Οικονομική Αποτίμηση Ευχρηστίας

Transcript

1 10 Οικονομική Αποτίμηση Ευχρηστίας 291

2 Σκοπός Στο κεφάλαιο αυτό, παρουσιάζονται οι βασικές τεχνικές για την κοστολόγηση υπηρεσιών αξιολόγησης ευχρηστίας καθώς και για τον υπολογισμό της προσδοκώμενης οικονομικής απόδοσης από την εφαρμογή τέτοιων τεχνικών. Αν και για τον αναγνώστη του συγγράμματος η σημασία και η αξία του χρηστοκεντρικού σχεδιασμού φαίνεται αυτονόητη, σε ένα εταιρικό περιβάλλον, οι αποφάσεις επηρεάζονται από οικονομοτεχνικές μελέτες που καταδεικνύουν με μετρήσιμο αποτέλεσμα τη σημασία της υιοθέτησης τέτοιων πρακτικών. Για το λόγο αυτό, κρίνεται αναγκαίο να εξοικειωθεί ο φοιτητής τόσο με τις βασικές αρχές κοστολόγησης υπηρεσιών χρηστοκεντρικού σχεδιασμού όσοκαι με τρόπους να εκτιμηθεί το συγκεκριμένο όφελος που θα έχει ο πελάτης-εταιρία με όρους απομείωσης κόστους ανάπτυξης, αύξησης πωλήσεωνεπισκεψιμότητας καθώς και αύξησης αποτελεσματικότητας κατά τη διάρκεια της χρήσης της υπηρεσίας. Προσδοκώμενα αποτελέσματα Ολοκληρώνοντας τη μελέτη του συγκεκριμένου κεφαλαίου, θα μπορείτε: Να αναγνωρίσετε τις πλέον διαδεδομένες τεχνικές εκτίμησης κόστους ωφέλειας από τη χρήση τεχνικών χρηστοκεντρικού σχεδιασμού για την ανάπτυξη ενός προϊόντος. Να εκτιμήσετε την απόδοση της επένδυσης σε χρηστοκεντρικό σχεδιασμό ανάλογα με τους στόχους και τις ιδιαιτερότητες του υπό ανάπτυξη λογισμικού και να την εφαρμόσετε. Να επιλέξετε μεταξύ εναλλακτικών προτάσεων χρησιμοποιώντας τις τεχνικές της περιόδου αποπληρωμής καθώς και της καθαρής παρούσας αξίας. Να συντάξετε μια συνεκτική και δομημένη έκθεση για την κοστολόγηση των προσφερόμενων υπηρεσιών αξιολόγησης ευχρηστίας. Έννοιες κλειδιά Απόδοση επένδυσης, ανάλυση κόστους ωφέλειας, περίοδος αποπληρωμής, καθαρή παρούσα αξία,διαχείριση έργου. Εισαγωγικές παρατηρήσεις Αν και τώρα πια, οι τεχνικές χρηστοκεντρικού σχεδιασμού και αξιολόγησης ευχρηστίας είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες (τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα), διαπιστώνεται μια σημαντική δυσκολία στην κοστολόγηση των υπηρεσιών αυτών. Οι νέοι μηχανικοί συχνά δεν γνωρίζουν πώς να αποτιμήσουν μια διαδικασία αξιολόγησης ευχρηστίας, ενώ επίσης δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν με οικονομικούς όρους την αξία ενσωμάτωσης αρχών χρηστοκεντρικού σχεδιασμού στον κύκλο ζωής και ανάπτυξης ενός λογισμικού. Οι γνώσεις και οι δεξιότητες αυτές κρίνονται απαραίτητες για τον Μηχανικό του 21ου αιώνα και αποτελούν το αντικείμενο συζήτησης του Κεφαλαίου αυτού. Ειδικότερα, παρουσιάζεται αναλυτικά η διαδικασία ανάλυσης κόστους ωφέλειας, μέσα από την οποία ένας οργανισμός μπορεί να διαστασιοποιήσει οικονομικά την αξία της υιοθέτησης του χρηστοκεντρικού σχεδιασμού. Παρέχονται αναλυτικά παραδείγματα για την κοστολόγηση διάφορων τεχνικών αξιολόγησης ευχρηστίας καθώς και ο τρόπος προσδιορι- 292

3 σμού της ωφέλειας με οικονομικούς όρους (πχ αύξηση πωλήσεων, μείωση κόστους υποστήριξης, αυξημένη αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα εργαζομένων κ.α.). Τέλος, παρουσιάζονται έννοιες όπως η Καθαρή Παρούσα Αξία και ο τρόπος υπολογισμού της, καθώς και ο εσωτερικός βαθμός απόδοσης Εκτίμηση κόστους - ωφέλειας Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 είχε διαφανεί η ανάγκη για συστηματική αποτίμηση του κόστους και της προσδοκώμενης ωφέλειας από την ενσωμάτωση αρχών και τεχνικών χρηστοκεντρικού σχεδιασμού στον κύκλο ζωής και ανάπτυξης ενός λογισμικού. Κάτι τέτοιο ήταν απαραίτητο για δύο λόγους. Πρώτον, για να υπάρχει μια βάση για την εκτίμηση των πόρων που απαιτούνται για τη συστηματική αξιολόγηση ενός έργου ανάπτυξης λογισμικού. Δεύτερον, για να μπορεί να διαστασιοποιηθεί, με οικονομικούς όρους, η αξία του χρηστοκεντρικού σχεδιασμού, στοιχείο που ήταν απαραίτητο για την περαιτέρω διάδοση και αποδοχή του πεδίου στο εταιρικό περιβάλλον. Η πρώτη εργασία που επιχειρεί να αποτιμήσει το κόστος βελτίωσης της εμπειρίας χρήσης παρουσιάζεται από τους Mantei και Teorey (1988). Εκεί διαπιστώνεται ότι μια μέση εκτίμηση του κόστους για την ενσωμάτωση των αρχών χρηστοκεντρικού σχεδιασμού σε ένα τυπικό έργο λογισμικού, ανέρχεται σε δολάρια (όπως αναφέρεται από τους Mayhew & Bias, 2005). Αυτό οδήγησε τον Karat (1990) να εξετάσει τρόπους με τους οποίους μπορεί να βελτιστοποιήσει το προσδοκώμενο όφελος, μειώνοντας παράλληλα το κόστος υιοθέτησης αρχών χρηστοκεντρικού σχεδιασμού. Στο ίδιο διάστημα υπήρξε και η πρώτη συστηματική μελέτη για την αξία των τεχνικών γρήγορης προτυποποίησης χαμηλής ευκρίνειας (low fidelity prototyping methods), καθώς και της επίδρασης του αριθμού των αξιολογητών στην ποιότητα της παρεχόμενης ανάδρασης σε μια διαδικασία αξιολόγησης (Virzi, 1990). Η πλέον διαδεδομένη διαδικασία οικονομοτεχνικής αποτίμησης της εφαρμογής χρηστοκεντρικού σχεδιασμού σε ένα έργο λογισμικού, είναι η ανάλυση κόστους-οφέλους (Cost-benefit analysis). Σύμφωνα με αυτή αρχικά υπολογίζονται τα κόστη, ακολούθως αποτιμώνται τα οφέλη και στο τέλος υπολογίζεται ο λόγος όφελος/κόστος. Με τον ίδιο τρόπο υπολογίζεται η απόδοση μιας οποιασδήποτε επένδυσης (Return of Investment), που είναι το ποσοστό που προκύπτει από τη διαίρεση των κερδών με την αρχική επένδυση. Δηλαδή: Για παράδειγμα, αν σε ένα έργο που απαιτεί επένδυση ευρώ, υπάρχουν μικτά έσοδα ευρώ, αυτό σημαίνει ότι το καθαρό κέρδος είναι και η απόδοση της επένδυσης σύμφωνα με την (1) είναι ROI=20.000*100/35.000=57%. Με τον τρόπο αυτό, μπορεί ένας οργανισμός ή ένας επενδυτής να επιλέξει μεταξύ εναλλακτικών επενδύσεων, συγκρίνοντας την αναμενόμενη απόδοση κάθε επένδυσης. Όμως, πως προσδιορίζεται το κόστος και το όφελος μιας επένδυση σε μεθόδους χρηστοκεντρικού σχεδιασμού; Η απάντηση δίνεται στις επόμενες υποενότητες Εκτίμηση κόστους Η εκτίμηση κόστους για την εφαρμογή τεχνικών χρηστοκεντρικού σχεδιασμού είναι μια σχετικά απλή διαδικασία. Το πρώτο βήμα είναι ο προσδιορισμός των τεχνικών που θα χρησιμοποιηθούν. Ακολούθως, υπολογίζονται οι απαιτούμενες ανθρωπο-ώρες και το κόστος τους όπως και το κόστος του χρησιμοποιού- 293

4 μενου εξοπλισμού. Μια τάξη μεγέθους για μια ανθρωποώρα μπορεί να εκτιμηθεί λαμβάνοντας υπόψη ότι ένας εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης εργάζεται περίπου για 250*8=2.000 ώρες το χρόνο. Συνεπώς το κόστος μιας ανθρωποώρας για ένα εργαζόμενο που λαμβάνει ετησίως (μικτά) είναι /2.000=10 ευρώ. Ένα παράδειγμα υπολογισμού του κόστους διεξαγωγής μιας ευρετικής αξιολόγησης (Nielsen & Landauer, 1993 Nielsen, 1993) παρουσιάζεται στον Πίνακα 10.1, σύμφωνα με την προσέγγιση που προτείνει ο Wong (2003). Στην εκτίμηση αυτή υπολογίζονται αμοιβές 20 ευρώ/ώρα για τον υπεύθυνο διεξαγωγής της αξιολόγησης και 1000 ευρώ εφάπαξ αμοιβή για κάθε έμπειρο αξιολογητή. Προετοιμασία αξιολόγησης Προετοιμασία υλικών (24 ώρες * 20 ευρώ /ώρα) Διαδικασία εύρεσης 5 έμπειρων αξιολογητών (1 ώρα/αξιολογητή*5*20 ευρώ/ώρα) Πληρωμή έμπειρων αξιολογητών 1000 ευρώ /αξιολογητή *5 αξιολογητές 5000 Συγγραφή έκθεσης αποτελεσμάτων Καταγραφή λίστας με προβλήματα ευχρηστίας (20 ώρες*20 ευρώ/ωρα) Αποτίμηση κρισιμότητας προβλημάτων και πιθανής εναλλακτικής λύσης (24 ώρες*20 ευρώ) Συγγραφή τελικής έκθεσης (40 ώρες* 20 ευρώ/ώρα) Τελικό κόστος ευρώ Πίνακας 10.1 Εκτίμηση κόστους διεξαγωγής ευρετικής αξιολόγησης (Wong, 2003) Με αντίστοιχο κόστος μπορεί να γίνει η εκτίμηση για τη διεξαγωγή ενός πειράματος αξιολόγησης ευχρηστίας (Wong, 2003). Στην περίπτωση αυτή, οι εκτιμώμενες αμοιβές είναι 20 ευρώ για τον υπεύθυνο διεξαγωγής της αξιολόγησης, 50 ευρώ για κάθε συμμετέχοντα και 1000 ευρώ για τη μίσθωση του εργαστηρίου ευχρηστίας (ανά ημέρα).η σχετική εκτίμηση παρουσιάζεται στον Πίνακα Προετοιμασία αξιολόγησης Προετοιμασία υλικών (16 ώρες * 20 ευρώ /ώρα) 320 Διαδικασία εύρεσης συμμετεχόντων (40 ώρες*20 ευρώ/ώρα) 800 Πληρωμή συμμετεχόντων 50 ευρώ /συμμετέχοντα *14 συμμετέχοντες 700 Μίσθωση Εργαστηρίου και εξοπλισμού 7 ημέρες * 1000 ευρώ /ημέρα 7000 Τηλεφωνικά έξοδα/φωτοτυπίες / Αναλώσιμα

5 Συγγραφή έκθεσης αποτελεσμάτων Μεταγραφή σχολίων χρηστών και δεδομένων παρατήρησης (14 συμμετέχοντες * 2 ώρες/ συμμετέχοντα*20 ευρώ/ωρα) Ανάλυση δεδομένων και συγγραφή τελικής έκθεσης (40 ώρες*20 ευρώ) Τελικό κόστος ευρώ Πίνακας 10.2 Εκτίμηση κόστους διεξαγωγής πειράματος αξιολόγησης ευχρηστίας με διεξαγωγής χρηστών (Wong, 2003) Για εμπέδωση της ενότητας, προτείνεται η Δραστηριότητα Εκτίμηση οφέλους Η εκτίμηση οφέλους συχνά είναι πιο περίπλοκη από την εκτίμηση κόστους. Κάθε σφάλμα ευχρηστίας που εντοπίζεται κατά τη διάρκεια σχεδιασμού και ανάπτυξης μιας υπηρεσίας, επιφέρει πολλαπλά οφέλη σε διάφορα επίπεδα. Για την ομάδα ανάπτυξης είναι πολύ πιο οικονομικό να επιλύσει το όποιο σφάλμα, αν αυτό εντοπιστεί στα πρώιμα στάδια ανάπτυξης. Επιπρόσθετα, για μια εταιρεία, αυτό συνεπάγεται αρκετά μειωμένα κόστη υποστήριξης. Για ένα δικτυακό τόπο σημαίνει αυξημένη επισκεψιμότητα, μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα στις διαδικασίες εύρεσης ενός προϊόντος ή μιας πληροφορίας, επομένως υψηλότερες πωλήσεις ή διαφημιστικά έσοδα. Μειωμένος αριθμός λαθών και μεγαλύτερη αποδοτικότητα στη χρήση ενός λογισμικού μεταφράζεται και σε μειωμένα κόστη μισθοδοσίας για την εταιρεία που το υιοθετεί. Επίσης, μπορεί να μεταφράζεται σε μειωμένα κόστη εκπαίδευσηςεπανεκπαίδευσης του προσωπικού. Ανάλογα με το είδος του προϊόντος ή της υπηρεσίας, είναι σημαντικό να εστιάζουμε στα βασικά οφέλη που επιδιώκει η εταιρεία. Έτσι, για μια εταιρεία πώλησης λογισμικού, κρίσιμοι παράμετροι είναι οι αυξημένες πωλήσεις και τα μειωμένα κόστη υποστήριξης (Mayhew & Bias, 2005). Παράδειγμα 10.1 Υποθέστε ότι σε μια εταιρεία δύο υπάλληλοι εγγράφουν τους πελάτες, έχοντας στη διάθεσή τους τα σχετικά στοιχεία σε έντυπη μορφή. Αν μια κατάλληλα επανασχεδιασμένη φόρμα οδηγεί σε εξοικονόμηση 25 δευτερολέπτων για κάθε εγγραφή πελάτη, ποιο θα ήταν το όφελος της εταιρείας, αν υποθέσουμε ότι η εταιρεία πληρώνει τους υπαλλήλους αυτούς με 5 ευρώ την ώρα για να ολοκληρώσουν εγγραφές ο κάθε ένας; Αν το κόστος επανασχεδιασμού της φόρμας από ένα ειδικό είναι 3000 ευρώ ποια θα έπρεπε να είναι η ελάχιστη χρονική βελτίωση ώστε να συμφέρει την εταιρεία η απόφαση αυτή; Ο επανασχεδιασμός της φόρμας οδηγεί σε εξοικονόμηση 25 δευτερολέπτων για κάθε εγγραφή πελάτη. Συνεπώς το όφελος της εταιρείας για 2 υπαλλήλους που συμπληρώνουν φόρμες ο κάθε ένας και πληρώνονται για αυτό για 5 ευρώ την ώρα είναι: 2 * 5 ευρώ/ώρα * συμπληρώσεις φόρμας * (25/3600) ώρες=1400 ευρώ. 295

6 Αν το κόστος για την επανασχεδίαση ήταν 3000 ευρώ τότε θα έπρεπε η χρονική βελτίωση στο χρόνο συμπλήρωσης της φόρμας να είναι τουλάχιστον 25*(3000/1400)=53.57 δευτερόλεπτα. Τα αποτελέσματα αυτά, υπογραμμίζουν την οικονομική σημασία της ευχρηστίας λογισμικού. Ακόμα και μικρές σχεδιαστικές βελτιώσεις μπορούν να επιφέρουν δραματική εξοικονόμηση χρόνου και χρημάτων σε ένα οργανισμό. Καθώς συχνά ένας εργοδότης ενδέχεται να αντιλαμβάνεται καλύτερα την αξία μιας επένδυσης με οικονομικούς όρους σε σχέση με μια γενική επίκληση στη σημασία ανάπτυξης εύχρηστου λογισμικού, είναι χρήσιμο να προβάλλουμε τέτοιους στόχους και σενάρια βελτίωσης της αλληλεπίδρασης συνοδευόμενα από τους κατάλληλους οικονομικούς υπολογισμούς. Σε σχέση με το παράδειγμα εκτίμησης του κόστους ολοκληρωσης μιας ευρετικής αξιολόγησης (βλέπε ενότητα ), το όφελος θα μπορούσε να υπολογιστεί ως εξής (Wong, 2003): Η αξιολόγηση γίνεται σε ένα δικτυακό τόπο ηλεκτρονικού εμπορίου με επισκεψιμότητα χρήστες/έτος. Από τα στοιχεία της εταιρείας εκτιμάται ότι ένα ποσοστό 30% ( χρήστες) είναι αυτοί που έχουν πρόθεση να αγοράσουν. Αν υποθέσουμε (π.χ. μέσα από παρατήρηση χρηστών) ότι η ολοκλήρωση μιας αγοράς έχει ποσοστό επιτυχίας 75% (Wong, 2003), τότε μια αξιολόγηση ευχρηστίας και η επίλυση των σχετικών προβλημάτων θα μπορούσε να επιφέρει ως και 25% αύξηση αγορών, δηλαδή *25%=9.000 αγοραστές επιπλέον. Αν το μέσο περιθώριο κέρδους είναι 5 ευρώ/αγορά τότε αυτό θα σήμαινε πρόσθετα κέρδη 5*9000= για ένα έτος. Σε ορίζοντα τριετίας το αντίστοιχο όφελος είναι *3= ευρώ. Επομένως το όφελος είναι = ευρώ για το πρώτο έτος και = ευρώ σε ορίζοντα τριετίας. Το αντίστοιχο ROI (απόδοση επένδυσης Return Οf Investment) υπολογίζεται σε 655% και 2366% αντίστοιχα. Με αντίστοιχο τρόπο μπορούν να γίνουν οι υπολογισμοί για να υπολογιστεί το όφελος που θα μπορούσε να επιφέρει η διεξαγωγή πειράματος ευχρηστίας με παρατήρηση χρηστών. Στο σημείο αυτό είναι σημαντικό να γίνουν ορισμένες παρατηρήσεις: Το ποσοστό βελτίωσης στη διαδικασία ολοκλήρωσης της αγοράς (από 75% σε 100%) είναι υπερβολικά αισιόδοξο. Με αντίστοιχο τρόπο μπορούν να γίνουν περισσότερο μετριοπαθείς υπολογισμοί (πχ βελτίωση από 75% σε 85%). Το ποσοστό εύρεσης λαθών εξαρτάται από την τεχνική που θα χρησιμοποιηθεί, την εμπειρία του αξιολογητή, τον αριθμό των έμπειρων αξιολογητών ή των τελικών χρηστών που θα συμμετάσχουν στη διαδικασία κλπ. Για την ευρετική αξιολόγηση οι Nielsen και Landauer (1993), μελετώντας τα αποτελέσματα από 6 αξιολογήσεις, κατέληξαν σε μια μαθηματική μοντελοποίηση του ποσοστού σφαλμάτων σε συνάρτηση με τον αριθμό των αξιολογητών που συμμετέχουν: (2) Όπου ProblemsFound(i) είναι ο συνολικός αριθμός σφαλμάτων που έχουν αναγνωριστεί από i α- ξιολογητές, Ν ο συνολικός αριθμός σφαλμάτων που υπάρχουν πραγματικά στη διεπιφάνεια χρήσης, το l αναπαριστά το ποσοστό σφαλμάτων που μπορεί να βρει ένας αξιολογητής και κυμαίνεται από 0.19 εως 0.51, με μέση τιμή το Στις μελέτες των Nielsen και Landauer (1993) το N κυμαινόταν μεταξύ 16 και 50, με μέση τιμή το 33 (και σε περίπτωση που δεν υπάρχουν άλλα διαθέσιμα δεδομένα για το συγκεκριμένο τύπο της εφαρμογής μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μια τιμή-στόχος που να αποτελεί κριτήριο μιας ικανοποιητικής αξιολόγησης). Η εξίσωση (2) προκύπτει 296

7 από τη διωνυμική κατανομή και η σταθερά l εκφράζει σφάλματα τα οποία μπορούν να ανακαλυφθούν με συγκεκριμένη πιθανότητα. Έτσι, η ποσότητα λχ. l=0.3 εκφράζει σφάλματα για τα οποία υπάρχει πιθανότητα 30% να τα αντιμετωπίσει ένας χρήστης. Κατά συνέπεια, σε περίπτωση που τα σφάλματα παρουσιάζουν πολύ μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης, ο αριθμός των σφαλμάτων που θα αποκαλυφθούν με τη χρήση της τεχνικής αυτής, θα είναι επίσης πολύ μικρός. Αν είναι διαθέσιμα τέτοια δεδομένα, το όφελος διεξαγωγής μίας ευρετικής αξιολόγησης μπορεί να ε- κτιμηθεί πολύ καλύτερα. Όπως φαίνεται στην εικόνα 10.1, μπορούμε να αναμένουμε ότι 5 αξιολογητές θα καταφέρουν να εντοπίσουν το 70-80% των σφαλμάτων της διεπιφάνειας χρήσης, ενώ 10 αξιολογητές εντοπίζουν περίπου το 90%. Συνεπώς, σε αρκετές περιπτώσεις, το κόστος που συνεπάγεται η συμμετοχή σημαντικού αριθμού αξιολογητών, δε δικαιολογείται από τα επιπρόσθετα αποτελέσματα που θα προκύψουν και επιβαρύνει απλώς την απόδοση της επένδυσης. Εικόνα 10.1 Συσχέτιση αριθμού αξιολογητών και ποσοστού εύρεσης λαθών Οι Nielsen και Landauer (1993) εκτιμούν το προσδοκώμενο όφελος της ευρετικής αξιολόγησης σε $ ανά σφάλμα που ανακαλύπτεται. Η εκτίμηση αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περίπτωση που δεν υπάρχει άλλος τρόπος για τον υπολογισμό του οφέλους. Παράδειγμα 10.2 Υποθέστε ότι ο ανασχεδιασμός ενός λογισμικού, σε αρχικά στάδια του κύκλου ζωής και ανάπτυξης, επιφέρει τις εξής βελτιώσεις (Mayhew & Bias, 2005): 1). Μείωση του χρόνου ολοκλήρωσης μιας εργασίας κατά 5 δευτερόλεπτα. 2). Απαλοιφή ενός λάθους κατά τη διάρκεια χρήσης, εξαιτίας του προβληματικού σχεδιασμού, που επέφερε 2 λεπτά καθυστέρηση την ημέρα. 3). Μείωση του χρόνου εκπαίδευσης του προσωπικού κατά 10 ώρες. 4). 20 διορθώσεις στο λογισμικό οι οποίες ολοκληρώθηκαν έγκαιρα. Το σωρευτικό όφελος υπολογίζεται ως εξής: 297

8 1). Υποθέτουμε 250 χρήστες που χρησιμοποιούν για 230 εργάσιμες ημέρες το λογισμικό ολοκληρώνοντας 100 φορές, ημερησίως ο καθένας, την εργασία της οποίας μειώθηκε ο χρόνος ολοκλήρωσης. Το ό- φελος είναι: 250*230*100*(5/3600)*25 (ωριαία αποζημίωση)= ,78 ευρώ. 2). 250*230*(120/3600)*25= 47916,67 ευρώ. 3). 250*10*25= ευρώ. 4). Αν υποθέσουμε 8 ώρες για την διόρθωση κάθε σφάλματος με 175 ευρώ την ώρα αποζημίωση έχουμε 20*8*175= ευρώ. Τα ίδια σφάλματα για να διορθωθούν σε μεταγενέστερο χρόνο (μετά την παράδοση του λογισμικού) απαιτούν περίπου 4πλάσιο κόστος. Έτσι η εξοικονόμηση είναι 4* = ευρώ. Συνολικό όφελος: (1)+ (2)+ (3) + (4)= ευρώ. Σε περίπτωση που επιθυμούμε να υπολογίσουμε το όφελος σε ορίζοντα τριετίας ή πενταετίας θα πρέπει να προσέξουμε ότι κάποια οφέλη δεν επαναλαμβάνονται (πχ δεν επαναλαμβάνεται η εκπαίδευση ή το όφελος από τις διορθώσεις στο λογισμικό) Ποσοστό μετατροπής (Conversion rate) Το ποσοστό μετατροπής είναι το ποσοστό των χρηστών που εκτελούν μια συγκεκριμένη ενέργεια (π.χ. ολοκληρώνουν μια αγορά σε ένα διαδικτυακό κατάστημα). Για παράδειγμα, αν ένα δικτυακό τόπο τον επισκέπτονται χρήστες ένα συγκεκριμένο μήνα και στο μήνα αυτό 100 χρήστες αγοράζουν ένα προϊόν το ποσοστό μετατροπής είναι 100/ = 1%. Στο σύνολο των χρηστών μπορούμε να μετράμε και τις επανεπισκέψεις του ίδιου χρήστη π.χ. αν ο Γιώργος έχει επισκεφτεί το δικτυακό τόπο 3 φορές και η Μαρία 1, μπορούμε να υπολογίσουμε τον αριθμό των επισκεπτών ως 4 (μετρώντας τις επανεπισκέψεις του Γιώργου) ή ως 2 (μετρώντας μοναδικές επισκέψεις). Αντίστοιχα, αν ο Γιώργος έκανε 2 αγορές και η Μαρία 1, μπορούμε να υπολογίσουμε το συνολικό αριθμό των χρηστών που έκαναν αγορές σε 2 ή σε 3 επισκέψεις. Μπορούμε να κάνουμε όποια από τις δύο επιλογές θέλουμε, το σημαντικό όμως είναι να χρησιμοποιούμε σταθερά τον ίδιο τρόπο υπολογισμού. Γεγονότα ενδιαφέροντος μπορούν να είναι όχι μόνο οι αγορές αλλά και: Εγγραφή σε ένα δικτυακό τόπο. Καταχώρηση διεύθυνσης ή πιστωτικής κάρτας. Εγγραφή για λήψη ενημερωτικών . Αναβάθμιση ενός συνδρομητικού σχήματος. Μεταφόρτωση ενός λογισμικού ή εγγράφου. Πλοήγηση στο δικτυακό τόπο για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από ένα καθορισμένο όριο. Συνήθως οι επιθυμητές τιμές του ποσοστού μετατροπής κυμαίνονται στην περιοχή 1-10% (ανάλογα με το είδος της μετρικής που παρακολουθούμε και το είδος του δικτυακού τόπου ή του λογισμικού). Το 2013, οι δικτυακοί τόποι e-commerce στις ΗΠΑ είχαν ποσοστό μετατροπής περίπου 3%. To ποσοστό μετατροπής δεν θα πρέπει να συγχέεται με την αποτελεσματικότητα ολοκλήρωσης μιας εργασίας. Έτσι για παράδειγμα, ένας δικτυακός τόπος μπορεί να έχει ποσοστό μετατροπής 3% και αποτελεσματικότητα ολοκλήρωσης της εργασίας αγοράς ενός προϊόντος 75%. Το δεύτερο, μπορούμε να το μετρήσουμε με παρατήρηση χρηστών, όπου ζητάμε από τους χρήστες να ολοκληρώσουν τη συγκεκριμένη εργασία και παρατηρούμε τις δυσκολίες που έχουν (Tullis & Albert, 2008). Το ότι οι συμμετέχοντες ακολουθούν τις οδηγίες μας και προσπαθούν να ολοκληρώσουν την εργασία αυτή, δεν σημαίνει ότι θα 298

9 επιθυμούν να το κάνουν με την ίδια συχνότητα, όταν χρησιμοποιούν το δικτυακό τόπο για τις προσωπικές τους ανάγκες. Αν, λύνοντας τα προβλήματα ευχρηστίας, βελτιώναμε το ποσοστο αποτελεσματικότητας στο 100%, θα έπρεπε ακολούθως να αναμένουμε βελτίωση του ποσοστού μετατροπής στο 4%. O Nielsen 15, αναλύοντας ένα αριθμό έργων στα οποία έχει εμπλακεί προσωπικά για τον επανασχεδιασμό δικτυακών τόπων και υπηρεσιών, υπολογίζει ότι με επένδυση στο χρηστοκεντρικό σχεδιασμό του 10% του συνολικού προϋπολογισμού για τον σχεδιασμό μιας δικτυακής υπηρεσίας, η αναμενόμενη βελτίωση είναι 83% στο ποσοστό μετατροπής Περίοδος αποπληρωμής Περίοδος αποπληρωμής είναι ο χρόνος που απαιτείται για να αποκομίσουμε όφελος ίσο με την αρχική επένδυση. Το ποσό της αρχικής επένδυσης, σε γενικές γραμμές, δεσμεύεται λίγο πριν την έναρξη της διαδικασίας. Όπως είδαμε και στην ενότητα υπάρχουν διάφορα οφέλη, από την αξιολόγηση ευχρηστίας του λογισμικού. Έτσι για παράδειγμα, αν έχει επενδυθεί ποσό ευρώ σε υπηρεσίες χρηστοκεντρικού σχεδιασμού και σε βελτιστοποίηση της ευχρηστίας μιας υπηρεσίας, και αν το μηνιαίο όφελος υπολογίζεται σε ευρώ, τότε η περίοδος αποπληρωμής είναι (κόστος/όφελος)= /30000=6.67 μήνες (6 μήνες και 20 ημέρες). Στο τέλος του έτους δηλαδή, θα υπάρχει καθαρό κέρδος (30.000*12) = ευρώ. Η έννοια της περιόδου αποπληρωμής βοηθά να συγκρίνουμε εναλλακτικές μορφές επενδύσεων. Αν για παράδειγμα, δύο επενδύσεις έχουν αντίστοιχο προσδοκώμενο όφελος αλλά η περίοδος αποπληρωμής της πρώτης είναι πολύ μικρότερη, τότε αυτή συνιστά και την πιο ασφαλή επιλογή. Το στοιχείο αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε έργα πληροφορικής, όπου ο ρυθμός εμφάνισης νέων τεχνολογιών είναι πολύ υ- ψηλός, με αποτέλεσμα το ρίσκο στον υπολογισμό της μακροπρόθεσμης απόδοσης μιας επένδυσης να αυξάνεται Καθαρή παρούσα αξία Στην προηγούμενη ενότητα συζητήθηκε ο τρόπος υπολογισμού του κόστους-ωφέλειας μιας επένδυσης σε χρηστοκεντρικό σχεδιασμό αλλά και της περιόδου αποπληρωμής. Στην πραγματικότητα, οι χρηματικές εισροές σε έτη μεταγενέστερα του πρώτου, έχουν μειωμένη αξία καθώς o πληθωρισμός απομειώνει την αξία του χρήματος. Ο υπολογισμός της καθαρής παρούσας αξίας (Net Present Value) γίνεται με τον αντίστροφο τρόπο σε σχέση με τον υπολογισμό των επιτοκίων. Συγκεκριμένα, όταν θέλουμε να υπολογίσουμε ένα ποσό π.χ. 100 ευρώ το οποίο τοκίζεται με επιτόκιο 10% για 3 έτη, θα έχουμε: σε ένα χρόνο %*100=110 ευρώ, σε 2 χρόνια %*110=121 ευρώ και σε 3 χρόνια %*121=133.1 ευρώ. Αντίστοιχα, για να υπολογίσουμε την παρούσα αξία χρηματικής εισροής μετά από n έτη, χρησιμοποιούμε τον τύπο: (3) (3) Όπου: P η παρούσα αξία F η χρηματική εισροή το έτος n i το προεξοφλητικό επιτόκιο (discount rate) n ο αριθμός ετών

10 Αντίστοιχα, σε περίπτωση που υπάρχουν τμηματικές χρηματικές εισροές σε διάφορα έτη (1,2, n), για να υπολογίσουμε την παρούσα αξία, λαμβάνοντας υπόψη την επίδραση του χρόνου στην αξία του χρήματος, θα έχουμε: Η ποσότητα (1/(1+i))n αποτελεί το συντελεστή επιτοκίου παρούσας αξίας (Net Present Interest Factor, NPIF) ή συντελεστή προεξόφλησης. Η καθαρή παρούσα αξία (Net Present Value, NPV) υπολογίζεται αφαιρώντας από την (3) ή την (4) την καθαρή αξία της επένδυσης. Στον Πίνακα 10.3 παρουσιάζεται η παρούσα αξία για κεφάλαιο 1 ευρώ, για προεξοφλητικό επιτόκιο 10%, 11%, 12% και 13% με τους αντίστοχους συντελεστές προεξόφλησης για κάθε έτος. (4) Έτη 10% 11% 12% 13% 1 0,909 0,909 0,89 0, ,8 0,811 0,79 0,18 3 0,7 0,73 0,71 0, ,68 0,65 0,63 0,61 5 0,62 0,56 0,56 0,54 Πίνακας 10.3 Συντελεστής προεξόφλησης για διάφορες τιμές προεξοφλητικού επιτοκίου Παράδειγμα 10.3 Έστω ότι για ένα έργο γίνεται αρχική επένδυση ευρώ. Τα κέρδη που επιφέρει είναι την 1η χρονιά και , , ευρώ την 2η, 3η και 4η χρονιά αντίστοιχα. Ποια είναι η παρούσα αξία, θεωρώντας προεξοφλητικό επιτόκιο 20%; Η παρούσα αξία για κάθε χρηματική εισροή υπολογίζεται στον Πίνακα Χρονιά Χρηματική Ροή για το Α Συντελεστής Προεξόφλησης 0 (35.000) , , , Παρούσα Αξία , ,4 Πίνακας 10.4 Συντελεστής προεξόφλησης για διάφορες τιμές προεξοφλητικού επιτοκίου H παρούσα αξία είναι ,4= ,4. Η καθαρή παρούσα αξία είναι , =1727,4. Διαπιστώνουμε δηλαδή ότι αν και υπάρχει τελικά κέρδος από την επένδυση, αυτό είναι πολύ μικρότερο από τον υπολογισμό της απόδοσης που δε λαμβάνει υπόψη τη μεταβολή της αξίας του χρήματος στο χρόνο. Στην περίπτωση αυτή, το καθαρό κέρδος είναι =18000 και 300

11 η απόδοση της επένδυσης υπολογίζεται σε *100/35.000=51,42% ενώ λαμβάνοντας υπόψη την καθαρή παρούσα αξία, η απόδοση είναι μόλις 1.727,4*100/35.000= 4,93%. Σε κάθε περίπτωση είναι ακριβέστερο να υπολογίζουμε την απόδοση μιας επένδυσης με βάση την καθαρή παρούσα αξία. Έτσι η εξίσωση (1) γίνεται: (5) Επίσης, μπορούν να εξεταστούν διαφορετικά σενάρια απόδοσης του έργου λαμβάνοντας υπόψη διαφορετικά προεξοφλητικά επιτόκια. Από την άλλη, υπάρχει η παραδοχή ότι το επιτόκιο παραμένει σταθερό σε όλη τη διάρκεια του έργου. Η παραδοχή αυτή δεν ισχύει στην πράξη. Όμως στις σύγχρονες κοινωνίες, όπου παρατηρείται μια σχετική σταθερότητα στα επιτόκια των Κεντρικών Τραπεζών, οι διαφοροποιήσεις συχνά είναι σχετικά μικρές καθιστώντας την παραδοχή επαρκή για έργα μέσης διάρκειας (π.χ. ως 5 έτη). Παράδειγμα 10.4 Μία επιχείρηση αποφασίζει να αυτοματοποιήσει κάποιες λειτουργίες της, αγοράζοντας ένα πληροφοριακό σύστημα. Μετά από συζητήσεις με μία εταιρεία που θα κατασκευάσει το λογισμικό, προτάθηκαν τα ακόλουθα πακέτα: (Πα) Κόστος: Ευρώ Παράδοση: μετά από 12 μήνες Αναμενόμενα οφέλη λειτουργίας: Ευρώ μηνιαίως (Πβ) Κόστος: Euro Παράδοση: μετά από 24 μήνες Αναμενόμενα οφέλη λειτουργίας: Ευρώ μηνιαίως (Πγ) Κόστος: Euro Παράδοση: μετά από 12 μήνες Αναμενόμενα οφέλη λειτουργίας: Ευρώ μηνιαίως Να συγκρίνετε τις παραπάνω επιλογές ως προς τα εξής κριτήρια: 1. Καθαρή σημερινή αξία (net present value) μετά από 3 χρόνια και μετά από 6 χρόνια. 2. Χρόνος απόσβεσης (payback period) 3. Απόδοση επένδυσης (Return on Investment, ROI) υποθέτοντας ότι το σύστημα θα είναι λειτουργικό για 6 χρόνια. 301

12 Στη μελέτη που θα κάνετε θεωρείστε ότι το προεξοφλητικό επιτόκιο (discount rate) είναι 9% με Συντελεστή Προεξόφλησης που παρουσιάζεται στον ακόλουθο πίνακα: Χρονιά Συντελεστής προεξόφλησης 0,91 0,84 0,77 0,7 0,64 0,59 0,55 Για το πρώτο προσφερόμενο πακέτο, η αξιολόγηση της επένδυσης παρουσιάζεται στον ακόλουθο πίνακα: Π(α) Χρονιά Επένδυση (33000) Κέρδη Συντ. Προεξόφλησης Πραγματική τιμή κερδών (Κέρδη Χ Συντ. Προεξόφλησης) Μερικό Άθροισμα (Κέρδος- Επενδυση) 1 0,91 0,84 0,77 0,7 0,64 0, , ,2 8501,1 7799,1 7155, , ,6-5132,5 2666,6 9821,8 NPV 9821,8 Απόσβεση 5ος Χρόνος ROI =( 9821,8/33000 ) * 100=29% Το πακέτο θα παραδοθεί μετά από ένα χρόνο, επομένως οφέλη από τη χρήση του θα έχουμε από το 2ο χρόνο και μετά και όχι από τον 1ο. Το αντίστοιχο ισχύει και για τις υπόλοιπες λύσεις. Αντίστοιχα, για τις 2 άλλες επιλογές οι υπολογισμοί έχουν ως εξής: Π(β) Χρονιά Επένδυση (33000) Κέρδη Συντ. Προεξόφλησης 1 0,91 0,84 0,77 0,7 0,64 0,59 302

13 Πραγματική τιμή κερδών (Κέρδη Χ Συντ. Προεξόφλησης) Μερικό Άθροισμα (Κέρδος- Επενδυση) , , , , ,6 2534,6 8132, ,3 NPV 32443,3 Απόσβεση 4ος Χρόνος ROI =( 32443,3/33000 )* 100=98% Ενώ για το πακέτο γ οι υπολογισμοί παρουσιάζονται στον επόμενο πίνακα: Π(γ) Χρονιά Επένδυση (50000) Κέρδη Συντ. Προεξόφλησης Πραγματική τιμή κερδών (Κέρδη Συντ. Προεξόφλησης) Άθροισμα (Κέρδος-Επενδυση) 1 0,91 0,84 0,77 0,7 0,64 0, , , , , , , ,3 5734, , ,7 NPV 35643,7 Απόσβεση 4ος Χρόνος ROI =35643,7/50000 * 100=71% Από την παραπάνω ανάλυση προκύπτει ότι με βάση: Τη Σημερινή Καθαρή Αξία (Net present value) μετά από 3 χρόνια θα έχουμε: για το (Πα) Ευρώ ζημιά για το (Πβ) Ευρώ ζημιά για το (Πγ) Ευρώ ζημιά Παρατηρούμε ότι παντού η εταιρεία υφίστατα ζημιά. και μετά από 6 χρόνια θα έχουμε: για το (Πα) Ευρώ κέρδος για το (Πβ) Ευρώ κέρδος 303

14 για το (Πγ) Ευρώ κέρδος Φαίνεται δηλαδή, ότι έχουμε κερδοφορία σε όλα τα πακέτα. Για το Χρόνο απόσβεσης για το (Πα) θα έχουμε απόσβεση τον 5ο χρόνο για το (Πβ) θα έχουμε απόσβεση τον 4ο χρόνο για το (Πγ) θα έχουμε απόσβεση τον 4ο χρόνο και για την Απόδοση επένδυσης (ROI) για το (Πα) θα έχουμε (αρά 29%) για το (Πβ) θα έχουμε (άρα 98%) για το (Πγ) θα έχουμε (άρα 71%) Από τα τρία πακέτα, διαπιστώνουμε ότι το (Πα) είναι το χειρότερο σε όλες τις μετρικές. Από τα άλλα δύο μπορεί το (Πγ) να επιφέρει περισσότερα κέρδη, ωστόσο δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά από τα κέρδη που θα επιφέρει το (Πβ). Αντίθετα το (Πβ) έχει πολύ μεγαλύτερο βαθμό απόδοσης από το (Πγ) (σχεδόν 30%). Άρα μπορούμε να πούμε πως το (Πβ) είναι η καλύτερη επιλογή για την επιχείρηση, εκτός αν είναι ιδιαίτερα σημαντικό να γίνει η παράδοση του συστήματος στους 12 μήνες και όχι στους 24 που προβλέπεται στη δεύτερη λύση. Για εμπέδωση της ενότητας, προτείνεται η Δραστηριότητα Εσωτερικός βαθμός απόδοσης Ο εσωτερικός βαθμός απόδοσης (internal rate of return, IRR) είναι το προεξοφλητικό επιτόκιο που μηδενίζει την καθαρή παρούσα αξία μιας επένδυσης. Συνεπώς, μπορεί να υπολογιστεί από την εξίσωση: (6) Όπου C είναι το κόστος της επένδυσης, αν θέσουμε NPV=0 και λύσουμε την (6) ως προς το i. Προσεγγιστικά, το IRR υπολογίζεται ως εξής: Σε περίπτωση που έχουμε υπολογίσει καθαρή παρούσα αξία >0, μπορούμε να επαναλάβουμε τους υπολογισμούς αυξάνοντας το προεξοφλητικό επιτόκιο, μέχρι το NPV να μηδενιστεί ή να γίνει οριακά αρνητικό. Αντίθετα, σε περίπτωση που έχουμε αρνητική καθαρή παρούσα αξία, μπορούμε να μειώσουμε το προεξοφλητικό επιτόκιο μέχρι να μηδενιστεί ή να γίνει θετικό το NPV. Από τα παραπάνω, γίνεται αντιληπτό ότι η έννοια του εσωτερικού βαθμού απόδοσης (IRR) σχετίζεται άμεσα με την καθαρή παρούσα αξία. Όσο μεγαλύτερο είναι το NPV τόσο μεγαλύτερος θα είναι και ο εσωτερικός βαθμός απόδοσης. Το IRR χρησιμοποιείται για να συγκρίνει επενδύσεις και διαφέρει από τη καθαρή παρούσα αξία, διότι λαμβάνει υπόψη και το χρόνο των ταμειακών ροών, όχι μόνο το συνολικό όγκο αυτών. Έτσι, για παράδειγμα, δύο επενδύσεις με καθαρή παρούσα αξία μπορούν να έχουν διαφορετικούς εσωτερικούς βαθμούς απόδοσης και η επένδυση με το μεγαλύτερο IRR επιστρέφει χρήματα γρηγορότερα από αυτή με το χαμηλότερο IRR. 304

15 Κοστολόγηση υπηρεσιών Όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς από τη συζήτηση στις προηγούμενες ενότητες, η διαδικασία κοστολόγησης των παρεχόμενων υπηρεσιών ενός μηχανικού ευχρηστίας είναι αρκετά σύνθετη. Σε κάθε περίπτωση, η κοστολόγηση θα πρέπει να προσδιορίζεται με συστηματικό τρόπο και όχι αυθαίρετα. Από την άλλη, η ακριβής κοστολόγηση των υπηρεσιών εξαρτάται και από άλλους παράγοντες που δεν αναφέρθηκαν στο κεφάλαιο αυτό όπως η φάση ανάπτυξης και οι ευρύτεροι στόχοι ενός οργανισμού. Αν οι υπηρεσίες κοστολογούνται πολύ χαμηλά, αυτό αυξάνει τις πιθανότητες ανάληψης μιας συμφωνίας,αλλά με τον τρόπο αυτό υπάρχει ο κίνδυνος της συσσώρευσης μεγάλου αριθμού έργων, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να δημιουργήσει διάφορα προβλήματα στην ομαλή και έγκαιρη παράδοσή τους. Επίσης, αρκετές φορές, οι άνθρωποι αυθαίρετα συνδέουν την υψηλή τιμή με την ποιότητα ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας. Σε γενικές γραμμές, η επιθετική κοστολόγηση μιας υπηρεσίας συνιστάται στα πρώτα έτη που επιχειρεί ένας μηχανικός ευχρηστίας, προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση σε ένα ικανοποιητικό πελατολόγιο. Αν οι υπηρεσίες κοστολογούνται πολύ ψηλά, αυτό σημαίνει ότι ορισμένοι, από τους πόρους ενός οργανισμού, θα παραμείνουν αδρανείς και αναξιοποίητοι. Επίσης, είναι ιδιαίτερα πιθανή η επιλογή κάποιου ανταγωνιστή από πλευράς του πελάτη. Ακόμη, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλες παράμετροι όπως για παράδειγμα η επιθυμία μακροχρόνιας συνεργασίας με ένα πελάτη ή το ενδιαφέρον ε- μπλοκής σε ένα συγκεκριμένο έργο, επειδή μέσα από αυτό θα οικοδομηθούν γνώσεις και δεξιότητες που θα αξιοποιηθούν αργότερα και σε άλλα έργα Καθαρή παρούσα αξία Στην προηγούμενη ενότητα συζητήθηκε ο τρόπος υπολογισμού του κόστους-ωφέλειας μιας επένδυσης σε χρηστοκεντρικό σχεδιασμό αλλά και της περιόδου αποπληρωμής. Στην πραγματικότητα, οι χρηματικές εισροές σε έτη μεταγενέστερα του πρώτου, έχουν μειωμένη αξία καθώς o πληθωρισμός απομειώνει την αξία του χρήματος. Ο υπολογισμός της καθαρής παρούσας αξίας (Net Present Value) γίνεται με τον αντίστροφο τρόπο σε σχέση με τον υπολογισμό των επιτοκίων. Συγκεκριμένα, όταν θέλουμε να υπολογίσουμε ένα ποσό π.χ. 100 ευρώ το οποίο τοκίζεται με επιτόκιο 10% για 3 έτη, θα έχουμε: σε ένα χρόνο %*100=110 ευρώ, σε 2 χρόνια %*110=121 ευρώ και σε 3 χρόνια %*121=133.1 ευρώ. Αντίστοιχα, για να υπολογίσουμε την παρούσα αξία χρηματικής εισροής μετά από n έτη, χρησιμοποιούμε τον τύπο: (3) (3) Όπου: P η παρούσα αξία F η χρηματική εισροή το έτος n i το προεξοφλητικό επιτόκιο (discount rate) n ο αριθμός ετών 305

16 Αντίστοιχα, σε περίπτωση που υπάρχουν τμηματικές χρηματικές εισροές σε διάφορα έτη (1,2, n), για να υπολογίσουμε την παρούσα αξία, λαμβάνοντας υπόψη την επίδραση του χρόνου στην αξία του χρήματος, θα έχουμε: (4) Η ποσότητα (1/(1+i))n αποτελεί το συντελεστή επιτοκίου παρούσας αξίας (Net Present Interest Factor, NPIF) ή συντελεστή προεξόφλησης. Η καθαρή παρούσα αξία (Net Present Value, NPV) υπολογίζεται αφαιρώντας από την (3) ή την (4) την καθαρή αξία της επένδυσης. Στον Πίνακα 10.3 παρουσιάζεται η παρούσα αξία για κεφάλαιο 1 ευρώ, για προεξοφλητικό επιτόκιο 10%, 11%, 12% και 13% με τους αντίστοχους συντελεστές προεξόφλησης για κάθε έτος. Έτη 10% 11% 12% 13% 1 0,909 0,909 0,89 0, ,8 0,811 0,79 0,18 3 0,7 0,73 0,71 0, ,68 0,65 0,63 0,61 5 0,62 0,56 0,56 0,54 Πίνακας 10.3 Συντελεστής προεξόφλησης για διάφορες τιμές προεξοφλητικού επιτοκίου Παράδειγμα 10.3 Έστω ότι για ένα έργο γίνεται αρχική επένδυση ευρώ. Τα κέρδη που επιφέρει είναι την 1η χρονιά και , , ευρώ την 2η, 3η και 4η χρονιά αντίστοιχα. Ποια είναι η παρούσα αξία, θεωρώντας προεξοφλητικό επιτόκιο 20%; Η παρούσα αξία για κάθε χρηματική εισροή υπολογίζεται στον Πίνακα Χρονιά Χρηματική Ροή για το Α Συντελεστής Προεξόφλησης 0 (35.000) , , , Παρούσα Αξία , ,4 Πίνακας 10.4 Συντελεστής προεξόφλησης για διάφορες τιμές προεξοφλητικού επιτοκίου H παρούσα αξία είναι ,4= ,4. Η καθαρή παρούσα αξία είναι , =1727,4. Διαπιστώνουμε δηλαδή ότι αν και υπάρχει τελικά κέρδος από την επένδυση, αυτό είναι πολύ μικρότερο από τον υπολογισμό της απόδοσης που δε λαμβάνει υπόψη τη μεταβολή της 306

17 αξίας του χρήματος στο χρόνο. Στην περίπτωση αυτή, το καθαρό κέρδος είναι =18000 και η απόδοση της επένδυσης υπολογίζεται σε *100/35.000=51,42% ενώ λαμβάνοντας υπόψη την καθαρή παρούσα αξία, η απόδοση είναι μόλις 1.727,4*100/35.000= 4,93%. Σε κάθε περίπτωση είναι ακριβέστερο να υπολογίζουμε την απόδοση μιας επένδυσης με βάση την καθαρή παρούσα αξία. Έτσι η εξίσωση (1) γίνεται: (5) Επίσης, μπορούν να εξεταστούν διαφορετικά σενάρια απόδοσης του έργου λαμβάνοντας υπόψη διαφορετικά προεξοφλητικά επιτόκια. Από την άλλη, υπάρχει η παραδοχή ότι το επιτόκιο παραμένει σταθερό σε όλη τη διάρκεια του έργου. Η παραδοχή αυτή δεν ισχύει στην πράξη. Όμως στις σύγχρονες κοινωνίες, όπου παρατηρείται μια σχετική σταθερότητα στα επιτόκια των Κεντρικών Τραπεζών, οι διαφοροποιήσεις συχνά είναι σχετικά μικρές καθιστώντας την παραδοχή επαρκή για έργα μέσης διάρκειας (π.χ. ως 5 έτη). Παράδειγμα 10.4 Μία επιχείρηση αποφασίζει να αυτοματοποιήσει κάποιες λειτουργίες της, αγοράζοντας ένα πληροφοριακό σύστημα. Μετά από συζητήσεις με μία εταιρεία που θα κατασκευάσει το λογισμικό, προτάθηκαν τα ακόλουθα πακέτα: (Πα) Κόστος: Ευρώ Παράδοση: μετά από 12 μήνες Αναμενόμενα οφέλη λειτουργίας: Ευρώ μηνιαίως (Πβ) Κόστος: Euro Παράδοση: μετά από 24 μήνες Αναμενόμενα οφέλη λειτουργίας: Ευρώ μηνιαίως (Πγ) Κόστος: Euro Παράδοση: μετά από 12 μήνες Αναμενόμενα οφέλη λειτουργίας: Ευρώ μηνιαίως Να συγκρίνετε τις παραπάνω επιλογές ως προς τα εξής κριτήρια: 1. Καθαρή σημερινή αξία (net present value) μετά από 3 χρόνια και μετά από 6 χρόνια. 2. Χρόνος απόσβεσης (payback period) 3. Απόδοση επένδυσης (Return on Investment, ROI) υποθέτοντας ότι το σύστημα θα είναι λειτουργικό για 6 χρόνια. 307

18 Στη μελέτη που θα κάνετε θεωρείστε ότι το προεξοφλητικό επιτόκιο (discount rate) είναι 9% με Συντελεστή Προεξόφλησης που παρουσιάζεται στον ακόλουθο πίνακα: Χρονιά Συντελεστής προεξόφλησης 0,91 0,84 0,77 0,7 0,64 0,59 0,55 Για το πρώτο προσφερόμενο πακέτο, η αξιολόγηση της επένδυσης παρουσιάζεται στον ακόλουθο πίνακα: Π(α) Χρονιά Επένδυση (33000) Κέρδη Συντ. Προεξόφλησης Πραγματική τιμή κερδών (Κέρδη Χ Συντ. Προεξόφλησης) Μερικό Άθροισμα (Κέρδος- Επενδυση) 1 0,91 0,84 0,77 0,7 0,64 0, , ,2 8501,1 7799,1 7155, , ,6-5132,5 2666,6 9821,8 NPV 9821,8 Απόσβεση 5ος Χρόνος ROI =( 9821,8/33000 ) * 100=29% Το πακέτο θα παραδοθεί μετά από ένα χρόνο, επομένως οφέλη από τη χρήση του θα έχουμε από το 2ο χρόνο και μετά και όχι από τον 1ο. Το αντίστοιχο ισχύει και για τις υπόλοιπες λύσεις. Αντίστοιχα, για τις 2 άλλες επιλογές οι υπολογισμοί έχουν ως εξής: Π(β) Χρονιά Επένδυση (33000) Κέρδη Συντ. Προεξόφλησης Πραγματική τιμή κερδών (Κέρδη Χ Συντ. Προεξόφλησης) 1 0,91 0,84 0,77 0,7 0,64 0, , , , ,4 308

19 Μερικό Άθροισμα (Κέρδος- Επενδυση) ,6 2534,6 8132, ,3 NPV 32443,3 Απόσβεση 4ος Χρόνος ROI =( 32443,3/33000 )* 100=98% Ενώ για το πακέτο γ οι υπολογισμοί παρουσιάζονται στον επόμενο πίνακα: Π(γ) Χρονιά Επένδυση (50000) Κέρδη Συντ. Προεξόφλησης Πραγματική τιμή κερδών (Κέρδη Συντ. Προεξόφλησης) Άθροισμα (Κέρδος- Επενδυση) 1 0,91 0,84 0,77 0,7 0,64 0, , , , , , , ,3 5734, , ,7 NPV 35643,7 Απόσβεση 4ος Χρόνος ROI =35643,7/50000 * 100=71% Από την παραπάνω ανάλυση προκύπτει ότι με βάση: Τη Σημερινή Καθαρή Αξία (Net present value) μετά από 3 χρόνια θα έχουμε: για το (Πα) Ευρώ ζημιά για το (Πβ) Ευρώ ζημιά για το (Πγ) Ευρώ ζημιά Παρατηρούμε ότι παντού η εταιρεία υφίστατα ζημιά. και μετά από 6 χρόνια θα έχουμε: για το (Πα) Ευρώ κέρδος για το (Πβ) Ευρώ κέρδος για το (Πγ) Ευρώ κέρδος Φαίνεται δηλαδή, ότι έχουμε κερδοφορία σε όλα τα πακέτα. 309

20 Για το Χρόνο απόσβεσης για το (Πα) θα έχουμε απόσβεση τον 5ο χρόνο για το (Πβ) θα έχουμε απόσβεση τον 4ο χρόνο για το (Πγ) θα έχουμε απόσβεση τον 4ο χρόνο και για την Απόδοση επένδυσης (ROI) για το (Πα) θα έχουμε (αρά 29%) για το (Πβ) θα έχουμε (άρα 98%) για το (Πγ) θα έχουμε (άρα 71%) Από τα τρία πακέτα, διαπιστώνουμε ότι το (Πα) είναι το χειρότερο σε όλες τις μετρικές. Από τα άλλα δύο μπορεί το (Πγ) να επιφέρει περισσότερα κέρδη, ωστόσο δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά από τα κέρδη που θα επιφέρει το (Πβ). Αντίθετα το (Πβ) έχει πολύ μεγαλύτερο βαθμό απόδοσης από το (Πγ) (σχεδόν 30%). Άρα μπορούμε να πούμε πως το (Πβ) είναι η καλύτερη επιλογή για την επιχείρηση, εκτός αν είναι ιδιαίτερα σημαντικό να γίνει η παράδοση του συστήματος στους 12 μήνες και όχι στους 24 που προβλέπεται στη δεύτερη λύση. Για εμπέδωση της ενότητας, προτείνεται η Δραστηριότητα Εσωτερικός βαθμός απόδοσης Ο εσωτερικός βαθμός απόδοσης (internal rate of return, IRR) είναι το προεξοφλητικό επιτόκιο που μηδενίζει την καθαρή παρούσα αξία μιας επένδυσης. Συνεπώς, μπορεί να υπολογιστεί από την εξίσωση: (6) Όπου C είναι το κόστος της επένδυσης, αν θέσουμε NPV=0 και λύσουμε την (6) ως προς το i. Προσεγγιστικά, το IRR υπολογίζεται ως εξής: Σε περίπτωση που έχουμε υπολογίσει καθαρή παρούσα αξία >0, μπορούμε να επαναλάβουμε τους υπολογισμούς αυξάνοντας το προεξοφλητικό επιτόκιο, μέχρι το NPV να μηδενιστεί ή να γίνει οριακά αρνητικό. Αντίθετα, σε περίπτωση που έχουμε αρνητική καθαρή παρούσα αξία, μπορούμε να μειώσουμε το προεξοφλητικό επιτόκιο μέχρι να μηδενιστεί ή να γίνει θετικό το NPV. Από τα παραπάνω, γίνεται αντιληπτό ότι η έννοια του εσωτερικού βαθμού απόδοσης (IRR) σχετίζεται άμεσα με την καθαρή παρούσα αξία. Όσο μεγαλύτερο είναι το NPV τόσο μεγαλύτερος θα είναι και ο εσωτερικός βαθμός απόδοσης. Το IRR χρησιμοποιείται για να συγκρίνει επενδύσεις και διαφέρει από τη καθαρή παρούσα αξία, διότι λαμβάνει υπόψη και το χρόνο των ταμειακών ροών, όχι μόνο το συνολικό όγκο αυτών. Έτσι, για παράδειγμα, δύο επενδύσεις με καθαρή παρούσα αξία μπορούν να έχουν διαφορετικούς εσωτερικούς βαθμούς απόδοσης και η επένδυση με το μεγαλύτερο IRR επιστρέφει χρήματα γρηγορότερα από αυτή με το χαμηλότερο IRR Κοστολόγηση υπηρεσιών Όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς από τη συζήτηση στις προηγούμενες ενότητες, η διαδικασία κοστολόγησης των παρεχόμενων υπηρεσιών ενός μηχανικού ευχρηστίας είναι αρκετά σύνθετη. Σε κάθε περί- 310

21 πτωση, η κοστολόγηση θα πρέπει να προσδιορίζεται με συστηματικό τρόπο και όχι αυθαίρετα. Από την άλλη, η ακριβής κοστολόγηση των υπηρεσιών εξαρτάται και από άλλους παράγοντες που δεν αναφέρθηκαν στο κεφάλαιο αυτό όπως η φάση ανάπτυξης και οι ευρύτεροι στόχοι ενός οργανισμού. Αν οι υπηρεσίες κοστολογούνται πολύ χαμηλά, αυτό αυξάνει τις πιθανότητες ανάληψης μιας συμφωνίας,αλλά με τον τρόπο αυτό υπάρχει ο κίνδυνος της συσσώρευσης μεγάλου αριθμού έργων, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να δημιουργήσει διάφορα προβλήματα στην ομαλή και έγκαιρη παράδοσή τους. Επίσης, αρκετές φορές, οι άνθρωποι αυθαίρετα συνδέεουν την υψηλή τιμή με την ποιότητα ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας. Σε γενικές γραμμές, η επιθετική κοστολόγηση μιας υπηρεσίας συνιστάται στα πρώτα έτη που επιχειρεί ένας μηχανικός ευχρηστίας, προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση σε ένα ικανοποιητικό πελατολόγιο. Αν οι υπηρεσίες κοστολογούνται πολύ ψηλά, αυτό σημαίνει ότι ορισμένοι, από τους πόρους ενός οργανισμού, θα παραμείνουν αδρανείς και αναξιοποίητοι. Επίσης, είναι ιδιαίτερα πιθανή η επιλογή κάποιου ανταγωνιστή από πλευράς του πελάτη. Ακόμη, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλες παράμετροι όπως για παράδειγμα η επιθυμία μακροχρόνιας συνεργασίας με ένα πελάτη ή το ενδιαφέρον ε- μπλοκής σε ένα συγκεκριμένο έργο, επειδή μέσα από αυτό θα οικοδομηθούν γνώσεις και δεξιότητες που θα αξιοποιηθούν αργότερα και σε άλλα έργα. 311

22 Λίστα ελέγχου γνώσεων Έχοντας ολοκληρώσει τη μελέτη του Κεφαλαίου που αναφέρεται στην οικονομική αποτίμηση της ευχρηστίας, αξιολογήστε το βαθμό κατανόησης των εννοιών που αναπτύχθηκαν, επιστρέφοντας στα αρχικά προσδοκώμενα αποτελέσματα και ελέγχοντας κατά πόσο μπορείτε να: Περιγράψετε βήμα-προς-βήμα μια διαδικασία υπολογισμού της απόδοσης (ROI) σε αξιολόγηση ευχρηστίας ενός διαδραστικού συστήματος. Να υπολογίσετε την καθαρή παρούσα αξία μιας επένδυσης σε χρηστοκεντρικό σχεδιασμό. Συγκρίνετε εναλλακτικά σενάρια αξιολόγησης ευχρηστίας διαφορετικού κόστους ανάλογα με την αναμενόμενη απόδοσή τους, την καθαρή σημερινή αξία ή το χρόνο απόσβεσης της επένδυσης. Να αναγνωρίσετε κρίσιμα γεγονότα ενδιαφέροντος σε ένα λογισμικό ή μια διαδικτυακή υπηρεσία για τα οποία μπορείτε να υπολογίσετε το ποσοστό μετατροπής (conversion rate). Να υπολογίσετε τον εσωτερικό βαθμό απόδοσης μιας επένδυσης σε χρηστοκεντρικό σχεδιασμό. Οδηγός για Περαιτέρω Μελέτη Bias, R. G., & Mayhew, D. J. (Eds.). (2005). Cost-justifying usability: An update for the Internet age. Elsevier. Το σύγγραμμα αυτό αποτελεί σημείο αναφοράς για ζητήματα που σχετίζονται με την οικονομική διαστασιοποίηση μεθόδων και τεχνικών του πεδίου Αλληλεπίδρασης Ανθρώπου -Υπολογιστή. Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον σύγγραμμα για όσους θέλουν να εμβαθύνουν στα διάφορα είδη τεχνικών κοστολόγησης ενός έργου, να μελετήσουν την ιστορική εξέλιξη της συζήτησης στα ζητήματα αυτά και να έρθουν σε ε- παφή με ένα πλήθος μελετών περίπτωσης από διακεκριμένους ερευνητές και επαγγελματίες του πεδίου. Πρόκειται για ένα συλλογικό τόμο, που αποτελείται από 22 κεφάλαια στα οποία παρουσιάζονται προσεγγίσεις εστιασμένες σε συγκεκριμένες περιπτώσεις όπως π.χ. διαφοροποίηση του κόστους για νεοφυείς εταιρείες (startups) ή αναλύσεις κόστους οφέλους για την αξιολόγηση προσβασιμότητας. Επίσης, στο βιβλίο παρουσιάζεται και μια πληθώρα κατατοπιστικών παραδειγμάτων. Από την άποψη αυτή, το βιβλίο έχει έντονα πρακτική διάσταση, που είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για ένα μηχανικό που θέλει να κατανοήσει το πώς θα πρέπει να κοστολογεί τις υπηρεσίες που παρέχει. Ασκήσεις και δραστηριότητες Δραστηριότητα 10.1 Συμβουλευόμενοι και τα 2 παραδείγματα, που παρουσιάστηκαν, για την εκτίμηση του κόστους διεξαγωγής ευρετικής αξιολόγησης και παρατήρησης χρηστών, υπολογίστε το κόστος μιας ανάλυσης με το μοντέλο επιπέδου πληκτρολογήσεων (KLM) για τη συμπλήρωση 10 διαφορετικών φορμών. Υποθέστε ότι ο αξιολογητής που θα απασχοληθεί για την εργασία αυτή αμείβεται με 50 ευρώ την ώρα. Εκτιμώμενος χρόνος ολοκλήρωσης: 1 ώρα. 312

23 Στόχος δραστηριότητας: Εμπέδωση της διαδικασίας εκτίμησης κόστους μιας τεχνικής αξιολόγησης ευχρηστίας. Δραστηριότητα 10.2 Λύστε το παράδειγμα 10.4 χρησιμοποιώντας προεξοφλητικό επιτόκιο 12%. Εκτιμώμενος χρόνος ολοκλήρωσης: 1 ώρα. Στόχος δραστηριότητας: Εμπέδωση της διαδικασίας αξιολόγησης εναλλακτικών επενδύσεων με τη τεχνική της καθαρής παρούσας αξίας. 313