοηθούς μας στὸ ἔργο αὐτό. Εκανα μία μικρὴ ἀναδρομὴ σὲ ἀλήθειες ποὺ πρέπει νὰ κυριαρχοῦν μέσα στὸ εἶναι μας συνεχῶς ὄχι δηλαδὴ μόνο τὴν παροῦσα στιγμή, ἀλλὰ στὴν καθημερινή μας ζωή. Διότι, ὅπως καὶ ἄλλοτε ἔχουμε ὑπογραμμίσει, ἡ Λειτουργία τελείωσε, ἀλλὰ δὲν τελείωσε. Η Λειτουργία, μετὰ τὴν ἔξοδό μας ἀπὸ αὐτὸ τὸ Ναό, συνεχίζεται, μεταφέρουμε τὴν Λειτουργία πλέον μέσα στὸν κόσμο. Εχουμε τὴν ἐγκόσμια Λειτουργία. Εἴμεθα φορεῖς τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ μας. Κάθε πιστὸς εἶναι ἕνα Αγιο Ποτήριο ποὺ ὑποδέχθηκε τὰ Αγια Μυστήρια καὶ αὐτὸ τὸ Αγιο Ποτήριο, ὁ κάθε Χριστιανός, ὁ κάθενας μας ποὺ κοινώνησε, μεταφέρεται καὶ περιφέρεται πλέον ἐν τῷ κόσμῳ καὶ δίνει μαρτυρία ἀναστάσιμη, ἀλλὰ καὶ σταυρώσιμη πρωτίστως, διότι πάντοτε τῆς Αναστάσεως προηγεῖται ἡ Σταύρωσις. Καὶ σταύρωσις σημαίνει αὐτὸ ποὺ εἴπαμε πρὸ ὀλίγου. Συνεχίζεται ἡ Λειτουργία δι ἡμῶν, διὰ μέσου ἡμῶν, μέσα στὸν κόσμο, ὅταν γονατίζουμε, ὅταν ταπεινούμεθα, ὅταν σταυρωνώμεθα μέσα στὸν κόσμο, μπροστὰ στὸν Αδελφό μας, στὴν κάθε εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία 13

14 μάλιστα πάσχει καὶ ὑποφέρει, ἀλλὰ καὶ βεβαίως ὄχι μόνον πρὸς τοὺς πάσχοντας καὶ ὑποφέροντας. Ετσι πραγματικά, ἡ Λειτουργία συνεχίζεται, ἐπιτελεῖται ἡ Σταύρωσις καὶ ἡ Ανάστασις ἐν τῷ κόσμῳ δι ἡμῶν τῶν ἀναξίων, τῶν πηλίνων σκευῶν, ὅπως λέει ὁ Απόστολος Παῦλος. Αν καὶ πήλινα σκεύη, φέρουμε τὴν δόξα τοῦ Θεοῦ μέσα μας διὰ τῶν Αχράντων Μυστηρίων. Πρέπει λοιπὸν νὰ καλλιεργοῦμε τὴν εὔσπλαγχνη διάθεσι ἀπέναντι στοὺς Αδελφούς μας, τὴν ἐπιείκεια, τὴν συμπάθεια, τὴν πραότητα, τὴν μακροθυμία, πράγματα τὰ ὁποῖα ἀκριβῶς ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας ἐφαρμόζει ἔναντι ἡμῶν. Γιατί ἆραγε θὰ θέλαμε ὁ Κύριος νὰ εἶναι ἔναντι ἡμῶν, εὔσπλαγχνος, ἐπιεικής, συγχωρητικός, γεμᾶτος ἀγάπη, γεμᾶτος θυσία διότι ἐξακολουθεῖ νὰ θυσιάζεται πάνω στὸ Θυσιαστήριο γιὰ μᾶς καὶ ἐμεῖς δὲν ἔ- χουμε αὐτὴν τὴν διάθεσι ἢ ἂν τὴν ἔχουμε, εἶναι μισὴ χριστιανικὴ διάθεσι καὶ μισὴ κοσμικὴ διάθεσι; Γιατί δὲν εἶναι ὁλοκληρωτικὰ μιὰ θυσιαστικὴ διάθεσι χάριν τοῦ Αδελφοῦ μας; Θὰ ἤθελα λοιπὸν στὴν προοπτικὴ αὐτὴ νὰ Σᾶς διαβάσω ἕνα-δύο χωρία, τὰ ὁποῖα εἶναι συγκλονιστικὰ καὶ τὰ ὁποῖα μᾶς μεταφέρουν τὴν σκέψι τῶν Πατέρων, ἡ ὁποία σκέψις τῶν Πατέρων πρέπει νὰ γίνη καὶ δική μας σκέψις καὶ βεβαίως ὄχι μόνο σκέψις, ἀλλὰ καὶ πρᾶξις. Υπενθυμίζω λοιπόν, ἰδίως ἀπ τὸν Αββᾶ Ισαάκ τὸν Σῦρο, ὅτι «Αρχὴ σοφίας Θεοῦ ἐπιείκεια καὶ πραότης». Αν θέλουμε νὰ εἴμεθα μέσα στὸ πνεῦμα τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ, πρέπει νὰ μᾶς διακρίνη ἡ ἐπιείκεια καὶ ἡ πραότης. Η αὐστηρότης, ἡ κατακριτικὴ διάθεσις, ἡ ὑποτίμησις καὶ ὅλα τὰ συναφῆ, δὲν ἔχουν καμμία σχέσι μὲ τὴν πολιτεία τῶν Χριστιανῶν. Διότι μέσα στὴν καρδιά μας πρέπει νὰ ἐπικρατῆ ἡ ἐλεημοσύνη. Καὶ πῶς περιγράφει ὁ Αγιος τὴν ἐλεημοσύνη; «Η ἐλεημοσύνη εἶναι λύπη κινουμένη ἐκ τῆς Χάριτος μέσα στὴν καρδιά μας, καὶ πρὸς ὅλους ἐκκλίνει συμπαθῶς, καὶ τὸν ἄξιον τῆς κακώσεως καὶ τῆς τιμωρίας δὲν τὸν κατακρίνει, δὲν ἀνταποδίδει σ αὐτὸν τιμωρία. Τὸν δὲ ἄξιον τοῦ ἀγαθοῦ ὑπερεμπιπλᾶ, τὸν γεμίζει δηλαδὴ καὶ μὲ τὸ πάρα πάνω μὲ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν χάρι καὶ τὴν εὐλογία». Επίσης ὁ Αγιος μᾶς λέει ποιά πρέπει νὰ εἶναι ἡ στάσις μας ἀπέναντι σὲ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἔστω καὶ ἄν εἶναι ἁμαρτωλοὶ σὰν ἄνθρωποι, ἢ 14

15 ἔχουν μιὰ κακὴ πολιτεία, τέλος πάντων ἔχουν ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. «Μὴ ἔλεγχε τινά, μηδὲ ὀνείδιζε, μηδὲ τοὺς λίαν κακοὺς ἐν τῇ πολιτεία αὐτῶν. Απλωσον τὸν χιτῶνά σου ἐπὶ τὸν πταίοντα καὶ σκέπασον αὐτόν». Βλέπετε, ποιά εἶναι ἡ Πατερικὴ σοφία, ἡ εὔσπλαγχνη στάσι ἀπέναντι στὸν Αδελφό μας; Εμεῖς ἔχουμε τάσι νὰ ἀποκαλύπτουμε. Ακόμα καὶ ἐκεῖνα ποὺ δὲν εἶναι ἀποκεκαλυμμένα ἔχουμε τάσι νὰ τὰ ἀποκαλύπτουμε καὶ νὰ διαπομπεύουμε τὸν Αδελφό μας. Ο Αγιος λέει, ὅπως καὶ πολλοὶ ἅγιοι Πατέρες, «ἅπλωσον τὸν χιτῶνά σου ἐπὶ τὸν πταίοντα καὶ σκέπασον αὐτόν». Αὐτὸ ἄλλωστε κάνει ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς ἀπέναντι στὸν καθένα μας. Απλώνει τὸν χιτῶνα τῆς εὐσπλαγχνίας Του καὶ μᾶς σκεπάζει. Αν ὁ Κύριος δὲν μᾶς σκέπαζε; Καθένας γνωρίζει τὰ ἐσωτερικά του, γνωρίζει τὶς πράξεις του, γνωρίζει τὶς σκέψεις του, γνωρίζει τὶς κινήσεις τῆς καρδιᾶς του καὶ ἄν αὐτὰ ὁ Θεὸς ἐπιτρέψη νὰ φανερωθοῦν, τότε θὰ δοῦμε ποῦ θὰ κρυφθοῦμε ἐμεῖς οἱ αὐστηροὶ καὶ οἱ ἀκριβοδίκαιοι. «Καὶ ἐάν, συνεχίζει ὁ Αγιος, καὶ ἐὰν δὲν μπορῆς νὰ θέσης, νὰ πάρης ἐπάνω σου τὰ ἁμαρτήματα καὶ τὰ πταίσματα τοῦ Αδελφοῦ σου, ὥστε ἐσὺ νὰ δεχθῆς τὴν τιμωρία χάριν αὐτοῦ γιὰ νὰ τὸν καλύψης, διότι αὐτὴ εἶναι ἡ πραγματικὴ ἀγάπη, τοὐλάχιστον ὑπόμεινον, καὶ αὐτὸν μὴ καταισχύνῃς». Αφοῦ δὲν μπορεῖς, δὲν ἔχεις τὴν μεγάλη θυσιαστικὴ ἀγάπη, νὰ πάρης ἐπάνω σου τὸ πταῖσμα τοῦ Αδελφοῦ σου καὶ νὰ δεχθῆς ἐσὺ τὴν τιμωρία καὶ τὴν αἰσχύνην καὶ τὴν καταισχύνην, τοὐλάχιστον κάνε ὑπομονὴ καὶ μὴν τὸν καταισχύνης, ἀλλὰ ἅπλωσον τὸν χιτῶνά σου ἐπὶ τὸν πταίοντα καὶ σκέπασον αὐτόν. Καὶ συνεχίζει ὁ Αγιος Ισαάκ ὁ Σῦρος «Γίνου κήρυξ τῆς ἀγαθότητος τοῦ Θεοῦ». Ας γίνουμε ὅλοι μας καὶ τώρα καὶ πάντοτε καὶ παντοῦ. Σὲ ὅλες τὶς περιπτώσεις νὰ μιλᾶμε καὶ νὰ κηρύττουμε γιὰ τὴν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ, γιατὶ αὐτὴ ἡ ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ εἶναι ποὺ μᾶς συγκρατεῖ στὴν ζωὴ καὶ μποροῦμε καὶ ἐμεῖς αὐτὴν τὴν στιγμὴ νὰ ἔχουμε τὸ θάρρος, ἄς τὸ πῶ ἔτσι, νὰ ἔχουμε τὸ θάρρος νὰ ἐπικαλούμεθα τὸ ὄνομά Του τὸ Πανάγιο καὶ νὰ κάνουμε τὴν προσευχὴ μας ἐνώπιόν Του. Γιατὶ ἂν δὲν ὑπῆρχε 15

16 αὐτὴ ἡ ἀγαθότης τοῦ Θεοῦ, τότε «ἐὰν ἀνομίας παρατηρήσῃς Κύριε, Κύριε, τὶς ὑποστήσεται...». Καὶ κλίνω μὲ τὴν προτροπὴ τῶν Πατέρων, τὴν ὁποία οἱ Μεγάλοι Γέροντες Βαρσανούφιος καὶ Ιωάννης ἐδίδαξαν καὶ παρέδωσαν ὡς ὑ- ποθήκη στὸν Αββᾶ Δωρόθεο τῆς Γάζης. Τὸν προετοίμαζαν γιὰ τὰ περαιτέρω μεγάλα του βήματα μὲ τὴν ἑξῆς προτροπή: «Ελεήμων γίνου καὶ πρᾶος». Δὲν τοῦ ἔλεγαν ἄλλα πράγματα βαρειὰ καὶ ἀσκητικά, νὰ γίνης δηλαδὴ νηστευτής, νὰ γίνης σιδηροφόρος, νὰ γίνης ἀσκητὴς μέγας ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἀγρυπνιστής. Αλλὰ γίνου ἐλεήμων καὶ πρᾶος. Γιατὶ ὅταν ἡ καρδιὰ γίνη ἐλεήμων καὶ γεμίση ἀπὸ πραότητα, ἡ ὁποία εἶναι ἕνα δῶρο τῆς Χάριτος, τότε ἐπικρατεῖ σὲ αὐτὴν μία κατάστασις, ἡ ὁποία λέγεται πνευματικὴ ἐλεημοσύνη. Οταν ἐγκατασταθῆ αὐτὴ ἡ ἐλεημοσύνη, ἡ ἐπιείκεια, ἡ πραότης, ἡ συμπάθεια, ἡ εὐσπλαγχνία, αὐτὴ θὰ ἀποτελῆ τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου τότε θὰ ἀναβλύζη ζωὴ γύρω του καὶ θὰ ἐκφράζεται αὐτὸς καὶ μὲ ἕναν τρόπο, βεβαίως, ὅπως ἁρμόζει σὲ ἕναν Χριστιανό, ἀλλὰ καὶ θὰ τὸν ὠθῆ, αὐτὸ τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν μέσα στὴν καρδιά του, δηλαδὴ ἡ ἐλεημοσύνη, ἡ ἐν Χριστῷ, ἡ κατὰ Χριστὸν ἐλεημοσύνη, εὐσπλαγχνία, συμπάθεια, θὰ τὸν ὠθῆ συνεχῶς καὶ σὲ ἔργα θυσιαστικῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Αδελφό, σὲ ἔργα ἐλεημοσύνης καὶ σὲ ἄλλα φιλανθρωπικὰ ἔργα, διότι πρέπει ἀπὸ ἐκεῖ νὰ ξεκινάη ὅλη μας ἡ ἐν Χριστῷ ζωὴ καὶ ἐκεῖ νὰ καταλήγη. Απὸ τὴν ἐλεημοσύνη καὶ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν εὐσπλαγχνία, πάλι στὴν ἐλεημοσύνη καὶ στὴν ἀγάπη καὶ στὴν εὐσπλαγχνία. Η ὁποία ἐκφράζεται καὶ μὲ ἔργα, ἐκφράζεται καὶ μὲ διάθεσι, ἐκφράζεται καὶ μὲ προσευχή. Εστω καὶ ἂν κανεὶς δὲν μπορῆ νὰ θυσιάση, εἴτε ὑλικὰ πράγματα, εἴτε ἄλλα σωματικά, λόγῳ ἀδυναμίας, λόγῳ ἀσθενείας, μπορεῖ ὅμως τὴν εὕσπλαγχνη αὐτὴ διάθεσί του νὰ τὴν ἐκφράση μὲ μία ἀγάπη, ἡ ὁποία ἀγάπη δὲν εἶναι ἀγάπη μόνον γιὰ τὸ στενὸ περιβάλλον, τὸ οἰκεῖο περιβάλλον, οὔτε γιὰ τὸ εὐρύτερο, ἀκόμη καὶ μιᾶς πόλεως ἢ μιᾶς πατρίδος. Η πραγματικὴ ἀγάπη εἶναι μιὰ οἰκουμενική, μιὰ συμπαντικὴ ἀγάπη καὶ ὅπως ὁ Θεὸς ἀγαπάει ὅλο τὸν κόσμο, ἀνεξαρτήτως χρώματος, φυλῆς, προελεύσεως, φύλου κλπ., ἔτσι ἀκριβῶς πρέπει καὶ ἡ καρδιά μας νὰ εἶναι γεμάτη ἀπὸ ἀγάπη γιὰ ὅλο τὸν κόσμο, νὰ σκέπτεται ὅλο τὸν κόσμο, νὰ ἀγκαλιάζη ὅλη τὴν οἰκουμένη, νὰ προσεύχεται γι αὐτήν, νὰ νοιάζεται γι αὐτήν. 16

17 Εμεῖς οἱ Χριστιανοὶ πρέπει νὰ ἔχουμε τὴν ἔγνοια γιὰ τὴν οἰκουμένη καὶ ἡ προσευχή μας πρέπει νὰ στηρίζη ὅλη τὴν οἰκουμένη καὶ αὐτὸ ἰσχύει γιὰ ὅλους μας, ἀλλὰ ἰδιαιτέρως γιὰ ἐκείνους ποὺ δὲν μποροῦν νὰ ἀσκήσουν ἔργα φιλανθρωπικά, ὅπως εἴπαμε, διότι δὲν ἔχουν αὐτὴ τὴν δυνατότητα. Αγάπη λοιπὸν καὶ πάλι ἀγάπη ἀρχίζουμε μὲ τὴν ἀγάπη, τὸ ἔλεος, τὴν εὐσπλαγχνία καὶ τὴν συμπάθεια συνεχίζουμε μὲ τὴν ἀγάπη, τὸ ἔλεος, τὴν εὐσπλαγχνία καὶ τὴν συμπάθεια καὶ τελειώνουμε αὐτὴ τὴν ζωή μας, μὲ ἀγάπη, εὐσπλαγχνία, συμπάθεια καὶ ἐπείκεια, διότι τότε τὸ τέλος θὰ εἶναι ἡ κατάληξίς μας στὶς πατρικὲς ἀγκάλες τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, ὁ Οποῖος εἶναι ἀκριβῶς ἡ πηγὴ τῆς ἀγάπης, τοῦ ἐλέους καὶ τῆς εὐσπλαγχνίας. Η Παναγία μας μαζί Σας! Καὶ μὲ τὴν εὐχὴ τοῦ Πατέρα μας νὰ μείνουν αὐτὰ μέσα στὴν καρδιά μας ἀνεξίτηλα. Καὶ νὰ ἀξιωθοῦμε νὰ συνεχίσουμε αὐτὲς τὶς Συνάξεις μας, μέσα ἀπὸ τὶς ὁποῖες θὰ καλλιεργοῦμε ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ μεγαλεῖο τὸ κεκρυμμένον τῆς ἀγαθότητος τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ δυστυχῶς τὸ λησμονοῦμε, ἀλλὰ ἐνίοτε οὔτε κἂν τὸ ὑποψιαζόμεθα καὶ γι αὐτὸ γινόμεθα σκληροί, ἄσπλαγχνοι, κριτικοί, κατακριτικοί, ὑποτιμητικοὶ πρὸς ὅλους καὶ ἀφιλάνθρωποι. Καὶ πάλι, ἡ Παναγία μας μαζί Σας! Καλὸ Πάσχα!