...δεν σημαίνει χαμηλή νοημοσύνη Ονομάζεται δυσαριθμησία και είναι η μαθησιακή δυσκολία στα μαθηματικά. Τα παιδιά που παρουσιάζουν δυσκολίες στα μαθηματικά, δε σημαίνει πως έχουν χαμηλή νοημοσύνη. Της Ιωάννας Δημητριάδου * Ποια είναι τα συμπτώματα; Τα συμπτώματα που προειδοποιούν για τυχόν μαθησιακές δυσκολίες στην αριθμητική είναι τα εξής: -χαμηλή επίδοση στην εκτέλεση αριθμητικών πράξεων, κυρίως των πράξεων της αφαίρεσης και της διαίρεσης. -δυσκολίες αφομοίωσης των πινάκων του πολλαπλασιασμού. 1 / 5
-αδυναμία στη διάκριση και αναγνώριση των αριθμητικών συμβόλων. -αντιστροφή των αριθμών, δηλαδή το παιδί γράφει, π.χ.) 43 αντί 34 ή 382 αντί 283. -παράλειψη των αριθμών, δηλαδή το παιδί γράφει, π.χ.) 74 αντί 704, λόγω της αδυναμίας του στη διάκριση μανάδων, δεκάδων... -παράλειψη στον υπολογισμό των κρατουμένων την ώρα που το παιδί εκτελεί μια πράξη. -αντικατάσταση συμβόλων, δηλαδή το παιδί γράφει 6+3 αντί 6x3 και αντίστροφα. -αδυναμία εκτέλεσης απλών πράξεων με εμμονή στο μέτρημα με τα δάχτυλα. -αδυναμία ανάγνωσης και γραφής μεγάλων αριθμών. -αδυναμία σύνταξης και επίλυσης απλών και σύνθετων προβλημάτων. -δυσκολία στη μάθηση της ώρας. -δυσκολία στη διαχείριση χρημάτων. -δυσκολία στη διάκριση του δεξιά αριστερά. 2 / 5
Πώς αντιμετωπίζεται; Οι παρακάτω προτάσεις αντιμετώπισης γίνονται από το παιδί σε συνεργασία με το δάσκαλο ή το γονιό. Οι ασκήσεις είναι απλές, αλλά βασικές που όταν κατακτηθούν, το παιδί θα έχει τη δυνατότητα να μπει πιο εύκολα στον κόσμο των μαθηματικών. Οι ασκήσεις είναι οι εξής: Το παιδί -μαθαίνει να ξεχωρίζει τα σύμβολα των πράξεων. -μαθαίνει πως όλες οι πράξεις μπορούν να γίνουν κάθετα και οριζόντια. -μαθαίνει να χρησιμοποιεί διάφορα οπτικά ερεθίσματα και υλικά σε συνδυασμό με λεκτική εκφορά, έτσι ώστε να κατανοήσει τη χρησιμότητα κάθε αριθμητικής πράξης. -μαθαίνει να μετρά, πρώτα μέχρι το 10, μέχρι να φτάσει στο 100 με τη σειρά και έπειτα ανάποδα. Κάθε φορά που θα λέει έναν αριθμό, θα βάζει μια χάντρα ή ένα βόλο ή ένα φασόλι μέσα σε κουτί ή βαζάκι. Έπειτα, όταν θα ξεκινήσει να μετράει ανάποδα, θα βγάζει μια χάντρα ή ένα βόλο ή ένα φασόλι από το κουτί ή το βαζάκι. 3 / 5
-μαθαίνει πρόσθεση και αφαίρεση. Προσθέτει ή αφαιρεί πρώτα με το 0, ύστερα με μονοψήφιους, διψήφιους, τριψήφιους και τέλος με πολυψήφιους αριθμούς, κάνοντας κάθετα τις πράξεις. Πρώτα κάνει πράξεις χωρίς κρατούμενα και ύστερα με κρατούμενα. Καλό είναι τους αριθμούς στις πράξεις να τους τοποθετεί σε στήλες, να κυκλώνει τα κρατούμενα και όταν τα χρησιμοποιεί να τα σβήνει με διαφορετικό χρώμα μολυβιού. -μαθαίνει τον πίνακα του πολλαπλασιασμού. Σε χαρτόνια με διαφορετικά χρώματα, γράφει μπροστά από κάθε χαρτόνι μία μία τις στήλες από τον πίνακα του πολλαπλασιασμού και πίσω από κάθε χαρτόνι ξαναγράφει τις στήλες με τη μόνη διαφορά πως τα αποτελέσματα θα έχουν ένα ερωτηματικό. Συνδυάζει, π.χ.) το χρώμα κίτρινο με τα πολλαπλάσια του 3 ή το χρώμα πράσινο με τα πολλαπλάσια του 5 και κάθε φορά που θα του ζητηθεί ένα χρώμα θα λέει και τον αντίστοιχο πολλαπλασιασμό, π.χ.-μου αρέσει το χρώμα κόκκινο, πες μου τον πολλαπλασιασμό του 4.Όταν θα έχει μάθει όλον τον πίνακα, συμπληρώνει τα ερωτηματικά που βρίσκονται πίσω από τα χαρτόνια. Τέλος, το παιδί προσπαθεί, μέσα στην ημέρα, να επαναλαμβάνει τις στήλες του πίνακα, όσο πιο συχνά μπορεί, χρωματίζοντας με το αντίστοιχο χρώμα τα πολλαπλάσια της κάθε στήλης, π.χ.) χρωματίζει με κίτρινο τα πολλαπλάσια του 3. Η εκμάθηση του πίνακα του πολλαπλασιασμού είναι σχετικά δύσκολη και μπορεί να πάρει αρκετό χρόνο. Όταν μάθει πολύ καλά τον πίνακα του πολλαπλασιασμού, πηγαίνει στην πράξη, κατανοώντας το ρόλο της πρόσθεσης και την τοποθεσία των αριθμών σε αυτήν. -μαθαίνει τη διαίρεση. Κατανοεί ποιο κομμάτι της διαίρεσης είναι ο Διαιρέτης και ποια είναι η θέση του στην πράξη και ποιος ο Διαιρετέος και ποια είναι η δική του θέση. Έπειτα, μαθαίνει ποιος είναι ο ρόλος της αφαίρεσης στην πράξη της διαίρεσης. Ύστερα, μαθαίνει τον πίνακα της διαίρεσης, ακολουθώντας τη διαδικασία του πίνακα του πολλαπλασιασμού και λέγοντας, κάθε φορά, Π.χ.) 18: 3=6, γιατί 6x3=18 ή 56:7=8, γιατί 8x7=56. Η πράξη της διαίρεσης μαθαίνεται πιο εύκολα με εικόνες και σύμβολα και χρησιμοποιώντας συχνά τις λέξεις, τονίζω, κατεβάζω, πόσες φορές χωράει... και το υπόλοιπο, αν υπάρχει. -μαθαίνει να λύνει, στην αρχή, απλά προβλήματα (με μια πράξη) και στη συνέχεια πιο σύνθετα (με περισσότερες πράξεις). Μπορεί να αναπαριστά τα προβλήματα με εικόνες ή φτιάχνοντας διάφορες ιστοριούλες. Ο κόσμος των μαθηματικών είναι μαγικός. Ας βοηθήσουμε τα παιδιά να μπουν σε αυτόν! 4 / 5
*Η Ιωάννα Δημητριάδου έχει σπουδάσει Ψυχολογία στην Εκπαίδευση και μετεκπαιδεύτηκε σε θέματα που αφορούν τη Δυσλεξία και τις Μαθησιακές Δυσκολίες. Εργάζεται ως ειδικός παιδαγωγός, εκπαιδεύεται και ενημερώνεται για τις πιο σύγχρονες μεθόδους διάγνωσης και αποκατάστασης της δυσλεξίας. Είναι μέλος στη Ελληνική Εταιρεία Δυσλεξίας και στο International Dyslexia Association. Μπορείτε να τις απευθύνετε ερωτήματα και απορίες σχετικά, γράφοντας στα σχόλια παρακάτω και εκείνη δεσμεύεται να σας απαντήσει είτε άμεσα, με δικό της σχόλιο, είτε μέσα από ένα επόμενο άρθρο της. 5 / 5