Έγγραφο Διαβούλευσης. Ανάπτυξη νέου πλαισίου τεχνικών μέτρων σε συνέχεια της μεταρρύθμισης της KATT

Transcript

1 Ref. Ares(2014) /02/2014 ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΛΙΕΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ Έγγραφο Διαβούλευσης Ανάπτυξη νέου πλαισίου τεχνικών μέτρων σε συνέχεια της μεταρρύθμισης της KATT Μοναδικός σκοπός της παρούσας διαβούλευσης είναι να συγκεντρωθούν συναφή στοιχεία και πληροφορίες από τα ενδιαφερόμενα μέρη, τα οποία θα συμβάλουν στη διαμόρφωση της θέσης της Επιτροπής ως προς το προαναφερόμενο θέμα. Το παρόν έγγραφο δεν εκφράζει απαραιτήτως τις απόψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και δεν θα πρέπει να εκληφθεί ως δέσμευση της Επιτροπής για την ανάληψη οιασδήποτε επίσημης πρωτοβουλίας στον εν λόγω τομέα.

2 1. TI EINAI TA ΤΕΧΝΙΚΆ МЕТРА; Η κοινή αλιευτική πολιτική (ΚΑΠ) περιλαμβάνει ως μέσο διαχείρισης τους λεγόμενους κανονισμούς τεχνικών μέτρων. Αυτοί καθορίζουν πού, πότε και πώς μια αλιευτική επιχείρηση μπορεί να λειτουργεί σε αλληλεπίδραση με τους θαλάσσιους πόρους και το θαλάσσιο οικοσύστημα. Τα τεχνικά μέτρα μπορούν να ομαδοποιηθούν σε: μέτρα που ρυθμίζουν τα χαρακτηριστικά σχεδιασμού των εργαλείων, όπως είναι η ρύθμιση του μεγέθους ματιών μέτρα που ρυθμίζουν τη λειτουργία του εργαλείου, όπως τα ανώτατα όρια χρησιμοποίησης εργαλείων ή οι τύποι εργαλείων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και το είδος των διχτυών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέτρα σχετικά με τα ελάχιστα μεγέθη εκφόρτωσης και μέτρα που αφορούν τους ελέγχους σε δεδομένες περιοχές ή χρονικές περιόδους, όπως, πχ. εκείνους που συνδέονται με τις περιοχές απαγόρευσης της αλιείας και τις περιοχές περιορισμένης εισόδου και τις εποχιακές απαγορεύσεις. Μέσω του παρόντος εγγράφου η Επιτροπή ετηθυμεί να διερευνήσει τις απόψεις των ενδιαφερόμενων μερών και του κοινού εν γένει, σχετικά με τη βέλτιστη μελλοντική στρατηγική εκσυγχρονισμού και εξορθολογισμού των τεχνικών μέτρων στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ. Τα αποτελέσματα της παρούσας διαβούλευσης θα αποτελέσουν τη βάση για την εκπόνηση νομοθετικών προτάσεων με στόχο την επεξεργασία ενός νέου πλαισίου τεχνικών μέτρων. 2. ΠΟΙΕς EINAI ΟΙ ΚΥΡΊΕς ΠΡΟΚΛΗςΕΙς; Οι κύριες προκλήσεις όσον αφορά τα ισχύοντα τεχνικά μέτρα αποτέλεσαν αντικείμενο εντατικών διαβουλεύσεων εν όψει της προετοιμασίας της δέσμης μέτρων για τη μεταρρύθμιση της ΚΑΠ. Για τον λόγο αυτό δεν επανεξετάζονται λεπτομερώς στο παρόν έγγραφο. Εντούτοις, η εφαρμογή της νέας ΚΑΠ απαιτεί την εξέταση των τεχνικών μέτρων με βάση την νέα ΚΑΠ, η οποία έχει μόλις τεθεί σε ισχύ. Από τις προαναφερόμενες προκλήσεις διακρίνονται ειδικότερα: Η περιφερειοποιημένη ΚΑΠ με συμμετοχή των ενδιαφερομένων Η νέα ΚΑΠ στηρίζεται στην αρχή της διαχείρισης βάσει αποτελεσμάτων. Ο νομοθέτης της EE καθορίζει στόχους και πρότυπα, και τα κράτη μέλη συνεργάζονται σε περιφερειακό επίπεδο, με εισηγήσεις από όλους τους εμπλεκόμενους παράγοντες ώστε να επινοηθούν τα πλέον κατάλληλα εργαλεία για την επίτευξη των εν λόγω στόχων. Αυτό απαιτεί τον ανασχεδιασμό του τρέχοντος συνόλου τεχνικών μέτρων σε σχέση με τις ανάγκες της περιφερειακής διαχείρισης και με τη συμμετοχή των ενδιαφερομένων. Το γεγονός ότι τα τεχνικά μέτρα εστιάζουν στη ρύθμιση των τεχνικών εισροών και στον λεπτομερή καθορισμό του τι μπορεί και τι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί, και όχι στον καθορισμό του επιθυμητού αποτελέσματος, φαίνεται πως έχει δημιουργήσει κίνητρα για την αμφισβήτηση ή την καταστρατήγηση των κανονισμών, αντί να παρέχει κίνητρα για την αύξηση της επιλεκτικότητας και την αποφυγή ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Σε αυτό το πλαίσιο, η προερχόμενη από τον κλάδο τεχνική καινοτομία έχει εστιάσει περισσότερο στην άμβλυνση των πιθανών απωλειών εμπορικών αλιευμάτων, και 2

3 λιγότερο σε πρωτοβουλίες του κλάδου με στόχο τη διατήρηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό οδήγησε, για παράδειγμα, σε μετατόπιση της αλιευτικής προσπάθειας σε τύπους αλιείας για τους οποίους οι κανόνες θεωρούνται ως λιγότερο περιοριστικοί ή στη χρήση εργαλείων τα οποία έχουν αρνητικές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα, παρόμοιες με εκείνες των εργαλείων που έχουν αντικατασταθεί. Απλοί και σαφείς κανόνες και κίνητρα των ενδιαφερόμενων φορέων Ο αριθμός των τεχνικών μέτρων έχει αυξηθεί πολύ με την πάροδο του χρόνου και αυτά έχουν καταστεί πιο περίπλοκα. Αυτό προκάλεσε έναν φαύλο κύκλο περαιτέρω λεπτομερών τεχνικών προδιαγραφών στη συμπληρωματική νομοθεσία (π.χ. όσον αφορά τις προδιαγραφές του άνω φύλλου δικτυώματος στις δοκότρατες). Ο εν λόγω φαύλος κύκλος μπορεί να καταστήσει πιο δύσκολη τη συμμόρφωση και τον έλεγχο. Συνεπώς, η απλούστευση των τεχνικών μέτρων ώστε να διευκολυνθούν η κατανόηση και η επιβολή, αποτελεί θεμελιώδη στόχο. Αποτελεσματικότητα στο πλαίσιο της υποχρέωσης εκφόρτωσης Η αποτελεσματικότητα των τεχνικών μέτρων όσον αφορά τη ρύθμιση των τρόπων εκμετάλλευσης δεν είναι ικανοποιητική. Ανεπιθύμητα αλιεύματα και απορρίψεις εξακολουθούν να είναι συχνό φαινόμενο σε σημαντικούς τύπους αλιείας, ενώ ορισμένα νόμιμα εργαλεία εξακολουθούν να μην είναι επιλεκτικά, παρά το γεγονός ότι έχουν αναληφθεί ορισμένες θετικές πρωτοβουλίες από τα κράτη μέλη και από τον κλάδο της αλιείας (π.χ. όσον αφορά τη χρησιμοποίηση διχτυών με μικρά μάτια στην αλιεία καραβίδας και της μικτής ομάδας βενθοπελαγικών ειδών). Ωστόσο, η επιλεκτικότητα έχει βελτιωθεί στο πλαίσιο της αντιμετώπισης συγκεκριμένων προκλήσεων (π.χ. στην αλιεία γάδου της Βαλτικής και του είδους Pandalus). Εκτός της Μεσογείου, οι κανόνες που αφορούν τη σύνθεση του αλιεύματος καθορίζουν ποια είδη πρέπει να διατηρούνται επί του σκάφους και όχι ποια είδη πρέπει να αλιεύονται. Αυτό ενδέχεται να έχει αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά, γιατί μπορεί να οδηγήσει σε απορρίψεις εξαιτίας των κανονισμών. Η αλιεία στο πλαίσιο της οποίας τηρούνται οι κανόνες σύνθεσης αλιευμάτων και τα ελάχιστα μεγέθη εκφόρτωσης έχει οδηγήσει σε απορρίψεις αλιευμάτων. Οι υφιστάμενες απαγορεύσεις σε δεδομένες περιοχές ή περιόδους μπορεί να είναι παρωχημένες ή περιττές ενώ δεν προσφέρουν βελτίωση της προστασίας. Προώθηση της προσέγγισης με βάση το οικοσύστημα Τα μέτρα άμβλυνσης δεν παρείχαν επαρκή προστασία των συνιστωσών των οικοσυστημάτων, όπως είναι τα ευαίσθητα ενδιαιτήματα ή τα είδη που κινδυνεύουν, που απειλούνται ή προστατεύονται. Εξακολουθούν να αναφέρονται παρεμπίπτοντα αλιεύματα των εν λόγω ειδών και οι επιπτώσεις στους οικότοπους παραμένουν υψηλές σε πολλές περιοχές, παρά την θέσπιση ειδικών μέτρων (π.χ. προστασία των κοραλλιογενών υφάλων ψυχρών υδάτων στο πλαίσιο του δικτύου Natura 2000). 3. ΠΩς ΜΠΟΡΟΎΝ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΟΎΝ ΑΥΤΈς ΟΙ ΠΡΟΚΛΗςΕΙς; Πρέπει να αναθεωρηθούν όλοι οι υφιστάμενοι κανονισμοί που σχετίζονται με τα τεχνικά μέτρα λαμβανομένης υπόψη της περιφερειοποίησης και της διαχείρισης που θα βασίζεται στους στόχους των πολυετών σχεδίων. 3

4 Η αναθεώρηση αυτή πρέπει να επιφέρει γενική βελτίωση όσον αφορά την επιλεκτικότητα της αλιείας ώστε να διευκολυνθεί η εκπλήρωση της υποχρέωσης εκφόρτωσης και να προωθηθεί η προσέγγιση που στηρίζεται στο οικοσύστημα. Με βάση αυτό το σκεπτικό και για να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις που εντοπίστηκαν, η νέα προσέγγιση όσον αφορά τα τεχνικά μέτρα θα επικεντρωθεί στις ακόλουθες αρχές: στην απλούστευση και στην προώθηση του εξορθολογισμού- στη δημιουργία κινήτρων για τη βιομηχανία ώστε να αναλάβει μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης Εξάλειψη, μείωση και αποφυγή των ανεπιθύμητων αλιευμάτων στην ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων των αλιευτικών εργαλείων στα οικοσυστήματα. Απλούστευση και εξορθολογισμός Μια καίρια αλλαγή στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της ΚΑΠ είναι η στροφή προς την περιφερειοποίηση. Αυτή είναι μια σημαντική ευκαιρία να απλουστευθούν οι κανόνες που έχουν καθορισθεί από τον νομοθέτη. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για τη μελλοντική χρήση των τεχνικών μέτρων ως εργαλείων διαχείρισης της περιφερειοποίησης, δεδομένου ότι μέρος του προβλήματος της αποτελεσματικότητας των τεχνικών μέτρων συνδέεται με την δομή της διαχείρισης στο πλαίσιο της οποίας λειτουργούν. Η περιφερειοποίηση θα επιτρέψει την ανάπτυξη τεχνικών μέτρων σε περιφερειακό επίπεδο (δηλαδή, μακροπρόθεσμα, στο πλαίσιο πολυετών σχεδίων ή βραχυπρόθεσμα ενδεχομένως στο πλαίσιο άλλων μέτρων της Ένωσης). Στο πλαίσιο ενός απλουστευμένου νομικού πλαισίου, καθορισμένου από τον νομοθέτη, τα μέτρα μπορούν να καταρτίζονται περιφερειακά και να προσαρμόζονται στις ιδιαιτερότητες διάφορων τύπων αλιείας. Το εν λόγω πλαίσιο μπορεί να περιέχει περιορισμένο αριθμό κοινών και μόνιμων διατάξεων (π.χ. ορισμούς, απαγορευμένα εργαλεία, απαγορευμένες περιοχές όπου βρίσκονται ευπαθή θαλάσσια οικοσυστήματα, καθώς και γενικευμένα πρότυπα τα οποία λαμβάνουν υπόψη τις υφιστάμενες μεθόδους εκμετάλλευσης (π.χ. εργαλεία αναφοράς αντί για τα υφιστάμενα ελάχιστα μεγέθη ματιών και τους κανόνες σύνθεσης των αλιευμάτων). Στο μελλοντικό πλαίσιο κανονισμού για τη θέσπιση τεχνικών μέτρων από τον νομοθέτη της EE θα εξεταστεί η μετάβαση από τη σημερινή κατάσταση, όσον αφορά τη διαχείριση, στην περιφερειοποίηση. Η μετάβαση αυτή μπορεί να καθυστερήσει, που σημαίνει ότι πρέπει να διατηρηθούν οι ισχύουσες διατάξεις έως ότου ενσωματωθούν στο δίκαιο της EE περιφερειακά σχεδιασμένα μέτρα με στόχο για την αντικατάστασή τους. Κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου το πλαίσιο θα εξασφαλίσει σαφήνεια και ασφάλεια δικαίου ενόσω θα εξελίσσεται η περιφερειοποίηση (των τεχνικών μέτρων). Με την πάροδο του χρόνου το περιεχόμενο αυτού του μέρους του πλαισίου αναμένεται να μειωθεί όσο θα εγκρίνονται σχέδια και όσο τα μέτρα που σχεδιάζονται σε περιφερειακό επίπεδο θα αντικαθιστούν το αντίστοιχο σύνολο κανόνων. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος διασφάλισης ότι τα τεχνικά μέτρα μπορούν να προσαρμοστούν και να ανταποκρίνονται στις μεταβαλλόμενες συνθήκες στον τομέα της αλιείας σε περιφερειακό επίπεδο; Ποια βασικά στοιχεία θα ήταν ουσιώδη για την εκπόνηση ενός κανονισμού - πλαισίου τεχνικών μέτρων; Πρέπει αυτά να περιλαμβάνουν εργαλεία αναφοράς; 4

5 Υπάρχουν μέτρα που θεωρείτε πως είναι περιττά και τα οποία θα πρέπει απλώς να διαγραφούν; Αυτό βασίζεται στην πείρα που έχετε αποκτήσει ή σε επιστημονική αξιολόγηση; Πώς μπορεί να διασφαλιστεί ότι οι κανόνες θα είναι απλοί και σαφείς και ότι δεν θα μεταβληθούν με την πάροδο του χρόνου; Παροχή κινήτρων στα ενδιαφερόμενα μέρη Οι κανόνες που βασίζονται στην παροχή κινήτρων συμβάλλουν ώστε τα ενδιαφερόμενα μέρη, οι αλιευτικές δραστηριότητες των οποίων έχουν τη μεγαλύτερη επίπτωση στους πόρους, να συνειδητοποιούν ότι η μακροπρόθεσμη διατήρηση είναι προς το συμφέρον τους, ενώ η υπερεκμετάλλευσή τους έχει κάποιο κόστος. Είναι ζωτικής σημασίας να υιοθετηθούν πιο συμμετοχικές προσεγγίσεις ώστε οι αλιείς να αποφεύγουν τα ανεπιθύμητα αλιεύματα, με αποτέλεσμα τη μείωση των επιπτώσεων στα οικοσυστήματα. Οι οργανώσεις του κλάδου και τα γνωμοδοτικά συμβούλια θα πρέπει να είναι σε θέση να αναλαμβάνουν μεγαλύτερες ευθύνες και να προωθούν την αυτορρύθμιση, ενώ οι ενδιαφερόμενοι φορείς θα φέρουν το βάρος της απόδειξης όσον αφορά τη μικρή επίπτωση των αλιευτικών τους δραστηριοτήτων (παρακολούθηση βάσει αποτελεσμάτων). Σε περίπτωση μη τήρησης αποδεκτών προτύπων, θα λαμβάνονται επιπλέον προληπτικά μέτρα διαχείρισης και θα υπάρχει μεγαλύτερη παρακολούθηση. Σημαντικό κίνητρο για την υπεύθυνη συμπεριφορά των ενδιαφερόμενων μερών είναι η σαφήνεια των εφαρμοστέων κανόνων. Η καθιέρωση της υποχρέωσης εκφόρτωσης με σαφείς προθεσμίες θα είναι η κινητήριος δύναμη για την αλλαγή σε πολλά είδη αλιείας. Τα μέτρα διαχείρισης θα πρέπει να ανταποκρίνονται στην πρόκληση που συνιστά η υποχρέωση της εκφόρτωσης, δημιουργώντας κίνητρα που θα οδηγήσουν στην επιθυμητή αλλαγή συμπεριφοράς. Όσον αφορά ορισμένα στοιχεία των ισχυόντων κανονισμών τεχνικών μέτρων, θα μπορούσαν να εκπονηθούν και να εφαρμοστούν με την πάροδο του χρόνου μορφές «ελαστικών νομοθετικών διατάξεων» (π.χ. πιστοποίηση των μεγεθών ματιών με στόχο την εξάλειψη της ανάγκης για τη μέτρηση του μεγέθους των ματιών των διχτυών στη θάλασσα). Ποια κίνητρα και με τι τρόπο μπορούν να ενσωματωθούν σε τεχνικά μέτρα που καταρτίζονται σε περιφερειακό επίπεδο, τα οποία να λαμβάνουν υπόψη το κίνητρο της μεγαλύτερης επιλεκτικότητας, που εισήχθη μέσω της καθιέρωσης της υποχρέωσης εκφόρτωσης; Υπάρχουν τομείς όπου οι ελαστικές νομοθετικές διατάξεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη τεχνικών μέτρων; Εξάλειψη, μείωση και αποφυγή των ανεπιθύμητων αλιευμάτων Η καθιέρωση της υποχρέωσης εκφόρτωσης στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ αποτελεί θεμελιώδη αλλαγή στην πολιτική. Η υποχρέωση εκφόρτωσης απαιτεί και προωθεί την αύξηση της επιλεκτικότητας και την προσαρμογή των αλιευτικών στρατηγικών για την αποφυγή και ελαχιστοποίηση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων. Οι τεχνικές προσαρμογές και οι προσαρμογές στρατηγικής των αλιέων είναι καίριας σημασίας για την επίτευξη του στόχου αυτού. 5

6 Η νέα ΚΑΠ θέτει σαφείς προθεσμίες για την έναρξη της ισχύος των διαδοχικών φάσεων της υποχρέωσης εκφόρτωσης. Σχέδια απόρριψης μπορούν να αναπτυχθούν σε περιφερειακό επίπεδο και να καθορίζουν, μεταξύ άλλων, τα ελάχιστα μεγέθη αναφοράς για τη διατήρηση και τη διευκόλυνση της εκπλήρωσης της υποχρέωσης εκφόρτωσης. Με την επιφύλαξη επιστημονικών γνωμοδοτήσεων, αυτή η μέθοδος διαχείρισης συνεπάγεται πιθανές τροποποιήσεις σε συγκεκριμένα στοιχεία των υφιστάμενων τεχνικών μέτρων, ώστε να τηρηθούν οι διατάξεις εφαρμογής της υποχρέωσης εκφόρτωσης. Στο μέλλον οι προσπάθειες πρέπει να εστιαστούν στα αλιεύματα και όχι στις εκφορτώσεις. Σε πολλούς μικτούς τύπους αλιείας η βελτίωση της επιλεκτικότητας των εργαλείων και μόνον δεν αρκεί για την επίτευξη βιώσιμων τρόπων εκμετάλλευσης. Θα πρέπει επίσης να εξεταστεί το ενδεχόμενο υιοθέτησης ευέλικτων στρατηγικών για την αποφυγή ανετηθύμητων αλιευμάτων όπως είναι οι απαγορεύσεις αλιείας σε πραγματικό χρόνο και οι διατάξεις για την αλλαγή του τόπου αλίευσης. Υπάρχουν συγκεκριμένα είδη αλιείας όπου υπάρχει άμεση ανάγκη μείωσης και αποφυγής των ανεπιθύμητων αλιευμάτων; Εάν τα μέτρα για τη βελτίωση της επιλεκτικότητας και τα αποτρεπτικά μέτρα, όπως οι απαγορεύσεις αλιείας σε πραγματικό χρόνο και οι διατάξεις για την αλλαγή του τόπου αλίευσης είναι σημαντικά για τη μείωση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων, θα πρέπει να εκπονηθούν σε περιφερειακό επίπεδο ή μέσω της διαδικασίας συναπόφασης; Ποιοι τεχνικοί κανόνες σας εμποδίζουν να αλιεύετε με επιλεκτικό τρόπο και να αποφεύγετε τα ανεπιθύμητα αλιεύματα, ή ακόμη και να προκαλείτε απορρίψεις; Ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων των αλιευτικών εργαλείων στα οικοσυστήματα. Η νέα κοινή αλιευτική πολιτική επιδιώκει την καλύτερη εναρμόνιση με τους ευρύτερους περιβαλλοντικούς και οικολογικούς στόχους πολιτικής, που καθορίζονται στην οδηγία πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική (ΟΠΘΣ) και στο πρόγραμμα Natura Η επιλογή των μέτρων για την επίτευξη των στόχων διατήρησης ενδέχεται να έχει ως συνέπεια τον «συμβιβασμό» της εκμετάλλευσης των πόρων με τη διατήρηση των προστατευόμενων ειδών και των ευαίσθητων περιοχών. Ο συμβιβασμός των θεμιτών οικονομικών προσδοκιών των αλιέων με τις προσδοκίες της κοινωνίας για προστασία της πανίδας θα είναι καίριας σημασίας. Τα τεχνικά μέτρα είναι σημαντικά, κυρίως λόγω του μετριασμού των επιπτώσεων, που οδηγεί σε ελαχιστοποίηση των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων ευαίσθητων ειδών και των αρνητικών επιπτώσεων στα ευαίσθητα ενδιαιτήματα, στους ευάλωτους θαλάσσιους οργανισμούς και στο οικοσύστημα γενικότερα. Καίρια πρόκληση θα είναι η δημιουργία ενός πλαισίου για την εφαρμογή των μέτρων αυτών κατά τρόπον τέτοιο ώστε να προσφέρουν την πλέον αποτελεσματική προστασία των ειδών που κινδυνεύουν περισσότερο καθώς και των ευαίσθητων περιοχών που χρήζουν προστασίας. Πώς μπορούμε να συμπεριλάβουμε μέτρα μετριασμού για την προστασία των ειδών, όπως είναι τα κητοειδή, οι φώκιες και τα θαλάσσια πτηνά, καθώς και των ευαίσθητων οικοτόπων στο θεσμικό πλαίσιο τεχνικών μέτρων; 6

7 Υπάρχουν αντισταθμιστικά μέτρα που θα πρέπει να εφαρμόζονται σε όλους τους τόπους αλιείας ή τα μέτρα αυτά είναι περιφερειακού χαρακτήρα; 4. ΠΩς ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΥΑΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΑΥΤΑ ΣΕ ΟΛΕς ΤΙς ΘΑΛΑςςΙΕς ΛΕΚΆΝΕς; Τα τεχνικά μέτρα περιλαμβάνονται σήμερα σε χωριστούς κανονισμούς. Η προσέγγιση και η κλίμακα των απαραίτητων αλλαγών του ισχύοντος κανονιστικού συστήματος για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της νέας ΚΑΠ μπορεί να διαφέρει μεταξύ των περιφερειών. Απαιτείται ένα διαφορετικό θεσμικό πλαίσιο τεχνικών μέτρων στις διάφορες θαλάσσιες λεκάνες, ή θα πρέπει να υπάρχει ένα κοινό πλαίσιο; 7