KATEYΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΔΡΙΚΗΣ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ

Transcript

1 KATEYΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΔΡΙΚΗΣ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ (Eνημέρωση κειμένου Απρίλιος 2010) A. Jungwirth, T. Diemer, A. Giwercman, Z. Kopa, C. Krausz, H. Tournaye, G.R. Dohle Ορισμός «Υπογονιμότητα είναι η ανικανότητα ενός σεξουαλικά ενεργού ζεύγους να επιτύχει εγκυμοσύνη στη διάρκεια ενός έτους ελεύθερων σεξουαλικών επαφών» (WHO, 2000). Περίπου 15 % των ζευγαριών δεν επιτυγχάνουν εγκυμοσύνη σε ένα έτος και αναζητούν θεραπεία για την υπογονιμότητα. Λιγότερο από 5% παραμένουν άτεκνα. Προγνωστικοί παράγοντες Οι κύριοι παράγοντες που επηρεάζουν την πρόγνωση της υπογονιμότητας είναι: Διάρκεια Πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής Αποτελέσματα εξέτασης σπέρματος Ηλικία και γονιμότητα της γυναίκας Eur Urol 2002 Oct;42(4): Eur Urol 2004 Nov;46(5):555-8 Ο ουρολόγος ως ειδικός, οφείλει να διερευνήσει κάθε άνδρα με πρόβλημα γονιμότητας για την παρουσία ανωμαλιών του ουροποιογεννητικού συστήματος, ώστε να επιλεχθεί η κατάλληλη θεραπεία. Ανδρική Υπογονιμότητα 155

2 Διάγνωση Η διάγνωση της ανδρικής υπογονιμότητας πρέπει να εστιασθεί στην παρουσία κύριων διαταραχών (Πίνακας 1).Ταυτόχρονα συνιστάται έλεγχος της συντρόφου ακόμη κι αν ανευρίσκονται διαταραχές στον άνδρα, διότι τα στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας αποδεικνύουν ότι, σε ένα στα τέσσερα ζευγάρια με πρόβλημα υπογονιμότητας ανευρίσκονται ανωμαλίες και στους δύο συντρόφους. Πίνακας 1: Κυριες αιτίες ανδρικής υπογονιμότητας Συγγενείς παράγοντες (κρυψορχία και δυσγενεσία των όρχεων, συγγενής απουσία σπερματικού πόρου) Επίκτητες ουρογεννητικές ανωμαλίες (αποφράξεις, συστροφή, καρκίνος όρχεως, ορχίτιδα) Λοιμώξεις ουροποιητικού Αύξηση της θερμοκρασίας του οσχέου (π.χ σαν συνέπεια κιρσοκήλης) Ενδοκρινικές διαταραχές Γενετικές ανωμαλίες Ανοσολογικοί παράγοντες Συστηματικά νοσήματα Εξωγενείς παράγοντες (φάρμακα, τοξίνες, ακτινοβολία, παράγοντες τρόπου ζωής) Ιδιοπαθής (40-50% των περιπτώσεων). Ανάλυση σπέρματος Η εξέταση σπέρματος αποτελεί τη βάση για τη λήψη σημαντικών αποφάσεων για την κατάλληλη θεραπεία. Πρέπει να διενεργείται σε εργαστήριο που πληρεί διεθνή κριτήρια ποιότητας (Πίνακας 2). 156 Ανδρική Υπογονιμότητα

3 Πίνακας 2: Κατώτερες τιμές αναφοράς (5th centiles and their 95% confidence intervals) για τα χαρακτηριστικά του σπέρματος (WHO Manual for Semen Analysis, 5th edn, 2010) Παράμετρος Όγκος (ml) 1,5 (1,4-1,7) Ολικός αριθμός σπερματοζωαρίων (10 6 ανά εκσπερμάτιση ) 39 (33-46) Συγκέντρωση σπέρματος (10 6 ανά ml) 15 (12-16) Συνολική κινητικότητα (προοδευτική 40 (38-42) και μη-προοδευτική, %) Προοδευτική κινητικότητα (%) 32 (31-34) Βιωσιμότητα (ζωντανά 58 (55-63) σπερματοζωάρια, %) Μορφολογία (φυσιολογικές μορφές, %) 4 (3,0-4,0) Άλλες κατ' ομοφωνία κατώτερες τιμές ph > 7,2 Περοξιδάση θετικά λευκοκύτταρα < 1,0 (10 6 per ml) MAR test (κινητά σπερματόζωα με < 50 δεσμευμένα σωματίδια, %) Immunobead test (κινητά σπερματό- < 50 ζωα με δεσμευμένα σφαιρίδια, %) Ψευδάργυρος σπέρματος > 2,4 (μmol/εκσπερμάτιση) Φρουκτόζη (μmol/ εκσπερμάτιση) > 13 Ουδέτερη γλυκοσιδάση > 20 (mu/εκσπερμάτιση) Κατώτερες τιμές αναφοράς Ανδρική Υπογονιμότητα 157

4 Συχνότητα εξέτασης σπέρματος Εάν οι τιμές είναι εντός των ορίων της WHO, μία ανάλυση είναι επαρκής. Μόνο αν τα αποτελέσματα είναι παθολογικά πρέπει να επαναλαμβάνεται η ανάλυση. Είναι σημαντικός ο διαχωρισμός μεταξύ ολιγοσπερμίας (< σπερματοζωάρια/ml ), ασθενοσπερμίας (<40% των σπερματοζωαρίων κινητά) και τερατοσπερμίας (<4% των σπερματοζωαρίων με φυσιολογική μορφή). Αρκετά συχνά οι 3 διαταραχές συμβαίνουν ταυτόχρονα ως σύνδρομο ολιγο-ασθενο-τερατοσπερμίας (ΟΑΤ). Σε ακραίες περιπτώσεις του συνδρόμου ΟΑΤ (< σπερματοζωάρια/ml), όπως και στην ασθενοσπερμία, υπάρχει αυξημένη συχνότητα απόφραξης του ανδρικού γεννητικού συστήματος και/ή γενετικών ανωμαλιών. Ορμονικός έλεγχος Η δυσλειτουργία των ενδοκρινών αδένων είναι πιο συχνή σε υπογόνιμους άνδρες από ό,τι στο γενικό πληθυσμό, αν και παραμένει σπάνια. Ο ορμονικός έλεγχος περιλαμβάνει προσδιορισμό της FSH, LH και τεστοστερόνης. Σε ασθενείς με αζωοσπερμία ή ακραία ΟAT, είναι σημαντικός ο διαχωρισμός μεταξύ απόφραξης ή μη. Ένα κριτήριο με προγνωστική αξία για απόφραξη είναι η παρουσία φυσιολογικής FSH με φυσιολογικό όγκο όρχεων αμφοτερόπλευρα. Παρόλα αυτά, 29% των ανδρών με φυσιολογική FSH εμφανίζει διαταραχές σπερματογένεσης. Υπεργοναδοτροφικός υπογοναδισμός (αυξημένη FSH/LH) Η επηρεασμένη σπερματογένεση που σχετίζεται με αυξημένα επίπεδα γοναδοτροπινών αποτελεί ένα κοινό πρόβλημα και γενικά δεν προκαλείται από δυσλειτουργία του ενδοκρινικού συστήματος. Αιτίες μπορεί να είναι: συγγενείς σύνδρομο Klinefelter s, ανορχία, κρυψορχία (δυσγενεσία), Y χρωμοσώματος αποκοπές, 158 Ανδρική Υπογονιμότητα

5 επίκτητες μετά από ορχίτιδα, συστροφή, καρκίνο όρχεων, συστηματική νόσο, κυτταροτοξική θεραπεία. Υπογοναδοτροφικός υπογοναδισμός (έλειψη FSH/LH) Χαμηλά επίπεδα γοναδοτροπινών λόγω δυσλειτουργίας της υπόφυσης ή του υποθαλάμου είναι σπάνια και μπορεί να παρουσιαστούν ως αποτέλεσμα: συγγενών ανωμαλιών ιδιοπαθής υπογοναδοτροφικός υπογοναδισμός, σύνδρομο Kallmann (συνοδευόμενο από ανοσμία), επίκτητων ανωμαλιών επίκτητες υποθαλαμικές/υπόφυσης ασθένειες (όγκος, κοκκιοματώδης νόσος, υπερπρολακτιναιμία), εξωγενών παραγόντων φάρμακα (αναβολικά στεροειδή, παχυσαρκία, ακτινοβολία). Εάν υπάρχει υποψία υπογοναδοτροφικού υπογοναδισμού, ο ιατρικός έλεγχος πρέπει να περιλαμβάνει μαγνητική τομογραφία (MRI) ή αξονική τομογραφία της υπόφυσης. Μικροβιολογικός έλεγχος Ενδείξεις μικροβιολογικού ελέγχου αποτελούν παθολογικά δείγματα ούρων, λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, λοιμώξεις των επικουρικών ανδρικών αδένων (MAGI) και σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα (STDs). Η κλινική σημασία των προσδιοριζόμενων λευκοκυττάρων στο σπέρμα δεν έχει ακόμα καθοριστεί. Παρόλα αυτά σε συνδυασμό με μικρό όγκο σπέρματος μπορεί να υποδηλώνει μερική απόφραξη του γεννητικού συστήματος λόγω χρόνιας φλεγμονής του προστάτη ή των σπερματοδόχων κύστεων. Λοιμώξεις των γεννητικών οργάνων υποκινούν την παραγωγή σπερματοτοξικών ελευθέρων ριζών οξυγόνου. Γονόρροια και λοιμώξεις από χλαμύδια μπορούν να προκαλέσουν απόφραξη της επιδιδυμίδας και του σπερματικού πόρου. Ανδρική Υπογονιμότητα 159

6 Αν και η αντιβιοτική αγωγή για MAGI μπορεί να προσφέρει βελτίωση στην ποιότητα του σπέρματος η θεραπεία δεν αυξάνει την πιθανότητα για σύλληψη. Γενετική εκτίμηση Ένας σημαντικός αριθμός διαταραχών της ανδρικής γονιμότητας, η οποία περιγράφεται και ως ιδιοπαθής ανδρική υπογονιμότητα, έχει στην ουσία γενετική προέλευση. Η λήψη του οικογενειακού ιστορικού και η ανάλυση του καρυότυπου αποκαλύπτουν μερικές από τις διαταραχές αυτές. Αυτό όχι μόνο θα δώσει κάποια διάγνωση άλλα επιτρέπει και την κατάλληλη γενετική καθοδήγηση του ατόμου. Αυτό είναι πολύ σημαντικό αργότερα στη διαδικασία της ενδοκυτταροπλασματικής έγχυσης σπέρματος (ICSI), διότι οι διαταραχές γονιμότητας και πιθανές γενετικές ανωμαλίες μπορούν να μεταφερθούν στους απογόνους. Χρωμοσωμικές ανωμαλίες είναι πιο συχνές σε άνδρες με ακραία ΟAT και με αζωοσπερμία. Η πιο κοινή διαταραχή των φυλετικών χρωμοσωμάτων είναι το σύνδρομο Klinefelter (47 XXY), το οποίο προσβάλλει περίπου 10 % των ανδρών διαγνωσμένων με αζωοσπερμία. Το σύνδρομο Klinefelter χαρακτηρίζεται από υπεργοναδοτροφικό υπογοναδισμό. Μερικές φορές ανευρίσκεται ευνουχοειδής φαινότυπος και υπάρχει γυναικομαστία. Και οι δυο όρχεις είναι πολύ μικροί και με παρουσία σωληναριακής ίνωσης. 60% των ασθενών έχει μειωμένα επίπεδα τεστοστερόνης με την ηλικία και χρειάζεται ορμονική υποκατάσταση. Η ανάλυση του καρυότυπου συνιστάται σε όλους τους άνδρες κατάλληλους για ICSI λόγω ΟΑΤ. Σε άνδρες με εξαιρετικά φτωχή ποιότητα σπέρματος μπορεί να βρεθεί μετάθεση και αποκοπή χρωμοσωμάτων, οι οποίες μπορεί να είναι κληρονομικές και αποτελούν αιτίες συχνών αποβολών και συγγενών ανωμαλιών των απογόνων. 160 Ανδρική Υπογονιμότητα

7 Σε περιπτώσεις αζωοσπερμίας ή σοβαρής ΟΑΤ, αποκοπή τμημάτων του αζωοσπερμικού παράγοντα (AZF) στο χρωμόσωμα Υ μπορεί να συμβεί και χρειάζεται έλεγχος. Η συχνότητα αποκοπής τμημάτων του χρωμοσώματος Υ (είναι περίπου 5%) στη ομάδα αυτή των ασθενών. Πιστοποιώντας αποκοπή τμήματος του χρωμοσώματος Υ σημαίνει ότι η διαταραχή θα μεταδοθεί στους άρρενες απογόνους οι οποίοι θα είναι στείροι. Όταν πραγματοποιείται ICSI με χειρουργική αναρρόφηση σπέρματος, βασισμένη στη διάγνωση της συγγενούς αμφοτερόπλευρης απουσίας σπερματικών πόρων (CBAVD), το ζεύγος πρέπει να ελέγχεται για μετάλλαξη του γονιδίου διαμεμβρανικής ρύθμισης της κυστικής ίνωσης (CFTR). Εκτός από την κυστική ίνωση το γονίδιο αυτό συνδυάζεται με CBAVB. 85 % των ανδρών με CBAVD είναι θετικοί στον έλεγχο για 1 ή 2 μεταλλάξεις του γονιδίου CFTR. Σε περιπτώσεις όπου ο σύντροφος είναι φορέας μετάλλαξης του γονιδίου CFTR, ανάλογα με το είδος της μετάλλαξης, υπάρχει 25 % πιθανότητα τέκνων με CF ή CBAVD και συνεπώς η ενημέρωση του ζεύγους είναι απαραίτητη. Υπερηχοτομογράφημα Το υπερηχοτομογράφημα είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τη διάγνωση ανωμαλιών του οσχέου. Έγχρωμο Doppler υπερηχοτομογράφημα οσχέου μπορεί να αποκαλύψει κιρσοκήλη σε ποσοστό 30% των στείρων ανδρών. Όγκοι όρχεων ανευρίσκονται σε ποσοστό 0,5 % των στείρων ανδρών και αποτιτανώσεις (μια δυνητικά προκαρκινική κατάσταση) σε 2-5%, ιδιαίτερα σε ασθενείς με ιστορικό κρυψορχίας. Διορθικό υπερηχοτομογράφημα (TRUS) ενδείκνυται σε άνδρες με χαμηλό όγκο σπέρματος (< 1,5 ml), για να αποκλείσει απόφραξη του γεννητικού συστήματος προκαλούμενη από κύστη του προστάτη ή στένωση των εκσπερματιστικών πόρων. Ανδρική Υπογονιμότητα 161

8 Βιοψία όρχεος Η ορχική βιοψία κυρίως πραγματοποιείται σαν μέρος της θεραπευτικής διαδικασίας σε μη αποφρακτικούς αζοοσπερμικούς ασθενείς (εξαγωγή ορχικού σπέρματος) που αποφασίζουν να κάνουν ICSI. Συνιστάται ο ιστός που περιέχει σπερματόζωα να κρυοσυντηρείται για μελλοντικές ICSI προσπάθειες. Ενδείξεις για διαγνωστική βιοψία όρχεως σε υπογόνιμους άνδρες περιορίζεται σε ασθενείς με αζωοσπερμία, φυσιολογικό όγκο όρχεως και φυσιολογική FSH. Σκοπός της βιοψίας είναι ο διαχωρισμός μεταξύ ορχικής ανεπάρκειας και απόφραξης του γεννητικόυ συστήματος. Συνιστάται ο ιστός που περιέχει σπερματόζωα να κρυοσυντηρείται για μελλοντικές ICSI προσπάθειες. Παθολογικές καταστάσεις είναι: Απουσία σπερματικών σωληναρίων (σωληναριακή ίνωση) Παρουσία μόνο κυττάρων Sertoli (sertoli cell only synd) Αναστολή ωρίμανσης η σπερματογένεση αναστέλλεται σε διάφορα στάδια (σπερματογόνια, σπερματοκύτταρα, σπερματίδες). Υποσπερματογένεση όλοι οι τύποι κυττάρων ως τα σπερματοζωάρια είναι παρόντες, υπάρχει όμως σαφής μείωση του αριθμού των πρωτόγονων αδιαφοροποίητων σπερματογονίων. Καρκίνωμα in situ των όρχεων μπορεί να ανευρεθεί, ιδιαίτερα σε άνδρες υψηλού κινδύνου για καρκίνο των όρχεων (ανδρική υπογονιμότητα, κρυψορχία, ιστορικό καρκίνου του όρχεως, ατροφία όρχεων) και μικροασβεστώσεις στους όρχεις. Θεραπεία Συμβουλευτική αγωγή Μερικές φορές συγκεκριμένες συνήθειες τρόπου ζωής μπορεί να είναι υπεύθυνες για τη φτωχή ποιότητα σπέρματος: π.χ βαρύ κάπνισμα, κατάχρηση αλκοόλ, χρήση στεροειδών αναβολικών, επίπονα αγωνίσματα (μαραθώνιος δρόμος) και αύξηση της θερμοκρασίας του οσχέου με τη 162 Ανδρική Υπογονιμότητα

9 χρήση σάουνας, ζεστού μπάνιου και εσωρούχων ή επαγγελματικής έκθεσης σε θερμές πηγές. Σημαντικός αριθμός φαρμάκων επίσης μπορεί να επηρεάσει τη σπερματογένεση. Ορμονική αγωγή Καμιά μελέτη δεν επιβεβαίωσε ότι ορμονικές θεραπείες όπως ανθρώπινη εμμηνοπαυσιακή γοναδοτροπίνη (HMG)/ χοριακή γοναδοτροπίνη (HCG), ανδρογόνα, αντιοιστρογόνα (κλομιφένη και ταμοξιφένη), αναστολείς προλακτίνης (βρωμοκρυπτίνη) και στεροειδή βελτίωσαν τα ποσοστά εγκυμοσύνης σε άνδρες με ιδιοπαθή ΟΑΤ. Παρόλα αυτά κάποιες ορμονικές κυρίως διαταραχές μπορούν να θεραπευτούν φαρμακευτικά. Χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης: υποκατάσταση τεστοστερόνης αν και μπορεί να έχει αρνητικό αποτέλεσμα στη σπερματογένεση. Αντιοιστρογόνα είναι μια καλύτερη εναλλακτική λύση π.χ. Υποκατάσταση που υπερβαίνει τις φυσιολογικές τιμές έχει αρνητική επίδραση στη σπερματογένεση. Υπογοναδοτροφικός υπογοναδισμός: έναρξη με HCG 1500 IU sc 3 φορές την εβδομάδα και προσθήκη HMG ή r FSH IU im 3 φορές την εβδομάδα μετά απο 6 μήνες εάν η αζωοσπερμία επιμένει. Υπερπρολακτιναιμία αγωνιστές ντοπαμίνης. Σε ασθενείς με αντισπερματικά αντισώματα, υψηλές δόσεις κορτικοστεροειδών, παρότι αποτελεσματικές, δεν συστήνονται λόγω σοβαρών παρενεργειών. Χειρουργική θεραπεία Κιρσοκήλη Η θεραπεία της κιρσοκήλης αποτελεί αμφιλεγόμενο θέμα στην ανδρολογία. Αυτό βασίζεται στην ανάγκη θεραπείας της κιρσοκήλης σε υπογόνιμους άνδρες. Υπάρχουν ενδείξεις για βελτίωση των παραμέτρων του σπέρματος μετά από επιτυχή θεραπεία της κιρσοκήλης. Τρέχουσες πληροφορίες υποστηρίζουν την υπόθεση ότι σε μερικά άτομα, η παρουσία Ανδρική Υπογονιμότητα 163

10 κιρσοκήλης συνδέεται με προοδευτική ζημιά των όρχεων ήδη από την εφηβεία και την επακόλουθη μείωση της γονιμότητας. Αν και η θεραπεία της κιρσοκήλης σε εφήβους μπορεί να είναι αποτελεσματική, υπάρχει σημαντικός κίνδυνος υπερβολικής θεραπείας, δεδομένου ότι πολλά από τα αγόρια θα είναι γόνιμα αργότερα στη ζωή τους χωρίς θεραπεία της κιρσοκήλης. Μια μετα-ανάλυση Cochrane όλων των τυχαιοποιημένων μελετών της θεραπείας της κιρσοκήλης σε υπογόνιμους άνδρες δεν έδειξε όφελος όσον αφορά στην εγκυμοσύνη μετά από την απολίνωση της έσω σπερματικής φλέβας. Σε αυτή τη μετά-ανάλυση επίσης περιλαμβάνονταν μελέτες ανδρών με φυσιολογικό σπέρμα και άνδρες με υποκλινική κιρσοκήλη: σε αυτές τις μελέτες φάνηκε ότι δεν υπάρχει όφελος από τη θεραπεία. Η απολίνωση της έσω σπερματικής φλέβας, ωστόσο, μπορεί να είναι αποτελεσματική στους άνδρες που έχουν μια λίγο χειρότερη της φυσιολογικής ανάλυσης σπέρματος, κλινικής κιρσοκήλης και ανεξήγητης υπογονιμότητας. Περαιτέρω τυχαιοποιημένες μελέτες χρειάζονται για να επιβεβαιωθεί ότι αυτή η υποομάδα υπογόνιμων ζευγαρίων θα επωφεληθεί από τη θεραπεία. Μικροχειρουργική/ Επιδιδυμοσπερματική αναστόμωση Μόνο ουρολόγοι με εμπειρία στη μικροχειρουργική πρέπει να επιλέγουν αυτή τη μέθοδο. Λαμβάνοντας υπόψη τα περιορισμένα αποτελέσματα στα ποσοστά εγκυμοσύνης (20-30%), συνιστάται ο συνδυασμός επιδιδυμοσπερματικής αναστόμωσης με μικροχειρουργική αναρρόφηση σπέρματος από την επιδιδυμίδα (MESΑ) και διατήρηση σε κρυοσυντήρηση των αναρροφούμενων σπερματοζωαρίων για ICSI. Οι ενδείξεις επιδιδυμοσπερματικής αναστόμωσης περιλαμβάνουν συγγενείς και επίκτητες αποφράξεις της επιδιδυμίδας, παρουσία φυσιολογικής σπερματογένεσης (βιοψία όρχεως). 164 Ανδρική Υπογονιμότητα

11 Αναστόμωση σπερματικού πόρου Η αναστόμωση μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε μακροσκοπικά είτε μικροσκοπικά, αν και η τελευταία είναι πιο αποτελεσματική στη βελτίωση των ποσοστών εγκυμοσύνης. Η πιθανότητα επιτυχούς εγκυμοσύνης είναι αντιστρόφως ανάλογη του χρόνου απόφραξης και γίνεται μικρότερη από 50% μετά από 8 χρόνια. Σημαντικοί προγνωστικοί παράγοντες είναι η ποιότητα του σπέρματος και η ηλικία της συντρόφου. Σε 15% περίπου των ανδρών που υποβλήθηκαν σε αναστόμωση σπερματικού πόρου, η ποιότητα του σπέρματος επιδεινώθηκε σε αζωοσπερμία ή ακραία ολιγοσπερμία εντός ενός έτους. Φτωχή ποιότητα σπέρματος και αυτοαντισώματα συχνά εμποδίζουν πιθανή εγκυμοσύνη και ενδείκνυται υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. MESA MESA σε συνδυασμό με ICSI, ενδείκνυται σε άνδρες με αποφρακτική αζοωσπερμία όταν η αποκατάσταση (αναστόμωση σπερματικού πόρου, επιδιδυμοσπερματική αναστόμωση) δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ή είναι ανεπιτυχής. Μια εναλλακτική λύση είναι η διαδερμική αναρρόφηση σπέρματος από την κεφαλή της επιδιδυμίδας (PESΑ). Εάν με PESA ή MESA δεν ληφθούν σπερματοζωάρια, πραγματοποιείται ορχική βιοψία και λήψη σπερματοζωαρίων (TESΕ) η οποία θα χρησιμοποιηθεί για ICSI. TESE Σε περίπου 50% των ανδρών με μη αποφρακτική αζωοσπερμία (ΝΟΑ), τα σπερματοζωάρια μπορούν να βρεθούν στους όρχεις και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ICSI. Οι περισσότεροι συγγραφείς συνιστούν τη λήψη πολλών δειγμάτων από τους όρχεις. Συσχέτιση υπάρχει μεταξύ της διαγνωστικής βιοψίας και της πιθανότητας εύρεσης ώριμων σπερματοκυττάρων κατά τη διάρκεια της ανάκτησης τους και η χρήση τους Ανδρική Υπογονιμότητα 165

12 για ICSI. Δεν παρατηρείται σαφής σχέση μεταξύ της επιτυχούς ανάκτησης σπέρματος και τις FSH, τις ανασταλτίνης Β, και του μεγέθους των όρχεων. Σε περίπτωση AZFa και AZFb μικροαποκοπών, σπερματοζωάρια δεν μπορούν να ανακτηθουν. Η εξαγωγή σπέρματος από τους όρχεις είναι η τεχνική επιλογής και δείχνει εξαιρετική επαναληψιμότητα. Η μικροχειρουργική εξαγωγή σπέρματος από τους όρχεις μπορεί να αυξήσει τα ποσοστά ανάκτησης. Διουρηθρική εκτομή εκσπερματιστικού πόρου ή μέσης προστατικής κύστης Περιφερικές αποφράξεις του γεννητικού συστήματος συχνά προκαλούνται από φλεγμονές της προστατικής ουρήθρας και των αδένων της ή από την παρουσία κύστης στη μεσότητα του προστάτη. Η θεραπεία με διουρηθρική εκτομή της κύστης ή του εκσπερματιστικού πόρου μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση της ποιότητας του σπέρματος και σποραδικά σε εγκυμοσύνη. Τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα παρόλα αυτά, είναι απογοητευτικά. Σεξουαλική δυσλειτουργία Για τη θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας, δείτε τις κατευθυντήριες γραμμές της EAU για τη στυτική δυσλειτουργία. Διαταραχές εκσπερμάτισης Παλίνδρομη εκσπερμάτιση και απουσία εκσπερμάτισης συμβαίνει: Σε νευρολογικές νόσους, όπως πολλαπλή σκλήρυνση, ΣΔ (νευροπάθεια) και κακώσεις Σ.Σ. Μετά χειρουργικές επεμβάσεις στον προστάτη αδένα, αυχένα ουροδόχου κύστης, συμπαθεκτομή και επέμβαση στον οπισθοπεριτοναϊκό χώρο, όπως λεμφαδενεκτομή λόγω όγκου όρχεων. Κατά τη διάρκεια αντικαταθλιπτικής αγωγής. Συχνά δεν ανευρίσκεται αιτία παλίνδρομης εκσπερμάτισης. Η διάγνωση 166 Ανδρική Υπογονιμότητα

13 βασίζεται στο ιστορικό και τη βιοχημική ανάλυση ούρων μετά εκσπερμάτιση. Υποψία παλίνδρομης εκσπερμάτισης μπορεί να τεθεί όταν ο όγκος του εκσπερματίσματος είναι πολύ μικρός (μερική παλίνδρομη εκσπερμάτιση). Η θεραπεία της στοχεύει στην απομάκρυνση της αιτίας της διαταραχής ή στην ανάκτηση σπερματοζωαρίων από τα ούρα μετά από εκσπερμάτιση. Η απουσία εκσπερμάτισης μπορεί να θεραπευθεί με τεχνικές ήλεκτροερεθισμού ή ηλεκτροδόνησης. Είναι δυνατόν να επιτευχθεί εκσπερμάτιση σε ποσοστό 90% των ασθενών με κακώσεις Σ.Σ. Όμως η ποιότητα του σπέρματος είναι συχνά φτωχή με μικρό αριθμό κινούμενων σπερματοζωαρίων. Αυτό αποτελεί αιτία απογοητευτικών αποτελεσμάτων σε τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, όπως ενδομητρική γονιμοποίηση, σε ασθενείς με κακώσεις Σ.Σ. Συχνά απαιτείται in vitro γονιμοποίηση και ICSI. Aυτός ο οδηγός βασίζεται στις πιο εκτεταμένες οδηγίες της EAU (ΙSBN ) που διατίθεται σε όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας στην ιστοσελίδα: Ανδρική Υπογονιμότητα 167