Ιωάννησ Τςιουράκησ Δρομολόγια τρένων Θεςςαλονίκη 2011
Δρομολόγια Τρένων
Δρομολόγια Τρένων Επιμϋλεια: Ιωάννησ Τςιουράκησ Copyright: Ιωάννησ Τςιουράκησ, Θεςςαλονίκη 2011 ηλεκτρονικό διεύθυνςη: http://hxosplagiosmonos.blogspot.com e-mail: ioannis_t@yahoo.gr ISBN: 978 960 92865 6 5 Σο παρόν ϋργο πνευματικόσ ιδιοκτηςύασ προςτατεύεται κατϊ τισ διατϊξεισ τησ Ελληνικόσ Νομοθεςύασ ((Ν.2121/1993, ϊρθρο 51, όπωσ ϋχει τροποποιηθεύ και ιςχύει ςόμερα) και τισ διεθνεύσ ςυμβϊςεισ Βϋρνησ Παριςιού, που κυρώθηκε με τον Ν. 100/1975 περύ πνευματικόσ ιδιοκτηςύασ. Απαγορεύεται απολύτωσ ϊνευ γραπτόσ ϊδειασ του εκδότη η κατϊ οποιονδόποτε τρόπο ό μϋςο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ό ϊλλο) αντιγραφό, φωτοανατύπωςη και εν γϋνει αναπαραγωγό, εκμύςθωςη ό δανειςμόσ, μετϊφραςη, διαςκευό, αναμετϊδοςη ςτο κοινό ςε οποιαδόποτε μορφό και η εν γϋνει εκμετϊλλευςη του ςυνόλου ό μϋρουσ του ϋργου.
Ιωάννησ Τςιουράκησ Δρομολόγια τρένων Θεςςαλονίκη 2011
ΣΟΤ ΙΔΙΟΤ Βιβλύα: Ήχοσ Πλϊγιοσ. Μόνοσ, πούηςη, εκδόςεισ Μπαρτζουλιϊνοσ, 2008 τον χτύπο επϊνω τησ καρδιϊσ, πούηςη, Θεςςαλονύκη, 2010 Σα γρϊμματα τησ Τβόννησ, νουβϋλα, εκδόςεισ Δρόμων, 2010 e-book: Αύθουςα αναμονόσ Ειςιτόρια,, πούηςη, Θεςςαλονύκη, 2010 Ήχοσ Πλϊγιοσ. Μόνοσ γραφό δεύτερη, πούηςη, Θεςςαλονύκη, 2010 Τποςχϋςεισ του Υθινοπώρου, πούηςη, Θεςςαλονύκη, 2010 Οι ϊνεμοι του καλοκαιριού, πούηςη, Θεςςαλονύκη, 2011 Οι νύχτεσ με ςϋνα, πούηςη, Θεςςαλονύκη, 2011 Δρόμοι Παλιού, πούηςη, Θεςςαλονύκη, 2011 Δρομολόγια τρϋνων, πούηςη, Θεςςαλονύκη, 2011
τησ Νύκησ, πϊντοτε που μ αγαπϊει και αγαπώ
Φϊνομαι μεσ ςτουσ ανθρώπουσ τακτικόσ μετανϊςτησ αςτικού κϋντρου μαζεύω ςτισ αποςκευϋσ λϋξεισ, εικόνεσ, αναμνόςεισ λύγα ρούχα ςιδερωμϋνα τακτικϊ και ξεκινϊω [9]
ςφυρύζουν τα τρϋνα ετοιμϊζονται για το μοναχικό τουσ ταξύδι ςε μια διαδρομό πεπατημϋνη μονότονη ϋχουν το μελαγχολικό τραγούδι του ανϋμου φυλαγμϋνο ςτα ςπλϊχνα τουσ το πϋραςμα του χιονιού το δϊκρυ κϊποιου παιδιού τησ γυναύκασ που χώριςε και φεύγει εκεύνου που εγκαταλεύπει του ςτρατιώτη του παρϊνομου φιλιού και του γλυκού αλυχτούν οι ρϊγιεσ ςτο πϋραςμα του παραδομϋνεσ ςτο βραδινό παγετό του χειμώνα τρϋχουν κι όλο τρϋχουν ςϋρνοντασ μαζύ τουσ εικόνεσ και ςκϋψεισ ςϋρνοντασ μαζύ τουσ ελπύδεσ κομματιϊζοντασ τεσ γλιςτρούν ςτα ςτόθη τουσ τα φώτα των ςταθμών. [10]
ςτϋκουν παρϊμερα τρεύσ ςτρατιώτεσ η μουςικό από το κεντρϊκι πλϊι ςτο ςταθμό ςυδαυλύζει τουσ πόθουσ ρύχνει κϊτω τον μπερϋ του ο πιο μικρόσ και χορεύει βγαύνει απ τα ςτόθη του η μοναξιϊ η ερημιϊ του χωριού ο ςεβντϊσ το φωσ τησ ψυχόσ του ςτο τϋλοσ του τραγουδιού ϋχει γονατύςει περόφανοσ τα δϊκρυα ςτα μϊτια να κυλϊνε ποτύζοντασ τα δεκαεννϋα του χρόνια. Κομοτηνό, καλοκαύρι 1963 τησ Αγύασ Παραςκευόσ [11]
Σο νοτιςμϋνο τζϊμι παραμορφώνει τα πρόςωπα και την κύνηςη τουσ μοιϊζουν να γϋρνουν ςτο πλϊι όςοι φεύγουν όςοι ϋρχονται να ϋχουν δακρυςμϋνα τα μϊτια μουςκεμϋνεσ αποςκευϋσ. [12]
ταθμόσ Πελοποννόςου, φθινόπωρο 1972 κοφύνια και μπαγκϊζια ςτοιβαγμϋνα ψιχαλύζει ο ςταθμϊρχησ ετοιμϊζει τισ ταμπϋλεσ του τα κλειδιϊ των γραμμών γρυλλύζουν περιμϋνοντασ πληςιϊζει μια νϋα γυναύκα ντυμϋνη ςτα μαύρα το τρϋνο παλιό, κουραςμϋνο πιο πολύ εκεύνη γϋρνει ςτο πλϊι καθώσ περπατϊει ρυτιδωμϋνη από τον όλιο του χωραφιού κϊθιςε ςτο διπλανό κουπϋ μούςκεψε το τζϊμι από το βλϋμμα απ την ψιχϊλα ποιοσ γνωρύζει να πει κουβϋντα δεν εύπε ϊφηςε το βλϋμμα κι αφϋθηκε μαζύ του να χαθεύ. [13]
Όλο χορεύουν τα τρϋνα καθώσ ϋρχονται καθώσ φεύγουν ζαλύζοντασ γλυκϊ όςα κουβαλούν. [14]
ϋχω γύρει ςτο πλϊι μεθυςμϋνοσ απ το κούνημα τυλιγμϋνοσ από τη ζεςταςιϊ του πανωφοριού ακούω τον κουλουρϊ που φωνϊζει δύνει και τυρύ με το κουλούρι παύρνω ϋνα δεκατρεύσ ώρεσ ωσ το τϋλοσ και πρϋπει να κοιμηθώ αφόνομαι πϊλι ςτη μϋθη του κουνόματοσ μ επαναφϋρει ο ελεγκτόσ ακυρώνει τα ειςιτόρια και χϊνεται αφόνοντασ πύςω του μιαν επαρχύα που ντύθηκε τα καλϊ τησ για να ταξιδϋψει. Διδυμότειχο, Μϊρτιοσ 1979 οτομοτρύσ για Θεςςαλονύκη [15]
Ατϊραχα ταξιδεύουν δύχωσ ονόματα, αριθμούσ μονϊχα που κανεύσ δεν ρωτϊει κανεύσ δεν ςυγκρατεύ κανεύσ δε θυμϊται μετϊ την αποβύβαςη ατϊραχα τα βλϋμματα κι οι ςιωπϋσ οι αποςτϊςεισ που τουσ μοιϊζουν. [16]
Θεςςαλονύκη, Ιούλιοσ 1987 απόβραδο φωτιϋσ ζώνουν την πόλη και η ζϋςτη πυρώνει τισ αιςθόςεισ νιώθω την ανϊγκη να φωνϊξω βρύζω μονϊχα η ατμόςφαιρα πνιγμϋνη από οςμό καμϋνου ξύλου ςτϊχτη και βλϋμματα τρομαγμϋνα ο κόςμοσ που καύγεται κι ο κόςμοσ που φεύγει ζωό ς επανϊληψη ϋιχ ου δϋκα χρόνια μετϊ. [17]
Κι όλα τουσ υπομονετικϊ προςεύχονται θαρρεύσ να φθϊςουν ςτον επόμενο τουσ προοριςμό κι από εκεύ ςτον επόμενο, ςτον επόμενο αφόνοντασ πύςω τουσ εποχϋσ και χρόνια πρόςωπα χαρούμενα και λυπημϋνα παύρνοντασ ελϊχιςτα μαζύ τουσ να τα βγϊλουν ςε μιαν ϊλλη ςτεριϊ και όπωσ ο Ιωνϊσ μιαν ϊλλη ζωό κερδιςμϋνη να ζόςουν. [18]
μ ϋνα φύλλο αδεύασ ςτα χϋρια ξεκινούν για την προςωρινό τουσ απόλυςη δεκαοχτώ, εύκοςι, εύκοςι δύο χρονών παιδιϊ αμούςτακα χαρούμενα που ϊφηςαν πύςω ϊρβυλα παγωμϋνουσ θαλϊμουσ διαταγϋσ, ςκοπιϋσ κι αγγαρεύεσ δύο μϋρεσ μετϊ θα ξυπνόςουν πρόςωπα αξύριςτα λυπημϋνα για την ώρα τησ επιςτροφόσ αβϊςταχτη η αναμονό ςτον ςταθμό κλϋβει κι ϊλλα χρόνια περιςςότερα ακόμα το βαγόνι καθώσ πληςιϊζει ταθμόσ Λιτοχώρου, Φριςτούγεννα 1991 όρκοσ, δρομολόγιο κανϋνα να μη περϊςει από εκεύ κι η απόλυςη λύτρωςη πριν τη βουτιϊ ςτη ζωό. [19]
Αργϊ τισ νύχτεσ ταξιδεύω ς εκεύνουσ του ϋρημουσ ςταθμούσ πότε με μιςόκλειςτα μϊτια πότε με τισ εικόνεσ να κυλϊνε ςτα μϊτια. [20]
ϋχουν τα πϊντα παγώςει δε βγαύνουν παραϋξω οι ςκϋψεισ τα δϊκρυα πιρουνιϊζουν τα μϊτια πριν βγουν για ϋνα χαρτύ όρθα ακόμα κοντϊ τησ με κρατϊει η πόλη ετούτη ςτο παρϊθυρο ϋχουν εικόνεσ προηγούμενων ςταθμών παγώςει κλεύνω αυτϊ τα μϊτια τα πονεμϋνα από το κρύο μαθαύνω από τώρα να περιμϋνω όςα φϋρνουν κι όςα παύρνουν μαζύ τουσ τα τρϋνα ϊμεςη η επιςτροφό κι η μιςό ζωό πϊνω ςτισ ρϊγεσ μετρϊει χρόνια κι αποςτϊςεισ. Αλεξανδρούπολη, Δεκϋμβριοσ 1995 [21]
Εύμαι οι ςτρατιώτεσ που δεν τϋλειωςαν ακόμα τη θητεύα οι ϋρημοι ςταθμού οι κουραςμϋνοι ταξιδιώτεσ τα παγωμϋνα κλειδιϊ των ςταθμών οι ςκονιςμϋνοι ςταθμϊρχεσ οι παλιϋσ μηχανϋσ. [22]
ταθμόσ Λαρύςησ, ςόμερα επιςτρϋφω ςυχνϊ ώςτε πϊλι να φύγω μϋχρι να μη χρειϊζεται πια κι όςα εύχαν ςτισ αποςκευϋσ τουσ τα τρϋνα τα ϋφεραν ςε τούτο τον ςταθμό δεν περιμϋνω πια αποχαιρετώ μονϊχα ανϊμεςα ςε ςφυρύγματα ανακοινώςεισ πρόςωπα λυπημϋνα που αποχαιρετούν χϋρια που κουνιούνται κι υποςχϋςεισ επιςτροφόσ [23]
Πϋφτει ςτο πλϊι ο μπερϋσ λϊςπωςε απ τη βροχό η ςτολό μούςκεψαν τα ϊρβυλα ϋνα τρϋνο πύςω θα με φϋρει ύδιο μ εκεύνο που με παύρνει μα δε μ αλλϊζει κι εύναι πϊντα τα δϊκρυα μου η βροχό ςτο τζϊμι επϊνω που ζωγραφύζουν γελώντασ τα παιδιϊ. [24]
πίνακασ εξωφύλλου: Suzanne Kay into the station
Ο Ιωϊννησ Σςιουρϊκησ γεννόθηκε τον Οκτώβριο του 1976 ςτο Koersel, μια μικρό πόλη ςτην επαρχύα τησ Λιμβουργύασ, ςτη Υλϊνδρα του Βελγύου. Ήταν ακόμα ςε πολύ μικρό ηλικύα όταν η οικογϋνεια του επϋςτρεψε ςτην Ελλϊδα. Μεγϊλωςε ςτη πόλη τησ Θεςςαλονύκησ όπου και ϋζηςε μϋχρι το 2000 για να επιςτρϋψει και πϊλι το 2006. τα χρόνια τησ απουςύασ του ϋζηςε ςτην Κομοτηνό και τη ϊμο, από τισ οπούεσ ϋφυγε πλημμυριςμϋνοσ εικόνεσ, αρώματα κι ανθρώπουσ. Από το 1999 ποιόματα του δημοςιεύονται ςτα ϋντυπα λογοτεχνικϊ περιοδικϊ «Εξώπολισ», «Απόπλουσ», «Ρωγμϋσ» και «Πϊροδοσ», ςτο η- λεκτρονικό περιοδικό «τϊχτεσ» όπωσ και ςτην ιςτοςελύδα «Ανεμολόγιο». Έχει γρϊψει τραγούδια για το παιδικό Θϋατρο. Έχουν δημοςιευθεύ τα βιβλύα του: «Ήχοσ Πλάγιοσ. Μόνοσ» πούηςη 2008, «Στον χτύπο επάνω τησ καρδιάσ» πούηςη 2010, «Τα γράμματα τησ Υβόννησ» νουβϋλα 2010. Και τα e-book: «Αίθουςα αναμονήσ Ειςιτήρια» πούηςη 2010, «Ήχοσ Πλάγιοσ. Μόνοσ γραφή δεύτερη» πούηςη 2010, «Υποςχέςεισ του Φθινοπώρου» πούηςη 2010, «Οι άνεμοι του καλοκαιριού» πούηςη 2011, «Οι νύχτεσ με ςένα» πούηςη 2011, «Δρόμοι παλιοί» πούηςη, 2011, «Δρομολόγια τρένων» πούηςη, 2011. Από τον Απρύλιο του 2007, διατηρεύ ςτο διαδύκτυο το ιςτολόγιο «Ήχοσ Πλϊγιοσ. Μόνοσ». http://www.hxosplagiosmonos.blogspot.com
ISBN: 978 960 92865 6 5