ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ (Τ.Ε.Ι.) ΚΑΒΑΛΑΣ ΣΧΟΛΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΘΕΜΑ :

Transcript

1 ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ (Τ.Ε.Ι.) ΚΑΒΑΛΑΣ ΣΧΟΛΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΘΕΜΑ : «ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΠΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (ΑΜΘ) ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΤΗΣ ΓΑΛΑΚΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ » Επιβλέπων Καθηγήτρια: Γ. Ελευθεριάδου Σπουδάστριες : Αχμέτ Σεδέφ 9666 Ισμαήλ ογλού Τζεμιλέ 9612 ΚΑΒΑΛΑ ΙΟΥΝΙΟΣ 2012

2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ...1 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ - ΑΡΙΘΜΟΔΕΙΚΤΕΣ 1.1 Αναφορά στις χρηματοοικονομικές καταστάσεις Κατάσταση Λογαριασμού Αποτελεσμάτων Χρήσης Πίνακας Διάθεσης Αποτελεσμάτων Ισολογισμός Ενεργητικό Ισολογισμού Παθητικό Ισολογισμού Είδη Ισολογισμών Ισότητα του Ισολογισμού Προσάρτημα Ισολογισμού και Αποτελεσμάτων Χρήση Κατάσταση Ταμειακών ροών Πλεονεκτήματα της Οικονομικής Πληροφόρησης των Λογιστικών Καταστάσεων Είδη Ανάλυσης Οικονομικών Καταστάσεων Εσωτερική Ανάλυση Εξωτερική Ανάλυση... 38

3 1.2.3 Τυπική Ανάλυση Ουσιαστική Ανάλυση Χρονικές Συγκρίσεις Επιχειρησιακές Συγκρίσεις Μέθοδοι Ανάλυσης Οικονομικών Καταστάσεων Οριζόντια Μέθοδος Ανάλυσης Κάθετη Μέθοδος Ανάλυσης Μέθοδος Ανάλυσης Χρονολογικών Σειρών με Δείκτες Τάσης Όρος Ανάλυσης Σημασία Ανάλυσης Σκοπός Ανάλυσης Αριθμοδείκτες Χαρακτηριστικά Αριθμοδεικτών Χρησιμότητα των Αριθμοδεικτών Πρότυπα Σύγκρισης Αριθμοδεικτών Σκοποί Αναλυτών Αριθμοδείκτες Ρευστότητας Αριθμοδείκτες Δραστηριότητας ή Κυκλοφοριακής Ταχύτητας Αριθμοδείκτες Αποδοτικότητας... 73

4 1.7.4 Αριθμοδείκτες Δαπανών Λειτουργίας Αριθμοδείκτες Χρηματοοικονομικής Διαρθρώσεις Κεφαλαίου και Βιωσιμότητας Επενδυτικοί Αριθμοδείκτες ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 : ΑΝΑΛΥΣΗ ΝΕΟΓΑΛ Α.Ε. και ΕΒΡΟΦΑΡΜΑ 2.1 Δομή και διάρθρωση του κλάδου των γαλακτοκομικών προϊόντων Ιστορικά της Εταιρείας ΕΒΡΟΦΑΡΜΑ Ιστορικά της Εταιρείας ΝΕΟΓΑΛ Α.Ε Αριθμοδείκτες Ρευστότητας ΝΕΟΓΑΛ Α.Ε Αριθμοδείκτες Ρευστότητας ΕΒΡΟΦΑΡΜΑ Αριθμοδείκτες Δραστηριότητας ΝΕΟΓΑΛ Α.Ε Αριθμοδείκτες Δραστηριότητας ΕΒΡΟΦΑΡΜΑ Αριθμοδείκτες Αποδοτικότητας ΝΕΟΓΑΛ Α.Ε Αριθμοδείκτες Αποδοτικότητας ΕΒΡΟΦΑΡΜΑ Αριθμοδείκτες Διαρθρώσεως Κεφαλαίων και Βιωσιμότητας ΝΕΟΓΑΛ Α.Ε

5 2.9 Αριθμοδείκτες Διαρθρώσεως Κεφαλαίων και Βιωσιμότητας ΕΒΡΟΦΑΡΜΑ Αριθμοδείκτες Δαπανών Λειτουργίας ΝΕΟΓΑΛ Α.Ε Αριθμοδείκτες Δαπανών Λειτουργίας ΕΒΡΟΦΑΡΜΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:...144

6 ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η τεχνική της ανάλυσης των οικονομικών καταστάσεων αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια της Διοικητικής Λογιστικής καθώς οι πληροφορίες που απορρέουν από αυτήν συμβάλλουν στην λήψη αποφάσεων Διοικητικού χαρακτήρα. Η τεχνική αυτή αξιοποιεί κάθε είδους λογιστικές πληροφορίες από τις χρηματοοικονομικές καταστάσεις της οικονομικής μονάδας, δημοσιευμένες και μη, βάση των οποίων οι διευθύνοντες της Διοίκησης λαμβάνουν επιχειρησιακές αποφάσεις και χρησιμεύουν ως μέσα άσκησης ελέγχου και διεύθυνσης τους. Η Διοίκηση μιας οικονομικής μονάδας ανεξάρτητα από το μέγεθος αυτής και τους στόχους που έχει θέση, την φύση της και την νομική μορφή που την διέπει έρχεται καθημερινά αντιμετώπιση με διάφορα προβλήματα πάσης φύσεως εμποδίζοντας την να φέρει εις πέρας τους στόχους που έχει θέση. Γι αυτό λοιπόν τον λόγο η ανάλυση αυτή θεωρείται πολύ 1

7 σημαντική και τοποθετείται στην κορυφή της πυραμίδας των χρηματοοικονομικών καθηκόντων μιας επιχείρησης. 1 Η σωστή ανάλυση και μελέτη των οικονομικών στοιχείων περιέχονται τόσο στις οικονομικές καταστάσεις που είναι υποχρεωμένη η επιχείρηση να δημοσιεύσει βοηθώντας έτσι τον εξωτερικό οικονομικό αναλυτή για τυχόν συναλλαγές που επιθυμεί να κάνει με την επιχείρηση όσο και στις μη υποχρεωτικά δημοσιευμένες καταστάσεις, στοιχεία απαραίτητα και προσιτά για τον εσωτερικό αναλυτή. Η παρούσα εργασία εστιάζει λοιπόν στην οικονομικών στοιχείων που είναι τόσο σημαντικά για την λειτουργία μιας επιχείρησης και αξιοποιώντας θα είναι σε θέση να εκπληρώσει τους στόχους της. Καθώς για μια οικονομική μονάδα είναι απαραίτητη όχι μόνο η επιβίωση της αλλά και η προβολή και η επιτυχία της κοινωνικοοικονομικής της πλευράς. 1 Μπαλτσής, Κ.,(2003), Ανάλυση Χρηματοοικονομικών Καταστάσεων, Καβάλα, σελ.18 2

8 Οι βασικότεροι στόχοι εργασία είναι: > Να προσδιορίσουμε τις οικονομικές καταστάσεις στις οποίες γίνεται η ανάλυση. > Να δώσουμε τον όρο της ανάλυσης των οικονομικών καταστάσεων με την χρήση των αριθμοδεικτών. > Να εμβαθύνουμε στον τρόπο ανάλυσης που διενεργείται, τα είδη και τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται. > Να κατανοήσουμε σε βάθος μέσα από την σύγκριση ομοειδών επιχειρήσεων την ανάλυση των οικονομικών δεικτών. Όλοι οι παραπάνω στόχοι της εργασίας αναλύονται σε τρία κεφάλαια εκ των οποίον το πρώτο κεφάλαιο κάνει μια θεωρητική προσέγγιση στο θέμα της ανάλυσης των δεικτών ενώ το δεύτερο κεφάλαιο περιλαμβάνει την σύγκριση των οικονομικών επιχειρήσεων στο κλάδο των γαλακτοβιομηχανιών, της νεογαλ και της εβροφάρμα. Αναλυτικά, το πρώτο κεφάλαιο αναφέρει λεπτομερειακά της δημοσιευμένες χρηματοοικονομικές καταστάσεις, δημοσιευμένες, που εμφανίζει η οικονομική μονάδα μετά το τέλος της διαχειριστικής περιόδου που συνήθως ορίζεται ως η 3

9 χρονική περίοδος από 1/1 έως 31/12. Παρουσιάζονται τα είδη και της μεθόδους της ανάλυσης που μπορεί να ακολουθήσει ο αναλυτής προκειμένου να φτάσει σε συμπεράσματα ασφαλή και με αξιοπιστία. Στο δεύτερο κεφάλαιο της εργασίας αντιπαρατίθεται η ανάλυση με την μέθοδο των αριθμοδεικτών κατά κύριο λόγο των οικονομικών επιχειρήσεων που δρουν στον χώρο των γαλακτοβιομηχανιών. Πρόκειται για της επιχείρησης «ΝΕΟΓΑΛ ΑΕ» και «ΕΒΡΟΦΑΡΜΑ» που αναπτύσσουν τις δραστηριότητες τους στο ελληνικό χώρο εδώ και αρκετές δεκαετίες. Τέλος, ακολουθούν σε ξεχωριστό κεφάλαιο τα συμπεράσματα όλων όσον έχουν αναφερθεί στα προηγούμενα μέρη της εργασίας. 4

10 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ - ΑΡΙΘΜΟΔΕΙΚΤΕΣ 1.1 Αναφορά στις χρηματοοικονομικές καταστάσεις Η ανάλυση των οικονομικών καταστάσεων μιας επιχείρησης όπως αναφέραμε και στην εισαγωγή βασίζεται στις οικονομικές καταστάσεις που καταρτίζει η μονάδα στο τέλος της διαχειριστικής περιόδου. Άλλες από αυτές τις καταστάσεις είναι υποχρεωτικές να τις δημοσιεύει στο κοινό και άλλες όχι. Παρακάτω θα αναφέρουμε τις υποχρεωτικά δημοσιευμένες καταστάσεις με την σειρά κατάρτισης τους και αυτό γιατί το αποτέλεσμα μιας οικονομικής καταστάσεις χρειάζεται για την συμπλήρωση ή και την κατάρτιση της άλλης. Έτσι, οι πέντε υποχρεωτικά καταρτιζόμενες καταστάσεις είναι: > Κατάσταση Λογαριασμού Αποτελεσμάτων Χρήσης > Πίνακες Διάθεσης Αποτελεσμάτων > Ισολογισμός > Κατάσταση Ταμειακών Ροών > Προσάρτημα 5

11 1.1.1 Κατάσταση Λογαριασμού Αποτελεσμάτων Χρήσης Η κατάσταση του λογαριασμού αποτελεσμάτων χρήσης είναι η οικονομική κατάσταση που εμφανίζει τα συνολικά καθαρά αποτελέσματα της δραστηριότητας της οικονομικής μονάδας που πραγματοποιεί μέσα στην χρήση που κλείνει, στις Πρόκειται για την όγδοη ομάδα του Λογιστικού Σχεδίου που περιλαμβάνει τους λογαριασμούς αποτελέσματος και συγκεκριμένα τον λογαριασμό 86 «Αποτελέσματα Χρήσης». Ο λογαριασμός χρησιμοποιείται μόνο στο τέλος της χρήσης για τον προσδιορισμό των αποτελεσμάτων, κερδών ή ζημιών και καταρτίζεται υποχρεωτικά μαζί με τον ισολογισμό στο τέλος κάθε κλειόμενης χρήσης. Αποτελεί συνεπώς λογαριασμό «συγκεντρώσεως ή συνθέσεως». Καταχωρείται στο βιβλίο απογραφών και ισολογισμών αμέσως μετά τον ισολογισμό. Το συνολικό αποτέλεσμα της χρήσεως προκύπτει από την διαφορά των καθαρών θέσεων των ισολογισμών έναρξης και λήξης της χρήσης. Στον λογαριασμό των αποτελεσμάτων χρήσεως, για την ανάλυση του 6

12 αποτελέσματος περιέχονται περιληπτικά τα μεγέθη των εσόδων και των εξόδων, καθώς και τα οργανικά και έκτακτα κέρδη και ζημίες, τα έσοδα και τα έξοδα προηγούμενων χρήσεων.2 Ο καθορισμός του καθαρού αποτελέσματος χρήσης, πριν την αφαίρεση των φόρων, προκύπτει από: > Το αποτέλεσμα εκμεταλλεύσεως, και τα έσοδα από παρεπόμενες δραστηριότητες, > Τα χρηματοοικονομικά αποτελέσματα (έσοδα-έξοδα), > Τα έξοδα των λειτουργιών: έξοδα διοίκησης, έρευνας και ανάπτυξης, διαθέσεως και χρηματοοικονομικής τα οποία δεν είναι διαμορφωτικά του μικτού αποτελέσματος, > Τα έκτακτα και ανόργανα αποτελέσματα (έσοδα, κέρδη, έξοδα, ζημιές), > Τα έσοδα και έξοδα προηγούμενων χρήσεων που πραγματοποιήθηκαν μέσα στη χρήση, > Τις προβλέψεις για ζημίες και έξοδα εξαιρετικού χαρακτήρα, > Τις μη ενσωματωμένες στο λειτουργικό κόστος αποσβέσεις πάγιων στοιχείων. 2 Σακέλλη. Ε., (2003), Το ελληνικό Λογιστικό Σχέδιο, Εκδόσεις Ε.Σακέλλη, 2η Έκδοση, Γ' Τόμος, Αθήνα. 7

13 Τα παραπάνω αποτελέσματα μεταφέρονται στους υπολογαριασμούς του 86 με την κατάλληλη ανάλυση, ώστε με βάση τα δεδομένα αυτά να είναι δυνατή η κατάρτιση της κατάστασης του λογαριασμού αποτελεσμάτων χρήσης σύμφωνα πάντα με το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο.3 Σύμφωνα με το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο, μετά την μεταφορά των υπολογαριασμών στο λογαριασμό 86 «Αποτελέσματα Χρήσεως» θα πρέπει να γίνει χρεοπίστωση του πρωτοβάθμιου λογαριασμού 86 με ταυτόχρονη χρέωση όλων των υπολογαριασμών που παρουσιάζουν πιστωτικό υπόλοιπο και αντίστροφα πίστωση εκείνων που παρουσιάζουν χρεωστικό υπόλοιπο. Η διαφορά καταχωρείται υπολογαριασμό «Καθαρά Αποτελέσματα Χρήσεως»,η οποία αν έχει χρεωστικό υπόλοιπο 3 Σακέλλη. Ε.,(2003), Το ελληνικό Λογιστικό Σχέδιο, Εκδόσεις Ε. Σακέλλη, 2η Έκδοση, Γ' Τόμος, Αθήνα., σελ

14 η χρήση κλείνει με ζημία ενώ αν είναι πιστωτικό κλείνει με κέρδος Πίνακας Διάθεσης Αποτελεσμάτων Ο πίνακας Διάθεσης Αποτελεσμάτων είναι οικονομική κατάσταση που εμφανίζει τον τρόπο διάθεσης των καθαρών αποτελεσμάτων της κλειόμενης χρήσης μιας μονάδας στους μετόχους της και όχι μόνο από τον σύνολο των δραστηριοτήτων της. Αναλυτικότερα, πρόκειται για λογαριασμό συγκεντρώσεως και διάθεσης των αποτελεσμάτων της κλειόμενης χρήσης αλλά και προηγουμένων χρήσεων και ταυτόχρονα παρουσιάζει τις μεταβολές στους λογαριασμούς της καθαρής θέσης της επιχείρησης μέσα στην χρήση που επήλθαν. Στην τελευταία εξαιρούνται οι μεταβολές που επήλθαν από αύξηση ή μείωση του μετοχικού ή εταιρικού κεφαλαίου ή λόγω αναπροσαρμογής της αξίας στοιχείων του ενεργητικού της οικονομικής μονάδας.5 4 Σακέλλη. Ε.,(2003), Το ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο, Εκδόσεις Ε. Σακέλλη, 2η Έκδοση, Γ Τόμος, Αθήνα.,σελ

15 Καταρτίζεται υποχρεωτικά στο τέλος της χρήσης όταν έχουμε διάθεση κερδών μαζί με τις υπόλοιπες οικονομικές καταστάσεις. Καταχωρείται στο βιβλίο απογραφών και ισολογισμών μετά τον ισολογισμό και την Κατάσταση Αποτελεσμάτων Χρήσης. Σύμφωνα με το Ε.Γ.Λ.Σ ο λογαριασμός «Αποτελέσματα προς Διάθεση» ανήκει στην όγδοη ομάδα και είναι ο 88 μαζί με τους υπολογαριασμούς που έχει. Στον λογαριασμό 88 «Αποτελέσματα προς Διάθεση» συμπεριλαμβάνονται όλα τα παρακάτω στοιχεία5: > Τα καθαρά αποτελέσματα, κέρδη ή ζημίες, της χρήσεως, > Το υπόλοιπο των κερδών της προηγούμενης χρήσεως, > Οι ζημίες της προηγούμενης ή των προηγούμενων χρήσεων όταν πρόκειται να καλυφτούν με κέρδη της κλειόμενης χρήσης ή με αποθεματικά, > Οι διαφορές φορολογικού ελέγχου προηγούμενων χρήσεων, 5 Σακέλλη. Ε.,(2003), Το ελληνικό Λογιστικό Σχέδιο, Εκδόσεις Ε. Σακέλλη, 2η Έκδοση, Γ' Τόμος, Αθήνα.,σελ

16 > Οι η ενσωματωμένοι στο λειτουργικό κόστος φόροι, > Τα αποθεματικά των οποίων αποφασίζεται η διάθεση για διανομή μερισμάτων ή για αύξηση κεφαλαίων ή για κάλυψη ζημιών. Ο λογαριασμός 88 «Αποτελέσματα προς Διάθεση» χρεώνεται με το φόρο εισοδήματος επί των κερδών της χρήσεως, ανεξάρτητα από το αν υπάρχουν ή όχι κέρδη προς διάθεση. Επίσης, χρεώνεται με τα διατιθέμενα κέρδη για μερίσματα, ποσοστά Διοικητικού Συμβουλίου, αποθεματικά και άλλα. Αντίθετα αν η κλειόμενη χρήση κλείνει με ζημία και δεν έχει κέρδη προς διάθεση, το χρεωστικό υπόλοιπο του λογαριασμού 88 μεταφέρεται σε χρέωση του λογαριασμού «Υπόλοιπο Ζημιών Χρήσεως εις Νέο» και εμφανίζεται με τον ομώνυμο τίτλο στον ισολογισμό (αναφερόμενος στην καθαρή θέση) Ισολογισμός Ο Ισολογισμός είναι μια λογιστική κατάσταση η οποία παρουσιάζει όλα τα περιουσιακά στοιχεία, τις υποχρεώσεις και 6 Σακέλλη. Ε.,(2003), Το ελληνικό Λογιστικό Σχέδιο, Εκδόσεις Ε. Σακέλλη, 2η Έκδοση, Γ' Τόμος, Αθήνα., σελ

17 την οικονομική θέση ενός οικονομικού οργανισμού συνοπτικά, κατά είδος και αξία, σε μια ορισμένη χρονική στιγμή και σε,, 7 ενιαίο νόμισμα. Μπορεί να θεωρηθεί το πιο σημαντικό έγγραφο από τις υπόλοιπες υποχρεωτικά καταρτιζόμενες καταστάσεις από άποψη οικονομικής πληροφόρησης και γι αυτό ακόμη και σήμερα έχει επικρατήσει με τον όρο «Ισολογισμό» να αναφερόμαστε στο σύνολο και των τεσσάρων μαζί εγγράφων (Κατάσταση Λογαριασμού Αποτελεσμάτων Χρήσης, Πίνακες Διάθεσης Αποτελεσμάτων, Ισολογισμός και Προσάρτημα Ισολογισμού και Αποτελεσμάτων Χρήσης). Ακόμη, από την νομοθεσία επιβάλλεται η δημοσιοποίηση του και αποτελεί το παλιότερο έγγραφο σε σχέση με τα υπόλοιπα78. Πρόκειται για τον λογαριασμό 89 «Ισολογισμός» της όγδοης ομάδας του Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου που χρησιμοποιείται στο τέλος της χρήσης για της εγγραφές κλεισίματος οπότε και δημοσιεύεται από την οικονομική 7 Ρεβανόγλου, Α. και Γεωργοπούλου, Ι., (2003), Γενική Λογιστική με Ε.Γ.Λ.Σ, Εκδόσεις ΙηΐΘΓϋοοΚε, Έκδοση 3η, Αθήνα, σελ Μπαλτσής, Κ., (2003), Ανάλυση Χρηματοοικονομικών Καταστάσεων, Καβάλα, σελ

18 μονάδα και στην έναρξη της νέας χρήσης για τις εγγραφές ανοίγματος των λογαριασμών του ισολογισμού. Η καταχώρηση του γίνεται στο βιβλίο απογραφών και ισολογισμών και καταχωρίζεται μετά την απογράφη που διενεργείται στην επιχείρηση. Ο Ισολογισμός περιλαμβάνει δύο βασικά μέρη από τα οποία αντλεί ο κάθε ενδιαφερόμενος πληροφορίες και βάση των οποίων γίνεται η κατάταξη των στοιχείων, το Ενεργητικό και το Παθητικό Ενεργητικό Ισολογισμού Το Ενεργητικό περιλαμβάνει όλα εκείνα τα περιουσιακά στοιχεία της οικονομικής μονάδας με βάση τον ρυθμό ρευστοποιήσιμα στοιχεία που ανήκουν στο Πάγιο Ενεργητικό, στοιχεία που δεν προτίθεται η επιχείρηση να ρευστοποιήσει πριν από ένα έτος και ακλουθούν τα ευκολότερα ρευστοποιήσιμα στοιχεία αποτελώντας το Κυκλοφορούν Ενεργητικό. 13

19 Ομάδες του Ελληνικού Σχεδίου που κατατάσσονται στο Ενεργητικό είναι οι ομάδες 1 έως 3. Η πρώτη ομάδα περιλαμβάνει τους λογαριασμούς των εδαφικών εκτάσεων, μηχανημάτων, μεταφορικών μέσων, ενσώματες και ασώματες ακινητοποιήσεις και οτιδήποτε άλλο στοιχείο που μπορεί να θεωρηθεί ως πάγιο της οικονομικής μονάδας. Η δεύτερη ομάδα περιέχει τους λογαριασμούς των αποθεμάτων σε εμπορεύματα και των εμπορευμάτων που βρίσκονται σε εξέλιξη. Τις πρώτες και βοηθητικές ύλες, τα αναλώσιμα υλικά και τα είδη συσκευασίας. Στην τελευταία ομάδα ανήκουν κατά βάση οι πελάτες, τα γραμμάτια εισπρακτέα, μετοχές, ομολογίες, χρεώστες διάφοροι και τα χρηματικά διαθέσιμα, λογαριασμοί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού δείχνουν τον βαθμό ρευστότητας της, 9 επιχείρησης. 9 9 Ρεβανόγλου, Α. Και Γεωργοπούλου, Ι., (2003), Γενική Λογιστική με Ε.Γ.Λ.Σ, Εκδόσεις ΙπίΘΐΐοοΚε,'Έκδοση 3η, Αθήνα, σελ

20 Τα στοιχεία που απαρτίζουν το ενεργητικό για να ενταχθούν μέσα σε αυτό πρέπει να πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις10: > Όλα τα στοιχεία της πρέπει να ανήκουν κατά κυριότητα στην λογιστική μονάδα. > Να έχουν περιέλθει στη κυριότητα και κατοχή της οικονομικής μονάδας ύστερα από αγορά αυτών που να δικαιολογείται με τα αντίστοιχα παραστατικά, συνεπώς έχουν αντικειμενικά προσδιορισμένη τιμή. > Να είναι σε θέση να διατίθενται ή να χρησιμοποιούνται για την επίτευξη των αντικειμενικών σκοπών της οικονομικής μονάδας. Σε πολλές περιπτώσεις, ο καθορισμός του αποτελέσματος μιας χρήσης από την αντιπαράθεση των εσόδων που πραγματοποιήθηκαν μέσα στη χρήση με τα έξοδα που αντιστοιχούν στα έσοδα αυτά περιλαμβάνουν και πράξεις που δεν έχουν ολοκληρωθεί μέσα στην χρήση. Αυτές οι πράξεις 10 Ξανθάκης, Μ. Και Αλεξάκης, Χ.,(2006), Χρηματοοικονομική Ανάλυση Επιχειρήσεων, εκδόσεις Σταμούλη Α.Ε., Αθήνα, σελ

21 επιφέρουν μεταβολή στα έσοδα ή έξοδα της επιχείρησης και αφορούν την προσεχή ή προσεχείς χρήσεις. Για τους λόγους αυτούς, στο τέλος της χρήσης κατά την προσαρμογή των λογαριασμών προς τα πραγματικά δεδομένα δημιουργούμε τους αποκαλούμενους μεταβατικούς λογαριασμούς ή όπως επίσης λέγονται λογαριασμοί οριοθέτησης των χρήσεων11. Σύμφωνα με το Ε.Γ.Λ.Σ, «οι μεταβατικοί λογαριασμοί ενεργητικού και παθητικού δημιουργούνται, κατά κανόνα, στο τέλος κάθε χρήσεως με σκοπό την χρονική τακτοποίηση των εξόδων και εσόδων, έτσι ώστε στα αποτελέσματα της να περιλαμβάνονται μόνο τα έσοδα και τα έξοδα που πράγματι αφορούν τη συγκεκριμένη αυτή χρήση. Με την τακτοποίηση αυτήν πραγματοποιείται ταυτόχρονα η αναμόρφωση των λογαριασμών του ισολογισμού στο πραγματικό μέγεθος τους κατά την ημερομηνία λήξεως της χρήσεως» Σακέλλη,Ε.,(2003), Το ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο, Εκδόσεις Ε.Σακέλλη, 2η Έκδοση, Β' Τόμος, Αθήνα, σελ Σακέλλη,Ε.,(2003), Το ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο, Εκδόσεις Ε.Σακέλλη, 2η Έκδοση, Β' Τόμος, Αθήνα, σελ

22 Έτσι λοιπόν οι μεταβατικοί λογαριασμοί ενεργητικού εμφανίζονται χωριστά, κάτω από το σύνολο του ενεργητικού και παρουσιάζουν13: > Τα έξοδα που πληρώθηκαν μέσα στην κλειόμενη χρήση, αλλά αφορούν την επόμενη ή τις επόμενες χρήσεις (έξοδα προπληρωμένα) > Τα έσοδα που αφορούν την κλειόμενη χρήση, αλλά δεν εισπράχθηκαν ή δεν επιτρέπεται η καταχώρησης τους στη χρέωση προσωπικών λογαριασμών απαιτήσεων, επειδή δεν είναι ακόμη απαραίτητα. Γενικά λοιπόν, το ενεργητικό ενός Ισολογισμού αποτελείται από: > Οφειλόμενο κεφάλαιο, > Έξοδα εγκατάστασης, > Πάγιο Ενεργητικό, > Ασώματες ακινητοποιήσεις, > Ενσώματες Ακινητοποιήσεις, 13 Σακέλλη,Ε.,(2003), Το ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο, Εκδόσεις Ε.Σακέλλη, 2η Έκδοση, Β' Τόμος, Αθήνα, σελ

23 > Συμμετοχές και άλλες μακροπρόθεσμες χρηματοοικονομικές απαιτήσεις, > Κυκλοφορούν Ενεργητικό, > Αποθέματα, > Απαιτήσεις, > Χρεόγραφα, > Διαθέσιμα, > Μεταβατικοί λογαριασμοί ενεργητικού. Θα λέγαμε λοιπόν ότι το Ενεργητικό τμήμα της μονάδας αποτελεί τα μέσα δράσης της επιχείρησης, τους πόρους με τους οποίους ασκεί την δραστηριότητα της για την επίτευξη των στόχων της, δηλαδή το μέγιστο κέρδος της. Ότι έχει στην κατοχή της και αποκτήσει (έχουν ορισμένη διάρκεια ζωής) συμβάλλει στην λειτουργία της Παθητικό Ισολογισμού Το δεύτερο και εξίσου σημαντικό σκέλος ενός Ισολογισμού είναι το Παθητικό όπου εμφανίζονται οι βραχυπρόθεσμες και 18

24 οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις της οικονομικής μονάδας, η καθαρής της θέση και τα κεφάλαια που έχει στην διαθεσιμότητα της. Παρουσιάζει την ληκτότητα και τον χρόνο αποπληρωμής των υποχρεώσεων της σε τρίτους και φορείς της ίδιας μονάδας14. Περιλαμβάνει τις ομάδες 4 και 5 από το Λογιστικό Σχέδιο με τους επιμέρους λογαριασμούς τους. Η τέταρτη ομάδα παρουσιάζει τα ίδια και αποθεματικά κεφάλαια της οικονομικής μονάδας, τις προβλέψεις για τυχόν κινδύνους στο μέλλον και τις υποχρεώσεις της σε τραπεζικά συστήματα, άλλες συνδεδεμένες επιχειρήσεις και αφορούν χρονικό διάστημα εντός τριών έως πέντε ετών. Η τελευταία και Πέμπτη ομάδα εμπεριέχει τις υποχρεώσεις της στο άμεσο μέλλον της εντός ενός χρόνου και συνήθως αυτές αφορούν προμηθευτές, γραμμάτια πληρωτέα, ασφαλιστικά ταμεία, έμμεσους και άμεσους φόρους. 14 Ρεβανόγλου, Α. Και Γεωργοπούλου, Ι., (2003), Γενική Λογιστική με Ε.Γ.Λ.Σ, Εκδόσεις ΙπίΘΐΐοοΚε,'Έκδοση 3η, Αθήνα, σελ

25 Ακολουθούν οι μεταβατικοί λογαριασμοί του Παθητικού, οι οποίοι όπως και οι λογαριασμοί Ενεργητικού «εξυπηρετούν το σκοπό της αναμόρφωσης των λογαριασμών του ισολογισμού στο πραγματικό μέγεθος τους κατά την ημερομηνία λήξης της χρήσεως». Χρησιμοποιούνται στο τέλος της χρήσεως και μπορεί κανείς να τους βρει κάτω από το σύνολο των στοιχείων του Παθητικού15. Σύμφωνα με το Ε.Γ.Λ.Σ., οι μεταβατικοί λογαριασμοί του Παθητικού περιλαμβάνουν ξεχωριστά πάντα16. > Τα έσοδο που εισπράχτηκαν μέσα στην κλειόμενη χρήση αλλά αφορούν την επόμενη ή τις επόμενες χρήσεις. > Τα έξοδα που έγιναν και αφορούν την κλειόμενη χρήση, αλλά δεν πληρώθηκαν ή δεν πιστώθηκαν σε προσωπικούς λογαριασμούς μέσα σ αυτήν και δεν είναι δυνατή η πίστωση τους σε τέτοιους λογαριασμούς επειδή δεν είναι απαιτητά στο τέλος της χρονιάς. 15 Σακέλλη,Ε.,(2003), Το ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο, Εκδόσεις Ε.Σακέλλη, 2η Έκδοση, Β' Τόμος, Αθήνα, σελ Σακέλλη,Ε.,(2003), Το ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο, Εκδόσεις Ε.Σακέλλη, 2η Έκδοση, Β' Τόμος, Αθήνα, σελ

26 Συμπερασματικά περιλαμβάνει τα εξής στοιχεία: λοιπόν, το Παθητικό ενός Ισολογισμού > Κεφάλαιο, > Προβλέψεις για κινδύνους και έξοδα, > Υποχρεώσεις, > Μακροπρόθεσμες Υποχρεώσεις, > Βραχυπρόθεσμες Υποχρεώσεις, > Μεταβατικοί λογαριασμοί Παθητικού. Στο σημεία αυτό πρέπει να αναφερθούμε και στους λογαριασμούς τάξεως που εμφανίζονται κάτω από το σύνολο του Ενεργητικού και Παθητικού αντίστοιχα. Οι λογαριασμοί τάξεως δίνουν πρόσθετες χρήσιμες πληροφορίες για τα στοιχεία της επιχείρησης. Διακρίνονται σε λογαριασμός τάξεως χρεωστικούς και πιστωτικούς. Οι χρεωστικοί λογαριασμοί μπορεί να αφορούν αλλότρια περιουσιακά στοιχεία, απαιτήσεις από αμφοτεροβαρείς συμβάσεις, χρεωστικοί λογαριασμοί εγγυήσεων και άλλα. Αντίστοιχα οι πιστωτικοί λογαριασμοί περιλαμβάνουν πιστωτικούς λογαριασμούς εγγυήσεων και εμπράγματων 21

27 ασφαλειών, υποχρεώσεις από αμφότερες συμβάσεις, δικαιούχοι αλλότριων περιουσιακών στοιχείων και άλλα Είδη Ισολογισμών Ο Ισολογισμός μιας οικονομικής οντότητας μπορεί να χαρακτηριστεί βάση κάποιων βασικών γνωρισμάτων που έχουν σχέση με το χρόνο, τον σκοπό που εξυπηρετεί, την σπουδαιότητα του και από την σκοπιά της ίδιας της οντότητας. Αναλυτικά για το καθένα ακολουθεί παρακάτω : > Ανάλογα με την χρονική στιγμή κατάρτισης του ένας Ισολογισμός μπορεί να χαρακτηριστεί τακτικός, προσωρινός και έκτακτος. Τακτικός είναι ο Ισολογισμός που καταρτίζεται στο τέλος ενός ημερολογιακού έτους, δηλαδή τα στοιχεία του αφορούν το διάστημα 1/1 έως 31/12 και αποκαλείται αλλιώς Ισολογισμός Εκμεταλλεύσεως ή Τέλους Χρήσης. Προσωρινός είναι ο Ισολογισμός που καταρτίζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και έχει συνήθως εσωτερική χρήση. 17 Ρεβανόγλου, Α. Και Γεωργοπούλου, Ι., (2003), Γενική Λογιστική με Ε.Γ.Λ.Σ, Εκδόσεις ΙπίΘΐΐοοΚε,'Έκδοση 3η, Αθήνα, σελ Ρεβανόγλου, Α. Και Γεωργοπούλου, Ι., (2003), Γενική Λογιστική με Ε.Γ.Λ.Σ, Εκδόσεις ΙπίΘΐΐοοΚε,'Έκδοση 3η, Αθήνα, σελ

28 Καθορίζεται από την ίδια την επιχείρηση ο χρόνος κατάρτισης (ανά δίμηνο, τρίμηνο κ.τ.λ.) ενώ οι πληροφορίες του είναι πολύ σημαντικές για στελέχη της Διοίκησης. Έκτακτος είναι ο Ισολογισμός που καταρτίζεται έκτακτα και σε ιδιαίτερες συνήθως περιπτώσεις, όπως Ισολογισμός διάλυσης όταν πρόκειται για διάλυση της εταιρίας, Ισολογισμός συγχώνευσης με κάποια άλλη οικονομική μονάδα και ούτω κάθε εξής. > Ανάλογα με τον σκοπό και τις διαδικασίες κατάρτισης του έχουμε ισολογισμό φορολογικό που συνήθως ρυθμίζεται από την αντίστοιχη φορολογική νομοθεσία, ισολογισμό εμπορικό και ισολογισμό ενοποιημένο. Ο τελευταίος ετοιμάζεται όταν έχουμε όμιλο επιχειρήσεων και αποτελεί σύνοψη των ισολογισμών των εκάστοτε οικονομικών μονάδων ενός ομίλου. > Ανάλογα με την σπουδαιότητα και σημασία που έχει ο ισολογισμός σε χρηματοοικονομικό επίπεδο και σε επίπεδο κινήσεων ή μεταβολών. Για παράδειγμα, αν περιλαμβάνει τις 23

29 κινήσεις μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου μέσα στην χρήση. > Ανάλογα με την σκοπιά της οικονομικής των επιχειρήσεων ο ισολογισμός μπορεί να είναι στατικός, δυναμικός, ονομαστικός και οργανικός. Στατικός είναι όταν για την προετοιμασία του ισολογισμού λαμβάνονται υπόψη τόσο η εμπορική όσο και φορολογική νομοθεσία που ισχύει κάθε φορά και το αποτέλεσμα αυτού προσδιορίζεται από την σύγκριση δύο διαδοχικών ισολογισμών. Δυναμικός είναι όταν η αξία της οικονομικής μονάδας σαν σύνολο δεν συμπίπτει με τα αλγεβρικό άθροισμα της αξίας των επιμέρους στοιχείων της. Το μέγεθος της εξαρτάται αποκλειστικά από την αποδοτικότητα της μέσα στο περιβάλλον που δραστηριοποιείται και δρα. Επιχείρηση δηλαδή που δεν έχει πωλήσεις στην αγορά δεν έχει αξία. Ονομαστικός είναι ο ισολογισμός όπου το πραγματικό αποτέλεσμα της επιχείρησης μετριέται στο τέλος κατά την διάλυση της, συγκρίνοντας το αρχικό ποσό εισφοράς με το τελικό ποσό που αποκομίζει ύστερα από την δραστηριότητα 24

30 της. Συνέπεια αυτού είναι ότι ο ισολογισμός καταφεύγει στο τρόπο μα μετρήσει σε νομισματικές μονάδες κάποια χρονική στιγμή με ακρίβεια την μεταβολή που έχει επέλθει στην περιουσία της οικονομικής μονάδας. Ο ονομαστικός δηλαδή έχει περισσότερο την μορφή χρήμα-πράγμα-χρήμα. Τέλος, ο οργανικός είναι διαφορετικός από τις τρείς προηγούμενες μορφές και υποστηρίζει πως το κύκλωμα της κυκλοφορίας έχει την μορφή πράγμα-χρήμα-πράγμα. Το αποτέλεσμα καθορίζεται ως η διαφορά που αντίτιμου πώλησης από την αντικατάσταση των πωληθέντων κατά της στιγμή της πώλησης Ισότητα του Ισολογισμού Τα περιουσιακά στοιχεία που συγκροτούν την οικονομική μονάδα διατυπώνονται στην παρακάτω ισότητα που απαρτίζει και τον Ισολογισμό Ε = Π Ε = ΠΠ + ΚΠ 25

31 Όπου έχουμε Ε: Ενεργητικό της μονάδας, Π: Παθητικό ΠΠ: Πραγματικό Παθητικό και ΚΠ: Καθαρή Περιουσία Το Ενεργητικό αποτελείται από τα στοιχεία που αναφέρθηκαν παραπάνω και βάση των οποίων στηρίζεται η παραγωγική της διαδικασία κατά βάση, τα μέσα δράσης που έχει στην κατοχή της. Το Πραγματικό Παθητικό περιλαμβάνει όλες της υποχρεώσεις της οικονομικής μονάδας, μακροπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες και η Καθαρή Περιουσία αποτελεί τα κεφάλαια που έχει στην διάθεση της με στόχο την πραγματοποίηση επενδύσεων. Οι μορφές που μπορεί να πάρει ένας Ισολογισμός ως προς την Καθαρή Περιουσία είναι τρείς, θετικός, αρνητικός και ουδέτερος. Φυσικά λόγο της μεταβολής της δραστηριότητας της οικονομικής μονάδας μεταβάλλεται κάθε φορά και η περιουσιακή της συγκρότηση (πραγματοποιούνται έσοδα, νέες υποχρεώσεις, υφίσταται ζημίες και άλλες). Συνέπεια αυτής της 26

32 μεταβολής είναι ότι ο ισολογισμός κάθε φορά θα παρουσιάζει και διαφορετικό αποτέλεσμα, θα μεταπέσει στις άλλες δύο μορφές (θετικός, ουδέτερος, αρνητικός)19. > Θετικός Ισολογισμός: Στον θετικό ισολογισμό σύμφωνα πάντα με την παραπάνω ισότητα το Ε θα πρέπει να προκύπτει μεγαλύτερο από το ΠΠ, οπότε προκύπτει πως η ΚΠ είναι θετική. Αυτό δείχνει πως η μονάδα όχι μόνο είναι σε θέση να εξοφλεί τις διάφορες υποχρεώσεις που έχει προς τρίτους αλλά είναι σε θέση να τοποθετεί ένα ορισμένο χρηματικό ποσό σαν αποθεματικό κεφάλαιο στο τέλος της κλειόμενης χρήσης. > Αρνητικός Ισολογισμός: Όταν έχουμε αρνητικό ή παθητικό ισολογισμό σημαίνει ότι το Ε είναι μικρότερο από το ΠΠ, κάτι που δείχνει πως η επιχείρηση δεν είναι σε θέση να πληρώσει ούτε τις οφειλές που έχει προς τρίτους. Στην περίπτωση αυτή λέμε ότι η επιχείρηση παρουσιάζει έλλειμμα ή αλλιώς ζημία. Η ΚΠ είναι αρνητική και δεν αποταμιεύει κανένα χρηματικό ποσό. 19 Ρεβανόγλου, Α. Και Γεωργοπούλου, Ι., (2003), Γενική Λογιστική με Ε.Γ.Λ.Σ, Εκδόσεις ΙπίΘΐΐοοΚε,'Έκδοση 3η, Αθήνα, σελ

33 > Ουδέτερος Ισολογισμός: Στον ουδέτερο ισολογισμό, καταλήγουμε στην ισότητα Ε = ΠΠ, όπου συμπεραίνουμε ότι η ΚΠ είναι μηδενική. Κάτι τέτοιο δείχνει πως ότι περιουσιακά στοιχεία έχει η επιχείρηση τα οφείλει σε τρίτους, η χρήσης τους εξυπηρετεί στο να εξοφλεί της διάφορες υποχρεώσεις της χωρίς να έχει περιθώριο συγκέντρωσης αποθεματικού κεφαλαίου Προσάρτημα Ισολογισμού και Αποτελεσμάτων Χρήσης Το προσάρτημα Ισολογισμού και Αποτελεσμάτων Χρήσης είναι μια επιπρόσθετη οικονομική κατάσταση, απαραίτητη για το συμπλήρωμα των υπόλοιπων καταστάσεων, η οποία παρέχει πρόσθετες ή επεξηγηματικές πληροφορίες των στοιχείων που απαρτίζουν των ισολογισμό και τον λογαριασμό Αποτελεσμάτων Χρήσης. Σκοπός της πρόσθετης αυτής πληροφόρησης είναι η διευκόλυνση όσο ενδιαφερομένων μελετούν τις οικονομικές καταστάσεις, η κατανόηση των περιεχόμενων τους με επιπλέων Μπαλτσής, Κ., (2003), Ανάλυση Χρηματοοικονομικών Καταστάσεων, Καβάλα, σελ

34 στοιχεία, ο προσδιορισμός της πραγματικής οικονομικής θέσης στην οποία βρίσκεται η επιχείρηση και τα ακριβή αποτελέσματα, κέρδη ή ζημία, που έχει από την άσκηση της δραστηριότητας της. Το Προσάρτημα χρησιμοποιείται μόνο στο τέλος κάθε χρήσης και καταρτίζεται υποχρεωτικά στο μητρώο εταιριών και Εταιριών Περιορισμένης Ευθύνης του Υπουργείου Εμπορίου, σε αντίθεση με τις άλλες οικονομικές καταστάσεις που δημοσιεύονται υποχρεωτικά στις οικονομικές εφημερίδες. Το περιεχόμενο ενός προσαρτήματος είναι απαραίτητο και εξίσου σημαντικό με εκείνο των υπόλοιπων καταστάσεων. Οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται σε ένα Προσάρτημα 91 Ισολογισμού και Αποτελεσμάτων Χρήσης είναι οι παρακάτω : > Οι μέθοδοι που εφαρμόστηκαν για την αποτίμηση, τον υπολογισμό των διορθώσεων αξίων στοιχείων του ενεργητικού Μπαλτσής, Κ., (2003), Ανάλυση Χρηματοοικονομικών Καταστάσεων, Καβάλα, σελ

35 (προβλέψεις και αποσβέσεις) και τον υπολογισμό των αναπροσαρμοσμένων αξίων των στοιχείων του Ενεργητικού, > Πρόσθετες αποσβέσεις που τυχόν έγιναν σε πάγια στοιχεία του Ενεργητικού, > Συμμετοχές της οικονομικής μονάδας με ποσοστό μεγαλύτερο του 10% σε άλλους οικονομικούς οργανισμούς, > Ο αριθμός και η ονομαστική αξία των νέων μετόχων της εταιρίας, για της οποίες έχει γίνει εγγραφή μέσα στην χρήση, > Οι υποχρεώσεις της επιχείρησης, για της οποίες η προθεσμία εξόφλησης τους ξεπερνούν τα πέντε χρόνια από την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού και οι υποχρεώσεις που καλύπτονται με εμπράγματες ασφάλειες, αναφερόμενοι στην φύση και την μορφή που έχουν, > Οι καθαρές πωλήσεις της επιχείρησης ανά κατηγορίες δραστηριότητας και ανά γεωγραφική περιοχή που 30

36 διενεργούνται, όταν μάλιστα η διαφορά μεταξύ της κατηγορίας και γεωγραφικής περιοχής διαφέρει σημαντικά, > Ο μέσος αριθμός του εργατικού δυναμικού που απασχολήθηκε κατά την διάρκεια της χρήσης, με αναφορά αναλυτικά ανά κατηγορίες στις αποδοχές (μισθούς, ημερομίσθια) και τις κοινωνικές επιβαρύνσεις, > Η κάθε μορφής εγγυήσεις της οικονομικής μονάδας που δεν εμφανίζονται στο παθητικό ανά κατηγορίες. Σε περίπτωση που οι εγγυήσεις εμφανίζονται στους λογαριασμούς τάξεως γίνεται ανάλυση των λογαριασμών αυτών, > Οι μεταβολές στα πάγια περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης, με τέτοιο τρόπο ώστε σε κάθε πρωτοβάθμιο λογαριασμό να αντιστοιχούν η αξία κτήσεως ( κόστος αγοράς του παγίου), οι αγορές τις χρήσεως (προσθήκες, βελτιώσεις παγίων στοιχείων), οι εξαγωγές δηλαδή πωλήσεις αυτών, οι αποσβέσεις της χρήσεως, οι συνολικές αποσβέσεις μέχρι την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού και η αναπόσβεστη αξία κατά το τέλος της χρήσεως του ισολογισμού. 31

37 > Τα ποσά των φόρων που οφείλονται καθώς και εκείνα που αναμένεται να προκύψουν από την κλειόμενη αλλά και από προηγούμενες χρήσης με την προϋπόθεση ότι τα ποσά αυτά είναι σημαντικά και δεν εμφανίζονται στις υποχρεώσεις της οικονομικής μονάδας. Όπως γίνεται αντιληπτό, οι επεξηγηματικές αυτές πληροφορίες αποτελούν σημαντικό κομμάτι διότι παρέχουν επιπλέων πληροφόρηση απαραίτητη στο άμεσα ενδιαφερόμενο κοινό της λογιστικής επιστήμης και όχι μόνο. Εξυπηρετούν των κοινωνικό σκοπό της λογιστικής, αφού ακόμη η κατάρτιση και η δημοσίευση του κοινωνικού ισολογισμού δεν έχει καθιερωθεί νομοθετικά στην χώρα μας, περιέχοντας αρκετά κοινωνικοοικονομικά δεδομένα Κατάσταση Ταμειακών Ροών Η τελευταία οικονομική κατάσταση που καταρτίζει η οικονομική μονάδα είναι η Κατάσταση Ταμειακών Ροών, κατάσταση που βασίζεται και είναι αλληλένδετη με τον 32

38 Ισολογισμό και την Κατάσταση Αποτελεσμάτων Χρήσης. Η Κατάσταση Αποτελεσμάτων Χρήσης μαζί με την Κατάσταση Ταμειακών Ροών αποτελεί το συνδετικό κρίκο μεταξύ δύο διαδοχικών ισολογισμών και επεξηγεί τις μεταβολές που έχουν επέλθει στα ίδια κεφάλαια της επιχείρησης μέσα σε ορισμένη χρονική περίοδο. Και οι δύο καταστάσεις μαζί καλύπτουν όλα τα γεγονότα που έγιναν μέσα στην χρήση, που στο τέλος της διαχειριστικής περιόδου αποτυπώνονται στην κατάσταση του Ισολογισμού και δείχνουν πως τα κέρδη από την άσκηση της δραστηριότητας της επιχείρησης επηρεάζουν την χρηματοοικονομική της κατάσταση. Παρ όλα αυτά η κατάσταση Α.Χ. δεν ερμηνεύει και δεν αναφέρεται λεπτομερειακά για τυχόν μεταβολές που έχουν πραγματοποιηθεί στα έσοδα και έξοδα της επιχείρησης κατά την διάρκεια της χρήσης και που είναι σε θέση να επηρεάζουν τα καθαρά κέρδη της ίδιας. 33

39 Τέτοιου είδους μεταβολές είναι η συνολική μεταβολή σε παρακρατούμενα κέρδη ή μια μεταβολή στα στοιχεία της καθαρής θέσης, όπως μία αύξηση κεφαλαίου με έκδοση νέων μετοχών κατά την διάρκεια της χρήσης. Αυτές οι μεταβολές στην καθαρή θέση περιέχονται στην κατάσταση ταμειακών ροών, η οποία παρουσιάζει τις ταμειακές εισροές και εκροές της επιχείρησης σε ορισμένο χρονικό διάστημα και ταυτόχρονα ερμηνεύει τις όποιες αλλαγές στα επιμέρους στοιχεία του ενεργητικού και παθητικού. Η κατάσταση Ταμειακών Ροών συνδέεται με την ρευστότητα της επιχείρησης και παρέχει πληροφορίες για τις συναλλακτικές, επενδυτικές και χρηματοοικονομικές της κινήσεις που πραγματοποίησα την ίδια περίοδο. Μία τέτοια ενημέρωση των κινήσεων της μονάδας είναι δύσκολο να γίνει από την κατάσταση Α.Χ., εκτός εάν αυτή γίνεται με την μορφή υποσημειώσεων Ξανθάκης, Μ. Και Αλεξάκης, Χ.,(2006), Χρηματοοικονομική Ανάλυση Επιχειρήσεων, εκδόσεις Σταμούλη Α.Ε., Αθήνα, σελ

40 Γι αυτό έχει καταστεί απαραίτητη η κατάρτιση της κατάστασης ταμειακών ροών, προκείμενου να υπάρξει συνολική εικόνα των ταμειακών ροών σε μία λογιστική χρήση, ροές που προέρχονται από τις κύριες ή δευτερεύουσες δραστηριότητες της επιχείρησης ή από δραστηριότητες επενδυτικής φύσεως. Όσον αφορά την μορφή που έχουν οι κατάστασης ταμειακών ροών δεν υπάρχει συγκεκριμένως τύπος, αρκεί τα διάφορα στοιχεία να είναι ταξινομημένα με τέτοιο τρόπο ώστε να εμφανίζουν τις διαφορές κεφαλαίων από τις δραστηριότητες της επιχείρησης σε δεδομένη χρονική περίοδο, συνήθως κατά τη λογιστική χρήση. Η κύρια διαφορά των δύο καταστάσεων είναι ότι η μεν πρώτη κατάσταση (Α.Χ.) περιλαμβάνει μόνο τις συναλλαγές που προσδιορίζουν τα έσοδα και έξοδα της μονάδας (το οικονομικό της αποτέλεσμα) ενώ η δεύτερη περιλαμβάνει και συναλλαγές που επιφέρουν μεταβολές στα μέσα δράσης και τις υποχρεώσεις της επιχείρησης Ξανθάκης, Μ. Και Αλεξάκης, Χ.,(2006), Χρηματοοικονομική Ανάλυση Επιχειρήσεων, εκδόσεις Σταμούλη Α.Ε., Αθήνα, σελ

41 Η κατάρτιση των ταμειακών ροών γίνεται λοιπόν σύμφωνα με την πηγή δραστηριότητας της επιχείρησης, τα στοιχεία είναι όλα μαζί και ομαδοποιημένα. Η ταξινόμηση γίνεται σε τρεις επιμέρους κατηγορίες ταμειακών ροών, ταμειακές ροές από λειτουργικές δραστηριότητες, από επενδυτικές δραστηριότητες και ροές από χρηματοοικονομικές δραστηριότητες. > Ταμειακές ροές από λειτουργικές δραστηριότητας: Πρόκειται για τις εισροές και εκροές που προέρχονται από τις εργασίες της επιχείρησης, όλες της τις εισπράξεις, τις πληρωμές για το κόστος των πωληθέντων καθώς και άλλες δαπάνες κατά την διάρκεια της χρήσης. Η κατάσταση ταμειακών ροών εδώ μοιάζει πολύ με την κατάσταση Α.Χ. και δείχνει τις ροές κεφαλαίου που προήλθαν μόνο από τις δραστηριότητες της. > Ταμειακές ροές από επενδυτικές δραστηριότητες: Οι ροές αυτές αφορούν την απόκτηση και διάθεση μακροπρόθεσμα στοιχείων του ενεργητικού και άλλων επενδύσεων που δεν αφορούν συμπεριλαμβάνονται σε καμία περίπτωση στα ταμειακά ισοδύναμα. 36

42 > Ταμειακές ροές από χρηματοοικονομικές δραστηριότητες: Οι δραστηριότητες που καταλήγουν σε μεταβολές στο μέγεθος και στη συγκρότηση των ίδιων κεφαλαίων και του δανεισμού της επιχείρησης Πλεονεκτήματα της οικονομικής πληροφόρησης λογιστικών καταστάσεων Από την κατάρτιση των οικονομικών καταστάσεων όπως είναι φυσικό απορρέουν κάποια οφέλη και πλεονεκτήματα κυρίως για τον εξωτερικό κοινό που της παρακολουθεί και αποτελούν ιδιαίτερο για της μεταξύ τους συναλλαγές. Μια τέτοιου είδους πηγή πληροφόρησης για τους ενδιαφερόμενους σχετικά με την πορεία των οικονομικών οργανισμών απαιτεί χαμηλό κόστος εφόσον καταρτίζονται από της εταιρείες και έχουν στην διάθεση τους τις λογιστικές καταστάσεις αυτών. 37

43 Αποτελούν αναμφισβήτητα την πιο αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης αφού πριν την δημοσίευση τους στο ευρύ κοινό ελέγχονται λεπτομερώς από ορκωτούς ελεγκτές. Αυτό το γεγονός κάνει τους συναλλασσομένους να δείχνουν εμπιστοσύνη προς την εταιρεία και να είναι σε θέση να αποφασίζουν με μεγαλύτερη σιγουριά, χωρίς τον φόβο μιας κάποιας αποτυχημένης επένδυσης. Αποτελούν δηλαδή την αξιόπιστη εικόνα μια μονάδας για τον υπόλοιπο επιχειρησιακό κόσμο και όχι μόνο. Οι λογιστικές καταστάσεις δημοσιεύονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, κάνοντας της πληροφορίες των καταστάσεων πιο έγκαιρες και αξιόπιστες σε σχέση με άλλες που μπορεί να κυκλοφορούν στον χώρο των επενδύσεων. Ενημερώνουν σε μικρό χρονικό διάστημα τις οποίες μεταβολές έχουν επέλθει στα στοιχεία της επιχείρησης. Ένα επιπλέον όφελος αποτελεί το γεγονός ότι οι πληροφορίες των οικονομικών καταστάσεων είναι οι πλέων σχετικές και συναφή με το αντικείμενο της μελέτης για την λήψη αποφάσεων οικονομικής φύσης. Είναι οι πλέων βασικές στις 38

44 οποίες μπορεί να στηριχτεί ο ενδιαφερόμενος για την πραγματοποίηση επένδυσης ή συνεργασίες με την επιθυμητή οικονομική μονάδα. 1.2 Είδη Ανάλυσης Οικονομικών Καταστάσεων Ανάλογα με την θέση του αναλυτή που διενεργεί την ανάλυση των οικονομικών καταστάσεων, η ανάλυση διακρίνεται σε δύο είδη την εσωτερική και την εξωτερική Εσωτερική Ανάλυση Εσωτερική ανάλυση είναι η ανάλυση που πραγματοποιείται από στελέχη και άτομα που απαρτίζουν την οικονομική μονάδα και έχουν άμεση πρόσβαση σε στοιχεία προερχόμενα μέσα από αυτήν. Τα πρόσωπα αυτά μπορεί να έχουν διάφορες θέσης και αρμοδιότητες, που αντλούν πληροφορίες από τα λογιστικά της βιβλία και έγγραφα για να ελέγξουν τους επιμέρους λογαριασμούς που εφαρμόζονται Μπαλτσής, Κ., (2003), Ανάλυση Χρηματοοικονομικών Καταστάσεων, Καβάλα, σελ

45 Το κύριο πλεονέκτημα της εσωτερικής ανάλυσης αποτελεί το γεγονός ότι οι αναλυτές έχουν οποιαδήποτε χρονική στιγμή τα στοιχεία στην διάθεση τους, συνοδευόμενα με όλες τις σημειώσεις που αφορούν αυτά, της μεθόδους ή τις διαδικασίες που εφαρμόστηκαν. Χαρακτηρίζονται από μεγάλη ανάλυση και με κάθε λεπτομέρεια που τα συνοδεύει. Κάτι τέτοιο, κάνει την ανάλυση να απόκτα μεγαλύτερη διαύγεια και επιτρέπει στον αναλυτή να εμβαθύνει σ' αυτήν. Με την εσωτερική ανάλυση οι αναλυτές παρέχουν στην διοίκηση ενός οικονομικού οργανισμού εκείνες τις πληροφορίες που χρειάζονται ώστε να κινηθούν σωστά στην αγορά. Ενημερώνονται για την πρόοδο της επιχείρησης για την σύγκριση μεταξύ της υπάρχουσας προόδου με τα προγράμματα και στρατηγικές που εφαρμόζει η διοίκηση. Στοχεύει κυρίως να προσδιορίσει: > Τον βαθμό αποδοτικότητας της επιχείρησης, > Τις μεταβολές στην οικονομική θέση που έχουν επέλθει, Νιάρχου, Ν., (1996), Χρηματοοικονομική Ανάλυση Λογιστικών Καταστάσεων, Εκδόσεις Σταμούλης, 5η Έκδοση, Αθήνα - Πειραιάς, σελ

46 > Την πρόοδο που έχει σημειωθεί από την άσκηση της δραστηριότητας της, > Τις μεθόδους και διαδικασίες που εφαρμόστηκαν για την λειτουργία της μονάδας Εξωτερική Ανάλυση Η εξωτερική ανάλυση, σε αντίθεση με την εσωτερική, πραγματοποιείται από άτομα που βρίσκονται έξω από την επιχείρηση και βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στις πληροφορίες από της οικονομικές καταστάσεις που καταρτίζει ο οργανισμός. Ο αναλυτής έχει στην διάθεση του μόνο τα καταρτιζόμενα αυτά στοιχεία, γεγονός που τον κάνει να μην μπορεί να διεισδύει βαθιά μέσα στην επιχείρηση και να μην έχει πρόσβαση στα εσωτερικά της στοιχεία. Το έργο του γίνεται ακόμη πιο δύσκολο όταν τα στοιχεία στις καταστάσεις εμφανίζονται συνοπτικά. Οι εξωτερικές αναλυτές 41

47 ενδιαφέρονται κυρίως για την οικονομική θέση της μονάδας και την αποδοτικότητας της26. Όταν μιλάμε για των προσδιορισμό της οικονομικής θέσης μιας μονάδας εννοούμε: > Την δυνατότητα της επιχείρησης να ανταποκρίνεται στης τρέχουσες υποχρεώσεις της, ακόμη και κάτω από συνθήκες διαφορετικές εκείνων που υπάρχουν την στιγμή που γίνεται η ανάλυση. > Την δυνατότητα να εκμεταλλευτεί τυχόν ευκαιρίες που τις παρουσιαστούν, με την χρησιμοποίηση κεφάλαια από ίδιες πήγες ή από έκδοση νέων τίτλων ή ομολογιών ακόμη και με την άντληση κεφαλαίων από την προσφυγή στον τραπεζικό δανεισμό. > Την δυνατότητα πληρωμής των ληξιπρόθεσμων τόκων και των υποχρεώσεων, καθώς και την καταβολή μερισμάτων χωρίς διακοπή. Για τον προσδιορισμό της αποδοτικότητας της επιχείρησης, η αναλυτές ερευνούν: 26 Νιάρχου, Ν., (1996), Χρηματοοικονομική Ανάλυση Λογιστικών Καταστάσεων, Εκδόσεις Σταμούλης, 5η Έκδοση, Αθήνα - Πειραιάς, σελ

48 > Το ύψος των καθαρών κερδών που πραγματοποιεί > Την σταθερότητα των κερδών αυτών και > Την τάση βελτίωσης αυτών στο μέλλον. Και στις δύο περιπτώσεις ανάλυσης, εσωτερικής και εξωτερικής, οι αναλυτές ενδιαφέρονται κυρίως για την οικονομική της θέση και τον βαθμό αποδοτικότητας της. Η κάθε πλευρά με τα δικά της μέσα και τους δικούς της στόχους. Η εσωτερική ανάλυση βασίζεται στα λογιστικά βιβλία και σημείωσης της επιχείρησης ενώ η εξωτερική δίνει σημασία και μελετά τον Ισολογισμό, την κατάσταση Αποτελεσμάτων 97 Χρήσης και τον Πίνακα Διάθεσης Αποτελεσμάτων. Ανάλογα με τα στάδια διενεργείας της ανάλυσης των οικονομικών δεικτών ή χρηματοοικονομική ανάλυση διακρίνεται σε τυπική και ουσιαστική. 27 Μπαλτσής, Κ., (2003), Ανάλυση Χρηματοοικονομικών Καταστάσεων, Καβάλα, σελ

49 1.2.3 Τυπική Ανάλυση Η τυπική ανάλυση περιλαμβάνει το προπαρασκευαστικό στάδιο της ανάλυσης των οικονομικών καταστάσεων που προορίζονται για ανάλυση. Το στάδιο αυτό συνήθως περιλαμβάνει διαδικασίες που είναι απαραίτητες για την συνέχιση της αξιολόγησης των στοιχείων. Γίνεται σαφής χαρακτηρισμός των στοιχείων που απαρτίζουν την μονάδα και ομαδοποιούνται οι επιμέρους λογαριασμοί που 9 ο χρησιμοποιούνται στον κύριο λογαριασμό. Σε όλα της τα περιουσιακά της στοιχεία πραγματοποιείται ορθή αποτίμηση καθώς και έλεγχος για την πληρότητα αυτόν, σωστή ταξινόμηση και διάταξη ανάλογα με την χρήση του καθενός μέσα στην επιχείρηση. Στην τυπική ανάλυση γίνονται στρογγυλοποιήσεις στις ποσότητες και στα ποσά που συνοδεύουν τα περιουσιακά της στοιχεία. Αναφέρονται οι όποιες μεταβολές έχουν επέλθει σε αυτά, είτε πρόκειται για αύξουσα είτε φθίνουσα και η μέθοδοι των 28 Μπαλτσής, Κ., (2003), Ανάλυση Χρηματοοικονομικών Καταστάσεων, Καβάλα, σελ

50 αποσβέσεων που ακολουθεί και εφαρμόζει η μονάδα. Αποτελεί θα λέγαμε την βάση για να ακολουθήσει στην συνέχεια της ανάλυσης η ουσιαστική ανάλυση Ουσιαστική Ανάλυση Συνέχεια της τυπικής ανάλυσης είναι η ουσιαστική. Πρόκειται για περαιτέρω ανάλυση σε βάθος των στοιχείων της μονάδας, βασιζόμενοι πάντα στην προηγούμενη. Επεκτείνεται στην επεξεργασία, την σύγκριση, την ερμηνεία και αξιολόγηση των οικονομικών μεγεθών για τον προσδιορισμό της πραγματικής εικόνας της οικονομικής μονάδας. Είναι ένα από τα τρία βασικά εργαλεία που οδηγεί την μονάδα σε αξιολόγηση της αξίας της και του πλούτου που διαχειρίζεται29. Μια εξίσου σημαντική διάκριση της ανάλυσης στηρίζεται στα πεδία των συγκρίσεων που αναφέρεται. Έτσι έχουμε, τις χρονικές και επιχειρησιακές συγκρίσεις Χρονικές Συγκρίσεις 29 Νιάρχου, Ν., (1996), Χρηματοοικονομική Ανάλυση Λογιστικών Καταστάσεων, Εκδόσεις Σταμούλης, 5η Έκδοση, Αθήνα - Πειραιάς, σελ

51 Η ανάλυση που έχει ως αντικείμενο επεξεργασίας την ανάλυση των οικονομικών καταστάσεων δύο ή περισσοτέρων χρήσεων της ίδιας οικονομικής μονάδας ονομάζεται χρονική. Σ' αυτήν έχουμε επεξεργασία και σύγκριση των στοιχείων που απαρτίζουν τον ισολογισμό για να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την πορεία της μονάδας μέσα στα χρόνια σύγκρισης. Μελετούν πια είναι τα σημεία της που υστερεί και που έχει προβάδισμα ή παρατηρηθεί βελτίωση σε μερικά από αυτά. Αλλιώς ονομάζεται και ενδοεπιχειρησιακή σύγκριση αφού μελετά μεγέθη που αφορούν την ίδια μονάδα. Αυτή αναλύεται σε κάθετη ή στατική ανάλυση και οριζόντια ή δυναμική: > Κάθετη ή στατική ανάλυση: στην κάθετη ανάλυση τα επιμέρους κονδύλια που χρησιμοποιούνται αφορούν μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή των οικονομικών καταστάσεων. 46

52 Αναλύεται συγκεκριμένο κομμάτι αυτών και αφορούν μόνο αυτό. > Οριζόντια ή δυναμική ανάλυση: αντίθετα με την κάθετη ανάλυση, στην οριζόντια τα κονδύλια και οι διάφορες των κονδυλίων που προκύπτουν εμφανίζονται σε απόλυτους αριθμούς ή σε ποσοστό επί τις εκατό Επιχειρησιακές Συγκρίσεις Οι επιχειρησιακές είναι οι συγκρίσεις που έχουν ως πεδίο ανάλυσης της οικονομικής καταστάσεις επιχειρήσεων του ίδιου κλάδου. Εδώ κύριος δίνεται βαρύτητα πως κινήθηκε μέσα στην αγορά μια μονάδα, τι δυνατότητες είχε και σε τη επίπεδο βρίσκεται συγκριτικά με τις υπόλοιπες ανταγωνίστριες οικονομικές μονάδες Μέθοδοι Ανάλυσης Οικονομικών Καταστάσεων Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, αντικείμενο της ανάλυσης είναι η μελέτη και σύγκριση κατά αξία των στοιχείων που 47

53 περιλαμβάνονται στις οικονομικές καταστάσεις σε δεδομένη χρονική στιγμή αλλά και διαχρονικά30. Οι μέθοδοι ανάλυσης περιλαμβάνουν τρείς τεχνικές. Η πρώτη τεχνική αναφέρεται στην επιλογή των δεδομένων και υπολογισμό ορισμένων σχέσεων σχετικά με το τι συμπεράσματα επιδιώκει να λάβει η διοίκηση. Η δεύτερη τεχνική περιλαμβάνει την κατάταξη των στοιχείων, έτσι ώστε να εκτελεστούν οι σχετικοί υπολογισμοί και τέλος η Τρίτη αναφέρεται στην αξιολόγηση και ερμηνεία των αποτελεσμάτων που προκύπτουν από τις παραπάνω διαδικασίες. Οι παραπάνω τεχνικές ανάλυσης μπορούν να εφαρμοστούν είτε πρόκειται για αναλύσεις οικονομικών μεγεθών μιας χρήσεως είτε για αναλύσεις δύο η περισσοτέρων χρήσεων (δηλαδή διαχρονικά). 30 Μπαλτσής, Κ., (2003), Ανάλυση Χρηματοοικονομικών Καταστάσεων, Καβάλα, σελ

54 Οι μέθοδοι ανάλυσης που χρησιμοποιούν οι αναλυτές προκειμένου να εξάγουν σωστά συμπεράσματα για τις οικονομικές καταστάσεις μιας μονάδας είναι: Οριζόντια Μέθοδος Ανάλυσης Στην οριζόντια ανάλυση τα περιουσιακά στοιχεία τις μονάδας κατατάσσονται και ταξινομούνται από μια σειρά ετών που συνήθως αφορά 3 έως 5 έτη. Η αξιολόγηση των μεγεθών προκύπτει από την σύγκριση που έχει προηγηθεί με τα αντίστοιχα μεγέθη της ίδιας ή άλλης μονάδας31. Συγκεκριμένα η αξιολόγηση προκύπτει από: > Την σύγκριση των μεγεθών με εκείνων των προηγούμενων χρήσεων της ίδιας οικονομικής μονάδας, > Την σύγκριση των μεγεθών με άλλων ομοειδών οικονομικών μονάδων, > Σύγκριση με το μέσο όρο των αντιπροσωπευτικών μεγεθών του κλάδου στον οποίο ανήκει η οικονομική μονάδα, 31 Μπαλτσής, Κ., (2003), Ανάλυση Χρηματοοικονομικών Καταστάσεων, Καβάλα, σελ

55 > Σύγκριση με συγκεκριμένα πρότυπα μεγεθών. Άλλωστε η οριζόντια ανάλυση ονομάζεται διαφορετικά και συγκριτική διαχρονική ανάλυση, καθώς αποτελείται από συγκρίσεις μεγεθών πολλών χρήσεων. Παρακολουθείται η εξέλιξη των μεγεθών από χρήση σε χρήση ή από χρόνο σε χρόνο ή από μια χρονική περίοδο σε μια άλλη. Γι'αυτό άλλωστε η σχέση που εκφράζει την οριζόντια μέθοδο ανάλυσης περιλαμβάνει έτη και είναι Οριζόντια ανάλυση = Έτος - Έτος βάσης *100 Έτος βάσης Κάθετη Μέθοδος Ανάλυσης Στην κάθετη μέθοδο οι χρηματοοικονομικές καταστάσεις των μονάδων μετατρέπονται σε καταστάσεις κοινού μεγέθους για 50

56 να διευκολυνθούν οι συγκρίσεις μεταξύ των στοιχείων της ίδιας επιχειρήσεις ή μεταξύ επιχειρήσεων διαφορετικού μεγέθους. Οι οικονομικές καταστάσεις συντάσσονται σε ποσοστά επί τοις εκατό του συνόλου όσων προαναφέρθηκαν αντίστοιχα. Έτσι κάθε οικονομικό στοιχείο του Ενεργητικού και Παθητικού διαιρείται με το σύνολο του Ενεργητικού και Παθητικού αντίστοιχα. Κάθε οικονομικό στοιχείο της κατάστασης Αποτελεσμάτων Χρήσης διαιρείται με το σύνολο των κερδών, δηλαδή των πωλήσεων. Αντίστοιχα, γίνεται και στα οικονομικά μεγέθη του Πίνακα Διάθεσης Αποτελεσμάτων και ιδιαίτερα με τον λογαριασμό αποτελέσματα προς διάθεση που,,33 μετατρέπεται σε ποσοστό. Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι πως δείχνει άμεσα πόσο σημαντικό είναι το κάθε στοιχείο σε σχέση με το σύνολο του ενώ οι συγκρίσεις γίνονται γρήγορα και εύκολα και υπαρχή άμεση αντίληψη των διάφορων μεταξύ των στοιχείων ομοειδών επιχειρήσεων Νιάρχου, Ν., (1996), Χρηματοοικονομική Ανάλυση Λογιστικών Καταστάσεων, Εκδόσεις Σταμούλης, 5η Έκδοση, Αθήνα - Πειραιάς, σελ Μπαλτσής, Κ., (2003), Ανάλυση Χρηματοοικονομικών Καταστάσεων, Καβάλα, σελ

57 Η σχέση που απεικονίζει την κάθετη ανάλυση είναι Κονδύλι *100 Σ.Ε Μέθοδος Ανάλυσης Χρονολογικών Σειρών με Δείκτες Τάσης Η Τρίτη αυτή μέθοδος της ανάλυσης οικονομικών καταστάσεων αποτελεί μέρος της οριζόντιας μεθόδου ανάλυσης. Σε αυτήν τα οικονομικά μεγέθη της μονάδας που περιλαμβάνονται στις οικονομικές καταστάσεις ταξινομούνται κατά χρονολογική σειρά επιλέγεται ένα έτος, συνήθως το παλαιότερο, ως έτος βάσης και τα στοιχεία των επόμενων χρήσεων υπολογίζονται και εκφράζονται σε σχέση με το έτος βάσης Μπαλτσής, Κ., (2003), Ανάλυση Χρηματοοικονομικών Καταστάσεων, Καβάλα, σελ

58 Για τον υπολογισμό του έτους βάσης διαιρούμε το κονδύλι του έτους βάσης με τον εαυτό του και ύστερα το πολλαπλασιάζουμε με το 100. Για τον υπολογισμό των επόμενων χρήσεων διαιρείται το κονδύλι του κάθε έτους χωριστά με το έτος βάσης και ύστερα επί 100. Όταν ο δείκτης τάσεις είναι μικρότερος του 100 για κάθε χρήση χωριστά σημαίνει μείωση της τιμής για το έτος αυτό σε σχέση με την τιμή του έτους βάσης, ενώ όταν είναι μεγαλύτερη του 100 έχουμε αύξηση της τιμής σε σχέση πάντα με το έτος βάσης. Εμφανίζει λοιπόν τις ανοδικές και καθοδικές τάσεις των εκάστοτε οικονομικών μεγεθών από χρήση σε χρήση και τονίζει πληροφορίες και διαφορές που δεν είναι τόσο εμφανείς στην οριζόντια και κάθετη μέθοδο ανάλυσης. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό λοιπόν των δεικτών τάσεων είναι η ανάγλυφη απεικόνιση της πορείας ενός συγκεκριμένου οικονομικού μεγέθους. 53

59 1.4 Όρος Ανάλυσης Με τη βοήθεια των οικονομικών καταστάσεων, οι οποίες πηγάζουν κάθε φορά από την εκάστοτε επιχείρηση, μπορούμε με τη χρήση μεθόδων ανάλυσης να αντλήσουμε πληροφορίες για την πορεία της επιχείρησης μας και για την οικονομική της κατάσταση. Άρα με τον όρο Ανάλυση εννοούμε την κριτική διερεύνηση σε δεδομένη χρονική στιγμή, των οικονομικών καταστάσεων μιας επιχείρησης, όπως επίσης και τη ερμηνεία πρόσθετων πινάκων, δεδομένων και στατιστικών στοιχείων της επιχείρησης. ^ Συνολικά ^ Τμηματικά Συγκρίνοντας πάντα με την τάση που μπορεί να επικρατεί και με τα ιστορικά στοιχεία των υπαρχόντων ισολογισμών της ίδιας ή ομοειδούς επιχείρησης, με σκοπό της παρακολούθηση της οικονομικής της κατάστασης. 1.5 Σημασία Ανάλυσης 54

60 Με την ανάλυση των οικονομικών καταστάσεων έχουμε τη δυνατότητα να αναλύσουμε τα παρακάτω σε μια επιχείρηση: Την περιουσιακή της κατάσταση και την κεφαλαιακή διάθρωση της Την χρηματοπιστωτική της διάθρωση Την αποδοτικότητα της Τις επενδύσεις που μπορεί να πραγματοποιήσει Τη σύνθεση των δαπανών και των προσόδων της Τον κύκλο εργασιών της Τις πηγές και τις χρήσεις του κεφαλαίου της 1. 6 Σκοπός Ανάλυσης Αριθμοδείκτες Η ανάλυση των οικονομικών καταστάσεων μιας μονάδας με την μέθοδο των αριθμοδεικτών αποτελεί την πιο διαδεδομένη χρηματοοικονομικής ανάλυσης, αφού παρουσιάζει ανάγλυφα την στατική και δυναμική εικόνα της οικονομικής μονάδας. 55