Τροποποιείται απ : αριθ. σελίδα ηµεροµηνία

Transcript

1 1995L0031 EL Το έγγραφο αυτ συνιστά βοήθηµα τεκµηρίωσης και δεν δεσµε ει τα κοινοτικά ργανα "B Ο ΗΓΙΑ95/31/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 5ης Ιουλίου 1995 για τη θέσπιση ειδικών κριτηρίων καθαρ τητας για τα γλυκαντικά που χρησιµοποιο νται στα τρ φιµα (Κείµενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) (ΕΕ L 178 της , σ. 1) Τροποποιείται απ : Επίσηµη Εφηµερίδα αριθ. σελίδα ηµεροµηνία "M1 Οδηγία 98/66/ΕΚ της Επιτροπής της 4ης Σεπτεµβρίου 1998 L "M2 Οδηγία 2000/51/ΕΚ της Επιτροπής της 26ης Ιουλίου 2000 L

2 1995L0031 EL Ο ΗΓΙΑ95/31/ΕΚ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 5ης Ιουλίου 1995 για τη θέσπιση ειδικών κριτηρίων καθαρ τητας για τα γλυκαντικά που χρησιµοποιο νται στα τρ φιµα (Κείµενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ, Έχοντας υπ ψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοιν τητας, την οδηγία 89/107/ΕΟΚ του Συµβουλίου της 21ης εκεµβρίου 1988 για την προσέγγιση τω νοµοθεσιών των κρατών µελών σχετικά µε τα πρ σθετα που µπορο ν να χρησιµοποιο νται στα τρ φιµα τα οποία προορίζονται για την ανθρώπινη διατροφή ( 1 ), πως τροποποιήθηκε απ την οδηγία 94/34/ΕΚ ( 2 ), και ιδίως το άρθρο 3 παράγρφος 3 στοιχείο α), Μετά απ διαβο λευση µε την επιστηµονική επιτροπή για την ανθρώπινη διατροφή, Εκτιµώντας: τι είναι αναγκαίο να θεσπιστο ν κριτήρια καθαρ τητας για λα τα γλυκαντικά που απαριθµο νται στη οδηγία 94/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκο Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου της 30ής Ιουνίου 1994για τα γλυκαντικά που προορίζονται να χρησιµοποιηθο ν στα τρ φιµα ( 3 ). τι είναι αναγκαίο να ληφθο ν υπ ψη οι προδιαγραφές και τεχνικές ανάλυσης γλυκαντικών πως αυτές εκτίθενται στον Codex Alimentarius και περιγράφονται απ την κοινή επιτροπή εµπειρογνωµ νων FAO/OMS για τα πρ σθετα τροφίµων. τι πρ σθετα τροφίµων που παρασκευάζονται µε µεθ δους παραγωγής ή απ πρώτες λες σηµαντικά διαφορετικές απ εκείνες που καλ πτει η αξιολ γηση της επιστηµονικής επιτροπής για την ανθρώπινη διατροφή ή διαφορετικές απ τις αναφερ µενες στην παρο σα οδηγία, πρέπει να παραπέµπονται στην εν λ γω επιτροπή για πλήρη αξιολ γηση, µε ιδιαίτερη έµφαση στα κριτήρια καθαρ τητας. τι τα µέτρα που προβλέπονται στην παρο σα οδηγία είναι σ µφωνα µε τη γνώµη της Μ νιµης Επιτροπής για την Ανθρώπινη ιατροφή, ΕΞΕ ΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ Ο ΗΓΙΑ: Άρθρο 1 1. Τα κριτήρια καθαρ τητας του άρθρου 3 παράραφος 3 στοιχείο α) της οδηγίας 89/107/ΕΟΚ που εφαρµ ζονται στα γλυκαντικά τα οποία αναφέρονται στην οδηγία 94/35/ΕΟΚ, περιγράφονται στο παράρτηµα. 2. Τα κριτήρια καθαρ τητας για τις γλυκαντικές ουσίες E 420 (i), E 420 (ii) και E 421 πως περιγράφονται στο παράρτηµα της παρο σας οδηγίας αντικαθιστο ν τα κριτήρια καθαρ τητας για τις εν λ γω ουσίες που προβλέπονται στο παράρτηµα της οδηγίας 78/663/ΕΟΚ του Συµβουλίου ( 4 ). Άρθρο 2 1. Τα κράτη µέλη θέτουν σε ισχ τις νοµοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για τη συµµ ρφωση προς την παρο σα οδηγία το αργ τερο έως την 1η Ιουλίου Ενηµερώνουν αµέσως την Επιτροπή σχετικά. ( 1 ) ΕΕ αριθ. L40της , σ. 27. ( 2 ) ΕΕ αριθ. L 237 της , σ. 1. ( 3 ) ΕΕ αριθ. L 237 της , σ. 3. ( 4 ) ΕΕ αριθ. L 223 της , σ. 7.

3 1995L0031 EL ταν τα κράτη µέλη θεσπίζουν τις εν λ γω διατάξεις, οι τελευταίες αυτές περιέχουν παραποµπή στην παρο σα οδηγία ή συνοδε ονται απ παρ µοια παραποµπή κατά την επίσηµη δηµοσίευσή τους. Ο τρ πος της παραποµπής καθορίζεται απ τα κράτη µέλη. 2. Προϊ ντα, ωστ σο, µη συµµορφο µενα προς την παρο σα οδηγία, τα οποία κυκλοφ ρησαν στην αγορά ή επισηµάνθηκαν προ της ηµεροµηνίας αυτής, µπορο ν να διακινο νται µέχρις εξαντλήσεως των αποθεµάτων. Άρθρο 3 Η παρο σα οδηγία αρχίζει να ισχ ει την εικοστή ηµέρα απ τη δηµοσίευσή της στην Επίσηµη Εφηµερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Άρθρο 4 Η παρο σα οδηγία απευθ νεται στα κράτη µέλη.

4 1995L0031 EL ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ E 420 (i) ΣΟΡΒΙΤΟΛΗ D-γλυκιτ λη, D-σορβιτ λη D-γλυκιτ λη Einecs Αριθµ ς Ε E 420 (i) Χηµικ ς τ πος C 6 H 14 O 6 Σχετικ µοριακ βάρος 182,17 Ελάχιστη περιεκτικ τητα σε ολικές γλυκιτ λες 97 % και σε D-σορβιτ λη 91 % επί ξηρο βάρους. Οι γλυκιτ λες είναι ενώσεις µε συντακτικ τ πο CH 2 OH-(CHOH) n -CH 2 OH, που «n» θετικ ς ακέραιος. Λευκή υγροσκοπική σκ νη, κρυσταλλική σκ νη, νιφάδες ή κ κκοι µε γλυκιά γε ση. Α. ιαλυτ τητα Ευδιάλυτη στο νερ, ελαφρώς διαλυτή σε αιθαν λη. Β. Περιοχή τήξεως 88 C-102 C Γ. Μονοβενζυλιδενοπαράγωγο Σε 5 g του δείγµατος προστίθενται 7 ml της σορβιτ λης µεθαν λης, 1 ml βενζαλδε δης και 1 ml υδροχλωρικο οξέος. Αναµειγν ονται και αναταράσσονται σε µηχανικ αναδευτήρα µέχρι να εµφανιστο ν κρ σταλλοι. Ακολουθεί διήθηση µε τη βοήθεια αναρρ φησης και οι κρ σταλλοι διαλ ονται σε 20 ml ζέοντος δατος που περιέχει 1 g ξινου ανθρακικο νατρίου, ακολουθεί διήθηση ενώ ακ µη είναι ζεστ, το διήθηµα ψ χεται, διηθείται µε αναρρ φηση, πλένεται µε 5 ml µείγµατος µεθαν λης και νερο (1:2) και ξηραίνεται στον αέρα. Οι λαµβαν µενοι κρ σταλλοι τήκονται µεταξ 173 C και 179 C. Περιεκτικ τητα σε νερ Ανάγοντα σάκχαρα Ολικά σάκχαρα Χλωριο χα Θειικά Νικέλιο Το ανώτερο 1 % (µέθοδος Karl Fischer) Το ανώτερο 0,1 % επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 0,3 % εκφρασµένα σε γλυκ ζη επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 1 % εκφρασµένα σε γλυκ ζη επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 50 mg/kg επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 100 mg/kg επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 2 mg/kg επί ξηρο βάρους E 420 (ii) ΣΙΡΟΠΙ ΣΟΡΒΙΤΟΛΗΣ Σιρ πι D-γλυκιτ λης

5 1995L0031 EL Σιρ πι σορβιτ λης που παρασκευάζεται µε υδρογ νωση σιροπίου γλυκ ζης και αποτελείται απ D-σορβιτ λη, D-µαννιτ λη και υδρογονωµένους σακχαρίτες. Το µέρος του προϊ ντος που δεν είναι D-σορβιτ λη, αποτελείται κυρίως απ υδρογονωµένους ολιγοσακχαρίτες που σχηµατίζονται µε την υδρογ νωση του σιροπίου γλυκ ζης που χρησιµοποιείται ως πρώτη λη (περίπτωση στην οποία το σιρ πι δεν κρυσταλλώνει) ή µαννιτ λη. Μπορεί να υπάρχουν και µικρές ποσ τητες απ γλυκιτ λες µε n 4 4. Οι γλυκιτ λες είναι ενώσεις µε συντακτικ τ πο CH 2 OH-(CHOH) n -CH 2 OH, που «n» θετικ ς ακέραιος. Einecs Αριθµ ς Ε E 420 (ii) Ελάχιστη περιεκτικ τητα σε ολικά στερεά 69 % και σε D-σορβιτ λη 50 % επί ξηρο. ιαυγές, άχρωµο υδατικ διάλυµα µε γλυκιά γε ση. Α. ιαλυτ τητα Αναµείξιµο µε νερ, µε γλυκερίνη και µε προπανοδι λη 1,2 Β. Μονοβενζυλιδενοπαράγωγο της σορβιτ λης Σε 5 g του δείγµατος, προστίθενται 7 ml µεθαν λης, 1 ml βενζαλδε δης και 1 ml υδροχλωρικο οξέος. Αναµειγν ονται και αναταράσσονται σε µηχανικ αναδευτήρα µέχρι να εµφανιστο ν κρ σταλλοι. Ακολουθεί διήθηση µε τη βοήθεια αναρρ φησης και στη συνέχεια οι κρ σταλλοι διαλ ονται σε 20 ml ζέοντος δατος που περιέχει 1 g ξινου ανθρακικο νατρίου και ακολουθεί διήθηση ενώ το διάλυµα είναι ακ µη ζεστ. Το διήθηµα ψ χεται, διηθείται µε αναρρ φηση, πλένεται µε 5 ml µείγµατος µεθαν λης-νερο (1:2) και ξηραίνεται στον αέρα. Οι λαµβαν µενοι κρ σταλλοι τήκονται µεταξ 173 C και 179 C. Περιεκτικ τητα σε νερ Ανάγοντα σάκχαρα Χλωριο χα Θειικά Νικέλιο Το ανώτερο 31 % (µέθοδος Karl Fischer) Το ανώτερο 0,1 % επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 0,3 % εκφρασµένα σε γλυκ ζη επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 50 mg/kg επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 100 mg/kg επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 2 mg/kg επί ξηρο βάρους!m2 Ε 421 ΜΑΝΝΙΤΟΛΗ 1. Μαννιτ λη D-µαννιτ λη Η µαννιτ λη παρασκευάζεται µε καταλυτική υδρογ νωση µείγµατος γλυκ ζης και φρουκτ ζης που έχει προέλθει απ ιµβερτοσάκχαρο D-µαννιτ λη EINECS Χηµικ ς τ πος C 6 H 14 O 6 Μοριακ βάρος 182,2 Ελάχιστη περιεκτικ τητα D-µαννιτ λη 96,0 % και ανώτατη 102 % επί ξηρο Κρυσταλλική, άοσµη, λευκή σκ νη

6 1995L0031 EL !M2 Α. ιαλυτ τητα ιαλυτή στο νερ, πολ λίγο διαλυτή σε αιθαν λη, πρακτικώς αδιάλυτη σε αιθέρα B. Περιοχή τήξεως Μεταξ 164και 169 C Γ. Χρωµατογραφία λεπτής στιβάδας. Ειδική στροφική ικαν τητα Ικανοποιεί τη δοκιµή α 20 D : + 23 υο + 25 (βορικ διάλυµα) Ε. ph Μεταξ 5 και 8 Προστίθεται 0,5 ml κεκορεσµένου διαλ µατος χλωριο χου καλίου σε 10 ml διαλ µατος 10 % κ.ε. και στη συνέχεια µετρείται το ph Ανάγοντα σάκχαρα Ολικά σάκχαρα Το ανώτερο 0,3 % (105 C, 4 ώρες) Το ανώτερο 0,3 % (εκφρασµένα σε γλυκ ζη) Το ανώτερο 1 % (εκφρασµένα σε γλυκ ζη) Το ανώτερο 0,1 % Χλωριο χα Θειικά Νικέλιο Το ανώτερο 70 mg/kg Το ανώτερο 100 mg/kg Το ανώτερο 2 mg/kg Το ανώτερο 1 mg/kg 2. Μαννιτ λη παρασκευαζ µενη µε ζ µωση D-µαννιτ λη Η µαννιτ λη µπορεί επίσης να παρασκευαστεί µε ασυνεχή ζ µωση υπ αερ βιες συνθήκες µε τη χρήση συµβατικο στελέχους του ζυµοµ κητα Zygosaccharomyces rouxii D-µαννιτ λη EINECS Χηµικ ς τ πος C 6 H 14 O 6 Μοριακ βάρος 182,2 Ελάχιστη περιεκτικ τητα 99 % επί ξηρο Κρυσταλλική, άοσµη, λευκή σκ νη Α. ιαλυτ τητα ιαλυτή στο νερ, πολ λίγο διαλυτή σε αιθαν λη, πρακτικώς αδιάλυτη σε αιθέρα B. Περιοχή τήξεως Μεταξ 164και 169 C Γ. Χρωµατογραφία λεπτής στιβάδας. Ειδική περιστροφική ικαν τητα Ικανοποιεί τη δοκιµή α 20 D : + 23 υο + 25 (βορικ διάλυµα) Ε. ph Μεταξ 5 και 8 Προστίθεται 0,5 ml κεκορεσµένου διαλ µατος χλωριο χου καλίου σε 10 ml διαλ µατος 10 % κ.ε. και στη συνέχεια µετρείται το ph Αραβιτ λη Το ανώτερο 0,3 %

7 1995L0031 EL !M2 Ανάγοντα σάκχαρα Ολικά σάκχαρα Το ανώτερο 0,3 % (105 C, 4 ώρες) Το ανώτερο 0,3 % (εκφρασµένα σε γλυκ ζη) Το ανώτερο 1 % (εκφρασµένα σε γλυκ ζη) Το ανώτερο 0,1 % Χλωριο χα Θειικά Αερ βια µεσοφιλικά βακτήρια Κολοβακτηρίδια Salmonella Το ανώτερο 70 mg/kg Το ανώτερο 100 mg/kg Το ανώτερο 1 mg/kg Το ανώτερο 10 3 /g Καθ λου σε 10 g Καθ λου σε 10 g E. coli Καθ λου σε 10 g Staphylococcus aureus Pseudomonas aeruginosa Καθ λου σε 10 g Καθ λου σε 10 g Ευρωτοµ κητες Το ανώτερο 100/g Ζυµοµ κητες Το ανώτερο 100/g!M1 E 953-ΙΣΟΜΑΛΤ Υδρογονωµένη ισοµαλτουλ ζη, υδρογονωµένη παλατιν ζη._2" Η ισοµαλτ είναι ένα µείγµα υδρογονωµένων µονο- και δισακχαριτών µε βασικά συστατικά τους δισακχαρίτες: 6-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-σορβιτ λη (1,6-GPS) και ένυδρη 1-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-µαννιτ λη (1,1-GPM) Χηµικ ς τ πος 6-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-σορβιτ λη: C 12 H 24 O 11 Ένυδρη 1-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-µαννιτ λη: C 12 H 24 O 11.2H 2 O Σχετικ µοριακ βάρος 6-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-σορβιτ λη: 344,32Ένυδρη 1-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-µαννιτ λη:380,32 Περιεκτικ τητα σε υδρογονωµένους µονο- και δισακχαρίτες τουλάχιστον 98 % και σε µείγµα 6-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-σορβιτ λης και ένυδρης 1-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλ-D-µαννιτ λης τουλάχιστον 86 %, προσδιοριζ µενη επί ξηράς ουσίας. Άοσµη, λευκή κρυσταλλική µάζα, ελαφρώς υγροσκοπική._2" Ταυτοποίηση Α. ιαλυτ τητα Υδατοδιαλυτή, δυσδιάλυτη σε αιθαν λη. Β. Χρωµατογραφία λεπτής στιβάδας Ανάλυση µε χρωµατογραφία λεπτής στιβάδας µε πλάκα επιστρωµένη µε silica gel χρωµατογραφικής ποι τητας πάχους περίπου 0,2 mm. Οι βασικές κηλίδες στο χρωµατογράφηµα αντιστοιχο ν στις 1,1-GPM και 1,6-GPS._2" Υγρασία D-Μαννιτ λη D-Σορβιτ λη 7 % κατ ανώτατο ριο (µέθοδος Karl Fischer). 0,05 % κατ ανώτατο ριο επί ξηράς ουσίας. 3 % κατ ανώτατο ριο. 6 % κατ ανώτατο ριο.

8 1995L0031 EL !M1 Ανάγοντα σάκχαρα Νικέλιο (ως Pb) 0,3 % κατ ανώτατο ριο, εκφραζ µενα σε γλυκ ζη επί ξηράς ουσίας. 2 mg/kg κατ ανώτατο ριο επί ξηράς ουσίας. 3 mg/kg κατ ανώτατο ριο επί ξηράς ουσίας. 1 mg/kg κατ ανώτατο ριο επί ξηράς ουσίας. 10 mg/kg κατ ανώτατο ριο επί ξηράς ουσίας.!m2 E 965 (i) ΜΑΛΤΙΤΟΛΗ D-µαλτιτ λη, υδρογονωµένη µαλτ ζη (α)-d-γλυκοπυρανοζυλο-1,4-d-γλυκιτ λη Einecs Αριθµ ς Ε E 965 (i) Χηµικ ς τ πος C 12 H 24 O 11 Σχετικ µοριακ βάρος 344,31 Ελάχιστη περιεκτικ τητα σε D-µαλτιτ ληc 12 H 24 O 11,98%επί ξηρο. Λευκή κρυσταλλική σκ νη µε γλυκιά γε ση. Α. ιαλυτ τητα Ευδιάλυτη στο νερ, ελαφρώς διαλυτή σε αιθαν λη. Β. Περιοχή τήξεως 148 C 151 C Γ. Ειδική στροφική ικαν τητα α 20 D = + 105,5 έως + 108,5 (διάλυµα 5 % κ.β.) Περιεκτικ τητα σε νερ Ανάγοντα σάκχαρα Χλωριο χα Θειικά Νικέλιο Το ανώτερο 1 % (µέθοδος Karl Fischer) Το ανώτερο 0,1 % επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 0,1 % εκφρασµένα σε γλυκ ζη επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 50 mg/kg επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 100 mg/kg επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 2 mg/kg επί ξηρο βάρους Ε 965(ii) ΣΙΡΟΠΙ ΜΑΛΤΙΤΟΛΗΣ Υδρογονωµένο σιρ πι γλυκ ζης υψηλής περιεκτικ τητας σε µαλτ ζη, υδρογονωµένο σιρ πι γλυκ ζης Μείγµα αποτελο µενο κυρίως απ µαλτιτ λη µε σορβιτ λη και υδρογονωµένους ολιγο- και πολυσακχαρίτες. Παρασκευάζεται µε καταλυτική υδρογ νωση σιροπίου γλυκ ζης υψηλής περιεκτικ τητας σε µαλτ ζη. Το προϊ ν διατίθεται στο εµπ ριο τ σο υπ µορφή σιροπίου σο και ως στερε προϊ ν

9 1995L0031 EL !M2 Ελάχιστη περιεκτικ τητα 99 % σε ολικο ς υδρογονωµένους σακχαρίτες αν δρου βάσης και 50 % σε µαλτιτ λη αν δρου βάσης Άχρωµα και άοσµα, διαυγή ιξώδη υγρά ή λευκές κρυσταλλικές µάζες Α. ιαλυτ τητα Ευδιάλυτο στο νερ, ελαφρώς διαλυτ σε αιθαν λη B. Χρωµατογραφία λεπτής στιβάδας Ικανοποιεί τη δοκιµή Περιεκτικ τητα σε νερ Ανάγοντα σάκχαρα Το ανώτερο 31 % (Karl Fischer) Το ανώτερο 0,3 % (εκφρασµένα σε γλυκ ζη) Το ανώτερο 0,1 % Χλωριο χα Θειικά Νικέλιο Το ανώτερο 50 mg/kg Το ανώτερο 100 mg/kg Το ανώτερο 2 mg/kg Το ανώτερο 1 mg/kg E 966 ΛΑΚΤΙΤΟΛΗ Λακτίτης, λακτοζιτ λη, λακτοβιοσίτης 4-O-β-D-γαλακτοπυρανοζυλο-D-γλυκιτ λη Einecs Αριθµ ς Ε E 966 Χηµικ ς τ πος C 12 H 24 O 11 Σχετικ µοριακ βάρος 344,32 Ελάχιστη περιεκτικ τητα σε λακτιτ λη, 95 % επί ξηρο βάρους. Κρυσταλλικές σκ νες ή άχρωµα διαλ µατα µε γλυκιά γε ση. Οι κρυσταλλικές σκ νες ευρίσκονται τ σο σε µονοένυδρη σο και σε διένυδρη µορφή. Α. ιαλυτ τητα Ευδιάλυτη στο νερ Β. Ειδική στροφική ικαν τητα = + 13 έως + 16 υπολογιζ µενη σε άνυδρη βάση (υδατικ διάλυµα 10 % κ.β.) α 20 D Περιεκτικ τητα σε νερ Άλλες πολυ λες Ανάγοντα σάκχαρα Χλωριο χα Θειικά Νικέλιο Το ανώτερο 10,5 % (µέθοδος Karl Fischer) στα κρυσταλλικά προϊ ντα Το ανώτερο 2,5 % σε άνυδρη βάση επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 0,2 % εκφρασµένα σε γλυκ ζη επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 100 mg/kg επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 200 mg/kg επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 0,1 % επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 2 mg/kg επί ξηρο βάρους

10 1995L0031 EL E 967 ΞΥΛΙΤΟΛΗ Ξυλιτ λη, ξυλίτης D-ξυλιτ λη Einecs Αριθµ ς Ε E 967 Χηµικ ς τ πος C 5 H 12 O 5 Σχετικ µοριακ βάρος 152,15 Ελάχιστη περιεκτικ τητα σε ξυλιτ λη, 98,5 % επί ξηρο. Λευκή, κρυσταλλική σκ νη, πρακτικώς άοσµη µε πολ γλυκιά γε ση. Α. ιαλυτ τητα Ευδιάλυτη στο νερ, ελάχιστα διαλυτή σε αιθαν λη. Β. Περιοχή τήξεως Μεταξ 92 C-96 C Γ. ph 5 7 (υδατικ διάλυµα 10 % κ.β.) Ανάγοντα σάκχαρα Άλλες πολυυδρικές αλκο λες Νικέλιο Χλωριο χα Θειικά Το ανώτερο 0,5 % (ξηραίνεται 0,5 g δείγµατος εν κενώ υπεράνω φωσφ ρου στους 60 C επί 4ώρες) Το ανώτερο 0,1 % επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 0,2 % εκφρασµένα σε γλυκ ζη επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 1 % επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 2 mg/kg επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 10 mg/kg εκφρασµένα σεpb επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 100 mg/kg επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 200 mg/kg επί ξηρο βάρους E 950 ΑΚΕΣΟΥΛΦΑΜΙΚΟ ΚΑΛΙΟ Ακεσουλφαµικ κάλιο, ακεσουλφάµη, άλας καλίου του 3,4-διυδρο- 6-µεθυλ-1,2,3-οξαθειαζιν-4-ονο-2,2-διοξειδίου Άλας καλίου του 6-µεθυλ-1,2,3-οξαθειαζιν-4(3H)-ονο-2,2-διοξειδίου Einecs Αριθµ ς Ε E 950 Χηµικ ς τ πος C 4 H 4 NO 4 SK Σχετικ µοριακ βάρος 201,24 Ελάχιστη περιεκτικ τητα σεc 4 H 4 NO 4 SK, 99 % επί ξηρο

11 1995L0031 EL Άοσµη, λευκή, κρυσταλλική σκ νη µε έντονα γλυκιά γε ση. Περίπου 200 φορές γλυκ τερο απ τη σακχαρ ζη. Α. ιαλυτ τητα Ευδιάλυτο στο νερ, πολ λίγο διαλυτ σε αιθαν λη. Β. Απορρ φηση στο υπεριώδες Μέγιστο απορρ φησης στα 227 ± 2 nm για διάλυµα 10 mg σε1 000 ml νερ. Σελήνιο Φθοριο χα Το ανώτερο 1 % (105 C, 2 ώρες) Το ανώτερο 30 mg/kg επί ξηρο βάρους E 951 ΑΣΠΑΡΤΑΜΗ Ασπαρτυλο-φαινυλαλανινο µεθυλεστέρας N-L-α (Ασπαρτυλο-L-φαινυλαλανινο-1-µεθυλεστέρας N-µεθυλεστέρας του 3-αµινο-N-(α-καρβοµεθοξυ-φαιναιθυλο)-ηλεκτραµικο οξέος. Einecs Αριθµ ς E E 951 Χηµικ ς τ πος C 14 H 18 N 2 O 5 Σχετικ µοριακ βάρος 294,31 Ελάχιστη περιεκτικ τητα σε C 14 H 18 N 2 O 5,98%και µέγιστη 102 % επί ξηρο. Λευκή, άοσµη, κρυσταλλική σκ νη µε γλυκιά γε ση. Περίπου 200 φορές γλυκ τερη απ τη σακχαρ ζη. ιαλυτ τητα Ελαφρώς διαλυτή στο νερ και σε αιθαν λη. την ξήρανση Το ανώτερο 4,5 % (105 C, 4 ώρες) Το ανώτερο 0,2 % επί ξηρο βάρους ph Μεταξ 4,5 και 6,0 (διάλυµα 1 στα 125) ιαφάνεια Ειδική στροφική ικαν τητα Η διαφάνεια διαλ µατος 1 % σε 2N υδροχλωρικ οξ, προσδιοριζ µενη σε κυψελίδα 1 cm στα 430 nm µε κατάλληλο φασµατοφωτ µετρο και µε 2N υδροχλωρικ οξ ως διάλυµα αναφοράς, είναι κατ ελάχιστο 0,95, ισοδ ναµη µε απορρ φηση 0,022 περίπου κατ ανώτατο ριο. α 20 D = + 14,5 έως + 16,5 επί ξηρο βάρους. Προσδιορίζεται σε διάλυµα 4% σε µυρµηγκικ οξ 15N εντ ς 30 λεπτών απ την παρασκευή του διαλ µατος του δείγµατος.

12 1995L0031 EL βενζυλο-3,6-διοξοπιπεραζινοξικ οξ Το ανώτερο 1,5 % επί ξηρο βάρους E 952 ΚΥΚΛΑΜΙΚΟ ΟΞΥ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΑ Na ΚΑΙ Ca ΑΛΑΤΑ ΑΥΤΟΥ (I) ΚΥΚΛΑΜΙΚΟ ΟΞΥ Κυκλοεξυλοσουλφαµικ οξ, κυκλαµικά Κυκλοεξανοσουλφαµικ οξ, κυκλοεξυλαµινοσουλφονικ οξ Einecs Αριθµ ς Ε E 952 Χηµικ ς τ πος Σχετικ µοριακ βάρος C 6 H 13 NO 3 S 179,24 Ελάχιστη περιεκτικ τητα σε C 6 H 13 NO 3 S 98% και το ισοδ ναµο µέγιστης περιεκτικ τητας 102 % επί ξηρο Πρακτικώς άοσµη, λευκή κρυσταλλική σκ νη µε γλυκ ξινη γε ση. Περίπου 40 φορές γλυκ τερο απ τη σακχαρ ζη. Α. ιαλυτ τητα ιαλυτ στο νερ και σε αιθαν λη. Β. οκιµή καθίζησης ιάλυµα 2 % οξινίζεται µε υδροχλωρικ οξ, προστίθεται 1 ml εν ς κατά προσέγγιση γραµµοµοριακο υδατικο διαλ µατος χλωριο χου βαρίου και εφ σον θολώσει ή σχηµατιστεί ίζηµα διηθείται. Στο διαυγές διάλυµα προστίθεται 1 ml διαλ µατος νιτρώδους νατρίου 10 %. Σχηµατίζεται λευκ ίζηµα. Σελήνιο Κυκλοεξυλαµίνη ικυκλοεξυλαµίνη Ανιλίνη Το ανώτερο 1 % (105 C, 1 ώρα) Το ανώτερο 30 mg/kg εκφρασµένα σε Se επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 10 mg/kg εκφρασµένµα σε Pb επί ξηρο βάρους (II) ΚΥΚΛΑΜΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ Κυκλαµικά, άλας νατρίου του κυκλαµικο οξέος Κυκλοεξανοσουλφαµικ νάτριο, κυκλοεξυλοσουλφαµικ νάτριο Einecs Αριθµ ς Ε E 952 Χηµικ ς τ πος Σχετικ µοριακ βάρος C 6 H 12 NNaO 3 S και η διένυδρη µορφή C 6 H 12 NNaO 3 S.2H 2 O 201,22 για την άνυδρη µορφή, 237,22 για την ένυδρη µορφή. 98 % κατ ελάχιστο ριο και 102 % κατ ανώτατο ριο επί ξηρο Για τη διένυδρη µορφή: 84% κατ ελάχιστο ριο επί ξηρο

13 1995L0031 EL Λευκοί, άοσµοι κρ σταλλοι ή κρυσταλλική σκ νη. Περίπου 30 φορές γλυκ τερο απ τη σακχαρ ζη. ιαλυτ τητα ιαλυτ στο νερ, πρακτικώς αδιάλυτο σε αιθαν λη. Σελήνιο Κυκλοεξυλαµίνη ικυκλοεξυλαµίνη Ανιλίνη Το ανώτερο 1 % (105 C, 1 ώρα) Για τη διένυδρη µορφή, το ανώτερο 15,2 % (105 C, 2 ώρες) Το ανώτερο 30 mg/kg εκφρασµένα σε Se επί ξηρο βάρους III. ΚΥΚΛΑΜΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ Κυκλαµικά, άλας ασβεστίου του κυκλαµικο οξέος Κυκλοεξανοσουλφαµικ ασβέστιο, κυκλοεξυλοσουλφαµικ ασβέστιο Einecs Αριθµ ς Ε E 952 Χηµικ ς τ πος Σχετικ µοριακ βάρος C 12 H 24 CaN 2 O 6 S 2.2H 2 O 432,57 Το ελάχιστο 98 % και το ανώτερο 101 % επί ξηρο. Λευκοί, άχρωµοι κρ σταλλοι ή κρυσταλλική σκ νη. Περίπου 30 φορές γλυκ τερο απ τη σακχαρ ζη. ιαλυτ τητα ιαλυτ στο νερ, ελάχιστα διαλυτ σε αιθαν λη. Σελήνιο Κυκλοεξυλαµίνη ικυκλοεξυλαµίνη Ανιλίνη Το ανώτερο 1 % (105 C, 1 ώρα) Για τη διένυδρη µορφή, το ανώτερο 8,5 % (140 C, 4 ώρες) Το ανώτερο 30 mg/kg εκφρασµένα σε Se επί ξηρο βάρους

14 1995L0031 EL E 954 ΣΑΚΧΑΡΙΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΑ Na, K και Ca ΑΛΑΤΑ ΑΥΤΗΣ (I) ΣΑΚΧΑΡΙΝΗ 3-οξο-2,3-διυδροβενζο(d)ισοθειαζολο-1,1-διοξείδιο Einecs Αριθµ ς Ε E 954 Χηµικ ς τ πος Σχετικ µοριακ βάρος C 7 H 5 NO 3 S 183,18 Το ελάχιστο 99 % και το ανώτερο 101 % C 7 H 5 NO 3 S επί ξηρο. Λευκοί κρ σταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκ νη, άοσµη ή µε ελαφρά αρωµατική οσµή και µε γλυκιά γε ση ακ µη και σε πολ αραιά διαλ µατα. Περίπου 300 έως 500 φορές γλυκ τερη απ τη σακχαρ ζη. ιαλυτ τητα Ελαφρώς διαλυτή στο νερ, διαλυτή σε βασικά διαλ µατα, ελάχιστα διαλυτή σε αιθαν λη. Το ανώτερο 1 % (105 C, 2 ώρες) Θερµοκρασία τήξεως 226 C-230 C Σελήνιο Βενζοϊκ και σαλικυλικ οξ o-τολουολοσουλφοναµίδιο p-τολουολοσουλφοναµίδιο p-σουλφοναµίδιο του βενζοϊκο οξέος Ευκ λως απανθρακο µενες ουσίες Το ανώτερο 30 mg/kg επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 0,2 % επί ξηρο βάρους Σε 10 ml διαλ µατος 1 στα 20, οξινισµένο προηγουµένως µε 5 σταγ νες οξικο οξέος προστίθενται 3 σταγ νες εν ς κατά προσέγγιση γραµµοµοριακο υδατικο διαλ µατος χλωριο χου τρισθενο ς σιδήρου. εν εµφανίζεται ίζηµα ή ιώδης χρώση. Το ανώτερο 25 mg/kg επί ξηρο βάρους Καθ λου II. ΣΑΚΧΑΡΙΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ Σακχαρίνη, άλας νατρίου της σακχαρίνης o-βενζοσουλφιµιδικ νάτριο, άλας νατρίου της 2,3-διυδρο-3-οξοβενζισοσουλφοναζ λης, διένυδρο άλας νατρίου του 1,2-βενζισοθειαζολιν-3-ονο-1,1-διοξειδίου Einecs Αριθµ ς Ε E 954 Χηµικ ς τ πος C 7 H 4 NNaO 3 S.2H 2 O

15 1995L0031 EL Σχετικ µοριακ βάρος 241,19 Ελάχιστη περιεκτικ τητα σε C 7 H 4 NNaO 3 S99%και µέγιστη 101 % επί ξηρο Λευκοί κρ σταλλοι ή λευκή κρυσταλλική εξανθο σα σκ νη, άοσµη ή µε ελαφρά οσµή και µε εντ νως γλυκιά γε ση, ακ µη και σε πολ αραιά διαλ µατα. Περίπου 300 έως 500 φορές γλυκ τερο απ τη σακχαρ ζη σε αραιά διαλ µατα. ιαλυτ τητα Απερι ριστα διαλυτ στο νερ, ελάχιστα διαλ το σε αιθαν λη. Σελήνιο Βενζοϊκά και σαλικυλικά o-τολουολοσουλφοναµίδιο p-τολουολοσουλφοναµίδιο p-σουλφοναµίδιο του βενζοϊκο οξέος Ευκ λως απανθρακο µενες ουσίες Το ανώτερο 15 % (120 C, 4 ώρες) επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 30 mg/kg επί ξηρο βάρους Σε 10 ml διαλ µατος 1 προς 20, οξινισµένο προηγουµένως µε 5 σταγ νες οξικο οξέος, προστίθενται 3 σταγ νες εν ς κατά προσέγγιση γραµµοµοριακο υδατικο διαλ µατος χλωριο χου τρισθενο ς σιδήρου. εν εµφανίζεται ίζηµα ή ιώδης χρώση. Το ανώτερο 25 mg/kg επί ξηρο βάρους Καθ λου III. ΣΑΚΧΑΡΙΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ Σακχαρίνη, άλας ασβεστίου της σακχαρίνης o-βενζοσουλφιµιδικ ασβέστιο, άλας ασβεστίου της 2,3-διυδρο-3-οξοβενζισοσουλφοναζ λης, ένυδρο (2:7) άλας ασβεστίου του 1,2-βενζισοθειαζολιν- 3-ονο-1,1-διοξειδίου Einecs Αριθµ ς Ε E- 954 Χηµικ ς τ πος Σχετικ µοριακ βάρος C 14 H 8 CaN 2 O 6 S H 2 O 467,48 Ελάχιστη περιεκτικ τητα σε C 14 H 8 CaN 2 O 6 S 2 95 % επί ξηρο. Λευκοί κρ σταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκ νη, άοσµη ή µε ελαφρά οσµή και µε εντ νως γλυκιά γε ση, ακ µη και σε πολ αραιά διαλ µατα. Περίπου 300 έως 500 φορές γλυκ τερο απ τη σακχαρ ζη σε αραιά διαλ µατα. ιαλυτ τητα Απερι ριστα διαλυτ στο νερ, ελάχιστα διαλυτ σε αιθαν λη. την ξήρανση Το ανώτερο 13,5 % (120 C, 4 ώρες)

16 1995L0031 EL Σελήνιο Βενζοϊκά και σαλικυ- -λικά p-σουλφοναµίδιο του βενζοϊκο οξέος o-τολουολοσουλφοναµίδιο p-τολουολοσουλφοναµίδιο Ευκ λως απανθρακο µενες ουσίες Το ανώτερο 30 mg/kg επί ξηρο βάρους Σε 10 ml διαλ µατος 1 προς 20, οξινισµένο προηγουµένως µε 5 σταγ νες οξικο οξέος, προστίθενται 3 σταγ νες εν ς κατά προσέγγιση γραµµοµοριακο υδατικο διαλ µατος χλωριο χου τρισθενο ς σιδήρου. εν εµφανίζεται ίζηµα ή ιώδης χρώση. Το ανώτερο 10 mg/kg επί ξηρο βάρου Το ανώτερο 25 mg/kg επί ξηρο βάρους Καθ λου (IV) ΣΑΚΧΑΡΙΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ Σακχαρίνη, άλας καλίου της σακχαρίνης Einecs Αριθµ ς Ε E 954 Χηµικ ς τ πος Σχετικ µοριακ βάρος C 7 H 4 KNO 3 S.H 2 O 239,77 Ελάχιστη περιεκτικ τητα σε C 7 H 4 KNO 3 S99%,και µέγιστη 101 % επί ξηρο. Λευκοί κρ σταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκ νη, άοσµη ή µε ελαφρά οσµή και µε εντ νως γλυκιά γε ση, ακ µη και σε πολ αραιά διαλ µατα. Περίπου 300 έως 500 φορές γλυκ τερο απ τη σακχαρ ζη. ιαλυτ τητα Απερι ριστα διαλυτ στο νερ, ελάχιστα διαλυτ σε αιθαν λη. την ξήρανση Σελήνιο Βενζοϊκά και σαλικυλικά o-βενζοσουλφιµιδικ κάλιο, άλας καλίου της 2.3-διυδρο-3-οξοβενζισο-σουλφοναζ λης, µονοένυδρο άλας καλίου του 1,2-βενζισοθειαζολιν-3-ονο-1,1-διοξειδίου. o-τολουολοσουλφοναµίδιο p-τολουολοσουλφοναµίδιο Το ανώτερο 8 % (120 C, 4 ώρες) Το ανώτερο 30 mg/kg επί ξηρο βάρους Σε 10 ml διαλ µατος 1 προς 20, οξινισµένο προηγουµένως µε 5 σταγ νες οξικο οξέος, προστίθενται 3 σταγ νες εν ς κατά προσέγγιση γραµµοµοριακο υδατικο διαλ µατος χλωριο χου τρισθενο ς σιδήρου. εν εµφανίζεται ίζηµα ή ιώδης χρώση.

17 1995L0031 EL p-σουλφοναµίδιο του βενζοϊκο οξέος Ευκ λως απανθρακο µενες ουσίες Το ανώτερο 25 mg/kg επί ξηρο βάρους Καθ λου E 957 ΘΑΥΜΑΤΙΝΗ Η θαυµατίνη λαµβάνεται µε υδατική εκχ λιση (ph 2,5-4,0) των επισπέρµων του αρπο του φυσικο στελέχους του Thaumatococcus (Benth) και αποτελείται ουσιαστικά απ τις πρωτε νες θαυµατίνη I και θαυµατίνη II µαζί µε µικρ τερες ποσ τητες συστατικών του φυτο που προέρχονται απ την πρώτη λη. Einecs Αριθµ ς Ε E 957 Χηµικ ς τ πος Πολυπεπτίδιο απ 207 αµινοξέα Σχετικ µοριακ βάρος Θαυµατίνη I Θαυµατίνη II Ελάχιστη περιεκτικ τητα σε άζωτο 16 % επί ξηρο, ισοδ ναµη µε ελάχιστη περιεκτικ τητα σε πρωτε νες 94% (Ν 5,8). Άοσµη σκ νη µε κρεµ χρώµα και µε έντονα γλυκιά γε ση. Περίπου έως φορές γλυκ τερη απ τη σακχαρ ζη. ιαλυτ τητα Ευδιάλυτη στο νερ, αδιάλυτη σε ακετ νη. Υδατάνθρακες Αργίλιο Μικροβιολογικά κριτήρια Το ανώτερο 9 % (105 C µέχρι σταθερο βάρους) Το ανώτερο 3 % επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 2 % επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 100 mg/kg επί ξηρο βάρους Ολικ ς αριθµ ς αεροβίων µικροβίων: µέγιστο g Escherichia Coli: καθ λου στο 1 g E 959 ΝΕΟΕΣΠΕΡΙ ΙΝΟ ΙΥ ΡΟΧΑΛΚΟΝΗ Νεοεσπεριδινοδιυδροχαλκ νη, NHDC, εσπερετίνη, διυδροχαλκον-4-β-νεοεσπεριδοσίδη, νεοεσπεριδίνη DC 2-0-α-L-ραµνοπυρανοζυλ-4-β-D-πυρανοζυλ-εσπερετίνη διυδροχαλκ νη. λαµβάνεται µε καταλυτική υδρογ νωση της νεοεσπεριδίνης Einecs Αριθµ ς Ε E-959 Χηµικ ς τ πος C 28 H 36 O 15 Σχετικ µοριακ βάρος 612,6 Ελάχιστη περιεκτικ τητα 96 % επί ξηρο.

18 1995L0031 EL Υπ λευκη, άοσµη, κρυσταλλική σκ νη µε χαρακτηριστική εντ νως γλυκιά γε ση. Περίπου έως φορές γλυκ τερο απ τη σακχαρ ζη. Α. ιαλυτ τητα Απερι ριστα διαλυτή σε ζεστ νερ, ελάχιστα διαλυτή σε κρ ο νερ, και πρακτικώς αδιάλυτη σε αιθέρα και βενζ λιο. Β. Μέγιστη απορρ φηση στο υπεριώδες nm για διάλυµα 2 mg σε 100 ml µεθαν λης Γ. Neu ιαλ ονται περίπου 10 mg νεοεσπεριδίνης DC σε 1 ml µεθαν λης και προστίθεται 1 ml µεθανολικο διαλ µατος βορικο 2-αµιναιθυλοδιφαινυλίου. Εµφανίζεται έντονη κίτρινη χρώση. Το ανώτερο 11 % (105 C, 3 ώρες) Το ανώτερο 0,2 % επί ξηρο βάρους Το ανώτερο 2 mg/kg επί ξηρο βάρους