همزیست از اسفنجهاي خلیج فارس بوسیله کیت API 20NE

Transcript

1 مجله علمی پژوهشی زیستشناسی دریا / دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز سال ششم شماره بیست و سوم پاییز 1393 جداسازي و شناسایی فنوتیپی ویبریو آلجینولیتیکوس alginolyticus) (Vibrio به صورت همزیست از اسفنجهاي خلیج فارس بوسیله کیت API 20NE چکیده ویبریو آلجینولیتیکوس alginolyticus) (Vibrio یکی از باکتريهاي گرم منفی بیماريزا و نمک دوست است که به خانواده ویبریوناسه تعلق دارد. به طور طبیعی این باکتري در محیطهاي دریایی معتدل و دهانه رودخانه یافت میشود که عفونتهاي انسانی مختلف از جمله عفونت زخم و گوش را ایجاد میکند. بنابراین مطالعه پیش روبه منظور جداسازي و شناسایی ویبریو آلجینولیتیکوس همزیست از اسفنجهاي خلیج فارس با استفاده از کیتهاي تشخیصی API 20NE انجام شد. براي این منظور تعداد 4 گونه متفاوت اسفنج 5 متري آبهاي اطراف اسکله شهید حقانی بندرعباس جمعآوري شد (جنس آلجیلاس و اسپونجیا) توسط غواص از عمق 1 تا (شهریور 1392). اسفنجها همراه با آب دریا به آزمایشگاه انتقال داده شدند و بعد از شستشو بوسیله آب مقطر عصارهگیري با استفاده از آب دریا صورت گرفت. سپس بر روي عصاره ها رقتسازي انجام شد و متعاقبا بر روي محیطهاي مارین آگار 2216 و تیسیبیاس کشت سطحی انجام گرفت. پلیت ها به مدت 48 ساعت در دماي 25 درجه سلسیوس قرار گرفتند و جدایه ها در ابتدا با استفاده از تست هاي رن آمیزي گرم اکسیداز و کاتالاز تعیین خصوصیت شدند. در نهایت جدایهها از طریق کیت هاي APIبه 20NE صورت بیوشیمیایی شناسایی شدند. نتایج حاصله از این مطالعه نشان داد در کل 22 جدایه گرم منفی بودند. از این میان 4 جدایه به عنوان ویبریو آلجینولیتیکوس شناسایی شدند. چون این باکتري براي انسان بیماريزا است بنابراین نتایج پیشنهاد میکند مردمی که در این منطقه جغرافیایی زندگی می کنند باید از خطرات این باکتري آگاه باشند و در صورت داشتن هر گونه زخم یا خراش از شنا کردن در این منطقه خودداري کنند. واژگان کلیدي: اسفنج خلیج فارس کیت.Vibrio alginolyticus API *1 یاشگین حسن زاده 2 نیما بهادر 3 مجید باصري صالحی.1 دانشجوي کارشناسی ارشد میکروبیولوژي گروه میکروب شناسی دانشکده علوم پایه واحد علوم تحقیقات فارس دانشگاه آزاد اسلامی شیراز ایران 2. استادیار گروه میکروب شناسی دانشکده علوم پایه واحد علوم تحقیقات اسلامی شیراز ایران فارس دانشگاه آزاد 3. استادیار گروه میکروب شناسی دانشکده علوم پایه واحد کازرون دانشگاه آزاد اسلامی کازرون ایران مسي ول مکاتبات: y.hassanzadeh66@yahoo.com تاریخ دریافت: 1393/03/10 تاریخ پذیرش: 1393/06/18 کد مقاله: این مقاله برگرفته از پایان کارشناسی ارشد است. نامه مقدمه ویبریوها باکتريهاي گرم منفی منحنی شکل و میلهاي هستند که جز ساکنین بومی محیطهاي دریایی به شمار میآیند Pruzzo et ).(al., 2005 گونههاي متعدد این جنس علاوه بر انسان براي جانوران دریایی از جمله نرم تنان مرجانها و ماهی بیماريزا هستند که تا ثیرات زیست محیطی و اقتصادي زیادي را براي جوامع بشري به بار میآورند ) ;2010 al., Paillard et al., ;2004 Vezzulli et Chakraborty et al., ) این باکتري هاي نمکدوست علاوه بر آب دریا از غذاهاي دریایی نیز جداسازي شده اند.(Austin, 2005.(1997; Maugeri et al., 2000 فراوانی سویه هاي بیماریزاي ویبریو در آب هاي ساحلی کشور هاي اروپایی نظیر ایتالیا اسپانیا و فرانسه تا کنون به ثبت رسیده 2005) al., (Barbieri et al., 1999; MartinezUrtazaet et al., 2008; HervioHeath et 61

2 جداسازي و شناسایی فنوتیپی ویبریو آلجینولیتیکوس alginolyticus) (Vibrio به صورت همزیست از... / حسنزاده و همکاران همچنین اعضاي این جنس مسي ول تعداد زیادي از بیماريهاي حاصله از غذاي دریایی در کشورهاي آسیایی و آمریکا شناخته شدهاند.(Daniels et al., 2000; Su and Liu, 2007) یکی از 10 گونه بیماريزاي این جنس باکتري نمک دوست ویبریو آلجینولیتیکوس alginolyticus) (Vibrio است که این گونه به عنوان بیماريزاي انسان مسي ول در ایجاد عفونت زخمهاي سطحی عفونت گوش و سپتی سمی و عفونت هاي منجر به مرگ در بیمارانی که سیستم ایمنی آنها سرکوب شده مانند بیماران داراي سوختگی شناخته شده است ) et Morris and Black, ;1985 Schmidt Lindberg, 1977.(al., ;1979 English and همچنین این باکتري از عوامل ایجاد کننده فاسیت هاي نکروز کننده است که وقوع عفونت با این باکتري به صورت چشمگیري در طول ماه هاي تابستان به دنبال افزایش جمعیت اعضاي ویبریو در آبهاي گرم و شور افزایش مییابد (2003 al.,.(morris and Black, ;1985 Gomez et بیشترین گزارشها در مورد عفونت زخم توسط ویبریو آلجینولیتیکوس در اثر تماس زخم یا خراش موجود در روي بدن با آب آلوده به این باکتري بوده است (2011 al.,.(reilly et از طرف دیگر اسفنجها موجودات آبزي هستند که به دلیل توانایی در فیلتر کردن آب دریا میکروارگانیسم هاي وسیعی از جمله باکتريها را به صورت همزیست در خود حمل میکنند (1997 Moran,.(Osinga et al, ;2003 Gonzales and به همین جهت بررسی این ارگانیسم ها می تواند اطلاعات جامعی در مورد جمعیت باکتريهاي موجود در آب دریاي اطراف آنها به خصوص باکتريهاي غالب ویبریورا در اختیار ما قرار دهد (2007 al.,.(taylor et همچنین به دلیل اهمیت بالاي خلیج فارس از نظر ذخایر زیستی و تا ثیرات آن بر روي سلامت اقتصاد و تغذیه مردم ساکن در خط ساحلی این خلیج و ارتباط ماهیگیران با کلیه موجودات حاضر در این آبها تحقیقپیش رو سعی بر جداسازي باکتري ویبریو آلجینولیتیکوس از اسفنجهاي موجود در خلیج فارس را دارد تا بر اساس جداسازي ارگانیسم مذکور به مردم و ماهیگیران هشدارهاي لازم را اراي ه دهد. مواد و روشها خلیج فارس در جنوب ایران و همجوار با استانهاي هرمزگان بوشهر و خوزستان قرار دارد (25 56 E48,30 30 N24) که داراي آب و هواي خشک و نیمه استوایی است. در این مطالعه بنیاديتجربی به منظور جداسازي باکتري ویبریو آلجینولیتیکوس از اسفنجهاي منطقه 4 گونه متفاوت اسفنج (1 گونه از جنس آلجیلاس sp.) (Algelas 3 گونه از جنس اسپونجیا sp.) ((Spongia توسط غواص از عمق 1 تا 5 متري آبهاي اطراف اسکله شهید حقانی بندرعباس (شهریور 1392) جداسازي شد. این اسکله از جمله مکانهاي پر رفت و آمد و مهم در زمینه حمل و نقل مسافر بین بندرعباس جزیره قشم و هرمز است. همچنین افراد زیادي روزانه در این آبها به شنا و ماهیگیري میپردازند که اهمیت مکان نمونهگیري را نشان می دهد. نمونهها پس از جداسازي در ظرفهاي استریل حاوي آب دریا قرار داده شد و این ظرفها بلافاصله در محفظه حاوي یخ با دماي تقریبی 4 درجه سلسیوس گذاشته و در کمترین زمان ممکن به آزمایشگاه میکروبیولوژي ارسال گردید. جهت جداسازي و خالص سازي باکتريهاي موجود در اسفنج ها ابتدا باید عصاره ي هر اسفنج را بدست آورده بطوريکه ابتدا اسفنج ها را با آب مقطر براي جداسازي باکتريهایی که به سستی به سطح خارجی آنها چسبیدهاند و همچنین رسوبات متصل به آنها شسته و هر اسفنج به چندین قطعه کوچک تقسیم گردید سپس 2 تا 3 قطعه از هر کدام را به صورت جداگانه همراه با 10 میلیلیتر آب دریاي استریل شده در هاون استریل کوبیده تا یک مادهي خمیري شکل یکدستی حاصل شود. سوسپانسیون بدست آمده را از کاغذ صافی 90mm) (Whatman, عبور داده و بدین ترتیب عصارهي اسفنجها تهیه گردید. بر روي هر عصارهي اسفنج رقتسازي صورت گرفت آگار ) 10 تا 10 ). از هر رقت به اندازهي 0/1 میلیلیتر نمونه به محیطهاي مارین USA) (Marin agar2216, Difco& BBL Co. و تیسیبیاس Germany) (TCBS, Merck. تلقیح و بوسیله گلاس اسپریدر کشت سطحی صورت گرفت. پلیت هاي کشت داده شده به مدت 48 ساعت در دماي 25 درجه سلسیوس گرمخانه گذاري 62

3 مجله علمی پژوهشی زیستشناسی دریا / دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز سال ششم شماره بیست و سوم پاییز 1393 شد. بعد از رشد باکتري ها کلنی هاي مختلف از نظر تنوع شکل قوام و رنگ مورد ارزیابی قرار گرفت و بر روي محیطهاي جدید خالص سازي شدند. جهت جداسازي باکتريهاي گرم منفی رنگآمیزي گرم صورت گرفت سپس جدایه هاي گرم منفی از نظر تست هاي اکسیداز کاتالاز و سیترات مورد ارزیابی قرار گرفتند. در نهایت بدلیل اینکه ویبریوآلجینولیتیکوس باکتري اکسیداز و کاتالاز مثبت و سیترات منفی میباشد. بنابراین جدایههایی که از نظر دو تست اول مثبت و از نظر تست سیترات منفی هستند براي شناسایی فنوتیپی توسط کیت France) (Biomerieux, مورد استفاده قرار گرفتند. هاي تشخیصی API 20NE به منظور بدست آوردن کشت جوان جدایههایی گرم منفی به مدت 24 ساعت دوباره بر روي محیط مارین آگار 2216 کشت داده شدند و در انکوباتور 25 درجه سلسیوس قرار گرفتند. بعد از طی این مدت براي هر جدایه محلول نرمال سالین 0/85 درصد مقدار 2 میلی لیتر درست کرده سالین سوسپانسیون تهیه گردید Salin) (Normal به (ویبریو ها نمکدوست هستند) سپس 1 الی 4 کلنی از کشت 24 ساعته هر جدایه را برداشته و با نرمال (غلظت نرمال سالین مساوي با 0/5 مک فارلند). این سوسپانسیون درون کیتهاي API 20NE (بیومریکس فرانسه) تلقیح شده و به مدت 48 ساعت در دماي 25 درجه سلسیوس گرمخانهگذاري شدند. در نهایت جواب هر کیت با توجه به تغییر رنگ ایجاد شده و پس از افزودن معرفها به تیوپهاي خاص ZN) (Nit1, Nit2, Kovac s reagent, و همچنین مطالعه رشد باکتريها در محیط هاي قندي به صورت مثبت و منفی سنجیده شد و شناسایی نهایی با استفاده از APIweb صورت گرفت. نتایج به طور کلی از 4 نمونه اسفنج آبهاي اطراف اسکله شهید حقانی (بندرعباس) 28 باکتري جداسازي شد که بیشترین آن مربوط به اسفنج جنس آلجیلاس بودند. بعد از رنگآمیزي گرم 22 جدایه به عنوان گرم منفی و 6 جدایه به عنوان گرم مثبت شناسایی شدند (جدول 1). جدایههاي گرم منفی در زیر میکروسکوپ داراي اشکال میلهاي و کوچک بودند. کلنی آنها بر روي محیط کشت مارین آگار 2216 گرد کوچک با حاشیه صاف و اغلب داراي پیگمان بودند. پیگمانها از نظر رنگ تفاوت داشته به طوريکه بعضی قهوهاي زرد و حتی صورتی بودند. 6 نمونه از این جدایهها سفید یا بیرنگ بودند که در این میان کلنی هاي سفید موکوي یدي که شاخصه ویبریو آلجینولیتیکوس است مشاهده گردید. جدول 1 : تعداد و خصوصیت گرم باکتريهاي ویبریو آلجینولیتیکوس alginolyticus) (Vibrio جداسازي شده از نمونه اسفنج شماره 1 (جنس آلجیلاس) شماره 2 (جنس اسپونجیا) شماره 3 (جنس اسپونجیا) شکاره 4 (جنس اسپونجیا) نمونههاي اسفنج خلیج فارس در محدوده بندرعباس (شهریور 92). تعداد باکتريهاي جداسازي شدهCFU/ml تعداد باکتريهاي گرم مثبتCFU/ml تعداد باکتريهاي گرم منفیCFU/ml پس از انجام تستهاي اکسیداز کاتالاز و سیترات از 22 جدایه گرم منفی 15 جدایه اکسیداز مثبت و 7 جدایه اکسیداز منفی بودند که از این 15 باکتري اکسیداز مثبت 12 جدایه کاتالاز مثبت و بقیه کاتالاز منفی بودند. از میان این 12 جدایه اکسیداز و کاتالاز مثبت فقط 5 باکتري سیترات منفی بودند که (2 جدایه از اسفنج شماره 1 1 جدایه از اسفنج شماره 1 2 جدایه از اسفنج شماره 3 و 1 جدایه از اسفنج شماره 4) جهت شناسایی با کیت API20NE مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاصل از شناسایی فنوتیپی این 5 جدایه توسط کیت API 63

4 جداسازي و شناسایی فنوتیپی ویبریو آلجینولیتیکوس alginolyticus) (Vibrio به صورت همزیست از... / حسنزاده و همکاران 20NE وجود 4 جدایه ویبریو آلجینولیتیکوس از هر 4 اسفنج را به اثبات رساند که به ترتیب از اسفنج شماره 1 با 86 درصد شباهت اسفنج شماره 2 با 98 درصد شباهت اسفنج شماره 3 با 93/4 درصد شباهت و اسفنج شماره 4 با 90 درصد شباهت جداسازي شدند. خصوصیات بیوشیمیایی جدایه ها در جدول 2 ثبت شده است. جدول 2 : خصوصیات بیوشیمیایی جدایه هاي باکتريهاي ویبریو آلجینولیتیکوس alginolyticus) (Vibrio جداسازي شده از اسفنجهاي خلیج فارس در محدوده اسکله شهید حقانی بندرعباس (شهریور 1392). باکتريهاي جداسازي شده از نمونههاي اسفنج خصوصیات بیوشیمیایی اکسیداز ویبریو آلجینولیتیکو س اسفنج شماره 1 (جنس آلجیلا س) ویبریو آلجینولیتیکو س اسفنج شماره 2 (جنس ا سپونجیا) ویبریو آلجینولیتیکو س اسفنج شماره 3 (جنس ا سپونجیا) ویبریو آلجینولیتیکو س اسفنج شماره 4 (جنس ا سپونجیا) کاتالاز سیترات احیاء نیترات تولید ایندول تخمیر گلوکز آرژنین دهیدرولاز اوره آز β گلوکوزیداز ژلاتیناز β گالاکتوزیداز استفاده از: گلوکوز آرابینوز مانوز مانیتول اناستیلگلوکزآمین مالتوز پتاسیم گلوکنات کاپریک اسید آدیپیک اسید مالات تري سدیم سیترات فنیل استیک اسید () واکنش مثبت () واکنش منفی. بحث و نتیجهگیري 64

5 مجله علمی پژوهشی زیستشناسی دریا / دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز سال ششم شماره بیست و سوم پاییز 1393 جداسازي ویبریو آلجینولیتیکوس از اسفنجهاي خلیج فارس در این تحقیق وجود این باکتري در آبهاي اطراف آنها را نیز نشان میدهد. بر طبق تحقیقات دانشمندان ویبریو آلجینولیتیکوس یکی از نمکدوستترین اعضاي جنس ویبریو است که میتواند در غلظت هاي بالاي نمک رشد کند به طوریکه 70 درصد از سویه هاي این گونه میتوانند در غلظت 10 درصد نمک رشد کنند Hickman) Farmer and.(brenner, 1992 با توجه به اینکه خلیج فارس از جمله آبهاي شور به حساب میآید میتواند یکی از غنیترین محیط ها از جهت حضور جمعیتهاي حجیم این باکتري باشد به طوریکه صحت این فرضیه با توجه به جداسازي 4 جدایه ویبریو آلجینولیتیکوس از اسفنج خلیج فارس به اثبات میرسد. همچنین حضور سویههاي بیماريزاي ویبریو و توانایی ایجاد بیماري ارتباط زیادي با آبهاي گرم دارد. مشاهدات نشان میدهد تغییر آب و هوا و گرم شدن جهانی آن باعث گرم شدن آبهاي سطحی شده که این امر موجب افزایش جمعیت ویبریوهاي بیماريزا (ویبریو آلجینولیتیکوس) در آب هاي ساحلی شده است و احتمال عفونت با این باکتري را افزایش میدهد Baker) al., 2012.(Austin et al., ;2010 Vezzuli et با توجه به این مسي له که خلیج فارس داراي آب و هواي نیمه استوایی است و هنگام نمونهگیري در این مطالعه دماي سطح آب به صورت تقریبی 2927 درجه سانتیگراد بود همسو بودن این نتایج با حضور گونه ي بیماريزاي ویبریو آلجینولیتیکوس این تحقیق در آبهاي گرم خلیج فارس بیش از پیش ما را به فکر افزایش بیماريهاي حاصله از این جدایه در منطقه معطوف میکند اگر توجهات لازم در این زمینه به عمل نیاید. مطالعههاي دیگر به این مسي له اشاره میکنند که ویبریوهاا زمانی که به سطوح جانوران دریایی مختلف متصل هستند مانند ماهی مرجان و میگو بهتر میتوانند جمعیت خود را افزایش داده و به بقاي خود کمک کنند al., 1998.(Haim, ;2002 Vandenberghe et یکی از این سطوح اسفنجهاي موجود در همکارانش این فرضیه را با جداسازي ویبریو هاي مختلف از اسفنج جنس اسپونجیا قوت بخشیدند Huys et al., 2001; Rosenberg and Ben) آبهاي ساحلی است. استابیلو و 2008) al.,.(stabili et بنابراین مشابه با مطالعه استابیلو جداسازي 3 باکتري ویبریو آلجینولیتیکوس از اسفنج جنس اسپونجیا در مطالعه پیش رو میتواند دلیلی بر صحت این یافتهها باشد. همان طور که پیش تر ذکر شد حضور ویبریو آلجینولیتیکوس در اسفنج نشان دهنده حضور آن در آبهاي گرم و شور خلیج فارس است. گزارشهاي متعددي از حضور این باکتري در آب هاي مناطق مختلف جهان و ایجاد بیماري در اثر خراش ایجاد شده توسط اسفنجها مرجانها و یا حمل ماهی ذکر شده است. عفونت زخم با این باکتري اگرچه در اروپا نادر است اما چندین مورد در نقاط مختلف آن مانند انگلیس هلند و دانمارك به صورت پراکنده گزارش شده است Reilly et al., 2011; Schets et al., 2010; Holt et al., ) 2006). در آبهاي کلمبیا نیز این باکتري باعث ایجاد فاسیتهاي نکروز کننده در بدن شخصی شد که در حین شنا کردن دچار جراحت توسط مرجانهاي موجود در ساحل شده بود (2003 al.,.(gomez et همچنین این باکتري در آب هاي اقیانوس آرام نزدیک به هنگ کنگ باعث ایجاد فاسیتهاي نکروز کننده در فردي شد که توسط یک نوع ماهی زخمی شده بود (1998 al., Ho ).باتوجه et به اینکه هنوز مطالعات جامعی در زمینه بیماريهاي ایجاد شده با اینگونه در منطقه خلیج فارس صورت نگرفته با این وجود تمامی این مطالب میتواند هشداري براي مردم ساکن در خط ساحلی خلیج فارس و ماهیگیران منطقه باشد به طوریکه این مطالعه نشان میدهد با توجه به جداسازي گونه بیماريزاي بالقوه این جنس alginolyticus) (Vibrio احتمال وقوع عفونتهاي ناشی از زخمهاي ایجاد شده در اثر ماهیگیري یا شنا در این آبها بسیار بالاست. است از طرف دیگر این جدایه نه تنها براي انسان بلکه براي سایر جانوران دریایی از جمله ماهی میگو حلزون صدف دار و مرجان بیماريزا 2003) al., (Xieet al., 2005; Lee et al., 1996; Zorrilla et به طوريکه آلودگی مرجانها به ویبریو آلجینولیتیکوس در سواحل چین و دریاي کاراي یب به ثبت رسیده است (2013 al.,.(cerrino et al., ;2008 Zhenyu et بنابراین از دست رفتن منابع گوشت سفید از طریق بیماريزایی با این باکتري میتواند خسارات جبران ناپذیر اقتصادي و بهداشتی (گاستروانتریتیس) را براي مردم به دنبال داشته باشد. همچنین از بین رفتن ذخایر مرجانی در اثر این باکتري مخاطرات محیط زیستی بسیاري را به دنبال دارد چرا که این 65

6 جداسازي و شناسایی فنوتیپی ویبریو آلجینولیتیکوس alginolyticus) (Vibrio به صورت همزیست از... / حسنزاده و همکاران ارگانیسم ها به عنوان ریه هاي دریا به شمار می آید که موجب پاكسازي آبها از آلودگیهاي زیست محیطی می شوند. به خصوص که این عامل بیماريزا می تواند از طریق آب از یک موجود بیمار به سایر موجودات دریایی انتقال پیدا کند (2013 al.,.(zhenyu et در پایان با توجه به نتیجه این مطالعه و بیماريزا بودن بالقوه جدایه ویبریو ولنیفیکوس باید بیش از پیش آگاهی لازم به مردم و مسي ولان از نظر وجود این جدایه و خطرات احتمالی ایجاد بیماري با آن در آبهاي خلیج فارس داده شود. ماهیگیران نیز باید جهت صیادي از وسایل مناسب و پوششهایی مانند دستکش و چکمه استفاده کنند که ایجاد زخم در حین ماهیگیري و یا ارتباط با ارگانیسم_هاي دریایی را به حداقل برسانند. افرادي که به شنا در این منطقه مشغول هستند نیز در صورت بروز صدمه ناشی از ارتباط با مرجان یا اسفنج زخم را ضد عفونی کرده و سریعا خود را به یک درمانگاه برسانند تا اقدامات اولیه انجام شود. Austin, B., Bacterial pathogens of marine fish In: Ocean and Health Pathogens in the Marine Environment ed. Belkin, S. and Colwell, R. R., SpringerVerlag, New York, pp BakerAustin, C., Stockley, L., Rangdale, R. and MartinezUrtaza, J., Environmental occurrence and Clinical impact of Vibrio vulnificus and Vibrioparahaemolyticus: a European perspective. Environmental Microbiology Reports, 2 (1): 718. Barbier, E., Falzano, L., Fiorentini, C, Pianetti, A, Baffone, W, Fabbri, A., Matarrese, P., Casiere, A., Katouli, M., Kuhn, I., Mollby, R., Bruscolini, F. and Donelli, G., Occurrence, diversity, and pathogenicity of halophilicvibrio spp. and nono1 Vibrio cholera from estuarine waters along the Italian Adriatic coast. Apply and Environmental Microbiology, 65: Cervino, J. M., Thompson, F. L., GomezGil, B., Lorence, E. A., Goreau, T. J., Hayes, R. L., Winiarski Cervino, K. B., Smith, G. W., Hughen, K. and Bartels, E., The Vibrio core group induces yellow band disease in Caribbean and IndoPacific reefbuilding corals. Journal of Applied Microbiology, 105: Chakraborty, S., Nair, G. B. and Shinoda, S., Pathogenic Vibrios in the natural aquatic environment. Reviews on Environmental Health, 12: Daniels, N. A., Mackinnon, L., Bishop, R., Altekruse, S., Ray, B., Hammond, R. M., Thompson, S., Wilson, S., Bean, N., Griffin, P. M. and Slutsker, L., 2000.Vibrio parahaemolyticus infections in the United State, Journal of Infectious Disease, 181: English, V. L. and Lindberg, R. B., Isolation of Vibrio alginolyticus from wounds and blood of a burn patient. American Journal of Medical Technology, 43: Farmer, J. J. and HickmanBrenner, F., The genera Vibrio and Photobacterium In: The Prokaryotes: A Handbook of the Biology of Bacteria ed. Balows, A., Truper, H. G., Schleifer, K. H., et al, SpringerVerlag, New York, pp HervioHeath, D., Zidane, M., Le Saux, J. C., Lozach, S., Vaillant, V., Le Guyader, S. and Pommepuy, M., 2005.Toxiinfections alimentairescollectivesliees a la consummation de moulescontaminees par Vibrio parahaemolyticus: enqueteenvironnementale. BullEpidemiol AFSSA, 17: 12. Ho, P. L., Tang, W. M., Lo. K. S. and Yuen, K. Y., Necrotizing Fasciitis due to Vibrioalginolyticus following an injury inflicted a Stingray. Scandinavian Jounal of Infectious Diseases, 30: Holt, H., Christensen, J. J., Bruun, B. and Glismann, S., Infectious with seawater bacteria. EPI NEWS, p Huys, L., Dhert, P., Robles, R., Ollevier, F., Sorgeloos, P. and Swings, J., Search for beneficial strains for turbot (Scophthalmusmaximus L.) larviculture. Aquaculture, 193: Gomez, J. M., Fajardo, R., Patino, J. F. and Arias, C. A., Necrotizing Fasciitis Due to Vibrioalginolyticus in an Immunocompetent Patient. Journal of Clinical Microbiology, 41 (7): Gonzales, J. M. and Moran, M. A., Numerical dominance of a group of marine bacteria in the α subclass of the class proteobacteria in coastal seawater. Apply and Environmental Microbiology, 63: منابع

7 پاییز 1393 مجله علمی پژوهشی زیستشناسی دریا / دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز سال ششم شماره بیست و سوم Lee, K. K., Yu, S. R., Chen, F. R., Yang, T. I. and Liu, P. C., 1996.Virulence of Vibrio alginolyticus isolated from diseased tiger prawn, Penaeusmonodon. Current Microbiology, 32: MartinezUrtaza, J., LozanoLeon, A., VarelaPet, J., Trinanes, J., Pazos, Y. and GarciaMartin, O., Environmental determinants of the occurrence and distribution of Vibrio parahaemolyticus in the rias of Galicia, Spain. Apply and Environmental Microbiology, 74: Maugeri, T. L., Caccamo, D. and Gugliandolo, C., Potentially pathogenic Vibrios in brakish waters and mussels. Journal of Applied Microbiology, 89: Osinga, R., Belarbi, H., Grima, E. M., Tramper, J. and Wijffels, R. H., Progress towards a controlled culture of the marine sponge Pseudosuberitesandrewsi in a bioreactor. Journal of Biotechnology, 100 (2): Paillard, C., Le Roux, F. and Borreg, J. J., Bacterial disease in marine bivalves, a review of recent studies: trends and evolution. Aquatic Living Resources, 17: Pruzzo, C., Huq, A., Colwell, R. R. and Donelli, G., 2005.PhathogenicVibrio species in the marine and estuarine environment In: Oceans and Health Pathogens in the Marine Environment ed. Belkin, S. and Colwell, R. R., SpringerVerlag, New York, pp Reilly, G. D., Reilly, C. A., Smith, E. G. and BakerAustin, C., 2011.Vibrio alginolyticusassociated wound infection acquired in British waters, Guernsey, July Euro Surveillance, 16 (42): Rosenberg, E. and BenHaim, Y., Microbial disease of corals and global warming. Environmental Microbiology, 4: Schets, F. M., de RodaHusman, A. M. and Havelaar, A. H., Disease outbreaks associated with untreated recreational water use. Epidemiology & Infection, 10: 112. Schmidt, U., Chmel, H. and Cobbs, C., 1979.Vibrio alginolyticus infections in humans. Journal of Clinical Microbiology, 10: Stabili, L., Licciano, M., Longo, C., Corrievo, G. and Mercurio, M., Evaluation of microbiological accumulation capability of the commercial sponge Spongiaofficinalis var. adriatica (Schmidt) (Prifera, Demospongiae). Water Research, 42: Su, Y. C. and Liu, C., 2007.Vibrio parahaemolyticus: a concern of seafood safety. Food Microbiology, 24: Taylor, M. W., Radax, R., steger, D. and Wagner, M., Spongeassociated microorganisms: evolution, ecology and biotechnological potential. Microbiology and Molecular Biology Reviews, 71: Vandenberghe, J., Li, Y., Verdonck, L., Li, J., Sorgeloos, P., Xu, H. S. and Swings, J., 1998.Vibrio associated with Penaeuschinensis (Crustacea: Decapoda) larvae in Chinese shrimp hatcheries. Aquaculture, 169: Vezzulli, L., Brettar, I., Pezzati, E., Reid, P. C., Colwell, R. R., Hofle, M. G. and Pruzzo, C., Longterm effects of ocean warming on the prokaryotic community: evidence from the Vibrios. ISME Journal, 6: Vezzulli, L., Previati, M., Pruzzo, C., Marchese, A., Bourne, D. G. and Cerrano, C., Vibrio infections triggering mass mortality events in a warming Mediterranean Sea. Environmental Microbiology, 12: Xie, Z. Y., Hu, C. Q., Chen, C., Zhang, L. P. and Ren, C. H., Investigation of seven Vibrio virulence genes among Vibrio alginolyticus and Vibrio parahaemolyticus strains from the coastal mariculture systems in Guangdong, China. Letters in Applied Microbiology, 41: Zhenyu, X., Shaowen, K., Chaoqun, H., Zhixiong, Z., Shifeng, W. and Yongcan, Z., First characterization of bacterial pathogen, Vibrio alginolyticus, for Poritesandrewsi white syndrome in the South China Sea. PLoS ONE, 8 (9): e Zorrilla, I., Morinigo, M. A., Castro, D., Balebona, M. C. and Borrego J. J., Intraspecific characterization of Vibrio alginolyticus isolates recovered from cultured fish in Spain. Journal of Applied Microbiology, 95:

8 جداسازي و شناسایی فنوتیپی ویبریو آلجینولیتیکوس alginolyticus) (Vibrio به صورت همزیست از... / حسنزاده و همکاران 68